gen toer van den horiici Voor het behoud van Frankrijk's Machtspositie "De Kerk in de branding,, Staatsminister Poullet op haast Koninkir%e wijze ten grave gedragen %"e zenden ens MetS Kos&fsos KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER GEWETENS'"~>RMEN 1 fl 1 I TARIEF VOOR BERICHTEN: INTERNATIONAAL ien vluchtig overzicht over de Nieuwe wet op de Ouderdomspensioenen Op WOENSDAG 15 December 1937, te 20 uur Groote VOLKSVERGADERING te leper Sprekers: Z. E. H. Kan. K. DUBOIS en H.Adv. Michiel TANGHE WAT BEDOELT HET MANNENVERBOND MET ZIJN VOLKSVERGADERINGEN? AAN ONZE ABONNENTEN Z0iVDAG j 2 DECEMBER 1937 WEEKBLAD: ~ENTIF'*r"V. 5' JAAP. N' 5ft, g3l «DE HALLE» Katholiek *.Veekb!ad van leper Bureel Boterstraat, 17, IEPER. 1 ABONNEMENTSPRIJS I VOOR 1 JAAR (per port) I Binnenland 25.fr. g 1 Belgisch Kongo 45.fr. frankrijk 45.fr. S Alle andere landen 65.fr. s i Uedr~erkers tifn verantuetrdeliih voor hun artikels. ^gBa«nflmm!miu;ii!iiii>!:tiniMiitmiT:iMiminuRiRniiiHii<!!ttn?"i^ f§ Kleine bcr: ::n per regel 1.fr. n tr. toel. r.r. ;:i. adr. L bur. g Kleine berichte, (minimam) 4fr.= j§ Rouwber. en Bedank, (min.) 5.fr. D rukker- U it ge ver SANSEN-VANNESTE, Popermge HBBBmHiiimiiiiitiiiiiiniiiiühiüüiiummiiiiniRiHU'-üimmiimüiiiiiiHHiRiiimiiimnituiüiiRmiiimiünniiiiiüniiaHiHmmntimimiHiHiiniüniüirr-mt! 1. VODDEMAN. er maar één dingen over, ook de men schen. te binden met touwen. 3. HET GELUK IS SIMPEL. De Kerk is oud. Ze Is 1900 Jaar oud. Z? is nog kloek en gezond, eon wonder van e-r.heid, een mirakel van heiligheid. Geen staat in Europa kan zulk een kerstebrief toenail. En er zal als 't God belieft ook een tijd komen waarop men zal zeggen: De Kerk is 3000 of 4900 jaar oud. Eerbied voor den ouderdom a. u. b. Groote mannen luis teren niet naar de Kerk, en 't zijn maar broekventjes; ir&rionnetten voor een avondfeest. De wereld verwacht haar ge luk van den vooruitgang der economie en der beschaving; maar de wereld heeft meer heiligheid noodig dan wetenschap, zoo leert de oude moeder, de H. Kerk aan hare kinderen. «Het geluk ls simpel». Dat ls de eenvoudige titel van een boek van Pierre l'Ermite. Le bofih'ur est base de vertu schreef Cardinaal Baudrillart. Het is nut teloos de waarheid te kamoufleeren. De bloeddruk van dé wereld is te hoog, de weelde steekt. Een attaque is te vreezen!... 4. DE PAUS KENT ZIJN STIEL. De duivel doet zijn werk. Hij doet con currentie, hij kent zijn stisl. De Paus kent ock den zijnen, gelukkig- lijk is Hij zeker van zijn slag. En tegenover het nieuw heidendom dat slechter is dan ten tijde van het Rome der Keizers, stelt Hij zijne Katholieke Actie, providentieel -ingegeven. Zooais hij zegde aan Kardinaal Liénart. van Rijsel: «Wij zijn teruggekeerd naar de eerste tijden van de Kerk. De wereld is weer heidensch geworden, wij moeten ze heroveren voor Christus. Daarom moeten wij opzien naar de apostelen en hen navolgen. Wanneer na Sinxen, ze uittrekken om de wereld te b~- keeren, hadden zij niet van 's anderen daags priesters en bisschoppen om hen te helpen. Vóór de eersie priesterwijdingen duurde het maanden en Jaren. Ondertus- sch:n vroegen zij aan de nieuw bekeerden die maar leeken waren, de medehulp van hun apostolaat en te samen bereidden zij de verovering der wereld. Doe ook zoo, de wereld ls te bekeeren. En gelukkiger dan de apostelen hebt gij een prachtige keurbende. Gij zult daar onuitputbare schatten vinden van toewij ding Binst zijn slapelooze nachten kijkt de Paus. zooals hij z:lf zegde, naar het beeld van het H. Trees je van Lisieux; hij raad pleegt de ster van zijn Pontifikaat, zijn lievelingsheilige, die hij zelf tot de eer der altaren verhief en tot patrones aanstelde der missiën. Heel de wereld is thans een missie. Het ls in 't licht van die ster dat hij het schip van de Kerk naar de haven leidt. Kinderen der Kerk, wees niet bang, va der staat aan 't roer! A. B. uiBBsaaiBiaHiBrsïBHiaBBEisLniBfiaBaHiBgHBigBaaBDHBBBar In de groote steden ziet men arme men schen, oude kraken, met een haak schar- trn in de vuilbakken en daar hst rebut en den afval uithalen om het te passéte brengen. «Alles komt te pas; werpt niets weg». De grootste voddeman d?r wereld roept het. Er is een ministerie van oude vodden, er is een hoogcommlssaris voor slim ren en beenen met een vierjarig plan. Hil laat niets verloren gaan. weet nut te trekken en winst te halen uit alle oud ijzer, afval, enz... Voddenraper, slur.ser.kul is een eere- titel geworden. Het is een stiel, een firma met hooge kapitalen! II n'y a pas de sot métier Goering in zijn laatste redevoering noemde zich de groot "te voddeman van Duitechland Dat pluimpje stak hij zelf op zijn hoed. Snuf respect is er nog een meerder, je divin chiffonnier». Hij, die al onze ge breken en fouten, onze zonden opraapt, a' die oude vodden en klodden, mensche- lijke krank/heden, lafheid, ondank enz. opkoopt, verwerkt en verteert in den brandoven zijner goedheid en bermhertig- heid. Hij ls de groote om werker! De duisternis verandert in licht. Het vsreletene verandert in goede stof. Van zondaars heiligen maken; is er wel een grooter transformatie? Ei een heilige ls geen ersatz. E:n zondaar is een natuurproduct. Maar een heiiige is een wonder van Gods ge nade. Alles komt te pas, alles komt terecht voor die God bemint; ock onze zonden, flirts gaat er verloren. 2. UIT DEN ASSE. Mr Goering zei ook in zijn laatste rede dat er tusschen Rome en Berlijn een sta len as bestaat. Men spreekt van aSsen. As tuschen Rome en Berlijn; as tus- tchen Berlijn en Tokio, enz... As tusschen Londen en Parijs. Nog nooit sprak men zoo van assen. En nog nooit is de wereld zoo uit den asse geweest als nu. Groote mannen op hun pierlaflinksche doppen groote redevoeringen af; dictators in colerie; furiën in grand' tenue; tenoren voor den microfoon. En zacht en kalm in de volle sereniteit zijn r tachtig jaren, bidt een oude grijs aard te Rome en doet meer voor den vre de dan al de staatshoofden thoope. Hij draagt het gewicht van de wereld in zijn hand; daar is de as tusschen. hemel en aarde! De volkeren maken verdragen en sluiten akkoorden. Peerden kan men binden met een kordeel. Menschen kan men binden door hun gegeven woord en hun belofte van getrouwheid. Maar als de gewetens in caoutchouc zijn en elastiek, als de moraal verdwenen is en de trouw aan het gezwo ren woord, uit de mode geraakt, dan blijft In ons blad van verleden Zondag kon den wij nog ter laatste ure het afsterven mededeelen van den H. Prosper Poullet, die steeds een der meest vooraanstaande figuren der Katholieke beweging is ge weest. Heer Poullet werd op 5 Maart 1868 ge boren te Leuven. Hij studeerde aan de Hoogeschool te Leuven en in 1893 werd hij keraar aan deze Universiteit. In 1900 weid hij Lid van den Provincieraad van Brabant en in 1904 Lid van den Gemeen teraad van Laken. In 1908 werd hij Lid van de Kamer van Volksvertegenwoordi gers en in 1911 reeds werd hij voor de eerste maal Minister en werden hem de Kunsten en Wetenschappen toevertrouwd. Deze functie bleef hij vervullen ook gedu rende den oorlog. Onder den oorlog was hij een der wei nige Ministers die toen de actie der Vla mingen, actie die toen door de Belgische legeering en Militaire Overheden zoo jerd onderdrukt, begreep en die dan ook 'leermalen tusschenkwam ten gunste van ïe Vlaamschs soldaten en officieren. Na den oorlog, bij de heropening van het Parlement, werd hij voorzitter van de Kamer. In 1919 werd hem opnieuw een portefeuille toevertrouwd in de Regeering Delacroix. Hij werd alsdan Minister van Spoorwegen, Telegraaf en Posterijen. Hij trad af in 1929, maar werd weer Minister in 1924 en nam verscheidene portefeuilles waar, tot hij in 1926 Eerste-Minister werd, een het hoofd van een Socialistisch-Chris- telijk Demokratische Regeering, na een maandenlange regeeringscrisis. Het waren toen ook beroerde en benarde tijden en dan onderging onze frank, onder bijzonder zware aanvallen, een gevoelige devaluatie. Dit werd een harden slag voer den H. Poullet, die hem schromelijk heeft doen lijden en hem zijn gezondheid knakte. Na de Regeering Poullet kwam een Re geering Jaspar aan het hoofd, die den frank stabiliseerde aan het peil 107. Heer Poullet werd dan Minister van State. Nadien herstelde zijn gezondheid eenigs. rina, maar toch niet heelemaal, en na herhaaldelijk een ministerportefeuille en eek het eerste ministerschap te hebben van de hand gewezen, werd hl] in 1932 opnieuw Minister van Binnelnandscne Zaken, in de Regeering de Broqueville. Door den Koning werd H. Poullet tot Burggraaf verheven. In de eerste Regeering Van Zeeland, onder dewelke een nieuwe devaluatie plaats greep, werd H. Poullet minister zonder portefeuille. Hij verdween als mi nister bij de tweede Regeering Van Zee land. Sindsdien hield hij zich omzeggens van het politiek terrein teruggetrokken. Zijn gezondheid was ondermijnd. Burggraaf Poullet werd ook Voorzitter van ce Parlementaire Katholieke Fractie en van het Centraal Bestuur van de Ka tholieke Unie. H. Poullet is ook een der eersten ge weest die een wijziging van België's in ternationaal statuut van na den oorlog voorhield en naar meer onafhankelijkheid streefde. Sedert Oogst 11. was Staatsminister Poullet ziekelijk, kwam later weer licht aan de beterhand, maar den Woensdag der vo rige week werd hij terug ongesteld. Zijn toestand verergerde, hem werden de laat ste H.H. Sakramenten toegediend en zijn kinderen werden aan zijn doodsbed ge roepen. Den Vrijdag werd dan zijn af sterven gemeld. Met den H. Prosper Poullet is een groet Katholiek, een goed Christen, een helder ziend politieker, een overtuigd demokraat, een hoogstaande geleerde en een schran dere verdediger van de Vlaamschs rechts- eischcn verdwenen. In hem verliest de Katholieks Partij een harer meest gezag hebbende en invloedrijkste vertegenwoor digers en de Kerk een trouwen zoon. Dinsdag 11. werd zijn stoffelijk over schot plechtig ten grave gedragen te Leu ven. Hst was haast een koninklijke be grafenis. In de rouwkapel werden drie lijkheden uitgesproken, o.m. ock door Se nator Verbist, Voorzitter van K. V. V., dis wijlen H. Poullet hulde bracht om de on metelijke diensten die hij gedurende veer tig jaren aan de Katholieke Partij heeft bewezen, alsook r tn het Volks- en Staats leven in België. (Zie vervolg 2e blad.) Tel. Poperin-e Nr 1 Pestchnckrekening Nr 15S.7# H Te herhalen aankondigingen: prijs op aanvraag. 1 Annonces zijn vooraf te betalen en j H mosten 'epea den Woensdag avond j H ingezondea worden. Kleine be- j |H richten tegen den Donderdag noen. j ni:i!R!l!!;;;!t!i,mili!ni|Hil!t1!!MI!l!lffl!ll!H:i!;n!ii!MI!l«mi;i!!!Miynu!;iiW DE KENTERING. Met den dag wordt het duidelijker, dat we sedert 1929 een tijdperk in getreden zijn, waarbij de stellingen, de leuzen, de begrippen, na den oor log ontstaan, een voor een afgetakeld worden. Ze waren ook maar houdbaar zoolang ze steunden op een wereld van overwinnaar en overwonnelingen. Meer en meer groeit de gedachte van gelijkberechtiging, door het natio- naal-socialisme gepropageerd, in aan zien. We leven in een tiidperk van kentering. Het is onmogelijk om nog te redeneeren volgens de vooroorlog- sche maatstavenevenmin zijn de op vattingen. die na den oorlog ontstaan zijn en die tot 1929 geheerscht heb ben, nog steekhoudend. Als we een overzichtelijke balans opmaken van de machtsverhoudingen in de were1d, zien we, dat het vasteland Europa, niet meer het overgroote overwicht heeft maar dat er buiten Europa machten aan het groeien zijn, die een beslissenden invloed zullen uit oefenen in de toekomst. Er zal een tijd komen dat alle lan den van Europa van deze verande ring, zullen dienen rekening te hou den en dat alle landen, groote en kleine, een soort pan-Europeesche po litiek van eensgezinde verbondenheid zullen dienen aan te nemen, willen ze niet dat het oude Europa vroeg of laat onder de plak van buiten-Euro- peesche werelddeelen komt te staan. Er zijn wel verschijnselen die deze mogelijkheid laten veronderstellen, maar intusschen is er nog scherpe verdeeldheid en onderlinge strijd, die vooral uiting vindt in de tegenstellin gen: Duitschland-Frankrijk en Enge- land-Italie. DE STRIJD FRANKRIJK-DUITSCHLAND. Voor het oogenblik wordt een strijd gevoerd tusschen Duitschland en Frankrijk voor de opperheerschappij op het vasteland. Deze opperheer schappij is tot nog toe in handen geweest van Frankrijk, dank zij het prestige van de overwinning in 1918 en het politieke stelsel van de Vol kenbond en van de satellieten, die moesten dienen om Duitschland te omsingelen en het onmachtig te ma ken voor het geval dat het weer een poging zou doen om uit zijn minder waardige positie herop te staan. Dat was de bekende politiek van wijlen Barthou. Deze politiek slaagde uitstekend tot over een viertal jaren. De Kleine Entente was zeer nauw verbonden met Frankrijk. Het had er trouwens door de verdragen van Trianon en St Germain, vel aan te danken. Daar naast was ook Polen een sterke vriend, maar zelfs Oostenrijk en Hongarije steunden het Fransche spel doordat ze zich aan Frankriik hadden laten binden door belangrijke leeningen die Duitschland destijds zelf niet kon verstrekken aan zijn oude bondge- nooten. Geheel Midden-Europa, dus: Tsjecoslovakije. Roemenie en Joego slavië, die de Kleine Entente vormen. Polen, Oostenrijk en Hongarije, het stond allemaal aan de zijde van Frankriik en steunde een politiek die er hoofdzakelijk on gericht icas te zorgen dat Duitschland het Verdrag van Versailles eerbiedigde en dus in een minder:oaardige posotie gehou den werd. De tijden zijn veranderd ook op dat gebied. Het nationaal-so- cialisme heeft goed gezien dat het juist door invloedname in Centraal- Europa de macht van Frankrijk kon breken en zijn eigen aanzien ver meerderen. DUÏTSCHE INVLOED IN CENTRAAL-EUROPA. Het was verrassend te merken hoe snel de Duitsche invloed in de boven vermelde landen van Centraal-Euro pa, ten nadeele van Frankrijk, aan groeide. Frankrijk voelde zijn na-oor- logsche politiek failliet lijden en vond geen andere uitkomst, dan het slui ten van een militair accoord met Rus land om zijn vroegere positie te her stellen. Doch meteen beging het daar door de grootste flater die men zich kon indenken. Dat was nu juist de kans die Duitschland uitbate om zich de Centraal-Europeesche landen voor goed aan zijn zijde te krijgen, als we uitzondering maken voor Tsjecoslo vakije; het communistische gevaar was het schrikbeeld dat de kleine landen van weerszijden den Donau tot Frankrijk den rug deed toekee- ren. In Frankrijk gingen stilaan stem men op tegen het verderfelijk accoord met Rusland en thans schijnt er veel kans te bestaan dat de nieuwe regee ring Chautemps de weg terug gaat bewandelen. Het Russische bondge nootschap heeft heelemaal geen be vrediging geschonken. Angstvallig heeft men vermeden de vriendschap met Engeland te kwetsen en het is werkelijk de samenwerking met de Brit die het Fransche prestige nog eenigszins hoog gehouden heeft. De reis van Chautemps en Delbos naar Londen is een gelegenheid geweest om deze vriendschap op de noodige temperatuur te houden, vooral na de Duitsche symvathieroes naar aanle.- ding van het bezoek van Lord Halifax aan Hitier, ook al heet het dat de reis van de twee Fransche ministers reeds vóór die van Lord Halifax ont worpen was. DE RONDREIS VAN DELBOS. Maar niettegenstaande dit alles is de Fransche machtspositie in verval, terwijl de Duitsche de stijgende lijn volgt eh de Fransche thans reeds evenaart. De herinnering aan de glo rie van voorbije dagen heeft de te genwoordige regeering in Frankrijk aan het herstel van vroegere vriend schapsbanden doen denken. Delbos is daarom naar Polen gereisd en van daar naar de drie landen van de Kleine Entente. De persverklaringen zijn heel vaag. Toch blijkt het dui delijk dat Delbos zooveel mogelijk vermijdt de sympathie voor Duitsch land te kwetsenZijn optreden is te gen geen enkel land gericht! Het Poolsch-Fransch verbond is nog steeds in volle levenskracht, zegt hij. Doch cr bestaat ook een dergelijk verbond met Duitschland. Het is ondenkbaar dat Delbos geen nieuwe voorstellen zou mee hebben. Welke die echter zijn, kunnen we voorloopig niet uit maken. Maar zeker zullen ze in ver band staan met de Fransch-Russische verhoudingen. Tengevolge van de ern stige inlandsche moeilijkheden die Rusland thans doormaakt bestaat er wel mogelijkheid dat Frankrijk zijn militair accoord, zooniet opzegt, want dat is bijna niet mogelijk dan toch omzet in een veel lossere band. In hoeverre Delbos in zijn taak zal lukken zullen we eerst na verloop van tijd kunnen uitmaken. (Verboden nadruk.) ROSKAM. BBBBBBBBBBBBBBaBBHBBBlEBBBBlBBBlEBaBBBBHBHBBBHB8BBBaBBaaBaBBÏBBBKBBB3BBBBBBBBBBBBHaaBB Tn Juni laatstleden werd door de Kamer der Volksvertegenwoordigers de wet ge stemd op de ouderdomspensioenen, waar door wijzigingen werden gebracht aan de vroegere pensioenwet. Op 16 November laatst is deze wet, na esnigs veranderin gen in Senaat, teruggezonden naar de Kamer en werd deze week gestemd. Eerst moeten wij doen opmerken dat er twee soorten verzekerden zijn, namelijk: de verplichte en de vrije. De verplichte verzekerden zijn al de menschen, zoowel mannen of vrouwen, die voor een patroon werken. D? vrije verzekerden zijn de ambachts lieden, timmerlieden, schoenmakers, enz., die werken voer eigen rekening, ook de kleine landbouwers en middenstanders. De onafhankelijke arbeiders, 't is te zeggen, de boeren en de middenstanders, zullen niet meer, zcoals dit door de wet van 1939 voorzien was, tot de verplichte verzekerden, maar tot de vrije verzeker den behooren. En nog een woord j e over de ouderdotns- rentetoeslag of kostelooze toeslag of, zoo als de menschen dat noemen, het pensioen. Vele menschen denken dat iedereen, gelijk welken ouderdom hij heeft bereikt, het volle pensioen kan genieten. Dat is verkeerd, want het pensioen is minder of meerder al naar gelang den ouderdom. Al de gehuwde personen geboren tot in 1869 inbegrepen, kunnen nog 3200 fr. pen sioen ontvangen, terwijl deze van 1870 en 71 maar 3100 fr. ontvangen en deze van 1872 en 73 slechts 3000 fr. Een gehuwde persoon, geboren in 1880, zal aan den ouderdom van 65 jaar nog skchts 2S00 fr. pensioen kunnen genieten en zoo verder minder naar gelang den ouderdom. V/e hooren enze lezers al zeggen: maar dat is geen 3200 fr. zooals altijd werd gezegd. Neen, dat is geen 3200 fr. per jaar, maar, en nu opgelet, indien gij regelmatig gestort hebt, zooals W3 zoo menigmaal gevraagd hebben, dan zult ge zeker een rente verworven hobfoen, die zeker d3 600 fr. zal overschrijden en deze 609 fr. of meer, al naar gelang van uwe stortingen, zullen samen met de 280O fr. pensioen meer dan 32CO fr. per jaar bereiken... Een ouderling van 65 jaar en alleen levende, zoo kan hem een pensioen van 2100 fr. toegezegd worden. Woont de ouderling met kinders, familieleden of geheel vreemde menschen, dan kan hij hoogstens 1850 fr. ontvangen. Leven twee ouderlingen van 65 jaar te zamen, b. v. broeder en zuster, dan kan hoogstens voor ieder 1600 fr. pensioen toegekend worden. De ouderlingen die in een gesticht wo nen kunnen 16C0 fr. per jaar toegezegd worden, zelfs dan wanneer ze ten laste zijn van den Openbaren Onderstand. ÏJVir de Openbare Onderstand heeft het recht hoogstens twee derden van dit pensioen op te vorderen voor het onderhoud der ondersteunden. In alle geval moeten de geplaatste ouderlingen voor hen zelf minstens het derde van het toegekend pensioen ont vangen. De wet op de pensioenen, zooals zij nu gestemd is, brengt vele verbeteringen, maar beantwoordt nog niet aan de gedane beloften door sommigen aan de menschen wijs gemaakt. Zij maken de menschen wijs dat alle ouderlingen een kosteloos pensioen zullen ontvangen, een pensioen van 6000 fr. en dat aan 60 jaar. 't Is ge makkelijk te beloven, doch die beloften moeten kunnen gehouden worden. We zijn absoluut niet tegen deze ver- hcogingen, we vermeenen zelfs, dat in een nabije toekomst, de thans gestemde wet zal moeten verbeterd worden, zoo voor wat aangaat het verlagen van den ouder dom als de verhooging van het pensioen zelf. Maar onze lezers moeten goed in 't geheugen houden dat nooit een pensioen zal toegestaan worden aan dezen welke geene regelmatige stortingen gedaan heb ben en moest deze verhooging van pen sioen en verlaging van ouderdom wettig worden, dan zal ongetwijfeld ook een verhoogde bijdrage moeten gestort wor den. De wet wil dus dat iedereen zich ver- zekere voor zijn ouden dag. Wie niet stort voor «zijn pensioen zal nooit iets kunnen genieten. Mochten de menschen daarvan overtuigd worden, ze zouden ons dan niet meer komen zeggen: We wisten niet dat we moesten starten! Zoovelen die ons nu komen vragen om den achterstel in te halenl Allemaal nut teloos. We herhalen: wie niet stort, 't zij man of vrouw, zal nooit iets ontvangen. Zoo menigmaal hebben wij reeds uwe aandacht geroepen op uw stortingsjaar. Dezen die begonnen zijn in 1931, zijn heel en al in regel en de anderen zullen eenige jaren verliezen, zoo zij van nu af hunne storting deen, wel te verstaan indien zij niet te oud zijn. Wie de helft der ver plichte stortingen niet gedaan heeft, kan geen pensioen genieten. Volgens de nieuwe wet zijn de grootste voordeelen voor den verplicht-verzekerde. Immers, deze krijgt op 65 jaar, zoo hij regelmatig gestort heeft en de verbintenis neemt op te houden van bezoldigd werk te doen, zoo krijgt hij h:t pensioen zonder onderzoek. Deze wijziging is een van de belangrijkste die de nieuwe wet omvat en mort een woordje uitleg hebben: De man wordt 65 jaar oud, ls altijd als werkman werkzaam geweest en heeft regelmatig gestort. Hij staakt het werk en gaat het pensioen aanvragen. Er wordt voor hem geen het minste onderzoek meer gedaan. En deze werkman mag dan zijn eigen huls bezitten, een oorlogspensioen hebben, ofwel welstellende kinders tellen, daar wordt naar dit alls niet gezien, hij krijgt het pensioen zonder onderzoek. Hij mag spaarpenningen bezitten. Niets wordt aangerekend. Werkt de werkman voort na het bereiken van zijn 65 jaar, ofwel is de man als vrije verzekerde aangeschre ven, dan wordt er onderzoek gedaan over de bestaansmiddelen van den aanvrager. Maar dan komen alle bestaansmiddelen in aanmerking. Worden dan als bestaans middelen aanzien: de inkomsten van het loon, deze van geld en goed, het invalidi- teits- of oorlcgspensioen, ook de inkom sten van de kinders die mogelijks als wel stellend zouden kunnen aanzien worden. Voor de vrije verzekerden, die gehu-wd zijn, mogen de inkomsten de 6000 fr. niet overtreffen en voor de ongehuwden 4000 fr. per jaar. Van zekere Inkomsten wordt er geen rekening gehouden, voor zooverre deze inkomsten geen 2800 fr. per jaar bereiken voor gehuwden en 1900 fr. voor ongehuw den. Laat ons een gehuwde werkman nemen die voort werkt na 65 jaar en 2700 fr. per jaar wint, dcch niets anders bezit. Zijn inkomen is dus min dan 2800 fr„ dat niet in rekening mag gebracht worden, dus hij ontvangt heel het pensioen van 3200 fr.; zoo hij geboren is vóór 1870. Moest deze gehuwde werkman een loon verdienen van 6000 fr. 's jears, dan kan hij geen pen sioen genieten. Laat ons nemen een gehuwde herber gier of winkelier, welke daarmede 5000 fr. per jaar verdient. Van deze 5000 fr. wordt er 2800 vrijgesteld. Er blijft dus 2200 fr. over. Hij zal een pensioen ontvangen van 3200 fr. 2203 fr. 1000 fr. Altijd ge boren vóór 1870. Jaarlijks moeten de neringdoeners bij den Heer Controleur het bedrag bekend maken van hun inkomen. Het gebeurt wel, dat uwe aangifte grdaan zijnde, gij het volgende jaar en verder nog, dezelfde aan gifte doet, omdat er geen verandering in uwen handel of nering is gekomen. Maar het gebeurt ock dat de nering vermindert, dat gij dus min wint. Daarom moet gij bij den Heer Controleur elk jaar uw aan gifte doen, want als gij 65 jaar oud wordt en uwe aanvraag voor het pensioen wilt doen, dan wordt uwe aangifte bij den Heer Controleur in aanmerking ge nomen om uw juist inkomen te bepalen en uw pensioen toe te staan of te wei geren. Wij herhalen nu nogmaals dat, om het pensioen te kunnen genieten, de aan vrager moet in regel 2ijn met de stortin gen. Dus van heden af niet meer uit gesteld, maar ook niet wachten tot ge verjaart, om inlichtingen te vragen. :(!IHi|d'lIf^«!!lll!;t!ll!:illiiiil!lilllll!l!ll"ltil"8lflHiMll!il1tl!tlIIIII!Hl!!ll!liillll!IHttli!!i!H!i!H!!l,!!!l!l1li! nüütmiMiiaiaiisnj in de Stadsschouwburg Allen er naartoe ingericht door hot Mmntn- verbond voor KatK Aktio. Wil het zich nevens de zooveel rumoeri ge en sensatie verwek kende bewegingen van onze dagen als een gevaarlijk con current aanstellen? Wil het zich ook eens de proef getroos ten, de massa voor enkels weken of maan den tot zich aan te t'- kken door verlokke lijke toekomstschen: ringen? Is het In dit Uchi r iet dat het zijn volks vergaderingen belegt, als het gekozen middel om de massa sympathiek te maken tegenover een gedachte die kans heeft ne vens vele andere door te dragen? Deze opvatting kan wel gedeeld worden door menschen die oppervlakkig in 't le ven staan, en geen spierke begrip hebben, noch van de zending, noch van de roe ping der Kerkelijke Strijdformatie: Het Manraenverbond voor Katholieke Actie. Verleden Winter volgden 50 volksver gaderingen elkaar op ln een tijdspanne van 3 maanden, en stonden in 't midden punt van de belangstelling bij het zoekend Volk van Vlaanderen. Deze tocht doorheen de Vlaamsche Gouwe en was ge ..i ijdele propagandatocht, maar een zielenverove- rende apostolaatstocht van door de Kerk gezondene strijders, die hun in onwetend heid en onverschilligheid gedoopienvolk wilden verheffen tot de hoogste toppen van het kriste lijk idealisme. De 40.000 Vlamingen, die onder 't be geesterend woord kwamen van bezielende sprekers, hebben verraden door hun ge bonden aandacht en hun diepe instem ming, door hun uitbundige geestdrift of hun ontroerende stilte, dat zij, en met hen bet volk waarvan ze zijn niet rijp zijn voor een zielsdoodend materialisme, maar ten vurigste smachten naar den spoedigen uitbouw van de maatschappij op den vasten grondslag van het kristen geloof. Sedertdien hebben duizende mannen hun intrede gedaan in het strijdend Man nenverbond. Over geheel het bisdom wroet en groeit de jonge beweging onder Gods zegenden genadeinvloed. Het Mannenver- bond voor K. A. wil niet rusten en her nieuwt voor da tweede maal zijn verove rende apostolaatstocht. Weerom worden de v eiksvergaderingen belegd. Niet 50 dit jaar, maar 100. Twaalf sprekersploegen staan paraat om het kerkelijk standpunt te slingeren over de steden en dorpen van Vlaanderen. Wat zullen ze de massa voorhouden? Kerkelijke Taal! Mannelijke Taal! Mo derne Taal! De Taal die Kristus spreekt tot de gedoopten en de heidenen door Zijn Levende en Stri 'Ier.de Kerk. Alleen Kristus' woord is de Vaarheid! Alleen de Kerk bezit die Waarheid! Alleen die Waarheid is het secreet van de redding voor enkUngen en volkeren, ook nu ln het jaar 1937! Doch het volstaat niet dat de Kerk die Waarheid bezitte. Haar zending s het, ze wereldwijd te verspreiden opdat <e heer- schen zou over alle menschep en instel lingen en toestanden. Daartoe rekent ze, mort ze kunnen rekenen, op de volledige medewerking van al haar leden, van alle gedoopten. Maar de gedoopter, zijn helaas niet meer bewust van de grootheid hunner herkomst en bestemming, ncch van den rijkdom hunner levensbeschouwing. Daarom zendt de Kerk het Mannenver- bond uit ter verovering, om in haar naam het gedooptenvolk van Vlaanderen op te rorpen tot den edelstcn kamp van eeuwig - heldsmenschen. Aldus zal het Mannenverbond weerom spreken tot de geheele volksgemeenschap: de gedoopten wil het zijn woord zegg- Tot de gedoopten die afvielen van de Kerk. zcowc-1 als tot de trouw gebleven kerke kinderen. Tot de gedoopten en de niet-gedcopten, 't zij ze slaaf gewerden zijn van hun eigen ik, 't zij ze onder <ien knoet Iiggm van de bewegingen die de volksgemeenschap miskennen, verstoffelijken of vergodde lijken. Het vraagt enkel en alleen vrijmoedig en radikaal te kunnen spreken tot alle men-chen, die nog zoo eerlijk zijn dat ze de waarheid niet vluchten, maar ijverig willen zoeker, waar ze ook weze, ook des noods bij 't Mannenverbond. Het trekt t>er verovering, niet bezield met pretentie, maar uitgerust met de ze gezekerheid van menschen die bouwen naar *4 Godsplan. Spreken zal het, zonder vrees, ook zon der hardvochtigheid, zelfs niet tot dra ergsten vijand, omdat het bezeten wil zijn door de heeler.de Godsliefde. Met vrankheid en klaarheid wil het be wijzen dat de wereld alleen gered zal wor den door leeken die hun roeping opnemen en uitwerken ais gedoopten, en, sterk door Gods hulp, willen kampen en wroeten, als 't moet tot der dood, om de Kerk weerom de mogelijkheid te geven alle menschen, instellingen en toestanden te doordringen van Haar Waarheidsleer en Haar Levens geest. Mannenverbond voor K. A. nsBaflBBSBSEaaazaBBBBBSBBSii GEZINSOPVOEDING Dat het begrip van goed a ad met den dag vager wordt, zal vrniemand betwijfelen. Velerlei oorzak ten daar schuld aan hebben. Zeker d:els te wijten aan het gezin, waar 't kind zijn eerste gewetensvorming moest ontvangen. Denken de ouders er voldoende aan dat hun kind ook een geweten heeft, net als alle andere menschen. Het is wel is waar nog sluimerend en minder gevoelig. Maar het vermogen om goed en kwaad van el kaar te onderscheiden is in aanleg met de geboorte in het kind aanwezig. Aan ons te zorgen dat hst begrip van goed en kwaad groeie met het kind en dat zijn geweten met den dag gevoeliger worde. Zeg niet mijn kind is nog zoo klein, wat weet het van goed of kwaad. Dat moet de school maar leeren. Neen, volkomen mis! Die eerste gewetensvorming is van het hoogste belang, en in die eerste jaren kan het gezin meer dan de school. Ja voor het kind ter school gaat, kan met gewetens vorming reeds begonnen zijn. In onze vooroortogsche gezinnen werd daar heel zeker meer aandacht aan geschonken. Hce dikwijls hoorden we niet van ons motder: S;st... dat mag niet! en bedrukt keken we op, 't was Kwaad. Werden we op dief stal betrapt, al was het maar een stukje suiker, we wtrden op de vingers getikt, 'k Geloof dat veel moeders van nu, er nog een stukje zouden bijgeven. Zat zusje niet al te zedig op haar stoel, dan was er mot- der weer al bij om te zeggen dat zusje schoen zitten moest. Dat zou men nu nog zeggen als Meneer pastoor binnenkomt. Door dtze, en nog veel andere gelijkaar dige opmerkingen, zooals: afblijven, dat niet doen, dat is niet schoon van u, nu zijt ge wel stout, met zusje deelen, enz... wordt de kleuter aan het aenk.n gebracht en wordt de kennis van goed en kwaad met den dag netter atgeujnd. Dat met alles toegelaten is, en dat niet aiies even behoorlijk is, dringt stilaan in het kinder kopje. juist omdat vader of moeder nu eens afkeurt, dan weer goedkeurt; nu eens een tik geeft, dan weer streelt; nu eens met oogen en gezicht toejuicht, dan weer met dreigende vinger tussciienkomi. Ook al eens wijzen op God de Heer die boos ziet als de kleine misdoet. Zoo komt al heel vroeg God in het kinderleven te staan, als de looner van het goed en de straffer van het kwaad. Die voorstelling van God zal bij den klein; wel is waar zeer menschelijk zijn: als de oude man met den langen baard die alles opschrijft. Dat doet er niets aan, als de gedachte er maar is, de voorstelling zal met de jaren wel veranderen. Ai die kleinigheden mogen we niet door de vingers zien, maar we moeten ze te baat ntm:n, tot weizijn van liet kind. Hei is hier niet zoo zeer de vraag, of het goed of kwaad is; maar of het geweten ont wikkelt en of men het kind niet leer. de stem van zijn geweten te smoren. Wat zich hier bij het kind in 't kleine afspeelt, is niets anders dan het groote-mcnschen leven in 't kleine. Hoe klein het kind nog wezr, het is er reeds op uit om die lastige otem daarbinnen tot zwijgen te brengen. Het zal zich al verschoonen en het gaat zoo graag schuil achter het gedrag van anderen; Zij mogen wel! Zij doen hst ock!zegt het al heel vroeg, ea alles in het kleine, maar daarom niet van min der belang voor het kind. Hier komen noodzakelijk de kleine be rispingen en straffen bij van pas. Daar door moet het kind k«ren bes; Sen den ernst van de overtreding. Een opvoeding zender straf breng; bij het kind de ge dachte, dat overtredingen niet zoo ernstig moeten opgenomen worden. Bedenk hier bij dat het volledig verkeerd is, bet kind te kastijnen omdat het een telloor breekt, en een leugen zonder opmerking te laten passeeren. Zoo zoudt ge gewetens ver wringen in plaats van te vormen. Door die vele kleine middeltjes wordt in den huisfcring reeds die eerste gewe tensvorming ingezet. Daarmee wordt een ondergrond gslegd waarop- het leven door kan voortgebouwd worden. Het opzettelijk onderricht in school en kerk zuilen die vorming voortzetten. Immers aan de vor ming van een goed geweten is alles ge legen. G. O. W.-VL. :B<flBBBB»«aiMail&aii!BBiN»«fl9tiSSHBS&SaBS3Sa88BEaSEaaki2: DE AANSLAG OP EGYPTE'S EERSTE-MINISTER can wie nu inschrijft voor 'J jaar ii!!i;!i!in!!Hiiiiiiiiii;iiiiiiiuiEiimiB!ifiHiiiiii!nifinniinmtmrimnniiiiiiiïim!iniiim!iiiiimniiiniiir.miiiirjnii3ffliiiii![nt SCHRIJFT ONS EEN KAARTJE om een abonne ment voor 1938 te vragen, of STORT 25 FRANK op postcheckrekening 15.570 van V. Sansen-Vanneste, Uitgever, 'Poperinge. (Dit geldt niet voor 't Buitenland) Da reeds verschenen nummers van ons boeiend mengelwerk MIJN ALLES zenden wij kosteloos aan v.ie ze ons vraagt en tevens inschrijft voor een abonnement 1938. Na de lijkwagen stapten de HH. Ministers gevolgd door de Hoogeschool Profes soren. Op den voorgrond z.en we de HH. Moyersoen, Voorzitter van dan Senaat, ®n Huysmans, Voorzitter der Kamer. Na hen, van links naar rechts: HH. Pieriot, Janson cn du Bus de Warnaffe. Verder: H^H. March, Carton de Wiart, Spaak «n Rubbens. Na hen H. Van de Vyvere en op oen achtergrond H. Gouverneur Baels. DE ABONNENTEN VAN 'T BUITENLAND worden vriende lijk verzocht ons vóór Nieuwjaar, per INTERNATIONAAL POST- MANDAATte willen opzenden: Uit Frankrijk: 9 Belgas. Uit andere Landen: IJ Belgas. Uit Belgisch Kongo: 9 Belgas. IN 'T BINNENLAND De Po*tboc2en zijn op ronde met de Icwrijtschriften vcor het abonnement 1933. - Ge lieve wel in acht te nemen dat het kwijtschrift enkel eenmaal aangeboden wordt; wil dus het bedrag ter be schikking houden der te huis blijvende familieleden- VOOR 'T BUITENLAND Zocals Liernevens reeds ge vraagd worden onze abon- nentcn uit 't Buitenland vriendelijk verzocht ons het bedrag per internationaal postm^ndaat cp te zenden in belga's; niet in franks. We rekenen op Het trouw- biijven van al onze eben- nenten en danken hen hier bij. Op den Egyptischen Ministerpresident Nahas Pasha, werd, toen hij zich naar des M.n'sterraad wilde begeven, eon moordaanslag gepleegd. De dader, Ezze'.dine Ab- d -Kader, die wij hier kort na zijne aanaouaing met verbonden hoofd zien, lost# 4 scholen op den au.o waarin de Ministerpresident gezeten was, zonder hem noch» lans te kunnen treffen»

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1937 | | pagina 1