De Poperingenaar
De Smalle
DRIE KONINGEN
■1938
Messina slachtoffer van een der
grootste rampen
Vergadering van den
ECatitolssSien BurgersbCRdl £3 TielI
De Landbouwers en de Land-
bouwtentoonsteEISngen
RusiCHld
—Bui
Cud-Minister Sap can hat woerd
over 's Lands Financien
Bijv. van Zondag 1 Januari 1939
150 LIJKEN
EEN AARDBEVING WELKE NIET MINDER DAN
84.000 MENSCHENLEVENS KOSTTE
te te.
A.
V.V.K.
V.
AAN AL ONZE LEZERS EN LEZERESSEN
ran
POPERINGENAAR
«DE HALLE
Zalig Nieuvrjan.r! Beste menschen
Zóó roep ik U toe, dit jaar!
Veertien maal zond ik die wenschen.
Bij t begin van elk nieuw jaar!
'k Wensch V, wat gij usenscht te vinden,
'k Spreek in name van ons blad,
Die zijn Legers mint, als Vrinden,
In ons Land, in Dorp, en Stad!
Uitgever Samen-Vanneste, Poperinge. - Tel. 9
Blijft gezond van lijf en zinnen
God houde O goed en sterk!
Wilt uio Vlaanderland beminnen,
Volk en Taal en Kunst en Werk!
Na den wensch gaan w'U beloven,
Eerlijk en uit ganscher hart,
'n Schoon weekblad met daarboven
Nog twee kleuren, groen en zwart!
Alles zullen we vertellen,
Over Koning, Congo, Land!
Vlaamsche eischen gaan we stellen,
Willen Vlaamsch in Vlaanderland!
Nieuwe Foto's, alle weken,
Over oorlog, Missie, Zee!
't Is daarbij immer gebleken,
Dat we strijden voor den vreê!
Sport, Muziek, Tooneel verklaren.
Dat krijgt ge naar uwen tand!
Jong gehutcden, die gaan varen,
Die leest g'in den Burgerstand!
Oudjes doen we nog verjongen!
Jongverliefden leeren wat!...
Vlaamsche Vrienden, onbedwongen.
Koopt en propageert ons blad!
Nieuwjaar 1939.
GEO.
Elk Jaar, toen ik de Tentoonstelling van
landbouwmachines, meststoffen, zaaizaden
en landbouwproducten doorwandel, doe ik
steeds de volgende bemerking: Zeker, de
meerderheid der stands zijn van gewichtig
belang voor de landbouwers en voor allen
die een beroep uitoefenen in betrekking
met den landbouw. Deze tentoonstelling
wordt aandachtig bezocht door een zeer
groot getal belanghebbenden, gebeurlijke
koopers, aan wien <ie deelnemers bereid
willig volledige inlichtingen verstrekken,
raad geven en... voorsteilen doen van ver
koop. Maar is de verhouding der Belgische
landbouwers, die de tentoonstelling be
zoeken, ingericht door de Société de Mé-
canique et d'Industrles Agricolesvol
doende?
Stellig, het getal bezoekers neemt toe
van jaar tot jaar, maar ik ben de meening
toegedaan dat dit getal nog grooter, nog
veel grooter zou moeten zijn. Indien men
beschouwt dat er in cms land ten minste
600.000 volwassen personen zijn die zich
uitriuitelijk bezig houden met den land
bouw en dat zij gedurende het uitoefenen
van hun beroep b. v. gedurende 4b Ja
ren een tiental malen deze tentoonstel
ling zouden moeten bezoeken, zóu men een
getal bereiken van 125.000 landbouwers,
die, elk Jaar, deze tentoonstelling zouden
moeten bezoeken.
Hierbij dienen nog gevoegd de scholen
van het platteland, de landbouwinitituten,
de landbouwhulshoudscholen, de tijdelijke
landbouwscholen, de grondeigenaars, de
handelaars in landbouwmachines, mest
stoffen, zaaizaden en andere landbouw
producten, alsook nog de groofce massa der
stedelijke bevolking die, wat men er ook
van zegge, tooh belang stelt in het econo
misch en sociaal leven op den buiten.
Het totaal getal der bezoekers zou aldus
ten minste 250.000 moeten bedragen. Daar
de tentoonstelling gewoonlijk acht dagen
duurt, zouden er aldus ongeveer 30.000 be
zoekers moeten deflleeren, per dag! Waar
schijnlijk is men ver van dit getal?
Een agent van den propagandadienst
van een zeer belangrijk organisme in be
trekking met de landbouwers zegde ir.ij
onlangs het volgende: -Wanneer ik ten
groot getal toehoorders wil hebben op de
voordrachten die ik houd, kondig ik een
tombola aan... Zou het no^lig zijn zul
ke list te gebruiken om de onverschilli
gen er toe te brengen de tentoonstelling
te bezoeken? Of zouden de belanghebben
de firma's meer gepast vinden de reis te
betalen van mogelijke klienten? Belache
lijk zullen de eemen zeggen; droef zullen
anderen antwoorden. ZOO is het echter.
In feit, waarom zouden de landbouwers,
met hun gezonde beoordeeling, niet beter
hun ware belangen begrijpen, tonder
daartoe toevlucht te nemen tot listen die
de klanten, ten slotte, zouden betalen?
Ik verklaar nederig dat lk elk jaar her
haaldelijk naar de tentoonstelling ga, te
Heysel. De eerstkomende tentoonstelling
zal plaats hebben van 12 tot 19 Februari.
Dos zooals ik doe: nesm nota van die da
gen. Gij zult er u niet over beklagen. Gij
zult er veel leeren en u op de hoogte hou
den van de verbeteringen aan de land
bouwmachines gebracht. Ik verzeker u dat
ik er mij goed bij bevind zulks te doen.
LOUIS DELM£E,
Leeraar bij de Provinciale School
voor Knltuur en Veeteelt, van
Henegouwen, te Aat.
VAN DUITSCHE SOLDATEN
EN LIJKEN VAN FRANSCHE
SOLDATEN GEVONDEN TE
WIJTSCHATE
Bij het ploegen werd op de hofstede der
Wed. J. Desomer te Wijtschate een kuil
blootgelegd met lijken.
De opgravingsdienst van Brugge werd
verwittigd die een totaal van 42 Duitsche
soldaten opgraafde. De ongelukkige oor
logsslachtoffers lagen in rijen bijeen en
alles duidde aan dat ze daar begraven
waren geweest.
Verdere opzoekingen werden gedaan en
6 lijken werden nog gevonden bij W.
Trève, alsook een 8-tal Fransche solda
ten waarvan eenige nog konden vereen
zelvigd zijn.
Nu komt R. Vansteenkiste, toen hij bij
het ploegen op een schedel stootte, een
grooten kuil te ontdekken vol lijk»n van
Duitsche soldatenpeilingen op een S-tal
meters vaneen gedaan deden bestatigen
dat minstens een honderdtal lijken van
Duitsche soldaten daar bedolven liggen;
de lijken liggen er allen dooreen. Zoo
dra het weder dit toelaat zal tot de ont
graving overgegaan worden om de Ijken
naar een Duitsch kerkhof over te brengen.
Geen een der Duitsche gesneuvelden kon
vereenzelvigd worden; ze droegen een
zinken naamplaatje maar de tijd heeft
deze plaatsjes doen wegkankeren.
Gruwelijke vondst en dat 20 jaar na den
oorlogl In honderden families zal dit
nieuws alweer een pijnlijke herinnering
bijbrengen aan de geliefden, verdwenen
zonder ooit nog nieuws te geven 1
God spare ons van oorlogl
Herodes was van langsom wreeder; hoe
ouder, hoe wreeder.
Toen hij vernam dat mannen nlf verre
landen gekomen waren om den pasgebo
ren Koning der Joden te huldigen, was
hij ontsteld.
Waarom vreezen voor een kind?
Achterdochtig van. natuur gelijk «IV»
dwingelanden, vreesde hij voor zijn troon
en had hij een splonnendlenst tn regel.
listig en sluw als hj was, meende hij
ook die Oosterlingen te kunnen verschal
ken. Hij ontbood hen, ontving ze wel en
zei: «Gaat en doet nauwkeurig navraag
naar het kind en als gij het gevonden
hebt, meldt het mij, opdat lk ook het ga
aanbidden
Aanbidden? HIJ verheugde zich
erom die wijzen wat wijs gemaakt te
hebben.
t IS wel aanbiddendat gij zegt,
Herodes. terwijl gij een moordplan op
touw zet?
H-t kind was nog zoo klein en reeds
we-d het vervolgd.
Herodes loech ln rijn baard: -Hoe fi'n
heb lk toch de zaak Ineen-'estoken Fa!
die naïeve mannen uit het Morgenland!
Hij was zeker van rijn slag, hij had
'een gehe'me politie of detektieven meer
nood!7. Alles was ln de minste puntjes
voorzien en vereveld, alles, uitgenomen
hefteen felteü'k zou gebeuren.
De menschelijke rede bolt altijd entwaar
te kort.
De mensch wikt. God beschikt.
God lacht met zlln vijanden, Hij heeft
altijd 't laatste wo-'d. Arme mensehen-
verstand. Herodes heeft ln zlln helsch
olan de hoogere macht niet meegerekerd,
die met een zen deken het raderwerk der
duivelsche machien ken stopzetten.
Door een simprien droom en eT zijn
menschen dis a^e nachten droomen
werden de drie Koningen cewaarsohuwd
En ze vonden het interessanter langs den
zelfden weg niet terug te keeren en al-
zoo de geleeenheld te hebben sndere
pe.v-Tgente zien. De tyran was teleur
gesteld.
TWEEDE BEDRIJF.
Vorst Herodes vond dat die mannen
zoolang wegbleven, en, toen hij ongedul
dig ziin dienaars zend om hun den over
eengekomen protokol te herinneren, wa
ren de drie Koningen al ver uit de voeten.
De vos was bedrogen.
De heerschzuchtig Herodes ontstak in
woede. Razend besloot hij een bloedige
wraakneming, niet op de drie Koningen,
maar op het onschuldig kind. Hij had al
vele moorden op zijn kerfstok, zelfs van
dichte familie; hij zou ook niet voor een
kindermoord terugdeinzen. Het Kind moest
het bezeuren, het kind zijn der rekening.
De heilige familie lag in een zaligen
slaap gedompeld. Daar verschenen nog
misschien ln Jozefs droom de geschen
ken. die de vereerende bezoekers hadden
nagelaten. De geur van welriekende
myrrhe en wierook wasemde nog binnen
de muren.
Joz°f droomde van die gelukkige ston
den. toen een engel hem ontwekte: Bta
op, neem het kind en ri'ne moeder me; u
en vlucht naar Egypte, en b'ijf aldaar tot
dat lk het u zezgen zal. Want Herodes
wil het kind zoeken om het te dooden
Geen uitroepingsteeken vanwege Jozef;
hij dramatiseerde niet, maakte geen scène;
de heiligen nemen niets tragisch op.
Jozef kritikeerde niet: «Waarom moe
ten wij vluchten? Zer.d liever de tien p'.a-
°en van Egypte op het liif van Herodes».
Jozef zei misschien. «Het kind is geko
men om de wereld te redden Het zal zich
zelf en ons ook kunnen redden».
Neen, bllndellnzs zal Jcvef gehoorza
men. zonder uitstel het bevel uitvoeren.
D° engel vroeg ntet eerst: Zijt gij nog
moe?
Een gebiedende toon. een imperatief zoo
kategoriek mogelijk; 's nachts ln de duis
ternis. en de engel sorak niet over ver
huiswagens Nu als ge riet veel meu
bels hebt en geen wllnkelder, moet ge
geen gecapitonneerde wagens hebben.
Oud-Stri'ders dia zoo menivmaal 's
nachts Insliepen, verdeken in het hooi of
het strooi op dilte of in de s"huur en ws.k-
ker werden eeblaz-n: Aleste!verstaan
b°-t den toestand cn het onbehaaglijk
gevoelen. Da plotten rouspeteerden
«Waarom ons demng-e-en 's nachts? Er
is geen haast erbij; laat ons eens onzen
tuk uitslapen
Het h'il werd ln da vlucht gezocht. De
heilige familie zal 's nachts vertrekken
met den lanteern aan dan dlessel, gelijk
een ult^esehudd" cf een s!~ elite betaalder,
A la cloche de balszooals de Franschen
zezzen. En een houten klokke houdt
geen leven.
OP REIS.
Het H. (Schrift laat dikwijls het Inte
ressantste raden.
Jozef stond op, nam het kind en zijne
moeder en begaf zich op reis.
Het evancelie vertelt dat zoo bondig en
eenvoudig alsof die emigratie heel natuur
lijk scheen.
Er was geen ocgenblik tijd te verliezen.
Alle moment kenden Herode's soldaten
in de streek patrouilleeren en de klink
van de deur in hand r.emen en het zwaard
zwaaien.
De heilige familie maakte zich uit de
voeten. Het was geen reis, eerder een
vlucht met den angst van elk uur: Zul
len ze on3 niet achterhalen? Welke
avonturen zullen we zoo al tegenkomen?
Het is het raadsel van den Egypt-ischen
Sphinx. Een sprong in 't onbekende.
Jozef vraagt zich niet af: Zal ik ginder
werk vinden; hoe aan mijn brood gera
ken? Hij wist dat vroeger in Egypte
een andere Jozef woonde, een onderko
ning die zonder te speculeeren ln graan,
minister van bevoorrading was voor ten
heele bevolking in de magere jaren van
de crisis. Indien God zorgde voor een heel
volk van afgodendienaars, wat zou Hij
niet doen voor zijn heilige familie? Zij
zouden wel entwaar een huizeken vinden
niet te hoog van steke en van pacht.
Jozef zat er niet mee ln, niet meer dan
het ezeltje dat meer distels knabbelde dar
haver ln de rusturen.
Het ezeltje zag er mager uit lijk Iemand
die op regiem staat, maar het deed zijn
best.
Vooruit! Wat God bewaak we! be
waard. Als ze gerucht floorer meenen ze
dat de vijanden flur op de hielen ritte:
En het ezeltje heeft geer changement
de vltesseter contrarie het ls de helft
van tijd koppig en slutt djn frein
De sublieme karavaan trekt voorbij de
woestijn. Maria voelt de punt van dat
zwaard waarvan Simeon sprak. De vluch
telingen binst den oorlog ondervonden ook
wat het was. Stelt u in 't kas zegeen
ze te Poperinge.
«Al gelijk God wilis het gedialogeerd
gebed van Jozef en Maria. Fiat!
Als men Jems met zich heeft is het ner
gens ballingschap.
Het Kindje mag reeds Ju peerdeken
doen op den rug van een levend ezeltje,
geen uit de bazar. Het lacht.
In al heur miserie lacht Maria ook terug
op 't Kindje.
God lacht met Herodes.
Alleen Herodes kan niet lachen. Woe
dend laat hij alle kinders vermoorden en
de moeders weenen omdat ze er niet meer
zijn. Wat kwaad deden die schaapjes?
Geen zierelken.
De uitwijkelingen landen aan. Hun be
trouwen op God is duurzaam als die oude
Pyramieder. der Pharao's, van verre zicht
baar. Wie op God betrouwt ls nooit
bedrogen.
De menschen in Egypte zien algauw met
wien ze te doen hebben.
Jozef is een fraaie man. en Maria mist
het nieten ze jeunen hun den penning.
Zoo verdient hij een goên boterham.
Voor den eenen mag hij een tafel timme
ren, voor den anderen een kleerkasse of
een schapra t'hoope slaan. En St Jozef
moest niet gaan doppen.
Herodes stak de moor. Op het cadran
der geschiedenis slaat Gods uur.
Het Kindje leefde nog, dat naar Si
meon's profetie het licht zou rijn voor de
heidenen. Daar te midden dat heldendom,
verstond Maria die voorzegging. God die
eens aldaar Mozes redde uit hèt water,
God die eens zijn volk redde van de Egyp
tische slavernij, zal ook zijn Zoon gave en
gezond naar 't vaderland terugbrengen,
naar Nazareth, hun land van belofte.
A. B
•■■■■■■BaSBSSIBSBMSSBEHESSaBBBMafiSBaBaBHBESBBBHSBHBSaBïeSMaiBSBaBIlMHSMBlSBSSBMSMM
fj
zuinigen. Men tchreeuwe dan niet over
deflatie.
Hij ie Teen voorstander van deflatie-
politiek, en ls accoorrt met dec neer .Spaak
waar deze zegde:
Deflatlepolitl'k ls een politiek die at
systematisch naar streeft de loonen, de
wedden, de ouderdomspensioenen, den
werkloozensteun en de tusschenkomst 1a
de sociale wetten te verminderen. Die po
litiek, zegde de Heer Spaak, ls definatlef
|door het land veroordeeld, we willen er
.niet van, nooit zullen we er onzen toe
vlucht toe nemen...
Met vergelijkende tabels pan de hand
bewees de Hr Sap dat bezuinigingen kun-
|nen doorgevoerd worden op heel wat an-
de re posten dan op het levensmlnimum
van de wedden, löonen en pensioenen.
Willen wij den toestand redden, vervolgd®
-preker, dan hoeft er teruggekeerd tot d«
strengste politiek van bezuinigingen, zon
der aanslag op de sociale wetgeving, doch
met aanpassing van de uitgaven op de
beschikbare kredieten.
Is dat het dotl van de volmacht, welke
de huidige regeering gaat vragen? Zoo Ja,
dan kunnen wij hepen op een betere toe
komst. Zoo niet, dan hollen wij naar de
falUet.
De regeering ls voor de keuze gesteld en
het parlement zal zijne verantwoordelijk-
heid moeten opnemen.
OVER DE OPSTOPPING DER
WERKLOOSHEID
betoogde Hr Sap nog o. m.: We zlln riet
onmachtig en er kan zeker meer en doel
matiger worden gedaan dan zulks tot nu
het geval is. In zake oplossing van d»
werkloosheid ls de Regsering in gebreke
gebleven, t Is niet aan te nemen dat over
al, plaatselijks, zooveel kleine nuttige wer
ken die zender veel kasten zouden kunnen
uitgevoerd worden, blijven liggen terwijl
290 000 werkloozen met gekruiste armen
taan. "t Is niet aan te nemen dat de land
bouwers, b. v. hun werk niet gedaan krij
gen terwijl, nevens hun deur. werkloozen
gaan doppen. (Uitroepen: ZEER WEL,
ZEER WEL?)
AANGAANDE DE BURGOS-KWESTIE
wees Hr Sap op de groote meerderheid van
het land die deze oplossing elscht.
BETREFFENDE DE
MILITAIRE VERDEDIGING
ls hij voorstander van een degelijke uit
rusting, doch men mag niet in overdrij
vingen vallen en men moet binnen de p;r-
ken. van de financieels mogelijkheden
blijven.
Ook schetste de H. Sap verder een
LANDBOUWPOLITIEK
zooals zij z. i. dient te worden gevoerd.
Door de socialistische revolutie onder
leiding van Kerenski, in Maart 1917, wordt
'het Tsarisme ln Rusland omver geworpen,
maar het is geen jaar later of hij zelf moet
vluchten voor de bolsjewiki die in den
nacht van 6 op 7 November 1917 de twee
de revolutie te Moskou uitroepen. De re
volutie slaagt buiten de verwachtingen van
Lenine zelf, dank zij het organisatorisch
talent van Trotsky die er toe komt zijn
volk te groepeereii, te beheerschen en ln
een bepaalde richting te leiden.
KJ*
rf-O J0f
Een zicht op de puinei van Me»lna.
Wie het tegenwoordige Messma kent.
de prachtige stad met hare 180.U00 inwo-
net». zal waarschijnlijk 28 December LI.
n<* wel eens hebben teruggedacht aan
der grootste rampen welke de wereld
*>it trollen.
Het was inderdaad over 20 jaar dat den
norgen van 29 December het gerucht vrr-
préid werd dat een vrecselijke aardbeving
lessina had geteisterd en dat men zich
og geen rekenschap kon geven van het
anta! ongelukkigen die bij de ramp om
et leven gekomen waren, noch van de
eusachtige schade welke door het nood-
Jttige natuurverschijnsel was veroorzaakt
eworden.
Te dien tijde telde Messina, het zoo
tmsliik geteisterde Messina met minder
da» 120.000 inwoners, waarvan er niet min-
des dan 84.000 de schrikkelijke ramp met
het leven betaalde, 'n Algetneene rouw
venpreidde zich over Italië en de heele
wervld deelde in dien rouw en ieder deed
wat hij vermocht om de ongelukkigen cn
hun»e geteisterde stad hulp te bieden.
Ni\t alleen Messina werd echter door
die Sardbeving geteisterd, maar ook de
stede» Gioja, Palmi en Regio di Calabria,
die asj» de overzijde grhcei van de wereld
werdc» weggevaagd. Nooit heeft men na
dien -v God zij lof nog een zoo vree-
selijk ichouwspel bijgewoond, nooit werd
de aafele door een dergelijke ramp nog
getroffen.
Bij Ven zal de ramp van Messina al
hoewel reeds zoolang 30 jaar gele
den. nog versch in het geheugen liggen.
STALINE
de huidige heerscher over het
U.R.S.S.-gebied.
Men streed voor vrijheid en ontvoog
ding. Men wilde absoluut veriest worden
van den harden knoet der oppermachtige
Tsaren. Nochtans terwijl den strijd nog
volop aan gang is, drie maanden ca het
uitbreken der tweede revolutie, ls er een
dictator ln Rusland die zich niet het
minst gelegen laat aan de eischen van het
volk, 't is Lenine. Het volk wil de Consti
tuante samenroepen, Lenine zegt reen en
't is neen. Is het er tijdens deze 20 Jaar
op verbeterd? Verre van daar! Is er
schrikwekkender dictator denkbaar dan
den huidig regeerenden, bloeddorstigen
St,aline?
Beschouwen wij de zaken eens op een
onbevooroordeelde wijze en onderzoeken
wij eens dat er in Rusland na 20 Jaar
communisme verbeterd ls. Wij nemen aan
dat het Rusland van hed-n niet meer het
zelfde is als dat. van vóór 20 Jaar, want
Staline ook heeft de eer een revolutie ge
leld te hebben. Geen revolutie geleld te
hebben. Geen revolutie van een paar we-
,ken of maanden maar een revolutie die
langzaam maar zeker de geesten en toe
standen moost omvormen, een revolutie
die, alhoewel er geen legers tegen mekaar
ln het harnas gejaagd werden toch niet
zander bloedvergieten kon voltrokken wor
den. Veertien jaar na Lenine's dood (21
Jan. 1924) blijft er van zijn verwezenlij
kingen slechts bitter weinig over. Men zou
haast geneigd zijn het communisme van
Staline te beschouwen ais een nieuw soort
fascisme, alhoewel hij nog immer een we
reldrevolutie nastreeft, een 6luwe anti
godsdienstige propaganda voert, en nog
steeds de leer van Lenine en Marx als dé
blijd> boodschap doet doorgaan, spijts de
ernrtlge afwijkingen op bepaalde punten.
L RUSLAND EN DE GODSDIENST
ls de godsdienstvervolging sedert het
verdwijnen van Lecine geluwd? V:rre var.
daar, Staline ook heeft zijr. d>c! in het
aantal verbrande kerken, cn de 2600 pries
ters die in 1937 werden aangehouden, ver
bannen of gedood staan op rekening van
den vrijheidsgezinder.dictator.
Wij geven grif toe dat den schijn
verwekt wordt alsof er geen vee te zou be
staan tusschen Kerk eni Communisme,
Lenlce's boeken bevatten teksten die het
communisme als een trouw en dankbaar
kind der Kerk willen doen doorgaan, maar
schijn en werkelijkheid zijn zoo ver van
elkander gelegen dat er geen vergissing
mogelijk is voor hem die onbevooroordeeld
wil oordeelen.
De huichelarij gaat zoo ver dat men er
niet voor terug schrikt de communisten
aan te zetten zich godsdienstig te toonen
om alzoo gemakkelijker Ingang te vinden
bij de christen bevoiking. Mgr. Szoptyncki
schrijft hierover het volgende:
tnt Moscou kwam het bevel aan alle
communisten van gansch de wereld
Het hoofdbestuur van Moscou beveelt
aan al de communisten zich te gedragen
als ware christenen, als gedoopten. Ze
moeten biechten en ter H. Tafel naderen,
zich aansluiten bij de broederschappen en
de christelijke instellingen, en als de beste
christen werken en zich voordoen, om doel
matig op deze wijze de christenen te be
driegen en te verleiden». (Documentatie-
rapport A. C. W. 25 Juli '37) Laag en
lafhartig om van te gruwen!
De grondwet van de U. S. S. R. schijnt,
ook afbreuk te hebben gedaan met de
godsdienstvervolging. Art. 124 wordt im
mers besloten als volgt Om aan de bur
gers de gewetensvrijheid te waarborgen,
ls in de Sov:et-Uhie c» Kerk van den
Staat gescheiden...».» Bittere ironie, als
er nergens toelating verleend wordt om
tot een Kerk te behooren.
Godsdienst en godsvrucht, diep in het
hart gedragen, zorgvuldig verstopt ln de
ondoorgrondbaarheid der menschelijke
gedachten, is in Rusland toegelaten maar
wee hem die er ook maar de minste be
lijdenis aan -eeft.
n. RUSLAND EN HET KAPITALISME
Waar Lenine en Marx het sociaal-eco
nomisch communisme beschrijven ver
werpen zij alle privaat-eigendomsrecht, en
brengen zij een overheerlijke lofzang aan
het proletariaat door het verketteren van
alle stelsels die maar eenigszins naar ka
pitalisme ruiken. Een theoretisch com
munisme dat na 4 Jaar zijn onmacht
moest bekennen air. men door den hon
gersnood van 1921-22 verplicht was een
nieuwe economische politiek ln te voeren.
Door deze politiek werd het weer toege
laten een klein persoonlijk bezit te heb
ben. handel te drijven voo- eigen rekening
bankverrichtingen en gsldverhandeiingen
te doen. De weg voor het kapitalisme was
weer geopend. Men heeft niet veel Jaren
moeten wachten of Rusland, dat het de-
mokratiseh land moest zijn bij uitstek,
wordt geregeerd door een hyper-kapitalis-
me dat ®ijn weeTga niet kent ln Europa.
De Staat met zijn funktionarissenbu
reaucraten en post jesbekleeders heeft de
meeat rendeerer.de fabrieken in handen, en
geven de Soviet-overheden de kans een
amtorratisch-kapltalistisch leven te lei
den. De levensduurte is op ongelooflijke
wijze gestegen en zelfs de werklieden die
een normaal hoog loon verdienen, beschik
ken over een koopkracht die onder een
rechtmatig gemiddelde staat. Rusland heeft
een nieuwe aristocratie geschapen die op
vele punten verder van het volk verwijderd
staat, en pijnlijker aandoet dan deze on
der het Tsarendom.
III. HEEFT DE RUS EEN
VADERLAND?
Volgens Marx en Lenine niet, daar het
gedacht van Vaderland volgens hen een
kapitalistische «litvinding ls en de inter
nationale revolutie in den weg staat.
Staline denkt er anders over. Hij gaat er
mee akkoord dat al du arbeiders op de gc-
heele wereld maar één vaderland hebben
en dat vaderland is Ruslar.d. Voor dit Va
derland moet <le arbeider kunnen sterven,
hij most er fier over zijn, hij moet het
met woord en daad verdedigen. Waar
blijft dan de internationale gedachte ln
het communisme als al de aandacht ge-
troicken wordt op een klein deeltje van den
aardbol: Rusland. Met die nieuwe vader-
landsche gedachte gaat ook een sterk mi-
litarsime gepaard. Hoe zser ook het com
munisme in het buitenland op anti-mili
taristische en pacifistische gronden steunt,
toch is het communisme van Staline
sterk-rr.illtair, Ja zelfs oorlogszuchtig. De
geestdrift voor het leger wordt door de
dagelijksche pers en door de jeugdtijd
schriften voortdurend gevoed. Wat te den
ken van uitlatingen als volgt: De Russen
moeten zich van kop tot teen wapenen om
Wiilpr
Op uitnood!gin? van den Katholieken
Burgerrir-nd van Tielt heeft oud-mlnlster
Sap. Maar.da; namiddag, in de groote zaal
van het Gildhof van Tielt, een z~er be
langwekkende -ede gehouden ov-r den po-
lltleken toestand en de flnancieele en eco
nomische politiek van de regeering.
Ondanks het
bijtende win
terweder was
de belangstel
ling zeer groot
en het aantal
toehoorders
kon op nage
noeg 800 man
geschat wor
den.
Talrijke over
heden van 7de It
en ommeland
waren er aan -
wezig.
ZV zijn In
trede werd oud
mini eter Sap le-|§
vendlg toege-
juicht.
De vergade
ring werd ge-§|
opend door d:r
Voorzitter va:
den Burgers-
bond, die den'
Hr Sap hartelijk verwelkomde als zijnde
vertrouwensman van de Burgers en Mid
denstanders van Tielt. Metesn herinnerde
Hr "ran Luchene aan <e gekiurtenisr'n
voorgevallen sedert de Jongste redevoering
van den Hr Sap te Tielt.
REDE VAN
OUD-MINISTER SAP
BEZUINIGINGEN.
DE STRT TT TWEE
POLITIEKEN.
Oud-mlnlster Sap houdt alsdan eene
uitvoerige rede over de flnancieele, eco
nomische en politieke crisis.
In zijn rede gaf Kr Sap een klaren kijk
op onzen finaiicieslen toertand en stelde
gansch het land voor zijne verantwoorde
lijkheid Inzake de flnancieele toekomst,
met dewelke ook onafscheidbaar het di-
lernn- w».rdt gesteld: terug naar den voor
spoed of naar de faljiet.
Terug naar den voorspoed:
Om liezen weg terug af te leggen ls er
moed noodig, omdat iedereen zal moeten
berusten ln de onvermijdeliike oSers, wel
ke door het gezond verstand inzake de po
litiek van tering naar nering worden op
gelegd.
Naar de faljiet: daartoe leidt onvermij
delijk de huidige politiek van financieeiC
avonturen; van chronisch begrootingste-
kort; van altijd maar hoogere uitgaven
zonder gelijkloopende inkomsten; van
steeds hoogere belastingen.
Daar vait nu te kiezen tusschen het ge
zond verstand en het avontuur.
Dit laatste is de weg der gemakzucht en
der struisvogelpolitiek van hen, die bang
zijn voor het gevaar, dat zij wel zien, maar
dat zij den moed niet hebben met doel
matigs middelen af te weren. Verkiezen zij
een nieuwe devaluatie met alle noodlotti
ge gevolgen van inzinking en ontredde
ring, waarvan toch de geringe man het
eerste slachtoffer zal zijn, zooals de onder
vinding der vorige devaluaties en rente
omzetting heeft geleerd?
Het gezond verstand gebiedt dat alle
uitgaven herleid worden binnen de perken
der flnancieele mogelijkheid. Als men maar
100 fr. bezit, dan steekt men zich niet voor
1.000 fr. in de schuld. Maar, om die poli
tiek te voeren moet er afgezien worden van
alle demagogie en moet er bewijs van bur-
igerdeugd en burgermoed gegeven worden.
Men moet den durf hebben de maatrege
len te treffen, welke misschien tijdelijk of
fers opleggen, maar welke uiteindelijk ten
goede komen aan heel de gemeenschap en
aan elk in 't bijzonder.
Het is onmogelijk in het huidig avon
tuur te volharden. Immers, 450 miljoen de-
ficiet voor 1937 840 miljoen tekort voor
1938; onvermijdelijk deficiet van 500 mil
joen voor 1939; waar gaat dergelijke toe
stand ons leiden in 1940? Daar is geen an
dere uitweg dan de bankroet.
En dan? Algemeena verarming, in de
eerste plalats met de nijpendste noodge-
volgen voor de arbeiders en de midden
standers.
Onverbiddelijk dringt zich dan op: be-
«BSBBBflaBaBBBRSSIBBKKiiaBBBiSFIBBitBBBSBBBSSaiSlLüSr.aaSalBBIi-kJia
IN NOORD- EN GOST-AFRIKA ITALIAANSCHE EISCHEN
De Hr Sap besloot dan zijn rede als
volgt:
Boeren, 't is toch zeker niet voor niet
dat gij, uw ouders, uw grootouders, sedert
1830 arm geleefd en hard gewerkt hebt om
dan toch eindelijk een menschenwaardig
bestaan te veroveren, 't Is dan toch zeker
niet voor niet dat ge nu harder dan ooit
moet werken en zuiniger dan ooit moet
leven om toch door deze crisis heen ts
geraken. Boeren, zult ge door gemis aan
reactie, door gemis aan werkelijke en dur
vende samenwerking, de vluchten van een
eeuw afbeulend werd laten verloren gaan
en er lijdzaam in toestemmen dat men
u nog lager op de maatschappelijke lad
der doet afdalen?
En gij burgers, die met kleine en beperk
te middelen, met den last van talrijke ge
zinnen, met onvoldoenden steun en plaats
ruimte, niettegenstaande harde mededin
ging, in een midden waar voor niemand
veel overvloed was u toch hebt kunnen
naar omhoog werken of ten minste hebt
kunnn stand houden; gij burners die door
uwe opvosding, door uw kennissen, door
den lastigen strijd van 't leven waarin g®
gewikkeld zijt, meer en beter dan ande
ren ziet dat we den berg afrollen en dat
ge als stand dreigt uitgeschreid te wor
den, zult ge door gebrek aan reactie, door
lijdzaam toezien, de gebeurtenissen verder
tegen U laten ontwikkelen?
En gij, werklieden, die in de laatste ja
ren zoo prachtige veroveringen hebt ver
wezenlijkt, zult ge die ook in gevaar laten
brengen doordat in deze krisis de verant
woordelijke regeerders de noodig: en har
de maatregelen niet kunnen of durven
treffen om iedereen boven water te hou
den?
Zie vervolg op 5" blad.
Deze plaats geeft ons een klare
kijk op de gebieden omtrent de
welke itaiie nieuwe eischen heeft
gesteld.
Eerstens hebben wij een kaart
van de Middetiandscbe Zee en om
ringende landen en gebieden.
flier eischt Italië dat Frank-
■rijk geen versterking zou oprich
ten op Ket eiland Korsika, betoo-
gers eischten zelfs bet geheel*
eiland op.
Verders wil Italië nog grondige
wijzigingen te Tunis, dat or.der
Fransch beheer staat, maar waar
tienduizenden Italianen wonen.
Italië wil, als minima eisch, dat
deze Italianen een bijzonder recht
statuut wordt gegeven, en als ma
xima eisch, de toekenning van Tu
nis aan Italië,
Duitscber van geboorte, en stichter van
het moderne socialisme. Hij stierf te
Londen 55 jaar geleden.
de democratie te verdedigen tegen het
alom-dreigende fascisme. Het leger van
de Sovjet-Unie is het leger van arbeiders
en boeren die durven strijden voor de red
ding van het proletariaat. Rusland is om
ringd met fascistische landen: het mag
zich niet laten andedrukken, maar moet
de voordeelen van de communistische re
volutie vrijwaren tegen om 't even wie
Zoo doende ls Staline de sterkste verdedi
ger van den Vrede... sl (Richten April '38).
IV. RUSLAND EN ZLIN JEUGD
Na 20 Jaar communistische regiem is er
bij de jeugd in Rusland wel veel veran
derd. Het ls niet meer de opgezweepte Jon
ge kracht van in den tijd der bloedige re
volutie, maar wel een communistlsch ge
vormde levenscel voor het roode Rijk. Een
jeugd die niets meer afweet vri het vo
rige regiem, die opgegroeid ls in de steeds
herhaalde gedachte dat het vroeger tijd
perk een hel was cn dat het nieuwe re
giem het paradijs is voor het jong leven.
Een godsdienstig idee heeft noodt hun op
voeding doorstraald, integendeel al a-at
godsdienst of godsdienstigheid was werd
stelselmatig aangevallen of minstens toch
geweer. Kunst en kuituur buiten Rusland
bestaat voor haar niet, de aangeleerde ge
schiedenis werd zorgvuldig gewikt en ge
wogen zoodat deze, enkel ten titel van
propaganda voor het communisme kan
worden beschouwd, de objectiviteit ls ver
te zoeken. Ja, onvindbaar. Die Jeugd nu
komt stilaan op het voorplan te staan, en
verwerpt met de onbezonnenheid die eigen
is aan elke Jonge kracht, de andere regeer
ders die zij aanziet aLa afvalligen en laf-
hartigen die de leer van Lenine hebben
laten verwateren.
Volgens sommigen zou er in Rusland
re:ds een Jeugd bestaan die zich gansch
afscheidt vaaj de goddelooz? revo'utlon-
naire politiek van Staline. Die jeugd zou
den godsdienst, waarvan men haar nooit
sprak, ais vanzelf hebben weergevonden,
zij zou zich interesseeren aan de cultuur
van de christelijke landen en ontdekt deb
tor Zie vervolg hiernevens.
(fffoxl/wdj.
KORSIKAI
Onze tweede kaart geeft ons een
duidelijk overxicht van de water
verbinding tusschen de Middelland-
sche Zee en den Indischen Oceaan.
Vooreerst wil Italië medezeggen
schap over het Kanaal van Suez,
dat thans onder £ngelsch*Fransch
beheer staat. Italië wil niet meer
zoo hooge doortochtrechten beta
len.
Verders stelt Italië eischen om
trent Djibouti, de haven die best
verbinding geeft met Abessinie en
vanwaar een spoorlijn loopt naar
Addis-Abeba. Deze spoorlijn wordt
hier op deze kaart ook aangegeven.
Italië houdt voor dat het ItaJiaansch
wordt en in de haven zelf een actie
trafiek naar Abessinie tegengewerkt
gevoerd wordt tegen Italië. Italië wil
op zijn minst groot ere vrijheid van
handelen in de haven, en op zijn
hoogst het overdragen van het gan-
sche Fransche gebied. Italië wil ook
in het bezit gesteld worden van de
aandeelen die de Negus bad in ge
noemde spoorlijn.
UrM(fHflBI9iBflaaHftHSSaa!':EZS3Uaa35!aBa3;iBE23EM&8B:2a83Sl
ben dat d? vaderlandsliefde voor een ech
ten Rils zonder godsdienst cn christelijk*
zedelijkheid niet denkbaar is. Deze Jeugd
staat wel in de rar.gen van de Komsomols,
doch laat zich heele maa l niet winnen dooi
de oud-geworden communistische idealen.
Op deze jeugd wordt door de uitwijkelin
gen een groote hoop gesteld. Het is wer-
keiij moeilijk uit de soms tegenstrijdige
b3richten de waarheid te achterhalen,
doch wij meenen dat de kerkvervolging
in Rusland voortduurt, zich sterker neg
ontwikkelt maar dat daartegenover de
godsdienstige gedachten nog niet zijn uit
gegroeid en door vele Jongeren ontdekt
worden.
LI BYEN
JTAL.
