Ons Vrouwenhoekje
Spreek en schrijf beschaafd
BEZUINIGEND
buitengewone pracht;*?! witte kusoerin
GEDACHTEN
WFKEUJKSCH
LITURGISCH BULLET1JN
Kuis m^RiE JOSÉ. 5, Henri ssrruysiaan, OGS.ende nabij de Groote Post)
«Trr wrawcwf**» r«de r«,t.ïtax tovdao is maart 1939. n> 1»
Wat helpt keers en bril,
Als de uil niet zien en wiL
RECEPTEN*
TAPIOCA-SOEP. We trekken van
250 gram rundersoepvleesch met wat wa
ter. een snuifje zout, wat foelie op de ge
wone wijze bouillon. We laten onder tus-
schen 25 gram tapioca in een deciliter
water weeken. en we koken ze daarna ge
durende 45 minuten in den gezeefden
bouillon. We maken van 50 gr. kalfsge
hakt wat balletjes, die we tien minuten
meekoken, en eindelijk gieten we de soep
voorzichtig en flink roerende bij een ge
klopt ei in de soepterrine.
SAVOYE-KOOL. We ontdoen ze van
de buitenste bladeren, en van de dikke
bladnerven, die, we ervan afplukken. We
wasschen dan de eigenlijke kool, en we
zetten ze met ruim kokend water en zout
op. We laten ze gedurende een half uur
tot een uur koken, gieten ze dan af, en
snijden haar fijn. Om de onaangename
lucht te voorkomen laten we een stukje
brood meekoken. Eens zacht gekookt en
fijngesneden stoven wij ze met een goed
stuk boter of met boter en bouillon, met
reuzel of jusvet, alsook met wat peper,
noot, en zoogewenscht met nog wat zout,
wat melk of room en wat beschuitkruim.
ROG MET KAMPERNOELJES. (Uit
het Kookboek uitgegeven door de Propa-
gandacommissie voor Zeeviseh). De rog
koken zonder ze gaar te laten worden,
van de graten ontdoen en in gelijke stuk
jes snijden. Laat dan die stukjes nog ge
durende één uur in witten wijn, met de
helft water aangelengd, weeken. Daarna
de rog paneeren in eiwit aangelengd met
olie, in broodmeel wentelen en met boter
in de pan bakken.
De kampernoelien stoven in boter en
wat citroensap. Een crèmesaus maken
met het vocht en desnoods aanlengen met
een weinig weekvocht van de rog (witten
wijn en de helft water).
De rog rondom op een schotel leggen,
en de kampernoeljen met de saus in het
midden gieten.
BISCUIT-PUDDING. We kloppen
vier eierdooiers met een paar lepels sui
ker een lepeltje vanille; daar voegen wij
250 gram biscuits bij, welke wij vooraf
fijnmaakten in een halve liter kokende
melk. Dit alles plaatsen we in een bebo
terden met poedersuiker bestrooiden
vorm, welke we au bain Marle gedurende
een half uurtje laten warmen. Afgekoeld
opbrengen gegarneerd met confituren en
omgeven door abrikozen- of sinaasappel-
eiwitschuim.
VERSTANDIGE ZUINIGHEID
Zuinigheid is geen gierigheid. Want
gierig is inhalig, geldzuchtig, en zuinig is
gewettigde spaarzaamheid, is het tegen
overgestelde van kwistigheid. Welnu, spa
ren of liever besparen kunnen de meeste
Vlaamsche huisvrouwen meer dan zi j zich
bewust zijn. Dit moge overduidelijk blij
ken uit de enkele voorbeelden die wij
hieronder aan allen '—"•"weging geven.
1. Bij de aanschaffing van levens-
k«n in vele huisgezinnen ernstig
bezuinigd worden, want mewt"! w-er
teveel groenten, aardappelen en ook toe
spijs klaar gemaakt, omdat men er liever
te veel van heeft dan te krap.
2. Er gaat veel verloren doordat de
dingen niet op een goede plaats staan,
en aldus omgestooten worden.
3. Bij het omgaan met levensmidde
len moet met overleg tewerk gegaan wor
den: Bij het aardappelschillen bijvoor
beeld wordt er over het algemeen veel te
dik geschild. Hierbij komt nog, dat de
beste bestanddeelen onder de schil zitten,
en deze aldus ook weggegooid worden.
4. Er wordt te dikwijls groentenwater
weggegooid in plaats dat het benut wordt
als soep. Immers de moderne kookwijze
maakt het mogelijk van alle mogelijke
resten smakelijke schotels op te dienen.
Daarom raden wij alle huisvrouwen aan
een degelijk kookboek te koopen. Kijk
asjeblief niet op een twintig frank daar
voor, het zal U honderden besparen.
5. We kunnen het geen zuinigheid
noemen, indien etenresten verwerkt wor
den, die niet geheel en al frisch ziin. daar
eerstens de voeding er onder lijdt, en
tweedens omdat daardoor vergiftiging
mogelijk is.
6. Het koopen van groenten of vruch
ten voor een klein bedrag, omdat ze min
der versch zijn, is evenmin besDaring:
want niet alleen het nazien en uitzoeken
vergt veel tijd, maar er moet ook een
groote hoeveelheid van weggegooid wor
den.
7. Huisvrouwen die haar dag en werk
verstandig indeelen zullen tijd en krach
ten sparen, omdat aldus onnoodig loopen
voorkomen wordt, en het eene werk aan
het andere aansluit.
VOOR HET WASarwvN VAN UWE
VEELKLEURIGE
OF BEDRUKTE WEEFSELS
Ik was er zeker van dat dit veelkleu
rig weefsel niet waschbaar zou zijn die
tinten zijn zoo ondankbaar, al de kleuren
zijn dooreen geloopen!hoort men wel
ee-- -'-I. '"'i'TOuw 7°-—en, die met spijt
bemerkt dat haar wasch van een veel
kleurig of bedrukt weefsel niet lukte.
Verkeerde opvatting! Alle bedrukte
weefsels kunnen op volmaakte wijze en
zeer vlug gewasschen worden.
Ziehier het geheim, het is zeer eenvou
dig en verzekert een onberispelijk resul
taat:
Een koud LUX-sop, dompel uwe voor
werpen daarin zonder ze te wriiven, in
dien zekere deelen vuiler zijn, bestrooi ze
met LUX en wrijf ze dan zachtjes met
de binnenband, spoel daarna overvloedig
want zijden stoffen vormen soms kringen
als ze niet behoorlijk gespoeld worden.
Pers er het water uit, leg ze op handdoe
ken en klop er zooveel mogelijk het vocht
uit. Wanneer het kleedingstuk bijna droog
is wordt het op een kapstok gehangen.
Draag er echter zorg voor dat de dubbele
deelen met wit papier van elkaar geschei
den worden om te beletten dat de kleuren
ineen loopen. Geldt het Rayonne-zijde
(kunstzijde) dan moet deze droog gestre
ken worden; gaat het om natuurzijde, dan
mag ze lichtelijk vochtig zijn voor het
strijken.
Deze methode bezorgt u steeds toiletten
die hun zoo begeerd nieuw en frisch uit
zicht bewaren.
BIJ HET KOOPEN VAN SPONSEN
Er zijn verschillende dingen, die bij het
koopen van sponsen dienen nagekeken te
worden. De bijzonderste zijn:
1. Roodachtige vlekken duiden aan
dat de spons niet met de noodige zorg be
werkt werd. en dal zij juist op die plek
ken gauw zal bederven.
2. Een spons moet zacht zijn, slap
aanvoelen en mag geen al te groote gaten
hebben. Heeft ze te groote gaten dan
scheurt ze te gemakkelijk.
3. Kalkachtige bestanddeelen in een
spons kunnen oorzaak zijn van leeli.ike
krassen, die soms niet meer te verwijde
ren zijn.
4. Het model moet zoo zijn. dat de
spons gemakkelijk te hanteeren is.
5. Een spons mag nooit bestaan uit
aaneengenaaide stukken.
Het verdient aanbeveling, voor werk-
sponsen de bruine, ongebleekte te kiezen.
Blanke sponsen, zooals wij die voor ons
toilet gebruiken, zijn uitgebleekt en heb
ben daardoor wel iets van hun weer
standsvermogen verloren.
WAAR VROUWEN BAAS ZIJN!
We lezen in OMROEPdat in Ben
galen (Britsch Inriië) een bergvolk leeft,
de Sahirs, bij wien de mannen slechts
een ondergeschikte positie bekleeden: Ze
mogen niet eens hun eigen vrouw uitzoe
ken. Daar huwen de vrouwen de mannen,
zonder dat tegenspraak mogelijk is. Deze
mannen worden zelfs geen vaderrechten
toegekend. De kinderen behooren toe aan
de moeder, die vrij over hen beschikken
kan. De huwelüken ziin een zaak van de
moeder, die beslist met wien haar dochter
trouwen zal. Ook de scheiding is uitslui
tend het recht van de vrouw. Tot nog
toe heeft zich nooR eenige moeilijkheid
voorgedaan en de Engelschen bekommer
den zich praktisch niet om dezen stam,
die niet meer dan een paar duizend leden
telt. Thans echter hebben de mannen ge
probeerd een revolutie op touw te zetten
tegeji de vrouwenheerschappij, maar vol
gens de binnengekomen berichten is de
ze poging jammerliik mislukt. Een zeer
eerzuchtige Sahir b«d onder zijn lotgé-
noöten stemming gemaakt, om de vrou
wen de macht te ontnemen. Toen de
vrouwen echter van d»ze plannen hoor
den, grepen ze naar de speren en ver
klaarden de mannen den oorlog. Deze
stelden zich te weer. Hun aanvoerders
werden gegrepen en gedood. Daarmede is
de opstand onderdrukt en de mannen
zullen in het vervolg de vrouwen weer
blindelings moeten gehoorzamen.
Die veel klappen en praten.
Zullen u in onrust laten.
De lust tot geld te winnen
Doet velen 't kwaad beminnen.
Die in 't stil vergeten leeft,
Veel eo-""k en nut» heeft.
HETMANNEKE
ALDERLIEFSTE LEZERESKENS MIJN
'k Zou U dit nieuws verzwijgen
Moest *k er van verzekerd zijn
Dat g'er 't zotzoudt in den kop van
Die schande weze me gespaard [krijgen
Blijf immer nederig van aard
Want... 'n negerkoning heeft verklaard:
'n Vrouw is negen ossen waard!...
Vroeger was 't tegenovergestelde, maar
de tijden zijn aan 't veranderen, al is
't nog zoo ver niet.
Een verzekeringsmaatschappij had dus
bij een negervorst een zaakje afgesloten
voor 5.000 ponden sterveling. D'r was be
sloten dat de betaling zou geschieden met
aandeelen op 'n goudmijn, in 't bezit van
den vorst, maar enkele dagen daarna
kreeg men van den koning van de zwar
ten de boodschap, dat 'm van gedacht
veranderd was, en den verzekeringsagent
liever betaalde met... 16 van zijn vrou
wen! Hij beweerde dat de koers op de
markt van een vrouw op dat oogenblik
gelijk stond met dien van 9 ossen, en
aangezien de ossen ook een hoogen prijs
beliepen, vond de zwarte vorst dat de
maatschappij zeker geen slechte af
faire deedMaar, ongelukkig voor hem,
waren de bestuurders van die sosjeteit
precies van zijn gedacht niet en ze lieten
hem weten dat 'm zijn vrouwen mocht
houden en dat ze liever de pampieren
van de goudmijn zagen... De zwarte man
schudt nog zijnen bol over de domheid
van de blanken, die niet weten wat han
delen is... en wat een vrouw waard is!
Of weten ze 't misschien maar... al te
goed?!?
TWEE IEREN maakten kennis met el
kaar op een treinreis. Het was dadelijk
o dik-» aan.
En u heet Riley, zei u? vroeg de een.
Is u misschien familie van m'n ouden
vriend Tim Riley, den handelsagent?
Verre familie, ik was 't eerste kind
van m'n moeder, Tim het twaalfde.
•K WIL ER THANS OP DRUKKEN,
Van gangsters en bandieten
Die geerne bloed vergieten,
Neemt men de vingerafdrukken.
Maar, 't moest er van komen,
Van zuigelingen en wichten
Met onschuldige gezichten,
Worden... voetafdrukken genomen!
Ja, m'n beste Lezers en alderliefste Le-
zereskens, da 's een van de verschillen zie,
tusschen bandieten en zuigelingen... maar
d'r zijn er nog gelukkig, alhoewel ne zui
geling nog bandiet kan worden! Maar
da 's d'eenige reden niet voor die voet
afdrukken, die men, sinds kort, in de
Amerikaansche klinieken neemt van de
babies, om de verwisselingen te voor
komen.
Vingerafdrukken kunnen hiervoor niet
in aanmerking komen, omdat de lijnen
van de vingertoppen bij een zuigeling
nog niet zoo fijn zijn! Daarom neemt
men dan een afdruk van voetlijnen, die
al zoo karakteristiek zijn.
Een afdruk daarvan blijft dan in de
kliniek, een tweede krijgt de moeder, die
tegelijkertijd haar vingerafdrukken moet
laten maken, zoodat men steeds kan na
gaan welk kind bij iedere moeder be
hoort!
't Schijnt dat 't eenige middel is om
zich niet te vergissen... en we drukken
't hier af lijk ze 't ons gezegd hebben!
En w'hebben het te druk om d'r verder
op te drukken!
DRINGEND. Papa komt hijgend
thuis:
Ge hebt me op kantoor opgebeld, is
er gezegd: wat is er aan de hand?
Ma: Ge zijt nu te laat; baby had zijn
teenen in zijn mond en dat was zoo 'n
leuk gezicht.
Die... moeders toch!
TC HAD HET nooit gedacht, bij mijn ziel,
Dat er op 't wereldrond
Bestond
Alzoo ne zotte stiel...
Als dien, waarvan 'k U bij m'n leven
Hier thans 't exempelken ga geven!
Ja. de meesten van ons zullen wel niks
afweten van ne stiel, die al lange jaren
bestaat, natuurlijk in Amerika, en alleen
door één stielman uitgeoefend wordt:
't Gaat namelijk over 't proeven van...
zeep! John Hauser is ne zeepproever,
niet dat hij er zich eerst moet mee was
schen om te zien of ze goed schuimt en
goed 't vuil er af haalt. Neen! hij moet
de zeep proeven met zijn tong, z'n ge
hemelte en z'n maag. Hij woont in Mil
waukee en sedert meer dan veertig jaar
is hij werkzaam in een zeepfabriek, waar
hij dus alleen maar de verschillende soor-
RAMOKFPTrHTEN
KATH. TTTT7i7NMNr,FN
WEEK VAN 19 TOT 25 MAART 1939
Warschau, 19 Maart, 8.15: Kerkdienst,
Warschau, 23 Maart, 29: Koor.
Warschau, 25 Maart, 16.20: Koncert (koor
en orgel).
Luxemburg, 19 Maart, 11.30: Voordracht.
Luxemburg, 23 Maart, 11.15: Liturg, zang.
Poste Parisien, 19 Maart,8.40: Voordracht.
Poste Parisien, 23 Maart,' 17.40: Voordr.
Poste Parisien, 25 Maart, 18.25: Actualit.
Toulouse, 19 Maart, 11.45: Voordracht.
Straatsburg, 19 Maart, 11.30: Voordracht.
Straatsburg, 19 Maart, 20.30: Koncert.
Parijs-Radio, 19 Maart, 11.50: Voordracht.
Parijs-Radio, 19 Maart, 17: Vastenpreek.
Rome-Milaan: 19 Maart, 10: H. Mis.
Brussel VI., 19 Maart, 18.45: Voordracht.
Brussel Fr., 19 Maart, 19: Voordracht.
North Regional, 19 Maart, 20: Kerkdienst.
VRAAG aan uw BRIEFDRAGER
EEN POSTABONNEMENT OP
DIT BLAD.
VALSCHE MUNTSTUKKEN
VAN 5 FR. IN OMLOOP
Valsclie muntstukken van 5 fr. van het
nieuw model zijn in omloop gebracht.
Zij dragen het jaartal 1938. De teeke-
ningen en figuren zijn vaag cn onduide
lijk. De kleur is doffer en het gewicht is
8,5 gr. in plaats van 9 1/10 gr. Deze stuk
ken zijn ook wat dikker dan de andere,
en ze zijn vooral kenbaar aan hun klank.
Op den rand van de muntstukken ont
breekt ook de melding België Bel-
gique
iiaHBHiaaaaaaa&saaBBaiin»
Vrijdag een kort briefje, waarin hem
medegedeeld werd, dat hij binnen acht
dagen zou gedood worden. Het briefje
was getypt en bevatte geen onderteeke-
ning.
En verder?
Verder niets. De professor lachte er
wat om. Maar Zondagavond sprak hij
er met een paar vrienden over en die
hebben hem aangeraden de politie toch
met het feit in kennis te stellen. Dat
heeft hij gedaan, Maandag, en de politie
heeft een onderzoek ingesteld. Maar daar
de professor zeker weet geen vijanden,
geen doodsvijanden althans te hebben, is
de politie met hem van meening, dat al
les op een flauwe grap berust.
Hm, zoo. Zie eens, het is mogelijk,
dat die brief toch iets te beteekenen heeft.
De hoofdredacteur meent althans, dat dit
mogelijk is. En hij verwacht, dat wij er
werk van maken. Ik zal je eerlijk zeggen,
dat naar mijn idee de kool het sop niet
waard is. Maar je moet toch maar eens
probeeren of er niet wat van te maken
valt.
Best mijnheer Crans, ik zal het
probeeren.
We zullen het samen beproeven, dat
wil de hoofdredacteur zoo. Hij meent, dat
als professor Evan ondervraagd worden
moet, het beter is dat ik daar naar toe ga.
O pardon, maar ik ben al bij hem
geweest.
Mijnheer Crans zag den Jongen repor
ter even verbaasd aan.
Is het waai-, ben je er al geweest,
rlej) hij.
Ja. toen ik van het politiebureau
kwam. ging ik voorbij het huis van den
professor en ik dacht, ik neem meteen
m'n kans waar, om iets meer van dat
geval te vernemen.
Crans knikte.
Mooi zoo. zei hij, je zult een goed
journalist worden, Werner, Je hebt ten
minste initiatief. En als je er toch ge
weest bent. behoef ik niet meer te gaan.
Maar vertel m* eens. wat zei d« profes
sen of twee koffielepels OXO
aan een gerecht toegevoegd,
vermeerderen smaak, kleur en
voedingswaarde. En gezien da.
flesch van 1/10 liter slechts
•fr. 6.75 kost en 20 lot 25 lepels
bevat, is OXO wonderbaar be
zuinigend.
IEDER OORLOGSSCHIP ZOU ONGE
VEER 3 MILLIARD FRANK KOSTEN
Admiraal William Leaky heeft den bouw
aangekondigd van twee nieuwe slagkrui
sers, vermoedelijk van 45.000 ton.
Iedere kruiser zou ongeveer 100 miilioen
dollar kosten (ongeveer drie milliard bcl-
gische frank).
-siaaBmaaaaaaiiaaHB£i32^
aannemen, dat ik wel veel patiënten zou
krijgen. Mijn behandeling zou niet beter
zijn dan die van andere jonge dokters. Da
zoogenaamde lijdende menschheid zou er
geen voordeel bij hebben en m'n collega's
veel schade.
Werner lachtte. Hij mocht Antoon Van
Gielen wel, ondanks diens eigenaardig
heden. Hij kende hem als een begaafde
en goedhartige jonge man, van wien hij
veel vriendschap had ondervonden.
Hun vriendschap dateerde al uit de
eerste klas van het college. Zij hadden
gelijk op gestudeerd en waren in het
zelfde jaar aan de universiteit ingeschre
ven. Van Gielen studeerde in de medicij
nen, Werner was voornemens geweest de
rechterlijke loopbaan te kiezen. Hij had
evenwel niet af kunnen studeeren. Een
goed half jaar geleden was zijn vader
gestorven en diens financiën bleken zoo
danig in de war te -zijn, dat zijn zoon zich
verplicht zag in eigen onderhoud te voor
zien. Hij was journalist geworden en van
zelf zag hij Van Gielen nu minder dik
wijls. Maar hun vriendschap had daar
onder niet geleden. Werner was zelf»
meer van zijn vriend gaan houden, om
dat deze alles gedaan had hem te be
wegen z'n studies toch voort te zetten.
Om een nietige paar duizend gulden
zou je van Je toekomstplannen afzien, zoo
had Van Gielen uitgeroepen, waarachtig
dat zal niet gebeuren. En hij had aan
geboden voor Werner te betalen. Zijn va
der was er goed voor en desnoods kon
hij op zijn particuliere uitgaven de stu
diekosten van zijn vriend wel bezuinigen.
Werner evenwel -had deze hulp afge
wezen. Hij kon zijn studie niet betalen,
het was noodig dat hij dadelijk in zijn
eigen onderhoud voorzag, welnu, dat zou
hij dan doen. En het was hem gelukt bij
Het Eerste Nieuwseen betrekking t*
vinden. Wel was het niet een bepaald*
lucrativee betrekking, maar het was mo
gelijk daar spoedig promotie te maken.
Juist dat was voor Frits Werner hoofd-
(Nadruk rerbodto). it Yanrolgtt.
VOOR PLECHTIGE KOMMUNIEKANTEN
KOOTUIMPJES. MANTELS, enz'
Mengelwerk van 19 Maart 1939. Nr 1.
zullen de bladen van deze zaak ook wei
nig drukte maken, Maar de zaak kan
toch ernstig zijn en daarom vatten wij die
aan.
De laatste woorden klonken zeer gede
cideerd en mijnheer Crans, die den hoofd
redacteur kende, wist dat deze niet tot
andere gedachten te brengen zou zijn.
Goed. zei hij. dan maken wij er werk
van. Maai* wie meent u, dat we er op af
zullen sturen.
Ik zou gaarne zien, dat u zelf de
leiding neemt. Mischien kan dat jonge
mensch, dat wij pas hebben u behulp
zaam zijn. Maar als het noodig is den
professor zelf te ondervragen, dan kunt
ge hem niet sturen, ga dan zelf.
Mijnheer Crans knikte.
In orde. zei hij, ik hoop, dat het iets
geeft.
Ik heb zoo'n voorgevoel, dat dit wer
kelijk het geval zal zijn, sprak de hoofd
redacteur lachend. En hij zette zich aan
het schrijven, een teeken voor Crans, dat
het onderhoud was afgeloopen.
Mijnheer Crans begaf zich naar zijn
eigen kamer. Hij was niet bijster tevreden.
Is dat nu een werkje om aan een
ernstig man op te dragen, mompelde hij,
als wij er veel over schrijven, loopen wij
de kans ons belachelijk te maken.
Hij was echter geen man om lang boos
te zijn en zeker niet om uit boosheid na
te laten wat zijn plicht was. Dus liet hij
den jongsten reporter, mijnheer Werner,
vragen even bij hem te komen.
Na slechts eenige minuten trad deze
binnen.
Wel Werner, zei Crans, je hebt ze
ker gehoord van dien dreigbrief, dien
professor Evan ontvangen heeft?
Zeker, mijnheer Crans, ik ben zelf
op het politiebureau geweest om het dage-
lijksch rapport in te zien.
Precies. En de politie beschouwt het
niet als iets ernstigs?
Heelemaal niet.
Vertel me eens wat is er eigenlijk
gebeurd?
De professor ontving vorige weèk
sor eigenlijk? Kon je gemakkelijk tot
hem doordringen?
Jawel. Hij wou me eerst niet ont
vangen, maar u begrijpt, ik liet me niet
zoo gauw afschepen. Ik heb hem eenige
vragen gesteld, maar zooals u weet, hij
hecht aan de geschiedenis niet veel waar
de. Ik heb geen vijanden zegt hij, die
me zouden willen vermoorden. En als
iemand met dit plan rond liep, zou hij
zeker mij niet van te voren waarschuwen.
Zeer juist geredeneerd. Enfin, onder
zoek de zaak nog eens, neem er een paar
dagen voor. Ook al Is het een grap, dan
zou het een succesje zijn als je den
schrijver van den brief zoudt kunnen
ontdekken.
Ik za,l mijn best doen, antwoordde
Werner.
Geen tien minuten later was hij de
straat op. de opdracht, die hij gekregen
had stond hem wel aan. Hij was nog
maar kort geleden als reporter in de re
dactie van Het Eerste Nieuwsopge
nomen en moest zijn sporen nog ver
dienen.
Frits Werner was een ondernemend
jongmensch en hij wist, dat hij ook niet
de geringste kans mocht verzuimen om
de aandacht op zich te vestigen. De jour
nalistiek leek hem een schoon vak, als
het geen bureauwerk behoefde te zijn.
Hij wenschte snelle promotie te maken
om misschien later als buitenlandsch
correspondent z'n blad in de een of an
dere hoofdstad te vertegenwoordigen.
Maar met een vlotte stijl alléén bracht
men het niet spoedig zoover, dat begreep
hij wel. En daarom wilde hij niets liever
dan bewijzen, dat hij wat mèêr kon dan
verslagen van vergaderingen maken en
wat stadsberlchtjes leveren. Hij was be
reid iedere gelegenheid aan te grijpen.
En wat drommel, waarom zou de goede
gelegenheid er misschien nu niet zijn.
Had mijnheer Crans niet gezegd dat de
hoofdredacteur zelf de mogelijkheid ver
onderstelde, dat die dreigbrief wel dege
lijk wat te beteekenen had. En hij was
iemand met een fijnen neus aan wien*
oordeel in deze zaak zeker waarde mocht
toegekend worden. Frits Werner tenmin
ste stelde hem hoog, den leider van Het
Eerste Nieuwsdie werkelijk leider was
en zich wist te doen gelden.
Als lk het hem naar den zin maak,
peinsde Werner, dan ben ik een heel eind.
Daarom zal ik met moed mijn taak op
vatten. Wie weetl
Hoopvol gestemd kwam hij thuis en at
met jeugdigen eetlust de boterhammen,
die z'n kostjuffrouw hem gunde. Na zijn
sober twaalfuurtje stak hij z'n pijp op,
ging in den ietwat wrakken leunstoel zit
ten, legde ongegeneerd de beenen op ta
fel en zag peinzend de rookwolken na.
Hij nam er den tijd voor om na te den
ken, hoe hij de zaak aanvatten zou. Want
hij snapte heel goed, dat alle voornemens
om zijn best te doen hem niet hielpen. Hij
moest een plan de campagne hebben, of
minstens weten, hoe te beginnen.
Frits Werner's overwegingen schenen
hem ten laatste tot een besluit gebracht
te hebben, want hij sprong eensklaps
veerkrachtig op, greep zijn hoed en was
weldra op weg naar het westelijk stads
gedeelte. HIJ had de tram kunnen nemen,
maar wandelde liever. Het kostte hem een
half uurtje, maar onderweg kon hij heer
lijk nog eens zijn plan nader overdenken.
Ten laatste bereikte hij het adres, dat
hem onder het rooken van zijn pijp zoo
^ensklaps te binnen geschoten was. Het
was een flink huis op een der singels.
Werner belde er aan en vroeg het dienst
meisje, dat de deur opende, of mijnheer
Antoon thuis was.
Jawel, mijnheer, luidde het ant
woord. wie moet ik zeggen dat er is.
O als mijnheer thuis is, dan behoeft
ge niets té zeggen. Dan zal ik hem wel
vinden.
En Werner was het meisje al voorbij
en wipte met twee treden tegelijk de trap
op. Boven bleek hij ook den weg te ken
nen, want zonder aarzelen liep hij naar
een der vele deuren, die op de breede
lange gang uitkwamen en klopt* er aan.
Ja, werd *r geroepen.
Werner opende de deur en trad In een
ruime hooge kamer, die een zonderlinge
wanorde vertoonde. Bij het raam lag in
een luien stoel een jonge man, die ver
veeld opkeek, wijl men hem stoorde.
Toen hij Werner zag binnentreden
bleef hij liggen, maar deze bezoeker
scheen hem toch niet onwelkom.
Kijk, kijk. de oude Frits, riep hij,
dat doet me plezier, dat jij me eens komt
opveken. In geen eeuwigheid heb ik je
gezien. Neem een stoel, ja gooi die boe
ken daar maar op den grond. Daar staan
sigaren, en help me dan een beetje de
verveling te verdrijven.
Frits Werner volgde deze aanwijzingen.
Ik denk, zei hij, een sigaar opste
kend, dat het meer luiheid dan verveling
is, die jou plaagt.
Waarachtig niet. Ik ben heelemaal
niet lui. Als ik maar een reden had me
in te spannen, dan zou ik het doen.
Geen reden om je in te spannen?
Je studeert toch. Je wilt dokter worden.
Dat wordt je niet van zelf.
Neen, maar waarom zou ik me in
spannen om spoedig het arts-examen af
te leggen. Ik heb niet noodig me druk te
maken. Mijn vader heeft zich van z'n
leven zoo ingespannen, dat ik financieel
wel geborgen ben.
Ge zegt dat, alsof je het hem kwa
lijk neemt.
En misschien doe lk dat ook, luidde
het antwoord. Hij had althans reden om
hard te werken, hij wilde rijk zijn, maar
ik...
Uw papa zal gewerkt hebben ook uit
edeler motieven.
De ander haalde de schouders op.
En al ware dat niet zoo, dan kun
jij het doen, vervolgde Werner.
Schel uit met zedepreeken, beste
Frits, ik hoor ze alle dagen. Zou lk dok
ter worden terwille van de lijdende
menschheid, zooals dat heet? Maar beste
kerel, alleen hier op de Singel wonen drie
artsen, die een ellendig slappe praktijk
hebben. Veronderstel, dat lk vlug afstu-
deerd* *u si* óók nog vestigde. Laten we
roman
Het is buitengewoon interessant,
mijnbeer Crans, tenminste men kan het
interyassant maken. En dat zal noodig
zijn. De lezers vinden, dunkt me, de laat
ste dagen niets in hun blad dat hen ook
maar eenige sensatie geeft. En dat is toch
hard noodig.
Dat weet ik. dat weet ik wel. ant
woordde de hoofdredacteur van Het Eer
ste Nieuws maar des te beter zou het
zijn. indien wij dan wel iets bijzonders
konden geven.
En meent u, dat deze zaak geschikte
copie oplevert, dr.t hier wat van te maken
valt?
Dat meen ik zeker. Het is een alles
zins geheimzinnige geschiedenis.
De andere haalde nauw merkbaar de
s houders op.
41s het een moord was, zei hij, of
een geh nzinnige verdwijning. Maar een
dreigbrief! Dat is iets alledaagséh en bo
vendien tien tegen één hebben we hier te
doen met een flauwe grap, een bangma
kerij uil aardigheid. Dat meent de poli
tie ook. Het blijkt duidelijk uit het politie
rapport.
En mijnheer Crans wees z'n chef op het
rapport, dat deze vóór zich had liggen.
Hoor eens, riep -""ze, dat is het juist
wat mij aanstaat. Professor Evan ont
vangt een drein'--1-* Hij hecht er zelf
geen beteekenis aan, maar vindt toch aan
leiding de politie te waarschuwen. De po-
lit!- meent ook, dat het geval weinig be-
tcciitiu, uv-ni..v aan een grap. En daarom
