Bank van Foperinghe HET NOTARIEËL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD Nieuwsblad voor Pope-mghe en Omstreken. Loopende rekeningen aan intrest. Zondag 8 Januari 1922. 15 Centiemen. 19« Jaar. Nr 2. In 't Buitenland. Dr. bloem van het ïfljboseh 1)2 Uitbetaling vankoepoiis zonder kosten. Verhuringen van Brandkoffers. Gent vervlaamscht SÜREEIiGERIEF AÜ8 DRUKWERKEN 1 Jaar in Stad tehuis besteld. 6.50 fr. buiten Stad met de post 8.00 fr. Buitenland10.50 fr. MEUBELS rt Gebed der Armen. Werkzaamheden. AAN ONZE ABONNENTEN. Dooi' overlast in de post, zijn hier en duur ubonnenten die Zondag autst ons blad niet ontvangen heb- >en. Zij gelieven aanstonds hunnen brievenbesteller aan te spreken of ons niet eene postkaart te verwitti- n. Wij zullen bet noodige doen om tegen aanstaande zondag alles in regel te krijgen. Onze abonnenten uit FRANKRIJK e nog niet voldaan hebben, gelie ven naar de post te gaan en ons een internationaal mandaat van lOfr. 50 pp te sturen, zoo niet kan ons blad hen niet m< er toegezonden worden, Naamlooze Maatschappij O Oorlogsschade Almanach Hachette, ten onzen bureele, i *-V2.;'M Schoolgerief Boekhandel Speelkaarten Zichtkaarten A meriVaansche outvau's BufC-'n;cnbels ■iïeubcip ..pier i-irioleum Toile Ci/.ée -.v.---^.r- KV/. bij SanseihVanneste, 15, Gasthuisstraat, POfERINGHE Q^7" Den Zondag na middag gesloten. POPERINGHfflAAR Voor aankondigingen der provincie Oost-Vlaanderen zich wenden tot E. BUQUESNE Zoon, Marnixstr&nt, 30, GENT. Telefoon 1669. A bonnenientpr^s t H •••*--— urfaeV Rit "V. SAIV - V A A A KISTE Drukkerij - Papierhandel, GASTHUISSTRAAT, 15, POPERINÖIIE. PoSTCHECKREKENINQ nr 15570. AaoteoiicIigi«k|§'eBii s Berichten 50 cent. de regel. Notarieële berichten 50 cent. Rechterlijke Eerherstellingen en vonnissen 1 fr. 50 de regel.Rouwberichten, niet boven de 10 re ken 5 fr. Grootere herhaalde annoncen, prijzen op aanvraag. Alle annoncen zijn vooraf te betalen en moeten voor den vrij dag noen ingezonden worden. Stoelen IJzeren Bedden Matrassen Sargien Spiegels Glas en Gleisch Verlot Menagegerief Stoors Gordijnen Cl' in rakta Bloemen Rouwkronen Geschenken ENZ. ENZ. bij E. MONCAREY- SANSEN 20, Gasthuisstraat, P0PERINGHE 's Zondags gesloten. tiet waren twee arme dutsekens een zus je en een broertje. Vader was verongelukt en moeder was ook gestorven, een halt jaar daarna. De twee kindertjes, Mieken en Janneken, spraken er soms nog over hoe mooi moeder lag in het blanke bed Ze was gehuld in het lang wit kleed, haar processiekleed uit vroeger jaren, en in haar rechter arm lag, een klein engeltje gelijk, 't pas geboren broertje. Het was nog te klein om zonder moeder te blijven, zegde grootmoeder, en daarom had ze het kindeken meegenomen Mieken en Jaimeken waren bij grootmoe der gaan inwonen. Grootje was arm en oud en stram van lijf. Vroeger had ze vaak gedacht dat het voor haar beter was te sterven en bij Onzen lie ven Heer te wezen. Sedert ze de zorg der kinderen op zicli ge nomen had, bad ze dagelijks Heer, laat me toch leven tot de kinde ren mij niet meer noodig hebben 1 Ze bezat drie geiten, haar hutteken en een schraal stuksken grond. De kinderen leidden de diertjes te grazer. Samen planten ze aardappelen, en de liefda dige gebuur pikte de rogge. Ze aten patatten pap en roggebrood. Eene verre tante schonk van tijd tot tijd een kleedje. Zoo sloegen ze zich door het leven heen De kinderen bloosden en hadden gezondheid te koop, maar Grootje sukkelde. Het was Winter, en het gebeurde wel dat ze geheele dagen te bed moest blijven. Dan leed grootmoedertje veell Hare licha melijke kwalen voelde ze niet. Ze dacht maar altijd aan de kinderen en wat die toch moesten aanvangen als zij er niet meer we zen zou. Als Mieken en Janneken dan zagen dat er tranen vloeiden over grootmoeders wangen, dan begonnen ze ook te weenen. Mieken repte zich en deed het huiswerk. Ze v/aschte haar broertje in hare kleine handjes schilde ze de aardappelen, en in de tengere armkens haalde ze voeder en strooi aan voor de geiten. Zekeren dag vroeg Grootje van uit haar bed Kinderkens, wie woont nu in het groo- te huis op de heide? Het oude vrouwken doelde op de villa Heidebloem welke verkocht was aan eene onbekende dame. Eene heks! zei Mieken. Grootje zette verbaasde oogen, Jantje herhaalde Ja, grootmoeder, echt waar, eene heksl Er bestaan geene heksenantwoorde het vrouwken. Dat is er toch eene 1 Al de kinderen zeggen het. Ze heeft een lang bleek gezicht, zwarte haren, een grooten bril, en zoo kijkt ze... Mietje bootste de gezichtsplooi der darne na. Jantje wist nog meer te vertellen Gisteren hebben de kinderen sneeuw ballen naar haar hoofd gegooid en geroepen Heksl leelijke heks!» Jaaksken Smid heeft er twee raak geworpen, één in haar hals en één op haar rug. Grootmoeder was zeer verontwaardigd en vroeg: -- Hebt gijlie er ook aan meegedaan Toch maareventjes, Grootmoeder. Wij kunnen niet ver smijten 1 Toen deed grootmoeder hen stellig belo ven nooit meer te beginnen. Morgen is het Oudejaarsdag, ge zult aan de villa ook gaan zingen en aan de vrouw zeggen dat ge het nooit meer doen zult. Ik zal niet durvenwist Mieken, half weenend. Dan sprak Grootje over Vader en Moeder zaliger,, die zoo braaf waren en nooit iemand een stroo hadden in den weg gelegd. Eer ze slapen gingen, kreeg het vrouwken haar wenschde kindertjes zouden ook voor die onbekende dame hunne Nieuwjaarwen- schen zingen en haar vergiffenis vragen. Van vroeg in den ochtend stonden de kinderen aan de deuren en zongen vrome wenschen van heil en voorspoed voor het komend jaar. De sneeuw viel, ijzig koud, en smolt op de warme lippen der kleintjes. Zij voelden noch sneeuw, noch vorst. Met hunne blokskens trappelden ze de maat Hier woont nog een goede man, Die nog wel wat geven kan Of Nieuwjaar, oud jaar, Twee koeken zijn een paar, 'k Wensch u een zalig Nieuwjaar l Ze kregen koekjes, centen, appelcienen, nootjes, vijgen en andere snuisterijen. Mieken en Janneken stonden bij de zan- gerijes en zongen zich het keeltje schor Nieuwjaarke, zoete Jantjes hoofdje was omwonden met va ders breeden sjaal, en Mieken had groot moeders besien omslagdoek om hare schou ders. Mieken droeg een korfje, en Jantje leg.'e, met bezorgd handeken er het zijne ook in, Het was reeds half gevuld.Telkens Mietje het deksel oplichtte, gingen vier oogjes streelend over den lekkeren schat. We maken voor grootmoeder koeken pap! zegde het meisje en dan zal ze smullen. Eer ze er aan dachten, stonden ze-v«or de woning van de onbekende vrouw. bij uw Mag ik dezen avond aanzitten haard? vroeg eene zachte stem. Grootmoeder voelde dat de rijke vrouw veel geleden had, en zegde: Wij zijn arm, maar onze harten zijn vol liefde. Wij ontvangen u met open armen in onze schamele woning... Gij zult geen gebrek meer lijden, moe derken, en voor de kindertjes zal ik zorgen. Grootmoeders wezen was één blijdschap... ze riep uit De goede God heeft mij verhoord 1 Alle dagen heb ik gebeden. «Heere, laat me leven tot de kinderen mij niet meer noodig hebben! Nu mag Onze Lieve Heer me komen halen! S'oüiSek Overzicht. De Kamer en de Senaat, pas sedert enkele weken samengesteld, zijn in verlof gegaan tot 24 Januari. Het zal niet ongepast zijn een kort over zicht te maken van wat er in die korte tijd bedraagt wat meer dan vlaamscht worden. Die oplossing sluit alle Dit geld is noodig om de andere uit. Of wij dat uilvinden Bijlange bende kinderen, die er vroolijk voorbijtrok Ze zetten het mandje op den grond, en kneeden den sneeuw tot harde ballen Par- daf Pardaf 1 op de deurPardaf nog... en nog dikwijls. Kom we blijven niet hier 1 zei Alieken. Ze trok haar broevte bij de hand en beiden sloegen ze een zijweg in. Toen de sneeuwbal werpers vertrokken waren, gingen ze met loode beenen terug den weg op naar de vilia. De bekoring overviel hen weg te loopen en de anderen te volgen. Jantje kloeg Wat zulien vader en moeder in den he- Over de samenstelling van het Ministerie alsook over de regeeringsverklaririg zegden wij reeds ons gedacht. De bespreking, die op de regeeringsver klaring volgde, is geëindigd met eene stem ming van vertrouwen als Nieuwjaargift aan Minister Theunis. Meest alle stemmingen hebben alzoo plaats gehad: De Katholieken en de Liberalen er vóór, de Fronters tegen en de Socialisten onthouden zich. Er is nochtans geen bindend akkoord tusschen Katholieken en Liberalen. Bij de samenstelling der bureelen hebben de Katholieken gestemd voor den heer Brunet, socialist als Voorzitter van de Ka- mel wel zeggen, als ze zien dat wij stout zijn. "P" gf. h.ebbe" d^eJfdef vf|e«r - Zijt ge bang. Mieken? vroeg hij weer df£ld riiet betcof,d ,n den Senaat waar na eene poos Ja!... en gij? Ik ook... We zullen niet naar de vensters zien. Kom, we .oopen tot op den dorpel en dan zullen we rap zingen. Ze deden het, en ze zongen, gejaagd en bang Met deze blijde tijden, Ik heb voor u gezongen, Wat zingt gij nu voor mij Ik lieb aan u gegeven, V/at geeft gij nu aan mij?... Zacht ging de deur open en de zwarte vrouw stond glimlachend voor hen. Het lied bleef in hunrie keel steken. Ze bezagen elkaar, en Mieken begon Ik vraag vergiffenis, omdat... Daar begon ze luidop te weenen en Jantje huiide tneê. De darne nam hen bij de hand, en zette hen in de woonkamer nevens de warme stoof. Daar vertelden ze alles: over vader en moeder, over grootmoeder,over de geiten, en hun huisje. Toen scheen het hun niet moeilijk meer te bekennen, dat zij ook geworpen hadden. Wij dachten... wij dachten, dat gij eene slechte vrouw waart. De dame liet hen praten en glimlachte teeder. Dan keerde zij zich om en keek, met vochtige oogen, door het venster naar buiten. Haar leven was sedert de dood harer ouders, zonder vreugde en zonder liefde... Plaatste de Goddelijke Voorzienigheid die twee kinderen niet op haar pad? Waar woont ge? vroeg ze. In het lage huisje, achter het bosch. Ze sloeg een mantel om. Kom! zei ze enkel. Ze gaf de pratende kinders de hand en ging mede naar hunne woning. Grootmoeder stond in de geopende deur. De kinderen bleven zoolang weg I Ze rilde van onrust en koude. Wat was er toch voor gevallen? De weg was zoo eenzaam en het werd donker... Zou ze niet beter doen eens naar het dorp te gaan en naar hare lievelingen te vernemen Zuchtend nam ze haar beste blokken en stak ze aan de voeteo, Opeens werd de deur opengedrongen... Grootje! Grootje 1 Mijn kleine schaapkens toch waar bleeft ge zoo laat? Toen bemerkte ze eerst de dame, en ze verschrok. zij gestemd hebben tegen Baron de Favereau, Katholiek. Kamer en Senaat hebben, na eene korte bespreking de voorloopige credieien gestemd die door Minister Theunis aangevraagd werden. Deze som één miljard en half- Dit geld is noodig betaling te doen in afwachting dat de bud- jetten nader zullen onderzocht worden. De Fronters hebben daar tegen gestemd en de Socialisten hebben zich onthouden. Zondergeld kan men niet besturen. Zonder dit geld zouden al de bedienden, al de amb tenaars van den staat, ja de Volksvertegen woordigers zelf niet meer betaald worden. Zonder dit geld zouden de ministeries de talrijke werken die aan den gang zijn moeten schorsen en duizenden mannen zouden wer keloos zijn. Hadden de Fronters of de Socia listen de meederheid gevormd zij zouden zeker zoo niet gestemd hebben, wantzulken toestand kunnen zij toch ook niet doen be staan. Het is een eerste bewijs dat zij slechts effect willen maken Hunne stemmingen zijn maar eert slag in het water. Het legercontingent voor 1922 werd vast gesteld op 113500 man De Socialisten kun nen hun ongeduld niet verduiken om spoedig de militaire wet te doen herzien- Er werd ook beslist van metalen pasmunt uit to geven in plaats van die slordige brief jes Men heeft nog niet aangeduid in welke stof die nieuwe munt zal gemaakt worden. In Frankrijk heeft men er uitgegeven in aluminiumbrons doch daar zijn twee nadeelen aan- Zij verslijten te rap en zij worden op groote schaal nagemaakt. Er is meer kans dat het bij ons nickelen stukken zullen zijn. Daar het nickel maar op 1400 graden smelt baar is maakt men die stukken moeilijk na. De proef met onze vorige nickelstukken is goed gelukt Eindelijk werd er gestemd dat het ouder domspensioen zal uitbetaald worden voor de personen die het regelmatig aangevraagd hebben en die in den tijd dat het onderzoek plaats had overleden zijn Sommige gevallen zuilen echter een nieuw onderzoek vragen Mijnheer René Colaert heeft deze schoone en rechtveerdige zaak helpen stemmen. De Heeren Missiaen en Butaeye waren bij de stemming afwezig. Guido. Leest 68 verspreidt "DeFoperissgtoar" ij uat uitvinden Bijlange niet. Sedert een tiental van jaren bestaat eene Kommissie voor de vervlaamsching der Hoogeschool. Die Kommissie telt (30 hoog geplaatste mannen van alle denkwijzen, mannen die bewijzen geleverd hebben dat zij het goed meeiien met de Vlamingen en dat zij voor Vlaanderen de beste oplossing opeischen Die oplossing is Gent ver- vlaamscht. Vóór den oorlog hebben 500 hoogeschoolgesiudeerden, waaronder Volks- veitegenwoordiger Colaert, den wensch uitgedrukt dat Gent zou vervlaamscht zijn. Honderden en nog honderden wenschen zijn naar Kamers en Senaat gegaan uit Pro vincieraden, Gemeenteraden en Maatschap pijen uit alle hoeken van het Vlaamsche land en die wenschen zijn altijd dezelfde Gent vervlaamscht. Nooit op geen punt waren de Vlamingen van alle gedachten meer eens dan op de vervlaamsching der Gentsche Hoogeschool. Worden er dan geene andere oplossingen voorgesteld Wel ja. Er zijn raaune,n die, meestal zelf verfransen? zijnde, het met de Vlamingen volstrekt niet goed meenen, mannen die niet wenschen wat aan Vlaande ren voordeeligst is, mannen die er maar op uit zijn stokken te steken in de wielen en de oplossingder hoogeschool kwestie te bemoei lijken. Die mannen zij vroegen eerst eene Vlaamsche Hoogeschool te Antwerpen.Maar nu zijn zij van gedacht veranderd. Zij vra gen de verdubbeling der Gentsche Hooge school. Volgens hen zou er eene Vlaamsche naast eene Fransche Hoogeschool zijn te Gent Er is zeifs ook een voorstel in dien zin bij de Kamers ingediend. Waarom kunnen de Vlamingen dit voor stel niet steunen Omdat het de beste oplossing niet is en zij de Vlamingen niet kan voldoen. Koning Albert beloofde, in zijne troonrede van 1919, gelijkheid in rechte en in feite voor Vlamingen en Walen De Vlamingen zouden mogen voortdoen met eene halve Hoogeschool. De Walen met ééne en half. Sedert wanneer is dat gelijkheid In Rijnland heerscht de griep moord dadig. Te Maintzzijn reeds meer dan 7000 gevallen voorgekomen. De gasthuizen steken vol grieplijders. Volgens de statistieken zou den meer dan 45.000 menschen met de plaag behebt zijn. In de ergste gevallen sterven de getroffenen in 48 uren. De kerk van Zion en St-Thimothy, te New-York, is door een hevigen brand in asch gelegd De schade wordt op meer dan 250,000 dollars geraamd, en de oorzaak der ramp aan eene kortsluiting der elektriciteit toegeschreven. De Münchener apotheker Ludwig Pruckner zou er na zes jaren onderzoek in geslaagd zijn langs scheikundigen weg steen kolen te vervaardigen. De Schotsche bokser Tom Sominette, die te Glasgow knock-out geslagen werd door Willy Devancy, is gestorven. Een vree- selijke slag had heel zijne tong uiteengerukt, «e? Mengelwerk van «De Poperinohenaar». 54 door A. KANS. Even bleef hij staan, als om een plan te ontwerpen. Dan begaf hij zich naar den stal en vroeg gedempt Pierre, waar zit ge.. Een gedaante naderde. Ha, 't is mijnheer De Vuist. Heeft me vrouw 't u gezegd vroeg de jongeling. Ja.., maar kom al hier. Godeüeve heeft onvoorzichtig gedaan met u hier ie laten. Ze heeft van eigen nooit zoo ver gepeinsd. De Duitschers komen soms te paard af. Ge kunt nu nog niet vertrekken. Jawel.. Stil. Ik weet dat ze juist deserteurs opzoeken... Duitschers die van 't front weg- geloopen zijn. Veldgendarmen zijn op ronde en ge zoudt niet ver loopen zonder in hun klauwen te vallen. Dat is erger... Ik zal u in de villa verbergen., en nie mand zal u daar vinden. Als het oogenblik gunstig is en ik kan dat weten zend ik u door... Ik heb zelfs twee kamaraden voor u... Die ook naar Holland willen. Ja... O, dat ware goed 1 Kom nu, eer dat de Duitschers binnen zijn. De Vuist leidde Pierre in huis en bracht hem op een kleine achterkamer boven. Zie hier is een bed,., en ik zal u zelf eten brengen... maar maak geen gerucht. Wees gerust. O, ik dank u voor uw goedheid. Morgen avond zult ge misschien al weg kunnen. Ik zal mij morgen met de zaak van die twee anderen bezig houden, maar we moeten zeker spelen. Zie, ik zal de deur al buiten sluiten en den sleutel in mijn zak steken... anders kon er een Duitscher in zijn zatten kop eens peinzen dat zijn slaap kamer hier is. Ze zitten eiken avond gewel dig te drinken Ja, ze drinken als snoeken. Handel ten beste mijnheer... en ik bedank u. Niet noodig 1 't Is al voor het vaderland. Och Heere, ja... De Vuist sloot de deur. Godeüeve was juist naar boven gekomen. Verduikt ge hem daar vroeg ze stil. Ja. O, 't is goed, dat ik wel sta met den kommandant. Ik heb u wel gezegd, dat ik zoo diensten aan ons volk kan bewijzen. Hij vertelde haar dezelfde leugens als aan Piene zelf en legde den sleutel op zijn slaapkamer. Even stonden man en vrouw hier tegeno ver elkaar. Godeüeve had een zonderling gevoel... Dat diner en die vreemde vrouwen... Maar ze wilde nu geen bezwaren uitbren iw In de laatste zitting der Scheidsrechterlij ke Kommissies werdde schade opI'" Augusti 1914, als volgt vastgesteld voor de hierna- vermelde geteisterden WAESTEN. Mr Vandesteene Ernest Lefebvre André Goudezeune Désiré Zwijngehouw Cyrille Verhoest Jéröme We Poupaert We Plamont Henri Boutaine Sobry Joseph Briait zusters Leclercq Emile Goemanne Léopold LANGEMARCK Soenen Sinnesael Verstraete Victor Blommc Constant Van Hoorne Camille Callewaert Auguste Descamps L. St JAN. LetermeAloïs 2390 VOORMEZEELE. Vermeulen Jules 3237 Stamper We Titeca 3505 VLAMERTINGHE. Maet Amand 665 2952-1 Frutsaert Cyrilie 1850 32029 Vanpeperstraete Benjamin 2603 Debreuck Logie 5 520 Verbeke Emeric 865 Sainoy Aloïs 4 992 Boxoen Honoté 3177 Knockaert Tliéodore 668 Bryon Jules 763 2486 1586 2100- 1 688 1113 3 973 645 - 37 035- 509 3532 5235- 7650- 17547 1205 - 1245 1515 - gen... Anders zou ze misschien de zaak van Pierre bederven Louis was zoo goed genegen hem te heipen. - Londen wordt geteisterd door eene Wij hebben nu al eene wet op het Vlaamschj griep epidemie. In eene week zijn er 237 in de besturen die aan de Vlamingen maar j personen aan bezweken, half voldoening geeft en die fel gesaboteerd) Volgens Engelsche dagbladen zijn er W.h i'i, ?Ui?a 6i laa51sche Hooge- tijdens het afgeloopen jaar 314 schepen van school hetzelfde spel niet zijn stap£j gej0open op de scheepstimmerwerven Is het echt en waar wat Minister rheuriis - van de Clyde, samen metende 514,549 ton. over den geldel ijken staat van het land zegt?,In 192() de tonnemaat van de tijdens inn f nint nralmr unrirlonmor'ht 3 J dit jaar gebouwde schepen o69,960 ton. Op het feit dat de Vlamingen thans veron gelijkt zijn en dat zij recht hebben op eene Vlaamsche Hoogeschool schijnt nten overal eens te zijn. De groote vraag is nu waarin die Vlaamsche Hoogeschool zal bestaan. Er is enkel ééne oplossing die de goede is De Hoogeschool van Gent moet ver- Dan moet Gent zeker vervlaamscht worden want zulks is op verre na de l inst kostelijke oplossing. Eene Hoogeschool bezit talrijke Laborato riums, klinieken, lokalen. Welk een groote onkost zou dat niet bijbrengen van alles te moeten hebben in dubbel, of zouden de Vlamingen misschien mogen voortdoen met wat de andere best kunnen missen Daarbij de Hoogeschool van Gent, zooals ze nu is, is zoo weinig bevolkt, dat aldaar geene twee Hoogescholen zouden kunnen bestaan. Ofwel inen zou de Vlaamsche Hoo geschool trachten in den grond te booren ofwel de Fransche zou haren eigen dood sterven. En de hoofdreden van al dat gekon kel Luistert.Vlaanderens vijanden zeggen: De Fransche Hoogeschool van Gent is een brandpunt van Fransche beschaving dat over Vlaanderen moet blijven stralen Over het Fransch in de Vlaamsche Hoogeschool spra ken wij vroeger. Van het Fransch af te schaffen is er volstrekt geen spraak. Door hunne opwerping bekennen zij dat de Hoo geschool eene opvoedende, eene sociale rol te vervullen heeft Welnu, geen beter kroon dan eigen schoon Tot nu toe heeft Vlaanderen dit gemist Wij willen juist een brandpunt van Vlaamsche beschaving om het Vlaamsche volk beter en beschaafder te maken.' Dat verwachten wij van de Vlaamsche Hooge school. Eu wat blijft er dan over Eenvou dig een voorrecht dat eenige rijkaards, nu incest gekend onder den titel van katoen- zeep of andere barons, tot hunne eigene bate en tegen hun eigen volk willen besten- "Sdigen.Er is dus geen spraak van weerwraak, veen snraak van fakkels uitdooven. Er is geen spraak van enkel spraak van het volk terug te geven wat men het vroeger ontnomen heeft, De eenige oplossing welke de Vlamingen uiogen, kunnen en zullen aannemen is de vervlaamsching der Gentsche Hoogeschool. Uit New-York wordt aan de Chicago Tribune gemeld, dat er in die stad, bij de feesten van Kerstmis en Nieuwjaar, veertien personen zijn overleden, die houtalcohol hadden gedronken. De werkloosheid vermindert geleidelijk in Engeland. In de week eindigende op 22 December, was het aantal 1.814.500, 't zij 8337 min dan de week te voor. In het pan-Russisch kongres der soviets te Moskow, heefteen afgevaardigdeijseüjke meedeeüngen gegeven over den benarden toestand waarin de hongerlijders verkeeren. De menschen verslinden elkander, en in het distrikt Ramekoveski, durven de bewoners hunne dooden slechts begraven wanneer zij in volledigen staat van ontbinding verkeeren, uit vrees dat de lijken zouden ontgraven en opgeëten worden. De postbedienden van het kantoor der rue du Cours, te Nizza, vonden, over eenige dagen, in de brievenbus, eene groote witte ongefrankeerde envelop, zonder adres. De postmeester deed den verzegelden omslag open en vond, tot zijne verbazing, voor 100.000 Ir, titels van 1200 fr. der Fransche Rent 6 o/o van 1920. De kostelijke vondst werd onmiddelijk aan het parket overge maakt. De kolenvoortbrengst in Engeland voor de week die eindigde op der, 10 December beliep 4,855,100 ton tegen 4,693,300 ton de voorafgaande week en 5,205,400 ton de week die eindigde op 11 December. Een wetsontwerp is ter Kamer te Was hington, neergelegd, volgens hetwelk 4e gelden door de geallieerden aan de Ver. Staten verschuldigd, zoodra ze betaald zijn, ten goede zullen komen aan de oud-strijders: de helft aan de Amerikaansche, de andere helft aan de Engelsche, Fransche, Belgische, Itaüaansche en Portugeesche oud-strijders. Twee bommen ontploften heden ochtend, terwijl zij vervaardigd werden, in een der Toen 't gezelschap vrij lawaaierig binnen trad, en Godeüeve in (te eetzaal verscheen, |ontstelde ze geweldig.... Als in «en duizeling groette ze den kommandant en zag ze ande re officieren voor haar buigen. Maar haar blik ging telkens naar drie twee uAtgenoodig- de, opgesmukte vrouwen de eene was Cleqjönee Vervloot en de andere herkende 'z^-alseen weeze, Barbara Evely, tliö opeen 1 hoeve meid was, maar waarvan men nooil iets verkeerd had gehoord. En nu zat zij daar ook als een dame. En wat later merkte Godeüeve op, dat Barbara een kleed droeg van Madeleine, de oudste dochter van den brouwer, die gevlucht was... Clemence Vervloiet... Ha, haar man liet toe, dat zij hier kwam, na alles, wat er vroe ger gebeurd was En de deerne tootide zich niet in 't minst verlegen of beschaamd... Ze lachte en babbeld-e, ze gevoelde zich hier geheel thuis en mengde reeds Duitsche woorden tusschen haar Vlaamsch. Godeüeve was «op het purrt van ha& r man te eischen, dat Clemence buitengezonden werd, maar ze, «dacht aan Pierre... en ze zweeg, al vorjde ze deze vernedering zeer diep Zij zelve moest weer naast kapitein von Halle zitten; het ruaal begon, 't Duurde niet lang of dkommandant vroeg stilte. Hij zr/u een woord spreken. Hij maakte bekend dat de waarde gastheer, Louis De Vuist, tot burgemeester van Schönfelde benoemd was en noemde hem den rechten man op de rechte plaats. Hij bracht hem hulde als een verstandigen geest, die niet tegen windmolens vecht, maar zin voor de' werkelijkheid had. Hij was Belg en niemand zou zijn vaderlandsch gevoel willen kwetsen doch hij wist, dat de oorlogswet van de Belgen gehoorzaamheid eischte aan den be zetter en er orde moest heerschen. Ook had De Vuist een helder oog voor de ware belan gen van zijn vaderland. Al moesten de Duitschers tot hun spijt het Belgisch leger bevechten, de ware vijand van Belgie was Engeland, verklaarde de opgeblazen kom mandant. En dat begreep De Vuist. Hij zou de gemeente wijs besturen. Bij die hulde paste ook een eerbiedig woord voor de waardige gastvrouwe. Von Halle prees haar bevalligheid, schoonheid, innemendheid en vriendelijkheid. En Godeüeve moest zich beheerschen... Haar hart brandde... Zij dacht aan de eigen soldaten... aan het lijden over haar onschul dig land gekomen, aan wat ze gehoord had van Leuven, Dinant, Aarschot, Denderrnon- de, aan den brand te Roeselare, de moorden in West-Vlaanderen, aan den dood van haar eigen Oom. Tranen welden in haar oogen. Maar ze beheerschte zich nog. Pierre moest geholpen worden-. Hij waagde nu reeds zijn leven.. O, als hij weg was, zou ze weigeren nog aan tafel te komen Louis mocht dan doen wat hij wilde.. En alles draaide voor haar oogen, toen de mannen én vrouwen opstonden en hun gla zen verhieven.. Ze moest tikken... Als een spotkreet kreesch het om haar heen Hoch.. Hoch.. Er lebe.. 't Was voor haar oor een wild geroezemoes.. Allez laten we ook een keer klinken... wij zijn toch oude vriendinnen, zei iemand Godeüeve zag vlak bij zich het brutale gezicht van Clemence en een walg sloeg bij haar op. Neen 1 riep ze heftig. Met u tik ik niet. Mardjie, zoo fier.. Een oogenblik was de stemming pijnlijk verstoord, maar de kommandant redde den toestand, zooals hij het zou genoemd heb ben, door weer van Hoch, Hoch te brul len.. En daarna stelde hij voor het maal weer genoeglijk voort te zetten. Paul, die van avond nog een helper gekre gen had, diende de spijzen op. Er werd veel gegeten en niet minder gedronken. Men koutte, lachte, zong dan zelfs... von Halle was spoedig onder den invloed van den krachtigen wijn... Hij had hem zelf gele verd. uit den kelder van den brouwer en de beste en oudste merken uitgekozen. Uw man is ons een goede vriend, fluis terde de kommandant Godeüeve in al het rumoer rond hen toe. Hij heeft het mij ver teld, hoe süm hij een boer in het netje strik te den kerel, die boven zit en soldaatje wil gaan spelen. Wat zal hij vannacht een raar gezicht trekken, als soldaten hem halen. Godeüeve schrok geweldig. Nog terech- ter tijd bedwong ze een uitroep van veront waardiging en verachting vóór Louis... Ze moest nu veinzen... en Pierre redden. Maar hoe... De gedachten bonsden naar haar hoofd... Ha, Louis was een valschaard, een slechte kerel Haar beloofde hij Pierre te helpen, lokte hem zoo in huis... en als een Judas leverde bij hem over in de handen van den vijand. En waarvoor Om den gunst van dien vijand te winnen.. Maar nu daarover den geest niet gemar teld 1 Pierre moest geholpen worden.. Hoel De stemming werd nog luidruchtiger.. Het eigenlijk maal was afgeloopen.. Men dronk echter voort. De officieren rookten. Ze lachten en babbelden. Barbara, de weeze had haar verlegenheid afgelegd, 't Arme ver leide kind was trouwens dronken.. Luid lachte ze om alles wat een luitenant zei, al verslond ze hem niet.. Ze trok hem aan de haren, de ooren, de neus... liet zich dan weer kussen. Clemence luisterde naar een anderen luitenant. Louis was in druk gesprek met een officier, die zich als militair auditor uitgaf., 't Was ook dronkenmanspraat die ze voerden. Godeüeve fluisterde von Halle toe dat ze zich even moest verwijderen, maar dadelijk zou terugkeeren Niet lange hé 1 vroeg de kommandant, haar smachtend aankijkend. Neen., neen., ik ben seffens weer. (Vervolgt.)

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1922 | | pagina 1