November
HOTEL BELVEDERE, WEENEN
De Slag van Ramskapelle
IN ONS LAND
Twintig jan? geleden, dog op dag,
i :d geteefcend
KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER
VAN 25 T©T 39 GXT8BER 9994
INTERNATIONAAL OVERZICHT
WE ZENDEN ONS BLAD
ZONDAG 13 NOVEMBER 1933
WEEKBLAD: 50 CENTIEMEN
«DE HALLE»
Katholiek Weekblad van leper
Bureel;
Boterstraat, 53, IEPER.
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR (per post)
Binnenland 25fr.
'Jelgisch Kongo 45.fr.
Frankrijk 45.fr.
Alle andere landen 65.fr.
Medcu/tfkers zim verantwoordelijk voor
kun artikels
1OT—1,'IB B3ttg—I
L
6 JAAR. N- 46
TARIEF VOOR BERICHTEN
Kleine berichten per regel 1.fr.
2 fr. toel. v. ber. m. adr. t. bur.
Kleine berichten (minimum) 4.fr.
Annoncen zijn rnor-.f te betalen en
I tiouwber. en Bedank, (min.) 5.fr.
i moeten tegen den Woensdag avond
Drukker-Uitgever:
SANSEN-VANNESTE, Poperinge.
T l. Poperinge Nr 9.
Poitchec' rekening Nr 155.70.
Te herhalen aankondigingen
prijs op aanvraag.
ingezonden worden. Kleine be-
I richten tegen den Donderdag noen.
Het was in achttien, hoe lang schijnt
hst reeds? Het bosch van Houthulst was
in de handen de.' Belgen gevallen, dat on-
inneembaar bastion. Het was 't begin van
't einde.
De Verbondenen betwistten het wereld
kampioenschap van zwaar gewicht.
Elk uur op de kaart veranderde het oor
logsfront. De grenzen der militaire sec-
tsurs versehcven zienderoogen; elke mi
nuut gaf ons kanons en krijgsgevangenen,
elk uur gaf een nieuw dorp, elke dag een
nieuw arrondissement
Vooruit! Omver en erover, omver door
prikkeldra \derover, over "-bus putten.
Vooruit! naar Brussel sens unique
niets kon bet zegevierend offensief tegen
houden.
Onze troepen stopten, naaiden en her
stelden den oorlogsmantei van Vlaande
ren, zoo deerlijk gehavend e- too leelijk
met bloed en slijk besmeurd.
De klokken ware. er niet meer om ze-
getonen aan te luiden.
De Canadeezen hernamen Valenciennes;
de Amerikanen Sedan; de En gelachen
Maubeuge; de generaal Guilleaumont was
al te Chimay en onze voorhoede naderde
Gent a la va vite
Den 11", te 11 uur, verkondigden eeni-
gs klaroenen dat een zeker papier getee-
kend was. Men zei: Een nieuwe eeuw
luidt in. De Duitsch zal 't al betalen. On
ze verwoeste gewesten worden n aardsch
paradijs
Mijn werk is gedaan zei Foch
De oorlogswinkel werd gesloten om re
den van verandering van woonst.
Men ademde vrij.
De soldaten gingen naa- huis, naar
moeder, met of zonder verlof. De flesschen
Bordeaux m Bourgogne .ropen uit hun
ne tranchées ten allen kante. «Een
mensch is geen rape zei de humorist.
De piotten gingen voorwaarts met bloe
men aan den loop van hun geweer als naar
het land van belofte. De jonge dochters
glimlachten r.aar de voorbijtrekkende
compagnies. Hadden hun ouders het niet
afgeraden, al de zottemutsen gingen trou
wen met een onbekenden soldaat. Kakhi
was de mode en de kleur van den dag.
Generaal Degoutte (verleden week be
graven) stapte Brussel binnen.
Pétain deed zijn intrede te Metz, Cas-
telnau te Colmar.
Acht en zeventig groote Duitsche oor
logschepen kwamen in de ze? van Schot
land hun vlag strijken voor het Engelsch
schio met naam Verdun
Clémenceau en Poincaré omhelsden mal
kaar openbaar te Metz.
Koning Albert en Kardinaal Mercier
groetten elkaar in de kathedraal van Ant
werpen.
Bilan: Nog zulk een victorie en Europa
is er aan.
EN NU?
He1- menschdom teekent een pacht met
de dwaasheid d*r bewapeningen.
Index, devaluatie, conversie der renten,
doppen, supertaks en apuendiciet, al
nieuwigheden waarvan de plotten der be
vrijding r oit gehoord hadden en die de
menschheid toch niet gelukkiger maken.
Het moderne leven is voor velen geen
vettekot, vraag het maar aan de werk-
loozen.
Twintig jaar later... en de vrede ls nog
niet gekomen. Nog is de wereld in astra-
bantie, het tijdperk onzer huidige ge
schiedenis is nog vulkanisch.
Er is een betrekkelijke vrede, maar voor
hoe lang en aan welken prijs en door wel
ke capitulaties?
Berchtensgaden en Munich zijn nu we
reldberoemd, maar vroeger waren ze nooit
vermeld in de oorlogr'. ulletijns zooals
leper en Diksmuide, die al ng vergeten
zijn.
Groote mannen slaan een koutertje en
beslicsen over het lot van de wereld.
Hitler zet e;n wijden mond open en
eischt.
All right!» miir.heer Adolf.
Ik zal mij met deze territoriale aan
winsten vergenoegen (voor 1 et oogenblik.
althans).
«Ca colle».
En in zijn eigen, zegt Hitler, mogen ze
blij zijn, dat ik met zoo weinig tevreden
ben. En hij droomt over zijn toekomst
plan. Op een koelen morgen zal hij een
sjampetter naar Brussel sturen met een vi-
sietkaartjeTegen dezen namiddag te 4 u.
moeten Euosn en Malmedy terugkomen in
den schoot van het Rijk» Zooniet zal
menheer Spaak kannen een appartement
bespreken te Londen bij Benesj.
En eensdaugs, peinst Hitler, zal ik mij
ook permdtteeren een schelle van den Con
go af te snijden, die toch veel te groot is
voor een landeken als België.
En de mogendheden zullen hem zeggen
zooals tot den leeuw in het fabeltje van
«La Fontaine»:
Vous leur faites, Signeur, en les cro-
quant beaucoup d'honneur.
FN TOCH!
En toeh ls 11 Nov. allerzielen der ge
sneuvelde soldaten, een dag van gebed
voor hen en ook opdat hun offer zou
vruchten dragen van bestendige vrede.
Heden vergeten we alle barbaarschheid en
gruwel van den oorlog. Liefde voor leven
den en dooden. Nooit is de toekomst som
ber als men op Gcd betrouwt. Moge de
vrede komen in de harten, en in de lan
den, de vrede van Christus in het rijk
van Christus. Verstrooi, o Heer, de volkeren
die oorlog willen! H. Hart van Jezus, onze
vrede en onze verzoening, wij betrouwen
op U. Maria, Koningin van de vrede, bid
voor ons.
SLOT
De klaroen die den laatsten wapenstil
stand zal blazen over het heelal Cessez
le feu! aan de vier uiteinden der we
reld, zal aan zijn embouchure een engel-
mond hebben en 't laatste oordeel zal een
kwart later beginnen met de eeuwige vre
de. A. B.
iKasBaBBaHaBBBUssaiaBBiiasEsgiseaBaagzssasBaRBsassaaiBaaBi
HET 57" KONGRES DER
SOCIALISTISCHE PARTIJ
Oneenigheid en nijdig gekijf.
De patron Vandervelde neemt
ontslag als voorzitter.
Zaterdag en Zondag 11. heeft de Socia
listische Partij te Brussel haar 57" Kon-
gres gehouden.
In de eerste zitting werden, na de ope
ningsrede en de hulde aan de afgestorven
leden Anseele en Pastur gebracht, de bui-
tenlandsche vertegenwoordiging op het
Kongres welkom geheeten. Onder dezen
bevonden zich Socialisten uit Frankrijk,
Spanje, Nederland, enz. Met die van
Spanje was opgekomen de Burgemeester
van Madrid, de Heer Rafaël Hencho
Onmiddellijk daarna werd ele bespre
king over de internationale politiek inge
zet door de patron Vandervelde Met
de zelfstandigheiaspolitiek van de Regee-
ring gaat hij akkoord, maar met het op
richten van versterkingen aan de Fransch-
Belgische grens acht hij totaal overbodig;
hij noemt het weggesmeten geld. Verder
had spreker het over den Volkenbond, het
vormen van een blok der demckratische
landen, de Internationale en tenslotte de
vertegenwoordiging bij de Regeering van
Burgos, die hij niet aanvaarden kan
Daarop werd het woord genomen door
Heer Spaak, die de toedracht der kwestie
betreffende de vertegenwoordiging te Bur
gos uiteenzette. Als Eerste-Minister kan
hij niet ontsnappen aan dien eisch. Hij
komt dus raad en hulp vragen. Over de
belangen van ons land in Nationaal-
Spanje heeft hij een enkwest doen instel
len. Het uitgebracht verslag stelt vast dat
bij gemis aan vertegenwoordiging or.s land
belangrijke contracten heeft gemist. Het
verlies moet op ettelijke tientallen mil-
licenen gerekend worden. Nagenceg alle
ekcnomische lichamen van ens land
eischen een- vertegenwoordiging.
Er is voor meer dan één milliard Bel
gische frank belegd in Spanje.
Voor het uitbreken van den oorlog
voordln wij naar Spanje voer 231 raillicon
frank uit. Thans nog voor 54 millicen
frank naar Rood-Sp-anje en 3.S00.093 fr.
naar Nntlonaal-Spanje
Er zijn nog slechts vijf landen ln Euro
pa die Burgos niet erkend hebben: Bel
gië, Sovjet-Rusland, Frankrijk. Littauen
en Zweden (intusschen deed Zweden de
erkenning). Aldus de Heer Spaak.
Daarop werd de alge me ene bespreking
ingezet. De meeningen bleken uiterst ver
deeld. Het meerendeel der sprekers kant
ten zich tegen eenige vertegenwoordiging
te Burgos. Het fascisme bleek weeral de
grootste vijand.
Heer de Brouckère brak weeral een lans
voor de zoo deerlijk mislukte collectieve
veiligheid. Voor hem zijn diegene die za
ken willen doen met Nationaal-Spanje
slechts oorlcgsprcfiteurs.
Heer Herman Vos verklaarde dat men
niet te veel concessies heeft gedaan aan
Duitschlamd, maar dat men die te laat had
gedaan. Het zijn de Socialisten die vroeger
den Anschluss van Oostenrijk met Duitsch.
land hebben gewild. De bloei van 't Natio-
naal-Socialisme in Duitschland is een ge
volg der vergissingen der geallieerden.
Men dient rekening te houden met de
failliet van Genève. België moest dus zijn
buitenlandsche politiek wijzigen, zooals
dit dan ook werd gedaan. Voor de Socia
listen ware het een grove fout de Regee
ring tot ontslag te dwingen om de kwestie
van Burgos. Een verkiezingsveldtocht
hierover zou voor de Socialisten een ramp
worden.
Heer Spaak kwam dan nog tusschen
om te verklaren dat de bespreking hem
geen vingerwijzigingen hadden gebracht.
De kwestie stelt zich als volgt: of Burgos,
of Regeeringscrisis. In een Regeerings-
crisis over die kwestie zouden de Socia
listen in ieder geval geen voordeel uit
halen. Hij wil niet dat men later van
hem zegge dat hij, bij gebrek aan wijsheid
onder zijn beleid, de Socialistische Partij
schipbreuk heeft laten lijden op de rotsen,
waarop in andere landen de Socialistische
Partijen eveneens schipbreuk hebben ge
leden. Ten slotte pleitte hij nog voor onze
zslirtandigheidspciitiek.
Tot slot van den eersten dag kregen de
kongressisten nog e;n heftige anti-fascis
tische rede te hooren van dsn Heer Rcllin,
die nog de droom der collectieve veilig
heid niet heeft laten varen.
ZIE VERVOLG OP 2* BLAD.
6233a3agg3333n23as3as3B3aaa3gEgg3Ka3sa:ra5i:3aajsaBB'3ga:3Bnsi
HET ZELFMOORD-EATAILLON
Zoo noemen de Engelschen in Palestjna het kleine h.'.taiUcn hunner landgenooten
dat cp een gepantserde autowegen a.tijd maar door lijdt op de ijzerwegen rond
de hijsend.-1sta cara om rile ijzerweg..riteer van bo.u:r.ndagen to vrijwaren.
Hieioovcu geven we een foto ven dergelijke pantserauto waarop machinegewe
ren zijn opgcste.o.
VAN RUNCIMAN TOT...
Het is pas twee maanden geleden,
dat Lord Runciman, na lange en on
vruchtbare pogingen, voor de plots op
de spits gedreven omstandigheden,
zijn bemiddelingsrol moest stopzetten.
En toch is het alsof er reeds jaren
vervlogen sedertdien, jaren die de
kaart van Europa totaal wijzigden en
de internationale politiek een besliste
nieuwe wending deden nemen.
Verleden week werd in het Hotel
Belvedere te V/eenen, door het scheids
gerecht, onder de leiding van Minis
ter von Ribbentrop en Minister Ciano,
een punt geplaatst na de beroerde
tijdspanne, die Europa tot het paro-
xysme van zenuwachtigheid bracht
en waarbij het oorlogsspook het ban
ge avondland een oogenblik deed hui
veren.
De nationaliteitenkwestie in Tsje-
cho-Slovakije is thans opgelost, op
een wijze, dis niemand een half jaar
geleden zou hebben durven voorspel
len. Het kón heel anders gebeurd zijn.
Doch zooals zoovele keeren in de ge
schiedenis heeft niet het gezond ver
stand en de' geest van gulden middel
mate kunnen zegevieren, maar icel
het ultieme middel der macht.
De huidige oplossing moge uitdruk
kelijk gewenscht zijn van bepaalde
zijde, het zijn dan toch weer de dwin
gende omstandigheden en de onbuig
zaamheid van de stellingen van ze
kere Staatshoofden, die aan het ver
loop der gebeurtenissen de gekende
richting gegeven hebben.
Toen Runciman zijn taak begon,
was het duidelijk, dat Duitschland,
niets meer verlangde dan de autono
mie van de Sudeten-Duitschers, die
daardoor over een nieuwe macht zou
den beschikt hebben in een federale
Staat en de na-oorlogsche politiek
van Benesj zouden omver geworpen
hebben door een onttakeling van de
banden die de Staat tot dan toe met
communistisch Rusland en Frankrijk
bonden. Tsjecho-Slovakije immers was
de brug die Oost-Europa met West-
Europa verbond en die geweldig de as
Rome-Berlijn hinderde.
De Tsjecho-Slovaksche regeering
heeft zijn centralistische politiek niet
willen opgeven, temeer daar het re
kende op de steun van Rusland,
Frankrijk, Engeland en zelfs een
oogenblik op die van de Vereenigde
Staten.
ONTGOOCHELING.
Doch in die verwachtingen is het
deerlijk ontgoocheld geworden en van
Benesj, die steeds als een zeer gesle
pen diplomaat gekend is geweest, had
men wel iets anders mogen verwach
ten, tenzij dat hij wetens en willens
op oorlog aanstuurde en daarin ge
heel Europa wilde betrekken. En in
dit geval heeft hij zich geopenbaard
als de schurk, zooals verschillende na-
oorlogsche diplomatische schrijvers
hem voorgesteld hadden.
Thans in plaats van de federale
Staat, die gegrondvest zou geweest
zijn op dezelfde economische basis
van het unitaire rijk, hebben we na
de regeling te Weenen een onttakeld
en verzwakt Tsjecho-Slovakije, dat
veel sterker met de as Rome-Berlijn
In het Hotel Belvedere te Weenen heeft Graaf Ciano, Schoonzoon van Mussolini
en Italiaansch Minister van Buitenlandsche Zaken, samen met Heer von Ribben
trop, Duitsch Minister van Buitenlandsche Zaken, in tegenwoordigheid van hun
be'der afgevaardigden, belangrijke punten besproken waarvan onze medewerker
aande artikel den korten inhoud en beschouwing erover
ezeten bemerken we, van voor gezien, Heer von Ribben-
Graaf Ciano, beiden hun besluiten onderteekencr.
Roskam in nev
weergeeft. Aan tafel
trop en, van
verstrengeld wordt, dan Duitschland
of Italië, het ooit hadden kunnen ver
hopen.
Door zijn economische zwakheid,
zal het totaal in het productie- en
distributieapparaat van het Derde
Rijk opgeslorpt worden, zoodat er
omzeggens geen tolgrenzen meer zul
len bestaan tusschen die twee landen.
Met de samenwerking van Hongarije
en Joego-Slavie, zal eindelijk voor
Duitschland, de verwezenlijking aan
breken van deze Groszraumwirt-
schafts T>-droom, die aan het Derde
Rijk een steeds verdergaande onaf
hankelijkheid van de overige wereld
moet waarborgen.
Het zelfstandige, centralistische
Tsjecho-Slovakije bestaat niet meer.
Het is verdwenen met zijn schepper,
die wellicht voor de rest van zijn le
ven van op een Amerïkaansch kate-
der, zijn levenservaringen, droomen
en ontgoochelingen zal doceeren.
DE HONGAREN.
We hebben reeds in een voorgaand
artikel («Roet in *i> eten te Komar-
no i) gewezen, hóe de onderhande
lingen voor de afstand der Hongaren,
die in Slovakije woonden, in 't hon
derd geloopen zijn. Sedertdien zijn
onderhandelingen ingezet geworden,
voor de tusschenkomst van een
scheidsgerecht, met Duitsche en Ita-
liaansche regeeringsafgevaardigden en
deze zijn thans uitgeloopen op de be
slissing van Weenen.
Over deze beslissing heeft de pers
niet lang gecommenteerd. Wel blijkt
men in ruime mate toegegeven te heb
ben aan de Hongaarsche eischen. Een
groot aantal Slovakken en Roethenen
zijn overgegaan naar Hongarije. An
derzijds is de belangrijke stad Bra
tislava, een smeltkroes van drie na
tionaliteiten, bij Slovakije behouden
en is Roethenie, hoewel zeer verminkt,
onafhankelijk gebleven, zoodat de ge
meenschappelijke Poolsch - Hongaar
sche grens niet toegestaan is gewor
den.
DE NIEUWE STATEN.
Tsjecho-Slovakije is thans een fe
derale Staat van Tsjechen, Slovakken
en Roethenen, zooals het had moeten
opgericht worden door de na-oorlog
sche regeeringen, ingevolge uitdruk
kelijke beloften, zooals deze aan de
Slovakken gegeven in de overeen
komst van Pittsburg (V.S.A.). De
Duitschers zijn naar Duitscheland ge
gaan en hebben met zich heel wat
economische rijkdommen, vooral be
langrijke grondstoffenbronnen mee
genomen.
Hongarije is door de aanwinst van
meer dan één millioen inwoners, wel
merkelijk versterkt, maar het land
heeft er toch zijn oud landbouwka-
ralcter niet bij ingeboet. De genaaste
grondgebieden behoorden tot de groo-
ts natuurlijke Hongaarsche laagvlak
te, die zich ook in Roemenie en Joego-
Slavie uitstrekt en die een zuiver land-
bouwkarakter draagt. Toch heeft Hon
garije door de aanwinst van drie be
langrijke steden, die vroeger aan Tsje-
cho-Slovakije behoorden, enkele in
dustrieën meegekregen.
Nog is Ce nationaliteitenkwestie in
Midden-Europa niet opgelost. Doch
voor de grootste afwijkingen is dan
toch een regeling getroffen, die het
oorlogsgevaar van deze zijde aanzien
lijk verminderd heeft. Daardoor ver
wachten we een tijdperk van politieke
vrede, teneinde de economische wel
vaart in alle landen voor te bereiden
op grond van nieuwe princiepen.
(Verboden nadruk.) ROSKAM.
jBSBaaasaasssjBasissBBaEQBBatBBBBBaxBBBaBBs
sasBaEBflaaaBMBoaasEaaBBBaBSMsaseESBSHB?
DE SLAG VAN RAMSKAPELLE
DOOR GENERAAL SIX
Voor de 24* maal hadden wij den ver
jaardag, einde October, van den roemrij
ken slag die, op een beslissende zegevie
rende wij ze, een einde stelt aan den siag
van den IJzer.
Aan de zijde van de moedige soldaten
van de 42" Fransche leger af dealing, heb
ben verschillende van onze prachtige li
nieregimenten zich onderscheiden en het
ons zoo geliefde 6* linieregiment heeft er
onsterfelijken roem verworven.
Ten einde zich een beter denkbeeld te
vormen van den slag van Ramskapelle m
<re krijgsverrichtingen aan den Uaer, en
om zijn juiste beteekenis te doen geiden
op den gelukkigen uitslag van den strijd,
is het ncodig een weinig achteruit te gaan
en vluchtig de feiten te overzien die den
slag voorafgingen en hem uitlokten
Alleen genoipen door de fusilliers ma-
rins van Ronarc'h, stond ens klein le
ger, reeds fel verzwakt, sedert acht dagen
voor den strijd voor Calaisdie de
Duitschers beslissend wilden winnen. Op
28 October moest het leger wijken voor
een geweldig artillerievuur dat aan de
bocht' van Tervaeten sedert drie dagen
de afgematte verdedigers in 't flank aan
viel, ze dcodelijk trof in hun vernietigde
loopgraven en aan de tegenstrevers toe-
li: t tien stroom over te steken.
Te vergeefs ondernemen onze zwaar ge
teisterde bataljons menigvuldige tegen
aanvallen; te vergeefs is de tusschenkomst
van de 42* Fransche iegerafdeeling op
24 en 25 October om den toestand te red
den: beslist is de IJser voor ons verloren.
Er blijft niets anders te doen dan den
weerstand voort te zetten op den spoor
weg van Diksmuide naar Nieuwpoort,
waarvan den dijk, 1 tot 2 m. hoog, van af
26 October, onze vesting zal zijn.
Het bevel van den Koning, Opperbevel
hebber van het leger, luidt: streng ver
bod verder achteruit te gaan; de spoor
weg moet kost wat kost in onze handen
blijven.
De Fransche troepen worden verdeeld
op heel het front, vermengd met onze
eenheden die, niettegenstaande hun afge
matheid, nieuwen moed zullen putten in
de tsgewcordigheid van de verbonden le-
cngrS.
Op heel de lengte von het nieuwe front,
zet de vijand zijn aanvallen voort en
breidt ze zelfs uit; het lijkt cf zijn voor
raad obussen en mannen onuitputbaar is,
want, niettegenstaande bloedige verlie
zen, vermeerdert zijn aanvalsvermogen
naarmate onze krachten verminderen.
Menschelijk gesproken, zijn onze man
nen t'einde alie krachten; de munities
zijn bijna niet meer voorhanden, er ont
breekt aan onze linie een onoverschrijd-
baar water; doch daarvoor zorgt het op
perbevel van het leger: op 25 October
wordt beslist het terrein, gelegen ten Oos
ten van den spoorweg, te doen onder wa
ter zetten.
Maar het werk om dit bevel ten uitvoer
te brengen zal lang duren; het onder wa
ter zetten van een front van 10 kilometer
moet langzaam geschieden: vijf dagen zal
men het nog moeten volhouden.
Den 27 en 28 October kunnen de po
gingen van den vijand gemakkelijk te
gen gehouden worden; ten andere, 't zijn
maar lokale aanvallen, om de sterkte van
ons front te beproeven. Er den 26" neg
niet in gelukt zijnde den spoorweg in te
nemen, beeft hij wat rust ncodig om een
groeten a-nval voor te bereiden die ons,
naar zijn vaste hoop, een beslissende ne
derlaag moet bezorgen.
Hij kitst daarvoor den nacht van den
23 tot 30 October.
Reeds in den namiddag van den 23°
hebben we verschillende nogal hevige lo
kale aanvallen afgeslagen; 's avonds wor
den die aanvallen hernomen, namelijk
vóór Ramskapelio, maar zonder eenig
succes.
Te 22.30 uur herneemt de vijand een
nieuwe aanval ten Zuiden van Ramska
pelle, aan kilometer 11 van d«n spoorweg,
waar, links en rechts van dit punt het
151" regiment Fransch voetvoik en het
5" Belgisch linieregiment opgesteld zijn;
dit laatste regiment, dat de wacht hield
gedurende den namiddag van den 23°,
hield stand, niettegenstaande het klem
aantal mannen waarover het beschikte,
op een front van 3 kilometer tot aan het
kanaal van NieuwpoortVeurne.
Cp 30 October, te 4.45 uur, een nieuwe
te vergeeische aanval; eindelijk, rond
5.30 uur, r.a een 1 evig geschut met kanon
nen en bommenwerpers, geiukten dichte
rangen voetvolk er in een stormaanval te
ondernemen en voet te z.tten op den
spoorweg; onmiddellijk openen de vijan
delijke mitrailleuzcn en geweren een
lengtevuur cp heel den spoorweg tot aan
het station van Ramstapelle.
De vijand wint geleidelijk veld naar het
Noorden en dwingt de kompagnies van
hst 5" zich terug te trekken; Ramskapelle
wordt ingenomen, niettegenstaande een
hardnekkigen weerstand van de solcaten
van het 5» en de tusschenkomst van het
1" bataljon van het 6* linieregiment, op
wacht c-p de Jcckveldhoeve.
Het lal" Fransch regiment, wiens lin
kervleugel onbeschermd was, doet twee
van haar reserve kompagnies in scherpe
bocht naar de Violonhoeve optrekken.
De toestand werd bijna onhoudbaar;
moesten de Duitschers de linie kunnen
breken dan ware Nieuwpoort, het laatste
verdedigingspunt, in den rug aangevallen
en wellicht zou de beele spoorweglijn in
genomen worden. Dit was vooral ten slotte
de vrije weg naar Duinkerke en Calais:
het doel van het vijandelijk offensief.
Men mocht dus geen tijd verliezen;
men moest trachten den vijandelijken
vooruitgang stop te zetten, in afwachting
dat nieuwe sterke legerfcrachten de aan
vallers terug over den spoorweg zouden
kunnen terugdrijven.
Generaal De Bra uwe re, bevelhebber van
de troepen in het 1* linie, begrijpt het ten
volle en neemt seffens maatregelen om
den vooruitgang van den vijand, zooniet
te stoppen, dan toch te belemmeren: het
6" linieregiment, in 2" linie, staat onder
zijn orders; hij beveetl vooruit te dringen
naar Ramskapelle.
Onderwijl bee it luitenant-generaal Das
sin, kominandant van den seeteur, te
tiiJ uur vernomen hebbend, wat gebeurd
was, dadelijk het 7" linieregiment, reserve
van de 2" icgerafdeeling, bevolen de stel
lingen achter c.e Kooinofsiraat in te ne
men; het 1" bataljon, naar <re Kooihoi-
orug toe,; het 2" ooet van de Aliaertsrui-
zen; het 3" ten Zuid-Westen van ce Jocs-
veiahoev-e. ïeraelvertijd doet hij beroep
op het 16" batarjon fransche jagers, g^-
K. an tonnend in ae AllaertSiiuzeu, om bet
6" rin_eregiment ter hulp te snellen.
Hij doet ook beroep op Generaal Gros-
setti, bevelhebber van de 42* Franscne
jegtrafdeehng, ten einde reservetroepen
ics te krijgen, om zoo noodig een tegen
aanval iu te voeren.
Kolonel Lebacq, bevelhebber van het
6" hnteregiment, heeft zijn 1* bataljon
vooru- g-scno.en, ondersteund door ecn-
htaen van het 3" bataljon, in sectie nu-
traiueuaen van de 6* brigade en 2 kom
pagnies van het 16" jagiis; die aanvars-
massa schuift vooruit in de richting Zuid-
West van Ramskapelle. Meer naar het
Noorden schrijdt het 3" bataljon, waar
van hij deel uitmaakte, de Kooihofvaart
over, geholpen door 2 kompagnies van het
14" linie en door 1 bataljon van het 7" li
nie en bezet de linie Noord-Oost van net
dorp.
M«n vordert ten koste van groote in
spanning; want overal snijden grachten
van 2 tot 4 m. breedte, den weg af, ter
wijl men zich moet dekken voor het vuur
der mitrailleuaen door den vijand opge
steld. Op het punt den aanval op Rams-
kajjelle te wagen, kunnen wij geen voet
grend meer winn-en, niettegenstaande een
heldhaitigen wil allen bezielt.
ZIE VERVOLG OP TWEEDE BLAD.
Zijt U ooit te Compiégne (Noord-
Frankrijk) geweest, in het bosch van
daa V/aponstilstand, waar de «Cla-
rlère de l'Armistice een groot rustig
on?n p'ein midden het dichte histo-
1 :che bosch, U herinnert aan deze
eer.ige gebeurtenis? Het is alsof men
buiten de wereld staat en zijn adem
inhoudt, als door een soort eerbiedige
vrees bevangen. HIER, op deze plaats
viel de eindbeslissing. Hier werd
met één pennetrek de afschuwelijke
moordpartij stilgelegd. Eiken dag
vielen er 6.400 dooden! Zij die nog
ieefden op 11 November, te 11 uur,
mochten die blijvende angst van on
zekerheid voor den dag van morgen
afleggen, zij zouden naar huis keeren!
Zij alleen die voor dat vreeselijk
dilema van leven of dood hebben
gestaan, weten wat een zucht van
verlichting cp 11 November in hun
hart opging: Het was gedaan, geen
moord, geen oorlog meer! Geen blij
vende onrustige onzekerheid, zij zou
den leven!
Elke dag 6.400 dooden! Een dag
langer en wie weet waren wij zelf
niet onder een dier dagelijksche doo
den?
En nu, gedaan die knagende vrees.
Het nieuwe leven ging beginnen! Hoe
dat nieuwe leven voor óns, Vlaam-
sche IJzerpiotten, is geweest zullen
anderen U vertellen. Hoe men ons
nog maanden lang van onze geliefden
verwijderd hield, en den Rijn op
stuurde, zonder eerst vader of moe
der te mogen zien, na 4 jaren af
scheid!...
Hoe men onze Vlaamsche vrienden
vervolgde en als honden heeft opge
jaagd zal de geschiedenis eens schrij
ven. Hoe men eerst, na méér dan een
jaar lang nog, de oudstrijders te heb
ben gekaserneerd, ze einde 1919, DUS
EEN JAAR NA DEN WAPENSTIL
STAND, van den militairen dwang
verloste. Hoe de eene ontgoocheling
op de andere volgde bij onze con-
tactname van het nieuwe leven... dat
wij allen toe!', zóó veel schooner en
anders hadden gedroomd! Hoe de we
reld weer bewapende en de haat ze
gevierde; had men ons niet doen vech
ten tegen militarisme en opdat dit de
laatste aller oorlogen zou wezen. Wat
waren wij toch naïeve piotten, gin
der aan den IJzer... En toch, al ons
lijden, met zooveel liefde gedragen
voor ons volk, zou niet noodloos zijn.
Nu eerst, na 20 jaar, komt er een
nieuwe hoop lichten in de zielen.
Vlaanderen krijgt weer zelfbewustzijn
en wordt gered: als wij maar één zijn!
Hebben de volkeren, in de laatste
beroerde Septemberdagen niet duide
lijk hun afschuw voor een nieuwe
oorlogsramp uitgedrukt en den oor
log gevloekt!
A
11 NOVEMBER 1918.
Reeds weken voelde men het einde
komen. Voor de soldaat op het front
was het echter een vreeselijke tijd,
aanval op aanval! Vooruitrukken in
nieuwe stellingen en nieuwe avon
turen.
Intusschen waren de grooten op
4 October met de besprekingen aan
gevangen, Prins Max. von Baden had
beroep gedaan op Wilson, de Voor
zitter der Vereenigde Staten. Minis
ter Erzberger werd enkele weken la
ter met de zending gelast.
Op 7 November verlieten de 5 autos
met de Duitsche afvaardiging het
groot hoofdkwartier te Spa. 's Avonds
waren zij te Chimay, dat volgepropt
zat met aftrekkende troepen. De eer
ste wagen droeg een groote witte vlag
n een klaroen schalde onophoudend.
Het vuur werd enkele uren gestaakt
op dit punt. Te La Chapelle op het
Fransche front namen de Duitschers
plaats in de Fransche Stafautos. Te
Tergniér wachtte een fronttrein en
met geblindeerde vensters kwam de
trein op 8 November, te 7 uur 's n ,r-
gens, in het bosch van Compiégne aan
en hield stil voor deze van Maarschalk
Foch.
Te 9 uur 's morgens werden de
Duitsche afgevaardigden in de Fran
sche spoorwagen binnengeleid. Maar
schalk Foch groette militair, na de
voorstelling der leden en overhandig
de Erzberger zijn volmacht. Na on
derzoek vroeg Foch het doel van hun
bezoek; en hier laten wij het kort his
torisch gesprek volgen:
ERZBERGER. Wij komen de
voorstellen van de Verbondenen ont
vangen.
FOCH. (Koel) Ik heb U geen
voorstellen te doen.
ERZBERGER. Nochtans, Presi
dent Wilson...
FOCH. Ik ben hier alleen om U
te antwoorden, wanneer U om Wa
penstilstand vraagt. Vraagt U Wapen
stilstand, zoo ja, dan kan ik U de
voorwaarden voorleggen.
ERZBERGER. Ja.
Generaal WEYGAND geeft lezing van
de tekst.
ERZBERGER. Kan ik die tekst
aan mijn regeering mededeelen en
kan het tijdstip voor antwoord, 72
uren, met 24 uren verlengd worden?
FOCH. Het tijdstip van 72 uren
werd door Verbondenen vastge
steld. Ik zal wachten tot 11 Novem
ber, 11 uur (Fransche tijd).
Gedurende het onderhoud dat 45
minuten duurde, bleef Maarschalk
Foch uiterst kalm, de Engelsche Ad
miraal speelde met zijn monocle, de
Duitschers waren teneergedrukt.
Een Duitsche afgevaardigde vertrok
hierop naar Spa...
In de nacht van 10 tot 11 Novem
ber had een nieuwe bijeenkomst
plaats. Tot 5 uur 's morgens werd
onderhandeld. Op dit uur was het lot
der volkeren beslist... Maarschalk
Foch en Admiraal Wemyss teekenden
eerst, daarna de Dui sche gevolmach
tigden.
De voorwaarden waren zeer hard
voor de Duitschers: bezetting van den
Rijn, niet vrijlating van de Duitsche
krijgsgevangenen, teruggave van El-
zas-Lotaringen, onmiddellijke levering
van 5.000 kanons, 25.000 mitrailleu-
zen, 3.000 mijnwerpers, 1.700 vliegtui
gen, 5.000 lokomotieven, 130.000 wa
gons, 5.000 cutokamions, ALLE SCHE
PEN der vloo\ terugtrekken van de
Duitsche troepen in Oost-Afrika, zwa
re vergoedingen in allerhande mate
riaal en grondstoffen, enz., enz.
De Duitsche afvaardiging verliet
het bosch van Compiégne op 11 No
vember, te 11 uur.
De Wapenstilstand duurde 36 da-
dagen. Hij werd driemaal verlengd en
OP 28 JUNI 1919 WERD DE VREDE
VAN VERSAILLES onderteekend.
Het oude Europa kwam echter niet
tot rust. De vrede van Versailles droeg
de kiemen voor nieuwe oorlogen, op
andere punten stak het oorlogsmon-
ster zijn kop weer op. Thans, 20 jaar
later, staan wij nog ver van den wer-
kelijken vrede al brachten de laatst»
gebeurtenissen de hoop dat men mis
schien eindelijk aan hoogerhand heeft
Ingezien dat wapengeweld niets kan
oplossen, en men met ernstige onder
handelingen meer kan bereiken.
De Vlaamsche Oudstrijders waren
steeds wars van alle oorlogsgeweld!
Zij weten, dat allen die in den oorlog
stonden, alleen maar slachtoffers wa
ren zij voelen geen haat tegen dia
anderen die ook DAT moesten doen
wat rij NIET wenschten... Zij spra
ken van verzoening. Zij richtten een
kruis op te Diksmuide, 50 meter hoog,
een kruis dat even symbolisch zijn
schaduw werpt over dezen en genen
IJzeroever. Zij prentten in zijn flan
ken, in de 4 wereldtalen, ook in d#
taal van den «gewezen vijand
GEEN OORLOG MEER
Nie wieder Krieg No more war
Plus jamais de guerre!
Zij schreven met hun oorlogsdeco
raties, gewonnen wie weet ten kosta
van hoeveel lijden en dood, dat ééne
brandende opschrift, dat de heel»
wereld door zou moeten lichten
VLOEK AAN DEN OORLOG!
Vandaag komt weer te Diksmuide
een keurbende van ons volk bijeen,
om ver van alle officieele parades, dia
woorden te herhalen, en in graniet
vast te leggen de VREDESWH. DER
VOLKEREN, die eiken oorlogsgruwel
verafschuwen, en er te bidden voor
de gevallen broeders hen vragende:
kracht en sterkte om te volharden in
den zwaren strijd voor Vlaanderen
en den Vrede. C. D. L.
ijaBBBnaBBaiBsssEsazHsiassBBn
in Belgie, van nu tot einde jaar, aan wia
ons zendt in postzegels of stort op post-
checkrekening 155.70 van V. Sansen-Van-
neste, Drukker, Poperinge, de som van
1,50 FRANK.
Voor het Buitenland lende saan ens per
t nternationeal Postsnandaat;
Uit Frankrijk: S,'Mt fr. (Belg. geld)
Uit Amerika: 8,75 fr. (Belg. geld)
l3t!2a£EiE£3Ea23BSlBaBaBaSXlBllBIEflaaBBfiBBBEEE3£5:£332Ë2aailUBfln
BRUNO MUSSOLINI IN DEN ECHT GETREDEN
Over crCrf'.c dagen word te Rome het huwe. jk van Mussolini s a zoen, Br-ino,
die huwde met Signora Gina Ruberti. ingezegend. I.ier z:e:i v.e l.cj laoraen-
staand koppel tijdens dc plechtigheid. Op den achtergrond h.usionnr a.o by oei»
plechtigheid aanwsiig was»