Ons Vrouwenhoekje
Feeënhaiideii
Spreek en schrijf beschaafd
CARLO
ERBA
ZIZo LIEBIG
GEDACHTEN
KATH. UITZENDINGEN
WEKELUKSCH
LITURGISCH BULLETIJN
TOMATEN
WEEK-KALENDER
I Struische Dames
MARIE-J0SÉ, 5, Henri SerruysSnnn, Oostende
«- Groot* geesten zijn gaarne alleen. ZIJ
Overwegen of wel luisteren. Toch versma
den zij geen gezelschap, van leder valt
let» te loeren, want iedere mensch bezit
«en ziel waarin God Zijn geest grifte.
Ook de beste daad verbergt soms een
droppel gift, maar ook de slechtste soms
«en spoor van zegen.
Slechts een zaak die men opgeeft
moet als verloren beschouwd worden.
HETAUNNIKE
UIT DE
WE ZIJN DUS weer d'arena Ingetreden
Waar wordt gevochten en gestreden.
Maar, 'k stel U oogenblikkelijk gerust:
Tot vechten voel ik in 't minst geen lust...
Want, g'hebt het al geroken...
't Is hier slechts figuurlijk gesproken
En alzoo 't de gelegenheid mij biedt,
U, mijn lezerscharen,
Te verklaren
Wat t woord arenawel bediedt.
'n Arena da's een strijdperk... en mijn
arena... da's een stuk pampier en mijn
wapen is 'n penne... die soms wel wat
steekt, maar verder 'n ongevaarlijk wapen
is!
Arena beteekent in 't Latijn zand en
't was de naam voor de met zand be
strooide kampplaats, waar In 't oude
Rome de zwaardvechters ofte gladiatoren
streden.
En nu 'n beetje geschiedenis, dat kan
altijd interessant zijn! In 't jaar 404 wer
den de gladiatorengevechten in de Ro-
imeinsche arenas, nadat ze gedurende 600
jaar daar gehouden waren, verboden als
gevolg van 't moedig optreden van den
ouden monnik Almachis, die juist op 't
©ogenblik dat een gladiator op 't punt
stond zijn overwonnen tegenstander te
dooden, in de arena sprong en hem toe
riep op te houden. Het woedende publiek
•teenigde den monnik, doch de keizer was
zoo getroffen door diens moed en zelfopof
fering. dat hij van dien dag af ".e zwaard
gevechten verbood. En 't was maar wel
ook, want 'k geloove dat er toch plezie
riger schouwspelen moeten zijn dan die
En vwala, daarrree ls mijr.e match ge
leverd, zie... en d'r heeft geen bloed ge
vloeid... aueen maar een beet jen inkt!
WAT KIJKT GIJ BEDRUKT!
Ja, m'n vrouw is drie maanden bij
haar moeder geweest.
Nu en?
Ut schreef haar iedere week, dat ik ei
ken avond thuis zat met m'n dagblad en
de radio. Nu is ze weer terug en vanmor
gen kwam de rekening voor het electrlsch
licht, en 't was maar 4 frank!
Daar 'n had hij niet aan gedacht!
SNELHEID! 't is de rreet van den dag.
Vitesse, lijk nooit voorheen men er zag!
Daaronder lijden
Ons moderne tijden.
En 't ls de moeite waard
Zelfs ons aar:"
't Staat thans vast,
Werd door die ziekte aangetast!
En wij zijn de lesten om d'r over ver
wonderd te zijn, want in onze huidige
levensmethode steunt alles op snelheid...
t. Is daarom ook dat we niet goed weten
waar we henen gaan, want alleen hij die
langzaam gaat, gaat zeker! 't Is om ervan
te bibberen en te beven.
De sterrekundigen van Amerika hebben,
met cijfers tot staving, vastgesteld, dat
de draaiing van onzen aardbol tijdens
dees lsste honderd jaren, om juist te zijn
vanaf 1840, niet opgehouden heeft in snel
heid toe te nemen... en dat hij soms 'ïl
beetje meer onbollig wordt, zoodat hij op
zekere oogenbükken, persles den Lamblk-
walk aan 't dansen is.
En da's allemaal niet gemaakt om ons
gerust te stellen... want de verhoudingen
van die draaisnelheid zijn aldus, dat ons
kalenderjaar er door houdt U goed vast
met ééne seconde verminderd ls!
't Is spijtig voor 't beestjen maar 't Ls
nog alles niet want die geleerden hebben
er nog bij uitgecijferd, dat, als onzen bol
voortgaat aan die Vitesse te wentelen, bin
nen. twee millioen en 'n half Jaren, het
Jaar flechts nog 364 dagen zal tellen!
Maar... we zijn nog zoo ver niet!
TOM BAXTER uit Texas had nog nooit
«en stad gezien, teen hij met zijn zoon In
een oer-ou-de vierwieler te Austin aan
kwam. In een der hoofdstraten klommen
ze uit het karretje en bewonderden de as-
phalt-bestrating. De oude baas krabde met
zijn laars over het asphalt en bromde:
Nou. ik kan 't d'e menschen niet kwa
lijk nemen, dat ze hier een stad hebben
gebouwd. De grond is veel te hard voor
en ploeg!
WIJL WE DRAAIEN IN VOLLE VAART
Worct 't met den dag triestiger cp ons aard.
En 'k voel veel lust.
Om 'n beetje rust
En m'n verder leven niet te vergruizen
Naar T. andere planeet te verhuizen...
Ja, maar waar? Da's de vrage... 'k Heb
al de maan om m'n week end door te
brengen... maar 't ls er daar ook zoo pluis
niet meer. sinds de geleerden ons laten
hooren hebben dat ze den eenen of den
anderen dag... of nacht met d'aarde kan
in botsing komen!... Mars is te... oorlogs
zuchtig... en op 'n sterre met den steert
zou 'k ook niet gaarne terecht komen...
D'r blijft evenwel nog 'n goel bron... en
't is de zon!
Ne keer zien wat de geleerde Sjarels
daar nu over vertellen.
De afstand tusschen aarde en zon is on
geveer honderdvijftig millioen kilometer...
('n astronomiscji! cijfer). Een trein die
per uur niet meer dan zestig kilometer
aflegt (we rekenen maar een gematigd
vaartje, omdat de reis anders te vermoei
end zou worden) legt per dag zoowat dui-
Mongelwerk van 15 Januari 1939. Nr 14.
ROMAN van
H. COURTHS-MAHLER.
Ik zou wel eens willen weten, of Pee
al op Heidehof is. Ze zou toch dezer da
gen komen, niet? zei ze, afleidend.
Rolf werd rood.
Toevallig kan ik je daarover Inlich
ten, Juffrouw Rogga is al op Heidehof.
Judith keek blij verrast op.
Werkelijk?
Ja, gisteren middag is ze gekomen.
Hoe weet je dat?
Ik ben den tuinman Reimer van
Heidehof tegen gekomen en die vertelde
het me.
Hij verzweeg maar liever, dat hij den
ouden man had opgewacht en hem had
uitgehoord.
Dan zien we Pee misschien vandaag
nog hier. Als ze hier op Heidehof is zal
het testament dus wel niet gevonden zijn.
1": hoop van niet! liet hij zich ont-
rallen
Ze keek h:m verbaasd aan.
Maar Rolf, ik begrijp je niet.
Hij lachte verlegen.
Ach, dat liet ik me zoo ontvallen.
Maar waarom eigenlijk ook dat verstop
pertje spelen? Je hebt zulke heldere oogen
en weet toch al lang waar de schoen
wringt.
Hij probeerde op luchtigen, schertsen
den toon te praten:
Je hebt me ook al eens aan den tand
gevoeld en toen heb ik gezegd dat het me
speet dat ze een millioenen erfenis te
wachten had en ik maar een arme land
bouwer was. En als dat testament weg
Wij ft zou die hinderpaal zijn weggenomen
zend kilometer af; dat is per Jaar 355.000
kilometer, ne waar?? Om de zon te berei
ken heeft deze trein, in ronde getallen,
(voor uw gemak... en voor 't mijne) bere
kend, vier honderd jaar noodig.
Zoo een reisje kan geen mensch beta
len. zult ge denken... en ge rijt mis... want
de prijs zou zoo maar op 'n 500 millioen
frankskens komen te staan en wat is dat
nu voor d'Amerikaansche miljardairs...
en voor de Indische Maharadjah's... en
't en zou dan ook maar hun geraamte rijn
dat ginder zou toekomen... na 409 jaar...
Enne... waarom ik. die geene miljardair
noch ne Maharadjah ben, hier nog zit,
hoef ik niet verder t'eskpelkceren.
Adios, zonne!
WIE IS DIE meneer daar? Hij komt
me zoo bekend voor
Dat verwonderdt me niet... t li de
bestuurder van 't zottenhuis!...
Van je vrindjes...
T GROOTSTE WONDER, HO! HO! HO!
Van Japan's hoofdstad, Tokio
Dat is, laat t me 't U bezingen
"n Huis van 35 verdiepingen
Dat zich bevond
Al onder den grond!
Ja, 't merkwaardigste gebouw van heel
Tokio, en tevens ongetwijfeld een van de
eigenaardigste gebouwen van onzen aard
bol, da's eer» huis van 35 verdiepingen, die
niet boven den beganen bodem verrijzen,
doch zich integendeel onder den grond
bevinden.
De reden, die men in den tijd voor den
bouw van zoo'n merkwaardig huis aangaf,
is dat eiken keer bij aardbevingen in Ja
pan zooveel huizen instorten of zwaar be
schadigd worden.
Daarentegen stelde n en vast dat de
bouwwerken van de ondergrondsche trei
nen altijd onbeschadigd bleven. Daarom
heeft men ook eens een proef met een
huis in den grond willen r.emen!... en tot
nogtoe staat 't er nog...
Maar plezant om er in te wonen moet
't precies niet zijn... We zullen later... (en
zoo laat mogelijk) genoeg tVocc-aeie heb
ben om onder den... grond te... slapen...
ALLEE! ALLEE! weg met die triestige
gedachten... en we gaan her 'n ander
plaat laten spelen... iets dat oprecht ge
beurd ls... boven den grond... 't gaat over
'n koninklijke briefwisseling... en z'is ge
lapt! dat zeg ik U!
Prins George aan zijn grootmoeder, Ko
ningin Victoria:
Lieve Grootmoeder,
Ik heb gisteren in een speelgoedwinkel
een prachtig houten paard gezien. Ik had
het gaarne willen kooprn, maar ik had
geen geld meer. Stuur mij een kleinigheid,
lieve grootmoeder.
Uw innig liefhebbende kleinzoon,
George
Koningin Victoria schreef aan haar
kleinzoon
o Lieve Kleinzoon.
t Maakt mij zore, te hooren, dat ge zoo
verkwistend met uw geld omgaat. Uw va
der vertelt me, dat ge uw zakgeld uitgeeft,
zoodra ge 't ontvangt. Ge zijt nu op een
leeftijd, waarop men de ware waarde der
dingen moet kennen. Wees voortaan ver
standiger.
Uw liefhebbende grootmoeder.
Victoria
Prins George antwoordde:
Dierbare Grootmoeder,
Uw brief heeft mij groote voldoening
gegeven en ik dank U zeer daarom. Ik heb
uw brief voor een welkom prijsje verkocht
aan den verzamelaar. Zco ziet U, dat ik de
waarde der dingen wel weet te schatten.
Uw toegenegen kleinzoon,
George
Hewel! merci. Geef dan al goeden raad,
zal grootma Victoria wel gedacht hebben!
DE MENSCHEN ZIJN... APEN
Ze geeuwen en gaptn
'k Zeg het met fatsoen
Als z'een... oven zien open doen...
Luistert dus, gij allen,
Hoe dit, naar ik las,
De oorzaak was,
Dat een tooneelstuk is gevallen!
Iedereen weet dat menig tooneelstuk
een eerste sukses te danken heeft gehad
aan toeschouwers die ervoor betaald wor
den, om 't stuk toe te juichen... Dat noe
men z'in Brussel de «klak»! Maar... het
contrarie kan ook gebeuren... En de be
kende Parijsche toor.eelschrijver Lamou-
reux is een der bekendste slachtoffers van
zoo'n betaalde samenzwering.
Lamoureux had namelijk ne fameuzen
tegenstander In den tooneelschrijver £>u-
mont. Die vent nu had eenige typen uit
gekocht om met hem naar de première
te gaan van Lamoureux' stuk... en voor
alle werk moesten za niks doen dan geeu
wen (ja! juist gelijk ge nu bezig rijt met
te doen, beste Lezer!). Iedereen weet nu
hoe aanstekelijk dit werken kan. In een
oogwenk geeuwde dan ook geheel 't par
ket, daarna werden de balkons aangetast
door die geeuwziekte... de loges volgden...
en zelfs d-3 spelers op 't tconeel hadden
't zoo erg te pakken dat men verplicht was
de voorstelling te onderbreken... en het
stuk viel lijk nen baksteen..'t Geen niets
bewees... want later werden Lamoureux en
Dumont de beste vrienden... en toen eeni
ge maanden daarna 't stuk terug op de
planken kwam, oogstte het veel bijval!
En daarmeê ls die geeuwhisto.ie uit den
weg... en nu is t onzen toer... Allee, gij
eerst!
HOE KOMT GIJ aan dat blauwe
oog?
Och, ik heb toch zoo'n tegenslag ge
had! Ik ging in een café per ongeluk op
een hoed zitten, hood den vent, die naast
me zat, m'n verontschuldigingen aan,
kreeg van hem ne goeien boks op m'n oog
en merkte achteraf, dat het mijn eigen
hoed was.
Voor ne tegenslag dat. was nen tegen
slag I
MEN ZEGT
Met recht,
'n Ongeluk ligt op 'n kleine plaats.
En 'k ben zeker niet abuis
Als 'k de bal nu weer kaats
En zeg: Ja zelfs in "n stovebuls!
t Is gebeurd in Holland...
Vijf en dertig leerlingen en hunne on
derwijzeres van een buitenschool te Flied-
recht, werden in hunne klas bedwelmd
gevonden door de uiwaaemingen van kool
zuur.
De buren kwamen toege'.oopen en dien
den de slachtoffers d'eerste zorgen toe. dl«
alhoewel 't er nog al erg meé gesteld was,
toch naar hunnen respectievelijken thuis
konden overgebracht worden.
Wat was er dan eigenlijk gebeurd. Wel.,
t was de schoonst eer.vager die d'oplossin-
ge van 't geheimzinnige geval kwam bren
gen. De stoofbuls was namelijk verstopt.,
door drie vogels, die daarin een schuil
plaats komen zoeken a-aren tegen de
groote koude. Ze waren lang5 de schouwe
binnengevlogen... en wijl ze t daar nog
niet a-arm genoeg "n vonden... lieten ze
rich 'n beetje naar beneden zakken, met
het noodlottig gevolg!
Ja, 'n ongeluk ls soms rap gekomen...
en in dit geval was 't zeker beter geweest.
tien vogels In de lucht... dan drie in de
hand... aldus gevangen genomen!
DEN ADJUDANT was op spekse
Met a-at moet men een geweer kui-
schen? soldaat Slungels.
Met een vodde, adjudant, zei Slun
gels.
En gij? soldaat Kasteknobbel.
Met vet! antwoordde Kasteknobbel.
Uilskuikens! riep den adjudant toen
uit. De theorie zegt: men moet zijn ge-
a-eer kuischen met... dc grootste aan'
dacht! Begrepen? of anders... de pot op
•K STEL DE VRAGE IN HET ROND
Aan U, beste Lezers mijn
Welk verschil zou d'r a-el zijn
Tusschen nen Duitsch en... den morgen-
[stond?
Niet geraden, beste Lezers en alderlief-
ste Lezereskers?
Hewcl, 'k zal hier nog r.e keer als redder
optreden... en U d'oplossinge geven!... De
morgenstond mag goud in den mond heb
ben... en nen Duitscher niet!
Op een bijeenkomst van dentisten te
Frankfurt a-erd er op gewezen, dat er ieder
jaar ongeveer 14 millioen mark in den
mor.d van de Dultscheis «verdwijnt»,
en niet aan eten of drinken, maar aan
goud om hun tanden meê te beplakken!
Het woord verdwijntwerd met opzet
gekozen, omdat gouden tanden op kunst
gebitten, altijd als verloren materiaal kun
nen beschouwd worden. En... zoo luiden
de besluiten van die commissie, aangezien
'4 goud uit den vreemde moet komen, dient
er zoo weinig mogelijk voor tanheelkur.di-
er zoo weinig mogelijk voor tandheelkun
dige doeleinden aangewend.
In den lesten tijd... wat rijn de Duit
sch ers tcch gehoorzame menschen... is
het eebruik daarvoor reeds met 45 t. h.
verminderd... maar d'r zullen er veel voor
op hun... tanden gebeten hebben van
woede... zonder evenwel hun... tanden te
laten zien!. Niet omdat ze niet van goud
zijn maar... omdat dat ginder ook al ver
boden ls, omdat de vernielende... tand des
tij-cis... ginder ook alle vrijheid naar den
duvel geho'pen heeft!
ZE HADDEN LANG op een bank ln het
park gezeten. HIJ voelde rich kennelijk
niet op zijn gemak en zweeg. Eindelijk
raapte hij al zijn moed bij elkaar en
vroeg:
Leentje, weet ge wat liefde ls?
Ja, dat weet ik, zuchtte ze. Maar gij
schijnt het niet te weten!
Pardaf!
OM U NOG- 'N BEETJE TE VERVELEN
Ga "k U 'n paar neuwsjes mede deelen
Die zullen handelen, hoor!
Over den titel van mode-doctoor
Over, (wat zit er daar toch in)?
Den nagel van een... keizerin...
En, 't is onbekend of schier,
Over de azijnzure rivier!
In Kanada -bestaat er een mode-uile-
versiteit met echte perfestars en studen
ten. Aan die hoogeschool wordt alles ge
leerd wat maar eenigzins betrekking heeft
op mede... en de student die 't examen
met goed gevolg heeft afgelegd, mag zich
daarna Doctor in de Mode noemen!
Awel, proficiat!
In China is nog een munt in omloop,
waarop duidelijk de indruk van een vin
gernagel te zien is. 't Ls de indruk van
een duimnagel van een keizerin, die drie
duizend jaar geleden per ongeluk het was-
mcdsl voor deze munt beschadigde.
En nu gebruiken ze ginder nog 't zelfde
model, zoodat deze munt nog altijd ln om
loop is.
De azijnrivier (El Rlo Vinagre) bevindt
zich in Columbia. Het hooge zuurgehalte
van deze rivier wordt toegeschreven aan
de onmiddellijke nabijheid van den vul
kaan Pimacé. Het water is 100 zuur dat
er geen visch in leven kan.
'n Geluk dat ze 't ons vertellen... we
zullen er geen lijntje gaan werpen!
EN OM TE SLUITEN met dit rootje,
krijgt ge nog 'n an-ecdootje:
Toen de beroemde vlolist Jozef Joachim
nog hcf-ccnoertmeester was in Hannover,
kon hij des winters uit zijn woning kij
ken naar de schaatsenrijders, die op een
overstroomd land, de Matsch, rond zwier
den.
Op een helderen winterdag, nadat het
weken lang had gevroren, bekroop hem
de lust zelf te gaan schaatsen rijden. De
kunstenaar begaf zich op het ijs en liet
zich door een baanveger een paar schaat
sen onderbinden. Hij vertelde den man,
dat hij niet kon rijden, waarop de baan
veger antwoordde, dat hij hem wel zou
ieeren hoe hij op de gladde ijzers kon
zwriren...
Zoo, meneer Joachim. zei de baan
veger, toen hij den kunstenaar de schaat
sen had aangebonden, ga nu eens op de
ijzers staan. Gooi nu het ecne been zóó
en het andere zóó weg, en loop dan maar
voort over het ijs.
Joachim volgde dien raad; hij gooide
het eene been rechts en het andere been
links uit, maar voordat hij zijn linkerbeen
goed had uitgeslagen, viel hij met een
bons op het ijs.
Ja, ja, zei daarop de baanveger, ter
wijl hij den man weer op de been hielp,
dat gaat niet zoo gemakkelijk als vlooi
spelen.
Ja, de beroemdheid!
't Manneken uit de Maan.
en zou ik misschien durven wagen nog
eens bij haar aan te kloppen.
Judith's oogen werden vochtig. Ze voelde
de groote, sterke liefde van haar broer
ook uit rijn gewild luchtigen toon.
Ze ging naar hem toe en streek hem
zonder te antwoorden over zijn haar, dooh
dit was hem voldoende.
Als ik maar wist of ze vandaag nog
kwam, zei hij.
Ik geloof stellig van wel, Rolf.
Hij sprong op.
Dan heb li een verzoek aan Je,
Judith.
En dat is?
Als ze komt, houd haar dan een beetje
hier vast. Ze mag niet zoo'n oogenblikje
blijven en ik kan het haar moeilijk vragen.
Judith glimlachte.
Je zult tevreden over me rijn, Rolf.
Maar nu laat Ik je aan Je lot over, want
Ik heb nog een boel te doen. Je blijft im
mers thuis?
Natuurlijk. Ten eerste heb ik te
schrijven en ten tweede zou ik niet
graag een zeker bezoek misloopen.
Lachend ging Judith de kamer utt. Ge
lukkige Foe! dacht ze, Jij zult bemind
worden om jezelf en jij zult niet worden
opgegeven omdat Je arm geworden bent.
Het was een prachtige dag toen Pellcitas
zich op weg begaf naar Neulinden. Het
pad voerde langs den rand van de bloeien
de heide, waarboven de blauwe zomer
hemel rich welfde. Onderweg zag FeUcitas
voortdurend Neulinden liggen en ze ver
moedde niet, dat van uit een venster van
het huis twee grijze manner.oogen haar
al lang gezien hadden en haar mst on
geduld volgden. Toen ze het erf betrad,
kwamen Rolf en Judith haar al te gemoet
en begroetten haar hartelijk. In de hall
deed Pelicitas haar hoed af en daar de
veranda nog te zonnig was, brachten w
haar naar de koele huiskamer. Pelicitas
zag dadelijk, hos ailes hier in zijn voor
deel veranderd was sedert ze hier het
laatst met oom Karl geweest was.
Wat is alles hier gezellig en mooi ge
worden, zei ze lachend. Je ziet overal Ju
dith's hand.
Ze had plaats genomen en Rolf zei niet
zonder trots:
Het is hier nu heel wat gezelliger
dan vroeger, toen Ik hier nog als eenzame
vrijgezel alléén huisde, niet waar, Juffrouw
Rogga?
Pelicitas knikte en zei toen tegen Judith
Je hebt beslist een gelukkige hand.
Je broer mag je wel dankbaar zijn.
Rolf 6traald3:
Nu, als u het hier zoo gezellig vindt,
juffrouw Rogga, dan mogen we zeker wel
hopen u heel vaak -bij ons te zien..
Pellcitas bloosde onder dsn blik waar
mee hij dat zei en knikte slechts, terwijl
Judith zei:
Voorop gesteld, dat je op Heidehof
blijft, wat ik nog altijd maar niet kan
gelooven. Hebben de onderzoekingen naar
het testament nog geen resultaat opge
leverd?
Pellcitas schudde het hoofd:
Neen, het testament is niet gevonden
en alle pogingen rijn vruohteloos gebleven.
Het gerecht is nu ook van meening, dat
oom Karl het testament zelf vernietigd
heeft om het door een ander te vervanger,
wat zijn riekte hem belet heeft.
En betreurt u het verlies van die
groote erfenis niet, Juffrouw Rogga? vroeg
Rolf.
Neen. het is goed zooals het geloopen
is, want ik zou altijd de benauwde ge-
dachts hebben gehouden, dat ik de recht
matige erfgenamen benadeeld had. Met
het verdwijnen van het testament is me
een pak van het hart genomen en ik zie
met vertrouwen de toekomst tegemoet,
vooral daar u me met raad en daad ter
zijde wilt staan; ik ben vandaag al ge
TIEN PUNTJES OM ZICH GOED
TE KLEEDEN
AI lezend in een buitenlandsch tijd
schrift, heb ik een codex voor kleeding
ontmoet en ik zou het me nooit vergeven
moest ik die codex hier niet overschrijven.
Ziehier hoe de inhoud luidt, ingedeeld
in acht hoofdstukjes:
1. Zoo ge vijf frank op zak hebt, be
steedt er dan vier voor te eten en een
voor U te kleeden. Dat wil zeggen dus:
Zoo ge niet teveel hebt, denk dan eerst
aan uw boterham en gebruik de rest om
uw kleeding te verzorgen.
2. Het is beter zeven dagen per week
proper gekleed te gaan, dan op Zondag
als een statige pauw rond te loopen en in
de week een vuile sloor te zijn.
3. Onze kleeding is een tweede huid,
die we met evenveel zorg moeten onder
houden als het velleke dat we mee op
aarde brachten.
4. Voor dat U naar den kleermaker
of naaister gaat, moet U een wandeling
in de keuken maken en zienof uw kin
deren genoeg te eten hebben.
5. Een vlek is een schande die door
geen enkel woord uitgewischt wordt. Be
ter tien lappen dan een gat.
6. Het is een zotheid de mode als een
slavin op te volgen, maar het is ook een
groote domheid er heelemaal geen reke
ning mede te houden.
7. De vrouw mag zich tooien maar
de man moet zich eerst kunnen kleeden.
8. Men moet zich kleeden om er
voordeelig uit te zien. Maar men moet
zich niet kleeden om zijn naaste te be
driegen.
Ontegensprekelijk zijn deze acht pun
tjes even zooveel groote waarheden.
Maar ze zijn niet "geheel volledig, en lk
zou ze als volgt willen aanvullen.
9. Een vrouw moet rioh kleeden en
kappen volgens haar eigen persoonlijk
heid en niet zooals de vedetten van de
cinema het dicteeren.
En het laatste puntje dat ik er bij wil
voegen, is wel het voornaamste voor een
eb risten mensch:
10. Men moet niet alleen het lichaam
kleeden, maar men moet ook aan rijn
binnenste donken. Een schoone, elegante
vrouw, die haar mond opendoet om dom
migheden te zeggen, is als een etalage
pop. Deze kleedir.g kost minder geld dan
al de rest, maar men heeft er veel meer
plezier van. Een vrouw die al haar schoon
heid en versiering van buiten heeft, ver
veelt gauw, maar een vrouw die haar
grootste schatten en schoonheden in haar
hart en hoofd draagt, blijft steeds even
aantrekkelijk, ook al veroudert haar ge
richt. MARIA.
ONZE BESTE VRIENDEN:
DE SCHOENEN
Met uw schoenen raakt ge de aarde,
met uw schoenen cok loopt ge in slijk en
modder. Ongetwijfeld moeten ze dus -ook
extra goed verzorgd worden. Altijd schoon
gekuischt, op tijd versteld en goed be
waard, gaan ze lang mee, kleeden ze goed
en houden de vee ten droog.
Gebruik goede schoenwas om het leder
m-a'sch te houden en het -barsten te belet-
ton. Houdt de doos met schoenwas goed
gesloten. Is hij hard geworden, bevochtig
hem dan met wat terepentijn. Poets de
schoen telkenmale ze gebruikt zijn. Eerst
en vooral moet het slijk en vuil verwij
derd, dan Insmeren zonder teveel was te
gebruiken, ook langs den kant van den
zool, de rand van de zool en hiel strijken.
Soms wil het leder niet meer blinken;
wasch het dan af met zeepsop en laat het
langzaam drogen. Als ge het insmeren van
schoener, wilt vermijden of verminderen,
dat kunt ge. Daarom de schoen-en goed
opwrijven met een malschen dcek, on
middellijk als ze uitgedaan zijn, terwijl
ze nog warm zijn.
Bemodderde schoenen. Niet drogen
met de modder aan. Afwasschen met klaar
water, opvullen met gazettenpapier, in een
verwarmde plaats drogen, doch niet bij
het vuur. Leg ze op hun kant, niet op den
zool.
Nieuwe zolen. Zoo ge die inwrijft
met lijnolie, dan trekken ze niet gemak
kelijk vocht op. Zoo ge in re-gen en sneeuw
moet gaan, kunt ge alle schoenen ondoor
dringbaar maken door ze in te smeren
met levertraan of ongezouten vet. Wrijven
totdat het goed in het leder rit
Gekleurde lederen schoenen. Steeds
boenwas van dezelfde kle-ur gebruiken en
aparte borstels, die voor niets anders ge
bruikt worden.
Zeer lichte schoenen. Schoonwrijven
met broodkruim. Vlekken wegmaken met
een watje en een weinig tetra of benzine.
Nawrijven met wat talkpced-er. Zijn ze
heelemaal vervuild, dan afwasschen In
een vettig sopje van witte zeep en in
smeren met de gepaste schoenwas.
Daimlederen schoenen. Telkenmale
na gebruik opwrijven met een borsteltje
van staal- of -koperdraad. Nu cn dan
moogt ge dalmschoenen ultstoom-e-n. Dce
zoo: Laat een moor water koken, doet
het deksel er af en houdt de schoen er
boven tot de damp goed ingedrongen is.
Borstel dan onmiddellijk op met het sta
len .borsteltje, eerst met den. draad, dan
tegen draad borstelen. Vettige plaatsen
met een weinig tetra of benzine inwrijven.
Zwarte stoffen schoenen. Opborste
len met een zuiveren borstel, nooit met
borstel waarmede men andere schoenen
poetst. Ontdekken met tetra of benzine.
HET KEUREN VAN BLIKKEN
Bij het koopen van groente en fruit,
en alle andere conserven ln blik moet de
huisvrouw vooreerst letten op het etiquet,
waarop het merk en de kwaliteit vermeld
staan. Men eische steeds een gekend merk
en een gewaardeerde kwaliteit, welke reeds
vroeger uw vertrouwen gewonnen hebben.
Men onderzoeke dan of de blikken riet
gebombeerd zijn, het is te zeggen het dek
sel noch de bodem mogen niet bol staan,
mogen niet ingedrukt kunnen worden:
rij moeten integendeel iets naar binnen
gezogen vast staan. Immers wanneer men
een blik in kan deuken is het een bewijs
dat er een gasontwikkling in het blik heeft
plaats gehad, wat wijst op een bedorven
inhoud. Die blikken mag men niet alleen
geenszins koopen, maar ze brengen den
verkooper in een wettelijke strafbare po
sitie: die gebombeerde blikken moeten in
den handel als gevaarlijk verwijderd wor
den. Een ernstig huis zal dan ook NOOIT
gebombeerde blikken in zijn magazijn
dulden.
TAFELLEKKERNIJEN
NAAR GASTON CLÉMENT
Appelen in hun schiL Giet op de
tafel 250 gr. meel; ra-rok eer. holte mid
den in; leg daarin 150 gr. in kleine brok
jes verdeelde boter, een greepje zout, twee
eierdooiers en een soeplepel water. Bewerk
lichtjes om het meel met de andere be-
standdeelen te vermengen, maar zonder
kneden. Maak een bal, dek met een doek
en laat een half uur rusten. Rol het deeg
uit op de met meel bestrooide tafel tot
een laag van een halven centimeter dik;
verdeel deze laag in zes gelijke deelen.
Neem zes schoone bellefleurappelen; haal
klokhuis en pitten uit met een appelboor
maak met een scherp puntig mes een
inkerving rondom de appelen. Leg op ieder
stuk deeg een appel, vul de holten op
met boter en lichtbruine suiker. Bevochtig
de randen van het deeg met een in water
gedoopt penseel; sluit het deeg rond den
appel, en druk eventjes op de randen om
ze te doen aaneenkleven; maak een ope
ning middenin, t een soort schouwtje;
strijk met een geklutst ei over heel de
oppervlakte, en leg de appelen in een pan
of op een gebakplaat. Laat in een heeten
oven gedurende vijf en twintig minuten
bakken; bestrooi eiken appel met fijne
suiker, wakker de hitte van den oven aan,
en laat kleur krijgen. U zult ook ln een
kastrol zes lepels bruine suiker vermengd
hebben met twee lepels heet water; iaat
de suiker smelten om een siroopje te be
komen, waarmede u 59 gr. boter en een
glaasje rum vermengt; giet deze geurige
siroop in de opening, de schouw van eiken
appel; leg de appelen op een ronden scho
tel, laat koud worden, en dien op.
Caroline appelen. Neem voor zes
personen, zes schoone appelen; haal ze
uit met de appelboor, schil ze, wrijf ze
lichtjes met een in tweeën gesneden ci
troen, en laat ze koken in een siroop van
200 gr. suiker en drie en een halven deci
liter water. Zorg er voor dat de appelen
zooveel mogelijk heel blijven; zet ze af
zoodra ze maisch zijn.
Wasch 125 gr. rijst en werp ze in een
h-alven liter kokende melk; voeg 75 gr.
suiker, een greepje zout. een stokje vaniel-
je en 25 gr. bc-ter toe. Breng wederom aan
de koek; dek de kastrol omiddellljk, en
zet in den oven. Laat dertig minuten
koken; dan moet de rijst al de melk heb
ben opgeslorpt, en gaar rijn. Roer niet
gedurende het koken. Haal de appelen uit
de siroop, en laat de siroop uitkoken tot
ze zeer dik wordt; voeg dan twee deciliter
room toe, laat koken terwijl u omroert
met den klopper, en voeg een weinig rum
toe. Voeg aan de rijet een paar lepels van
dezen g.«kookten room toe, doe ze in een
schotel, leg de appelen erop, en bedek
met die overige iroomsiroop. Mocht de
siroop te flauw rijn, dan kunt u daaraan
verhelpen door toevoeging van eenige
drup jes citroensap.
(■■laaaaBBHasacisHHaHHaB
RADIOBERICHTEN
WEEK VAN 15 TOT 21 JANUARI 1939
War chau, 15 Jan., 8.15: Kerkdienst.
Roste Parisien, 19 Jan., 17.45: Voordracht.
Posts Parisien, 21 Jan., 18.15: Actualiteit.
Straatsburg, 15 Jan., 11.30: Voordracht.
Straatsburg, 15 Jan., 17: Godsd. Muziek.
Parijs Radio, 15 Jan., 11.50: Voordracht.
Luxemburg, 15 Jan., 11.30: Voordracht.
Luxemburg, 19 Jan., 11.15: H. Mis.
Straatsburg, 16 Jan., 17.45: Orgelkon cert.
Brussel VI., 15 Jan., 18.45: Voordracht.
Brussel Fr„ 15 Jan., 19: Voordracht.
Rome-Milaan, 15 Jan., 10: H. Mis.
Rome-Milaan, 15 Jan., 11: Overw. Evang,
Milaan, 20 Jan., 20: H. Mis.
North. Reg., 15 Jan., 20: Kerkdienst.
d&sC
tOüvt
Inderdaad, zijn gebruik Vera
-mijdt al wat vervelend is in
de keuken, zooals het langzaam
fcereidert van vleeschsoep. Met OXO,,
bekomt ge in een oogwenk, een heer
lijke bouillon, zonder vptj krachtig of
li.cht naar beliefte.
komen om van uw vriendelijk aanbod ge
bruik te maken.
Rolf's gezicht verhelderde:
Dat vind ik heerlijk, zei hij hartelijk
en stak Pelicitas de hand toe.
Maar vóór jullie over zaken beginnen,
moet Pelicitas me beloven, dat ze van
middag hier blijft eten, dan kunnen jullie
op Je gemak over alle plannen voor Heide
hof spreken, zei Judith.
Rolf wierp zijn zuster een dankbaren
blik toe en Pelicitas nam graag de uit-
noodiging aan. Terwijl Judith heen ging
om in de keuken haar bevelen te geven,
ontwikkelde Pelicitas haar plan hoe ze
op de Heidehof de melkerij weer zou
exploiteeren, die Indertijd, bij het leven
van haar moeder daar in bedrijf was ge
weest. Rolf luteterde aandachtig en was
verbaasd over haar practischen kijk op
de zaken. Met een potlood in de hand,
volgde hij haar uitleg en noteerde getal
len en toen ze 6amen de uitkomst be
keken, bleek, dat het plan zeer goed uit
ta voeren was met het kleine kapitaal van
Pelicitas en dat er ook succes van te ver
wachten was.
Pelicitas had roods wangen gekregen
van het plannen maken en rekenen en
stak Rolf verlicht de hand toe. Het liefst
zou hij die niet hebben losgelaten, maar
het geliefds meisje naar zich toe hebben
getrokken en gezegd:
Laat Heidehof zooals het is, want
lang zal Je daar niet m:er blijven, omdat
ik je hier naar Neulinden wil halen.
Maar hij kon nog niet spreken, want
hij wist niet, of Pelicitas zijn gevoelens
beantwoordde en hij moest er rich dus
mee tevreden stellen haar warm de hand
te drukken.
Het drietal gebruikte vroolijk en op
gewekt het middagmaal in de gezellige
eetkamer. Het gesprek liep over allerlei
onderwerpen, tot Pelicitas het met op
zet op Richard Wsrnher bracht.
Mijnheer Wernher is veel ongeluk
kiger over het verdwijnen van het testa
ment dan ik, besloot ze. Hij probeert zijn
vader er toe te brengen van de erfenis
afstand te doen, daar hij weet, dat die
voor mij bestemd was.
Dat is net iets voor hem, lk heb
Richard altijd leeren kennen als Iemand
met zeer hoogstaande principes, zei Rolf,
terwijl hij tersluiks zijn zuster aankeek.
Deze bloosde een beetje en zei, toen de
anderen zwegen:
Ik kan me niet voorstellen, dat zoo'n
enorm vermogen hem onverschillig zal
zijn, dat zou niets voor een man zijn.
Felicitas antwoordde:
Dan misken Je hem, Judith. Het ls
iemand met bijzondsr ideëele opvattingen,
al staat hij dan ook als man van de daad
midden in het practische leven.
Judith haalde de schouders op:
Ik heb een andere meening over hem,
zei ze stug.
Dan vergis Je Je in hem, hield Pell
citas vol.
Judith's mond beefde, maar ze zei met
gedwongen onverschilligheid:
Laten we alsjeblieft over wat anders
praten, ten slotte interesseert die mijnheer
Wernher, al is hij Rolfs vriend, me te
weinig om over zijn edele eigenschappen
te willen twisten.
Ze babbelde luchtig over andere din
gen, maar het was Pelicitas geweest of
ze in Judith's hart had gekeken en ze
wist dat deze dacht, dat Richard Wernher
haar had opgegeven, omdat ze opeens een
arm meisje was geworden. Hoe konden
twee menschen, die elkaar toch zoo innig
liefhadden, zich zoo in elkaar vergisren I
De e;n geloofde dat de ander hem of haar
uit egoïste redenen versmaad had en daar
door werden ze beiden trotsch en terug
houdend en maakten een kloof tusschen
hen in.
Kon lk hen maar helpen, dacht Pe
llcitas, terwijl haar blik Judith zocht,
doch ze durfde haar vriendin toch niet
7. - GEBRUIK NIET:
Bond der Kroostrijke Gezinnen
een aanbevolen brief
overtrokken weer
een voorbehouden plaats
bestuurlijk recht
een welgevulde loopbaan
verplichtend onderwijs
te samen
II. - LEG UW KLEMTOON JUIST:
Divan, roman, weerspannig, weergaloos, wanstaltig.
III. - VERSCHILLEND GESLACHT EN BETEEKENIS:
GEBRUIK:
Bond der Groote Gezinnen
een aangeteekende brief
betrokken weer
een besproken gereserveerdeplaats
administratief recht
een welvervulde loopbaan
verplicht onderwijs, leerplicht
te zamen of samen.
de ploeg (m.): landbouwwerk
tuig
de trap (m.): trede (marchef
de deel (vr.J: plankenvloer (mv.
de delenj
de fortuin (vr.): het vermogen
de genie (vr.) (krijgswezen)
de pas (m.): het passen; stap,
trap; smalle doorgang; reispas
de streek (m.): list, looze trek
de punt (vr.): van een naald,
aan 't uiteinde van een volzin.
de ploeg (vr.): groep, af deeling
(een ploeg arbeiders bv.)
de trap (vr.): escalier
het deel (o.): gedeelte (mv. de
deelen
het fortuin (o.): het geluk
het genie: buitengewoon vernuft
het pas (o.): tijdstip, gelegen
heid (o.a. gij komt juist van pas
de streek (vr.): landstreek ge
west
het punt: standpunt, tijdstip
bij het spel: 20 punten maken.
ZONDAG 16 JANUARI 1939:
Tweede Zondag na Driekoningen.
In de Mis van heden vernaalt ons de H.
Evangelist Joannes, dat er een bruiloft
plaats had te Cana in Galilea en Maria,
de Moeder van Jezus was daar ook. Doch
ook Jezus was er genoodigd met rijn dis
cipelen. Waarom, om welke reden ver
scheen Jezus daar op die bruiloft, aan dat
persoonlijke waardigheid? Volstrekt niet,
tegenstrijdig aan zijn eigen strenge zeden
leer? Was het niet min passend voor rijn
persoonlijke waardigheid? Volstrlkt niet,
want gelijk de schriftuurverklaarders ge-
tulgen, kwam Jezus daar opzettelijk met
een veelvoudig doel.
Zijn bedoeling was onder andere door
zijn tegenwoordigheid de bruiloft goed te
keuren en te heiligen. Het huwelijk im
mers is, volgens de christelijke zedenleer,
een der drie levensstaten door God zelf
verordend. In hem dus kan de mensch en
moet hij zich evengoed heiligen als ln den
kloosterlijken of den maagdelijken staat.
God schenkt zijne genaden aan dezen die
Hij voor het huwelijk bestemt, met even
veel mildheid als aan hen die hij tot den
kloosterlijken of den maagdelijken staat
roept, en in alle drie beoogt Hij niets an
ders dan zijn eigen eer en 's menschen
heil.
Van hoe groot gewicht ls dus de zorg
voor zijn roeping! Van hoe groot belang
de keus van zijn levensstaat, met name
van het huwelijk? Helaas, hoe onbezon
nen, hoe onvoorzichtig, wordt dezelfde te
genwoordig door de meeste jongelingen
aangegaan! Geld, eene woonst, genoegens,
en eene winstgevende betrekking, dat is al
les waarmede men bekommerd is en waar
op het huwelijk, dat levenslang moet du
ren, en waarvan de eeuwigheid van man en
vrouw en kinderen afhangt, gebouwd
wordt! Aan God denkt men niet. Moet het
dan verwonderen dat er zoovele ongeluk
kige huwelijken zijn?
Is de oorzaak ook niet dikwijls dat Jezus
reeds van vóór het huwelijk buitengeslo
ten wordt door slechte, wulpsche verkee-
ringen. Hoe zou ook Jezus met een duivel
in één en hetzelfde hart kunnen wonen?
En hoe menigmaal wordt Jezus reeds op
den dag van het huwelijk verbannen, door
braspartijen der bruiloft, door walgelijke
gesprekken en zondige vermaken en zoo
wordt de vervloeking mede in de huwe-
lijkswoon in plaats van 's Heeren zegen.
Ach, bleve Jezus erbij, Hij zou vreugde
verspreiden in de harten en vrede en geluk
medegeven op den levensweg. Eindelijk
wordt Jezus schaamteloos bultengeworpen
daar waar de gehuwden hunne plichten
miskennen, verzuimen of met de voeten
treden. Zoo verli-ezen zij hun steun en hun
troost. Zij zuchten en zwoegen, wijl Jezus
niet meer in hun midden ls. Jongelieden, die
u tot het huwelijk geroepen acht, wil Je
zus niet vergeten, niet verbannen, en gij
zult op uw verdere levensdagen de onvoor
zichtigheid van.uwe jonge jaren niet te
betreuren hebben. En gij gehuwden, han
delt wijselijk, uw betrouwen stellend op
den Heer, volgens den wijzen levensregel
onzer voorouders, die steeds zelden: Aan
Gods zegen is alles gelegen.
V
óïtfc
V\ucJxf^,i
Vc</i xpd r.-nd
-co»-
JANUARI - NIEUWJAARMAAND
15 Z
16 M
17 D
18 W
19 D
20 V
21 Z
22 Z
H. Paulus de Kluizenaar. H. Maurus
Evangelie: De bruiloft van Cana.
H. Marcellus
H. Antonius de Kluizenaar
St. Pieter» Stoel te Rome. H. Prisca
H. Canutus. H. Gudula v. Bruss. E
HH. Fabianus en Sebastianus
H. Agnes
H. Vincentia. H. Anastacius
HERDENKINGEN
15 JANUARI:
1673. Geboorte van Molière te Parijs.
1800. Heropening der kerken in Vlaan
deren.
1856. Louis Bertrand geboren.
1858. Eerste vertooning te Parijs van
Médecin malgré luivan Molière op
muziek van Gounod.
1908. De bestuurbare ballon Ville de
Pariswordt door' M. H. Deutsch de la
Mjeurthe aan de Pransche regeering aan
geboden.
1935. Het Aloïsi-komiteit van den
Volkenbond wijst het Saargebied aar.
Duitschland toe.
IBBaBBBBlBBIBBBBaaBflBIBiliBaaa
1937. De HJkplechtigheden hebben
plaats van Baron de Borchgrave, die la
Spanje vermoord werd.
Een Pransche officieel* statistiek
deelt mede dat er 2.500.000 vreemdelingen
in Frankrijk wonen, gedurende 1936.
16 JANUARI:
1305. Er wordt een overeenkomst ge
sloten tusschen Philips de Schoone en de
Vlamingen. Deze overeenkomst woidi
door het Vlaamsche Volk genoemd: Het
Verdrag der Ongerechtigheid
1599. Edm. Spenser overlijdt te Lon
den. Ge-boren in 1552. Dichter.
1809. Strijd van Corogne (Spanje)
waarin de veldheer Soult de Engelschea
in zee terugdrijft.
1844. Paul Singer geboren.
1891. Overlijden te Parijs van den
toondichter Léo Delibes, geboren in 1834S
te Saint-Germain-du-Val.
1906. Internationale konferentie voor
de Marokkaansche kwestie.
1920. Alkoolverbod in Noord-Amerika.
1935. Mussolini neemt de porteferUl»
van koloniën in eigen handen. De kolo
niale minister, Generaal de Bono, woidt
tot hooge Commissaris van de beide Ita-
liaansche bezittingen Eritrea en Somali-
land benoemd.
17 JANUARI:
1169. Dood van Diderik van ELzaa,
graaf van Vlaanderen.
1706. Pran-klin wordt te Boston ge
boren. Gestorven in 1790.
1793. Lodewij-k XVI wordt ter dood
veroordeeld.
1801. Bonaparte beveelt Generaal
Turreau de Simplon-baan te maken.
1906. Armand Fallières wordt tot pre
sident van de Fransche Republiek ver
kozen.
18 JANUARI:
1100. Dood van Godfried van Bouil
lon, hertog van Lotherij-k.
1689. Geboorte van Montesquieu tr
Bordeaux. Gestorven ln 1755.
1871. Overlijden van de eerste prin
ses Josephine, dochter van den Graaf van
Vlaanderen.
Het Duitsche Keizerrijk wordt t»
Versailles gesticht.
1937. In Spanje wordt door het ka
binet Largo CabaHero een dekreet uitge
vaardigd waardoor al de bui tenia ndsche
vrijwilligers, die in de regeeringsrangea
strijden, automatisch tot de Spaansche
Nationaliteit genaturaliseerd worden.
19 JANUARI:
1526. Isabella van Oostenrijk sterft
te Gent.
1857. Te Parijs wordt voor het eerst
Rigoletto vertoond, opera van Verdl
en Plavé, naar Hugo's Le Rol s'amuse
3 37. Men komt tot een akkoord in
den arbeidsduur in de Belgische mijnen,
die per week op 45 uren gebracht wordt.
20 JANUARI:
1256, Het Engelsche Lagerhuis komt
voor het eerst bijeen.
1558. Inhuldiging van den Aartsher
tog Mathias, als voogd der Nederlanden.
1783. Onafhankelijkheid der Ver-
eenigde Staten.
1938. Huwelijk van Parouk, koning
van Egypte.
21 JANUARI:
166L Molière neemt te Parijs bezit
van het Theatre Palais-Royal. Hij her
neemt Le Dépit amoureux en Sga-
narelle
1793. Lodewijk XVI wordt onthoofd.
Geboren in 1754. Koning sedert 1774.
Laatste koning van Frankrijk.
1924. Dóód van Lenin.
1937. Dag der communistische bom
aanslagen in de haven van Lissabon.
Parijs krijgt zijn Place de la rein»
Astrid P. B.
Sukkelt niet om wel gekleed te
zijn. Koopt opgemaakte MAN-
1S TELSen KLEEDEREN. Altijd de laatste chic, voor alle malen bij
j§! H (Bij aankoop DOOR DEZE REKLAAM heeft men recht op een geschen k)
laten merken, dat ze haar liefde voor
Wernher vermoedde.
Zoo eindigde de maaltijd ondanks alle
schijnbare eensgezindheid, toch met een
lichten wanklank en Pellcitas -brak al
spoedig nadat de koffie gebruikt was, op.
Ze wilde weer t« voet naar Heidehof te-
rugkeeren, maar dat wilde Rolf niet heb
ban, hij liet den jachtwagen inspannen
om Pelicitas zelf naar huis te rijden.
Als u zooveel drukte voor me maakt,
durf lk niet meer op Neulinden te komen,
verzette ze zich lachend.
Maar het is vandaag tooh een bij
zondere feestdag en die moet gevierd wor
den, schertste Rolf.
Wat voor feestdag? vroeg Pellcitas
alsof ze hem miet begreep.
Wel het feest van de troonsbestijging
der meesteres van Heidehof, zei hij plech-
tlg.
Pelicitas lachte:
Dan moet u mij ook het recht toe
staan om dit buitengewone feest behoor
lijk te vieren en daarom inviteer ik Judith
en u om morgen middag bij mij op Heide
hof te komen, dan zijn aan weerskanten
de officieele feestelijkheden voor een
goed buurschap beëindigd en begint het
alledag-leven. We gaan dan voortaan heel
gewoon en zonder omslag met elkaar om.
Afgesproken, zei Rolf Walberg, ter
wijl hij Pelicitas naar het rijtuig bracht.
In vroolijke stemming reed het drietal
naar Heidehof, waar Pee met een «Tot
morgen» afscheid van hen nam.
Den volgenden dag was Pellcitas al
vroeg in den morgen bezig om alles voor
een feestelijk diner in orde te brengen.
Liesbeth en moeder Reimer hielpen haar
daarbij ijverig.
Haar hart was vandaag zoo vol heerlijke
blijde verwachting. Ze zou Rolf Walberg
terug zien hij had haar gisteren zoo
diep in de oogen gekeken en nu scheen
de wereld haar nog eens zoo mooi.
Toen het feestmaal zoo ver klaar was,
dat ze de verdere zorgen ervoor aan moe
der Reimer en Liesbeth kon overlaten,
legde Fee nog de laatste hand aan d»
gedekte tafel en ging toen naar boven
om zich te verkleeden.
Juist toen ze daarmee gereed was en
de trap af kwam, hoorde ze bulten een
rijtuig voorrijden. Zouden dat haar gas
ten al zijn? Ze keek op haar armband
horloge. Neen, het was nog een goed half
uurt te vroeg.
Daar kwam Liesbeth al haastig aan-
loopen om open te doen en op den drem
pel stond Dr Richard Wernher. Verheugd
kwam Pee hem tegemoet.
U hier, mijnheer Wernher? riep ae,
hem de hand toestekend.
Hij bracht die aan zijn lippen.
Zoo gauw heeft u me zeker niet ver
wacht, Is het wel, juffrouw Rogga?
Neen, maar des te prettiger vind ik
uw bezoek. Ga mee naar mijn hulskamer.
Nadat hij hoed en jas had afgelegd,
volgde hij haar en ze namen daar plaats.
Het is hoofdzakelijk ongerustheid
over u die me hierheen heeft gebracht,
begon hij he. gesprek.
Hoe kan ik u ongerust maken, mijn
heer Wernher? vroeg Pelicitas.
HIJ keek haar ernstig aan.
U weet, dat -het testament niet ge
vonden ls. Ik heb heel wat woordenwis
selingen met anijn ouders gehad, maar z«
hebben tot geen resultaat geleid. Zooals
de zaken nu staan, zoudt u zeker geen
schadeloosstelling van mijn vader willen
aannemen?
Neen ln geen geval, antwoordde ze
trotsch en afwijzend.
Hij knikte.
Dat wist ik al voor ik het u vroeg.
Maar nu ben ik gekomen om li mee H
deelen, dat ik u ten minste zoo gauw mo
gelijk de dertig duizend mark zal terug
geven die u me geleend heeft.
(Nadruk verboden). ('t Vervolgt),
