Verschijnt
2 maal te maande
2de Jaar No 12 (29)
1 September 1918
/- -«v"
ABONNEMENTSPRIJS
Poper. Soldaten KOSTELOOS.
Andere soldaten 2.00 f^
Burgers 4.00 fr.
BEHEER
E. H. Jul. Vanneste, Aalm. Z 44 I
H. G. Herpelinck, brank. Z 93
H. A. Baert,St-Jan ter Biezen Watou)
Is er u ziekte overkomen,
Gij klaagt, gij mort, gij zucht.
De eet]Ugt is u gansch ontnomen,
En 't bed is een toevlucht.
Wal kan u heel de wereld baten
Voor u is geen genot.
Geen kracht meer in de ledematen
Gij zijt nog slechts 'n vod.
Het zlelonkruid toch kunt gij wieden
Dit is u nog gegund,
De hoop en zal u niet ontvlieden,
Daar gij^genezen kunt.
De strengheid van het winterweder,
De vorst, de sneeuw, gij ducht.
Of regen valt er plassend neder
Uit de koude, kille lucht.
Gij duffelt u in dikke kleeren,
Bergt d'handen in den zak.
En nergens kunt gij u generen
Gij hebt veel ongemak.
Toch laat gij uwen moed niet varen,
Gij zwicht u wel daarvan
De Winter moet de Lente baren
En Zomerweer komt dan.
In oorlog leeft gij sinds vier jaren.
En ver zijt gij van huis.
Wie weet waarheen gij nog zult varen.
De zwaarte van een kruis
Weegt meer en meer op uwe schouders
Veel kwelt er uwen geest
T Lot uwer vrouw en uwer ouders
En dat uws kroost het meest.
Welk onheil er u ook komt stooren,
Hier binst uw levensreis,
De hoope zal u steunen, schooren,
Na oorlog komt weer peis.
De wereld is een zee,
De,menschen zijn de baren;
Hi j die geen schuitje heeft
Moet op zijn g...tje varen. -
Hier een gedacht vooruitzetten, of onze lezers van 't een of 't ander
op de hoogte brengen, toch nimmer overdreven en evenmin gevaar
lijk, is niet gemakkelijk, en. zelfs ontmoedigend, gezien moeder
censuur, altijd even onverbiddelijk och ja, wat versleten en ver
ouderd van gedacht snijdt en scheurt in hetgeen we schrijven.
Laat het ons echter nog eens beproeven.
Dees keer was het goed nieuws, ja, zeer goed dat ons in de laat
ste dagen toekwam. Men sprak nog immer van Duitsch offensief»
men vreesde zelfs in 't Noorden, op 't Belgisch front en in Zuid-
Vlaanderen. Goddank, de grocrte man, FOCH, vond 't oogenblik
gepast, viel aan en won een zegepraal. De Duitsch trok achteruit
en... is dus wel zoo sterk niet meer dan velen meenden.
De wind nu is gekeerd. All right
Daarmêe'hebben onze vluchtelingen hoop gekregen dat ?t oorlogs
einde nadert, 't Is onze meening ook. Eens de mof klaar zien zal
dat er geen spraak meer is van overwinning, zal hij eenige loonen
lager zingen en weer van vrede spreken. Dan zal het ^zfrjn zoo
een piotje redeneerde, 'n beetje goe wil van weerskanten en we
kunnen nog dees jaar de puinen onzer stad gaan bezien'en vrede
roepen dat 't weerkaatst legen de ste^nbrokken.
Mannen, zoo ge 't bladje voort begeert, zend ons uw juist adres
Nagezien door de Krijgsoverheid Nr 1161 (8-8-18)
(als 't kan)
Vader Cats.
Jacobus.
Jlstius.
«fut
Rond den Oorlog
