het notriëel en nijverheids annoncenblad NIEUWdLAD VOOR POPERINGHE El OMSTREKEN ONTHOOFDING! Bende Pollet. Be afgesneden loofden. verschijnen :ie tien Zaterdag namiddag. ;i i ZONDAG iy Januari igog. 5 Centiemen. /aar. N y ANNONCEN Den drukregel 40 e. Herhaalde Annocen volgens overeenkomst. Eerste Taps, Rollingen en lierbergkennissen mits betaling van 25 c". Alle Annoncen vooraf betaalbaar moeten vóór den Vrijdag-noen ingezonden worden. INSCHRIJVINGSPRIJS Bijzondere buiten stad f 2,50 binnen stad f 2.00 Herbergiers buiten stad f-1,50 binnen stad f-1.00 Voor Frankrijk fr. 1,60 L)e plakbrieven die bij mij gedrukt zijn, zullen onvergeld in het blad verschijnen. Uitgever, VALÈRI SANSEN, Boek- en Steendrukker, Gasthuisstraat, 15, Poperinghe. der vier ter dood veroordeelden Alle vier moeten onthoofd worden Vóór de onjwfding. Aankomst der guillpn te Bethune. Hunne misdaden De beul etJjne helpers. Initldags Slad Zij zingen. rieven en bedreiging. 18 December 1905. Moordpoging te Illincliove op de wed. Vei lende door Abel. 2 Januari 1906. Dubbele moordpoging diefte te Crombeke bij de echtgenoten zie. De vrouw sterft aan hare wonden. Vorige onthoofdingen De vooravond. de plaats der Het gevang en de plaats onthoofding. Naar Bethune De guiljotien wordt geplaatst. Naar de veroordeelden. Men gaat ze verwittigen. De ontwaking van Pollet. Het Schavot Bij Deroo. Vromant moedeloos. Auguste Pollet De laatste mis Buiten. De Onthoofdingen. Deroo ondergaat eerst zijne straf. Deze aandoenlijke clichés zijn gelrokken geweest in hel Gasthuis te Bethune, 10 minuten na de Onthoofding. Abel POLLET, Auguste POLLET. Theophile DEROO. Canut VROMANT. Poort van liet gevang langs waar de ter dood veroordeelden buitengekomen zijn. Canut Vromant. Auguste Pollet. Abel Pollet. •worden ingelijfd Het recht, annoncen of artikels té weigeren is voorbehouden. «tan VAN DE Zooals wij liet in ons nummer van zondag laatst hadden doen voorzien, is zaterdag avond teBethune het langverwachte nieuws aangekomen dat de vraag tot genade dei- vier ter dood veroordeelden der bende Pollet verworpen was en dat hunne onthoofding Maandag morgen moest plaats hebben. Seffens werd eene vergadering gehouden tusschen de overheden van stad en troepen oin overeen te komen voor de orde handha ving gedurende deze vierdubbele halsrechüug. Zeker was men sedert lang dat er twee ont hoofdingen gingen plaats grijpen, maar oor deelendedat alle vier samen hunne misdaden gepleegd hadden, werd door de Voorzitter der Republiek besloten dat alle vier samen moesten gestraft worden. Men mocht zich dus aan eenen overgroolen toeloop van volk en e«ne bijzondere opgewondenheid der me nigte verwachlon en er werd besloten de strengste maatregelen te nemen en deze te doen uitroeren door de gendarmen, de dra gonders en het voetvolk. Is het noodig te zeggefdke opschudding I het nieuws der ontho(fff in Bethune te weeg bi-acht Voorzek/erwachtte zich ei I iedereen aan maar nirt'd dacht dat alles zoo rap zou gaan. I De akelige wagen prt van zwaar en [lang vierwielig zwartje-rijtuig met d< lag avond Parijs ag morgen om 8 u in de siatie van Bethi*an. De nieuwsgi rigen kwamen zoo t^k op, dat de statie overste verplicht w/'len wagon waarop ij stond in een hana 1° steken. guiljotien erin, die er laten bad, kwain aan- Vooraleer verdere inlichtingen te geven over de voorbereidingswerken en de ont hoofding is het misschien niet onnuttig onzp lezers in 't korle de bijzonderste schplmsluk ken en den gang der beruchte Bende van Hazeb'ouck eens te herinneren. 't Was in den winter van 1905, te Vieux Berquin, in de kroeg vau moeder Fauvart dat de eerste grondsteen der bende, die wel dra gansch do streek den schrik ging "Tegd werd. n volk onlbrak het nietiederen dag □en nieuwe ledenlandloopers, oud u-deelden, enz. Abel was iiun meester len gehoorzaamden hein blindelings, ij ievers binnenbraken, kenden zij goed gging van het huis: de vrouwspersonen Jier bende w aren er meid en gaven hen oodige inlichtingen Wat later werd it in kennis met Lapare van Poperinghe izoo werd eene internationale bende ge- tdie deze van Baekelandt en Cartouche oven ging. et was bijzonderlijk bij de ouderlingen ie lafaards binnenbraken. Zij moordden ecdoogend alwie hen verraste. Met den vroegen fgen had zich zondag eene groote menigJot Dij de siatie van Bethune begeven, Jde hoop er de beul en zijne helpers te zL' aankomen, 't Was de exprestreiu van lp ure 's morgens die hen naar bier brad Re politiekotnmissarb der stad was aan qtatie om ze te ontvan gen en samen zettpj zich te voet op weg naar het justitie-/"'8- De menigte kwam langsom grooter fenige schreeuwen van Leve M. Deibierh Leve onze verlosser werden geuit. Mzeibler en zijne mannen ziende dat zij bijnfret voort konnen, namen opeens een rijtuy" reden naar hunne be stemming. In 1j justitie-paleis gekomei drukte de meiert" Bethune zijne vrees uit erge tooneelen I zien gebeuren indien de onthoofding pl/s greep op de - Plaats La martinigelijjfet beslist was. Deze plaats igelegen 150 meters van het gevang zoodatter dood veroordeelde zoo ver gingen mJn te voet gaan. Men vret-s de de woede het volk en er werd beslo ten dat de hapchting juist bij de poort van tiet gevang giplaats hebben. Na dit bezoek vertrok M. Uw Ier naar het «Hotel du Nord waar vijf ka/rs voor hem en zijne knech ten voorhoufi waren. in begint de iweging groot te zijn. Rond het gevang ko/'n vele wandelaars en in het justitie-pali is liet een gedurig in- en uit gang. Vrandelingen beginnen met de treinen ïr mijnwerk krijgen blijven en doorwant e komen en men verwacht de sin gansch benden. De herbergen ating gansch den nacht open te e gendarmen beginnen de stad en. De vienüendelingen, wiens uur zoo nabij is, zijn vj van te denken aan welke akelige toebereidden men voor hen bezig is. Hun vertroujtn is nog geen minste verminderd. Zij waren nooit zoo wel geziud als beden Jndag, vertelde een bewaker, en ehier de bijzonderste misdaden door hen Abel he/t geheel den dag gezongen. begd I Januari 1905.Moordpoging en diefte alonne-aan-Leie bij pachter Deron De werd door Abel en Auguste bijna dood gen met een ouden sabel Üogst 1905. Moord en diefstal te n. De echtgenoot Lengleinetz overrast ijn bed wordt verwurgdde vrouw etst. November 1905. Moordpoging en dte van 500 fr. te Neuf-Berquin bij de «genoten Pruvost. 9 November 1905. Moordpoging en dte bij Degroote te Dadizeele (België). 5 Decomber 1905. Moordpoging en dte te Houtkerke bij Jufv. Metsuwe die zr erg gekwetst werd. 20 Januari 1906. Driedubbele moord n vader, moeder en dochter Lecocq te iolaines. 17 Februari 1906. Moordpoging en liefte te Rumbeke bij de wed. Stragier. 24 Februari 1906. Moordpoging en iefte bij de echlgenoten Benit te Dottigniesf. 2 Maart 1906. Moordpoging op de echt noten Depoix te Tfaiennes. 18 April 1906. Moordpoging en diefte ij Baillieu te Oostvleteren. 21 April 1906.Moordpoging en diefte bij weduwe Del hay e te Rousbrugge. Aangeklaagd door zijnen schoonbroeder guste Platteel als de moordenaar zijnde an Violaines, werd Abel Pollet aangehou- »n in begin van Mei 1906 en na vele opzoe ingen van gansch het gerecht van het oorden van I- rankrijk en onze streken -erden een veertigtal aanhoudingen in rankrijk en België gedaan. De belgische aangehoudenen werden ge kaft door het Assisenhof van Brugge en de fransche verschenen in Juni laatst voor st Assisen te St Omer. Abel Pollet, Auguste ollet, Theophile Deroo en Canut Vroman erden ter dood veroordeeld en de anderen t mindere straffen. In 't geheel zijn zij betichtAbel van moorden en 10 moordpogingen met diefte guste van een moord en eene moordpo ig; CaDut Vromant, een moord en Theo- iile Deroo, 2 moorden en 7 moordpogingen et dieften. Men heelt dan nog al de andere inbraken dieften die de bende dagelijks deed. Gedurende al den tijd dat zij in het ge- tng overbrachten waren de gevangenen ertuigd dat men ze niet ging onthoofden, koesterden de hoop naar Guyanna het rige hunner dagen te gaan slijten. In n verband zijnde met den buiten, wisten niet dat de doodstraf door de Kamers be den was: onverschillig aan alles zongen gansch gerust en kaartten met hunne akers. unne ontwaking op dezen dag moet hun schrikkelijk ontzetting veroorzaakt Er zh in de laatste dagen wel 200 brieven voor Mol Pollet in liet gevang toegekomen van oibekende verzenders. Op eeu ervan stond Med, vriend, 't is morgen dat men u doodt maar gij zult gewroken worden. Gansiji de bende is niet gevangen M een brie ben. Een makker, denkt dat deze brief het werk is van rqeur. Natuurlijk heeft men geen dezer n aan Abel overhandigd. Spiert 1844 hebben er hier geene onthoof dden meer plaats gehad de laatste was dele van den moordenaar Tantand. De beul heeft in den namiddag eene wan- dding gedaan per rijtuig en ging om 9 ure sjapen,vragende om ten 2 u. ontwekt te zijn. Gansch den dag sprak men natuurlijk van niet anders in Bethune. Overal vormden zich groepjes. Al de vensters der huizen staande op de plaats Lamartine, waar ieder een dacht dat de onthoof.iing ging plaats hebben, werden tegen hooge prijzen ver huurd en zelfs een cinematographisch toe stel had bij een venster geplaatst geweest om geheel de scène op te nemen. Toen men rond 6 ure vernam dat de ont boofding bij het gevang ging plaats grijpen was de teleurstelling van pachters en ver pachters groot. Het gevang, dat op de rue d'Aire uitgeeft is rond de 250 meters lang en de groote poort komt in 't midden. Voor het gevang staat geen een huis 't zijn hoven toebehoo rende aan hoveniers of menschen van stad en langs wederkanten van het gevang komt eene straat. Het was dus met alle gemak dat de 600 dragonders, gendarmen- te peerde en te voet en andore voetgangers deze twee straten gingen afsluiten on niemand voor het gevang laten. Het was voor meest al de nieuwsgierigen onmogelijk iets, zelfs de guiljotien, te zien, aangezien tnen op 150 tot 200 meters langs eiken kant ervan stond Den Zondag namiddag was te Poperinghe een telegram aangekomen meldend dat de onthoofding ging plaats hebben. Met eenige kennissen om 6 y, ure 's avonds vertrokken, stapten wij om 10 ure te Bethune af; nogal veel vreemdelingen waren met dien trein mede. De stad Bethune zeifis op een kwart uurs van de statie en het gevang ligt juist buiten stad al d'andere kant. In stad was er nog geene buitengewone beweging, doelt al de herbergen waren open en bezet. Men sprak over de nakende halsreclning met vol doening en als over iets dat de streek van eenen grooten schrik moest verlossen. Voor het gevang was er meer beweging. Vqje nieuwsgierigen wandelden er gedurig héén en weder in de hoop zoo naar mogelijk van het. gevang te blijven. Voor een venster langs het gevang en van waar men bijna niets zag, vroeg de herbergierster 120 fr. In een hof rechtover de poort van bei ge vang en plaats waar de guiljotien ging op gericht worden, was men bezig op eenige ijdele tonnen eene stelling Ie zetten. Mei- kon er een plaatsje op krijgen om er geheel den nacht recht te staan voor 20 fr. op lie- laagste verhoog; 30 fr. op het ïti-'densty.a- -10 fr. op h. t hoogste. De menigte intusschen groeide g-Mufi. aan. De troepen waren verwittigd oin ten 12 ure de straten te komen afzettdn, z - - 'ai wij. die op de steliing voor liet gevang plaats genomen hadden, verplicht waren daar an 12 ure te blijven, wilden wij niet verrast zij door de soldaten en nelet warden op onze plaatsen terug te keeren. De nacht was maai slecht, het waaide en van tijd tot tijd kw n een regenbui ons ververschen. Het is 2 1/2 ure toen de twee eerste dra gon-Iers bet gevang voorbij: ret ken, dit doei ons hopen weidra verandering te zien. Om 3 ure hoort men peet den en soldalen afko men. Het begon tijd te worden. De rue d'Aire is dik bezet on uit de menigte stegen nu en dan luide kreten op van Ter dood--, "Moor denaar! Dit word geroepen met het gedacht de nog slapende ter dood veroordeelde te ontwaken en hun te laten hooren dat het hun laatste was. Met moeite duwden de peerden der soldaten de menigte achteruit.. Niemand mag blijven. Alb-n moeten weg. Eene rij voetgangers komt voor ons staan eti voor een anderen hof waar ook nieuws gierigen zijn. De hovenier die de stelling op- geslegen heeft, heeft ongeveer 80 personen binn-ngelaten en zegt ons 1700 fr. ontvan gen te hebhen. De hoornen rond het gevang zijn sedert twee, drie uren dik be/et van gasten die aarne koude en regen overmeesteren om- at zij zeker zijn van daar alles na te kum-n zien, maar toen de soldaten hen ontwaarden, was hunne vreugde rap weg. en zij ook. Om 3 1/2 ure komt het rijtuig m t het schavot, M. Deibier en zijne helpers. Deze trekken hunne werkkléederen aan en begin- seffëns bij 't licht van een lanteern hun ake lig tuig plaatsen. Het is omtrent -1 ure. M. Dei bier geeft zelf alle orders en ziet het werk na. Zijne orders zijn kort en zijne stem heeft iets angstigs, dat wel overeenkomt met het treurig werk. Eerst wordt de plate-form gesteld. Deze moet waterpas zijn en op den modderigen en oneffen grond vraagt dat nog eenig werk. De twee staanders worden dan gehaald en recht gezet.'t zijn lijk twee armen, wan hopig uitgestrekt. Het hoofd wordt er opge zet en houdt de staanders onbeweeglijk 40 centimeters van elkaar verwijderd. Dan komt de bril, waarvan het ondersle deel vastgemaakt wordt en het bovenste op en neer kan schuiven. De wipplank, op een soort van wagentje rustend wordt ook aan gezet. 't Is op deze plank dai de vier mannen zullen neergelegd worden Nu komt het mes... M. Deibier onderzoekt het en ziet nauwkeurig of het wel guplaatst en aange daan iseen klomp lood van 30 kilos is eraaD vastgemarkt en het heeft een driehoekigen vorm. Opeens hoortnien eeD tikkend gerucht on in den maaneschijn ziet men het rues op- trekk en endan opnieuw beneden vallen... M. Deibier beproeft of het mes goed werkt... Welke akelige herhaling. Eene mand met zink bezet wordt voor den bril gezet: 'tis daar dat de hoofden van Abel en zijne medeplichtigen malkaar zullen terug vinden. Een andere groote mand wordt nevens de wipplank geplaatst om Me lijken te ontvangen. Dit alles heeft eene groote uur geduurd. De guiljotien is gereed om haar werk van rechtveerdigheid te ver richten. Zij staat links, gansch tegen de deur van het gevang. Van in het gevang kan men ze niet zien. Al de officieële heeren toegekomen zijnde, wordt er om 6 uro besloten do veroordeelden te gaan verwittigen. Een twintigtal perso nen treden het gevang binnen en doorloopen de gangen, geleid door den bewaker. Zie hier de eerste col't is deze van Aebl. Al dat rumoer, het peerdengetrappel, de stap der troepen, het oprichten van het schavot zelf, hoe stil ook gedaan, was dooi Abel Pollet, den kapitein der bende gehoord. Rond S ure ontwaakte Abel Pollet plotse ling. Hij riep zijne bewakers, met wie hij zondag nog met de kaart gespeeld had, en vroeg hun wat al dat lawijd daar buiten be teekeude. Daar hij slechts een ontwijkend antwoord ontving, verklaarde hij op koelen toon dat hij begrepen had Ook, toen de prokureur der Republiek hem, rond 6 ure, kwam aankondigen dat het oogenblik gekomen was om zijne schuld aan de samenleving te betalen, antwoordde de veroordeelde alleenlijk: 't Is goed... Dat zal de uitboeting mijner misdaden zijn. Ik zal moed hebben - Hij leverde zich zonder weerstand te bie den aan den beul over, die hem den hemds kraag uitsneed, en armen en voeten vast bond, rookte eenige sigaretten, vroeg pen en inkt en schreef met vaste hand het volgende briefje Ik vraag vergiffenis aan mijne vrouw en aan mijne kinderen. Ik bedank mijne bewa kers vooi*He goedheid die zij voor mij gehad hebben. Doch op het oogenblik dat hij zijnen naam onder deze eenige regels schreef, heelde zijne hand. Eene plotselinge bezwij- IAA> f A- ining maakte zich van h m meester, doch het duurde niet lang ->f hij kreeg zijne woest- krachtdadigheid terug Wanneer de aalmoezenier in zijne cel kwam om li^m aan te manen zich te berei den om voor God to verschijnen, schok schouderde Abel Pollet en antwoordde onbeschaamd Indien er een God is, zal ik hem straks wel zien Hij vroeg vervolgens den onderprefekt t. zien om hem de band te drukken en hem zijne vrouw aan te bevelen, voor wie hij de voorwaardelijke invrijheidstelling wenschte te vragen. Abel P.-ltei wenschte ook zijn broeder Auguste te omhelzen, doch deze gunst werd Item geweigerd. Topn M. Mooier bij Deroo kwam sliep deze nog. De bewaker klopt hem op de schouder. Hij ontwaakt en ziet verwonderd rond naar al die heeren. De griffier leest hem voor dat hij geene genade heeft ver kregen. Hij verstaat niet goed en zegt wat is er Men moet hem zeggen dat hij zal sterven en zich moet gereed maken. Hij verbleekt geweldig en men moet hem helpen kleeden. Men brengt rhum en hij drinkt et verscheidene glazen. Hij beeft en is geheel verslegen. Hetzelfde heeft plaats bij Vromant die hard sliep. Gij moogt mij dooden, zegt hij, maar geef mij een grooten druppel Het gevraagde wordt hem gegeven en dan vraagt hij een sigaar dien hij aansteekt docli wijl men hem het hemd uitsnijdt laat hij zijn sigaar vallen en wil niet meer rooken Zijn gezicht trekt ineen en wordt bleek. Hij beeft over gansch het lichaam en vraagt een priester. De E. H. Gaillot hoort zijne biecht en ook deze van Deroo. nauwelijks ontwaakt, begint te vloeken en te tieren en zijn broeder van alles te bescbuldi- en. lk heb dat niet verdiend, zegt hij, ik en te voel gestraft Hij ook weigerde te biechten. werd gelezen voor Deroo en Vromant door den E. H. Marquant, en duurde 18 minuien. Na de mis ontvingon Deroo en Vromant de H. Communie en zegden aan den priester dat zij met moed gingen sterven. Buiten was er in al dien tijd geene ver andering. De guiljotien stond altijd haar prooi af te wachten. De franscho dagblad schrijvers die ten ingangkaart verkregen hadden, werden ondanks deze, door de gen darmen achteruit geduwd niettegenstaande zij zich er hevig tegen verzetteden. Buiten voor eenige magistraten en eenige dagblad schrijvers, was het vooriedereen onmogelijk het onderste te zien. Rond het schavot stond een reek voetgangers, erna een reek gen darmen te peerd, er achtereen reek dragon ders te peerd en dan nog een reek voetgan gers. Eenige dagbladschrijvers waren op de boomen gekropen en konnen van daar alles wel zien afloopen. De menigle werd met ge weld op afstand gehouden. De mijnwerkers trachtten de rangen te breken en sloegen op de muil der peerden, doch alles was te vergeefs: Niemand mocht noch kon door. De onthoofdingen waren aangekondigd voor 7,53 ure (met zonnenopgang). Eerst moest Deroo onthoofd worden, dan Vromant dan Auguste Pollet en Abel Pollet had ge vraagd om de laatste te blijven. De dag be- int aan te breken en wij zien nu geheel uidelijk den oppersten helft der guiljotien. Opeens rond 7,15 ure gaat de zware deur van het gevang open. Men denkt niet dat het reeds een veroordeelde is. M. Dei bier komt buiten en beziet zijn machien. Onmo gelijk onze blikken van deur, die weer toe is, af te koeren. Wat zal er buiten komen De poort gaat open en een man in uniform komt Buiten, gevolgd door Deroo... maar een Deroo die men zich niet kan voorstellen afzichtelijk bleek, als uiigebl >ed van nu. Het kruisje duidt aan waar d guiljotien stond. Eene akelige stilte heerschte onder allo aanwezigen. Buiten de poort gekomen ver liest hij schier het bewustzijn en zou vallen indien men hem niet ondersteunde. Zijn ge laat is doodsbleek, eene tint die men zich moeilijk weergeven kan en evenmin beschrij ven. De aalmoezenier, de soldaten, de ma gistraten, de dagbladschrijvers, voorbij de welke dit schier ontzielde lichaam gesleept wordt, worden ook bleek van ontsteltenis. Het akelig oogenblik nadert. Buiten bezijden de poort staat de guiljotien. Deroo wordt op de plank geworpen en in den slag den neus tegen den Bril - gepletterd. Een duw aan de plank en zijn hoofd steekt door den ring een geknars van de klink en «Pan». Het lijk wordt achteruit getrokken en in de mand geworpen. De man die wij over éène minuut nog met angstige nieuwsgierigheid bezagen is maar een lijk meer die daar bloedend ligt Blijde toejuichingen stegen op en een luidruchtig geschreeuw en handge klap begroette deze doodMen wist niet indien men wel eene doodstraf of slechts een drama in een Ihéatre bijwoonde Hevige bra vos werden uitgebracht wijl de beul het ines optrok, het bloed afveegde en een der helpers het bloed der guiljotien wat afnam. Binst dat men tiet bloedend hoofd van Deroo in eene mand werpt, wordt Vromant buiten gesleept. Het is als eene vod die men buiten brengt. Hij kan niet gaan. Binst de eerste onthoofding vroeg hij om te vertrek ken, doch men zegde hem dat het maar een oogentdik ging duren. Hij omhelst list, kruis en wordt o(i plank gelegd, in een stuiptrek ken springt hij achteruit en valt in de mand Bij Deroo zonder de beul of zijne helpers, inaar... hij heeft geen hoofd meer! Vromant leeft niet meer en 't is zijn lichaam dat in eene kramp een sprong achteruit had ge daan en zeifin de mand is komen vallen. De bravos hernemen, de menigte is opgehitst door de ijselijke tooneelen die zij vermoedt en roept luid Ter dood! Leve Deibier! Van uit de poort kointeen ander veroordeel de. Het geschreeuw verdubbelt. 't Is Auguste Pollet. Hij gaat niet vasten stap. Zijn gelaat heeft eene witgroene kleur en ziet er akelig woest uit. I) ich toen hij de guiljotien op <-en paar stappen van de poort plotseling oprijzen ziet deinst hij achteruit. Laat mij los riep de ellendeling, doch do beulsknechten grijpen hem vast en wer pen hem op het bebloed hout. Voor de derde maal valt het mes en juicht de menigte luider toe. Drie minuten later verschijnt Abel. Woe ste gescbreeuweu begroeten hem. Het volk is niet in te houden Abel Pollet, de kapitein der bende, hield er aan tot liet laatste toe dezen titel weerdig te blijven. Met vasten stap nadert hij de guiljotien. Hij wil spre ken, doch liet geschreeuw der menigte ver dooft zijne stem. De beulsknechten slooten hem vooruit; hij weert zich tegen. Men werpt hem op de plank en schuift zijn hoofd door den ring, doch zijn weerstand is nog niet ten einde. Hij doel, eene krachtige po ging om ziclr uit den kluister te rukken, die "era den hals omslo-it... het mes valt, doch og niet spoedig genoeg opdat men niet nit den mond van den ellendeling den kreet van 1 de goddeloozeu hoorde komen A bas les calotins Vive la... Het overige kwam niet uit. Het is 7 u. 30 Deze akelige uitvoering heeft juist 10 minuten geduurd. De haat van de bevolking tegen dozen man, die zoolang <ie schrik van de streek geweest was, gaf zich lucht in een eindeloos gejuicht en handgeklap. Gerechtigheid was geschied.

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1909 | | pagina 1