NIEUWSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN,
Landdag-Optocht. - DE BOFEESTEN 24 OOGST. - Cantate-Lichtstoet.
DE BOERENKRIJG
BERICHT.
HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
verschijnende den Zaterdag namiddag.
ONS VOLK
Zondag 10Aug. igi3.
5 Centiemen.
pe laar, N* 3y.
ANNONCEN
Den drukregel 10 c,
Herhaalde Annoncen
volgens overeenkomst.
Eerste Taps, Bollingen
en Herbergkermisscn
mits betaling van 25 cn.
Alle Annoncen
vooraf betaalbaar
moeten vóór den
Vrijdaq-noen
ingezonden worden.
INSCHRIJVINGSPRIJS
Bniten grondgebied yan
Poperinghe
Op grondgebied van
Poperinghe
Buitenland 4,60 fr
De plakbrieven
die bij mij gedrukt zijn,
zullen ééns onvergeld
in het blad verschijnen.
Uitgever, VALERE SANSEN, Boek- en Steendrukker, Gasthuisstraat, 15, Poperinghe.
Notaris BA C Q VA BB T,
Den Maandag 11 Oogst 1913
Openbare Verkooping van
Notaris DB GBA VB,
1798)
gelegenheid der DeBofeesten geeft
het schoonste
geïllustreerd Vlaamsch Weekblad
OPGELET.
Het feest der Moeder.
Alle huizen wezen versierd
aan de De Bofeesten.
Goed water en veel.
Prijsuitdeelingen.
Bij de Zusters Penitenten.
Bij de Zusters Benedictijnen.
worden ingelijfd
Het recht, annoncen of
artikels te weigeren is
voorbehouden.
2,50 Fr. VOOR IEDEREEN.
De Herbergiers hebben recht
aan Kostelooze inlas3ching
van twee Horbergfeesten.
Bijzondere buiten stad 2,50
binnen stad 2,00
Herbergiers buiten stad 1,80
binnen stad 1,00
Zondag
10
Maandag
11
Dinsdag
12
Woensdag
13
Donderdag
14
Vrijdag
15
Zaterdag
16
Wekelijksche Almanak.—Augusti.
s. Laurentius, Sara.
s. Philomena, Suzanna.
s Clara. Florimondus.
s. Hyppolytus, Concordia,
s. Eusebius, Athanasia. Vigelie.
Maria Hemelvaart.
s. Rochus, Hyacintus.
Zon op,
4 u. 24 m.
26
28
28
30
31
33
Zon ond
7 u 11 m
10
8
6
4
2
1
Nieuwe Maan. Zaterdag 2 Augusti, ten 12 ure 58 minuten 's namiddags.
qto 7c»toTQ Anmicf.i t^n A nro .Q minuten 's EüOrgGIlS.
minuten 's avonds,
minuten 's morgens,
minuten 's avonds.
Eerste Kwartier. Zaterdag 9 Augusti.
Volle Maan. Zaterdag 16 Augusii, ten
Laatste Kwartier. Maandag 25 Augusti, ten
Nieuwe Maan. Zondag 31 Augusti, ten
4 ure 3
8 ure 27
0 ure 18
8 ure 38
STUDIE VAN DEN
te Poperinghe.
in eene zitting
om 3 uren namiddag, ter herberg A la Mai-
son de Ville groote markt te POPERINGHE,
ten overstaan van den heer Vrederechter,
I. Een Renteniershuis met 15 aren 49
centiaren grond en hof, in de Bergenstraat,
te CASSEL, Frankrijk-noord).
Seffens aanslag.
II. Een Hofstedeken met 3 h. 57 a. 39 c.
weide en zaailand, selenen te POPERIN
GHE en te RENfNGHELST, langs den
steenweg tusschen deze gemeenten.
Gebrwkt door Jules Decrock-Lemahieu,
tot 1 October 1919, mits 630 fr. s jaars,
boven de lasten.
En III. Een Hofstedeken met 2h. 10 a.
20 c. weide en land, gelegen te POPERIN
GHE, bij de Lijssecaistraat.
Gebruikt door Cyrille Breemeersch-l)el-
boo, aan 435 fr. 's jaarsboven de lasten
en de verzekeringspremie tot 1 October
1916.
NtDTC is meer aan te bevelen fegen
DILI O BioeasgehroK, HreeKzucnT. ze
nuwziekten, gebrek aan Eetlust, Uitputting
en alle Ziekten door overlast veroorzaakt,
dan de VERSTERKENDE PILLEN.
Prijs 3,00 fr. de doos van 100.
Algemeen dépotApotheek, A. M0NTEYNE,
OPVOLG EKs
H. MOTUEDA11E,
Groote Markt. 18. POPERINGHE
STUDIE VAN DEN
Te Ghyverinchove.
Faling Engelbertus Vanhaeren te Westvleteren.
Bij proces-verbaal opgemaakt door den
Notaris De Grave te Ghyverinchove den 1
Oogst 1913, is het woonhuis-winkel-herberg
met stallingen en erve groot 5 aren, sectie
A, num. 350b des kadasters, afhangende
van den falingboedel Vanhaeren en gelegen
te Westvleteren op de Markt, recht over de
kerk, toegewezen aan Nestor Verstraete,
smid te Westvleteren, mits de principale
koopsom van 4100 franks boven de lasten
der veiling.
Itoelit van opliod
Luidens artikel 565 der wet van 18 April
1851 op de falingen, heeft eenieder, gedu
rende 15 dagen na den overslag, recht, van
opbod, van minstens 1/10 der principale
koopsom, të doen bij exploit van deurwaar
der aan den verkoophoudenden notaris met
kennisgeving aan den heer verzorger der
faling en aan den kooper,
PIANOS fjucien OOR, en andere m.er
ken. - SPKEEUMACIUENEN i
GRAMOPHONES en ZONOPHONES
met naalden PA THEPIIONES met sa
phier diamantjes bij
Jcroom ilATTHYS iV ZONEN,
OostMraaf, «5, HOLSSELAHE.
54e Men nel werk van «DE POPERINGHENAAR
historisch tafereel uit de xviii6 eeuw,
DOOR
Hendrik CONSCIENCE.
Vaarwel, vriend, mijne moeder voor
God, voor God en vaderland
Eene lichte stuiptrekking sidderde over
zijne ledematen, hij rekte zich uit en bleef
gansch roerloos liggen.
Uit liruno's boezem verhief zich een
schreeuw van ijzing en van wanhoop. Hij
staarde bijna gevoelloos op de mannen, die
hei lijk van Karei uit zijne armen namen
om het ter stad in te voeren.
Eensklaps alsof het gevoel der wraak met
verdubbelden gloed in zijnen boezem ont
brandde, sprong hij recht, vatte zijn zwaard
en wilde zich vooruitwerpen naar de plaats,
waar de strijd immer voortduurde, ofschoon
de beide legers elkander nu slechts uit de
verte met geweerschoten bevochten.
Met welke droeve verbaasdheid werd de
moedige jongeling niet geslagen, toen hij
bemerkte, dat het vaderlandsch leger ach
teruitweek en naar de stad scheen te willen
terugkeken
Vol woede liep hij tot eenige-Mafoflioieren,
Welke hij achter de slagorde in eenen kring
zag staan Hij meende zijne verontwaardi
ging in hevige verwijten lucht te geven,
doch wat hij daar zag, deed de woorden op
zijnen mond vergaan.
TER
een De Bo-nummer uit, gewijd bijna uit
sluitend, aan Deken De Bo en aan Poperin
ghe, met veel zichten uit stad en de vroolijke
historie van -Ghybeen dePoperingscheKei
De verkoopers van Ons Volk zullen
rond gaan, met dat nummer,
1) op de markt, den Vrijdag 22 Oogst,
van huis tot huis, in de stad Poperinghe,
den Zaterdag 23 Oogst (daags voor de
feesten),
3) den Zondag, dag der feesten, den dag
door, langs de straten van Poperinghe,
langs den stoet, aan den ingang van de
feestzalen, enz.
lii' zal geen inenseli iti Popo-
rins'lie en OmsteePten 'eiin 4!o
«lal bijzonder nummer niet zal
uillen koupen, aan 112 centie
men, liet nummer.
Elk zegge het voort.
M Van Kuyck, schepene der stad Ant
werpen, heeft het gedacht ontworpen telken
jare, den 15 augusti, het Feest der Moeder,
te vieren. De kinderen zouden het huis met
bloemen en loover tooien aan de moeder
zouden geschenken aangeboden worden
gelegenheidsdichten zouden voorgelezen en
liederen gezongen worden de moeder ter
eere.
Bij rijk en arm, bij burger en ambachts
man, overal zou het feest zijn ter eere var.
haar die het edelste, het schoonste en het
beste is wat men zich op de wereld voor
stellen kan.
God's gebod luidtGij zult vader en moe
der eeren. Ongelukkiglijk hoevelen zijner,
die dit gebod niet nakomen en vergeten dat
zij aan hunne ouders, vooral aan huane
moeder, eene oneindige dankbaarheid ver
schuldigd zijn.
Het feest der Moeder zal voor deze ver
dwaalden eene les zijn, en mogelijk een heil
zaam voorbeeld
Die gemoedelijke feestviering zou samen
vallen met den heerlijken dag waarop
gansch de katholieke christenheid ons aller
Moeder huldigt en vereert, en neerknielt
voor het beeld van Haar die het voorbeeld
aller moeders was.
Voorwaar, een gelukkig samentreffen.
Het gedacht aan de Scheldeboorden ont
loken in den schoot eener bevolkiDg die zoo
innig trouw aan een heerlijk verleden geble
ven is zou wel eetis algemeen kunnen wor
den en er zou wel eens een 15 augusti
kunnen koinen dat men gansch ons vlaarn-
sche land door bij duizendtallen de huizen,
met kransen van bloemen en loover versierd
zou kunnen tellen, waar het Feest der" 1 toe
der gevierd wordt.
Schoon is het gedacht, voorzeker.
Beeldt u eens in, lezer die nog het on-
schatbaar geluk hebt uwe moeder te bezit
ten, dat gij met O. L. Vrouw Hemelvaart-
dag uit kerk de komend, waar gij aan» de
Moeder die in den Hemel troont uwe kin
derlijke liefde getuigd hebt, thuis komend
uwe moeder, door God, in zijne oneindige
goedheid tot uw geluk en voorspoed (fee
schonken, bloemen aanbiedend, toeroepen
zoudtLieve moeder, is het heden feest
in den Hemel, feest óok moet het hier, in
ons huis zijn, u ter eere
En het zou in uw huis feest zijn, en ook
in het hart van al de huisgenooten.
Een welverdiend feesi
Want wat al goed, wat al onbeschrijfelijk
heilvol hebben wij aan onze moeder niet te
danken
Nooit zal iemand ten volle kunnen boef-
fen wat de moeder voor hare kinderen ge
daan heeft, doet en doen zal zoolang de Heer-
haar aan onze zijde laat. En zelfs in bet
Hiernamaals is het nog de moeder die v >or
ons bidt en voor ons welzijn Gods genade
afsmeekt, naar het voorbeeld van de godde
lijke Moeder, wier voorspraak het mensn-h-
dom van zooveel onheil vrijwaart.
In het^» Feest der moeder ligt iets w n-
derschoon, want moederliefde weet stuns
voor hare kinderen wonderen te verrichten.
Mocht het heerlijk ontwerp eens verWe-
zentiijkt worden.
Nog een paar weken en 't is feeste. Men
zal vieren De Bo, den dichter, den taalgeleer
de, den priester maar vooral den Vlaming.
De Bo was een Vlaming uit een stuk, die
zijn Vlaamsch volk kende en beminde, die
niet beschaamd was altijd en overal wi,ar
't pas gaf Vlaamsch te spreken, omdat hij
wist dat wij de keus hebben tusschen A-ze
2 dingen Vlaming te zijn of niets. Wig en
I -n- v" JZ'.xy- - -
denken dat t Vlaamsch juist goed is voor
stalen keuken dan deugen we enkel, laat het
mij zeggen, om ons hoofd in een zak te ste
ken en de wereld te bedanken.
Het betaamt dus dat de Poperinghenaars
als ware Vlamingen, aan de talrijke vreem
delingen een keer toonen dat ze mannen als
Deken De Bo op waardige wijze kunnen
vieren. Men houde zich niet tevreden met de
huizen te bevlaggen, men zou ze moeten
versieren. Iedereen zou ten minste een
Vlaamsch opschrift moeten uithangen spre
kende over De Bo of over de Vlaamsche
beweging. Men weze niet verlegen geen
passende opschriften te vinden. De studen-
bond houdt den tekst, van een heele roeks
opschriften ter beschikking van die ze willen
halen, men moet er enkel voor zorgen ze in
't groot te laten opmaken om uit te hangen.
Iedereen doe mee en 't zal feeste zijn lijk of
het zijn moet.
Teksten voor opschriften zijn gratis te
verkrijgen bij den heer V. Billiau, Vlainingst.
Goedkoope muziekuitgave.
Ter gelegenheid der De Bo feesten, wordt
ten bureele van De Poperlnghenaar ver
kocht Twaalf Vlaamsche Liederen met
pianobegeleiding door Au guste Morreeuw,
aan den prijs van 1 fr. in plaats van 3 fr.
Ouder deze liederen zijn er drie met woor
den van E. H. Deken De Bo, namentlijk
Voor Godsdienst en voor Vaderland, Üe
Moedertaal en Voor Vlaanderen mijn
Vaderland. Deze liederen werden reeds op
menige liederavond door de Vlaamsche
Vrienden van Poperinghe uitgevoerd en
behaalden overal den meesten bijval. Deze
alleen zijn meer dan den verkoopprijs waard
IIKRIIALIING.
Op vandaag Zondag 10 Augusti, algc-
meene herhaling om 11 uren voor de
De Bo-cantatein het Klooster der
Zusters Pauhnen.
Zangsters, zangers en muziekanten, allen
moeten daar tegenwoordig zijn.
Voor eene stad is het van groot belang
goed water te hebben en veel water.
Dat het eerste, namelijk goed water te
hebben belangrijk is, valt niet te betwij
felen immers veie ziekten, en van de
gevaarlijkste, zetten voort door het water.
Ook is de gezondheidstoestand eener stad
nauw verbonden met de hoedanigheid van
het drinkbaar water: is het water goed,
doorgans geen besmettelijke ziekten is het
water slecht, verwacht u aan alles Om maar
één voorbeeld te geven, vermelden wij de
stad Yper tot over een 25-tal jaren heersch
te aldaar bijna gedurig besmetting, vooral
van pokken en typhus sedert dat de bevol
king over goed en gezond water beschikt, is
de toestand teenemaal veranderd van pok
ken wierder sedert jaren niet meer gehoord,
de gevallen van typhus zijn zeldzaam.
Reeds hebben wij hier uiteengedaan op
welke voorwaarden een water als drinkbaar
mag doorgaanook hebben wij laten zien
hoe het water onzer steenputten voortkomt,
uit de opperste grondlaag die gemakkelijk
besmet wordt en dus niet zonder voorzorgen
mag gebruikt worden; en wij hebben ieder
een gewaarschuwd toch alle oorzaken te
vermijden die de grondlaag, waaruit ons
water getrokken wordt, bezoedelen ja, wij
hebben de aandacht der overheid geroepen
op nalatige eigenaars die hunne pachters of
getiuren schade veroorzaken met mesthoo-
ien of mestputten en ondichte aalputten te
oehouden binnen stad, of met den vrijen
loop van hot vuil water te belemmeren.
Het tweede punt,— veel water te hebben.
is even belangrijk. Water is er noodig
voor het schuren der huizen, het wasschen
van kleederen en gerief, het reinigen van
ons lichaam.
Waar men water spaart of moet sparen,
kan het niet net zijn. Men klaagt soms van
zekere gebuurten, dat er de huishoudens en
de bewoners vuil en slordig zijn. Dat is te
betreuren zeker. Maar, daargelaten dat er
altijd een deel nalatigheid en luiheid in
t spel is. moet men niet bekennen dat het
J
lieden van zindelijk en net te zijn Er is
geen water in huismen moet het halen
naar eene stadspomp maar, als de kwel ra
leeg staat, is de hoeveelheid water heel be
perkt de steenputten zijn dagelijks afge-
pompt en 't gebeurt al dat men moet scher
men of nog meer, om een paar seulen
water te krijgen. Gaat daarrnêe eten berei
den, wasschen, spoelen, steperen Er zijn
jaren dat zulke toestanden lange duren. Hoe
'kunnen zulke menschen net zijn op hen
zeiven en in hunne doening
Dat herinnert ons het gebeurtenisje door
Doktoor Doussy in Nieuwe Wegen(1910)
verteld
Een fabriekmeisje gaat bij hem raadple-
plegen voor haren voet.
Laat dien voet zienWat gezwollen
aan den knoezelIs uwe andere voet ook
zoo gezwollen
Neen hij. Mijnheer.
Laat eens zien.
't Meisje verschiet lijk een weinig, ze
aarzelt een beetje
Hij is niet gezwollen, Mijnheer.
Laat hem maar zien, kom.
Als benauwd, en heug tegen meug, maakt
zij den anderen voet bloot. Maar wat ver
toog 't zieke been was versch gewasschen
et: wit als een engelke, maar't andere
zwart, zwart als een moorejong
Men gevoelt aan zijn zeiven de schaamte
van dit volkskind, en voor 's dok toons oogen
rees die smerige volkswijk, waar onze wroe-
tersjongens moeten opgroeien.
Wascht, ons volk zich genoeg? Vraagt de
doktoor. Kan ons volk zich genoeg wasschen?
Hij trekt daaruit, als besluit, de noodza
kelijkheid van degelijke zwemkommen, en
goedkoope badenDaar zouden onze
arbeiders zich deftig en betamelijk kunnen
kuisschen en zuiveren, en ongetwijfeld zou
de gezondheid van hun lichaam, en zeker
ook wel van ziel en gemoed eraan winnen
Kon men dus te Poperinghe goed water
en veel water ter beschikking der bevolking
De Generaal de Roumiroir stond te mid
den van eenige Oversten, met zijne borst vol
bloed en gansch het aangezicht geschonden.
Een kogel had hem de onderlip en een ge
deelte der kin weggenomen (1)
Bruno verliet deze plaats en stapte tot den
rechtervleugel der slagorde, waar hij de
toode kruisvaan zag wapperen Onderweg
ontmoette hij eenen Stafoverste, dien hij
kende
Wat beteekentdit riep hij Waar
om wijkt men terug Wie heeft zulke laffe
bevelen gegeven Die stroomen vergoten
bloed worden dus ten onnutte gemaakt
Zwijg. Bruno, antwoordde de Overste.
Indien wij ons niet spoeden om ter stad in
te geraken, is alles verloren. Zie in de vel
den vijf- of zesduizend vijanden, gansche
drommen paardenvolk en veldgeschut na
deren den Allerheiligenberg. Het is hier niet
goed voor ons De terugtocht is bevolen
wij /.uilen de strijd achter de wallen voort
zetten, indien hrt noodig is...
De Overste verwijderde zich.
Keeds was de gansche slagorde in haren
langzamen terugtocht tot bij Bruno gena
derd Hij begaf zich sprakeloos tot bij de
Waldeghemsche bende en volgde haar met
hangend hoofd en treurend, alsof hij gansch
(1) In liet handschrift van eenen tijdgenoot dezer
gebeurtenissen door ons reeds aangehaald, staat on
der anderen aangeteekend
Denzelfden dag deden de boeren weder eenen uitval,
zoo treffelijk, dat, ware het zake dat zij wat meer in
den oorlog waren bedreven geweest, al het kanon des
vijands in hunne macht ware gevallen en zij de Fran-
schen op de vlncht hadden gejaagd, nadat deze laatsten
hun kanon op het gebergte verlaten hadden. Doch zij
zijn wederom de stad ingekomen. Men zegt, dat, hun
Kommandant aan zijne onderste lip gekwetst zijnde,
de moed in de patriotten verminderde, en dat dit de
(oorzaak hunner retraite is geweest.
vreemd ware geweest aan al wat er gebeur
de.
Zoo trokken de boeren allengskens en
zich moedig verwerend de stad binnen, en
schaarden zich achter de vesten om den
vijand te wederstaan, indien hij eenen aan
val tenen de jioort durfde ondernemen.
Maar de Franschen vergenoegden zich
met opnieuw bezit van hunne kanonnen te
nemen en de stad hevig te beschieten Voor
het overige bleven zij met veel zorg buiten
het bereik der geweren.
Ongetwijfeld waren de Fransche Veldhee-
ren overtuigd, dat de stad zich wel van
zelve overgeven zou, zonder dat het noodig
ware eenen bloedigen stormloop te wagen
Den ganschen namiddag bleven de zaken
in dei.zelfden toestand. De stad werd tot den
avond met verdubbeld geweld beschoten
maar zoo haast de nachtelijke duisternis
over de vesting en over de velden was neer
gezakt, staakte men het vuur van weder
zijde, om uit eene korte rust krachten te
putten tot den strijd van den komenden dag
Het was nacht.
Eenzaam en doodsch waren de donkere
siraten der stad Diest. Geen levend wezen
brak door zijne tegenwoordigheid de nare
stilte, die de belegerde vesting deed gelijken
aan eenen onmeetbare» grafkuil. Alsof
men met inzicht de onpeilhare duisterni
nog hadde willen vermeerderen, had men
alle lichten op de Markten straten -uitge
doofd.
Dat akelig stilzwijgen, die geheimzinnig
rust, die schrikbarende eenzaamheid duiird
onverbroken voort, totdat de klokken van
kerken en kapellen door twaalf klagende
stellen, zou het een allerschoonste werk
zijn. Maar Is dat wet mogelijk
Voorzeker hebben onze geineenteoverhe-
den, anders zoo hezorgd om de welvaart
van Poperinghe, daar ook meer dan eens
aan gedacht, 't Was reeds in de middeleeu
wen de groote bekommernis van het magis
traat immers om den invoer van de wolle
en den uitvoer van het laken gemakkelijker
te maken, hadden onze voorouders de Vle-
terbeek bevaarbaar gemaakt, niet zonder
groote kosten. De grootste moeilijkheid,
waarmede zij niet t'einden gerochten,
was de schaarschte aan water de vaart
was niet bestendig vlotbaar. Vruchteloos
kochten zij grond in de bergen, om bronnen
bij te winnen; vruchteloos legden zij drie
overdragen aan, om de siuizen te ver
vangen die te veel water verspillen bij
iedere versassingvruchteloos betaalden zij
vakmannen om raad en hulp
Zoo blijkt het dat de waterkwestie te
Poperinghe geen nieuws is, en 't moet nie
mand verwonderen komt ze op heden nog
boven. Maar wat nieuws is, 't is dat wij nu
zoo machteloos niet meer staan voor hot.
gebrek aan water. Is er daar wel middel
aan Ja, en 't is hetgeene wij meenen te
zullen bewijzen in een aanstaanden artikel
voor vandaag weze het genoeg de vraag
onder hare twee zijden te beschouwen
1° Kan er water gevonden worden,
goed en veel, om Poperinghe naar eisch der
gezondheidsleer en van den hedendaagschen
vooruitgang te bevoorraden
2° Zoo ja, is de oplossing van het
vraagstuk niet al te gewaagd, ingezien
den geldelijken toestand der stad In an
dere woorden ware het niet verder sprin
gen dan onze stok lang is
Bemerking. Op het einde van onzen arti
kel van verleden week over Drinkbaar
water is er eene reek weggevallen dat
neemt den zin weg. Er moet staan De Coli-
microob schijnt op zijn eigen geen gevaarlijk
ding maar, daar hij thuis is in de darmen
van den mensch, als men hem in 't water
vindt, 't is dat zulk water in betrek is met
IIaVI91;IIilIIIlir«rnii Itm v
huiselijk leven is een goede tas koffie bereid
met Trappisten chicorei Vincart.
Dépot bii gebr Delhaize Moncarey-Sansen
Maandag laatst had, om 3 u. namiddag,
de prijsuitdeeling plaats aan de kinderen der
arme scholen bij de Zusters Penitenten.
Geestelijke en Wereldlijke Overheid, als
mede een groot getal Dames en Juffers
oudleerlingen der Zusters luisterden het
feest op door hunne aanwezigheid.
't Was ook wel met reden dat de E H.
Pastor van St Jan een warm woord van
dank toestuurde
aan de Zusters die ievervol, jaar in jaar uit,
zich toeleggen op het christen onderwijs en
de goede opvoeding der kinderen
aan de Overheden en aan de Dames en Juf
fers, die door hunne tegenwoordigheid be
tuigden hoe hoog zij die allereerste weldaad
schatten van christen onderwijs en opvoe
ding;
aan de Weldoeners en Weldoensters die door
hunne milde vrijgevigheid eene zoo rijke
prijsuitdeeling hadden mogelijk gemaakt.
En, die 't feest bijwoonden, door de kost
en dagscholieren gegeven, hebben voorzeker
eenen aangenamen en weldadigen namiddag
doorgebracht.
Onmogelijk bijkans ware 't te zeggen wat
het meest te bewonderen viel, de keurigheid
vjn zang en pianospel, of 't geduld der Zus
ters bij 'taanleeren der reien en bewegingen
zoo juist en gepast uitgevoerd.
Doch wat vooral aller herten deugd deed
en aller gemoederen tot tranen toe bewoog,
t was het drama Philippine van Vlaande
ren.
Owat een' blijheid voor 't herte, die
tafereelen en gebeurtenissen van onze oude
galmen het plechtig uur van middernacht
aankondigden.
Dan veranderde eensklaps het tooneel,
alsof de klok ketenen eene gansche bevolking
uit den doodslaap hadden opgewekt. Vele
deuren werden gesloten. Onmiddellijk ver
schenen van alle kanten zwarte merischen-
schimmen. die met loozen stap en sprakeloos
langs de huizen voorbijslopen, als wilden zij
eene prooi verrassen of eene misdaad plegen.
Men hadde in de volledige donkerheid
niet kunnen herkennen, welk slag van
lieden dus, met het diepste geheim omhuld,
door de straten dreven, indien niet bijwijlen
eene flauwe glinstering of een gerammel
van ijzer hadden doen begrijpen, dat zij ten
oorlog waren uitgerust.
Meer en meer groeide het getaal der
nachtelijke wandelaars aan welhaast zak
ten gansche drommen van de wallen naar
het lager gedeelte der stad er waren stra
ten, die met menschen schenen te krielen.
Evenwel, allen zwegen en deden geweld om
het gerucht hunner stappen of hunner
wapens te onderdrukken Zwijgend en met
omzichtigheid voortsluipende, volgden allen
dezelfde richting naar de zijde der stad,
waar het Begijnenhof niet verre van de wal
len zich met zijne kerk verheft.
Rondom dit gesticht en in de omliggende
straten bevonden zich reeds duizenden men
schen, gedeeltelijk in gelederen geschaard,
in gevallijke hoopen verdeeld, of nog in de
duisternis naar vrienden en gezellen zoe
kend.
Dichter tegen den muur van het Begij
nenhof stonden een aantal draagbaren, van
welke niet zelden pijnlijke, doch versmoor
de klachten opstegen het waren gekwetste
lieden, omringd van vrienden,' die hen
poogden te troosten en in stilte hun vezeker-
en roemrijke geschiedenis te zien voorstellen
in onze meisjesscholen, waar de kinderen
van heden gevormd moeten worden tot dat
gene waartoe ze van God zei ven geschapen
zijn christene vlaamsche dochters en vrou
wen. Hoe edel en smaakvol werd ook het
drama vertolkt. Eere en dank aan die dezen
keus deed eere en dank aan die 't stuk zoo
liefdevol aanleerdeeere en dank aan die
't zoo puik opvoerden.
Vooruit, met moed vooruit, op die bane
van waarheid, van rechtten van leven De
luidruchtigste toejuichingen van alle aan
wezigen bewezen ten anderen, meer dan
genoeg, hoe diep in 't herte iedereen meê-
voelde met 't drama, hoe geerne iedereen het
glorierijke vlaamsche verleden wederom op
onze dagen ziet opkomen en herworden.
Verleden Dinsdag greep de plechtige prijs
uitdeeling plaats in de kloosterschool der
Zusters Benediktijnersen.
Bomvolle feestzaalOnder de aanwezigen
bemerkten wij den Z. E H. Deken, den
weledelen heef Burgemeester en E. H. Ver-
duyn, principaal van 't college.
Het uitreiken der talrijke en prachtige
prijzen was afgewisseld door een prettig
muziek- en tooneelfeestje. Het muziekaal
gedeelte mag zonder voorbehoud welgeslaagd
heeten de E. E. Zusters hebben er alleszins
een handje van om hunne leerlingen de aar
digste en moeilijkste meesterstukken te
leeren vertolken op piano en mandoline.
Ook was het wel merkbaar aan de treffende
stilte in de feestzaal.dat het pianospel en het
getokkel der mandolinen buitengewoon
aanstond.
Het dramatisch gedeelte van 't feest werd
ingezet door een bevallig kindertooneel,
half-vlaamsch, half-fransch Nationaal
feest»». Gaudentiadrama in drie bedrij
ven, dat ons verplaatst in de tijden der kerk
vervolging muntte uit door eene uitstalling
van heerlijke feestgewaden. Hermes ver
tolkte goed de rol van een fanatieke prieste
res van Vesta.
Van de twee alleenspraken was de Viaarn-
Bo, alleszins de indrukwekkendste eri naa
verdienste den priester-dichter te leeren
kennen dien onze stad binnen kort met
luister vieren zal.
Het vertoog A la por te du ciel
mag ik niet onbesproken laten het
stond buitengewoon aan en mag onder
het bestgeslaagde van het tooneelfeest gere
kend worden. Moesten alle kinderen aan de
hemeldeur zoo aanminnelijk en heerlijk
zingen, de eerbiedwaardige en goedige por
tier zou het over zijn herte niet krijgen er
één van te weigeren in 't paradijs.
Een wensch nog: mocht toekomende jaar,
de Vlaamsche taal in het tooneelfeestje het
leeuwenaandeel krijgen dat haar toekomt;
in Vlaanderen dient voor Vlaamsch publiek,
door Vlaamsche kinderen, in 't Vlaamsch
gespeeld te worden.
Waarmede is Theobroma gemaakt?
Theobroma is samengesteld uit kruiden,
die van ouderouds bekend zijn als bloedver-
kloekend, krachtherstellend en lichaamsver-
nieuwend.
Daarbij zijn extracten en minerale stoffen
gevoegd die als herstellingsmaterialen mogen
aanzien worden van zenuw en spierengestel
Welke zijn de uitwerksels van Theobroma
Van de eerste dagen dat men het gebruikt,
wordt de bloedsomloop gemakkelijker, de
ademhaling dieper en sterker, het gedacht
helderder, het geheugen scherper, de zintui
gen fijner.
Het lichaam wordt krachtig, beter ge
schikt tot den arbeid, en zoo haastig niet
vermoeid.
Welke lieden moeten Theobroma nemen
1. Gezonde lieden die moeten overwerken,
lastigen arbeid verrichten of in ongezonde
bedieningen bijzonder vatbaar zijn om bij-
smettelijke ziekten te betrappen.
2. Al degenen die uit hoofde van hoofdar
beid, verdriet, hoofdbreking, in eenen staat
van geestestraagheid en algemeene moede
loosheid gekomen zijn, en de noodzakelijk-
den, dat zij hen niet zouden verlaten.
Omtrent de gewonden bevonden zich
insgelijks eenige vrouwen en maagden.
Zoo stil kon de krielende menigte zich
niet houden, of er heerschte een zeker ge-
ruisch als van eenen zeer verwijderden
waterloop maar dit gerucht was zoo zacht
en zoo onduidelijk, dat het zich met den
adem des winds vermengde en ongemerkt
wegsmolt
Aan den voet van den vestingwal was
meer beweging, en somwijlen verhief zich
wel van daar een luider gerucht. Men
scheen er bezig met aan eenig oorlogstuig
te arbeiden, want men droeg er zware stuk
ken hout te zamen.
Hij de arbeiders stonden de voornaamste
Oversten der patriotten. Generaal de Rou
miroir, ondanks zijne pijnlijke wond, moe
digde hen door zijne tegenwoordigheid aan
nevens hem, en zelf medewerkend, bevond
zich Bruno, de moedige kapitein der Wal-
degemsche bende
Van tijd tot tijd kwamen eenige Stafover
sten den Generaal bericht brengen over den
toestand der zaken in de aanpalende straten
en rondom het Begijnenhof. Eindelijk werd
hem gemeld, dat men redenen had om te
denken, dat iedereen tegenwoordig was.
De Generaal deed een leeken. De arbeiders
laadden de stukken op hunne schouders en
klommen langzaam en met omzichtigheid
over den wal.
In aller haast verliet Bruno deze plaats
en keerde zijne happen naar het Begijnen
hof. Hij ging recht tot oenen donkeren hoek
van den muvr, die het gesticht omringde,
i greep in de duisternis iemand bij de hand
en sprak met verdoofde stemme
Moeder, Veva, komt, alles is gereed 1
De vrouwen gehoorzaamden hem sprake
loos nog twee andere personen volgden
hem. Bruno keerde zich om en zeide al
gaande
-Jan, mijn getrouwde vriend, o, raap
voor dit noodlottig oogenblik al uwen moea,
al uwe voorzichtigheid te zamon. Ik heb een
akelig voorgevoelik sidder en beef bij de
vrees voor eene schrikkelijke ramp. Be
scherm onzen armen pastoor, dat hij niet
verongelukke in de duisternis
God heeft mijn lot in handen, murmel
de de oude priester, wees om mij niet
bezorgd.
Buno, vroeg de knecht, wat heeft
men beslist Zeg het ons, dat wij weten
welk gevaar er te ontwijken is
- Men heeft eene brug ovor het water
nevens het groote Spui gelegd daarover
moeten wij de stad verlaten. Het is de eenige
plaats, die niet door den vijand is bezet.
Alzoo, wanneer gij over deze brug zijt, gaat
immer recht vooruit, zonder van deze rich
ting te verdwalen... Wij vertrekken naar
Hasselt...
Maar, Bruno, de oude brouwer is niet
met ons
Hij is met zijn zoon ik heb Simon in
vrijheid gesteld...
Bruno bracht den arm over den hals
zijner moeder en sprak op zoeten toon
Gij beeft, moeder Gij stort tranen in
de duisternis O, behoud uwen moed. Ik
zal met u blijven, u verdedigen, u beschut
ten tegen alle gevaar... En, mocht het waar
zijn, dat het schrikkelijk uur verschenen is,
ach, er is toch iets zaligs in ons lot. Gij zult
mij en Genoveva in uwe armen drukken,
en al tezamen, gesloten in den heiligen band
der liefde, zullen wij opklimmen tot God,
die ons de martelkroon heeft gegund...
Nadruk voorbehouden, Wordt voortgezet