!EN€DH STROOP
Do Gemengds Stroop, do
zoogenaamde "Commer*
ciaale Appelgelei,,
GEDACHTEN
MAAN
ALLERHANDE
een pomp gedreven met
benzine ontploft bij
diepenbeek
Verloop der werkloosheid In het West-Vlaomsch
Grensarbeidersgebied I» de eerste semester 1937
WEKELIJKSCH
LITURGISCH BULLETIJN
T ROOS KRUIS
IN DEN NEGER
toen lk ook pas in *t huwelijksbootje
stapte. Ik ging met mijn wederhelft op
speelreis, en we gingen te Brussel ln 't
kelderken voor vijf cent mosselen eten.
We gingen logeeren ln 't hotel De ge
schilderde Mettekowaar we voor vijf
en zeventig centiem een kamer kregen
op 't eerste, in compagnie van een re
giment wandluizen...
Ze kropen uit de muren.
Uit schouw en hoek...
Mijn vrouw wel twintig in heur hemde,
Ik vijftig in mijn onderbroek.
Maar Lowieken met zijn onnooeel ge
zicht en Jozephientje, met heur rood
smoeleke, mogen gerust zijn. In Diksmuida
zijn geen wandluizen, 't schijnt dat die
onder den oorlog allemaal uitgeroeid zijn.
AL ZOO OVER KOETJES en kalfjes
te spreken, zegt Lowieke dat hij gisteren
in het Ter Kamerenboch kwam en daar
een loopkoers voor vrouwen gezien had.
't Ware beter, kwettert Jozephientje,
dat ze. in plaats van daar zoo half uit
gekleed te loopen, leerden koken en plas
sen, naaien en breien, bedden opmaken
en 't huishouden doen.
En ik geef groot gelijk aan Fientje.
Want het schoone van een vrouw, is een
proper, zindelijk huishouden.
Want 't spreekwoord zegt
Het is beslecht
Geen rijker kroon,
Dan eigen schoon
Het tweede zegt in zorg of feest,
«Blijft schoenmaker steeds aan uw leest»
WANT VERiMTTS de vrouw dan toch
elk baantje, dat enkel voor mannen zou
moeten zijn, wegkaapt, ken ik een middel
om vele Jongens plezier te doen. Het is
een vraag van Lowieke die me dat gedacht
geeft.
Tk lees daar in het daigblad, zegt
Lowieke, dat de Jongens die hun kamp
doen in Beverloo, er niet geerne bij zijn.
Is daar dan toch geen middel, om hen het
leven wat aangenamer te maken?
Jawel Lowieke!
Ah, en 't welk?
Hewel, zeg ik, dat ze eens eenlge
regimenten vrouwvolk oproepen, ge zult
eens wat zien.
Lowieke raadt me aan dat voorstel aan
het ministerie van landsverdediging ter
studie te geven, 'k Heb hem gezegd dat
ik toch nog maar een beetje zou wachten.
DAAR KOMT IEMAND BINNEN, die
Losweke kent, en hij vraagt:
Zijt ge getrouwd?
Ja, zegt Lowieke.
En met wie?
Met mijn gedacht, zegt Lowieke.
EN NATUURLIJK, we spreken ook nog
n; keer over de laatste ongevallen. Die
groote vliegtuigramp nabij Hal. Dat spoor
wegongeluk in Frankrijk. De aanvaring
van de Marie José. De ontsporing van den
direct Brussel-Oostende. Gelukkig dat er
hier geen doods li jke gekwetsten bij waren.
En dan die ongelukken die nooit stil
staan: Spanje! China! Japan!
Maar in Frankrijk, zegt Lowieke,
hebben ze nu een vliegtuig, uitgevonden
met beweegbare vleugels. Hét is onmoge
lijk zich daarmee den nek te breken...
als men niet valt! Of men zou moeten
in 't water vallen. Zooals die vliegenier
in Parijs, die in de Seine viel en er uit-
zwom.
Kunde gij ook zwemmen? vraagt
Lowieke.
Ja, antwoord ik.
Waar hebt gij dat geleerd?
In 't water, natuurlijk. Kunde gij
ergens anders zwemmen dan in 't water?
In 't geluk, zegt Fientje, en z? beziet'
Lowieke weer met zoo'n koppel stokvisch-
oogen.
Ja, zwemmen in 't geluk.
Zoo droomt men 't huwelijksleven...
Maar ach God weet alleen
Wat dat het U zal geven.
'4 Is de spil waar d« wereld op draalt.
Geld ia 't best dat er is op aarde.
Want geld heeft 't meeste waarde.
Zij die er veel opstrijken
Noemt men rijken.
Maar daartegenover de armen
Kunnen geen kolen koopen om zich te
[verwarmen.
Gebruikt men geld met veel fatsoen
Dan ls 't om goed te doen.
Maar weinigen willen daaraan denken
Iets aan de armen te schenken.
Geld, maakt recht wat krom is,
Geld, maakt doof wat stom is.
Maar 't kost moeite te vergaren,
Nog meer moeite het te sparen.
En als 't vergaard is en gespaard,
Gaat men zonder onder d'aard.
Bravo, Janneken! Dat ls een groote
waarheid. Al kan men met geld alles
koopen. Den hemel toch niet.
Werp geld voor *n ezel, hij zal het nog
niet bekijken.
Omdat 't een ezel ls, roept m'n
vrouw van ln de keuken, waar ze spek
met kooien aan 't gereedmaken is. En ik
krijg verdraaid honger van den geur
alleen.
IEMAND VROEG eens aan Marc Twain
wat volgens hem het toppunt der onbe
schaamdheid was.
Het uurwerk van een politieagent
gappen, lachte hij, hem vervolgens op
den schouder tikken en vragen hoe laat
het is!
DE HONGER wordt me te sterk, en
daar ik geen mlddagmaal-pillen bij de
hand heb, zal ik maar 'n beetje naar
binnen gaan spelen.
Want anders begint mijn lieve gade
weer op heuren poot te spelen, dat ik
't eten laat aanbranden of koud worden.
En om den lieven vrede te bewaren, zal
ik mij maar neerbuigen voor haar sterken
wil.
Nu mijn lieve vrienden, all?n
*k Wensch U zonder ongevallen
Veel plezier voor ied're dag.
Wil niet morren, zeuren, klagen.
Maar denkt steeds ééns alle dagen,
'k Ben plezanter als ik laoh.
En zoo vliedt de tijd dan heen.
Zonder droefheid of geween.
En we roepen allen samen,
Laat ons allen vroolijk wezen,
En we zien dan zonder vreezen
Weer de toekomst te gemoet. Amen.
't Manneken uit de Maan.
(■■■■■SEBBEBHBHaaiIHHBCSI
dl* *11* kruidenier,
verknopen, I, een (eer
voedzaam, zeer gezond
•n niet duur voeding,.
«nlddel. SMEER ZE OP
UW BOTERHAMMEN.
AM* Krt.IMr>*MIFRSWINKPtS
door
H. COURTHS-MAHLER
V!?ze manner, hebben vleze baarden.
Uit andermans zak is 't goed tellen.
De open deure roept den dief.
Vooren gewezen is naar geleerd.
HfTMANNtKE VÏ
UIT DE (V
fcE DE ZON IS AAN 'T VERDWIJNEN
En t:t maantje gaat dan schijnen
Om van uit de hooge sfeeren
't Wekelijks nieuws te transporteeren
'n Blijde tijding mocht ik hooren,
'n Geniaal idee is er geboren.
Om nu met het dure leven,
Goedkoop eten ons te geven.
Tijd wint men er ook al bij,
Men dineert op een, twee, drij!
Ik spreek U hier over de beroemde
mridavmaal-pillenwaarvan men er
slechts één behoeft te nemen, cm zijn
honger te stillen. Als voornaamste mate
riaal cm die pillen te maken, gebruikt
oen een bijzonder vetrijke chocolade,
«aaraan de noodzakelijke vitaminen toe
gevoegd zijn. Ook zij die zwaren arbeid
verrichten, kunnen met zoo'n paar pillen
per dag volstaan. Theoretisch zelfs voor
langen tijd. Voer ontdekkingsreizigers,
bijvoorbeeld, poolreizigers, die maanden
weg blijven, moet dat heel gemakkelijk
lijn. Geen levensmiddelen mee te sleuren.
Tegenwoordig dat er zooveel aan kam
peeren» gedaan wordt, brengt het ook
veel gemak bij. Vele getrouwde mannen
gallen dat bijzonder practisch vinden,
<zndat ze zóó den afwwasch niet meer
moeten doen.
Spijtig maar dat Ge van die pillen zoo
jpoedig een afkeer hebt.
Maar enfin, alles wel beschouwd, ik
ateek toch nog al graag m'n voeten onder
een welvoorziene tafel. En 't is toch ge
zelliger dan zoo maar 'n pil in den mond
te steken.
WIE 'N VIEZE PIL te slikken kreeg,
gas die planter uit Engelsch Indië. De
man was 'n wandelingske gaan maken
door zijn plantage, toen hij eensklaps
voor 'n reuzentijger kwam te staan. Ver
lamd van schrik bleef hij aan den grond
vastgenageld. Niet de tijger, maar de
planter. De tijger besnuffelde eens de
kieeren van den man en niesde plotseling
verschrikkelijk. Daarna liep hij snel weg.
Wat was er gebeurd? De planter had
'n snuifdoos in de hand.
Zede les! Als Ge ooit naar Engelsch
Indië gaat, en Ge komt een tijger tegen,
zie goed dat Ge 'n snuifdoos in uw han
den hebt!
IN SCHOTLAND werd onlangs har
telijk gelachen. Tolbeambten maken er
verwoede jacht op overtreders der alcohol-
wet. Een beambte komt een herberg bin
nen en ziet een fieschje dat hem verdacht
toeschijnt.
Wat is daar in? vraagt hij barseh.
Terpentijn, antwoordt de herbergier.
Ja, ja, we kennen dat, zegt de tol
bediende, en hij neemt een slok uit de
icch.
Wat hij toen gezegd heeft, zal ik hier
maar niet herhalen: 't Was terpentijn.
MET DIE WARMTE DEZER DAGEN
Hoor ik vele menschen klagen
Van de droogte in den mond,
'n Slokske bier ware gezond.
Maar het bier dat reeds zoo duur was
Kost nu nog wat meer het glas.
Dus dan drinken wij maar water
Want van bier krijgt men 'n kater
Doch daar is een vriend van mij,
Die op zekeren dag me zei:
Het water doet de palen rotten,
Die dat drinken, dat zijn zotten.
Mijn vriend kan gelijk hebben! Want
als ik r.u zeg. dat water gezonder is dan
bier, dan zeg ik dat misschien ook, omdat
Se druiven te zuur zijn.
Maar in elk geval, iemand die graag
IÜ\? dagen zijn pintje pakt, hetgeen toch
geen doodzonde is, die ondervindt toch
wel, dat het een beetje duur is.
VOOR EEN VERANDERINGSKE zal
ijc U nu eens de kalender van deze week
geven.
Maandag 16 Augustus: Sint Rochus.
Soot nooit met iemands gebreken
En wil geen achterklap spreken.
Dinsdag 17 Augustus: Ste Judith.
Ik zeg dat 't leelijk staat
Als een Vlaming zijn taal verraadt.
Woensdag 18 Augustus: Sinte Helena.
Als Ge 't Fransch van sommige kwispels
Tmoet hooren,
Dan zegt Ge, dat zijn ezsis met korte
[ooren.
Donderdag 19 Augustus: St Lodewijk.
Zoo elkeen wist wat trouwen is,
Ze lieten 't zoo gewis.
Vrijdag 29 Augustus: St Bernardus.
Vrijt Ge met een ijdeltuit.
Spoedig is de vriendschap uit.
Zaterdag 21 Augustus: Ste Johanna.
Schuifelende meiskens en brullende koeien
Zijn zilden goei-°n.
Zondag 22 Augustus: St. Timothcus.
Trekt heden onvervaard
Naar d'IJzerbedevaart.
Zondag aanstaande heeft dus vcor de
zcoveelste maal de Ijzerbedevaart plaats.
Vlamingen daar naartoe. Maar denkt dat
het een bedevaartis en geen kermis.
IK KRIJG juist bezoek van mijn vriend
Lowieke Plak en zijn Jozeohientje. Ze zijn
pas getrouwd en ze bekijken mekaar met
zoo'n verliefde schelvischoogen. Lowieke
zegt dat hij cck naar de ijzerbedevaart
gaat. Maar hij blijft er eenlge dagen. Hij
betaalt vijf en veertig frank per dag. En
ik denk cnwillekurig terug aan den tijd
IBSaSBBaBMBfllSflRBBBEEHSaBBBa
Zij sloeg haar armen om hem heen, en
drukte haar lippen teeder op de zijne.
Vaarwel, mijn Norbert, zei ze met
half verstikte stem.
Niet: vaarwel, Annie, dat woord be
staat niet meer voor ons.
Haar gelaat vertrok zenuwachtig, alsof
ze een onuitsprekelijke pijn leed. Ze ver
borg 't aan zijn borst, en kuste onmerk
baar de plek waar zijn hart sloeg.
Ik zei dat alleen omdat ik je vandaag
niet zal terugzien; ik wil op mijn kamer
blijven; 't is me niet mogelijk om je in
tegenwoordigheid van tante Elisabeth
weer te ontmoeten, stamelde ze.
En meteen snelde ze naar de deur. Maar
hij riep haar naam; en dat deed haar
even stil staan.
Annie
Zijn oogen riepen haar nog éénmaal
terug; hij strekte zijn armen vol verlan
gen naar haar uit.
Toen vloog ze weer naar hem toe. Hun
bppen vonden elkaar in een laatsten,
innlgen kus, nog eenmaal zagen ze elkan
der diep en innig aan.
Heb dank voor je liefde, zei hij ont
roerd.
En ik dank je voor die van Jou, mijn
geliefde; vaarwel! fluisterde ze, en snelde
toen uit de kamer, zonder om te zien.
Hij zag haar met stralende oogen na.
Voor jou is geen offer te groot mijn
lieveling, fluisterde hij. En er kwam een
groote kalmte over hem. Hij was ervan
overtuigd, dat hij goed gehandeld had.
Annie begaf zich naar haar kamer en
1*?» aqti jngvrouw von Saszneck zeggen dat
ze zich wat ongesteld gevoelde en haar
toestemming verzocht, om zich terug te
mogen trekken.
Toen Norbert dus op 't theeuurtje bij
zijn tante kwam zei deze:
Annie is wat ongesteld. Ik hoop maar
dat ze niet ziek zal worden, want 't ls toch
anders haar gewoonte niet, om op haar
kamer te blijven voor een lichte onge
steldheid.
't Zal wel weer over gaan, sprak hij,
schijnbaar onverschillig.
Tante en neef spraken daarna over al
lerlei huishoudelijke zaken; maar beiden
misten Annie.
Na de thee ging mevrouw von Saszneck
naar boven om eens naar Annie te zien,
maar d? deur was gesloten, en toen zij
zachtjes aanklopte bleef alles stil.
Ze slaapt zeker, dacht de oude dame.
Annie had *t kloppen wel gehoord, en
ze vermoedde ook wel, dat 't tante Elisa
beth was, die naar haar toestand wilde
vragen. Maar ze was niet in staat om haar
ln de oogen te zien; en gaf dus geen ant
woord.
En met angstig kloppend hart luisterde
zij naar de stappen die zich langzaam
verwijderden.
A
Annie had reeds langen tijd op de rust
bank gelegen en met wijdgeopende oogen
vóór zich uitgestaard. Ze streed een strijd
die zóó zwaar was, dat 't haar toescheen,
alsof nog nooit tevoren iemand zulk 'n
strijd had moeten doorstaan.
En tegelijkertijd kreeg zil telkens weer
een gevoel, alsof heete golven over haar
heensloegen, als zij aan Norbert's kussen,
en zijn teedere woorden dacht.
Wat viel het haar zwaar, om afstand
te doen van dit groote geluk!
Maar het was toch haar vaste over
tuiging, dat zij geen anderen weg mocht
gaan; den weg, die haar ver van Saszneck
zou brengen.
Doch Norbert zou haar niet latea »er-
trekken, dat wist ze ook wel. En dus moest
ze zich in alle stilte verwijderen, en dat
wel vandaag nog. Zij moest voor altijd
uit zijn leven verdwijnen. Dan zou hij
zich wel in het onvermijdelijke leeren
schikken en niet meer in de verzoeking
komen om, terwille van haar, zijn over
geërfde plichten en rechten op te geven.
En daarbij kon zij tevens aan tante
Elisabeth een groot verdriet besparen.
Maar wat moest er van haar worden,
als de poort van Saszneck zich achter
haar gesloten had? Zij waagde 't niet
daaraan te denker. Als ze maar eerst
buiten 't slot was, zou dat wel terecht
kernen. Ze moest er nu eerst over naden
ken, wat ze hier nog te doen had.
Tante Elisabeth moest weten waarom ze
was heengegaan. Maar zij mocht vooruit
niets van haar plan vermoeden. Toch had
zij het recht, de waarheid van haar te
hooren, Vastbesloten .stond Annie op, en
ging aan haar schrijftafel zitten. Zij wilde
aan tante Elisabeth schrijven. Maar ze
kon de juiste woorden niet vinden, en
wierp plotseling de pen weg, terwijl ze
snikkend 't -laat in de handen verborg.
O, mijn geliefde! Wat Ls het moeilijk
cm afstand van je te moeten doen! en
niet minder: jou dit leed te berokkenen.
Wat moet ik je verdriet doen. Ik zou im
mers zoo graag bij je blijven. Maar dat
kan immers niet; dat mag niet, fluisterde
ze, terwijl de tranen over haai- wangen
liepen.
Eindelijk was ze zichzelf weer meester
en begon te schrijven. Vlug, zonder zich
te bedenken, liet ze de pen over 't papier
glijden. En toen ze klaar was stond ze met
een bleek, strak gelaat op, en ging naar
't raam.
De sterren schitterden in de heldere
winterlucht, en de volle maan stond als
een lichtende schijf boven het park. Wit,
door de sneeuw die alles omhulde, lag de
wereld daar vóór haar met al haar lief en
leed. En daarin moest zij haar weg zoeken,
met eea hart yol verdriet. Die weg zou
moeilijk zijn, en 't zou haar voeten zwaar
vallen, hem te betreden. Wie kon zeggen,
waarheen het lot haar zou hebben ge
bracht, als 't park weer vol groen en
bloesem stond. Als de nachtegalen weer
zongen en als Norbert Saszneck weer op
zijn Nimrodr.aar de landerijen reed?
't Afscheid van dit alles sneed haar
door 't hart.
Maar alles was beter,1 dan den geliefde
door haar bezit in 't ongeluk te brengen
ln een leven vol ontberingen; en dan later
ts moeten zien, dat 't hem berouwde van
zijn eigendom afstand te hebben gedaan.
Zuchtend ging ze van 't raam af. Daar
na borg ze in een handtasch allerlei klei-
mgheden, die ze de eerste dagen meende
noodig te hebben. Ze deed dat alles alsof
ze een automaat was, die zonder na te
denken handelde en toen ze de tasch
sloot kreeg ze 'een gevoel, alsof zij haar
geluk had begraven.
Ze liet de armen slap langs haar li
chaam vallen, en bleef «enigen tijd, als
verstijfd, in die houding staan. Eindelijk
ontwaakte ze als 't ware.
Nu nog even naar tante Elisabeth
ik wil niet heengaan, zender nog éénmaal
haar hand te hebben gekust, zei ze fluis
terend; en langzaam en aarzelend verliet
ze de kamer.
Ze vond tante Elisabeth alléén in de
salon.
Tante Elisabeth, ik kam om u te
vragen, of u goed vindt dat ik dezen
avond op mijn kamer blijf?
Mevrouw von Saszneck zag haar ver
schrikt aan.
Kind, wat zie Je er bleek en ellendig
uit! Wat scheelt je? Je zglt toch niet
ernstig ziek worden?
Annie schudde met een glimlach het
hoofd.
O neen, ik heb alleen maar erge
hoofdpijn en zou graag dadelijk r.aar bed
gaan. Morgen, ja morgen is alles weer
in orde.
Neon, je hebt geen koorts. Dus hoop
ik dat '6 heter zai zijn, ala je eens goed
hebt uitgeslapen. Ga maar rustig liggen,
ik heb je hulp niet meer noodig. Zal ik
Lene bij je sturen?
Dat is niet r.oodig, ik dank u zeer,
lieve tante Elisabeth. Ik dank u zeer voor
al uw goedheid, met mijn h:ele hart, en
ik smeek u, wees niet boos op mij.
De oude dame glimlachte, en streek
zachtjes over Annie's haren.
Maar kindje, wat een dwaas verzoek.
Zou ik boes cp je zijn, omdat jij je on
gesteld voelt? Klein gekCcinnetje! En
maar gauw in de veeren, want morgen
wil ik weer vroclijke oogen zien!
Annie boog zich over de hand van me
vrouw von Saszneck en kuste die teeder.
Maar tante El'sabeth wtst niet dat
Annie hiermee een afscheid voor altijd
bedeelde.
Snel verliet Annie 't vertrek, want ze
voelde, dat haar kracht haar verliet.
Toen de deur achter haar gesloten was,
schudde mevrouw von Saszneck 't hoofd.
Wat heeft 't kind toch? dacht ze be
zorgd. En toen ze aan den avondmaaltijd
tegenover Norbert zat, zei ze:
Annie bevalt me volstrekt niet. Ze
was een oogenblik hier bij me en ver
zocht naar bed te mogen gaan. Ze heeft
wel geen koorts, maar ik maak me toch
bezorgd over haar. Men kan niet weten
wat ze onder de leden heeft. Als 't mor
gen niet beter is laat ik den dokter halen.
Norbert maakt zich evenwel volstrekt
niet ongerust; Annie had immers tegen
hein gezegd, waarom ze graag op haar
kamer wilde blijven. Morgen zou alles
opgehelderd worden.
Zwijgend aten zij verder, tot mevrouw
von Saszneck lachend zei;
Ons ontbreekt vanavond het opvroo-
lijkende element, Norbert. We zijn telden
even stil; 't schijnt wel dat we suf ge
worden zijn!
Noibert, die diep in gedachten zat,
schrikte op.
Ja. tantetje, ik zou óók liever willen
dat juffrouw Sundibeim bij ons zat» en
eeoige van haar liederen song,
Hij kon niet weten dat Annie op dit
oogenblik zacht de trap afliep, en een
paar minuten later eenzaam en verlaten
buiten het slot stond.
Vaarwel! ik smeek het hoogste geluk
af voor 't slot Saszneck en zijn bewoners,
fluisterde ze, en rilde over haar geheele
lichaam.
Maar ze keerde zich sr.el om, en liep
verder.
Spoedig bevond ze zich op den rijweg;
heinde en ver was geen sterveling te zien.
Ze had zich in een donkeren mantel ge-
huid. en een eenvoudigen hoed opgezet,
zij droeg de tasch in haar rechterband.
Bijna daghelder verlichtte de maan de
weg. Zonder angst te gevoelen liep ze
dapper cp haar doel af. Er kon haar im
mers nu niets meer overkomen, nadat zij
zichzelf zoo 'n groot leed had aangedaan,
waarover zij in haar hart ruik een zwa
ren strijd ha<? moeten strijden.
Ze staarde strak vóór zich uit; haar
oogen hadden geen tranen meer. Spoedig
zag ze de lichten van het kleine station,
dat dicht bij 't dorp lag, en waar de slot-
bewoners slechts zelden kwamen. Maar
Annie moest wel van hieruit vertrekken,
daar ze niet om een rijtuig had kur.nen
vragen. En 't was veel te ver voor haar
om naar de stad te loopen. Omstreeks
half negen was zij aan 't station, en ver
zocht een kaartje naar de stad.
Toen ze daar was gekomen, nam ze
plaats naar Berlijn en trof gelukkig een
sneltrein.
Ze had zich voorgesteld cm vooreerst
te Berlijn te blijven; daar zou ze 't best
in de gelegenheid zijn, om een betrekkin?
te vinden. Ze was er eenigszins bekend,
en wist er in hoofdzaak de weg. Eerst
was 't haar plan geweest naar Hamburg
te gaan; maar later bedacht ze, dat teveel
personen haar daar kenden en 't was
immers haar doel, om onbekend onder de
menigte te verdwijnen.
's Nachts om 12 uur krwam ze te Beriijn
aan, nam een rijtuig, en liet zich naar
't peasion vaa weyrouw da Halier bren
gen, de weduwe van een leeraar. Zc had
daar met haar moeder eenigen tijd ge
logeerd, toen zij van Hamburg naar Ber
lijn waren verhuisd.
Mevrouw Haller was, weliswaar, eenigs
zins verwonderd over haar onverwachte
komst, en cp zulk een laat uur; maar
daar ze Annie dadelijk herkende, en een
kamer vrij had. ontving ze haar vriende
lijk en dus was Ar.nie voorloopig ge
borgen.
HOOFDSTUK XI.
Dsn volgerden morgen zord mevrouw
van Saszneck, zoodra ze ontwaakt was,
I.-ena naar Annie's kamer cm te vragen
hoe deze zich gevoelde, en of zie in staat
zou zijn op te staan.
Met een verwond"rd gezicht kwam Ler.a
even daarr.a terug.
Juffrouw Sundheim is niet in haar
kamer, en haar bed ziet er uit alsof ze er
in 't geheel niet Treft ingelezen.
Mevrouw von Saszneck schudde 't hoofd.
Je bent niet wijs, Lena. Ze is immers
gisteravond reeds zoo vroeg naar bed ge
gaan. Misschien is ze al klaar, en wacht
no? in de ontbijtkamer. Ga daar eens
kijken en vraag haar dan, of ze bij ma
komt.
Maar Lena kwam terug met 't bericht,
dat juffrouw Sundheim nergens te vin
den was. Ock had geen van de bedienden
haar gezien.
Mevrouw von Saszneck had zich intus-
schen aangekleed.
Heb je ook in de andere kamer ge
keken?
Neen. alleen in de slaapkamer.
Dan is ze misschien cp de divan in
slaap gskomen cn ligt in haar zitkamer.
Blijf maar hier. Lena, viel ze zichzelf
evenwel in de rede, ik zal zelf wel gaan
zien.
VERBODEN NADRUK, ('t Vervolgt)
Ostolen beten smaken best.
Mengelwerk van 15 Oogst 1937.
Nr 27.
DE SCHILDERS EN SIERKUNSTE
NAARS EN DE WETGEVING
INZAKE IIET BETAALD VERLOF
Een gerulmen tijd hebben geruchten de
ronde gedaan dat de schilders en sierkun
stenaars niet onder toepassing zouden val
len van het Koninklijk Besluit van 2C Ja
nuari 1937, dat het betaald verlof regelt
in de Bouwnijverheid, de Openbare Wer
ken en aanverwante vakken. Er is zelfs
gezegd dat er ten hunnen opzichte een
bijzondere kas was gesticht, ofschoon zij
uitdrukkelijk genoemd worden door den
tekst van dit Koninklijk Besluit.
Een beslissing getroffen door de Lande
lijke Gelijktalige Commissie van den Bouw
en de Openbare Werken in haar zitting
van den 1 Juli 1937, en t'akkoord met de
afgevaardigden der Nationale Federatie
der Schilders- en Sierkunstondernemers
van België, heeft allen mogelijken twijfel
opgelost.
Da schilders en sierkunstenaars vallen
wel onder toepassing van het Koninklijk
Besluit van 25-1-37.
Diegenen onder hen die het noodige nog
niet gedaan hebben, mosten zich dan ock
zonder eenig verwijl wenden tot de Natio
nale Patroonkas voor het Betaald Verlof
in de Bouwbedrijven en Openbare Werken
of tot één der twintig verkoopkantoren die
de Kas over heel het land gesticht heeft,
ten einde zich ten spoedigste in regel te
stellen.
GEMEENSCHAPPELIJKE MERKEN
(Collectieve Merken)
In het Staatsblad komt een koninklijk
besluit te verschijnen waarbij de kwestie
van gemeenschappelijke merken geregeld
wordt. Dit koninklijk besluit treedt in
werking den 15 September e. k.
Het is van gewicht voor elke groep van
voortbrengers of handelaars, welke geza
menlijk een collectief merk gebruiken, als
ook voor elke professionneele vereeniging,
samenwerkende vennootschap, vereeniging
zonder winstgevend doel en iedere instel
ling van algemeen belang.
De verplichting tot deponeeren is even
eens opgelegd aan den Staat, aan de pro
vincie- en gemeentebesturen, welke han
delen ln het belang van de voortbrengers
op hun grondgebied gevestigd.
Nochtans degenen die op den huidigen
oogenblik een openbaar gebruik maken
van een collectief merk. genieten een uit
stel tot 15 September 1938 voor het de
poneeren van hun merk.
Belanghebbenden kunnen bij J. Gevers,
Aalmoezenierstr., Antwerpen, gratis eene
photocopie van het koninklijk besluit be
komen.
De aandacht wordt gevestigd op het
feit dat een collectief merk kan worden
geschrapt indien de van het merk genie
tende gemeenschap het merk laat gebrui
ken tegenstrijdig met het reglement of
wel wanneer zij handelt tegenstrijdig met
het doel of het openbaar belang.
DE BELGISCHE GRENZEN
De 1.444.5 km. grenzen die wij hebben,
zijn te verdeelen als volgt: kust 6a,5 km.,
Belgisch-Hollandsche grens ten Noorden
348, Hoilandsch Limburg 103,5 km., Oost-
Duitschland 151.5 km., Luxemburg 148
km. en Frankrijk 620 kilometer.
PROTESTEN IN BELGIE
De Belg. N. V. Van der Graaf en Cie
(Afdeeling Handelsinformaties) te Brus
sel. deelt ons mede:
Er werden over de afgeloopen week,
eindigende 9-7'37, in Belgie, 1425 protes
ten geregistreerd tegenover 1476 voor het
zelfde tijdperk van het vorige jaar uit-
gesoroken.
Van l-l-'37 tot 9-7-'37, in België, 40514
protesten geregistreerd tegenover 36859
voor het zelfde tijdperk van 1936.
PAARDENPRtjSKAMP
De Jury, belast met het toekennen dar
nationale premiën in 1937, zal vergaderen
ter gelegenheid van den prijskamp, inge
richt door de provinciale paardenkwee-
kersmaatschappij
In de 3' omschrijving (provincie West-
Vlaanderen), te Oostende (Poloplein), op
Zondag 19 September.
Be inschrijvingen dienen op speciale for
mulieren, uiterlijk 10 dagen vóór den vast-
gestelden datum, per aangeteekenden
brief aan het Ministerie van Landbouw,
Veekweekdienst, 3, Middaglljnstraat, te
Brussel, gestuurd te worden. De formulie
ren voor de inschrijving zijn ter beschik
king der kweekers bij den hoogervermel-
den Dienst en bij de Rijksveeteeltconsu-
lenten.
KATHOLIEK WERK
Katholieke Vlamingen, kent ge jongens,
meisjes cf families, die naar Brussel ver
huizen, vraagt hun nieuw adres en stuurt
het onmiddellijk naar het Katholiek
Vlaamsch Sekretarlaat, Koninklijkestraat,
182, te Brussel.
Zoodoende helot ge aan het opbouwen
van een kristeli.iker, een schooner en ver- i
hevener menschlieid in de grootstad.
<BB3BRBBBaaB3!SaHaHBBaHSa3
De vermindering van het aantal werk-
loozen, ingezet ln het begin van 1935, heeft
zich in de eerste maanden van 1937 voort
blijven handhaven.
Voor het geheele West-Vlaamsche grens
arbeidersgebied bedraagt het gemiddeld
aantal dagelijks gecontroleerde werkloozen
7408 eenheden in Juni 1937, tegenover 8764
Gemeenttngroep
in Juni 1938; er ls dus een vermindering
waar te nemen van 15,4 tegenover Juni
1930.
Per gewestelijk gebied (grensarbeiders-
gemeenten) van den Nationalen Dienst
voor Arbeidsbemiddeling en Werkloosheid,
is de toe,stand de volgende i
PAX
Aantal
Gemeenten
Moeskroen-Meenen 19
Kortrijk 29
leper EO
Roeselare 10
Veurne 27
Aantal
lnnronen
Ji-ti-'jS
117.492
165.205
75.504
31.417
39.037
Grcontrolerrd*
werkloozen
i* semester
193® 1937
4.560 3.566
3.107 2.424
1.463 (i) 1.450(0
987 864
155 (s) 177 (a)
(i) Gemiddelde voor de maanden Maart, April, Me! en Juni.
Verschil
7e
22
215%
0,9%
12.4
14 2%
Voor België is de vermindering tusschen
eerste halfjaar 1936 en eerste halfjaar
1937: 24.7%.
Voor de gemeentengroepen Moeskroen-
Meensn en Kortrijk, gekenmerkt door de
verscheidenheid van hunne industrie, was
de afname der werkloosheid aanzienlijk
en voor belde groepen van dezelfde erde:
22%.
In eerstgenoemde groep Moeskroen-
Meenen blijft de werkloosheid, niettegen
staande deze vermindering, intens: in
Juni 1937 zijn er nog 3577 werkloozen,
hetzij 3,05 van de bevolking.
In de groep Kortrijk daarentegen, waar
we in dezelfde maand nog slechts 1896
werkloozen tellen of 1,15 van de bevol
king, Ia de opslorping der werkloosheid
ver gevorderd. Deze groep benadert zeer
dicht het normaal werkloosheidscijfer,
hetwelk ook in tijden van gunstige con
junctuur bestaat.
Bij het vergelijken van de groep Moes
kroen-Meenen met de groep Kortrijk dient
nochtans opgemerkt dat het arbeidsveld
van eerstgenoemde greep voor een groot
gedeelte in Noord-Frankrijk ligt. De grens
arbeidersbeweging is hier van overwegend
belang. De schommelingen der werkloos
heid zijn er in hoge mate afhankelijk én
van de- conjunctuur én van de arbeids
markt in het Noorden van Frankrijk, wel
ke beide sedert maanden te wenschen
laten.
Het aantal werkloozen blijft dus wel
het grootst in de gemeenten met veel
grensarbeiders, zooals blijkt uit volgende
cijfers:
Moeren-, 4,48 van de bevolking;
Moeskroen, 3,55 van de bevolking;
Rekkem, 3,30
Komen, 2.87
Wervik 2,73
Herzeeuw 2,46
In de groep leper Is de werkloosheid
praktisch onveranderd gebleven sedert een
jaar. Zij bedraagt er nog 1,71 van de
bevolking. Proportionneel met het aantal
inwoners is de werkloosheid er omtrent
van dezelfde orde als voor de groep Roe
selare, waar de werkloosheidscoëfficient
1,69 is. Deze gewesten bezitten op ve
lerlei gebied hetzelfde karakter. Zij lijden
op dit oogenblik onder de sterke vermin
dering van de bouwbedrijvigheid welke
gevoeld wordt in het grensarbeidersgebied
zoowel als in gansch het land.
Voor deze gemeenten stelt zich vooral
het moeilijk en dubbel vraagstuk van de
heraanpassing der werkloozen en van het
scheppen en aanlokken van nijverheden.
Aan de vermeerdering der werkloosheid
ln het Veurnsche van 22 eenheden (of
14,2 is niets buitengewoons. De toe
stand is er zeer normaal en de werkloos
heidscoëfficient bedraagt er 0,23%.
A
Om te besluiten dient de aandacht ge
trokken op het feit dat naarmate het aan
tal werkloozen afneemt, de te-werkstelling
van de overbljvenden, om technologische
en physische redenen, met den dag moei
lijker wordt.
Het werkloosheidscijfer is Immers sa
mengesteld uit twee getallen, waarvan het
eerste een normale toestand voorstelt (af
hankelijk van het seizoen en van den aard
der nijverheid) en het tweede het aantal
werkloozen (afhankelijk van conjunctuur
of rationalisatie), beschikbare krachten op
de arbeidsmarkt, weergeeft.
Het grensarbeldersgebied vertoont deze
eigenaardigheid dat het (onder dit tweede
cijfer) een niet te verwaarloozen aantal
beschikbare arbeidskrachten bevat, tot
hiertoe aangewezen op de buitenlandsche
industrie. Juist dit feit geeft aan het
werkloosheidsvraagstuk in het grensarbel
dersgebied een speciaal karakter.
Een arbeider uit Torhout ender de
slachtoffers.
Te Royerheide, bij Diepenbeek, was men
bezig een duiker te kuischen die onder de
vaart loopt. Pcmpsn werden aangebracht
om het water uit den duiker te pompen.
Een dezer pompen was gedreven met ben
zine.
Toen nu Maandagavond de werklieden
de benzinepomp wilden in gang zetten,
deed zich een geweldige ontploffing voor.
De pomp was ontploft en twee werklieden
bleven ter plaatje liggen. Een der onge-
lukkigen bleek de genaamde Tcmmslein
Constand te ziin, gehuwd zonder kinderen,
uit Torhout. Verders werden nog drie ar
beiders gewond bij de ontploffing. De juis
te oorzaak dezer ramp werd nog niet uit
gemaakt.
IBS8E£gcaBS339B3SaS£aaHEaS£S
TWEE OUD-SPAANSCHE
BOOTEN DER HAVEN VAN
ZEEBRUGGE TREKKEN TERUG
NAAR SPANJE
Destijds kwamen twee visschersbooten
uit Spanje, 't waren de Rita I en de
Rita II. De Spaansche reeder der booten
verkocht ze regelmatig aan reeder Rossel
uit Brussel en beide booten kregen Zee-
brugge als aanlegplaats. Deze aankoop gaf
evenwel aanleiding tot processen die door
reeder Rossel werden gewonnen.
Beide booten kreyn een Belgischen ka
pitein aan boord. Benevens negen Belgen
deden er 15 Spanjaarden dienst op. Een
goede vischvangst werd er sedert twee
maanden mee gedaan en duizenden kgr.
visch werden door beide aangebracht tot
over enkele dagen de twee booten hun
visch moesten aan wal brengen te Wil
ted, Engeland. De booten bleven echter
weg.
Thans werd uitgemaakt dat de Spaan
sche leden der bemanning zich meester
hebben gemaakt van beide booten, in voile
zee, en de aan boord zijnde Belgen gevan
gen hielden. Te St Jean-de-Luz lieten zij
de Spaansche marxistische leden, die last
zouden hebben gekregen bij de Nationalen,
aan wal brengen, en stoomden dan naar
de haven van Pasajes, bezet door de Na
tionalen. De Belgische leden werden ge
vangen gezet tot door tusschenkomst van
dep Belgischen Consul zij naar België
konden têrugkeeren. De vroegere reeder der
beide booten was te Pasajes toen de sche
pen er toekwamen zoodat men denkelijk
staat 3 oor een manceuver gepleegd door
dezen reeder om op onrechtmatige manier
terug in het bezit te komen van zijn vaar
tuigen.
Het Parket van Brugge heeft de zaak
in handen.
Waarom lijden a.
HOOFDPIJN
MIGRAINE
TANDPITN
GR iEP
RHEUMATIEK
ZENUWKOORTS
PIJN DER
MAANDSTONDEN
|als de Wonderbare Bruins Poedert van|
der Apotheek DE POORTERE
Sint-Niklaaz-Waaz.
I U ©ogenblikkelijk zonder Bch&delbbe gevolgen I
1 ven deze pijnen zullen bevrijden. 1
Da doo» p. 8 poedert 4 fr
De driedubbele doe»
25 poeder10.00 fr.
Te verkrijgen in alle
goede Apotheken of
vrachtvrij tegen
postmandaat.
Gebruikt ze eens, U
zult nooit geen an
dere meer gebruiken.
wrjCT r«M zj-z mum'
(BUBHBaasaaBaaflaBBaazasaBBBJ
GE ZIJT OVER ONS BLAD TEVRE-
DEN! NA LEZING. SCHUIF HET
IN HANDEN VAN EEN GEBUUR OF
/RIF.ND. ZOO STEUNT GE ONS.
DANK EROM.
I8M33EB1B32E3S8332S3E3S9BBBB
DE BLOKTREIN BRUSSEL-
OOSTENDE ONTSPOORD
BIJ BRUGGE
EEN ZWAAR GEKWETSTE
De bloktrein Brussel-Oosten de is Zater
dag 7 Oogst ontspoord te 14.15 uur, nabij
Brugge, op enkele kilometer dezer statie.
De lokomotief, de tender en drie wagons
vlogen uit de sporen. Lokomotief en ten
der sloegen bovendien nog om. Een 15-tal
reizigers werden licht gewond maar de
stoker, die bekneld zat tusschen lokomo
tief en tender, was er het ergst aan toe.
Men moest wel een uur werken om hem
los te krijgen en ijzeren platen moesten
ervoor uitgebrand en uitgesneden worden
met een steekvlam. Thans is hij gelukkig
ook aan de beterhand.
De oorzaak van dit ongeval ls niet juist
gekend.
IBSflBBflEBSSBBBBBBflBBEEBBBBBfl
LUCHTVAARTRAMP
IN ROEMENIE
ZES DOODEN
Tn de provincie Bistritza, Roemenië, is
een vliegtuig van de vlDgdienst Praag-
Moskou te pletter gestort. De twee passa
giers en de vier leden van de bemanning
werden gedood.
SBBBBBEBBaBSHXBBHflBBBSBflBBBB
DE VERZENGENDE HITTE
MAAKT SLACHTOFFERS
IN BINNEN- EN BUITENLAND
Zoowel ln België als ln het buitenland
heeft men eindelijk eens een zomer ge
kregen... en een verzengende hitte, die
talrijke slachtoffers maakte.
BflSBflBBBBBBBBSaaBHSiaBBflBasaS
EEN PENNER GEDOOD
TIJDENS DE RONDE VAN
BELGIE VOOR JUNIORS
De renner Abbelocs, gehuwd en vader
van een kind, nam deel aan de Ronde van
België voor Juniors. Bij den doortocht van
Charleroi is hij ongelukkiglijk op een auto
gereden en werd zoo erg gewond dat hij
kert daarop den geest gaf.
2BBBBBaaB3B3B3flBBBB3S!E3Ea3BB
SCHIP OMGESLAGEN
IN VENEZUELA
HONDERD DOODEN
Op het meer van Maracaïbo, in Vene
zuela, is een boot omgeslagen met 140 op
varenden. Het meerendeel waren arbei
ders. Ongeveer 100 der opvarenden ver
dronken. De oorzaak zou dienen gezocht
in het feit dat de boot te overladen was.
I9BBSBB3E93B9B9B3I933BB3&SI1G39
SCHIPPER HET BEEN
AFGERUKT te DENDERMONDE
Schipper Jan Schetters uit Antwerpen,
kwam met zijn schip de stad Bendermon-
de doorgevaren. Zijn schip was getrokken
door een sleepboot. Plots echter brak de
kabel en Schetters werd door den gebro
ken kabel een been afgerukt en de rech
terdij verbrijzeld. Hij moest het linker
been gancch worden afgezet maar gaf kort
daarna midden de ijselijkste pijnen den
geest.
IBBBBaBBBZaSSrcaaRSaSHRSBBBSB
AUGUSTUS - KOORNMAAND
15 Z 139 Zond. na Sinksen. O. L. VROUW
HEMELVAART
Evangelie: Jezus geneest tien melaatschen.
16 M H. Rochus, H. Hyacinthus
17 D H. Liberatus
18 W H. Helena, H. Agapitus
19 D H. Joachim, H. Lodew. v. Toulouse
20 V H. Bernardus
21 Z H. Joanna Francisca van Chanta!
ZONDAG 15 AUGUSTUS:
Evangelie van den 13® Zondag na Pink
steren.
Het Evangelie van vandaag verhaalt de
wonderbare geschiedenis der tien melaat
schen door Jezus genezen. Op weg naar
Jeruzalem trad Jezus in een dorp op de
grenzen van Samaria en Galilea gelegen,
en zie, tien melaatschen vereend in 't on
geluk, komen Hem te gemoet en op af
stand blijvende, verheffen zij bun stem
men en roepen: Jezus, Meester, heb me
delijden met ons
De Wet verbood aan de melaatschen
gelijk wien te naderen; het burgerlijk
verval, veroorzaakt door hunne ziekte,
werd slechts gegeven r.a de officieele fce-
statiging hunner genezing door de gees
telijke macht; de priesters immers had
den alleen het recht deze zaak te onder
zoeken.
Jezus talmt niet bij him betrouwende
en smeekende bede. Gaat, toont u aan
de priesterszegt Hij. En zij gehoorza
men terstond en terwijl zij gingen, ver
zwond hun melaabschheid en werden zij
gereinigd.
En wat doen zij dan? Zij kunnen, al
leen op zichzelf denkende, naar Jeruza
lem voortgaan, om hun wettelijke zui
verheid te laten erkennen, weike hun
ziekte hun had ontnomen. Zij kunnen ook
de stem der dankbaarheid in 't herte
aanhoorende, op hun stappen terugkee-
ren en hun weldoener hun vreugde en
hun erkentenis betuigen, of nog meer,
zij kunnen de weldaad naar haar echte
waarde schattende, begrijpen dat Jezus,
hun Verlosser, hun God was, zijne zen
ding begrijpen en zijn Godheid belijden.
Allen, buiten één, volgden zij hunne
zelfzucht. Deze ééne keert terug tot Jezus
en valt Hem aanbiddend voor zijne voeten
neder en dankt Hem. Die één, zegt het
Evangelie, was dan nog een Samaritaan.
Bitter merkt Jezus op: Zijn er geen tien
rereiniizd? Wear zijn de negen andere?
Er is niemand gevonden, die terugkeerde
en eer gaf aan God dan deze vreem
deling». En tot den genezene zei Jezus:
Sta op en ga heen, uw geloof heeft u
gered.
Door deze tien melaatschen worden wij
allen voorgesteld. Onze onwaardigheid
kennende, zijn wij allen tot Jezus ge
komen en hebben Hem om medelijden
gebeden. En terstond mochten wij ziin
medelijden ondervinden. Jezus zuiverde
ons van onze ellenden, van onze zonden.
Het Evangelie zegt niet van de melaat
schen dat zij gered, maar dat zij ge
zuiverd werden. Wij ook zijn clan, ge
zuiverd, gelukkig, maar onverschillig vcor
de ontvangen weldaden onzen weg voort
gegaan; zonder de hand te gedenken dia
ons zegende, vergaf en zuiverde.
Dit tafereel doet ons het schaamrood
naar de wangen stijgen, als wij gedenken
dat meer dan een van ons zoo dikwijls
door het. Sacrament der Biecht het boven
natuurlijke leven der genade opnieuw
ontving, een leven heel wat kostbaarder
dan de lichamelijke gezondheid, en wij
den Heer daarvoor niet den minsten dank
brengen. En wat gezegd van onze ondank
baarheid, om d" menigvuldige gratiën
bekomen door de H. Communie? En den
ken wij er ooit aan, den H-er te danken
om de ontelbare stoffel'1ke weldaden»
waarmede hij ons overlaadt, zcoals voed
sel en kleedsel, genegenheid van familie
leden, enz?
Jezus vroeg dus droef en teleurgesteld:
«Waar ziin dan de regen andere? Zes
tien honderd jaar later zal de Heer met
niet min aandoening dezelfde gevoelige
klacht herhalen: Z'ehier het Hart dat
de menscthen zoozeer bemind heeft en
aan Hetwelk de menschen zoo weinig
liefde weergeven
Volgen wij het voorbeeld van den ge
nezen Samaritaan na en danken wij den
Meester om zijne talrijke weldaden aan
eenieder van ons bewezen, en bewijzen wij
door een oprecht christelijk leven dat ons
Geloof geen ijdel woord is.
IBBBBSHBBBBBBBBEBBBBISBBiaHXSI
RFFNWOUWER bh het
bewerkfn van fen brok
vlee^gh cetkyod te
waterloo
Zaterdagavond moest de 15 U-jarige
vleeschhouwersknecht Jean Dorsantier uit
Eigenbrakel, bij zijn meester, vleeschhou-
wer Evrard Grauwels te Waterloo, een
brok vleesch bewerken.
Op een gegeven oogenblik schampte het
mes op een been af en drong in de dij van
den jongen, die het bewustzijn verloor en
overvloedig bloed verloor.
Een ontboden gene-sheer kon onmoge
lijk de bloedstorting tegenhouden. De ar
me jongen is doodgebloed.
F. BLANCKAERT-VERLEENE
(Meesterkleermaker)
Gasthuisstraat, 41, Poperinge.
Eerste keus Kostumcn, Overjassen,
Fantazijbroeken. Speciale z,warte
stoffen voor ceremonie. F.enige
verkooper der «BELGICAs>-Regcn-
mantels. Lederartikclen en spe
cialiteit van Lodens, gewaarborgde
herkomst van Alsace en Tyrol.
UNIFORMEN.
Zoo zeg lk tegen Fientje, maar 't schaap
peist alsdat er voor haar geen kwade
dagen kunnen komen.
Als ge verliefd zijt tot over d'ooren
Dan denkt gij aan geen kwaden dag,..
Dan is het jonge leven
Slechts zonneschijn en lach.
Maar duren zeggen de menschen.
En duren is een schoone stad.
Als ik FiEntje hier ru zoo zie zitten,
dan peins ik in mijn eigen:
Ja, Fientje, ge zijt gij heel schoon...
van verre, maar heel verre... van schoen!
DONDER. BLIKSEM. FAOFL, REGEN
Komt men nog al dikwijls tegen,
Maar 'k vertel U r.u gewis
Hoeveel maal er onweer ls.
■k Spreek niet over huiskrakeelen,
Want alzoo zijn er bij velen.
Moest ik die onweders eribij tellen, als
er wolken zijn aan den huwelijkshemel,
dan kwam er geen eind aan.
Maar aan de hand van materiaal dat
verzameld werd door meer dan drie dui
zend metereologisohe instituten, heeft
men kunnen uitrekenen dat er per jaar
op de heele wereld, zestien millioen
onweerbuien voorkomen. Dit maakt dus
een aantal van vier en veertig' duizend
per dag. Neemt men per onweersbui een
gemiddelden duur van één uur aan, dan
moeten er ieder oogenb'ik ongeveer acht
tienhonderd onweersbuien, op de meest
verscheiden deelen der aarde woeden.
PIET SCHAVUIT had cok een onweers
bui gehad met zijn andere helft van 't bed
en hij komt een ouwe kennis tegen.
'k Ga den man vermoorden, d'e met
mijn vrcuw getrouwd ls, roept hij uit.
Wat, vraagt de vriend, een moord?
Neen, een zelfmoord! zei Plet.
'T ZOONTJE VAN PIET heet Janne
ken. En Janneken heeft onder de groote
vacantia een gediohteken gemaakt. Zijn
vader en moeder waren aan 't ruz'e-
maken, dat gebeurt maar éénmaal alle
dagen, en 't duurt maar den ganschen
dag, over geld vcor ln vacantie te gaan
naar de zee.
En Janneken schreef!
GELD
Bij de menschen ls 't geid
Dat 't meeste wordt geteld,
't Wordt vertroeteld en geaaid,
flBB3BHB9BSSlBBB9XBRB83BI9BB
aa38S2c1Sai3SSa3SMHBSEaMSBl
UITSLAG DER EXAMENS
van Piano en Notenleer voor de
Centrale Jury voor Muziekale
Studiën, Zaal Gevaert Gent.
Leerlingen van de Kostschool der
Zusters Penitenten - Poperinge.
Do uitslagen van notenleer hebben nog
maals bewezen dat deze lessen perfekt
gegeven worden daar alle leerlingen het
maximum der punten behaald hebben.
Examens voor Piano:
Voorbereidende graad, eerste vermelding
met onderscheiding: Mej. Sansen Cécile.
Lagere graad. jaar, eerste vermelding
met onderscheiding: Mej. Sansen Lena.
Met groote onderscheiding: Mej. Van
Eecke Denise.
Middelbare graad, l8 jaar, eerste vermel
ding met onderscheidingMej. Hauspie
Antoinette. Met groote onderscheiding:
Mej. Dumortier Rachel.
Hoogere graad, la jaar, eerste vermel
ding met groote onderscheiding: Mej.
Vander Linden Irène.
Deze prachtige uitslagen strekken tot
eer voor het treffelijk en degelijk onder
wijs in deze kostschool gegeven.
HEB MEDELIJDEN ln naam van H.
Theresia, van K J.: helpt mij jeugd in
gevaar redden. Dringend ncodig om
patronaat en school te bouwen. Post-
check 139.485. Pastoer Rsnson te Xhen-
delesse.
8D33BHBaü3B2B92l5BSaSSïBB3SEBB
ONS WEKELIJKSCH RAADSEL
Oplsssing vorig Raadsel:
Meer - Moor - Zeem - Zoom - Room
ZOMER
Nieuw Raadsel:
Een waardeloos woord zooveel als «maar»
Doch met een kop wordt het een mensch;
Hij maakt veel duistere zaken klaar.
Een tweede kop en 't wordt een vat,
Maar zonder bodem wat is dat?
iBBsssBssasaaaaaaaaaaaBBiaBiBB