NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
HET NOTARIEEL EN
en Omstre
Nieuwsblad voor Poperinghe
Zondag 17n Juli 1921
15 Centiemen
UITGEVER
v. eufciwsKsrv- vamkesti
Gasthuisstraat, 15, POPERINGHE.
/l»iikondigin^en 2
E. DUQUESNE Zoon,
1 Jaar in Stad tehuis besteld.
buiten Stad met, de post 1
Buitenlandli
iiütaire Slavendrijvers.
Geele TöiLE-CiRÉE voor BEDDEN
Drukkerij - Papierhandel,
POSTCHECKREKENING ür 15570.
Berichten 50 cent. de regel. Notarieële berichten
50 cent. Rechterlijke Eerherstellingen en vonnissen
1 {r. 50 de regel.Rouwberichten, niet boven de 10 re
ken 5 fr. Grootere hei haalde annoncen, prijzen
op aanvraag.
Voor aankondigingen der
provincie Oost-Vlaanderen
zich wenden tot
Marnixstraat, 30,
RENT
Telefoon 1669.
Alle annoncen zijn
vooraf te betalen en
moeten voor den vrij
dag noen ingezonden
j\ l»oiï*ïeiïieiitpr*ij»
worden
luis in den pot in Belgie, dan rnet niemen
dal in America.
Tot later. De beste groeten aan alle oude
vrienden, kennissen en franschmans.
jULES ReNJER v
2535 12th Street Detroit, Mich S/of ft?
Deze brief bewijst dat het niet goed zit in
Amerika. Dat deze die goesting hebben den
grooten plas over testeken hun goed beden
ken Als men niet kan verbeteren is er geen
reden om te veranderen.
Het debat over de begrooting van Natio
nale Verdediging heeft den heer Devèze een
beetje uit zijn humeur gebracht.
Al de Vlaamsche redenaars spraken voor
gewestelijke indeeling. Dan laat onze mini
ster zijn sabeltje rammelen.
Uit de rede van den heer Marck stippen
wij de volgende punten aan
«Ten slotte, een woord overdetuchtcom-
pagnies. Tijdens den oorlog v/aren het echte
galeiën. Daar zag ik soldaten in het kamp
van Auvours, aan handen en voeten geke
tend en dan werden zij daarbij nog' afgeran
seld Zekeren dag zag ik er gestrafte soldaten
van Parigné l'Evêque naar Auvours leiden.
De gegradecrden hadden kogels meêgenomen
zonder het recht te hebben. Twee der ge
strafte soldaten, die wilden vluchten, werden
eenvoudig neergeschoten. De generaal, in
de plaats van de gegradeerden te straften,
heeft hun hulde gebracht»
Daar is geen logenstraffing op gevolgd.
Zouden die generaal en zijn trawanten niet
op hetzelfde bankje mogen zitten van de
Duitsche bloedhonden, die Crustus en Sten-
gerheeten, echter niet te Leipzig, maar te
Brussel
Wij vragen hoeveel decoraties die generaal
gekregen heeft
De propaganda tot het vieren van den
elfden Juli werd gemaakt door de Vlaamsche
bonden in onderlinge verstandhouding: de
Vlaamsche Vriendenhet Davidstonds,
de verscheidene Vlaamsche Vrouwen-en
Meisjesgroepeeringen, en den Vlaamschen
Oudstrijdersbond. De Meisjesbondbe
lastte zich met het verkoopen der martelaars-
bloem, (750 bloemkes werden verkocht).
Op Zondag, 10 Juli, te elf uur, vergader
den de «Vlaamsche Vrienden», het Davids-
fonds en de Vrouwenbonden op den koer
van den Katholieken kring, waar de Leeu
wenvlag geplant stond. Met de vlag aan
't hoofd trekken ze dan stoetsgewijs naar het
kerkhof om er eene kroon te gaan neerleggen
op het graf van Deken De Bo zaliger. Twee
meisjes in 't wit droegen voorop de prachti
ge kroon, met geel en zwarten strik versierd,
en vervaardigd met bloemen enloover uit de
Lovie», en wel willend gejond door Mevrouw
de Gravin de Brouchoven de Bergeyck.
Met het geel-en zwart martelaarsbloempje
in het knoopsgat stapten ruiin 250 mannen
en vrouwen achter den klimmenden Zwarten
Leeuw die wapperde in grillig spel zijner
blekkende bloedroode tong en klauwen. Op
het kerkhof schaarde de menigte zich om het
praalgraf van Deken De Bo, waar plechtig
het zinnebeeld onzer genegenheid en bewon
dering, de kroon, werd neergelegd door den
heei Albert Baert, die in een welgepaste re
de hulde bracht aan den stoeren Vlaamschen
werker, Deken De 8o. Daarop nam de Eerw.
Heer Verhamme het woord, uit naam van
het Davidst'onds dat op de eerste plaats
Deken De Bo wil herdenken. Dan dreunde
over 't stille kerkhof de machtige, smeekende
Psalm van RodenbachGod onze Heer, wil
't jong geslacht aanhooren, red Vlaanderen
uit zijn diepen val.
Onder het zingen van den Vlaamschen
Leeuw» stapte de nog aangedikte schare
naar den Katholieken kring terug.
Maandag, elfden Juli was de bevlagging
bijna algemeen in stad. Dezevenuurmis werd
goed bijgewoond en vele 11-Juli vierders
naderden ter heilige tafel.
Te tien uur trok de V. O. S. met zijne
vlagge voorop naar de Sint-Bertenskerk om
er den rouwdienst voorde gesneuvelde sol
daten bij te wonen, waaronder de Eerw.
Heer Van Rie een treffend gelegenheidsser
moen hield. Van 7 tot 800 leden van den
bond waren aanwezig, de gemeenteraad en
een overgroot getal medeburgers waren in
den dienst aanwezig, 't Was onder 't zingen
van den Vlaamschen Leeuw dat de flink-stap-
pende Vossenschare haar vaandel naar 't lo
kaal terugbracht.
Te acht uur 's avonds, zang-en tooneel-
avond in den Katholieken kring voor de
leden der feestvierende maatschappijen.
Warm om er bij te stikken, en toch een
voile zaai. Prachtig, welgelukt feestje, dat
tot hoogste voldoening der aanwezigen van
stapel liep.
Te tien uur was 't avondfeest geëindigd;
doch er hebben nog lang geel en-zwarte
bloemekens op de mark gewandeld 't was
Pameltje.
1485
12386
500
3 285
1277570
7 14850
5 369.50
470060
953
154275
973707
3 65060
12551
60640
52220
900-
508GO
908640
122
756
Mengelwerk van «De Poperinghenaar». 29
O, neen, moeder... Louis moet komen...
hier komen... en vergiffenis vragen en an
ders zal hij mij op de villa niet meer zien.
Ja maar, kind, ge moet voorzichtig
zijn.. De menschen klappen zoo lichte ..en,
als ze het hooren, dat gij t'huis zijt, zal
't zijn, dat uw man u weggejaagd heeft.
Een rilling beroerde de jonge vrouw...
De laster... de kwaadsprekerij... weinigen
zijn er, die er zich boven kunnen verheffen
En Godelieve kreeg eensklaps een schrik
kelijk visioen.
Ja, de menschen moesten eens gelooven,
dat zij met Rykaart te doen had gehad en zij
daarvoor op de villa buiten gestoken was...
En 't schuim moest een keer komen, om haar
daar aan de poort uit te scharminkelen te
blazen en te toeten op hoorns en buiten te
trommelen op ketels, te slaan met potschellen,
te tieren en te joelen...
Ze gevoelde zich eensklaps al veel zwak
ker tegenover haar man.
Godelieve ging naar haar kamertje. Ze
was er zeer ontroerd. Allerlei herinneringen
stormden aan. En o die morgen van haar
huwelijk... het briefje op de ruit... de bloe
men bij't kruis en op 't kerkhof... die ge
heimzinnige laatste verwittiging tegen Louis.
Het klokje luidde...
Die hofsteeklokjes in Vlaanderen... Een
schrijver (1) schetste de landbouwstreek zoo
treffend
In 't voorjaar wanneer alle onkruidzaad-
Ge zijt bijkans te late, zei de boerin.
Zet u maar rap bij.
Gaarne... Maar'k kom met benauwelijk
nieuws... Ze spreken en schrijven van
oorloge.
Ieder keek hem verbaasd aan.
Maar zijt ge zot, wat hebt ge nu in uw
kop laten steken 1 riep Vereeke, Oorloge
Ja, ja... 't zit scheef, tusschen Servië
en Oostenrijk, en daardoor ook tusschen
Rusland en Duitschland en als den een in
den dans komt, moet den ander ook, zoo.
dat ze in 't Fransche evenmin gerust zijn.,
en als't daar regent, wel 't druppelt hier...
Wat zouden ons de zaken van al die
vreemde landen aangaan hernam de boer.
Baas, 't is lijk bij het kegelspel, de eene
kegel doet den anderen vallen, maar nu, ze
ker is het niet, doch 't dreigt en 't komt
al van dien moord op den servischen prins en
zijn vrouwe voort Maar ja, als ge een hond
wilt slaan, kunt ge al licht een stok vinden.
En klappen ze er vele van te leper
vroeg een der aanwezigen.
O, jaen de gazetten staan er vol van.
En 't schijnt dat ze bij ons drie klassen sol
daten gaan binnen roepen, voor alle voor
zichtigheid
Oorlog 1 kloeg een moeder, die nu
voor den boer werkte. Zoün de ouders weer
hun zonen moeten geven Ja, ja, als ze
jong zijn, ge zijt ze aan het troetelen en het
beteien. Ge zorgt dat hun eten niet te warm
is ot niet te koud, dat geen speldje ze prik
ken kan. Ge draagt ze op uw handen en in
uw herte. En nu ze groot zijn, nemen ze
aan de moeders de jongens af, en ze jagen
ze tegen elkander op om te vechten, te ste
ken, te slaan, te schieten, te wonden, te
moorden 't Worden er dan vele begraven,
zonder genaaid of geschrijnd te zijn. Die
vervloekte oorlog. Vader wist van 't jaar
70 te spreken.
Ja, mensch, dat heeft altijd bestaan,
't Is de eerste keer niet, dat ze aan deze kan
ten vechten, hernam de leurder.
Maar in 1870 was het tusschen Frank
rijk en Duitschland, zei een oude man en
de Belgische soldaten moesten alleen de
grenzen bewaken. We hebben hier dan vele
gekwetsten en deserteurs gezien. België
leeft met ieder in vriendschap.
Ik kwam dezen morgen Ludwig nog
tegen veitelde de leurder.
Ludwig, de duitschman, die met zei-
sens en pikken leurt vroeg Vereeke.
Ja, rnaar hij had niets meer bij zich en
hij trok naar den trein te Roeselare. Ik moet
naar Duitschland zei hij, want 't gaat oorlog
worden... hij sprak van krieg en dan is
ieder 't best t'huis.
Hij wist er dan ook van klonk het.
O, hij was zeker, dat er oorlog kwam.
Vervolgt.
bij SANSEN-VANNESTE, Poperinghe.
door A. HANS.
Godelieve kon de deur bereiken en liep
naar buiten ze snelde door den ho| naar
den steenweg.
Zoo ietslaten zeggen.dat niet... o neen,
dat nooit snikte ze... Hij zal dat herroepen
of ik kom niet terug... en ga ik liever op het
land werken, om mijn kost te verdienen.
Godelieve begaf zich naar de ouderlijke
hoeve. Moeder was alleen t'huis en bereidde
den noenpot voor de oogsters, die straks op
't gelui van 't klokje naar de hofstee zoün
afzakken.
Ze hoorde iemand binnen komen en keek
om.
M'n ziele... gij, Godelieve, ge doet mij
verschieten! Wat is erGe hebt geschreemd.
Is hij t'huis gekomen
Ja, en weetge, wat hij nu durft zeggen,
dat ik Rykaart t'huis ontvang...
Ha, die deugniet., om zoo te liegen., al-
zoo zijn schuld van zijn rug te schuiven en
zijn vrouw van zijn eigen kwaad te betichten.
De dochter vertelde nu alles.
Weet ge wat... seffens zal 't volk ko
men en 't moet u niet zien... Zet u zoolang
op uw vroeger kamerke... en achter den
noen zal ik eens mee gaan, sprak vrouw
Vereeke.
(1) Marcel De Wulf,
