Nieuwsblad voor Poperinghen Omstreken.
HET NOTARIEËL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
Apotheek Frans Van de Plas
Zondag 25" Juli 1920.
15 Centiemen.
17e Jaar. Nr 30.
11 JU
Van voorbije storm
S A N £3 «E W-VANNESTE.
Gemeeütekiezing
Rond het ^imibeeld.
Ypersche Club.
Siraatloopers.
In 't Buitenland.
t laatst M trite
G 'a!'
/JU» mÊm
1 Jaar in Stad te huis besteld.
buiten Stad met de post
Buitenland
Nog nooit beloofde de Guldensporendag
zoo gewpldig te zijn lijk dit jaar, reeds drie
weken te voren. Hij is voorbij, en we ijzen
otn zijn beteekenis, en we zijn wreed genoeg
om een onbestemde blijheid iri oris gemoed
te laten sluipen, blijheid omdat 't zóó erg
was, omdat EEN dag en EENE daad zoo
zwaar kunnen wegen in 't verloop van een
leven, ook in 't leven van een volk.
Geen frazen Rauwe feiten verleden
Zondag !le Juli, stormde 't over heel
Vlaamsch België. Die flaminganten waren
't land meestert Zoo te Leuven, te Tienen,
te Mechelen, te Lier, in Gent, Aalst, Ronse
in Brugge, Oostende, Roeselare, Kortrijk
ook te Brussel en.. te Antwerpen De
gazetten hebben 't ontzettend nieuws ge
bracht, als een jobsmare bloedige dag te
Antwerpen 't Is gebeurd, en 't is onher
roepelijk, en onverminderlijk in zijn betee
kenis Vlaamsch bloed heeft er gevloeid, in
den strijd oin 't stukje Vlaamsch recht. Als
er bloedschuld is, is 't geen kinderleutemeer,
en wij en onze vijanden, we weten het beide.
Niets was noch is vruchtbaarder dan
bloed, in 't gedijen van eene gedachte.
Daarom is de daad van Antwerpen zoo be
loftevol, en daarom wordt Vlaanderens zaak
zoo doelzeker in de naaste toekomst. Liefde
en haat groeien geweldig rap, als ze ge
drenkt worden met bloed.
Had ik het vaag voorgevoel van wat komen
moest, toen ik u verleden week een tafei.ee!
ophing van de nijdige Vlaamsche volks
macht, stappend, hard en vooruit, door orize
Vlaamschesteden 't Gebeurde! 'k Wilde
niet denken, zei ik, aan leelijke dingen, lijk
in Ierland. Ze gebeurden, en ze zijn een
nieuwe bladzij op 't schuldboek van Vlaan
derens doodnijpers. Naast onze 80 doo-
den in de Yzervelden hebben we nu ook
reeds andere bloedgetuigen, geveld met
Belgische revolvers in Pruisische vuisten.
Antwerpen heeft dus heerlijk zijn naam
van bolwerk van 'i flamingantisme hoog
gehouden, 't Waren meer dan 50.000 Vlaam
sche menschen die uit Borgerhout naar de
Scheldestede togen, waar ze niet in mochten,
omdat het zoo aan den burgervader aller
Antwerpenaren beliefde 't Waren honderden
en honderden politie mannen, en pelotons
gendarmen, en bataillons soldaten die Ant
werpen aan de Antwerpenaren moesten ver
bieden. De botsing gebeurde.... Bindt men
de zee vraagt Verschaeve. Wapens die
nooit op den Duitscher gemikt hadden, scho
ten op den Vlaming. Er vielen bloedende
Vlaamsche lijven, en er waren stervenden...
't Was gebeurd, en 't is zoo onheilspellend
voor Franskillonie dat deze gebeurtenis nooit
meer, maar NOOIT meer kan ongedaan ge
maakt worden Burgemeester Devos is af,
zeggen ze. 't Kan ons niet schelen dat
bloed op de straatsteenen van Antwerpen,
DAT scheelt ons. En we maken ons zelfs
niet dik tegen burgmeester Devos, noch
tegen schepen Strauss, noch tegen generaal
Mahieu, maar we donderen tegen 't REGIEM
dat bouwt op Vlaamsche gekromde ruggen,
dat den mortel voor Belgie 's grootheids- en
eenheidspaleis miek en MAAKT met Vlaam
sch bloed. Daartegen hebben wij het, na
dien bloeddag te Antwerpen meer dan ooit,
en we knagen en vreten aan de grondvesten
van dat paleis*, totdat we het gesloopt krij
gen, opdat die gekromde ruggen mogen vrij
rechtop groeien, zooals het vrije menschen
in een vrij land past. Als Franskillonie en
Brussel daar tegen iets hebben.... dan!
Van Cauwelaert zei 't gisteren nog, in 't
proces DosfelMoest Belgie stelselmatig die
uiting van eigen leven beletten, dan spreekt
het van zelf, dat dit stelsel vroeg of laat
6.25 fV.
7.50 fr.
9.00 fr.
UIT ii E V E II
Drukkerij - Papierhandel,
Gasthuisstraat, i5, Poperinghe
moet springen. Gebeurtenissen lijk op den
bloedige» Guldensporendag dragen er on-
zeggelijk toe bij om dit springen te ver
vroegen Aan wie de schuld Nog nimmer
was er zulk een eensgezindheid, over heel
Vlaanderen, lijk Zondag laatst. Ik reisde
dwars door Vlaanderen, en nergens een
wanklank van oneenigheid. Die 50.000 te
Antwerpen, 't waren katholieken, froriters,
socialisten, liberalen 't was HET Vlaam
sche volk De sprekers die over heel Vlaan
deren 't Vlaamsche feestwoord uitgalmden,
't was een katholiek nevens een liberaal, een
socialist nevens een fronter. Heerlijke blok.
tegenover den stevigen blok onzer vijanden,
die het nog beter kunnen dan wij
Hoopvol, die twee machten, scherp afge-
teekend Vlaamsch en a.nt.j-Vlaamsch, zon
der meer. Die het niet loochent, die het niet
zag te "Brugge, te Gent, te Leuven, te Halle,
en vooral in Antwerpen, doet aan struisvo
gelpolitiek, en loochent het daglicht, al
knipoogend ia 't schelle zonnelicht Dat kan
een dag duur te staan komen, niet aan
Vlaanderen echter
Er was op 11 juli een congres van Belgi
sche spoorwegbedienden in Antwerpen.
Weet ge wat er gebeurde? De sterke Waal-
sche groepen van Namen. Charleroi en Luik
sloegen samen met die 50.000 Vlamingen,
en met ontblooten hoofde stapten ze voorbij
onze gele leeuwenvlaggen, en huri; fanfaren
speelden den Vlaainschen Leeuw. Dat was
zoo heerlijk, zoo spontaan, en Franskillonie
zal gegrijnsd hebben
De gevangenissen hebben weer Vlaamsche
menschen geslokt. De gasthuizen hebben
slachtoffers gekregen. We groeien, we groei
en zoo rap, en-we worden zoo kloek We
komen er, want ze mesten ons veld met
bloed, en dat doet zeere groeien... We beden
ken het, ten laatste, hoe op dien zelfden dag,
onze Koning, te Wulpen. Vlaamsch sprak,
in de onthulling van 't gedenkteeken onzer
gesneuvelden. Hij alleen sprak Vlaamsch
tot de Vlaamsche moeders onzer Vlaamsche
dooden. Hij alleen had een hart, en zijne
generaals spraken Fransche redevoeringen
uit over Vlaamsche dooden Dat alles ver
geten we niet, noch het bloed in Antwerpens
straten, noch dat de fiere Leeuwenvlag ge
wapperd heeft, twee uren eer ze Belgie's
agenten konden neerhalen, hoog en machtig
op Antwerpens Lieve Vrouwetoren, glorie
vol over onze Schelde en ons Vlaanderen...
Dat was de' 1 lc juli, 1920.
S. VAN DEM BERG HE'
Bertenplaats, 8, (Kleine Markt),
Van 18 Juli tot 30 September 1920.
Op het gemeentesecretariaat, op de poli-
tiesecretariaten en op het arrondissementse
cretariaat.
Ten laatste tot op 31 Juli aanstaande 1920
Op 14 Augustus 1920.
Kon. Besluit van 1G April 192
«r fSü'SfO.
Ik zal kort zijn, want ik raad dat mijne in
zending de eenige niet zal zijn betreffende
de Standbeeldkwestie, de zaak wordt
immers druk besproken, en de ouders en
weduwen der gesneuvelden zijn verre van
voldaan nopens den toestand der zaken.
Gij kunt mij verwijten dat ik in den donkeren
aan't tasten ben, als ik die zake aanraak.
Juist, Mijnheer, dat is waar, maar «lal en
asou kc»u waar mogen zijnIk heb
heel de weke rondgezien om maar één ouder
of één W® van een gesneuvelde te vinden die
men zou geraadpleegd hebben nopens
de opvatting van het gedenkteeken geen
één gevonden. Mijnheer 1 Wie heeft men dan
geraadpleegd? Mogen we dat niet weten,
wij ten minste, ouders der gevallen helden?
En heeft men niemand geraadpleegd onder
hen die op de eerste plaats iuo«>tcn ge
raadpleegd worden, wat voor gedenkteeken
zal er nu gezet worden? 't Stond in uwe ga
zette dat de kommissie haar besluit genomen
naa; mogen we weten wat dat wil zeggen
nu?... of zullen we 't wel zien als 't er
staat?...
Het Standbeeld mort gsesiiojave!-
den linldig^»: maar 't moet ook voor
ons, ouders en wen die over die gesneuvel
den weenen, door opvatting en voorstelling,
in de mate van het mogelijke, eene bron van
troost zijn, gelijk verleden zondag iu uw
blad werd uitgedrukt: G'eu hebt misschien
het gedenkteeken niet gezien, M dat op
gericht werd aan de gesneuvelde oudleer
lingen van het atheneum te Gent?. lk heb
het gezien en 't heeft diepe pijn gekost aan
mijn vaderherte, en tranen aan mijn man-
nenoogen. Een naakt mannenfiguur, in over
dreven uitdagende houding, met een vaan
del en een zwaard; en zijn mond vreeseltjk
tot een oorlogsschreeuw geplooid 't mist
maar juist een slagtnes iusschen de tanden,
en 't mag dan prijken in eene kolonie van
menscheneters ergens in Afrika. -- Ik iaat
die naaktheid nu daar; maar is het alzóó dat
men onze zonen zal herdenken? Hulde
aan de gesneuvelden/met eert krijgsman
voor te stellen met vaandel en wapens, vech-
tensgereed? Priemen in 't herte, Mr,
scherpe priemen in 't herte van ouders en
weduwen, eiken keer dat ze voor 't stand
beeld zullen voorbijkomen!
Of wordt nog eensdaagsons-hert zoo boor
devol bitterheid gegoten, dat O.ders en
Weduwen zullen zeggenwe maken liever
een omweg want 't standbeeld staat
daarDat kan toch zeker niet! Om 'tbeeld
moet eene atmosfeer van vreedzaamheid en
kalme rust zweven. 'I: Monument zelf moet
dit uitwasemen, en de omgeving moet het
bestendigen. Of meent ge, gij allen, die
droomt van grootschheid en praalvertoog,
dat ik (en d'r zullen niet velen anders doen
dat ik vroeg verouderde vader, de bloemen
uit mijn arm hoveken zal brengen, op de
groote markt, ten toone voor alwie maar kij
ken wilen die neerleggen aan de voeten
van een in steen of brons gewerkten, spring
levende» 'soldaat, en dat om mijn schamele»
jongen te huldigen en hem met mijn bloemen,
een verdoken vadertraan te gunnen? Ziet
ge mij daar komen gesukkeld!? Nooit
mijne heeren neem het me r.iet kwalijk,
maar nooit, hoort ge! Het innigste van mijn
ziele, de droefheid om mijn zoon, mijn tranen
en gebeden kom ik niet uitspreiden, op de
zelfde markt waar alles, alles, ook wat ik
misprijs, wordt te koop geboden eri uitge
stald i En als wij, Ouders en Weduwen dan
toch geen gedenkteeken krijgen, weerdig van
onze gesneuvelde zonen en mannen, en eer
biedig voor onze droefheid, dan maken we
toch een omweg als we er moeten voorbij
komen we herdenken onzen held eens te
meer en te inniger, aan den huiselijken
haard. Ook VADER.
iikoiidi^in^eii
Berichten 50 cent. de regel Notarieële berichten 50 cent.
Grootere het haalde annoncen, prijzen op aanvraag.
Alle annoncen zijn vooraf te betalen en moeten Voor den Vrijdag
noen ingezonden worden.
Woensdag avond vierde de Ypersche Club
te Poperinghe, op waardige wijs onze natio
nale feestdag. De bijeenkomst had plaats in
de zaal van M Ein. Lobeau op de Groote
Markt waar een puik Concert voorbereid
was. De ruime zaal was proppens vol en
eene aangename feeststemming beheerschte
al de aanwezigen. De. pas gestiche sympho-
nie van Yper was gekomen om hare gewaar
de medehulp te verleenen. Het Concert liep
vlot van stapel en bevredigde eenieder om
ter meest. A! de nummers werden flink uit
gevoerd en genoten de meeste bijval. Met
daverend handgeklap werden de uitvoerders
telkens op het tooneel terug geroepen.
In de tusschenpoos greep eene tombola
plaats voor de aanwezige damen en kinders.
Een dertigtal prijzen waren te verloten.
Onze oorlogsweezen werden ook niet ver
geten, en op voorstel van onzen geachten
Voorzitter, Adv. Butaye, werd eene omha
ling ten hunnen voordeele gedaan. Zij bracht
de som op van 267 fr. 40 cent.
Het feest werd gesloten met een dreunende
«Vlaamsche Leeuw» en met «Brabangonne»
Dat zulke bijeenkomsten deugd doen aan
onspYperlingen, hoeft niet gezegd. Omringd
van oudbekende wezens, wanen wij/ons
voor eenige uren, in den tijd voor den oor
log, en putten daar de kracht om het onze
bij te brengen tot het herleven onzer geliefde
stad.
Dank dus aan al de medewerkers, maar
ook aan de onvermoeibare inrichters. Moch
ten zij ons nog dikwijls op zulke aangename
avondfeestjes vergasten.
katholieke idealist, advokaat Dosfel van
Dendermonde, tot 10 jaar veroordeeld op
't assissenh'of van Gent. Zijn schuld Vlaan
deren meer bemind te hebben dan Belgie.
Sedert lang aanzien wij het als een eer, als
Vlaming in een gevang gestopt te worden
om gestreden te hebben voor eene gedachte,
terwij! oorlogswoekeraars, die teerden op
den nood van hun uitgezogen volk, op vrije
voeten loopen. 10 jaar gevang Vlaanderen
zal zorgen dat hij ze niet uitdoe...
Alle gezaghebbende mannen, denkers en
strijders van gansch Vlaanderen, zijn komen
getuigen die mensch is een eerlijk man.
Dosfel heeft niets misdaan, ook niet tegen
over Belgie 't Kon niet baten... 10 jaar...
en 't is ook best alzoo.
Dosfel, 10 jaar opsluiting. D1' Depla ter
dood veroordeeld het katholieke West- en
Oost-Vlaanderen hebben in die 2 mannen
hun heerlijkste vertegenwoordigers, want
beiden hebben voor Vlaanderen gewerkt,
juist steunend op hun katholicisme dat hen
tot de logika van de daad dreef, waar ande
ren weifelaars waren. Daarom, katholiek
Vlaanderen, hun Vlaamsche «zonde» is hun
vergeven, spijts Belgische straf... We be
wonderen dien priester door de gendarmen
opgeleid omdat hij Dosfel toejuichte... Leve
Vlaanderen in ai zijn martelaars
i Iedereen kan bestatigen dat er hier in Po-
ïperinghe veel kinderen zijn die niet regel-
matig de school bijwonen. Op alle ure van
jden dag ziet men alieendwalende of in groep
spelende kinderen op straat,
j Zulke toestand is waarlijk bedroevendf en
al wie het wel meent met de opvoeding en de
{ontwikkeling van ons volk moet er om treu-
I ren. Met kinderen die de oorlogsjaren achter
jden rug hebben en thans regelmatig de school
bijwonen hebben de onderwijzers nog veel
jlast. Wat moet er groeien uit die bengels
Idie meer op straat dan in school zijn... on-
wetenden, luiaards, deugnieten. Thans is er
3 toch wel gelegenheid genoeg om de scholen
bij te wonen. Men heeft mij verzekerd dat
er in de gemeenteschool alleen regelmatig
een honderdtal knapen afwezig blijven. Wij
meenden nogthans dat het -schoolgaan ver-
I plichten t was. Kan de overheid daar niet
ingrijpen. Kunnen er daar geen maatregelen
Itegen genomen worden. Kan de politie door
5 toedoen van den schepen van onderwijs, in
5dit geval niet handelend op treden; of trekt
I er hem niemand die zaak aan en is er daar
niemand om bekommert.
Deze week beleefde ik nog een treurig
feit. 'k Was te lande en langs eene zijstraat
ontdekte ik piots een zestal kinderen aan de
schooljaren, die aan 't baden waren in eenen
obusput die vol water stond. Ze waren in
volledig adamspak en de walgelijke redens
die hen uit den mond kwamen hadden eenen
kozak doen blozen- Om mijne tegenwoor
digheid bekommerden zij zich niet het minst
en giebelend plasten zij voort, hunne geile
redens en gebaren voort zettende.
Bedroevend, niet waar; maar indien de
overheid handelend wilde optreden zouden
dergelijke gevallen en de straatlooperij veel
minder voorkomen. O. W.
Herman Van üen Reeck.
De menschen van 't uiterste hoekje van
Belgie moeten 't ook weten. Er werd een
Vlaming vermoord te Antwerpen, op 11 Juli.
Herman Van den Reeck van Borgerhout,
19 jarige student aan de hoogeschool van
Brussel, werd neergeschoten, terwijl hij de
vlag vasi den Antwerpschen meisjeskring
verdedigde tegen de Pruisische politie, die
sabelde op Vlaamsche vrouwen en schoot op
Vlaamsche mannen.
Sedert de moorderïj onzer Vlaamsche sol
daten aan den Yzer ophield, is Van den Reeck
de eerste Vlaming die neergeschoten wordt
om zijn Vlaamsche overtuiging. Belgie's
agenten zetten dus 't werk der Duitsche
moordenaars voort.
Zaterdag, 17 Juli, had de koninklijke be
grafenis plaats. De rouwstoet kwam in bewe
ging om elf uur, en 't was rond 2 uur toen
de laatsten op 't Kiel-kerkhof aankwamen.
Uit alle hoeken van Vlaanderen waren de
duizenden gekomen, om den eersten marte
laar te huldigen. De groote leiders van alle
politieke partijen in Vlaanderen hielden het
baarkleed,'en de Vlaamsche hoogstudenten
van de 4 universiteiten droegen hoog in
triomf het lijk van den jeugdigen bloedge
tuige, gehuld in de Leeuwenvlag. Over den
grafkuil hebben woorden van rauwe bitter
heid en van laaiende liefde geklonken, uit
den mond van al wat naam heeft in Vlaan
deren... De ruwe Antwerpsche arbeider
heeft mede de vuisten gebald, en dat is veel
beteekend... We wisten nog niet dat Vlaan
deren zoo nauw aanéénhieid.
De Vlaamsche Beweging was een taal
kwestie, werd een broodkwestie, is nü een
bloedkwestie En dat is 't begin van 't einde.
Herman Van den Reeck, heerlijke jongen,
Vlaanderens onvrije aarde weze u toch licht.
We vergeten u niet, noch de beteekenis van
uw dood.
kien sneltrein verrast en in stukken gereden.
Op dienzelfden 17 Juli werd de Vlaamsche j Twee dooden en vijf erg gewonden.
Sedert al de beroemde Staatsmannen
de Wereldvrede aan 't opbouwen zijn, is er
zoo wat overal oorlog, opstand, revolutie.
Rusland, Polen, Turkije, Syrië, Roumanie,
Griekenland, Italië, Ierland, enz. enz., nie-
vers is het rustig, en in veel plaatsen heerscht
feen bloedige oorlog
Te Avignon werd een autobus door
Mengelwerk van «De Poperinghenaar» 20.
U
naar het Engelsch.
Dien avond werd degeschiedenisvan dien
jongen geneesheer over tafel bij 't avond
maal verteld, en allen hoopten dat hij bij
zijn eigen volk dankbaar zou herinnerd blij
ven...
XVII.
Langs de Belgische steenwegen werd er
soms ook een picnic gegeven. Als ik nu
terugdenk aari die gezellige uurtjes, met kahr-
ki-ambulancen als dekking tegen den schra
len wind die over de meersschen waaide,
ben ik nog verwonderd over hunne geestig
heid midden in den gruwel van de omlig
gende tooneelen. Flesschen wijn kwamen op
en niemand dacht op bloed, toen wij 't roo-
de vocht dronken, spijts de reuk van bloed
opwalmde uit de draagbaren in de rijtuigen.
Wij hadden goeden vlaamsche» kaas met
versch brood en boter, en wij hadden bui
tengewonen eetlust, des te verwonderlijker
dat de kanonnen misschien op twee kilome
ters afstand aan 't razen waren, en dat de
aan 't verpletteren was, zoo scheen het.
't Vrouwvolk in veld-uniform, zoo vrouwe
lijk toch spijts hunne broeken, gaf een toon
van gracie aan die halten, en aan beslijkte
mannen de kans tot kleine hoffelijkheden-die
beschaafdheid weer in hun gedacht voerden,
al was ons werkelijk leven teruggedeinsd tot
voorouderlijke zaken met juist leven en dood
daarin, honger en dorst, liefde en moed, als
eenige wetten van 't bestaan. De man die
een kurktrekker had stond in aanzien. De
dame met gouddoorvlochten hair kon een
kiekenbeentje afpeuzelen zonder iets van
hare schoonheid te verliezen. De chauffeurs
muffelden stevig door, met volle monden
kluchtspreuken in eigen tongval uitend, en
alle onderscheid van rang of staat afschaf
fend door hun kameraadschappelijkheid in
groote gebeurtenissen, toen hun moed en
koelbloedigheid en stevige vastheid aan hun
stuurwiel, en hunne fijne handigheid om
zwareambulanceninetslierende wielen langs
modderwegen door te drijven, vele men
schenlevens redden en welverdienden lof
inoogstten. Groepjes Belgische soldaten
j kwamen glimlachend rond ons slenteren, als
'gaf ons zien alleen hun warmte aan 't hart,
'metden klank van ons Engelsch geswafeJ,
en de heldhaftigheid van die meisjes, die in
de vuurlinie dorsten komen om hunne ge
IrnrA+C-fon hulptl
Ze zijn wonderlijk:, uwe Engelsche dames
zei een man met vollen baard. Hij weifelde
een oogenblik en vroeg dan schuchter:
Meent ge dat ik zou mogen de hand druk
ken aan eene dezer dames?»
Ik regelde het zaakje en daarna drentelde
hij weg met een blos op zijne kaken, alsof
hij in de tegenwoordigheid geweest was
eener koningin en hartelijk ontvangen.
De Belgische officieren waren dol op eene
voorstelling aan deze dames en begroetten
ze met de meeste hoffelijkheid. Ik meen wel
dat de tegenwoordigheid dezer jonge vrou
wen met hunne valiesjes' met hypodermic
syringen en eerste hulp bindsels, met hunne
handigheid otn zware motorrijtuigen te drij
ven, en met hun geestig misprijzen van 't ge
vaar, er veel toe bijbrachten om een gevoel
van comforten zachtheid op te wekken
bij menschen die zoo lang hun eigene vrou
wenfamilie te derven hadden en zoo lang ge
leden hadden onder de ijskoude gruwelijk
heid van den oorlog. Daar was geen valsch
gevoel, geen onbeschaamde liefdedoenderij
in de hulde der Belgen aan deze dames. Het
was de eenvoudige, ridderlijke eerbied van
soldaten jegens onverschrokken vrouv/en
die ter hulp gekomen waren, toen ze riéer-
gestuikt lagen en medelijden noodig hadden.
O vrouwen, met wie ik voor een tijdje mij
.in-,;.,., oir. .n.Art.nr il.1
taanu, hoe bewonder ik u! De aantrek van;
ongebondenheid had wel eene of andere on
'der u in deze doodenvelden opgeroepen. De
zucht naar meer opwinding dan modern le-
ven geeft in vredestijd, ja zelfs de keure vas
vele te vergeten, denk ik wel, waren de re
dens die u noopten, twee of drie onder u,
om op deze tooneelen der Geschiedenis te
verschijnen, waarin ge eene mannenrol
speeldet met vrouwelijken moed. verheugd
om deze vrijheid, verre van alle vooroordee-
!en uit een beschaafd wetboek, en ten min
ste nu geen prijsgevend aan scherphoorende
oude wijven praatjes. Maar meest allen on
der u hadden geen ander gedacht dan mede
lijden en hulpvaardigheid, en met een vlam-
meken van geloof en hoop in uw hart hebt
ge de zwaarte gevoeld van bloedende man
nen, en hunne smarten gelenigd toen ze on
dragelijk waren. Geen soldaten in de legers
der Verbondenen hebben meerder recht op
het dragen der onderscheidingen, die een
koning van rouw u schonk voor heldendaden
op het front.
XVIII.
De Duitschcrs poogden gestadig hunnen
weg te banen door de linie, die de Belgen,
met Fransche hulp, zoo dapper hielden. Ze
beproefden uitnemende wreede aanvallen op
kend waardoor de weg lag naar Veurne en
Duinkerke. Het was moeilijk te weten of ze
aan 't gelukken waren of niet. Want het is
moeilijk't is gelijk wat te weten opeen mo
dern slagveld, waar de mannen die een dorp
houden onwetend zijn van wat er gebeurt
in 't naaste, en waar al de afdeelingen van
een leger in een schijnbaar verward chaos
ondereengemengeid zijn, zonder wrijving
met elkander, op bevelen wachtend die
schijnen nooit te zullen komen, voorwaarts
rukkend zonder schijnbaar doel, afrukkend
voor andere redens hard te gissen, of stil-
blijvend, zonder een schot te schieten, in
plaatsen waar 's vijands vuur op nêerregent.
De vijand had over den Yser acht vlot
bruggen geworpen, maat ze waren allen
vernield geworden. Dat was goed nieuws.
Maar daarnevens kwam 't gerucht van Bel
gische zware verliezen in eene compagnie
die verderop eene andere brug aan 't houden
was In Dixmude bezetten de Belgen de uit-
liggende straten. En daar was er een gewel
dig loopgrachten-gevecht. De vijand had
herhaaldelijk met de bayonet slormgeloopen,
maar was telkens neergeslagen met de mi
trailleuse.
ENAAR
1 >oik nementp ï*ij s
Onderstaand artikelvan onzen geachten
medewerkerkwam ons de verledens week te
laai tos om nog te kunnen opgenomen
worden.
Kerlinga.
OPVOLGER VAN
-• P ii V 6£ 8 i\ ii II SS
Kiezers opgelet; vrouwen bijzonderlijk,
zijt ge niet achtergelaten op de kiezerslijst?
Hoelang moet de kiezerslijst nedergelegd
zijn ter inzage van de belanghebbende?
Waar moet men ze kunnen zien
Tot wanneer mag men zijne bewijsstukken
nederleggen om er op ingeschreven te zijn,
als men er niet op staat?
Wanneer zijn de lijsten gesloten?
LINOLEUM, TOILE-CIRÉES, MEUBELPAPIER i
bij Saasen-Vunnesfe,15, Gasthuisstraat, Poperinghe. I
Heer Uitgever,
Yperling.
Moker.
In Memoriam
- A
Wordt voortgezet
Groote keus van LEESBOEKEN ter Druk-
