LANDBOUWBELANGEN KREDIETBANK REISINDRUKKEN UIT DUITSCHLAND SNUIF Toespraak van Zijne Em. Kardinaal Van Roey op den dag van Kristus Koning Hei welzijn van VoSk en Land CP DEN VOORAVOND VAN DEN OORLOG VOLLEDIGE VEILIGHEID Twaalf Missionarissen werden Zondag door de H. Vader tot Bisschop gewijd VEDEDEELING VAN SENATOR SOBRY DE LANDBOUWVERLOVEN DE BOTERPRIJZEN Duitsch Vliegtuig over onze grensstreken Het werd nr ergehaald door Engelschen te Staple Fr.N i" Toenemend mijnengevaar aan onze Kust KATHOLIEKE UNIVERSITEIT TE LEUVEN MIJNRAMP TE LA B0UVERIE Zondag 1.1. werden met grootsche plech tigheid twaalf Missionarissen door den H. Vader tot bisschop gewijd. Onder hen bevond zich E. Exc. Mgr Morlion, afkom stig uit Pollinkhove. Het was de eerste maai dat de H. Vader tot zulk een plechtigheid overging sinds zijn troonsbestijging. Deze plechtigheid had een macht van volk doen bijeenstroomen in de Room- sche St-Pieterskerk. Talrijke kardinalen, diplomaten, waardigheidsbekleeders, enz. waren aanwezig. Tijdens deze plechtigheid werd een ont roerende toespraak gehouden door den H. Vader waarin Hij wees op de Evange lische zending der Missiebisschopoen die slechts steunt oo liefde en waarheid en merkte o. m. ook nog het volgende op Gelukkig de Naties die wetten uitvaar digen ingegeven docr de leer van het Evangelie In den verderen loop der week ontving de H. Vader de twaalf nieuwgewijde bis schoppen en gaf Hij hen Zijn zegen mede voor de zielen die aan hun zórgen zijn toevertrouwd. Aan <3-n voet van het altaar le-«t K»*-iL Van Roev *'ln rede af. Linies. o—4«r het haldakön bemerken we duidelijk de Koninklijke Familie: vooraan Prins Boudewijn, Koning Lïopo'd, Koningin Elisabeth (zijn Moeder), met daarna Prinses Josephine-Chariot ie. cos Ter gelegenheid van hot feest van Rris- tus-J-Iohinfe. op Zondag II., had te Brus sel in de Ste-Goedelekerk een grootsche godsdienstige plechtigheid plaats, voor het heil van het land en het behoud van den vrede. Even voor tien uur kwamen 7. M. de Koning, Koilingin Elisabeth en de Ko ninklijke Kinderen in de kerk toe waar zij verwelkomd werden door Z. Ent. Kard. Van Roey, Aartsbisschop te Mechelen, en hen leidde naar de eereplaatsen. Ju de kerk waren verders nog aanwezig de Voorzitters van Kamer en Senaat, ver scheidene Ministers, éen groot aantal .V-olksvertegenv oordigers en Senatoren, talrijke leden van het diplomatisch korps en andere personaliteiten. Verders bleken de wijde- beuk van de collegiale kerk te klein om de talrijke schaar opgekomen geloovig-en plaats te bieden. De Mis van Kriitus-Köning werd ge celebreerd door Mer Marinis, Deken van Stc-Goedelekerk, inet pontificale assisten tie van Z. Era. Kard. Van Roey. Na het Evangelie hield Z. Em. Kard. Van Koey een- toespraak, eerst in liet JPransch en dan in liet Ncderlandscb. Zijn Etntïiei)tie wees er eerst op dat allen aldaar kwamen neerknielen voor de Goddelijke Majesteit ont Haar alvermo gende bescherming over ons land af te Miieeken. Ook in alle kerken van het land wordt op ditzelfde ©ogenblik aan een ge lijkaardige plechtigheid deelgenomen. Allen voelen liet thans aan dat alleen de Opperste Jleer van het Heelal de we reld van een verschrikkelijk cataclysme kan redden. Althans ontsnappen de gebeurtenissen aan het vooruitzichf en aan de leiding der menschep. Oneindig hoog boven iedereen oefent de Goddelijke Voorzienigheid haar onzichtbare oppermacht. die wij beleven is er, dan de welwillende tusschenkomst van den Alvermogende in te roepen. Er is een dubbele reden om zooals wij het vandaag doen, om onze toevlucht tot God te nemeneerst om Ilciir te bedan ken om de bijzonder beschertuing waar mede Hij ons land behoedde en vervol gens om van Hem het behoud van den vrede af te smceketi. Tot vlak bij onze grenzen is een oorlog ontketend. Wie kan voorzien welke pui- nen die oorlog zal opstapelen! Wij be klagen de volkereu die lijden onder dezen geesel en verhopen dat de vrede niet lang' uitblijve, en dat deze gebouwd worde op rechtvaardigheid en rechtschapenheid om duurzaam en bestendig- te zijn. Midden dien storm geniet België nog steeds van de weldaad van den vrede, dit dank de vastberadenheid van zijn Vorst en aan de wijsheid van zijn Regeeringen, die den koninklijken wil ten uitvoer braclE ten. Dank aan de Voorzienigheid zijn de om standigheden thans ook anders dan in 1614. Ditmaal werd het land niet tot de uiter- ster noodzakelijkheid gedreven. De houding van onzijdigheid die het aangenomen heeft zijn ten volle gewet tigd^ Zij beantwoorden ten eersten aan bet algemeen verlangen van de bevolking. Vervolgens kan geen enkele plicht het land er toe aanzetten den oorlog te ver klaren. Het is er door geen enkel ver bond er toe gebonden. Het- land is voor niets schuldig in dezen oorlog. Anderzijds vereisclit het hoogste be lang van liet land den vrede, zoolang zulks mogelijk blijft, en het is de opperste plicht van den Staat het welzijn der nationale gemeenschap te bevorderen. Het in oorlog treden van Belgie zou Ten allen tijde moeten onze harten en geen ander tastbaar gevolg hebben dan onze zielen zich dan ook verheffen naar dc verwoesting en de slachting uit tc de Voorzienigheid. Geen dringender dicht breiden en Belgie opnieuw liet slagveld bestaat er, geen grootere veiligheid in de van Kuropa te maken, kritieke en angstwekkende oogenblikken I Bovendien is deze houding voordeelig voor de oorlogvoerenden zelf. Op deze voorwaarde alleen kan Belgie een Werk tuig van de Voorzienigheid worden om de ellende te lenigen en om gebeurlijk 'den weg naar den vrede toegankelijk te maken. Al deze redenen bepalen juist Belgie's plichtten allen prijze zijn vredesstelling te behouden. Het zou een misdaad zijn bet land .in den oorlog te betrekken buiten hef geval Van het onvermijdelijke, tlt.zi. wanneer list zelf zou bedreigd worden: Gelukkiglijk laat alles verhopen dat deze gebeurlijkheid zich niet zal voordoen, en dat de Voorzienigheid zal voortgaan met ons land te beschermen. Onze vredesstel ling.is gewaarborgd door de uitdrukkelijke belofte van de oorlogvoerenden. Zij wordt bovenal gewaarborgd door een sterk leger dat sterk gevestigd is. Ten slótte maakte Z-. Em. -Kard. Van Rdey een beroep op tillen- opdat z j werk dadig zouden mede tyerken ,aan het be houd van den \rede. Iedereen moet in kalnif beslistheid zijn plicht .volbrengen. Iedereen moet dc gevraagde offers vol brengen. Allen zouden moeten bun plich ten naleven die de onzijdigheid oplegt. Inwendige verdeeldheden moeten verdwij nen. Alleen liet Christelijk Geloof is bij machte in omstandigheden ais deze aan .de zielen het vertrouwen en kalmte terug te schenken. Het toont hun het mach tigste oni aan de bescherming van den Hemel te'bekomen: vooreerst bet Gebed CU vervolgens een leven van volkomen eerbaarheid, bijzonderlijk op zedelijk ge bied. Indien een menigte zielen deze doel treffende middelen aanwendt mogen wij vertrouwen in het heil van liet land en in de toekomst van Europa. Na deze toespraak werd dè plechtigheid dan voortgezet en geëindigd met de pori- tifikalen zegen van Z. Eni. Kard. Van Roev en'het spelen van het Vaderiar.dsch' I.ied. "jüBaaeuBaaiBaBBsaiBiaaBSHaHBcaiaH»aaiMaa9aiaaBa«a»agiimBaaaaHHa»aaaisaaasao3B«£3 i Vóór een 14-tal dagen vroegen we den Minister van Landsverdediging tijdens eene vergadering der legercommissie van den Senaat, de landbouwverloven, die tot dan toe slechts in eene veel te geringe maat werden verleend, in brcedcn'zin toe te staan en zelfs tc veralgemeenen. Daarin gesteund door Senator De Boodt, eveneens lid Van deze Commissie, stelden we nog voor een meer practisch regiem daarbij aai: te wenden ten einde de groote ontreddering, ontstaan in de landbouw- middens ten gevolge van de mobilisatie, in 't belang van het land ruimschoots te lenigen. We vroegen nl. zooals we hier reeds hebben meegedeeld, dat de gemobiliseerde rechtstreeks hunne aanvraag zouden mo gen indienen bij den Bevelhebber hunner legereenheid, die van de hoogere leger leiding dc macht zou krijgen om deze aanvragen zelf in te willigen. We steunden dus op eene spoedproce- Iduiir, die zeker werkt. Door ons werd dan ook een schrijven gericht aan den Minister van Landbouw om hem te wijzen op de volstrekte nood zakelijkheid van ruime verloven aan dc bedrijfshootden en de onmisbare boeren zonen en bij hem aan te dringen om zich onverwijld in betrekking te stellen met zijn collega van Landsverdediging ten einde on voorstel tot werkelijkheid tc doen geworden. Bij een schrijven van 25 Oktober 1.1. drongen wc opnieuw daarvoor krachtda dig aan bij den Minister van Landbouw. Volgend antwoord werd ons daarop ver- gtrekt in date van 30 Oktober: Waarde Senator, Ik heb mv schrijven van 25 Oktober wel ontvangen en kan U de verzekering geven dat ik al mijn krachten inspan tot het bekomen van een beter regiem van landbouwverloven. Ik hoop binnen kort te lukken. Aanvaard, Waarde Senator, de ver zekering mijner verkleefde gevoelens. De Minister, (get.) Graaf d'Aspremout Lyndcn. We blijven intusschcn onverpoosd voort- ijveren tot wanneer we ons doel algeheel zullen hebben bereikt. Tot hiertoe deden we den bevoegden Minister reeds een overgroot getal aan vragen voor landbouwverloven. We heb ben kunnen ondervinden dat verscheidene daarvan werden ingewilligd. Sommige kregen zelfs twee achtereenvolgende sei- zoenverloven. Toch blijft het huidige stel sel nog ontoereikend. P. S. Nadat deze medcdeeling reeds aan de pers w erd overgemaakt vernemen we langs een telegrafisch bericht, ons overgeseind van uit zijn legerkantonnc- ment door den Heer M AL RITS VAN- DAM ME, Voorzitter van den Boeren- jeugd in het gewest «VEURXE», dat de legerorders van Donderdag morgen, 2 November, volgende vermelding voor opstelden «Voortaan moeten de aanvragen voor landbouwverloven rechtstreeks door de belanghebbende overgemaakt v/orden aan den bevelhebber hunner legereenheid, t.t.z. de Commandant van de Batterij of de Kompagnie. Elke aanvraag, gedaan langs den an deren weg, t.t.z. liet Ministerie van Land bouw, zou niet meer in aanmerking ge nomen worden. \Vc raden dan aan dat al wie reeds een aanvraag voor verlof instuurde naar liet Ministerie van Landbouw, deze zou ver nieuwen in overeenstemming met de nieu we schikking, ten einde zoo spoedig mo gelijk voldoening te kunnen krijgen. We stellen ons steeds ter beschikking om deze aanvragen te ondersteunen. Deze schikking beteekent dus de inwil liging van ons voorstel. We hebben de stellige overtuiging dat er daarvan veel meer zal te verwachten zijn. dan hetgeen we tot hiertoe hebben bereikt. De nieuwe internationale toestand ver oorzaakte een diepe ontreddering, in de zuiveleconomie. In tegenstelling niet den toestand, die we ieder jaar kennen aan dit tijdstip, ondervinden we thans dat de boterprijzeu gevoelig laag staan en ook zwaar verlieslatend zijn. De reden daarvan ligt in de mobilisatie, die in ons land reeds redelijk ver gedre ven werd500 a 600.000 manschappen zijn thans onder de wapens. Dit verwekte een niet geringe vermin dering van den koopkracht bij de bevol king. Verscheidene bedrijven zijn ook of wel aanzienlijk verslapt of zelfs stil ge vallen. Daarenboven waren vele gemo biliseerde in hun haardstee verbruikers vau boter terwijl nu in 't leger margarine consumenten geworden zijn. De huidige zeer lage prijzen zijn be denkelijk niet alleen in zich zelf maar ook omdat het gevaar 'erin ligt (lat te vele koeien zouden kunnen worden afgeslacht. Een teeken daarvan was tot hiertoe reeds waar te nemen op de vleesclunarkten, die veel te zwaar beladen werden en diens- volgens onvermijdelijk een gevoelige prijs- inzinking kenden. Hoewel er, volgens den huldigen toe stand van economische ontreddering, die vermoedelijk volgens eene zekere norma lisatie zal kunnen gezuiverd worden, nu nog overschot is aan boter en rundvleesch, zoo kan er zelfs voor de naaste toekomst een werkelijk tekort zijn aau deze pró- dukten. Daarop wordt de botervaloruatie zeer dringend geboden. Een rechtstreeks mid del daartoe met onmiddellijke doelmatig heid, is het verbruik van boter in het leger. Er werd dienaangaande door het Mi nisterie van Landsverdediging aangekon digd dat voortaan aan onze soldaten 400.000 kgr. boter per maand zouden wor den besteld. De botermarkten vasi dees week gaven reeds teekens van ietwat betere noteerin gen, 't zij 2 a 3 fr. verhooging per kgr., wat nog volstrekt ontoereikend is. Om tot het gewoon winterpeil te ko men, zal het zeker noodig zijn dat nog meerdere hoeveelheden dan werden afge kondigd, zouden nvorden opgeslorpt. Volgens zekere persberichten van dees week zou het vermelde quantum nog op verre na niet in aanmerking gekomen zijn. In plaats van 400.000 kgr. boter zou er slechts spraak zijn van 60 a 70.000 kgr.. 't zij 1 Li ten honderd van dc algemetne boterproductie en een zevende van het margarincrantsoen, oor zoover deze berichten met de wer kelijkheid zouden overeenstemmen, noe men we dergelijke practijk volstrekt on aannemelijk. Reeds hebben we dienaangaande om uitleg gevraagd bij de Ministers van Land bouw en Landsverdediging. De boterv&lorisatie moet er komen. De Regeering beschikt over het middel. Daar om laten we deze dringende kwestie niet los, Dc pilooi gedoed Sen official- geraakt Op Denderdag morgen 11., rond 11 li uur werd langs de Fransch-Belgische grens van rond Doornik tot onze gewesten af, het in actie treden van het Fransch lucht afweergeschut waargenomen. Ten Zuiden van Doornik werden boven Belgisch grondgebied eerst drie vliegtui gen bemerkt, komende uit OosteHjke rich ting en die verdwenen in het Westen. Het Frar.sch geschut opgesteld bij Toer- konje. Robaais, Risquons-Tcut, enz. trad in actie tegen die vliegtuigen. De granaatontploffingen werden duide lijk gehoord o. m. te Meenen. Kortrijk, Komen, Rekkem, Moeskroen, Abeele, enz. Uit Waasten wordt ons ook nog het volgende gemeld: Heden, 2 November, rond 11 uur, kwam een Duitsch vliegtuig uit Frankrijk naar België gevlogen. Het werd onthaald op kanonschoten door het afweergeschut van Komen (Frankrijk) en niitrailleuzen langs de grens opgesteld, maar zonder uitslag. Enkele minuten later werd liet Duitsche vliegtuig achtervolgd door een Belgisch, en beiden verdwenen uit het zicht, aiover Waasten, naar de Fransche grens toe in de richting van Belle. Naar nog andere berichten zouden ook twee Belgische vliegtuigen zijn opgemerkt geweest die de lijn Moeskroen-Rekkem- Meenen volgden en dan verdwenen, ver der het land ln. Wat evenwel vaststaat !s dat te Staple, gemeente gelegen midden het gebied zich uitstrekkende tusschen Hazebrouck, Cas- sel, St Omer en Aire, Donderdag morgen rond 11.45 uur een Duitsch tweemoto- rig bombardementsvliegtuig werd neerge haald. Een Havasbericht uit Rijsel geeft hier over nog volgende bijzonderheden: Bedoeld vliegtuig kwam uit de richting Merville-Armentiers en werd weldra na gezet door twee Engeische vliegtuigen. Op een geringe hoogte openden de Engel schen een kruisvuur op het Duitsche vliegtuig, dat ten gronde plofte op grond gebied van Staple, wijk Longue-Croix Een der vleugels raakte daarbij nog een elektrische geleiding, terwijl de landings- trein beschadigd werd door een haag, staande op den kant van een beek. Men vond vier man aan boord: de pi loot was gedood, een officier geraakt door een schot in den rug, terwijl de twee an dere inzittenden ongedeerd waren en ge vangen werden genomen. Aan boord van het toestel werden geen bommen gevonden. HEBT GE OOIT EEN GOED WOORDJE GEDAAN OM EEN EN ANDER KENNIS AAN IE ZETTEN TOT HET ABONNEE- REN OF DIT BLAD. Midden het Internationaal conflict dat Europa teistert, heeft Belgie vooralsnu zijn r?"tra1ffrit op militair gebied kun nen behouden. Nochtans is ons lendeke onvermitdeliik zeer getroffen wegens de naburigheid van groote oorlogvoerende mogendheden. De Regeering heeft dan ook tot taak, ln deze moeilijke o bestendigheden, angst vallig toe t» zien en de ncodige maatre gelen te treffen om 's lands weirijn op de doelmatigste wijze te bevorderen. In het volbrengen dezer taak ontmoet zij heel wat moeilijkheden r 1) Een gedeelte der bevolking schijnt nog niet voldoende te beTlfnen dat wij niet meer 'n vrc'esti'd leven. Benevens diegehën die in paniekstemming verke ren en don ook paniekmaatreaelen tref fen. zooels opstapeling van allerlei voe dingsmiddelen, leven de meeste staats burgers juist alsof er geen geweldige striid wordt uitgevochten op 150 km. van de hoofdstad. Zii schllnen niet ervan be wust te zi'n dat, zelfs indien de oorlog buiten onze grenzen wordt weerhouden, ons in elk geval nog zeer -moeilijke dagen te wachten staan. Omdat zij nog geen kanongebulder hooren en in hun slaap nog niet gèstoord worden dooi- het ge ronk van dreigende vliegtuigen, meenen zij dat zij mogen leven en doen en spre ken alsof er niets bijzonders gebeurd was. De soms strenge maatregelen die door de Regeering worden getroffen, v/orden dan ook meermaals op schokschouderen, op critiek en zelfs op verontwaardiging wiize onthaa'd. 2) De Regeer'pg moet het hoofd bie den aan de talrijke problemen die zich voordoen ten gevolge van de ontredde ring der nationale economie. Acht millioen menschep wonen hier in een overbevolkt land. Waanzin zou het zijn te meenen dat wij ons ln een Ivoren toren kunne.n opsluiten zonder ons Iets aan te trekken van wat er rondom, ons gebeurt. Wij hebben het buitenland noo dig om sommige producten te verkoopen en om levensmiddelen en grondstoffen aan te koopen. De losgebroken oorlog heeft ganscli onze economie ontredderd. De Re-, geering staat dan ook voor de ontzag lijke taak epn oplossing te vinden voor de tallooze problemen die zich op dat ge bied opdringen. 3> De Regeering wordt in haar wer king gehandicapt door de vele valsclie berichten die regelmatig worden verspreid. Wanneer de menschen gaan gelooven dat een vijandelijk leger aan de grens gereed staat om ons land te overrompe len, wanneer men zegt dat sommige es- sentieele levensmiddelen sooedig gaan ontbreken, ontstaat er weldra een pa niekstemming die de actie van de Re geering bemoeilijkt. Het is onbetwistbaar dat uit sommige verdachte bronnen berichten worden ver spreid die tot doel hebben het moreel dei- bevolking te ontzenuwen. De Regeering heeft tot taak deze poging tot defaitisme te bekampen. 4) De bevolking begrijpt soms niet goed waarom sommige getroffen maatregelen nadien worden gewijzigd of ingetrokken en schrijft dit toe aan gemis aan samen- heng in het regeeringsbeleid. Zij zou nochtans moeten begrijpen dat er soms zulkdanige wijzigingen komen in den toestand, dat sommige absoluut- noodzakelijke maatregelen niet meer noo dig zijn wanneer deze omstandigheden zich wijzigen. Zoo bijvoorbeeld, wanneer de graantoevoer onderbroken wordt we gens oponthoud van schepen, moeten maatregelen getroffen worden om de ver deeling van dit graan te regelen en kun nen deze maatregelen ingetrokken wor den wanneer de toevoer opnieuw regel matig wordt. 5> Het onder de wapens roepen van een half millioen manschappen brengt onvermijdeli'k veel storingen inee in het economisch leven. Bedrijfsleiders, werkkrachten, vaders van kinderrijke huisgezinnen, werden ge mobiliseerd en verhoogen de moeilijkhe den die het normaal leven in de huis houding van den Staat in den weg staan. Het is daarbij zeer moeilijk de offers voor elkeen gelijk te maken. De mobilisatie van een leger kost ont zaglijk veel geld. Hierdoor wordt de be grooting van den Staat ten zeerste be zwaard. De Regeering staat voor de on dankbare taak de inkomsten te vinden die een financieele oudergang van het land moeten vermijden. Ziedaar een onvolledige opsomming V9n de groote moeilijkheden die de Regee ring moet overwinnen in het volbrengen harer taak. Aan de bevolking mag dan ook ge vraagd worden tuchtvol de besluiten der Regeering te aanvaarden. Zij moet met de openbare besturen meewerken om het gemeenschappelijk nationaal goed te vrijwaren. Als men even wil nazien wat er ln al de omringende landen van de bevolking wordt gevraagd en geëischt (ook in neu trale landen als Nederland en Zwitser land), dan mogen wij gerust zeggen dat wij geen ander onzer naburen mogen be nijden. Kleine offers, thans met gelatenheid en met waren burgersplicht volbracht, spa ren ons wellicht de grootste onheilen. In 1914 werd België reeds in de eerste dagen van Augustus overrompeld. Dank zij de wijze leiding van onzen Vorst en een stevig Regeeringsbeleid, is de oor logsgruwel neg niet over ons gekomen. Met alle kracht aan het werk Met ons 8 millioen zijn we zeker niet te veel om schouder aan schouder en hand in hand het vaderlandsch bezit te verdedi gen. TER INLEIDING. In zijn rJdicbccdscliap aan de bevolking legde Koning Leopott er den nadruk op dat ieder staatsburger cp zijn hcei'e moest zijn cn ieder woord f< daad goed moest overwegen om or.s Land niet noodelccs in gevaar te brengen. Deze bijdrage is dan cok geschreven in 'n geest van een zco volledig mogelijke (o jectivileit en zender eenige lendenz. We hebben alleen een kort verhaal willen te beek stellen over 'n fietstocht doir Duitschland op den vooravond van den ccrlcg die thans in Europa woedt. Hier ex daar hebben we ook getracht de geestesgesteldheid van hel Duitsche volk bloot it leggen gedurende de dagen die dezen krijg onmiddellijk voorafgingen. DE BAAN OP! H:t was 'n heerlijke namiddag wan neer we, 'n paar dagen na Onze Lieve Vrouw Hemelvaart, langs de baan Eupen- Aken, Duitschland binnenfletsten. De vriendelijke voorkomendheid der douanebeambten van Köpfchen deed ons alras de stroefheid der Belgische douaniers vergeten, en het vooruitzicht van een prachtigen Rijntocht stak ritme in onze beenën. Binst dat we de formaliteiten vervulden hadden we met de Duitsche beambten een gemoedelijk praatje aangeknoopt en onze reisvooruitzichten opengeplooid van Aken naar Keulen, langs den Rijn naar Bonn: het Zevengebergte: Koblenz, vandaal- met den boot naar Bingen; ver der per fiets over Mainz, Worms en Mannheim naar de oude romantische universiteitstad Heidelberg; dan over Kaiserslautern, Saarbrücken en Trier te rug over de Duitsche grens. i. Jammer, merkte een beambte op, dat U over geen veertien dagen méér beschikt om door te fietsen naar Garmisch-Par- tenkirchen, Mlinchen en Tyrol Inderdaad, zegden we, maar wie geen goudmijn te zijner beschikking heeft en marken moet koopen tegen acht belgische frank het stuk moet zijn verlangens we ten te beperken Noch hij, noch wij vermoeden dan dat we zoo spoedig terug over de grens zou den trekken en zelfs ons reisplan zouden moeten inkorten onder de dreiging van een internationale ramp. Hiermee sprongen we terug op onzen fiets en de tocht begon. y Te Aken hadden we niet veel. tijd te verliezen, want het was reeds drie uur in den namiddag, en den zelfden avond moesten we nog te Keulen slapen. Op 'n paar uren tijds kregen we toch het voor naamste te zien van deze oude stad waar Karei de Groote reeds zijn residentie had, en waar hij in 814 kwam sterven. Naast het moderne operagebouw, in nationaal- socialistischen monumentaalstijl, ging onze bewondering 'toch meer naar de eeuwenoude Domkerk waar de Duitsche Keizers werden gekroond, en waar nu nog de oude koningstoel te zien is. Over Jüllich slingert de baan naar KEFLEX In het eerste schemerdonker reden we de oude Colonia Agrippina binnen op zoek naar de Breite Strasze. In het ka tholieke Kolpinghaus (één van de zeldzame die nog konden blijven bestaan op de vijftig dergelijke katholieke tehui zen die er voor 1933 bestonden!) werden we gemoedelijk ontvangen, en daar er geen kamers meer vrij waren kregen we ons nummer op een slaapzaal, midden een afdeeling van de Hltlerjeugd. We hadden graag met deze jonge mannen een gesprek aangeknoopt, maar... des nachts moest er geslapen worden en niet gepraat, en 's anderendaags gingen de vogels reeds om vijf uur vliegen: ze moes ten op propagandatocht. Na de H. Mis installeerden we ons op het terras, en terwijl we enkele broodjes met wat Leberwurstnaar binnen werkten, vroeg een sympathieke Rijnlan der of hij zich bij ons aan tafel mocht neerzetten. Het duurde niet lang of het ijs was gebroken en we vielen aan het praten. Het bleek dra dat België voor on zen nieuwen kameraad niet zoo onbekend was. Hij was te Gent geweest, had in Ant werpen rond gezworven, en kende Luik op zijn duimpje. Het ging er vooral over de Joden. Wat wij in België met al die Joodsche vluchtelingen aanvingen? Ste ken jullie die ook zoo maar in concen tratiekampen, of zijn jullie wat minder barbaarseh dan hier in Duitschland? 1 Steeds opnieuw vroeg hij wat men ln België zoo al dacht over het regime, over de Joden, over Tsjeko-Slovakije... Maar v/e hadden juist voor onze afreis gehoord van fti paar buitenlanders die zich wat al te vrij hadden uitgelaten, en aanstonds per vliegtuig met een terug aan den af zender naar Brussel werden gestuurd. Zoodat we op onze hoede bleven en lie ver zelf tot het vragenoffensief overgin gen. I. Wat denkt U over de moeilijkheden met Polen? Zal Duitschland vechten? ii Hitier zal niet vechten, was het di- rekte antwoord, want hij heeft zelf den oorlog meegemaakt en weet wat er van is. Wat groote woorden... een mobilisatie en een nieuwe vredesconferentie Maar we opperden dat Frankrijk en Engeland geen tweede München zouden dulden. En dan? Laten we hopen dat het gezond ver stand zal triomfeeren Nu moesten we opschieten, want het begon reeds warm te worden en we moes tan nog heel Keulen afzien. Eerst naar de Dom, de schoonste parel uit de bloeiperiode der Duitsche Gothiek. De groote Petersklok (25.000 kgr.) luidde juist voor de hoogmis. Duizenden toeris ten liepen er rond die van alle hoeken van de wereld dit meesterwerk kwamen bewonderen. Over de prachtige Hohenzollernbrücke stapten we den Rijn over vanwaar v/e weer de monumentale Domtorens (157 m.) de stad zagen domineeren. In het Wallraf- Richards Muzeum wandelden we door 'n echte kunsthistorie, tot we plots, na het echt-duitsche van Lochnar, Grünewald en Diirer, verrast werden door 'n collec tie van onzen Rembrandt en Frans Hal. om ten slotte ta belanden in een Ruben: - zaal! Hier kregen we weer een treffend bewijs van de levenskracht en den roem van ons volk. Op zulke oogenblikken is men er van doorzinderd dat het weinig belang heeft een groot of een klein volk te zijn, als we maar een schoon volk en een kuituurvolk zijn! Op het Raadhuis, eveneens een juweel van architectuur, was er Juist een ont vangst van engeische sportlui, want dien namiddag was er 'n wedstrijd Engeland- Duitschland voor lichte athletiek- 'n Groo te Engeische vlag wapperde er vriend schappelijk naast het Hakenkruis. Voor hoelang nog?? Den Zondagavond kregen we weer de gelegenheid wat te praten, en ditmaal met een kellner uit 'n café. Midden het geroezemoes der stemmen en het opge wekte rithme van het orkest kwam hij tusschen de tafeltjes door naar ons toe gezeild, v/ant hij had in 't voorbijgaan gehoord dat v/e Nederiandsch spraken en hij was vier jaar kellner geweest in een café ergens bij de Muntschouwburg te Brussel. Of het nu toeval was of niet, maar na een halve minuut liep het ge sprek weeral over de internationale be trekkingen. Ik ga nooit meer in den oorlog, zei hij. Vier jaar in zoo 'n helle- boel is genoegHij had in veertien eerst tegen de Russen gevochten en dan aan het Westerfront. Maar Hitier zal niet vechten, besloot hij zijn alleenspraak, hij begrijpt ons en weet wat er van is. Hij is niet zooals de oude keizer. De Führer komt uit liet volk en hij zal ons niet doen bloeden... Maar moest het toch zoover ko men, dan zal mijn eerste kogel hier door gaan (en hij wees op zijn hoofd) Ik hoop voor zijn eeuwig geluk dat hij zijn belofte nog niet uitgevoerd heeft. Onze laatste wandeling door Keulen werd gestoord door een dondervlaag met geweldigen regen. We vluchtten binnen in. een kinema waar de toeschouwers er juist werden toe aangezet om deel te ne men aan het groote vredescongres der Nationaal-Socialistische Partij te Nüren- berg I. Dit werd op het doek begeleid door enkele zichten van de reusachtige werken welke te Nürenberg worden uitgevoerd en tegen 1940 moesten klaarkomen. Het den wind op kop bolden we naar BONN, de oude Beethovenstad met op den ach tergrond (langs den overkant van den Het Mijnengevaar aan onze kust neemt om den dag toe. Tengevolge van den storm op zee moe ten verschillende mijnen zijn losgerukt van de. lïjijnenvelden. Want in 24 uren spoelden niet min dan 7 mijnen aan op onze kust tusschen De Panne en Mlddel- kerke. Ziehier de aanspoelingen Woensdag 25 Oktober te De Panne een hydrostatieke mijn die door drukking ontploft. Dergelijke mijn noemt men S'auter Harley. Daar spoelde nog een me- kanieke mijn aan, die door het omdraaien der voelhorens ontploft. Te Koksijde-bad, te Westende en te Middelkerke strandde eveneens een rne- kanieke mijn. Donderdag 26 Oktober Te De Panne 1 mijn genaamd <3re- quetn met mekanieke ontsteking. Te Oost-Duinkerke 1 mekanieke mijn. Rijn) het heerlijke Siebengebirge. We bezochten Bonn onder 'n aar.hou. denden druilregen en we vreesden reels dat onze voorgenomen uitstap naar het Zevengebergte letterlijk in het water zou gevallen zijn. Om half tien moesten we dien avond in de Jeugdherberg binnen zijn wilden we niet voor gesloten deuren staan. Het kon ons echter weinig gehelen dat men ons zoo vroeg te slapen legde, want er waren dien avond luchtafweeroeleningen en de heele stad lag in 't duister, zoodat we zelfs de plaatjes niet meer konden zien die in grooten getalle aan muren en palen hin gen: ii Zuin öffentlichen Luftschutzraum naar de openbare bomvrije kelders. (Deze gele plaatjes vindt men ten an dere op eiken straathoek van geheel Duitschland, zoodat ge daar werkelijk begint te vreezen dat de vijandinder daad iedere seconde driegt te zullen uit de lucht vallen.) Goddank, in tegenstelling met het natte weef van den vorigen dag, zagent we den volgenden morgen dat de zon d» mist wegvaagde en om negen uur ston den we welgemoed op de Adolf-Hitler- platz de elektrische af te wachten dl» ons naar Königswinter zou brengen. D# tram was niet tedicht bezel, zoodat d» ontvanger het niet te druk had, met als verder gevolg dat ons gesprek dra vlottfl, De man was ook piot geweest-in den we reldoorlog en had vier jaar aan het Wes terfront gestaan. Het beetje VlaamsCh dat hij nog gekend had was hij reeds verge ten, maar hij wist ons nog goed allé baantjes aan te duiden rond Roeselaie, Westroozebeke, enz... We brachten liet gesprek weer op de hangende moeilijk heden met Polen, en weer was het ant woord als dat van den kellner uit Keu len: Duitschland zal niét vechten, want Hitler is een man uit hejt volk die d* oorlogsellende kent. Ondertusschen waren we te Königs winter aangeland en onze vriendelijks zegsman wees ons nog den weg naar het Kabelspoor om den Drachenfels te be stijgen, maar we deden deze beklimming liever te voet. Naar mate we hooger kwa men weken de horizonten achteruit en een heerlijk Rijnpanorama lag voor ons op"*n. Half weg den berg kwamen we aan het Drakenhol waar de heeie sprook jesweelde dei- Nibelungen in beeld en doek is uitgebeeld. De conservator van dit klein muzeum begon Juist zijn uiteenzet ting over de zware dubbele ingangsdeur uic gesmeed ijzer. Hij las ons de teksten uit den Walktlrenrit van Wagner voor die in Runenschrift (vroeg germaanseh) op de deur te lezen zijn, en wees er op hoe alle teekenen welke door het Natio naal Socialisme gebruikt worden van het hakenkruis tot de herkennlngstee- kenr. der S.S. toe rechtstreeksch af stammen van de denkbeelden en teek»- nen van de oude germaansche stammen: het eeuwigs Duitschland! Enkele honderden meter verder gingeil wé op een vooruitspringenden rotsblok staan om 'n ander uitzicht op den Rijn ta krijgen, toen ik plots dicht bij ons 'n man een Michelleke zag opsteken. Mijn siga retten waren reeds twee d" en op, en in de overtuiging hier met e-, i Vlaming t» doen te hebben, riep ik: -Hebt ge nog veel MicheltjesDe man keek verrast op, maar kwam er ons elk eentje aanbie den. Hij was uit Antwerpen, en hier voor enkele dagen met zijn vrouw op vacantie. De vriendschap was gauw gesloten. Wa trokken samen verder naar den top van dén Drachenfels en mieken van de gele genheid gebruik om mekaar te fotogra feeren en samen een beker - drakenbloed te drinken. (Verschiet niet: drakenbloed is zeer onschuldige roode wijn!) We namen den terugweg langs het zeer romantische Nachtegalendal en bleven nog even rusten bij den legendarischen Dreiburschenbaum - vaar vroeger volgens de legende eens drie jongeiu naar het zelfde dcode tneisle vrijden. (VERVOLGT). ast*3BBBi3xaaaaia£aaaaRqasKS3aB3a voor Uw kostbaarheden en waardepapieren, wanneer U ze plaatst in een brandkast gehuurd bij de Kredietbank. De staal- en betonconstructie van onze koffers en kofferkelders schept een zekerheid die op geen andere wijze geëvenaard kan worden. - - - Matige huurprijzen. r Op onze Foto I Te Oostduinkerke De speciale dienst voor het ontladen en bergen van springstoffen onder leiding van kommandant bamyn is bezig een mijn te ontladen. Foto II Na de voelhorens (antennen) cn de kapsuls verwijderd te hebben, wordt de mijn door de auto van den red dingsdienst van Nieuwpoort honderde nie ter door de duinen gesleept. In zitting van 23 October, heelt ds Rectorale Raad van de Katholieke Uni versiteit te Leuven volgende schikkingen bepaald betreffende de verlenging van den examenzittijd van October 1939. De gemobiliseerde studenten of rij dl» met gemobiliseerden werden gelijk ge steld mogen zich ter ondervraging aan bieden bij een of meer professoren op gelijk welken dag. Daartoe zullen ze tij dig aan de Heeren Professoren den dog beleend maken waarop ze zouden kun nen voorkomen, en hun vragen dan on dervraagd te worden (of gebeurlijk zich in betrekking stellen met den voorzitter der Jury). De Jury's zullen ter beraadslaging ver gaderen wanneer ze het nuttig oordeelen. De laatste beraadslaging is gesteld op 23 December 1939. Leuven, 27 October 1939. Wegens den Rectoralen Raad, L. Van der Essen Secr. Gener. ELF MIJNWERKERS GEDOOD Op Allerheillgendag heeft zich een zwa re mijnramp voorgedaan te La Bouverie, in zelfde mijn waar in 1936 tijdens de welke 32 arbeiders het leven lieten. Op het oogenblik der ramp, in vollen nacht, waren een twintigtal arbeiders werkzaam in de schacht waar de ont ploffing zich voordeed. Elf hunner wer den gedood en de negen anderen gewond of verbrand, waarvan een zoo erg dat er geen hoop bestaat hem nog te redden. De mijngasontploffing werd gevolgd door brand, die in den loop van den dag nog voort woekerde. Tragische bijzonderheideen der slachtoffers, zekere Gainvers Jos. die ge dood werd, was nog maar pas sedert Maandag 11. gedemobiliseerd als mijnwer ker en was voor de eerste maal terug ln de mijn afgedaald om te arbeiden. Ministers Sap en Balthazar stapten ter plaatse af. Bull i.nf*bch« PEPERMINT voorkomt Hoofdpijn Neusverstopping Kortadenitng Zsnuwverzwskklng •ns. eni. T» verkrijgen enkel ln de BESTE WINKELS Vraagt het doosje met het hnantja.

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1939 | | pagina 2