courage civique qui! avait déployés en- ces
derniers temps.
II y a déja longtemps de cela un jour il
m'avait fait appeler et après s'être informé si
nous étions bien seuls, ii1 m'avait sommé de lui
réyéler toute la vérité il se savait done mor^
tellement atteint, entamé par un mal qui ne
pardonne pas et longtemps avant l'heure deci
sive il connut tout le caractère effroyable de sa
situation.
Malgré cela, malgré les conseils de rami* et
les ordres dir médecin il' refusa d'aller loin du
bruit et des émotions de la bataille prendre le
repos dont sa santé avait impérieusement be-
soin fidéle au devoir jusqu'au sacrifice de son
existence, il resta au poste d'honneur, conti
nuant de porter par ces jours d'angoisse et de
troubles, toutes les accabïantes fatigues de sa
double charge de magistrat et de représentant..
- Depuis de longs jours, le bon père, le tendre
époux, avait entrevu les cruels déchirements de
la séparation et les douleurs poignantes qui
suivraient sa mort. Mais aueune plainte jamais
ne sortit de sa bouche, il resta sur la brècher
voulant donner a son entourage avec Pexemple
de son activité, l'illusion d'une santé inébranlée
et puisant dans les^ profondes convictions reli-
gieuses et ses espérances futures une admirable
résignation aux décrets de la divine Provi
dence. -
ïous ceux qui l'ont connu, sont unanimes a
ténloigner de l'aménité et de la générosité de
son caractère, de sa serviabilité a toute épreuve
et de la parfaite loyauté de ses procédés. II
avait le culte de l'amitié et pour ne eiter que
les morts, on sait quels liens d'étroite affection
l'unissaient k Monsieur l'Inspecteur KeukeMnck,
k l'ancien Principal du collége de Poperinghe,.
l'excellent et trés regretté Monsieur l'Abbé
Yervaeke.
II a vécu entouré de l'affection des siens, dn
profond respect de ses "administrés, de Pestime
de ses collègues.
11 meurt, laissant le souvenir d'une vie de
travail, de dévouement k la chose publique,a la
Patrie, l'exemple d'une vie, vie d'unité parfaite
et de véritable grandeur morale. II a connu
toutes les horreurs de la guerre, les amertumes
de l'exil, il meurt sans avoir, pu embrasser
chacun de ses enfants dispersés par l'affreuse
tempète, il meurt trop tót pour voir sa chère
ville remaitrede ses cendres, trop tót pourassis-
ter au triomhe de sa patrie libérée.
Daigne la divince Providence qui jugea bon
de lui refuser ce bonheur suprème, lui accorder,
la haut, la récompense d'une vie chrótienne qui
fut pour nous tous un admirable eXemple,
pour sa familie en pleurs un sujet de légitime
orgueil et un sur garant des béatitudes éternel-
les. -
Diepbeproefde familie,
Waarde landgenooten,
Op vreemden bodem, verre van onze getei
sterde woonsteden, is het dat wij*, namens de
geestelijke en de burgerlijke overheden en na
mens de uitgewekene bevolking van Poperinghe,
een duurbaren plicht vervullen met een laatste
hulde van eerbiedige dankbaarheid te brengen
aan onzen welbeminden en verdienstvollen'
Burgemeester, den weledelen Heer van Merris.
Eerbiedige hulde dwingt hij af van ons, die
edelmoedige christene, die vroeger fortuin ver
zaakte om de godsdienstige gevoelens van zijn
alouden vromen stam gestand te blijven en te
strijden voor Geloof en Kerk.
Eerbiedige hulde dwingt hij af van ons,die
voorbeeldige huisvader, die in den familiekring
het toonbeeld van den vromen chrislene was om
zijn talrijke kinderen tot Gods glorie op te bren
gen, en die zelfs drie zonen mocht zien roepen
tot Gods. uitverkorene dienaren evenals twee
dochters tot engelen van liéfdadigheid in het
kloosterleven.
Dankbare hulde dwingt hij af van ons, die
rondborstige en steeds dienstwillige bestuurder,
die eerst in den provincialenraad onze tijdelijke
en zedelijke belangen behartigde en verdedigde;
en die, daarna gedurende vijftien jaar als burge
meester met zooveel wijs beleid en belanglooze
verkleefdheid onze stad bestuurde; die land
bouw, nijverheid en handel wist te bevorderen
door een belangrijk net van landelijke keiwegen
en buurtspoorwegen die zijn geliefde ge
boortestad wist te verfraaien door een kunstrijk
stadhuis en postgebouw die, als voorzitter
of voorstaander van alle maatschappelijke wer
ken, de stoffelijke en geestelijke belangen van
den werkman, van den landbouwer, van den
neringdoende, in een woord van al de inge
zetenen, onverpoosd bevorderde.
Dankbare hulde dwingt hij af van U, erken
telijke inwoners van het arrondissement 'ï'per,
die onvermoeibare volksvertegenwoordiger,
die gedurende twee en twintig jaar onverschrok
ken op de bres stond voor het welzijn van het
Westland en die vooral een invloedrijke be
middelaar was tusschen de Regeering en dui
zenden inwoners onzer streek, zonder onder
scheid van rang of van gezindheid. Heeft de
Belgische Regeering aan dezen verdienstvollen
kamerheer meermaals openbare hulde gebracht
met hem te vereeremerken als bevorderaar van
instellingen van vooruitzicht en onderlingen
bijstand, met hem te bevorderen tot Officier in
de Leopoldsorde, toch vond onze bescheiden
volksvertegenwoordiger nog een inniger ge
noegen ijv het volle vertrouwen en de echte
volksliefde welke al de inwoners van ons arron
dissement hem steeds toedroegen.
En naarmate de tijdsomstandigheden moei
lijker en akeliger wierden, dwong hij nog meer
s
a
-
-
-
:s"
V