YERSCHïLLIGE TIJDINGEN.
werd het in aanraking komen nog vermenigvuldigd
door het lang manoeuvreeren van den trein, ter welker
oorzaak vriend Door genoodzaakt werd, nog een paar
malen de kachelpotten te kussen en vriend Samuël
verscheidene schielijke bewegingen maakte, als wilde
hij zijne beleefde gebuurvrouw dezelve beweiking doen
onderstaan. Dan schold deze laatste hem telken keer
uit, voor muiter aap of oliefant en vele an
dere synoniemen van dergelijke vleiende titels, waarop
Samuël altijd tot het besluit kwam, dat juffrouw een
heel disperaat karakter hebben moest en juffrouw weder
antwoordde,met hem naar duivel, hel, zon of maan en
nog elders te wenschen, en bij God en Evangelie te
zweren, dat zij van gansch haar zoete leventje, zoo'n
vrijpostigen en onbeschaamden rekel niet gemoet had.
Onder dien samenloop van gelukkige omstandigheden,
kwam men eindelijk aan het eerste nederlandsche wacht
huis 'T Sas, de verlossingplaats, het doel van zooveel
lijden, vernederingen en ellenden zooals Jerusalem
voor de kruisvaarders, volgens Tasso 't Sas de ge
zegende plek, waar Samuël voor het eerst den onver-
valschten hollandschen klaren, van uit het kegelvor
mige kelkglaasje, over zijne lippen zou voelen stroomen,
terwijl de vluchtige graangeest zijn olfaktief orgaan
kwam streelen. Want de wachter had hen aange
kondigd, dat na een half uur beidens, een gewone
trein naar Terneuzen sporen zou en hun toelaten, van
hun 20 klas-biljet, nog iets of wat van het gemak te
genieten, dat zij reeds, onder geldelijk, lichaamlijk en
zedelijk opzicht, zoo duur betaald hadden. Ook had de
trein nog wel eene snelheid van een meter per seconde,
toen Samuël, zijn verlangen den vollen teugel vierende,
met zulk geweld van het bankje naar de deur sprong,
dat de buitentesch van zijne overvest, aan den hoek
van het meubel haperen bleef, ten gevolge waarvan,
de daarop zittende menschelijke last eene omkante
ling maakte en op dezelve onzachte plaats te recht
kwam, waar Door's meerschuimen pijpkop was om
hals geraakt.
Doch nu was de gelukkige Samuël reeds buiten aan
het loopen en kon dus het wraakroepende slachtoffer
zijner onbezonnenheid of misschien wel, zijner moed
willigheid niet gade slaan; en dat was ook wel veel
beter, want de hartelooze spotter ware nog in staat
geweest, met de witte rokken en roode kousbanden der
arme, zachtzinnige meid den gek te steken.
Door, wien de zaak in 't geheel niet aanging, en die
ook het nil admirari tot gulden grondregel heeft aan
genomen, bekommerde zich om zulke alledaagsche
beuzelarijen niet, en gewaardige slechts zijne blikken
om te wenden, toen juffrouw al de deelen van haar be
minnelijk persoon, tot den staat van evenwicht en beta
melijkheid weder herplaatst had. Hij bad haar verder,
de wat te losse handelwijze van zijn' kameraad ook te
willen verschoonen, iets waarom hij op het punt stond,
eene kaaksmeet te bekomen, doch waarvoor zijn ach
tenswaardig statuur en zijn indrukwekkend voorkomen
hem nog behoedden.
Toen hij Samuël, in den Foboer de Ver salie ver
voegde (Heere God! waar gaat het fransch zich neste
len) was deze aan gang om, zoo men zegt, een borreltje
te pakken, hoewel hij er vijf klinkende cents voor
betaalde, en aan de bazin vroeg of zij hem ook niet zeggen
kon, waar en wat er in haar dorp, zoo maar te zien
was. Wel, jemenie! zoete jonge heerzei het
vrouwtje, toch zoo ontzettend veel zult-je in 't oog niet
krijgen. Doch de buitenlui kunt-je evenwel nog zien:
zoo flus is de dienst in Roomsche kerk aan 't einde, en
komen ze er op de Groote Plaats uit af.
De Groote Plaats was machtig groot30 van Door's
stappen lengte en de breedte van een gewoone straat.
Het Antwerpsch gaar- en koffijhuis, waarbinnen
men veel lawaai maakte, zag er langs buiten zeer sier
lijk uit; binnen dat hoeft niet gezegd te worden
was het aartsnet. maar hetgeen men er verbruikte,werd
ook in aartsklêine mate opgediend en kostte geweldig
duur. Nu, een toerist kan ook zoo nauw niet zien
Beneden zaten eenige dorpelingen en landlui hun
baardbranderke te rooken; op het eerste stokwerk
echter, was het er leutig aan 't giggelen en 't praten,
waarom ook Samuël, die wel niet nieuwsgierig is,
maar gaarne alles afziet, onmiddelijk naar boven trok.
Het was een jeugdig gezelschap van boeren en boerin
nen, dat den'dag des Heeren heerlijk doorbracht
kortom, het was er botertje tot den boom! O! wat
koddig tafereel Samuël wilde 't niet alleen genieten
en draaide zich haastig om, maar met het ongelukkig
gevolg, dat hij op dezelve wijze beneên kwam, als do
lauwienen van de Alpentoppen.
Ik wil u, godvruchtige lezer, het ontstichtend woord
niet herhalen, dat hem uit den mond vloog, toen hij op
destinatie kwam. Hij riep in de fransche taal, drij hon
derd miljoen maal het vuur des hemels, over dien rak
ker van een wenteltrap, die er zich toch in 't minst
niet om bekreunde. Is het in 't gouw van mijnheer
de mode, dat de lui op den rug den trap afdalen
vroeg hem een' soort van zeerob, met een stekeligen
keelbaard. - - Ja, baas, de apen en de bietebouwen
ook gromde het slachtoffer. Dan heeft mijnheer
goede leeraren gehad, weèrvoer de slimme kaaskop.
„Loop voor den drommel!" besloot Samuël en
haastte zich om buiten te komen. Door volgde hem
gedwee waar hij ook heenging en kwam zoo met hem
op het station aan, waar de trein zich juist bereidde
heen te stoomen.
Zij klommen in 2e klas en mochten na zooveel weder
waardigheden, nu ook wat uitrusten, te meer daar Sa
muel's ribben, na eene zwenking van bovengemelde
soort, niet al te best in haar lood zaten. De diepdenken
de Door studeerde weeral als gisteren waarschijnlijk
op het perpetuum mobile - en sprak geen woordje
troost tot den ongelukkigen lijder, die nu door onder
vinding geleerd had, dat een hoegenaamd lichaam, hoe
langer hoe sneller en met des te meer kracht van een
hellend vlak afglijdt of wentelt. Bij het afstappen te
Terneuzen, kwam Door eindelijk tot spraak en vroeg,
of men hier 'ook niet een stuk halfgebraden vleesch
orberen zou, want, gaf hij voor reden, mijn beer begint
geweldig te dansen. Samuël willigde zulks gereedelijk
in en maakte onder het maal slechts de opmerking, dat
gansch het tafelgerief kersversch geschuurd, maar dat
zijn buikstuk ook netjes dun gesneên, en zoo taai was
als 'n lapje zoolleder. En toen men hun het gelag liet
kennen, zegde hij luidop dat de Nederlanders selder-
mentsche vilders waren en keek vriend Door ontzet
tend scheel. Praten mochten ze en afrekenen ook
Beide vrienden vonden het kleine stadje Terneuzen
of Neuzen, zooals men 't heet bijzonder lief. Die
mooie, lage huisjes, met hunne ijzeren grielje vooraan,
die net geschuurde voorlanden van blauwe plavei of
roode karreelsteen, zeggen u duidelijk, dat hier volop
weelde heerscht. Kleine, duistere, stinkende wijken,
waar het arme werkvolk zijn kommervol leven slijt,
zijn hier niet te vinden. Alles getuigt er welstand: de
hagelblanke rolgordijntjes welke ieder venster versieren
en waaronder die eigenaardige jalousies tegen de ruiten
aanstaan, zoowel als de aschgrauw geverwde voorgevels
en de keurig bewerkte vensterluiken.
(Voort te zetten.)
X. Y.
Si la nouvelle suivante, donnée par un Journal
Bruxellois, est exacte. les artistes retireront profit
de la mesure annoncée et il faudra féliciter le gouver
nement de s'y être arrêté.
Voici ce dont il s'agit
La direction des beaux-arts vient de prendre une
mesure nouvelle, sage autant qu'utile pour nos peintres
et nos sculpteurs. Les marchés d'art étrangers ne sont
point courus par les exposants francais, nos nationaux
n'y envoient guère a cause des déboursés a faire, bien
souvent en pure perte. Or, le gouvernewent veut re-
médier a eet état de choses en soldant a nos artistes
les frais de leurs envois. Settlement, il y aura une
commission d'acceptation et de refus, et c'est prudent,
car il s'agit de roprésenter dignement a l'étranger la
peinture flainande.
IJzeren weg. Onder de verzoekschriften aan
de Kamer van volksvertegenwoordigers gezonden, zijn
er waarbij inwoners van Coxyde, Pervyse, Yeurne,
IJperen, Rainscapelle, Langemarck, Adinkerke, Dix-
mude en Wulpen, de verlenging vragen van den ijzeren
weg van Dixmude naar IJperen langs Langemarck.
Geschenk. Het conservatorium te Brussel heeft
van den heer Wilmotte, muziekantlief-hebber te Ant
werpen, die eene rijke verzameling van violen bezit,
eene viool André Guarnerius, geteekend 1670, ten ge
schenke ontvangen. Het is een oprecht prinselijk ge
schenk.
Van de negen belgische reizigers, die zich verle
den jaar in Midden-Afrika bevonden, zijn er nog slechts
twee in leven De heeren Ramaeckers, te Karema, en
Becker, te Taborach.
Allerlei.
De burgemeester van een dorp, waar des nachts de
straat niet verlicht werd, liep op zekeren avond in
't stikdonker een der dorpelingen tegen 't lijf. Den
volgenden dag werd er een verordening uitgevaar
digd, waarin stond, dat iedereen die's avonds op straat
kwam, een lantaarn bij zich moest hebben. De burge
meester wilde zich den volgenden avond overtuigen of
zijn bevel werd opgevolgd. De allereerste, dien hij
weder tegen 't lijf liep was de boer van gisteren. Hebt
ge mijn verordening niet gelezen riep de burge
meester heel boos. Ja-wel, zei de boer, hier is
mijn lantaarn. En er is niet eens een kaars in
hernam de burgemeester. - Daar staat ook niets van
in de verordening, burgemeester. Den volgenden
dag werd bevolen, dat er natuurlijk eene kaars in de
lantaarn moest zijn. Nu ging het hoofd der politie
's avonds andermaal uit om te zien of men naar zijne
bevelen handelde. Ten derdemale liep hij denzelfden
boer tegen 't lijf. Nu heb ik u eindelijk riep de
burgemeester, buiten zich-zelf van drift, waar is
uw kaars?" „Hier, burgemeester," en de boer
hield hem eene dikke kaars onder den neus. En ze
brandt niethernam de burgemeester woedend. Daar
staat niets van in de verordening, burgemeester.
Eindelijk kwam het bevel, dat de ingezetenen 's nachts
op straat een lantaarn met eene brandende kaars er in
bij zich moesten hebben.
État-civil du 18 au 25 Novembre. 1881,
IVA.ISSA.IW CES
Sexe masculin 3. id. féminin 3.
MASSIAGES
Pierre Delaire, journalier et Josépliine Durnez, dentel-
lière.
Pierre Seghers, ébéniste et Eugénie Platteeuw, ser-
vante.
Arthur Speybrouck, boulanger et Clémentine Bryon
sans profession.
Charles Vanbecelaere, écangueur et Julienne Hosten,
dentellière.
Isidore Duthoi, domestique et Amélie Descamps, ser-
vante.
DÉCÈS
Isabelle Pinseel, laveuse, 75 ans, veuve de Jean Carluy,
rue des Boudeurs.
Ursule Staessen, sans profession, 79 ans, veuve de Jac
ques Monprez, rue de Thourout.
Edouard Dewaeghenaere, professeur de musique) 73
ans, veuf de Amélie Vandelanoitte, rue du Gorbeau.
Jean Verhulst, sans profession, 78 ans, veuf de Julie
Boudry, rue de Dixmude.
Marie Vanbeylen, sans profession, 89 ans, veuve de
Jean Velglie, rue de Dixmude.
EJVFAJVrS A.U DESSOUS I>E V AMS
Sexe masculin 2. id. féminin i.
MARKTPRIJZEN.
19 November 1881. 26 November 1881.
Tarwe
12,900
30,00
41,100
30,50
Rogge
1,400
23,00
4,100
23,12
Haver
000
00,00
600
21,00
Erwten
600
25,00
200
26,00
Boontjes
000
00,00
500
25,00
Aardappels
7,000
6,50
7,000
6,00
Boter
285,00
300,00
MARKTEM,
Veurne, 23 November.
per 145 liters.
Nieuwe tarwe
Oude tarwe,
Rogge,
Sucrioen,
Haver,
Boonen,
Erweten,
Brugge, 19
per hectoliter.
Tarwe,
Rogge,
Boekweit,
Haver,
Geerst,
Boonen,
Aardap. 100 k.
Boter, per kilo
Eieren, per 25
fr. 00 a.
28 00 a
24 00 a
18 00 a
10 00 a
25 00 k
25 00 a
November.
00
37 0Q
26 00
21 25
14 00
28 00
31 00
fr. 20 00 a 18 75
17 50 a 17 25
00 00 a 00 00
7 00 a 9 50
00 00 a 00 00
15 00 a 16 75
5 50 a 7 50
2 45 a 2 90
a
Doornijk, 19 November,
per hektoliter.
Tarwe, fr. 23 25 a 25 50
Rogge, 15 75 a 16 25
Haver, 8 50 a 9 25
Boter per kilo 2 70 a, 3 15
Eieren de 26
Kortryk, 21 November,
per hektoliter.
Tarwe,
Rogge,
Haver,
Aard. 100 k.
Boter per 1/2 k.
Eieren per 25
2 50 a 2 90
fr. 24 50 a 25 00
16 00 a 16 50
9 75 a 10 50
C 00 a 7 00
1 54 a 1 63
3 50 a 3 00
Poperinghe, 18 November,
hektoliter.
per
Tarwe.
Rogge,
Haver,
Aardappelen,
Hoppe de 50 kilo,
fr. 24 95
17 50
10 25
9 00
85 00 a 00
GRANEN, ENZ.
Verkochtte
kwantiteit
middenprijs
per 100 kil.
Verkochtte
kwantiteit
middenprijs
per 100 kil.
