HET NOTARiEËL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
Nieuwsblad voor Pqjwrmg'heen Omstreken.
Apotheek Frans Van de Plas
D& bloem van bec Mjboseb
Zondag 16" April 1922.
15 Centiemen.
19 Jaar. Nr 16.
PABOHEN.
Vlaamsche werking-
Over familienamen.
In 't Buitenland.
In Stad fr. 6.50
In Belgie 8.00
Buitenland 13.00
Saascfi-Vaimeste,
Eene inlassching
VONNISSEN,
Bencht aan de Geteisterden.
Model Hoeden
Met Verlof.
Leest ca verspreidt "Dj PoperïngiisMar"
,;'"v «av v
Aboaiiemenlprïjs
per Jaar
Uitgever
O uickerlj,
rapie .iatid
15, basJiuisstnuu.,
Postcheokrekening
n' 15570
POPEEIHCEEBAAH
«'S5MS
voor Aankondigingen
BERICHTEN,
VERK00PMGEN,
o.6o et" per regel.
Herhaalde Inlassching.
o.5o et" per regel.
i 5o fr per ïegel.
ROüvVBERICHTEN,
5 fr. voor 10 reg.
Herhaald.: Annoncen
prijzen op aanvraag
Alle annoncen zijn
vooraf te betalen
en moeten voor den
Vrijdaq noen inge
zonden worden.
Door hare heerlijke en aandoenlijke
ceremonien der Goede Week, heeft onze
Moeder der H. Kerk getracht onze harten te
ontroeren, en ons tevens doen beseffen die
onbegrensde liefde, welke al die vernederin
gen en droefheden heeft willen verduren,
Want Christus' lijden en dood waren niet
noodig geweest, hadden wij geene schulden
uit te boeten. Juist het aanschouwen der
mensehelijke krankheid, de duizelingwek
kende opstapeling der ontelbare schelmstuk
ken die het inenschdoin zich te verwijten
had, hebben van alle eeuwigheid Christus
barmhartigheid doen kennen.
Is het niet onder den indruk van dit nooit
volprezen gevoel, dat Christus de zieken
genas die Zijne hulp afsmeektendat Hij die
menigvuldige zondaars vergaf, onder wie
Maria-Magdalena, de pubiieke vrouw, ten
eeuwigen dage het meest sprekende bewijs
is? Men mag, zonder overdrijven, zeggen
dat Christus eerst dan gelukkig was, wan
neer Hij vergeven kon.
Moesten de meeste parabels, welke de
Meester zoo lief en aanlokkend wist voor te
houden, niet vooral dienen oiri zijn medelij
den en barmhartigheid te betuigen? De vader
van den verloren zoon, de schaapherder op
v zoek naar zfja,.,eenig verdwaald schaapje,
zijOe'Tgeeu typische p'ersSnagendié'ofis
leere-i moeten hoe schoon het is te vergeven
en medelijdend te zijn?
En welk antwoord kregen de leerlingen
toen zij den Meester op zekeren dag vroegen:
«Hoe dikwijls moeten wij 't kwaad, ons aan
gedaan, kwijtschelden?» Verbaasd en tot
hunne eigene schaamte, mochten zij hooren
dat men altijd moet kunnen vergeten en
vergeven.
En is niet de Kerk, die goddelijke instel
ling met hare sacramenten, de levende,
ononderbroken voortzetting, door de eeuwen
heenvan Christus' oneindige barmhartigheid
en medelijdend gevoel? Wordt Paschen, het
eerste en voornaamste kerkelijke feest, niet
de groote dag van de vergiffenis en van de
opbeuring der diep gevallen zielen? Is de
Verrijzenis niet het zinnebeeld der herge
boorte uit de zonde? «Gelijk Christus in het
graf zijne doeken iiet, zoo moeten wij fh 't
water van het Doopsel onze zonden achter
laten». Wie aan Christus wil gelijken, moet
kunnen vergeten en vergevenhij die er
anders over denkt, schijnt nog verre van
den weg van christene volmaaktheid te zijn
Welnu, onze hedendaagsche samenleving
die sedert den wapenstilstand zoo vrijwillig
de heidensche zeden naaapt, heeft, als logisch
gevolg, de onmeedoogendheid van 't heiden
dom overgenomen. Men denkt nog enkel aan
zijn eigen welzijn; aan 't lijden en de droef
heid der anderen is men volkomen onver
schillig, heel die heidensche boel heeft
't ikzuchtig instinct van 't menschdom meer
en meer ontwikkeld.
Die koude onverschilligheid voor de smar
ten onzer broeders, dit afschuwelijk gevoel
van wraak of die leelijke genotzucht in het
ongeluk van den evenmensch, zijn zelfs in
zekere christene familiekringen doorgedron
gen.
Zekere pers, door hare onverdraagzaam
heid en hare lichtzinnige beschuldigingen,
heeft ongelukkiglijk dien droevigen geeste
toestand veroorzaakt.
Ik begrijp geen christen mensch, die
behagen schept in de straf of in 't lijden die
zijn broeder oploopt of onderstaat, hoe plich-
tig hij ook weze. De straf moet altijd een
geneesmiddel blijven, eene beproeving om
den verdwaalde tot betere gevoelens te lei
den nooit mag zij een werktuig zijn der
wraak, of dienen tot persoonlijke voldoening,
omdat anderen anders denken dan wij. De
straf, opgevat in eenen christen zin, is eene
weldaad, die dikwijls noodig is tot het be
houden der orde en het naleven van de
groote wetten der rechtvaardigheid.
Maar eens dat de plichtige rouw gevoelt;
eens dat hij openhartig zijne dwaling bekent,
en zelfs bewijzen zijner rechtzinnigheid
levert, waarom zouden wij dan ook weigeren
te vergeven, naar 't voorbeeld van den God
delijken Meester?
Is het dan niet droevig te moeten vaststel
len dat zelfs katholieken morren, wanneer
de wettige overheid kwijtschelding schenkt
aan zekere gevangenen of andere personen
die nog te boeten hadden?
Laten wij toch nooit vergeten dat iedereen
eens missen kan; de omstandigheden waarin
wij ons bevinden en de gelegenheden waarin
wij verkeeren, hebben niet zelden zulken
grooten invloed op onze handelwijze. Zeide
Christus niet tot de schriftgeleerden die de
plichtige vrouw omringden: «Dat hij die nooit
misdaan heeft, den eersten steen werpe».
Hadden vele katholieken deze groote
lessen niet uit het oog verloren, vele droevige
toestanden en moeilijkheden waren reeds
lang overwonnen, menige broedertwist ware
nooit ontstaan, en de algemeene vrede en
rust, die ons duurbaar Vaderland zoo drin
gend noodig heeft, waren ongetwijfeld fel
bevorderd geweest.
De ware broederlijkheid 't logisch gevolg
eener gezonde democratie,kenmerktzichdoor
de volgende spreuk«Doe niet aan anderen
wat gij niet wenscht dat u zeiven worde aan
gedaan». J. Joris.
De vijanden van ons Vlaamsche Volk zijn
allen t'akkoord om te zeggen dat de Vla
mingen nooit kontent zijn en dat ze nu niet
meer moeten klagen, nu dat er toch in den
laatsten tijd wetten zijn gestemd die de vol
ledige gelijkheid vaststelt tusschen Walen
en Vlamingen.
Wij zullen aan de Vlaamschhaters en ver
stokte Walen eens toonen, waar die gelijk
beid is, en eens hooren wat ze zouden zeg
gen moésten ze b,ehandeld_ worden als de
VmfflfcgW'.
Wij veronderstellen dat er in ons land
vier Hoogescholen zouden zijn, die alle de
Vlaamsche taal als voertaal zouden hebben
die van Luik zou ook Vlaamsch zijn. De
kinderen der Walen die in het Fransch zou
den onderwezen zijn tot hun veertien jaar
zouden dan verder in Vlaamsche middelbare
scholen onderwezen worden en dan later
naar de Vlaamsche Hoogeschool van Luik
Doctoors, ingenieurs, advokaten, profes
sors, zouden hunne studiën moeten volein
den in de Vlaamsche taalhet gevolg zou
zijn dat de Waalsche doctoors, die eene
Vlaamsche Hoogeschool hadden gedaan
hunne zieken niet zouden verstaan. Waal
sche advokaten zouden voor hun volk niet
pleiten, omdat het volk van Wallonië de
Vlaamsche taal niet kent.
Rechters zouden er komen in Wallonië
die enkel Vlaamsch kenden, bestuurders
der domeinen zouden er zijn die tot het volk
zouden zeggen Ik versta u niet gij moet
Vlaamsch spreken.
De kinderen der Walen zouden in het
leger gedrild en gestraft worden door offi
eieren, die enkel Vlaamsch verstaan en spre
ken.
Volksvertegenwoordigers uit de Walen,
die om een verhoor bij een minister gingen
zouden als antwoord krijgen Ik versta
geen Fransch, ik ken alleen Vlaamsch
Wat zouden onze bastaardvlamingen of
Walen doen als ze in de Kamer een minister
moesten ondervragen die geen woord
Fransch kende, wat zouden ze doen als ze
Vlaamsche antwoorden kregen op hun Fran-
sche brieven.
Wat zouden ze in tal van deze gevallen
doen Ze zouden het geen dag, geen uur
dulden, en aan dién onuitstaanbaren toe
stand verandering brengen met alle midde
len, desnoods met geweld.
Gij vlaamschhaters, bastaardvlamingen,
en Walen, begrijpt ge nu den toestand waar
onder het Vlaamsch land sedert 90 jaar ge
bukt gaat? Begrijpt ge nu waarom de Vla
mingen ongeduldig worden omdat de
hemeltergende toestanden nog altijd in
Vlaanderen bestaan
Opvolgsr >aii S. VANDEN 6ÉRGHE,
Berterplasts, 8, (Kleine Markt),
- p o v ?-•: tt i is k.
Mengelwerk van De Poperinghenaar 68
door A. HANS.
Maar 't is te voet, hernam haar vader.
En in dit jaargetijde.
't Is gelijk... ik wil zien, hoe 't ginder
allemaal staat.
Maar in haar hart was een ander ver
langen...
Misschien zou ze ginder nieuws hooren
van haar man Leefde deze nog... Sedert
zijn vertrek uit Schoonvelde had Godelieve
niets meer van hem gehoord.
Was zij nog geketend aan den onwaardi
ge Of was ze weduwe
Voor Godelieve was de ballingschap dub
bel zwaar geweest. Die onzekerheid met al
de droefheid over haar verloren geluk woog
zoo zwaar...
Boer Vereeke had met een kennis afge
sproken den langen tocht te doen. Liever
had hij Godelieve hier gelaten.
't Was ongunstig weer... een geheimzin
nige ziekte waaide door Vlaanderen... Ginds
zou men slecht gelogeerd zijn, veel ontbe
ringen moeten trotseeren...
En dan een vrouw mee... het was een last
te ineer.
Maar ja, als Godelieve wilde, kon de va
der er zich niet tegen verzetten.
Ze was een onafhankelijke, gehuwde
vrouwe...
Gehuwd
De brave, eerlijke landman vermeed al
Oorlogssch a de
In de laatste zitting der Scheidsrechter
lijke Kommissies werd de schade op lm Au-
gusti 1914, als volgt vastgesteld voor de
hiernavermelde geteisterden
WA EST EN.
We Pertry fr. 2588.
Marquette Frère et Sceur 3275.
Knockaert Emile 2078.
Delforge Rosalie 1013.
Quartier-Damas 4045.
Bossemaere Jules 2890.
Sieuw Menu Camille 2340.
Muyllaert Narcisse 1181.
Chieux Rerni 934.
Lampierre Hélène 997.
dien tijd over het huwelijk te spreken, al
leden hij en zijn echtgenoote zeer met hun
kind mee.
Wel voorzien van levensmiddelen zette
het drietal den volgenden morgen uit. Va
der Vereeke, Godelieve en Victor Lansens,
een boer van Staden.
In het grauwe licht van den pas opkomen
den dag zag het ook zoo wreed geschonden
dorp er monsterachtig uit.
Maar deze kinderen van West-Vlaanderen
gingen naar een nog andere woestenij...
Flink stapten ze voort over een heirbaan
naar Mechelen. Halverwege aan 't oud ka-
pelleke, gebouwdwaar de geloofsprediker
van Mechelen Sint-Rambaut zijn ambts
broedervan Lier Sint Gunnnarus ontmoette,
knielden ze alle drie even neer om Gods ze
gen op hun reize af te smeeken.
Weldra zagen ze den zwaren toren van
Mechelen die uit den grijzen ochtend verrees,
hij, die de gansche streek beheerscfite, maar
ook gestaard had over een slagveld waar
zoovele jonge mannen 't kloeke, schoone
leven lieten.
In de stad poosden ze niet. De dagen wa
ren kort, gingen als maar open en toe, en
men inoest den tijd benuttigen.
Toch hacklen ze veel kennissen in de Dij-
lestad, die vol uitgeweken West-Vlamingen
zat, allen hunkerend nu om terug te keeren
naar huis... het huis, dat helaas voor de
meesten niet meer bestond.
Onze reisgenooten zouden over Dender-
monde naar Gent trekken dan van Gent op
Deinze, Thielt.Roeselare en zoo 't verwoeste
gebied in.
Despringer Jules
Knockaert Henri
Rille Elisa
Bondue Anatole
We Zoutaert-Billiet
RENINGHELST.
Deleu Isidore
Baron Henri
Cappoen Remi
Carton Jules
Vandooren Jéróme
Verschaeve Sylvie
Allacker Virginie
Debruyne Jules
Cornette Cyrille
Dehaese Ainélie
Depuydt Auguste
Deiporte Victor
Delva Henri
Deman Remi
Debaene Charles
Lapere Aloïs
Bruneel Jules.
ST Jan.
Bourdeau Félix
BOES1NGHE.
Verfaillie René
LANGEMARCK.
Noyëz Henri
We Louis Durnortier-Odaert
Verschaeve Auguste
Vanhuyse Louis
Devreker Auguste
Verstraete Cyriile
Milleville-Smagghe Auguste
Masschelein-Duvivier Emile
656.
1543.
1788.
2670.
1956.
400.
1530.
2025.
1930.
1769.
3090.
1155.
2143.
1385.
5310.
2485.
12690.
2255.
1265.
1510.
2112.
3180.
4578.
3480
3020.
1180.
2945.
4905.
5695.
4715.
1880.
10677.
Ik wil dit verslag niet eindigen zonder de aan
dacht te vestigen op art. 8 der polis, waardoor
de verzekerden verplicht zijn, op straf van nietig
heid hunner verzekering, kennis te geven van alle
verzwarende omstandigheden die zich in den loop
der polis zouden voordoen, zooals eene berg
plaats van petrol of spiritus die zich op minder
dan vijftien nieters van de verzekerde goederen
zou bevinden, of van een gebouw gedekt met
strooi aanhechtig aan een gedekt met pannen.
Verzekerden die verhuizen en bijgevolg de ge
waarborgde voorwerpen en andere plaatsen over
brengen dan in de polis vermeld, moeten de
maatschappij daarvan kennis geven.
De verzekerden, die verlangen, in geval van
brand goed betaald te worden, moeten hunne po
lissen nazien en de schattingen hunner goederen
doen aan den prijs van den dag.
Samenvatting van den Bilan 1921.
ONTVANGSTEN.
De Hooïdstaatskommissaris verzoekt de
geteisterden die zich in zijne bureeien, of
dezer der Staatskommissarissen begeven
zich bij voorkeur te willen aanbieden
morgens van 9 tot 12 ure, ten ware zij per
brief geroepen zijn om 's namiddags te
komen.
De geteisterden zullen begrijpen dat die
maatregel genomen is in hun eigen belang
om de Heeren Staatskommissarissen meer
tijd geven zal,om zich ten volle toe te wijden
aan de heele afhandeling der dossieren.
Esqueun.
Overjas
impenneables
Sport costnuien
HOEDEN OP MAAT OF GEREED.
Veranderingen - - Herstellingen.
BRUSSEL-MOORD, BouH Ad. Max, 50.
Telefoon 129.2
Belangrijkste hoedenmakerij v. h. Land.
Samenwerkende
BrandverzekeringsiAaatschappij
vars Poperinghs.
Verslag over het dienstjaar 1921.
Ik heb de eer u verslag te geven over het
dienstjaar 1921.
De zaken zijn in 1921 goed vooruitgegaan. De
maatschappij neemt dus altijd meer en meer uit
breiding.
Ik heb in 1921 meer dan 500 nieuwe polissen en
bijvoegsels moeten opmaken van 2460 tot 2975
Van premiën heb ik ontvangen 34934,54 fr. dat
maakt met de 808,58 fr. overdracht van verleden
jaar 35743,12 fr. alhoewel er dit jaar een afslag
toegestaan werd van 1539,76 fr.
Van intresten heb ik ontvangen 7301,60 fr. op
het spaarboekje 131,05 f.van de Bank 263,40 f.
van Staatsrenten 4018,20 fr. en van de Nationale
Bank 2888,95 fr.
Onze algemeene winsten beloopen dus tot de
som van 43044,72 fr.
Onze onkosten beloopen tot de som 17858,60 fr.
daaronder begrepen de herverzekeringen, het
commissieloon en de brandschade, die siechts
900 fr. bedraagt niettegenstaande wij vier branden
hebben moeten betalen.
Wij hebben dus voor 1921 eene zuivere winst
van 25186,12 fr.
Ons bewaringsfonds dat reeds 65.000 franken
bedraagt zal nog eens merkelijk verhoogd worden.
Aan de aandeelhouders zal een intrest toege
staan worden van 5 °/0 en een dividende van 1 0.
De premiën zullen in 1922 met 15 °/0 vermin
derd worden zooals verleden jaar.
Waar ze zouden overnachten, hoe veel
afstand ze op een dag konden afleggen, over
dit alles braken ze zich 't hoofd niet.
Misschien konden ze eindekes meerijden
met een wagen of een militaire auto. Mis
schien ook reed hier en daar een tram.
Ze konden geen berekeningen maken,
alles lag nu overhoop, verward dooreen, ont
wricht.
We gaan op Gods genade, had Vereeke
gezegd.
Maar de stoere Vlaamsche wilskracht
blonk in zijn oog.
't Begon te regenen... een motregen, die
aanhield. Godelieve droeg moeders ouden
kapmantel, een goede beschutting nu. Haar
voeten staken in grove, maar dichte schoe
nen.
Zoo tjoolae ze daar, de eens zoo benijde
mevrouw van de villa, de bloem van 't Vrij-
bosch...
Spottend scheen die naam haar nu toe te
klinken.
Zoo mijmerend ging ze voort. Het drietal
was reeds lang uitgepraat. Het gebogen
hoofd vooruit, het lichaam wat gebukt, zoo
dompelden ze voort over den slijkerigen weg
terwijl de druppels uit de boomen leekten,
't Was druk op de baan.
Er waren vele reizigers... meest mannen
en jongelingen, Westvlamingen vooral, een
maand geieden bij den aftocht der Duit-
schers meegedaan door den verslagen vijand,
gekluisterd aan zijn leger... 't Waren de
weerbaren, die men verder Oostwaarts had
moeten loslaten...
Ze keerden ook naar huis... velen onder
mijnd, velen ziek... Hun gehoest klonk
akelig op den weg...
Van de aandeelhouders
100.000,00
Van het reservefonds
65.000,00
Van intresten
7.301,60
Van premiën
34.934,54
Overdracht van 1920
808,58
208.044,72
UITGAVEN.
Aan waarden
157.988,82
Aan de spaarkas
2.011,18
Aan de bank.
5.000,00
"Verliés op waarden.
9.000,00
Algemeene onkosten
17.858,60
Slot van winst- en verliesrekening
16.186,12
208.044,72
WINST- EN VERLIESREKENING.
Algemeene winsten
43.044,72
Aftrek der onkosten
26.858,60
Zuivere winsten
16.186,12
Te verdeelen als volgt
Aan het bewaringsfonds 10.000,00
Aan de aandeelhouders 6.000,00
16.000,00
Blijft voor het volgende dienstjaar 186,12
De Schrijver,
J. FOLCQUE,
Yperstraat, nr 7.
P o li tie k O ver zich t.
M. IViissiaeri.
M. Missiaen, socialistisch Volksvertegen
woordiger van ons arrondissement heeft,
tijdens (ie bespreking der achturenwet, door
herhaalde onderbrekingen, aangedrongen
op het toepassen dezer wet.
Deze week heeft hij gesproken in de Ka
mer. Hij spreekt in het Vlaamsch.
Tijdens de bespreking over de nieuwe
leening klaagt hij over sommige kooperatie-
ven voor oorlogsschade waarin de verschil-
lige politieke partijen niet vertegenwoordigd
zijn. Hij bedoelt voornamelijk Roeselare.
Hij klaagt ook dat de Staat met cenen in
terest 51. h. te geven de kapitalisten bevoor-
deeligt.
ledereen is het met hem eens dat de koö-
peratieven even als de tribunalen voor oor
logsschade, die instellingen zijn om eenen
nationalen nood te lenigen, volstrekt niet
aan politiek mogen doen. Daardoor verstaan
wij iemand om zijne politieke denkwijze
'tzij bevoordeeligen 'tzij benadeeligen.Maar
het is toch ook zeker dat men eene instelling
niet van partijdigheid mag beschuldigen
uitsluitend omdat zij bestaat uit mannen van
eene of van twee politieke partijen.
Tijdens de bespreking over en woning
nood verzoekt M. Missiaen de Ministers
van Nijverheid en van Ekonomische zaken
zich 't akkoord te stellen om den heropbouw
der verwoeste gewesten te bespoedigen. Hij
is ook van meening dat erin de verwoeste
gewesten te veel prachtige huizen gebouwd
worden. Met hetzelfde bedrag zou men
driedubbel zooveel kunnen bouwen.
Fransche inkomrechten.
Onze nijverheid lijdt en de groote oorzaak
ervan ligt in de overdreven inkomrechten,
die de omringende landen leggen op onze
waren.
De Katholieke Waalsche Volksvertegen
woordiger, M. de Géradon spreekt aldus
over de fransche inkomrechten De tol
rechten, door het Fransch Gouvernement op
de Belgische waren geheven welke in Fran
krijk worden ingevoerd, zijn zoodanig ver
hoogd dat onze waren dikwijls voor den
Franschman niet koopelijk zijn.
Ze zijn buiten alle verhouding met de
rechten geheven op de waren die uit Fran
krijk in Belgie ingevoerd worden. Die onge
lijke behandeling benadeeligt onze belangen
en bedreigt sommige nijverheden in hun be
staan. Op deze klacht, van dit Waalsch
Kamerlid, antwoordt de Regeering dat het
Weinigen spraken... 't Scheen een stoet
van schimmen in den sluier van den grau
wen regen...
Kinderen waren achtergebleven, bezwe
ren aan de griep in een schuur of school...
gestorven ver van huis, maar toch met een
laatste gedachte aan de geliefden
Dendermonde lag daar met zijn jammer
lijke wonden...
't Was vier uur toen Vereeke en zijn
reisgenooten er aan kwamen...
Willen we hier vernachten? vroeg
Godelieve.
Gij zijt moe, hé..., sprak haar vader
medelijdend.
O, 'k zou nog wel wat verder kunnen,
maar 't zal rap avond zijn... En we moeten
niet alleen rusten voor de vermoeinis van
vandaag, maar ook tegen die van morgen.-
De mannen besloten den raad te volgen.
Na lang zoeken vonden ze een schuilplaats
in een houten barak... Ze konden er slapen
op wat stroo...
Dendermonde zat al vier jaar vol bur
gers, die moesten woekeren met de schame
le plaatsruimte... Alen woonde tot in vinnige
kelders toe.
Den volgenden morgen ging het drietal
verder. Ze hadden het geluk eindelijk een
plaatsje op een tram te veroveren, die hen
te Gent bracht, waar ze 's middags aan
kwamen.
Gent zag er somber uit. Veel schade was
er niet, maar over de stad hing het waas van
verwaarloozing, werkloosheid en armoede...
Victoor Lansens, de Stadenaar, ontmoette
hier een soldaat van zijn dorp.
M'n ziele, dat is Gust, riep hij eens
waarlijk zoo is en dat men een gematigder
stelsel zal moeten zien te bekomen.
In de cijfers, die de Regeering geeft, vin
den wij het volgende
Verleden jaar zijn er 14 t. h. MIN Bel
gische waren NAAR FRANKRIJK gegaan
en integendeel er zijn 49 t. h. MEER afge
werkte Fransche waren GEKOMEN IN
BELGIE dan het vorige jaar.
Zoodus de Franschen koopen min bij ons
en overrompelen ons met hunne waren. Moet
men dan ver zoeken om te vinden waaraan
onze nijverheid niet bloeit en hoe het komt
dat onze fabrieken het werk moeten stil
leggen
Loonsvermindering.
De arbeidersklasse wordt bedreigd met
eene loonsvermindering. Dit komt voort uit
de crisis waarin de nijverheid zich bevindt.
Werpen wij eenen enkelen oogslag op
deze uiterst moeilijke kwestie, de kwestie
der loonen. Later komen wij er op terug.
Belgie is op een keerpunt gekomen zijner
ekonomische geschiedenis. Na den oorlog
werd het eerste bedrijf gespeeld. Het was
eene buitensporige uitbreiding der nijver
heid met overdrevene winsten. De loonen
der arbeiders werden verhoogd doch in gee
nen deele evenredig met deze winsten. De
verjiqpging-hield.gelijken trejd met de levens
duurte. Doch nu doet zich een'tweede Te-
drijf voor. De nijverheid bloeit zoo niet
meer. De crisis is daar. Hoe hem verholpen?
Sommigen zien ten onrechte alleen naar
het loon van den arbeider en naar den ar
beidsduur. Er komen nog andere oorzaken
van de crisis. De grootste is de belastingen
die de naburige landen heffen op onze waren
om hunne eigene waren te beschermen. De
marken die in de kelders der Nationale Bank
sluimeren wegen fel op den ekonomischen
toestand van ons land.
Zal alles nu te verhelpen zijn met de loo
nen der arbeiders te verminderen Voorze
ker niet.
Er dient hier rekening gehouden te wor
den niet enkel met het bedrag van het loon
maar ook met de koopkracht ervan. Daarin
is er min gewonnen, er is ook min verteerd
De handel en de nijverheid binnen ons land
zouden er zeer door lijden.
Volgens het christen stelsel, de arbeider
geeft zijn werk, hij moet als loon ten minste
zooveel trekken als er noodig is om hem en
de zijnen te laten leven.
Maar ligt de nijverheid stil, de werkman
verdient ook niets. Daarom moet er eene
zekere verstandhouding zijn tusschen pa
troon en werkman. Er is eene toegeving
noodig. Zij kan alleen komen door eene
wederzijdsch vertrouwen dat zelf moet
voortvloeien—uit eene vvederzijdsche recht
zinnigheid.
Heer Minister Moyersoen belooft te wer
ken met eene kommissie waarin werkgevers
en arbeiders in gelijk getal zitting zullen
nemen en deze Ioonkwestie te onderzoeken.
In geval van geschil zal hij zelf tusschen-
koinen. Zoo zullen vele moeilijke gevallen
kunnen geregeld worden.
Op 7 April is Kamer en Senaat uiteenge
gaan om hun Paaschverlof te nemen.
De Kamer zal zijne werkzaamheden her
nemen op 25 April en de Senaat op 9 Mei.
Mr Butaye, hersteld zijnde van zijne
ziekte, zal voorzeker na het Paaschverlof de
zittingen ter kamer opnieuw kunnen bij
wonen.
Naar eene oplossing.
Na het Paaschverlof zal de bespreking
over de Vlaamsche Hoogeschool ter Kamer
plaats hebben. Dat deze bespreking zeer
belangrijk zal zijn blijkt reeds uit de moeite
die van nu reeds gedaan wordt om tot eene
overeenkomst te geraken.
M. Poulet, gewezen Minister, zal als ver
slaggever het voorstel Van Camwelaert
verdedigen.
Vier Vlaamsche Socialisten komen nu een
nieuw wetsvoorstel in te dienen waarbij,
benevens de Fransche hoogescholen van
Gent en Luik, eene gansch nieuwe Vlaam
sche Hoogeschool zou ingericht worden te
Antwerpen.
Wij zullen met veel belangstelling zien
welke de houding onzer Volksvertegenwoor
digers zal zijn. De eenige oplossing die de
Vlamingen voldoening kan geven is Gent
vervlaamscht.
De begrootingen.
"Sedert de herinrichting van den Senaat
mag men daar nu ook de begrootingen be
spreken en er veranderingen aan toebrengen.
Zoo zagen wij in de laatste zittingen van
Kamer en Senaat eenige begrootingen te
berde komen.
In de eene als in de andere vergadering
komen sprekers af die een deuntje schuife
len. Zij hebben al een zelfden zang, altijd
maar vragen. Verbeteringen al hier, wat
meer betalen al daar. En zoo zien wij de
verschillige hoeken van het land, in den
persoon van hunnen vertegenwoordiger, iets
komen vragen.
Maar de Minister schuifelen niet, zij kun
nen zingen. En het is ook eeuwig en altijd
't zelfde liedje: Besparingen.
En zoo komt het dat er bij de begroo
tingen noch af, noch aan gedaan wordt. En
ten slotte zijn de uitgaven voor 1922 eenige
miljoenengrooter dan die voor 1921.
Besparingen 1 Ook eene komedie. Guido.
klaps, midden op de Stadsmarkt uit... en hij
greep een landsverdediger bij de hand!
Boer Lansens! riep deze, niet minder
verrast.
En ze schudden elkaar de hand.
Waar zijn mijn ouders? vroeg de sol
daat dadelijk.
Te Mechelen
En gezond?
Ja...
God zij geloofd... 't is heteerstenieuws
na vier jaar! hernam Gust. Maar 't is
zeker hé
't Is van eigen zeker! Je vader en moe
der heb ik over vier dagen gesproken... en
ze zijn wel van pas... Ze spraken van eigen
over u...
God zendt u op mijn weg... 'k Vertrek
seffens naar Mechelen. 'k Heb wel geen
verlof... maar 'k moete eerst mijn ouders
zien! Niemand kan me hier houden... en na
vier jaar miserie en al dat vechten van 't
laatste offensief, heb ik dat wel verdiend!
'k Geloof het!
Och, Heere, ge pakt een last van m'n
harte... 't Is nu weer al geluk voor mijn
oogen... Vader en Moeder gezond... Maar
zeker verouderd?
Bah, neen...
En hebben ze te Mechelen gewoond.
Sedert 1917...
Arme dompelaars...
Maar gij ook.
Och, wij zijn jong... en een soldaat
trekt zijn plan... en dat is al vergeten nu...
maar vader en moeder gewend zoo rustig op
hun koeplekje te leven en dan zoo rondtjo-
len... Maar waar trekt gij op af?
Meer dan den helft misschien der familie
namen schijnen onuitlegbaar. Maar moest
iemand diepgrondig genoeg geleerd zijn, en
rekening houden van de taalveranderingen
in den loop der tijden: 't wegvallen, 't bij
voegen en 't verspringen van letters, 't ver
wisselen van verwante letters zooals P met
B, F mgt V, enz., .h slecht schrijven van
namen voon|2fnffe op oen lïïank alleen, dan
zouden wel de drie vierden onzer familiena
men hunnen uitleg vinden. Een ding durven
wij peizen't is dat al de toenamen, lijk al de
voornamen, lijk al de namen der gemeenten
hunne beteekenis hebben.
Hier volgen nog eenige verklaringen:
Al de moeilijke namen zooals Questroy,
Le Quesnoy van daar Duquesnoy
Bucquoy, Schaloigne (Seloignes), Deveze,
Sansen (Sansan), Muyssen, Poes of Boes
(S1 Boes), Lacaze (Tarn), Doine (Doingt-
Somme), Flahaut (Flaux-Gard) Sniagghe
(Souniah), De Weine (Ouenne-Deux-Sèvres),
zijn dikwijls namen van gehuchten In
Reninghelst bestaat erwel een Mille-of Meu-
lecruysse.
Andere zijn afgeleid van gemeenten alzoo
Dassonneville of Dassonvilie en waarschijn
lijk Thevelin. Sonneville is eene gemeente
uit de Charente. Wie weet of de familie
Sonneville nooit naar Duitschland, Zwitser
land of Oostenrijk is geweken, b. v. ten tijde
der Emigranten, of veel vroeger nog en daar
het lidwoord «Das» heeft gekregen. De
familie Velain (e) (Meuse) of Velennes
(Somme) kan 't lidwoord «The» gekregen
hebben in Engeland gelijk Marlere zijn «Van
der» in Vlaanderen kreeg.
Kan Faeghel geen Faeckel zijn (zie Fakel-
kazern Antwerpen), Vervot, Vervoet en
Foliebout, Volle- of Woliebout?
Drom ligt in 't dep. Ain. Van daar, Van
Drom of Dromme. Ook bestaat Dröme.
Rommensisdegenitiefsvorm van Rommen
of Rommaen en Beuns id. van Beun. (bak
om visch levende te bewaren). Trioen in 't fr.
trayon
Hennaert kan geplaatst worden bij Bos-
saert, Wallaert, Hallaert, Knockaert.
Lasse (Maine-et-Loire) wierd verlatijnd
Lassus. (Orlando Lassus).
Michotte is waarschijnlijk een verklein
woord van Michel lijk Chariot, Charlotte
van Charles.
Gonthier Gontier, Gantier (fr. chantier)
om tonnen op te leggen.
Rommel met klemtoon op rom bestaat ook.
In sommige gewesten zegt men «Goebe» in
't fr. pot bourdonnant. Vgl. Ronimelaere.
En wie zal er beweren dat Don-deyne geen
lustige zanger was en Gruwier een geduchte
persoon
Ons schrijven natuurlijk is geen evangelie;
maar onze geachte lezers zien vóór hunne
eigene oogen dat er daar min of meer waar
heid in zit of waarheid kan zijn.
't Overige laten wij nu voor andere iief-
hebbers. C. T. Elv.
Een reusachtig Engelsch vliegtuig is te
Paoting-Fou, in het Hemelsch Rijk, ten
gronde te pletter gestuikt. De bemanning,
bestaande uit 17 Chineezen, heeft er het leven
bij ingeschoten.
Twee vliegtuigen van den luchtdienst
Parijs-Londen zijnopeengebotst en brandend
neergeploft. Er zijn 7 dooden.
De genaamde J. Baysang, van Dur-
lingsdorf (Opper-Rijn) heeft in een aanval
van krankzinnigheid zijne vrouw en zijn ze
ven kinderen, van drie tot elf jaar. oud, om
het leven gebracht. De moordenaar is ge
vlucht.
7
Ik naar Staan en mijn kennissen hier
naar Schoonvelde.
Maar menschen toch... dat is maar
een wildernisse. Te Staan ziet ge nog wat
brokkelingen van huizen... en eenige kotjes,
door de Duitschers gebouwd, maar Schoon
velde is maar eenige stukken muren meer...
En er rond een kerkhof... een wildernis... al
dompelingen, moore, bornputten, afgescho
ten boomen. En geen levende ziele!
Bah, we willen't toch een keer zien,
hernam Vereeke... We gaan er van eigen
niet blijven.,, maar de streeke trekt toch.
Hebt ge eten mee, want ginder vindt
ge niet met al
-Ja...
En waar gaat ge slapen. Ja, ge kunt
in een abri kruipen. Ik heb vergeten, wat
een bed is. We hebben geleefd als puiden...
n water en slijk... Een mensch kan veel
herden, hé? De wereld is algelijk zot... Een
weelderig leven kunnen hebben en dan vier
jaar millioenen menschen groote slooren
maken... En we mogen dan nog Ons Heere
bedanken, dat we er levend uitgekomen
zijn! Er zijn er vele gebleven ginder! Zoo,
zoo, ge trekt naar de streek. En te voet...
Ha, van eigen...
Maar kom eens mee! Ge hebt me zulk
goed nieuws gegeven dat ik ook wel wat
mag doen voor u... 'k Zal misschien eén
auto oppikken.
Dat ge ons dat kond! bezorgen 1 riep
Godelieve vol hoop uit.
Wel, 't kan lukken... We zullen aan de
Kortrijksche poort gaan staan... (Vervolgt.)