De Communisten in den ban 1
Brief van lien Koning
Z. H. Paus PIUS XII
DE KAMERS ONTBONDEN
De K.V.V. gaat met Katho
lieke fierheid en Vlaamsche
fierheid ter ie§i
Bij de ontbinding der Kamer
MANIFEST'VAH Hl?
iLOM Difl KATHOLIEKEN ma BELGIE
ia Mensch die deer God lef de
groofsche waardigheid en de
zwaarste verantwoordelijkheid
geroepen werd
Nieuwe Verkiezingen op 2 April e.k.
DE KIESSTRIJD
L Bureel:
INTERNATIONAAL OVERZICHT
HENRICUS LAMIR0Y
H. Soudan mislukte door den onwil der Liberalen
Laatste vruchtelooie pogingen ven den H. Pierlot
TARIEF VOOR BERICHTEN:
J Kleine berichten per regel 1,fr.
2 fr. toe!, v. ber. m. adr. t. bur.
Kleine berichten (minimum) 4,fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) 5,fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aauvraag.
Annoncen zijn vooraf te betalen en
moeten tegen den Woensdag avond
ingezonden worden. Kleine be
richten tegen den Donderdag noen
--""■afW—- ateJdki?
ZONDAG 12 MAART 1939.
«DE HALLE
B Katholiek Weekblad van leper.
Boterstraat 58, IEPER.
fe ABONNEMENTSPRIJS
voor 1 JAAR (psrpo.t):
Binnenland 25.Frank
Engeland 10.Belgas
Frankrijk 9.Belgas
Belgisch Kongo 9.Belgas
Alle andere landen 13.— Belgas
AUr Mrdcxerkeri zijn terantxoordeüjk
voor hun artiktts.
SANSEN-VANNESTE, Poperinge. KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER Postcheckrekening Nr 155.70.
7' JAAR. N 11.
10 BLADZIJDEN: 50 CENTIEM.
Z. H. PAUS PIUS XII
(Het eerste officieel portret.)
Deze jolo werd ons toegezonden door F.rnvPater
Paul Bourgeois van J'operinge, die studeert tc Rome,
tn wie 'xe hiervoor hartelijk danken.
Door het Heilig College der Kardinalen
heeft God aan zijn dienaar Pacelli op
zijn 63" verjaardag een groot geschenk
en een zware last geschonken.
Een geschenk is het zeker. Want de
Pauselijke tiaar wordt gezet op het waar
digste en het heiligste hoofd, maar tege
lijk ook een zware last omdat de tiaar
zoo dikwijls een doornenkroon wordt voor
degene die ermede gekroond is.
Wij geven hier een vluchtige levens
schets van dezen grooten kerkvorst, die
reeds een zeer schoon en gevuld leven
achter zich heeft.
BE JEUGD VAN DEN NIEUWEN PAUS
Hij werd den 2 Maart 1876 te Rome ge
boren, uit een oude familie, welke vele
diensten aan den H. Stoel heeft bewezen.
Het was, alsof hij door een heel oude
familietraditie voorbestemd was, voor de
hooge en verantwoordelijke ambten, wel
ke hij steeds in de Kerk bekleed heeft.
Zijn grootvaders zoowel van moeders als
van vaderszijde hebben ministerieele
functies onder de regeering van Paus
Gregorius XIV en Pius IX vervuld. Zijn
vader was een buitengewoon advokaat,
die zoowei door Leo XIII als door Pius X
dikwijls geraadpleegd werd. De broer van
Pius XII heeft zeer veel bijgedragen tot
de voorbereiding van het verdrag van
Lateranen en het Concordaat tuschen
het Vaticaan en Italië.
PRIESTER EN NUNTIUS
Na in Maart 1899 priester gewijd te
zijn, zette hij zijn studies voort aan de
Academia dei Nobile en werd dan spoe
dig aangesteld bij de Congregatie voor
Buitengewone Kerkelijke Aangelegenhe
den.
In 1906 werd hij minutante bij de eer
ste afdeeling van het Pauselijke staats
secretariaat, in 1911 onder-secretaris en
in 1912 pro-secretaris. In dezen arbeid
verwierf Eugenio Pacelli zich zijn onge
wone kennis van het internationaal recht.
van het kerkelijk recht en van de Con
cordaatskwesties. En het is wel zeer
merkwaardig, dat hij zich toen reeds in
alle kerkelijke zaken, welke Dultschland
betroffen, specialiseerde.
In 1914. nog voor het uitbreken van
den wereldoorlog, werd hem het hoogst
verantwoordelijk ambt van secretaris
toevertrouwd.
In 1917 verhief Paus Benedictus Pacelli
tot titul-w bischop van Sardes en be
noemde hem tot apostolischen vertegen
woordiger van den H. Stoel in Duitsch
land. Deze zending zou twaalf jaar du
ren en in dezen tijd heeft hij kennis
kunnen maken met het Duitschland tij
dens en na den oorlog. Zoolang de vijan
delijkheden duurden, werkte hij aan het
tot stand komen van den vrede en aan
het verminderen van de oorlogsgruwelen.
Hij bezocht de krijgsgevangenen en door
zijn tusschenkomst werden velen uitge
wisseld.
Na den oorlog maakte Mgr. Pacelli
mede hoe Duitschland bedreigd werd
door revolutionnaire machten.
In 1929, keerde hij naar zijn vaderland
weer om den kardinaalshoed in ontvangst
te nemen. Bij zijn vertrek heeft katholiek
Duitschland hem een hulde bereid zocals
wellicht nog nooit aan een Kerkvorst is
ten deel gevallen. Twintigduizend fakkel
dragers vormden een eerehaag tot aan
het Amhalter-station, vanwaar de Nun
tius de reis naar de Eeuwige stad zou
aanvaarden.
KARDINAAL EN STAATSSECRETARIS
In het Consistorie van December 1929
werd Mgr. Pacelli tot kardinaal benoemd
e.i enkele maanden later volgde hij kar-
dina, i Gasparrf op als Pauselijk Staats
secretaris.
Sindsdien heeft Kardinaal Pacelli
enorm veel werk verzet. Geregeld werkt
hij 18 uur per dag. Een kleine wandeling
op den Pincio Is zijn eenige ontspanning
en ook dan heeft hij altijd nog een boek
bij zich.
Naast het ambt van kardinaal Staats
secretaris vervulde kardinaal Pacelli
sinds het consistorie van 1 April 1935 ook
de doorluchtige waardigheid van Camer-
lengo der Heilige Roomsche Kerk. Kar
dinaal Pacelli werd toen door den Paus
zelf in die waardigheid geïnstalleerd in
de troonzaal, bij welke gelegenheid Pius
XI een buitengewone waardeerende toe
spraak hield, waarin Hij den nieuwen
hoogwaardlgheidsbekleeder prees om
diens groots liefde voor de Kerk en de
warme toegenegenheid, waarmede hij den
Paus in zijn zwaren arbeid bijstond..
HET WAPEN VAN PIUS XII
Als kardinaal voerde hij in zijn wapen
de zinspreuk: Opus justitiae pax(de
werken der rechtvaardigen brengen den
wede), met.ais symbool de vredesduif on
der den regenboog.
Het was niet te verwonderen dat Euge
nio Pacelli deze zinspreuk als Pius XII
zou handhavenDe werken der recht
vaardigheid brengen den vrede Heel
zijn leven heeft hij evenals zijn roemrij
ken voorganger Pius XI en met hem ge
arbeid aan den Vrede.
Zijn eerste boodschap tot dc mensch-
heid was reeds een gebed om vrede, waar
hij zegdeWij vragen alle mensehen
dezen vrede tc aanvaarden, den vrede
van een gerust geweten in de vriendschap
met God, den vrede van de eensgezinde
en harmonieuse gezinnen door de heilige
liefde tot Christus, den vrede tenslotte
tusschen de volken door broederlijke
hulp, vriendschappelijke samenwerking
en hartelijke overeenstemming in het
groote belang van het menschelijk ge
slacht, onder toezicht en bescherming van
de Goddelijke Voorzienigheid
aiEssffaasHESiBEBaBRHBasaaas
STAATSGREEP IN ROOD SPANJE.
Na den val van Katalonie in de
handen van Franco, kon men ervan
overtuigd zijn dat aan de uiteinde
lijke overwinning van Franco niet
meer te twijfelen viel. Dit werd be
vestigd door dc spoedige erkenning
van de Burgosregeering, eerst door
enkele kleine landen, daarna ook door
Frankrijk en Engeland.
De nationalen zijn niet haastig om
de strijd voort te zetten. En daartoe
zijn verschillende redenen. Ten eerste
moest natuurlijk heel wat tijd verlo
ren gaan met de verplaatsing van de
legers uit Katalonie, naar het Cen
trum en verder, zal Franco er wel van
overtuigd geweest zijn, dat er binnen
de eerste weken voorstellen zouden
gedaan worden om te onderhandelen
voor den vrede.
Terwijl Del Vayo en Negrin nog ba
zelden over een strijd tot het bittere
einde, was hun aanhang hiermee reeds
lang niet meer accoord. Zooals we het
reeds schreven, zou het grootste deel
van de% strijders overgeloopen zijn
naar de' Francotroepen bij de eerste
schermutselingen.
En het bewijs dat het slechts een
kleine minderheid was die achter Ne
grin stond is geleverd door de Staats
greep van Kolonel Cassado te Madrid
die zonder veel moeite het grootste
gedeelte van rood Spanje acjiter zich
vereenigd heeft tegen Negrin en Co
en tegen de Communisten.
Bihnen weinige uren, is dat alles
gebeurd en zijn de schuldigen van
geheel het Spaansche avontuur, de
communisten en hun handlangers op
de vlucht gegaan naar Frankrijk en
naar Algerie.
DE SCHULD
VAN DE COMMUNISTEN.
Want alles goed beschouwd, zou er
van de gruwelijke burgeroorlog zooals
die zich nu ontwikkeld heeft, nooit
sprake geweest zijn, indien de 20.000
communisten (een kleine minderheid
met hunne goed ingerichte, uit Mos-
cou bevolen en betaalde organisatie,
die zelf niet uiigelokt hadden.
Er was zeker in het Spanje van on
middellijk vóór 1936 een groote mate
van politieke onzekerheid tengevolge
van de jeugd van de Republiek en de
vrees voor een terugkeer van de
monarchie. Dat hebben de commu-
HEER NEGRIN
die op de vlucht slagen moest.
KOLONEL CASSADO
die Negrin een voetje lichtte.
nisten ingezien en op het 7« Congres
van het Komitern te Moscou in 1935,
bij de bespreking van het plan om
langs het oprichten van Volksfronten
om, in de dem eratische landen Sov
jet-Republieken te vestigen, werd be
sloten Spanje als het eerste en als het
best geschikte werkterrein uit te kie
zen.
Zoo kwam dan hst Frente Popular
tct stand, dat dank zij zijn gematigd
program een onverwacht succes mocht
boeken. De verkiezingen waren echter
afgedwongen geworden in veel plaat
sen dank zij bedrog en geweldplegin
gen. De nieuwe Volksfrontregeering
werd van meet af bcheerscht door
de communisten, die intusschen de
straairevolutie organiseerden en stel
selmatig tot moorden en klooster- en
kerkbranden aanstichtten. De dicta
tuur van het proletariaat werd voor
bereid en moest plaats grijpen in Juli.
Toen kwam de opstand van Franco
en de vreeselijke burgeroorlog, die
thans pas, na meer dan twee jaar en
half naar zijn einde loopt. In dien
strijd hebben de communisten dank
zij de hulp geldelijki; en militaire
van Rusland veel aanhang en invloed
bijgewennen om. tenslotte geheel de
strijd aan de zijde van rood Spanje
te beheerschen. De gematigden oor
deelden intusschen dat een vergelijk
niet meer mogelijk was, dat het ging
om het zoo verfoeide fascisme of een
democratisch of llnksehe Spanje en
dat de strijd moest voortgezet worden.
DE OVERGAVE.
We hebben het noqAig geoordeeld
om nog eens deze eVolmie weer te 'ge
ven omdat ze veelbeteekenend is voor
de huidige gebeurtenissen. Doordat
de communisten thans ook in rood
Spanje veroordeeld zijn, is het gedaan
met het Volksfront en zijn ideaal van
een Sovjet-Republiek. Degenen die
het bewind in handen genomen heb
ben, noemen zich thans ook natio
naal en Spaansch. Dat beteekent niet
dat ze heelemaal de opvattingen van
Franco deelen, wel integendeel, ze
zijn nog steeds voor het onverbidde
lijke behoud van een democratische
republiek zooals ze er vroeger voor
gestreden hebben. Ze vreezen de in
vloed van Duitschland en Italië en
zoo heet het tegen dat vreemd impe
rialisme zouden ze blijven strijden tot
der dood. Als er nu in aanmerking
genomen wordt, dat ook Franco in
den laatstéh tijd herhaaldelijk be
weerd heeft dat Spanje onafhanke
lijk van het buitenland zal zijn, dan
is er geen enkele reden om nog te
twijfelen aan de mogelijkheid van een
vergelijk en dus aan de overgave van
rood Spanje.
De gebeurtenissen evolueeren nu
met groote snelheid. De overgave is
nu geen kwestie meer van weken
maar wel van dagen. Zelfs voor dat
de onderhandelingen zullen geëindigd
zijn, zullen al verschillende steden en
streken zich bij Nationaal Spanje
spontaan geschaard hebben. De ge
schiedenis van Spanje heeft reeds
herhaalde malen aangetoond dat be
wegingen en tendensen veel rapper
verwezenlijkt worden, dat raadplegin
gen en beslissingen door de bevoegde
instanties kunnen getroffen worden.
Zoo was het bij het einde van de dic
tatuur van Primo de Rivera, zoo was
het bij de val van de monarchie en
de uitroeping van de republiek, zoo
zal het nu ook het geval zijn.
NA SPANJE, FRANKRIJK,
NA FRANKRIJK, BELGIE!
Het zal binnen een maand juist
drie jaar geleden zijn, dat naar aan
leiding van de overwinning van het
Volksfront in Spanje, vlak voor de
Fransche en Belgische verkiezingen,
wijlen Vandervelde in Le Peuple
schreef: Na Spanje, Frankrijk, na
Frankrijk, Belgie. En daarmee be
doelde hij dat ook wij wel met een
Volksfront en met de gevolgen van
zulk een bewind konden bedacht wor
den. De woorden kunnen wij thans
op grond van de omgekeerde evolutie
tot de onze nemen. De communisten
zijn in de ban in Spanje. In Frankrijk
is hun activiteit en hun invloed ge
remd in afwachting dat ook daar met
hen afgerekend wordt. En in Belgie,
komt op 2 April een eerste gevoelige
afrekening bij het kiezerskorps in af
wachting dat ze officieel veroordeeld
worden, door de regeering, die uit de
nieuwe kamers zal gevormd worden.
Het kan verkeeren!
(Verboden nadruk.) ROSKAM.
H. MARTINEZ BARRIOS
de Voorzitter der Spaensche Cortes, die
na het ontslag van President Azana, auto
matisch Voorzitter moest worden van rood
Spanje, maar bedankte voor die eer.
Brussel, 6 Maart 1939.
Mijn Waarde Eerste-Minister,
Zooeven heb ik het besluit tot ontbin
ding der Kamers dat mij door mijne re
geering werd voorgelegd, onderteekend.
Op het oogenblik dat men zich boven
al zou moeten inspannen om de eendracht
van het land te verstevigen, is het besluit
tot ontbinding van het parlement een
daad waarvan de diepe ernst mij niet
ontsnapt,
Maar de onmogelijkheid waarin ik mij
bevind een duurzame regeering samen te
stellen, die de staatszaken zou kunnen
beheeren in overeenstemming met een
vaste parlementaire meerderheid in de
huidige omstandigheden dringend ver
recht biedt geen anderen uitweg dan
beroep tc doen cp dc Natie. Zoo vorderen
liet dc grondwettelijke regels en de be
stendige overleveringen van ons publiek
recht.
Het land werd in die toestand gebracht
door de politieke dwalingen van dezen
Hotsten tijd. dwalingen die derwijze wer
den verergerd dat ze de opeenvolgende
mislukkingen van de laatste regeerings-
formateur.s hebben veroorzaakt.
Zoocis ik het tot mijn spijt heb moeten
vaststellen tijdens een onlangs gehoyden
ministerraad werden de grondwettelijke
beginsels, die tot nog toe de vastheid van
onze instellingen hadden gewaarborgd, al
weer en meer miskend: de verantwoor
delijkheden worden verplaatst: de schei
ding der machten wordt niet meer geëer
biedigd; organen zonder wettelijk man
daat wegen op de vorming en de instor
ting van de legeeringen; de uitvoerende
niarht wordt niet meer uitgeoefend in
overeenstemming met de grondwettelijke
regels; het Staatshoofd op gevaar af
zichzelf tc ontdekken bevindt zich
meermaals in de noodzakelijkheid beslis
singen tc bekrachtigen, die buiten hem
genomen zijn.
Indien de beginselen van ons nationaal
charter op die wijze worden verwaarloosd
l:an het staatshoofd niet langer de rol
heudc.i die hem beschoren is, en zeer ten
onrechte wordt de kroon betrokken waar
alleen de Ministers voor de Kamers de
verantwoordelijkheid hebben te dragen
van akten met de handteekening van den
lie .uig bekleed.
Dcce politieke en juridische verant
woordelijkheid van de Ministers te willen
oh schaduwen door een soort zedelijke
verantwoordelijkheid die de Koning zelf
zou dragen, het ware een valsche opvat
ting wel van aard om de openbare mee-
hing tc verleiden. Zij die in zekere geval
len kwaadwillige of eenvoudig tenden-
ti'-^ze geruchten verspreiden, zouden,
ronder er zich misschien zelf rekenschap
Van te geven, een onrechtvaardigheid
kunnen begaan ten opzichte van den
eenigen rijksburger aan wien de midde
len worden ontzegd waarover iedere
mensch beschikt om zijne meeningen en
daden te verdedigen.
Niet om redenen van persoonlijken
aard druk ik mij derwijze uit.
Ik word hierin ulleeii bezield door de
overleveringen die m'jue voorgangers in
het belang zelf van iet land hebben be
vestigd. Evenals zij heb 'k bij mijn troon
bestijging gezworen de Grondwet en de
Wetten van het Belgisch Volk te eerbie
digen, de Nationale onafhankelijkheid en
de onschendbaarheid van het grondge
bied te handhaven.
Evenals zij sta ik er op, getrouw te blij
ven aan mijn eed.
Bij de raadpleging van het kiezerskorps,
waartoe thans werd besloten, noodig ik
mijne medeburgers uit hunne gedachten
en verzuchtingen te richten naar de op
lossing van de vraagstukken die de toe
komst van het land beheerschen: bin-
nenlandsch evenwicht, hartelijke samen
werking in een geest van loyale weder -
zijdsche verstandhouding ten dienste van
de nationale eenheid, saamhoorigheid ten
overstaan van de internationale proble
men die een zeer nabije toekomst stellen
kan.
Mogen mijne medeburgers tijdens de
komende weken het voorbeeld indachtig
zijn van onze dappere soldaten, die onder
het bevel van Koning Albert destijds den
geboortegrond en het zedelijk en stoffelijk
gemeengoed van het Vaderland verdedigd
hebben.
Het lot van België ligt in dc handen
der Belgen zelf. Laten zij een blik slaan
over de grenzen. Zij zullen overtuigd zijn
van de noodzakelijkheid, aan het land
onverwijld een Parlement te schenken, dat
in een ruime geest van rechtvaardigheid
en gelijkheid de nationale eenheid ver
eenzelvigt en waarop een regeering zal
kunnen steunen, die bij machte is den
eerbied af te dwingen en het moreele
gezag van België hoog te houden.
Dit zijn, mijn waarde Eerste Minister,
de overwegingen die ik meende dat ik U
mededeelen moest bij gelegenheid van het
besluit dat ik goedgekeurd heb.
Indien gij oordeelt dat zij van aard
zijn het welzijn van het Vaderland te be
vorderen, laat ik U toe haa openbaar tc
maken.
Inmiddels blijf ik, Waarde Eerste-Mi
nister, Uw zeer toegenegen
iget.) LEOPOLD.
GE ZIJT OVER ONS BLAD TEVRE-
DEN 1 - NA LEZING, SCHUIF HET
IN HANDEN VAN EEN GEBUUR OF
VRIEND. ZOO STEUNT GE ONS. -
DANK EROM.
laBL'EEadBsuHaatfnaEssBSRKisri iTKsnssEBSsassssBBSissssBBBaas&SBiüssasBiseaMBSBsaiBaBiiSiHsaKaa
Doctor in de Wijsbegeerte, Doctor
en Meester in de Godgeleerdheid,
door de barmhartigheid Gods en de ge
nade van den H. Apostolischen Stoel,
BISSCHOP VAN BRUGGE.
Aan de Geestelijken en de Geloovigcn
van ons Bisdom zaligheid en zegen.
ZEER LIEVE BROEDERS,
Gij hebt allen met groota vreugde
het blijde nieuws vernomen: de god
delijke Voorzienigheid heeft ons een
nieuwen Paus en Vader aller geloovi-
gen geschonken.
In een buitengewoon kort con
claaf, werd Zijne Eminentie Kardi
naal EUGENIUS PACELLI, geboren te
Rome, den 2 Maart 1876, op den ver
jaardag van zijn geboorte, aangeduid
als Opvolger van zijne Heiligheid
Pius XI, zaliger gedachtenis. Hij ont
ving de volheid van de herderlijke
macht van Onzen Heer Jezus Christus
zeiven en heeft als naam aangenomen
PIUS XII, ter herinnering aan zijn
luisterrijken Voorzaat, wiens Staats
secretaris en trouwe medewerker Hij
tien jaar lang is geweest. Vroeger was
Hij Apostolisch Nuntius te München
en te Berlijn, en door zijn veie en
verre reizen hebben een overgroot ge
tal geloovigen de eer en het geluk
gehad onzen H. Vader van dichtbij te
zien en zijn buitengewone godsvrucht
te mogen bewonderen.
Luistert nu eerbiedig naar de vre-
deboodschap, die Hij, in de eerste
uren van zijn Pontificaat, aan de
gansche wereld heeft toegezonden:
Tencijl dat de diepste ontroering
zich van onze ziel meester maakt en
dat toe ons als bevreesd voelen ten
overstaan van de geweldige verant
woordelijkheid waartoe de Goddelijke
Voorzienigheid in haar ondoordring
bare vooruitzichten ons heeft iviilen
roepen, voelen icij de behoefte om,
zonder dralen, aan de katholieke we
reld met onze eerste gedachte, ons
eerste vaderlijk icoord te laten ge
worden.
Voor alles en met een bijzondere
genegenheid omhelzen wij vaderlijk
in den Heer onze zeer beminde broe
ders de Kardinalen, wier godsvrucht,
deugd en alle verheven hoedanighe
den ons zeer bekend zijn.
Wij groeten vervolgens met een bij
zondere welwillendheid allen en ieder
van onze eerbiedwaardigo broeders
van het Episcopaat en wij zegenen
hen, evenals de priesters, de kloos-
terlingen en de kloosterzusters, zij die
in de Missies arbeiden tot versprei
ding van het rijk Chrisii, of, die in
de rangen der Katholieke Aktie, on
der de leiding der bisschoppen, sa
menwerken tot hun hierarchiesch
apostolaat; al onze zonen tenslotte,
overal verspreid in de wereld en bij
zonder hen, die beproefd zijn dooi
de armoede of door het lijden. Dat
over allen en ieder de weldoende ge
naden des Hemels mogen dalen.
Doch onze gedachte gaat op dit
plechtig oogenblik ook tot hen, die
buiten de Kerk staan en die er zich
over zullen verheugen, naar wij met
behagen gelooven, dat de Paus ook
voor hen naar den Almachtigen God
de gebeden en de wcnschen tot alle
goed richt.
Bij deze vaderlijke boodschap wil
len wij een wensch en een uitnoodi-
ging tot den vrede richten; tot dezen
vrede, willen wij zeggen, welken onze
Voorganger zalig er-gedachtenis zoo
nadrukkelijk aan de menschen aan
raadde en welken hij met zulke vu
rige gebeden afsmeekte dat hij zelfs
aan God het spontane offer van zijn
leven bood teneinde dezen vrede te
bekomen.
Voor dezen vrede, opperste gave van
God, welke ieder gevoelen te boven
gaat, welken alle rechtgeaarde men
schen niet anders dan moeten wen-
schen en die de vrucht is van de lief
de en van de rechtvaardigheid.
Wij noodigen alle menschen uit tot
den vrede, tot den vrede der rustige
gewetens in de vriendschap des Hee-
ren, tot den vrede der gezinnen, ver
eenigd door de H. Liefde van Christus,
tot den vrede tenslotte onder de na
ties, door de onderlinge broederlijke
hulp. de vriendschappelijke samen
werking en de harielijke verstand
houding voor de hoogere belangen der
groote menschelijke familie onder het
toezicht en de bescherming der God
delijke Voorzienigheid.
In deze verwarde en moeilijke uren,
terwijl er zooveel hindernissen schij
nen op ie rijzen tot het bekomen van
dezen waren vrede, die het diepite
verlangen der harten is, sturen wij
een bijzonder gebed tot God voor al
len, die aan het hoofd der Staten
staan en wie de groote eer en de
zware taak toekomt de volken te lei
den langs de wegen van den bloei en
den vooruitgang.
Ziedaar, zeer geliefde Heer en Kar
dinalen, eerbiedige broeders en zeer
beminde zonen, dis ccrsle wcr.sch,
welke opborrelt uit dit vaderlijk ge
voelen, dat God in ons hart ontsteekt.
Wij hebben vóór onze oogen het vi-
zioen der onmetelijke kwalen, welke
de wereld bewerken en tot wier hulp
de Heer, dien wij zegenen, ons zendt
ontwapend, doch vertrouwend. Om
allen en ieder aan te sporen, ontlee-
nen wij de woorden van St-Paulus;
Begrijpt ons goed Gij zijt het ze
ker niet, onze zonen, noch gij, onze
broeders wij zijn er ten stelligste
van overtuigd die onzen wensch
zoudt willen vergeefs maken. Na de
genade van God is het op uw goeden
wil dat ons vertrouwen het meest
steunt.
Moge Onze Heer Jezus-Christus,
van Wiens volheid wij alles ontvan
gen hebben, zich gewaardigen onzen
wensch vruchtbaar te maken en hem
te verspreiden als een boodschap van
heilige verzoening over gansch de
aarde, terwijl wij in Zijn naam U van
ganscher harte den Apostolischen Ze
gen schenken.
Z. L. B., bewaart deze woorden diep
in uw hart, met de blijdschap om den
eersten vaderlijken zegen van Zijn
Heiligheid. Laten wij ook den'goeden
God bedanken, die onze gebeden heeft
aanhoord en die ons een Paus heeft
gegeven volgens het H. Hart van
Jezus.
Vergeten wij daarbij vandage niet,
terwijl te Rome de indrukwekkende
plechtigheid plaats heeft der pause
lijke Kroning, onze plichten te Zijnen
opzichte te herdenken en het vast
voornemen te maken deze altijd stipt
en trouw te onderhouden. Plicht van
diepen eerbied, want Hij is de Stede
houder van Jezus-Christus op aarde;
plicht van onvoorwaardelijke onder
danigheid, want Hij spreekt in Gods
naam en met Goddelijk gezag: plicht
van edelmoedige behulpzaamheid door
milde aalmoeien en vurig gebed, want
Hij draagt een zwaren last op Zijne
schouders voor het heil onzer zielen;
plicht eindelijk, en bijzonderlijk, van
kinderlijke genegenheid en liefde,
want Hij is ons aller Vader.
Deze herderlijke brief zal onder al
de missen worden afgelezen in al de
Kerken en openbare bidplaatsen van
Ons Bisdom, den derden Zondag in
de Vasten.
Gegeven te Brugge, den 7 Maart '39.
t HENRICUS,
Bisschop van Brugge.
Op bevel van Zijne Hoogw. Excellentie
LZO ASSELOOS, Kan.-Secr.
DE LIBERALEN BLEVEN ONHANDEL
BAAR EN HEER SOUDAN ZAG GEEN
UITKOMST
Ook de Hr Soudan is gevallen over den
Liberalen struikelsteen.
De kabinetsvormer, in name de Hr Sou
dan, zocht dus een drieledige Regeering
te vormen en had verschillende dagen
reeds besprekingen gevoerd met allerlei
personaliteiten uit de drie Regeerings-
partijen. Onder de Liberalen die met den
Hr Soudan hadden onderhandeld dienen
aangestipt de HH. Max, Devèze. M.-H.
Jaspar die, naar het blijkt, met den Heer
Soudan akkoord waren geraakt omtrent
de oprichting van een kommissie die de
nieuws en oude zaken omtrent Dr Mar
tens zou hebben te oir5"ken gehad en
er verslag over uit te brengen.
(Vervolg op 2* blaa)
In de laatste weken werd herhaaldelijk
gezegd en geschreven: de Katholieken
zoeken de ontbinding van het parlement
niet, maar zij vreezen geenszins de ver
kiezing.
De jongste politieke gebeurtenissen heb
ben het bewezen, dat de Katholieken in
geenen deele verantwoordelijk zijn voor
de huidige Kamerontbinding. Zij waren
bereid toe te treden zoowel lot een twee
ledige als tot een drieledige regeering. En
het was de Katholieke Partij ALS GE
HEEL, zoowel de P.C.S. als de K.V.V.,
al de schakeeringen in het Blok der Ka
tholieken, die bereid waren hun verant
woordelijkheid te nemen in de regeering.
Daardoor heeft het Blok der Katholieken
eens te meer bewezen te begrijpen wat
de plicht is van een Staatspartij.
Dit is dan ook een eerste reden, waar
om de K.V.V. met een gerust geweten
naar de verkiezingen gaat. Maar, er zijn
nog andere redenen, waarom de K.V.V.
verzekerd is van haar succes op den 2
April. Immers, de K.V.V. heeft haar vol
len plicht gedaan én tegenover het Vlaam
sche volk én tegenover het Land.
De congressen, door de K.V.V. gehou
den, hebben duidelijk het standpunt be
paald in de finantieele aangelegenheden,
ledereen die deelneemt aan het openbaar
leven herinnert zich nog welken diepgaan-
den invloed de houding der Katholieke
Partij heeft gehad in de finantieele maat
regelen door de Regeering getroffen.
Machtig versterkt kwam de K.V.V. uit
dit Congres.
IBBBBBBB8BBEB3BEi9BB£BSg2ï2BSaZ
De K.V.V. heeft zich waardig getoond
het vertrouwen der Vlamingen te verdie
nen. Zij heeft op'haar actief: de wet op
het gebruik der talen in het gerecht; de
wet op de vervlaamsching in het leger;
het tot stand komen der Kuituurraden; de
splitsing van den Hoogen Raad voor
Volksopleiding; de stichting van de Ko
ninklijke Vlaamsche Akademien. De K.V.V.
verdedigt met klem de kultuurautonomie,
in de overtuiging dat daardoor gewaar
borgd zijn zoowel de politieke eenheid van
Belgie als de vrije ontplooiing van het
geestesleven der beide volksgemeenschap
pen in dit land.
In sociaal en economisch opzicht heeft
de K.V.V. vaste richtlijnen gegeven in
haar congressen en de invloed op het re-
geeringsbeleid is merkbaar geweest.
De K.V.V. wil evenwicht, niet alleen in
de begrootingen van dit land, maar even
eens evenwicht in de geesten.
Wij hebben een groot vertrouwen in
dan gezonden zin van het Vlaamsch Kie
zerskorps, dat nog onderscheid kan ma
ken tusschen politieke blikslagerij en op
bouwend werk voor de volksgemeenschap.
We vreezen werkelijk de verkiezingen
niet. Weldra zal het blijken, hoe de libe
ralen hun verantwoordelijkheid hebben
gevlucht. Op den 2 April wordt het voor
de liberalen de verkiezing der verplette*
ring. De K.V.V. gaat met onbeperkt ver
trouwen naar een groot succes bij de aan*
staande verkiezing.
A. VERBIST,
Voorzitter der K.V.V.
H333B2BflBfl3Xiii!39BS33BSBB38iflB'
Het Blok der Katholieken van Belgie;
met vertrouwen den kiesstrijd inzet
tend, die door de Kemerontbinding werd
veroorzaakt,
getrouw aan zijne grondwettelijke over
leveringen,
bewust van den diepen ernst van den
po'itieken toestand die gevaar oplevert
voor 's lands instellingen,
I.
bevestigt nogmaals zijn wil om de po
litieke, administratieve en ekonomische
eenheid van Belgie te handhaven waar
door de onafhankelijkheid en de welvaart
van het land worden verzekerd;
zijn wil uitdrukkend om mede te wer
ken aan de verbetering van de uitoefe
ning der wetgevende macht, in zijn ver
houdingen tot de uitvoerende macht en
in den eerbied van de prerogatieven der
koninklijke macht;
wenscht:
dat de uitvoerende macht, onder kon-
trool der Kamers, en niet onder hun
voogdij en nog minder onder de voogdij
der partijen, haar zending kunne vervul
len met het gezag en de continuïteit
zonder dewelke elk staatsbeleid onmoge
lijk wordt;
dat eindelijk een Staatsraad worde in
gericht die de bekroning zou zijn van de
bestuurlijke hervorming waarvan de ver
wezenlijking zonder dralen moet worden
nagestreefd;
drukt op de noodzakelijheid van de
volledige toepassing der taalwetten en
hernieuwt zijn besluit om de vrije ont
wikkeling der beide kuituren in het ka
der der nationale eenheic te vrijwaren;
betreurt dat het geval van Dr Martens,
wiens benoeming in de plaat* van bij
te dragen tot den tasJvrede, zooals door
de regeering Spaak werd verhoopt, in de
gemoederen een groote ontroering heeft
verwekt, niet een bevredigende oplos
sing heeft gevonden in het voorstel Pier
lot, en zulks door de schuld van de libe
rale partij, die, niettegenstaande hare
vertegenwoordiging in de verantwoorde
lijke regeering, dit incident uitbuit voor
VerkiexingsJoeloinden op een wijze d'.e
niet kan worden overeengebracht met de
nationale eendracht noch met dc levens
belangen van het land.
II.
Het Blok der Katholieken:
bekommerd om de noodzakelijkheid van
het begrootingsevenwicht, wil:
cat, in zake de gewone begrooting, de
uitgaven de belastingsmogelijkhcc n van
het land niet zouden overschrijden m dit
mits behoud der sociale wetgeving;
dat, om nieuwe belastingen evenals een
vermindering van de koopkracht der loo-
nen en pensioenen of een muntontwaar-
ding te vermijden, alle mogelijke bespa
ringen worden verwezenlijkt onder meer
door de afstraffing dtr misbruiken in zake
cumulatie;
dringt er op aan opdat het nazoeken
der belastingontduikers meer rechtvaar
digheid in het belastingswezen zou ver
wezenlijken en opdat een politiek van
ekonomische expansie bijdrage tot een
belastingsopbrengst door een uitbreiding
der belastbare basis;
eischt dat, inzake buitengewone begroo
ting, de Staat zich bepale tot de uitvoe
ring van productieve werken, ondernomen
binnen de perken der mogelijkheden van
de schatkist en van het openbaar krediet,
en door onmiddellijke bekendmaking aan
de kontrool van het Parlement onderwor
pen worde.
Het Blok der Katholieken van Belgie:
is tegenstander van elke etatisatie zoo
wel op landbouw- als op nijverheids- en
handelsgebied
kent aan den Staat het recht en den
plicht toe de voortbrengst te verzekeren
en te ontwikkelen door afzetgebied te
zoeken zoowel in het binnenland als in
het buitenland;
wenscht dat het beroepsonderwijs aan
gepast zij aan de technische noodwendig
heden en aan dc speciale behoeften van
dc nijverheid en van het ambachtswezen;
wil de rentabiliteit van den landbouw
verzekeren vooral door een prijzenpolitiek
met inachtneming van de factoren die de
kostprijzen kunnen beïnvloeden.
Het Blok der Katholieken van Belgie:
bewust van de wezenlijke beteeken is
van den Middenstand in het nationale le
ven, is beslist onmiddellijk bet wetsont
werp Van Ackere op de organisatie der
ambachten en neringen terug voor het
Parlement te brengen met de bedoeling
het statuut der ambachten en neringen te
verzekeren in een volledig stelsel der be
drijfsorganisatie
Het Blok der Katholieken van Belgie:
wenscht dat de verkiezingen van 2 April
niet slechts zouden leiden tot het even
wicht in de finantiën maar tevens tot het
evenwicht in de geesten;
vertrouwende in den gezonden zin der
bevolking, doet een beroep op alle recht
geaarde burgers en verzoekt hen zich te
vereenigen tot het afdwingen van eerbied
voor de grondwet, voor de verdediging
onzer onafhankelijkheid, voor den socia
len vrede, voor schoolgelijkheid en ver
zoening der beide volksgemeenschappen!
wenscht den nadruk te leggen op het
herstel van de geestelijke waarden in tllê
uitzichten van het openbaar leven*