Hier ons Bloed... Achter het Rookgordijn 1 'N SOUVENIR! Hef XVs Provinciaal Congres van den Bend der Kroostrijke Gezinnen te Poperinge KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER Beschouwingen over de XXe Ijzerbedevaart INTERNATIONAAL OVERZICHT Begunstigd met e«n mooie zomerzon, ontving de stad binnen haar muren de meest vooraanstaande personaliteiten der Nationale Bond der Kroostrijke Gezinnen van Belgie. - Een overgroots menigte leden, uit alie hoeken der Provincie samen gekomen, kwam naar het wijze woord der leiders luisteren Zijne Excel entie Minister Devleeschauwer, en Grootvikarh- Generaal Kanunnik Mahieu als vertegenwoordiger van Z. Exc. Mgr Lamiroy, Bisschoi van Brugge, wiens groote genegenheid voor den Bond we steeds kennen enwaardeeren, hebben het feest met hun hooggeachte tegenwoordigheid vereerd Kordate taal der leiders en flinke aanwezigheid der leden gaf den Bond der Kroostrijke Gezinnen nieuw bloed en noeste werkkracht ZONDAG 20 AUGUSTUS 1S39. lh H «DE HALLE» Katholiek Weekblad van leper. Bureel Boterstraat 58, IEPER. EEN ABONNEMENT KOST VAN NU TOT EINDE 1939: Binnenland 10,00 fr. Belg. Kongo 16,15 fr. Frankrijk 16,15 fr. belgisch geld Engeland 17,10 fr. belgisch geld Ander landen 23,75 fr. belgisch geld Alle Medewerkers stjn verantwoordelijk voor kun artikels. .10 BLADZIJDEN: 50 CENTIEM. 7' JAAR. N- 34. DE HA D rukker-Uit gever: SANSEN-VANNESTE, Popering* Tel. Poperinge Nr 9. Postcheckrekening Nr 155.70. TARIEF VOOR BERICHTEN, Kleine bericluen per regel 1,fr. 2 fr. toel. v. ber. m. adr. t. bur. Kleine berichten (minimum) 4,fr. Rouwber. en Bedank, (min.) S,fr. Te herhalen aankondigingen prijs op aanvraag. Annoncen zijn vooraf te betalen er moeten tegen den Woensdag avond ingezonden worden. Kleine be richten tegen den Donderdag noen. 1914 1 Oogst... versterkte vredesyoefc. 3 Oogst... mobilisatie. 4 Oogst... oorlog. In den nacht van 3 op 4 Oogst lag ons bataljon in de omgeving van Hakendover toen de Kommandant In 't holle van den nacht, die zacht en mild v. as na een druk- kenden zomerdag de wachthoudende gradés biieenrlep en hen met bevende stem mededeeldeMessieurs, c'est la guerre..; Heeren! 't Is oorlog...». En onmiddellijk werd de nacht een spe lonk vol verschrikkingen... Alles kreeg een ander uitzicht. Dc boo- men werden dreigende reuzen met wur gende grijparmen. De sterren knipoogden als zooveel glimmende oogen van loeren de roofdieren. De honden huilden nood en dood. De verre rommel van aanruk kende artillerie, zwelde tot een donder van een aanrollen: en springvloed... In het Oosten hing de geheimenis van de schrikwekkende bedreiging en het ge ritsel van het rijpende horen was vol on heilspellend gefluister... Oorlog* Dat woerd had een onmidd.llijke be- tcei-eni' - sohtsn... schieten... sterven. Waarom? VLAMINGEN GEDENKT DEN SLAG DER GULDEN SPOREN... EEN VOLK DAT ZICH VERDEDIGT STERFT NOOIT Was dat niet voldoende voor jongens van twintig jaar? En dan die ongehoorde woordbreuk, die rJnachtende preter tie van den Keizer om ons zonder meer onder den voet te loopen. Le schaamteloosheid van dat voorstel om onze eer prijs te geven voor een belofte: We zullen U betalen! We waren op den slag patriotten ge worden en al werd het ons wonderlijk te moede rond het hart, en a" kropte 't in de keel we zouden ons jong leven niet sparen, ons geven lijf en ziel voor dc onverdachte zaak van EER EN RECHT! En we deden het... Halen St Marga- reta-Koutem, Tienen, Leuven, Mechelen, Antwerpen. Gent, 1e IJzer. Drie maand slag na slag... vuur, bloed, vernieling, dood. En dan nog ïegm en veertig lange maciiden... oorlog. 1917 Hoe komt het dar. toch dat in 1917 die Vlaamsche patriotische piotten die naar de eerste lijn van Merkem gingen in den verwoesten doodenakker rond de stukge- iHSünaaBBmaeBi scheten kerk op het ontwrichte arduin- blok van een monument met bioeddrui- pende letters hebben geschilderd: «HIER ONS BLOED! WANNEER ONS RECHT? Was dat opschrift bestemd ,oor den officieelen vijand: den Duitsch, die en kele honderden meters verder op loer lag en de schilders kon neerkogclen? Wie onthoudt het Recht aan de bloedoffe raars? Was ik een schilder, 'k zou het tafereel borstelen dat voor mijn oogen leeft: die honderden, die duizenden met wekende ocgen, en snakkenden mond, met rcodga- 1 nde wonden plassend in den stroom van hun eigen rood bloed en bedelend om hun Recht, bij den piicht- en eed-verge- ttn staat, die hun in rui! voor bloed en leven, hoon, smaad, vervolging en kerkers schonk. A 1918 «GELIJKHEID IN RECHTE EN IN FEITE En weer werd de belofte beseveld met stroomend Vlaamsch bloed... En weer werd de belofte bedolven en weggemoffeld De werkelijkheid werd: BROODROOF, DIEFSTAL, VERVOLGING... En in 1939 duurt voor Vlaanderen die oorlog nog altijd voort... zonder respijt. 1939 op 20 Augustus. Het arduin met de verschrikkelijke vraag beklad, staat nu, gedekt door den wreekenden IJzertoren die zijn vuistkruis over de bloedzatte IJzervlakte in den he mel steekt, op wacht voor het gebeente van de geboeide, gekerkerde, veroordeelde, gesneuvelde Vlamingen. De bloedstroom is verzwonden. Het bloed is gestold, het ls al lang ver gaan in stof... Maar het Recht? Waar blijft het? J. K. Oorlogsverminkte. ZIE ALLE SCHIKKINGEN 8° BLAD. EMMBBBBEBSSBHBBKBHSIHIEHBnnHBMBESailHaBBMBBEBlfla SALZBURG. Dc "besprekingen tusschen Minister vo.i Ribbentrop voor Duitschland en Graaf Cianó voor Italië, te Salzburg, hebben ons niet veel wijzer gemaakt. Sr is geen officieele meaedeeling be kend gemaakt geworden, zoogezegd omdat dit niet noodig was. De verte- aemcoordigers van de Duitsche en Italiaansche regeeringen zijn alleen bijeengekomen om mekaars zienswij ze te toetsen over alle belangrijke vraagstukken, die de wereldpolitiek en in het bizonder de Europeesche po litiek bezighouden. En naar het wel officieel luidt, zijn de beide landen 100 per cent eensgezind over de aan te nemen houding en eveneens 100 geneigd om alle maatregelen die des noods zouden te treffen zijn in ge meenschappelijk overleg te behande len. Dat beteekent dus weer niets an ders, dan dat de as Rome-Berlijn nog steeds even sterk staat en er geen schijn van kloof bestaat zooals som mige Engelsche of Fransche dagbla den wel zouden willen suggereeren. Ook over de kwestie van Danzig heeft de bijeenkomst van Salzburg, geen nieuwe elementen in het licht gesteld. Italië steunt de houding cn de eischen van Duitschland, zoo ver nemen we, doch beide landen oordec- len dat er voor Danzig geen oorlog moet gevoerd worden. Het bezoek van de Volkenbondscommissaris voor Dan zig, Dr Karl Burckhardt, aan Hitier, op deze uitnoodigiug, heejt wel tot allerlei gissingen aanleiding gegeven cn ts zeer verschillend gecoramenieerd geicorden, doch ook dat bracht wei nig nieuws, behalve iccllicht dit, dat voigens de verklaringen van Burck hardt zelf, onderhandelingen zullen begonnen worden tusschen de Senaat van Danzig en de vertegenwoordigers van de Poolsche regeering. Gemeld wordt verder ook, dat Dr Burckhardt zinnens zou zijn om ontslag te nemen als Volkenbondscommissaris, maar op zich zelf beteekent zulk een bericht bitter weinig, eerst en vooral omdat de Volkenbond onmiddellijk een nieu we commissaris kan aanduiden en ten tweede omdat de rol van de Volken bond, ook in deze kwestie uitge speeld is. HET ROOKGORDIJN. Toch hebben de bladen, stof genoeg gevonden om over de Salzburger ont moeting, heele kolommen te vullen, niet zoozeer over de zeer sobere mede- deelingen, maar wel over wat zou kunnen besproken geworden zijn. Men slaat er zoo maar achter, en men heeft wel ka7is om eens juist te slaan, bizonderlijk wanneer het blad in nau we betrekkingstaat met gezagheb bende diplomatische kringen, zooals dit het geval is met de Engelsche Times Zeer belangwekkend is dan ook de beschouwing van dit blad, waar het meent dat geheel de herrie om het vraagstuk van Danzig door de asmo- gendheden met opzet opgeschroefd ivord.t, om Danzig te kunnen gebrui ken als een rookgordijn waarachter ze in stilte andere plannen aan het bedisselen en aan het verwezenlijken zijn. Dat is diplomatische strategie, die afgekeken is van de militaire strate gie. Men concentreert de aandacht van den vijand op een bepaald punt, om des te veiliger een aanval te kun nen voorbereiden op een andere plaats. Nu weten we maar al te goed, dat geheel de strijd van onze dagen, gaat om verschillende imperialsmen, die met mekaar in botsing komen. Het imperialisme van Duitschland en Italië, is bezig met invloedszones ie ontrukken aan het Engelsche of het Fransche imperialisme en dat gaat niet zonder schokken. Er is een tijd geweest dat de Kleir.Entente (Tsje- IBBBBBBBBBB BBBBIBBBBBDB9 DE INGEWIKKELDE TOESTAND ROND DANZIG De toestand rond Danzïg schijnt nog niet opgeklaard. Poolsche soldaten maken in de nabijheid van de beruchte Wesperplatteeen ijzeren afsluiting voor het be schutten van een munitieopslagplaats choslovakije, Roemenie en Joego-Sla- vie), Polen en al de staten van den Balkan, aan de zijde van Frankrijk en Engeland stonden, zoodat Duitsch land geïsoleerd stond, met een paar machtelooze, kleine, uiteengerafelde bondgenooten: Hongarije en Oosten rijk. De herwonnen macht van Duitsch land door de politiek van Hitier, heeft de toestand totaal veranderd. Oostenrijk en Tsjechoslovakije zijn opgeslorpt. Sommige landen van den Balkan staan reeds aan de zijde van van het nieuwe Duitschland, andere daarentegen, met Polen, verzetten zich scherp tegen de Duitsche en Ita liaansche beïnvloeding. Het is nu de politiek van de eerstvolgende tijden, voor Duitschland, deze laatste weer stand te breken, om geheel Oost- en Zuid-Oost-Europa onder zijn macht te krijgen, samen met Italië. Dan eerst zal het zich veüig voelen op het vasteland en ook met des te meer aandrang zijn koloniën terug eischen en zijn aandeel in de rijkdommen van de wereld. HONGARIJE, DE SLEUTEL. Nu zijn aüe gedachten, is alle vrees geconcentreerd om een mogelijk con flict met Polen. Maar het is goed mo gelijk, dat de strijd langs een andere zijde losbrandt. De aanwezigheid van Graaf Csaky, Minister van Buiten- landsche Zaken te Salzburg, is hier voor wellicht een vingerwijzing. Het is bekend dat Hongarije door het Verdrag Versailles en van Trianon, herleid is geworden tot een derde van zijn voor- oorlogsch gebied. Mussolini, heeft eens in een van zijn beruchte redevoerin gen gezegd, dat Hongarije een groote verminkte is. En dit land heeft niet opgehouden sedert het eindigen van den wereldkrijg, te ijveren voor een herziening van die verdragen. Met dc strijd om Tsjechoslovakije is het erin gelukt een deel van zijn gebied en zijn bevolking te herwinnen, maar het aanzienlijkste deel van zijn vroeger bezit, maakt deel uit van het tegen woordig Roemenie: Zevenburgen en Banaat. Een ander deel bevindt zich onder de heerschappij van Zuid- Slavie. De bijeenkomst van Salzburg was voor de Hongaarsche dagbladen een gelegenheid om met bizondere geest drift de kwestie van de herziening te bepleiten. Grensincidenten ontstaan zoo licht of ivorden zoo gemakkelijk verzonnen. Als Hongarije de tijd zal gunstig oordeelen, zal het zijn slag slaan tegen Roemenie, en dat zal het doen met de hulp van Duitschland en Italië. Als Roemenie uitgeschakeld is, zal ook Polen zeer verzwakt zijn, door het verlies van een waardevolle bond genoot en dan blijft er nog altijd de mogelijkheid, die we verleden week reeds aanhaalden, dat Duitschland en Rusland weer eens overeenkomen voor de verdeeling van dit land, zooals ze dat in het verleden gedaan hebben. Doch daarvóór kan mog heel wat tijd verloopen. Er wordt gezegd, voor Danzig zal er geen oorlog gevoerd worden. In derdaad. Andere, veel gewichtiger vraagstukken, staan op den achter grond te ivachten op een oplossing. Is het daarom dat de H. Vader weer zoo ongerust wordt? i Verboden nadrukJ ROSKAM. *k Word tegen den avond, ln aller- haast, bij 'n zieken geroepen, 'n Jon gen van 32 jaar; 'n teringlijder. Wanneer ik enkele minuten later het huis binnentreed, verneem ik dat den jongen juist gestorven is. De laat ste Sacramenten had hij echter reeds enkele dagen vroeger ontvangen. U de droefheid beschrijven van zijn vader, 74 jaar, kan ik niet. Wanneer ik de week nadien een bezoek breng, komt hij naar mij toe: Kijk, Pater, en hij steekt de hand uit. Wat is er, vader? Dat Rozenhoedje. Ja, vriend, 'k zie het. Mijn Jongen is met dat Rozen hoedje in de hand gestorven. Hij bad het regelmatig. Hij had groote liefde voor O. L. Vrouwke. Dat weet ik best, vader, en dat moet ook uw troost en gerustheid zijn. Dank u, Pater, maar... Wat is er vriend? Dat Rozenhoedje is de schoonste gedachtenis, de rijkste Souvenir die mijn jongen kan nalaten. Dat Rozen hoedje krijgen ze nog voor geen dui zend frank. Wat wilt ge!?! 'n Mensch kan geweldig houden aan 'n souvenir, 'n gedachtenis. Mie, 'n ziekelijk meisje uit de ge- buren, 35 jaar, woonde alleen met moeder. Na moeders afsterven, verhuisde ze naar een kleinere woning. 'n Heel deel ouden rommel werd te dier gelegenheid verkocht aan «De Vlooizoo noemden ze den vodden koopman. Na enkele dagen komt Mie bij «De Vlooi» binnen: Jan hebt ge nog alles wat ge bij mij gekocht hebt? Ja, Mie. Iets verloren? Och, Jan, laat me nog eens alles onderzoeken. Iets speciaals dan? 't Portret van moeder, 'n Ge dachtenis. 'k Wil het terug, 'k Moet het vinden, 't Kan toch niet weg zijn. 't Portret werd niet teruggevonden. Mie heeft getreurd, geweend. Mie wil de niet meer eten en kon er niet meer van slapen. Ze zag overal portretten maar kreeg *t portret van moeder za liger niet te pakken. Om die verloren gedachtenis is Mie zinneloos gewor den. A We houden aan gedachtenissen We houden 'n gedachtenis in eer en we eischen dat ze ook door andere in eer gehouden wor le. Men moet onze souvenirs eerbiedigên. Uw vader ol' ttk moeder zijn ge storven? Ja. Er staat 'n eenvoudig schoon kruiske op hun graf? Ja zeker. En ge houdt het in eer? Ge ver zorgd het? Natuurlijk. En moesten nu booswichten de zen nacht dat kruiske aan stukken slaan, wat dan? Dan zoudt ge de eerste zijn om te zeggen: onmenschen Dat kruis ke op vaders en moeders graf moet geërbiedigd worden. Komt er niet aan. 't Is voor ons 'n kostbare gedachtenis. En... ge zoudt gelijk hebben. Menschen houden nu eenmaal aan souvenirs. 'n Oogenblik a.u.b. Als kleine broekventjes leerden we in onzen katechismus dat Christus het H. Sacrament des Altaars heeft inge steld als een gedachtenis van zijn liefde en zijn lijden. Pater, 'k voel reeds waar mijn eksteroog duwt! 'k Voel niets! Ik wel. Ge vooist weer over de Mis! Natuurlijk. Als nu in de H. Mis die gedachte nis hernieuwd wordt, Christus weer zich offert voor ons, als onder de Con secratie zijn Sacrificie op onbloedige wijze opnieuw voltrokken wordt, als ieder kristen, ieder Zondag verplicht is dat sacrificie bij te wonen, om die gedachtenis in eer te houden, dan... zou ik zoo geerne schrijven dat ze dat allemaal doen, bereidwillig, uit liefde en dank... maar moest ik dat schrij ven het zou een leugentje zijn. Velen houden niet aan die kostbare gedachtenis Velen durven, of mogen of willen niet meer komen opblikken aan de Consecratie van de Mis, naar hun Heer en God, naar Christus' Vleesch en Bloed. Velen houden die gedachtenis niet in eer! Hé... 'k zou u iets willen vragen!? Of... GIJ zooveel te meer de Zon dagmis in eer houdt!? P. URBANUS. PROFESSOR PICCARD verblijft tegenwoordig te Zurich e» »st zijn nieuwe wetenschappelijke opzoekingen voort. Wij zien hem in gesprek met de Duitsche luchtvaarders Buschmann en ïrappinan. Wie geregeld 's Zondags Poperinge aan doet zal bij zijn bezoek ongetwijfeld ge mopperd hebben: Stopt het hier dan nooit met feesten?Inderdaad, zoo als iedere Zondag, en dit sinds 'n goeie maand, kwamen van vroeg in den mor gen de talrijke vlaggen de stad opnieuw in feesttooi steken, en een helder zomer zonnetje dat we in de laatste weken verloren waanden bracht er het zijne bij om de inrichters welgéjind te maken en de van ver komende leden te overtui gen dat de reis hun voorspoedig wezen zou en 't in Poperinge mooi weer zou zijn. ZE KOMEN TOE, DE LEDEN Van 8 uur voort, ja, tot tegen den mid dag, brachten dichtgevulde autobussen en privaatauto's van uit de verste hoeken van West-Vlaanderen de bondsleden bij. Kalm, maar zeker, groeide steeds hun aantal aan, en een overgroote menigte aanwezigen zou dan ook de wakkere in richters van dit feest uiterst bevredigen. AFHALING AAN HET STATION Met den trein die te 9.12 uur binnen komt, was het grootste aantal der te ver wachten personaliteiten meegekomen. Bij het uitstappen werden ze opgewacht door het Gewestelijk Bestuur, dat, samenge steld uit Heer R. De Vloo, voorzitter: Heer Hil. Notredame, schatbewaarder, en Heer J. Bourgeois, sekretaris, alle genoodigden den welkomgroet toestuurde. Aanstonds vormde zich, vlaggen in top, een kleine stoet die de hooggeachte ge noodigden van het station NAAR DE HOOGMIS leidde, opgedragen te 10 uur in de Sint- Bertinuskerk door Z. E. H. Deken Hans- sens, aan het altaar bijgestaan door E. H. Veys, onderpastoor, en E. H. Wyseur, pro fessor aan het stedelijk bisschoppelijk college. De hoofdkerk was te klein om alle Congresleden te ontvangen en stak tot langs achter proppensvol. Vooraan, in het koor, hadden alle per sonaliteiten en bestuursleden van den B. d. Kr. Gez. plaats genomen; we bemerk ten er o. ji., gansch vooraan, elk op een afzonderlijke bidbank: Z. Exc. Devleesch auwer, Minister van Koloniën, alsook Grootrikaris Generaal Mahieu, afgevaar digde van Mgr. Lamiroy. Na hen, gansch vooraan in de kerk, Burgemeester Van Walleghem, met de Heeren Schepenen Cassiers, Lefebvre en Sansen. Daarbij nog Hr J. Van Caene- ghem, oud-minister; Prof. Franssen, der Universiteit van Gent, algemeen sekreta ris der B. d. Kr. Gez.; Hr Ballet, Bestuur der van het Centraal Sekretariaat; Hr De Bue, ondervoorzitter van het Vlaamsch Centraal Comiteit; E. Pater Fallon, Je zuïet, lid van den Beheerraad der Kr. Gez. en algemeen stichter; Hr Bribosia, Voor zitter van het Waalsch Comiteit; Hr Alle- waert. Volksvertegenwoordiger en Voor zitter van het Provinciaal Comiteit van West-Vlaanderen; HH. A. Decock en H. Depraetere, Provinciale Sekretarissen; Hr Verbeke, Bestendig Sekretaris; HH. Van- derghote en De Man, Volksvertegenwoor digers; Hr Devloo, Voorzitter Gewest Po peringe; Hr Notredame. Schatbewaarder Gewest Poperinge: Hr J. Bourgeois, Se kretaris Gewest Poperinge; Hr C. Ka rn oen, Blankenberge en Hr M, D'Haene, uit Geluveld, enz., enz. DE KANSELREDE werd uitgesproken door Z. E. H. Kan. Quaghebeur, superior aan het Klein Se minarie te Roeselare. Als bestpassend met de omstandigheid had Kan. Quaghebeur tot onderwerpDe zegen Gods over de Groote Gezinnengekozen, onderwerp dat hij prachtig afhandelde en waarvan we hier 'n korte samenvatting geven. De Eerwaarde Spreker begon met te verklaren dat in het gebed der vlagwij- ding God gevraagd wordt dat hij, die on der deze banier opstapt, zijn vijanden overwinnen moge om in den hemel te be landen. Daarom, gaat de spreker door, zal er te strijden vallen: een strijd van Kristen Naastenliefde om het behartigen der welstand in de familie en een strijd om de geloofswaarheden van het Kristen Huwelijk. De tijd is voorbij dat men met misprij zen en spot nederzag op een Kroostrijk Huisgezin. Wie in het huwelijk niets an ders zag dan zinnelijk genot leerde bij ondervinding dat dit maar al te dikwijls leidt tot twist, tweedracht en ontrouw. Niet alleen de huisgezinnen, ook de na ties die dit volgden gaan, ja, moeten ka pot. Verder zinspeelt hij op Duitschland waar de theorie van ras en bloed het hei lig recht der ouders in de opbrengst dei- kinderen miskent en tot haat leidt. Alleen de H. Kerk heeft de waarheid nopens hu welijk en 't stichten van huisgezinnen die een paradijs zijn van vreugde en hei lig leven. In het Kristen Huwelijk heiligen zich man en vrouw om aan de maatschappij flinke nakomelingen, om aan de Kerk vu rige kristenen en aan God Heiligen te geven. Het is hun levensdoel voor de ouders aan hun kinderen een kristene opvoeding te geven; oh, hoezeer moeten de kinderen hun ouders hierom danken. De ouders dragen ze de kerk binnen door het doop sel; en hoe gelukkig is de moeder die zich als eerste leerares van haar kind mag roemen. Ze gaan naar school, alleen de ouders weten wat ze in de opvoeding hun ner kinderen aan de scholen te danken hebben. De school moet, samen met het huisge zin hand in hand werken in de opvoeding, vandaar ook het delikate werk der ouders in het uitkiezen der scholen. De ouders mogen de personen aan wie ze hun kin deren toevertrouwen niet tegenspreken. Verder somt de geestelijke spreker en kele plichten der ouders op die zij in het opvoeden hunner kinderen niet nalaten mogen: zoo b. v. 1° eerst zorgen dat ze Burgemeester Van Walleghem overhan digt dc nieuwe vlag der Kroostrijke Ge zinnen aan den Gewestelijken Voorzitter Heer Veearts Devloo. naar godsdienstige scholen gaan; 2" het gemeenzaam avondgebed; 3° zorgen en een oog ln 't zeil houden om te weten met wie en waar ze gaan; 4" ontrukken aan de gevaren, zoowel zedelijke als gees telijke. Ook ontleedt hij al deze punten. Verder kondigt hij aan dat het meestal de Kr. Gez. zijn die de kandidaten leve ren voor het priesterschap en kloosterle ven, en hoe groot ook is het geluk niet voor de ouders wanneer ze onder hun kin deren geestelijken zien. Groot is inderdaad de last en zwaar de kommer en de zorg om een kroertrijk ge zin op te voeden, vader en moeder, doch eensdaags zult gij in den hemel aanlan den tusschen al die Heiligen, 'die geweren kinderen der maatschappij die aan U, U alleen, hun leven en Heiligzijn te danken hebben. Hiermede sloot Kan. Quaghebeur zijn kanselrede en werd de Hoogmis voortge zet. Aan alle leden werd vervolgens de offerande uitgereikt, die duurde totdat alle vlaggen er waren er 52 in getal der verschillende gewesten samen kwa men in het koor om gedurende de Conse cratie, terwijl de Priester de H. Hostie omhoogstak, buigend die te groeten. DE VAANDELWIJDING Na de H. Hoogmis ging Grootvikaris- Generaal Mahieu over tot de wijding der lokale bondsvlag. Daarop werd die naar buiten gebracht, alle aanwezige leden volgden haar en buitengekomen stond de Katholieke Harmonie Ste Cecilia opge steld om onder het spelen van stapmar- chen de vlag, en stoet die erop volgde NAAR HET MONUMENT DER GESNEUVELDEN te brengen waar onder het spelen eener Braban?onne door HH. Allewaert en De Vloo, bloemenkransen neergelegd wer den. Daarop zette de stoet zich opnieuw in beweging en AAN HET STADHUIS gekomen werden alle Bestuursleden van den B. der Kr. Gez. door den Heer Bur gemeester Van Walleghem op een korte gelegenheidsaanspraak onthaald. Gansch het magistraat was daaromtrent aanwe zig. De Heer Burgemeester verklaarde dat het hem heel aangenaam was in naam aller inwoners van Poperinge het Bestuur der Kr. Gez. te kunnen ontvangen. Hij dankte hen om de keus die zij gedaan hadden dit jaar hun Congres te Poperinge te houden en verzekerde de tevredenheid aller Inwoners over deze keuze. Verder verklaarde hij heel sympathiek te staan tegenover de beweging der Kr. Gez. en beloofde steeds met alle kracht hun edel initiatief bij te werken. BURGEMEESTER VAN WALLEGÏII M OVERHANDIGT DE BONDSIXAG AAN VOORZITTER DEVLOO Na de korte, welgemeende toespraak van onzen achtbaren volksbeminden bur gemeester, nam hij de vlag en reikte die terwijl de Kath. Harmonie Ste Cecilia de Vlaamsche Leeuw aanhief den G»- westelijken Voorzitter, Heer Devloo, over. Daarop, eveneens in een korte aanspraak, dcuikte Heer De Vloo den Heer Burge meester, en nadat Heer Allewaert even eens zijn hulde en dank geuit had aan den Heer Burgemeester, dankte hij om de zoo genegene sympathie die hen te beurt gevallen was. Daarop trokken allen het Stadhuis binnen waar in afwachting dat het Congres aanvang nemen zou, in de Raadszaal een lekker glaasje witte wijn en 'n goeie cigaar aangeboden werd. HET CONGRES IN DE BOVENZAAL VAN HET STADHUIS Na die ontvangst in de Raadszaal be gaven alle congresleden rich '-aar de bo venzaal waar onder het inleidend woord van Heer Allewaert, die de vergadering voorzat, het Congres werd geopend. In een gemoedelijke taal opende PROVINCIAAL VOORZITTER ALLEWAERT de vergadering. Hij verwelkom,, de plaat selijke propagandisten en werkers om hun zoo standvastige en taaie wil en vol hardingsmoed gedurende het vervlogen jaar, waarin ze zoo hard gewerkt hebben om de volledige eendracht in den bond te bewaren. Hij vraagt en wenscht dan ook dat ze die ijver en vlijt bijhouden moch ten voor het komende jaar. Daarop ver leent hij het woord tan Heer C. Kamoen uit Blankenberge. HEER KAMOEN HANDELT OVER FA MILIESTEMRECHT EN DE ONAFHAN- KELIJKHEIDSPOLITIEK VAN BELGIE In ons land zoo vangt spreker aan - hebben wij de onrechtstreeksche of op vertegenwoordiging steunende democratie, waar de wetten gestemd worden door een zeker aantal gemachtigden van het volk of volksvertegenwoordigers. In dit stelsel, dat thans in de groote meerderheid van de beschaafde landen van kracht is, oefent de natie haar soeve reiniteit uit door het politiek recht van de verkiezing d. i. ze duidt haar vertegen woordigers aan. De Kroostrijke Gezinnen willen hun po- litieken invloed tenvolle doen geiden en daarom denken ze, hun volle aandacht te moeten wijden aan het wetgevend kie zerskorps en meer bijzonder aan tie ma nier, waarop dit korps de dragers van de wet evende macht aanduidt. Immers de wij»': van stemmen is de hoeksteen van elk politiek gebouw en elk organisme, dat invloed wil uitoefenen, zoowel als elke partij, moet er zich om interesseeren. Zonder ons ook maar in het minst door partijpolitieke bezorgdheid te laten beïn vloeden, zoeken wij naar het gepaste mid del om ons politiek gezag te versterken, of liever om onze macht in hoogere mate te doen gelden en wel door den druk dien we, door onze stemmen, kunnen uitoefe nen. Dat is de reden van ons rechtmatig streven naar het famiiiestemrecht. 'Temen wij aan dat stemmen eer. per soonlijk recht uitmaakt geiijk vow iede- ren mensch, dan vervallen onmiddellijk: a) het cijnsstelsel, dat het kiesrecht verleent aan de ingezetenen van liet man nelijk geslacht, die een zeker bedrag in belasting of cijns betalen. Dat stelsel ls bij ons in voege geweest tot in 1893; b) het stelsel van bekwaamheid, waarbij slechts de ingezetenen kiesgerechtigd zijn wanneer ze een onderwijs genoten heb ben, bijv. het lager onderwijs; c) het stelsel van het meervoudig stem recht, gesteund op cijns, bekwaamheid, familietoestand enz. Bijv. ln België van 1890 tot 1919. Maar dan moeten wij aanvaarden, wil len wij logisch zijn, het integraal, zuiver algemeen stemrecht dat, hoe paradoxaal het ook moge schijnen bij ons nog niet bestaat, want steunende op het recht tot kiezen dat universeel en iiersoonlljk zou zijn heeft het eenvoudig algemeen stem recht de beteekenis van één persoon één stem en NIET één man één strm. Heb ben wij dat? Volstrekt niet! Sinds 1919 (Loppem!zijn wij in een overgangsstadium wat het kiesstelsel be treft. De grondwet van 1921 heeft slechts het mannelijk algemeen stemrecht inge voerd op grond en naar den eisch van een zeker partij-dynamisme van vóór '14. Bij de bespreking in de grondwetgevende Kamer werden even aangeraakt: het vrouwenstemrecht en toekennen van een bijgevoegde stem aan de huisvaders; aoch overhaasting en bijzondere politieke otn- (Zie vervolg op 7' bied.) Door den Heer Prov. Voorzitter cn Volksvertegenwoordiger Allewaert (reekl»^ n neer i rov. v oorznaer cn v oiasveriegenwooraiger auewaeri vreenstj en den Gewestelijken Voorzitter der Bond der Kroostrijke Gezinnen, H. Veeart» Devloo (links) worden aan den voet van liet monument der oorlogsgesneuveldei* bloemen ncdergelcgd. Alle aanwezige vlagden staan rondom Het monument opge steld zooals zr.en duidelijk op foto uitmaken kan.

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1939 | | pagina 1