gen toer van den horiici
Voor het behoud van Frankrijk's Machtspositie
"De Kerk in de branding,,
Staatsminister Poullet
op haast Koninkir%e wijze
ten grave gedragen
%"e zenden ens MetS Kos&fsos
KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER
GEWETENS'"~>RMEN
1 fl
1
I TARIEF VOOR BERICHTEN:
INTERNATIONAAL
ien vluchtig overzicht over de Nieuwe wet op de
Ouderdomspensioenen
Op WOENSDAG 15 December 1937, te 20 uur
Groote VOLKSVERGADERING te leper
Sprekers: Z. E. H. Kan. K. DUBOIS
en H.Adv. Michiel TANGHE
WAT BEDOELT HET MANNENVERBOND
MET ZIJN VOLKSVERGADERINGEN?
AAN ONZE
ABONNENTEN
Z0iVDAG j 2 DECEMBER 1937
WEEKBLAD: ~ENTIF'*r"V.
5' JAAP. N' 5ft,
g3l
«DE HALLE»
Katholiek *.Veekb!ad van leper
Bureel
Boterstraat, 17, IEPER.
1 ABONNEMENTSPRIJS
I VOOR 1 JAAR (per port)
I Binnenland 25.fr. g
1 Belgisch Kongo 45.fr.
frankrijk 45.fr.
S Alle andere landen 65.fr. s
i Uedr~erkers tifn verantuetrdeliih voor
hun artikels.
^gBa«nflmm!miu;ii!iiii>!:tiniMiitmiT:iMiminuRiRniiiHii<!!ttn?"i^
f§ Kleine bcr: ::n per regel 1.fr.
n tr. toel. r.r. ;:i. adr. L bur.
g Kleine berichte, (minimam) 4fr.=
j§ Rouwber. en Bedank, (min.) 5.fr.
D rukker- U it ge ver
SANSEN-VANNESTE, Popermge
HBBBmHiiimiiiiitiiiiiiniiiiühiüüiiummiiiiniRiHU'-üimmiimüiiiiiiHHiRiiimiiimnituiüiiRmiiimiünniiiiiüniiaHiHmmntimimiHiHiiniüniüirr-mt!
1. VODDEMAN.
er maar één dingen over, ook de men
schen. te binden met touwen.
3. HET GELUK IS SIMPEL.
De Kerk is oud. Ze Is 1900 Jaar oud. Z?
is nog kloek en gezond, eon wonder van
e-r.heid, een mirakel van heiligheid. Geen
staat in Europa kan zulk een kerstebrief
toenail.
En er zal als 't God belieft ook een tijd
komen waarop men zal zeggen: De Kerk
is 3000 of 4900 jaar oud. Eerbied voor den
ouderdom a. u. b. Groote mannen luis
teren niet naar de Kerk, en 't zijn maar
broekventjes; ir&rionnetten voor een
avondfeest. De wereld verwacht haar ge
luk van den vooruitgang der economie en
der beschaving; maar de wereld heeft
meer heiligheid noodig dan wetenschap,
zoo leert de oude moeder, de H. Kerk aan
hare kinderen.
«Het geluk ls simpel». Dat ls de
eenvoudige titel van een boek van Pierre
l'Ermite.
Le bofih'ur est base de vertu
schreef Cardinaal Baudrillart. Het is nut
teloos de waarheid te kamoufleeren. De
bloeddruk van dé wereld is te hoog, de
weelde steekt. Een attaque is te vreezen!...
4. DE PAUS KENT ZIJN STIEL.
De duivel doet zijn werk. Hij doet con
currentie, hij kent zijn stisl.
De Paus kent ock den zijnen, gelukkig-
lijk is Hij zeker van zijn slag.
En tegenover het nieuw heidendom dat
slechter is dan ten tijde van het Rome
der Keizers, stelt Hij zijne Katholieke
Actie, providentieel -ingegeven.
Zooais hij zegde aan Kardinaal Liénart.
van Rijsel: «Wij zijn teruggekeerd naar
de eerste tijden van de Kerk. De wereld
is weer heidensch geworden, wij moeten
ze heroveren voor Christus.
Daarom moeten wij opzien naar de
apostelen en hen navolgen. Wanneer na
Sinxen, ze uittrekken om de wereld te b~-
keeren, hadden zij niet van 's anderen
daags priesters en bisschoppen om hen te
helpen. Vóór de eersie priesterwijdingen
duurde het maanden en Jaren. Ondertus-
sch:n vroegen zij aan de nieuw bekeerden
die maar leeken waren, de medehulp van
hun apostolaat en te samen bereidden zij
de verovering der wereld.
Doe ook zoo, de wereld ls te bekeeren.
En gelukkiger dan de apostelen hebt gij
een prachtige keurbende. Gij zult daar
onuitputbare schatten vinden van toewij
ding
Binst zijn slapelooze nachten kijkt de
Paus. zooals hij z:lf zegde, naar het beeld
van het H. Trees je van Lisieux; hij raad
pleegt de ster van zijn Pontifikaat, zijn
lievelingsheilige, die hij zelf tot de eer der
altaren verhief en tot patrones aanstelde
der missiën. Heel de wereld is thans een
missie.
Het ls in 't licht van die ster dat hij
het schip van de Kerk naar de haven
leidt.
Kinderen der Kerk, wees niet bang, va
der staat aan 't roer! A. B.
uiBBsaaiBiaHiBrsïBHiaBBEisLniBfiaBaHiBgHBigBaaBDHBBBar
In de groote steden ziet men arme men
schen, oude kraken, met een haak schar-
trn in de vuilbakken en daar hst rebut en
den afval uithalen om het te passéte
brengen.
«Alles komt te pas; werpt niets weg».
De grootste voddeman d?r wereld roept
het. Er is een ministerie van oude vodden,
er is een hoogcommlssaris voor slim ren en
beenen met een vierjarig plan. Hil laat
niets verloren gaan. weet nut te trekken
en winst te halen uit alle oud ijzer, afval,
enz... Voddenraper, slur.ser.kul is een eere-
titel geworden. Het is een stiel, een firma
met hooge kapitalen! II n'y a pas de
sot métier
Goering in zijn laatste redevoering
noemde zich de groot "te voddeman van
Duitechland Dat pluimpje stak hij zelf
op zijn hoed.
Snuf respect is er nog een meerder,
je divin chiffonnier». Hij, die al onze ge
breken en fouten, onze zonden opraapt,
a' die oude vodden en klodden, mensche-
lijke krank/heden, lafheid, ondank enz.
opkoopt, verwerkt en verteert in den
brandoven zijner goedheid en bermhertig-
heid. Hij ls de groote om werker!
De duisternis verandert in licht. Het
vsreletene verandert in goede stof.
Van zondaars heiligen maken; is er wel
een grooter transformatie?
Ei een heilige ls geen ersatz.
E:n zondaar is een natuurproduct. Maar
een heiiige is een wonder van Gods ge
nade.
Alles komt te pas, alles komt terecht
voor die God bemint; ock onze zonden,
flirts gaat er verloren.
2. UIT DEN ASSE.
Mr Goering zei ook in zijn laatste rede
dat er tusschen Rome en Berlijn een sta
len as bestaat.
Men spreekt van aSsen.
As tuschen Rome en Berlijn; as tus-
tchen Berlijn en Tokio, enz... As tusschen
Londen en Parijs.
Nog nooit sprak men zoo van assen. En
nog nooit is de wereld zoo uit den asse
geweest als nu.
Groote mannen op hun pierlaflinksche
doppen groote redevoeringen af; dictators
in colerie; furiën in grand' tenue; tenoren
voor den microfoon.
En zacht en kalm in de volle sereniteit
zijn r tachtig jaren, bidt een oude grijs
aard te Rome en doet meer voor den vre
de dan al de staatshoofden thoope. Hij
draagt het gewicht van de wereld in zijn
hand; daar is de as tusschen. hemel en
aarde!
De volkeren maken verdragen en sluiten
akkoorden. Peerden kan men binden met
een kordeel. Menschen kan men binden
door hun gegeven woord en hun belofte
van getrouwheid. Maar als de gewetens in
caoutchouc zijn en elastiek, als de moraal
verdwenen is en de trouw aan het gezwo
ren woord, uit de mode geraakt, dan blijft
In ons blad van verleden Zondag kon
den wij nog ter laatste ure het afsterven
mededeelen van den H. Prosper Poullet,
die steeds een der meest vooraanstaande
figuren der Katholieke beweging is ge
weest.
Heer Poullet werd op 5 Maart 1868 ge
boren te Leuven. Hij studeerde aan de
Hoogeschool te Leuven en in 1893 werd
hij keraar aan deze Universiteit. In 1900
weid hij Lid van den Provincieraad van
Brabant en in 1904 Lid van den Gemeen
teraad van Laken. In 1908 werd hij Lid
van de Kamer van Volksvertegenwoordi
gers en in 1911 reeds werd hij voor de
eerste maal Minister en werden hem de
Kunsten en Wetenschappen toevertrouwd.
Deze functie bleef hij vervullen ook gedu
rende den oorlog.
Onder den oorlog was hij een der wei
nige Ministers die toen de actie der Vla
mingen, actie die toen door de Belgische
legeering en Militaire Overheden zoo
jerd onderdrukt, begreep en die dan ook
'leermalen tusschenkwam ten gunste van
ïe Vlaamschs soldaten en officieren.
Na den oorlog, bij de heropening van
het Parlement, werd hij voorzitter van
de Kamer. In 1919 werd hem opnieuw een
portefeuille toevertrouwd in de Regeering
Delacroix. Hij werd alsdan Minister van
Spoorwegen, Telegraaf en Posterijen. Hij
trad af in 1929, maar werd weer Minister
in 1924 en nam verscheidene portefeuilles
waar, tot hij in 1926 Eerste-Minister werd,
een het hoofd van een Socialistisch-Chris-
telijk Demokratische Regeering, na een
maandenlange regeeringscrisis.
Het waren toen ook beroerde en benarde
tijden en dan onderging onze frank, onder
bijzonder zware aanvallen, een gevoelige
devaluatie. Dit werd een harden slag voer
den H. Poullet, die hem schromelijk heeft
doen lijden en hem zijn gezondheid
knakte.
Na de Regeering Poullet kwam een Re
geering Jaspar aan het hoofd, die den
frank stabiliseerde aan het peil 107. Heer
Poullet werd dan Minister van State.
Nadien herstelde zijn gezondheid eenigs.
rina, maar toch niet heelemaal, en na
herhaaldelijk een ministerportefeuille en
eek het eerste ministerschap te hebben
van de hand gewezen, werd hl] in 1932
opnieuw Minister van Binnelnandscne
Zaken, in de Regeering de Broqueville.
Door den Koning werd H. Poullet tot
Burggraaf verheven.
In de eerste Regeering Van Zeeland,
onder dewelke een nieuwe devaluatie
plaats greep, werd H. Poullet minister
zonder portefeuille. Hij verdween als mi
nister bij de tweede Regeering Van Zee
land.
Sindsdien hield hij zich omzeggens van
het politiek terrein teruggetrokken. Zijn
gezondheid was ondermijnd.
Burggraaf Poullet werd ook Voorzitter
van ce Parlementaire Katholieke Fractie
en van het Centraal Bestuur van de Ka
tholieke Unie.
H. Poullet is ook een der eersten ge
weest die een wijziging van België's in
ternationaal statuut van na den oorlog
voorhield en naar meer onafhankelijkheid
streefde.
Sedert Oogst 11. was Staatsminister
Poullet ziekelijk, kwam later weer licht aan
de beterhand, maar den Woensdag der vo
rige week werd hij terug ongesteld. Zijn
toestand verergerde, hem werden de laat
ste H.H. Sakramenten toegediend en zijn
kinderen werden aan zijn doodsbed ge
roepen. Den Vrijdag werd dan zijn af
sterven gemeld.
Met den H. Prosper Poullet is een groet
Katholiek, een goed Christen, een helder
ziend politieker, een overtuigd demokraat,
een hoogstaande geleerde en een schran
dere verdediger van de Vlaamschs rechts-
eischcn verdwenen. In hem verliest de
Katholieks Partij een harer meest gezag
hebbende en invloedrijkste vertegenwoor
digers en de Kerk een trouwen zoon.
Dinsdag 11. werd zijn stoffelijk over
schot plechtig ten grave gedragen te Leu
ven. Hst was haast een koninklijke be
grafenis. In de rouwkapel werden drie
lijkheden uitgesproken, o.m. ock door Se
nator Verbist, Voorzitter van K. V. V., dis
wijlen H. Poullet hulde bracht om de on
metelijke diensten die hij gedurende veer
tig jaren aan de Katholieke Partij heeft
bewezen, alsook r tn het Volks- en Staats
leven in België.
(Zie vervolg 2e blad.)
Tel. Poperin-e Nr 1
Pestchnckrekening Nr 15S.7#
H Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanvraag.
1 Annonces zijn vooraf te betalen en j
H mosten 'epea den Woensdag avond j
H ingezondea worden. Kleine be- j
|H richten tegen den Donderdag noen. j
ni:i!R!l!!;;;!t!i,mili!ni|Hil!t1!!MI!l!lffl!ll!H:i!;n!ii!MI!l«mi;i!!!Miynu!;iiW
DE KENTERING.
Met den dag wordt het duidelijker,
dat we sedert 1929 een tijdperk in
getreden zijn, waarbij de stellingen,
de leuzen, de begrippen, na den oor
log ontstaan, een voor een afgetakeld
worden. Ze waren ook maar houdbaar
zoolang ze steunden op een wereld
van overwinnaar en overwonnelingen.
Meer en meer groeit de gedachte van
gelijkberechtiging, door het natio-
naal-socialisme gepropageerd, in aan
zien. We leven in een tiidperk van
kentering. Het is onmogelijk om nog
te redeneeren volgens de vooroorlog-
sche maatstavenevenmin zijn de op
vattingen. die na den oorlog ontstaan
zijn en die tot 1929 geheerscht heb
ben, nog steekhoudend. Als we een
overzichtelijke balans opmaken van
de machtsverhoudingen in de were1d,
zien we, dat het vasteland Europa,
niet meer het overgroote overwicht
heeft maar dat er buiten Europa
machten aan het groeien zijn, die
een beslissenden invloed zullen uit
oefenen in de toekomst.
Er zal een tijd komen dat alle lan
den van Europa van deze verande
ring, zullen dienen rekening te hou
den en dat alle landen, groote en
kleine, een soort pan-Europeesche po
litiek van eensgezinde verbondenheid
zullen dienen aan te nemen, willen
ze niet dat het oude Europa vroeg of
laat onder de plak van buiten-Euro-
peesche werelddeelen komt te staan.
Er zijn wel verschijnselen die deze
mogelijkheid laten veronderstellen,
maar intusschen is er nog scherpe
verdeeldheid en onderlinge strijd, die
vooral uiting vindt in de tegenstellin
gen: Duitschland-Frankrijk en Enge-
land-Italie.
DE STRIJD
FRANKRIJK-DUITSCHLAND.
Voor het oogenblik wordt een strijd
gevoerd tusschen Duitschland en
Frankrijk voor de opperheerschappij
op het vasteland. Deze opperheer
schappij is tot nog toe in handen
geweest van Frankrijk, dank zij het
prestige van de overwinning in 1918
en het politieke stelsel van de Vol
kenbond en van de satellieten, die
moesten dienen om Duitschland te
omsingelen en het onmachtig te ma
ken voor het geval dat het weer een
poging zou doen om uit zijn minder
waardige positie herop te staan. Dat
was de bekende politiek van wijlen
Barthou.
Deze politiek slaagde uitstekend tot
over een viertal jaren. De Kleine
Entente was zeer nauw verbonden
met Frankrijk. Het had er trouwens
door de verdragen van Trianon en
St Germain, vel aan te danken. Daar
naast was ook Polen een sterke vriend,
maar zelfs Oostenrijk en Hongarije
steunden het Fransche spel doordat
ze zich aan Frankriik hadden laten
binden door belangrijke leeningen die
Duitschland destijds zelf niet kon
verstrekken aan zijn oude bondge-
nooten. Geheel Midden-Europa, dus:
Tsjecoslovakije. Roemenie en Joego
slavië, die de Kleine Entente vormen.
Polen, Oostenrijk en Hongarije, het
stond allemaal aan de zijde van
Frankriik en steunde een politiek die
er hoofdzakelijk on gericht icas te
zorgen dat Duitschland het Verdrag
van Versailles eerbiedigde en dus in
een minder:oaardige posotie gehou
den werd. De tijden zijn veranderd
ook op dat gebied. Het nationaal-so-
cialisme heeft goed gezien dat het
juist door invloedname in Centraal-
Europa de macht van Frankrijk kon
breken en zijn eigen aanzien ver
meerderen.
DUÏTSCHE INVLOED IN
CENTRAAL-EUROPA.
Het was verrassend te merken hoe
snel de Duitsche invloed in de boven
vermelde landen van Centraal-Euro
pa, ten nadeele van Frankrijk, aan
groeide. Frankrijk voelde zijn na-oor-
logsche politiek failliet lijden en vond
geen andere uitkomst, dan het slui
ten van een militair accoord met Rus
land om zijn vroegere positie te her
stellen. Doch meteen beging het daar
door de grootste flater die men zich
kon indenken. Dat was nu juist de
kans die Duitschland uitbate om zich
de Centraal-Europeesche landen voor
goed aan zijn zijde te krijgen, als we
uitzondering maken voor Tsjecoslo
vakije; het communistische gevaar
was het schrikbeeld dat de kleine
landen van weerszijden den Donau
tot Frankrijk den rug deed toekee-
ren. In Frankrijk gingen stilaan stem
men op tegen het verderfelijk accoord
met Rusland en thans schijnt er veel
kans te bestaan dat de nieuwe regee
ring Chautemps de weg terug gaat
bewandelen. Het Russische bondge
nootschap heeft heelemaal geen be
vrediging geschonken. Angstvallig
heeft men vermeden de vriendschap
met Engeland te kwetsen en het is
werkelijk de samenwerking met de
Brit die het Fransche prestige nog
eenigszins hoog gehouden heeft. De
reis van Chautemps en Delbos naar
Londen is een gelegenheid geweest
om deze vriendschap op de noodige
temperatuur te houden, vooral na de
Duitsche symvathieroes naar aanle.-
ding van het bezoek van Lord Halifax
aan Hitier, ook al heet het dat de
reis van de twee Fransche ministers
reeds vóór die van Lord Halifax ont
worpen was.
DE RONDREIS VAN DELBOS.
Maar niettegenstaande dit alles is
de Fransche machtspositie in verval,
terwijl de Duitsche de stijgende lijn
volgt eh de Fransche thans reeds
evenaart. De herinnering aan de glo
rie van voorbije dagen heeft de te
genwoordige regeering in Frankrijk
aan het herstel van vroegere vriend
schapsbanden doen denken. Delbos is
daarom naar Polen gereisd en van
daar naar de drie landen van de
Kleine Entente. De persverklaringen
zijn heel vaag. Toch blijkt het dui
delijk dat Delbos zooveel mogelijk
vermijdt de sympathie voor Duitsch
land te kwetsenZijn optreden is te
gen geen enkel land gericht! Het
Poolsch-Fransch verbond is nog steeds
in volle levenskracht, zegt hij. Doch
cr bestaat ook een dergelijk verbond
met Duitschland. Het is ondenkbaar
dat Delbos geen nieuwe voorstellen
zou mee hebben. Welke die echter
zijn, kunnen we voorloopig niet uit
maken. Maar zeker zullen ze in ver
band staan met de Fransch-Russische
verhoudingen. Tengevolge van de ern
stige inlandsche moeilijkheden die
Rusland thans doormaakt bestaat er
wel mogelijkheid dat Frankrijk zijn
militair accoord, zooniet opzegt,
want dat is bijna niet mogelijk
dan toch omzet in een veel lossere
band. In hoeverre Delbos in zijn taak
zal lukken zullen we eerst na verloop
van tijd kunnen uitmaken.
(Verboden nadruk.) ROSKAM.
BBBBBBBBBBBBBBaBBHBBBlEBBBBlBBBlEBaBBBBHBHBBBHB8BBBaBBaaBaBBÏBBBKBBB3BBBBBBBBBBBBHaaBB
Tn Juni laatstleden werd door de Kamer
der Volksvertegenwoordigers de wet ge
stemd op de ouderdomspensioenen, waar
door wijzigingen werden gebracht aan
de vroegere pensioenwet. Op 16 November
laatst is deze wet, na esnigs veranderin
gen in Senaat, teruggezonden naar de
Kamer en werd deze week gestemd.
Eerst moeten wij doen opmerken dat er
twee soorten verzekerden zijn, namelijk:
de verplichte en de vrije.
De verplichte verzekerden zijn al de
menschen, zoowel mannen of vrouwen, die
voor een patroon werken.
D? vrije verzekerden zijn de ambachts
lieden, timmerlieden, schoenmakers, enz.,
die werken voer eigen rekening, ook de
kleine landbouwers en middenstanders.
De onafhankelijke arbeiders, 't is te
zeggen, de boeren en de middenstanders,
zullen niet meer, zcoals dit door de wet
van 1939 voorzien was, tot de verplichte
verzekerden, maar tot de vrije verzeker
den behooren.
En nog een woord j e over de ouderdotns-
rentetoeslag of kostelooze toeslag of, zoo
als de menschen dat noemen, het pensioen.
Vele menschen denken dat iedereen,
gelijk welken ouderdom hij heeft bereikt,
het volle pensioen kan genieten. Dat is
verkeerd, want het pensioen is minder
of meerder al naar gelang den ouderdom.
Al de gehuwde personen geboren tot in
1869 inbegrepen, kunnen nog 3200 fr. pen
sioen ontvangen, terwijl deze van 1870 en
71 maar 3100 fr. ontvangen en deze van
1872 en 73 slechts 3000 fr. Een gehuwde
persoon, geboren in 1880, zal aan den
ouderdom van 65 jaar nog skchts 2S00 fr.
pensioen kunnen genieten en zoo verder
minder naar gelang den ouderdom.
V/e hooren enze lezers al zeggen: maar
dat is geen 3200 fr. zooals altijd werd
gezegd. Neen, dat is geen 3200 fr. per jaar,
maar, en nu opgelet, indien gij regelmatig
gestort hebt, zooals W3 zoo menigmaal
gevraagd hebben, dan zult ge zeker een
rente verworven hobfoen, die zeker d3
600 fr. zal overschrijden en deze 609 fr. of
meer, al naar gelang van uwe stortingen,
zullen samen met de 280O fr. pensioen
meer dan 32CO fr. per jaar bereiken...
Een ouderling van 65 jaar en alleen
levende, zoo kan hem een pensioen van
2100 fr. toegezegd worden. Woont de
ouderling met kinders, familieleden of
geheel vreemde menschen, dan kan hij
hoogstens 1850 fr. ontvangen. Leven twee
ouderlingen van 65 jaar te zamen, b. v.
broeder en zuster, dan kan hoogstens voor
ieder 1600 fr. pensioen toegekend worden.
De ouderlingen die in een gesticht wo
nen kunnen 16C0 fr. per jaar toegezegd
worden, zelfs dan wanneer ze ten laste
zijn van den Openbaren Onderstand. ÏJVir
de Openbare Onderstand heeft het recht
hoogstens twee derden van dit pensioen
op te vorderen voor het onderhoud der
ondersteunden.
In alle geval moeten de geplaatste
ouderlingen voor hen zelf minstens het
derde van het toegekend pensioen ont
vangen.
De wet op de pensioenen, zooals zij nu
gestemd is, brengt vele verbeteringen,
maar beantwoordt nog niet aan de gedane
beloften door sommigen aan de menschen
wijs gemaakt. Zij maken de menschen
wijs dat alle ouderlingen een kosteloos
pensioen zullen ontvangen, een pensioen
van 6000 fr. en dat aan 60 jaar. 't Is ge
makkelijk te beloven, doch die beloften
moeten kunnen gehouden worden.
We zijn absoluut niet tegen deze ver-
hcogingen, we vermeenen zelfs, dat in een
nabije toekomst, de thans gestemde wet
zal moeten verbeterd worden, zoo voor
wat aangaat het verlagen van den ouder
dom als de verhooging van het pensioen
zelf. Maar onze lezers moeten goed in
't geheugen houden dat nooit een pensioen
zal toegestaan worden aan dezen welke
geene regelmatige stortingen gedaan heb
ben en moest deze verhooging van pen
sioen en verlaging van ouderdom wettig
worden, dan zal ongetwijfeld ook een
verhoogde bijdrage moeten gestort wor
den.
De wet wil dus dat iedereen zich ver-
zekere voor zijn ouden dag.
Wie niet stort voor «zijn pensioen zal
nooit iets kunnen genieten. Mochten de
menschen daarvan overtuigd worden, ze
zouden ons dan niet meer komen zeggen:
We wisten niet dat we moesten starten!
Zoovelen die ons nu komen vragen om
den achterstel in te halenl Allemaal nut
teloos. We herhalen: wie niet stort, 't zij
man of vrouw, zal nooit iets ontvangen.
Zoo menigmaal hebben wij reeds uwe
aandacht geroepen op uw stortingsjaar.
Dezen die begonnen zijn in 1931, zijn heel
en al in regel en de anderen zullen eenige
jaren verliezen, zoo zij van nu af hunne
storting deen, wel te verstaan indien zij
niet te oud zijn. Wie de helft der ver
plichte stortingen niet gedaan heeft, kan
geen pensioen genieten.
Volgens de nieuwe wet zijn de grootste
voordeelen voor den verplicht-verzekerde.
Immers, deze krijgt op 65 jaar, zoo hij
regelmatig gestort heeft en de verbintenis
neemt op te houden van bezoldigd werk
te doen, zoo krijgt hij h:t pensioen zonder
onderzoek. Deze wijziging is een van de
belangrijkste die de nieuwe wet omvat
en mort een woordje uitleg hebben:
De man wordt 65 jaar oud, ls altijd
als werkman werkzaam geweest en heeft
regelmatig gestort. Hij staakt het werk
en gaat het pensioen aanvragen. Er wordt
voor hem geen het minste onderzoek meer
gedaan. En deze werkman mag dan zijn
eigen huls bezitten, een oorlogspensioen
hebben, ofwel welstellende kinders tellen,
daar wordt naar dit alls niet gezien, hij
krijgt het pensioen zonder onderzoek. Hij
mag spaarpenningen bezitten. Niets wordt
aangerekend. Werkt de werkman voort
na het bereiken van zijn 65 jaar, ofwel
is de man als vrije verzekerde aangeschre
ven, dan wordt er onderzoek gedaan over
de bestaansmiddelen van den aanvrager.
Maar dan komen alle bestaansmiddelen
in aanmerking. Worden dan als bestaans
middelen aanzien: de inkomsten van het
loon, deze van geld en goed, het invalidi-
teits- of oorlcgspensioen, ook de inkom
sten van de kinders die mogelijks als wel
stellend zouden kunnen aanzien worden.
Voor de vrije verzekerden, die gehu-wd
zijn, mogen de inkomsten de 6000 fr. niet
overtreffen en voor de ongehuwden 4000 fr.
per jaar.
Van zekere Inkomsten wordt er geen
rekening gehouden, voor zooverre deze
inkomsten geen 2800 fr. per jaar bereiken
voor gehuwden en 1900 fr. voor ongehuw
den.
Laat ons een gehuwde werkman nemen
die voort werkt na 65 jaar en 2700 fr. per
jaar wint, dcch niets anders bezit. Zijn
inkomen is dus min dan 2800 fr„ dat niet
in rekening mag gebracht worden, dus hij
ontvangt heel het pensioen van 3200 fr.;
zoo hij geboren is vóór 1870. Moest deze
gehuwde werkman een loon verdienen van
6000 fr. 's jears, dan kan hij geen pen
sioen genieten.
Laat ons nemen een gehuwde herber
gier of winkelier, welke daarmede 5000 fr.
per jaar verdient. Van deze 5000 fr. wordt
er 2800 vrijgesteld. Er blijft dus 2200 fr.
over. Hij zal een pensioen ontvangen van
3200 fr. 2203 fr. 1000 fr. Altijd ge
boren vóór 1870.
Jaarlijks moeten de neringdoeners bij
den Heer Controleur het bedrag bekend
maken van hun inkomen. Het gebeurt wel,
dat uwe aangifte grdaan zijnde, gij het
volgende jaar en verder nog, dezelfde aan
gifte doet, omdat er geen verandering in
uwen handel of nering is gekomen. Maar
het gebeurt ock dat de nering vermindert,
dat gij dus min wint. Daarom moet gij
bij den Heer Controleur elk jaar uw aan
gifte doen, want als gij 65 jaar oud
wordt en uwe aanvraag voor het pensioen
wilt doen, dan wordt uwe aangifte bij
den Heer Controleur in aanmerking ge
nomen om uw juist inkomen te bepalen
en uw pensioen toe te staan of te wei
geren.
Wij herhalen nu nogmaals dat, om het
pensioen te kunnen genieten, de aan
vrager moet in regel 2ijn met de stortin
gen. Dus van heden af niet meer uit
gesteld, maar ook niet wachten tot ge
verjaart, om inlichtingen te vragen.
:(!IHi|d'lIf^«!!lll!;t!ll!:illiiiil!lilllll!l!ll"ltil"8lflHiMll!il1tl!tlIIIII!Hl!!ll!liillll!IHttli!!i!H!i!H!!l,!!!l!l1li!
nüütmiMiiaiaiisnj
in de Stadsschouwburg
Allen
er naartoe
ingericht door hot Mmntn-
verbond voor KatK Aktio.
Wil het zich nevens de zooveel rumoeri
ge en sensatie verwek kende bewegingen
van onze dagen als een gevaarlijk con
current aanstellen?
Wil het zich ook eens de proef getroos
ten, de massa voor enkels weken of maan
den tot zich aan te t'- kken door verlokke
lijke toekomstschen: ringen?
Is het In dit Uchi r iet dat het zijn volks
vergaderingen belegt, als het gekozen
middel om de massa sympathiek te maken
tegenover een gedachte die kans heeft ne
vens vele andere door te dragen?
Deze opvatting kan wel gedeeld worden
door menschen die oppervlakkig in 't le
ven staan, en geen spierke begrip hebben,
noch van de zending, noch van de roe
ping der Kerkelijke Strijdformatie: Het
Manraenverbond voor Katholieke Actie.
Verleden Winter volgden 50 volksver
gaderingen elkaar op ln een tijdspanne
van 3 maanden, en stonden in 't midden
punt van de belangstelling bij het zoekend
Volk van Vlaanderen. Deze tocht doorheen
de Vlaamsche Gouwe en was ge ..i ijdele
propagandatocht, maar een zielenverove-
rende apostolaatstocht van door de Kerk
gezondene strijders, die hun in onwetend
heid en onverschilligheid gedoopienvolk
wilden verheffen tot de hoogste toppen
van het kriste lijk idealisme.
De 40.000 Vlamingen, die onder 't be
geesterend woord kwamen van bezielende
sprekers, hebben verraden door hun ge
bonden aandacht en hun diepe instem
ming, door hun uitbundige geestdrift of
hun ontroerende stilte, dat zij, en met
hen bet volk waarvan ze zijn niet rijp
zijn voor een zielsdoodend materialisme,
maar ten vurigste smachten naar den
spoedigen uitbouw van de maatschappij
op den vasten grondslag van het kristen
geloof.
Sedertdien hebben duizende mannen
hun intrede gedaan in het strijdend Man
nenverbond. Over geheel het bisdom wroet
en groeit de jonge beweging onder Gods
zegenden genadeinvloed. Het Mannenver-
bond voor K. A. wil niet rusten en her
nieuwt voor da tweede maal zijn verove
rende apostolaatstocht.
Weerom worden de v eiksvergaderingen
belegd. Niet 50 dit jaar, maar 100. Twaalf
sprekersploegen staan paraat om het
kerkelijk standpunt te slingeren over de
steden en dorpen van Vlaanderen. Wat
zullen ze de massa voorhouden?
Kerkelijke Taal! Mannelijke Taal! Mo
derne Taal! De Taal die Kristus spreekt
tot de gedoopten en de heidenen door Zijn
Levende en Stri 'Ier.de Kerk.
Alleen Kristus' woord is de Vaarheid!
Alleen de Kerk bezit die Waarheid!
Alleen die Waarheid is het secreet van
de redding voor enkUngen en volkeren,
ook nu ln het jaar 1937!
Doch het volstaat niet dat de Kerk die
Waarheid bezitte. Haar zending s het, ze
wereldwijd te verspreiden opdat <e heer-
schen zou over alle menschep en instel
lingen en toestanden. Daartoe rekent ze,
mort ze kunnen rekenen, op de volledige
medewerking van al haar leden, van alle
gedoopten. Maar de gedoopter, zijn helaas
niet meer bewust van de grootheid hunner
herkomst en bestemming, ncch van den
rijkdom hunner levensbeschouwing.
Daarom zendt de Kerk het Mannenver-
bond uit ter verovering, om in haar naam
het gedooptenvolk van Vlaanderen op te
rorpen tot den edelstcn kamp van eeuwig -
heldsmenschen.
Aldus zal het Mannenverbond weerom
spreken tot de geheele volksgemeenschap:
de gedoopten wil het zijn woord
zegg-
Tot de gedoopten die afvielen van de
Kerk. zcowc-1 als tot de trouw gebleven
kerke kinderen.
Tot de gedoopten en de niet-gedcopten,
't zij ze slaaf gewerden zijn van hun eigen
ik, 't zij ze onder <ien knoet Iiggm van
de bewegingen die de volksgemeenschap
miskennen, verstoffelijken of vergodde
lijken.
Het vraagt enkel en alleen vrijmoedig
en radikaal te kunnen spreken tot alle
men-chen, die nog zoo eerlijk zijn dat ze
de waarheid niet vluchten, maar ijverig
willen zoeker, waar ze ook weze, ook des
noods bij 't Mannenverbond.
Het trekt t>er verovering, niet bezield
met pretentie, maar uitgerust met de ze
gezekerheid van menschen die bouwen
naar *4 Godsplan.
Spreken zal het, zonder vrees, ook zon
der hardvochtigheid, zelfs niet tot dra
ergsten vijand, omdat het bezeten wil zijn
door de heeler.de Godsliefde.
Met vrankheid en klaarheid wil het be
wijzen dat de wereld alleen gered zal wor
den door leeken die hun roeping opnemen
en uitwerken ais gedoopten, en, sterk door
Gods hulp, willen kampen en wroeten, als
't moet tot der dood, om de Kerk weerom
de mogelijkheid te geven alle menschen,
instellingen en toestanden te doordringen
van Haar Waarheidsleer en Haar Levens
geest. Mannenverbond voor K. A.
nsBaflBBSBSEaaazaBBBBBSBBSii
GEZINSOPVOEDING
Dat het begrip van goed a ad met
den dag vager wordt, zal vrniemand
betwijfelen. Velerlei oorzak ten daar
schuld aan hebben. Zeker d:els te
wijten aan het gezin, waar 't kind zijn
eerste gewetensvorming moest ontvangen.
Denken de ouders er voldoende aan dat
hun kind ook een geweten heeft, net als
alle andere menschen. Het is wel is waar
nog sluimerend en minder gevoelig. Maar
het vermogen om goed en kwaad van el
kaar te onderscheiden is in aanleg met
de geboorte in het kind aanwezig. Aan ons
te zorgen dat hst begrip van goed en
kwaad groeie met het kind en dat zijn
geweten met den dag gevoeliger worde.
Zeg niet mijn kind is nog zoo klein, wat
weet het van goed of kwaad. Dat moet de
school maar leeren. Neen, volkomen mis!
Die eerste gewetensvorming is van het
hoogste belang, en in die eerste jaren kan
het gezin meer dan de school. Ja voor het
kind ter school gaat, kan met gewetens
vorming reeds begonnen zijn. In onze
vooroortogsche gezinnen werd daar heel
zeker meer aandacht aan geschonken. Hce
dikwijls hoorden we niet van ons motder:
S;st... dat mag niet! en bedrukt keken
we op, 't was Kwaad. Werden we op dief
stal betrapt, al was het maar een stukje
suiker, we wtrden op de vingers getikt,
'k Geloof dat veel moeders van nu, er nog
een stukje zouden bijgeven. Zat zusje niet
al te zedig op haar stoel, dan was er mot-
der weer al bij om te zeggen dat zusje
schoen zitten moest. Dat zou men nu nog
zeggen als Meneer pastoor binnenkomt.
Door dtze, en nog veel andere gelijkaar
dige opmerkingen, zooals: afblijven, dat
niet doen, dat is niet schoon van u, nu
zijt ge wel stout, met zusje deelen, enz...
wordt de kleuter aan het aenk.n gebracht
en wordt de kennis van goed en kwaad
met den dag netter atgeujnd. Dat met
alles toegelaten is, en dat niet aiies even
behoorlijk is, dringt stilaan in het kinder
kopje. juist omdat vader of moeder nu
eens afkeurt, dan weer goedkeurt; nu eens
een tik geeft, dan weer streelt; nu eens
met oogen en gezicht toejuicht, dan weer
met dreigende vinger tussciienkomi. Ook
al eens wijzen op God de Heer die boos
ziet als de kleine misdoet. Zoo komt al
heel vroeg God in het kinderleven te
staan, als de looner van het goed en de
straffer van het kwaad. Die voorstelling
van God zal bij den klein; wel is waar
zeer menschelijk zijn: als de oude man
met den langen baard die alles opschrijft.
Dat doet er niets aan, als de gedachte er
maar is, de voorstelling zal met de jaren
wel veranderen.
Ai die kleinigheden mogen we niet door
de vingers zien, maar we moeten ze te
baat ntm:n, tot weizijn van liet kind. Hei
is hier niet zoo zeer de vraag, of het goed
of kwaad is; maar of het geweten ont
wikkelt en of men het kind niet leer. de
stem van zijn geweten te smoren. Wat
zich hier bij het kind in 't kleine afspeelt,
is niets anders dan het groote-mcnschen
leven in 't kleine. Hoe klein het kind nog
wezr, het is er reeds op uit om die lastige
otem daarbinnen tot zwijgen te brengen.
Het zal zich al verschoonen en het gaat
zoo graag schuil achter het gedrag van
anderen; Zij mogen wel! Zij doen
hst ock!zegt het al heel vroeg, ea alles
in het kleine, maar daarom niet van min
der belang voor het kind.
Hier komen noodzakelijk de kleine be
rispingen en straffen bij van pas. Daar
door moet het kind k«ren bes; Sen den
ernst van de overtreding. Een opvoeding
zender straf breng; bij het kind de ge
dachte, dat overtredingen niet zoo ernstig
moeten opgenomen worden. Bedenk hier
bij dat het volledig verkeerd is, bet kind
te kastijnen omdat het een telloor breekt,
en een leugen zonder opmerking te laten
passeeren. Zoo zoudt ge gewetens ver
wringen in plaats van te vormen.
Door die vele kleine middeltjes wordt
in den huisfcring reeds die eerste gewe
tensvorming ingezet. Daarmee wordt een
ondergrond gslegd waarop- het leven door
kan voortgebouwd worden. Het opzettelijk
onderricht in school en kerk zuilen die
vorming voortzetten. Immers aan de vor
ming van een goed geweten is alles ge
legen. G. O. W.-VL.
:B<flBBBB»«aiMail&aii!BBiN»«fl9tiSSHBS&SaBS3Sa88BEaSEaaki2:
DE AANSLAG OP EGYPTE'S EERSTE-MINISTER
can wie nu inschrijft voor 'J jaar
ii!!i;!i!in!!Hiiiiiiiiii;iiiiiiiuiEiimiB!ifiHiiiiii!nifinniinmtmrimnniiiiiiiïim!iniiim!iiiiimniiiniiir.miiiirjnii3ffliiiii![nt
SCHRIJFT ONS EEN KAARTJE om een abonne
ment voor 1938 te vragen, of STORT 25 FRANK
op postcheckrekening 15.570 van V. Sansen-Vanneste,
Uitgever, 'Poperinge. (Dit geldt niet voor 't Buitenland)
Da reeds verschenen nummers van ons boeiend mengelwerk
MIJN ALLES zenden wij kosteloos aan v.ie ze ons vraagt
en tevens inschrijft voor een abonnement 1938.
Na de lijkwagen stapten de HH. Ministers gevolgd door de Hoogeschool Profes
soren. Op den voorgrond z.en we de HH. Moyersoen, Voorzitter van dan Senaat,
®n Huysmans, Voorzitter der Kamer. Na hen, van links naar rechts: HH. Pieriot,
Janson cn du Bus de Warnaffe. Verder: H^H. March, Carton de Wiart, Spaak
«n Rubbens. Na hen H. Van de Vyvere en op oen achtergrond H. Gouverneur Baels.
DE ABONNENTEN VAN 'T BUITENLAND worden vriende
lijk verzocht ons vóór Nieuwjaar, per INTERNATIONAAL POST-
MANDAATte willen opzenden:
Uit Frankrijk: 9 Belgas.
Uit andere Landen: IJ Belgas.
Uit Belgisch Kongo: 9 Belgas.
IN 'T BINNENLAND
De Po*tboc2en zijn op ronde
met de Icwrijtschriften vcor
het abonnement 1933. - Ge
lieve wel in acht te nemen
dat het kwijtschrift enkel
eenmaal aangeboden wordt;
wil dus het bedrag ter be
schikking houden der te
huis blijvende familieleden-
VOOR 'T BUITENLAND
Zocals Liernevens reeds ge
vraagd worden onze abon-
nentcn uit 't Buitenland
vriendelijk verzocht ons het
bedrag per internationaal
postm^ndaat cp te zenden
in belga's; niet in franks.
We rekenen op Het trouw-
biijven van al onze eben-
nenten en danken hen hier
bij.
Op den Egyptischen Ministerpresident Nahas Pasha, werd, toen hij zich naar des
M.n'sterraad wilde begeven, eon moordaanslag gepleegd. De dader, Ezze'.dine Ab-
d -Kader, die wij hier kort na zijne aanaouaing met verbonden hoofd zien, lost#
4 scholen op den au.o waarin de Ministerpresident gezeten was, zonder hem noch»
lans te kunnen treffen»