HET NOTARIEËL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
Nieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken.
Apotheek Frans Van de Plas
Oe bloem van het Vrijboseb
De Begrafenis
Z. H. Paus BENEDICTUS XV.
H0PPEDRAAD
ALBERT DENYS
BUflEEIiGEJPF
Alle
DRUKWERKEN
Sansen=Yanneste,
15, Gasthuisstraat,
POPERINGHE
Zondag 5n Februari 1922.
15 Centiemen.
19e Jaar. Nr 6.
i%£>onneiiieiitpi*i js
1 Jaar in Stad tehuis besteld. 6.50 fr.
buiten Stad met de post 8.00 fr.
Buitenland13.00 fr.
uitgever
Gasthuisstraat, 15, POPERINGHE.
MEUBELS
E. MöNCAREY=
SANSEN
20, Gasthuisstraat,
POPERINGHE
Zaai- of Maaitijd
In de Kerk
De Begrafenis
Het Conclaaf.
De verkiezing.
- p o i» i: it t x u ii e. -
Ouderdomspensioenen.
Ondervragingen.
Besparingen.
Taalkennis.
Leest en verspreidt "DePoperiaghenaar'
himr
Schoolgerief
Boekhandel
Speelkaarten
Zichtkaarten
Amerikaansche
bureau's
Bureelmeabels
Meubelpapier
Linoleum
Toile Cirée
Ktwa:.
bij
JUF" Den Zondag na
middag gesloten.
POPiïlINGHENAAK
Voor aankondigingen der
provincie Oost-Vlaanderen
zich wenden tot
E. DUQUESNE Zoon,
M&rnixstraat, 30,
GENT.
Telefoon 1669.
V. 8AM8EM - VAMMESTE
Drukkerij - Papierhandel,
POSTCHECKREKENINQ ilr 15570.
Berichten 50 cent. de regel. Notarieële berichten
50 cent. Rechterlijke Eerherstellingen en vonnissen
1 fr. 50 de regel.Rouwberichten, niet boven de 10 re
ken 5 fr. Grootere herhaalde annoncen, prijzen
op aanvraag.
Alle annoncen zijn
vooraf te betalen en
moeten voor denvrij-
daq noen ingezonden
worden.
Stoelen
IJzeren Bedden
Matrassen
Sargien
Spiegels
Glas en Gleisch
Verlot
Menagegcrief
Stoors
Gordijnen
Gemaakte
Bloemen
Rouwkroncn
Geschenken
ENZ. ENZ
bij
's Zondags gesloten.
door Th. Van Tichelen.
Neen, maaitijd is het nog niet voor de Kerk
van België maar de oogst schiet toch op
Waar zijn ze nu, de ongeluksprofeten en
weerwijzen, die vóór drie jaar in stof en asch
zaten en jammerden dat ons geloof voor
lange jaren geknakt en gebroken lag
Want duidelijk blijkt het voor alwie oogen
in zijn kop heeft, dat het godsdienstig leven
bij ons vanher opbloeit, en het gehalte althans
der geloovigen gezonder aan 't worden is.
Maar wie dat wil zien, moet het land in
zijn geheel overschouwen, en niet staan blij
ven bij die of die parochie, in die of die streek,
die nog ten achter is. Bij elke karavaan ko
men hinkepooten achteraan.
In de meeste steden en dorpen zijn de in
stellingen die door den oorlog uiteengeschokt
waren, sinds lang hersteld en vooral zijn er
nieuwe jeugdkrachtig uit den grond gescho
ten. In de meeste kerken isdegodsdienstprak-
tijk weer ongeveer gelijk in de rijkste jaren
van voorheen. En wie daaraan dierf twijfelen
werd beschaamd door de overtalrijke Com
munies op Allerheiligen en Allerzielen. Vraag
daarover aan de pastoors uit gansch het
Vlaamsche land velen hadden den toeloop
der geloovigen naar biechtstoel en Commu
niebank niet voorzien, en stonden werkelijk
verrast en overmand. Menschen die lange
maanden van bij Jezus in het H. Sacrament
weg gebleven waren, kwamen weer tot Hem.
Een volk, dat terugkeert tot de hechtste,
de hartelijkste uiting van zijn godsdienst, is
een genezend volk.
De uitslag zelfs der verkiezingen, in Mei
en in November, kon hen verbazen die den
harteklop der geloovigen niet voelen. Zij
zochten naar de groote oorzaak van den groei
der Katholieke gedachten in de politiek. Die
groote oorzaak ligt in het heropleven van den
godsdienst, in het verstevigd gehalte der
christenen. Vóór twee jaar nog, toen bij dui
zenden het godsdienstig bewustzijn ingedut
lag, en louter stoffelijke of maatschappelijke
belangen voor hen het hoogste levensideaal
schenen, vergooiden zij Iichtveerdig hun stem
men zonder ook maar om te zien naar chris
telijke opvattingen over politiek.
Dit jaar vervaarden zij heelemaal anders.i
Economische of sociale programmas hadden
van hun waarde verloren tegenover hun over-1
heerschend christelijk gewetenvelen gingen
naar de stembus met één enkele vraag in hun
hoofd: Welke is de katholieke lijst j
en op die stemden zij uit natuurlijken aan
drang.
Wie of wat is ons godsdienstig leven aan
't opfrisschen
Vooruit en vooral, de parochiegeestelijken.
Wij hebben overal, tot in de geringste dor
pen, onze kerken. Hoeveel duizenden zijn er
wel Hebt gij ooit nagedacht over de macht
van die instelling, over den invloed die daar
van uitgaat ten goede Wij zien soms op
naar de propagandahuizen van andersden
kenden maar wat steekt dier aantal en in
vloed schamel af tegen onze parochiekerken I
En jaar in, jaar uit, worden eiken Zondag, f
tweemaal, driemaal of meermalen nog, de
geloovigen onderwezen van op den predik
stoel. In onzen tijd van grove zinnelijkheid
en lage hebzucht, worden toespraken en
onderrichtingen niet verbeuzeld aan rond-
den-potdraaierij, maar leggen zij de eenvou
dige, gezonde kern van het christendom
bloot. Tegenover het nieuwe, reeds versleten
heidendom wordt Christus gesteld met zijn
gebod van liefde, met zijn gebod tot recht
vaardigheid en broederschap, met zijn heer
lijke beloften voor het eeuwig leven.
Dat wordt voorgehouden, herhaald, inge
heid, gestadig, eiken Zondag, in dezelfde
hoofden en harten. Meent gij dat zulke wer
king niets uithaalt Dat zulk onderricht
geen vruchten draagt
Lusteloosheid of moedeloosheid kan ons
soms bekruipen Wat baat het Al mijn
preeken is niets gekort't Volk betert er niet
mee 1 Toch wel. Elk sermoen, elke toe
spraak, elk onderricht, al was het gedaan
voor vijf honderd stoelen en vijf geloovigen,
werkt iets uit, althans bij één dier vijf geloo
vigen van elke greep zaad die de zaaier
zaait, schieten toch eenige graantjes op, al
mogen de meesten op de steenen vliegen of
door vogeltjes opgepikt worden.
Mengelwerk van «De Poperinqhenaar». 58
door a. hans.
En Godelieve vertrok... Maar ze liep haar
man vooruit. Ze wilde met hem niet spreken.
Ze verrachtte hem nu... Zijn antwoord van
zoo even had haar geheel in zijn ziel laten
lezen. Voor hem stond ze niet hooger dan
een Clemence Vervloet of een andere sleepe
die nu achter Duitschers zwendelde.
XIV
Den ganschen dag was Godelieve boven
gebleven.
Ze hoorde 's avonds den kommandant en
zijn gezel thuis komen.
Wat later klopte Louis op de gesloten
deur.
Doe openl gebood hij.
Ze gehoorzaamde.
De kommandant vraagt naar u, zei haar
man bedaard.
't Is voor die zake. Hij wil alles schikken...
Wees nu redelijk...
't Is niet alleen voor u zelve, maar ook
voor de Rommelaere's.
Wat hebben die daarmee te stellen
Ha, dat is klaar! Leonie wiste toch dat
Pierre hier was en ze heeft hem niet aange
geven
Van eigen niet
Daar staat de alledaagsche zielkunde borg
voor, vermits menschen ontvankelijk zijn
voor menschenwoorden; doch daar staat
vooral het geloof borg voor, vermits de
zaaier van het geopenbaard woord nooit
alleen over den akker treedt,maar God ach
ter hem stapt om wasdom te geven
Tweedens, die opbloei wordt mee bewerkt
door het gedrukte woord van alle slag.
Door onze Katholieke dagbladen. Over
onze pers wordt wel eens het vonnis gestre
ken, dat zij bijna even laag staat als de
Fransche. Dat is zeker niet waar voor onze
Vlaamsche Katholieke bladen, althans wat
hun godsdienstig gehalte betreft. Allen,
zonder uitzondering, brengen dikwijls, en
regelmatig artikelen over louter geloofsza
ken. Geen iiefhebberijpraatjes, geen gepeu-
zel aan de korstjes van den godsdienst, geen
bekijken door een louter politiek brilglas,
maar degelijke, grondige, principieele stu
dies, waar de menschen iets bij leeren, die
berekend zijn op de immer opduikende
actueele vraagstukken, en die de hoofdwaar
heden met haren natuurlijke uitloopers in de
hoofden den menschen vastzetten. En het is
werkelijk een lust om te zien, hoe elke
betwisting om een punt dat verband houdt
met het geloof, in al onze katholieke bladen
een welige oogst van ernstige studies doet
opschieten. Daardoor moet gansch natuurlijk
een breede kern van rotsvaste Christenen
gevoed worden.
Door onze weekbladen. Die slaan wellicht
nog dieper in dan dagbladen, want dagbla
den worden bij ons vluchtig gelezen, bij den
koffie 's morgens, of onderwege, op straat
en in den trammaar weekbladen 's Zon
dags uitgeplozen en uitgezogen, op stade,
door ouders en groote kinderen- En verheu
gend is het te vernemen, dat aller oplage
van maand tot maand stijgt, en dat in Vlaan
deren eiken Zondag verscheidene honderd
duizenden weekb'aden ons volk in zijn gods
dienst opleiden en veredelen.
Door onze tijdschriften. Al de oude van
vóór den oorlog staan weer op hun post;
maar naast die ouden is een gansch gelid
van jongeren vooruitgekomen, die princi
pieel elk een eigen vak bestrijken het
Vlaamsch Opvoedkundig Tijdschrift, Pastor
Bonus, Onze Jeugd, Kerk en MissieDei
Standaard van Maria, Het Eucharistisch
Tijdschrift, enz. En die moeten voor geen
gelijkaardige tijdschriften uit den vreemde
onderdoen!... Bij zoo verre dat soms ge
smeekt word om deernis met de lezers:
Wie kan dat alles nog lezen Geen nood
Wie het van doen heeft zal wel zijn honing
bloemen uitkippen gelijk de bijen, en tijd
maken om te zuigen.
Door onze boeken. Wij hadden voorheen
een godsdienstige litteratuur, ach ja 1 maar
meestal vertalingen van vreemde werken
wier geest van den onze verschilde; of
op ettelijke uitzonderingen na zeer vrome
boekjes over zeer enge en zeer vervelende
zaken. Maar thans! Waar komt het van
daan? en wie kan het nog bijhouden? En
boeken, meestal gegroeid uit eigen vleesch
en been van ons volk, sprekende tot het
hart van ons volk, doorvoed met den echten
Vlaamschen, diep godsdienstigen en tevens
nuchteren geest; met als ruggemerg het
kruim uit de oude en nieuwe wetenschap. En
boeken die spreken over Christus, die voeren
naar Christus, en die... anderszins niet meer
zouden gelezen worden.
aanvatten van de ernstige waarheden uit
het geloof en de christelijke wetenschap.
En laat nu van het gesproken woord in en
buiten de kerk, en zelfs van het gedrukte
woord, niet alles uitkomen en opgroeien.
Veel echter zal gedijen, omdat God mede-
helpt: en dat is eigenlijk de voornaamste
oorzaak van de beterschap
van
Derdens, die opbloei wordt versneld door
het gesproken woord buiten de kerken. Op
de vergaderingen onzer werkliekringen is
het geen opbod meer tegen de socialistische
beloften, maar een inleven in de leer van
Christusop de bijeenkomsten en congres
sen van de middenstanders, geen zeurikken
over den slechten tijd, maar het inrichten
van hun stand op christelijken grondslag;
op de zittingen der boerengilden, geen lou
ter praten over kunstmest en krachtvoeder,
maar onderricht in de christelijke leering;
in delessen der studiekringen, geen vlinde
ren over al de veldbloemen der aarde, maar
het uiteenzetten van het katholiek geloof en
de katholieke maatschappijleerin de leer
gangen en voordrachten van vrouwengilden,
hoogeschooluitbreiding, enz., geen behaag
lijk gebabbel om de menschen een uur ge
noeglijk uit hun huis te houden, maar een
De Duitschers willen dat toch... En ge
weet dat de Rommelaere's geen goede naam
hebben, 't Zeg niet, dat uw nonkel schuldig
was en ze hem moesten dooden... maar hij
heeft toch den naam een Duitsche soldaat
vermoord te hebben.
Ais ge zoo goed met uw kommandant
staat, moest ge hem zeggen dat het een
gemeene leugen is en nonkel wreed ver
moord werd.
Hooreens, we gaan er niet voor twisten.
Als de kommandant de zaak niet schikt gaat
Leonie naar Duitschland. Zoo, ge moet nu
weten, wat ge doet.
Godelieve aarzelde nog eens.
Ewel, ik zal gaan, hernam ze.
En wees nu niet bot.
Ze antwoordde niet en begaf zich naar be
neden. Kapitein von Halle zat alleen in
't salon. Godelieve verscheen, maar Louis
bleef buiten.
Mijn man moet ook aanwezig zijn,
sprak de vrouw.
Von Halle stond op en stapte naar de deur,
maar in plaats van ze te openen,stelde hij er
zich voor en zei
Als een Duitsche officier een onderzoek
doet, oordeelt hij, welke getuigen er moeten
bij zijnI Dat is Duitsch... maar ge begrijpt
me-
Hij sloeg een hoogen toon aan en dat deed
Godelieve genoegen.
Er is niet veel te onderzoeken, ant
woordde ze Ik heb Pierre laten vluchten en
ik steek dat niet weg. Mijn man had laf ge
handeld.
De begrafenis van den overleden Paus
had Maandagmorgen plaats. Vreedzaam
lag hij op zijn praalbed alsof hij sluimerde.
Zijne trekken waren niet veranderd. Alleen
de kleur van zijn gelaat was vervaagd. In
de kamer naast de troonzaal waren "altaren
opgericht waaraan de bisschoppen celebreer
den en waar de H. Communie uitgereikt
werd. De Zwitsersche wachten in half gala
waren op hunnen post.
Om halt-negen begonnen zich de voorka
mers langzaam te vullen. Stilaan kwamen
kardinalen en de hoogwaardigheidsbeklee-
ders aan.
Om kwart voor tien was de stoet opge
steld, die door een piket pauselijke gendar-
mens geopend werd.
Traag en statig trok hij door de prachtige
gangen en zalen van het Vatikaan naar de
Sacramentkapel in de Vaticaansche basi
liek.
De zangers hieven het Libera me Domi-
ne» aan. De plechtige Requiemmis begon
Om elf uur begon de toeloop van het pu
bliek, die onafgebroken tot de schemering
voortduurde.
Voor het altaar stonden er drie kisten
naasteen de eerste van cypreshout, van
binnen met roode zijde; de tweede van lood
en de derde van iepenhout.
Op het deksel van de twee laatste leest
inen dit opschrift
Het lichaam van Benedictus XV, Hoo-
gepriester, gestorven op den leeftijd van 67
jaar 2 maanden en 1 dag. Hij was het
Hoofd der Algemeene Kerk gedurende 7
jaar 4 maanden en 19 dagen. Overleden 22
Januari 1922.
Daaronder is het Wapen van den Paus
aangebracht.
Na den dienst trekt de stoet langzaam
door de Basiliek. Zoodra hij de koorkapel
binnentreedt staan al de aanwezigen op. De
zangers blijven psalmodieeren, waarna Mgr
Palicani het Absolve zingt. Dan wordt het
stoffelijk overschot opgenomen van zijn pa-
radeleger en neergelegd in de eerste kist De
archivist van het Kapittel des Vaticaans
geeft voorlezing van het proces-verbaal der
plechtigheid, terwijl de prefect van het Apo
stolisch Paleis het gelaat en de handen van
den Paus met twee lijkdoeken van witte zij
de bedekt.
Mgr de secretaris der Brieven van de vors
telijke personen, leest een op perkament ge
schreven levensschets van den Opperherder
voor, en het perkament wordt vervolgens in
een geelkoperen buis gesloten en neergelegd
aan de voeten van het lijk, met een roodflu-
weelen beurs, waarin modellen van al de gou
den, zilveren en bronzen gedenkpenningen,
geslagen onder het Pontificaat van Benedic
tus XV.
Dan wordt de eerste kist gesloten. Op het
deksel worden kruiselings twee linten van
purperkleurige zijde aangebracht en met ze
gels vastgemaakt.
Vervolgens sluit men de tweede kist,wel
ker randen worden gesoldeerd,en dan verze
geld zooals die van de eerste. Dan volgt de
derde. En de stoet vormt zich weder, voor
afgegaan door het Kruis. De Kanunniken en
de Kardinaal-Aartspriester dragen branden
de kaarsen. Het stoffelijk overschot wordt
op een wagen geplaatst en omringd door
edelwachten dan volgen kardinalen en di
plomaten, en men gaat tot aan het Altaar
der Belijdenis. Bij het altaar is een getim
merte aangebracht, door middel waarvan de
kist, inmiddels opgenomen van den wagen,
in de crypta wordt afgelaten.
Ook de Aartspriester en de Kanunikken
dalen daarin af, voor het laatste Absolve.
De kist wordt vervolgens in de grot bij die
van Innocentius XIII en van Koningin Chri
stine van Zweden geplaatst.
Het conclaaf is de bijeenkomst der kardi
nalen die den nieuwen Paus motten ver
kiezen. Zoo naamt men ook de afgeslotene
ruimte waarin de kardinalen en hun gevolg
zich bij de kiezing bevinden.
Het conclaaf begint den tienden dag na
het overlijden van den Paus.
Het wordt ingezet met eene plechtige H.
Mis,ter eere van den H.Geest opgedragen,in
de Patriarchale Vaticaansche Basiliek. Een
prelaat houdt daarna eene rede waarin hij
dekardinalen aanmaant om «alleen God voor
oogen, zoo spoedig mogelijk een nieuwen
opvolger van den H. Petrus te kiezen.
Onmiddelijk daarop treedt men, onder het
zingen van het«Veni Creator Spiritus» het
conclaaf binnen.
Nu worden alle reglementen en schikkin
gen alsook de wetten die de stemming rege
len voorgelezen en elkeen legt den eed af.
Al dezen die niet tot het conclaaf behooren
moeten zich verwijderen en de conclaafplaats
wordt langs binnen en langs buiten gesloten.
De kiezing van den nieuwen Paus ge
schiedt in het grootste geheim.
plaats
De verkiezing kan op drie wijzen
hebben.
Eerstens door inspiratie of ingeving. Dit
is als alle kardinalen zonder een onderscheid
een zelfde persoon willen.
Tweedens door compromis of overeen
komst. Dit is als alle kardinalen van gedacht
zijn hunne macht over te zetten aan eenen
raad van 5 of 7 gevolmachtigden die binnen
eenen vasten tijd eenen nieuwen Paus zou
den kiezen.
Derdens, en deze is de meest gebruikte
vorm, door stemming onder ai de kardinalen
Krachtens deze wijze wordt hij alleen tot
Paus uitgesproken die de twee derden be
komt der stemmen, door de aanwezige kar
dinalen in het geheim uitgebracht.
Een dergelijke stemming kan tweemaal
daags gehouden worden, des morgens na
de H. Mis en des namiddags. Indien geen
uitslag verkregen is, wordt, zoowel des
morgens als des namiddags, tot eene nieuwe
stemming overgegaan, en zulks dadelijk na
de eerste stemming. Zoo kunnen er in het
uiterste geval vier stemmingen per dag ge
houden worden.
Wanneer de stemming eenen uitslag heeft
opgeleverd, wordt de toestemming van den
wettig gekozene gevraagd. Dadelijk na het
geven dezer toestemming is de gekozene
Paus en heeft hij rechtsmacht over de ge-
heele wereld.
Is de uitslag verkregen, dan worden de
kiesbriefjes onmiddelijk verbrand in een
kacheltje dat voor een vensterraam is ge
plaatst. Het zicht van den rook der verbrande
briefjes is, voor de vele honderden die op
het St Pieterspleiu wachten, het teeken dat
een nieuwe Paus gekozen is.
De nieuwe Paus wordt, na eene plechtige
Paus-mis. door den eersten Kardinaal-diaken
gekroond.
Weet gij, welke straf op zoo'n daad
staat?
Neen...
Naar Duitschland... in een gevange
nis... en voor zeer lang... misschien voor uw
heele leven... Wij hebben zoo dikwijls tegen
die ontvluchtingen gewaarschuwd. En de
kerel was Belgisch soldaat en dus zooveel
als spion.
Neen, geen spion
Weet gij dat!
Hij was weggeloopen van het leger en
had nu berouw.
Hij kan zeggen wat hij wil, maar wij
staan voor een feit en die straf kan ik toepas
sen. En met u zou die nicht gaan... Leonie
Rommelaere... In een gevangenis... en hon
ger lijdengeen eten voor de gevangenen.
ons volk heeft zelf te kort. Maar ik zal
zwijgen... Gotlieb...
Ik ben madam De Vuist...
Kom kom... voor mij zijt gij Gotlieb...
en ik zal u niet naar Duitschland sturen,
want ik heb u lief...
Mijnheer, zwijg! riep Godelieve ver
ontwaardigd.
Wees nu verstandig... 't Is immers
oorlog... En de Pruis trachtte duidelijker te
spreken en vervolgde in verbasterde taai:
Es ist Krieg... Gotlieb... und Louis findet
es gut das wir freunden sein... und kei nicht
nach Deutchsland... alles so, so lassen...
Mijnheer, laat mij gaanl beval de jonge
vrouw waardig. Gij zijt slecht
Ah sol... kei wilt nicht... kei musz
nach Deutschland...
O orlogss chade.
In de laatste zitting der Scheidsrechterlij
ke Kommissies werd de schade opl'nAugusti
1914, als volgt vastgesteld voor de hierna-
vermelde geteisterden
NOORDSCHOOTE.
Roose Edmond fr. 22720.00
WOESTEN
Vandenberghe Constant 8460.
Desmadryl Henri 935.52
Hoorelbeke Polydor 425.
Louwagie Maria 521.
Vandenbussche Henri 493.
OOST-VLETEREN.
Becq Félicie naaister 705.
Bilcke Pharaïlde 550.
Becq Marie 797.50
Glorie Charles 397.12
Haeghebaert Pieter 239.48
Marey Jules 3276.
ZUYDSCHOTE.
Vanallemeersch Camille 542.30
Acke (kinders) 9788.
WESTOUTER,
Geef alles aan... alles... uw genade wil
ik nietl En ik zal zeggen, dat ik Pierre liet
vluchten binst dat gij stomdronken waart gij
en al uw vrienden... en dat ik u op den grond
heb moeten smijten... Die wonde op uw
hoofd, daar! Neen, ge kent me niet... gij
weet niet wat eergevoel en fierheid bij een
vrouw is! Laat mij door!
Von Halle was woedend geworden, maar
Godelieve's woorden hadden hem toch ge
troffen...
Kei wilt straf! zei hij nog.
-- Ik antwoord u niet meer... Laat mij
door zeg ik, of ik zal om hulp roepen...
Om hulp roepen...
Er gaan nog wel soldaten voorbij...
O, wat zijt gij lat!
Wei# was kei sagt...
Laf, laf! hernam Godelieve met een
snik... Ja... laf zijt gij... hier zoo doen, als
uw mannen in den oorlog zittenMaar 'k
zal hooger op klagen... er zullen in uw leger
nog wel rechtvaardige oversten zijn.
Machen sie fort! snauwde de freiherr
en hij liet de deur vrij.
Godelieve liep naar boven en sloot zich in
haar kamer op.
Von Halle was vernederd en hij vloekte
van drift. Dan riep hij De Vuist en zei dat
madam hem beleedigd had.
Louis verontschuldigde zich...Hij begreep
Godelieve niet... doch hij zou haar de les
leeren
Laat het maar zoo! hernam de officier.
Ik zal alles door de vingers zien om uwent
wil.
Ridez Alphonse
24840.
ST JAN.
Dewachter Charles
1600.
YPER.
Vercaemer Léonie We Kinoo
2090.
Claereboet Emile
1515.
Depoorter Octavie
1115.
Coffyn Camille
3340.
Bartier Juliana We. Lefieuw Emile
3090.
Grimmonprez Aloïs
775.
We Morel-Vandaele
3800.
Covemaker Achille-Lefebvre
4270.
Ossieur Gustave
2240.
Samyn Henri
3841.
Vlaemynck Henri
li 260.
BOESINGHE.
We Smagghe-Viaene de kinders
1043.
Maddelin-Bekaert Henri
10000.
Castryck-Verfaillie de kinders
10980.
LANGEMARCK.
Sibille Arthur
685.
Seys Florimond
8456.
We Verhaeghe-Vanpeteghem M.
7590.
Clauw Aloïs
2670.
Labaere Jules
12125.
Delaey Jules
6490.
Nuyiten Jules
1426.
DRANOUTRE.
Becuwe Henri
9995.
Billiau Henri
1325.
DICKEBUSCH.
Aernout Arthur winkelier
4681.
BRIELEN.
Verbrugghe Jules nu te Watou
6050.
VOORMEZEELE.
Vanthuyne Alphonse
4740.
Worme Renilde We Packet Cyrille
1186.
Stratsaert Alphonse
1030.
VLAMERTINGHE.
Truant Henri
5636.
Top Emma vrouw H. Vermeersch
2540.
Cappelle Isidore
7262.
WYTSCHAETE
Laplasse Emile
1240.
WEST-NIEUWKERKE.
Rouzeeuw Prosper
1449.
Samyn Jules
1305
MEESSEN.
Descamps Emile
2945.
Braem Appoline
480.
Ghekiere Jules
3020.
We Monnet Camille
2815.
Adam Oscar
2760.
Opvolger van S. VANDEN BERGHE,
Bertenplaats, 8, (Kleine Markt),
P olitiek O verzieh t.
Vroeger deelden wij mede dat Meester
Butaye afwezig was bij de stemming over
de ouderdomspensioenen. Het kamerverslag
van 29 December gaf de 113 namen der leden
die dat wetsvoorstel gestemd hadden en daar
warende heeren Butaye en Missiaen niet bij.
Het kamerverslag van 26 Januari laatst
deelt ons echter mede dat de naam van Mee
ster Butaye bij voornoemde stemopneming
vergeten was en dat hij dus aan die stem
rning heeft deelgenomen en voor het toeken
nen der pensioenen heeft gestemd.
Zulks deelen wij gaarne mede ter wille
van de juistheid en de eerlijkheid van ons
overzicht.
Eiken Dinsdag houdt de Kamer zich bezig
met de interpellaties of ondervragingen die
de Kamerleden tot de Ministers richten.
Pas is de zittijd herbegonnen en reeds
zijn de ondervragingen op beide handen niet
meer te tellen. Deze ondervragingen geschie
den gewoonlijk voor eene bijna ledige zaal.
Dinsdag laatst waren er hoop en al dertig
Volksvertegenwoordigers in de Kamer en
verschillige waren ernstig met hunne brief
wisseling bezig terwijl de ondervrager of de
Minister altijd maar voort praten.
Deze ondervragingen hebben nog de
eigenschap van zoo een maand of twee nr
hunnen tijd te komen.
Zoo worden interpellaties gedaan ovei
rampen waarvan iedereen de bijzonderheder
vergeten heeft, over de benoeming var
burgmeesters in dorpjes waarvan geer
mensch ooit den naam gehoord heeft.
Het is dan ook niet te verwonderen da
alle ondervragingen regelmatig op 'nen sissei
uitloopen.
De vragen en antwoorden zijn ook eer
geschikt middel voor de Kamer en Senaat
heeren om de aandacht op zich te trekken
Bijna elkeen heeft aan den eenen of dei
andeien Minister een «vraagje» te stellen
deze over slecht treinverkeer, gene ove
Duitsch vee, een derde over oorlogsschadi
en de vragen en antwoorden worden aan eei
klein prijske gezonden. Dat zulks aan dei
staat zeer kostelijk valt en dat er bij de amb
tenaren onnoemlijk veel uren tijd verlorei
gaan in het doorsnuffelen van bestoven do
cumenten of het opmaken van ellenlang
statistieken, dat kan die heeren maar weinij
schelen als zij maar kunnen toonen dat zij
zich met «iets» bezighouden.
Hoofdminister' Theunis heeft veel bijva
genoten als hij erop gewezen heeft dat Belgii
moet besparingen doen. Hij genoot zelfs he
vertrouwen van iedereen als hij beloofdi
eene politiek van besparingen te doen.
Heel goed. Maar nu zijn wij benieuwd tt
weten langs welken kant die besparingei
zullen komen.
Er zijn enkele begrootingen ingediend
Deze voorzien de sommen die zullen moete;
uitgegeven worden bij het bestuur van 't land
Welnu op de 5 begrootingen is er geem
enkele die niet eenige honderdduizendei
franks en zelfs eenige millioenen grooter i:
dan deze van verleden jaar. Als wij zien da
's lands schuld aangewassen is tegen 192:
met 240 millioen dan mogen wij toch een:
lachen om den raren klank van het woordji
besparingenals het uit den mond var
eenen Minister komt
In een antwoord dat een beetje lachlus
en tamelijk veel verbittering heeft verwekt
zegde Minister Devèze
De generaals en korpsoversten bezitten
luidens de wet, de vereischte kennis van he
Vlaamsch om met hunne mannen een gesprek
te kunnen uithouden over al wat den inwen
digen dienst betreft, zoowel op marsch er
Jjp de standplaatsen, als in het gevecht.
Wil de Minister nu zeggen dat de wei
zulks oplegt dan is het waarheid. Dat wisten
wij reeds. Maar als hij wil zeggen dat voor
noemde gestemde mannen voldoen aan de
wet, dat is hoegenaamd geen waar.
Uit een onderzoek in een der voornaamste
garnizoenen van ons land blijkt als volgt
Geen enkel Kolonel kent Vlaamsch.
Geen enkel Luitenant - Kolonel kent
Vlaamsch.
Drie vierde van de Majors zijn Vlaamsch-;
onkundigen.
Vier vijfden der Kommandanten, de helfl
der Kapiteins en meer dan de helft der Lui-i
tenanten bevinden zich in hetzelfde geval.
Het gaat er zoover dat men aldaar geen
Voorzitter van den krijgsraad kon vinden,
vermits geen enkel Kolonel het Vlaamsch
machtig is.
En dat noemt Minister Devèze 't Vlaamsch
machtig zijn volgens de wet O die libe
rale kluchtspeler 1
Guido.
In waarheid vreesde hij Godelieve's be
dreiging... In het naburig dorp was een ma
joor, die hem haatte. In het burgerlijk leven
zou die officier een leeraar zijn minde
re zijn, maar als militair stond hij hooger.
En moest hij 't gebeurde weten, hij zou niet
nalaten het uit te spelen tegen hem
Eenige dagen verliepen, Godelieve bleef
boven. Ze bereidde tijdens de afwezigheid
van de officieren haar voedsel in de keuken.
Louis liet haar met rust... Zoo was het bevel
van den kommandant, die zich zelf zeer be
daard hield.
Godelieve hoopte nu wel, dat Pierre veilig
ontkomen zou zijn. Ze verlangde Leonie te
spreken.
Zekeren middag ging ze uit, om de Rom
melaere's te bezoeken.
Leonie vertelde dat zij bij den komman
dant had moeten komen. Deze had haar met
wegvoering naar Duitschland bedreigd. Zij
antwoordde, dat ze aan de vlucht van haar
verloofde niet meegewerkt had. De Duit-
scher beweerde, dat ze Pierre had moeten
overleveren. In vertrouwen vertelde Gode
lieve dan alles en haar nicht was zeer dank
baar.
Toen Godelieve zich huiswaarts spoedde,
begon het reeds te schemeren.
't Wijf van den Duitschen burgmeester!
hoorde ze plat een man zeggen.
Of 't lief van den kommandanti schimp
te een ander. En daarvoor moeten onze jon
gens vechten.
Merk
ALLEENLIJK
te verkrijgen bij
- POPERINGHE-
Godelieve wierd rood van schaamte.
Ze keerde zich tot de beide boschkanters
en zei
O, verwijt mij dat toch niet, het is geen
waar 1
Percies, of we niet weten wat er op de
villa gebeurt... het is er eiken avond kermis.
Maar ik zit alleen boven...
Ja, ja... de Duitsche soldaten klappen
er zelf van. Als ge treffelijk waart, bleef ge
daar niet.
De mannen wendden zich af.
Och.Heere.die name hebben,en zoo on
verdiend 1 kermde Godelieve Ik, die den
Duitscher antwoordde, als weinigen zouden
durven
Ze liep de mannen weer achterna en
smeekte
Geloof mij toch!... Ik heb Pierre hel
pen vluchten...
Welken Pierre?
Een Belgisch soldaat... en de Duit
schers wilden me naar Duitschland doen.
Maar ge loopt toch vrij hierl merkte
een der boschkanters op. Al oogverblinding.
O, geloof mij...
Plots doemde een gestalte op.
Was ist das? klonk het. Fallen die kerl
madam lastig?
De mannen herkenden den kommandant
en slopen haastig weg.
Godelieve schrok... Ze begreep, dat men
haar nu nog meer zou verdenken...
Es ist gut das ich juist ankomme I her
nam von Halle. Mag ik sie nach hause ge
leiten (Vervolgt.)