Wat Oorlogsangst Soort BLIJVEN WIJ HARDNEKKIG HOPEN I Engeland en Frankrijk, bewust van den toestand geven in niets toe Opnieuw Mobilisatie En toch is het oorlog Een Vredesinitiatief van Koning Leopold en Koningin Wiiheimina Vrijdag morgen is Duitschland Polen binnen gevallen en veel Poolsche steden werden uit de lucht gebombardeerd DANZIG SLUIT AAN Bil DUITSCHLAND. Rusland Vrijdag te Berlijn verwacht om met Duitschland een militair akkoord te sluiten. VERDER MOBILISATIE IN ONS LAND. 29 AUGUSTUS IN MEMORIAM KONINGIN ASTRID INTERNATIONAAL OVERZICHT Duidelijke en krachtige taal van Oud-Minister Eden Vrijdag morgen sprak Hitier tot het Duitsche Leger, en vroeg de Duiische Soldaten te strijden voor de eer van het Volk. Beide Vorsten bieden hm benttddeltng sca WSmïï i DE TOESTAND VRIJDAG DUITSCH-P00LSCHE ONDERHANDELINGEN AFGEBROKEN HET PAKT DUITSCHLAND-RUSLAND DANZIG SLUIT AAN BIJ DUITSCHLAND ZONDAG 3 SEPTEMEER 193». WEEKBLAD 50 CENTIEMEN. 7" JAAR. N 36. «DE HALLE» Katholiek Weekblad van leper. Bureel Boterstraat 58, IEPER. EEN ABONNEMENT KOST VAN NU TOT EINDE 1S39: Binnenland 9,50 fr. Belg. Kongo 15,30 fr. Frankrijk 15,30 fr. belgisch getd Engeland 16,20 fr. belgtach geld Ander landen 22,50 fr. belgiach geld Alle Medewet kets zijn veeantxoordelirk voor hun artikels. SANSEN-VANNESTE, Poperlnge. KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER Tel. Poperinge Nr 9. Po.tcheckrekeniog Nr 155.70. TARIEF VOOR BERICHTEN: Kleine berichten per regel 1,fr. 2 Ir. toel. v. ber. m. adr. t. bur. Kleine berichten (minimum! 4,fr. Rouwber. en Bedank, (min.) 5,fr. Te herhalen aankondigingen: prijs op aanvraag. Annoncen zijn vooraf te betalen en moeten tegen den Woensdag avond ingezonden worden. Kleine be- richten tegen den Donderdag noen. Het heeft heden zijn nut bij de oor logsbedreiging van deze week even stil te staan. Over geheel Europa hebben millioenen en millioenen menschen in diepe zorg geleefd, om het dreigende, haast onont koombare: een wereldoorlog. We zagen in een nacht en het scheen, dat de scherpste oogen niets dan duister nis zagen. En toen werden wij allen on zeker, onrustig omdat de houvast van de natuurlijke klachten ons begon te ont vallen en velen dan herinnerden zich, dat er een God bestond, Die gansch ons wereldje leidt. Alle werk, alle streven naar eer en glo rie, alle kleinzielige twisten, de studie van den geleerde en het werkloozenprobleem, liet begon alles zoo kinderachtig klein te schijnen tegenover dezen schol: over de wereld. Want morgen konden wij sterven, onze kinderen, onze maatschappij. Zeide Z. H. Vader niet, dat een wereldoorlog liet einde onzer beschaving beteekende? Het was, alsof de wereld op het punt stond uit hare as gelicht te worden en op den ingeslagen weg alles dreigde ver loren te gaan, wat ons dierbaar is. En wij werden onrustig, millioenen onzer werden onrustig, want niemand sterft gaarne. In onzen angst begonnen wij een steunpunt te zoeken en vanuit alle lan den, kleine en groote, uit heel de ang stige wereld stegen ontelbare gebeden op. Er werd geofferd, men wilde goed zijn voor elkander, de kerken liepen vol, men dacht aan God. Wat welvaart en arbeid, sermoenen en tijdschriften niet konden bereiken, schonk ons de barre nood en de diepe en gerechtvaardigde zorg; wij dachten aan God, wij beleefden Hem in ons, wij wisten, dat Hij alleen de redding is. Het was het uur van de wereldretraite, geleid door Z. H. den Paus en de ver schillende bisschoppen van alle landen der wereld. Dat bracht voor ieder, die niet in licht zinnigheid ten onder wil gaan, een diepe waarheid mee. een bezit voor altijd: de menschen zijn niet goddeloos in wezen. Als zij sterven gaai: en alles hen ver- i&at, dan zijn zij b«ivust, dat God leeft. Is het dan geen dtiaasheid te denken, zoolang wij leven, dat God gestorven is? In deze lange dagen van innige onrust heeft ons geslacht aangevoeld dat God leeft. Godloozen, vrijdenkers, haat- en onruststokers tegen God en godsdienst of ze dan ook onder den dekmantel der neutraliteit zitten kunnen hun kunst matige of tegennatuurlijke propaganda staken zoolang ons geslacht wijs is en <uch herinnert, hun angst en hun zorgen au hun «til gebed van deze woelige dagen. Want machtiger dan alle natuurlijk ge weld of bitterheid van haat. is het ge meenschappelijk en volhardend gebed van da Kerk, die onwrikbaar op de steen- rota staat Alleen bij God is Vrede te nilllIHlMIIiaBMIIIIIlllll vindenAan hen, die dit romantisch vinden, brengen wij him noodtoestand in herinnering, toen de wereldoorlog onver mijdelijk scheen. Volhardend gebed, dat is wat wij noo- dig hebben van millioenen en millioenen zielen in deze benarde tijden. Wij hebben nu na den oorlog van '14 zooveel en zoo lang naar alle klatergoud gezien, ons la ten verblinden aan alles wat de moderne techniek aan gemakken en comfort bood. wij zijn voortgevlogen van sensatie naar sensatie, wij zijn overprikkeld geweest door de leugens en inbeeldingen eentr ongezonde pers, film en radio en nu heeft God onzen blik gewend naar binnen, naar onze eigen schamelheid. Is het niet eer heerlijke vondst, een zielsbevrijding, dat wij alleen Hem gevonden hebben, Die onzen levensweg, maar met even groot gemak den gang van een geheele wereld leidt? Wij zijn teruggedrongen naar de eerste vraag van den catechismus, tot het groot ste dat denkbaar is, naar de meest een voudige waarheid, dat wij bestaan om Hem te dienen. Dan en dan alleen kunnen wij gerust zijn temidden van haatgeschetter in ra dio en lastercampagnes in de pers. Het kan ons geen kwaad, of tijdelijke triom fen worden uitgebazuind, die schreeu wend onrechtvaardig zijn, of leugens, want oppermachtig blijft het machtig ge bed en de vertrouwvolle bede der Kerk: Heer red ons, want wij vergaan Vier jaar reeds zijn voorbijgegaan... En toch schreit ons hart nog als we denken aan dien rampspoedigen dag, toen het bericht van haar tragisch af sterven ons bereikte. Wie onzer denkt nu nog niet aan haar, die als een Godbegenadigde vorstin,, vrouw en moeder, in ons midden heeft geleefd? Wie onzer zal niet een gebed storten voor haar, die Godsgoedheid om zich heen afstraalde? Wie onzer denkt heden niet aan den geliefden Vorst, die het zoo zware kruis deemoedig heeft aanvaard, en in hoogste plichtsbetrachting nog slechts leeft voor zijn kinderen, voor zijn volk en zijn land? Moge God hem sterken en geleiden en moge deze droeve herdenkingsdag voor hem een dag zijn van troost en berusting, in de diepe overtuiging dat zij, die nu bij den Meester is, zijn sterkste steun blijft al de dagen van zijn leven. HET BRITSCHE VOLK HEEFT EEN BESLISSING GENOMEN. In een radiorede, die uitgezonden werd naar de Vereenigde Staten heeft Eden verklaard, dat zoo zijn Amerikaansche toehoorders naar Engeland zouden komen, Eij ongetwijfeld zouden getroffen worden door de kalmte der bevolking. Deze kalm te kan niet toegeschreven worden aan fatalisme of aan gebrek aan voorstelling, maar aan een veel eenvoudiger reden. Het Britsche volk heeft namelijk een beslissing genomen. De kwestie die nu voor Europa gesteld is, betreft niet een voudig de toekomst van Danzig of de corridor, maar de kwestie is of Europa door het geweld zal beheerscht worden en of de volken zien achtereenvolgens te onderwerpen hebben, ofwel de aanval eindelijk zal tegengehouden worden. Wat ook de meeningsverschillen mogen geweest zijn aangaande onze buitenlanrl- sche politiek wensch ik nu te onderlijnen dat oe Eerste Minister en de Minister van Buitenlandsche Zaken den steun van ons allen hebben en van geheel het land in hun plan om de verplichtingen na te komen en In hun wensch een vrede op te bouwen, wanneer de geweldmethode verdwenen zal rijn. Te lang heeft Europa geleefd onder de beareiging van periodieke crisissen. Deze toestand is unduldbaar geworden. Het Britsche volk kan geen compromis aan nemen, dat een nieuwe crisis slechts zes maanden zou uitstellen; met een derge lijke methode valt niets te winnen. In afwachting is net steeds duidelijker aan het worden, dat Duitschland in het afsluiten van het pact met Rusland een psychologische fout heeft begaan. Het is nu duidelijk dat het verwachtte dat het afsluiten van dit pact bij de landen van het vredesiiout een dergelijke ontmoedi ging te weeg zou brengen, dat hun hou ding tegenover de Duitsche eischen ge heel gewijzigd zou worden. Het is waar dat. de westelijke mogend heden ten zeerste verrast zijn geworden, maar zij die met vrees geslagen werden, waren niet de mogendheden, die aan Po len hun steun hadden toegezegd, maar de vrienden en politieke verbondenen van het nazi-regiem, wier politieke wijsbe geerte dooreen gegooid werd. Een oplossing moet gevonden worden, maar deze oplossing kan door ons slechts aanvaard worden wanneer zij duidelijk toont, dat ditmaal de methode om toe gevingen bij middel van geweld te krij gen, mislukt is. Wij bidden dat de oplos sing een vreedzame zij, maar vreedzaam of niet, de nederlaag dient zich at' te teekenen. Wij willen niet voortdurend met een revolver op ons gericht leven. Het Brit sche volk heeft nog steeds denzelfden vre deswil, maar evenzeer wil het dat dit maal de vrede gegrond zal zijn op de nederlaag van het geweld en den eerbied voor het gegeven woord. HEER A. EDEN, gewezen Engelsch Mini«ter van Buitenlandsche Zaken. ADOLF HITLER, de Duitsche Fuehrer wient onverzadig bare eischen de wereld op stelten zet. Toen we verleden week, de diepe ondergrond van het Duitsch-Russisch niet-aanvalspact ontleedden, onmid dellijk na de bekendmaking ervan, vermoedden we heelemaal niet, dat de reactie van Engeland zoo gewel dig en onverbiddelijk zou zijn, als de laatste dagen het bewezen hebben. Thans staan we voor een toestand die om de beurt, de pessimisten en en de optimisten in het gelijk stelt. We zweven voortdurend tusschen angst en hoop. De ingrijpende maat regelen in de landen, die onmiddel lijk door den oorlog bedreigd zijn, blijven de vrees latent houden. Alleen nu en dan komt een lichtstraaltje de gemoederen opluchten. En toch zijn er bij ons veel meer menschen die ge- looven aan een nieuw ontsnappen aan den oorlog, dan bij de mobilisatie van September 1938. Eerst en vooral is dit te wijten aan het feit dat in Bel- gie zelf de mobilisatiemaatregelen van meer beperkten aard zijn en ver der redeneert de man op de straat: moesten ze werkelijk willen oorlo gen, ze waren al lang aan de slag ge gaan.* En er is inderdaad een groote mate van waarheid in dezen zin, DE STANDPUNTEN. De standpunten staan schril te genover mekaar. Over de eigenlijke onderhandelingen tusschen Duitsch land en Engeland, werd op het oogen- blik dat we deze regelen schrijven weinig of niets losgelaten. We weten alleen dat Hitier zich thans niet meer tevreden stelt met de aanhechting van Danzig en de toekenning van een gang over de gang van Danzig, maar dat hij nu eenvoudig de strook grondgebied wil beziten, die Oost-Pruisen van het Reich scheidt. Dat beteekent dat hij de oude Duitsche provinciën Posen en Pommerellen,die door het Verdrag van Versailles aan Polen werden geschon ken, terug wil. Deze gebieden zijn door een meerderheid van Polen bewoonê. De verovering ervan zou dus beteeke- nen een schending van de onafhanke lijkheid van Polen en Engeland heeft deze onhafhankelijkheid gewaarborgd, samen met Frankrijk. Engeland en Frankrijk zullen zulks niet laten ge beuren. PRESTIGE! Het is een strijd geworden om het behoud van het prestige. Geen van beide partijen schijnt nog terug te kunnen. Hitier heeft Polen gewaar schuwd, toen hij.voor de tweede maal zijn eischen formuleerde. Danzig en een Korridor over de Korridor! Als Polen niet aanvaardt, zal ik weldra I mijn eischen verlioogenDaar zijn nu die hoogere eischen. Engeland heeft laten weten, dat het wel een redelijke oplossing van het Danziger vraagstuk kon aanvaarden, doch dat het nooit zou dulden dat de integriteit van de Poolsche bodem zou geschonden worden. Duitschland houdt zich gereed om in te grijpen, het heeft zijn troepen geconcentreerd aan de Duitsch-Pool- sche grens en in Slovakije, waar het tvrijedoortocht kreeg. Maar ook En geland, staat gereed. Duitschland, is tot het uiterste gemobiliseerd. Enge land en Frankrijk eveneens. Als Duitschland Polen aanvalt, treden En geland en Frankrijk onmiddellijk op, onverbiddelijk. DE KANSEN. De kansen van beide partijen wor den in de weegschaal gelegd. Men on derzoekt de bondgenootschappen met hun wederzijdsche waarde. Men gaat na welke landen neutraal zullen blij ven. In alle gevallen blijkt de oorlog het grootste waagspel dat men zich kan indenken zoowel van de eene als van de andere zijde. Oorlog beteekent de vernietiging van de landen die er aan deel nemen, beteekent de teleur gang van Europa, die zijn macht en zijn prestige aan die groote landen te danken heeft. En juist daarom zal men tien keeren nadenken, en tien keeren onderhandelen vooraleer toe toe te slaan. Zelfs al ivorden de maat regelen op de spits gedreven, al is men op en top gereed om in de oorlog te gaan toch zal men alle andere moge lijkheden eerst uitputten. Men vreest de oorlog zoozeer in Duitschland als in Engeland en Frankrijk en in het diepste van hun wezen gelooven de menschen niet aan de mogelijkheid. Hei is vooiittfc oogenblik ondoenlijk om zich in gissingen te verdiepen. Het is zelfs niet mogelijk het verloop van de onderhandelingen te voorspellen tijdens de eerste dagen. Mogelijk is reeds een beslissing gevallen wanneer deze tekst verschijnt. Toch zijn we er quasi zeker van, dat die slechts wa penbestand en beraad kan beteeke- nen; het scheppen van de mogelijk heden om in rustiger omstandigheden te bedisselen, wellicht onder vorm van de eene of andere conferentie, waarbij ,il!lllllll!limillllllllltlllll!lllllltllilHIIfl!KliniiI!in!l!l!llllllllllllllll!lli!IIIUlllil!!llli. 1GNACI MOSC1CKI, President van Polen die geen enkele Duitsche eisch inwilligen wil. de naoorlogsche verdragen aan een algemeene herziening zullen onder worpen worden. DE TOESTAND VAN BELGIE We hebben in deze kolommen her haaldelijk de huidige buitenlandsche politiek van de regeering verdedigd, namelijk de zelfstandige neutraliteit van Belgie, zooals ze door de koning ingeluid werd in Oktober 1936. Zonder deze ommekeer in ons buitenlandsch beleid,die er gekomen is dank zij de druk van dc openbare meening in Vlaanderen en ondanks de reaktie van sommige machtige kringen te Brussel en in Wallonië, zouden we voor het oogenblik reeds de volle mobilisatie gekend hebben. Het is zelfs waar schijnlijk dat dezer dagen Engelsche troepen, voortdurend te Oostende, te Zeebrugge en te Antwerpen zouden- ontscheept ivorden, dat Fransche re gimenten onze groote steden zouden bezetten of naar de Duitsche grens zouden optrekken over ons grondge bied. Van dat alles thans niets. We heb ben de herhaling mogen ontvangen van de waarborgen ons destijds ge schonken door Duitschland, Frank rijk en Engeland en zoo is het moge lijk gebleven, de mobilisatie bij ons tot het allernoodzakelijkste te beper ken en daardoor aan onze bevolking een rust te laten en een vertrouwen, die in geen enkel ander land ge kend is. We zegden reeds dat we blijven ho pen op een gunstig verloop van de toestand, maar zelfs indien het con flict toch moest losbreken, dan heb ben we nog de verzekering dat de strijdende mogendheden onze gren zen zouden eerbiedigen, en dat we den dans zouden ontspringen. Verboden nadruk. ROSKAM. Dinsdag 29 Augustus. Nu zitten we al weer hier, in ons soldatenpakje bij het Belgisch leger, wanneer anderzijds onze hulp grootelijks vandoen is op de velden. Alles ging zoo snel en overrompelend dat ik mij eerst rustig moet bezinnen om weer duidelijk het gebeurde van verleden week in zijn geheel voor den geest te brengen. De internationale toestand sinds lang de verschrikking van ieder gesprek viel niet te vertrouwen, doch we ge raakten eraan gewoon. De September dagen hadden ons nochtans geleerd dat dergelijke spanning niet te vertrouwen was, wat voor ons zeggen wilde dat wij ieder oogenblik weer een oproepingsbevel konden krijgen. Maar wie dacht verleden week dat Danzig zich langs hier zou laten gevoelen? Verleden Donderdag waren de berich ten volgens de radio wie heeft er geen? heelemaal niet geruststellend en ik sliep, een mobilisatie vreezend, met een half oog open. Beter is het te zeggen: met een half oor, want vooral op de ge luiden waren mijn zenuwen gespitst. Als er een gerucht dichter kwam, schoot ik wakker, want het kon er een van het gemeentehuis zijn, die mij kwam op roepen. Maar telkens verdween het ge rucht zooals het opgekomen was, en bui ten werd alles weer stil. Vrijdag, volgens dagbladen en radio, bleef de spanning de internationale at mosfeer bewolken. Mijn vermoeden nog eens het soldatentenue te moeten afhalen werd grooter en 's namiddags ontving ik het gevreesde stuk. Strikt genomen kon ik nog langer wachten mijn eenheid te ga~n vervoe gen maar eens bewust dat het soldaten leven je verwacht, gaat het niet meer andere bezigheden, hoe druk ze ook in de zomermaanden mogen zijn, aan te vatten. Ik begon mij voor het vertrek gereed te maken. De opgeborgen soldatenkleeren dan maar uitgehaald en aangtrokken. In- tusschen werd het soldatenvalies met mondbehoeften en ondergoed gewoon lijk te veel naar het oordeel van den op- geroepene door moeder en zusters vol gestopt. Het ging alles vlugger dan ik wenschte, indachtig de Septemberdagen, dat we meestal te vroeg aankomen. Dan maar het lastigste aangepakt, nl. het afscheid nemen. Dit ging beter als vroeger, want ditmaal konden we de diep bedroefde ouders en zusters verzekeren dat het slechts om eenige dagen rust ging, waarom dan ook de toestand tragisch uit te schilderen. Mijne geburen waren reeds cp de hoog- IBEBBBIlBBBEBBSBBBXBBBBBSSBBflBEBBSBBBEBBBBElUBBBBBBUBBBBKgiBMaBHBBl te, door wat gescherts werd den moed aangedikt. Eenige kameraden vertoonen zich op hun beurt als rappeleé's en tezamen trok ken we dan, als verdedigers van het va derland, onder groote belangstelling naar de statie. De reis verliep zonder verder commentaar tot aan t kwartier, waar het spoedig bleek dat we nog niet de eersten waren. Eenvoudige soldaten waren reeds ingeslapen. We kenden elkaar, In Septem ber waren we ook bij elkander. Precies elf maanden zijn we met rust gelaten, bij wijze van spreken dan, want wat is er nog voor rust in den heksen ketel van Europa met een Hitler? We zijn met groot verlof geweest van Octo ber 11., en heden zijn we weer samen. Is dat nu goed beschouwd wel de moeite waard? Als we in het najaar gebleven waren, hadden we nu een hoop minder schachten. Want nu kunnen we als het een beetje wil of niet wil, zooals u het meent weer van voren-aan beginnen. Wanneer we in October niet zoo licht vaardig waren gedemobiliseerd, dan had den we het nu heel gemakkelijk. En wat zouden we niet beleefd hebben! Stel u voor: Sinte Klaas, die op een groot wit paard komt rijden in de garnizoenen. Zwarte Piet, die onze patroonzakjes' vol chocolaadjes stopt (volgens Bernard Shaw zijn daar de patroonzakjes voor, wat van hoogerhand maar niet wordt in gezien). We zouden een Kerstboom ge had hebben op iedere post, de keuken wagens geurden van de gebraden kiekens en iedereen liep met een flesch wijn in z'n broodzak. Op Nieuwjaaravond gingen we met gamellen vol warme drank de kwartieren langs en we zouden grOote statige liederen gezongen hebben tot het twaalf uur was en we eikaar niet een plof in de armen zouden gevallen zijn. En den volgenden morgen hield ik zitting om de gelukwenschen in ontvangst te nemen van de compagnie, met een kist cigaren. En zoo, dampend als sleepbootjes, waren mijn kerels dan een voorspoedig 1939 ingegaan... Er is, zooals u weet. niets van gekomen^ Men heeft ons eenvoudig naar huis laten gaan en nu staan we weer vcor hetzelfde feit als een jaar geleden. Het is niets anders. En met een tikje galgenhumor glijder, we dezen schoonen nazomer in. Er zitten wellicht in de huizen nu man nen met het kleine blauwe briefje in de hand, waarin staat, dat zij zich gereed moeten maken af te kómen. En wij, die bezig zijn hun komst voor te bereiden, vragen ons met spanning afZal het dan weer zoo ver moeten kemen?... En misschien nog verder?... IBHBBBSBBBBflBBBSBUBBUBEUBBBifBBBBEBBBB&BESIBEXBBBSBBBBEBnsa DE BEMIDDELING AANGEBODEN In den nacht van Maandag op Dinsdag 11. werd te Brussel medegedeeld dat Ko ningin Wiiheimina van Nederland en Koning Leopold III van België het eens waren geworden om hun bemiddeling aan te bieden, ten einde de bestaande crisis wat op te lichten. Deze bemiddeling werd te Brussel en in Den Haag aangeboden aan de in beide steden verblijvende Gezanten van Frank rijk, Engeland, Duitschland, Italië en Polen. INSTEMMING VAN FRANKRIJK, ENGELAND EN POLEN DE BEMIDDELING MET SYMPATHIE ONTHAALD TE BERLIJN EN ROME Op dit bemiddellngsaanbod werd dooi de Fransche Regeering onmiddellijk be kend gemaakt dat zij met deze poging instemde, en bereid is haar volle mede werking te verleenen. De Britsche Regeering liet aan de Bel gische Regeering weten dat zij het be middelingsaanbod van Koningin Wiihei mina en Koning Leopold III aanvaardt. De Poolsche Regeering beantwoordde di„ bemiddellngsaanbod met te verwijzen KAMPEN VOOR LUCHTVERDEDIGING WORDEN RONDOM DE STAD LONDEN AANGELEGD Door binnengeroepen Engelsche soldaten worden in de dichte nabijheid rondom gansch Londen kampen voor luchtverdediging en muniiieverzamelplaatsen opge- t-Cnt. Hierboven zien we de militairen druk aan het in orde brengen dezer op stellingen. De gebeurtenissen volgen elkaar zoo snel en zoo onverwacht op, dat wat men verneemt en schrijft den eenen dag van geen tel meer is den volgenden dag. De laatste gebeurtenissen, naar we Vrijdag vernamen kunnen sa mengevat worden als volgt. We doen eerst opmerken dat het nieuws dat we hieronder mededee- len uit Duitsche bron komt: De Duitsch-Poolsche onderhan delingen zijn afgebroken. Op aandringen van Engeland, zond Duitschland op 28 Augustus naar Polen zijn voorwaarden en eischte antwoord tegen 30 Augustus. Polen zond niemand om te onder handelen maar mobiliseerde al zijn troepen, en hierop verklaren de Duitschers: «De Duitsche voor stellen zijn door Polen verworpen.» werd Donderdag avond door de Hooge Sovjetraad met algemeene stemmen goedgekeurd. Russische militaire overheden wa ren Vrijdag morgen in Eerlijn ver wacht om een DUITSCH-RUSSISCH MILITAIR AKKOORD te sluiten. De Gouwleider van Danzig, de Duitscher Förster, heeft Vrijdag morgen officieel uitgeroepen dat Danzig aansluit bij Duitschland. Hij vroeg aan de Führer dit te willen goedkeuren. Bij deze gelegenheid werden in Danzig aanplakbrieven uitgehangen met volgende verklaring: Het uur is gekomen. Darizig is terug aan Groot-Duitschland. Hitier heeft ons bevrijd. Het hakenkruis wappert aan alle openbare gebou wen. Wij, Burgers, zijn gelukkig! Leve Danzig! Leve Hitier! A. FORSTER, gouwleider. DE VREDESBEMIDDELING VOORGESTELD DOOR KONING LEOPOLD EN DE KONINGIN VAN HOLLAND kunnen verklaart Duitschland niet in aanmerking komen, daar eenzelfde poging aan gang is onder Engelsche leiding en er niet langs twee zijden kan gewerkt worden. HITLER SPREEKT ZIJN TROEPEN AAN Het Duitsch D.N.B.-bericIithureau meldde Vrijdag morgen dat Hitier op zelfden morgen een aanspraak tot het Duitsche leger heeft gehou den. Deze aanspraak kon als volgt worden samengevat Met beroep te doen op de wa pens door de algemeene mobilisatie heeft Polen duidelijk betoond alle verdere onderhandelingen te weige ren. De Duitschers die in Polen wo nen ondergaan een bloedig terreur. Zulks kan niet langer geduld wor den. Daarbij bewijzen de talrijke grens- schendingen dat een eind moet ge steld v/orden aan het geweld door het geweld. Het Duitsche leger zal strijden met de eer en de levensver wachting van het Duitsche volk. Soldaten denkt overal en altijd dat gij de vertegenwoordigers zijt van het Groot Nationaal Socialistisch Duitschland. Leve ons natie! Leve onze strijd! NIEUWE OPROEPINGEN IN BELGIE Vrijdag nacht werd de Phase C bijeen geroepen. Ook werden nieuwe opeischingen gedaan van paarden er autos. We hebben toch alle kans buiten een gebeurlijk conflikt te blijven, maar voorzorgmaatregelen moeten genomen worden. (Zie vervolg 4- blad.) KONINGIN WILHELMINA Koningin d«r Nederlanden. naar het antwoord aan Preside..t Roo< e- vett, waarin door Polen reeds het be ginsel van een bemiddeling aanvaard werd. De Poolsche Regesring stemt ten volle in met het initiatief van btide Vor sten. Woensdag bracht de H. Von Bulów- Schwante, Duitsch Geaant te Brussel, aan den H. Pierlot het antwoord van zijn Regeering op het initiatief van Konin gin Wiiheimina en Konir.g Leopold. De Duitsche Gezar.t deelde mede dat de Duitsche Regeering kennis heeft genomen van liet voorstel van Koning Leopold en Koningin Wiiheimina, en hem gelast hau aan den eersten Minister haar diepe dankbaarheid te betuigen voor dit edel moedig gebaar. In een officieuze nota, to Berlijn be kend gemaakt, werd medegedeeld dat da bemiddelingspoging te Berlijn met sym pathie werd begroet. Tevens werd op gemerkt dat door de nota risseling, welke geschiedt tusscher. Londen en Berlijn, het bewijs geleverd werd dat de Duit schers in zelfde richting bewegen en door dezelfde motieven zijn ingegeven. Duitsch land heeft een initiatief genomen en de beslissing ligt te Londen. Deze beslissing vordt dus afgewacht. NAKLANKEN VAN DE VREDESBOOD SCHAP VAN LEOPOLD IJL GEDAAN IN NAAM DER OSLO-STATEN De vredesboodschap van Koning Leo pold III, in naam der Gslo-Staten ge richt tot de mogendheden, heeft deze week nog steeds een diepen weerklank gevonden in de wereld. Z. H. de Paus schreef eigenhandig een brief naar Z. M. Koning ..eopold om on zen Vorst te bedanken, hem tevens den innigsten wensch uitdrukkend dat de ge voelens van den Belgischen Vorst een gunstigen weerklank mochten vinden bij de betrokken partijen. Door den President der Republiek van Brazilië, uit Mexiko, uit Engeland, door den Bondsraad van Zwitserland, de President en de Regeering an Chili, c'.oor H. Daladie.in naam van Frankrijk, door President Moscicki, in raam van Polen, door President Roosevelt, door de Re - publiek van Argentinië, en nog uit an dere landen, kwamen telegrammen toe van Instemming met de- woorden van Koning Leopold of werden golubwenschen en toetredingen geuit tot de vredesbood schap. iBiBBBBBBaaBBBBBaaasHaaaisRi DE KOORTS OM DEN INTERNATIONAAL GESPANNEN TOESTAND IN DE FRANSCHE HOOFDSTAD LfBTSflNSfGEAKT vfr- f m Parijs heeft deze week koortsvoïle dagen beleefd. Bij het verschijnen van ieder morgen- of avondblad reikhalzen talrijke nieuwsgierigen naar de laatste nieuwsbe richten. Zoo was het ook voor dc uitstalkas waarin L'Iniransigcant het Parij- ache boulevard-blad, uitgehangen werd

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1939 | | pagina 1