!EN€DH STROOP Do Gemengds Stroop, do zoogenaamde "Commer* ciaale Appelgelei,, GEDACHTEN MAAN ALLERHANDE een pomp gedreven met benzine ontploft bij diepenbeek Verloop der werkloosheid In het West-Vlaomsch Grensarbeidersgebied I» de eerste semester 1937 WEKELIJKSCH LITURGISCH BULLETIJN T ROOS KRUIS IN DEN NEGER toen lk ook pas in *t huwelijksbootje stapte. Ik ging met mijn wederhelft op speelreis, en we gingen te Brussel ln 't kelderken voor vijf cent mosselen eten. We gingen logeeren ln 't hotel De ge schilderde Mettekowaar we voor vijf en zeventig centiem een kamer kregen op 't eerste, in compagnie van een re giment wandluizen... Ze kropen uit de muren. Uit schouw en hoek... Mijn vrouw wel twintig in heur hemde, Ik vijftig in mijn onderbroek. Maar Lowieken met zijn onnooeel ge zicht en Jozephientje, met heur rood smoeleke, mogen gerust zijn. In Diksmuida zijn geen wandluizen, 't schijnt dat die onder den oorlog allemaal uitgeroeid zijn. AL ZOO OVER KOETJES en kalfjes te spreken, zegt Lowieke dat hij gisteren in het Ter Kamerenboch kwam en daar een loopkoers voor vrouwen gezien had. 't Ware beter, kwettert Jozephientje, dat ze. in plaats van daar zoo half uit gekleed te loopen, leerden koken en plas sen, naaien en breien, bedden opmaken en 't huishouden doen. En ik geef groot gelijk aan Fientje. Want het schoone van een vrouw, is een proper, zindelijk huishouden. Want 't spreekwoord zegt Het is beslecht Geen rijker kroon, Dan eigen schoon Het tweede zegt in zorg of feest, «Blijft schoenmaker steeds aan uw leest» WANT VERiMTTS de vrouw dan toch elk baantje, dat enkel voor mannen zou moeten zijn, wegkaapt, ken ik een middel om vele Jongens plezier te doen. Het is een vraag van Lowieke die me dat gedacht geeft. Tk lees daar in het daigblad, zegt Lowieke, dat de Jongens die hun kamp doen in Beverloo, er niet geerne bij zijn. Is daar dan toch geen middel, om hen het leven wat aangenamer te maken? Jawel Lowieke! Ah, en 't welk? Hewel, zeg ik, dat ze eens eenlge regimenten vrouwvolk oproepen, ge zult eens wat zien. Lowieke raadt me aan dat voorstel aan het ministerie van landsverdediging ter studie te geven, 'k Heb hem gezegd dat ik toch nog maar een beetje zou wachten. DAAR KOMT IEMAND BINNEN, die Losweke kent, en hij vraagt: Zijt ge getrouwd? Ja, zegt Lowieke. En met wie? Met mijn gedacht, zegt Lowieke. EN NATUURLIJK, we spreken ook nog n; keer over de laatste ongevallen. Die groote vliegtuigramp nabij Hal. Dat spoor wegongeluk in Frankrijk. De aanvaring van de Marie José. De ontsporing van den direct Brussel-Oostende. Gelukkig dat er hier geen doods li jke gekwetsten bij waren. En dan die ongelukken die nooit stil staan: Spanje! China! Japan! Maar in Frankrijk, zegt Lowieke, hebben ze nu een vliegtuig, uitgevonden met beweegbare vleugels. Hét is onmoge lijk zich daarmee den nek te breken... als men niet valt! Of men zou moeten in 't water vallen. Zooals die vliegenier in Parijs, die in de Seine viel en er uit- zwom. Kunde gij ook zwemmen? vraagt Lowieke. Ja, antwoord ik. Waar hebt gij dat geleerd? In 't water, natuurlijk. Kunde gij ergens anders zwemmen dan in 't water? In 't geluk, zegt Fientje, en z? beziet' Lowieke weer met zoo'n koppel stokvisch- oogen. Ja, zwemmen in 't geluk. Zoo droomt men 't huwelijksleven... Maar ach God weet alleen Wat dat het U zal geven. '4 Is de spil waar d« wereld op draalt. Geld ia 't best dat er is op aarde. Want geld heeft 't meeste waarde. Zij die er veel opstrijken Noemt men rijken. Maar daartegenover de armen Kunnen geen kolen koopen om zich te [verwarmen. Gebruikt men geld met veel fatsoen Dan ls 't om goed te doen. Maar weinigen willen daaraan denken Iets aan de armen te schenken. Geld, maakt recht wat krom is, Geld, maakt doof wat stom is. Maar 't kost moeite te vergaren, Nog meer moeite het te sparen. En als 't vergaard is en gespaard, Gaat men zonder onder d'aard. Bravo, Janneken! Dat ls een groote waarheid. Al kan men met geld alles koopen. Den hemel toch niet. Werp geld voor *n ezel, hij zal het nog niet bekijken. Omdat 't een ezel ls, roept m'n vrouw van ln de keuken, waar ze spek met kooien aan 't gereedmaken is. En ik krijg verdraaid honger van den geur alleen. IEMAND VROEG eens aan Marc Twain wat volgens hem het toppunt der onbe schaamdheid was. Het uurwerk van een politieagent gappen, lachte hij, hem vervolgens op den schouder tikken en vragen hoe laat het is! DE HONGER wordt me te sterk, en daar ik geen mlddagmaal-pillen bij de hand heb, zal ik maar 'n beetje naar binnen gaan spelen. Want anders begint mijn lieve gade weer op heuren poot te spelen, dat ik 't eten laat aanbranden of koud worden. En om den lieven vrede te bewaren, zal ik mij maar neerbuigen voor haar sterken wil. Nu mijn lieve vrienden, all?n *k Wensch U zonder ongevallen Veel plezier voor ied're dag. Wil niet morren, zeuren, klagen. Maar denkt steeds ééns alle dagen, 'k Ben plezanter als ik laoh. En zoo vliedt de tijd dan heen. Zonder droefheid of geween. En we roepen allen samen, Laat ons allen vroolijk wezen, En we zien dan zonder vreezen Weer de toekomst te gemoet. Amen. 't Manneken uit de Maan. (■■■■■SEBBEBHBHaaiIHHBCSI dl* *11* kruidenier, verknopen, I, een (eer voedzaam, zeer gezond •n niet duur voeding,. «nlddel. SMEER ZE OP UW BOTERHAMMEN. AM* Krt.IMr>*MIFRSWINKPtS door H. COURTHS-MAHLER V!?ze manner, hebben vleze baarden. Uit andermans zak is 't goed tellen. De open deure roept den dief. Vooren gewezen is naar geleerd. HfTMANNtKE VÏ UIT DE (V fcE DE ZON IS AAN 'T VERDWIJNEN En t:t maantje gaat dan schijnen Om van uit de hooge sfeeren 't Wekelijks nieuws te transporteeren 'n Blijde tijding mocht ik hooren, 'n Geniaal idee is er geboren. Om nu met het dure leven, Goedkoop eten ons te geven. Tijd wint men er ook al bij, Men dineert op een, twee, drij! Ik spreek U hier over de beroemde mridavmaal-pillenwaarvan men er slechts één behoeft te nemen, cm zijn honger te stillen. Als voornaamste mate riaal cm die pillen te maken, gebruikt oen een bijzonder vetrijke chocolade, «aaraan de noodzakelijke vitaminen toe gevoegd zijn. Ook zij die zwaren arbeid verrichten, kunnen met zoo'n paar pillen per dag volstaan. Theoretisch zelfs voor langen tijd. Voer ontdekkingsreizigers, bijvoorbeeld, poolreizigers, die maanden weg blijven, moet dat heel gemakkelijk lijn. Geen levensmiddelen mee te sleuren. Tegenwoordig dat er zooveel aan kam peeren» gedaan wordt, brengt het ook veel gemak bij. Vele getrouwde mannen gallen dat bijzonder practisch vinden, <zndat ze zóó den afwwasch niet meer moeten doen. Spijtig maar dat Ge van die pillen zoo jpoedig een afkeer hebt. Maar enfin, alles wel beschouwd, ik ateek toch nog al graag m'n voeten onder een welvoorziene tafel. En 't is toch ge zelliger dan zoo maar 'n pil in den mond te steken. WIE 'N VIEZE PIL te slikken kreeg, gas die planter uit Engelsch Indië. De man was 'n wandelingske gaan maken door zijn plantage, toen hij eensklaps voor 'n reuzentijger kwam te staan. Ver lamd van schrik bleef hij aan den grond vastgenageld. Niet de tijger, maar de planter. De tijger besnuffelde eens de kieeren van den man en niesde plotseling verschrikkelijk. Daarna liep hij snel weg. Wat was er gebeurd? De planter had 'n snuifdoos in de hand. Zede les! Als Ge ooit naar Engelsch Indië gaat, en Ge komt een tijger tegen, zie goed dat Ge 'n snuifdoos in uw han den hebt! IN SCHOTLAND werd onlangs har telijk gelachen. Tolbeambten maken er verwoede jacht op overtreders der alcohol- wet. Een beambte komt een herberg bin nen en ziet een fieschje dat hem verdacht toeschijnt. Wat is daar in? vraagt hij barseh. Terpentijn, antwoordt de herbergier. Ja, ja, we kennen dat, zegt de tol bediende, en hij neemt een slok uit de icch. Wat hij toen gezegd heeft, zal ik hier maar niet herhalen: 't Was terpentijn. MET DIE WARMTE DEZER DAGEN Hoor ik vele menschen klagen Van de droogte in den mond, 'n Slokske bier ware gezond. Maar het bier dat reeds zoo duur was Kost nu nog wat meer het glas. Dus dan drinken wij maar water Want van bier krijgt men 'n kater Doch daar is een vriend van mij, Die op zekeren dag me zei: Het water doet de palen rotten, Die dat drinken, dat zijn zotten. Mijn vriend kan gelijk hebben! Want als ik r.u zeg. dat water gezonder is dan bier, dan zeg ik dat misschien ook, omdat Se druiven te zuur zijn. Maar in elk geval, iemand die graag IÜ\? dagen zijn pintje pakt, hetgeen toch geen doodzonde is, die ondervindt toch wel, dat het een beetje duur is. VOOR EEN VERANDERINGSKE zal ijc U nu eens de kalender van deze week geven. Maandag 16 Augustus: Sint Rochus. Soot nooit met iemands gebreken En wil geen achterklap spreken. Dinsdag 17 Augustus: Ste Judith. Ik zeg dat 't leelijk staat Als een Vlaming zijn taal verraadt. Woensdag 18 Augustus: Sinte Helena. Als Ge 't Fransch van sommige kwispels Tmoet hooren, Dan zegt Ge, dat zijn ezsis met korte [ooren. Donderdag 19 Augustus: St Lodewijk. Zoo elkeen wist wat trouwen is, Ze lieten 't zoo gewis. Vrijdag 29 Augustus: St Bernardus. Vrijt Ge met een ijdeltuit. Spoedig is de vriendschap uit. Zaterdag 21 Augustus: Ste Johanna. Schuifelende meiskens en brullende koeien Zijn zilden goei-°n. Zondag 22 Augustus: St. Timothcus. Trekt heden onvervaard Naar d'IJzerbedevaart. Zondag aanstaande heeft dus vcor de zcoveelste maal de Ijzerbedevaart plaats. Vlamingen daar naartoe. Maar denkt dat het een bedevaartis en geen kermis. IK KRIJG juist bezoek van mijn vriend Lowieke Plak en zijn Jozeohientje. Ze zijn pas getrouwd en ze bekijken mekaar met zoo'n verliefde schelvischoogen. Lowieke zegt dat hij cck naar de ijzerbedevaart gaat. Maar hij blijft er eenlge dagen. Hij betaalt vijf en veertig frank per dag. En ik denk cnwillekurig terug aan den tijd IBSaSBBaBMBfllSflRBBBEEHSaBBBa Zij sloeg haar armen om hem heen, en drukte haar lippen teeder op de zijne. Vaarwel, mijn Norbert, zei ze met half verstikte stem. Niet: vaarwel, Annie, dat woord be staat niet meer voor ons. Haar gelaat vertrok zenuwachtig, alsof ze een onuitsprekelijke pijn leed. Ze ver borg 't aan zijn borst, en kuste onmerk baar de plek waar zijn hart sloeg. Ik zei dat alleen omdat ik je vandaag niet zal terugzien; ik wil op mijn kamer blijven; 't is me niet mogelijk om je in tegenwoordigheid van tante Elisabeth weer te ontmoeten, stamelde ze. En meteen snelde ze naar de deur. Maar hij riep haar naam; en dat deed haar even stil staan. Annie Zijn oogen riepen haar nog éénmaal terug; hij strekte zijn armen vol verlan gen naar haar uit. Toen vloog ze weer naar hem toe. Hun bppen vonden elkaar in een laatsten, innlgen kus, nog eenmaal zagen ze elkan der diep en innig aan. Heb dank voor je liefde, zei hij ont roerd. En ik dank je voor die van Jou, mijn geliefde; vaarwel! fluisterde ze, en snelde toen uit de kamer, zonder om te zien. Hij zag haar met stralende oogen na. Voor jou is geen offer te groot mijn lieveling, fluisterde hij. En er kwam een groote kalmte over hem. Hij was ervan overtuigd, dat hij goed gehandeld had. Annie begaf zich naar haar kamer en 1*?» aqti jngvrouw von Saszneck zeggen dat ze zich wat ongesteld gevoelde en haar toestemming verzocht, om zich terug te mogen trekken. Toen Norbert dus op 't theeuurtje bij zijn tante kwam zei deze: Annie is wat ongesteld. Ik hoop maar dat ze niet ziek zal worden, want 't ls toch anders haar gewoonte niet, om op haar kamer te blijven voor een lichte onge steldheid. 't Zal wel weer over gaan, sprak hij, schijnbaar onverschillig. Tante en neef spraken daarna over al lerlei huishoudelijke zaken; maar beiden misten Annie. Na de thee ging mevrouw von Saszneck naar boven om eens naar Annie te zien, maar d? deur was gesloten, en toen zij zachtjes aanklopte bleef alles stil. Ze slaapt zeker, dacht de oude dame. Annie had *t kloppen wel gehoord, en ze vermoedde ook wel, dat 't tante Elisa beth was, die naar haar toestand wilde vragen. Maar ze was niet in staat om haar ln de oogen te zien; en gaf dus geen ant woord. En met angstig kloppend hart luisterde zij naar de stappen die zich langzaam verwijderden. A Annie had reeds langen tijd op de rust bank gelegen en met wijdgeopende oogen vóór zich uitgestaard. Ze streed een strijd die zóó zwaar was, dat 't haar toescheen, alsof nog nooit tevoren iemand zulk 'n strijd had moeten doorstaan. En tegelijkertijd kreeg zil telkens weer een gevoel, alsof heete golven over haar heensloegen, als zij aan Norbert's kussen, en zijn teedere woorden dacht. Wat viel het haar zwaar, om afstand te doen van dit groote geluk! Maar het was toch haar vaste over tuiging, dat zij geen anderen weg mocht gaan; den weg, die haar ver van Saszneck zou brengen. Doch Norbert zou haar niet latea »er- trekken, dat wist ze ook wel. En dus moest ze zich in alle stilte verwijderen, en dat wel vandaag nog. Zij moest voor altijd uit zijn leven verdwijnen. Dan zou hij zich wel in het onvermijdelijke leeren schikken en niet meer in de verzoeking komen om, terwille van haar, zijn over geërfde plichten en rechten op te geven. En daarbij kon zij tevens aan tante Elisabeth een groot verdriet besparen. Maar wat moest er van haar worden, als de poort van Saszneck zich achter haar gesloten had? Zij waagde 't niet daaraan te denker. Als ze maar eerst buiten 't slot was, zou dat wel terecht kernen. Ze moest er nu eerst over naden ken, wat ze hier nog te doen had. Tante Elisabeth moest weten waarom ze was heengegaan. Maar zij mocht vooruit niets van haar plan vermoeden. Toch had zij het recht, de waarheid van haar te hooren, Vastbesloten .stond Annie op, en ging aan haar schrijftafel zitten. Zij wilde aan tante Elisabeth schrijven. Maar ze kon de juiste woorden niet vinden, en wierp plotseling de pen weg, terwijl ze snikkend 't -laat in de handen verborg. O, mijn geliefde! Wat Ls het moeilijk cm afstand van je te moeten doen! en niet minder: jou dit leed te berokkenen. Wat moet ik je verdriet doen. Ik zou im mers zoo graag bij je blijven. Maar dat kan immers niet; dat mag niet, fluisterde ze, terwijl de tranen over haai- wangen liepen. Eindelijk was ze zichzelf weer meester en begon te schrijven. Vlug, zonder zich te bedenken, liet ze de pen over 't papier glijden. En toen ze klaar was stond ze met een bleek, strak gelaat op, en ging naar 't raam. De sterren schitterden in de heldere winterlucht, en de volle maan stond als een lichtende schijf boven het park. Wit, door de sneeuw die alles omhulde, lag de wereld daar vóór haar met al haar lief en leed. En daarin moest zij haar weg zoeken, met eea hart yol verdriet. Die weg zou moeilijk zijn, en 't zou haar voeten zwaar vallen, hem te betreden. Wie kon zeggen, waarheen het lot haar zou hebben ge bracht, als 't park weer vol groen en bloesem stond. Als de nachtegalen weer zongen en als Norbert Saszneck weer op zijn Nimrodr.aar de landerijen reed? 't Afscheid van dit alles sneed haar door 't hart. Maar alles was beter,1 dan den geliefde door haar bezit in 't ongeluk te brengen ln een leven vol ontberingen; en dan later ts moeten zien, dat 't hem berouwde van zijn eigendom afstand te hebben gedaan. Zuchtend ging ze van 't raam af. Daar na borg ze in een handtasch allerlei klei- mgheden, die ze de eerste dagen meende noodig te hebben. Ze deed dat alles alsof ze een automaat was, die zonder na te denken handelde en toen ze de tasch sloot kreeg ze 'een gevoel, alsof zij haar geluk had begraven. Ze liet de armen slap langs haar li chaam vallen, en bleef «enigen tijd, als verstijfd, in die houding staan. Eindelijk ontwaakte ze als 't ware. Nu nog even naar tante Elisabeth ik wil niet heengaan, zender nog éénmaal haar hand te hebben gekust, zei ze fluis terend; en langzaam en aarzelend verliet ze de kamer. Ze vond tante Elisabeth alléén in de salon. Tante Elisabeth, ik kam om u te vragen, of u goed vindt dat ik dezen avond op mijn kamer blijf? Mevrouw von Saszneck zag haar ver schrikt aan. Kind, wat zie Je er bleek en ellendig uit! Wat scheelt je? Je zglt toch niet ernstig ziek worden? Annie schudde met een glimlach het hoofd. O neen, ik heb alleen maar erge hoofdpijn en zou graag dadelijk r.aar bed gaan. Morgen, ja morgen is alles weer in orde. Neon, je hebt geen koorts. Dus hoop ik dat '6 heter zai zijn, ala je eens goed hebt uitgeslapen. Ga maar rustig liggen, ik heb je hulp niet meer noodig. Zal ik Lene bij je sturen? Dat is niet r.oodig, ik dank u zeer, lieve tante Elisabeth. Ik dank u zeer voor al uw goedheid, met mijn h:ele hart, en ik smeek u, wees niet boos op mij. De oude dame glimlachte, en streek zachtjes over Annie's haren. Maar kindje, wat een dwaas verzoek. Zou ik boes cp je zijn, omdat jij je on gesteld voelt? Klein gekCcinnetje! En maar gauw in de veeren, want morgen wil ik weer vroclijke oogen zien! Annie boog zich over de hand van me vrouw von Saszneck en kuste die teeder. Maar tante El'sabeth wtst niet dat Annie hiermee een afscheid voor altijd bedeelde. Snel verliet Annie 't vertrek, want ze voelde, dat haar kracht haar verliet. Toen de deur achter haar gesloten was, schudde mevrouw von Saszneck 't hoofd. Wat heeft 't kind toch? dacht ze be zorgd. En toen ze aan den avondmaaltijd tegenover Norbert zat, zei ze: Annie bevalt me volstrekt niet. Ze was een oogenblik hier bij me en ver zocht naar bed te mogen gaan. Ze heeft wel geen koorts, maar ik maak me toch bezorgd over haar. Men kan niet weten wat ze onder de leden heeft. Als 't mor gen niet beter is laat ik den dokter halen. Norbert maakt zich evenwel volstrekt niet ongerust; Annie had immers tegen hein gezegd, waarom ze graag op haar kamer wilde blijven. Morgen zou alles opgehelderd worden. Zwijgend aten zij verder, tot mevrouw von Saszneck lachend zei; Ons ontbreekt vanavond het opvroo- lijkende element, Norbert. We zijn telden even stil; 't schijnt wel dat we suf ge worden zijn! Noibert, die diep in gedachten zat, schrikte op. Ja. tantetje, ik zou óók liever willen dat juffrouw Sundibeim bij ons zat» en eeoige van haar liederen song, Hij kon niet weten dat Annie op dit oogenblik zacht de trap afliep, en een paar minuten later eenzaam en verlaten buiten het slot stond. Vaarwel! ik smeek het hoogste geluk af voor 't slot Saszneck en zijn bewoners, fluisterde ze, en rilde over haar geheele lichaam. Maar ze keerde zich sr.el om, en liep verder. Spoedig bevond ze zich op den rijweg; heinde en ver was geen sterveling te zien. Ze had zich in een donkeren mantel ge- huid. en een eenvoudigen hoed opgezet, zij droeg de tasch in haar rechterband. Bijna daghelder verlichtte de maan de weg. Zonder angst te gevoelen liep ze dapper cp haar doel af. Er kon haar im mers nu niets meer overkomen, nadat zij zichzelf zoo 'n groot leed had aangedaan, waarover zij in haar hart ruik een zwa ren strijd ha<? moeten strijden. Ze staarde strak vóór zich uit; haar oogen hadden geen tranen meer. Spoedig zag ze de lichten van het kleine station, dat dicht bij 't dorp lag, en waar de slot- bewoners slechts zelden kwamen. Maar Annie moest wel van hieruit vertrekken, daar ze niet om een rijtuig had kur.nen vragen. En 't was veel te ver voor haar om naar de stad te loopen. Omstreeks half negen was zij aan 't station, en ver zocht een kaartje naar de stad. Toen ze daar was gekomen, nam ze plaats naar Berlijn en trof gelukkig een sneltrein. Ze had zich voorgesteld cm vooreerst te Berlijn te blijven; daar zou ze 't best in de gelegenheid zijn, om een betrekkin? te vinden. Ze was er eenigszins bekend, en wist er in hoofdzaak de weg. Eerst was 't haar plan geweest naar Hamburg te gaan; maar later bedacht ze, dat teveel personen haar daar kenden en 't was immers haar doel, om onbekend onder de menigte te verdwijnen. 's Nachts om 12 uur krwam ze te Beriijn aan, nam een rijtuig, en liet zich naar 't peasion vaa weyrouw da Halier bren gen, de weduwe van een leeraar. Zc had daar met haar moeder eenigen tijd ge logeerd, toen zij van Hamburg naar Ber lijn waren verhuisd. Mevrouw Haller was, weliswaar, eenigs zins verwonderd over haar onverwachte komst, en cp zulk een laat uur; maar daar ze Annie dadelijk herkende, en een kamer vrij had. ontving ze haar vriende lijk en dus was Ar.nie voorloopig ge borgen. HOOFDSTUK XI. Dsn volgerden morgen zord mevrouw van Saszneck, zoodra ze ontwaakt was, I.-ena naar Annie's kamer cm te vragen hoe deze zich gevoelde, en of zie in staat zou zijn op te staan. Met een verwond"rd gezicht kwam Ler.a even daarr.a terug. Juffrouw Sundheim is niet in haar kamer, en haar bed ziet er uit alsof ze er in 't geheel niet Treft ingelezen. Mevrouw von Saszneck schudde 't hoofd. Je bent niet wijs, Lena. Ze is immers gisteravond reeds zoo vroeg naar bed ge gaan. Misschien is ze al klaar, en wacht no? in de ontbijtkamer. Ga daar eens kijken en vraag haar dan, of ze bij ma komt. Maar Lena kwam terug met 't bericht, dat juffrouw Sundheim nergens te vin den was. Ock had geen van de bedienden haar gezien. Mevrouw von Saszneck had zich intus- schen aangekleed. Heb je ook in de andere kamer ge keken? Neen. alleen in de slaapkamer. Dan is ze misschien cp de divan in slaap gskomen cn ligt in haar zitkamer. Blijf maar hier. Lena, viel ze zichzelf evenwel in de rede, ik zal zelf wel gaan zien. VERBODEN NADRUK, ('t Vervolgt) Ostolen beten smaken best. Mengelwerk van 15 Oogst 1937. Nr 27. DE SCHILDERS EN SIERKUNSTE NAARS EN DE WETGEVING INZAKE IIET BETAALD VERLOF Een gerulmen tijd hebben geruchten de ronde gedaan dat de schilders en sierkun stenaars niet onder toepassing zouden val len van het Koninklijk Besluit van 2C Ja nuari 1937, dat het betaald verlof regelt in de Bouwnijverheid, de Openbare Wer ken en aanverwante vakken. Er is zelfs gezegd dat er ten hunnen opzichte een bijzondere kas was gesticht, ofschoon zij uitdrukkelijk genoemd worden door den tekst van dit Koninklijk Besluit. Een beslissing getroffen door de Lande lijke Gelijktalige Commissie van den Bouw en de Openbare Werken in haar zitting van den 1 Juli 1937, en t'akkoord met de afgevaardigden der Nationale Federatie der Schilders- en Sierkunstondernemers van België, heeft allen mogelijken twijfel opgelost. Da schilders en sierkunstenaars vallen wel onder toepassing van het Koninklijk Besluit van 25-1-37. Diegenen onder hen die het noodige nog niet gedaan hebben, mosten zich dan ock zonder eenig verwijl wenden tot de Natio nale Patroonkas voor het Betaald Verlof in de Bouwbedrijven en Openbare Werken of tot één der twintig verkoopkantoren die de Kas over heel het land gesticht heeft, ten einde zich ten spoedigste in regel te stellen. GEMEENSCHAPPELIJKE MERKEN (Collectieve Merken) In het Staatsblad komt een koninklijk besluit te verschijnen waarbij de kwestie van gemeenschappelijke merken geregeld wordt. Dit koninklijk besluit treedt in werking den 15 September e. k. Het is van gewicht voor elke groep van voortbrengers of handelaars, welke geza menlijk een collectief merk gebruiken, als ook voor elke professionneele vereeniging, samenwerkende vennootschap, vereeniging zonder winstgevend doel en iedere instel ling van algemeen belang. De verplichting tot deponeeren is even eens opgelegd aan den Staat, aan de pro vincie- en gemeentebesturen, welke han delen ln het belang van de voortbrengers op hun grondgebied gevestigd. Nochtans degenen die op den huidigen oogenblik een openbaar gebruik maken van een collectief merk. genieten een uit stel tot 15 September 1938 voor het de poneeren van hun merk. Belanghebbenden kunnen bij J. Gevers, Aalmoezenierstr., Antwerpen, gratis eene photocopie van het koninklijk besluit be komen. De aandacht wordt gevestigd op het feit dat een collectief merk kan worden geschrapt indien de van het merk genie tende gemeenschap het merk laat gebrui ken tegenstrijdig met het reglement of wel wanneer zij handelt tegenstrijdig met het doel of het openbaar belang. DE BELGISCHE GRENZEN De 1.444.5 km. grenzen die wij hebben, zijn te verdeelen als volgt: kust 6a,5 km., Belgisch-Hollandsche grens ten Noorden 348, Hoilandsch Limburg 103,5 km., Oost- Duitschland 151.5 km., Luxemburg 148 km. en Frankrijk 620 kilometer. PROTESTEN IN BELGIE De Belg. N. V. Van der Graaf en Cie (Afdeeling Handelsinformaties) te Brus sel. deelt ons mede: Er werden over de afgeloopen week, eindigende 9-7'37, in Belgie, 1425 protes ten geregistreerd tegenover 1476 voor het zelfde tijdperk van het vorige jaar uit- gesoroken. Van l-l-'37 tot 9-7-'37, in België, 40514 protesten geregistreerd tegenover 36859 voor het zelfde tijdperk van 1936. PAARDENPRtjSKAMP De Jury, belast met het toekennen dar nationale premiën in 1937, zal vergaderen ter gelegenheid van den prijskamp, inge richt door de provinciale paardenkwee- kersmaatschappij In de 3' omschrijving (provincie West- Vlaanderen), te Oostende (Poloplein), op Zondag 19 September. Be inschrijvingen dienen op speciale for mulieren, uiterlijk 10 dagen vóór den vast- gestelden datum, per aangeteekenden brief aan het Ministerie van Landbouw, Veekweekdienst, 3, Middaglljnstraat, te Brussel, gestuurd te worden. De formulie ren voor de inschrijving zijn ter beschik king der kweekers bij den hoogervermel- den Dienst en bij de Rijksveeteeltconsu- lenten. KATHOLIEK WERK Katholieke Vlamingen, kent ge jongens, meisjes cf families, die naar Brussel ver huizen, vraagt hun nieuw adres en stuurt het onmiddellijk naar het Katholiek Vlaamsch Sekretarlaat, Koninklijkestraat, 182, te Brussel. Zoodoende helot ge aan het opbouwen van een kristeli.iker, een schooner en ver- i hevener menschlieid in de grootstad. <BB3BRBBBaaB3!SaHaHBBaHSa3 De vermindering van het aantal werk- loozen, ingezet ln het begin van 1935, heeft zich in de eerste maanden van 1937 voort blijven handhaven. Voor het geheele West-Vlaamsche grens arbeidersgebied bedraagt het gemiddeld aantal dagelijks gecontroleerde werkloozen 7408 eenheden in Juni 1937, tegenover 8764 Gemeenttngroep in Juni 1938; er ls dus een vermindering waar te nemen van 15,4 tegenover Juni 1930. Per gewestelijk gebied (grensarbeiders- gemeenten) van den Nationalen Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Werkloosheid, is de toe,stand de volgende i PAX Aantal Gemeenten Moeskroen-Meenen 19 Kortrijk 29 leper EO Roeselare 10 Veurne 27 Aantal lnnronen Ji-ti-'jS 117.492 165.205 75.504 31.417 39.037 Grcontrolerrd* werkloozen i* semester 193® 1937 4.560 3.566 3.107 2.424 1.463 (i) 1.450(0 987 864 155 (s) 177 (a) (i) Gemiddelde voor de maanden Maart, April, Me! en Juni. Verschil 7e 22 215% 0,9% 12.4 14 2% Voor België is de vermindering tusschen eerste halfjaar 1936 en eerste halfjaar 1937: 24.7%. Voor de gemeentengroepen Moeskroen- Meensn en Kortrijk, gekenmerkt door de verscheidenheid van hunne industrie, was de afname der werkloosheid aanzienlijk en voor belde groepen van dezelfde erde: 22%. In eerstgenoemde groep Moeskroen- Meenen blijft de werkloosheid, niettegen staande deze vermindering, intens: in Juni 1937 zijn er nog 3577 werkloozen, hetzij 3,05 van de bevolking. In de groep Kortrijk daarentegen, waar we in dezelfde maand nog slechts 1896 werkloozen tellen of 1,15 van de bevol king, Ia de opslorping der werkloosheid ver gevorderd. Deze groep benadert zeer dicht het normaal werkloosheidscijfer, hetwelk ook in tijden van gunstige con junctuur bestaat. Bij het vergelijken van de groep Moes kroen-Meenen met de groep Kortrijk dient nochtans opgemerkt dat het arbeidsveld van eerstgenoemde greep voor een groot gedeelte in Noord-Frankrijk ligt. De grens arbeidersbeweging is hier van overwegend belang. De schommelingen der werkloos heid zijn er in hoge mate afhankelijk én van de- conjunctuur én van de arbeids markt in het Noorden van Frankrijk, wel ke beide sedert maanden te wenschen laten. Het aantal werkloozen blijft dus wel het grootst in de gemeenten met veel grensarbeiders, zooals blijkt uit volgende cijfers: Moeren-, 4,48 van de bevolking; Moeskroen, 3,55 van de bevolking; Rekkem, 3,30 Komen, 2.87 Wervik 2,73 Herzeeuw 2,46 In de groep leper Is de werkloosheid praktisch onveranderd gebleven sedert een jaar. Zij bedraagt er nog 1,71 van de bevolking. Proportionneel met het aantal inwoners is de werkloosheid er omtrent van dezelfde orde als voor de groep Roe selare, waar de werkloosheidscoëfficient 1,69 is. Deze gewesten bezitten op ve lerlei gebied hetzelfde karakter. Zij lijden op dit oogenblik onder de sterke vermin dering van de bouwbedrijvigheid welke gevoeld wordt in het grensarbeidersgebied zoowel als in gansch het land. Voor deze gemeenten stelt zich vooral het moeilijk en dubbel vraagstuk van de heraanpassing der werkloozen en van het scheppen en aanlokken van nijverheden. Aan de vermeerdering der werkloosheid ln het Veurnsche van 22 eenheden (of 14,2 is niets buitengewoons. De toe stand is er zeer normaal en de werkloos heidscoëfficient bedraagt er 0,23%. A Om te besluiten dient de aandacht ge trokken op het feit dat naarmate het aan tal werkloozen afneemt, de te-werkstelling van de overbljvenden, om technologische en physische redenen, met den dag moei lijker wordt. Het werkloosheidscijfer is Immers sa mengesteld uit twee getallen, waarvan het eerste een normale toestand voorstelt (af hankelijk van het seizoen en van den aard der nijverheid) en het tweede het aantal werkloozen (afhankelijk van conjunctuur of rationalisatie), beschikbare krachten op de arbeidsmarkt, weergeeft. Het grensarbeldersgebied vertoont deze eigenaardigheid dat het (onder dit tweede cijfer) een niet te verwaarloozen aantal beschikbare arbeidskrachten bevat, tot hiertoe aangewezen op de buitenlandsche industrie. Juist dit feit geeft aan het werkloosheidsvraagstuk in het grensarbel dersgebied een speciaal karakter. Een arbeider uit Torhout ender de slachtoffers. Te Royerheide, bij Diepenbeek, was men bezig een duiker te kuischen die onder de vaart loopt. Pcmpsn werden aangebracht om het water uit den duiker te pompen. Een dezer pompen was gedreven met ben zine. Toen nu Maandagavond de werklieden de benzinepomp wilden in gang zetten, deed zich een geweldige ontploffing voor. De pomp was ontploft en twee werklieden bleven ter plaatje liggen. Een der onge- lukkigen bleek de genaamde Tcmmslein Constand te ziin, gehuwd zonder kinderen, uit Torhout. Verders werden nog drie ar beiders gewond bij de ontploffing. De juis te oorzaak dezer ramp werd nog niet uit gemaakt. IBS8E£gcaBS339B3SaS£aaHEaS£S TWEE OUD-SPAANSCHE BOOTEN DER HAVEN VAN ZEEBRUGGE TREKKEN TERUG NAAR SPANJE Destijds kwamen twee visschersbooten uit Spanje, 't waren de Rita I en de Rita II. De Spaansche reeder der booten verkocht ze regelmatig aan reeder Rossel uit Brussel en beide booten kregen Zee- brugge als aanlegplaats. Deze aankoop gaf evenwel aanleiding tot processen die door reeder Rossel werden gewonnen. Beide booten kreyn een Belgischen ka pitein aan boord. Benevens negen Belgen deden er 15 Spanjaarden dienst op. Een goede vischvangst werd er sedert twee maanden mee gedaan en duizenden kgr. visch werden door beide aangebracht tot over enkele dagen de twee booten hun visch moesten aan wal brengen te Wil ted, Engeland. De booten bleven echter weg. Thans werd uitgemaakt dat de Spaan sche leden der bemanning zich meester hebben gemaakt van beide booten, in voile zee, en de aan boord zijnde Belgen gevan gen hielden. Te St Jean-de-Luz lieten zij de Spaansche marxistische leden, die last zouden hebben gekregen bij de Nationalen, aan wal brengen, en stoomden dan naar de haven van Pasajes, bezet door de Na tionalen. De Belgische leden werden ge vangen gezet tot door tusschenkomst van dep Belgischen Consul zij naar België konden têrugkeeren. De vroegere reeder der beide booten was te Pasajes toen de sche pen er toekwamen zoodat men denkelijk staat 3 oor een manceuver gepleegd door dezen reeder om op onrechtmatige manier terug in het bezit te komen van zijn vaar tuigen. Het Parket van Brugge heeft de zaak in handen. Waarom lijden a. HOOFDPIJN MIGRAINE TANDPITN GR iEP RHEUMATIEK ZENUWKOORTS PIJN DER MAANDSTONDEN |als de Wonderbare Bruins Poedert van| der Apotheek DE POORTERE Sint-Niklaaz-Waaz. I U ©ogenblikkelijk zonder Bch&delbbe gevolgen I 1 ven deze pijnen zullen bevrijden. 1 Da doo» p. 8 poedert 4 fr De driedubbele doe» 25 poeder10.00 fr. Te verkrijgen in alle goede Apotheken of vrachtvrij tegen postmandaat. Gebruikt ze eens, U zult nooit geen an dere meer gebruiken. wrjCT r«M zj-z mum' (BUBHBaasaaBaaflaBBaazasaBBBJ GE ZIJT OVER ONS BLAD TEVRE- DEN! NA LEZING. SCHUIF HET IN HANDEN VAN EEN GEBUUR OF /RIF.ND. ZOO STEUNT GE ONS. DANK EROM. I8M33EB1B32E3S8332S3E3S9BBBB DE BLOKTREIN BRUSSEL- OOSTENDE ONTSPOORD BIJ BRUGGE EEN ZWAAR GEKWETSTE De bloktrein Brussel-Oosten de is Zater dag 7 Oogst ontspoord te 14.15 uur, nabij Brugge, op enkele kilometer dezer statie. De lokomotief, de tender en drie wagons vlogen uit de sporen. Lokomotief en ten der sloegen bovendien nog om. Een 15-tal reizigers werden licht gewond maar de stoker, die bekneld zat tusschen lokomo tief en tender, was er het ergst aan toe. Men moest wel een uur werken om hem los te krijgen en ijzeren platen moesten ervoor uitgebrand en uitgesneden worden met een steekvlam. Thans is hij gelukkig ook aan de beterhand. De oorzaak van dit ongeval ls niet juist gekend. IBSflBBflEBSSBBBBBBflBBEEBBBBBfl LUCHTVAARTRAMP IN ROEMENIE ZES DOODEN Tn de provincie Bistritza, Roemenië, is een vliegtuig van de vlDgdienst Praag- Moskou te pletter gestort. De twee passa giers en de vier leden van de bemanning werden gedood. SBBBBBEBBaBSHXBBHflBBBSBflBBBB DE VERZENGENDE HITTE MAAKT SLACHTOFFERS IN BINNEN- EN BUITENLAND Zoowel ln België als ln het buitenland heeft men eindelijk eens een zomer ge kregen... en een verzengende hitte, die talrijke slachtoffers maakte. BflSBflBBBBBBBBSaaBHSiaBBflBasaS EEN PENNER GEDOOD TIJDENS DE RONDE VAN BELGIE VOOR JUNIORS De renner Abbelocs, gehuwd en vader van een kind, nam deel aan de Ronde van België voor Juniors. Bij den doortocht van Charleroi is hij ongelukkiglijk op een auto gereden en werd zoo erg gewond dat hij kert daarop den geest gaf. 2BBBBBaaB3B3B3flBBBB3S!E3Ea3BB SCHIP OMGESLAGEN IN VENEZUELA HONDERD DOODEN Op het meer van Maracaïbo, in Vene zuela, is een boot omgeslagen met 140 op varenden. Het meerendeel waren arbei ders. Ongeveer 100 der opvarenden ver dronken. De oorzaak zou dienen gezocht in het feit dat de boot te overladen was. I9BBSBB3E93B9B9B3I933BB3&SI1G39 SCHIPPER HET BEEN AFGERUKT te DENDERMONDE Schipper Jan Schetters uit Antwerpen, kwam met zijn schip de stad Bendermon- de doorgevaren. Zijn schip was getrokken door een sleepboot. Plots echter brak de kabel en Schetters werd door den gebro ken kabel een been afgerukt en de rech terdij verbrijzeld. Hij moest het linker been gancch worden afgezet maar gaf kort daarna midden de ijselijkste pijnen den geest. IBBBBaBBBZaSSrcaaRSaSHRSBBBSB AUGUSTUS - KOORNMAAND 15 Z 139 Zond. na Sinksen. O. L. VROUW HEMELVAART Evangelie: Jezus geneest tien melaatschen. 16 M H. Rochus, H. Hyacinthus 17 D H. Liberatus 18 W H. Helena, H. Agapitus 19 D H. Joachim, H. Lodew. v. Toulouse 20 V H. Bernardus 21 Z H. Joanna Francisca van Chanta! ZONDAG 15 AUGUSTUS: Evangelie van den 13® Zondag na Pink steren. Het Evangelie van vandaag verhaalt de wonderbare geschiedenis der tien melaat schen door Jezus genezen. Op weg naar Jeruzalem trad Jezus in een dorp op de grenzen van Samaria en Galilea gelegen, en zie, tien melaatschen vereend in 't on geluk, komen Hem te gemoet en op af stand blijvende, verheffen zij bun stem men en roepen: Jezus, Meester, heb me delijden met ons De Wet verbood aan de melaatschen gelijk wien te naderen; het burgerlijk verval, veroorzaakt door hunne ziekte, werd slechts gegeven r.a de officieele fce- statiging hunner genezing door de gees telijke macht; de priesters immers had den alleen het recht deze zaak te onder zoeken. Jezus talmt niet bij him betrouwende en smeekende bede. Gaat, toont u aan de priesterszegt Hij. En zij gehoorza men terstond en terwijl zij gingen, ver zwond hun melaabschheid en werden zij gereinigd. En wat doen zij dan? Zij kunnen, al leen op zichzelf denkende, naar Jeruza lem voortgaan, om hun wettelijke zui verheid te laten erkennen, weike hun ziekte hun had ontnomen. Zij kunnen ook de stem der dankbaarheid in 't herte aanhoorende, op hun stappen terugkee- ren en hun weldoener hun vreugde en hun erkentenis betuigen, of nog meer, zij kunnen de weldaad naar haar echte waarde schattende, begrijpen dat Jezus, hun Verlosser, hun God was, zijne zen ding begrijpen en zijn Godheid belijden. Allen, buiten één, volgden zij hunne zelfzucht. Deze ééne keert terug tot Jezus en valt Hem aanbiddend voor zijne voeten neder en dankt Hem. Die één, zegt het Evangelie, was dan nog een Samaritaan. Bitter merkt Jezus op: Zijn er geen tien rereiniizd? Wear zijn de negen andere? Er is niemand gevonden, die terugkeerde en eer gaf aan God dan deze vreem deling». En tot den genezene zei Jezus: Sta op en ga heen, uw geloof heeft u gered. Door deze tien melaatschen worden wij allen voorgesteld. Onze onwaardigheid kennende, zijn wij allen tot Jezus ge komen en hebben Hem om medelijden gebeden. En terstond mochten wij ziin medelijden ondervinden. Jezus zuiverde ons van onze ellenden, van onze zonden. Het Evangelie zegt niet van de melaat schen dat zij gered, maar dat zij ge zuiverd werden. Wij ook zijn clan, ge zuiverd, gelukkig, maar onverschillig vcor de ontvangen weldaden onzen weg voort gegaan; zonder de hand te gedenken dia ons zegende, vergaf en zuiverde. Dit tafereel doet ons het schaamrood naar de wangen stijgen, als wij gedenken dat meer dan een van ons zoo dikwijls door het. Sacrament der Biecht het boven natuurlijke leven der genade opnieuw ontving, een leven heel wat kostbaarder dan de lichamelijke gezondheid, en wij den Heer daarvoor niet den minsten dank brengen. En wat gezegd van onze ondank baarheid, om d" menigvuldige gratiën bekomen door de H. Communie? En den ken wij er ooit aan, den H-er te danken om de ontelbare stoffel'1ke weldaden» waarmede hij ons overlaadt, zcoals voed sel en kleedsel, genegenheid van familie leden, enz? Jezus vroeg dus droef en teleurgesteld: «Waar ziin dan de regen andere? Zes tien honderd jaar later zal de Heer met niet min aandoening dezelfde gevoelige klacht herhalen: Z'ehier het Hart dat de menscthen zoozeer bemind heeft en aan Hetwelk de menschen zoo weinig liefde weergeven Volgen wij het voorbeeld van den ge nezen Samaritaan na en danken wij den Meester om zijne talrijke weldaden aan eenieder van ons bewezen, en bewijzen wij door een oprecht christelijk leven dat ons Geloof geen ijdel woord is. IBBBBSHBBBBBBBBEBBBBISBBiaHXSI RFFNWOUWER bh het bewerkfn van fen brok vlee^gh cetkyod te waterloo Zaterdagavond moest de 15 U-jarige vleeschhouwersknecht Jean Dorsantier uit Eigenbrakel, bij zijn meester, vleeschhou- wer Evrard Grauwels te Waterloo, een brok vleesch bewerken. Op een gegeven oogenblik schampte het mes op een been af en drong in de dij van den jongen, die het bewustzijn verloor en overvloedig bloed verloor. Een ontboden gene-sheer kon onmoge lijk de bloedstorting tegenhouden. De ar me jongen is doodgebloed. F. BLANCKAERT-VERLEENE (Meesterkleermaker) Gasthuisstraat, 41, Poperinge. Eerste keus Kostumcn, Overjassen, Fantazijbroeken. Speciale z,warte stoffen voor ceremonie. F.enige verkooper der «BELGICAs>-Regcn- mantels. Lederartikclen en spe cialiteit van Lodens, gewaarborgde herkomst van Alsace en Tyrol. UNIFORMEN. Zoo zeg lk tegen Fientje, maar 't schaap peist alsdat er voor haar geen kwade dagen kunnen komen. Als ge verliefd zijt tot over d'ooren Dan denkt gij aan geen kwaden dag,.. Dan is het jonge leven Slechts zonneschijn en lach. Maar duren zeggen de menschen. En duren is een schoone stad. Als ik FiEntje hier ru zoo zie zitten, dan peins ik in mijn eigen: Ja, Fientje, ge zijt gij heel schoon... van verre, maar heel verre... van schoen! DONDER. BLIKSEM. FAOFL, REGEN Komt men nog al dikwijls tegen, Maar 'k vertel U r.u gewis Hoeveel maal er onweer ls. ■k Spreek niet over huiskrakeelen, Want alzoo zijn er bij velen. Moest ik die onweders eribij tellen, als er wolken zijn aan den huwelijkshemel, dan kwam er geen eind aan. Maar aan de hand van materiaal dat verzameld werd door meer dan drie dui zend metereologisohe instituten, heeft men kunnen uitrekenen dat er per jaar op de heele wereld, zestien millioen onweerbuien voorkomen. Dit maakt dus een aantal van vier en veertig' duizend per dag. Neemt men per onweersbui een gemiddelden duur van één uur aan, dan moeten er ieder oogenb'ik ongeveer acht tienhonderd onweersbuien, op de meest verscheiden deelen der aarde woeden. PIET SCHAVUIT had cok een onweers bui gehad met zijn andere helft van 't bed en hij komt een ouwe kennis tegen. 'k Ga den man vermoorden, d'e met mijn vrcuw getrouwd ls, roept hij uit. Wat, vraagt de vriend, een moord? Neen, een zelfmoord! zei Plet. 'T ZOONTJE VAN PIET heet Janne ken. En Janneken heeft onder de groote vacantia een gediohteken gemaakt. Zijn vader en moeder waren aan 't ruz'e- maken, dat gebeurt maar éénmaal alle dagen, en 't duurt maar den ganschen dag, over geld vcor ln vacantie te gaan naar de zee. En Janneken schreef! GELD Bij de menschen ls 't geid Dat 't meeste wordt geteld, 't Wordt vertroeteld en geaaid, flBB3BHB9BSSlBBB9XBRB83BI9BB aa38S2c1Sai3SSa3SMHBSEaMSBl UITSLAG DER EXAMENS van Piano en Notenleer voor de Centrale Jury voor Muziekale Studiën, Zaal Gevaert Gent. Leerlingen van de Kostschool der Zusters Penitenten - Poperinge. Do uitslagen van notenleer hebben nog maals bewezen dat deze lessen perfekt gegeven worden daar alle leerlingen het maximum der punten behaald hebben. Examens voor Piano: Voorbereidende graad, eerste vermelding met onderscheiding: Mej. Sansen Cécile. Lagere graad. jaar, eerste vermelding met onderscheiding: Mej. Sansen Lena. Met groote onderscheiding: Mej. Van Eecke Denise. Middelbare graad, l8 jaar, eerste vermel ding met onderscheidingMej. Hauspie Antoinette. Met groote onderscheiding: Mej. Dumortier Rachel. Hoogere graad, la jaar, eerste vermel ding met groote onderscheiding: Mej. Vander Linden Irène. Deze prachtige uitslagen strekken tot eer voor het treffelijk en degelijk onder wijs in deze kostschool gegeven. HEB MEDELIJDEN ln naam van H. Theresia, van K J.: helpt mij jeugd in gevaar redden. Dringend ncodig om patronaat en school te bouwen. Post- check 139.485. Pastoer Rsnson te Xhen- delesse. 8D33BHBaü3B2B92l5BSaSSïBB3SEBB ONS WEKELIJKSCH RAADSEL Oplsssing vorig Raadsel: Meer - Moor - Zeem - Zoom - Room ZOMER Nieuw Raadsel: Een waardeloos woord zooveel als «maar» Doch met een kop wordt het een mensch; Hij maakt veel duistere zaken klaar. Een tweede kop en 't wordt een vat, Maar zonder bodem wat is dat? iBBsssBssasaaaaaaaaaaaBBiaBiBB

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1937 | | pagina 7