HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
Nieuwsblad voor Poperinghen Omstreken.
De bloem van het Yrijboseh
5
a
a
o Zondag 811 Mei 1921.
15 Centiemen.
18° Jaar. Nr 19.
l>oiineui6iitf>i*JJs s
Waar gaan we naartoe
YÊflM trad ze binnen.
WederbeSegging in Frankrijk.
POPERINGHE
Amnestie.
5!
Sp
et)
3$
5s
<5
e*
a
s
s>
o
?5^
«8-
s'
e*
S
a.
<t>
a
a
N»*
&s
w
"»i
Ct>
a
«a
<s.
a
S
ns
a
"b
■'■a.
a
a
a
S"
E. DUQUESNE Zoon,
M&mizstra&t, 30,
GENT.
Telefoon 1669.
IIIMMilt
1 Jaar in Stad tehuis besteld. 6.50 fr.
buiten Stad met de post 8.00 fr.
Buitenland10.50 fr.
UITGEVER s
V. SATOSElk- VARIME8TE
Drukkerij - Papierhandel,
Gasthuisstraat, 15, POPERINGHE,
Berichten 50 cent. de regel. Notarieële berichten
50 cent. Rechterlijke Eerherstellingen en vonnissen
1 fr. 50 de regel.Rouwberichteh, niet boven de 10 re
ken 5 fr. Grootere herhaalde annoncen, prijzen
op aanvraag.
CU
Is*
sS
a
ft.
CU
a
<5J
OB
CD
<3
»««s
<5j
<3J
CD
CD
QD
C
O
r*>v,
Cb
a
a
o
a
Cb'
Vt
•V
Os
a
a
CD
CD
«S>
8*;
a
a
o
Het is allerbekendst dat onze Regeeriqg
sedert den wapenstilstand een erbarmelijk
finantieprogramma heeft gehad
De eene fout werd gedaan na de andere.
Miljoenen werden verspild in domme stel
seis en uitzinnigheden; de vrijheid van den
handel werd maar altijd ingekrompen en be
perkt, de beste der inkomsten werden ver
worpen om aan droombeelden te voldoen,
de zekerste der belastingstelsels werden aan
kant gesteld zonder dat men wist of de nieu
we iets meer zouden geven dan dossiers.
Het land heeft geld noodig, veel geld.
De vreemde wil en zal het hem niet meer
geven en daar zijn vele en gezonde redens toe.
't Is dus van het volk zelve dat het geld
moet komen, 't zijn binnenlandsche leenin
gen die de noodige miljarden moeten geven
En weet gij wat de Regeering doet
In Belgie was er geld, en veel geld, want
alle waren werden door den Duitsch opge
kocht Om dit geld te bekomen was het niet
noodig eenen grooten interest te verzekeren,
zooveel temeer daar de stortingen in marken
mochten geschieden, 2 p. h. was meer dan
voldoende. De Regeering oordeelde er an
ders over.
Zonder zeker te zijn dat Duitschland de
ingebrachte marken zou terugnemen, aan-
veerdt zij ze aan pari en gaf 5
Onvermijdelijke uitslag
De daling van alle andere staatsfondsen,
eenen genadeslag voor de reeds zoo zwaar
geteisterde renteniers en zelf een zeker mis
vertrouwen in het krediet van het land. Want
al» iemand zijne waar te goedkoop aanbiedt
dan is men schuw ze te koopen.
Binst weken en weken wordt er in de Ka
mers geroepen van nieuwe belastingen, tak
sen, enz Er komt al te gaar niet veel van.
Maar deze die bezitten zijn schuw en...
houden hun geld. Uitslag een volle fiasco.
De feiten hebben bewezen dat zij die niet
inschreven nog zoo dom niet waren.
Eerst invoering van takskommissies, en-
kwesters, processen, enz enz.
En dan de tam-tam der reklaam. Dui
zenden, honderdduizenden worden verteerd,
daarvoor, miljoenen gaan naar de bankiers
als kommissieloon.
Zelfs op het laatste oogenblik wordt er
verzekerd dat nooit geene belastingen zullen
gelegd worden op die leening.
En daarbij wordt een immer hoogere in
terest verzekerd,
Uitslag het mistrouwen is grooter en
grooter, de banken blijven zitten met vele
hunner inschijvingen en moeten ze met ver
lies afzetten.
Drie leeningenjdus en ziet naar den koers
der beurs. Voor iedere ten minste 15
verlies van kapitaal.
En nu wordt weerom eene leening aange
kondigd aan 6
Weet ge wat er nu gedaan wordt om het
vertrouwen weer te winnen.
De agenten van den «fisc» worden ge
zonden naar'de banken en kredietinstellingen,
spaar- en rentkassen om na te zien punt per
punt, naam per naam, door,|wie en hoeveel
er gestort werd.
Eenieders zaken worden alzoo uilgesnuis-
terd; eenieders manier van handeldrijven
gekend
Natuurlijk zullen de meeste banken zich
tot dit onderzoek niet leenen, gillen ze de
gramschap hunner kalanten niet oploopen
maar de officieele kassen en banken schijnen
verplicht te zijn alle inlichtingen te geven
Dat is vlakaf misplaatsten onrechtvaardig.
Zoo de fiscus gelden ia te zamelen heeft
van gestrafte oorlogswoekeraars dat zij niets
verwaarlooze om die gelden te bekomen.
door A. HANS.
En ook haar ouders zagen plots een an
dere toekomst.
Toen de heer De Vuist terugkeerde, en
weer in de zijkamer geleid werd, vroeg hij
Welnu? Is de zake besproken
Ja meneer't was van eigen Godelie-
ve, die het groote antwoord geven moest,
zei Vereeke. En ze zegt ons, dat ze toestemt..
Ha, zoo! En gij ook?
Maar wat zouden wij er tegen kunnen
hebben, meneer?
Ge moet uw gedacht zeggen.
Wij stemmen toe. 't Is voor ons een
groote eere.
Toe. toe, van eere zullen wij hier niet
spreken. Ik mag het geluk van Louis niet in
den weg staan. Zie, ik zou mijn dagen nu in
rust willen doorbrengen en dat zou niet
kunnen, moest ik mijn zoon tot een onge
lukkig huwelijk, tegen zijn goesting, dwin
gen. We zullen dus alles nader regelen.
Waar is Godelieve? Ik moet ze ook eens zien.
Het meisje werd geroepen en blozend en
Maar dat alle finantieele bewerkingen zoo
maar opgeschreven en geboekt worden door
den fiscus, dat gaat over zijn hout.
Dè mtslag ervan zal zijn geen cent, geen
knop meer voor nieuwe leeningen.
Men zal potten zooals in de vroegere tij
den, en het land en tevens ook de nijverheid
zullen te niet gaan bij gebrek aan rollende
geld.
En zoo iets is niet alleen hatelijk maar
tevens onrechtveerdig.
Zouden er geen medeburgers en ook an
dere landgenooten zijn die miljoenen wonnen
binst den oorlog door het verkoopen hunner
eigendommen en weerden in landen waar
de wisselkoers ten voordeeligste was
Werden zij aangeslagen voor buitengewo
ne winsten? Natuurlijk niet, want wie spreekt
van de oude rijken
En juist deze zijn het die in plaats van
hunne gelden in staatsfondsen om te zetten,
nijverheidsweerden kochten of nog meest
vreemde en vooral Fransche staatsfondsen.
Weerom voor den fiscus geene de minste
kans van aanslaan.
Maarden kleinen handelaar of landbouwer,
zelfs den groothandelaar die eenige voordee-
lige bewerking kon doen om nu de geheei
slechte tijden te beleven, deze worden on
dervraagd, geplaagd en getaxeerd.
Zij gaven hun geld het land ten leene,
verloren reeds 15 soms 25 en hunne za-
kens liggen op straat.
Alle dagen zien we die vrijheid inkrem-
pen, 't is waar, en stillekens aan gewoont
men zich aan alles, maar zoo dit voortgaat
dan gaat het land eerder bankroet dan men
wel denkt.
Slechts vrijheid in handel en wandel, vrij
heid in initiatief en gedachten, dat alleen
miek den welstand van Belgie.
In alle geval, wee de nieuwe leening Re
klaam op alle de torens van Belgie zal geen
cent meer doen uit de kousen komen.
En van een land zonder geld daar komt
niets goeds van. X...
itocfpiiNtem suit i\orinaiuiie.
Mijn vriend Edmond Ronse, Advokaat te
Gent schrijft in het orgaan der vluchtelingen
dat de wedefbelegging der oorlogschade in
Belgie geleden, nu ook toegelaten wordt in
Frankrijk en dat het groot voordeel van
dien maatregel is, dat men de huidige weer
de ontvangt Die maatregel is al wat redelijk
is. Ik zou daarover breedvoerig willen schrij
ven maar tijd en plaats gebrek belet het.
Ik zou aan de belgische wetgevers, aan
de belgische rechtbanken van vergoeding
voor oorlogschade willen voor oogen leggen,
wat mijne boeren mij vertellen over hunne
uitdrijving uit Vlaanderen, hoe zij moesten
vluchten alles achterlatende, hoe zij van
Poperinghe, Veurne, den Abeele enz., per
trein als vee weggevoerd wierden, naar
Normandie, Bretanje, het Center, de Midi.
Ware het ons kloek, moedig, vlaamsch Volk
niet geweest, zij waren voor altijd ten laste
der openbare weldadigheid. Zij vertellen mij
hoe zij met geleend geld op eene hofstede
geraakten dat is de geschiedenis van de
drie vierden mijner boeren. Sommigen die
in Vlaanderen treffelijke boeren waren,
moeten nog voort voor anderen werken. Hoe
jammerVele onzer gedemobiliseerde sol
daten die vier jaar in 't slijk van den Yzer
worstelden, en nu 35, 40 jaar oud zijn, en
boerendochters die geene boerderij kunnen
aangaan omdat Vader alles achterliet in Bel
gie, en zelf geld moest leenen, zijn in de
onmogelijkheid ooit boer of boerin te wor
den, omdat na zeven jaren, geen enkele boer
in Frankrijk een cent vergoeding bekwam.
Ik heet dat eene schande zoo te handen
met ons boerenvolk, wat men or van Jr- m-.
het kriste!ijkste, werkzaamste deel van
Vlaanderen. Ik, als ik dat al hoore, ik ben
in bewondering voor mijn Vlaamsch Boeren-
ras, en beschaamd niet meer te kunnen doen
voor die helden. Als men de officieele cijfers
gade slaat, welke sommen ingeslokt wierden
door het belgisch staatssocialismus, als men
de sommen nagaat, welke voor schadever
goeding uitbetaald wierden in de Provincie
Brabant, en 't Walenland en ze vergelijkt
met de cijfers besteed aan de Vlaamsche front
streek, zou men zich afvragen of de West-
Vlamingen Belgen zijn, of mijne boeren die
nog geen cent kregen in Frankrijk en in
de onmogelijkheid zijn onmiddelijk naar
Belgie weer te keeren, Belgen zijn? Geluk-
kiglijk dat men het goed gedacht gehad
heeft, twee Vlaming-vrienden in het Minis
terie te nemenHeer Baron Ruzette en
Vandevijvere; of liet vlaamschhatend bel
gisch staatssocialismus at heel de kas uit
ten nadeele van het Katholiek West-Viaan-
deren. Ik roep de aandacht onzer twee
vrienden Baron Ruzette en Vandevijvere op
mijne boeren, helden in Frankrijk verban
nen. Recht is recht, en wie recht doet moet
niet vreezen. Welnu de zaak mijner boeren
recht zijnde zullen wij het onrecht aan de
schandpaal spijkeren tot dat het verdwijne
en niet gedogen, zonder tegenspreken, dat
kristene, vlaamsche boeren, door de Duitsche
Barbaren uit hunne hofsteden verdreven,
op het achterplan gesteld worden. Dat men
den maatregel door den vluchtelingsvriend
Heer Advokaat Ronse aangekondigd, spoe
dig toepasse, en het onrecht aan mijne
vlaamsche boeren aangedaan, zal, wel wat
laat, hersteld zijn.
Ten andere die maatregel zal in 't belang
van Belgie zijn. Eerst of laatst, zullen mijne
boeren, zoo in de mogelijkheid gesteld, hun
vorige stand te herstellen met de vruchten
van hun werkzucht en krachtinspanning,
naar Belgie terugkeeren hetgene hunne
Innige begeerfe is, en hetgene ik hun in al
mijne vergaderingen met klem en overtui
ging aanbeveel.
KAREL VAN EECKE,
Aalmoezenier der VI. Boeren in Normandie.
omliggende landen hebben de politieke mis
drijven vergeven.
Belgie alleen, heiland der vrijheid, het land
der rechtvaardigheid,
Belgie krijgt geen Amnestie.
En nochtans, het gold een edel doel, nage
streefd uit reine liefde, met eerlijke bedoelng;
de strengsten kunnen alleen het middel laken
en toch wordt er gestraft en veroordeeld voor
vijf jaar, tien jaar, en tot der dood.
Meisjes van Vlaanderen, te Ghistel en te
Antwerpen op gouw- en landdag, op gewest
en locale vergaderingen, overal waar 't kon
hebt gij het woord uitgesproken, dat sterke
slagwoord dat op dit oogenblik al de
Vlaamschvoelende menschen uit -uw volk
vereenigt in één verlangen, één willen, één,
streven, dat woord dat in de witte cellen
weerklinkt als een vergerucht van leven en
vrijheid, dat voor de betraliede vensters komt
aangevlogen als de eerste zwaluw na 'n har
den winter, dat woord dat voor zooveele kin
deroogjes het beeld toovert van Vader die
weerkomt en voor Vlaanderen de aanwinst
beteekent zan zoovele werkende krachten
de poorten open, Amnestie!
Spreken wij voort de taal van het hart,
«Het hart van een volk zijn, zijn vrouwen»,
zegt Verschaeve, en het hoofd zal moeten luis
teren.
Zaait de gedachte overal rond, wekt de
harten op, werkt en wilt en bidt.
Wij blijven steeds de biddende krachtwe
vallen Hem te voet voor de geliefden die
lijden, we gaan tot Hem, aan den voet van
het kruis, waar alle lijden geheiligd en alle
offer bevrucht werd.
-- Dus ik mag aan Louis zeggen, dat ge
toestemt? vroeg de eigenaar.
Zij durfde niet opzien maar knikte toch
bevestigend.
Goed. Hij krijgt een treffelijk vrouwtje.
Tot ziens. Ik heb mij wat verlaat...
De oude heer liep peinzend op den weg.
Nu hij over de bezwaren heen was, moest
't huwelijk maar spoedig plaats hebben.
's Avonds kwam Louis zelf naar de hoeve
De boer en zijn vrouw wisten niet goed,
hoe zich te houden.
Nu moet ik 't hof niet meer mijden,
he? vroeg de jonge man lachend. Ge ziet,
dat ik het eerlijk meende, als ik hier rond
draaide... Waar is Godelieve
In den hof.
Dan ga ik eens bij haar. Ge verbiedt
het mij toch niet
—Neen, neen riep Vereeke vroolijk. 't Is
't best dat ge een keer met elkander klapt,
't Is uwe gezamenlijke zake.
Het meisje werd rood toen ze Louis zag
naderen. Hij greep hare hand en zei
Nooit ben ik zoo gelukkig geweest.
En gij
Ik ook..
Maar ze was toch nog bedeesd
Zoo'n schoon, goed vrouwtje. O, ik
word toch beloond voor mijn volharding
Maar 't zal u misschien berouwen
Toe nu..
Ik heb niet uwe manieren., 'k ken geen
REI* OORLOG,
29.
«BfBgMgWgam»! "1111J
Verschrikkelijke Verhalen
in de Fransche Kamer
De akten van den Burgerstand worden
aangenomen door H. L. Dequecker, oudste
lid van den gemeenteraad.
H. J. Van Houtte, Kommissaris
H. Alf. Sansen, bediende.
H. Et. Lebbe, d d. schepen.
H. jos. Baert, bediende.
H. Alb. Baert.
H. J. Devacht, betaalt te
Alb. Baert, de militievergoeding, den
dag en Vrijdag van elke week in De
te S. Jan ter Biezen.
Vari den Gemeenteraad verblijven nog in
de streek
HH Et. Lebbe te Haringhe; Em. Van
Cayzeele te Proven; Ern. Boucquey, Marcel
Debaene, Louis Dequecker te Poperinghe.
De ontvanger der belastingen zetelt te S.
Jan ter Biezen in De Ster».
De Postbureelen in de Werfstraat op de
hofstede Catrycke.
zamen met
Din^-
Sten»
Nog eens over Amnestie?
Ja, nog eens en niet voor het laatst.
Want onze stem moet gehoord worden,
tot in de Kamers, bij de regeering, bij den
Minister en bij den Koning maar niet het
minst bij ons volk, opdat het bewust wille
en durvend vrage.
Daar was een tijd dat Vlaanderen zong,
daar was een tijd van dwepend schoone liefde
en jongen geestdriftigen strijd; zooals het
begin van alle leven uit liefde geboren, was
de eerste ure onzer beweging vol schoonheid
en poëzie...
Daar was een tijd dat Vlaanderen zong
van eigen weelde en vrijheid,het zong in den
lichtenden morgen en dacht te zingen het
lied van den zonnigen dag die volgên moest.
En Vlaanderen heeft gestaan in de volle
dagure, zijn idealisme heeft geleefd onder de
menschen en zijn liefde heeft zich uitgestort
in de ijdele vaten met de onbeperkte, onbe
redeneerde maat waarmee de liefde altijd
geeft. Maar zonnig was de dag altijd niet.
Het volk verschrok, begreep niet die nieuwe
kracht en veroordeelde het ongekende orudat
het niets beter wist... Zoo werden idealisten
als land verraders gebrandmerkt, veroordeeld,
gebroodroofd en gekerkerd.
Wanneer het onrecht zijn toppunt heeft
bereikt begint eerst het rijk van rechtvaar
digheid, wanneer de haat voor de grens staat
van het uiterste overwint de liefde. Al de
Tijdens de bespreking der nieuwe amnes
tiewet vertelde in de Fransche Kamer de
depute M. Fernand Buisson van vier korpo
raals, van wie de oudste de onderwijzer
Maupas was, tot de doodstraf veroordeeld
wegens weerspannigheid voor den vijand.
Alle vier werden gefussilleerd ofschoon de
krijgsraad een verzoek om genade ondertee
kend had.
M. Judé, een ooggetuige van dit voorval,
verhaalde hoeteSouain aan een compagnie
van 't 336e linieregiment bevel gegeven werd
aan te vallen in zulk een kogelregen dat de
i soldaten het onmogelijk oordeelden er op in
te gaan. De generaal deed toen zijn eigen
t loopgrachten beschieten door de Fransche
I artillerie.
De artillerie-kolonel weigerde echter,
j Ten einde gansch de kompagnie niet naar
den krijgsraad te moeten verwijzen, werd1
aan eenige korporaals gecommandeerd prik-
draad te gaan doorsnijden 150 meter voor
I de stelling De aangewezen korporaals spron
gen op de borstwering, liepen eenige meters
ver en gingen toen doordat ze onmogelijk
verder konden -- tegen den grond liggen,
j Uit dien hoofde werden de jongens achteraf
ivoor den kop geschoten.
Gansch onder den indruk van dit pijnlijk
■drama heeft de Kamer een amendement aan-
j genomen, waarbij de Minister van Justitie,
naar eigen goeddunken, in beroep mag komen
Ivan de vonnissen van de krijgsraden, welke
j voor 11 Maart 1920 geveld werden. Vervol
gens werd het wetsontwerp voor amnestie
Sof strafkwijtschelding met bijna algemeene
jstemmen goedgekeurd.
De Landing»,
opgeschorst buiten te
Fransch genoeg., 'k ben een boerendochter..
Tut, tut., ik zie u gaarne, en ik vraag
niet naar al de komplementen van de aristo
cratie. Dat weet ge wel. Zooals ge zijt, be
geer ik u.. Nog een maand...
Wat
Dan zijn we man en vrouw
Zoo rap 1
Ha, vader is ervoor en ik ook van ei
gen! En gij?
'k Heb daar nog niet over gepeinsd.
Moet ge er over peinzen..
Toch eens spreken met vader en moe
der. En waar gaan we wonen
Opde villa, Vader zou datt liefst hebben
maar toch op ons eigen. Dat wil hij ook.
En er is plaats genoeg.
En nu rezen er weer zoovele vragen op
na dc eerste ontroering, vragen over 't nieuw
leven, dat aanstaande was, de gansch ande
re omstandigheden.
X.
Schoonvelde stond in rep en roer.
Tante Loite had in haar zindelijk huisje
nog nooit zooveel bezoek gehad. Menschen,
die haar altijd een venijnige kommeere ge
noemd hadden, kwamen thans naar haar
gezondheid vragen. De eene had vernomen,
dat ze aan rhumatiek leed, de andere dat de
dokter bij haar was geweest, een derde sprak
zelfs over een operatie, maar 't eind was
altijd
De Telegraaf is bij
Al de scholen zijn
S. Jan ter Biezen.
De Geestelijkheid. Zijn vertrokken naar
Frankrijk
N E. H. Banckaert, E. H. Serrays, E. H.
De Jaegher, E. H. Sobry.
In 't Vogeltje verblijven
E. H. Vervaecke, DekenE.H. Hellyn;
E H. Hondeghem, Principaal.
E. H. Goemaere, pastor van O L. V. ver
blijft bij Em. Barzeelein de Werfstraat, waar
hij 's Zondags twee missen leest. E. H.
D'Haese verblijft te S. Jan ter Biezen.
E. H Vandeweghe te Haringhe. E. Pater
Decoster verblijft bij H. Maur. Lebbe. De
Zondag leest hij mis in de herberg De Wa
genmakerij aan 't Hooghe.
Dr Van Walleghem en Apotheker Notre-
dame verblijven in De Groenen Spriet».
De Vrederechter H. J. Petit is in Watou.
Op 20 eri 21 Mei werden op den Crombe-
ke steenweg vijf personen gedood: Henri
Vander'naeghe, 70 j. vreemdeling Willeman
Gaston, 40 j Bruneel Alidore, 35 j.Blanc-
kaert Emiie 40 j. Gouwij Maria 19 j.
Op 23 Mei wordt Watóu voor het eerst
beschoten. Eenige obussen vielen in 't dorp
en de meid van H. R Moncarey: Gabrielle
Bodein werd gedood.
Einde Mei werd het Trappistenklooster
op den Katsberg door den duitsch in asch
gelegd.
Op 29 Mei viel een obus op de tent van
Donche tusschen 't Couthof en S Jan ter
Biezen. Vader, Moeder, twee dochters en
eenige soldaten werden gedood.
Proven, Rousbrugge enz. krijgen hun aan
deel van obussen en schrapr.els.
Op bevel van Gouverneur en Airondisse-
ment Commissaris vvord't een stadtfïaad
aangesteld. Op 1 Juni onder voorzitterschap
van den heer Arr Com. heeft de eerste ver
gadering plaats. Maken ér deel van: H. IR
Et. Lebbe, Em. Boucquey, M. Debaene,
L. Dequecker. E H. Vervaecke; H. H. Not.
Cassiers, N. Lahaye, C. Laconte, W.
Boucquey, Apoth Notredame, Dr Van Wal
leghem.
De bevolking wordt beraamd op 6500
inwoners, maar vermindert nog regelmatig.
Zondag 2 Jpni viel een obus in de herberg
De Wagenmakerij Abeele steenweg en
doodde Verstraete Vietorine, Vansteene Re-
mi, Lacour Leöpold, Hauspie Augusta.
Op 't ontruimde grondgebied van Pope
ringhe waren 270-herbergen. Thans zijn er
nog een goed honderdtal. Op 4 Juni brandt
het gebouw af toebehoorende aan M. Maur.
Lebbe en waarin de tabakfabriek van M. Et
Lebbe in werking was
Van 1 Januari tot 5 Juni 1918 zijn 52 aan
giften van oveilijdens van burgers, door
bombardement gedood. Een 15 tal slachtof
fers, weggevoerd na het ongeval werden niet
aangegeven en zijn dus niet in het getal
begrepen.
Men begint de klokken uit de kerktorens
weg te nemen en over te brengen naar
Rouen. E. Pater Decoster is belast met het
toezicht over dit werk.
Eene kommissie, bestaande uit eenige le
den van den nieuwen stadsraad, houdt zich
bezig met liet wegnemen der meubels en
koopwaren uit Poperinghe. Deze worden in
verzekering gebracht naar verscheidene sta
pelhuizen in 't noorden van Frankrijk.
Op 10 Juni werd Debacker Justin door
een obus gedood, dicht bij zijne woning op
den Werf, Het 8 jarig dochterje van Karei
Huyghe, bij Sint Joseph, werd door een
stuk obus getroffen en is overleden.
De stadsarchieven worden in veiligheid
gebracht en naar Le Havre vervoerd.
Er komen veel Amerikaansche soldaten in
de streek.
Op 6 Juli viel een obus bij De Luttertap
Dedulle N. 20 j. van Yper werd gedood.
Aan 't Vogeltje wordt eene nieuwe klas
voor knechtjes geopend. Aan de Wolfhille
wordt eene schooltent opgeslegen met vier
klasseri2 Zusters Benedictinen en 2 Onder
wijzers zullen er les geven.
De stad is doodsch en eenzaam, doch
wordt zelden geweldig beschoten. Er vallen
meest obussen rond het Zwijnland en aan
't Hooghe Volgt natuurlijk stoffelijke schade
doch zonder persoonlijke ongelukken.
Om dezen tijd wordt de streek nog al erg
onder vuur genomen. Watou krijgt meest
zijn deelop 9 Oogst wordt Maurice Mas-
son dood geslegen. Het dorp wordt eenzaam.
Proven kreeg ook wat obussen er werden
drie burgers gedood. Poperinghe krijgt ook
dagelijks eenige obussen.
Jules Vanbruwaene, landbouwer, Groe-
ninghe straat werd, in zijne woning, door
een stuk obus getroffen, hij is overleden in
't hospitaal van 't Couthof.
Einde Oogst krijgt S Jan ter Biezen 10
obussen op het dorp. Geen schade nog on
gelukken.
Is dat waar van Godelieve Vereeke en
Louis De Vuist?
En fier antwoordde de oude dibbe
't Is zeker waar! Zondag vallen ze voor
den eersten keer van den preekstoel.
Tante Lotte had altijd veel kwaad gespro
ken over huwelijken,, en volgens haar was
't beste nog slecht, maar nu scheen ze ge
heel van meening veranderd.
Andere dibben vleiden haar reeds, omdat
ze nu toch ook door haar verwantschap met
de Vereeke's een geduchtig personage werd
maar achter haar rug, spraken ze veel
kwaad. Achter 't lof stond een heel groepje
vrouwen, in kapmantel, met het gezicht bij
elkaar. En dan reed «'t nieuw huwelijk»,
maar vooral Godelieve op de tongen.
Clemence Vervloet, die nog altijd door
Frans Janssoone verstooten was, had Gode
lieve ontmoeten haar woedend allerlei belee-
digingen toegeschreeuwd. Zij haatte nu de
uitverkorene..
Leon Rijkaart, die ook Godelieve beminde,
zei niets over haar, maar droeg afleen zijn
smart. Opeen morgen ontmoette hij Pier
Deroek. den boschkander, en deze zei hem
Toe, trek het u niet aan, jongen
Wat?
Allah, allah, ge verstaat me wel. Ha,
ik had Godelieve Vereeke liever in uw nestje
gezien, maar ge moogt daar nu nog niet met
uw ziel onder den arm loopen.
Wel, Pier, 'k zou -er tegen niemand
anders over spreken, maar gij zijt een ware
vriend. Ik heb niet alleen zelf verdriet, maar
ook deernis met Godelieve. Louis De Vuist
kan dat niet meenen.
O 'k zou dat niet durven zeggen. Hij
is eerlijk, hij trouwt haar.
Omdat hij haar anders niet in zijn net
kan strikken, maar let op mijn woorden, hij
zal ze rap moe zijn En dan is het te laat
Ge antwoordt misschien... dan is ze toch
madam op de villa.
Neen, dat antwoord ik niet. want geld
verzoet geen slecht huwelijk, als ge iemand
I uit liefde hebt genomen.
Ge weet toch wel, wie Louis is?
Een wilde vogel, maar ja!
En die al een ander leven geleid heeft
Ja, hij heeft door meer watertjes ge
zwommen dan de Sint-Jansbeke, maar ge
ziet dikwijls, dat die gasten door een goed
huwelijk veranderen.
'k Geloof er niets van... Binst dat hij
achter Godelieve vrijde, ontving hij Clemen
ce Vervloet in zijn tuin ls dat treffelijk?
Maar is't waar?
- Ja, ik ben geen langtong, en 'k weet
wat ik zeg. Enfin, ik krijg Godelieve niet en
ik steek het niet weg, dat ik er vele verdriel
van heb. Was die sloeber maar in 't Fransche
gebleven
't Was de eenige maal, dat Leon Rijkaart
over zijn smart sprak. Ja, 't dorp was vol
van gebabbel. En men zag Louis en Gode
lieve in auto naar leper rijden, en dan liepen
de oude jonge dochters te gare, en zij die
een man begeerden, maar er geen kregen,
babbelden 't meest en 't leelijkst.
Zoo gingen de dagen voorbij. Ook in
menige deftige woning te leper besprak men
't besluit van De Vuist. En in 't fransch
maakten sommige dames, die ook al hun
eerste fiischheid verloren hadden, spottende
opmerkingen
Hij mag zijn boerin wel eerst een jaar
aan een kostschool zenden..
Ja, en een bijzondere kamerierster
vóórhaar bestellen.
En een professor om ze wat meer te
leeren dan de letters spellen, als ze jle onge
lukken van haar vlaamsch gazetje leest.
- Maar de zoon De Vuist zou ook geen
deftige vrouw vinden..
En dan fluisterden de juffers. en hun
oogjes blonken van geheimzinnig genot,
want de stoutmoedigste opende de chroni-
que scandaleuze en gaarne luisterde men
ernaar. Doch niemand bekende natuurlijk,
hoe men de boerendochter benijdde, en zelf
misprees, omdat ze de algemeene huwelijks-
kansen voor de voorname wereld verminder-
1 de, door iemand weg te kapen, die haar
niet toekwam in haar stand.
o*
Cb
r>,
a
0b"
Ob
<vb
Cb
s«s
Cb
Cb
PQPER1NG
Voor aankondigingen der
provincie Oost-Vlaanderen
zich wenden tot
POSTCHECKREKENINO «r 15570.
Alle annoncen zijn
vooraf te betalen en
moeten voor den vrij
dag noen ingezonden
worden.
ob
CD
Eerste leening na den oorlog.
Tweede leening.
Derde leening.
Mengelwerk van «De Poperinghenaar». 19
Waar gaan we naar toe Leven wij nog
in een vrij land of waar
(Uit «Gudrun»). Machteld.
Uit mijn dagboek.
fl»l H.
15 Mei. Te S. Jan ter Biezen op 't grond
gebied van Poperinghe wordt eene barak
opgetimmerd waar de gemeentediensten zul
len waargenomen worden.
Secretariaat en Burgerstand:
H. O. Vanden Berghe, Secretaris
H. M- Couttenier, bediende.
Kommissariaat
Burgerlijke Bevoorrading
Kantonnementen
Stadsontvanger
J Ge zult best bediend zijn van tAeubelpa-
\pier, Linoleum, Toile-ciréebij Sansen-Van-
nesle, Gasthuisstraat, 15, Poperinghe.
Notaris Cassiers is op S. Jan ter Biezen.
Bureel der reclamatien bij Des. Claeys,
Werf.
Juni. Gansch de streek wordt op 1 Juni
onder vuur genomen: Poperinghe en om
streken, Watou, S. Jan ter Biezen, Abeele,
Juli. Eene nieuwe parochie is ingericht
rond het Steentje Molen een deel van El-
verdinghe en een deel van S. Jans parochie.
PastorE. H. StormeOnderpastorE. H.
Lelieur.
Oogst. Op Maandag 5 Oogst werden
Henri Fleurbaey 45 j. en zoon Arthur 15 j.
samen door een obus gedood, toen zij op
hun veld wrochten aan 't Rood Kruis.
Vervolgt.
Vervolgt.
