GEORGES STEPHENSON.
VERSCHILLIGE TIJDINGEN.
Onderwijsgestschfen.
Bij koninklijke besluiten van 26 September
laatst, worden de volgende Onderwijsgestich
ten in verschillige steden onzer provincie in
gericht, krachtens art. 1 van de wet van
15 Juni 1881
1° IJperen: Koninklijk Athenoeum.
2° BlankenbergheKortrijk, Diksmude
Moscroen, Thourout en Roeselaremiddelbare
scholen van den Staat, voor jongens.
3° Brugge, Meesen en Nieuwpoortmiddel
bare scholen van den Staat, voor meisjes.
tegen het Bureel van Po-
Sedert Vrijdag, 30 September, is het Post-
bureel onzer stad gevestigd op de Groote
Markt, in de Halle,
licie.
De verplaatsing van de Brievenpost in het
middenpunt der stad, zal voor het publiek een
groot gemak zijn, te meer, daar een depot van
telegrammen aan het Postbureel gehecht is;
zoodat men zich niet meer zal moeten tot de
statie begeven om eene dépêche te verzenden.
De brievenbus bij het Policie-Bureel zal ver
plaatst worden naar de Elverdingestraat.
"Wij vernemen met de grootste voldoening
dat de heer L. Polderman, onderwijzer bij on
ze stadsschool voor knechtjes, eene diploma in
gymnastiek te Brussel komt te ontvangen. Er
waren 48 mededingers, waaronder 4 leeraars
bij de normaalschool, en de heer Polderman
bekwam de zesde plaats.
Wij wenschen den ieverigen onderwijzer
hartelijk geluk over den goeden uitslag zijner
aanhoudende pogingen. Het is reeds de 5de di
ploma die hij in de verschillige onderwijsvak-
ken bekomt.
Zelfsmoord.
Gisteren, 1 October rond 7 uren 's morgens,
heeft men aan de Kaai het lijk opgevischt van
Mullié Charles, geboortig van Elverdinghe,
oud 45 jaren, kleermaker, en wonende in deze
gemeente.
Naar men zegt, zou Mullié daags te voren
bekend gemaakt hebben dat hij zich ging ver-
smooren. Inderdaad, Zaterdag morgend, rond
5 uren vond een werkman kleederen liggen
aan den boord van 't water; hij gaf daar aan
stonds kennis van aan den policieagent Bastin,
die met behulp van eenige visschers, het lijk
gevonden heeft.
In de kleederen van den ongelukkige heeft
men slechts eenen ledigen porte-monnaie en
eenen vingerhoed gevonden.
Het verslag der feest welke zondag laatstle
den plaats gehad heeft in de Posthoorn is ons
te laat toegekomen. Dus uitgesteld tot bij acht
dagen.
Vervolg
In zijn laboratorium was Stephenson het grauwvuur
te lijve gegaan, en ondanks eene ontploffing die alles
verbrijzeld had wat zich in zijn labortorium bevond, en
zijn leven zeifin gevaar had gesteld, was hij er in gelukt
eene verzekerings-lamp te maken, die toeliet in het
moordachtig gaz te dringen zonder ontploffing te ver
oorzaken... Zij bleef echter nog te beproeven in de mijn
zelve.
Op zekeren nacht daalde Stephenson in de mijn, ver
gezeld alleenlijk door eenen meesterknecht en eenen
beraden werkmanop zijne bevelen ging deze, zonder
licht, tot het einde eenér gaanderij, in eene plaats met
planken afgesloten, waai' het grauwvuur zich in over
vloed bevond. De werkman kon vaststellen dat de gaz
al schuifelend door de afscheidsels ontsnapte. I)an trok
Stephenson, na zijne gezellen te hebben doen achteruit
gaan, en ondanks hunne smeekingen, naar de gevaar
lijke plaats, zijn lantaarntje, dat hij aangestoken had,
in de hand houdende.
Hij hield het voor eene der spleten!... Eensklaps klom
de vlam hooger in den lantaarn, doofde dan uit,
en dit was al!... Geene enkele ontploffing had plaats!
Tien maal werd de proefneming hernieuwd, en altijd
met den zelfden goeden uitslag!
Een jaar later, in 1816, gaf Stephenson zijne verze
kerings-lamp aan de werklieden. Men noemde die de
Georget naar zijnen naam.
In gansch de streek van Newcastle is de Georget nog
in gebruik.
Ten zélfden jare, vervaardigde Humphrey Davy, een
geleerd scheikundige, insgelijks eene verzekerings-lamp
en deed haar kennen aan de koninklijke maatschappij
van Londen. Er is bewezen dat de lamp van Davy
voortgebracht werd eenige dagen na die van Stephen
son.
Davy genoot al de lof betuigingen, al de eer, al de
glorie
Stephenson genoot de dankbaarheid der werklieden
van Newcastle... Ik weet niet of hij niet de schoonste
der belooningen had
Ter zolfder tijd zette Stephenson zijne studiën voort
nopens een reizende stoomwerktuig.Voor hem reeds
waren verscheidene proefnemingen gedaan om den
stoom aan het vervoer toe te passen, doch allen zonder
goeden uitval. Nu eens wilde men vaststaande werktui
gen plaatsen, die bij middel van touwen of ketenen de
ladingen zouden aangetrokken hebben. Dan weder,
plaatste men, op den trein van een rijtuig een stoom
werktuig dat schaatsen of liéver voeten in beweging
moest zetten, die met schuins op den grond te drukken,
het rijtuig moesten doen voortgaan. Dan eindelijk, be-
peerig het erkende feit te benuttigen dat de beweging
vergemakkelijkt wordt door de wielen der rijtuigen in
een houten spoor te doen rollen, wilde men het hout
door ijzeren roeden vervangen. Alleenlijk geloofde men
dat de wielen van het stoomtuig op dezelfde plaats zou
den blijven draaien, bij gebrek aan genoegzame aankle
ving. Alsdan maakte men uitgetande spoorrichels, en de
wielen der werktuigen ook uitgetand zijnde, liepen bij
ineengrijping op die richels
Stephenson kende den gebrekkigen kant van al die
stelsels en hij wilde iets beters verrichten.
Door zonderling toeval, kon de heer Blackett, een dei-
eigenaars der koolmijnen van Wylam, na talrijke proef
nemingen vaststellen, dat het eenvoudigste nog het
beste was, namelijk effene wielen te doen draaien op
effene richels, daar het gewicht van het stoomtuig vol
doende was tot de noodige aankleving voorde beweging.
Men dreef met hem den spot
Stephenson alleen lachte niet.Van die aanmerkin
gen rekening houdende, vervaardigde hij in 1814 zijne
eerste locomotief. Zij was beter dan al degene welke
vroeger waren gemaakt, maar zij had ook nog verschei
dene gebreken. Zij ging niet snel, en leverde maar wei
nig voordeel op, onder opzicht der kosten. Wat meer
is, de stoom met geweld ontsnappende, maakte een ver
schrikkelijk gerucht, waarvan men niets góeds voor
spelde. Stephenson was de eerste orn de gebreken van
zijn stoomtuig te erkennen, en hij wachtte niet lang er
verbeteringen aan te brengen. In plaats van den stoom
zich onmiddelijk in de vrije lucht te laten uitwerpen,
deed hij hem langs de schouw zijnen uitweg nemen.
Sinds dien behield het stoomtuig slechts nog het zwaar
doch verdragelijk geblaas dat wij hem kennen.
Daardoor ook bekwam hij een ander uitwerksel.
Want de brandstof op den haard was, door de stoom-
trekking, sterk aangeblazen, zoo dat kracht en snelheid
verdubbeld waren.
Doch zijne locomotief, of liever zijn ijzeren paard,
gelijk men destijds zegde, legde nog slechts 6 kilometers
per uur af; dus dat zij om van Gent naar Brussel te gaan
(56 kilom.) 9 a 10 uren noodig zou gehad hebben.
Dit was weinig bevredigend; Stephenson zelf bekende
het; doch de proefneming was beslissend. Er bleef slechts
nog de gelegenheid te vinden hetgene men tot heden
bekomen had te verbeteren.
Ongelukkiglijk voor Stephenson, bleven zijne proe
ven binnen de afsluiting eenerjibijzondere mijnontgin-
ning. Doch, op zekeren dag kwam men hem het voor
stel doen eenen ijzeren weg te leggen om de steenkool
der mijn van Hetton tot aan de zee te vervoeren. Die
weg had eene lengte van 12 kilometers.
Korts daarna, bekwam een rijk en machtig man, de
heer Pease, van het Parlement de toelating eenen ijzeren
weg te leggen tusschen Stokton en Darlington. Stephen
son die zicli bij den heer Pease had begeven, werd door
hem in staat gesteld al zijne ontwerpen ten uitvoer te
brengen, als ingenieur gelast met het leggen van dezen
ijzeren weg.
De inhulding van den spoorweg had plaats in Sep
tember 1825. Verwonderlijk was het dat. eenige reizi
gers zich hadden durven toevertrouwen aan die nieuwe
wijze van vervoer, daar tot de geleerdsten toe er van
vervaard waren.
Stephenson echter wilde er in slagen reizigers te ver
voeren. Eene list daartoe gebruikende, deed hij aan
kondigen dat zijn stoomtuig een rijtuig beriep, bespan
nen met een kloek paard.... ditmaal verklaarde men
hem gek!...
Nogtans werd de wedding gehouden, en Stephenson
was overwinnaar. Zijn stoomtuig had 20 tot 25 kilom.
per uur afgelegd. De zaak van Stephenson won dagelijks
meer en meer veld.
Korten tijd later werd hij gelast met eenen meer
belangrijken spoorweg te bestudeeren, eene baan na
melijk die Liverpool en Manchester verbinden moest,
Liverpool, die groote zeehaven waar de voortbrengselen
der gansche wereld, en vooral het katoen, samenvloeien,
Manchester, het groot industrieel centerpunt waar
het katoen bewerkt wordt; die twee plaatsen zijn door
eenen afstand van 45 kilometers van elkander geschei
den; iets min dan de afsand van Gent tot Brussel.
Het is onmogelijk zich een denkbeeld te vormen wat
al tegenkantingen en moeilijkheden Stephenson en de
kapitalisten ontmoetten, die aan het Parlement oorlof
vroegen tot het leggen dier linieEene Commissie van
onderzoek werd ingericht; verscheidene malen moest
Stephenson vóór haar verschijnen. Hij werd er niet
alleenlijk behandeld met kwaadwilligheid, maar zelf
met eene verachting en eenen hoogmoed door niets
hoegenaamd te rechtvaardigen. Men deed hem de zon
derlingste en ongerijmdste vragen. Maar Stephenson
had op alles zijn antwoord gereed. Een lid der onder
zoekscommissie zegde hem met veel ernstMaar,
indien eene koe zich op uwe ijzeren baan voordeed,
waai' dit geen groot gevaar? En Stephenson, met den
zelfden ernst, zegde Voorzeker My lord, het ware
gevaarlijk, zeer gevaarlijk.... voor de koe!...
Dat die stelselmatige tegenstand, die verblindheid,
welke de klaarblijkenste uitslagen niet konden doen
verdwijnen, ons niet al te zeer verwonderen. De groot
ste Staatsmannen der eeuw in Engeland, in Frankrijk,
in België, geloofden niet aan den goeden uitval der
ijzeren wegen. Om er maar één te noemen, de heer
Thiers aarzelde niet te zeggen, verscheidene jaren na
de opening der linie van Liverpool dat de spoorwegen
enkel speeltuigen waren voor de inwoners der groote
steden, en dat men op een jaar in Frankrijk geene 5
mijlen ver eenespoorbaan leggen zou Thiers heeft
vóór zijn afsterven zich kunnen overtuigen, hoe groot
zijne dwaling was geweest
Al de hinderpalen werden overwonnen. Het was
nogtans geen alledaags werk dat Stephenson onderno
men hadóp eenen afstand van 54 kilometers waren
er 63 bruggen te werpen, een berg' te doorgraven, een
viaduct van 500 voet lengte en 70 voet hoogte te bou
wen.
Wordt voortgezet.)
Typhus. De typhus is uitgeborsten in de stallen
der compagnie van de brusselsche tramways. Men ver
zekert dat er reeds 100 paarden gestorven zijn. Het ge
meentebestuur heeft onmiddelijk eene commissie inge
steld om den toestand te onderzoeken en de te nemen
maatregelen voor te schrijven.
Edison. Er wordt tegenwoordig, bij gelegenheid
der tentoonstelling van electriciteit veel over Edison
gesproken. Ziehier eene anecdoot die men over hem
vertelt. Edison is 35 jaar oud. Over eenige jaren vroeg
hij aan een eenvoudig werkmeisje Wilt gij mijne
vrouw worden Eene maand nadien waren' zij ge
trouwd. Op het huwelijksfeest vroeg Ed:son aan zijne
bruid I-Pilt ge mij toelaten eens naar mijn werkhuis
te gaan? Binnen tien minuten ben ik terug. Hij kwam
niet weder en het werd laat. De genoodigden leidden de
bruid naar huis en gingen Edison zeggen dat zijne
vrouw op hem wachtte. Mijne vrouw riep hij uit, als
uit een droom ontwakende, ah, 't is waar! ik heb eene
vrouw, ik ben getrouwd
Edison, eens in zijn werkhuis, voor zijne toestellen
en kroezen zoodanig door het gedacht op zijn werk
verslonden, had zijne vrouw vergeten.
Voor het huiselijk geluk van Edison willen wij geloo-
ven dat deze anecdoot niet waar is den eersten dag van
zijn huwelijk zijne vrouw vergeten, dat belooft niet veel
voor later
Une invention prussienne. Les Prussiens vien-
nont de faiie une invention appelee détroner les guir
landes de vessies et les ceinturës de liége dont se servent
les amateuis de bains froids qui ne savent pas nager
L appareil consiste en une semelle debois fixée a la
plan te des pieds et portant de chaque cóté un sys tème
d'ailerons a charnières également en bois.
A chaque mouvement des pieds, ces ailerons s'ou-
v i ent ti 1 en con ti e de 1 eau et soutiennent ainsi le na°'eur
La force d'aplomb de ces ailerons est telle, qu'ils afdent
presque a réaliser le miracle du Christ marchant sur
les vagues. En effet, le nageur, les bras croisés, n'a qu'a
inanoevrei ses pieds garnis du curieux appareil pour
qu on le voie, se tenir droit dans l'eau et avancer trés
rapidement, comme s'il touchait le fond.
Cel appareil trés a la mode en ce moment a Berlin
semble réaliser un progrès, qui va êtrë expérimenté
dans les ports de France.
IHhll ■WIHMHMMIIHIir M' 'I'Mj'iH'li 1 «WiH'l1 IIW I'M i I