De Communisten in den ban 1 Brief van lien Koning Z. H. Paus PIUS XII DE KAMERS ONTBONDEN De K.V.V. gaat met Katho lieke fierheid en Vlaamsche fierheid ter ie§i Bij de ontbinding der Kamer MANIFEST'VAH Hl? iLOM Difl KATHOLIEKEN ma BELGIE ia Mensch die deer God lef de groofsche waardigheid en de zwaarste verantwoordelijkheid geroepen werd Nieuwe Verkiezingen op 2 April e.k. DE KIESSTRIJD L Bureel: INTERNATIONAAL OVERZICHT HENRICUS LAMIR0Y H. Soudan mislukte door den onwil der Liberalen Laatste vruchtelooie pogingen ven den H. Pierlot TARIEF VOOR BERICHTEN: J Kleine berichten per regel 1,fr. 2 fr. toe!, v. ber. m. adr. t. bur. Kleine berichten (minimum) 4,fr. Rouwber. en Bedank, (min.) 5,fr. Te herhalen aankondigingen: prijs op aauvraag. Annoncen zijn vooraf te betalen en moeten tegen den Woensdag avond ingezonden worden. Kleine be richten tegen den Donderdag noen --""■afW—- ateJdki? ZONDAG 12 MAART 1939. «DE HALLE B Katholiek Weekblad van leper. Boterstraat 58, IEPER. fe ABONNEMENTSPRIJS voor 1 JAAR (psrpo.t): Binnenland 25.Frank Engeland 10.Belgas Frankrijk 9.Belgas Belgisch Kongo 9.Belgas Alle andere landen 13.— Belgas AUr Mrdcxerkeri zijn terantxoordeüjk voor hun artiktts. SANSEN-VANNESTE, Poperinge. KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER Postcheckrekening Nr 155.70. 7' JAAR. N 11. 10 BLADZIJDEN: 50 CENTIEM. Z. H. PAUS PIUS XII (Het eerste officieel portret.) Deze jolo werd ons toegezonden door F.rnvPater Paul Bourgeois van J'operinge, die studeert tc Rome, tn wie 'xe hiervoor hartelijk danken. Door het Heilig College der Kardinalen heeft God aan zijn dienaar Pacelli op zijn 63" verjaardag een groot geschenk en een zware last geschonken. Een geschenk is het zeker. Want de Pauselijke tiaar wordt gezet op het waar digste en het heiligste hoofd, maar tege lijk ook een zware last omdat de tiaar zoo dikwijls een doornenkroon wordt voor degene die ermede gekroond is. Wij geven hier een vluchtige levens schets van dezen grooten kerkvorst, die reeds een zeer schoon en gevuld leven achter zich heeft. BE JEUGD VAN DEN NIEUWEN PAUS Hij werd den 2 Maart 1876 te Rome ge boren, uit een oude familie, welke vele diensten aan den H. Stoel heeft bewezen. Het was, alsof hij door een heel oude familietraditie voorbestemd was, voor de hooge en verantwoordelijke ambten, wel ke hij steeds in de Kerk bekleed heeft. Zijn grootvaders zoowel van moeders als van vaderszijde hebben ministerieele functies onder de regeering van Paus Gregorius XIV en Pius IX vervuld. Zijn vader was een buitengewoon advokaat, die zoowei door Leo XIII als door Pius X dikwijls geraadpleegd werd. De broer van Pius XII heeft zeer veel bijgedragen tot de voorbereiding van het verdrag van Lateranen en het Concordaat tuschen het Vaticaan en Italië. PRIESTER EN NUNTIUS Na in Maart 1899 priester gewijd te zijn, zette hij zijn studies voort aan de Academia dei Nobile en werd dan spoe dig aangesteld bij de Congregatie voor Buitengewone Kerkelijke Aangelegenhe den. In 1906 werd hij minutante bij de eer ste afdeeling van het Pauselijke staats secretariaat, in 1911 onder-secretaris en in 1912 pro-secretaris. In dezen arbeid verwierf Eugenio Pacelli zich zijn onge wone kennis van het internationaal recht. van het kerkelijk recht en van de Con cordaatskwesties. En het is wel zeer merkwaardig, dat hij zich toen reeds in alle kerkelijke zaken, welke Dultschland betroffen, specialiseerde. In 1914. nog voor het uitbreken van den wereldoorlog, werd hem het hoogst verantwoordelijk ambt van secretaris toevertrouwd. In 1917 verhief Paus Benedictus Pacelli tot titul-w bischop van Sardes en be noemde hem tot apostolischen vertegen woordiger van den H. Stoel in Duitsch land. Deze zending zou twaalf jaar du ren en in dezen tijd heeft hij kennis kunnen maken met het Duitschland tij dens en na den oorlog. Zoolang de vijan delijkheden duurden, werkte hij aan het tot stand komen van den vrede en aan het verminderen van de oorlogsgruwelen. Hij bezocht de krijgsgevangenen en door zijn tusschenkomst werden velen uitge wisseld. Na den oorlog maakte Mgr. Pacelli mede hoe Duitschland bedreigd werd door revolutionnaire machten. In 1929, keerde hij naar zijn vaderland weer om den kardinaalshoed in ontvangst te nemen. Bij zijn vertrek heeft katholiek Duitschland hem een hulde bereid zocals wellicht nog nooit aan een Kerkvorst is ten deel gevallen. Twintigduizend fakkel dragers vormden een eerehaag tot aan het Amhalter-station, vanwaar de Nun tius de reis naar de Eeuwige stad zou aanvaarden. KARDINAAL EN STAATSSECRETARIS In het Consistorie van December 1929 werd Mgr. Pacelli tot kardinaal benoemd e.i enkele maanden later volgde hij kar- dina, i Gasparrf op als Pauselijk Staats secretaris. Sindsdien heeft Kardinaal Pacelli enorm veel werk verzet. Geregeld werkt hij 18 uur per dag. Een kleine wandeling op den Pincio Is zijn eenige ontspanning en ook dan heeft hij altijd nog een boek bij zich. Naast het ambt van kardinaal Staats secretaris vervulde kardinaal Pacelli sinds het consistorie van 1 April 1935 ook de doorluchtige waardigheid van Camer- lengo der Heilige Roomsche Kerk. Kar dinaal Pacelli werd toen door den Paus zelf in die waardigheid geïnstalleerd in de troonzaal, bij welke gelegenheid Pius XI een buitengewone waardeerende toe spraak hield, waarin Hij den nieuwen hoogwaardlgheidsbekleeder prees om diens groots liefde voor de Kerk en de warme toegenegenheid, waarmede hij den Paus in zijn zwaren arbeid bijstond.. HET WAPEN VAN PIUS XII Als kardinaal voerde hij in zijn wapen de zinspreuk: Opus justitiae pax(de werken der rechtvaardigen brengen den wede), met.ais symbool de vredesduif on der den regenboog. Het was niet te verwonderen dat Euge nio Pacelli deze zinspreuk als Pius XII zou handhavenDe werken der recht vaardigheid brengen den vrede Heel zijn leven heeft hij evenals zijn roemrij ken voorganger Pius XI en met hem ge arbeid aan den Vrede. Zijn eerste boodschap tot dc mensch- heid was reeds een gebed om vrede, waar hij zegdeWij vragen alle mensehen dezen vrede tc aanvaarden, den vrede van een gerust geweten in de vriendschap met God, den vrede van de eensgezinde en harmonieuse gezinnen door de heilige liefde tot Christus, den vrede tenslotte tusschen de volken door broederlijke hulp, vriendschappelijke samenwerking en hartelijke overeenstemming in het groote belang van het menschelijk ge slacht, onder toezicht en bescherming van de Goddelijke Voorzienigheid aiEssffaasHESiBEBaBRHBasaaas STAATSGREEP IN ROOD SPANJE. Na den val van Katalonie in de handen van Franco, kon men ervan overtuigd zijn dat aan de uiteinde lijke overwinning van Franco niet meer te twijfelen viel. Dit werd be vestigd door dc spoedige erkenning van de Burgosregeering, eerst door enkele kleine landen, daarna ook door Frankrijk en Engeland. De nationalen zijn niet haastig om de strijd voort te zetten. En daartoe zijn verschillende redenen. Ten eerste moest natuurlijk heel wat tijd verlo ren gaan met de verplaatsing van de legers uit Katalonie, naar het Cen trum en verder, zal Franco er wel van overtuigd geweest zijn, dat er binnen de eerste weken voorstellen zouden gedaan worden om te onderhandelen voor den vrede. Terwijl Del Vayo en Negrin nog ba zelden over een strijd tot het bittere einde, was hun aanhang hiermee reeds lang niet meer accoord. Zooals we het reeds schreven, zou het grootste deel van de% strijders overgeloopen zijn naar de' Francotroepen bij de eerste schermutselingen. En het bewijs dat het slechts een kleine minderheid was die achter Ne grin stond is geleverd door de Staats greep van Kolonel Cassado te Madrid die zonder veel moeite het grootste gedeelte van rood Spanje acjiter zich vereenigd heeft tegen Negrin en Co en tegen de Communisten. Bihnen weinige uren, is dat alles gebeurd en zijn de schuldigen van geheel het Spaansche avontuur, de communisten en hun handlangers op de vlucht gegaan naar Frankrijk en naar Algerie. DE SCHULD VAN DE COMMUNISTEN. Want alles goed beschouwd, zou er van de gruwelijke burgeroorlog zooals die zich nu ontwikkeld heeft, nooit sprake geweest zijn, indien de 20.000 communisten (een kleine minderheid met hunne goed ingerichte, uit Mos- cou bevolen en betaalde organisatie, die zelf niet uiigelokt hadden. Er was zeker in het Spanje van on middellijk vóór 1936 een groote mate van politieke onzekerheid tengevolge van de jeugd van de Republiek en de vrees voor een terugkeer van de monarchie. Dat hebben de commu- HEER NEGRIN die op de vlucht slagen moest. KOLONEL CASSADO die Negrin een voetje lichtte. nisten ingezien en op het 7« Congres van het Komitern te Moscou in 1935, bij de bespreking van het plan om langs het oprichten van Volksfronten om, in de dem eratische landen Sov jet-Republieken te vestigen, werd be sloten Spanje als het eerste en als het best geschikte werkterrein uit te kie zen. Zoo kwam dan hst Frente Popular tct stand, dat dank zij zijn gematigd program een onverwacht succes mocht boeken. De verkiezingen waren echter afgedwongen geworden in veel plaat sen dank zij bedrog en geweldplegin gen. De nieuwe Volksfrontregeering werd van meet af bcheerscht door de communisten, die intusschen de straairevolutie organiseerden en stel selmatig tot moorden en klooster- en kerkbranden aanstichtten. De dicta tuur van het proletariaat werd voor bereid en moest plaats grijpen in Juli. Toen kwam de opstand van Franco en de vreeselijke burgeroorlog, die thans pas, na meer dan twee jaar en half naar zijn einde loopt. In dien strijd hebben de communisten dank zij de hulp geldelijki; en militaire van Rusland veel aanhang en invloed bijgewennen om. tenslotte geheel de strijd aan de zijde van rood Spanje te beheerschen. De gematigden oor deelden intusschen dat een vergelijk niet meer mogelijk was, dat het ging om het zoo verfoeide fascisme of een democratisch of llnksehe Spanje en dat de strijd moest voortgezet worden. DE OVERGAVE. We hebben het noqAig geoordeeld om nog eens deze eVolmie weer te 'ge ven omdat ze veelbeteekenend is voor de huidige gebeurtenissen. Doordat de communisten thans ook in rood Spanje veroordeeld zijn, is het gedaan met het Volksfront en zijn ideaal van een Sovjet-Republiek. Degenen die het bewind in handen genomen heb ben, noemen zich thans ook natio naal en Spaansch. Dat beteekent niet dat ze heelemaal de opvattingen van Franco deelen, wel integendeel, ze zijn nog steeds voor het onverbidde lijke behoud van een democratische republiek zooals ze er vroeger voor gestreden hebben. Ze vreezen de in vloed van Duitschland en Italië en zoo heet het tegen dat vreemd impe rialisme zouden ze blijven strijden tot der dood. Als er nu in aanmerking genomen wordt, dat ook Franco in den laatstéh tijd herhaaldelijk be weerd heeft dat Spanje onafhanke lijk van het buitenland zal zijn, dan is er geen enkele reden om nog te twijfelen aan de mogelijkheid van een vergelijk en dus aan de overgave van rood Spanje. De gebeurtenissen evolueeren nu met groote snelheid. De overgave is nu geen kwestie meer van weken maar wel van dagen. Zelfs voor dat de onderhandelingen zullen geëindigd zijn, zullen al verschillende steden en streken zich bij Nationaal Spanje spontaan geschaard hebben. De ge schiedenis van Spanje heeft reeds herhaalde malen aangetoond dat be wegingen en tendensen veel rapper verwezenlijkt worden, dat raadplegin gen en beslissingen door de bevoegde instanties kunnen getroffen worden. Zoo was het bij het einde van de dic tatuur van Primo de Rivera, zoo was het bij de val van de monarchie en de uitroeping van de republiek, zoo zal het nu ook het geval zijn. NA SPANJE, FRANKRIJK, NA FRANKRIJK, BELGIE! Het zal binnen een maand juist drie jaar geleden zijn, dat naar aan leiding van de overwinning van het Volksfront in Spanje, vlak voor de Fransche en Belgische verkiezingen, wijlen Vandervelde in Le Peuple schreef: Na Spanje, Frankrijk, na Frankrijk, Belgie. En daarmee be doelde hij dat ook wij wel met een Volksfront en met de gevolgen van zulk een bewind konden bedacht wor den. De woorden kunnen wij thans op grond van de omgekeerde evolutie tot de onze nemen. De communisten zijn in de ban in Spanje. In Frankrijk is hun activiteit en hun invloed ge remd in afwachting dat ook daar met hen afgerekend wordt. En in Belgie, komt op 2 April een eerste gevoelige afrekening bij het kiezerskorps in af wachting dat ze officieel veroordeeld worden, door de regeering, die uit de nieuwe kamers zal gevormd worden. Het kan verkeeren! (Verboden nadruk.) ROSKAM. H. MARTINEZ BARRIOS de Voorzitter der Spaensche Cortes, die na het ontslag van President Azana, auto matisch Voorzitter moest worden van rood Spanje, maar bedankte voor die eer. Brussel, 6 Maart 1939. Mijn Waarde Eerste-Minister, Zooeven heb ik het besluit tot ontbin ding der Kamers dat mij door mijne re geering werd voorgelegd, onderteekend. Op het oogenblik dat men zich boven al zou moeten inspannen om de eendracht van het land te verstevigen, is het besluit tot ontbinding van het parlement een daad waarvan de diepe ernst mij niet ontsnapt, Maar de onmogelijkheid waarin ik mij bevind een duurzame regeering samen te stellen, die de staatszaken zou kunnen beheeren in overeenstemming met een vaste parlementaire meerderheid in de huidige omstandigheden dringend ver recht biedt geen anderen uitweg dan beroep tc doen cp dc Natie. Zoo vorderen liet dc grondwettelijke regels en de be stendige overleveringen van ons publiek recht. Het land werd in die toestand gebracht door de politieke dwalingen van dezen Hotsten tijd. dwalingen die derwijze wer den verergerd dat ze de opeenvolgende mislukkingen van de laatste regeerings- formateur.s hebben veroorzaakt. Zoocis ik het tot mijn spijt heb moeten vaststellen tijdens een onlangs gehoyden ministerraad werden de grondwettelijke beginsels, die tot nog toe de vastheid van onze instellingen hadden gewaarborgd, al weer en meer miskend: de verantwoor delijkheden worden verplaatst: de schei ding der machten wordt niet meer geëer biedigd; organen zonder wettelijk man daat wegen op de vorming en de instor ting van de legeeringen; de uitvoerende niarht wordt niet meer uitgeoefend in overeenstemming met de grondwettelijke regels; het Staatshoofd op gevaar af zichzelf tc ontdekken bevindt zich meermaals in de noodzakelijkheid beslis singen tc bekrachtigen, die buiten hem genomen zijn. Indien de beginselen van ons nationaal charter op die wijze worden verwaarloosd l:an het staatshoofd niet langer de rol heudc.i die hem beschoren is, en zeer ten onrechte wordt de kroon betrokken waar alleen de Ministers voor de Kamers de verantwoordelijkheid hebben te dragen van akten met de handteekening van den lie .uig bekleed. Dcce politieke en juridische verant woordelijkheid van de Ministers te willen oh schaduwen door een soort zedelijke verantwoordelijkheid die de Koning zelf zou dragen, het ware een valsche opvat ting wel van aard om de openbare mee- hing tc verleiden. Zij die in zekere geval len kwaadwillige of eenvoudig tenden- ti'-^ze geruchten verspreiden, zouden, ronder er zich misschien zelf rekenschap Van te geven, een onrechtvaardigheid kunnen begaan ten opzichte van den eenigen rijksburger aan wien de midde len worden ontzegd waarover iedere mensch beschikt om zijne meeningen en daden te verdedigen. Niet om redenen van persoonlijken aard druk ik mij derwijze uit. Ik word hierin ulleeii bezield door de overleveringen die m'jue voorgangers in het belang zelf van iet land hebben be vestigd. Evenals zij heb 'k bij mijn troon bestijging gezworen de Grondwet en de Wetten van het Belgisch Volk te eerbie digen, de Nationale onafhankelijkheid en de onschendbaarheid van het grondge bied te handhaven. Evenals zij sta ik er op, getrouw te blij ven aan mijn eed. Bij de raadpleging van het kiezerskorps, waartoe thans werd besloten, noodig ik mijne medeburgers uit hunne gedachten en verzuchtingen te richten naar de op lossing van de vraagstukken die de toe komst van het land beheerschen: bin- nenlandsch evenwicht, hartelijke samen werking in een geest van loyale weder - zijdsche verstandhouding ten dienste van de nationale eenheid, saamhoorigheid ten overstaan van de internationale proble men die een zeer nabije toekomst stellen kan. Mogen mijne medeburgers tijdens de komende weken het voorbeeld indachtig zijn van onze dappere soldaten, die onder het bevel van Koning Albert destijds den geboortegrond en het zedelijk en stoffelijk gemeengoed van het Vaderland verdedigd hebben. Het lot van België ligt in dc handen der Belgen zelf. Laten zij een blik slaan over de grenzen. Zij zullen overtuigd zijn van de noodzakelijkheid, aan het land onverwijld een Parlement te schenken, dat in een ruime geest van rechtvaardigheid en gelijkheid de nationale eenheid ver eenzelvigt en waarop een regeering zal kunnen steunen, die bij machte is den eerbied af te dwingen en het moreele gezag van België hoog te houden. Dit zijn, mijn waarde Eerste Minister, de overwegingen die ik meende dat ik U mededeelen moest bij gelegenheid van het besluit dat ik goedgekeurd heb. Indien gij oordeelt dat zij van aard zijn het welzijn van het Vaderland te be vorderen, laat ik U toe haa openbaar tc maken. Inmiddels blijf ik, Waarde Eerste-Mi nister, Uw zeer toegenegen iget.) LEOPOLD. GE ZIJT OVER ONS BLAD TEVRE- DEN 1 - NA LEZING, SCHUIF HET IN HANDEN VAN EEN GEBUUR OF VRIEND. ZOO STEUNT GE ONS. - DANK EROM. laBL'EEadBsuHaatfnaEssBSRKisri iTKsnssEBSsassssBBSissssBBBaas&SBiüssasBiseaMBSBsaiBaBiiSiHsaKaa Doctor in de Wijsbegeerte, Doctor en Meester in de Godgeleerdheid, door de barmhartigheid Gods en de ge nade van den H. Apostolischen Stoel, BISSCHOP VAN BRUGGE. Aan de Geestelijken en de Geloovigcn van ons Bisdom zaligheid en zegen. ZEER LIEVE BROEDERS, Gij hebt allen met groota vreugde het blijde nieuws vernomen: de god delijke Voorzienigheid heeft ons een nieuwen Paus en Vader aller geloovi- gen geschonken. In een buitengewoon kort con claaf, werd Zijne Eminentie Kardi naal EUGENIUS PACELLI, geboren te Rome, den 2 Maart 1876, op den ver jaardag van zijn geboorte, aangeduid als Opvolger van zijne Heiligheid Pius XI, zaliger gedachtenis. Hij ont ving de volheid van de herderlijke macht van Onzen Heer Jezus Christus zeiven en heeft als naam aangenomen PIUS XII, ter herinnering aan zijn luisterrijken Voorzaat, wiens Staats secretaris en trouwe medewerker Hij tien jaar lang is geweest. Vroeger was Hij Apostolisch Nuntius te München en te Berlijn, en door zijn veie en verre reizen hebben een overgroot ge tal geloovigen de eer en het geluk gehad onzen H. Vader van dichtbij te zien en zijn buitengewone godsvrucht te mogen bewonderen. Luistert nu eerbiedig naar de vre- deboodschap, die Hij, in de eerste uren van zijn Pontificaat, aan de gansche wereld heeft toegezonden: Tencijl dat de diepste ontroering zich van onze ziel meester maakt en dat toe ons als bevreesd voelen ten overstaan van de geweldige verant woordelijkheid waartoe de Goddelijke Voorzienigheid in haar ondoordring bare vooruitzichten ons heeft iviilen roepen, voelen icij de behoefte om, zonder dralen, aan de katholieke we reld met onze eerste gedachte, ons eerste vaderlijk icoord te laten ge worden. Voor alles en met een bijzondere genegenheid omhelzen wij vaderlijk in den Heer onze zeer beminde broe ders de Kardinalen, wier godsvrucht, deugd en alle verheven hoedanighe den ons zeer bekend zijn. Wij groeten vervolgens met een bij zondere welwillendheid allen en ieder van onze eerbiedwaardigo broeders van het Episcopaat en wij zegenen hen, evenals de priesters, de kloos- terlingen en de kloosterzusters, zij die in de Missies arbeiden tot versprei ding van het rijk Chrisii, of, die in de rangen der Katholieke Aktie, on der de leiding der bisschoppen, sa menwerken tot hun hierarchiesch apostolaat; al onze zonen tenslotte, overal verspreid in de wereld en bij zonder hen, die beproefd zijn dooi de armoede of door het lijden. Dat over allen en ieder de weldoende ge naden des Hemels mogen dalen. Doch onze gedachte gaat op dit plechtig oogenblik ook tot hen, die buiten de Kerk staan en die er zich over zullen verheugen, naar wij met behagen gelooven, dat de Paus ook voor hen naar den Almachtigen God de gebeden en de wcnschen tot alle goed richt. Bij deze vaderlijke boodschap wil len wij een wensch en een uitnoodi- ging tot den vrede richten; tot dezen vrede, willen wij zeggen, welken onze Voorganger zalig er-gedachtenis zoo nadrukkelijk aan de menschen aan raadde en welken hij met zulke vu rige gebeden afsmeekte dat hij zelfs aan God het spontane offer van zijn leven bood teneinde dezen vrede te bekomen. Voor dezen vrede, opperste gave van God, welke ieder gevoelen te boven gaat, welken alle rechtgeaarde men schen niet anders dan moeten wen- schen en die de vrucht is van de lief de en van de rechtvaardigheid. Wij noodigen alle menschen uit tot den vrede, tot den vrede der rustige gewetens in de vriendschap des Hee- ren, tot den vrede der gezinnen, ver eenigd door de H. Liefde van Christus, tot den vrede tenslotte onder de na ties, door de onderlinge broederlijke hulp. de vriendschappelijke samen werking en de harielijke verstand houding voor de hoogere belangen der groote menschelijke familie onder het toezicht en de bescherming der God delijke Voorzienigheid. In deze verwarde en moeilijke uren, terwijl er zooveel hindernissen schij nen op ie rijzen tot het bekomen van dezen waren vrede, die het diepite verlangen der harten is, sturen wij een bijzonder gebed tot God voor al len, die aan het hoofd der Staten staan en wie de groote eer en de zware taak toekomt de volken te lei den langs de wegen van den bloei en den vooruitgang. Ziedaar, zeer geliefde Heer en Kar dinalen, eerbiedige broeders en zeer beminde zonen, dis ccrsle wcr.sch, welke opborrelt uit dit vaderlijk ge voelen, dat God in ons hart ontsteekt. Wij hebben vóór onze oogen het vi- zioen der onmetelijke kwalen, welke de wereld bewerken en tot wier hulp de Heer, dien wij zegenen, ons zendt ontwapend, doch vertrouwend. Om allen en ieder aan te sporen, ontlee- nen wij de woorden van St-Paulus; Begrijpt ons goed Gij zijt het ze ker niet, onze zonen, noch gij, onze broeders wij zijn er ten stelligste van overtuigd die onzen wensch zoudt willen vergeefs maken. Na de genade van God is het op uw goeden wil dat ons vertrouwen het meest steunt. Moge Onze Heer Jezus-Christus, van Wiens volheid wij alles ontvan gen hebben, zich gewaardigen onzen wensch vruchtbaar te maken en hem te verspreiden als een boodschap van heilige verzoening over gansch de aarde, terwijl wij in Zijn naam U van ganscher harte den Apostolischen Ze gen schenken. Z. L. B., bewaart deze woorden diep in uw hart, met de blijdschap om den eersten vaderlijken zegen van Zijn Heiligheid. Laten wij ook den'goeden God bedanken, die onze gebeden heeft aanhoord en die ons een Paus heeft gegeven volgens het H. Hart van Jezus. Vergeten wij daarbij vandage niet, terwijl te Rome de indrukwekkende plechtigheid plaats heeft der pause lijke Kroning, onze plichten te Zijnen opzichte te herdenken en het vast voornemen te maken deze altijd stipt en trouw te onderhouden. Plicht van diepen eerbied, want Hij is de Stede houder van Jezus-Christus op aarde; plicht van onvoorwaardelijke onder danigheid, want Hij spreekt in Gods naam en met Goddelijk gezag: plicht van edelmoedige behulpzaamheid door milde aalmoeien en vurig gebed, want Hij draagt een zwaren last op Zijne schouders voor het heil onzer zielen; plicht eindelijk, en bijzonderlijk, van kinderlijke genegenheid en liefde, want Hij is ons aller Vader. Deze herderlijke brief zal onder al de missen worden afgelezen in al de Kerken en openbare bidplaatsen van Ons Bisdom, den derden Zondag in de Vasten. Gegeven te Brugge, den 7 Maart '39. t HENRICUS, Bisschop van Brugge. Op bevel van Zijne Hoogw. Excellentie LZO ASSELOOS, Kan.-Secr. DE LIBERALEN BLEVEN ONHANDEL BAAR EN HEER SOUDAN ZAG GEEN UITKOMST Ook de Hr Soudan is gevallen over den Liberalen struikelsteen. De kabinetsvormer, in name de Hr Sou dan, zocht dus een drieledige Regeering te vormen en had verschillende dagen reeds besprekingen gevoerd met allerlei personaliteiten uit de drie Regeerings- partijen. Onder de Liberalen die met den Hr Soudan hadden onderhandeld dienen aangestipt de HH. Max, Devèze. M.-H. Jaspar die, naar het blijkt, met den Heer Soudan akkoord waren geraakt omtrent de oprichting van een kommissie die de nieuws en oude zaken omtrent Dr Mar tens zou hebben te oir5"ken gehad en er verslag over uit te brengen. (Vervolg op 2* blaa) In de laatste weken werd herhaaldelijk gezegd en geschreven: de Katholieken zoeken de ontbinding van het parlement niet, maar zij vreezen geenszins de ver kiezing. De jongste politieke gebeurtenissen heb ben het bewezen, dat de Katholieken in geenen deele verantwoordelijk zijn voor de huidige Kamerontbinding. Zij waren bereid toe te treden zoowel lot een twee ledige als tot een drieledige regeering. En het was de Katholieke Partij ALS GE HEEL, zoowel de P.C.S. als de K.V.V., al de schakeeringen in het Blok der Ka tholieken, die bereid waren hun verant woordelijkheid te nemen in de regeering. Daardoor heeft het Blok der Katholieken eens te meer bewezen te begrijpen wat de plicht is van een Staatspartij. Dit is dan ook een eerste reden, waar om de K.V.V. met een gerust geweten naar de verkiezingen gaat. Maar, er zijn nog andere redenen, waarom de K.V.V. verzekerd is van haar succes op den 2 April. Immers, de K.V.V. heeft haar vol len plicht gedaan én tegenover het Vlaam sche volk én tegenover het Land. De congressen, door de K.V.V. gehou den, hebben duidelijk het standpunt be paald in de finantieele aangelegenheden, ledereen die deelneemt aan het openbaar leven herinnert zich nog welken diepgaan- den invloed de houding der Katholieke Partij heeft gehad in de finantieele maat regelen door de Regeering getroffen. Machtig versterkt kwam de K.V.V. uit dit Congres. IBBBBBBB8BBEB3BEi9BB£BSg2ï2BSaZ De K.V.V. heeft zich waardig getoond het vertrouwen der Vlamingen te verdie nen. Zij heeft op'haar actief: de wet op het gebruik der talen in het gerecht; de wet op de vervlaamsching in het leger; het tot stand komen der Kuituurraden; de splitsing van den Hoogen Raad voor Volksopleiding; de stichting van de Ko ninklijke Vlaamsche Akademien. De K.V.V. verdedigt met klem de kultuurautonomie, in de overtuiging dat daardoor gewaar borgd zijn zoowel de politieke eenheid van Belgie als de vrije ontplooiing van het geestesleven der beide volksgemeenschap pen in dit land. In sociaal en economisch opzicht heeft de K.V.V. vaste richtlijnen gegeven in haar congressen en de invloed op het re- geeringsbeleid is merkbaar geweest. De K.V.V. wil evenwicht, niet alleen in de begrootingen van dit land, maar even eens evenwicht in de geesten. Wij hebben een groot vertrouwen in dan gezonden zin van het Vlaamsch Kie zerskorps, dat nog onderscheid kan ma ken tusschen politieke blikslagerij en op bouwend werk voor de volksgemeenschap. We vreezen werkelijk de verkiezingen niet. Weldra zal het blijken, hoe de libe ralen hun verantwoordelijkheid hebben gevlucht. Op den 2 April wordt het voor de liberalen de verkiezing der verplette* ring. De K.V.V. gaat met onbeperkt ver trouwen naar een groot succes bij de aan* staande verkiezing. A. VERBIST, Voorzitter der K.V.V. H333B2BflBfl3Xiii!39BS33BSBB38iflB' Het Blok der Katholieken van Belgie; met vertrouwen den kiesstrijd inzet tend, die door de Kemerontbinding werd veroorzaakt, getrouw aan zijne grondwettelijke over leveringen, bewust van den diepen ernst van den po'itieken toestand die gevaar oplevert voor 's lands instellingen, I. bevestigt nogmaals zijn wil om de po litieke, administratieve en ekonomische eenheid van Belgie te handhaven waar door de onafhankelijkheid en de welvaart van het land worden verzekerd; zijn wil uitdrukkend om mede te wer ken aan de verbetering van de uitoefe ning der wetgevende macht, in zijn ver houdingen tot de uitvoerende macht en in den eerbied van de prerogatieven der koninklijke macht; wenscht: dat de uitvoerende macht, onder kon- trool der Kamers, en niet onder hun voogdij en nog minder onder de voogdij der partijen, haar zending kunne vervul len met het gezag en de continuïteit zonder dewelke elk staatsbeleid onmoge lijk wordt; dat eindelijk een Staatsraad worde in gericht die de bekroning zou zijn van de bestuurlijke hervorming waarvan de ver wezenlijking zonder dralen moet worden nagestreefd; drukt op de noodzakelijheid van de volledige toepassing der taalwetten en hernieuwt zijn besluit om de vrije ont wikkeling der beide kuituren in het ka der der nationale eenheic te vrijwaren; betreurt dat het geval van Dr Martens, wiens benoeming in de plaat* van bij te dragen tot den tasJvrede, zooals door de regeering Spaak werd verhoopt, in de gemoederen een groote ontroering heeft verwekt, niet een bevredigende oplos sing heeft gevonden in het voorstel Pier lot, en zulks door de schuld van de libe rale partij, die, niettegenstaande hare vertegenwoordiging in de verantwoorde lijke regeering, dit incident uitbuit voor VerkiexingsJoeloinden op een wijze d'.e niet kan worden overeengebracht met de nationale eendracht noch met dc levens belangen van het land. II. Het Blok der Katholieken: bekommerd om de noodzakelijkheid van het begrootingsevenwicht, wil: cat, in zake de gewone begrooting, de uitgaven de belastingsmogelijkhcc n van het land niet zouden overschrijden m dit mits behoud der sociale wetgeving; dat, om nieuwe belastingen evenals een vermindering van de koopkracht der loo- nen en pensioenen of een muntontwaar- ding te vermijden, alle mogelijke bespa ringen worden verwezenlijkt onder meer door de afstraffing dtr misbruiken in zake cumulatie; dringt er op aan opdat het nazoeken der belastingontduikers meer rechtvaar digheid in het belastingswezen zou ver wezenlijken en opdat een politiek van ekonomische expansie bijdrage tot een belastingsopbrengst door een uitbreiding der belastbare basis; eischt dat, inzake buitengewone begroo ting, de Staat zich bepale tot de uitvoe ring van productieve werken, ondernomen binnen de perken der mogelijkheden van de schatkist en van het openbaar krediet, en door onmiddellijke bekendmaking aan de kontrool van het Parlement onderwor pen worde. Het Blok der Katholieken van Belgie: is tegenstander van elke etatisatie zoo wel op landbouw- als op nijverheids- en handelsgebied kent aan den Staat het recht en den plicht toe de voortbrengst te verzekeren en te ontwikkelen door afzetgebied te zoeken zoowel in het binnenland als in het buitenland; wenscht dat het beroepsonderwijs aan gepast zij aan de technische noodwendig heden en aan dc speciale behoeften van dc nijverheid en van het ambachtswezen; wil de rentabiliteit van den landbouw verzekeren vooral door een prijzenpolitiek met inachtneming van de factoren die de kostprijzen kunnen beïnvloeden. Het Blok der Katholieken van Belgie: bewust van de wezenlijke beteeken is van den Middenstand in het nationale le ven, is beslist onmiddellijk bet wetsont werp Van Ackere op de organisatie der ambachten en neringen terug voor het Parlement te brengen met de bedoeling het statuut der ambachten en neringen te verzekeren in een volledig stelsel der be drijfsorganisatie Het Blok der Katholieken van Belgie: wenscht dat de verkiezingen van 2 April niet slechts zouden leiden tot het even wicht in de finantiën maar tevens tot het evenwicht in de geesten; vertrouwende in den gezonden zin der bevolking, doet een beroep op alle recht geaarde burgers en verzoekt hen zich te vereenigen tot het afdwingen van eerbied voor de grondwet, voor de verdediging onzer onafhankelijkheid, voor den socia len vrede, voor schoolgelijkheid en ver zoening der beide volksgemeenschappen! wenscht den nadruk te leggen op het herstel van de geestelijke waarden in tllê uitzichten van het openbaar leven*

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1939 | | pagina 1