het notriëel en nijverheids annoncenblad
NIEUWdLAD VOOR POPERINGHE El OMSTREKEN
ONTHOOFDING!
Bende Pollet.
Be afgesneden loofden.
verschijnen :ie
tien Zaterdag namiddag.
;i i
ZONDAG iy Januari igog.
5 Centiemen.
/aar. N y
ANNONCEN
Den drukregel 40 e.
Herhaalde Annocen
volgens overeenkomst.
Eerste Taps, Rollingen
en lierbergkennissen
mits betaling van 25 c".
Alle Annoncen
vooraf betaalbaar
moeten vóór den
Vrijdag-noen
ingezonden worden.
INSCHRIJVINGSPRIJS
Bijzondere buiten stad f 2,50
binnen stad f 2.00
Herbergiers buiten stad f-1,50
binnen stad f-1.00
Voor Frankrijk fr. 1,60
L)e plakbrieven
die bij mij gedrukt zijn,
zullen onvergeld
in het blad verschijnen.
Uitgever, VALÈRI SANSEN, Boek-
en Steendrukker, Gasthuisstraat, 15, Poperinghe.
der vier ter dood veroordeelden
Alle vier moeten onthoofd worden
Vóór de onjwfding.
Aankomst der guillpn te Bethune.
Hunne misdaden
De beul etJjne helpers.
Initldags
Slad
Zij zingen.
rieven en bedreiging.
18 December 1905. Moordpoging te
Illincliove op de wed. Vei lende door Abel.
2 Januari 1906. Dubbele moordpoging
diefte te Crombeke bij de echtgenoten
zie. De vrouw sterft aan hare wonden.
Vorige onthoofdingen
De vooravond.
de plaats der
Het
gevang en de plaats
onthoofding.
Naar Bethune
De guiljotien wordt geplaatst.
Naar de veroordeelden.
Men gaat ze verwittigen.
De ontwaking van Pollet.
Het Schavot
Bij Deroo.
Vromant moedeloos.
Auguste
Pollet
De laatste mis
Buiten.
De Onthoofdingen.
Deroo ondergaat eerst zijne straf.
Deze aandoenlijke clichés zijn gelrokken geweest in hel
Gasthuis te Bethune, 10 minuten na de Onthoofding.
Abel POLLET,
Auguste POLLET.
Theophile DEROO.
Canut VROMANT.
Poort van liet gevang langs waar de ter dood veroordeelden buitengekomen zijn.
Canut Vromant.
Auguste Pollet.
Abel Pollet.
•worden ingelijfd
Het recht, annoncen of
artikels té weigeren is
voorbehouden.
«tan
VAN DE
Zooals wij liet in ons nummer van zondag
laatst hadden doen voorzien, is zaterdag
avond teBethune het langverwachte nieuws
aangekomen dat de vraag tot genade dei-
vier ter dood veroordeelden der bende Pollet
verworpen was en dat hunne onthoofding
Maandag morgen moest plaats hebben.
Seffens werd eene vergadering gehouden
tusschen de overheden van stad en troepen
oin overeen te komen voor de orde handha
ving gedurende deze vierdubbele halsrechüug.
Zeker was men sedert lang dat er twee ont
hoofdingen gingen plaats grijpen, maar oor
deelendedat alle vier samen hunne misdaden
gepleegd hadden, werd door de Voorzitter
der Republiek besloten dat alle vier samen
moesten gestraft worden. Men mocht zich
dus aan eenen overgroolen toeloop van volk
en e«ne bijzondere opgewondenheid der me
nigte verwachlon en er werd besloten de
strengste maatregelen te nemen en deze te
doen uitroeren door de gendarmen, de dra
gonders en het voetvolk.
Is het noodig te zeggefdke opschudding
I het nieuws der ontho(fff in Bethune te
weeg bi-acht Voorzek/erwachtte zich ei
I iedereen aan maar nirt'd dacht dat alles
zoo rap zou gaan.
I De akelige wagen prt van zwaar en
[lang vierwielig zwartje-rijtuig met d<
lag avond Parijs
ag morgen om 8 u
in de siatie van Bethi*an. De nieuwsgi
rigen kwamen zoo t^k op, dat de statie
overste verplicht w/'len wagon waarop
ij stond in een hana 1° steken.
guiljotien erin, die
er laten bad, kwain
aan-
Vooraleer verdere inlichtingen te geven
over de voorbereidingswerken en de ont
hoofding is het misschien niet onnuttig onzp
lezers in 't korle de bijzonderste schplmsluk
ken en den gang der beruchte Bende van
Hazeb'ouck eens te herinneren.
't Was in den winter van 1905, te Vieux
Berquin, in de kroeg vau moeder Fauvart
dat de eerste grondsteen der bende, die wel
dra gansch do streek den schrik ging
"Tegd werd.
n volk onlbrak het nietiederen dag
□en nieuwe ledenlandloopers, oud
u-deelden, enz. Abel was iiun meester
len gehoorzaamden hein blindelings,
ij ievers binnenbraken, kenden zij goed
gging van het huis: de vrouwspersonen
Jier bende w aren er meid en gaven hen
oodige inlichtingen Wat later werd
it in kennis met Lapare van Poperinghe
izoo werd eene internationale bende ge-
tdie deze van Baekelandt en Cartouche
oven ging.
et was bijzonderlijk bij de ouderlingen
ie lafaards binnenbraken. Zij moordden
ecdoogend alwie hen verraste.
Met den vroegen fgen had zich zondag
eene groote menigJot Dij de siatie van
Bethune begeven, Jde hoop er de beul en
zijne helpers te zL' aankomen, 't Was de
exprestreiu van lp ure 's morgens die
hen naar bier brad Re politiekotnmissarb
der stad was aan qtatie om ze te ontvan
gen en samen zettpj zich te voet op weg
naar het justitie-/"'8- De menigte kwam
langsom grooter fenige schreeuwen van
Leve M. Deibierh Leve onze verlosser
werden geuit. Mzeibler en zijne mannen
ziende dat zij bijnfret voort konnen, namen
opeens een rijtuy" reden naar hunne be
stemming. In 1j justitie-paleis gekomei
drukte de meiert" Bethune zijne vrees uit
erge tooneelen I zien gebeuren indien de
onthoofding pl/s greep op de - Plaats La
martinigelijjfet beslist was.
Deze plaats igelegen 150 meters van het
gevang zoodatter dood veroordeelde zoo
ver gingen mJn te voet gaan. Men vret-s
de de woede het volk en er werd beslo
ten dat de hapchting juist bij de poort van
tiet gevang giplaats hebben. Na dit bezoek
vertrok M. Uw Ier naar het «Hotel du Nord
waar vijf ka/rs voor hem en zijne knech
ten voorhoufi waren.
in
begint de iweging groot te zijn. Rond het
gevang ko/'n vele wandelaars en in het
justitie-pali is liet een gedurig in- en uit
gang. Vrandelingen beginnen met de
treinen ïr
mijnwerk
krijgen
blijven en
doorwant
e komen en men verwacht de
sin gansch benden. De herbergen
ating gansch den nacht open te
e gendarmen beginnen de stad
en.
De vienüendelingen, wiens uur zoo nabij
is, zijn vj van te denken aan welke akelige
toebereidden men voor hen bezig is. Hun
vertroujtn is nog geen minste verminderd.
Zij waren nooit zoo wel geziud als
beden Jndag, vertelde een bewaker, en
ehier de bijzonderste misdaden door hen Abel he/t geheel den dag gezongen.
begd
I Januari 1905.Moordpoging en diefte
alonne-aan-Leie bij pachter Deron De
werd door Abel en Auguste bijna dood
gen met een ouden sabel
Üogst 1905. Moord en diefstal te
n. De echtgenoot Lengleinetz overrast
ijn bed wordt verwurgdde vrouw
etst.
November 1905. Moordpoging en
dte van 500 fr. te Neuf-Berquin bij de
«genoten Pruvost.
9 November 1905. Moordpoging en
dte bij Degroote te Dadizeele (België).
5 Decomber 1905. Moordpoging en
dte te Houtkerke bij Jufv. Metsuwe die
zr erg gekwetst werd.
20 Januari 1906. Driedubbele moord
n vader, moeder en dochter Lecocq te
iolaines.
17 Februari 1906. Moordpoging en
liefte te Rumbeke bij de wed. Stragier.
24 Februari 1906. Moordpoging en
iefte bij de echlgenoten Benit te Dottigniesf.
2 Maart 1906. Moordpoging op de echt
noten Depoix te Tfaiennes.
18 April 1906. Moordpoging en diefte
ij Baillieu te Oostvleteren.
21 April 1906.Moordpoging en diefte bij
weduwe Del hay e te Rousbrugge.
Aangeklaagd door zijnen schoonbroeder
guste Platteel als de moordenaar zijnde
an Violaines, werd Abel Pollet aangehou-
»n in begin van Mei 1906 en na vele opzoe
ingen van gansch het gerecht van het
oorden van I- rankrijk en onze streken
-erden een veertigtal aanhoudingen in
rankrijk en België gedaan.
De belgische aangehoudenen werden ge
kaft door het Assisenhof van Brugge en de
fransche verschenen in Juni laatst voor
st Assisen te St Omer. Abel Pollet, Auguste
ollet, Theophile Deroo en Canut Vroman
erden ter dood veroordeeld en de anderen
t mindere straffen.
In 't geheel zijn zij betichtAbel van
moorden en 10 moordpogingen met diefte
guste van een moord en eene moordpo
ig; CaDut Vromant, een moord en Theo-
iile Deroo, 2 moorden en 7 moordpogingen
et dieften.
Men heelt dan nog al de andere inbraken
dieften die de bende dagelijks deed.
Gedurende al den tijd dat zij in het ge-
tng overbrachten waren de gevangenen
ertuigd dat men ze niet ging onthoofden,
koesterden de hoop naar Guyanna het
rige hunner dagen te gaan slijten. In
n verband zijnde met den buiten, wisten
niet dat de doodstraf door de Kamers be
den was: onverschillig aan alles zongen
gansch gerust en kaartten met hunne
akers.
unne ontwaking op dezen dag moet hun
schrikkelijk ontzetting veroorzaakt
Er zh in de laatste dagen wel 200 brieven
voor Mol Pollet in liet gevang toegekomen
van oibekende verzenders. Op eeu ervan
stond
Med, vriend, 't is morgen dat men u
doodt maar gij zult gewroken worden.
Gansiji de bende is niet gevangen
M
een
brie
ben.
Een makker,
denkt dat deze brief het werk is van
rqeur. Natuurlijk heeft men geen dezer
n aan Abel overhandigd.
Spiert 1844 hebben er hier geene onthoof
dden meer plaats gehad de laatste was
dele van den moordenaar Tantand.
De beul heeft in den namiddag eene wan-
dding gedaan per rijtuig en ging om 9 ure
sjapen,vragende om ten 2 u. ontwekt te zijn.
Gansch den dag sprak men natuurlijk
van niet anders in Bethune. Overal vormden
zich groepjes. Al de vensters der huizen
staande op de plaats Lamartine, waar ieder
een dacht dat de onthoof.iing ging plaats
hebben, werden tegen hooge prijzen ver
huurd en zelfs een cinematographisch toe
stel had bij een venster geplaatst geweest om
geheel de scène op te nemen.
Toen men rond 6 ure vernam dat de ont
boofding bij het gevang ging plaats grijpen
was de teleurstelling van pachters en ver
pachters groot.
Het gevang, dat op de rue d'Aire uitgeeft
is rond de 250 meters lang en de groote
poort komt in 't midden. Voor het gevang
staat geen een huis 't zijn hoven toebehoo
rende aan hoveniers of menschen van stad
en langs wederkanten van het gevang komt
eene straat. Het was dus met alle gemak
dat de 600 dragonders, gendarmen- te peerde
en te voet en andore voetgangers deze twee
straten gingen afsluiten on niemand voor
het gevang laten. Het was voor meest al de
nieuwsgierigen onmogelijk iets, zelfs de
guiljotien, te zien, aangezien tnen op 150
tot 200 meters langs eiken kant ervan stond
Den Zondag namiddag was te Poperinghe
een telegram aangekomen meldend dat de
onthoofding ging plaats hebben. Met eenige
kennissen om 6 y, ure 's avonds vertrokken,
stapten wij om 10 ure te Bethune af; nogal
veel vreemdelingen waren met dien trein
mede. De stad Bethune zeifis op een kwart
uurs van de statie en het gevang ligt juist
buiten stad al d'andere kant. In stad was er
nog geene buitengewone beweging, doelt al
de herbergen waren open en bezet. Men
sprak over de nakende halsreclning met vol
doening en als over iets dat de streek van
eenen grooten schrik moest verlossen. Voor
het gevang was er meer beweging. Vqje
nieuwsgierigen wandelden er gedurig héén
en weder in de hoop zoo naar mogelijk van
het. gevang te blijven. Voor een venster
langs het gevang en van waar men bijna
niets zag, vroeg de herbergierster 120 fr.
In een hof rechtover de poort van bei ge
vang en plaats waar de guiljotien ging op
gericht worden, was men bezig op eenige
ijdele tonnen eene stelling Ie zetten. Mei-
kon er een plaatsje op krijgen om er geheel
den nacht recht te staan voor 20 fr. op lie-
laagste verhoog; 30 fr. op het ïti-'densty.a-
-10 fr. op h. t hoogste.
De menigte intusschen groeide g-Mufi.
aan. De troepen waren verwittigd oin ten
12 ure de straten te komen afzettdn, z - - 'ai
wij. die op de steliing voor liet gevang plaats
genomen hadden, verplicht waren daar an
12 ure te blijven, wilden wij niet verrast zij
door de soldaten en nelet warden op onze
plaatsen terug te keeren. De nacht was maai
slecht, het waaide en van tijd tot tijd kw n
een regenbui ons ververschen.
Het is 2 1/2 ure toen de twee eerste dra
gon-Iers bet gevang voorbij: ret ken, dit doei
ons hopen weidra verandering te zien. Om
3 ure hoort men peet den en soldalen afko
men. Het begon tijd te worden. De rue d'Aire
is dik bezet on uit de menigte stegen nu en
dan luide kreten op van Ter dood--, "Moor
denaar! Dit word geroepen met het gedacht
de nog slapende ter dood veroordeelde te
ontwaken en hun te laten hooren dat het
hun laatste was. Met moeite duwden de
peerden der soldaten de menigte achteruit..
Niemand mag blijven. Alb-n moeten weg.
Eene rij voetgangers komt voor ons staan
eti voor een anderen hof waar ook nieuws
gierigen zijn. De hovenier die de stelling op-
geslegen heeft, heeft ongeveer 80 personen
binn-ngelaten en zegt ons 1700 fr. ontvan
gen te hebhen.
De hoornen rond het gevang zijn sedert
twee, drie uren dik be/et van gasten die
aarne koude en regen overmeesteren om-
at zij zeker zijn van daar alles na te kum-n
zien, maar toen de soldaten hen ontwaarden,
was hunne vreugde rap weg. en zij ook.
Om 3 1/2 ure komt het rijtuig m t het
schavot, M. Deibier en zijne helpers. Deze
trekken hunne werkkléederen aan en begin-
seffëns bij 't licht van een lanteern hun ake
lig tuig plaatsen. Het is omtrent -1 ure. M.
Dei bier geeft zelf alle orders en ziet het
werk na. Zijne orders zijn kort en zijne stem
heeft iets angstigs, dat wel overeenkomt
met het treurig werk.
Eerst wordt de plate-form gesteld. Deze
moet waterpas zijn en op den modderigen
en oneffen grond vraagt dat nog eenig werk.
De twee staanders worden dan gehaald en
recht gezet.'t zijn lijk twee armen, wan
hopig uitgestrekt. Het hoofd wordt er opge
zet en houdt de staanders onbeweeglijk 40
centimeters van elkaar verwijderd. Dan
komt de bril, waarvan het ondersle deel
vastgemaakt wordt en het bovenste op en
neer kan schuiven. De wipplank, op een
soort van wagentje rustend wordt ook aan
gezet. 't Is op deze plank dai de vier mannen
zullen neergelegd worden Nu komt het
mes... M. Deibier onderzoekt het en ziet
nauwkeurig of het wel guplaatst en aange
daan iseen klomp lood van 30 kilos is eraaD
vastgemarkt en het heeft een driehoekigen
vorm. Opeens hoortnien eeD tikkend gerucht
on in den maaneschijn ziet men het rues op-
trekk en endan opnieuw beneden vallen...
M. Deibier beproeft of het mes goed werkt...
Welke akelige herhaling.
Eene mand met zink bezet wordt voor den
bril gezet: 'tis daar dat de hoofden van
Abel en zijne medeplichtigen malkaar zullen
terug vinden. Een andere groote mand
wordt nevens de wipplank geplaatst om Me
lijken te ontvangen. Dit alles heeft eene
groote uur geduurd. De guiljotien is gereed
om haar werk van rechtveerdigheid te ver
richten. Zij staat links, gansch tegen de
deur van het gevang. Van in het gevang
kan men ze niet zien.
Al de officieële heeren toegekomen zijnde,
wordt er om 6 uro besloten do veroordeelden
te gaan verwittigen. Een twintigtal perso
nen treden het gevang binnen en doorloopen
de gangen, geleid door den bewaker. Zie
hier de eerste col't is deze van Aebl.
Al dat rumoer, het peerdengetrappel, de
stap der troepen, het oprichten van het
schavot zelf, hoe stil ook gedaan, was dooi
Abel Pollet, den kapitein der bende gehoord.
Rond S ure ontwaakte Abel Pollet plotse
ling. Hij riep zijne bewakers, met wie hij
zondag nog met de kaart gespeeld had, en
vroeg hun wat al dat lawijd daar buiten be
teekeude. Daar hij slechts een ontwijkend
antwoord ontving, verklaarde hij op koelen
toon dat hij begrepen had
Ook, toen de prokureur der Republiek
hem, rond 6 ure, kwam aankondigen dat
het oogenblik gekomen was om zijne schuld
aan de samenleving te betalen, antwoordde
de veroordeelde alleenlijk: 't Is goed...
Dat zal de uitboeting mijner misdaden zijn.
Ik zal moed hebben -
Hij leverde zich zonder weerstand te bie
den aan den beul over, die hem den hemds
kraag uitsneed, en armen en voeten vast
bond, rookte eenige sigaretten, vroeg pen en
inkt en schreef met vaste hand het volgende
briefje
Ik vraag vergiffenis aan mijne vrouw en
aan mijne kinderen. Ik bedank mijne bewa
kers vooi*He goedheid die zij voor mij gehad
hebben. Doch op het oogenblik dat hij
zijnen naam onder deze eenige regels schreef,
heelde zijne hand. Eene plotselinge bezwij-
IAA>
f A-
ining maakte zich van h m meester, doch het
duurde niet lang ->f hij kreeg zijne woest-
krachtdadigheid terug
Wanneer de aalmoezenier in zijne cel
kwam om li^m aan te manen zich te berei
den om voor God to verschijnen, schok
schouderde Abel Pollet en antwoordde
onbeschaamd Indien er een God is, zal
ik hem straks wel zien
Hij vroeg vervolgens den onderprefekt t.
zien om hem de band te drukken en hem
zijne vrouw aan te bevelen, voor wie hij de
voorwaardelijke invrijheidstelling wenschte
te vragen. Abel P.-ltei wenschte ook zijn
broeder Auguste te omhelzen, doch deze
gunst werd Item geweigerd.
Topn M. Mooier bij Deroo kwam sliep
deze nog. De bewaker klopt hem op de
schouder. Hij ontwaakt en ziet verwonderd
rond naar al die heeren. De griffier leest
hem voor dat hij geene genade heeft ver
kregen. Hij verstaat niet goed en zegt
wat is er Men moet hem zeggen dat hij
zal sterven en zich moet gereed maken. Hij
verbleekt geweldig en men moet hem helpen
kleeden. Men brengt rhum en hij drinkt et
verscheidene glazen. Hij beeft en is geheel
verslegen.
Hetzelfde heeft plaats bij Vromant die
hard sliep. Gij moogt mij dooden, zegt hij,
maar geef mij een grooten druppel Het
gevraagde wordt hem gegeven en dan
vraagt hij een sigaar dien hij aansteekt docli
wijl men hem het hemd uitsnijdt laat hij
zijn sigaar vallen en wil niet meer rooken
Zijn gezicht trekt ineen en wordt bleek. Hij
beeft over gansch het lichaam en vraagt een
priester. De E. H. Gaillot hoort zijne biecht
en ook deze van Deroo.
nauwelijks ontwaakt, begint te vloeken en te
tieren en zijn broeder van alles te bescbuldi-
en. lk heb dat niet verdiend, zegt hij, ik
en te voel gestraft Hij ook weigerde te
biechten.
werd gelezen voor Deroo en Vromant door
den E. H. Marquant, en duurde 18 minuien.
Na de mis ontvingon Deroo en Vromant de
H. Communie en zegden aan den priester
dat zij met moed gingen sterven.
Buiten was er in al dien tijd geene ver
andering. De guiljotien stond altijd haar
prooi af te wachten. De franscho dagblad
schrijvers die ten ingangkaart verkregen
hadden, werden ondanks deze, door de gen
darmen achteruit geduwd niettegenstaande
zij zich er hevig tegen verzetteden. Buiten
voor eenige magistraten en eenige dagblad
schrijvers, was het vooriedereen onmogelijk
het onderste te zien. Rond het schavot stond
een reek voetgangers, erna een reek gen
darmen te peerd, er achtereen reek dragon
ders te peerd en dan nog een reek voetgan
gers. Eenige dagbladschrijvers waren op de
boomen gekropen en konnen van daar alles
wel zien afloopen. De menigle werd met ge
weld op afstand gehouden. De mijnwerkers
trachtten de rangen te breken en sloegen op
de muil der peerden, doch alles was te
vergeefs: Niemand mocht noch kon door.
De onthoofdingen waren aangekondigd
voor 7,53 ure (met zonnenopgang). Eerst
moest Deroo onthoofd worden, dan Vromant
dan Auguste Pollet en Abel Pollet had ge
vraagd om de laatste te blijven. De dag be-
int aan te breken en wij zien nu geheel
uidelijk den oppersten helft der guiljotien.
Opeens rond 7,15 ure gaat de zware deur
van het gevang open. Men denkt niet dat
het reeds een veroordeelde is. M. Dei bier
komt buiten en beziet zijn machien. Onmo
gelijk onze blikken van deur, die weer toe
is, af te koeren. Wat zal er buiten komen
De poort gaat open en een man in uniform
komt Buiten, gevolgd door Deroo... maar
een Deroo die men zich niet kan voorstellen
afzichtelijk bleek, als uiigebl >ed van nu.
Het kruisje duidt aan waar d guiljotien stond.
Eene akelige stilte heerschte onder allo
aanwezigen. Buiten de poort gekomen ver
liest hij schier het bewustzijn en zou vallen
indien men hem niet ondersteunde. Zijn ge
laat is doodsbleek, eene tint die men zich
moeilijk weergeven kan en evenmin beschrij
ven. De aalmoezenier, de soldaten, de ma
gistraten, de dagbladschrijvers, voorbij de
welke dit schier ontzielde lichaam gesleept
wordt, worden ook bleek van ontsteltenis.
Het akelig oogenblik nadert. Buiten bezijden
de poort staat de guiljotien. Deroo wordt op
de plank geworpen en in den slag den neus
tegen den Bril - gepletterd. Een duw aan
de plank en zijn hoofd steekt door den ring
een geknars van de klink en «Pan». Het
lijk wordt achteruit getrokken en in de
mand geworpen. De man die wij over éène
minuut nog met angstige nieuwsgierigheid
bezagen is maar een lijk meer die daar
bloedend ligt Blijde toejuichingen stegen op
en een luidruchtig geschreeuw en handge
klap begroette deze doodMen wist niet
indien men wel eene doodstraf of slechts een
drama in een Ihéatre bijwoonde Hevige
bra vos werden uitgebracht wijl de beul het
ines optrok, het bloed afveegde en een der
helpers het bloed der guiljotien wat afnam.
Binst dat men tiet bloedend hoofd van
Deroo in eene mand werpt, wordt Vromant
buiten gesleept. Het is als eene vod die men
buiten brengt. Hij kan niet gaan. Binst de
eerste onthoofding vroeg hij om te vertrek
ken, doch men zegde hem dat het maar een
oogentdik ging duren. Hij omhelst list, kruis
en wordt o(i plank gelegd, in een stuiptrek
ken springt hij achteruit en valt in de mand
Bij Deroo zonder de beul of zijne helpers,
inaar... hij heeft geen hoofd meer! Vromant
leeft niet meer en 't is zijn lichaam dat in
eene kramp een sprong achteruit had ge
daan en zeifin de mand is komen vallen. De
bravos hernemen, de menigte is opgehitst
door de ijselijke tooneelen die zij vermoedt
en roept luid Ter dood! Leve Deibier!
Van uit de poort kointeen ander veroordeel
de. Het geschreeuw verdubbelt.
't Is Auguste Pollet. Hij gaat niet vasten
stap. Zijn gelaat heeft eene witgroene kleur
en ziet er akelig woest uit. I) ich toen hij de
guiljotien op <-en paar stappen van de poort
plotseling oprijzen ziet deinst hij achteruit.
Laat mij los riep de ellendeling, doch
do beulsknechten grijpen hem vast en wer
pen hem op het bebloed hout. Voor de derde
maal valt het mes en juicht de menigte
luider toe.
Drie minuten later verschijnt Abel. Woe
ste gescbreeuweu begroeten hem. Het volk
is niet in te houden Abel Pollet, de kapitein
der bende, hield er aan tot liet laatste toe
dezen titel weerdig te blijven. Met vasten
stap nadert hij de guiljotien. Hij wil spre
ken, doch liet geschreeuw der menigte ver
dooft zijne stem. De beulsknechten slooten
hem vooruit; hij weert zich tegen. Men
werpt hem op de plank en schuift zijn hoofd
door den ring, doch zijn weerstand is nog
niet ten einde. Hij doel, eene krachtige po
ging om ziclr uit den kluister te rukken, die
"era den hals omslo-it... het mes valt, doch
og niet spoedig genoeg opdat men niet nit
den mond van den ellendeling den kreet van
1 de goddeloozeu hoorde komen A bas
les calotins Vive la... Het overige
kwam niet uit.
Het is 7 u. 30 Deze akelige uitvoering
heeft juist 10 minuten geduurd.
De haat van de bevolking tegen dozen
man, die zoolang <ie schrik van de streek
geweest was, gaf zich lucht in een eindeloos
gejuicht en handgeklap.
Gerechtigheid was geschied.