T ISPASCHEN!..
De Brennerontmoeting
Jubel in 't Volksche Poaschfeest
Minister Sap
schielijk overleden
A
Hitler en Mussolini
hebben elkaar ontmoet
aan den Brennerpas;
iDE HALLE
WEEKBLAD: 50 CENTIEMEN
KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER
Opeiscniny van de
bronzen klokken in
Duitschland
INTERNATIONAAL OVERZICHT
Vlaanderen verliest in hem een sterke
persoonlijkheid en Belgie een bekwaam
Minister
Twee Engelsche soldaten
werden slapend te Loker
aangetroffen
t/Ian allen
%alig Paaschfeest
Het geheim om de getroffen besluiten wordt streng
bewaard
Zij beraadslaagden twee en half uur lang
DEED ZICH EEN NIEUW FEIT VOOR
Het Paasch-haasje wordt
hartelijk begroet
Katholiek Weekblad na leper.
Burfl
Boterstraat E3, IEPER.
Tel. Poperinge Nr 8.
Postcheckrekening Nr 155.70.
8* JAAR. N' li
-lg—
TARIEF VOOR BERICHTEN.
J Kleine berichten per regel 1,fr.
2 fr. toel. v. ber. m. adr. t. bur
Kleine berichten (minimum) 4,fr.
Rou.vber. en Bedank, (min.) 5,fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanvraag.
Annoncen zijn vooraf te betalen en
moeten tegen den Woensdag avond
ingezonden worden. Kleme be-
I richten tegen den Donderdag noen.
EEN
POSTABONNEMENT 1940
IN BELG1F KOST:
1 Jaar 25,frank.
6 Maanden 13,50 frank.
3 Maanden 7,frank.
AU* Mtdtvakcri tifrt ^intvootdclijh
vooe kun crtikeh.
ZONDAG 24 MAART 1940.
Drukker*Uitfem:
5ANSEN-VANNESTE, Poperinge
iijïiiüviüitiiiiiiniiiiüiiiüiiiiiiiijiiiniiniiiiiiiHiittiiiiiiiiiiiiifiifHit
t Is Paschen!
De glorie van Paaschdag straalt
heerlijk in het hart van allen die
zonder schroom in den vasten ge
meend den kruisweg der boete heb
ben gevolgd. Paaschlicht heeft een
glans die afschampt op al wat on
zuiver en onrein is. De klaarheid
van den verrezene sloeg op uit de
diepte van het edelste graf dat uit
harden steen gehouwen werd. Het
lichtende leven stamt uit den kruis
dood. Wie met den Gekruiste ge
kruisigd en met Hem begTaven werd:
alleen hij is verrezen in Paaschglorie.
Het zal altijd waar blijven: alleen
zij die door donkere nachten durven
marscheeren kennen de vreugde der
dagklaarte. Hoe donkerder uw
nachten, des te klaarder uw dagen.
En wel gelukkig hij die de duister
heid van de nachten heeft aanvaard
wanneer voor hem de dag aanbreekt
waarop geen enkele nacht meer vol
gen kan. Dat wordt de eeuwige
Paaschdag van onvermengde glorie
voor hem. Zoovelen houden van
weifelend schemerlicht en vreezen den
dag die klaar of den nacht die don
ker is.
Schemering is moeder der schadu
wen van onechtheid en onwaarheid.
De waarheid is dat we de duis
ternis moedig moeten verdragen om
de gave van het licht te verdienen,
i Nooit is een mensch door zulken
donkeren nacht gegaan als de ver
rezen Heiland: nu moeten we allen
onze harten naar Hem keeren indien
we het ware licht in ons willen ont
vangen. Door zijn dood overwon
Hij niet alleen den dood maar won
het levenvoor ons en alle menschen
van alle landen en alle tijden.
't Is Paschen.
Na lang en zwaar lijden door de
enge poort van den dood en uit het
graf is de groote en onsterfelijke
vreugde verrezen.
i Langs den weg van veel lijden Is
'een eindeloos geluk ons tegemoet ge
komen.
Al de genietingen tuimelen nutte
loos in den afgrond en al de harde
steenen die op ons zijn neergevallen,
als om ons te verpletteren, hebben
gediend om een kathedraal van heil
zame blijdschap op te bouwen. De
torens zijn gebouwd uit de hardste
beproevingen en het heerlijke lijnen
spel dat uitgroeide tot een steenen
kantwerk is het schoonste specimen
der architectuur van de Goddelijke
Voorzienigheid.
Hoort hoe blij-luide al de klokken
luien omdat het nu Paschen is!
Ge denkt wellicht nog meer aan
de verre kanonnen die donderen over
de wereld en die nu in vele oorden
dood en triestigheid uitbraken! Is dat
wel een Paschen? Is dat Verrijzenis?
Is dat Paaschvreugde en Paasch-
geluk?
Dat de klokken voort blij-luiden om
de heerlijkheid van de Paaschvreug
de, ook al willen de kanonnen niet
zwijgen.
Zou het leven moedwillig moeten
wijken omdat de dood wenscht te
triomfeeren overal en over allen?
Zou het licht zich moeten bergen
achter de grauwe wolken omdat de
duisternis dat begeert.
Zou de waarheid moeten wijken
naar verholen schuilhoeken omdat de
leugen zegt dat hij wil heerschen over
de menschheid?
Zou de liefde zich beschaamd moe
ten terugtrekken in de koude diepten
der afzijdige onverschilligheid omdat
de bijtende haat de volkeren tegen
elkaar opstookt en naar de vernieti
ging voert?
Dat de Paaschklokken luien blij-
der dan ooit over de gransche wereld
en verkondigen met luid geluid dat
het Paschen is: de dag van het nieu
we leven.
Ze hebben het niet geloofd toen
Pius XI vóór enkele jaren zijn smeek
bede richtte tot de christene scharen:
bidden! bidden! bidden! boeten! boe
ten! boeten! 't Klonk zoo machtig
en nog machtiger dan de waarschu
wende weeklachten der profeten uit
het oude testament. Ze hebben niet
genoeg geluisterd naar de gebroken
stem van dien wijzen heilige!
Ze hebben den nacht van vrijwil
lige boete niet aanvaard!
Waar is de dag?
Door dien nacht zal de wereld gaan,
willens nillens. De Paaschvreugde
komt alleszins.
Dit zeggen ons de blijde klokken
van Paschen: geen enkele macht van
de wereld, al ware zij nog verbonden
met de machten der hel, vermag het
de onuitsprekelijke vreugde van het
nieuwe Paaschleven weg te nemen.
Dat leven is en blijft er: alleen hij
die het vrijwillig verwerpt, zal het
Verliezen.
Men vraagt nu alom naar vrede en
men gaat nog altijd voort de wegen
op die ver van den vrede afleiden.
Men vergeet te veel dat de vrede
geboren is in het midden van den
Kerstnacht en tot voleinden groei
Het Duitsche Staatsblad van 19 Maart,
publiceert een verordening van den ge
volmachtigde van het vierjarenplan,
maarschalk Goering, waarin bepaald
wordt, dat de bronzen klokken moeten
worden aangegeven en afgeleverd, ten
einde den voor een oorlog op langen ter
mijn benoodigden metaalvoorraad te vor
men.
Koperen onderdeelen van gebouwen
moeten voorloopig alleen worden aange
geven.
I Het tijdstip der aflevering blijft voor
behouden.
De wegneming en het vervoer der klok
ken gebeurt op rijkskosten.
Na den oorlog zal metaal ter vervan
ging der bronzen klokken beschikbaar
worden gesteld, alsmede een behoorlijke
schadevergoeding voos de klokken wor
sen verleend.
H!ii»!.mii(Miiiiii:iiii>itii,iiimHUiiiiiiiwiiiuiuiimuuffluuu
kwam in den nacht die inviel op het
middaguur van Goeden Vrijdag.
Hoe schoon is de weg van onzen
Vrede: uit de kristalen klaarheid van
de onberoerde hemelen daalde hij van
omhoog neder op aarde in de vreed
zame en duistere stilte van den nacht
te Bethleem, Hij schreed weldoende
aan anderen en zelf vreeselijk lijdend
langs wegen van wee langzaam maar
met goddelijke zekerheid weer om
hoog door zijn leven op de wereld.
In dien nieuwen nacht die over de
aarde heerschte op het volle middag
uur werd Hij om te sterven zeer
hoog verheven en van hieruit steeg
Hij onze menschheid omhoog mede
voerend terug naar de hemelen der
eenvoudige helderheid waar glorie en
vreugde één zijn.
Hij had altijd vrede en schonk al
tijd vrede aan de menschen die van
goeden wil zijn.
Nu doet Hij dat ook nog.
Dat zal Hij blijven doen.
Omdat zooveel menschen niet van
goeden wil zijn: daarom is het geen
vrede.
Naar den vrede leidt maar één weg:
de Zijne.
Een andere is er niet. Wie een
anderen weg volgt verliest den vrede.
Het wordt nooit Paschen voor hen
die de goede baan van het kristelijk
leven niet bewandelen.
Omdat menschen en volkeren zóó
ruimschoots van dien weg zijn afge
weken, heerscht thans de vrede niet.
Het begin en de voleinding van den
wereldvrede zijn te verwezenlijken in
het hart van ieder mensch. De
vrede komt niet van buitenaf: hij is
de schoone vrucht van de gerechtig
heid van alle menschen.
De luister van den vrede is de lief
de: maar tevens ook het licht en le
ven daarvan.
De blijde boodschap van Paschen
is en blijft: vrede door gerechtigheid
en liefde.
NU PAASCHKLOKKEN JUBELEN-
Paaschwater,
DIPLOMATISCHE BEDRIJVIGHEID.
Het afsluiten van de Russisch-Fin-
sche vrede is gevolgd geworden door
een intense diplomatische bedrijvig
heid en door allerlei stellingnemin
gendie zeer verdeeld beoordeeld wor
den.
De bizonderste gebeurtenis der laat
ste dagen is ongetwijfeld de ontmoe
ting van Hitler en Mussolini geweest
aan de Brennerpas. De verrassing van
deze bijeenkomst en het feit dat Sum
mer Welles zijn afvaart naar Ame
rika uitgesteld heeft, gaf aanleiding
tot de algemeene opvatting, dat er
een ernstige poging gedaan werd voor
het herwinnen van den vrede.
RIJKSKANSELIER HITLER
Wie Dinsdag morgen om 7 uur luis
terde naar de nieuwsberichten uitge
zonden door de Vlaamsche Radio,
wilde er bijna geen geloof aan hech
ten toen hij den Spreker volgende
verbijsterende doodsmare hoorde aan
kondigen:
Z. EXC. MINISTER SAP OVERLEDEN
De Heer Sap, Minister van Econo
mische Zaken is op Dinsdag morgen
schielijk overleden tengevolge van
hartvang.
De Heer Sap was een felle strijder
voor de Vlaamsche rechten in onder
wijs, Leger, bestuur en gerecht. Hij
was een leidende figuur in de Katho
lieke Vlaamsche en vooral Landbouw-
en Middenstandsbeweging. Van de
Middenstandsbeweging was hij de be
zieler.
In zake finantieele politiek was hij
steeds tegenstander van maatregelen
die zouden leiden tot inflatie. Het Mi
nisterie van Economische Zaken heeft
hij heringericht en aan de Vlamin
gen en Walen werd een rechtvaardige
plaats ingeruimd. In de laatste maan
den ijverde hij aan de versteviging
van de weerbaarheid van 's lands
economie.
De Heer Sap was een figuur die op
den voorgrond trad en rond wien zich
tegenstellingen hebben ontsponnen.
Hij was een man met gezond oor-
mmmmamm
deeleen rusteloos werker; een des
kundige en bekwame figuur. Zijn over
lijden heeft diepe verslagenheid ver
wekt in het land en vooral in de
Vlaamsche kringen.
Dit treurige nieuws liep het land
door als een stroovuur, en bracht
overal groote verslagenheid bij.
Wie den Heer Sap kende, wilde niet
geiooven dat dit sterk, wilskrachtig
karakter zoo opeens, in een. slag,
heengegaan was.
Maar de pijnlijke werkelijkheid was
er toch; het treurig nieuws werd be
vestigd en volgende bijzonderheden
medegedeeld:
HOE HET EINDE KWAM.
DE LAATSTE STONDEN.
Minister Sap had het weekeind
doorgebracht op zijn kasteel te Beer-
nem, in familiekring.
Maandag voormiddag was hij met
zijn ecntgenoote en zijn jongste kin
deren naar de hoofdstad terugge
keerd.
's Namiddags woonde hij den Ka
binetsraad bij.
Na afloop hiervan was hij des
avonds omstreeks 8 uur in het mi
nisterieel gebouw aan het Poelaert-
plein, waar hij gevestigd was, te huis
gekomen.
(Zie vervolg 2* blad.)
MINISTER SAP
ZIJN WERKKAMER
Intusschen werd uit Rome en uit
Berlijn meegedeeld dat men in de
ontmoeting van den Brennerpas geen
vredesplannen moet zoeken. En ook
van Fransche en Engelsche zijde
wordt vernomen dat de Verbondenen
geen haastige vrede zullen aannemen.
Hooggespannen hoop wordt aldus
vanwege de twee oorlogvoerende par
tijen mei enkele verklaringen vernie
tigd, terwijl berekeningen worden ge
maakt voor een lange strijd en alle
mogelijke eventualiteiten in dien zin
worden onderzocht.
DE KANSEN VOOR DEN VREDE.
En toch blijven de kansen voor den
vrede nog grooter dan die van een
langdurige oorlog. Het is trouwens
heel goed begrijpelijk dat de oorlogs-
voerenden niet mogen bekennen dat
ze de vrede wenschen en er voor ijve
ren. Achter de regeeringen staan de
groote massa's, die met spanning alle
geruchten beluisteren, die een straal
licht brengen in deze duistere tijden.
Nu al, zijn de volkeren weinig geest
driftig voor den oorlog, en moesten
zij zekerheid bezitten dat er in den
zin van een vredesoplossing gewerkt
wordt, dan zou zulks voor gevolg heb
ben dat de massapsychologie zich
hierop zou instellen en bij mogelijk
mislukken van de ingezette vredes
pogingen, zou men alle moeite heb
ben om de zoo moeizaam opgebouwde
oorlogsstemming terug in te voeren.
Als we hiermee rekening houden,
moet dus voorloopig weinig belang
gehecht worden aan die verklaringen
van de oorlogsvoerenden, waarbij po
gingen voor den vrede worden gelo-
genschraft. Het behoort tot de wijs
heid van de regeeringen om in tijden
van onzekerheid, het optimisme der
volkeren met den domper te behan
delen, icant ontgoochelingen hebben
altijd een zeer bittere terugslag.
Er is ook niets absoluut zekers te
voorzien. Zelfs al stonden de kansen
voor een vrede heel hoog en dit is
thans nog het geval, toch kunnen
verrassingen alles weer in de war stu
ren. De duivel is losgelaten en zij die
hem loslieten hebben er de heer
schappij over verloren. De omstan
digheden zijn sterker dun de men
schen. De gewone man-op-de-straat
oordeelt dat het slechts van enkele
menschen afhangt opdat de oorlog
zou een einde nemen. Zoo eenvoudig
is het echter niet.
AAN DEN BRENNER.
Op de plaats waar Mussolini eens
zijn troepen samentrok, om Hitier te
doen afzien van een mogelijke staats
greep in Oostenrijk (1936), daar waar
de nieuwe Zuidergrens van Groot-
Duitschland ligt, hebben de twee dic
tators mekaar ontmoet in een salon
wagen van de Italiaansche spoorwe
gen. Zoo werd ook eens de wapen
stilstand (11 November 1918) in een
spoorwagen geteekend.
Maar of de gesprekken tusschen de
twee Staatshoofden verband houden
met een mogelijke nieuwe wapenstil
stand ofwel betrekking hadden met
een voortzetting en eventueel met een
uitbreiding van den oorlog weten wij
niet.
Wellicht werden beide eventualitei
ten besproken. Zooals reeds herhaal
delijk te verstaan gegeven werd, zal
Italië ten gepasten tijde drukking uit
oefenen op de gealliëerden, om ze tot
een inschikkelijker houding ten over
staan van Duitschland te verplichten.
Zoo is het mogelijk dat aan den
Brenner bepaald werd wat Italië zal
doen, met welke bedreiging een hals
starrige houding van Frankrijk en
Engeland, door Mussolini zal beant
woord worden.
Na de ontmoeting met Hitter, zou
Mussolini zelfs Daladter ontmoet heb
ben te Genua. Dit werd te Rome ge
zegd. Vit Parijs werd dit gerucht ge
logenstraft.
BESLISSENDE DAGEN.
Donderdag laatst is de Lente be
gonnen. Gedurende de Winter is tot
vervelenstoe gesproken geworden over
het komende Lenteoffensief. De Lente
is er. Het offensief nog niet. Het feit
zelf dat de belligeranten nog afwach
ten, kan beteekenen, ofwel dat ze geen
kans zien om tusschen Siegfried- en
Maginotlinie een offensief te ontke
tenen, ofwel dat ze naar een rege
ling zoeken.
Zeker is het dat we thans beslis
sende dagen beleven. Binnen korte
tijd zullen we heel wat meer verne
men over de Brennergesprekken. Na
tuurlijk moet nu in de eerste plaats
HEER GUSTAAF-KAREL SAP,
doctor in Politieke en Sociale Wetenschappenj
Minister van Economische Zaken, Middenstand en Ravitailleer In
Gewezen Minister van Openbare Werken, van Landbouw en van Financiën; Lid
van de Kamer van Volksvertegenwoordigers; Hoogleeraar aan de Katholieke
Universiteit te Leuven; Groot Officier in de Leopoldsorde; Groot Lint in
de Orde van Oranje-Nassau- GrMt Lint van den Estonischen Adelaar; enz.
Maandag om 11 uur voormiddag werd
de rijkswacht van Loker (W. VI.) ver
wittigd dat twee Engelsche soldaten, die
uit de richting van Belle (N. Fr.) kwa
men, op het grondgebied van Dranoeter
waren beland. Drie mannen der rijks
wacht togen op verkenning en na meer
dan een uur zoeken werden ze slapend
aangetroffen langs een veldweg tusschen
Loker en Kemmel, op een drietal kilome
ter van de grens.
Hun beslijkte en gescheurde kleeren
wezen er op dat ze door de Fransche
prikkeldraad- versperring waren gedron
gen. Na ondervraging op het rijkskan
toor te Loker werden ze naar leper over
gebracht.
Uit hun verklaring is gebleken dat ze
Zondag met een auto uit hun kantonne-
ment van Armentières naar de omgeving
van Belle waren gereden, waar ze met
bier en wijn hadden kennis gemaakt.
Of ze nu bij" vergissing, of uit eigen be
weging op het Belgisch grondgebied zijn
beland, zal het onderzoek moeten uit
wijzen. Zij zullen in elk geval worden
geïnterneerd.
afgewacht worden wat de uitslagen
zullen zijn van de Summer-Welles-
Missie. Wellicht komt van Amerika
een nieuw voorstel, die de beslissende
inzet van een vredesoffensief kan zijn.
Ofwel vernemen we de mislukking
van de laatste pogingen die nu inge
zet zijn en breekt weldra het werke
lijke oorlogsoffensief aan.
Optimisme is gerechtvaardigd, doch
we moeten het milderen door ons ge
duld. Zoo besparen we ons zelf bittere
ontgoochelingen. Voorloopig zal Pa
schen alleen de vrede brengen in de
harten van de Katholieken. De Euro-
peesche vrede komt pas later.
(Verboden nadrukj ROSKAM,
Het is met een verzuchting van
vreugde en verlichting dat wij dit
gouden Paaschfeest hebben zien na
deren... Na al die wintersche mlzerie-
dageii van oorlogslawaai en mobili
satie klinkt die Zalige Paschen ons
weer zoo blij in d'ooren als toen we
kleine pagadders waren en de Rome-
klokken luidden over de nieuwe Lente
wereld...
Paschen, Paschen!
Gij volheilige en heerlijkste aller
hoogdagen... Onze menschen hadden
hun Paschen gehouden en met de
vreugde in 't verrezen zielke, zoo
nieuw en versch als een eerste com-
muniezielke, zoo monter en blij, vier
den ze Paschen en nog Paschen...
Eén ei is geen ei! Twee...!
Heel 't leven kreeg het wonder aan
gezicht van vernieuwde zon en vol-
heldere zaligheid...
Paschen het blij feest der Lente, als
de zonne en blomme hun nieuwen
weister nemen, als uw bloed jong en
nieuw van levenswonne klopt, als de
oogen der Grietjes en der Jannekens
aan 't bliksemen gaan, als de brave
menschen hoogdagen, als in de kerk
de jubel van Christus' Verrijzenis
schalmeit in veelvuldig herhaalde al
leluia's, is van eeuwen her een diep-
gegrond volksfeest, met zijn Paasch-
BENITO MUSSOLINI
Va- r,
Heel onverwachts verspreidde zich Zon
dag-morgen het gerucht dat Mussolini
een ontmoeting zou hebben met Hitier.
Op even plotse wijze nam Mussolini Zon
dag-middag den trein te Rome met be
stemming van Milaan.
Kort daarop werd bevestigd dat een
ontmoeting tusschen de twee dictators zou
plaats hebben en dat deze zou doorgaan
aan den Brenner-pas, dus aan de grens
van Italië met het voormalig Oostenrijk
dat thans deel uitmaakt van het Duit
sche Rijk.
De Duce was vergezeld van Graaf
Ciano.
Zondag laat in den avond is de Duce
in zijn extra-trein aangekomen in het
kleine station van Bressanone, dicht bij
den Brenner-pas. Mussolini bleef er dan
verder vernachten. Gansch het stadje was
bevlagd.
Intusschen was het beginnen sneeuwen
en werd de gansche streek in een blank
gewaad gehuld.
De H. von Mackensen, Duitsch ambas
sadeur te Rome, kwam er ook toe.
Maandag morgen is de Duce dan verder
met zijn extra-trein afgereisd naar het
grensstation van den Brenner-pas waar
hij Italiaansche troepen schouwde.
Kort daarop kwam de Fuhrer, verge
zeld van Minister von Ribbentrop, aan
op Italiaansch grondgebied. Hij werd ver
welkomd door de Duce, op hartelijke wij
ze, waarna beide Staatshoofden zich be
gaven naar den specialen wagon van de
Italiaansche dictator.
Mussolini sloot zelf de gordijntjes van
zijn salonwagen. Na een eerste bespreking
onder de beide dictators werd him onder
houd voortgezet in aanwezigheid van
Graaf Ciano en H. von Ribbentrop.
Het onderhoud duurde twee en half
uur.
Te 13 uur verliet Hitler den Brenner.
Ook Mussolini vertrok met zijn extra-
trein te 13.15 u.
Wat tusschen beide Staatslieden beslo
ten werd, is niet bekend en het grootste
geheim wordt erom bewaard.
Wel werden er allerlei gissingen en
veronderstellingen over gemaakt, maar
wij moeten ons beperken tot een kort
overzicht van de beschouwingen door de
verschillende pers-agentschappen en bla
den over deze ontmoeting gemaakt.
Naar Havas meldde uit Rome zotx zich
in de laatste dagen een nieuw feit heb
ben voorgedaan en zou men zich thans
eenigszins op den tweesprong bevinden.
Zelfde Agentschap deelde mede dat men
in zekere kringen de meening was toege
daan dat beide dictators nog een onder-
houd wilden hebben in verband met de I
reis van den H. Summer Welles. Er werd
ook voorgehouden dat een nieuw Duitsch
vredesplan aan den H. Summer Welles i
zou worden voorgesteld. Deze geruchten i
vonden hun logenstraffing in het feit dat
de Duce de H. Summer Welles niet meer j
ontmoette vooraleer deze inscheepte voor
Amerika, alsmede door de Italiaansche
en Duitsche ontkenningen.
Uit Berlijn werd door het D. N. B. ge
meld dat dit onderhoud sedert lang reeds
was voorzien en geheel in het raam is
van dc Duitsch-Italiaansche verstandhou
ding.
In Berlijnsche kringen bleek men ook
te verwachten dat binnen kort een
Duitsch-Italiaansche gemeenschappelijke
verklaring zou afgelegd worden nopens
de huidige politiek in Zuid-Oost Europa.
Men wist er ook te melden dat de beslui
ten getroffen tijdens dit onderhoud een
geweldige draagkracht zouden hebben.
Te Parijs en Rome werd dit onderhoud
in verband gebracht met een nieuw
Duitsch vredesoffensief. Alle Fransche
bladen waren eenparig om een vrede te
verwerpen die de veroveringen van
Duitschland zou wettigen.
Het gerucht deed ook de ronde dat H.
Daladier de H. Mussolini zou ontmoeten
te Genua. Van Fransche zijde werd dit
gelogenstraft. Het gebeurde ten andere
ook niet.
Naar de Rotterdamsche Courantzou
vooral het Zuid-Oost-Europeesche vraag
stuk op den voorgrond zijn getreden, dat
waarschijnlijk Duitschland en Italië een
gemeenschappelijke verklaring zouden af
leggen waarbij zou worden gemeld dat
Italië actief zou optreden zoo de geallieer
den zouden pogen van oorlogsuitbreiding
in die gewesten voort te zetten, wordt
zelfs een toenadering tusschen Italië en
Rusland voorspeld, maar wordt toch be
vestigd dat Italië althans nog niet zou
Ingrijpen In den oorlog.
De Telegrafo meldt dat Italië nog
niet zinnens is zijn politiek van non-
belligenrentie prijs te geven.
Uit Londen meldde Belga ook nog dat
Duitschland wil verhinderen dat het oor-
logstooneel zich zou uitbreiden bulten het
Westerfront.
In de Glornale d'Italialogenstraft
Gayda dat Mussolini een vredesoffensief
zou patroneeren. Mussolini, verklaart de
dagbladschrijver verder, heeft reeds ge
noeg gewerkt voor den vrede en zijn actie
zal zich bepalen bij de bescherming van
de Italiaansche belangen. Mussolini wil
den vrede maar een vrede die steunt op
positieve elementen en niet een vrede
tot allen prijs. Het onderhoud van den
Brenner had, naar H. Gayda, geen vre
desoffensief op het oog.
Voor verdere beschouwingen over de
ontmoeting Hitler-Mussolini, zie het arti
kel van onzen medewerker Roskam
en uit dank om de mooie eieren die hij
voor onze kleine meebracht, krijgt hij «UiVere blijhs.d.
eieren, Paaschbrood,
Paaschspelen, enz.
Paascheleren!
Uit het ei springt het kuiken en
het hoen legt een ei. Daarom is het
ei altijd het zinnebeeld geweest van
het ontspringend lenteleven en tevens
het beeld van de schepping, en zelfs
een kind stelt zich de vraag: Vanwaar
komt dan het eerste el? Of was er
eerst een hoen en dan een ei?
De Chineezen, 700 jaar vóór Chris
tus, gaven reeds aan elkaar Paasch
eleren ten geschenke. Ze werden in
alle kleuren geschilderd. Doch het
mooie roode ei was steeds het sym
bool der liefde en in Rusland was een
rood ei het symbool van den bebloe
de n Christus.
Het oude Paaschfeest of Lentefeest
was in aloude heidensche tijden, bij
onze Germaansche voorvaderen, het
feest der Lentegodin van Ostara. Pa
schen klinkt dan ook nog in 't Duitsch
Ostern en Eastern in 't En-
gelsch.
't Jonge volk gaf mekaar eieren ten
geschenke als zinnebeeld van liefde
en huwelijksgeluk. En als ge iets aan
uw zoete liefje geeft dan wilt ge toch
dat 't zeer mooi is, zeer goed, 't
schoonste en het beste. Daarom werd
't ei versierd met spreuken, met bloe
men, het hoenderei werd een choco
lade ei. De Paaschklokken kwamen
er bij te pas, de eendjes en hoentjes...
zoodat dit artikel een heele winstge
vende Paaschcommercie geworden is.
Het eieromhalen door 't kerkevolk
is ook al eeuwen in de mode. Alle
bonte en guitige volksvooizekes klon
ken op, de Goede Vrijdag ratel klab-
berde langs de landswegeltjes en de
eiermanden geraakten vol. Wat werd
er dan al niet gezongen:
Vrouwke, vrouwke doe uw best
haal een eike uit het nest
van die witte hennen
God zal ze kennen
een ei is geen ei,
't tweede is een half el
en 't derde is een Paaschel.
Eierspelen bestonden er ook links
en rechts. Zoo had je daar b. v. het
eiertikken. Men tikt met de eiers elk
langs den scherpen of stompen kant
tegen elkaar. Wiens ei breekt is ver
loren en moet een pand betalen. Het
eierzoeken is vooral in Vlaanderen
hoog in eere bij de kinderen en zij
moeten het als groote schoone kinder
vreugde hoog in eere houden. Ge moet
trouwens maar eens denken hoeveel
genoegen ge er zelf aan beleefd hebt,
in uw eigen kleuterjaren.
Bij ons komen de eieren van Rome
en zijn een blijk van de houwe trouwe
""mee ons volk aan onzen dier
baren Paus van Rome blijft gehecht.
In Duitschland komen de eieren van
den Paaschhaas, het Paaschkonijn of
de Osternhasen, en dit wel om een
dubbele reden: de haas is als het zin
nebeeld der levensvruchtbaarheid en
daarbij was het in de Germaansche
tijden een heilig dier. Het was voor
hen een vogel die door Ostara in een
vier oeter werd veranderd. En op het
fees, van zijn schutsgodin werd hem
de gunst toegestaan eieren te kunnen
leggen, hoendereieren natuurlijk!
Ook het Oostervuur, Paaschvuur of
Lentevuur stond bij onze voorvaderen
hoog in eere. Een zacht stuk hout
werd tegen een hard gewreven om
vuur te maken of men sloeg het vuur
met staal uit een kei.
Dit oude Paaschvuur kreeg in de
kerk een christelijken zin, lijk de
kerk ten andere al die oude gebrui
ken verkerstende en wijselijk aange
past heeft in het nieuwe ware geloof
onzer voorouders. Hier en in Holland
bestaat nog op sommige plaatsen het
oude Paaschvuur, en in Duitschland,
waar men tegenwoordig van hooger-
hand niks beter wenscht dan dat alia
kersten geloove en christen zin zou
den verdwijnen, zal men tegenwoor
dig wel met veel liefde en veel tam
tam tot de oude Germaansche, doch
totaal heidensche volksgebruiken te-
rugkeeren.
En het Paaschwater dan! O! aller
liefste lezeressen, gij die zooveel ver
wacht van haarwater, reukwater,
crème en consoorten, 't Paaschwater
ware een artikel voor U! In den vroe
gen morgen trekt het jonge schoone
ofte zwakke geslacht nog naar beken
en bronnen om water te scheppen.
Ze wasschen er zich in en 't water
brengt niet alleen schoonheid, maar
ook geluk. Dit Paaschwater moet ge
schept worden aldus de oude for
mule! uit een stroomende beek,
tusschen 's nachts ten twaalven en
den opgang der zon terwijl het vol
gende spreukje wordt opgezegd:
Dit water schep ik,
Christus' bloed aanbid ik,
Dit water en bloed
Zijn voor 77 soorten koortsen goed.
Ook het oude heidensche Paasch
water kreeg in de Kerk zijn eigen
schoone zending en het wijwater
wordt bij leven en sterven zeer veel
vuldig gebruikt.
Paschen is dus wel een echte feest
dag, een bron van welige blijdschap.
Pasc,.en, Paschen,
luide klinke
nu de stem
van vlerke en vinke.-
dicht Gezeile ergens. Luide en verre
op alle groenenae horizonten huivert
een lied van zonne en wonne: Lente!
Lente! Verrijzenis!
Doch op dit hoogfeest der heerlijk
ste verrijzenis, de opstand uit het graf
van Jezus Christus, onzen Lieven
Heere, is alle vreugde van Paascheie-
ren en Paaschzunne een beetje ver
guldsel en veróakseï, als cr daar diep
.n uw hart geen ar.dere Lente is ge-
a, geen ander bronne borrelt van
Tan baby een hartelijke zoen. Waar, met
Paschen het Paasch.haasje gevierd wordt,
dat zuilen onze lezers wel vinden in het
hïernevenstaande artikel: Jubel in 't
volksche Paaschfeest
Blijheid, Paaschvreugde, bovenmate.
Ik zal het anders zeggen. Als go
uw Paschen neit gehouden hebt, ken*
ge de Paaschvreugde niet 1 L. J,
