HET NOTARiEËL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD Nieuwsblad voor Pqjwrmg'heen Omstreken. Apotheek Frans Van de Plas D& bloem van bec Mjboseb Zondag 16" April 1922. 15 Centiemen. 19 Jaar. Nr 16. PABOHEN. Vlaamsche werking- Over familienamen. In 't Buitenland. In Stad fr. 6.50 In Belgie 8.00 Buitenland 13.00 Saascfi-Vaimeste, Eene inlassching VONNISSEN, Bencht aan de Geteisterden. Model Hoeden Met Verlof. Leest ca verspreidt "Dj PoperïngiisMar" ,;'"v «av v Aboaiiemenlprïjs per Jaar Uitgever O uickerlj, rapie .iatid 15, basJiuisstnuu., Postcheokrekening n' 15570 POPEEIHCEEBAAH «'S5MS voor Aankondigingen BERICHTEN, VERK00PMGEN, o.6o et" per regel. Herhaalde Inlassching. o.5o et" per regel. i 5o fr per ïegel. ROüvVBERICHTEN, 5 fr. voor 10 reg. Herhaald.: Annoncen prijzen op aanvraag Alle annoncen zijn vooraf te betalen en moeten voor den Vrijdaq noen inge zonden worden. Door hare heerlijke en aandoenlijke ceremonien der Goede Week, heeft onze Moeder der H. Kerk getracht onze harten te ontroeren, en ons tevens doen beseffen die onbegrensde liefde, welke al die vernederin gen en droefheden heeft willen verduren, Want Christus' lijden en dood waren niet noodig geweest, hadden wij geene schulden uit te boeten. Juist het aanschouwen der mensehelijke krankheid, de duizelingwek kende opstapeling der ontelbare schelmstuk ken die het inenschdoin zich te verwijten had, hebben van alle eeuwigheid Christus barmhartigheid doen kennen. Is het niet onder den indruk van dit nooit volprezen gevoel, dat Christus de zieken genas die Zijne hulp afsmeektendat Hij die menigvuldige zondaars vergaf, onder wie Maria-Magdalena, de pubiieke vrouw, ten eeuwigen dage het meest sprekende bewijs is? Men mag, zonder overdrijven, zeggen dat Christus eerst dan gelukkig was, wan neer Hij vergeven kon. Moesten de meeste parabels, welke de Meester zoo lief en aanlokkend wist voor te houden, niet vooral dienen oiri zijn medelij den en barmhartigheid te betuigen? De vader van den verloren zoon, de schaapherder op v zoek naar zfja,.,eenig verdwaald schaapje, zijOe'Tgeeu typische p'ersSnagendié'ofis leere-i moeten hoe schoon het is te vergeven en medelijdend te zijn? En welk antwoord kregen de leerlingen toen zij den Meester op zekeren dag vroegen: «Hoe dikwijls moeten wij 't kwaad, ons aan gedaan, kwijtschelden?» Verbaasd en tot hunne eigene schaamte, mochten zij hooren dat men altijd moet kunnen vergeten en vergeven. En is niet de Kerk, die goddelijke instel ling met hare sacramenten, de levende, ononderbroken voortzetting, door de eeuwen heenvan Christus' oneindige barmhartigheid en medelijdend gevoel? Wordt Paschen, het eerste en voornaamste kerkelijke feest, niet de groote dag van de vergiffenis en van de opbeuring der diep gevallen zielen? Is de Verrijzenis niet het zinnebeeld der herge boorte uit de zonde? «Gelijk Christus in het graf zijne doeken iiet, zoo moeten wij fh 't water van het Doopsel onze zonden achter laten». Wie aan Christus wil gelijken, moet kunnen vergeten en vergevenhij die er anders over denkt, schijnt nog verre van den weg van christene volmaaktheid te zijn Welnu, onze hedendaagsche samenleving die sedert den wapenstilstand zoo vrijwillig de heidensche zeden naaapt, heeft, als logisch gevolg, de onmeedoogendheid van 't heiden dom overgenomen. Men denkt nog enkel aan zijn eigen welzijn; aan 't lijden en de droef heid der anderen is men volkomen onver schillig, heel die heidensche boel heeft 't ikzuchtig instinct van 't menschdom meer en meer ontwikkeld. Die koude onverschilligheid voor de smar ten onzer broeders, dit afschuwelijk gevoel van wraak of die leelijke genotzucht in het ongeluk van den evenmensch, zijn zelfs in zekere christene familiekringen doorgedron gen. Zekere pers, door hare onverdraagzaam heid en hare lichtzinnige beschuldigingen, heeft ongelukkiglijk dien droevigen geeste toestand veroorzaakt. Ik begrijp geen christen mensch, die behagen schept in de straf of in 't lijden die zijn broeder oploopt of onderstaat, hoe plich- tig hij ook weze. De straf moet altijd een geneesmiddel blijven, eene beproeving om den verdwaalde tot betere gevoelens te lei den nooit mag zij een werktuig zijn der wraak, of dienen tot persoonlijke voldoening, omdat anderen anders denken dan wij. De straf, opgevat in eenen christen zin, is eene weldaad, die dikwijls noodig is tot het be houden der orde en het naleven van de groote wetten der rechtvaardigheid. Maar eens dat de plichtige rouw gevoelt; eens dat hij openhartig zijne dwaling bekent, en zelfs bewijzen zijner rechtzinnigheid levert, waarom zouden wij dan ook weigeren te vergeven, naar 't voorbeeld van den God delijken Meester? Is het dan niet droevig te moeten vaststel len dat zelfs katholieken morren, wanneer de wettige overheid kwijtschelding schenkt aan zekere gevangenen of andere personen die nog te boeten hadden? Laten wij toch nooit vergeten dat iedereen eens missen kan; de omstandigheden waarin wij ons bevinden en de gelegenheden waarin wij verkeeren, hebben niet zelden zulken grooten invloed op onze handelwijze. Zeide Christus niet tot de schriftgeleerden die de plichtige vrouw omringden: «Dat hij die nooit misdaan heeft, den eersten steen werpe». Hadden vele katholieken deze groote lessen niet uit het oog verloren, vele droevige toestanden en moeilijkheden waren reeds lang overwonnen, menige broedertwist ware nooit ontstaan, en de algemeene vrede en rust, die ons duurbaar Vaderland zoo drin gend noodig heeft, waren ongetwijfeld fel bevorderd geweest. De ware broederlijkheid 't logisch gevolg eener gezonde democratie,kenmerktzichdoor de volgende spreuk«Doe niet aan anderen wat gij niet wenscht dat u zeiven worde aan gedaan». J. Joris. De vijanden van ons Vlaamsche Volk zijn allen t'akkoord om te zeggen dat de Vla mingen nooit kontent zijn en dat ze nu niet meer moeten klagen, nu dat er toch in den laatsten tijd wetten zijn gestemd die de vol ledige gelijkheid vaststelt tusschen Walen en Vlamingen. Wij zullen aan de Vlaamschhaters en ver stokte Walen eens toonen, waar die gelijk beid is, en eens hooren wat ze zouden zeg gen moésten ze b,ehandeld_ worden als de VmfflfcgW'. Wij veronderstellen dat er in ons land vier Hoogescholen zouden zijn, die alle de Vlaamsche taal als voertaal zouden hebben die van Luik zou ook Vlaamsch zijn. De kinderen der Walen die in het Fransch zou den onderwezen zijn tot hun veertien jaar zouden dan verder in Vlaamsche middelbare scholen onderwezen worden en dan later naar de Vlaamsche Hoogeschool van Luik Doctoors, ingenieurs, advokaten, profes sors, zouden hunne studiën moeten volein den in de Vlaamsche taalhet gevolg zou zijn dat de Waalsche doctoors, die eene Vlaamsche Hoogeschool hadden gedaan hunne zieken niet zouden verstaan. Waal sche advokaten zouden voor hun volk niet pleiten, omdat het volk van Wallonië de Vlaamsche taal niet kent. Rechters zouden er komen in Wallonië die enkel Vlaamsch kenden, bestuurders der domeinen zouden er zijn die tot het volk zouden zeggen Ik versta u niet gij moet Vlaamsch spreken. De kinderen der Walen zouden in het leger gedrild en gestraft worden door offi eieren, die enkel Vlaamsch verstaan en spre ken. Volksvertegenwoordigers uit de Walen, die om een verhoor bij een minister gingen zouden als antwoord krijgen Ik versta geen Fransch, ik ken alleen Vlaamsch Wat zouden onze bastaardvlamingen of Walen doen als ze in de Kamer een minister moesten ondervragen die geen woord Fransch kende, wat zouden ze doen als ze Vlaamsche antwoorden kregen op hun Fran- sche brieven. Wat zouden ze in tal van deze gevallen doen Ze zouden het geen dag, geen uur dulden, en aan dién onuitstaanbaren toe stand verandering brengen met alle midde len, desnoods met geweld. Gij vlaamschhaters, bastaardvlamingen, en Walen, begrijpt ge nu den toestand waar onder het Vlaamsch land sedert 90 jaar ge bukt gaat? Begrijpt ge nu waarom de Vla mingen ongeduldig worden omdat de hemeltergende toestanden nog altijd in Vlaanderen bestaan Opvolgsr >aii S. VANDEN 6ÉRGHE, Berterplasts, 8, (Kleine Markt), - p o v ?-•: tt i is k. Mengelwerk van De Poperinghenaar 68 door A. HANS. Maar 't is te voet, hernam haar vader. En in dit jaargetijde. 't Is gelijk... ik wil zien, hoe 't ginder allemaal staat. Maar in haar hart was een ander ver langen... Misschien zou ze ginder nieuws hooren van haar man Leefde deze nog... Sedert zijn vertrek uit Schoonvelde had Godelieve niets meer van hem gehoord. Was zij nog geketend aan den onwaardi ge Of was ze weduwe Voor Godelieve was de ballingschap dub bel zwaar geweest. Die onzekerheid met al de droefheid over haar verloren geluk woog zoo zwaar... Boer Vereeke had met een kennis afge sproken den langen tocht te doen. Liever had hij Godelieve hier gelaten. 't Was ongunstig weer... een geheimzin nige ziekte waaide door Vlaanderen... Ginds zou men slecht gelogeerd zijn, veel ontbe ringen moeten trotseeren... En dan een vrouw mee... het was een last te ineer. Maar ja, als Godelieve wilde, kon de va der er zich niet tegen verzetten. Ze was een onafhankelijke, gehuwde vrouwe... Gehuwd De brave, eerlijke landman vermeed al Oorlogssch a de In de laatste zitting der Scheidsrechter lijke Kommissies werd de schade op lm Au- gusti 1914, als volgt vastgesteld voor de hiernavermelde geteisterden WA EST EN. We Pertry fr. 2588. Marquette Frère et Sceur 3275. Knockaert Emile 2078. Delforge Rosalie 1013. Quartier-Damas 4045. Bossemaere Jules 2890. Sieuw Menu Camille 2340. Muyllaert Narcisse 1181. Chieux Rerni 934. Lampierre Hélène 997. dien tijd over het huwelijk te spreken, al leden hij en zijn echtgenoote zeer met hun kind mee. Wel voorzien van levensmiddelen zette het drietal den volgenden morgen uit. Va der Vereeke, Godelieve en Victor Lansens, een boer van Staden. In het grauwe licht van den pas opkomen den dag zag het ook zoo wreed geschonden dorp er monsterachtig uit. Maar deze kinderen van West-Vlaanderen gingen naar een nog andere woestenij... Flink stapten ze voort over een heirbaan naar Mechelen. Halverwege aan 't oud ka- pelleke, gebouwdwaar de geloofsprediker van Mechelen Sint-Rambaut zijn ambts broedervan Lier Sint Gunnnarus ontmoette, knielden ze alle drie even neer om Gods ze gen op hun reize af te smeeken. Weldra zagen ze den zwaren toren van Mechelen die uit den grijzen ochtend verrees, hij, die de gansche streek beheerscfite, maar ook gestaard had over een slagveld waar zoovele jonge mannen 't kloeke, schoone leven lieten. In de stad poosden ze niet. De dagen wa ren kort, gingen als maar open en toe, en men inoest den tijd benuttigen. Toch hacklen ze veel kennissen in de Dij- lestad, die vol uitgeweken West-Vlamingen zat, allen hunkerend nu om terug te keeren naar huis... het huis, dat helaas voor de meesten niet meer bestond. Onze reisgenooten zouden over Dender- monde naar Gent trekken dan van Gent op Deinze, Thielt.Roeselare en zoo 't verwoeste gebied in. Despringer Jules Knockaert Henri Rille Elisa Bondue Anatole We Zoutaert-Billiet RENINGHELST. Deleu Isidore Baron Henri Cappoen Remi Carton Jules Vandooren Jéróme Verschaeve Sylvie Allacker Virginie Debruyne Jules Cornette Cyrille Dehaese Ainélie Depuydt Auguste Deiporte Victor Delva Henri Deman Remi Debaene Charles Lapere Aloïs Bruneel Jules. ST Jan. Bourdeau Félix BOES1NGHE. Verfaillie René LANGEMARCK. Noyëz Henri We Louis Durnortier-Odaert Verschaeve Auguste Vanhuyse Louis Devreker Auguste Verstraete Cyriile Milleville-Smagghe Auguste Masschelein-Duvivier Emile 656. 1543. 1788. 2670. 1956. 400. 1530. 2025. 1930. 1769. 3090. 1155. 2143. 1385. 5310. 2485. 12690. 2255. 1265. 1510. 2112. 3180. 4578. 3480 3020. 1180. 2945. 4905. 5695. 4715. 1880. 10677. Ik wil dit verslag niet eindigen zonder de aan dacht te vestigen op art. 8 der polis, waardoor de verzekerden verplicht zijn, op straf van nietig heid hunner verzekering, kennis te geven van alle verzwarende omstandigheden die zich in den loop der polis zouden voordoen, zooals eene berg plaats van petrol of spiritus die zich op minder dan vijftien nieters van de verzekerde goederen zou bevinden, of van een gebouw gedekt met strooi aanhechtig aan een gedekt met pannen. Verzekerden die verhuizen en bijgevolg de ge waarborgde voorwerpen en andere plaatsen over brengen dan in de polis vermeld, moeten de maatschappij daarvan kennis geven. De verzekerden, die verlangen, in geval van brand goed betaald te worden, moeten hunne po lissen nazien en de schattingen hunner goederen doen aan den prijs van den dag. Samenvatting van den Bilan 1921. ONTVANGSTEN. De Hooïdstaatskommissaris verzoekt de geteisterden die zich in zijne bureeien, of dezer der Staatskommissarissen begeven zich bij voorkeur te willen aanbieden morgens van 9 tot 12 ure, ten ware zij per brief geroepen zijn om 's namiddags te komen. De geteisterden zullen begrijpen dat die maatregel genomen is in hun eigen belang om de Heeren Staatskommissarissen meer tijd geven zal,om zich ten volle toe te wijden aan de heele afhandeling der dossieren. Esqueun. Overjas impenneables Sport costnuien HOEDEN OP MAAT OF GEREED. Veranderingen - - Herstellingen. BRUSSEL-MOORD, BouH Ad. Max, 50. Telefoon 129.2 Belangrijkste hoedenmakerij v. h. Land. Samenwerkende BrandverzekeringsiAaatschappij vars Poperinghs. Verslag over het dienstjaar 1921. Ik heb de eer u verslag te geven over het dienstjaar 1921. De zaken zijn in 1921 goed vooruitgegaan. De maatschappij neemt dus altijd meer en meer uit breiding. Ik heb in 1921 meer dan 500 nieuwe polissen en bijvoegsels moeten opmaken van 2460 tot 2975 Van premiën heb ik ontvangen 34934,54 fr. dat maakt met de 808,58 fr. overdracht van verleden jaar 35743,12 fr. alhoewel er dit jaar een afslag toegestaan werd van 1539,76 fr. Van intresten heb ik ontvangen 7301,60 fr. op het spaarboekje 131,05 f.van de Bank 263,40 f. van Staatsrenten 4018,20 fr. en van de Nationale Bank 2888,95 fr. Onze algemeene winsten beloopen dus tot de som van 43044,72 fr. Onze onkosten beloopen tot de som 17858,60 fr. daaronder begrepen de herverzekeringen, het commissieloon en de brandschade, die siechts 900 fr. bedraagt niettegenstaande wij vier branden hebben moeten betalen. Wij hebben dus voor 1921 eene zuivere winst van 25186,12 fr. Ons bewaringsfonds dat reeds 65.000 franken bedraagt zal nog eens merkelijk verhoogd worden. Aan de aandeelhouders zal een intrest toege staan worden van 5 °/0 en een dividende van 1 0. De premiën zullen in 1922 met 15 °/0 vermin derd worden zooals verleden jaar. Waar ze zouden overnachten, hoe veel afstand ze op een dag konden afleggen, over dit alles braken ze zich 't hoofd niet. Misschien konden ze eindekes meerijden met een wagen of een militaire auto. Mis schien ook reed hier en daar een tram. Ze konden geen berekeningen maken, alles lag nu overhoop, verward dooreen, ont wricht. We gaan op Gods genade, had Vereeke gezegd. Maar de stoere Vlaamsche wilskracht blonk in zijn oog. 't Begon te regenen... een motregen, die aanhield. Godelieve droeg moeders ouden kapmantel, een goede beschutting nu. Haar voeten staken in grove, maar dichte schoe nen. Zoo tjoolae ze daar, de eens zoo benijde mevrouw van de villa, de bloem van 't Vrij- bosch... Spottend scheen die naam haar nu toe te klinken. Zoo mijmerend ging ze voort. Het drietal was reeds lang uitgepraat. Het gebogen hoofd vooruit, het lichaam wat gebukt, zoo dompelden ze voort over den slijkerigen weg terwijl de druppels uit de boomen leekten, 't Was druk op de baan. Er waren vele reizigers... meest mannen en jongelingen, Westvlamingen vooral, een maand geieden bij den aftocht der Duit- schers meegedaan door den verslagen vijand, gekluisterd aan zijn leger... 't Waren de weerbaren, die men verder Oostwaarts had moeten loslaten... Ze keerden ook naar huis... velen onder mijnd, velen ziek... Hun gehoest klonk akelig op den weg... Van de aandeelhouders 100.000,00 Van het reservefonds 65.000,00 Van intresten 7.301,60 Van premiën 34.934,54 Overdracht van 1920 808,58 208.044,72 UITGAVEN. Aan waarden 157.988,82 Aan de spaarkas 2.011,18 Aan de bank. 5.000,00 "Verliés op waarden. 9.000,00 Algemeene onkosten 17.858,60 Slot van winst- en verliesrekening 16.186,12 208.044,72 WINST- EN VERLIESREKENING. Algemeene winsten 43.044,72 Aftrek der onkosten 26.858,60 Zuivere winsten 16.186,12 Te verdeelen als volgt Aan het bewaringsfonds 10.000,00 Aan de aandeelhouders 6.000,00 16.000,00 Blijft voor het volgende dienstjaar 186,12 De Schrijver, J. FOLCQUE, Yperstraat, nr 7. P o li tie k O ver zich t. M. IViissiaeri. M. Missiaen, socialistisch Volksvertegen woordiger van ons arrondissement heeft, tijdens (ie bespreking der achturenwet, door herhaalde onderbrekingen, aangedrongen op het toepassen dezer wet. Deze week heeft hij gesproken in de Ka mer. Hij spreekt in het Vlaamsch. Tijdens de bespreking over de nieuwe leening klaagt hij over sommige kooperatie- ven voor oorlogsschade waarin de verschil- lige politieke partijen niet vertegenwoordigd zijn. Hij bedoelt voornamelijk Roeselare. Hij klaagt ook dat de Staat met cenen in terest 51. h. te geven de kapitalisten bevoor- deeligt. ledereen is het met hem eens dat de koö- peratieven even als de tribunalen voor oor logsschade, die instellingen zijn om eenen nationalen nood te lenigen, volstrekt niet aan politiek mogen doen. Daardoor verstaan wij iemand om zijne politieke denkwijze 'tzij bevoordeeligen 'tzij benadeeligen.Maar het is toch ook zeker dat men eene instelling niet van partijdigheid mag beschuldigen uitsluitend omdat zij bestaat uit mannen van eene of van twee politieke partijen. Tijdens de bespreking over en woning nood verzoekt M. Missiaen de Ministers van Nijverheid en van Ekonomische zaken zich 't akkoord te stellen om den heropbouw der verwoeste gewesten te bespoedigen. Hij is ook van meening dat erin de verwoeste gewesten te veel prachtige huizen gebouwd worden. Met hetzelfde bedrag zou men driedubbel zooveel kunnen bouwen. Fransche inkomrechten. Onze nijverheid lijdt en de groote oorzaak ervan ligt in de overdreven inkomrechten, die de omringende landen leggen op onze waren. De Katholieke Waalsche Volksvertegen woordiger, M. de Géradon spreekt aldus over de fransche inkomrechten De tol rechten, door het Fransch Gouvernement op de Belgische waren geheven welke in Fran krijk worden ingevoerd, zijn zoodanig ver hoogd dat onze waren dikwijls voor den Franschman niet koopelijk zijn. Ze zijn buiten alle verhouding met de rechten geheven op de waren die uit Fran krijk in Belgie ingevoerd worden. Die onge lijke behandeling benadeeligt onze belangen en bedreigt sommige nijverheden in hun be staan. Op deze klacht, van dit Waalsch Kamerlid, antwoordt de Regeering dat het Weinigen spraken... 't Scheen een stoet van schimmen in den sluier van den grau wen regen... Kinderen waren achtergebleven, bezwe ren aan de griep in een schuur of school... gestorven ver van huis, maar toch met een laatste gedachte aan de geliefden Dendermonde lag daar met zijn jammer lijke wonden... 't Was vier uur toen Vereeke en zijn reisgenooten er aan kwamen... Willen we hier vernachten? vroeg Godelieve. Gij zijt moe, hé..., sprak haar vader medelijdend. O, 'k zou nog wel wat verder kunnen, maar 't zal rap avond zijn... En we moeten niet alleen rusten voor de vermoeinis van vandaag, maar ook tegen die van morgen.- De mannen besloten den raad te volgen. Na lang zoeken vonden ze een schuilplaats in een houten barak... Ze konden er slapen op wat stroo... Dendermonde zat al vier jaar vol bur gers, die moesten woekeren met de schame le plaatsruimte... Alen woonde tot in vinnige kelders toe. Den volgenden morgen ging het drietal verder. Ze hadden het geluk eindelijk een plaatsje op een tram te veroveren, die hen te Gent bracht, waar ze 's middags aan kwamen. Gent zag er somber uit. Veel schade was er niet, maar over de stad hing het waas van verwaarloozing, werkloosheid en armoede... Victoor Lansens, de Stadenaar, ontmoette hier een soldaat van zijn dorp. M'n ziele, dat is Gust, riep hij eens waarlijk zoo is en dat men een gematigder stelsel zal moeten zien te bekomen. In de cijfers, die de Regeering geeft, vin den wij het volgende Verleden jaar zijn er 14 t. h. MIN Bel gische waren NAAR FRANKRIJK gegaan en integendeel er zijn 49 t. h. MEER afge werkte Fransche waren GEKOMEN IN BELGIE dan het vorige jaar. Zoodus de Franschen koopen min bij ons en overrompelen ons met hunne waren. Moet men dan ver zoeken om te vinden waaraan onze nijverheid niet bloeit en hoe het komt dat onze fabrieken het werk moeten stil leggen Loonsvermindering. De arbeidersklasse wordt bedreigd met eene loonsvermindering. Dit komt voort uit de crisis waarin de nijverheid zich bevindt. Werpen wij eenen enkelen oogslag op deze uiterst moeilijke kwestie, de kwestie der loonen. Later komen wij er op terug. Belgie is op een keerpunt gekomen zijner ekonomische geschiedenis. Na den oorlog werd het eerste bedrijf gespeeld. Het was eene buitensporige uitbreiding der nijver heid met overdrevene winsten. De loonen der arbeiders werden verhoogd doch in gee nen deele evenredig met deze winsten. De verjiqpging-hield.gelijken trejd met de levens duurte. Doch nu doet zich een'tweede Te- drijf voor. De nijverheid bloeit zoo niet meer. De crisis is daar. Hoe hem verholpen? Sommigen zien ten onrechte alleen naar het loon van den arbeider en naar den ar beidsduur. Er komen nog andere oorzaken van de crisis. De grootste is de belastingen die de naburige landen heffen op onze waren om hunne eigene waren te beschermen. De marken die in de kelders der Nationale Bank sluimeren wegen fel op den ekonomischen toestand van ons land. Zal alles nu te verhelpen zijn met de loo nen der arbeiders te verminderen Voorze ker niet. Er dient hier rekening gehouden te wor den niet enkel met het bedrag van het loon maar ook met de koopkracht ervan. Daarin is er min gewonnen, er is ook min verteerd De handel en de nijverheid binnen ons land zouden er zeer door lijden. Volgens het christen stelsel, de arbeider geeft zijn werk, hij moet als loon ten minste zooveel trekken als er noodig is om hem en de zijnen te laten leven. Maar ligt de nijverheid stil, de werkman verdient ook niets. Daarom moet er eene zekere verstandhouding zijn tusschen pa troon en werkman. Er is eene toegeving noodig. Zij kan alleen komen door eene wederzijdsch vertrouwen dat zelf moet voortvloeien—uit eene vvederzijdsche recht zinnigheid. Heer Minister Moyersoen belooft te wer ken met eene kommissie waarin werkgevers en arbeiders in gelijk getal zitting zullen nemen en deze Ioonkwestie te onderzoeken. In geval van geschil zal hij zelf tusschen- koinen. Zoo zullen vele moeilijke gevallen kunnen geregeld worden. Op 7 April is Kamer en Senaat uiteenge gaan om hun Paaschverlof te nemen. De Kamer zal zijne werkzaamheden her nemen op 25 April en de Senaat op 9 Mei. Mr Butaye, hersteld zijnde van zijne ziekte, zal voorzeker na het Paaschverlof de zittingen ter kamer opnieuw kunnen bij wonen. Naar eene oplossing. Na het Paaschverlof zal de bespreking over de Vlaamsche Hoogeschool ter Kamer plaats hebben. Dat deze bespreking zeer belangrijk zal zijn blijkt reeds uit de moeite die van nu reeds gedaan wordt om tot eene overeenkomst te geraken. M. Poulet, gewezen Minister, zal als ver slaggever het voorstel Van Camwelaert verdedigen. Vier Vlaamsche Socialisten komen nu een nieuw wetsvoorstel in te dienen waarbij, benevens de Fransche hoogescholen van Gent en Luik, eene gansch nieuwe Vlaam sche Hoogeschool zou ingericht worden te Antwerpen. Wij zullen met veel belangstelling zien welke de houding onzer Volksvertegenwoor digers zal zijn. De eenige oplossing die de Vlamingen voldoening kan geven is Gent vervlaamscht. De begrootingen. "Sedert de herinrichting van den Senaat mag men daar nu ook de begrootingen be spreken en er veranderingen aan toebrengen. Zoo zagen wij in de laatste zittingen van Kamer en Senaat eenige begrootingen te berde komen. In de eene als in de andere vergadering komen sprekers af die een deuntje schuife len. Zij hebben al een zelfden zang, altijd maar vragen. Verbeteringen al hier, wat meer betalen al daar. En zoo zien wij de verschillige hoeken van het land, in den persoon van hunnen vertegenwoordiger, iets komen vragen. Maar de Minister schuifelen niet, zij kun nen zingen. En het is ook eeuwig en altijd 't zelfde liedje: Besparingen. En zoo komt het dat er bij de begroo tingen noch af, noch aan gedaan wordt. En ten slotte zijn de uitgaven voor 1922 eenige miljoenengrooter dan die voor 1921. Besparingen 1 Ook eene komedie. Guido. klaps, midden op de Stadsmarkt uit... en hij greep een landsverdediger bij de hand! Boer Lansens! riep deze, niet minder verrast. En ze schudden elkaar de hand. Waar zijn mijn ouders? vroeg de sol daat dadelijk. Te Mechelen En gezond? Ja... God zij geloofd... 't is heteerstenieuws na vier jaar! hernam Gust. Maar 't is zeker hé 't Is van eigen zeker! Je vader en moe der heb ik over vier dagen gesproken... en ze zijn wel van pas... Ze spraken van eigen over u... God zendt u op mijn weg... 'k Vertrek seffens naar Mechelen. 'k Heb wel geen verlof... maar 'k moete eerst mijn ouders zien! Niemand kan me hier houden... en na vier jaar miserie en al dat vechten van 't laatste offensief, heb ik dat wel verdiend! 'k Geloof het! Och, Heere, ge pakt een last van m'n harte... 't Is nu weer al geluk voor mijn oogen... Vader en Moeder gezond... Maar zeker verouderd? Bah, neen... En hebben ze te Mechelen gewoond. Sedert 1917... Arme dompelaars... Maar gij ook. Och, wij zijn jong... en een soldaat trekt zijn plan... en dat is al vergeten nu... maar vader en moeder gewend zoo rustig op hun koeplekje te leven en dan zoo rondtjo- len... Maar waar trekt gij op af? Meer dan den helft misschien der familie namen schijnen onuitlegbaar. Maar moest iemand diepgrondig genoeg geleerd zijn, en rekening houden van de taalveranderingen in den loop der tijden: 't wegvallen, 't bij voegen en 't verspringen van letters, 't ver wisselen van verwante letters zooals P met B, F mgt V, enz., .h slecht schrijven van namen voon|2fnffe op oen lïïank alleen, dan zouden wel de drie vierden onzer familiena men hunnen uitleg vinden. Een ding durven wij peizen't is dat al de toenamen, lijk al de voornamen, lijk al de namen der gemeenten hunne beteekenis hebben. Hier volgen nog eenige verklaringen: Al de moeilijke namen zooals Questroy, Le Quesnoy van daar Duquesnoy Bucquoy, Schaloigne (Seloignes), Deveze, Sansen (Sansan), Muyssen, Poes of Boes (S1 Boes), Lacaze (Tarn), Doine (Doingt- Somme), Flahaut (Flaux-Gard) Sniagghe (Souniah), De Weine (Ouenne-Deux-Sèvres), zijn dikwijls namen van gehuchten In Reninghelst bestaat erwel een Mille-of Meu- lecruysse. Andere zijn afgeleid van gemeenten alzoo Dassonneville of Dassonvilie en waarschijn lijk Thevelin. Sonneville is eene gemeente uit de Charente. Wie weet of de familie Sonneville nooit naar Duitschland, Zwitser land of Oostenrijk is geweken, b. v. ten tijde der Emigranten, of veel vroeger nog en daar het lidwoord «Das» heeft gekregen. De familie Velain (e) (Meuse) of Velennes (Somme) kan 't lidwoord «The» gekregen hebben in Engeland gelijk Marlere zijn «Van der» in Vlaanderen kreeg. Kan Faeghel geen Faeckel zijn (zie Fakel- kazern Antwerpen), Vervot, Vervoet en Foliebout, Volle- of Woliebout? Drom ligt in 't dep. Ain. Van daar, Van Drom of Dromme. Ook bestaat Dröme. Rommensisdegenitiefsvorm van Rommen of Rommaen en Beuns id. van Beun. (bak om visch levende te bewaren). Trioen in 't fr. trayon Hennaert kan geplaatst worden bij Bos- saert, Wallaert, Hallaert, Knockaert. Lasse (Maine-et-Loire) wierd verlatijnd Lassus. (Orlando Lassus). Michotte is waarschijnlijk een verklein woord van Michel lijk Chariot, Charlotte van Charles. Gonthier Gontier, Gantier (fr. chantier) om tonnen op te leggen. Rommel met klemtoon op rom bestaat ook. In sommige gewesten zegt men «Goebe» in 't fr. pot bourdonnant. Vgl. Ronimelaere. En wie zal er beweren dat Don-deyne geen lustige zanger was en Gruwier een geduchte persoon Ons schrijven natuurlijk is geen evangelie; maar onze geachte lezers zien vóór hunne eigene oogen dat er daar min of meer waar heid in zit of waarheid kan zijn. 't Overige laten wij nu voor andere iief- hebbers. C. T. Elv. Een reusachtig Engelsch vliegtuig is te Paoting-Fou, in het Hemelsch Rijk, ten gronde te pletter gestuikt. De bemanning, bestaande uit 17 Chineezen, heeft er het leven bij ingeschoten. Twee vliegtuigen van den luchtdienst Parijs-Londen zijnopeengebotst en brandend neergeploft. Er zijn 7 dooden. De genaamde J. Baysang, van Dur- lingsdorf (Opper-Rijn) heeft in een aanval van krankzinnigheid zijne vrouw en zijn ze ven kinderen, van drie tot elf jaar. oud, om het leven gebracht. De moordenaar is ge vlucht. 7 Ik naar Staan en mijn kennissen hier naar Schoonvelde. Maar menschen toch... dat is maar een wildernisse. Te Staan ziet ge nog wat brokkelingen van huizen... en eenige kotjes, door de Duitschers gebouwd, maar Schoon velde is maar eenige stukken muren meer... En er rond een kerkhof... een wildernis... al dompelingen, moore, bornputten, afgescho ten boomen. En geen levende ziele! Bah, we willen't toch een keer zien, hernam Vereeke... We gaan er van eigen niet blijven.,, maar de streeke trekt toch. Hebt ge eten mee, want ginder vindt ge niet met al -Ja... En waar gaat ge slapen. Ja, ge kunt in een abri kruipen. Ik heb vergeten, wat een bed is. We hebben geleefd als puiden... n water en slijk... Een mensch kan veel herden, hé? De wereld is algelijk zot... Een weelderig leven kunnen hebben en dan vier jaar millioenen menschen groote slooren maken... En we mogen dan nog Ons Heere bedanken, dat we er levend uitgekomen zijn! Er zijn er vele gebleven ginder! Zoo, zoo, ge trekt naar de streek. En te voet... Ha, van eigen... Maar kom eens mee! Ge hebt me zulk goed nieuws gegeven dat ik ook wel wat mag doen voor u... 'k Zal misschien eén auto oppikken. Dat ge ons dat kond! bezorgen 1 riep Godelieve vol hoop uit. Wel, 't kan lukken... We zullen aan de Kortrijksche poort gaan staan... (Vervolgt.)

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1922 | | pagina 1