HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
Nieuwsblad voor Popermghe en Omstreken.
ApotJieek Frans Van de Plas
Gokes- Kolen - Antbraeieten
Zondag 3" September 1922.
15 Centiemen.
19' Jaar. Nr 36-
HET GEHEQH HUWELIJK
Plukken en drogen der Hop.
Derde aioemeene Bedevaart
De Beuckelaere vrij
In 't Buitenland.
Aboanementprijs
In Stad fr. 6.50
In Belgie 8.00
Buitenland 13.00
Saasea-Vaniieste. j
15,Gasthuiss raat. i
Pü EHINGML I
BERICHTEN,
VEPiROOPiKGEN,
Eene ialassching
V0H&ISSEII,
RQUWBERICHTEN,
Hoopvolle verschijnselen?
A. G DE COCK,
naar de Yzergraven.
Oorlogssch a de
Politiek O ver zich t.
Erge toestand in Europa.
Voor de oorlogsinvaliedan.
Amnestie.
Het Ylaamsch tooneel.
Valsche geldstukken.
Het masker afgerukt.
Onze Bankbiljettenmoien.
Belgie en de Petrooikwestie.
Nieuwe baukbrievan van 1000 frank.
per Jaar
U i'gever
Oitikkerij.
ap>«=nhar»ri r>l,
,1
Postcheokreksning
nr 15570
POPKRINGHENAAR
0.60 ct» per regel.
2 inl o 5o ctn
3 inl. 0.45 ct°
i 5o fr. per regel.
5 fr. voor 10 reg.
Herhaalde Annoncen
prijztm op aanvraag.
Alle annoncen zijn
vooraf te betalen
en moeten voor den
Vrijdag ingezonden
worden. KlBINE
berichten tbgen
den Vrijdag noen.
Het menschdom heeft zijn oorlogsroes
nog niet teenenmaal uitgeslapen, en woelt
en raaskalt, nog altoos ten prooi aan de
redelooze logiek der droomen. Er zijn nog
steeds oneindig meer menschen dan vóór
den oorlog die vinden dat ze benadeeld en
verongelijkt en miskent worden, die beroep
doen op wraak, op geweld en wreedheid.
Wij mogen het deze lieden niet kwalijk ne
men. Wij zijn nog niet zoo teenemaal ontko
men aan de wildheid van onzen oorsprong,
aan de droevige overleveringen van het
voorgeslacht, aan die erfenis van ruwheid,
bloeddorst en wreedheid, die de grondsla
gen daarstelden van 't vóórvaderlijk ge
moed. 't Was heel onmogelijk dat meer dan
vier jaar moorden en branden, deze bodern-
looze zucht van heele volkeren naar de ver
nietiging van andere volkeren, dat gestort
bloed bij volle beken, die opgeofferde en
gestolen levens bij vele millioenen, geene
opzweeping zou voor gevolg hebben, den
opbloei niet zoo begunstigen van de minst
waardige gevoelens in den mensch. Die
krijg, het was eene gestadige aanpreking,
eene ophemeling van geweld. Het geweld
zetelde op den troon, was de Godheid zelf,
en het recht volgde het slavelijk, vernederd
en beschaamd aan zijnen zegewagen ge
klonken.
En toch komt er eene kentering in den
toestand, die licht en rede laat vermoeden.
De menschen schijnen een spoor te willen
volgen, dat naar de ontdekking van hun
vijand leidt. Zij schijnen eindelijk te ver
moeden, wie die vijand is, die Antichrist,
die vernietiger van alle menschelijkheid,
van alle rede, van alle rechtzijne gruwe
lijke Majesteit de Oorlog. Hij verliest eiken
dag iets van zijn afgoddelijkheid, van zijn
taboutisme. Men durft hem reeds bezien,
en schrikt niet meer voor zijn aanschijn, ge
lijk gisteren nog de onderdanen van den
Chineeschen keizer, die wisten dat er dood
straf stond op den ontwijdenden blijk dien
een onderdaan op den Monarch van het
Hemelsche-Rijk dorst staan.
Men gelooft niet meer in de bestendigheid
van den oorlog, anders zou men er zooveel
maatregelen niet tegen nemen. Duitschers
zijn naar Frankrijk gegaan, Franschen zijn
naar Duitschland getogen, die saSm hout
hebben gesprokkeld om eene vredebrug te
timmeren, die wellicht den stroom van haat
overbogen kan, welke sinds eeuwen tus-
schen die twee landen stroomt.
En in twee-honderd-vijftig steden van
Duitschland, ja, in 't vernederd Weenen
zelve, bij de schoone aan den Danau, die
men heeft uitgekleed en daar laat zitten in
hare vernederende naaktheid, stijgen vloe
ken tegen den oorlog, geen eeden van wraak,
geen beroep op herkansen.
Het is de eerste maal dat de wereld zoo
iets te zien krijgtde overwonneling die
zijne wraak overwint en zijne schade
en zijne schande en afkondigtlaat voor
taan de oorlog onze gezamelijke vijand
zijn.
Comedie
't KanAl die menschen hadden elkaar
't woord gegeven, de Franschen die naar
Berlijn togen om de Duitschers, de Duit
schers en de Oostenrijkers, om de Fran
schen een rad voor de oogen te doen
draaien.
Maar bekent toch dat de camouflage
daar heur meesterstuk heeft voortge
bracht.
Maar zou dat nu toch zoo een uitzonder
lijk wonder zijn indien de haat van dat
volk, voor den oorlog, rechtzinnig was Is
hij zoo bijzonder weldoende, die oorlog, zoo
sympathiek
En waarin ligt zijne onoverwinnelijkheid?
Iedereen zweert bij de bestendigheid van
den oorlog. Lieve Heer nochtans, stond op
de hand der vreedzamen, aangezien Hij
Petrus zijn zwaard deed bergen en geene
enkele maal in al zijne predicatiën den
mensch ontslagen heeft van 't betrachten
des vredes.
't Kan een hersenschim zijn, te gelooven
in 't einde van het proces met den sabel
te hoopen op een Wereldgerecht, waarbij de
beul niet meer tevens oordeelen moet en
halsrechten met zijn zwaard. Maar is het
soms geene zonde voor God, niet te gedoo-
gen dat er aan de eeuwigheid van den mo
dernen Moloch, den oorlog, getornd worde,
te begekken en te bespotten, degenen die
niet knielen voor 't geweld? Te verachten,
zij die durven verhopen dat God medelijden
zal hebben met het menschenkind, wiens
moeder niet meer weten mag, waar men het
in den grond stopte
Mengelwerk van «De Poperinohenaar» 11
ROMAN
Nog lang liep Bertram in hevige gemoeds
beweging in den tuin op en neder menig
maal kwam de gedachte bij hem opdat het
kleingeestig en onmanlijk van hem was, zijn
eigen geluk en dat van Hedwig voor een
ander op te offeren, maar eindelijk werd hij
rustiger. De edele houding en onderwerping
van Hedwig waren hem tot een voorbeeld
ook hij wilde geduldig en gelaten zijn.
Eerst Iaat in den nacht ging hij naar zijn
kamer.
Hij noch Hedwig hadden er 't minste ver
moeden van, dat zij bij hun nachtelijk
afscheid een stillen toeschouwer hadden
gehad.
IX.
Met de meest verschillende gewaar
wordingen stonden op den dag van het
vertrek der jonggehuwden de huisgenooten
van den heer Harders op. Na den nacht
rusteloos en in droef gepeins te hebben
doorgebracht, had Hedwig ten laatste zoo
veel zelfbeheersching verkregen, dat zij zich
kalm en bedaard kon voordoen. Bertram
was stil en in zich zeiven gekeerd. Op zijn
gelaat was geen spoor te ontdekken van den
feilen strijd, dien hij in zijn boezem gestre
den had. Leontine had gerust geslapen. De
gedachte dat zij een teerbeminde echtgenoot
had, en dat deze haar even innig beminde,
had haar in haar droomen de schoonste
beelden voorgespiegeld.
Stellig, wij mogen ons zwaard niet weg
werpen een geheiligd wapen zoolang het
maar auter en haard verdedigt. Maar zwich
ten wij ons voor te veel mistrouwen jegens
de betoogers tegen de onzinnigste, de
wraakroependste bekentenis van de ellende
onzer fnenscliheid. Wachten wij geen
oogenblik te lang, ons zwaard in den schede
te brengen.
Laat ons twee euvels vermijden die even
zondig zijn te vroeg in den vrede te geloo
ven of te laat.
Postcheckrekening Nr 87048 Telefoon Nr 77.
Vooraleer uwe aankoopen te doen van
Inlandsche, Fransche, Engelsche of Saar-
kolen, vraagt prijzen en voorwaarden aan
de firma
92-94, Ardoyesteenweg, ROUSSELARE.
GROOTKLEIN.
Voordeelige Prijzen. -- Trouwe Bediening.
De hop is dit jaar, niettegenstaande er
nog al wat venijn geweest heeft, wel ge
lukt niet alleen hier in 't Poperingsche,
maar ook in de streek van Aalst en vooral
in de naburige vreemde landen. Zelfs is
het te verwachten dat er meer hop, dan de
brouwerij noodig heeït, op de markt zal zijn.
Het gaat dan ook uiterst noodig zijn dat de
landbouwers zouden trachten eerste kwali
teit van hoppe te koop te bieden. Immers
wanneer eene koopwaar overvloedig op de
inarkt is, blijft het minderwaardige altijd
onverkocht, terwijl beste voortbrengsels,
altijd genoeg koopers vinden. Het ware te
betreuren, moesten de brouwers, in hunne
aankoopen de voorkeur geven aan vreemde
hop, omdat de kwaliteit soins beter zou zijn
dan de onze.
Groote hoeveelheden zouden hier onver
kocht blijven en aan den landbouwer vele
zorgen en onkosten veroorzaken.
Daarom kunnen wij er niet genoeg deaan-
dacht op roepen,het plukken der hop bijzon
der te bezorgen. Het ware wenschelijkdat er
enkel en alleen bel per bel geplukte hop, die
goed gedroogd en juist genoeg gesulferd is,
te koop geboden worde.
Al te groote concurrentie uit den vreemde
ware dan niet te vreezen, en den verkoop
prijs zou ruimschoots de meerdere moeite
vergoeden. U. S1MOENS,
Staatslandbouwkundige.
In een stoet van duizenden deelnemers,
mannen en vrouwen, jongens en meisjes,
trok de derde bedevaart van Oost- naar
West-Vleteren. Boven de menigte wapper
den feestelijk een honderdtal veelkleurige
vaandels van Vlaamsche vereenigingen. De
Kerk van West-Vleteren, waar om twaalf u.
een plechtige gedachtenismis werd opgedra
gen, kon onmogelijk al de bedevaarders
bevatten. Na den dienst hield E. P. Calle-
waert vanaf den predikstoel, een toespraak,
waarvan het motto was Hij is voorbijge
gaan, al goed doende Het kenmerk van
de voor Vlaanderen gesneuvelde soldaten,
zegde de gewijde redenaar, is de liefde voor
den grond en vooral voor de moeder die de
Vlaamsch-bewuste en idialistische vader
landsliefde in zich vereenigl.
Hierna begaf men zich stoetsgewijze,
onder het spelen van treurmuziek naar het
graf van Renaat De Rudder, op het militair
kerkhof van het dorp. De aanblik op de me
nigte en de vele, rond het met bloemen ver
sierd graf, geschaarde leeuwenvaandels,
was ontroerend en grootsch. Onder de aan
wezigen bemerkten wij o. m. De Beucke-
laere, die op zijn doortocht werd toegejuicht
Prof. Daels, volksvertegenwoordigers De
Clercq en Van Severen, Pater Callewaert,
veel geestelijken, enz.
Prof. Daels hield onder de grootste stilte
de gedenkenisrede
Renaat De Rudder, in deze hulde van het
levende en met den dag levendiger ontwa
kende Vlaanderen, aan uw leven en uw offer
gedenken wij de jongste onzer jongens, die
zooals u, met de opkomende kracht van hun
mannenspieren, met het kloeke woord van
een zuiver hart en ziel, met den jongen gloed
van heel hun idealisme, den dubbel zwaren
't Sloeg elf uur, en het rijtuig stond voor
de deur. Hoe goed Hedwig zich ook poogde
te houden verbleekte zij toch, toen het
oogenblik naderde waarop hij, dien zij boven
alles liefhad haar zou verlaten.
Bertram nam afscheid. De bankier drukte
hem hartelijk de hand, mevrouw Harders
omhelsde hem met groote teederheid.
Ge zult goed voor haar zijn, ik weet
het, sprak zij.
O, zeker, ik zal goed voor haar zorgen,
was zijn kort antwoord.
Eenigeoogenblikken stond hij besluiteloos
voor het lieve meisje dat hij zoo hartstochte
lijk beminde, toen reikte hij haar de hand.
Vaarwel, Hedwig! zeide hij.
Vaarwel, Bertram! lispelde zij, zonder
haar oogen tot hem op te slaan.
Welk een koud afscheid is dat! zei
Leontine. Waarom geeft ge Hedwig geen
kus, Bertram? Ik zou zelfs een vreemde niet
zoo koel vaarwel kunnen zeggen. Hedwig is
zoo goed als mijn zuster en mag niet zoo
afgemeten en vormelijk behandeld worden.
Geef haar een kus en neem afscheid van haar
zooals tusschen zulke oude vrienden past.
Bertram echter vertrouwde zichzelven
niethij durfde het niet wagen nogmaals een
kus op de lippen zijner dierbare Hedwig te
drukken; hij vreesde dat zijn aandoening te
hevig zou zijn. Hedwig trok zich insgelijks
terug, de droefheid dreigde haar te over
weldigen.
Ge zijt tegen heeren zoo koud als ijs,
Hedwig, zei Leontine lachend en voor vrou
wen zoo warm als een zonnestraal. Van mij
zult ge toch, hoop ik, niet zoo koel afscheid
nemen.
Zij omhelsden en kusten elkander teeder,
strijd aangingen tegen vreemde dwingelac
dijen en onrecht. De machthebbers van den
dag hebben uwe vrienden gehuldigd als de
beste soldaten. Gij zijt gesneuveld al roepend
tot de vrienden Doe uw plicht maar
de machthebbers hadden bun verboden te
spreken van de grootsche, alles omhelzende
en bezielende plichten van naastenliefde
tegenover eigen volk. Gij zijt gestorven, fier
en gelaten, sprekend tot alle Vlaamsche
vrienden en tot de opkomende geslachten
het woord van uw hart, het gebod van uw
bloed. Alles voor Vlaanderen en Vlaande
ren voor Kristusuw laatste woord, uw
eenigste wensch, werd verbannen uit de
officieële verslagen en redevoeringen. Zoo
bleef het de onbetwistbare eigendom van
Vlaanderen, die de machthebbers vier jaar
lang in de loopgraven van den Yzer hebben
gezocht en getrachtte vatten in hun handen,
zoodat zij ten slotte tot het besluit zijn geko
men en tot het besef dat het iets onvatbaars
was, en onmogelijk eene volksziel in boeien
te knellen.
Nu de tijden van verwarring voorbijgaan,
rijzen uit ons bebloed Yzerslijk onze Vlaam
sche volksjongens met den dag grooter voor
ons volk op. Gij Renaat De Rudder, waart
een van deze ootmoedige, hoogerbegaafden,
rijk aan waren adel, en echte liefde, die met
helderen blik de ziel van hun volk hebben
doorgrond, en zijn inwendig leven hebben
verlicht, met hun kunst, met hun woord, met
hun daad.
Voor ons blijft gij een eenvoudigen
Vlaamschen jongen, een groote onder de
grooten en door de eeuwen heen gedenkt
het Vlaamsche knapenschap uw klacht en
uw gebed aan den Yzer.
Spreker leest dit gebed voor, en besluit
zijn rede zeggende De Heer, die alles
geeft, heeft u aan Vlaanderen ontnomen, zijn
naam weze gebenedijd
Vervolgens werd hier nog het woord
gevoerd door de heeren Dr Leuridan, adv.
Leo Scheere, en Dr De Beuckelaere. Deze
laatste zegde o. m. dat de hulde aan de
Vlaamsche dooden tegelijkertijd ook is een
gewetensonderzoek van het levende Vlaan
deren, dat moet verwezenlijken het ideaal,
waarvoor onze jongens sneuvelden. De
plechtigheid op het kerkhof eindigde met
het voordragen vaneen huldedicht van Pater
Mortier, door Mej. Schonken van Mechelen,
en een bloemenhulde aan den gesneuvelde,
van de zijde der Vlaamsche meisjes.
Namens de meisjesbonden van Antwerpen
werd een bronzen tak op het graf neergelegd.
Hiermede was de bedevaart aan het graf van
Renaat De Rudder geëindigd, en verlieten
de meeste bedevaarders West-Vleteren.
In de laatste zitting der Scheidsrechter
lijke Kommissies werd de schade op l'n Au-
gusti 1914, als volgt vastgesteld voor de
hiernavermelde geteisterden
WAESTEN.
Braem Jean
Duprez Jules
Desmytter Achille
Vandenbulcke-Leroy
Dequeker Henri
Vandamme Cyrille
Ramont Alois
We Decrock
Dieryck Polydore
Braem Désiré
Waterblez Prosper
Boussemaere Charles
Vercoutere Valère
fr 5845.
1105.
12056.
2070.
5426.
9214.
1563.
2233.
528.
869.
923.
1884.
1215.
Volgens den Amerikaanschen bankier
Vanderlip, die een onderzoek gedaan heeft
in Europa, staan verschillige landen aan den
boord van eenen afgrond.
In Oostenrijk is de daling van den wissel
koers onafgebroken geweest. Daar Oosten
rijk steenkool en graan noodig heeft uit het
buitenland en dit moet koopen met geld dat
bijna niets meer weerd is, zoo staat Oosten
rijk voor eene geheele instorting en vooreene
buitengewone ellende.
In Duitschland is het vraagstuk veel uitge
breider. Maar als Duitschland zal beginnen
te vallen, het zal veel rapper gaan dan met
Oostenrijk omdat de liefdadige hulpzich hier
min zal laten gevoelen.
In Italië en Hongarië is de toestand even
eens moeilijk. Niemand betwist, zoo ver
klaart Vanderlip,de billijkheid der Fransche
eischen.maar het is duidelijk dat Duitschland
en een hemelsch licht blonk daarbij in de
oogen der arme lijderes.
God zij metu,lieve Leontine! fluisterde
zij, en doe uw recht gelukkig worden
Ik ben reeds gelukkig, volkomen ge
lukkig, antwoordde Leontine. 't Is mij alsof
de aarde een hemel is geworden.
Door hem! ontglipte nauwlijks hoor
baar Hedwigs lippen, maar toch had Leon
tine de woorden verstaan.
Ja, door hem! herhaalde zij. Lieve
Hedwig, ik vind in hem mijn hoogste geluk.
Bertram geleidde zijne echtgenoote naar
het rijtuig, waaromheen al de dienstboden
gegroepeerd stonden, om het door allen ge
liefde jonge paar vaarwel toe te roepen.
Leontine lachte door haar tranen heen, toen
zij zag dat de oude Geertruida een weinig
rijst en een ouden pantoffel achter haar
wegwierp, 't geen volgens eene oude overle
vering geluk aanbrengt.
't Is in alles een ware huwlijksreis, zeide
zij tot haar echtgenoot.
Toen het rijtuig voortrolde, barstte zij in
tranen uit, en Bertram liet haar eenigen tijd
ongestoord weenen, om haar daarna door
een voorspiegeling van het genot der reis
weder tot kalmte te brengen.
't Was weer lente, en evenals de trekvogels
keerden Bertram en Leontine terug. De
laatste brieven van Leontine getuigden van
zooveel levenslust en opgewektheid, dat
mijnheer en mevrouw Harders door hun
inhoud zich als verjongd gevoelende en met
het levendigst verlangen de terugkomst van
hun liefling tegemoet zagen.
Bertram en Hedwig waren bij het weder
zien veel kalmer en bedaarder dan bij het
niet onmiddelijk de sommen kan betalen,die
men ér van eischt.
Doorveelte vragen loopt Frankrijk gevaar
minder te ontvangen. Daarbij gaat Duitsch
land ten onder, de gebuurlanden zouden
bijna zeker volgen en wat nut en voordeel
kan er komen van een Europa dat half ge
ruïneerd is?
Bankier Vanderlip weet geen geneesmiddel
voor de ziekte waaronder Europa lijdt. Wie
zal de vermaarde dokter zijn die de passen
de remedie za! vinden
Te beginnen met 1 September 22 zullen de
Belgische oud-soldaten oorlogsinvalieden,
die in Frankrijk gevestigd zijn, voor hunne
reizen per spoor in Frankrijk dezelfde voor-
deeien genieten als de verminkten van dit
land.
Wederkeerig zullen de Fransche vermink
ten, in Belgie verblijvend, hier dezelfde
voordeelen hebben op den Belgischen spoor
weg als onze oorlogsinvalieden.
Naar aanleiding van de vrijspraak van
Dr De Beuckeiaere moet uit geheel het land
een beroep op barmhartigheid opgaan jegens
de soldaten, die werkelijk gefaald hebben
en thans nog in den kerker dit oogenblik
van metjschelijke zwakheid uitboeten 1
Is de tijd, na vier jaar wapenstilstand,
niet aangebroken om eens voor goed eene
streep te halen door die fouten, kleine en
groote, door onze soldaten bedreven Zou
ons land mingroot.inin schoon zijn wanneer
het in eene delmoedig gebaar hetlot der on
gelukkige gevangenen wilde verzachten,
indien het hunne nijpende ketenen wilde
losmaken
In aansluiting met de wenschen uitgedrukt
op het Vlaanisch Congres te Gent vragen wij
dat het werk der begenadiging spoedig zou
doorgedreven worden.
Amnestie 1 Volledige Amnestie 1
Dezen zomer waren de openlucht-vertoo
ningen door den groep Dr De Gruyter, op
verschillige plaatsen ingericht, echte ver
openbaringen.
Voor dezen Winter ook belooft ons
Vlaainsch tooneel hoogerop te gaan.
De groote schouwburgen zullen daarin
den toon en het voorbeeld geven.
De Koninklijke Nederlandsche Schouw
burg van Antwerpen wi! het prachtig pro
gramma van Dr De Gruyter verwezentlijken.
Het hernieuwd Gentsch tooneel staat onder
de leiding van den gekenden Vlaamschen
tooneelspeler Karei Van Rijn en de Konink
lijke Vlaamsche schouwburg van Brussel
ondër het bestuur van M. Arie Van den
Heuvel zal dezes droomen over Europeesche
tooneelletterkunde voor de Vlamingen trach
ten te verwezentlijken.
Zoo de plaatselijke maatschappijen ge
lukken in den keus hunner tooneelstukken
hebben wij redenen om met spanning het
komend tooneeljaar in Vlaanderen tegemoet
te zien.
Nog maar pas zijn de nieuwe nikkelen
franken in omloop gebracht of men beweert
reeds dat er valsche stukken onder zijn. De
valsche stukken zijn echter goed te herken
nen aan hun donkere kleur. De echte stuk
ken zijn uit zuiver nikkel vervaardigd. Zij
hebben eene klaarzilveren tint. Zij kunnen
nog goed herkend zijn uit de valsche daar
zij kunnen aangetrokken worden door een
zeilsteen.
De zinken stukken, onder den oorlog
gemaakt, waren veel gemakkelijker te ver-
valschen dan de nikkelen stukken. Ook is
het getal valsche zinkstukken zeergroot.
Het nationaal Syndikaat van Y. P. T. T.
Z., waarin zoovele christene Agenten ver
doold geraakt zijn omdat zij het als een
onzijdig syndikaat aanschouwden, heeft
thans het masker der onzijdigheid afgelegd.
Het nationaal syndikaat staat op het
standpunt van klassenstrijd. Het leunde
steeds aan bij de socialistische partij, in den
duik, maar het zal voortaan openlijk bij de
socialistische partij aansluiten.
Makker Legrand van Charleroi zegde in
zijn verslag op het Congres dat de doode
takken van het syndikaat erdoor zullen
afgerukt worden.
De doode takken zijt gij, christene man
nen. Uwe plaats is dus niet meer in hunne
afscheidzij wisselden slechts eenige woor
den en vermeden elkander later zooveel
mogelijk. Wel verre van te trachten elkaar
in 't geheim te ontmoeten, hielden zij nooit
een gesprek, waarbij geen anderen tegen
woordig waren, 't Scheen alsof zij waren
overeengekomen, zich zoo al niet als vreem
den, dan toch koel tegen elkander te gedra
gen. Beiden vreesden elk vertrouwelijk
onderhoud; als Bertram toevallig in een ka
mer kwam waar Hedwig zich alleen bevond,
ging hij dadelijk terug als voor een verzen
gend vuur, en Hedwig handelde eveneens.
Deze stelselmatige koelheid tusschen
beiden was zoo in het oog vallend, dat zij
Leontine en haar moeder niet kon ontgaan.
De eerste beknorde nu eens Hedwig, dan
weder haar echtgenoot, soms beiden tegelijk,
daarover, en mevrouw Harders was recht
boos op haar nicht en verweet haar dat zij
haar schoonzoon niet met de noodige achting
en niet vriendschappelijk genoeg bejegende.
Maar Hedwig liet zich niet van haar stuk
brengen. Wat zij echter daarbij leed, is door
geen pen te beschrijven. Onder die voorge
wende koelheid en terughouding bloedde
haar het hart. Zij bespeurde dat tusschen
Leontine en Bertram een inniger betrekking
was ontslaan, en haar boezem werd vaneen-
gereten, als zij getuige was van de teeder
heid en erkentelijkheid, die de jonge vrouw
haar echtgenoot betoonde.
Met de grootste vreugde greep zij dan ook
de gelegenheid aan, om de familie Harders
voor eenigen tijd te verlaten. Een school
vriendin, die kortelings gehuwd was en in de
nabijheid eener grooter stad op het landgoed
harer moeder woonde, had haar uitgenoo-
digd, den zomer bij haar door te brengen.
Hedwig maakte zooveel haast om aan die
rangen tusschen de roode, maar wel in de
christene organisatie.
Aan U te oordeelen.
De bankbiljettenmoien van ons land is
goed gesmeerd. Op 24 oogst laatst waren er
voor een bedrag van omtrent 6 milliard en
half frank briefjes in omloop.
Dit is 20 millioen frank meer dan over
veertien dagen en 200 millioen frank meer
dan op einde Juni.
Zou de marken-fabrikatie wel eene rape-
lijke ziekte zijn dan?
Tijdens de conferenties van Spa, Genua
en Londen was er herhaaldelijk spraak van
de petrooikwestie.
Thans meldt men dat Belgie van den
eersten dag onderhandelingen gevoerd heeft
ten einde ook een deel van de petrool-ont-
ginningen in zijn bezit te hebben.
De onderhandelingen hebben tot dien
uitslag geleid dat, dank zij de hulp van
Frankrijk en van onze Engelsche vrienden,
zoo staat het in de officieuze mededeeling,
de Roemeensche Regeering aan Belgie de
verzekering gegeven heeft dat belangrijke
en rijke petroolvergunningen aan een parti-
kuliere Belgische maatschappij geschonken
zijn.
Sinds Maandag werden de nieuwe bank-
brieven van 1000 frank door de Nationale
Bank van Brussel uitgegeven. Ze zijn blauw
gekleurd. Op de eene zijde dragen jde brie
ven de beeltenis van Koning en Koningin
links en rechts in watermerk het medallion
van Leopold 1. Op de andere zijde eene af
beelding van de oude beroemde Ypersche
hallen en eene kantwerkster vlijtig aan
't werk.
De teekening is lieten wel verzorgd
De vorige bankbrieven van 1000 frank
waren uitluitend in 't Fransch. De nieuwe
brieven zijn tweetalig opgesteld. Guido.
Opvolger van S. VANBEN BERGSE,
Bcrïenplaats, 8, (Kleine Markt),
- POPËRI .V ii II IE.
Als een loopend vuurtje verspreidde zich
Vrijdag het goede, het biijde nieuws
Dr De Beuckelaere is vrijgesproken! Vrij
gesproken en onmiddelijk in vrijheid gesteld.
Dit is het einde van dien bangen kruisweg
dien Dr De Beuckelaere binst 9 maanden en
half afgelegd heeft.
Wij verheugen er ons omenmet ons alwie
het hart op de rechte plaats heeft.
Het proces heeft aan geheel het land en
ook buiten ons land, waar het proces met
belangstelling gevolgd werd, aangetoond
welk schoon figuur Dr De Beuckelaere is
maar ook met welke helsche woede hij om
zijn Vlaamsen zijn bekampen werd.
Vrij, na gevangen genomen geweest te
zijn op den vooravond van zijne herkiezing
die zeker en vast daardoor mislukt is.
Vrij, na 9 maanden en half als een ellen
dige misdadiger opgesloten geweest te zijn
in een somber gevang.
Vrij, na eenen verwoeden veldtocht door
schandige dagbladen gevoerd te zien tegen
al wat hem heilig en dierbaar is.
Vrij, na een tergend uitpluizen niet alleen
van zijne daden maar ook van zijne gedach
ten, van zijne innigste gevoelens.
Vrij, na zijne eer te krabbel te zien
gesmeten zijn door eerlooze deugnieten, na
zijne gezondheid eronder te zien lijden, zijne
toekomst gebroken te zien.
Ge zijt vrij, ge moogt gaan, nadat enkele
oogenblikken te voren de doodstraf tegen U
gevraagd werd.
Al wie de gruwelijkheid, de onmensche-
lijkheid daarvan inziet kan niet beseffen hoe
het mogelijk is dat men met het gerecht zoo
lichtveerdig kan omspringen.
Moge het nu toch eindelijk gedaan zijn
met die politieke processen. Het is hoog tijd
dat de Vlarnidgen» aan den lijve niet meer
gevoelen wat het is de minste te zijn in zijn
eigen land.
Het woord dat voortaan overal moet door
dringen is Rechtherstel en kwijtschelding.
Rechtsherstel voor geheel ons volk, kwijt
schelding voor hen die zondigden uit blinde
liefde.
uitnoodiging te voldoen, dat Leontine er
eenigzins verwonderd over was.
Omstreeks Kersttijd had een heuglijke
gebeurtenis plaats, die door allen met 't
grootste verlangen was tegemoet gezien
Leontine beviel van een dochter. De bankier
had zeer op een stamhouder gehoopt; daaren
tegen verklaarde mevrouw Harders, wellicht
met een weinig vrouwelijk sluwheid, om
haar echtgenoot met het fait accompli te
verzoenen, dat zij recht in haar schik was,
dat zij een kleindochter had gekregen.
De eerste spruit uit dezen eigenlijk niet
voor deze wereld gesloten echt was een aller
liefst meisje met helderblauwe oogen en
goudgeel haar; 't was een fijn gevormd
schoon schepseltje. De moeder werd niet
moede haar schat te aanschouwen waarin
zij het bekoorlijkste kind van de geheele
wereld zag.
Toen de jonge moeder volkomen hersteld
was, werden de levendigste debatten gevoerd
hoe men het kind zou noemen, en bij die ge
legenheid sloop de argwaan, dat haar echt
genoot haar niet beminde, het hart van
Leontine binnen.
Op zekeren dag namelijk waren de echtge-
nooten alleen in de kinderkamer, waarheen
Leontine den vader van haar liefling had
medegetroond.
Kom eens hier, Bertram zeide zij, heni
naar de wieg voerende, zie eens hoe lief ons
engeltje daar ligt te slapen. Maar we hebben
nog geen naam voor haar, en 't wordt nu
toch tijd dat zij gedoopt wordt. In elk geval
moet zij naar een bloedverwant of vriendin
genoemd worden. Ha, daar valt me juist iets
in, en ik begrijp niet hoe ik niet reeds vroe
ger op die gedachte ben gekomen. Weet ge
hoe onze liefling moet heeten? Hedwig'
Dan komt ook vrede weer in ons vrede-
behoeftig land.
Mocht het proces D1' De Beuckelaere dat
bewerkt hebben, de eerste om er zich in te
verheugen ware Dr De Beuckelaere zelf.
Daarin zou hij eene kostbare vergelding
vinden voor den last en het lijden dat Hem
zoo onrechtvaardig werd aangedaan.
We lezen in La Dernière Heure van
Zondag 11.
Zooveel lieden hadden aan de beschuldi
ging geloofd met al de hun eigen goede
trouw, misleid door zekere hysterische pa
triotten of eenige lynxen,wier belemmerende
waakzaamheid genoegen vindt en glorie in
het overal opzoeken van verraders.
Men vraagt zich thans af, of door hen als
aktivist getakseerd te zijn, eenvoudig niet
beteekent niet te behooren tot hun kliek of
hun meening niet te deelen.
Maar de opgewondenen,wierzoo gerucht
makende als slechte ingegeven vaderlands
liefde zich inspant om onophoudend den
haat onder de Belgen aan te wakkeren, het
wantrouwen aan te kweeken, en in zekere
mate dat van de Vlamingen te rechtvaardi
gen, schijnen ons nog gevaarlijker.
De pijnlijke beklemming die het hart van
zooveel vaderlanders beving, is thans ver
dwenen, dank zij de wijze beslissing van
den Krijgsraad van Brabant.
Deze ontlast het nationaal gevoel van een
onverdienden smet en doet een grooten stap
vooruit tot de politiek van rust, die het land
zoo zeer noodig heeft.
De politieke atmosfeer klaart op het is
een goede dag voor het vaderland.
In het Nieuws van den dag vinden wij:
De overgroote meerderheid der getuigen
heeft bevestigd dat er aan het front, in het
Belgisch leger, erge Vlaamsche grieven
waren, en dat onze jongens dikwijls daar
behandeld werden als ondergeschikte Bel
gen van tweede klas. Zal men het nu geloo
ven, ja of neen? Zal men ze nu herstellen,
en, wel ten volle, zoodanig dat de gelijkheid
geen ijdel woord meer weze, maar een
werkelijkheid?
Zullen al de Vlaamschhaters de wapens
neerleggen en begrijpen dat zij de ergste
vijanden zijn van Belgie en van de Belgische
eenheid? Zij zijn het die door het vonnis
van den krijgsraad getroffen zijn de Vla
mingen zijn overwinnaars.
Uit de Socialistische Volksgazet
De vrijspraak van De Beuckelaere is een
groote overwinning voor heel het Vlaamsche
volk, en nog een grootere overwinning voor
zoovele oudstrijders, die valschelijk beschul
digd waren, van defaitisme.
Uit het Kortrijksche Volk deze korte
uitroep
Vrij na honderdmaal ter dood te zijn ver
wezen door hyperpatriotten van Soir en
«JFIandre Libérale», «Nation Beige»,
Etoile en andere Libres
Arme Wullus! Arme auditor Stiel
u—a—amamgM»—
Op 14 Augustus j. 1. waren er in En
geland 1.332.100 officieele ingeschreven
werkloozen.
De acht-en-veertig werklieden die op
den boden van den koolput Argonaute
te Jackson, in Calitofnië, bedolven zijn,
schijnen verloren. Inderdaad, de eenige put
langs welken zij konden gered worden, is
nu door de gassen ingenomen.
Te Sünching in Beieren is een groote
molen door brand totaal verwoest, waarbij
1500 ton graan geheel verbrandden. De
schade bedroeg ruim 50 millioen mark.
In den Haver, Zaterdag avond hebben
er botsing tusschen de politie en de stakers
plaats gehad. Er werden charges uitge
voerd. De gendarmen en de politie werden
met steenen geworpen. Een kommissaris
van politie, een agent van den veiligheids
dienst en tien gendarmen zijn gekwetst. Ten
slotte is het de politie gelukt, de orde te
herstellen.
De Engelsche steamer «Borulos», is in
de Roode zee op eene rotsklip geloopen.
De passagiers werden met paniek geslagen
en talrijken sprongen over boord in zee.
Twaalf personen zijn aldus verdronken.
Uit Simla wordt een ernstige bootramp
gemeld. Een met personen propvol geladen
veerboot, die lieden overbracht naar een
godsdienstfeest, liep op een zandbank en
sloeg om. Er zijn 50 personen, waaronder
18 kinderen, verdronken.
Ja, zij moet naar onze dierbare vriendin
Hedwig worden genoemd. Dat is een mooie
naam
Zij zag dat Bertram verbleekte en zijn
geheele lichaam beefde. Hij was eenige
oogenblikken sprakeloos.
Neen, niet Hedwig! sprak hij toen, en
dat op zoo'n beklemden toon en terwijl hij
zooveel moeite had zijn aandoening te onder
drukken, dat Leontine hem verwonderd
aanzag.
Bevalt die naam u niet? vroeg zij.
O zeker, heel goed antwoordde hij
kortaf.
Welnu, waarom wilt ge hem dan niet
aan ons kind geven? Waarom zouden we
onze liefling niet Hedwig noemen? Ik heb
dien naam altijd met genoegen gehoord en
uitgesproken. Gij immers ook Bertram?
't Is een mooie naam! antwoordde hij
ontwijkend.
Zij zag hem verbaasd aan.
Wat zijt ge heden wonderlijk, Bertram,
en wat klinkt uw stem vreemd! Ik begrijp
er niets van,
Om Leontines blik te ontwijken en zijn
ontroering meester te worden, boog hij zich
over zijn slapend kind en streelde het zacht
over het lieve kopje.
Er is niets uit te begrijpen dan dat ik
haar liever anders wil genoemd hebben,
sprak hij aan zijn stem zoovéél mogelijk
vastheid trachttende te geven. We zullen
wel een nog schooner naam kunnen vinden.
Vervolgt.)
Wekelijksche aankomst van Engelsche
wagens Kamions en nieuwe wielen 8 cm.
breed, aan voordeelige prijzen bij MAR
CEL SWAELS, Proven.
