November HOTEL BELVEDERE, WEENEN De Slag van Ramskapelle IN ONS LAND Twintig jan? geleden, dog op dag, i :d geteefcend KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER VAN 25 T©T 39 GXT8BER 9994 INTERNATIONAAL OVERZICHT WE ZENDEN ONS BLAD ZONDAG 13 NOVEMBER 1933 WEEKBLAD: 50 CENTIEMEN «DE HALLE» Katholiek Weekblad van leper Bureel; Boterstraat, 53, IEPER. ABONNEMENTSPRIJS VOOR 1 JAAR (per post) Binnenland 25fr. 'Jelgisch Kongo 45.fr. Frankrijk 45.fr. Alle andere landen 65.fr. Medcu/tfkers zim verantwoordelijk voor kun artikels 1OT—1,'IB B3ttg—I L 6 JAAR. N- 46 TARIEF VOOR BERICHTEN Kleine berichten per regel 1.fr. 2 fr. toel. v. ber. m. adr. t. bur. Kleine berichten (minimum) 4.fr. Annoncen zijn rnor-.f te betalen en I tiouwber. en Bedank, (min.) 5.fr. i moeten tegen den Woensdag avond Drukker-Uitgever: SANSEN-VANNESTE, Poperinge. T l. Poperinge Nr 9. Poitchec' rekening Nr 155.70. Te herhalen aankondigingen prijs op aanvraag. ingezonden worden. Kleine be- I richten tegen den Donderdag noen. Het was in achttien, hoe lang schijnt hst reeds? Het bosch van Houthulst was in de handen de.' Belgen gevallen, dat on- inneembaar bastion. Het was 't begin van 't einde. De Verbondenen betwistten het wereld kampioenschap van zwaar gewicht. Elk uur op de kaart veranderde het oor logsfront. De grenzen der militaire sec- tsurs versehcven zienderoogen; elke mi nuut gaf ons kanons en krijgsgevangenen, elk uur gaf een nieuw dorp, elke dag een nieuw arrondissement Vooruit! Omver en erover, omver door prikkeldra \derover, over "-bus putten. Vooruit! naar Brussel sens unique niets kon bet zegevierend offensief tegen houden. Onze troepen stopten, naaiden en her stelden den oorlogsmantei van Vlaande ren, zoo deerlijk gehavend e- too leelijk met bloed en slijk besmeurd. De klokken ware. er niet meer om ze- getonen aan te luiden. De Canadeezen hernamen Valenciennes; de Amerikanen Sedan; de En gelachen Maubeuge; de generaal Guilleaumont was al te Chimay en onze voorhoede naderde Gent a la va vite Den 11", te 11 uur, verkondigden eeni- gs klaroenen dat een zeker papier getee- kend was. Men zei: Een nieuwe eeuw luidt in. De Duitsch zal 't al betalen. On ze verwoeste gewesten worden n aardsch paradijs Mijn werk is gedaan zei Foch De oorlogswinkel werd gesloten om re den van verandering van woonst. Men ademde vrij. De soldaten gingen naa- huis, naar moeder, met of zonder verlof. De flesschen Bordeaux m Bourgogne .ropen uit hun ne tranchées ten allen kante. «Een mensch is geen rape zei de humorist. De piotten gingen voorwaarts met bloe men aan den loop van hun geweer als naar het land van belofte. De jonge dochters glimlachten r.aar de voorbijtrekkende compagnies. Hadden hun ouders het niet afgeraden, al de zottemutsen gingen trou wen met een onbekenden soldaat. Kakhi was de mode en de kleur van den dag. Generaal Degoutte (verleden week be graven) stapte Brussel binnen. Pétain deed zijn intrede te Metz, Cas- telnau te Colmar. Acht en zeventig groote Duitsche oor logschepen kwamen in de ze? van Schot land hun vlag strijken voor het Engelsch schio met naam Verdun Clémenceau en Poincaré omhelsden mal kaar openbaar te Metz. Koning Albert en Kardinaal Mercier groetten elkaar in de kathedraal van Ant werpen. Bilan: Nog zulk een victorie en Europa is er aan. EN NU? He1- menschdom teekent een pacht met de dwaasheid d*r bewapeningen. Index, devaluatie, conversie der renten, doppen, supertaks en apuendiciet, al nieuwigheden waarvan de plotten der be vrijding r oit gehoord hadden en die de menschheid toch niet gelukkiger maken. Het moderne leven is voor velen geen vettekot, vraag het maar aan de werk- loozen. Twintig jaar later... en de vrede ls nog niet gekomen. Nog is de wereld in astra- bantie, het tijdperk onzer huidige ge schiedenis is nog vulkanisch. Er is een betrekkelijke vrede, maar voor hoe lang en aan welken prijs en door wel ke capitulaties? Berchtensgaden en Munich zijn nu we reldberoemd, maar vroeger waren ze nooit vermeld in de oorlogr'. ulletijns zooals leper en Diksmuide, die al ng vergeten zijn. Groote mannen slaan een koutertje en beslicsen over het lot van de wereld. Hitler zet e;n wijden mond open en eischt. All right!» miir.heer Adolf. Ik zal mij met deze territoriale aan winsten vergenoegen (voor 1 et oogenblik. althans). «Ca colle». En in zijn eigen, zegt Hitler, mogen ze blij zijn, dat ik met zoo weinig tevreden ben. En hij droomt over zijn toekomst plan. Op een koelen morgen zal hij een sjampetter naar Brussel sturen met een vi- sietkaartjeTegen dezen namiddag te 4 u. moeten Euosn en Malmedy terugkomen in den schoot van het Rijk» Zooniet zal menheer Spaak kannen een appartement bespreken te Londen bij Benesj. En eensdaugs, peinst Hitler, zal ik mij ook permdtteeren een schelle van den Con go af te snijden, die toch veel te groot is voor een landeken als België. En de mogendheden zullen hem zeggen zooals tot den leeuw in het fabeltje van «La Fontaine»: Vous leur faites, Signeur, en les cro- quant beaucoup d'honneur. FN TOCH! En toeh ls 11 Nov. allerzielen der ge sneuvelde soldaten, een dag van gebed voor hen en ook opdat hun offer zou vruchten dragen van bestendige vrede. Heden vergeten we alle barbaarschheid en gruwel van den oorlog. Liefde voor leven den en dooden. Nooit is de toekomst som ber als men op Gcd betrouwt. Moge de vrede komen in de harten, en in de lan den, de vrede van Christus in het rijk van Christus. Verstrooi, o Heer, de volkeren die oorlog willen! H. Hart van Jezus, onze vrede en onze verzoening, wij betrouwen op U. Maria, Koningin van de vrede, bid voor ons. SLOT De klaroen die den laatsten wapenstil stand zal blazen over het heelal Cessez le feu! aan de vier uiteinden der we reld, zal aan zijn embouchure een engel- mond hebben en 't laatste oordeel zal een kwart later beginnen met de eeuwige vre de. A. B. iKasBaBBaHaBBBUssaiaBBiiasEsgiseaBaagzssasBaRBsassaaiBaaBi HET 57" KONGRES DER SOCIALISTISCHE PARTIJ Oneenigheid en nijdig gekijf. De patron Vandervelde neemt ontslag als voorzitter. Zaterdag en Zondag 11. heeft de Socia listische Partij te Brussel haar 57" Kon- gres gehouden. In de eerste zitting werden, na de ope ningsrede en de hulde aan de afgestorven leden Anseele en Pastur gebracht, de bui- tenlandsche vertegenwoordiging op het Kongres welkom geheeten. Onder dezen bevonden zich Socialisten uit Frankrijk, Spanje, Nederland, enz. Met die van Spanje was opgekomen de Burgemeester van Madrid, de Heer Rafaël Hencho Onmiddellijk daarna werd ele bespre king over de internationale politiek inge zet door de patron Vandervelde Met de zelfstandigheiaspolitiek van de Regee- ring gaat hij akkoord, maar met het op richten van versterkingen aan de Fransch- Belgische grens acht hij totaal overbodig; hij noemt het weggesmeten geld. Verder had spreker het over den Volkenbond, het vormen van een blok der demckratische landen, de Internationale en tenslotte de vertegenwoordiging bij de Regeering van Burgos, die hij niet aanvaarden kan Daarop werd het woord genomen door Heer Spaak, die de toedracht der kwestie betreffende de vertegenwoordiging te Bur gos uiteenzette. Als Eerste-Minister kan hij niet ontsnappen aan dien eisch. Hij komt dus raad en hulp vragen. Over de belangen van ons land in Nationaal- Spanje heeft hij een enkwest doen instel len. Het uitgebracht verslag stelt vast dat bij gemis aan vertegenwoordiging or.s land belangrijke contracten heeft gemist. Het verlies moet op ettelijke tientallen mil- licenen gerekend worden. Nagenceg alle ekcnomische lichamen van ens land eischen een- vertegenwoordiging. Er is voor meer dan één milliard Bel gische frank belegd in Spanje. Voor het uitbreken van den oorlog voordln wij naar Spanje voer 231 raillicon frank uit. Thans nog voor 54 millicen frank naar Rood-Sp-anje en 3.S00.093 fr. naar Nntlonaal-Spanje Er zijn nog slechts vijf landen ln Euro pa die Burgos niet erkend hebben: Bel gië, Sovjet-Rusland, Frankrijk. Littauen en Zweden (intusschen deed Zweden de erkenning). Aldus de Heer Spaak. Daarop werd de alge me ene bespreking ingezet. De meeningen bleken uiterst ver deeld. Het meerendeel der sprekers kant ten zich tegen eenige vertegenwoordiging te Burgos. Het fascisme bleek weeral de grootste vijand. Heer de Brouckère brak weeral een lans voor de zoo deerlijk mislukte collectieve veiligheid. Voor hem zijn diegene die za ken willen doen met Nationaal-Spanje slechts oorlcgsprcfiteurs. Heer Herman Vos verklaarde dat men niet te veel concessies heeft gedaan aan Duitschlamd, maar dat men die te laat had gedaan. Het zijn de Socialisten die vroeger den Anschluss van Oostenrijk met Duitsch. land hebben gewild. De bloei van 't Natio- naal-Socialisme in Duitschland is een ge volg der vergissingen der geallieerden. Men dient rekening te houden met de failliet van Genève. België moest dus zijn buitenlandsche politiek wijzigen, zooals dit dan ook werd gedaan. Voor de Socia listen ware het een grove fout de Regee ring tot ontslag te dwingen om de kwestie van Burgos. Een verkiezingsveldtocht hierover zou voor de Socialisten een ramp worden. Heer Spaak kwam dan nog tusschen om te verklaren dat de bespreking hem geen vingerwijzigingen hadden gebracht. De kwestie stelt zich als volgt: of Burgos, of Regeeringscrisis. In een Regeerings- crisis over die kwestie zouden de Socia listen in ieder geval geen voordeel uit halen. Hij wil niet dat men later van hem zegge dat hij, bij gebrek aan wijsheid onder zijn beleid, de Socialistische Partij schipbreuk heeft laten lijden op de rotsen, waarop in andere landen de Socialistische Partijen eveneens schipbreuk hebben ge leden. Ten slotte pleitte hij nog voor onze zslirtandigheidspciitiek. Tot slot van den eersten dag kregen de kongressisten nog e;n heftige anti-fascis tische rede te hooren van dsn Heer Rcllin, die nog de droom der collectieve veilig heid niet heeft laten varen. ZIE VERVOLG OP 2* BLAD. 6233a3agg3333n23as3as3B3aaa3gEgg3Ka3sa:ra5i:3aajsaBB'3ga:3Bnsi HET ZELFMOORD-EATAILLON Zoo noemen de Engelschen in Palestjna het kleine h.'.taiUcn hunner landgenooten dat cp een gepantserde autowegen a.tijd maar door lijdt op de ijzerwegen rond de hijsend.-1sta cara om rile ijzerweg..riteer van bo.u:r.ndagen to vrijwaren. Hieioovcu geven we een foto ven dergelijke pantserauto waarop machinegewe ren zijn opgcste.o. VAN RUNCIMAN TOT... Het is pas twee maanden geleden, dat Lord Runciman, na lange en on vruchtbare pogingen, voor de plots op de spits gedreven omstandigheden, zijn bemiddelingsrol moest stopzetten. En toch is het alsof er reeds jaren vervlogen sedertdien, jaren die de kaart van Europa totaal wijzigden en de internationale politiek een besliste nieuwe wending deden nemen. Verleden week werd in het Hotel Belvedere te V/eenen, door het scheids gerecht, onder de leiding van Minis ter von Ribbentrop en Minister Ciano, een punt geplaatst na de beroerde tijdspanne, die Europa tot het paro- xysme van zenuwachtigheid bracht en waarbij het oorlogsspook het ban ge avondland een oogenblik deed hui veren. De nationaliteitenkwestie in Tsje- cho-Slovakije is thans opgelost, op een wijze, dis niemand een half jaar geleden zou hebben durven voorspel len. Het kón heel anders gebeurd zijn. Doch zooals zoovele keeren in de ge schiedenis heeft niet het gezond ver stand en de' geest van gulden middel mate kunnen zegevieren, maar icel het ultieme middel der macht. De huidige oplossing moge uitdruk kelijk gewenscht zijn van bepaalde zijde, het zijn dan toch weer de dwin gende omstandigheden en de onbuig zaamheid van de stellingen van ze kere Staatshoofden, die aan het ver loop der gebeurtenissen de gekende richting gegeven hebben. Toen Runciman zijn taak begon, was het duidelijk, dat Duitschland, niets meer verlangde dan de autono mie van de Sudeten-Duitschers, die daardoor over een nieuwe macht zou den beschikt hebben in een federale Staat en de na-oorlogsche politiek van Benesj zouden omver geworpen hebben door een onttakeling van de banden die de Staat tot dan toe met communistisch Rusland en Frankrijk bonden. Tsjecho-Slovakije immers was de brug die Oost-Europa met West- Europa verbond en die geweldig de as Rome-Berlijn hinderde. De Tsjecho-Slovaksche regeering heeft zijn centralistische politiek niet willen opgeven, temeer daar het re kende op de steun van Rusland, Frankrijk, Engeland en zelfs een oogenblik op die van de Vereenigde Staten. ONTGOOCHELING. Doch in die verwachtingen is het deerlijk ontgoocheld geworden en van Benesj, die steeds als een zeer gesle pen diplomaat gekend is geweest, had men wel iets anders mogen verwach ten, tenzij dat hij wetens en willens op oorlog aanstuurde en daarin ge heel Europa wilde betrekken. En in dit geval heeft hij zich geopenbaard als de schurk, zooals verschillende na- oorlogsche diplomatische schrijvers hem voorgesteld hadden. Thans in plaats van de federale Staat, die gegrondvest zou geweest zijn op dezelfde economische basis van het unitaire rijk, hebben we na de regeling te Weenen een onttakeld en verzwakt Tsjecho-Slovakije, dat veel sterker met de as Rome-Berlijn In het Hotel Belvedere te Weenen heeft Graaf Ciano, Schoonzoon van Mussolini en Italiaansch Minister van Buitenlandsche Zaken, samen met Heer von Ribben trop, Duitsch Minister van Buitenlandsche Zaken, in tegenwoordigheid van hun be'der afgevaardigden, belangrijke punten besproken waarvan onze medewerker aande artikel den korten inhoud en beschouwing erover ezeten bemerken we, van voor gezien, Heer von Ribben- Graaf Ciano, beiden hun besluiten onderteekencr. Roskam in nev weergeeft. Aan tafel trop en, van verstrengeld wordt, dan Duitschland of Italië, het ooit hadden kunnen ver hopen. Door zijn economische zwakheid, zal het totaal in het productie- en distributieapparaat van het Derde Rijk opgeslorpt worden, zoodat er omzeggens geen tolgrenzen meer zul len bestaan tusschen die twee landen. Met de samenwerking van Hongarije en Joego-Slavie, zal eindelijk voor Duitschland, de verwezenlijking aan breken van deze Groszraumwirt- schafts T>-droom, die aan het Derde Rijk een steeds verdergaande onaf hankelijkheid van de overige wereld moet waarborgen. Het zelfstandige, centralistische Tsjecho-Slovakije bestaat niet meer. Het is verdwenen met zijn schepper, die wellicht voor de rest van zijn le ven van op een Amerïkaansch kate- der, zijn levenservaringen, droomen en ontgoochelingen zal doceeren. DE HONGAREN. We hebben reeds in een voorgaand artikel («Roet in *i> eten te Komar- no i) gewezen, hóe de onderhande lingen voor de afstand der Hongaren, die in Slovakije woonden, in 't hon derd geloopen zijn. Sedertdien zijn onderhandelingen ingezet geworden, voor de tusschenkomst van een scheidsgerecht, met Duitsche en Ita- liaansche regeeringsafgevaardigden en deze zijn thans uitgeloopen op de be slissing van Weenen. Over deze beslissing heeft de pers niet lang gecommenteerd. Wel blijkt men in ruime mate toegegeven te heb ben aan de Hongaarsche eischen. Een groot aantal Slovakken en Roethenen zijn overgegaan naar Hongarije. An derzijds is de belangrijke stad Bra tislava, een smeltkroes van drie na tionaliteiten, bij Slovakije behouden en is Roethenie, hoewel zeer verminkt, onafhankelijk gebleven, zoodat de ge meenschappelijke Poolsch - Hongaar sche grens niet toegestaan is gewor den. DE NIEUWE STATEN. Tsjecho-Slovakije is thans een fe derale Staat van Tsjechen, Slovakken en Roethenen, zooals het had moeten opgericht worden door de na-oorlog sche regeeringen, ingevolge uitdruk kelijke beloften, zooals deze aan de Slovakken gegeven in de overeen komst van Pittsburg (V.S.A.). De Duitschers zijn naar Duitscheland ge gaan en hebben met zich heel wat economische rijkdommen, vooral be langrijke grondstoffenbronnen mee genomen. Hongarije is door de aanwinst van meer dan één millioen inwoners, wel merkelijk versterkt, maar het land heeft er toch zijn oud landbouwka- ralcter niet bij ingeboet. De genaaste grondgebieden behoorden tot de groo- ts natuurlijke Hongaarsche laagvlak te, die zich ook in Roemenie en Joego- Slavie uitstrekt en die een zuiver land- bouwkarakter draagt. Toch heeft Hon garije door de aanwinst van drie be langrijke steden, die vroeger aan Tsje- cho-Slovakije behoorden, enkele in dustrieën meegekregen. Nog is Ce nationaliteitenkwestie in Midden-Europa niet opgelost. Doch voor de grootste afwijkingen is dan toch een regeling getroffen, die het oorlogsgevaar van deze zijde aanzien lijk verminderd heeft. Daardoor ver wachten we een tijdperk van politieke vrede, teneinde de economische wel vaart in alle landen voor te bereiden op grond van nieuwe princiepen. (Verboden nadruk.) ROSKAM. jBSBaaasaasssjBasissBBaEQBBatBBBBBaxBBBaBBs sasBaEBflaaaBMBoaasEaaBBBaBSMsaseESBSHB? DE SLAG VAN RAMSKAPELLE DOOR GENERAAL SIX Voor de 24* maal hadden wij den ver jaardag, einde October, van den roemrij ken slag die, op een beslissende zegevie rende wij ze, een einde stelt aan den siag van den IJzer. Aan de zijde van de moedige soldaten van de 42" Fransche leger af dealing, heb ben verschillende van onze prachtige li nieregimenten zich onderscheiden en het ons zoo geliefde 6* linieregiment heeft er onsterfelijken roem verworven. Ten einde zich een beter denkbeeld te vormen van den slag van Ramskapelle m <re krijgsverrichtingen aan den Uaer, en om zijn juiste beteekenis te doen geiden op den gelukkigen uitslag van den strijd, is het ncodig een weinig achteruit te gaan en vluchtig de feiten te overzien die den slag voorafgingen en hem uitlokten Alleen genoipen door de fusilliers ma- rins van Ronarc'h, stond ens klein le ger, reeds fel verzwakt, sedert acht dagen voor den strijd voor Calaisdie de Duitschers beslissend wilden winnen. Op 28 October moest het leger wijken voor een geweldig artillerievuur dat aan de bocht' van Tervaeten sedert drie dagen de afgematte verdedigers in 't flank aan viel, ze dcodelijk trof in hun vernietigde loopgraven en aan de tegenstrevers toe- li: t tien stroom over te steken. Te vergeefs ondernemen onze zwaar ge teisterde bataljons menigvuldige tegen aanvallen; te vergeefs is de tusschenkomst van de 42* Fransche iegerafdeeling op 24 en 25 October om den toestand te red den: beslist is de IJser voor ons verloren. Er blijft niets anders te doen dan den weerstand voort te zetten op den spoor weg van Diksmuide naar Nieuwpoort, waarvan den dijk, 1 tot 2 m. hoog, van af 26 October, onze vesting zal zijn. Het bevel van den Koning, Opperbevel hebber van het leger, luidt: streng ver bod verder achteruit te gaan; de spoor weg moet kost wat kost in onze handen blijven. De Fransche troepen worden verdeeld op heel het front, vermengd met onze eenheden die, niettegenstaande hun afge matheid, nieuwen moed zullen putten in de tsgewcordigheid van de verbonden le- cngrS. Op heel de lengte von het nieuwe front, zet de vijand zijn aanvallen voort en breidt ze zelfs uit; het lijkt cf zijn voor raad obussen en mannen onuitputbaar is, want, niettegenstaande bloedige verlie zen, vermeerdert zijn aanvalsvermogen naarmate onze krachten verminderen. Menschelijk gesproken, zijn onze man nen t'einde alie krachten; de munities zijn bijna niet meer voorhanden, er ont breekt aan onze linie een onoverschrijd- baar water; doch daarvoor zorgt het op perbevel van het leger: op 25 October wordt beslist het terrein, gelegen ten Oos ten van den spoorweg, te doen onder wa ter zetten. Maar het werk om dit bevel ten uitvoer te brengen zal lang duren; het onder wa ter zetten van een front van 10 kilometer moet langzaam geschieden: vijf dagen zal men het nog moeten volhouden. Den 27 en 28 October kunnen de po gingen van den vijand gemakkelijk te gen gehouden worden; ten andere, 't zijn maar lokale aanvallen, om de sterkte van ons front te beproeven. Er den 26" neg niet in gelukt zijnde den spoorweg in te nemen, beeft hij wat rust ncodig om een groeten a-nval voor te bereiden die ons, naar zijn vaste hoop, een beslissende ne derlaag moet bezorgen. Hij kitst daarvoor den nacht van den 23 tot 30 October. Reeds in den namiddag van den 23° hebben we verschillende nogal hevige lo kale aanvallen afgeslagen; 's avonds wor den die aanvallen hernomen, namelijk vóór Ramskapelio, maar zonder eenig succes. Te 22.30 uur herneemt de vijand een nieuwe aanval ten Zuiden van Ramska pelle, aan kilometer 11 van d«n spoorweg, waar, links en rechts van dit punt het 151" regiment Fransch voetvoik en het 5" Belgisch linieregiment opgesteld zijn; dit laatste regiment, dat de wacht hield gedurende den namiddag van den 23°, hield stand, niettegenstaande het klem aantal mannen waarover het beschikte, op een front van 3 kilometer tot aan het kanaal van NieuwpoortVeurne. Cp 30 October, te 4.45 uur, een nieuwe te vergeeische aanval; eindelijk, rond 5.30 uur, r.a een 1 evig geschut met kanon nen en bommenwerpers, geiukten dichte rangen voetvolk er in een stormaanval te ondernemen en voet te z.tten op den spoorweg; onmiddellijk openen de vijan delijke mitrailleuzcn en geweren een lengtevuur cp heel den spoorweg tot aan het station van Ramstapelle. De vijand wint geleidelijk veld naar het Noorden en dwingt de kompagnies van hst 5" zich terug te trekken; Ramskapelle wordt ingenomen, niettegenstaande een hardnekkigen weerstand van de solcaten van het 5» en de tusschenkomst van het 1" bataljon van het 6* linieregiment, op wacht c-p de Jcckveldhoeve. Het lal" Fransch regiment, wiens lin kervleugel onbeschermd was, doet twee van haar reserve kompagnies in scherpe bocht naar de Violonhoeve optrekken. De toestand werd bijna onhoudbaar; moesten de Duitschers de linie kunnen breken dan ware Nieuwpoort, het laatste verdedigingspunt, in den rug aangevallen en wellicht zou de beele spoorweglijn in genomen worden. Dit was vooral ten slotte de vrije weg naar Duinkerke en Calais: het doel van het vijandelijk offensief. Men mocht dus geen tijd verliezen; men moest trachten den vijandelijken vooruitgang stop te zetten, in afwachting dat nieuwe sterke legerfcrachten de aan vallers terug over den spoorweg zouden kunnen terugdrijven. Generaal De Bra uwe re, bevelhebber van de troepen in het 1* linie, begrijpt het ten volle en neemt seffens maatregelen om den vooruitgang van den vijand, zooniet te stoppen, dan toch te belemmeren: het 6" linieregiment, in 2" linie, staat onder zijn orders; hij beveetl vooruit te dringen naar Ramskapelle. Onderwijl bee it luitenant-generaal Das sin, kominandant van den seeteur, te tiiJ uur vernomen hebbend, wat gebeurd was, dadelijk het 7" linieregiment, reserve van de 2" icgerafdeeling, bevolen de stel lingen achter c.e Kooinofsiraat in te ne men; het 1" bataljon, naar <re Kooihoi- orug toe,; het 2" ooet van de Aliaertsrui- zen; het 3" ten Zuid-Westen van ce Jocs- veiahoev-e. ïeraelvertijd doet hij beroep op het 16" batarjon fransche jagers, g^- K. an tonnend in ae AllaertSiiuzeu, om bet 6" rin_eregiment ter hulp te snellen. Hij doet ook beroep op Generaal Gros- setti, bevelhebber van de 42* Franscne jegtrafdeehng, ten einde reservetroepen ics te krijgen, om zoo noodig een tegen aanval iu te voeren. Kolonel Lebacq, bevelhebber van het 6" hnteregiment, heeft zijn 1* bataljon vooru- g-scno.en, ondersteund door ecn- htaen van het 3" bataljon, in sectie nu- traiueuaen van de 6* brigade en 2 kom pagnies van het 16" jagiis; die aanvars- massa schuift vooruit in de richting Zuid- West van Ramskapelle. Meer naar het Noorden schrijdt het 3" bataljon, waar van hij deel uitmaakte, de Kooihofvaart over, geholpen door 2 kompagnies van het 14" linie en door 1 bataljon van het 7" li nie en bezet de linie Noord-Oost van net dorp. M«n vordert ten koste van groote in spanning; want overal snijden grachten van 2 tot 4 m. breedte, den weg af, ter wijl men zich moet dekken voor het vuur der mitrailleuaen door den vijand opge steld. Op het punt den aanval op Rams- kajjelle te wagen, kunnen wij geen voet grend meer winn-en, niettegenstaande een heldhaitigen wil allen bezielt. ZIE VERVOLG OP TWEEDE BLAD. Zijt U ooit te Compiégne (Noord- Frankrijk) geweest, in het bosch van daa V/aponstilstand, waar de «Cla- rlère de l'Armistice een groot rustig on?n p'ein midden het dichte histo- 1 :che bosch, U herinnert aan deze eer.ige gebeurtenis? Het is alsof men buiten de wereld staat en zijn adem inhoudt, als door een soort eerbiedige vrees bevangen. HIER, op deze plaats viel de eindbeslissing. Hier werd met één pennetrek de afschuwelijke moordpartij stilgelegd. Eiken dag vielen er 6.400 dooden! Zij die nog ieefden op 11 November, te 11 uur, mochten die blijvende angst van on zekerheid voor den dag van morgen afleggen, zij zouden naar huis keeren! Zij alleen die voor dat vreeselijk dilema van leven of dood hebben gestaan, weten wat een zucht van verlichting cp 11 November in hun hart opging: Het was gedaan, geen moord, geen oorlog meer! Geen blij vende onrustige onzekerheid, zij zou den leven! Elke dag 6.400 dooden! Een dag langer en wie weet waren wij zelf niet onder een dier dagelijksche doo den? En nu, gedaan die knagende vrees. Het nieuwe leven ging beginnen! Hoe dat nieuwe leven voor óns, Vlaam- sche IJzerpiotten, is geweest zullen anderen U vertellen. Hoe men ons nog maanden lang van onze geliefden verwijderd hield, en den Rijn op stuurde, zonder eerst vader of moe der te mogen zien, na 4 jaren af scheid!... Hoe men onze Vlaamsche vrienden vervolgde en als honden heeft opge jaagd zal de geschiedenis eens schrij ven. Hoe men eerst, na méér dan een jaar lang nog, de oudstrijders te heb ben gekaserneerd, ze einde 1919, DUS EEN JAAR NA DEN WAPENSTIL STAND, van den militairen dwang verloste. Hoe de eene ontgoocheling op de andere volgde bij onze con- tactname van het nieuwe leven... dat wij allen toe!', zóó veel schooner en anders hadden gedroomd! Hoe de we reld weer bewapende en de haat ze gevierde; had men ons niet doen vech ten tegen militarisme en opdat dit de laatste aller oorlogen zou wezen. Wat waren wij toch naïeve piotten, gin der aan den IJzer... En toch, al ons lijden, met zooveel liefde gedragen voor ons volk, zou niet noodloos zijn. Nu eerst, na 20 jaar, komt er een nieuwe hoop lichten in de zielen. Vlaanderen krijgt weer zelfbewustzijn en wordt gered: als wij maar één zijn! Hebben de volkeren, in de laatste beroerde Septemberdagen niet duide lijk hun afschuw voor een nieuwe oorlogsramp uitgedrukt en den oor log gevloekt! A 11 NOVEMBER 1918. Reeds weken voelde men het einde komen. Voor de soldaat op het front was het echter een vreeselijke tijd, aanval op aanval! Vooruitrukken in nieuwe stellingen en nieuwe avon turen. Intusschen waren de grooten op 4 October met de besprekingen aan gevangen, Prins Max. von Baden had beroep gedaan op Wilson, de Voor zitter der Vereenigde Staten. Minis ter Erzberger werd enkele weken la ter met de zending gelast. Op 7 November verlieten de 5 autos met de Duitsche afvaardiging het groot hoofdkwartier te Spa. 's Avonds waren zij te Chimay, dat volgepropt zat met aftrekkende troepen. De eer ste wagen droeg een groote witte vlag n een klaroen schalde onophoudend. Het vuur werd enkele uren gestaakt op dit punt. Te La Chapelle op het Fransche front namen de Duitschers plaats in de Fransche Stafautos. Te Tergniér wachtte een fronttrein en met geblindeerde vensters kwam de trein op 8 November, te 7 uur 's n ,r- gens, in het bosch van Compiégne aan en hield stil voor deze van Maarschalk Foch. Te 9 uur 's morgens werden de Duitsche afgevaardigden in de Fran sche spoorwagen binnengeleid. Maar schalk Foch groette militair, na de voorstelling der leden en overhandig de Erzberger zijn volmacht. Na on derzoek vroeg Foch het doel van hun bezoek; en hier laten wij het kort his torisch gesprek volgen: ERZBERGER. Wij komen de voorstellen van de Verbondenen ont vangen. FOCH. (Koel) Ik heb U geen voorstellen te doen. ERZBERGER. Nochtans, Presi dent Wilson... FOCH. Ik ben hier alleen om U te antwoorden, wanneer U om Wa penstilstand vraagt. Vraagt U Wapen stilstand, zoo ja, dan kan ik U de voorwaarden voorleggen. ERZBERGER. Ja. Generaal WEYGAND geeft lezing van de tekst. ERZBERGER. Kan ik die tekst aan mijn regeering mededeelen en kan het tijdstip voor antwoord, 72 uren, met 24 uren verlengd worden? FOCH. Het tijdstip van 72 uren werd door Verbondenen vastge steld. Ik zal wachten tot 11 Novem ber, 11 uur (Fransche tijd). Gedurende het onderhoud dat 45 minuten duurde, bleef Maarschalk Foch uiterst kalm, de Engelsche Ad miraal speelde met zijn monocle, de Duitschers waren teneergedrukt. Een Duitsche afgevaardigde vertrok hierop naar Spa... In de nacht van 10 tot 11 Novem ber had een nieuwe bijeenkomst plaats. Tot 5 uur 's morgens werd onderhandeld. Op dit uur was het lot der volkeren beslist... Maarschalk Foch en Admiraal Wemyss teekenden eerst, daarna de Dui sche gevolmach tigden. De voorwaarden waren zeer hard voor de Duitschers: bezetting van den Rijn, niet vrijlating van de Duitsche krijgsgevangenen, teruggave van El- zas-Lotaringen, onmiddellijke levering van 5.000 kanons, 25.000 mitrailleu- zen, 3.000 mijnwerpers, 1.700 vliegtui gen, 5.000 lokomotieven, 130.000 wa gons, 5.000 cutokamions, ALLE SCHE PEN der vloo\ terugtrekken van de Duitsche troepen in Oost-Afrika, zwa re vergoedingen in allerhande mate riaal en grondstoffen, enz., enz. De Duitsche afvaardiging verliet het bosch van Compiégne op 11 No vember, te 11 uur. De Wapenstilstand duurde 36 da- dagen. Hij werd driemaal verlengd en OP 28 JUNI 1919 WERD DE VREDE VAN VERSAILLES onderteekend. Het oude Europa kwam echter niet tot rust. De vrede van Versailles droeg de kiemen voor nieuwe oorlogen, op andere punten stak het oorlogsmon- ster zijn kop weer op. Thans, 20 jaar later, staan wij nog ver van den wer- kelijken vrede al brachten de laatst» gebeurtenissen de hoop dat men mis schien eindelijk aan hoogerhand heeft Ingezien dat wapengeweld niets kan oplossen, en men met ernstige onder handelingen meer kan bereiken. De Vlaamsche Oudstrijders waren steeds wars van alle oorlogsgeweld! Zij weten, dat allen die in den oorlog stonden, alleen maar slachtoffers wa ren zij voelen geen haat tegen dia anderen die ook DAT moesten doen wat rij NIET wenschten... Zij spra ken van verzoening. Zij richtten een kruis op te Diksmuide, 50 meter hoog, een kruis dat even symbolisch zijn schaduw werpt over dezen en genen IJzeroever. Zij prentten in zijn flan ken, in de 4 wereldtalen, ook in d# taal van den «gewezen vijand GEEN OORLOG MEER Nie wieder Krieg No more war Plus jamais de guerre! Zij schreven met hun oorlogsdeco raties, gewonnen wie weet ten kosta van hoeveel lijden en dood, dat ééne brandende opschrift, dat de heel» wereld door zou moeten lichten VLOEK AAN DEN OORLOG! Vandaag komt weer te Diksmuide een keurbende van ons volk bijeen, om ver van alle officieele parades, dia woorden te herhalen, en in graniet vast te leggen de VREDESWH. DER VOLKEREN, die eiken oorlogsgruwel verafschuwen, en er te bidden voor de gevallen broeders hen vragende: kracht en sterkte om te volharden in den zwaren strijd voor Vlaanderen en den Vrede. C. D. L. ijaBBBnaBBaiBsssEsazHsiassBBn in Belgie, van nu tot einde jaar, aan wia ons zendt in postzegels of stort op post- checkrekening 155.70 van V. Sansen-Van- neste, Drukker, Poperinge, de som van 1,50 FRANK. Voor het Buitenland lende saan ens per t nternationeal Postsnandaat; Uit Frankrijk: S,'Mt fr. (Belg. geld) Uit Amerika: 8,75 fr. (Belg. geld) l3t!2a£EiE£3Ea23BSlBaBaBaSXlBllBIEflaaBBfiBBBEEE3£5:£332Ë2aailUBfln BRUNO MUSSOLINI IN DEN ECHT GETREDEN Over crCrf'.c dagen word te Rome het huwe. jk van Mussolini s a zoen, Br-ino, die huwde met Signora Gina Ruberti. ingezegend. I.ier z:e:i v.e l.cj laoraen- staand koppel tijdens dc plechtigheid. Op den achtergrond h.usionnr a.o by oei» plechtigheid aanwsiig was»

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1938 | | pagina 1