Ie Stem nan let Har
[I
Van de Schandpaal van Poperinghe
j
WE ZENDEN ONS BLAD
WEKELIJKSCH
LITURGISCH BULLETIJN
GEDACHTEN
Rapen en zaait men niet,
maar raapzaad wel.
D!» Sen zak open houdt, dcet zoo kwalijk
als die hem vult.
Niemand en verliest
hetgene een ander wint.
Aitengskens een.
Zoo komen ze'r al.
H?t hondje verliest al... staan
dat 't gewonnen hee.'t al loopen.
(■■■■BBiasaESS^BiEaaBflaaaai
HElMANNEKÊ
UIT DE
MAAN
T STAAT UITDRUKKELIJK TE LEZEN
Da 't vel van nen Amerikaan
't Mag nog zoo gerimpeld wezen
Op 't cns ver komt voor te staan...
En tenminste gewis
't Dubbel in waarde is!
En dat staat nu te lezen in eene lijst,
welke de Amerikaansche verzekerings-
maatschapoijen gepubliceerd hebben, en
waarop men zien kan, hoe hoog de rijkste
Amerikanen hun vel verzekerd hebben...
Ge zult geloof ik nog al verschieten van
de cijfers, en dan zijn er nog de rijksten,
lijk Ford en Mellon, van wie men beweert
dat ze voor meer dan 5 millioen dollar ver
zekerd zijn, uitgelaten.
De Amerikaansche bewapeningsindus-
trieel ofte kanonnengieter Pierre Dupont
is verzekerd voor 3 millioen dollar, daarna
komt Marshal Fielal, de bekende waren
huiseigenaar van Chicago voor 2 14 mil-
locn dollar. Dan komen er ten minste een
goed honderdtal voor de som van 2 mil-
Üoen en 'n vijfhonderd van 1 millioen,
Altijd dollars wel te verstaan.
Ehwel, 't kan er door!
DRIE AMERIKANEN waren bezig aan
t stoafen. Bij ons. in San Francisco, zei
de eene, is er een wolkenkrabber zoo hoog,
dat ge den heelen dag noodig hebt, om
met den ascenceurnaar beneden te
komen.
Bij ons in Chicago, zei de tweede, 13 er
eene zoo hoog, dat een zuigeling, als hij
van de hoogste verdieping viel, als zesjarig
kind beneden kwam.
Bij ons in New-York, zei de derde, die
de hoofdvogel afschoot, is er eene zoo hoog
dat de werklieden op het dak, plat op
hunnen buik moesten gaan liggen om de
maan te laten passeeren.
Ze kunnen d'r aan!
WEG MET SCHOENEN EN BLOKKEN
Met pantoffels en sokken
Niets meer aan. de teenen»!
Dat is de kreet, die men nu te Weenen
Als heiligenpsalmen
Hoort weergalmen
Een stoet van 5.000 mannen... vrouwen
en kinderen er bij begrepen, zooals er in
den Bijbel staat, en allen deel uitmakende
van de Vereening tot de bevordering der
Blootvoetslooperijtrok verleden Zondag
door de straten van d'Oostenrijksche
hoofdstad. Spandoeken waarop te lezen
stond weg met schoenen, weg met sokken,
weg met alles wat de voeten kweltwer
den in den stoet meêgedragen!
Volgens de dokteurs ginder beweren,
zendt de aarde geneeskrachtige stralen
uit, die rattekaal verloren gaan, wanneer
het menschdom geschoeid door het leven
schrijdt...
Allo! laat ons allen dus maar roepen:
leve de Barvoetsloopers't Leven zal
er een beetje goedkooper meê worden... en
't en is ook maar 'n gewente.
En daarmeê denk ik er aan dat 't tijd
is, da'k mijn eigen voeten ne keer ga was-
schen, want 'k zou nog mogen barvoets
loopen... die fameuze geneeskundige stra
len zouden nog al de moeite van de wereld
hebben om d'r door te dringen!
IS HET WERKELIJK WAAR dat
een kemel weken lang zonder drinken kan
blijven, vroeg de potjeslustende echtge
noot aan zijn teedere wederhelft.
Ja, waarom?
Omdat ge mij gisteren avond voor
kameel hebt uitgescholden... Ik duld niet
langer zoo'n beleediging.
En van pure koleire ging hij d'r nog
eentje pakken.
HEBT G'AL OOIT GEHOORD
'k Vraag 't U ongestoord
Dat een beklaagde voor de rechtbank
Aan de schaduw mocht wijten dank
Omdat hij, 'k zeg 't U met pret
Door haar van 'n veroordeeling werd ge-
[red?
Allee! wat is me dat nu weer ne keer
voor iets? zult g'U afvragen, 'k Versta er
de botten van. He wel, mijn beste Lezers en
(dderliefste Lezereskens, om ulie de waar
heid te zeggen, 'k bevond mij in 't zelfde
geval, toen 'k het voor den eersten keer
las... maar met den uitleg is mijn ver
stand verhelderd, 'k hoop dat 't bij U ook
't geval zal zijn.
In Texas was er ne man beschuldigd
etn oude vent vermoord te hebben. De be
klaagde verdedigde zich en gaf een alibi
op: Om 2 u. 30, zei hij, toen de moord ge-
scheidde, was ik aan den ingang der kerk.
Twee jonge meiskens, die bij een gods
dienstige plechtigheid aanwezig waren, be
weerden den verdaohte aan den ingang
der kerk gezien te hebben om die uur. De
advokaat voor de verdediging nu, bezat
juist een foto van de twee meiskens, ge
maakt op den dag van het drama, toen zij
uit de kerk kwamen. Het was mooi weer
en de zon schitterde fel. Toen had hij een
gedacht. Hij deed een... sterrekundige roe
pen en vroeg hem uit te rekenen hoe laat
■■■BBtiBEBflBBBBBKEBBflBBBSSBBil
Mengelwerk van 1 Oogst 1937. Nr 25.
door
H. COURTHS-MAHLER
Op deze wijze wilde hij Marianne aflei
den.
Is die Fred van mij geen lieve, beste
Jongen? vroeg ze, met lachende oogen. Ik
geloof werkelijk, dat ik op weg ben, om
razend verliefdop hem te worden!
Wat zeg je wel van deze bekentenis eener
schoone meisjesziel»?
Dat ik je in harte toewensch, dat Je
Fred werkelijk lief zult krijgen, want dan
ben ik er van overtuigd, dat jelui samen
gelukkig zullen worden.
Ze drukten elkaar opnieuw de hand. Op
dit oogenbiik was Fred bij hen gekomen.
Jelui zien er uit als een paar samen
zweerders. Neemt mij in je bond op, dan
kunnen we de Rütliscène uit de Wil
helm Teilopvoeren, zei hij lachend.
We spraken juist over Othelloen
ik dacht jou de hoofdrol toe, toen 'k je
op zoo'n drafje naar ons toe zag komen,
antwoordde Norbert.
Neen, Fred; Norbert en ik hebben
werkelijk, voor altijd vriendschap gesloten,
zei Marianne, terwijl ze haar arm in dien
van haar bruidegom schoof.
Was dat dan nog noodig? vroeg Fred
verwonderd.
Marianne knikte met een schalks lachje.
Ja. we konden elkaar vroeger niet
uitstaan. En tot besluit van onze vijande
lijkheden heeft hij me nog een scheld
woord naar 't hoofd gegooid. Weet je, hoe
Wj mij genoemd heeft?
Pred stroopte uitdagend zijn mouwer. op.
Zeg 't me, Marianne! Hij zal 't met
sln bioed bcetenj riep hij op gemaakt
"Oberen toon.
het was, volgens d« schaduw geworpen
door den toren der kerk op den grond,
toen de foto genomen werd.
Na één uur gerekend te hebben gaf de
geleerde sterrekundige rijn antwoord: het
was 2 u. 30 min.
De beklaagde werd vrijgesproken dank
zij de getuigenis van de schaduw.
Begrepen?
ZE ZATEN in de cinema, hij en zij!'
Plots onderbrak ze de stilte en sprak!
Hebt ge gezien hoe de filmheld haar
kuste? vroeg ze. Zoo moest ge dat met mij
ook eens doen!
Gaarne, antwoordde hij, maar dan
moet ik er evenveel voor betaald krijgen!
Daar is liefde bij!
WANNEER IS "N VROUW... 'N MADAM?
Dat is een vraag
Die men onlangs te stellen kwam
Op een examen te Praag!
Wie kan me daarop een antwoord ge
ven?
'k Zal U een beetje gaan helpen, luistert.
1) Als ze nooit met overeengeslagen
beenen gaat zitten... cok al zijn ze nog
zoo goed gevormd. Welopgevoede vrouwen
nemen zoo'n houding nimmer aan.
2) Vrouwen die inderdaad dames willen
zijn... doen twee onderrokken aan,
3) Zij laten hun haar niet meer kort
knippen... da's uit de mode. Integendeel,
haar dat tot het middel reikt, wordt thans
als buitengewoon chicbeschouwd.
4) De zoom van de kleeren mag in geen
geval meer dan 20 cm. van den grond ver
wijderd zijn.
5) Dames rooken niet.
6) Dames dragen lange, of ten minste
half lange mouwen.
Dat zijn de bijzonderste punten... Voor
goed te zijn zouden er nog wel 'n twintig
tal moeten bijgevoegd worden... maar
zoo'n «-chicaneurszijn we nu precies
ook niet.
ER WAREN eens twee menschen die
zaken deden, sprak de onderwijzer in de
klas. De eene verwierf fortuin door eerlij
ken handel, de andere ging failliet. Welke
van de twee. mannen zoudt ge willen zijn,
Isaak.
Hij die failliet ging, meester.
Hoe dat? Maar die heeft toch geen
cent meer!
Hi! Hi! Hl! lachte Isaakje geniepig,
dat moet ge maar ne keer aan mijn papa
vragen
'N GEDACHT: Komt eene begane dom
heid goed uit, dan heet de dader verstan
dig.
Te overwegen!
M'N BESTE VRIENDEN TEER
Hier ben ik weer
Als geneesheer
Met een remedie)
Die
Gewis
Doeltreffend is.
"t Is eene remedie cm op enkele oogen-
blikken tljds van de grootste versnoftheid
ofte neusverstopping verlost te zijn.
Ze komt nog van m'n overgrootvader
(niet de versnoftheid maar de remedie).
Ge zet U in uwen fauteuil ofte zetel en
zorgt er voor het hoofd zooveel mogelijk
onder een deken verstopt te houden. Ge
neemt een paar flesschen iambic ofte
gueuze en drinkt ze leeg. Daarna een
halve flesch oude rcode wijn, en 'n scheut
of twee geneverke lief, goede oude klare.
Daarna spoelt ge uwen mond met 'n glas
water, dat g'aehterop dan ook maar naar
binnen giet. Als ge dat alles in uwen ketel
gegoten hebt, gaat ge U boven op 'n ka
chel zetten, waarin g'een vuur aansteekt,
dat ge stilaan aanwakkert. Ge steekt uw
ooren vol watte en houdt uwen mond en
oogen gesloten. Op zeker oogenbiik zult
g'het in uw binnenste voelen beginnen ko
ken... en de verdamping zal langs uwen
neus geschieden. Een half uurken daarna
zijt ge genezen.
Beproeft 't maar eens!
GEHUWD OF ONGEHUWD? vroeg
de rechter aan de vrouwelijke getuige.
Ongehuwd, antwoordde deze met een
diepen zucht.
Gehuwd of ongehuwd? stelde weer de
rechter de vraag, dezen keer aan den
mannelijken get; ige.
Gehuwd, antwoordde deze, met nog
een dieperen zucht.
Da's 't verschil van de differentie, zie!
HEWEL, we moeten zoo stillekens aan
gelijk gaan geven aan de Italianen als ze
zeggen... al sprekende over 't weer: België,
is de p...pot van Europa, want wat dat er
hier valt, valt er nergens... Is me dat een
weprken ja, winter in volle zomer, en de
zon die ons alzco in den steek laat...
Te dier gelegenheid is onze vriend Fons-
ken weer ne keer met 'n gedicht-, ken voor
de pinnen gekomen over
DE ZON.
De zon is een bol van vuur
Daarna regelen we ons uur
Het Jongsken van de zon, dat is de maan
Die ziet ge 's nachts soms aan den hemel
[staan
De zon is schrikkelijk ver van hier
Ze zeggen dat ge met nen «tram de plaisir»
Wel een reis van honderd jaar zcudt maken
Om aan d'eerste statie van de zonne te ge-
[raken.
Maar... op dien tijd zijt g'allange dood.
De zon is verschrikkelijk groot
Wel honderdmaal van Brussel naar Parijs.
Voor de zon smelt sneeuw en ijs.
In Congo daar brandt de zon nog zoo fel
Daar maakt ze de negers zwart van vel.
's Avonds als de zon is onder gegaan
Dan moeten de menschen slapen gaan.
De franskiljons, die kunnen niet verdragen
Dat de zon op onze dagen
Voor den Vlaming schijnen zou... want
Ze schreeuwen moord en brand
Als de Vlaming vraagt z'n recht.
Daarmeê heb ik alles over de zon gezegd.
JA, sprak ze, ik west niet wat het
eigenlijk is, maar ik heb zoo nen haat op
gevat tegen dien Piet, dat ik wel zou wil
len dat er hem een ongeval overkwam.
Daar weet ik een goed middel, zei het
lieftallig vriendinnetje... trouw met hem!
AL WAS UW KELE NOG ZOO DROOG
En hadt ge geen potje gedronken
IBBBBBBBIBHBBIIflflaHBaBBBBBBBB
Barones Caprice, antwoordde Marian
ne lachend.
Fred drukte, met een gelukkigen glim
lach, haar arm.
O wat vind ik dat een aardigen
naam! neen dèArvoor kan ik hem
niet straffen! Kom, mijn bekoorlijke
Barones Caprice deze wals dansen
wij beiden verder. Norbert mag het aan
zien; dr.armee is hij genoeg gestraft.
Overmoedig lachend ging 't bruidspaar
heen. Norbert keek hen met een zucht na.
Op dat oogenbiik zag hij Annie walsen
met Max Piccolomini, die nu weer veran
derd was in een knappen, ulanen-officier.
Hij bemerkte dat ze hem even aankeek,
en toen haar hoofd blozend afwendde.
Opnieuw verweet hij zich, dat hij woor
den had gesproken die haar onrustig en
bedroefd moesten maken. Wat had ze ang
stig gesmeekt: «Sluit niet zelf den weg
naar Saszneck voor mij af!
Deze woorden hadden hem tot naden
ken gebracht, 't Moest alles tusschen hen
opgehelderd worden, maar dat kon niet
gebeuren voordat hij geheel met zichzelf
in 't reinewas gekomen tot zoolang
mocht zij niet in zijn tweestrijd deelen:
tot zoolang moest hij zich beheerschen.
En dat wilde hij dan ook doen. Nu hij
ei-van overtuigd was, dat hij van baron
Hochberg niets had te vrcezen, was hij
veel kalmer geworden kon wachten.
Hoewel zijn innerlijk zich hevig ver
zette tegen de dwang die hij zichzelf
moest opleggen, vond hij toch troost bij
de gedachte, dat er spoedig aan dien twee
strijd een einde zou komen.
Hij wilde zich niet bulgen voor deze
dwaze Hulswet. Was hij niet flink genoeg,
om zelf zijn lot in handen te nemen? Als
hij vroeger had'kunnen leven zonder het
majoraat, dan zou hij dat ook in de toe
komst kunnen doen. Annie was eenvoudig,
en had weinig eischen. zij zou tevreden
zijn met een bescheiden leven, aan zijn
zijde, want hij was er nu al van overtuigd,
dat zij hem lief had. Alléén omdat zij
Ge laagt zeker met uw pikkels omhoog
Al van uwen stoel geklonken
Moest g'uwen radio openzetten
En hooren: luisteraars wilt even letten
Hier volgt de radio-uitzending
Van een.,, rammeling.
1 Is pertang t geen gebeurd is fn een
Amerikaansche school.
Ne perfester van de School Sint George
te Chicago had t in zijnen bol gestoken,
om "n onverbeterlijk element van zijn klas,
namelijk 'n Jongetje van zes Jaar, tot be
tere gevoelens te brengen, hem een ram
meling tce te dienen... vóór den micro
foon, opdat de luisteraars zich zouden re
kenschap kunnen geven van 't gehuil en
't geschreeuw van den jongen nietdeug.
Maar t schijnt ook dat de ouders van
'fc jonge slachtoffer zoo verbolgen waren
over dien maatregel, dat ze sito sito naar
den directeur van de school geloopen zijn,
en geëischt hebben denzelfden maatregel
toe te passen... op den perfester, namelijk,
ook zijn broek eens af te stxeepen vóór den
T. S. F. en zijn gehuil aan de luisteraars
te laten hooren.
'k Weet nog niet of den directeur op
dien eisch is ingegaan!
GIJ ZIJT niet zoo dichterlijk als het
lief van Paula, sprak ze tot heuren ver
loofde, die noemt haar zijn suikerpeer,
zijn oogappel, zijn perzik.
Dat is allemaal goed en wel, maar
ge vergeet dat hij commerce doet in fruit
en dat ik een kaashandel heb, antwoordde
hij, ik kan U toch mijn gruyère, of mijn
Herfsche kaas niet gaan noemen, hé!
Of hij gelijk had!
ZONDER VEINZEN NOCH BEDROG
Beste gezellen
Wil 'k U 't een en 't and're nog
Vertellen
Of verhalen
Waar Ieder 't zijne kan uithalen.
Een bacterioloog, da's ne man die de
microben bestudeert, heeft aan veel sctsje-
teiten een verslag gezonden inzake de
overtalrijke microben die op bankpapier
te vinden zijn.
Volgens dien geleerden sjarel, zou het
bankpapier dus onverbiddelijk moeten
worden afgeschaft, om de openbare ge
zondheid te beveiligen.
't Klinkt nogal vreemd hé! want, wij
kennen heel wat menschen die door
«bankpapier» gezond geworden zijn!
VOLGENS een Fransch dagblad hebben
de... Eelgisch» Senators, gedurende ééne
nachtzltting, aan de buvettede volgen
de hoeveelheden drank, naar binnen ge
werkt: 170 liters koffie, 50 liters thee, 350
flesschen bier, 40 liters melk, 't sap van
400 citroenen, en een... onbeperkt aantal
allerhande soorten lemonaden, dit alles
vergezeld van 18 kgr. suiker en 16 kgr.
biscuitjes en koekskens.
Als 't waar is... kan 't er door, op z'n
minst gezegd!
MIJNHEER, sprak de preutsche ma
dam tot heuren buurman, ik zag zooeven
dat uw zoon een meisje trachtte te kussen.
En is hij er in gelukt? vroeg de man.
Neen!
Dan was 't mijn zoon niet!
't Manneken uit de Maan.
IBB1
DE VJNKENMAATSCHAPPIJ
yi7
DEVOS DÉS1RÉ, Koning.
Onze Vink' -.maatschappij werd op 6
Oktober 1936 gesticht en daaropvolgende
hielden we reeds onze zitting in Juni 11.
We mogen zeggen dat wij in het Watou-
sche de grondleggers zijn van deze her-
wordene liefhebberij.
Zondag 18 Juli als slotpartij hielden we
ons Koningschap: 20 vogels in 't gelid.
Harde strijd tusschen vogels van Chris-
tiaen Maurice, Leupe Omer en Dsvos Dé-
siré, en 't was Slechts op het nippertje dat
Devos Désiré de Koningstitel behaalde;
zijn lievelingsdiertje zong 189 liedjes.
Proficiat en goed heil met het beestje.
Aan den Heer Voorzitter besten dank
voor zijne mildheid en kommer in de Vin-
kengilde.
Vlaanderen van Oost tot West is een
groote Vinkeniersgilde aan 't worden.
W. D., Schrijver.
ISSB39SBBSSBBBBBBBSBB3BBI3BBI3
ONS WEKELIJKSCH RAADSEL
Oplossing vorig Raadsel:
VOL - HARD - VOLHARDEN,
Nieuw Raadsel:
Het eerste is de plaats
Waar men veel schepen ziet.
Is twee van ieder baan
Het veiligste plekje niet?
Het derde zit goed vast,
Aan mcnsch- en dierenkop.
Gaat naar 't geheel als 't past,
En niet meer naar den dop
iBBBBBBBBBBBBBBBBBBKEBaBBBBil
meende dat er nooit kans op zou bestaan,
om elkaar toe te behooren, had zij hem
verboden, verder te spreken. Haar beven
en blozen, haar hulpelccze, smeekende
blikken had hem verraden, hoe 't met
haar hart gesteld was.
HOOFSDTUK X.
Kerstmis naderde. Baron Hochberg
kwam daags vóór 't feest op Saszneck. En
op kerstavond waren de vier personen, die
zoozeer met elkaar sympathiseerden, tot
een plechtige viering van dit feest, met el
kaar vereenigd, nadat het dienstpersoneel
rijkelijk bedacht was geworden.
't Scheen echter wel, dat de geheele
feestelijkheid zich alleen om Annie draai
de. De drie overige personen hadden met
elkaar gewedijverd, om haar genegenheid
te betoonen, en zij werden er ruimschoots
voer beloond door Annie's schitterende
oogen.
Ze werd met zooveel geschenken over
laden, dat ze sprakeloos voor 't tafeltje
stond, waarop deze tentoongesteld waren.
Weliswaar hinderde haar de gedachte, dat
zij niet in dezelfde mate kon teruggeven,
maar men maakte dat haar heel gemak
kelijk. Norbert en baron Hochberg had
den ieder niets anders dan een klein étui
op haar kersttafel gelegd, terwijl mevrouw
von Saszneck allerlei voorwerpen had uit
gezocht, die t hart van een jong meisje
konden verheugen. Maar de Inhoud van
die étui's was zeer kostbaar.
Baron Hochberg schonk Annie een gou
den, halsketting, waaraan een kunstig be
werkt medaillon hing, dat in 't midden
versierd was met een donkerblauwen saf
fier. Aan den eenen kant van t medaillon
bevond zich een eenigszins verkleurde re
productie van het portretje, dat hij zelf
in zijn medailles» steeds bij zich droeg; en
aan den anderen kant haar eigen portret,
zooals zij nis Thckla gefotografeerd was
geworden.
BIJ deze gelegenheid vernam Norbert nu
AFSTERVEN TE KLERKEN
van Heer JEROME VAN ACKÈR
LIJKREDE
ultgesprosm door den Heer Vernoeve
Raymond, bij het gTaf van Heer Jerome
Vanacker, spelend lid der Muziek- en
Tooneelmaatschapplj te Klerken;
Diepbedroefde familieleden.
Waarde Medeleden, Vrienden,
Jerome Vanacker is overleden! Weder
om is een muzikant gestorven! Ziedaar de
droevige mare welke Dinsdag 29 Juni 11.
over ons vredig dorp verspreid werd.
We konden het niet aannemen!
Er zijn zoo van die plotse teneerslagen-
de gebeurtenissen, die op het oogenbiik
dat ze ons medegedeeld worden, ons on
mogelijk schijnen; zoo onverwachts en
brutaal is het nieuws, dat we het niet kun
nen gelooven. Maar opeens zien w? in dat
het werkelijkheid is en des te geweldiger
dan grijpt dit treurige nieuws ons aan, des
te dieper voelen we de droefheid, des te
knellender beklemt ons het hart.
Immers, wie kan zich voorstellen dat
Jerome overleden is! Over een paar we
ken, was hij nog, vol leven, in de muziek-
herhaling aanwezig. En wat was hij lustig!
Nog hooren we zijn instrument galmen.
Immers we repeteerden marchen, daar
den volgende Zondag, onze maatschappij
een uitstap deed? We zien hem dan op
trekken naar Avekapelle om deel te nemen
aan het festival.
Den Zondag daarop lag onze vriend
reeds op het ziekbed, aangevallen door
buitengewone hevige pijnen! Opeens,
plots en geweldig had de ziekte hem aan
gegrepen. Zoo brutaal was de aanval, dat,
in een drietal dagen, de ziekte den over
ledene, had neergeveld.
Waarlijk, onze gemeente, en vooral onze
Muziek- en Tooneelmaatschapplj worden,
in de laatste maanden, op een bijzondere
wijze beproefd! Het is pas enkele maan
den geleden dat we onzen Vriend Aloys
Vandamme naar zijn laatste rustplaats
droegen. Het is treffend dat twee onzer
oudste en trouwste leden, in zulke korte
tijdruimten, uit ons midden gerukt wer
den.
Rond de Jaren 1896, trad Jerome, als le
vensblije Jongeman, in onze Muziekmaat
schappij. Kalm en rustig gingen de jaren
voorbij, toen de groote oorlog uitbrak. Je
rome moest optrekken en deze schrikkelij
ke wereldramp bracht bij hem, zooals bij
iedereen, ontreddering in zijn leven. Jero
me kende jaren van ontberingen en ge
varen.
Wanneer de tijden van ellende én ver
driet voorbij waren, was hij een der eer
sten om de pas herstichte Muziekmaat
schappij bij te treden!
We hebben hem leeren kennen als nauw
gezet en bezorgd bestuurslid en als een
lustige muzikant. Wanneer we feest vier
den, was hij daar om de blijde noot in het
gezelschap te laten weerklinken en om al
zijn medeleden te verlustigen. Veertig jaar
lang was hij een onzer leden die het best
meenen, een der trouwsten, een der regel-
matigsten! Heeft hij één herhaling gemist,
als het anders kon?
Maar waar we den overledene het best
hebben leeren kennen, dat was in de Too-
neelgilde. Met den dood van wijlen Aloïs
Vandamme, was hij onze oudste tooneel-
speler geworden. Wie zal ons de gezellige
avonden opsommen welke wij te zamen
doorbrachten?
Vriend Jerome, daar was het dat we uw
eenvoudig gemoed leerden kennen, gij
waart iedereen aangenaam, wijl gij mee
gaand en eenvoudig waart.
Ah! Jerome! Uw plots heengaan ont
roert ons zoo geweldig. Uw verdwijnen
laat bij ons een zoo diepgevoelde ledige
plaats achter!
Diepbedroefde familieleden, wij verstaan
en deelen uw verdriet! Maar laat ons niet
weenen! Jerome heeft geleefd in de een
voudigheid des harten, zooals de Heer het
behaagt!
Jerome, uw vrierden van de Muziek
maatschappij en Tooneelgilde zeggen U
vaarwel... tot weerziens hierboven!
(BBRBBXSBSBBBHBnBBHUBSiBBBBflB
In Belgie, van nu tot einde jaar, aan wie
ons zendt in postzegels of stort op post-
checkrekening 155.70 van V. Sansen-Van-
neste, Drukker. Poperinge, de som van
8,80 FRANK.
Voor het Buitenland zende men ons per
Internationaal Postmandaat:
Uit Frankrijk: 17,60 fr.
Uit Amerika: 26,40 fr.
De speeltijd een van de
-beste ©ogenblikken van
den dag van een scholier.,
Moeders, weel dat niets voed
zamer is dan een boterham met
Gemengde Stroop. Het is het
Icrachtopbouwend middel bij
uitnemendheid, dat den werklust
van Uw kinderen zal opweken(
want zij bevat 60 suiker.
Geschiedenisstukken van 1147 en 1208
melden, dat reeds in deze verre tijden, de
abten van St Bertinusklooster van Pope
ringhe het recht hadden om te vonnissen.
Dit voorrecht met al de baten en voor
deelen uit het ambt spruitende wierd hun,
als heeren van de stad, bij gezegeld-en
brief van 26 Februari 1620, door de Aarts
hertogen Albrecht en Isabella hernieuwd
en bevestigd in hoog-, middel- en neder-
gerecht.
Voor gerechtshof, in dezen tijd Vier
schaar genoemd, beschikte de Abt in het
begin der Jaren 1600, van een gedeelte van
«Het Haantje», herberg, welke later in
Het Paterscellege veranderde en heden
daags De Openbare Stadschaalis.
Nog
(Verzameling H. Adriaen.)
voor de herstellingen in de jaren
1880, zag men boven de ingangdeur eene
ijzeren plaat dragende uitgeslegen het zin
nebeeld van het gerecht, onmondige, maar
tevens onbetwistbare getuige der eertijds
akelige bestemming van dit gebouw.
Tot over enkele eeuwen bestonden de
straffen alleen in folteringen en geldboe
ten; ook eens het vonnis geveld de uit
voering was nakende, niettegenstaande de
gestrafte met roepen of krijschen eenen
anderen rechter vragen mocht.
Door het verbeuren van goed, dat alle
veroordeeling ten voordeele der edelen en
heeren medebracht, was het plegen van
het gerecht voor hen eene aanzienlijke
bron van inkomsten. Uit deze oorzaak was
dit door het volk gehaat, te meer omdat
zijn ver grootste getal slachtoffers uit het
volk bestond.
De Fransche Omwenteling van 1793
bracht een einde aan dezen Zwang en ha
re aanhangers met eenen opgezweepten
vrijheidsgeest bezield verbrijzelden en
verbrandden al, wat met het Oud Ge
recht kon doen herdenken. Door liet in
vallen'der fransche legers in België onder
ging ons land hetzelfde lot en menige ge
rechtsbestellen verdwenen in deze vlaag
van razernij.
Eenig in de streek blijft de Schandpaal
van Watou nog over. Met ijzeren banden
en geschonden kroonstuk is zij in den
voormuur der Brouwerij Van Eecke-De-
heegher vastgehecht.
Tot in de eerste jaren dezer eeuw be
waarde Poperinghe ook zijne Schandpaal,
zijnen pelorijn zoude de oude Foperin-
ghenaar zeggen. Mannen van rond de vijf
tig jaar hebben haar wel gekend aan den
hoek van den Keer van den Ommegang,
bij de smisse van Decrock. Zij was gekapt
uit een stuk zandsteen, rond de drie me
ters hoog en diende voor eene lamp te
dragen om 's nachts de straat te verlich
ten. Geen minste wapen, geen minste op
schrift, dat hare voorige bestemming kon
deen vermoeden en waren het niet de over
levering bij het volk en de herinnering
van haar bestaan in het geschrift Pope
ringhe et ses seigneurs door E. H. Opde-
rincli, gewezen onderpastor van St Jans-
kerk alhier, zij zoude als een puin eener
kerk of kapel kunnen aanschouwd wor
den. Met het inrichten van den gasdienst
te Poperinghe werd paal, r.u zonder
bestemming, geveld en naar de binnen
plaats van het Stadhuis verhuisd.
De toenmalige Schepen der stad, de
achtbare heer.wvijlen René Devos, van ha
re geschiedenisweerde niet onbewust,
rijclif möc ïjanöfboer fit crtitimt Ir
Liftlifti ghtmam cnöe bers.iOftt bp ïooö üt ïwinijo it&r
e»n»}ugfij«, ^enooutiftfplKOtönlttoi/C.mtiuiat!*
Ju<i6tn fitót fwatttim trnifcrrti JO. «gattfriKTtaWnfn 5<m
IjMitn U.raai ttan oDcr oïloi Êotihrrsma .'XMtfUfs
^djeumtn*. fBovr» Aojslmutrfltr»/ StfftfprottvatfK
SHêtrc SMftentetm mbt Offnirrri» |m
PIsfiBtipth mtjr litwtjarthiliiffc.
schikte haar in aandenken der vervlogen
eeuwenoude macht der Abten en Proosten
van St Bertinusklooster van Poperinghe,
op de Peerdemarkt te doen rechten. Doch
anders was haar lot.
Hst nieuw stadhuis had Intusschen
prachtig uit den grond gerezen. De Oost
hoek van de Groote Markt was met eene
reeks fraaie huizen henschapen. De stad
moest voetpaden aanleggen en in de bin
nenplaats van het stadhuis lag een hoop
steenen van allen aard en uit alle hoeken
en kanten vergaderd, om mogelijk er van
gebruik te maken. De Wale Louis
steenkapper van stiel, was op aanvraag
naar Poperinghe gekomen, om steenen te
kappen; da paal wierd voor zijne voeten
gerold en... hoon aan Popsringsch verle
den, onbewust gaf Wale Louisden ge
nadeslag aan den pelorijn van Poperinghe.
De bekomene steenen liggen hedendaags
voor het huis van den heer Yvo Derynck,
handelaar In de Schaalstraat.
Dit gebeurde voor den oorlog.
Maar over eenige jaren, toevallig op de
hofstede van wijten Debaene-Gauquie, bij
De Kerseiare vielen mijne oogen in het
midden der welde, op een zandsteenen
rol van eenen grooten meter lang, op der
tig centimeters doorsnede en aan beide
uiteinden zorgloos gebroken. De steen
scheen mij verdacht en als inlichting no
pens zijnen oorsprong, antwoordde mij
dochter De.aene, zonder de minste aarze
ling, dat voor den oorlog haar vader en
Jules Citern, ook landbouwer alhier, de
rol met eenen hoop steenen afval, van de
binnenplaats van het stadhuis naar de
hofstede hadden medegevoerd.
Geen wonder. Te zien op de llchtprent
is de steen op verschillige hoogten gebor
sten, hij is rot, met den minsten stoot valt
hij in zavel en ieder Jaar maken de maai
ers er gebruik van om hun zeisen te wet
ten. Dit heeft Wale Louis ongetwijfeld
ondervonden en desvolgens zal hij van de
paal niet meer gewild hebben.
v» ara «uasm nn re wowj" met om swom onj^rfc
UF ïwiws *r, jtrtwïlom gut*
IN ALLE KRUIDfiNIÉRSWIMgC! c
IBBBBBB&BBSBBBBBlBBiaiBBBSM
ook, hoe het kwam, dat baron Hochberg
voor Annie een zoo in 't oog lcopende ge
negenheid koesterde en daarmee was hem
't laatste greintje jaloezie dat hij nog ge
voelde, uit 't hart genomen. Annie was
zeer ontroerd over dit geschenk, dat van
zooveel gevoel getuigde, en Norbert dacht,
evenals de baron, hoe gelukkig 't toch zou
zijn geweest, als Annie werkelijk zijn
dochter was. Dan zouden hem en haar alle
strijd bespaard zijn gebleven.
Norbert had Annie, in overleg met tan
te Elisabeth, een armband geschonken. Op
het gladde plaatje, boven de sluiting wa
ren de woerden gegraveerd; «Tot dank
voor uwe liederen. N. S.
Op deze wijze had hij 't haar mogelijk
gemaakt, om een geschenk van hem aan
te nemen.
Annie zag er onbeschrijfelijk lief uit, in
haar vreugde en ontroering. Zs lachte en
schreide, en kuste mevrouw von Saszneck
steeds weer opnieuw de hand. En ten slot
te zong ze, tot dank, haar mooiste liede
ren. Daarin sprak ze uit, wat haar in pro
za niet over de lippen kon komen.
Haar toehoorders konden er niet genoeg
van krijgen en Annie werd niet moede,
om steeds weer nieuwe liederen ten beste
te geven. Op deze wijze beleefden zij alten
harmonische, heerlijke uren.
En elke avond, zoolang baron Hochberg
op Saszneck logeerde, moest Annie zingen.
De baron werd in dezen kring van vrien
den een geheel ander mensch. Hij voelde
dat hij hier begrepen werd. en zijn oogen
schitterden, en zijn stem klonk vroolijker
dan zij had gedaan in al de Jaren, sedert
hij zijn geluk had verloren.
Er werd geen enkele wanklank in den
kleinen kring gehoord, 't Scheen dat deze
vier menschen Innerlijk met elkaar ver
bonden waren.
Baron Hochberg bleef tot na Nieuwjaar
op Saszneck. 't Afscheid viel hem zwaar,
en bij 't heengaan zei hij tegen zijn nicht:
Je zult me in 't vervolg misschien va
ker op Saszneck zien dan je lief is, Elisa.
Ghedruckt tot Amsterdam, bij Cornells
Claesz., int schrijf-boeck. 1598.
(Verzameling H. Adriaen.)
IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBIBBBBBi
Nu Is de steen bij mij en op een eerste
zien, door den heer Emiel Bruynooghe,
briefbesteller, die van zijne kinderjaren
diep in of rond de Casselstraat woont, da
delijk herkend als voortkomende van de
Schandpaal van den Keer, langs welke hij
in zijne jeugd zoo menigmaal geklommen
had.
Alhoewel eene zekere leemte in het op
volgen der feiten, door het afsterven van
vader Debaene en Jules Citern bestaat,
ben ik ten stelligste overtuigd, dat de ver
minkte rol het laatste overblijfsel is van
den pelorijn van Poperinghe.
Meest uitgesproken tegen landloopers en
meineedigen, gepaard met het brandmer
ken in de wang of het afsnijden van een
gedeelte der oor, was het tentoonstellen
aan de Schandpaal eene der lichtste straf
fen, die aan eenen veroordeelde toegepast
was. Dit blijkt uit het bedra~ der loonen,
die de beul van Brugge ontving
voor het verrichten van zijn
werk. De voldoening geldt voor
ieder aangehaald feit:
Voor iemand levende te ver
branden of te verwurgen, iemand
in de eerde levende te begraven,
in den olieketel te zieden, met
het zweerd te onthoofden of met
het strop aan de galg te han
gen, voor iemand te. radoraken
ontving hij dertig vlaamsche
stuivers.
Voor iemand ten toon te stel
len en mogelijk er bij nog te
geeselen ontving hij slechts tien
vlaamsche stuivers, hetzij negen
tig centiemen voor den oorlog.
De afbeelding hiernevens, ge
trokken uit den boek: «Practij-
cke ende handboec in criminele
saeckcn», door Joos de Dam
houder, in de Jaren 1500 rechts
geleerde te Brugge, zal beter
dan woorden een gedacht over
het uitvoeren van somr^ige
straffen geven.
Geen stoffelijke weerde heeft
nog de Schandpaal; maar bij
iemand, die gevoelen heeft, doet
zij de gedachten zwaven tot
slechts honderd vijftig jaar van
hier, -waar zooveel ongelukkigen,
zelfs talrijke onschuldigen de
schrikkelijkste en bloedigste fol
teringen doorstaan hebben.
Bejaarde lieden spreken altijd
van dezen ouden, goeden tijd,
dien hunne voorzaten kenden en
waarin alles op wieltjes liep. Die
oude, goede tijd is weg en wel
wegADRIAEN, Veearts.
.J
Zij gaf hem een stevigen handdruk.
Vaker dan tot nu toe zóó wil ik 't
hooren. Kom zoo dikwijls je verlangen je
er toe aanzet. Met 't grootste genoegen
heb ik opgemerkt, welk een heilzamen in
vloed Annie op je heeft. En ik kan dat
ook best begrijpen. Ze is immers voor mij
ook tot een verfrisschende bron gewor
den, die me Jeugdiger heeft gemaakt, want
ze is een betooverend schepseltje.
Zoo nu en dan waren er van Marianne
eenige korte, maar zeer gelukkige brieven
gekomen. Fred had er dan overmoedig
eenige woorden tusschen geschreven; en
't onregelmatige van deze epistels bewees
juist, dat 't jonge paar zijn wittebroods
weken gelukkig, en elkaar plagend, door
bracht.
Baron Hochberg stelde er zich mee te
vreden, maar 't scheen hem toch toe, als
of zijn dochter steeds verder van hem ver
wijderd geraakte. Annie Sundhelm besloeg
een veel grootere plaats in zijn hart;
meermalen deed hij zich hierover verwijten,
maar dat veranderde niets aan de zaak.
Nadat de baron was vertrokken, en de
dagen, schijnbaar, weer in de oude steur
voorbijgingen, zei Norbert tot zichzelf, dat
nu zijn tijd gekomen was. En vastberaden
ging hij op zijn doel af.
Eenige dagen na 't vertrek van den ba
ron, terwijl mevrouw von Saszneck zich
teruggetrokken had voor haar middag
slaapje, begaf Norbert zich naar de biblio
theek, waar hij wist dat hij Annie zou
vinden, want gewoonlijk nam zij dit uurtje
waar, om te lezen. Zij zouden door nie
mand gestoord worden en hij verlangde
er naar, tot een verklaring met haar te
komen.
Toen ,hlj zachtjes binnenkwam zag hij
haar aan 't raam zitten, in één van de
ouderwetsche, hooge leuningstoelen. Op de
breede vensterbank vóór haar lag een
boek; zij las er evenwel niet in, doch liet
haar hoofd rusten tegen den rug van den
stoel, en hield de oogen gesloten. Hij be-
PAX
merkte evenwel aan haar onregelmatige
ademhaling dat ze niet sliep.
Annie droomde vóór zich heen. Ze had
Norbert niet hooren binnenkomen, het
dik tapijt dempte zijn voetstappen en de
portières, die de bibliotheek van de andere
vertrekken afsloten, waren zonder geritsel
achter hem weer dichtgevallen. Ze meende
dus dat ze alleen was.
Op 't oogenbiik dat een diepe zucht aan
haar borst ontglipte stond Norbert naast
haar, en noemde haar naam.
Annie.
Met een beweging van schrik opende ze
de oogen en keek naar hem op. Maar ze
bleef als verlamd zitten, want ze las in
zijn gelaat hoe ontroerd hij was. 't Scheen
haar dat ze onder den invloed van zijn
blik in 't niet zou verzinken. Maar plot
seling kwam ze tot zichzelf, en sprong op.
Mijnheer von Saszneck, ik zal u niet
storen indien 't uw plan is hier te gaan
zitten lezen, zei zij snel, met den ouden
langstigen blik in haar oogen, en wilde
hem voorbij snellen. Maar hij greep haar
beide handen, en hield die stevig in de
zijne.
Blijf hier. Annie ik smeek je: blijf
hier; ik moet met je praten, zei hij ernstig
en teeder.
Neen! neen! niets zeggen o, spreek
het niet uit! riep ze vol angst, en wilde
haar handen uit de zijne trekken.
Maar hij hield haar vast, en trok haar
steeds nader tot zich. Toen verzette ze zich
niet langer, maar bleef hulpeloos vóór hem
staan.
Langzaam bracht hij haar handen aan
zijn lippen, en kuste ze, hij voelde daar
bij, hoe haar geheele lichaam beefde.
Vol liefde zag hij haar aan.
't Moet eindelijk tot een verklaring
tusschen ons komen, Annie. Je weet dat
ik je liefheb met de geheele, grenzelooee
teederheid van mijn hart en evenzeer
ben ik er van overtuigd, dat Jij mij be
mint, zóó vurig bemint, als ik dat hoopte.
Annie trilde, «n boog haar hoofd. Als
AUGUSTUS - KOORNMAAND
1 Z lleZoncL na Sinksen. St-Piet. Ban*
den. leper Tuinfeest.
Evangelie: Jezus geneest een doofstomme.
2 M H. Alphonsus v. Liguori. Portiuncu!^
3 D Vind. v. h. lichaam v. d. Stephanus
4 W H. Dominicus
5 D O. L. Vrouw ter Sneeuw
6 V O. H. Gedaanteverandering O
7 Z H. Donatus, H. Cajetanus v. Siemja
ZONDAG 1 AUGUSTUS 19371
11* Zondag na Pinksteren.
Het Breviergebed en de Mis van dezgn
dag hebben betrekking op het mysterie van
Paschen. Het Brevier verhaalt dat Koning
Ezechias van een zware ziekte genas eu
het Epistel van de Mis teert ons dat ook
Christus gestorven is voor onze zonden,
begraven werd en den derden dag verre
zen is, volgarts de Schrift.Ezechias is dus
de voorafbeelding van den verrezen Chris
tus en de Tempel van Jeruzalem waar da
heilige Koning na zijn genezing God ging
danken, is de voorafbeelding van het he-
melsch Jeruzalem dat Jezus bij zijn he
melvaart binnentrok. Ook bewijst de H.
Paulus in het Epistel dat Christus verre
zen Ls. Hij is verschenen aan Petrus en
aan de overige apostelen, en aan meer dan
500 broeders te gelijk...
De Psalmen der Mis hebben betrekking
op die leer. Het Graduale, genomen uit
Psalm 27, herhaalt deze woorden van Da
vid, die worden toegepast op Christus aan
zijn Kruis: «Tot U, Heer, heb ik geroe
pen; blijf niet zwijgen en ga niet van mij
heen. Op God hoopte mijn hart en ik
werd geholpen; en mijn vleesch bloeit we
der op en uit den gTond mijns harten zal
Ik hem loven.
Het Paaschmysterie waarvan Ezechias
de voorafbeelding en Christus de werke
lijkheid was, wordt in ons voortgezet door
het Doopsel, waar onze ziel wordt gezond
gemaakt en tot een nieuw leven verrijst.
En daarom heeft het Evangelie ook be
trekking op het Doopsel. In dien tijd,
zegt de H. Marcus, brachten ze een doof
stomme bij Jezus en smeekten Hem de
hand op te leggen. Jezus nam hem afzon
derlijk buiten het volk; en Hij stak zijn
vingeren in zijn ooren. Vervolgens raakte
Hij zijn tong aan met wat speeksel. En
opziende naar den Hemel, verzuchtte Hij
en zeide: Effeta, dit is: wordt geopend.
En terstond werden zijn ooren geopend en
de band zijner tong werd geslaakt en hij
sprak duidelijk en goed. En zij waren bui
tenmate verbaasd en zeiden: Hij heeft al
les wel gedaan...
Bij het Doopsel neemt de priester ook
speeksel en raakt daarmede de ooren en
de neusgaten van den doopeling aan, ter
wijl hij zegt, gelijk Jezus: Effeta, dit is:'
wordt geopend. Zoo werden de oroen van
den gedoopte geopend voor de waarheden
van ons geloof en eens zal hij het woord
Gods kunnen verkondigen en zijn geloof
belijden. De genezing van Ezachias is al
dus een voorafbeelding niet alleen van
Christus' verrijzenis maar ook van alle
christenen, wier ziel door het doopsel met
Jezus verrijst en wier lichaam het recht
verkrijgt om eens te verrijzen met Jezus.
En dit Effetakrijgt nog een groot-
scher beteekenis omdat het volgt op eene
voorgaande ceremonie van het doopsel.
De priester neemt wat gewijd zout, legt
het in den mond van het kind en zegt;
Ontvangt het zout der wijsheid. Even
als het zout smaak geeft aan de spijzen,
die einders smakeloos zouden zijn, zoo ook
geeft de bovennatuurlijke wijsheid, die de
christen mensch in het Doopsel ontvangt,
den smaak der goddelijke dingen. Graag
voedt hij er zijne ziel mede. En zoo
wordt voor den christen bewaarheid wat
David zegt In het OffertoriumGij hebt
mij genezenen in het GradualeMijn.
vleesch bloeit weder op. En ook deze
woorden van den Intree-zang: God laat
de eensgezinden te zamen wonen in zijn
huis». Door het Doopsel immers zijn wij
binnen gekomen in de Kerk waar wij vol
gens het Alleluia God toejuichenom al
zijne bovennatuurlijke en natuurlijke ga
ven.
IN DEN NEGER
F. BLANCKAERT-VERLEENE
(Meesterkleermaker)
Gasthuisstraat, 41, Poperinge.
Eerste keus Kostumen, Overjassen,
Fantazijbroeken. Speciale zwarte
stoffen vöor ceremonie. Eenige
verkooper der «BELGICA»-Regen-
mantels. Lederartikeler. en spe
cialiteit van-«Lodens, gewaarborgde
herkomst van Alsace en Tyrol.
UNIFORMEN.
REX1STEN DOOR SOCIALISTEN
AANGEVALLEN TE MECHELEN
Twee Rexistische propagandisten dis
propagandanummers voor Rex aan het
uitdeelen waren te Mechelen werden door
vier socialisten aangevallen. De beide
Rexisten moesten onderdoen voor de over
macht en werden deerlijk toegetakeld
zoodat zij geneeskundige zorgen moesten
inroepen. De politie stelde een onderzoek
in en zoekt de gevluchte aanranders op.
IBBBBB3BBBEBXISBHBBBSBBBES3BB
HET STRATOSFEERTOESTEL
VAN PROF. JEAN PICCARD
DOOR HET VUUR VERNIELD
Prof. Jean Piccard heeft gepoogd een
nieuwe stratosfeertocht te maken in Ame
rika. Bij het neerdalen van zijn ballon te
Lansing in Iowa vatte zijn ballon vuur eu
werd gansch vernield. De luchtvaarder is
ongedeerd.
IBBBBBBBBBBBSBBBBBBBBBBEBBBO
een. zucht kwam een zacht steunen over
haar lippen:
Neen, neen! u vergist u; ik smeek
u: laat me heengaan; och laat me toch
gaan, stamelde zij. Zij voelde, dat ze nu
haar tehuishad verloren. Zijn beken
tenis maakte haar tegelijkertijd onmete
lijk rijk en bedelarm.
Annie, smeekte hij teeder, zie me
aan; en herhaal dan, dan je mij niet lief
hebt.
Hulpeloos schudde ze haar hoofd.
Toen sloot hij haar vast in zijn armen,
zoodat zij 't hevige slaan van zijn hart
kon voelen.
Dat kun je nift, Annie; ik weet het
wel; je kunt geen onwaarheid zeggen; op
dit oogenbiik kun je dat niet. Onze liefde
is veel te groot en te innig dan dat wij
haar zouden kunnen verloochenen. We
hebben beiden eerlijk gestreden, eerlijk, en
dapper, tegen het heilige gevoel dat onze
harten met zaligheid vervult en ons tccb
ongelukkig dreigde te maken.
Maar, wees rustig, mijn lieveling, beef
toch niet zoo, in je onuitsprekelijken angst.
Je voelt Immers dat ik je in mijn armen
houd, en je tegen alle kwaad zal bescher
men. Ik kan en wil niet langer zonder jou
teven.
Nog steeds rilde Annie van 't hoofd tot
de voeten; maar ze hief haar hoofd op, en
zag hem aan. In haar oogen lag een uit
drukking van onbegrensde liefde; maar
óók van onbegrensd leed. En met een enik
zei ze, zonder eenigen klank in haar stem:
Nu moet ik dus toch weg van Sa :-
neck!
Hartstochtelijk drukte hij haar tegen
zich aan.
Maar niet zonder mij, mijn innig
geliefd meisje niet zonder mij.
Verschrikt zag ze weer naar hem 09.
Wat wilt u daarmee zeggen?
VERBODEN NADRUK, ('t Vervolgt).