SOCIÉTÉ DE GARDES CIVIQUES D'YPRES. YERSCHILÜfiE TIJDINGEN. signaler 1'apparition d'un nouveau Cours de piano, ou exercices résumant tout le mécanisme du clavier, dont l'auteur est M. Charles De Wulf, un des artistes les plus estimés de notre ville. L'ouvrage didactique qu'il publie marque un progrès réel dans l'enseignement du piano. Son système, loin d'être la complication de ce qui existait déjh, en est, au contraire, la simplification la plus grande. C'est a ramener a un même ordre d'idées toutes les difflcultés possibles au piano, qu'ont tendu ses efforts. Après Clemeriti, Czerny et d'autres encore, M. Wulf a trouvé le moyen d'arriver a la virtuosité mieux et en bien moins de temps que ses devanciers. 5e Tir de la période d'été. 27 Juin 1881. AUXPOINTS Ligy Félix. A. Dumon. Ch. Deweerdt. Vandermarliere. Vantholl. AU BLANC. Swekels Léon. La Fin du Monde. Ces savants ont vraiment une manière a eux d'annon- cerles clioses. La semaine dernière, un honorable membre de l'Aca- démie des sciences faisait part a la docte société, le sourire sur les lèvres, et avec. une grace toute char mante, que ce petit globe, passablement humide qui se promène dans l'espace depuis des milliards d'années et que nous nommons prosaïquement la Terre, allait éprouver prochainement de tels heurts et de tels trem- blements, qu'avant la St-jean nous serions tous réduits en miettes. Rien que cela pour le quart d'heure Brrrrcombien en lisant ces lignes vont com- mencer a trembler dès maintenant. Ah Monsieur l'Académicien, qu'aviez-vous besoin de nous faire cette révélation si peu encourageante La vie n'est pas toujours belle, c'est vrailes cail- loux blancs qui, selon la manière antique, marquent les jours heureux, sont assez rares, sans doute mais malgré tout, l'homme tient a partir le plus tard pos sible, et voila que la bouche en coeur, on nous annonce que nous n'en avons plus que pour quelques semaines c'est raide Des heurts, des tremblements de terre et tout ce qui s'en suit, en vérité, nous sommes dans de beaux draps je sais bien que la complainte du Juif-Errant fait dire au Christ et non deux mille ans, ont soin de nous faire remar- quer ceux qui regardent cette prophétie sans non d'auteur, comme parole d'évangile, Quoi qu'il en soit, beaucoup auront du mal d se faire a cette idée. C'est done affaire entendue, il faut déguerpir; mais comment allons-nous faire le saut périlleux; voila ce qui serait bon de connaitre. S'il n'y avait que la perspective, infiniment désagré- able, d'un colossal tremblement du globe, je dirais, jusqu'è, un certain pointc'est prévu. Depuis trente ans, tous les géoloques nons assurent pas de visu que l'applatissement des pöles s'ac- centue et qu'a un moment donné, vingt ou trente siècles, peut-être, le centre de gravité se trouvant déplacé, la Terre roulera dans l'abime éternel et ira je ne sais oü. II y a le trémolo interne, dü a l'effroya- ble brasier qui gronda en fusion au centre de la Terre, océan de feu mille fois plus vaste que toutes les mers réunies puisqu'on n'a pas craint de le comparer a une orange dont la crodte terrestre serait seulement la pelure lave incandescente dont les fureurs se sont parfois fait si désastreusement sentir par le cratère des volcans. Bientót alors, comme un simple obus, fabriqué dans nos arsenaux, la Terre éclatera-t-elle. Et des débris chassés dans tous les directions, entrai- neront-ils, d'après les lois de l'attraction, notre sa tellite La lune subira-t-elle notre malheureux sort Nous verrons bien. C'est égal m. l'Académicien vous pouvez vous vanter d'avoir mis bien des cervelies k l'enver. Quelques jours a peine se sont écoulés depuis lors, et déjk les e'ffets les plus multiples de cette révélation se font sentirs. Les mairies sont prises d'assaut par la jeunesse désireuse degoüter. avant le dernier jour, les douceurs de 1'ymen. Et, comme dans la chanson d'Edouard Plouvier, les amoureux tiennent a s'en aller sous l'oeil des cieux deux par deux Quel progrès au point de vue de la reproduction, si nous ne devions finir de sitöt Tel, qui jusque-la, a fait un dieu de l'argent, se demande s'il n'est pas temps de jouir largement des derniers moments, qui lui restent a vivre, avant le cataclysme et de ne plus songer a ces trésors moné- taires si péniblement amassés que le choc annoncé va changer en lingot reproductif. Tel autre, lancé a fond de train dans des procés plus ou moins équitables, s'arrête en songeant que le jugement prononcé, contre des adversaires, ne recevra point de jamais son éxécution. Un chef de maison sua le donner ses huits jours a son domestique, qui le vole, se dit que ce n'est pas le peine de faire connaissance avec un nouveau visage, et le larron continue tran- quillement la série de ses méfaits. En apprenant la prochaine culbute, les ministres des tous les états européens se sont pamés d'aise, non a cause du dénoue- mi nt final, mais afin de tenir en échec la meute des opposants. Nous demandonsque tel projet de loi passé avant les vacances. Compte la-dessus mon bon homme, pense l'ex- eellence et de sa voix la plus ironique Je prie la Chambre de remettre la discussion a trois mois... Pourqoui pas a trois ans Dites tout de suite a la fin du monde Et les ministres rient comme de petites folies. Est-ce bien le peine de donner une tripotée a ces damnés Turcs, demande la Grèce a l'Europe Est-il urgent de commencer nos réformes, soupire la Porte A quoi bon laisser ces deux nations s'égorger répète l'Angletterre, puisque La plus vexée est l'Allemagne. Avoir passé un demi- siècle a preparer sa vengeance contre la France, avoir battu cette nation au prix de tant d'efforts, sans venir a bout de la ruiner mettre tout en oeuvre pour re- commencer a la première occasion, sous le prétexte le plus futile, et échouer dans mille cinq cents heures N'est ce pas du guignon Je termine car je n'ai que le temps tout juste de faire mon testament. Mais j'y songe, k quoi bon S. L. Middel om goed hooi ie bekomen. Na dat het gras afgemaaid is, laat men het eenen dag in zijne zwatten liggen alsdan eenen droogen kant bekomen hebbende, keert men hetzelve 's ander daags zoo haast den dauw verdwenen is, en spreidt men zoo veel mogelijk hetzelve open na dat het een paar uren gelegen heeft, keert men het nog eens, en omtrent den avond verzamelt men het op kleine scher pe hoopkens en laat men deze staan tot 's anderdaags 's namiddags dan keert men dezelve op zulke wijze dat het bovenste dient voor den voet en het onderste voor den top, en alzoo is alle dagen dezelfde bewerking te verrichten. Nochtans, naar mate dat het hooi droogt, vermeerdert men de hoopkens, tot dat het droog genoeg is om in groote hopper gezet te worden welke moeten goed en scherp opgemaakt zijn, opdat de regen er niet kunne indringen, ook behoort men ze vast toe te sluiten met eenen band die men van hetzelve draaitalsdan laat men het staan tot dat het bekwaam is om ingezameld te worden. Het hooi op deze wijze behandeld zijnde, behoudt al zijn voedsel, kleur en gewicht, blijft bevrijdt van den regen, terwijl van hetgeen dat blootgesteld is aan de lucht, de zon en den regen de beste voeddeelen opge- slopt worden, en gevolgenlijk vele van zijne hoedanig heden verloren gaan. Festival. De stad Doornik noodigt al de muziek - en zang maatschappijen van het land en den vreemde uit, om deel te nemen aan een festival van harmonie, fanfaren en zang, die zal plaats hebben den 18 Septem ber aanstaande. Er zijn medalien en premien, te zamen voor 5000 fr. te winnen. Een tombola van schoone gouden remontoiruurwerken zal aan de bestuurders der deelnemende maatschappijen worden aangeboden. De kermis van Brussel zal voortaan, en te be ginnen van dees jaar plaats hebben den 3en Zondag der maand Augusti. Volgens het schijnt zou het gou vernement voornemens zijn aan de hoofdstad toelagen van 30 a 50,000 frank te verleenen voor die feesten. Allerlei. Ziehier hoe men in Holland turbot bereikt. Men legt den visch in eenen houten kom of pot, doch der wijze dat hij den bodem niet raakt en daarom legt men onder den kop en den staart kleine stukjes houL Men giet dan den pot vol met kokend gezouten water en stopt hem met serveeten. Een uur nadien is de visch genoeg. Zekere heer M., die een hoofd heeft zoo glad als een ijsbaan was bij eene familie te eten gevraagd. «Jantje, zegde de moeder, als M. M. komt moogt ge niet spreken van zijn haar, hoort ge, ik verbied het u. Aan het diner komt Jantje in het salon, waar de genoodigden zijn, blijft voor M. M. staan en zich tot zijne moeder wendende, roept het uit Waarom mamatje, hebt gij mij verboden van het haai van M. M. te spreken Hij heeft geen enkel haarken op zijn hoofd Een heer die van tafel kwam, waar hij misschien wat ferm had binnen genomen, richtte de volgende toespraak tot zijnen hoed, die hem van 't hoofd gevallen was «Daar ligt gij, ellendige, oja! maar ik zal u niei oprapen, o neen want moest ik mij zoo ver vernede ren, dan zou ik willicht vernederd blijven, en wanneer ik daar zou liggen, o ja, zoudt gij mij ook niet oprapen o neen Waarop onze redenaar zijnen armen hoed liet liggen en zijnen weg vorderde zoo goed hij kon. Une boutade amusante du Don Quichotte: On demande a une miguonne et piquante fillette le nom de son père. Ma foi, dit-elle, chacun 1 appelle sa facon et c'est a ne pas s y reconnait're. Quand nous sommes seuls, maman l'appelle hugêne. S'il y a du monde elle di t; mon mari. won oncle l'appelle: mon ami. Ma tante dit: gros bèta. Mon parrainl'appelle: mon vieux complice. Quand maman est sortie, ma bonne l'apelle vilain monstre. Les gens qui viennent le nomment M. Bernard. Les gens de la campagne demandentM. le Notaire. Moi, je lui dit tout simplementPapa. Tu marcheras toi-même, Pendant plus de mille ana. i Aanhouding, Over eenige dagen heeft een inwoner an Luik, in de statie te Namen, zijne dochter doen aanhouden, ie op het punt was met 50,000 fr. uit 's vaders kas, naar Parijs t vertrekken, waar een student van Luik haar afwachtte. Eenige cijfers. Indien men de prijzen der voor werpen op de algemeene markten beschouwt en wel bijzon derlijk de landbouwvoortbrengselen. stelt men vast, dat terwijl de prijzen der groeiende eetwaren, der grar.en, bij voorbeeld, in lange jaren slechts onbeduidende verboogingen ondergaan hebben, altijd tusschen weinig veranderbare scheidlyne blij vende, de prijzen der vleeschvoedsels gedurig verhoogen. Hieromtrent zullen wij eenige cijfers aanhalen, ontleend aan een zeer merkwaardig werk La transformation des moyens de transport, dat de academie van zedelijke wetenschappen van Frankrijk verleden jaar bekroond heeft, en dat uit de pen komt van den heer de Foville, oud-leerling van de Polytech nische School, tegenwoordig bureelhoofd bij het ministerie van financiën in Frankrijk. Volgens den heer de Foville, zijn sedert 1825 tot in 1875 de volgende veranderingen ontstaan. De grondeigendom is 150 0/o verhoogd de vleeschvoedsels 90 0/o de groenseleetwaren 30 0/o de inlandsclie dranken 45 0/0- Gedurende hetzelfde tijdstip is er verlaging geweestop de ingevoerde kruidenierswaren 15 0/o, op de mijnstoffen 35 0/o op de geweefsels 50 0/o op de scheikundige voortbrengselen, glazen en papier 45 0/q. De andere voortbrengselen zijn staande gebleven. De dagloonen hebben in ditzelfde tijdstip eene verhooging van 75 O/'o ondergaan en de vervoerkosten zijn 60 o/0 verlaagd. Maar daar in denzelfden tyd de koopwaarde van het geld 25 0/o verminderingen de volgenden dat de ware prijsvermin deringen de volgende zijn Wat de landbouw aangaat: De grondwaarde is 87,5 0/o vermeerderdde vleeschsoorten 42,5 0/o; de groenseleetwaren zijn 2,5 0/o in prijs verlaagd; de dranken zijn 9 0/o verhoogd. De ingevoerde kruidenierswaren zijn 36 O'o verlaagd. Alle de nfjverheidsvoortbrenselen zijn insgelijks verlaagd mijnstoffen 51 0/o geweefsels 62,5 0/o scheikundige voort brengselen 59 0/o en verschillende voorwerpen 25 0/o- De dagloonen zijn 32 0/o verhoogd en de vervoerkosten 70 O/n verlaagd. Teekenen des tij dn. Mietje, ik wil niet meer hebben, dat ge uwen vrijer in de keuken ontvangt! Al te vriendelijk, mevrouw maar, ziet ge, hij is wat verlegen om in den salon te komen I

HISTORISCHE KRANTEN

De Kunstbode (1880-1883) | 1881 | | pagina 2