HET NOTARIEËL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
Nieuwsblad voorPoperinghe
De bloem van het Vfijboseb
BANK VAN POPERINGHE
18 Jaar. Nr 20
5=
5
Zondag 15» Mei 1921.
15 Centiemen.
Omhoog
De tram-politiek.
De Bond der Clubs van
^teisterden van kt
Arrondissement Yper
POPERINGHE
a
Cb
a
a.*
a-
ra
ca
<5
a
a
3
a
3
«a
Cb
3
a.
Cb
a
a
5c
i*
;*b
<v
•a
3
4»
«a
a
Cb
O
3
5c
a"
a,
u
«a
a
3
40
a
3-
a
4b
<*k
a
a
a
5>
S&jfc.* ^."i">'^uvC,.:Oi>- U.iAVVr- *JjL
*3
at
5L
5D
O
QJ
OJ
a
J3J
<3j
9J
«ti
3b
jo
e+n>
3
ÜJ
E. DUQUESNE Zoon,
Marnixstraat, 30,
GENT.
I)otitiemeiitprijs
1 Jaar in Stad tehuis besteld. 6.50 fr
buiten Stad met, de post 8.00 fr.
Buitenland10.50 fr.
m
t'«TG KVK II
V.
Drukkerij - Papierhandel.
Gasthuisstraat, 15, POPERINGHE.
i\ sm li kondi giii geit s
Berichten 50 cent. de regel. Notarieële berichten
50 cent. Rechterlijke Eerherstellingen en vonnissen
1 Ir. 50 de regel.Rouwberichten, niet boven de 10 re
ken 5 fr. Grootere hei haalde annoncen, prijzen
op aanvraag.
Alle annoncen zijn
<5j
5ü
<3
«O
<3
5D
3
«3J
.3b
<3-
3
5D
Het menschdom is slechter dan vóór vijl
jaar. Dat is een feit dat niemand zal wegloo-
chenen
Dat is geen klacht van kniezers en zagers,
die altijd moeten jammeren over de boosheid
der wereld en de slechte tijden die meenen
dat het in hunnen jongen tijd heel wat beter
was dan nu, dat de menschen achteruitgaan
en dies meer.
Neen, want ieder die oogen heeft kan dat
zien.
De inenschen zijn luier en loomer gewor
den. In Engeland, Frankrijk en Italië is
misschien onder den oorlog meer gewerkt
dan vroeger, nu meenen de menschen dat zij
overspannen geweest zijnzij willen het nu
gemakkelijker hebben.
Bij ons is onder den oolog weinig of niet
gewerkt, vele lieden zijn gewend aan niets
doen, en willen zoo voort doen zoo weinig
mogelijk werken Dat is nu vooral merkbaar
bij het jong geslacht, dat in 1914 amper 15,
16 jaar oud was, nu groot is en geen arbei
den geleerd heeft.
Wij zijn niet alleen loom geworden voor
onzen dagelijkschen, verplichten arbeid,
maar ook daarbuiten. De menschen zijn
loom in de politieker is geen middel om
groote vergaderingen te beleggen of een be
weging in gang te krijgen de openbare be
sturen mogen doen wat zij willen, men laat
ze betijen de godsdienstige of sociale bon
den, zelfs die vroeger zóó bloeiend waren,
liggen vadsig te slapen.
De menschen zijn verzot op plezieren.
Onder den oorlog zijn velen er van verstoken
geweest, wijl zij amper genoeg hadden om
in 't leven te blijven. Maar nu slaan zij hun
vleugels uit, en vliegen het plezier te gemoet.
Niet alleen de stedelingen doen dat, doch
ook de buitenlieden beginnen het plezierjeuk-
sel te krijgen. En dat alleen is genoeg om
onze familiën, ja gansch ons volk ten onder
te doen gaan.
De wereld is oneerlijk geworden. De nood
neep onder den oorlog, maar er viel veel
geld te verdienen, bijzonder voor lieden die
niet nauw zagen En velen zijn voor die be
koring bezwekenen anderen nog hebben
zich laten meeslepen door dit bederfelijk
voorbeeld. Hebben was hebben en krijgen
was de kunstEn het was geen oneer meer
oneerlijk te zijn. De lucht die wij inademden
was oneerlijk.
En dat is niet gebeterd sinds den wapen
stilstand. Wie zijn geweten in slaap liet
wiegen door bankbriefkens, krijgt het niet
gemakkelijk meer wakker. Het blijft voort-
slapen. Ten andere, vele meenen een uitvlucht
te hebbenhet leven blijft duur en de tijden
zijn hardDoch zij vergeten dat het zevende
gebod ook gemaakt is voor harde tijden.
De godsdienstigheid is verminderd. Vóór
en onder», den oorlog gingen veel christenen
dikwijls te communie, en werden de kerke
lijke diensten talrijk bijgewoond, over gansch
het land. En thans Zie maar in vele kerken
er komt minder volk, en vooral, er wordt
minder te communie gegaan.
Die inzinking van de godsdienstigheid is
grootendeels, of wellicht heelemaal, te wij
ten aan de algemeene loomheid die over ons
land ligter zit geen kruim, geen jacht meer
in de inenschen.
En daarom kan die Verslapping van den
godsdienst gemakkelijker genezen worden
dan de oneerlijkheid of de plezierdrift, want
die hebben de lieden bedorven De godsdienst
integendeel, kan vanher opbloeien als ieder
een weer aan 't werk is, als de zaken weer
vreedzaam en regelmatig gaan. Want dan
kan ook de lamheid, die de groote oorzaak
is, weer het land uit zijn
Op dan, allen die van goeden wil zijn De
wereld ligt laag, wij moeten er mee omhoog.
Onze vrienden, zullen voorzeker het kristen
syndikaat dood wanen, daar ze er nooit meer
over hooren spreken. Neen, beste lezers, zoo
is het niet; wij allen zijn frisch en gezond,
maar ons vakblad vereischt meestendeel de
artikels die wij tegen het rood gespuis
richten.
Htt is u niet onbekend, dat de Nationale
Maatschappij nu onze lijnen uitbaatdank
aan betere brandstoffen behooren de groote
onregelmatigheden, in den gang der treinen,
tot het verleden. Er valt immers voor Pope
ringhe en omstreken nog wat te klagen,
vooral voor wat de slechte aansluitingen met
het staatsspoor betreft en wij durven hopen
dat met len Juli aanstaande deuurtabel voor-
deeliger zal gemaakt worden.
Doch het is beklagensvaardig dat zoove-
len onzer mannen de tram maatschappij in
een politieke boel willen herschepen, en
zooais wij altijd gezegd en herzegd hebben
dat zij alleen diede leus rood of geen brood
goedkeuren hier zouden baas spelen en ver
volgingen inspannen tegenover alwie zich
durft kristen toonenWel is waar, ze ver
bieden hunne leden niet 's Zondags naar de
mis te gaan, omdat ze te goed overtuigd zijn
dat hun kraam als een kaartenkasteel in
duigen zou vallen Ja, leden van 't Nationaal
Syndikaat, dit zeggen wij u voor de
zooveelste maal omdat gij ziende blind zijt
en de daden niet beseft door uwebloedroode
hoofdmannen uitgevoerd; wij zeggen het uj
omdat gij met uwe Socialistische knoop in
uw knoopsgat fier rondzwerft alsof het een
teeken van moed en zelfopoffering ware!
Wij houden er aan u in der waarheid te zeg
gen dat uwe bazen van uwe macht misbruik
maken om in uwen naam zonder dat gij er
een enkel woord van weetklachten en ver
zoekschriften op te sturen die aanleiding
geven tot vervolging tegenover uwe oversten
die steeds onpartijdig hunnetaak ver vulden
Geeft gij aan die schaamtelooze kerels het
recht alzoo te handelen Denkt gij misschien
dat de ongesyndikeerde oversten of wel deze
van 't kristen syndikaat, ook geen men
schen zijn zooals gij, die hier gekomen zijn
om het brood voor vrouw en kinderen te
verdienen? Denkt gij misschien dat het ook
kapitalisten zijn Weet wel dat een depot
overstedie van's morgens vroeg tot 's avonds
laat zich met zijnen dienst bekommert of een
controleerder of ander dienstoverste die ge
woonlijk in de oogen van velen als een hond
aanzien wordt, hun loon nog soms moeilijker
verdienen als velen onder ons, en daarom
niet moeten gezocht of vervolgd worden.
Neen vrienden dat moet gij niet meer, dui
den, geen klassenstrijd maar klassenverzoe
ning, dat is onze leus! Wilt gij nu deel
uitmaken vrienden van eene kristene vak
vereeniging wier programma zuiver is en dat
niets anders betracht dan eene lotsverbetering
voor werkman en bedienden, of zult gij
voortgaan met eene macht te maken die
strekt tot vervolging van andersdenkenden?
Neen, daar zult gij vroeg of laat vaarwel aan
zeggen. En gij, roode aanvoerders, wij wil
len u hier ook ontmaskerenals gij voor doel
hebt eerst de gegradeerden van 't kristen
syndikaat een muilband aan te passen met
de gedachte dat dan al de leden onzer kri
stene vereeniging u zullen komen omhelzen,
verwittigen wij u dat uwe nieuwe zienswijze
u wel het tegenovergestelde zou kunnen be
wijzen en uwe eigene leden zouden u wel
kunnen veroordeelen Onze mannen immers
lezen ook dagbladen en ze zien duidelijk en
klaar waar de socialistische vereenigingen
van andere landen naar toe willen en daar
om alleen zult gij nooit zegepralen.
Een trambediende
Vergaderd te leper, op 8 Mei 1921
Aangezien de Kamers zich bereiden tot de
stemming over een wetsontwerp ter wijziging
van de bestaande wetten betreffende
herstel der oorlogsschade
Aangezien de Kamers en de Regeering
reeds herhaalde malen gedurende en na den
oorlog, op plechtige wijze erkend hebben,
dat de geteisterden recht hebben op het vol
ledig herstel van de schade hun door oorlogs
feiten berokkend
Dat dit recht een schuld van Belgie uit
maakt krachtens het beginsel der nationale
solidariteit, en dat het bestaat in zijn alge
heelheid, onafhankelijk van alle verhaal te
gen Duitschland
Aangezien het met deze bedoeling was, dat
de vorige wetten werden opgemaakt tot
vaststelling van de uitgestrektheid en de
wijze van het herstel, alhoewel verscheidene
hunner schikkingen reeds laakbaar waren
uit oogpunt van eerbied voor de rechten van
de geteisterden
Aangezien geen enkele geteisterde, geen
hunner volksvertegenwoordigers, geen hun
ner groepeeringen, de herziening heeft ge
vraagd der thans bestaande wetten, maar
dat iedereen er zich mede vergenoegde, daar
deze toch ten minste de hoofdzakelijke rech
ten tot herstel eerbiedigen, en den heropbloei
der verwoeste gewesten toelieten
Aangezien de Regeering nu de herziening
vraagt van die wetten, onder voorwendsel er
enkele onvolmaaktheden van te wijzigen,
maar al bekennende, dat op enkele punten
haar ontwerp de tot heden ten dage derjt-,
teisterden toegekende rechten krenkt, en Ti
wegens begrootingsreaenen
Aangezien dit wetsontwerp in feite ge^n
verbetering is, en dat men slechts afschaffin
gen of verminderingen der vergoeding ont
moet
Dat de wet dus onrechtvaardig is in haren
geest, en, daar zij geen terugwerkende kracht
geen enkele dringende noodwendigheid een
verandering aan de bestaande wetgeving
verrechtvaardigen, en dat het Recht en de
Eer van het land ziener tégen verzetten.
Vraagt aan dé Regeering onvoorwaarde
lijk haar voorstel terug te trekken, aan de
volksvertegenwoordigers het eenpariglijk te
verwerpen als zijnde schadelijk, onrechtvaar
dig en onzedelijk in zijn grondslag, 't zij
welke verbeteringen er ook wezen aange
bracht
Beslist, dat dit besluit zal gestuurd worden
aan Hunne Majesteiten den Koning en de
Koningin, aan de Kamers, aan de Regeering.
aan den Nationalen Bond van de geteisterden
en aan de gansche Belgische pers.
(Medegedeeld.)
TMIMiVS §»K K OOIIKOG.
30.
Uit mijn dagboek.
Oogst werden
Een slachtoffer van dan broodroof.
Verleden jaar ontving de redactiesecretaris
van De Standaard een brief vanwege den
heer V. Letellier. Hij deelt er volgende pas
sage uit mede
Mijn postmeester (Tellier was ordeklerk)
zondmeop einde April 1918 een omzendbrief
met persoonlijken brief mij uitnoodigeride
om mijne betrekking van ordeklerk bij Pos
terijen te hernemen in het middenbestuur te
Brussel.
Hem raadplegende over deze zaak welke
in handen der aktivisten lag. zegde hij mij
uwe broodwinning ligt hierin en verder mis
doet u niets tegen de goede zaak. U werkt j
voor uw eten en niet voor de aktivisten. U
zijt daarom geen aktivist, was zijn raadDus
mocht ik werken. Maar voorzichtigheids
halve gaf ik hem wel eene aanvraag over om
te werken maar weigerde krachtdadig den
arbeid toen ik opgeroepen werd, daar ik an
dere inlichtingen gekregen had van ambte
naren welke mij dit afraadden.
Daarom alleen ben ik uit mijn ambt ont
slagen door de razende Walen van Brussel,
en hp.e is 't Gods mogelijk dat mijn postmees
ter welke mij het doodend vergif deed drin
ken nu niet verontrust wordt. Ik en mijne
familie worden gefolterd en vervolgd. Mijne
vrouw en kind lijden ontbering, mijne vrouw
is van verdriet doodelijk ziek geworden en
zal het leven erdoor verliezen.
Dus om eene aanvraag gericht te hebben
jUan mijn «chef», op dezes aandringen om te
heeft, zij tweeklassen van geteisterden zalïmogen werken, ben ik dus uit mijn dienst
scheppen: degenen die reeds vergoed zijnontslagen. Waar is mijne fout?
geworden omdat zij vóór anderen werden ge- «Op mijn woord van eer, nooit heb ik
diend, en dezen die het nooit zullen zijn jjgewerkt, niet aan aktivisme rneê gedaan, dit
Aangezien zulkdanig wetsvoorstel eenrkan u mijn beschuldiginsakt bij Mortier, 17,
echten roof voorbereidt, dat het een uitdagingLeuvensche straat, Brussel, Poslbestuur,
uitmaakt en een tergenden slag toebrengt1bevestigen.
aan de ongelukkige bewoners der verwoesteTen einde raad en om brood te vinden
streken, en dat, indien het kracht van wet j voor vrouw en kinderen week Letellier ein-
kreeg, het de ernstigste gevolgen zou kunnen idelijk uit.
hebben, aan honderd duizenden Belgen alle t Thans komt bericht uit Katanga dat dit
vertrouwen in de eerlijkheid en de recht-1 slachtoffer der franskiljonsciie furie aldaar
schapenheid van hunne medeburgers, van overleden is.
de Kamers en de Regeering, ontnemen zou;» Een man te meer voor het Vlaamsche
dat het de heropbloei van het verwoeste ge- martyrologium.
west zou vertragen, ja zelfs beletten
Aangezien deze onrechtveerdigheid des te -
pijnlijker zijn zou, daar de slachtoffers an- i Tji Jf\ BllitBölaild
derzijds zien hoe de openbare besturen dei,
geldmiddelen van de schatkist op een gekke De Spanjaarden evenals de Franschen
en schandelijke wijze verspillen, en wel we j hebben moeilijkheden met de inboorlingen
ten dat de Regeering en kamers niet één; in Marokko. Verwoede gevechten hebben
Mengelwerk van De Poperinghenaar» 20
door A. HANS.
De trouwdag kwam eindelijk. Schoonvel-
de wemelde van volk. De vlaggen hingen
uit. Men hing slingers van groen en bloemen,
en richtte voor 't gemeentehuis een eerepoort
op. Er waren toch ook lieden, die het een
eer vonden voor den boerenstand, dat Louis
De Vuist daar een vrouwtje gekozen had.
Toen Godelieve dien morgen wakker
werd, hoorde ze 't kanon, 't Was 't gebruik
een huwelijk aldus aan te kondigen.
Hun trouwdagEven lag het meisje te
mijmeren Vandaag verliet ze het vaderlijk
huis.. En voor goed! Straks was ze mevrouw
De Vuist 1 Het leek haar zoo wonderbaar
Zij zou op de villa wonen, een rijke dame
zijn, ineen auto kunnen rijden, als zij wilde,
een maarte hebben, gaan wandelen, als an
deren werkten. Maa* ze zou nooit hoovaar
dig worden
En ze trouwde toch niet om het. geld, ze
zag Louis gaarne, zoo mijmerde ze nu.
Godelieve stond op. Om acht uur kwam de
naaister uit leper, om haar te helpen kleeden..
Louis, had het zoo gewild, ze moest zeer
schoon en bevallig zijn. Dat had hij gister
avond nog eens gefluisterd, toen hij aan de
deur.haar kuste en zei
Morgen, mogen we bijeen blijven
En nu was het morgen..
Welk weer zou 'tzijn? De bruid ging
naar het venster. Eensklaps schrok ze. Aan
de buitenkant was er een papier op de ruit
geplakt met het schrift naar binnen, zoodat
ze 't kon lezen. Wat stond erop? Een schimp
van een jaloersche kweene zeker
Doch Godelieve werd bleek, 't Was een
verwittiging.
«Ik heb te laat geweten, dat gij met Louis
De Vuist gaat trouwen. Toch is het nog tijd
om u te zeggen Godelieve Vereeke, treffelijk
meisje, laat u niet verbinden aan dien deug
niet, dien bedrieger. Hij misleidt u schande
lijk en zal u ongelukkig maken.
Haastig opende Godelieve het venster en
ze krabbelde het papier van de ruit. Ze
scheurde het in kleine stukjes en wierp die
naar buiten. De bries, die den schoonen
morgen wat verluchtte verspreidde ze.
Och Heere, hoe durven zei zei het
meisje. Van een jaloersche van eigen, een,
die zelf gaarne met Louis zou getrouwd zijn.
Ik zeg er aan niemand wat van... ook niet
aan Louis. Er zullen er natuurlijk zijn, die
kwaad van hem spreken, en och, van mij
ook. Dat is zoo bij een trouw.
Maar Godelieve had toch een onaange
naam gevoel, 't Was haar als een slecht
voorteeken.
En plots verschoot ze nog meer. Bij het
kruis van den vermoorde lag een groote rui
oogenblik hebben geweifeld wanneer er
spraak was aan de niet geteisterden een
gunst te betalen van 7 miljard, 't zij bijna
zooveel als de gezamenlijke som van al de
vergoedingen verschuldigd aan d1 geteister
den in 't bijzonder
Aangezien de Regeering de goedkeuringj
plaats
De boerenopstanden in Rusland nemen
eene geduchte uitbreiding en bedreigen de
regeering der soviets.
Eene Italiaansche vrouw Incerti, 32
jaar oud, wonende te Reggio, heeft het leven
juist op het oogenblik, dat zij zelf hare legers rier Geboorte nestorven maar" de
Duitschland doet vooruitrukken omdat het get.ore geoto en,
vier anderen, hoewel wat zwak, schijnen
in
handelt tegenover België, juist als de Belgi
sche Regeering tegenover de geteisterden
En aangezien geen enkele aanvraag ofI
toch goed leefbaar te zijn.
Oogst. Op Maandag
Henri Fleurbaey 45 j. en zoon Arthur 15 j.
samen door een obus gedood, toen zij op hun
veld vrochten aan 't Rood Kruis.
Om dezen tijd wordt de streek nog al erg
onder vuur genomen Watou krijgt meest
zijn deel: op 9 Oogst wordt MauriceMasson
dood geslegen. Het dorp wordt eenzaam.
Proven kreeg ook wat obussen en werden
drie burgers gedood. Poperinghe krijgt ook
dagelijks eenige obussen.
Jules Vanbruwaene, landbouwer. Groe-
ninghe straat werd, in zijne woning, door
een stuk obus getroffen, hij is overleden in
't hospitaal van 't Couthof.
Einde Oogst krijgt S. Jan ter Biezen 10
obussen op het dorp. Geen schade nog on
gelukken.
Er begint goed nieuws verteld te worden.
Foch heeft een offensief ingesteld dat met
goeden uitslag bekroond wordt.
Op 25 Oogst begint het kanon vreeselijk
te bulderen rond den Kemmelberg. Hoera!
't Was 't begin van de bevrijding.
Op 29 Oogst overleed in ballingschap, te
Lisieux, den achtbaren Heer Burgmeester
Felix van Merris, die, slachtoffer van zijnen
plicht, zijne gezondheid verpand had en in
de stad verbleven tot dat zijne krachten be
gaven, en de rust in den vreemde zijne
geknakte gezondheid niet meer herstellen
kon.
September. Sinds het offensief van einde
Oogst is de streek weer stil geworden als
vroeger. Men zou zich soms honderden kilo
meters achter het front wanen. Onze stad
lijdt niet veel meer van het bombardement
Veel burgers wagen het reeds hun .huis te
gaan bezien en de nööïïfgè' Hei stellingen te
doen. en voiop werkt men reeds aan daken
en vensters.
Einde September komt het groot offensief
met volledig welgelukken bekroont. Dank
zij den moed en de bezieling onzer soldaten.
Belgen en Bondgenooten wordt de weerstand
der duitschers gebroken en schuift de strijd-
lijn achteruit
October. God lofOp 2 October wordt
de stad weer toegankelijk en mogen de in
woners hunne woning indien ze nog recht
staat) betrekken. Ligt Poperinghe plat?
Neen. verre van daar. Hoe moet dat u.'tge
legd na die duizende obussen die voor doel
hadden onze stad te vernielen? De straten
zijn al geschonden, vele huizen iiggen in
gruis, groote schade is aangericht, en toch
is het Poperinghe van vroeger dat wij terug
vinden. In het geheel zijn een 150 tal inwo
ners door de beschieting gedood. Het getal
der licht gekwetsten is wat grooter Er vielen
veel meer eng. soldaten die altijd in groot
getal in de stad waren.
Einde October komen honderden vluchte
lingen toe van Kortrijk en omstreken. Ze
worden in deopenbaregebouv/en gehuisvest,
het meest in de Se Union. Door den Heer
Arrondissement Commissaris wordt een ver-
zorgingsdienst ingericht. Notaris Cassiers,
bijgestaan door D' Van Wa'.ieghem qn eenige
kloosterzusters slachtofferen hen dag en
nacht voor deze lieden en vervullen hunne
ondankbare taak met de meeste toewijding
en de belanglooste offervaardigheid.
November. Poperinghe herleeft naar
mate de terugkomst der burgers. De bureelen
van al de verschillige stads- en staatsdiensten
zijn ter plaats als voorheen
De goddelijkediensten zijn regelmatiggedaan
in O L. Vrouwkerk deze van S. Bertinus
geschieden nu in de Kapel van het Gasthui:
en de kapel der Zusters Benedictinen
's Zondags wordt ook mis gelezen in S. Jans
s kerk.
i Op 11 November wordt de lang gewenschte
wapenstilstand geteekend
t Bakkers beenhouwers, winkeliers, hotel
houders vindt men reeds in de stad.
Klassen worden bereid in de gemeente
school en bij de Zusters Benedictinen.
Het burgerlijk gasthuis wordt voorloopig
ingericht bij de Zusters Penitenten.
December. De rechtbank van eerste
aanleg van Yper vestigt zich op het Stadhuis.
Aan het bestaande Komiteit der Notabelen
worden vier leden toegevoegdH H.
Bóucquey Joseph, Dupont Camiel, Massche-
lein Valere, Valcke Emile.
De stad begint stilaan te hetleven, de in
woners keeren rap uit Frankrijk terug: er
ontstaat eene dolle jacht achter huizen.
De winkels worden afgeloopen door de
bewoners der bevrijde streek en de waren
klimmen zeer in prijs. Er is ook schaarste
aan kolen en brood.
Op einde December is de bevolking 9700
zielen.
Iemand die de beschieting onzer stad ge
durende drie jaar en half niet heeft medege
leefd, en dezelfde dag voor dag niet heeft
nagegaan zou bij een eerste opzien ot een
vluchtig doorloopen Poperinghe niet zoo erg
beschadigd wanen. Wanneer men van buiten
de stad, in de verte de drie kerktorens en
het stadhuis schier ongeschonden ziet op
rijzen, heeft men moeite om te gelooven dat
zij gedurende die jaren weerstaan hebben
aan meer dan 5000 obussen die op de stad
hebben neergeploft. Maar toch heeft de stad
veel geleden en een nauwer toezicht doet
ons overal puinen ontwaren. Weinig huizen
bleven ongeschonden en waar de voorgevel
u in den waan brengt dat het huis niet heeft
geleden, van naderbij gezien moet gij beken
nen dat langs achter de muren plat liggen,
daken vernield, achtergebouwen vergruisd
zijn. Van ai de groote gebouwen bleef ons
nieuw stadhuis het meest gespaard.
Dank zij de werkzaamheid zijner inwoners
zal na enkele jaren, alle spoor van vernie
ling verdwenen zijn en een schooner en
verjongd Poperinghe zal uit de puinen ver
rijzen.
Poperinghe 1 Januari 1919.
Toen ik deze aanteekeningen begon, dacht
ik nooit dat ze eens het licht zouden zien.
Op aanraden van eenige vrienden en mee-
nende de lezers van De Poperinghenaar
aangenaam te zijr. heb ik ze laten overdruk
ken. Van verscheidene zijden hebben wij
vernomen dat ze met belangstelling gevolgd
werden.
Wij hebben dag voor dag onze aanteeke
ningen gedaan en zoo getrouw mogelijk
opgenomen
Mocht onzeslad, die harén zwaren tol aan
den wreeden oorlog betaald heeft, een tijd
stip te gernoet zien van bloei en welvaart.
Is de wensch van alle welmeenende
inboorlingen
(Verboden nadruk). Albert Baert.
Einde.
■w
ker bloemen, en juist naar de zijde van het
huis, zoodat zij t' zien moest.
Och Heere, wat beteekent dat toch,
mompelde Godelieve. Waarom die bloemen
daar op den morgen van mijn trouwdag?
Ze huiverde van een vage vrees, die haar
overviel.
Maar geen trunten zoo bemoedigde zij
dan zich zelve, die bloemen hebben niets
met mijn trouwdag uit te staan.
Doch het papier dan 1 Was het dezelfde
hand geweest, die daar den ruiker legde en
hier dezen brief bracht?
Maar neen! hernam Godelieve.. Dat
papier komt van een jaloersche dochter en
misschien wel van Rijkaart.
De laatste veronderstelling verwierp ze
onmiddellijk. Neen, zoo bestond Rijkaart
niet En ze gevoelde zelf wat deernis met
hem. Hij had toch zooveel moeite gedaan,
om haar te krijgen en hij zou vandaag wel
heel triestig zijn. Doch ze mocht niet meer
aan hem peinzen. Ze had Louis reeds trouw
beloofd.
Haastig trok Godelieve haar werkkleeren
aan. Voor de laatste maal! Zoo kwam ze
beneden.
Maar, vervlekt, wat komt ge nu doen
riep haar moeder, waart ge nog wat in uw
bed gebleven Hebt ge vergeten dan, dat ze
voor u zoo aan 't schieten en aan 't buischen
zijn
Ik ga nu nog eens voor den laasten
keer helpen, dan zijtgij op uw gemak om u
te kleeden.
Braaf kindZe zullen van u niet mogen
zeggen, dat ge hoovaardig zijt. Ge verdient
het, dat uw man u gelukkig maakt
Godelieve dacht aan het briefje op de rui
ten, en weer gevoelde ze angst. Maar het
was zottigheid, een jaloersche deugnieterij..
Zij ging naar het achterhuis.., dan naar
den stai. Schuw keek ze naar deji ruiker. Ze
had wel goesting die bloemen te halen en op
den mesthoop tè smijten.
Maar neen, dat zou slecht zijn! dacht
ze. 't Is misschien familie van den vermoor
de, die daar die bloemen gelegd heeft., en ik
zou ze weg doen Met mijn trouw heeft dat
niets te stellen.
Boer Vereeke was ook in den stal.
Gij daar riep hij. Maar ge moet nu toch
niet werken., dat is voor u gedaan, kind,
voor altijd gedaan 1 Ge hebt een groot geluk
zeggen de menschen.. en 't zal wel waar zijn,
maar ik zou niet gaarne stille op zoo'n villa
gaan zitten..
Vader het huwelijk is toch tegen uw
goesting niet.
Tegen mijn goesting, maar waar haalt
ge dat uit 1 Ik bidde God dat Louis altijd
een goede man zal zijn..
Godelieve schrok. Begon haar vader nu
ook te twijfelen
Ge moet mij zoo raar niet bezien, kind,
hernam de boer. Ik heb volk vertrouwen in
Ih'liiplaalniitgei! in loopende reke
ning en op spaarboekjes van 3 1/2 tot 5 t. h.
volgens den duur der storting.
Aankoop en verkoop van öeursweerden,
Aflevering van «Sircïts voor Belgie en in
den vreemde. Uitbetaling van koepons,
Wilt jij uwe weerden vrijwaren tegen
«M'Arad en «Ueftfc, huurt een braud-
kolYer aan deri geringen prijs van vijftig
c#ntiem»)i week
Louis, maar ja, trouwen is houwen, en 't is
niet altijd lijk de eerste dag Een trouw is
een beetje lijk een loterij.
Ge zoudt me benauwd doen wórden.
Gaat ge lachen benauwd op den och
tend van uw bruiloft. Gij hebt veel geluk,
en er kullen er u voel benijden vandage maar
beter benijd dan beklaagd. Toe werk nu
maar niet.
Toch arbeidde Godelieve, tot moeder riep,
dat het tijd was voor haar om zich te was-
schen want dat de modiste ging komen.
Tante Lotte stapte het huis binnen. De
oude dibbe zou ook van de partij zijn en ze
was naar de hoeve gesukkeld, om het genot
te hebben van daar naar de plaatse te rijden.
Peins eens, mijnbeer De Vuist had de trouw
koetsen uit leper doen komen, 't was als bij
een kouwelijk op een kasteel.
Wel, wat zegt ge van mij? vroeg Lotte
fier.
Ze had al dagen van te voren de dorps
naaister en de mutsenmaakster aan huis
gehad.
Wel, m'n ziele, riep vrouw Vereeke,
ge zijt dertig jaar verjongd, pas maar op of
de oude boer Craaie komt riog achter u.
Toe, toe, ge moet altijd serieus zijn,
'en bijzonderlijk op den dag, dat uw dochter
•j trouwt Ik heb vele voor Godelieve gelezen,
jwant 't geld alleen kan geen geluk brengen
Er
--- En de heele parochie is gepint.
staan eerebogen met groote letters..
Wat ge zegt
Ze hebben heel den nacht gewerkt.
Maar wat mij vreeze aanjaagt, is dat er
weer bloemen lagen op het graf van den ver
moorde.
Wat kan u dat maken
Ik houde niet van zulke gebeurtenissen
op een trouwdag.
Godelieve, die om water kwam, hoorde die
woorden en beefde weer.
Wat moest Tante Lotte haar nu ook ver
ontrusten. Al flauw gebabbel, oude wijven-
gedachten..
Wat konden die bloemen aan haar geluk
doen? Godelieve sloot haar kamer en wiesch
zich.
Tante Lotte kreeg een strenge vermaning
van de boerin. Tot troost mocht ze dan het
trouwkleed zien, dat in de nevenkamer op
twee stoelen hing.
De kwezel sloeg haar handen van verwon
dering ineen.
En dal voor een Vereeke, riep ze uit.
Wat een eere doen ze de familie aan! Nu,
we zijn heel treffelijk ook.
Vervolgt.
Ge zult best bediend zijn van Meubelpa
pier, Linoleum, Toile-cirée, bij SansenVan-
neste, Gas Hui is straat, 15, Poperinghe.
35
3»
a
?W
-*Ni
Cb"
CO
POPERINGHENAAR
f»
5D
3.
Voor aankondigingen der
provincie Oost-Vlaanderen
zich wenden tot
Telefoon 1669.
POSTCHECKREKENINO I1r 15570.
VOORAF TE BETALEN EN
MOETEN voor DEN VRIJ-
DAü NOEN INGEZONDEN
WORDEN.
«k
raKKanrn-SB
bij dewelke de afgevaardigden der Nij
verheidskringen van Roesselare enKort-
rijk zich aarsluiten
aaat van dit zeer rm rechtvaardig voorstel !»e aaneen
vraagt van dit zeer onrechtvaardig voorstel J geschonken aan een vijf ling een jongen en
Zie vervolg op tweede bladzijde
Dat is stijf fraai van u..
