J
Treiswsrlkeer leper-Rnssslare
De Strijd om AMNESTIE
HOE BEGRIJPEN WE ONZEN TIJD?
Mie o ens tandsheiangen
ToekafsjelskS en Gie
roBte Kcklaon
der CMC0K1 SANA
1
DRAFKOERSEK
Luisterrijke Processie
De Stakingen in de V. S. van Amerika
ZONDAG 20 JUNI 1937.?-.
1. - Van God naar dsn Mensch. - Gezagskrisis
Wet Sol uitbreiding van de ©exinsvergoeding
iet de Werkgevers en de niet-Soontrekkenden.
INTERNATIONAAL OVERZICHT
STAD POPERINGE
Jubelfeest van
Z. L H. Kan. Ce Saegher
Instorfiüfi "m tie
SMPieisrskerk Ie issue
BuiSeRiewcne Internationale
ST f| 6 Juli 1937, {Kerntis-Dinsdagg
STAD POPEIRNGE
ter eere van O. L.VROUW van ST JAN
op 4 JULI 1937, om 19 uur.
De verminderde Amnestiewet gestemd
door den Senaat
Hst 93 steenden tegen 64 en 5 enfbsudingen
PRIJZEN
TARIEF VOOR BERICHTEN
(■HMBBKiHHnflUHnBBBRBiaBfl
«DE HALLE
Katholiek Weekblad van leper
f Bureel:
Boterstraat, 17, IEPER.
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR (per post)
1= Binnenland 20.fr.
Belgiac!: Kongo 40.fr.
y Frankrijk 40.— fr.
g Allo andere landen 60.
11 edev. erkers zijn lerantuoardelijk toot
hun artikels.
^niuMiiuittuinuiiuiuu)!:
SANSEN-VANNESTE, Poperinge KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER
WEEKBLAD: 40 CENTIEMEN.
Tel. Poperinge N* C
Pontcheckrekening Nr 155.70
5' JAAR. N 25.
Kleine berichten per regel 1.fr. §g
7 fr. toel. v. her. m. adr. L bur.
i Kleine berichte, (minimum) 4.fr.|
Rouwber. en Bedank, (min.) 5.fr.
Te herhalen aankondigingenj|
prijs op aanvraag.
Annoncen rijn vooraf te betalen en j§
I moeten tegen den Woensdag avond g
I ingezonden worden. Kleine be- g
richten tegen den Donderdag noen.
I a
nHHMM
(VERVOLG)
Er zijn geen diepzinnige thecrieën r.oo-
dig om te begrijpen dat de afstand tus-
reben geloovigen en ongeloovigen enorm
is. Maar wie zou vermoeden dat juist deze
tweespalt de as is waarrond onze wereld
draait. Het ware natuurlijk een schoone
droom moesten alle menschen in den
Schepper gelooven. Daarmee varen met
den slag alie moeilijkheden overbrugd.
Doch zoolang deze droom een schoone
droom blijft, dient er met de werkelijkheid
afgerekend. En die is zoo rooskleurig niet.
Er zijn geloovigen die het accent van hun
leven op hun wezenlijke eindbestemming
plaatsen en er zijn ongeloovigen die het
leven vooral oo deze aarde afstemmen.
Welnu het OVERWICHT van een van de-
ze levensopvattingen beïnvloedt het we
reldgebeuren.
De middeleeuwen zijn hierom groot ge
weest dat ze jaloersch de eenheid ir. geloof
bewaard heb'-en.
Niemand onder ons is ongevoelig voor
sociale wanorde. Niemand onder ons kan
zich akkoord verklaren met schreeuwende
wantoestanden die een ruim deel orzer
medebroeders in de ellende dompelen.
Maar het mag ook met klem gezegd wor
den dat er een grondig verschil is tu"oheo
LEVEN OM TT.7D'c,t tUTE f-g'-rivticv
en LEVEN MET HET OOG OP EEN
EEUWIG RIJK.
Sommigen halen de Middeleeuwen neer
en heeten ze een donkere bladzijde uit de
beschavingsgeschiedenis. Doch opzettelijk
wordt er verzwegen dat te eben tüde h*>t
leven gedragen werd door het geloof. En
wat men ook beww een loven gfebraa^d
door een geestelijke b'geerte. door een
drang nae.r het hoo^ere en het betere,
docr ean bezielend geloof in een eeuwige
toekomst is een schoon, een rijk, een edel
leven.
Zoolang het Teven vastgehaakt wordt
aan de bovenwereld, zoolang ock zal de
mmsch zich zelf verheffen.
Doch op zekeren schoor.en lof leeliiken
dag) zijn er wijsgeeren opgestaan die de
wareldas veranderd hebben. Ze hebben den
aardbol losgemaakt van Cc hemelsche lo-
komotief. Ze hebben al het bovenaard-
sche, het bovennatuurlijke eenvoudig uit
geschakeld. Ze hebben den mensch zijn
droom, zijn onstoffelijken droom benomen.
Ze hebben den mensch het heimwee, het
ve -langen naar een ander leven ontstolen.
Ze hebben den nvensch zelf tot God ver
heven.
Dit wijsgeerig dogma heeft ontzettende
gevolgen gehad. Men zal dadelijk begrij
pen dat de wereld hierdoor een nieuw le
vensinzicht moet krijgen en dat wanneer
de eenheid onder de menschen verbroken
is inzake gelocf en godsdienst, er slechts
een bittere strijd uit voortvloeien kan.
Welnu deze kloof tusschen geloof in God
en geloof in den tot God verheven mensch
is de allereerste oorzaak van onze mizerie
zooals het dadelijk blijken zal. En zooals
men ziet ligt de oorzaak hiervan niet in
stoffelijke zaken, maar in de hersenen
van enkele wij-geeren. De gedachte kan
een vreeselijk wapen ten kwade worden als
ze een valsch vertrekpunt neemt.
Dit beteekent niet dat de wiisgeerige re-
volutionnairen al deze ontstellende gevol
gen rechtstveks gewild hebben. Denkers
brouwen systemen waarvan ze de prakti
sche verwezenlijking (eeuwen later) on
mogelijk overzien kunne/.. Een van deze
revolutionnaire denkers Diderot schreef in
1781 reeds dat eens den aanval geblazen
op de formidabele godsdienstige verschan
sing men onmogelijk cnhouden kan en
doorwerken moet». -Tïans beseffen we
tot waar er doorgewerkt werd.
Het is duidelijk dat de opstand tegen
de Kerk de wereld onderste boven keeren
moest. Er is inderdaad een hemelsbreed
verschil tusschen de leer die aan de men
schen het vergankelijke van dit leven pre-
dikt en de leer die den mensch tot koning
van deze aarde verheft.
In plaats van den klemtoon cp het
hiernamaals te leggen, zal de mensch zijn
leven in het teeken der aardsche goederen
stellen. De aardsche goederen worden geen
MIDDEL meer maar DOEL. Van dienaar
in dienst van het goddelijke wordt de
mensch oppermachtig heerscher. Hier
door verandert letterlijk alles: moraal, po
litiek, ekonomie. enz.
Allereerst brak dus het offensief los te
gen de Kerk... uit naam der verdraag
zaamheid. Dit was de eerste uiting van het
vrijheidsbeginsel dat weliswaar nog in de
kiem stak. doch dat de eerste stap was
van een wereldrevolutie waarvan we nog
steeds de gevolgen dragen.
Wanneer het koningdom zijn gewicht
in de schaal wierp om de eenheid onder
Rome te behouden sloeg de opstandigheid
over naar het koningdom. Wanneer de
schuur vuur vat bestaat er veel kans dat
heel de doening door de vlammen verteerd
worde. En zoo is het ook vergaan met de
zaaiers van de leekengedachte. Het eene
domein na het andere vat'.e vuur om ten
slotte tot een reusachtige revolutie over
te slaan, zoo grondig in de diepte en zoo
omvangrijk in de breedte dat tot op heden
nog alles in lichtelaaie staat.
Van de Kerk naar het koningdom, tot
de republiek. Het is Immer aangenomen
geweest dat de koning zijn gezag recht
streeks van God erfde. En we weten welke
tragische momenten Louis-Filip in 1830
beleefd heeft om aan te nemen dat hij zijn
kroon, niet van God maar van het Fran-
sche volk verkreeg. De toenmalige tsaar
van Rusland heeft in een dramatische
tusschenkomst de nie "we Orleanistische
koning tot de aanvaarding van dit begin
sel kunnen bewegen.
De Fransche Revolutie is het die het
beginsel van de menschelijke souvereini-
teit gelanceerd heeft. En hieruit stammen
rechtstreeks de huidige gezagsdragers, of
ze nu koningen of presidenten heeten. De
republiek is een kind der revolutie maar
ook de macht van het koningdom werd er
door vernietigd. Wanneer de mensch tot
kaning der aards uitgeroepen wordt, kun
nen noch goddelijke, noch door God-ge-
wilde gezagsdragers aanvaard worden.
Slechts ds mensch duidt zijn hoofden aan.
Deze eerste toepassing van het leeken-
dogma is reeds van een geweldige kracht.
V/aar het de godsdienst achter zich houdt
tuimelen de grondvesten van den Staat.
Republieken treden naar voor en koningen
dienen hun macht af te staan aan door
msnschen-gekozen regeerders. Waar het te
bont ging werden ze eenvoudig verjaagd
of gedood.
De godsdienstige revolutie realiseerde
zich het eerst op politiek gebied. Dit is
volstrekt niet verwonderlijk. Van den
dienaar een meester maken, leidt natuur
lijk tot het verjagen der bestaande mees
ters, t. t. z. God verpersoonlijkt door zijn
Kerk en het Koningdom, onrechtstreeksch
erfgenaam van bet goddelijk gezag. Er
mag immers niet vergeten worden dat een
revolutionnaire gedachte z'ch niet beperkt
tot één haard. Zooals een plaatselijke on
gesteldheid op heel hst lichaam terugslaat,
zoo ook verspreidt een opstandige bewe
ging, gedragen door een grondgedachte
zich over nagenoeg geheel de wereld. Er is
geen grooter besmettingshaard dan een
grondgedachte die in schijn volkomen
juist blijkt maar in werkelijkheid een ver
keerd uitgangspunt neemt en metsen een
verkeerde aankomst geeft.
Welnu ds stelling dat de mensch heer
en regeerder over zich zelf is loochent
het oorzakelijkheidsbeginsel, en vervalscht
metsen heel zijn leven. Hoe deze verval-
sching verder doorgewerkt heeft, hoe ze
na het politiek gezag, ook het sociale en
het ekoncmische aangetast heeft, zien we
in een volgende uiteenzetting.
In het Staatsblad van 13 Juni is de wet
verschenen, zooals zij dcor de Kamer en
den Senaat werd goedgekeurd.
Artikel 1. Zijn aan de wet enderwor
pen, de werkgevers die er toe gehouden
zijn en de gewezen werkgevers die er tos
gehouden waren in uitvoering van de wet
van 4 Oogst 1930 aan de leden van hun
personeel kindertoeslagen te verzekeren.
Het organiek koninklijk besluit, waar
van sprake in art. 9, kan bovendien er
aan onderwerpen:
a) De personen die een beroep uitoefe
nen of hebben uitgeoefend, zonder door
een dienstkontrakt te zijn gebonden.
b) De werkgevers op wie, krachtens ar
tikel 3 en artikel 44 quinquies van de wet
van 4 Oogst 1930, bedoelde wet niet toe
passelijk is, alsmede de gewezen werk
gevers op wie dezelfde bepalingen toepas
selijk waren.
Het toepassingstErrein van deze wet zal
overigens bij hetzelfde besluit nauwkeurig
worden omschreven.
Artikel 2. De aan deze wet onder
worpen personen zijn er toe gehouden
van een onderlinge kas voor gezinsver
goedingen deel uit te maken.
Nochtans hebben de compensatiekassen
die, overeenkomstig de wet van 4 Oogst
1930, werkzaam zijn, het recht een onder
linge sectie tot stand te brengen, waarvan
alleen hun aangeslotenen zullen kunnen
d&El uitmaken.
De onderlinge sectie aan een compen
satiekas gehecht moet van deze volkomen
worden onderscheiden, zoowel op geldelijk
«n op rekenplichtig gebied.
Zij is, namelijk op dezelfde wijze als
de onderlinge kassen voor k inde r toesla-
g:n volkomen vreemd aan de nationale
compensatie, die, krachtens de wet van
4 Oogst 1930 onder de verschillende com
pensatiekassen voor kindertoeslagen be
staat.
Artikel 3. De onderlinge kassen en
secties voor kindertoeslagen zullen ten
minste even belangrijke of gelijkwaar
dige kindertoeslagen verkenen als deze
die de arbeiders krachtens de wet van
4 Oogst 1930 genieten.
De toeslagen zullen vanaf het eerste
kind werden verleend.
Artikel 4. De bijdrage te storten door
de aan de wet krachtens art. 1 onder
worpen werkgevers, zal, in een of meer
stortingen, 270 fr, per jaar bedragen.
Artikel 5. Het organiek koninklijk
besluit zal diegene vaststellen, die, op
grond van dezelfde bepaling, aan de wet
onderworpen gewezen werkgevers en door
de andere onder de wet vallende perso
nen dienen gestart.
Het bedrag van de bijdragen die door
het organiek koninklijk besluit worden
bepaald, zal verschillen naar den g-raad
wan bemiddeldheid van de onder de wet
vallende personen welke te dien einde in
categorieën worden verdeeld.
H°t kleinste bedrag van bijdrage zal
niet meer dan 36 fr. per jaar of 18 fr. per
half Jaar beloopen.
De belangrijkste bijdrage zal, in een of
m:er stortingen, 270 fr. per jaar niet over
schrijden.
Van de onder de wet vallende perso
nen, die de kleinste bijdrage zullen stor
ten, zal er een aanvullende storting van
niet meer dan 4 fr. per jaar of 2 fr. per
half jaar als ear deel in de bestuurskosten
of op onver: e' welke wijze worden
giEvergd.
Artikel 6. Hst organiek koninklijk
besluit kan beslissen dat, op aanvraag van
den aan de wet onderworpen persoon,
de door hem verschuldigde bijdrage zal
kunnen geïnd worden tEgelijker tijd als
de rechtstreeksche belastingen, welke zul
len verschuldigd zijn wegens de dcor hem
te ondertiekenen aangifte in uitvoering
van art. 53 van de samengeordende wet
ten cp de inkomstenbelasting.
Artikel 7. Ten einde aan al de ge
rechtigde kinders die bij artikel 3 voor
ziene minima toelagen te verzekeren, zal
bij het organiek koninklijk besluit tus
schen de onderlinge kassen en secties
voor kindertoeslagen zelf een regime van
onderlingsn steun worden vastgesteld.
D:ze steun zal worden verleend door
het toedoen van een nationale onderlinge
kas voor kindertoeslagen.
Artikel 8. De geschillen tusschen de
onderin.ye kassen en secties voor kinder
toeslagen en de personen op wie deze wet
toepasselijk is, zullen, zelfs wanneer de
vsrweerder handelaar is, door den vrede
rechter worden beslecht.
Hetzelfde geldt voor de geschillen die
mochten oprijzen tusschen de personen
op wie de wet toepasselijk is en de na
tionale kas voor kindertoeslagen.
De vrederechter zal bevoegd zijn. in
laatste instantie, tot de waarde van 1000
frank en in eerste instantie tot onver
schillig welke waarde dcor den eisch
beoogd.
De oproeping tot minnelijke overeen
komst voor den vrederEchter is voor de
dagvaarding verplichtend.
Artikel 9. Op de voordracht van de
in Raad vergaderde Ministers, zal de Ko
ning de nood ice maatregelen vaststellen,
om ond:r billijke voorwaarden, het bij
deze wet ingevoerd stelsel voor kinder
toeslagen te regelen.
Te dien einde, mag hij strafbepalingen
voorzien voor de onder de wet vallende
personen en andere, die tevens zijn be
sluiten of tegen de besiuiten van den be
voegden Minister overtredingen mochten
begaan, enz., enz.
Artikel 10. Deze wet zal van 1 Januari
1938 trapsgewijze toepasselijk worden ge
maakt. De trapsgewijze uitvoering zal bij
het organiek koninklijk besluit worden
bepaald.
ZUTVERINGSAKTIE IN RUSLAND
Wat er in Rusland sedert enkele
maanden omgaat, zal de geschiede
nis ons eerst binnen een dertigtal ja
ren, met een zekere betrouwbaarheid
kunnen verklaren. Voor het oogenblik
weten we alleen, dat in het Sovjet
paradijs de politieke veroordeelingen
en terechtstellingen niet van de lucht
zijn. De mannen van het eerste uur,
de helden die de Sovjet-Republiek
hebben helpen oprichten vallen de
eene na de andere onder de kogels
van de communistische gerechtigheid.
De redenen, die Stalin of het Volks-
kommissariaat van Binnenlandsche
Zaken tot deze zuiveringsaktie aan
zetten? Is het de spionnage ten voor-
deele van een vreemde mogendheid,
meer bepaald Duitschland. waaraan
de beschuldigden zich zouden bezon
digd hebbenIs het de schrik, die
Stalin voelt voor een mogelijke aan
slag op zijn leven of op zijn leiders
schap? Willen de aanhangers van
Trotski het bewind omverwerpen om
een meer revolutionnaire en meer
oorlogsgezinde regeering in het leven
te roepen? We kunnen op geen van
die vragen bepaald antwoord geven
thans. Het zijn evenveel gissingen.
In ieder geval gaat er thans in Rus
land iets om, dat er op wijst dat er
alles behalve eensgezindheid heerscht.
Stalin is de onverbiddelijke meester
van het Kremlin en wie maar eenigs-
zins de degelijkheid van zijn bewind
durft in twijfel te trekken is zijn
vijand, en die moet verdwijnen. Reeds
maanden geleden naar aanleiding van
het eerste proces der Trotskiïsten
bleek, dat Maarschalk Toekatsjefski,
de opperbevelhebber van het Sovjet-
leger, die de meeste hoogere officieren
aan zijn zijde had, en dus het sterk
ste leger van de wereld, het niet eens
was met Stalin en men sprak zelfs
van een zeer scherpe verhouding tus
schen beiden. Hierbij dacht men dat
het voordeel aan de zijde van den
maarschalk was, omdat het leger ach
ter hem stond. De laatste gebeurtenis
sen hebben het tegenovergestelde be
wezen. Stalin is de meester gebleven
en Maarschalk Toekatsjefski is intus-
schen veroordeeld geworden en met
een zevental generaals van zijn aan
hang ter dood veroordeeld geworden
en terechtgesteld. Ds geheime Russi
sche politie-organisatie, de G.P.U., is
machtiger dan het leger. Zij weet al
les te ontdekken en dient haar mees
ter Stalin, met de meeste trouw.
SPIONNAGE VOOR DUITSCHLAND
De processen, die voor het Hoogcrs
Russische Gerecht, ingespannen wor
den dragen alle een speciaal karak
ter. De beschuldigden hebben geen
advokaat om zich te verdedigen. Zij
bekennen alle de hen te laste gelegde
feiten, ofwel ze beschuldigden zich
zelf van een reeks misdaden die niet
door het onderzoek loerden uitgewe
zen. Vit de berichten van het Tass-
agentschap blijkt dat alle veroordeel
den zich hebben schuldig gemaakt
aan spionnage ten voordeele van een
vreemde mogendheid en die mogend
heid is Duitschland. Zij zouden na
melijk militaire plannen aan Berlijn
hebben meegedeeld, en aldus gepoogd
hebben met behulp van Duitschland
een fascistisch regime in te voeren in
Rusland. Wat hiervan waar is kan
moeilijk uitgemaakt worden voor het
oogenblik. Toch is het niet zoo zeer
onwaarschijnlijk. Over enkele weken
werd het bericht verspreid, dat Hitler
ÏBB3ESB13ISE9IBIBfl3BBKB83BS;
op voorstel van zekere zijner militaire
raadgevers, de mogelijkheid onder
zocht voor een toenadering met Rus
land. Het is echter bij een bericht
gebleven; nadere inlichtingen hebben
we tot nu toe niet kunnen verkrijgen.
Daarbij is een Russisch-Duitsche toe
nadering reeds veel vroeger overwo
gen geworden en de voorloopige vrede
van Brest-Litovsk, tusschen Rusland
en Duitschland na de nederlaag van
de Russische troepen schijnt van die
geest doordrongen te zijn.
VOOR EEN RUSSISCH-DUITSCHE
TOENADERING
Deze stelling heeft blijvende voor
standers gevonden zoowel in Duitsch
land als in Rusland en Maarschalk
Toekatsjefski met zijn lotgenooten
behoorden hiertoe. De eenige hinder
nis voor de verwezenlijking van de
toenadering, was de schijnbare diepe
tegenstelling tusschen de communis
tische en de nationaal-socialistische
wereldbeschouwingDoch velen oor
deelden naar het Fransche spreek
woord: Les extrèmes se touchent
De praktische, ekonomische en socia
le organisatie van de beide rijken ver-
toonen veel gelijkenis. In beide geval
len hebben we te doen met totalitaire
Staatsopvattingen, met uitgebreide
bureaucratie, wac.rin maar weinig
overgelaten wordt aan het privaat
initiatief. Alleen het nationaal ka
rakter van het nationaal-socialisme
schijnt te strijden met het interna
tionaal karakter van het communis
me. Maar is dit laatste niet veeleer
een middel waarvan het nationale
Rusland zich wil bedienen om ver
deeldheid te zaaien in de wereld en
aldus des te gemakkelijker de opper
heerschappij te veroveren? Van een
communistisch Rusland naar een na-
tionaal-socialistisch Rusland bleek de
stap voor de aanhanger van Toekat
sjefski niet heel groot te zijn, en de
voordeelen van een Russisch-Duitsche
samenwerking zouden achteraf onbe
rekenbaar geivorden zijn. Verbeeld U,
wat een expensieterrein voor Rusland
iveggelegd ligt in Azie. Onbedreigd is
het Westen, meer gesteund door
Duitschland zou het gemakkelijker
Japan tot machteloosheid gedoemd
hebben. Frankrijk en Duitschland
zouden Engeland vernietigd hebben
en het rijke Indie zou als een rijpe
vrucht in Russische handen gevallen
zijn. En als tegenwaarde kon dan ge
makkelijk Oekraïna aan Duitschland
afgestaan worden.
DE TEGENSTELLING
Doch Stalin en ook Hitier schijnen
anders te oordeelen. Zij blijven ver
woede tegenstanders. Stalin wil de
konsekwente bestrijder van de kris
tene en kapitalistische beschaving blij
ven. Hitier wil diezelfde kristelijke
beschaving tegen het communisme
redden, hoe ook zijn opvatting van
de kristelijke beschaving zijn moge.
Voor de Katholieke Kerk is het in
ieder geval beter dat voorloopig de
Russisch-Duitsche toenadering niet
tot stand komt. Het ware een ramp.
Ook voor de vrede.
Ieder van de Russische processen
is een nieuw bewijs voor verdeeldheid
in hst binnenland en waarschijnlijk
een stap verder naar de uiteindelijke
ontbinding van het kommunistische
bewind. Ook in Rusland slaat ook
eens het uur voor een meer natuur-
rechterlijke Staats- en volksordening!
(Verboden nadruk.) ROSKAM.
De staking uitgebroken in de fabrieken
der Republic Steel hebben een groote uit
breiding genomen. In de fabrieken zelf
werken arbeiders voort, beschermd door
de politie, die bevoorraad worden met
vliegtuigen en een trein pullman-wagens
hebben gekregen om te slapen. Deze sta
king werd in gang gezet door het syn-
dikaat van den syndikaat-leider Joe Le
wis. Lewis heeft bevel gegegen aan de
arbeiders van andere fabriek: n ook in
staking te gaan, zoodat 15.000 arbeiders
het werk hebben neergelegd te Johnstown
en 80.000 werklieden der metaalfabreken
legden ook het werk neer; 600.000 mijn
werkers dreigen ook te staken. De bewe
ging heeft ZElfs het inzicht van Lewis
overtroffen en de man is ze niet meer
meester. Spoorwegen en betonnen banen,
die leiden naar de fabrieken, werden op
geblazen en de politie moest herhaaldelijk
hardhandig optreden. In de stad Monroe
staan 5.000 gewapende burgers gereed om
de stakers buiten de stad te houden.
Anarchie dreigt in het stakingsgebied.
Stakers worden door de politie met de matrak uiteengedreven.
DEKEN VAN ROESELARE
OP HEDEN ZCNDAG 20 JUNI 1937.
Z. E. H. KAN. DE SAEGHER
Sint Michielsparochis en geheel de Stad
Roeselare viert heden Zondag het vijf-en-
twintigjarig Dekenschap van Z. E. H. Kan.
DE SAEGHER.
Te 9% uur: Optocht der Katholieke
Maatschappijen, die den Zeer Eerw. Jubi
laris naar de kerk zullen geleiden.
Te 10 uurPlechtige Hoogmis met Pon
tificale Assistentie door Z. H. Ere. Mgr
Lamiroy en Gelegenheidssermoen door
Hoogeerw. Heer Mahieu, Vicaris-Generaal.
Uitdeeling van Gedachtenissen.
Na de Hoogmis: Feestzitting in Pa-
triaFeestrede door M. Joz. Van den
Berghe-Moerman, Bestendig Afgevaardig
de. Aanbieding van het Jubelgeschenk.
Hulde der Scholen.
Te 12 uur: Officieele Ontvangst door
de Stadsoverheid van Z. E. H. Jubilaris
en van het Feestcomiteit.
Te 1 uur, in het Arsenaal: Feestmaal.
's Avonds te 7 u., op de Gr. Markt:
Muziekconcerten Luisterrijke Verlich
ting Groot Openluchtspel Roese-
laré aan het H. HartDaarna: Prach
tig Vuurwerk.
Aan Zeer Eerw. Heer Kan. De Saegher,
bieden wij onze beste gelukwenschen aan
over zijn 25-jarig jubelfeest als Deken van
Roeselare, en wenschen hem nog vele ja
ren met zijn gekenden ijver en juiste kijk
zijn Dekenij te mogen beheeren dit, tot
welzijn der godsdienstige overtuiging on
zer heele Vlaamsche bevolking.
3Zi£BS!SBBBB93H3l£B331XBBSBBBflBEl
Drie groote marmerblokken, met een
giowicht van enkele tonnen, zijn dicht bij
het koor der St Pieterskerk te Rome los
geraakt en neergeploft zonder iemand te
raken. Een onderzoek werd daarop inge
steld, waaruit bleek dat nog 30 kolommen
op de 150 scheuren vertoonden. De her
stellingswerken zullen millicenen vergen.
ttnB£B33BBB3B39BBBBS9B3SBBBB
Bij twee pakken SAMEN gekocht
een pakje GRATIS.
Beste Huismoeders, profiteert ervan.
49SES22B99BBBHBBfliflSBBflBflSSIRB9
DE GEBEURTENISSEN
IN RUSLAND
STALIN, de Russische Führer,
lieer en meester in zijn land, die, trouw
gediend door zijn geheime G.P.U.-politie,
alle komplotten weet te ontdekken en met
zijn tegenstanders kort spel schijnt te
maken.
S Töz 3®' Bh om 2.30 uur zeer stipt namiddag
IBBBBBBBSBEKEBEBB3BBBBBBBBBIBBBBBBBBBBSBEBBBBBB9B9ZBBBBB3
Van wege de Handels- en Nijverheidskamer van Roeselare en Om
liggende, ontvangen wij volgende Motie, gestemd en goedgekeurd
door den Middenraad van deze Kamer
MOTIE GESTEMD EN GOEDGEKEURD
DOOR DEN MIDDENRAAD VAN DE
HANDELS- EN NIJVERHEIDSKAMER
VAN ROESELARZ EN OMLIGGENDE
Aangezien de afschaffing van het spoorverkeer tus
schen Roeselare en leper in 1931-1932 voorgesteld
werd als voorloopig om wille eener proefneming en
bezuinigingsredenen
dat deze proefneming op financieel gebied een
mislukking daarstelt daar de voorziene winsten niet
verwezen li jlct werden en er een hooger deficyet dan
met het spoorverkeer te boeken valt.
dat de ontvangsten van <ie huidige autobusuit
bating maar de helft meer bereiken van hetgeen vroe
ger geboekt werd door het spoorverkeer en de privaat
autobuslijn.
dat zelfde wijze van uitbaten onder zelfde voor-
waaiden op geen enkel ander lijn van het net toe
gepast werd.
Aangezien het vervoer der reizigers per autobus tus
schen beide steden aanleiding gaf tot herhaalde klach
ten zoowel over het ongemak der reizigers als over
het traag verkeer:
dat het niet aanneemlijk valt dat de afstand
tusschen Roeselare en leper, 22 Km., vroeger in
26-28 minuten, nu in 55 minnten afgelegd wordt
spijts de moderne verkeersmngeli'kheflen.
-dat het niet mogelijk valt. Roeselem. miiMen der
Provincie nijverheids- en handelscentrum, van uit
Poperinge en grensstreek, Iep^r en omstreken, per
snoor te bereiken zonder een afstand van 40 tot 56
Km. te moeten afleegen.
Aangezien het verders blijkt dat er mogelijkheid be
staat een go.-dkooper, spoediger en aangenamer ver
voer bii middel van autorails in te richten:
dat de kostprijs van zulkdnnige uitbeting ver
beneden de uitbatingskosten der huidige aulobusuit-
bating is, en zou toelaten een besparing van wellicht
fr. 400.000 per jaar te doen.
dat door de korte afstand der spoorlijn Roeselare-
Ieper deze wijzr van verkeer volkomen aangewezen is.
dat er mogelijkheid bestaat het bestaande uit
batingscontract, nadeelig voor de N. M. B. S. en ook
voor de gemeenschap, mits drie maand voorbericht op
te zeggen.
Aangezien de stad Roeselare waarvan de bevolking
de 30.000 benadert er alle belang bij heeft het ver
keer der grensstreek der steden Poperinge en leper
alsook der omstreken, bevolking 45-50.000, welke nu
over Kortemark en Torhout naar het Noorden ge
schiedt. alsook voor het midden der provincie te zien
plaats grijpen over Roeselare:
I!
dat er van Roeselare uit tal van andere verkeers»
mogelijkheden bestaan.
dat voor wat handel en nijverheid betreft, de
wekelijksche inarklen van Poperinge, leper en Roe
selare, een spoediger en aangenamer verbinding zich
opdringt.
dat verders het verkeer van bedienden en werk
lieden tusschen Teper en Roeselare, ook tusschen een
landbouwstreek tn nijverheidscentrum, veel gemakke
lijker, aangenamer en spoediger zou geschieden door
een autoraikiienst.
Aangezien de tusjchen gelegen gemeenten in 1931-
193* tevreden waren over de alsdan bestaande toe
stand (spoorverkeer en privaat autobuslijn
dat bij een herinrichting van het spoorverkeer
de autobuslijn op privaat initiatief, zooals overal, zou
kunnen uitgebaat worden: dat de gemeente Moorslede
nog bediend wordt van een tweede autafraslijp naar
Moenen, waarvan de tar!»"**"*» weinig of niet verschil
len met de huidi?* autribmlijn.
dat er tusschen het spoorverkeer en de privaat
autobuslijnen een akkoord zon kunnen getroffen wor
den omtrent de verkeersmogelijkhed^ dezer tusschen-
gelegen
dat de herinrichting van het spoon-erkrer slechts
een herstel zou zijn van ebn vroeger bestaande toe
stand.
dat de sooorüin tr>i»eh»*t onder vorm van auto-
rails reeds een verz-^rde k^enteel zon hebben door
het transit van het Wo» het Noorden en van
Ponorinpe-Teper naar het midden der provincie.
n-'W 4- -
yr. M. B. S. Msonk de Ad-nirVmtie ven het Mini
sterie van Verkeer rm "rifd* geest van besnaring als
deze voorgehouden bii d* afschaffin» nastreven.
Hoopt dat de TWr Mjoixter van »1-rok de
N. M. B. S. zullen inzien de* de he^nricbring van
het snrorveri-ner t"ssrhen Roeselare en Tener, tusschen
het West!and en het m?dd°n der provincie, best de
aleenwn- belar' u 7^ dienen.
Verzoekt de Heer M'nirter van Verkeer alsook de
Raa-' "u Beheer en Dur-tie der TC. M. B. S. on
middellijk rcatreeelen te treffen om het spoorverkeer
onder von.s van autorails op de lijn Roeselare-Iepcr
te herstellen.
Besluit d motie over te maken aan:
Den Heer Minheer w.o Verkeer.
R--d ra" Beh-pr eo Direct:» der TC.M.B c-
en te vragen p-m d» Tvtrooale orear«;smen wcarbi]
de Handris- en N!?rerh«idsVam»r van Roeselare aan
gesloten is, alsook aan he»- ftadshestunr te Roeselare,
deze motie krachtig te wlüen ondersteunen.
Roeselareden 10 Juni iQtf.
BBS9iM9PaEZBS9BSeiBr2898?fieaa»3BaBSB
GEWAARBORGD
op den Hippodroom Groote Heerlijkheid
Woestensteenweg. De medewerking der
beste renpaarden is verzekerd.
Groot gemak van Treins en Trams in aiie richtingen
MAARSCHALK JEGOROV,
die zich terugtrekt als hoofd van den Ge-
neraien Staf in Rusland en benoemd werd
tot Minister van Oorlog als opvolger van
Maarschalk Toekatsjefski, die, samen met
zes andere Russische Generaals, Zaterdag
12 dezer, met mitraljeuzcn neergeschoten
werd, plichtig aan hoogverraad.
De Senaat had dus op Donderdag 10
Juni de bespreking aangevat van het re-
geeringsontwerp tot het verleenen van
politieke amnestie. Tijdens het debat kwa
men talrijke sprekers tusschen, zoo voor
of tegen het ontwerp.
Heer Van Zeeland deed ook een oproep
tot de H.H. Senatoren opdat zij het ge
amendeerd (nopens de verkiesbaarheid
der terdoodveroordeelden) ontwerp zou
den goedkeuren.
Senator van Oostende-Diksmuide-Veurne,
Tijdens het debat sprak Heer Sobry,
volgende rede uit
«HET GEKNOEI
IS NIET UITGEBLEVEN»
De H. Sobry (kath., in 't Ned.) wenscht
in zijn persoonlijken naam te spreken. Hij
stelt vast dat het huidig regeeringsontwerp
niet meer datgene is wat het Vlaamsche
volk wil en eischt en wat het ook reeds
sedert lang zou bewerkstelligd hebben in
dien het alleen er over had kunnen be
slissen.
Het amnestie-ontwerp dat ons thans
voorgelegd wordt, en wel 19 jaar na den
wereldoorlog, draagt de ballast eener ver
minking, die we niet kunnen aanvaarden,
zegt spreker.
Hierbij stellen we voor de zooveelste
maal vast dat, wanneer het gaat om een
Vlaamsche aangelegenheid, het geknoei
niet uitblijft.
Ons Vlaamsche volk kan deze minach
ting en achteruitstelling niet meer dulden.
Deze verminking, die het ontwerp ont
wricht heeft en liet gebracht heeft van
een volledige en onvoorwaardelijke am
nestie tot een onvolledige en voorwaar
delijke amnestie zal tot gevolg hebben
dat de kwestie verder gesteld blijft.
Dit geknoei, hoe pijnlijk en hoe bitter
het den Vlaming ook voorkomt, moet toch
onvermijdelijk dit meebrengen dat het
een hefboom te meer zal zijn om het
Vlaamsche volk tot een zoodanigen staat
te brengen dat het in een geest van soli
dariteit en nauw aaneensluitende een
dracht zich met de macht zijn rechten
zal toeëigenen.
De gemoedsgesteldheid van het Vlaam
sche volk is duidelijk.
Het wil beslist, en het gaat er niet van
af, de integrale en onvoorwaardelijke am
nestie.
In verband daarmee kan ik niet nalaten
te verwijzen naar twee groote feiten, die
de beteekenis hebben van waarachtige
mijlpalen op den weg van den Vlaamschcn
strijd en die steeds dichter wijzen naar
de eindzege. Ik bedoel hier de Ijzerbede
vaart van 1936 en de jongste grootsche
Vlaamsche betooging te Brussel.
De Ijzerbedevaart van 1936 was de uit
drukking van de diep en sterk groeiende
Vlaamsche concentratie, en lag dan ook
duidelijk in het teeken van de komende
Vlaamsche macht.
In naam der 200.000 bedevaarders werd
de regeering verzocht zonder uitstel vol
ledige en onvoorwaardelijke amnestie te
verleenen.
Wie nog twijfelt aan de onweerstaan
bare macht van deze Vlaamsche uiting,
vergist zich.
De grootsche Vlaamsche betooging, van
de maand Mei te Brussel, was een her
haalde en even scherpe wilsuiting van het
Vlaamsche volk voor integrale en onvoor
waardelijke amnestie.
De H. Sobrv kondigt tenslotte aan dat
hij zich zal uitspreken tegen het regee-
ringsamendement en tegen geheel *""t rc-
geeringson t werp:
DE STEMMINGEN
Na H. Sobry kwamen nog talrijke spre
kers tusschen. De HH. Verbist en Van-
dicren deden nog een gezamenlijke poging
om liet recht op verkiesbaarheid toch te
verleenen aan de terdoodveroordeelden,
maar het mocht niet baten.
Het amendement der Regeering betref
fende de verkiesbaarheid werd dan goed
gekeurd met 113 stemmen tegen 46. Stem
den hier ja de Waalsche alsmede enkele
Vlaamsche Katholieken, al de Liberalen
en al de Socialisten, behalve de H. Vos
die tegen stemde. Stemden tegen het mee-
rendeel der Vlaamsche Katholieken, waar
onder de HH. Van Coillie, Verbist. Bos-
suyt, de Spot, Sobry, Deponticu. enz., als
ook de Socialist Herm. Vos, al de Vlaam
sche Nationalisten, al de Rexisten en al
de Kommunistcn.
Ten slotte werd overgegaan tot de stem
ming over het gelieele ontwerp, met inbe
grip van de weigering tot verkiesbaarheid
der terdoodveroordeelden. Het geheele
ontwerp werd dan goedgekeurd met 90
stemmen tegen 64 en 5 onthoudingen.
Stemden voor 23 Katholieken waaron
der de HH. Bossuyt, Deponticu, de Spot,
Van Hoestenberghe, de Liberaal Vander-
poorten, al de Socialisten behalve vijf
onder hen en al de Kommunisten.
Stemden tegen 24 Katholieken waaron
der de HH. Verbist, Sobry, Van Coillie,
omdat de wet geen volledige amnestie
toekent, alsook 5 Socialisten, al de Libe
ralen uitgezonderd een, al de Vlaamsche
Nationalisten en al de Rexisten.
Onthielden zich 2 Katholieken de Heer
Mullie die afgepaard had met H. Limaye
die zou tegengestemd hebben en 3 Libe
ralen.
Deze stemming werd uitgebracht nadat
de Senaat 14 uur zitting had gehouden.
Het was dan even voor vier uur Vrijdag
morgen.
Er werd dus enkel een verminderde
amnestie bekomen.
DE HETZE DER VUURKRUI-
SERS TEGEN DE AMNESTIE
Zij willen betoogers te Brussel.
In den loop der vorige week hielden
een groep Vuurkruisers een onwaardige
comedie tegen amnestie, op het Graf van
den Onbekenden Soldaat, alwaar velen
onder hen hun eereteekens, verworven
binst den oorlog en verleend na den oor
log. hebben weggeworpen.
Daarmede was bet voor zekere Voor
kruisers nog niet genoeg. Bijzonderlijk
deze van Henegouwen voeren een hetze
tegen amnesti en Zondag 1.1. hielden de
Vuurkruisers van Charleroi een vergade
ring tijdens dewelke besloten werd een
marsch op Brussel in te richten. De be
tooging die zij te Brussel willen inrichten
heeft voor doelhet wegzenden van de
huidige Ministers, ontbinding van de Ka
mers, verkiezingen met de amncstiekwcs-
tie als grondslag.
Te Gent, op het Oord der Gefusiljeer-
den, hebben ook enkele Vuurkruisers hun
eereteekens weggeworpen rond de Execu-
tiepaal.
ZIJ HADDEN SPOEDIG ANDERE
DECORATIES.
Naar «De Standaard» meldt hebben de
leden der Fraterncllen en Vuurkruisers
die Zondag hun decoraties wegwierpen
in het Oord der Gefusiljecrden te Gent,
als protest tegen amnestie, 's anderen
daags hun decoraties vernieuwd bij han
delaars uit stad die ecrentedalies ver-
koopen.
Het spel kunnen zij dus weer herbe
ginnen.
EEN NIEUWE COMEDIE
OP HET GRAF VAN DEN
ONBEKENDEN SOLDAAT
Dinsdag 1.1. kwamen de voorzitters et«
afgevaardigden van de Unie der Frater-
nellen bijeen te Brussel. In stoet bega
ven zij zich naar het Graf van den Onbe
kenden Soldaat waar zij, op militair com
mando, neerknielden en een minuut in
zelfbeschouwing doorbrachten. Dan sprak
een hunner, met een grafstem, cn riep uit
«Vergiffenis voor dezen die U verraden
hebbenen als in koor antwoordden de
anderen «Vergiffenis, vergiffenis!». Daar
op trok de stoet zich in sombere stem
ming terug.
Aan dergelijke comedies zou een einde
moeten worden gesteld. Het Graf van den
Onbekenden Soldaat mag niet meer ge
bruikt worden tot betoogingen met po
litieke doeleinden.
Na deze comedie gespeeld te hebben
vergaderden de leden der Fraternellen cn
besloten een betooging op touw te zetten
tegen de amnestie. Lijsten van protest
tegen de amnestie zullen in omloop wor
den gebracht cn er werd besloten dat tot
nader bevel de Fraternellcn-oudstrijders
zich zouden onthouden deel te nemen aan
vaderlandslievende betoogingen op dewel
ke Ministers of Parlementsleden, die c'e
amnestiewet gestemd hebben, aanwezig
zijn.
