OP EEN VISCHBAK NAAR IJSLAND IVERSTOPTEI DE AFREIS Een Diocesane Syiode in het Bisdom Brugge LEERRIJKE REPORTAGE Heftig verzet tegen de uitgevaardigde Decreten Het is uit met de week ven den dubbelen Zondag door JEF VAN WYNSBERGHE wm. WERELDGEBEURiEMSSEN FRANKRIJT ITALIË NA DE H. MIS TE KAASKERKE, OPTOCHT NAAR DEN IJZERTOREN Ter twintigste herdenking van den wa penstilstand werd een indrukwekkende plechtigheid gehouden aan en in den XJzertoren te Diksmuide, dit in het teeken van het «Nooit meer oorlog». Deze herdenking werd ingezet s morgens ln de kleine dorpskerk te Kaa«kerke, waar een plechtige Mis werd opgedragen door Z. E. H. Pastoor Vinck, tot zielelafenis van al de gesneuvelden. Een talrijke groep bedevaarders was aanwezig, wel twee duizend man, en het kerkje was te klein om allen toegang te verleenen. Na de eenvoudige en treffende kanselrede van den E. H. Pastoer werd door alle aanwezigen het gebed opgezegd voor den Wereldvrede. Na de Mis werd de stoet gevormd. Tal rijk waren de opstappenden. Onder het spelen van treurmarschen trok de stoet I-aar het IJzergedenkteeken, waar door Prof. Da els een rouwkrans werd neer gelegd aan den Nooit meer oorlog steen. Zwijgend trokken de aanwezigen dan in de crypte, waar door Prof Daels, voorzit ter van het IJzerbedevaartkomiteit, een gedenksteen werd onthuld waarop volgen de woorden gebeiteld staan: Door den Vredeswil der volkeren en de herinnering aan der oorlogsgruwel 1914-1918 werd in dit jaar 1938 een nieuwe wereldramp voorkomen Namens het T~"-'waertknmlteit werd vervolgens door Hr G. Lefever, algemeen voorzitter van V. O. S., een toespraak ge houden. Spreker herinnerde aan het lijoen van de oorlogsjaren, aan de politieke ver gissingen en woordbreuken vn na den oorlog, aan de bange dagen van einde September 11., aan den vrede van Muen- chen en betoogde ten si te te dat vrede r'~t ligt op den v. "g der bewapening. Zijne Eminentie Monseigneur Lamiroy heeft in een schrijven aan de primters van zijn bisdom laten weten dat op 24 No- vamto. r de diocesane synode zal gehouden worden. WAT IS EEN DIOCESANE SYNODE? Minstens om de tien jaar moet in elk bisdom een synode gehouden worden, dat wil zeggen een vergadering van geeste lijken, waar men bij uitsluiting van elk ander onderwerp alleen spreekt over de nooden en nuttige zaken voor de priesters en de geloovigen van het diocees. Alleen de bisschop van het diocees heeft het recht om een synode bijeen te roepen, die dan- in de kathedrale Kerk moet ver gaderen onder voorzitterschap van den bisschop. De volgende geestelijke personen wor den door den bisschop opgeroepen: 1. de Generaal Vicarissen. 2. de titulaire en eerekanunniken van de kathedrale Kerk. 31 de bestirm-ders en de professoren van het Groot Seminarie, alsook de bestuurder van het Klein Seminarie. 4. al de dekens van het bisdom. 5. al de pastoors van de stad Brugge. 6. een pastoer uit elke dekenij, verkozen door de andere pastoors van de dekenij. 7. de abten van het bisdom en een over ste van elke reguliere priesterorde in het bisdom gevestigd. Daar de synode een groot belang voor het geestelijk goed van het bisdom heeft, vraagt Zijne Excellentie Mgr Lamiroy dat men met veel aandrang de noodige ze gen zem afsmeeken en gedurende de H. Mis speciaal bidden tot de H. Geest voor het welslagen van deze synode. laeBESRBzaassasassassiiEssKisnBaaa li?2rijpïsidfi Ftaaaüeeid mant- reg«ï©n in Frankrijk De financieele maatregelen welke de Fransche Regeering gemachtigd was te treffen ingevolge de 'bekomen financieele volmacht werden eindelijk op Zaterdag 12 November 11. goedgekeurd door de Regee ring en de noodige decreten werden uit gevaardigd. Doae decreten werden dienzelfden Za terdag avond door de Regeering goedge keurd met eenparigheid van stemmen. Te voren hadden President Lebrun en Eerste-Minister Daladier een oproep ge richt tot de bevolking om de noodzakelijke maatregelen goedwillig te aanvaarden. Aan de oud-strijders, tijdens het banket van de wapenstfistandsviering, verklaarde Hr Daladier o. m. dat van 1929 tot 1937 de produktie in Frankrijk slonk met 25 wijl in Duitschland de produktie steeg met 17 en in Engeland met 25 Ver der zegde hij dat het land nu te kiezen had tusschen een langzaam verval of een herwording door den arbeid, door de krachtinspanning. Nog dat hij dacht dat de Franschen thans veel gelukkiger zou den zijn hadden zij meer kinderen ror.d hun tafel. In een radio-rede lichtte Hr P.eynaud, den Minister van Financiën, de uitgevaar digde dec-eten toe. Hr Reynai'd betoogde dat het uit moest zijn met de week van den dubbelen Zondag. In 1933 bracht Frankrijk meer voor dan Duitschland, thans vier maal minder. De uitvoer der industrieele ijzerprodukten ls met de helft verminderd. Van de drie spoorwegwagons rijdt er sedert 8 jaar niet een meer. De werkloosheid is verhoogd. Voor de kapita listen is het even slecht; een aandeelhou der verloor in negen jaar 60 van zijn kapitaal en wat hem overblijft bestaat in franks die de helft van hun waarde heb ben verloren. De aanbouw verminderde in negen jaar met de helft, in Duitochland nam hij toe met 69 De Fiansche vloot werd van de 3* naar de 8' plaats gedron gen. De Fransche schepen zijn oud ge worden evenals hun woningen. En voor 1939 is een''bedrag van 25 milliard ge vraagd voor de bewapeningen. Zoo geen afdoende middelen getroffen worden zal Frankrijk voor 1939, 60 milliard moeten leemen. Dit zou een pondenkoers van 250 fr. beteekenen en het faljiet van Frank rijk. Er moet dus gearbeid worden. De voort- breragst moet stijgen met 30 a 40 Dit kan niet geschieden met twee dagen rust in de week. Het krediet moet worden ver ruimd, het axbeidsregicm moet soepelder worden en vreemdelingen mogen geen deelnemen aan stemmingen voor staking. Frankrijk kan niet blijven leven op zijn reserves, die reeds fel geslonken zijn. Hier nu enkele der getroffen maatrege len: Herschatting van den goudvoorraad op basis van 170 fr. voor een pond sterling. De alius jemaakte boekwinst zal circa 40 mïlioen fr. bedragen. Wat hiermede zal ge-daan worden werd nog niet medege deeld. Denkelijk zal een deel ervan aan gewend worden tot een gedeeltelijke aflos sing van de aan de Schatkist d-oor de Banque de France gedans voorschotten. Er wordt geen toezicht op den wissel in gevoerd. In princiep wordt de 40-urenarb;idsweek gehandhaaft, maar het werk moet worden verdeeld over 5 of 6 dagen. Aan de be drijfsleiders wordt een krediet van 50 uren. toegestaan. Voor overmen mo:t het loon verhoogd worden van 10 tot 20 naar- volgens het aantal geleverde overuren. Nog meer overuren mogen door de be-drijfslei- wordt geantwoordt beteekent dit dat het hen toegestaan wordt. Collective arbeidskontracten mogen geen vermindering van voortbrengst tot gevolg hebben. Uit bezulnigimgsredenen zullen 40.000 arbeiders van de Spoorwegmaatschappijen afgedankt worden. Zij kunnen gaan arbei den in de vLiog t uigenf abrieken Het toezicht op de vreemdelingen wordt verscherpt. Nieuwe voorwaarden worden gesteld voor naturalisatie. De grensbewa king zal verscherpt worden, en de kosten ervan zullen worden gedekt "met de op brengst der eenzelvigheldskaarten van de vreemdelingen. Het personeel van alle openbare bestu ren zal moeten beperkt worden. De posttarieven worden verhoogd. Voor gewone brieven wordt dit gebracht van 0,65 fr. op 0,90 fr. Het tarief voor telefoon gesprekken wordt opgevoerd tot 85 ct. in plaats van 65 ct. De verlofdagen zullen niet op zelfde tijdstip moeten worden verleend. Alle scheidsgerecht zal door beide partijen moeten worden gevolgd. Een nationale crisisbelasting van 2 wordt ingevoerd op alle inkomsten. Voor de kroostrijke gezinnen wordt een krediet van 200 millioen voorzien, dit tot bevordering van het geboortecijfer. De lasten worden verhoogd met: 200 fr. per Hectoliter alkohol, met 6,60 per Hecto liter wijn, met 20 ct. per liter benzine, met 44 fr. per 100 kgr. koffie, met 43,20 fr. per 100 kgr. suikei, met 17 op de tabak, met ,20 ct. op de biljetten van de metro; tot 25 fr. voor de velos, tot 4,40 fr. per graad voor 1 Hectoliter bier, van SM) op 100 fr. per 100 kgr. zout; enz. De belading op de koepons wordt ver hoogd met 1 of 3 punten. De -belasting op de loonen wordt opge voerd van 7,55 tot 8 Binnen enkele maanden worden de Na tionale Loterijen afgeschaft. Een typisch decreet is dit dat bepaalt dat da belasting nimmer 50 van het inkomen Van iemand mag overschrijden. Dit dc-et besluiten dat de lasten wel zeer hoog en zwaar moeten zijn in ons naburig land. HET VERZET. NAAR ALGEMEENE STAKING? Deze decreten hebben groot verzet uit gelokt, bijzonderlijk in de Marxistische middens. Te Rijs-ei hield Hr Blum, gewe zen Eerste-Minister in den tijd van het Volksfront, een der bewerkers van Frank- rijk's ondergang, een heftige rede tegen de getroffen maatregelen, tegen de Regee ring en tegen den Hr Raynaud in vet bij zonder. De Kommunisten verklaarden bereid te zijn den strijd teg&a de Regeering Daladier aan te binden. Het C. G. T., Confédération du Tra vail» hield Kongres te Nantes en Hr Jou- haux, leider der vereeni-ging, verklaarde dat Socialisten en Kommunisten moe-ten samen werken tegen de huidige regeering en hij stelde de algeroeene staking in het vooruitzicht. De Oudstrijders lieten aan d? Regeering weten dat zij niet bereid waren de aan hen -gevraagde offers te brengen. Enkele Ministers zouds-. eveneens verzet hebben aamgeteekend, inzonderlijk omdat verdere decreten over den landbouw, kolo niën, handel, enz. achterwege zijn geble ven. Or.senigheid zou heer-chen in de Re geering. Frankrijk "staat dus voor nieuwe moei lijkheden en lastige dagen. ders aangevraagd worden. Zoo hen niet fSisasBEsasEESisssassaaEaAisfciisaziBaaHEasEisEHSBBSBssHaasaHasE Mijn besten heere, neemt gauw een taxi, en ge zijt er in vijf minuten waar ge moet zijn. Met uw zware valieze, uw boekentasch, 't mandje el-eren en uw an dere spull-en gaat g'er anders moeilijk ge raken! Zoo sprak tot ons de waardin uit het café, waar wij ferm genoenmaald had den. Haar toon klonk echt gemoedelijk. Wat ze zei leek ons waar; waarom zouden wij ons nocdeloos afsloven, waarom zouden wij links en rechts r.aar den weg infor meer-en, als wij er op 't gemaksken kon den heengevoerd worden voor een paar franken. Zal ik een taxi opbellen? s-telde de bazin ons nog voor. Geerne! Enkele minuten later een beetje vóór drie uur bolden wij per auto naar de Tweede Tettebrug, tot vlak voor een groo- te ophaalkraan, die met geweldig ketting- lawaai rollen stalen kabels aan het laden was op de O. 163. den vischbak waarmee we straks naar IJsland zouden afvaren. Op de kaai stonden verschillende kleine groepjes menschen: mannen, vrouwen en kinderen dooreen. Zij stonden er stil, zwijgend voor zteh uitstarend, of zicht baar geïnteresseerd kijkende naar de goedgeordende verrichtingen van de op haalkraan, of ze keuvelden met mekaar. Zij stonden er schilderachtig mooi: in een bonte wemeling van kleuren en drachten; tegen een geweldigen fond van water, boot- rompen, masten, schouwen, koorden, ka bels; onder een wolkenloozen grijzen lucht waarin lichte rookpluimpjes uiteenategen en een helder witte meeuw i oorbijvlerkte; op den grond lagen kwistige hoopjes ko len. De vrouwen en kinderen een twin tigtal in alles hadden, dunkt ons, voor het afscheid van den geliefden ir.ian, den bemind-en vader, den teotieren verloofde, den goeden broeder, hun zondaghoedje op gezet en den zondagmantel aangetrokken, die hen als gewone stadsburgers kleedden. De mannen hadden hun typische kaai- pl-unje aan: een helder rooden boezeroen met een dikken floeren zwarten broek, en de kleine zwarte schipperspet op het hoofd. Zoodra wij uit de taxi stapten, en ter wijl de chauffeur ons valies en andere spullen op ons verzoek tegen een ijzeren banker neerzette, keken allen ons doorvorschend naar de oogen, alsof ze ons wilden vragen: «Wa kamde gie hier doen? Dr ,-r die op-afstandhoudende-blikkeu lieten wij ons echter geenszins beïnvloe den. Met een monkellach bekeken wij al die menschen: onze oogen streelden de hunne, het eene paar na het andere, slechfs eventjes echter, op zoek naar een ons be kend persoon: den kapitein of dm marco nist. Wij ontdekten den marconist: hij stond pratende -bij een jonge vrouw, ter wijl hij me strak aankeek. Ik wuifde hem nonchalant -toe, &l*of we elkaar reeds ja ren kenden. Dat trof doel: zijn gel-aat hel derde tot een vriendelijken glimlach op. Hij zei iets tot de vrouw bij h-em, en baan de zich toen een weg, naar ons toe, door heen de omstaanders. J-ovialen hand-druk. Wacht!zei hij ons, en meteen pakte hij onzen handkoffer op en 't mandje eieren. «We zullen uw boeltje eerst aan boord brengen Meteen was hij weer van ons weg, recht naar de boot. Wij volgden hom met een pa-ar kleine pakjes laatste- momen-t-aankoopen. Ben wijden stap, en -hij stond met zijn linker voet en de reeling van den visch bak, en met zijn rechter voet op den kaai muur. Een jonge kerel later vernam ik dat het een lichten matroos was - - kwam over het dek toegeloopen en pakte hand koffer en eiermandje aan, deponeerde ze tegen ds komm-andobrug, en nam toen ock onze pakjes aan. «Dat is alvast ln orde!» zei dan de marconist met een gevoel van werkelijke zelfvoldaanheid, en hij straalde zoo blij moedig dat wij he opeens, ja intuïtief aianvoelden dat dien kerel een zeldzaam goeden reiskameraad voor ons zou zijn, dat wij onder de tocht ten allen tijde iemand zouden bij ons heiben, die ons vertrouwen waard was, aan wien wij op stille eenzame momenten ons hart zouden uaaf.^jvssBa&aasaaaaaaBaaBszf Weest nog gekust, rveest nog gegroet! Laat uw gemoed mijn beeld bevaren! Op zee, ter Vaderlandsche ree Drage ik de hoop des weerziens mee. E. J. POTGIETER. kunnen luchten, een type waarmee wij graag zouden praten, kortom een sympa thieken kerel waar oor wij spontaan een buitengewone groote genegenheid voelden. Wat denkt u van onzen vischbak? vroeg hij ms. In waarheid was de O. 163 voor ons een pijnlijke ontgoocheling. Wij wisten wel dat het geen luxeboot zou zijn, maar wij had den er ons toch heel wat grooters, heel wat comfortabels van voorgesteld. Het was voor de eerste maal dat wij al onze aandacht op een visschers-boot ves tigden, dat wij er een geïnteresseerd oog voor had-den. Vroeger waren wij er bijwij len langsheen geloopen, maar steeds zon der het ooit tot or.s was doorgedrongen: Kijkt nu eens goed toe, dat zijn nu de booten waarop de visschers de verre zeeën bevaren, waarop de visschers winden en stormen trotseeren, waarop de visschers dagen en nachten verloren dobberen op de onmetelijke watervlakten, om de tafels op het vaste land regelmatig en overvloe dig van verschen visch te voorzien, om hun eigen vrouw en kinderen een bete brood te kunnen geven.Maar nu, over eenige minuten reeds, zouden wij met een visscharsboot met die welke daar zwaar geladen in t water lag een tocht van drie weken ondernemen. Nu eerst voelden wij iets is ons veranderen, schoof er ais een waas van voor ons heele denken en zien. Was dat nu de grootste Belgische visch bak?... Wij zeiden onszelf: Gelukkig dat de vrouw niet meegekomen is om hier af scheid van ons te nemen. Wat zou die ver baasd, angstig ontgoocheld geweest zijn. Ze zou ons heel zeker gevraagd, gesmeekt hebben om aan wal te blijven, om ons op zoo'n bootje niet over den Oceaan te wa gen. Ze zou ons heel zeker herinnerd heb ben aan den storm die wij samen op een groote passagiersboot doormaakten... Maar we wilden nu geen gevoel zijn, niet redeneeren, wij wilden ons blind in het avontuur gooien... eens op weg, eens te midden de moeilijkheden, dan eerst was 't leven interessant, een strijd, dan was 't nog tijdig om na te denken, om zich uit den slag te trekken... Alleen zoo toch kan men 't leven in zijn meest gevaarlijke as pecten leeren kennen... Nu wat denkt u va.n onzen vischbak? vroeg de marconist ons ten tweede male. Wat moesten wij antwoorden? «Zoo!» zeiden wij droogjes, ons best doende om dien zooop twee tegenstrij dige manier-en te laten in'erpreteeren. «Zoo!?... 'n Prachtbak Ls het! 'n Stevi- gen reus, di-e zee-vaster loept dan veel eerste rang passagiersbootenverzekerde de marconist. «Kom!... zei hij toen «mag Ik u mijn vrouw voorstellen! V/ij gingen tot bij de vrouw waarbij wij hem, bij onze aankomst, hadden zien staan praten. Hartelijke voorstelling!... Komen de kinderen niet mee om hun vad-ar een goede reis te wenschen? waag den wij na een poosje te vragen. Zij knikte ontkennend: Ik kom zelf zel den mee. Het is beter mekaar niet te zien verwijderen aan de kaai. Alleen 'r. onge woon toeval deed mij meekomen. 'n Moment dieps stilte, waarin ieder van ons zijn eigen gevoelens, zijn eigen ge dachten tracht te peilen, te leiden. Niemand zegt nog iets... ook in de an dere groepjes staat eenieder in eigen ge dachten verzonken. -Zou het nu tot een ieder doordringen dat wr elkaar nu mis schien voor den allerlaatsten keer op de kaai zuilen groeten? Dat het noodlot over onze tocht kan neerstrijken? Dat het tot de rn-- 4ocrt dat onze* visch bak door stermgetij op de IJslandsche klippen stukslaat? En dat wij de be manning een afgrijselijk'n dood kun nen vinden in d-e branding van verwoede hooge golven? Wij denken eraanDe vrouwen en man nen om ons heen denken er misschien ook aan. Maar wij verraden onze gemoedsge steldheid niet! Ook zij houden zich mis schien slechts uiterlijk koud, verbergen misschien hun angst. Wij kijken naar ce lichte rookpluim di« uit de pijp van de Christ Mahlman cpr.e- velt. Wij luisteren naar 't zoemende ge luid van ie -machine, die tjokketrkt met 'n snel precies rhytme in .'.en buik van de boot. Wij snuiven de specifieke visschers- bootgeur op: eei. geur van teer en pekel en visch. De lucht smaqkt zoutig. De hob belige kasseisteenen onder o..ze voeten zijn hard. 't Staan vermoeit, .laakt ze nuwachtig, doet ons verlangen naar het signaal dat wij aan boord moeten, doet ons heimelijk weneoLen dat wij reeds ts midden den ooeaanplas dobberden. Wij hebben mekaar niets meer te zeg. gen. Misschien hebben de- andereelkaar nog en en ander -tnè te vertrouwen: iets zakelijks of een teeder liefdewoordje. Ik t x-va uis een drietal stapper, vs.n hen weg, tot dichter bij de -boot, er ik kijk als afwezig naar andere groepjes. Maar nie mand zegt iets. Zij kijken mekaar enkel eens dievelings in de oogen, als schaam- den zij zich voor alle teerhartigheid. Vreemd Vroeger dacht ik dat het visschersvolkje 'n ruw volk was: een volk dat 't liefst stomdronken op zijn beenen waggelt; een volk dat geen zin kan uiten zonder er een paar grove vloeken door ketteren; een volk dat 'n vleze neus diep optrekt en met 'n luiden keelschrap 'n walgelijke vuiligheid spetterend op den grond speekt; een volk dat niet vatbaar was voor stille diepe ge voelens. Mis!... De mannen, de vrouwen, de kinderen om mij heen waren visEchersmenschen... Visschersmenschen uit 'n visschersvolk ge boren, als visscherskinderen in een vis- schersomgevin.g opgekweekt... En die men schen staan netjes aangekleed, zijn frisch gewasschen, de mannen hebben een glad geschoren gezicht. Die menschen verdom men God niet, lachen niet wild, huilen noch tieren, speek-en niet in figuurtjes. Die menschen zijn mensch: mensch met een hart dat klopt! Want d-e atmosfeer om ons heen hing zwoel van hun sombere ge voelens: er werd niets gezegd, omdat bloe dende harten hun leed niet hoeven te ver klanken. Plots slaakte de stoomfluit een langen diepen stoot! Toe...oe...oe...oe...oetttt!... D&t was het sein dat de bemanning aan boord moest. Vlugge zcenen! 'n Handengewuif! Twee, drie!... Nog vier, vijf kerels stap pen voorzichtig op de middenreeling van de boot, en wippen op d-e-k. marconist Vandev-elde. Ik zie plots kapitein As^eloos: groet hem. Hij helpt mij aan Ik neem afscheid van de vrouw van boord springen. Hij volgt. Tot straks! zegt hij, en gaat naar da kommandobrug, waar hij persoonlijk het stuur in handen neemt en maneuvre-ert. Ben. nieuw ssin toet door de lucht!... De sjortouwen worden losgegooid. Drie nieuwe korte stoomfluitstooten vol gen kort en vlug. De machines zoemen en snokken luider! Het is alsof de wal van ons afdrijft: we varen! we zijn op weg naar LMand! De vrouwen en kinderen en een paar oude zeerobben blijven achter: ze juichen ons toe. De stille geheimzinnig ontroeren de atmosfeer is nu stuk. Er scheurt iets in de harten, in het voelen kapot.- Men wil eikaars stem nog eens hooren. Er wonden nu spontaan kleinigheden geroepen: kleine gebeurtenissen die gedurende de vorigs reize zich voordeden, en die men vergat te vertellen in de tijdspanne van het korte samenzijn aan wal. Wij zijn weg voor drie weken! Vcor minstens drie weken. En waarachtig! 't Valt ons op: niemand roep» ons: Goede reis! JEF VAN WIJNEBERGHE. Nadruk verboden. vVordt vervolgd. heeft in een referendum in de Vereenigde Staten de volgende vraag gesteld: «Hitier heeft verklaard, dat hij in Europa geen territoriale verlangens meer had. Gelooft gij dat? Acht procent der antwoorden luidde be vestigend en 92 pet. ontkennend. DE WIJTEWAGEN TE BOEZINGE Jaarlijks groeit de toeloop aan zooals foto hierboven aanduidt. Te Diksmuid- heerscht de Vredesgeest in deze stille ingetogen betooging. De Voo z'.tter, Heer Prof. Frans Daels, komt een kroon neer te leggen aan den vc: i van het Gedenk- teeken wijl de talrijke vlaggen den groet brengen met in 't midden in de vlag die tot de wereld roept: «Nooit meer Oor.ogVlamingen sluit aan! TWEE 11 N0VEM3ERBEDEVAARDERS AAN DEN IJZERTOREN Twee mannen ïn volle leven, die twintig jaar reeds de schrikkelijke gevolgen van de moordende groote oorlog dragen: de eene links blind; de tweede: biind, de oogen en nsss uitgeschoten en nu met toegnaaide oogholten, vermomd met zwar ten bril en aangeaett» neus, om aan de menschen het gruwelijk oorlogswerk niet te veel te toonen. Het hart breekt als men zulks ziet en meer dan ooit moet al wie dat beseft ieveren om Nooit meer oorlog iSSHE3sm3BaagBEaaSSS22Bg£lSflE3a3kaZ9££3£gn Stoft 25 franh op onze postcheckrekening 15.570 en ons blad wordt U per post gezon den vanaf heden tot einde 1939. ABONNEMENTSPRIJS Van nu tot einde 1939. Voor Frankrijk 50,00 fr. Belgisch Congo 50,00 fr. Engeland 59,00 fr. Amerika 72,50 fr. China 72,50 fr. Australië 72,50 fr. IBeEQa5£SaE3Zr£3SBBES3£2SgaS3l l.j-z 150.000.000 EINDE VAN HET VOLKSFRONT In een schrijven gericht aan het Natio naal Comité van het Volksfront heeft de Radikaal-Sociaiistische Partij alle mede werking met het Volksfront opgezegd. De radikaal-sociai-Sviscne j ardj weigert nog aan de zelfde tafel te zitten met een paitij die haar beschuldigt Frankrijk te nebben verrader" TERUGKEER VAN KOOBE VRIJWILLIGERS Zij betoogen tegen tie Regeenng. Te Parijs z.jn een duizendtal rooae vrij- wiiugers uit fapanje teruggsxeerd, Zondag laat.tl. Aan tie statie hebben zij een stoet gevormd, na te z.jn verwelkomd door de communistische leiders. In een stoet wer den rooae, öpaanscn Rspubirxeinscne en Fransche vlaggen gedragen. De betoogers baiaen den vuist, en uitten vijandelijke ure ten tegen sommige leden van de Re geering. VOORMALIG EERSTE-MINISTER FLANDIN GESLAGEN Maand..tg h. u-»af Keer Flandin, gewe zen eerste-minister, zich naar het graf van den onbekend-en soldaat te Parijs-om er een krans neer te leggen. Aldaar werd mij aoor een lid der Nationale Partijen ge- •Süigdii. Men weet dat Hr Fianthn, na het ak koord van Muenchen, een telegram van geluicwenschen. stuurde naar Hitler. NEDERLAND HET BEZOEK VAN KONING LEOPOLD III Morgen Maandag reist Koning Leopold III af naar Nederland. Zijn eerste bezoek zal zijn voor Amsterdam. Sedert ettelijke dagen werd koortsachtig gewerkt aan ce versieringen weike aange bracht worden ter eere van den I*ifiech«n Vorst, op alle plaatsen waar hij zal door trekken. Er wordt verwacht dat onze Ko ning op een bijzondere gulle wijze zal ont vangen worden door het Nederlandsche voik. TURKIJE DE PRESIDENT OVERLEDEN Kemal Ataturk, president en dictator van Turkije, is Donderdag 10 November, na een langdurige en pijnlijke ziekte, overleden. Hij werd geboren in 1879. In Turkije heeft hij heel wat veranderingen teweeg gebracht en hij richtte het land in op modernen voet. Hij stoorde zich aan niemand om zijn wil door te drijven. Hij had een zeer beroerd leven, zoo als krijgsman zoo als politieker. Hr Ismet Ihonoe werd reeds aangesteld als nieuwe president. Hij is 58 jaar oud en heeft 15 jaar lang samengewerkt met den overleden dictator. DE RASSENWETTEN Be wetten tegen de Joden werden weer verscherpt. Voortaan mogen de Joden geen arische dienstbod-en meer houden. Italiaansche Joden zullen gesn dienst mo gen doen in het leger. 2ij zuilen niet ate voogd voor kinderen mogen optreden, kij mogen geen hooge posten bekleeden in on dernemingen die werken voor de landsver dediging. Zij mogen geen grond bezitten van een grootere waarde dan 5000 lire noch een stedelijke eigendom van een be- Las.oare waar-de van 20.000 lire. Vreemde Joelen m-ogen zich niet meer vestigen op Itaiiaansca grondgebied. Aangaande het onderwijs der Joden worden deze uit de Italiaar.sch-3 scholen geweerd. Z. H. de Paus heeft protest laten gewor den bij Mu-sohni en de Koning omtrent ce nieuw: wet op ce huwelijken. De Ko ning heeft geantwoord dat de zaak later zal geregeld worden. HET «NGCcbCH-ITALIAANSCH AKKOORD WORDT VAN KRACHT Het Engelsch-Italiaansch akkoord dat over enkele maancen werd geteekend, is nu Woensdag van kracht geworden, nadat Italië over enkele weken enkele duKend:n vrij willigen uitöpanje had teruggetrokken en Engeland ce verovering van Abessinië door Italië heeft crxend. Hierom hid Woensdag in het Chigi-pa- leis te Rome oen korte plechtigheid plaats. DE KONING 79 JAAR GSWORDEN Op Vrijdag 11 November 1L is de Ko ning van Italië 70 jaar oud geworden. Een militaire plechtigheid had te dier gelegen heid plaat3 te Rome. ROEMENIE DE KONING OP REIS Koning Carol is Zondag 11. vertrekken uit aukarest om enkele Buropeesche sta ten te becoeken. Het eerst begaf hij zich naar Londen, waar hij gul werd ontvan gen. Hij verklaarde daar dat het wensche- lijk was de ekonomische betrekkingen WAJBChen beide landen te verbeteren. Vandaar zal hij zich naar Parijs bege ven, verder naar Brussel, en ten slotte naar Sigmaringen in Duitschland, waar hij Prins Fred.rik, het hoofd der Hohen- zollern, zal bezoeken Het doel van den Roemeen~chen Vor,t schijnt als voigt te kunneif worden sa mengevat: do verdediging van de onaf hankelijkheid van Roemenië tegenover Duflaahiand en het doordringen van de juiste houding van Frankrijk en Engeland ten overstaan van den toestand van Oost-Europa. VEREENIGDE STATEN HITLER GELOOFT MEN ER NIET Het instituut der openbare meening aaaBaaasaasaaazsa! UIT N00RDSCH0TE NIEUWE HERDER E. H. LOUIS VANDEN HOVEN E. H. Tommelein, Pastoor te Noord- schote sedert 1910 komt zijn ontslag te geven om op rust te gaan. E. H. Tom melein zal de erkentelijkheid meedragen van al zijn parochianen. Als opvolger werd door Z. Exc. Mgr Lamiroy benoemd: Z. E. H. Louis Van- djyt Hoven, Onderpastoor te Herzeeuw. Alle parochianen zijn het eens om den nieuwen Herder van harte te verwelko men. De inhuldiging gaat door op 27 No vember. uar^tifirsxacuBBsasssszcfiscBaa i 3 br©«f8j®s @2i 2 gusjes wss-en heei erg vsirkoudait, maar Moeder wist raad. Zij haalde 's avonds de doos Dampo voor <icu dag eu deu volgcndeu morgen waren ze alle 5 weer beter. Doos 5 frank. Rcgëlt XAcKt do wer king der »pijsverteriiig en der Ingcwtuiden B* F!ma2i ms 25 korraij, 5 Ir. M 59 kervel*, f frank In «lle epotheken 11 November herdacht aan den fJzertoren pm»VOLKBRBH wmmsse §h mr oa.a» iMiat ywi r# I /.I9BLDPAM0 veoanoMBit DE VREDESSTEEN OP 11 NOVEMBER fn den ÏJzerloren geplaatst Fekwam eenieders goedkeuring en bewondering. De v/oorden spreken duideliik den vredeswil uit der volkeren: DOOR DEN VREDESWIL DER VOLKEREN EN DE HERINNERING AAN DEN OOR LOGSGRUWEL 1914-'18 WERD IN DIT JAAR '33 EEN NIEUWE WERELD RAMP VOORKOMEN.». Men weet dat door alle plaatselijke V'aamsche Oud-Striidersbonden een afbeelding in kleur van deren gedenksteen cp 11 November werd onthu!d. Vele vrienden vroegen ons reeds of zij niet in bezit konden komen van die plakbrief (1 m. x 062 m.) daar zij deze voor hunne dokumentatie wenschen te bezitten. Wij kunnen met genoegen melden dat nog enkele tientallen exem plaren ervan beschikbaar zijn en gestuurd kunnen worden aan den prijs van 4 fr. (franco in kartonnen rol) bedrag te storten op postrekening Nr 113.465 (Cl. De Landtsheer) Ijzerbedevaart, Diksmuido, met vermelding «VOOR PLAKBRIEF VREDESSTEEN». We gaven verslag verleden week over de begraving van de verongelukte Maurice Clcet van Pilkem. Hierboven nu geven we een kijkje van den treurstoet: vorencp de vaandrig van B.J.B. gevolgd van den wijtewagen getrokken door 6 kloeke paar den. Indrukwekkende godsdienstige plechtigheid! Vlat.aderen houdt die in eer. B00DELIJK ONGELUK TE ZU1DSCH0TE 17-JARIGE JONGELING BIJ IIET HAVERBREKEN VERONGELUKT Inderdaad, weini.se ccsen.blik.lten nadien brachten bevestiging van de droevige tij ding. Wat was cr gebeurd? Julien Kei'.se- bilck, zoon van Edmond en Leonie Eecloo, geboren te Zedeigem den 12 April 1921 dus 17 jaar oud wonende op de hoeve gelegen Middelstraat te Zuidschote v,as naar de schuur gegaan met zijn broeder Camiel, d©2e laatste cm strooi vooi de koeien te halen. Daar staat "en kleine moteur r.iet cylinder. Ju-lien steekt de mo- teur in gang, doch nauwelijks was deze aan 't draaien of Camiel hoort een doffe lag... de moteur valt stil. De broeder gaat zien. Juhen lag daar zieltogend tusschen muur en moteur. Hoe het ongeluk gebeurde weet niemand en zal ook niemand weten. We veronder stellen dat het slachtoffer moet gegrepen geweest zijn van de riem, geslingerd tus schen muur en moteur, met het ongeluk kig gevolg dat het hoofd terecht kwam. op een vat mazout. Been af, geplet aan hand, neep aan schouder en lenden, maar het ergste: de schok tegen het hoofd. De riem was afgeslagen en was cm het been van het slachtoffer. Inderhaast werd het H. Oi.es-. toege diend door E. H. De Mey, Onderpastoor te Bcezinge. Helaas! de bijgeroepen geneesheer, Heer Thibault van Merkem, kon enkel den dood vaststellen. Het parket van leper was reeds te 10 Vi uur ter plaats. We gingen ter plaats zien en kunnen niet begrijpen volgens stond van moteur en cylinder, hoe een I ongeluk mogelijk was. Woensdag 11. werd het slachtoffer ten grave gedragen. Talrijk waren de aanwe zigen die een gebed deden voor Julien en een laatsten trocst brachten aan de zoo diepbeproefde ouders en familie. Wij bieden onze rechtzinnige gevoelen» van deelneming aan ouders en familie. De laatst genomen foto van J. Kcirs-bi'ck enkel 8 dagen geleden op de hoeve waar het ongeluk gebeurde. Zaterdag, rond 9 uur, werd het dorp ln opschudding gebracht, want de droeve mare: Julien Keirsebilck is verongelukt deed. de ronde als een vuur.

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1938 | | pagina 2