HET NOTARIEËL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD Nieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken. Apotheek Frans Van de Plas Oe bloem van het Vrijboseb De Begrafenis Z. H. Paus BENEDICTUS XV. H0PPEDRAAD ALBERT DENYS BUflEEIiGEJPF Alle DRUKWERKEN Sansen=Yanneste, 15, Gasthuisstraat, POPERINGHE Zondag 5n Februari 1922. 15 Centiemen. 19e Jaar. Nr 6. i%£>onneiiieiitpi*i js 1 Jaar in Stad tehuis besteld. 6.50 fr. buiten Stad met de post 8.00 fr. Buitenland13.00 fr. uitgever Gasthuisstraat, 15, POPERINGHE. MEUBELS E. MöNCAREY= SANSEN 20, Gasthuisstraat, POPERINGHE Zaai- of Maaitijd In de Kerk De Begrafenis Het Conclaaf. De verkiezing. - p o i» i: it t x u ii e. - Ouderdomspensioenen. Ondervragingen. Besparingen. Taalkennis. Leest en verspreidt "DePoperiaghenaar' himr Schoolgerief Boekhandel Speelkaarten Zichtkaarten Amerikaansche bureau's Bureelmeabels Meubelpapier Linoleum Toile Cirée Ktwa:. bij JUF" Den Zondag na middag gesloten. POPiïlINGHENAAK Voor aankondigingen der provincie Oost-Vlaanderen zich wenden tot E. DUQUESNE Zoon, M&rnixstraat, 30, GENT. Telefoon 1669. V. 8AM8EM - VAMMESTE Drukkerij - Papierhandel, POSTCHECKREKENINQ ilr 15570. Berichten 50 cent. de regel. Notarieële berichten 50 cent. Rechterlijke Eerherstellingen en vonnissen 1 fr. 50 de regel.Rouwberichten, niet boven de 10 re ken 5 fr. Grootere herhaalde annoncen, prijzen op aanvraag. Alle annoncen zijn vooraf te betalen en moeten voor denvrij- daq noen ingezonden worden. Stoelen IJzeren Bedden Matrassen Sargien Spiegels Glas en Gleisch Verlot Menagegcrief Stoors Gordijnen Gemaakte Bloemen Rouwkroncn Geschenken ENZ. ENZ bij 's Zondags gesloten. door Th. Van Tichelen. Neen, maaitijd is het nog niet voor de Kerk van België maar de oogst schiet toch op Waar zijn ze nu, de ongeluksprofeten en weerwijzen, die vóór drie jaar in stof en asch zaten en jammerden dat ons geloof voor lange jaren geknakt en gebroken lag Want duidelijk blijkt het voor alwie oogen in zijn kop heeft, dat het godsdienstig leven bij ons vanher opbloeit, en het gehalte althans der geloovigen gezonder aan 't worden is. Maar wie dat wil zien, moet het land in zijn geheel overschouwen, en niet staan blij ven bij die of die parochie, in die of die streek, die nog ten achter is. Bij elke karavaan ko men hinkepooten achteraan. In de meeste steden en dorpen zijn de in stellingen die door den oorlog uiteengeschokt waren, sinds lang hersteld en vooral zijn er nieuwe jeugdkrachtig uit den grond gescho ten. In de meeste kerken isdegodsdienstprak- tijk weer ongeveer gelijk in de rijkste jaren van voorheen. En wie daaraan dierf twijfelen werd beschaamd door de overtalrijke Com munies op Allerheiligen en Allerzielen. Vraag daarover aan de pastoors uit gansch het Vlaamsche land velen hadden den toeloop der geloovigen naar biechtstoel en Commu niebank niet voorzien, en stonden werkelijk verrast en overmand. Menschen die lange maanden van bij Jezus in het H. Sacrament weg gebleven waren, kwamen weer tot Hem. Een volk, dat terugkeert tot de hechtste, de hartelijkste uiting van zijn godsdienst, is een genezend volk. De uitslag zelfs der verkiezingen, in Mei en in November, kon hen verbazen die den harteklop der geloovigen niet voelen. Zij zochten naar de groote oorzaak van den groei der Katholieke gedachten in de politiek. Die groote oorzaak ligt in het heropleven van den godsdienst, in het verstevigd gehalte der christenen. Vóór twee jaar nog, toen bij dui zenden het godsdienstig bewustzijn ingedut lag, en louter stoffelijke of maatschappelijke belangen voor hen het hoogste levensideaal schenen, vergooiden zij Iichtveerdig hun stem men zonder ook maar om te zien naar chris telijke opvattingen over politiek. Dit jaar vervaarden zij heelemaal anders.i Economische of sociale programmas hadden van hun waarde verloren tegenover hun over-1 heerschend christelijk gewetenvelen gingen naar de stembus met één enkele vraag in hun hoofd: Welke is de katholieke lijst j en op die stemden zij uit natuurlijken aan drang. Wie of wat is ons godsdienstig leven aan 't opfrisschen Vooruit en vooral, de parochiegeestelijken. Wij hebben overal, tot in de geringste dor pen, onze kerken. Hoeveel duizenden zijn er wel Hebt gij ooit nagedacht over de macht van die instelling, over den invloed die daar van uitgaat ten goede Wij zien soms op naar de propagandahuizen van andersden kenden maar wat steekt dier aantal en in vloed schamel af tegen onze parochiekerken I En jaar in, jaar uit, worden eiken Zondag, f tweemaal, driemaal of meermalen nog, de geloovigen onderwezen van op den predik stoel. In onzen tijd van grove zinnelijkheid en lage hebzucht, worden toespraken en onderrichtingen niet verbeuzeld aan rond- den-potdraaierij, maar leggen zij de eenvou dige, gezonde kern van het christendom bloot. Tegenover het nieuwe, reeds versleten heidendom wordt Christus gesteld met zijn gebod van liefde, met zijn gebod tot recht vaardigheid en broederschap, met zijn heer lijke beloften voor het eeuwig leven. Dat wordt voorgehouden, herhaald, inge heid, gestadig, eiken Zondag, in dezelfde hoofden en harten. Meent gij dat zulke wer king niets uithaalt Dat zulk onderricht geen vruchten draagt Lusteloosheid of moedeloosheid kan ons soms bekruipen Wat baat het Al mijn preeken is niets gekort't Volk betert er niet mee 1 Toch wel. Elk sermoen, elke toe spraak, elk onderricht, al was het gedaan voor vijf honderd stoelen en vijf geloovigen, werkt iets uit, althans bij één dier vijf geloo vigen van elke greep zaad die de zaaier zaait, schieten toch eenige graantjes op, al mogen de meesten op de steenen vliegen of door vogeltjes opgepikt worden. Mengelwerk van «De Poperinqhenaar». 58 door a. hans. En Godelieve vertrok... Maar ze liep haar man vooruit. Ze wilde met hem niet spreken. Ze verrachtte hem nu... Zijn antwoord van zoo even had haar geheel in zijn ziel laten lezen. Voor hem stond ze niet hooger dan een Clemence Vervloet of een andere sleepe die nu achter Duitschers zwendelde. XIV Den ganschen dag was Godelieve boven gebleven. Ze hoorde 's avonds den kommandant en zijn gezel thuis komen. Wat later klopte Louis op de gesloten deur. Doe openl gebood hij. Ze gehoorzaamde. De kommandant vraagt naar u, zei haar man bedaard. 't Is voor die zake. Hij wil alles schikken... Wees nu redelijk... 't Is niet alleen voor u zelve, maar ook voor de Rommelaere's. Wat hebben die daarmee te stellen Ha, dat is klaar! Leonie wiste toch dat Pierre hier was en ze heeft hem niet aange geven Van eigen niet Daar staat de alledaagsche zielkunde borg voor, vermits menschen ontvankelijk zijn voor menschenwoorden; doch daar staat vooral het geloof borg voor, vermits de zaaier van het geopenbaard woord nooit alleen over den akker treedt,maar God ach ter hem stapt om wasdom te geven Tweedens, die opbloei wordt mee bewerkt door het gedrukte woord van alle slag. Door onze Katholieke dagbladen. Over onze pers wordt wel eens het vonnis gestre ken, dat zij bijna even laag staat als de Fransche. Dat is zeker niet waar voor onze Vlaamsche Katholieke bladen, althans wat hun godsdienstig gehalte betreft. Allen, zonder uitzondering, brengen dikwijls, en regelmatig artikelen over louter geloofsza ken. Geen iiefhebberijpraatjes, geen gepeu- zel aan de korstjes van den godsdienst, geen bekijken door een louter politiek brilglas, maar degelijke, grondige, principieele stu dies, waar de menschen iets bij leeren, die berekend zijn op de immer opduikende actueele vraagstukken, en die de hoofdwaar heden met haren natuurlijke uitloopers in de hoofden den menschen vastzetten. En het is werkelijk een lust om te zien, hoe elke betwisting om een punt dat verband houdt met het geloof, in al onze katholieke bladen een welige oogst van ernstige studies doet opschieten. Daardoor moet gansch natuurlijk een breede kern van rotsvaste Christenen gevoed worden. Door onze weekbladen. Die slaan wellicht nog dieper in dan dagbladen, want dagbla den worden bij ons vluchtig gelezen, bij den koffie 's morgens, of onderwege, op straat en in den trammaar weekbladen 's Zon dags uitgeplozen en uitgezogen, op stade, door ouders en groote kinderen- En verheu gend is het te vernemen, dat aller oplage van maand tot maand stijgt, en dat in Vlaan deren eiken Zondag verscheidene honderd duizenden weekb'aden ons volk in zijn gods dienst opleiden en veredelen. Door onze tijdschriften. Al de oude van vóór den oorlog staan weer op hun post; maar naast die ouden is een gansch gelid van jongeren vooruitgekomen, die princi pieel elk een eigen vak bestrijken het Vlaamsch Opvoedkundig Tijdschrift, Pastor Bonus, Onze Jeugd, Kerk en MissieDei Standaard van Maria, Het Eucharistisch Tijdschrift, enz. En die moeten voor geen gelijkaardige tijdschriften uit den vreemde onderdoen!... Bij zoo verre dat soms ge smeekt word om deernis met de lezers: Wie kan dat alles nog lezen Geen nood Wie het van doen heeft zal wel zijn honing bloemen uitkippen gelijk de bijen, en tijd maken om te zuigen. Door onze boeken. Wij hadden voorheen een godsdienstige litteratuur, ach ja 1 maar meestal vertalingen van vreemde werken wier geest van den onze verschilde; of op ettelijke uitzonderingen na zeer vrome boekjes over zeer enge en zeer vervelende zaken. Maar thans! Waar komt het van daan? en wie kan het nog bijhouden? En boeken, meestal gegroeid uit eigen vleesch en been van ons volk, sprekende tot het hart van ons volk, doorvoed met den echten Vlaamschen, diep godsdienstigen en tevens nuchteren geest; met als ruggemerg het kruim uit de oude en nieuwe wetenschap. En boeken die spreken over Christus, die voeren naar Christus, en die... anderszins niet meer zouden gelezen worden. aanvatten van de ernstige waarheden uit het geloof en de christelijke wetenschap. En laat nu van het gesproken woord in en buiten de kerk, en zelfs van het gedrukte woord, niet alles uitkomen en opgroeien. Veel echter zal gedijen, omdat God mede- helpt: en dat is eigenlijk de voornaamste oorzaak van de beterschap van Derdens, die opbloei wordt versneld door het gesproken woord buiten de kerken. Op de vergaderingen onzer werkliekringen is het geen opbod meer tegen de socialistische beloften, maar een inleven in de leer van Christusop de bijeenkomsten en congres sen van de middenstanders, geen zeurikken over den slechten tijd, maar het inrichten van hun stand op christelijken grondslag; op de zittingen der boerengilden, geen lou ter praten over kunstmest en krachtvoeder, maar onderricht in de christelijke leering; in delessen der studiekringen, geen vlinde ren over al de veldbloemen der aarde, maar het uiteenzetten van het katholiek geloof en de katholieke maatschappijleerin de leer gangen en voordrachten van vrouwengilden, hoogeschooluitbreiding, enz., geen behaag lijk gebabbel om de menschen een uur ge noeglijk uit hun huis te houden, maar een De Duitschers willen dat toch... En ge weet dat de Rommelaere's geen goede naam hebben, 't Zeg niet, dat uw nonkel schuldig was en ze hem moesten dooden... maar hij heeft toch den naam een Duitsche soldaat vermoord te hebben. Ais ge zoo goed met uw kommandant staat, moest ge hem zeggen dat het een gemeene leugen is en nonkel wreed ver moord werd. Hooreens, we gaan er niet voor twisten. Als de kommandant de zaak niet schikt gaat Leonie naar Duitschland. Zoo, ge moet nu weten, wat ge doet. Godelieve aarzelde nog eens. Ewel, ik zal gaan, hernam ze. En wees nu niet bot. Ze antwoordde niet en begaf zich naar be neden. Kapitein von Halle zat alleen in 't salon. Godelieve verscheen, maar Louis bleef buiten. Mijn man moet ook aanwezig zijn, sprak de vrouw. Von Halle stond op en stapte naar de deur, maar in plaats van ze te openen,stelde hij er zich voor en zei Als een Duitsche officier een onderzoek doet, oordeelt hij, welke getuigen er moeten bij zijnI Dat is Duitsch... maar ge begrijpt me- Hij sloeg een hoogen toon aan en dat deed Godelieve genoegen. Er is niet veel te onderzoeken, ant woordde ze Ik heb Pierre laten vluchten en ik steek dat niet weg. Mijn man had laf ge handeld. De begrafenis van den overleden Paus had Maandagmorgen plaats. Vreedzaam lag hij op zijn praalbed alsof hij sluimerde. Zijne trekken waren niet veranderd. Alleen de kleur van zijn gelaat was vervaagd. In de kamer naast de troonzaal waren "altaren opgericht waaraan de bisschoppen celebreer den en waar de H. Communie uitgereikt werd. De Zwitsersche wachten in half gala waren op hunnen post. Om halt-negen begonnen zich de voorka mers langzaam te vullen. Stilaan kwamen kardinalen en de hoogwaardigheidsbeklee- ders aan. Om kwart voor tien was de stoet opge steld, die door een piket pauselijke gendar- mens geopend werd. Traag en statig trok hij door de prachtige gangen en zalen van het Vatikaan naar de Sacramentkapel in de Vaticaansche basi liek. De zangers hieven het Libera me Domi- ne» aan. De plechtige Requiemmis begon Om elf uur begon de toeloop van het pu bliek, die onafgebroken tot de schemering voortduurde. Voor het altaar stonden er drie kisten naasteen de eerste van cypreshout, van binnen met roode zijde; de tweede van lood en de derde van iepenhout. Op het deksel van de twee laatste leest inen dit opschrift Het lichaam van Benedictus XV, Hoo- gepriester, gestorven op den leeftijd van 67 jaar 2 maanden en 1 dag. Hij was het Hoofd der Algemeene Kerk gedurende 7 jaar 4 maanden en 19 dagen. Overleden 22 Januari 1922. Daaronder is het Wapen van den Paus aangebracht. Na den dienst trekt de stoet langzaam door de Basiliek. Zoodra hij de koorkapel binnentreedt staan al de aanwezigen op. De zangers blijven psalmodieeren, waarna Mgr Palicani het Absolve zingt. Dan wordt het stoffelijk overschot opgenomen van zijn pa- radeleger en neergelegd in de eerste kist De archivist van het Kapittel des Vaticaans geeft voorlezing van het proces-verbaal der plechtigheid, terwijl de prefect van het Apo stolisch Paleis het gelaat en de handen van den Paus met twee lijkdoeken van witte zij de bedekt. Mgr de secretaris der Brieven van de vors telijke personen, leest een op perkament ge schreven levensschets van den Opperherder voor, en het perkament wordt vervolgens in een geelkoperen buis gesloten en neergelegd aan de voeten van het lijk, met een roodflu- weelen beurs, waarin modellen van al de gou den, zilveren en bronzen gedenkpenningen, geslagen onder het Pontificaat van Benedic tus XV. Dan wordt de eerste kist gesloten. Op het deksel worden kruiselings twee linten van purperkleurige zijde aangebracht en met ze gels vastgemaakt. Vervolgens sluit men de tweede kist,wel ker randen worden gesoldeerd,en dan verze geld zooals die van de eerste. Dan volgt de derde. En de stoet vormt zich weder, voor afgegaan door het Kruis. De Kanunniken en de Kardinaal-Aartspriester dragen branden de kaarsen. Het stoffelijk overschot wordt op een wagen geplaatst en omringd door edelwachten dan volgen kardinalen en di plomaten, en men gaat tot aan het Altaar der Belijdenis. Bij het altaar is een getim merte aangebracht, door middel waarvan de kist, inmiddels opgenomen van den wagen, in de crypta wordt afgelaten. Ook de Aartspriester en de Kanunikken dalen daarin af, voor het laatste Absolve. De kist wordt vervolgens in de grot bij die van Innocentius XIII en van Koningin Chri stine van Zweden geplaatst. Het conclaaf is de bijeenkomst der kardi nalen die den nieuwen Paus motten ver kiezen. Zoo naamt men ook de afgeslotene ruimte waarin de kardinalen en hun gevolg zich bij de kiezing bevinden. Het conclaaf begint den tienden dag na het overlijden van den Paus. Het wordt ingezet met eene plechtige H. Mis,ter eere van den H.Geest opgedragen,in de Patriarchale Vaticaansche Basiliek. Een prelaat houdt daarna eene rede waarin hij dekardinalen aanmaant om «alleen God voor oogen, zoo spoedig mogelijk een nieuwen opvolger van den H. Petrus te kiezen. Onmiddelijk daarop treedt men, onder het zingen van het«Veni Creator Spiritus» het conclaaf binnen. Nu worden alle reglementen en schikkin gen alsook de wetten die de stemming rege len voorgelezen en elkeen legt den eed af. Al dezen die niet tot het conclaaf behooren moeten zich verwijderen en de conclaafplaats wordt langs binnen en langs buiten gesloten. De kiezing van den nieuwen Paus ge schiedt in het grootste geheim. plaats De verkiezing kan op drie wijzen hebben. Eerstens door inspiratie of ingeving. Dit is als alle kardinalen zonder een onderscheid een zelfde persoon willen. Tweedens door compromis of overeen komst. Dit is als alle kardinalen van gedacht zijn hunne macht over te zetten aan eenen raad van 5 of 7 gevolmachtigden die binnen eenen vasten tijd eenen nieuwen Paus zou den kiezen. Derdens, en deze is de meest gebruikte vorm, door stemming onder ai de kardinalen Krachtens deze wijze wordt hij alleen tot Paus uitgesproken die de twee derden be komt der stemmen, door de aanwezige kar dinalen in het geheim uitgebracht. Een dergelijke stemming kan tweemaal daags gehouden worden, des morgens na de H. Mis en des namiddags. Indien geen uitslag verkregen is, wordt, zoowel des morgens als des namiddags, tot eene nieuwe stemming overgegaan, en zulks dadelijk na de eerste stemming. Zoo kunnen er in het uiterste geval vier stemmingen per dag ge houden worden. Wanneer de stemming eenen uitslag heeft opgeleverd, wordt de toestemming van den wettig gekozene gevraagd. Dadelijk na het geven dezer toestemming is de gekozene Paus en heeft hij rechtsmacht over de ge- heele wereld. Is de uitslag verkregen, dan worden de kiesbriefjes onmiddelijk verbrand in een kacheltje dat voor een vensterraam is ge plaatst. Het zicht van den rook der verbrande briefjes is, voor de vele honderden die op het St Pieterspleiu wachten, het teeken dat een nieuwe Paus gekozen is. De nieuwe Paus wordt, na eene plechtige Paus-mis. door den eersten Kardinaal-diaken gekroond. Weet gij, welke straf op zoo'n daad staat? Neen... Naar Duitschland... in een gevange nis... en voor zeer lang... misschien voor uw heele leven... Wij hebben zoo dikwijls tegen die ontvluchtingen gewaarschuwd. En de kerel was Belgisch soldaat en dus zooveel als spion. Neen, geen spion Weet gij dat! Hij was weggeloopen van het leger en had nu berouw. Hij kan zeggen wat hij wil, maar wij staan voor een feit en die straf kan ik toepas sen. En met u zou die nicht gaan... Leonie Rommelaere... In een gevangenis... en hon ger lijdengeen eten voor de gevangenen. ons volk heeft zelf te kort. Maar ik zal zwijgen... Gotlieb... Ik ben madam De Vuist... Kom kom... voor mij zijt gij Gotlieb... en ik zal u niet naar Duitschland sturen, want ik heb u lief... Mijnheer, zwijg! riep Godelieve ver ontwaardigd. Wees nu verstandig... 't Is immers oorlog... En de Pruis trachtte duidelijker te spreken en vervolgde in verbasterde taai: Es ist Krieg... Gotlieb... und Louis findet es gut das wir freunden sein... und kei nicht nach Deutchsland... alles so, so lassen... Mijnheer, laat mij gaanl beval de jonge vrouw waardig. Gij zijt slecht Ah sol... kei wilt nicht... kei musz nach Deutschland... O orlogss chade. In de laatste zitting der Scheidsrechterlij ke Kommissies werd de schade opl'nAugusti 1914, als volgt vastgesteld voor de hierna- vermelde geteisterden NOORDSCHOOTE. Roose Edmond fr. 22720.00 WOESTEN Vandenberghe Constant 8460. Desmadryl Henri 935.52 Hoorelbeke Polydor 425. Louwagie Maria 521. Vandenbussche Henri 493. OOST-VLETEREN. Becq Félicie naaister 705. Bilcke Pharaïlde 550. Becq Marie 797.50 Glorie Charles 397.12 Haeghebaert Pieter 239.48 Marey Jules 3276. ZUYDSCHOTE. Vanallemeersch Camille 542.30 Acke (kinders) 9788. WESTOUTER, Geef alles aan... alles... uw genade wil ik nietl En ik zal zeggen, dat ik Pierre liet vluchten binst dat gij stomdronken waart gij en al uw vrienden... en dat ik u op den grond heb moeten smijten... Die wonde op uw hoofd, daar! Neen, ge kent me niet... gij weet niet wat eergevoel en fierheid bij een vrouw is! Laat mij door! Von Halle was woedend geworden, maar Godelieve's woorden hadden hem toch ge troffen... Kei wilt straf! zei hij nog. -- Ik antwoord u niet meer... Laat mij door zeg ik, of ik zal om hulp roepen... Om hulp roepen... Er gaan nog wel soldaten voorbij... O, wat zijt gij lat! Wei# was kei sagt... Laf, laf! hernam Godelieve met een snik... Ja... laf zijt gij... hier zoo doen, als uw mannen in den oorlog zittenMaar 'k zal hooger op klagen... er zullen in uw leger nog wel rechtvaardige oversten zijn. Machen sie fort! snauwde de freiherr en hij liet de deur vrij. Godelieve liep naar boven en sloot zich in haar kamer op. Von Halle was vernederd en hij vloekte van drift. Dan riep hij De Vuist en zei dat madam hem beleedigd had. Louis verontschuldigde zich...Hij begreep Godelieve niet... doch hij zou haar de les leeren Laat het maar zoo! hernam de officier. Ik zal alles door de vingers zien om uwent wil. Ridez Alphonse 24840. ST JAN. Dewachter Charles 1600. YPER. Vercaemer Léonie We Kinoo 2090. Claereboet Emile 1515. Depoorter Octavie 1115. Coffyn Camille 3340. Bartier Juliana We. Lefieuw Emile 3090. Grimmonprez Aloïs 775. We Morel-Vandaele 3800. Covemaker Achille-Lefebvre 4270. Ossieur Gustave 2240. Samyn Henri 3841. Vlaemynck Henri li 260. BOESINGHE. We Smagghe-Viaene de kinders 1043. Maddelin-Bekaert Henri 10000. Castryck-Verfaillie de kinders 10980. LANGEMARCK. Sibille Arthur 685. Seys Florimond 8456. We Verhaeghe-Vanpeteghem M. 7590. Clauw Aloïs 2670. Labaere Jules 12125. Delaey Jules 6490. Nuyiten Jules 1426. DRANOUTRE. Becuwe Henri 9995. Billiau Henri 1325. DICKEBUSCH. Aernout Arthur winkelier 4681. BRIELEN. Verbrugghe Jules nu te Watou 6050. VOORMEZEELE. Vanthuyne Alphonse 4740. Worme Renilde We Packet Cyrille 1186. Stratsaert Alphonse 1030. VLAMERTINGHE. Truant Henri 5636. Top Emma vrouw H. Vermeersch 2540. Cappelle Isidore 7262. WYTSCHAETE Laplasse Emile 1240. WEST-NIEUWKERKE. Rouzeeuw Prosper 1449. Samyn Jules 1305 MEESSEN. Descamps Emile 2945. Braem Appoline 480. Ghekiere Jules 3020. We Monnet Camille 2815. Adam Oscar 2760. Opvolger van S. VANDEN BERGHE, Bertenplaats, 8, (Kleine Markt), P olitiek O verzieh t. Vroeger deelden wij mede dat Meester Butaye afwezig was bij de stemming over de ouderdomspensioenen. Het kamerverslag van 29 December gaf de 113 namen der leden die dat wetsvoorstel gestemd hadden en daar warende heeren Butaye en Missiaen niet bij. Het kamerverslag van 26 Januari laatst deelt ons echter mede dat de naam van Mee ster Butaye bij voornoemde stemopneming vergeten was en dat hij dus aan die stem rning heeft deelgenomen en voor het toeken nen der pensioenen heeft gestemd. Zulks deelen wij gaarne mede ter wille van de juistheid en de eerlijkheid van ons overzicht. Eiken Dinsdag houdt de Kamer zich bezig met de interpellaties of ondervragingen die de Kamerleden tot de Ministers richten. Pas is de zittijd herbegonnen en reeds zijn de ondervragingen op beide handen niet meer te tellen. Deze ondervragingen geschie den gewoonlijk voor eene bijna ledige zaal. Dinsdag laatst waren er hoop en al dertig Volksvertegenwoordigers in de Kamer en verschillige waren ernstig met hunne brief wisseling bezig terwijl de ondervrager of de Minister altijd maar voort praten. Deze ondervragingen hebben nog de eigenschap van zoo een maand of twee nr hunnen tijd te komen. Zoo worden interpellaties gedaan ovei rampen waarvan iedereen de bijzonderheder vergeten heeft, over de benoeming var burgmeesters in dorpjes waarvan geer mensch ooit den naam gehoord heeft. Het is dan ook niet te verwonderen da alle ondervragingen regelmatig op 'nen sissei uitloopen. De vragen en antwoorden zijn ook eer geschikt middel voor de Kamer en Senaat heeren om de aandacht op zich te trekken Bijna elkeen heeft aan den eenen of dei andeien Minister een «vraagje» te stellen deze over slecht treinverkeer, gene ove Duitsch vee, een derde over oorlogsschadi en de vragen en antwoorden worden aan eei klein prijske gezonden. Dat zulks aan dei staat zeer kostelijk valt en dat er bij de amb tenaren onnoemlijk veel uren tijd verlorei gaan in het doorsnuffelen van bestoven do cumenten of het opmaken van ellenlang statistieken, dat kan die heeren maar weinij schelen als zij maar kunnen toonen dat zij zich met «iets» bezighouden. Hoofdminister' Theunis heeft veel bijva genoten als hij erop gewezen heeft dat Belgii moet besparingen doen. Hij genoot zelfs he vertrouwen van iedereen als hij beloofdi eene politiek van besparingen te doen. Heel goed. Maar nu zijn wij benieuwd tt weten langs welken kant die besparingei zullen komen. Er zijn enkele begrootingen ingediend Deze voorzien de sommen die zullen moete; uitgegeven worden bij het bestuur van 't land Welnu op de 5 begrootingen is er geem enkele die niet eenige honderdduizendei franks en zelfs eenige millioenen grooter i: dan deze van verleden jaar. Als wij zien da 's lands schuld aangewassen is tegen 192: met 240 millioen dan mogen wij toch een: lachen om den raren klank van het woordji besparingenals het uit den mond var eenen Minister komt In een antwoord dat een beetje lachlus en tamelijk veel verbittering heeft verwekt zegde Minister Devèze De generaals en korpsoversten bezitten luidens de wet, de vereischte kennis van he Vlaamsch om met hunne mannen een gesprek te kunnen uithouden over al wat den inwen digen dienst betreft, zoowel op marsch er Jjp de standplaatsen, als in het gevecht. Wil de Minister nu zeggen dat de wei zulks oplegt dan is het waarheid. Dat wisten wij reeds. Maar als hij wil zeggen dat voor noemde gestemde mannen voldoen aan de wet, dat is hoegenaamd geen waar. Uit een onderzoek in een der voornaamste garnizoenen van ons land blijkt als volgt Geen enkel Kolonel kent Vlaamsch. Geen enkel Luitenant - Kolonel kent Vlaamsch. Drie vierde van de Majors zijn Vlaamsch-; onkundigen. Vier vijfden der Kommandanten, de helfl der Kapiteins en meer dan de helft der Lui-i tenanten bevinden zich in hetzelfde geval. Het gaat er zoover dat men aldaar geen Voorzitter van den krijgsraad kon vinden, vermits geen enkel Kolonel het Vlaamsch machtig is. En dat noemt Minister Devèze 't Vlaamsch machtig zijn volgens de wet O die libe rale kluchtspeler 1 Guido. In waarheid vreesde hij Godelieve's be dreiging... In het naburig dorp was een ma joor, die hem haatte. In het burgerlijk leven zou die officier een leeraar zijn minde re zijn, maar als militair stond hij hooger. En moest hij 't gebeurde weten, hij zou niet nalaten het uit te spelen tegen hem Eenige dagen verliepen, Godelieve bleef boven. Ze bereidde tijdens de afwezigheid van de officieren haar voedsel in de keuken. Louis liet haar met rust... Zoo was het bevel van den kommandant, die zich zelf zeer be daard hield. Godelieve hoopte nu wel, dat Pierre veilig ontkomen zou zijn. Ze verlangde Leonie te spreken. Zekeren middag ging ze uit, om de Rom melaere's te bezoeken. Leonie vertelde dat zij bij den komman dant had moeten komen. Deze had haar met wegvoering naar Duitschland bedreigd. Zij antwoordde, dat ze aan de vlucht van haar verloofde niet meegewerkt had. De Duit- scher beweerde, dat ze Pierre had moeten overleveren. In vertrouwen vertelde Gode lieve dan alles en haar nicht was zeer dank baar. Toen Godelieve zich huiswaarts spoedde, begon het reeds te schemeren. 't Wijf van den Duitschen burgmeester! hoorde ze plat een man zeggen. Of 't lief van den kommandanti schimp te een ander. En daarvoor moeten onze jon gens vechten. Merk ALLEENLIJK te verkrijgen bij - POPERINGHE- Godelieve wierd rood van schaamte. Ze keerde zich tot de beide boschkanters en zei O, verwijt mij dat toch niet, het is geen waar 1 Percies, of we niet weten wat er op de villa gebeurt... het is er eiken avond kermis. Maar ik zit alleen boven... Ja, ja... de Duitsche soldaten klappen er zelf van. Als ge treffelijk waart, bleef ge daar niet. De mannen wendden zich af. Och.Heere.die name hebben,en zoo on verdiend 1 kermde Godelieve Ik, die den Duitscher antwoordde, als weinigen zouden durven Ze liep de mannen weer achterna en smeekte Geloof mij toch!... Ik heb Pierre hel pen vluchten... Welken Pierre? Een Belgisch soldaat... en de Duit schers wilden me naar Duitschland doen. Maar ge loopt toch vrij hierl merkte een der boschkanters op. Al oogverblinding. O, geloof mij... Plots doemde een gestalte op. Was ist das? klonk het. Fallen die kerl madam lastig? De mannen herkenden den kommandant en slopen haastig weg. Godelieve schrok... Ze begreep, dat men haar nu nog meer zou verdenken... Es ist gut das ich juist ankomme I her nam von Halle. Mag ik sie nach hause ge leiten (Vervolgt.)

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1922 | | pagina 1