HET NOTARIEËL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD Nieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken. Uiaandsrens BMnaari naar h Graven van den uier. {IET GEHEIJW HUWELIJK DE HOPPE. Cokes - Kolen - ftnthraeieten Apotheek Frans Van de Plas PrniiKlaie isiiiGGnsieiliiig mtiaRonderüjs Zondag 20» Augustus 1922. 15 Centiemen. 19e Jaar. Nr 34. Weeldetaks. Abonoementprijs In Stad fr. 6.50 In Belgie *e,rt 8.00 Buitenland 13.00 15, Gasthuisstraat, POPERINGHE Eeae Mssschicg VOHNISSER, ROUWBERICHTEN, AAN DE OUD-STRIJDERS De Daling van de SWark. Leest en verspreidt de Poperiugiienaar. Als een boef wordt Pater Stracke behandeid. A G DE COCK, Men schaamt zich Bericht aan de Hotelhouders. In 't Buitenland. per Jaar Uitgever SansenV anneste Drukkerij, Papierhandel, Postcheokrekaning nr 15570. POPEMNGEENAAR PitlJI BERIBHTEII. VERKOOPIRMN, o.6o ctn p&r regel. 2 inl. o.5o ctn 3 inl. o 46 otn 1 5o fr. per regel. 5 fr. voor 10 reg. Herhsalda ftnnoncen prijzja «p aanrraag Alle annoncbn zijn VOORAF TB BETALEN BN MOETEN VOOR DEN VWJDAU INGEZONDEN WORDBN. KLIINE BERICHTEN TSCiBN DIN VwjDAa NOEN. Op Zondag 27 Oogst doet het levende Vlaanderen zijne Bedevaart naar het doode Vlaanderen de Graven aan den Ijzer. Het Vlaanische Volk gaat zijne hulde neerleggen op de graven zijner martelaren; Het Vlaamsche Volk gaat in massa luisteren naar de stemmen die op 27 Oogst uit de graven zullen spreken. Ik zou dien dag als volgt willen aankon digen Op 27 Oogst zullen de dooden spreken op het kerkhof te Westvleteren. Alwie begeert die stemmen te hooren, hoeft enkel op dat kerkhof aanwezig te zijn Dat zou misschien wel ietwat op een Aprilvisch gelijken, nietwaar En toch is het niet zooveel bezijden de waarheid. En nog min bezijden de waarheid is het, dat wij niet genoeg luisteren naar de stemmen onzer dooden. De stemmen onzer dooden O 'k weet het, dat klinkt alzoo met een Romantische onduidelijkheid, voor alwie zich niet dieper in de zaak indenkten juist daarom wordt er niet genoeg naar geluisterd. En nochtans, onze soldatenkerkhoven spreken eene zóó duidelijke tale voor alwie maar verstaan wil. Daar liggen onze makkers. Zij die met ons, zijde aan zijde stonden ginds in de ijzervlakten gelijk wij, eenlijke dagen en bange nachten in de wijde lucht kijkend wanneer en van waar hun de dood zou toekomen. Voor hen is hij gekomen, de dood voor ons niet. Wij zijn de geheel gebleven schakels van den levenden keten die 4 jaar lang op den IJzerboord ter ver sperring van 's vijands geweld, gespannen bleefzij zijn de stukgesprongen maliën uit denzelfden keten weggevaagde punten uit dezelfde lijn gevallen soldaten uit hetzelfde leger. Wanneer het rustig was op 't front, hurkten zij met ons achter dezelfde borst weer,om in dezelfde Belgische gazetten even hunne zinnen te verscherpen en moed te scheppen met te lezen dat hun en ons sol daten, de taak was opgedragen, neen, veel schooner stond het gedrukt, dat hun en ons de groote eer te beurt viel, te mogen strijden voor recht en vrijheid en wereld vrede.Zij gestorvenen, evenals wij levenden, hebben dit gelezen zij evenals wij hebben dat gehoord uit den mond van gestemde oversten en zij, evenals wij, hebben dat geloofd en gegeven wat wij konden voor dat ideaal van vrijheid, recht en vrede. Zij en wij, wij hebben beiden edelmoedig het hoogste offer, ons jeugdig leven, op beide handen over de bloedvelden rondgedragen, wachtend tot het eens den nooit verzadigden dood zou believen dat offer te komen nemen. Het hunne werd genomen het onze niet. Doch wij beiden offerden voor dezelfde zaak vrijheid, recht en vrede. Zóó echt is de band die ons, overlevenden met hen, gestorvenen, vereenigde. En zulke eensge zindheid mag zelfs door den dood niet verbroken worden. Op 27 Oogst gaan wij dus onze eerbiedi ge hulde neerleggen op de graven van deze afgestorvene makkers. Zijn er die oordeelen dat dit huldebetoog misplaatst is, en dat onze gesneuvelden dit niet verdienen, dat zij thuisblijven Maar gij die oordeelt dat de gesneuvelden onze hulde wel waardig zijn, legt gij dan uwe loomheid voor een keer af,en gaat uwen plicht van vriendschap en genegenheid vervullen op het soldaten- kërkhof te Westvleteren. Daar zult gij de grafstemmen hooren die tot de ingetogen toeluisterende massa spreken «Wij liggen hier nu vier, vijf jaren in den grond we werden er in neer gelaten met den troost dat we gestorven waren voor 't recht, voor de vrijheidvoor den wereldvrede levende makkers, gij die uwe koppen nog boven de groene groeze draagt, kijkt even rond, en zegt ons, geschiedt er nu recht bij ons volk? Leeft ons volk nu vrij Zijn bloedgeur en poeierreuk nu weg uit de lucht En is 't nu vrede voor goed V Kijkt, levende mak kers, en zegt het ons opdat wij getroost worden in ons graf.» En droevig zal moeten ons antwoord over het kerkhof klinken. Doode makkers we kunnen u, helaas, dien troost nog niet gevenjde Vrijheidszonne zit nog hoog en omwolkt en ongenaakbaar en ze priemt, en nog al tergend, een bleek straaltje door de traliën van het celleven- stertje van Pater Stracke, die zijne liefde voor Vlaanderen moet uitboeten van Muiier die om zijn Vlaamsch werk kort zit van Borms die zijn krachtig leven ziet weg Mengelwerk van De Poperinghenaar 9 kwijnen 'van Debeuckelaere, onzen en uwen makker, o gesneuvelde broeders, die manmoedig de straf afwacht. Zóó is 't met de vrijheid gesteld. En 'tuur van het recht der kleine volkeren heeft over heel de wereld geslagen, uitgenomen in 't land waarin gij begraven ligt o gesneuvelde broeders. En de wereldvrede is nog niet bestendig ook de grondslag om er hem op te bouwen is nog niet eens gevonden en de waanwijzen zoeken hem nog steeds te gron den op drijfzand. Zóó, is 't hier boven de groene groeze, o gesneuvelde broeders En bitter zal dan het koor der gesneuvel den opgaan Levende makkers, die hier op onze graven terdt, zegt ons Hebt gij gedaan wat gij kondt om onzen dood vruchtbaar te maken Wij dierven sterven voor ons ideaalDurft gij er voor leven Durft gij leven voor vrijheid, recht en vrede? Durft gij er openbaar vooruit komen in uwe houding en uwe gesprekken Durft gij of zij t gij te loom en te laf? Wij wachten hier in onze kille graven. Hoelang nog Welk antwoordt brengt gij ons toekomend jaar Dat zal daar te hooren zijn voor iemand die zijn ziele wil openzetten voor edele indrukken. Dat is het treurspel dat op 27 Oogst gespeeld wordt op het Theater van Westvleterenkerkhof. Gij moet er zijn Oud- Strijders of gij verdient uwen naam niet meer. Vlaamsche Oud-Strjjder. Hulde tcati llenaat Derudder. Inschrijvingslijst Overgedragen fr. 20. Onbekend 1. Een student uit Westnieuwkerke 3. Uit eerbied voor onze gesneuvelden 3. Een oudstrijder 2. Alles voor Vlaanderen en Vlaanderen voor Christus 4. Jerome Suffis 5. Heil Debeuckelaere 3. Onbekend 3.50 Albert Baert 5. Vlaamsche Vrienden 20. Voor Debeuckelaere's vrijheid 2. Omdat ik Vlaming ben 1. Te zamen 72.50 ROMAN O neen, dat wil ik niet, riep hij. Ik be min u zoo innig, hoe zou ik u dan willen bedroeven Maar kunt ge mij niet uw ver trouwen schenken en mij zeggen wat u verdriet veroorzaakt Ik zou u dan een geheim moeten open baren, dat niet alleen het mijne is. Laat ons er dus over zwijgen. Ach, ik had nooit kunnen denken dat ik voor mijn geheele leven zoo ongelukkig zou worden. Voor uw geheele leven riep hij ver schrikt. Maar dat kan niet mogelijk zijn. Ge spreekt alsof ge geen hoop meer hebt. Dat is ook zoo, antwoordde zij zoo kalm haar dit mogelijk was. Maar laat ons van onderwerp veranderen. Ge zult mijn verdriet slechts vermeerderen, wanneer ge mij weder van liefde spreekt. Ik zal het niet meer doen, als het u be droeft. Doch hoor mij aan, juffrouw Hedwig! Er zijn menschen, van wien men zeggen kan dat zij de trouw van eenen hond bezitten. Ik ben een van die menschen. En indien ik nog zestig jaar mocht leven, zal ik geen andere beminnen als u. Nu blijft mij niets anders over als u te veriaten, maar ik zal u toch van tijd tot tijd hier komen bezoeken en niet rusten voordat ik uw wederliefde gewonnen heb. Ik hoop om uwentwil dat ge de pogin gen daartoe spoedig zuit moede worden, sprak zij zacht, want ge verdient een geluk kig lot. Wekelijksche aankomst van Engelsche wagens Kamions en nieuwe wielen 8 cm. breed, aan voordeelige prijzen bij MAR CEL S WAE LS, Proven. Wat voor schoone bosscben al Rijzen statig uit den hoogen Wat al dreven zonder tal Zie ik liggen vóór mijn oogen Zijn het lanen, rijk beplant Die een vorstenstad omringen Is 't een lusthof, een warand, Waar de zanggodinnen zingen Is 't een haven, gansch in 't groen Met zijn schepen, met zijn baken Want ik zie een legioen Masten, ladders, draden, staken. Hier en staat geen Vorstenhuis, Waar de praalzucht wordt aanbeden Hier en ruischt geen stadsgedruisch 't Volk houdt zich met min tevreden. Gij bewondert eenen grond, Waar er menig beekje kronkelt, Waar op ied'ren Vlaamschen mond Nog een vriend'lijk lachje monkelt. Gij zijt hier in 't welig dal Waar de hommeivelden prijken, En de knoopen duizendtal Ons lief Vlaanderland verrijken En van daar die hoven al, En die landen, en die dreven, En die staken zonder tal Met die draden hoog verheven. Lieve hoppe, eed'le vrucht, Met uw lange, taaie ranken. Statig klimt gij in de lucht Om den goeden Heer te danken Die u 't kostbaar leven schonk. Zie ge spreidt uw scheer wijd open En ge wiegt uw gouden knoopen Ja, gij zijt der velden pronk. Hooggeboren Boven 't koren Boven haver Geerst en klaver Zijt gij KONING in het groen, En de mensch zoo hoog verheven, Komt u hulde en achting geven Komt u dienen, komtu vöên. En verder, ging hij voort, zonder, naar het scheen, haar woorden gehoord tehebben, wil ik ook nietophouden ude innigste vriend schap te wijden. Ge zult mij toch wel willen toestaan dat ik uw vriend blijf O, gaarne, zeide zij en reikte hem de hand. Als ge ooit hulp of raad behoeft, wend u dan tot mij, en tot geen ander. Wilt ge dat doen Ja, mompelde zij op zoo treurigen toon, dat 'them door de ziel sneed. En na een poos gezwegen te hebben, vroeg zij, om aan 't gesprek eene anderewendingtegeven Wanneer denkt ge te vertrekken Nog heden avond, antwoordde hij.Zoo blijve het dan tusschen ons afgesproken. Als minnaar ben ik afgewezen, maar als vriend aangenomen. Ik mag dus aan u schrijven, hoop menigmaal iets van u te hooren, en ge veroorlooft mij, u nu en dan eens te bezoeken. Zij zag hem met een flauwenglimlach aan. De toon waarop hij sprak trof haar diep. Dit is een onvoordeelige overeenkomst voor u, sprak zij. Terwijl ge me alles wilt geven, kan ik u niets aanbieden. Ik heb er vooreerst vrede mede, gaf hij ten antwoord. Ik ben lang genoeg soldaat geweest, om den moed niet zoo spoedig te laten zakken. En om u gelukkig te zien, zou ik mijn eigen geluk kunnen opofferen. Hiermede eindigde deze gewichtige samen spraak. Baden gedroeg zichalseen moedig soldaat, die zijn leed fier wist te dragen en 't niet als een zwak schepsel aan iedereen liet blijken. Nu hij de zekerheid had, dat hij door langer te blijven zich-zelven en het geliefde meisje slechts onnoodige kwelling zou veroorzaken, wilde hij vooreerst haar nabijheid ontwijken. Majesteit hoppe te wapen te wapen Sluit uw gelederen duchtig ineen Boreas komt als in duivel herschapen, Woedende breekt hij u gauwe de leên. Voelt gij het nijpen van kluist'rende banden Voelt gij 't geweld van zijn ijzeren tanden Krak, krak! ge valt daar, zoo weerdig betreurd, Krak, krak! ge ligt daar, zoo vuil en besmeurd. Het stormen is over, De buien zijn heen, Wat ritselt in t' loover Is zefier alleen. Maar wat dreunend gerucht Wedergalmt door de lucht Wordt een bruiloft gevierd Door het volk dat zoo tiert 'k Hoore speelboek en zang 'k Hoore vreugd' en geklank En gelach en gefluit O wat vroolijk geluid 't Is de geestige drom, Die met vedel en trom Zijne dorpen verlaat En naar Poopringhe gaat Want de hop moet geplukt En de knops afgerukt Om in zakken gedaan, Naar de keete te gaan. En vandaar dat gerucht Dat weergalmt door de lucht Onze plukker verblijd, Gaat zoo geren een tijd Naar de Poopringsche streek Ja, voor menige week, Dat hij woning en stal Dat hij kermis en al Zoo verlaten voortaan Om naar 't hopland te gaan. Hoerah hoerah 't Is groote, groote feeste Sir' Hoppe trouwt Met gezellinne Geerste. En er wordt geboren Tot ons groot plezier Zoo menig tonneken Opperbeste bier Hoerah hoerah Nu, goede makkers, de tafel gezet, Nu, lieve vrienden, een glaasje gedronken, Hommel en Geerste ze geven verzet, Maar steeds op tijd en op mate geschonken. Eer we nu scheiden, nog één laatsten dronk Gode ter eere, die d'hommel ons schonk. C. T. Elverdinghe. De jongste ontzettende daling van de Mark slaat velen met verbazing. De gealli eerde landen zelf schijnen een oogenblik verslagen te zijn geweest. Deze plotselinge waardevermindering blijkt een der hoofdre denen te wezen waarom de Conferentie van London op touw is gezet geworden. Sedert lang reeds is die sluwe Duitsche politiek ontdekt geworden en aangeklaagd. Sedert den wapenstilstand immers tot heden kan de waarde der Mark uitgedrukt worden door eene dalende arithmetische progressie:, 40, 20, 10, 5 en 2, 5 centiemen. Ontelbare kenteekenen hebben deze waar deverminderingen laten voorzien. Een feit moest den laatsten twijfel verwijderen. Se dert ettelijke maanden begonnen de Duit sche uitvoerders, ingeiicht door de regeering of gewaarschuwd door de voorbeelden der grootnijveraars die et het fijne van wisten, vreemde geldwaarden te eischen van hunne buitenlansche kliënten als betaling der goe deren. Meer nog.Vreezend dat de vreemdelingen in Duitschland waren in 't ldein zouden ko men koopen welke zij in marken zouden be talen, vaardigde de Duitsche Regeering strenge maatregelen uit waarbij alle klein- verkoop aan vreemdelingen bij voorbaat diende geregeld of gewoonweg verboden. En de hooge intergeallieerde Commissie keurde deze dwangmaatregelen goed. Nijveraars en Regeering verstonden dus elkaar om te beletten dat de miljarden Mar ken, in den vreemde door speculatie opge stapeld, in Duitschland zouden terugkeeren. En ondertusschen drukte men marken dat het een aard had Tallooze speculanten kochten Marken.Zij stelden hun vertrouwen in het industrieele, werkzame en zuinige Duitschlanden hoopten een spoedige waardevermeerdering van de Mark. Heelemaal ongelijk hadden zij niet want ongetwijfeld zou de waarde van de Mark gestegen zijn zonder dit oneerlijk beleid der Duitsche Regeering. Waarschijnlijk zal men nooit het juiste cijfer kennen der miljarden marken door het Reichnaar den vreemde uitgevoerd, Marken die slechts de drukkosten waard waren en in flinke vreemde v/aarden werden Zijn plotselinge mededeeling dat hij ver trekken wilde, verwekte bij de familie Harders groote verwondering en droefheid. Wanneer komt ge terug? vroeg Leon- tine. Wat zou ik het prettig vinden dat gij altijd bij ons bleeft! Ik zal zoo vrij zijn van tijd tot tijd de gastvrijheid van dit huis in te roepen, ant woordde Baden. Leontine zag hem aan met dien schalk- schen en toch hartelijken blik, die zoo onweerstaanbaar is. Hedwig is onvriendelijk tegen u ge weest, zeide zij, ik kan het u aanzien. Hedwig is een engel, sprak hij rustig en kalm, ik zal haar tot mijn laatsten ademtocht liefhebben. Indien ge, als ik vertrokken ben, bij haar een goed woord voor mij kunt spreken, zult ge het waarschijnlijk willen doen. O, ja, gewis, gaf zij haastig ten ant woord. Ik kan maar niet begrijpen waarom Hedwig niet veel van u zou houden, dat ik met u hierover spreek, maar ik moet ronduit verklaren dat 't mijn meening is dat 't een geluk voor Hedwig zou zijn, met u vereenigd te worden. Ik geloof dat ge de voorbeeldig- ste man van de wereld zoudt zijn. Baden moest lachen om die naïveteit en openhartigheid. Gij zijt als de zon die ons beschijnt en overal vreugde zou willen verspreiden, zeide hij. 't Is wel vriendelijk van u, mevrouw, dat ge zoo'n goede meening van mij hebt. Ik zou wel willen dat ge Hedwig in die mee ning kondt doen deeleii. Dat zal ik doen, verzekerde Leontine. 't Kwam haar voor als iets 't welk aan geen twijfel onderhevig was, dat haar vriendin Omgezet. Ten' slotte begonnen de speculan ten de hinderlaag gewaar te worden. Daar zij met hun Duitsch geld in Duitschland zelf niets meer konden koopen aarzelden zij geenszins het met verlies om 't even waar aan den man te brengen. En ondertusschen drukte het Reichmaar altijd voort... Toen begon de schrikbarende daling. Ziehier de voordeelen voor Duitschland door die daling teweeggebrachtzij bevoor- deéligtzijn uitvoer en stelt de Duitschers in staat zich solide waarden in den vreemde aan te schaffen zij doet gelooven aan zijn armoede en zijn onvermogen om zijn schul den te betalen met de vreemde brandkasten jnet marken te vullen heeft het van al de lieden die in het bezit zijn van zijn geld, bondgenooten gemaakt die rechtstreeks be lang hebben bij zijn heropleving. Per slot van rekening zal het er wellicht in slagen zijn schuld aanzienlijk te zien ver minderen. Wee dan de financiers die een aanzienlij ke Markenvoorraad zullen hebben opge daan Door hoevelen zouden zij dan be klaagd worden Gent, 8 Augustus. Maandag, 7 dezer, vroeg in den ochtend, werd aan pater Stracke officieel bekend ge maakt, dat zijn beroep tegen de uitspraak van het Gentsche hof van assisen was afge wezen door het verbrekingshof te Brussel, en dat diensvolgens het regiem der gevan genis met zijn onverbiddelijke strengheid op hem zou worden toegepast. Pater Stracke, die wegens activisme was aangeklaagd, werd, zooals men weet, tot verrassing van alle rechtskundigen wegens hoogverraad veroordeeld. Hij wordt dan niet als een politieke gevangene, maar als een boef behandeld. Maandagochtend werden, als gold het een dief of moordenaar, zijn vingerafdrukken en een foto opgenomen. Zijn briefwisseling wordt tot niets gebracht; dagbladen worden hem niet meer gegeven, en daar hij onge huwd is en ziin ouders overleden zijn, mag hij absoluut geen bezoek meer ontvangen. L'Etöile beige zal dus niet meer hoeven te klagen over de lange rijen jonge Jezuïeten, die naar de gevangenis der Nieuwe Wande ling onderrichtingen gaan halen voor den strijd tegen België. Alie verzachtingen, welke pater Stracke .genoot, worden ingetrokken, ook de vergun ning om Mis te lezen. De priesters, die door deDuitschersgevangen werden gezet, moch ten troost en kracht zoeken uit het H. Misof fer: voor protestanten sprak dat vanzelf; doch in het katholieke België gaat het anders. Als de gevangene de een of de andere dier verzachtingen wenscht te genieten, moet hij een met redenen omkleed verzoek indienen. Pater Stracke heeft echter den Brusselschen heeren het genot niet verschaft een Vlaam schen priester aan hun voeten te zien kruipen en heeft slechts gevraagd om de H. Mis te mogen lezen. Een regiem uitgevonden om ruwe naturen van booswichten te bedwingen, is doodend voor fijn aangelegde zielen, en reeds meer dan een politieke gevangene werd naar ziel en lichaam gebroken door een veel zachtere behandeling. Wij echter, die pater Stracke's karaktersterkte kennen, zijn overtuigd dat hij, die reeds zooveel geleden heeft, ook deze harde beproeving te boven zal komen. Moge hij intussclten, naast het gebed, ook eenigen troost vinden in den stillen eerbied waarmede het personeel der gevangenis een zoo edelen gevangene omringt, en in de verzekering, dat het Vlaamsche volk hem meer hoogacht en bemint, naarmate hij meer lijdt voor Arm Vlaanderen. Postcheckrekening Nr 87043 Telefoon Nr77. Vooraleer uwe aankoopen te doen van Inlandsche, Fransche, Engelsche of Saar- kolen, vraagt prijzen en voorwaarden aan de firma 92-94, Ardoyesteenweg, R0USSELARE. GROOTKLEIN. Voordeelige Prijzen. -- Trouwe Bediening. den schoonen, gemoedelijken en talentvollen jongeling moest liefhebben. Zijn vroolijk humeur en openhartigheid beviel haar der mate, en zij was overtuigd dat hij haar nicht ten hoogste zou gelukkig maken. Met een vriendelijken lach voor allen op 't gelaat en grievend leed in 't hart vertrok Baden. Hedwig bespeurde dat na zijn afreis een donkere wolk van Bertrams voorhoofd ver dween, want inderdaad had deze een te feilen ijverzucht tegen Hedwigs vereerder opgevat, daar Baden in zijn doen en laten vrij, en hij-zelf een gebonden man was. VIII. Lieden die door menigvuldige ongevallen of groote ongelukken getroffen worden, ge looven gewoonlijk dat zij niet in staat zullen zijn een nieuwen slag te verduren. Eiken dag vreezen zij onder het gewicht hunner smart te zullen bezwijken en evenwel vatten zij telkens weer moed, om den strijd voort te zetten. Ja, er zijn menschen, die hun leven lang met onheil op onheil te kampen hebben, en toch bezwijken zij niet. Men sterft niet zoo licht van verdrjet. Dit zouden ook Hed wig en Bertram ondervinden- 't Scheen hun onmogelijk toe dat zij liet pijnlijke van hun toestand zouden kunnen verdragen, en niet te min gingen weken na weken voorbij zon der de minste verandering in hun lot. Zij droegen het zonder te vertwijfelen of te be zwijken ja, nog zwaarder slag zou hen treffen. De herfst bracht reeds vroeg koud en nat weder, en daar dit op Leontines nog altijd zwakke gezondheid een nadeeligen invloed zou kunnen hebben, raadde de huisdokter Bejaarde menschen spreken dikwijls over dien goeden ouden tijd. Of de tijden nu zóó veranderd zijn tegen vroeger? Ik weet niet, maar 't is zeker, dat er vele goede gewoon ten verzwakken. Onder andere, en voornamelijk: Het H. Kruisteeken Voor jaren, zoowel in onze steden als op den buiten, zou men nooit gaan eten, wer ken of slapen, zonder het H. Kruisteeken te maken. En vele kinderen kwamen 's avonds, vooraleer zich ter ruste te begeven, den ze gen hunner ouders afsmeken, die hunne kleinen dan omhelsden, en hun een kruisje gaven. Men was er fier op, zich Christen te toonen. Maar nu helaas Het maal wordt genut, zonder Hem te be danken die er de gever van isen men sluimert in, zonder zijne nachtrust aan God op te offeren, door een Kruisteeken... Als men thuis alzoo handeldt, moet men zeker niets beters verwachten als men bij anderen wordt ten eten genoodigd, of als men zich in een spijshuis gaat verzadigen. Toch treft men er somtijds aan die het wel zouden willen doen, maar bij vreemden hunne gewoonte niet durven trouwteblijven. En dit is zelfs onder de anders goede Chris tenen... En, wellicht,moest eende wilskracht hebben het goede voorbeeld te geven, zou den velen hem navolgen. Maar men schaamt zich, voor zijne mede- menschen. Men schaamt zich, te toonen dat men die naar is van Hem, die op het Kruis, voor ons zijn leven gaf Van Hem, die driemaal gevallen is, onder zijn zwaren, doch zoeten last! Men is beschaamd zich te teekenen met het Kruis, dat door Jesus' H. Bloed gedrenkt, en met zijn goddelijk Lichaam beladen was! Men schaamt zich... voor de opperste eer, waarop men zich beroemen kan, de eer Christen te zijn Ongelooflijk! En toch Onze jongens hebben moedig gestreden voorliet behoud van ons dierbaar Vaderland, alzoo toonende dat ze Belg waren. Zij beroemden er zich op! En toch, wat is die eer, vergeleken bij de eer Christen te zijn Vooruit dan, ChristenenUwen man ge staan voor de opperste zaak 1 Overal en al tijd, getoond dat ge Jezus' onderdanen zijt door het teeken... van het H. Kruis!!!... Noëly. de frontstreek zoo bouwde onze bèroeps- sehool van Poperinghe 29 woningen te Zil- lebeke, 3 te Vlamertinghe,2 te Zuidschote, 3 te Yper,2 te Kemmel, 3 te Nieuwkerke, 2 te Dranouter, 2 te Lecre, 2 te PloegsT*rt, enz. Thans maken de leerlingen der dagschool veel schijnwerk voor den heropbouw van hui zen te Dranoutre, Reninghelst en Vlamer- tinghe. Verschillende goed afgewerkte stukken raamwerk, deuren, enz. stonden te toon te Brugge benevens teekeningen, kleine stuk ken houtbewerkingen, en nette lichtbeelden van de huizen die de beroepsschool opbouw de.Evenals andere verdienstelijke beroeps- scholen heeft de Vrije Beroepsschool van Poperinghe een eerediploma voor hare be langwekkende deelneming aan de tentoon stelling bekomen. Onze beste gelukwenschen aan de vlijtige leergasten, en aan de verdienstelijke leeraars. Opvolger van S. VANDEN ÖERGHE, Bertenpla&ts, 8, (Kleine Markt), - F O P E K N II E. ic SSriigg© 5-SIS AisguMtuM. Prachtig was de tentoonstelling welke de Provinciale bond der vakscholen te Brugge ingericht heeft. Ons West-Vlaamsch vakon derwijs in zijn verschillige vakken laten zien, dat was het doel dezer grootsche ©pvatting teekeningen en afgewerkte stukken van hout bewerking, scheepsbouw, metaalbewerking, meubel- en beeldhouwwerk, huisschilderen behangen en garnieren, spin- en weefkunst knippen en naaien, schoenmaken, druk- en zetwerk, boekhouden en snelschrift. Het grootste deel van de vakscholen, uit West-Vlaanderen hebben aan die tentoon stelling deelgenomen :Aertrijcke, Blanken- berghe, Brugge, Coxyde, Ghistel, Heyst, Iseghem, Kortrijk, Mouskroen, Oostende, Oostduinkerke, Oudenburg, Poperinghe, Rousselare, Waereghem, Wynghene, Yper. Immers de beroepsscholen. behooren stap voor stap de ontwikkeling van nijverheid en ambachten te volgen. Enkel teekenonderwijs zooals vroeger is niet meer voldoende om een goed onderlegd ambachtsman te worden, moet men ook opgeleid worden in de werk tuigkunde, de bedrijfsleer de reken- en meet kunde, en vooral in de praktijk van het ambacht. Naast de voorname beroepsscholen van Brugge, Rousselaere, Oostende, Kortrijk heeft de Beroepsschool van Poperinghe het ook aangedurfd hare inrichting en hare werk zaamheden te laten zien te Brugge. Drie jaar geleden werd die school hier vooral als be roepsavondschool gesticht, met een bijge voegd leerwerkhuis voor bouwnijverheid. Inhetderde jaar van haar bestaan telde zij reeds 81 ingeschreven leerlingen voor de avondleergangen.Intusschen had de bestuur der E. H. De Jaegher door zijn leerwerkhuis een Iandelijken bouwdienst ingericht om te helpen tot de herstelling van den landbouw in aan, dat zij de wintermaanden in een zachter klimaat zou doorbrengen. Het jonge paar moest een huwelijks reisje gaan maken, meende de altijd opge ruimde dokter, die niet het minst vermoeden had dat in deze echtvereeniging de liefde slechts van één kant kwam. Mevrouw Harders vond dit denkbeeld uit muntend. 't Had haar reeds verwonderd dat Seewald zelf nog niet op die gedachte was gekomen, 't Was nu een goede gelegenheid, om er met haar schoonzoon over te spreken, en zij ging hem dadelijk opzoeken. Ik heb u een aangename tijding mede te deelen, lieve Bertram, begon zij. De dok ter acht het raadzaam dat gij met Leontine een huwelijksreisje gaat maken. Hij meent dat het verblijf van eenige maanden in een zuidelijker klimaat voor de nog zwakke ge zondheid van Leontine heilzaam zal zijn. Wat dunkt u daarvan? Bertram kon niet dadelijk antwoorden en zag zijn schoonmoeder zoo verward en ver legen aan, dat zij zich ongerust begon te gevoelen. Zal ik haar nu bekennen, vroeg hij zich-zelven af, dat ik haar dochter niet bemin en nimmer beminnen kan, en dat ik dus ongaarne met haar een huwelijksreis zou maken? Zal ik haar rondborstig zeggen dat ik, hoewel te vergeefs, reeds beproefd heb, mij van de mij knellende huwelijksbanden te bevrijden? Neen, hij kon het niet over zich verkrijgen, moeder en dochter zoo zwaar te grieven. Hij had den moed niet, de goede, minzame vrouw in 't gelaat te zien en haar tegelijk zulke harde woorden te zeggen, want hij besefte dat hij de goede vrouw, die haar dochter zoo innig liefhad, voor haar gansohe Van 15 Mei 11. af zijn, krachtens artikel 38, 1, der wet van 28 Augustus JÖ21, de sommen betaald uit hoofde van consumptiën en verblijf in hotels, spijshuizen, enz. onder worpen aan een zegelrecht op de kwijtbrie ven van 5 t. h. wanneer het bedrag der uitgave overschrijdt a) 10 frank per eetmaal en per persoon b) 15 frank per dag en per persoon voor huur van kamer of vertrek c) 30 frank per persoon en per dag ver blijf. Het uitreiken van eene kwijtbrief is ver plichtend en elke overtreding wordt met eene boete van 500 fr. gestraft. Eene onlangs gestemde wet heeft de mid delen waarover de fiscus beschikt om het ontduiken der taks te beteugelen in hooge mate versterktzij zal eerlangs in werking treden met de koninklijke besluiten die ze aanvullen. De nieuwe bepalingen zullen het mogelijk maken het ontduiken niet enkel in de toe komst maar ook in het verleden te keer te gaan. Het Departement van Financiën heeft zoo juist aan het personeel der registratie voor geschreven een algemeen toezicht uit te oefenen in al de inrichtingen waar de cliën- teeie ter plaatse verbruikt. Toen de sneltrein uit Busigny, Maan dag avond in de Noordstatie, te Paris, bin nenstroomde, kon de machinist niet in tijds remmen de trein botste met geweld tegen de buffels, die omvergeworpen werden. Een dertigtal reizigers, die reeds recht stonden, gereed om af te stappen werden tegen de rijtuigen geslingerd. De meesten hunner werden aan het aangezicht gekneusd. Een der reizigers, M. Eugeen Verlaert, van Yper, werd het neusbeen gekloven en moest in het hospitaal opgenomen worden. Een officieel bericht deelt mede dat de Duitsche regeering den 15 Augustus een som van 500,000 pond sterling ter beschik king gesteld heelt van de Fransche en Brit- sche Vergoedingbureelen. De nota voegt er bij dat die 500,000 pond sterling, welke gelijk staan met 10 miilioen mark-goud, voor Duitschland een waarde vertegen woordigen van 2 milliard 400 miilioen mark papier. In het Fransch dorpje S'-Sauveur, ra het departement der hooge Alpen, is er een schrikkelijk ongeluk gebeurd. De echtge- noote Denis Chauvet zat met haar kindje, twee ma^nd oud, op den schoot voor den open haard. Opeens viel de vrouw van den stoel in den haard. Moeder en kind werden levend verkoold. De twee gebroeders Deroite, IS en 13 jaar oud, wonende te Merville bij Rijssel, waren bezig eene loods met pannen te dek ken. Zij raakten ongelukkiglijk een elektrie- ken draad aan, die zeer straf geladen was, en beide knapen werden door de geweldige strooming doodgebliksemd. leven diep rampzalig zou maken. Hij wilde liever zelf lijden dan de geen kwaad vermoe dende zoo felle smart veroorzaken.LT Ik wil gaarne toestemmen in alles wat ge voor Leontine goed en heilzaam acht, sprak hij. Welk oord zoudt ge voor het beste houden Ik geloof dat 't Zuiden van Frankrijk het heilzaamst zal zijn, antwoordde zij.Haar schroomvalligheid was eensklaps geweken, en blijmoedig reikte zij Bertram de hand. Wat zijt ge toch goed voor ons, Bertram 1 Hoe zal ik er u ooit genoeg voor kunnen danken? Ik zou gaarne met u gaan, voegde zij lachend er bij, maar ik weet bij onder vinding dat jonggehuwden 't liefst alleen reizen. Mocht ge echter een reisgezellin ver langen, dan zal Hedwig zeker gaarne van de partij willen zijn. Bertram ontroerde hevig; 't was of de wond zijns harten nog verder werd open gereten, Neen, antwoordde hij kortaf. Hedwig moet thuis blijven en voor u zorgen. De vastbesloten toon waarop hij sprak beviel mevrouw Harders; zij maakte er uit op dat hij 't liefst met zijn vrouw alleen wil de zijn. Ge kunt doen zooals ge wilt zeide zij. Ik zal nu maar dadelijk aan het inpakken be ginnen. Ge hebt me heden recht gelukkig gemaakt, lieve Bertram, want ik zie uit alle* hoezeer ge mijn dochter bemint. Mevrouw Harders trachtte zich-zelve wijs te maken dat alles geheel naar haar zin ging, maar zij zou toch wel gewild hebben dat Bertram zijn liefde iets duidelijker had doe» blijken. Zij ging naar Hedwig, die in allee haar reshterhand was. (Vervelg t.)

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1922 | | pagina 1