X
I
IS
jli
nil
J||t
if
m
i
a [i
ft ,1'ijl
STADSNIEUWS.
VERSCHILLIGE TIJDINGEN.
MENGELINGEN.
mM\
VS
stoken yan gemeenschap met de beschaving en zonder
letterkunde, vergeten had dat er boeken bestonden,
en niets meer las.... niets meer.
Men moest dus eerst en vooral eene letterkunde
daarstellen, die het vlaamsclie volk kon verstaan en
beminnen.
Welke vorm, om dat doel te bereiken, moest er
aan die letterkunde gegeven worden
De jonge baanbrekers konden er zich niet in be
driegen. Zij zouden eene eenvoudige en duidelijke taal
gebruiken, vrij van alle gemaakte kunstgrepen, van
eenen al te gezochten stijlzij zouden hunne ingevin
gen reclitstreeksch putten uit dat volk, uit welks schoot
zij geboren waren en dat zij tot in het hart kenden
zij zouden de zeden van dat volk schilderen, zich ver
eenigen met de vreugde in zijnen huiskring, met zijn
lijden en zijne hoop op eene betere toekomst; zij zou
den in dat volk den moed en het gevoel zijner waar
digheid wakker maken, door de geestdriftige opdelving
der roemrijke feiten onzer voorvaders zij zouden eer
biedigen wat het vlaamsclie volk bemint en eerbiedigt
godsdienst, vaderlijk gezag, huwelijkstrouw en de
kinderlijk-eenvoudige eerbaarheid zijner zeden, die
door eeuwenlang ongeluk, den stempel eener vrees
achtige strengheid droegen.
(Vervolg bij naaste.)
Zondag morgend was er in de stad van niets
anders spraak dan van den zonderlingen vond
dien men kwam te doen in het portaal der
herberg den Beer, bewoond door Jules Van-
houtte en zusters.
Een wichtje dat slechts eenige weken oud
was had daar neergelegd en onmenschelijk
verlaten geweest. Groot was de verwondering
der huisgenoten toen zij het arme schepseltje
ontwaarden. Aanstonds werd er kennis van
gegeven aan wie het behoort, doch tot nu toe
zijn de opzoekingen om de plichtige te kennen
vruchteloos gebleven.
Het kind heelt in het doopsel den naam van
Maria ontvangen en de burgerlijke Overheid
heeft het den familienaam van Quinrinus
gegeven.
Nous venons de recevoir la lettre suivante que nous
nous empressons de communiquer a nos lecteurs:
verdrijven wilde. Zij ging een gesprek met hem aan
en vroeg hem hoe hij het stelde. Hij antwoordde met
weinige woorden dat hij wel is waar beter was,
maar zich nog voor lang niet in staat gevoelde zijn
gewonen arbeid te hernemen, dat deze hem nu nog
zwaarder en lastiger voorkwam dan voortijds, en
waarhenen hij blikte hij niets anders te gemoet zag
dan lijden en kommer.
Het zou mij toch verwonderen, hernam Brigitta,
dat een zoo behendig man, als gij, mijnheer Metsys,
op geen andere wijze uw brood kondet verdienen, dan
met dezen onbeschoften arbeid.
Anders heb ik niet geleerd» mijn vader was
een smid
THelnu, gij hebt anders niets geleerd, maar uwe
gelukkige natuur heeft u tot leeren bekwaam gemaakt.
Zijt gij dan geen meester in het luitenspel Meent gij
dat men uw tralie-werk niet kent En hebben uwe
teekeningen niet gansch Antwerpen in verbazing ge
steld
Ach, zwijg antwoordde Quinten mismoedig.
Gewis, antwoordde de vrouw, en ik heb met
mijne eigene ooren gehoord dat meester De Brindt
uwe beeldekens voor een deftig en veel belovend werk
aanziet.
De Brindt, zegt gij vloog Quinten op, en het
purperrood glom op zijn gelaet.
Ja, de oude De Brindt. Zijne dochter, jufvrouw
Margareta, heeft hem over eenige dagen uwe beelde
kens getoond. Zij liep zoodra zij dezelve van de hospi
taalgasten bekomen had er mede naar boven bij haren
vader.
Quinten's borst bruischte op maar zijne oogen
staarden duister ten gronde. "Verder zeide hij,
wanneer vrouw Brigitta eene wijle ophield.
Wel, verder weet ik niets, tenzij dat de vader
uw werk geprezen en de dochter met haren bruide-
Société de de Concorde,
PROGRAMME
du Concert qui sera donné Ie 12 Juin 1881, a 6 heures,
par la musique du 4e Rég' de Landers, sous la direction
de M. Th. Coutelier.
1. Marche Millitaire sur les Mousquetai-
res au Couvent.
2. Le Camp clu Drap cl'orOuverture. Humblet.
3. La mignönne. Polka. Dewitte.
4. Gavotte, $tépha'nie. Czibulka.
5. Fantaisie sur le Petit Due. Coutelier.
6. Le Chant d'Eyménée, Valse. Czibulka.
7. Pot-pourriPopulaire. Couteler.
Réception de M. le Gouverneur Heyvaert
a Roulers.
gom, of wat hij is, twist daarover gehad heeft.
Met meester De Bos over mijne beeldekens
Of, over u, wat weet ik dat. Ik hoorde haar
hevig in de kamer twisten zag haar gansch vertoornd
dezelve verlaten en als zij door den gang ging zij
zag mij niet, want. de gang is donker en ik stond ach
ter de kas, nevens de trapdeur, dan hoorde ik haar
zeggen Ik wilde dat De Bos een smid ware, en
Quinten een schilder
De jongeling sprong op Heeft zij dat gezegd en
zijne wangen gloeiden, zijn oog vonkelde Ik zou
een schilder zijn vrouw Brigitta Ik een schilder
Ja ik zal ik wil het en God zal mij de genade
geven. Hij was zijn eigen geen meester, sprong naar
de schuif, nam er al het geld uil dat er in was, en
drukte het de brengster der goede mare in de hand.
Hij wist nietwaar .hij. was, noch wat er in hem om
ging. Margareta liad zich over hem geuit, zij had den
wensch uitgedrukt, die de eenigste bedinging van eene
toekomende verbintenis was!De vernuftige tus-
schenkomster verwijderde zich dankbaar en besloot
het jonge paartje op het beste te dienen. En Quin
ten, overstelpt van vreugde, dacht aan niets anders
dan hoe hij het voornemen zou ten uitvoer gebracht
hebben dat Margareta's woorden, als eene vuursprank
uit zijne ziel had geslagen.
Ja, schilder wilde hij worden Dit was het, dat
reeds lang en smartelijk zijne ziel bewerkt had thans
was het hem klaar geworden, hij wist wat hij wilde,
weinig bekommerden hem de hinderpalen noch zijne
armoede, noch zijn nederige stand, noch de mangel
aan onderrichtingen onderstand. Hij wilde schilder
wordenMargareta had het gezegd, en hij zelf dit
lang gevoeld. Van nu af had hij geene andere streving-
meer dan de kunst en de liefde.
(Wordt voortgezet.)
-V k
i 1
W 'V will
Schaerbeek, 7 Juin 1881.
Monsieur l'Editeur,
En lisant le N° 15 du 8 Mai dernier de votre journal, j'y ai vu
avec le plus vif intèrêt une poésie intitulée: Eet doode Hondje.
Je prends la liberté de rp'adresser a votre journal pour vous
informer que je ne saurais assez remercier le spirituel auteur
H. D. de la poésie que ma statue, qui se trouve au musée
d'Ypres, a pu lui inspirer.
Je dois avouer qu'indépendamment de la satisfaction que j'ai
éprouvèe de voir mon i-dée traduite dans un langage poétique,
je suis heureux de pouvoir en féliciter l'auteur.
Agréez, Monsieur, l'assurance de ma considération très-dis-
tinguée.
ED. LEFEVER.
Nous avons été a Roulers et nous en sommes revenus enchan-
tés de ce que nous y avons vu. A 11 h. 35, une foule énorme
saluait de vigoureuses aeclarnations l'entrée en gare du train
spécial qui amenait M. le Gouverneur de la Flandre Occidentale.
M. le notaire De Brouckere, président de la Commission des
fètes, reqoit M. le Gouverneur et lui présente M. le Bourgmestre
Mahieu. Apres quelques paroles de bienvenue, dites parM. De
Brouckere desa voix chaude et vibrantele cortége, composé
de 32 sociétés, défilé devant le Gouverneur; puis suivent les
voitures contenant les autoritéé,
Tout le long du parcours ce ne sont qu'aqclaniations et ova
tions. A chaque instant la calèche de M. le Gouverneur s'arrête.
Des jeunes fllles, aussi gracieuses que modestes, parmi lesquel-
les nous remarquons Mesdemoiselles Vandamme soeurs, De
Brouckere et C. Vermeulen, lui offrent de splendides bouquets.
M. le Gouverneur, pas plus que la foule qui l'acclame, n'a l'air
de s'apercevoir qu'il pleut.
Voilé, le cortége arrivé a l'Hötel-de-Ville. Douze charmantes
fillettes, liabillées de blanc et portant en sautoir une écharpe
bleue oü on lit: Ecole communale, offrent A M. le Gouverneur
une corbeille de fleurs de toute beauté, une ravissante fillette,
Mlle Van Maele, se détache du groupe et prononce de sa voix
argentine le petit compliment que voici:
Monsieur le Gouverneur,
Les élèves de l'école eommunale de la ville de Roulers,
guidées par les sentiments de la plus profonde gratitude et da
la plus vive affection, voui prientd'accepter cette corbeille de
fleurs. Puissent-elles vous dire que la jeune génération qui
fréquente les écoles officielies aime et respecte le protecteur
zêlé et dévoué des enfants; et elles garderont une éternelle
reconnaissance a Monsieur le Gouverneur de la Flandre Ocei-
dentale.
Ensuite a lieu la réception de toutes les autorités. Une grande
quantité de bouquets encombre une partie de la salie. Signalons
la corbeille de MM. Lucien et Henri Tant, et les bouquets de
M. Van Gheluwe-Lenoir, de L'usine De Brouckere frères M.
et Mme Heyvaert,et enfin celui de L'Inspecteur cantonal et les
membres du corps enseignant de Roulers qui sont tout simple-
ment de vraies merveilles.
La réception terminée, M. le Gouverneur visite les établisse-
ments communaux, les écoles primaire et gardienne, les filatures
et le laboratoire provincial de chimie agricole, et se rend 4
heures au Café de Commerce oü se dresse la table autour de
laquelle bientöt, viendront prendre place les 160 convives. 11 nous
suflïra de dire que le banquet était parfait et, on ne peut mieux
servi. Nos compliments A qui de droit.
Le moment des toasts arrivé, M. le Notaire De Brouckere se
léve et, en termes éloquents, comme il sait en trouver, porte la
santé de M. le Gouverneur. Nous regrettons de ne pouvoir re-
produire cette improvisation si chaude et a la fois, si remplie d®
sentiment a la fois. Avec un tact parfait M. De Brouckere évoque
la mémoire du père de M. le Gouverneur qui, A force de sollicitude
pour son fils, en a fait une des sommités du pays. II exprime A
M. le Gouverneur toutes les sympathies qu'éprouve la popula
tion de Tarrondissement de Roulers, pour son administration si
loyale, si sincère et si intelligente, et termine en buvant a 1®
santé de l'homme et du Gouverneur.
Un tonnerre d'applaudissements accueille ces paroles, saluées
par l'orchestre qui entonne avec vigueur l'hymne national.
M. le Gouverneur se léve et remercie, en quelques paroles
empreintes d'une réelle émotion, M. le président des bonnes
paroles qu'il vient de prononcer A la mémoire de son regretté
père. Dans un élan superbe il s'écrie: Oui! mon père a voulu
faire de moi un homme, et je tache d'être un homme. M. le
Gouverneur promet alors de faire pour l'enseignement moyen
ce qu'il a fait pour l'instruction primaire. Si j'étudie, dit-il,
dans le silence du cabinet, la question d'enseignement, j'aime
aussi a l'étudier sur place; et j'espère rester assez longtemps A
la tête de la province poür jouir des succes que doit nous ap-
porter une instruction saine, solide et exempte de toute idéé
rétrograde.
Pendant plusieurs minutes la salie tremble sous les trépigne-
ments et les applaudissements de l'auditoire.
M. Vande Weghe boit ensuite A la presse, toast auquel répond
M. Victor Hallaux avec sa bonne humeur habituelle. La série
des toasts se termine alors par celui de M. Vanneste de Vive-St-
Eloi, qui, au nom des libéraux campagnards, boit A l'énergique
administration de M. le Gouverneur.
A 10 h., le cortége du matin se reforme et reconduit la gare
M. le Gouverneur, dont la calèche est entourée d'une véritable
forêt de lanternes vénitiennes. La gare est littéralement bondóe
de monde. Nous y remarquons avec bonheur le beau sexe qui,
en agitant ses mouchoirs, n'hésite pas A se joindre nous pour
saluer le départ du train par de vigoureux: Vive Monsieur le
Gouverneur! Leve Heyvaert!
En somme, fête parfaitement réussie. M. le Sénateur Solvyns
peut voir que ses discours ultramontains au Parlement n'empé-
chent. pas les électeurs de son arrondissement de penser autre-
ment que lui; et MM. les Conseillers communaux qui ont montró
tant de tact en s'abstenant de paraltre A la réception officielle,
ont pu s'apercevoir qu'ils trouveront sur leur chemin des hom
mes pour leur tenir tête au mois d'Octobre prochain.
Moord. Dinsdag 11, omtrent 3 ure 's morgens had een
gevecht plaats in eene herberg te Becelaere, tusschen eenige
jongelingen van Wervick en anderen uit de omstreken van
Terhand een jongeling van dit laatste gehucht heeft eenige
messteken bekomen die zijne dood veroorzaakt hebben.
Eergisteren reeds hebben een aantal Wervickanen voor den
instruktierechter verschenen, en gisteren verschenen er een
dertigtal van Becelaere en Terhand.
S »3*ïJ svïiichton. Eene groote opschudding heerscht
tusschen de duivenmelkers te Charleroi. Drie groote prijsvluch-
ten hadden zondag plaatsde duiven werden opgelaten te
Etampes. te La Ferté en te Creil. Zondag morgend omtrent
8 ure, toen de duiven reeds opgelaten waren e Etampes, borstte
een hevig onweer los. De duiven geraakten van den we^ en 's
zondags kwam er met eéne te huis. Maandag morgend zim drie
duiven m den erbarmelijksten toestand aangekomen Meest al
de anderen mogen als verloren beschouwd worden er waren
niet minder dan 15,000 duiven op reis.
Bij de bijzonderheden, die het jaartal 1881 aanbiedt, kan men
de volgende voegen Telt men de twee eerste cijfers 1 en 8
samen, men heeft 9 de twee laatste, 8 en 1, geven samen ook 9:
die twee uitkomsten geyen door samentelling 18 of de eerste helft
van 't jaartal, terwijl zij door vermenigvuldiging 81 of de tweede
helft uitmaken Voorts leest men 't jaartaf verkeerd ofTmge
keerd altijd 1881, D
De vorsten van Europa zijn naar orde van leeftijd gerang
schikt als volgtv 6
Wilhelm I, keizer van Dmtschland 33
Paus Leo XIII
Willem III, koning der Nederlanden
Christiaan IX, koning van Denemark
Alexander II, keizer van Rusland
Victoria, koningin van groot Brittanië
Karei I, koning van Wurtemberg
Albert, koning van Saksen
Oscar II, koning van Zweden
Frans Joseph I, keizer van Oostenrijk
Leopold II, koning van België
78
6S
62
62
61
57
52
51
49
45
