MEUBELPAPIER
HET NOTARIEËL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
Nieuwsblad voor Popeünghe en Omstreken.
naKianH van onzen Bedevaart naar lourdes.
Gokes - Kolen - Anthraeieten
HET GEHEIIW HUWELIJK
Apotheek Frans Van de Plas
Zondag ÏO September 1922.
15 Centiemen.
19' Ja,ar. Nr 37
Mijn Vlaanderen.
Schadeloossteli r. g
De Woningnood.
In 't Buitenland.
Linoleum
Abonnementprijs
In Stad fir. 6.50
In Belgie pp0y, 8.00
Buitenland 13.00
Sansen-Vanrtesie
ritus
BERICHTEN,
VERK00PI8GEN,
Eene inlassching
V0NMSSEN,
A &G DE COCK,
Het probleem der
Oorlogsschade.
- i'oi» ss i n k. -
Politiek O verzieh t.
Eene belangrijke beslissing.
Het Belgisch voorstel.
De gevolgen voor Belgie.
Uitgesloten.
Het nieuwe Treinboek.
Standbeeld aan den Yzer.
Een onbekende zwarte soldaat
Op weg naar Amnestie.
Gerechtskosten.
Martelaars.
Terugkeer van Baron Ruzette
Overeenkomst met Canada.
Op Studiereis naar Berlijn.
De prijs van vrede en oorlog.
Ijij Simsen-VïuuK'ste
per Jaar
Ui'&ever
O- ukkerij.
Papierhandel,
15, Gasthuisstraat,
POPERINGHE
Postcheokrekening
nr 15570
0 6o ctn per regel.
2 ir 1 o 5o et"
3 inl o 45 ctn
1 5o fr per i egel.
ROUWBERICHTEN,
5 fr. voor 10 reg.
Merh aide /nmncen
prijzen op aanvraag
Ali.e annoncen ZIJN
VOORAF TE BETALEN
en MOEIEN VOORDEN
Vrijpao INQEZONDEN
wordEN. Kleine
BERICHTEN TEGEN
den Vrijdag noen.
't Was ongenadig voldoende in Westvle-
teren daar zagen wij dien overgrooten
toeloop volks uit al de Gouwen van Vlaan
deren; daar zagen en hoorden wij Leuridan,
Daels, Leo Scheere; daar zagen en hoorden
wij, bóven en dóór alles: Adiel De Beucke-
laere, vrij, vrijEn... 'daar voelden wij
Daar voelden wij eindelijk de zege van
recht over onrecht; het leven, schietend uit
het graf van Renaat De Rudder en zóó veel
andere prachtjongens, het leven uit de dood;
hetgrootsche begin! Daar zagen en voelden
wij veel grootheid, en, reikhalzend boven al
die schoonheid en grootheid, zagen wij in
geest ook veel cijnische laagheid, nu door
de pootengezonken en wegduikend,kruipend
lijk een tetting, doch om kwader weer op te
rukken.
En we zijn zotgelukkig teruggekeerd over
schoone wegen, door prachtige landouwen,
langs bekoorlijke hoeven en huizen, met
bloemperken omgeven. Is Vlaanderen
schoon Vlaanderen wordt de schoonste
streek van de geheele wereld. Landschap en
steden landbouw en bouwkunst doen om
prijs en zullen de bewondering van de ge
heele wereld winnen en verdienen. Zie Yper;
zie Dixmude; zie Nieuwpoort; zie Veurne;
zie Staden; zie al die preutsche, fijntige
dorpen geworden. Wat een herwording in
't fijne! Wat is dit alles heerlijk en schoon.
En kan een voelende Vlaming dit zien, zon
der dat zijn hart in zijn lijf danse en zijn kop,
hitsig geworden uit de volheid van zijn herte,
op en «echt schiete en zijn mond deze over
vloed losse: Vlaanderen!
Wie zijn Vlaanderen doorreist kan niet
oud zijn, al zwinkelde hij op zijn beenen.
Vlaanderen is te schoon en te jong om den
ouderdom te voelen. Wij zijn allen jong en
we bloeien inêe met Vlaanderen en we jube
len mee met de ruischende siagslingerende
Noordzee. We beginnen slechts te leven.
Leve het leven! Wat zal het al niet worden
en zijn
Vlaanderen is zoo schoon en ook zijn volk
moet schoon worden. Schoon Huis, schoon
Volk Aan U, leiders, die grootsche taak,
Uw volk uit zijn kindschheid op te leiden.
O! 'k weet het, er is zóó veel te doen, doch
wat kunnen mannen niet als dezen, die te
Westvleteren de liefdeschreeuwen uit hun
ziele losten? Wat kunnen niet de leiders
onzer standsorganisaties? Er is werk op het
spit; ziet maar rondom U.
Jongvolk van Vlaanderen, het verlof duurt
voort; vliegt rond Vlaanderen en leert
Vlaanderen dwers-door geerne zien. Leert
het volk kennen, kweekt medelijden in uw
herten voor het volk en begeestert u voor
zijn opbloeiing. Kijkt, hoe schoon alles is:
de zonne, lijk een bewaarde vrouwe, die
jong, met haar lach betooverde, en, oud, met
haren goedmoedigen lippeplooi nog verovert,
monkelt ook nog zoo moederlijk over het
wemelende groen, met vaal en geel door
spekt. Ziet, alsof het nog zomertijd was,
totetrekken waterhondjes droeve jongens
achtig door 't blauwe spansel, dik gebalgd
en met goud geborduurdde hemel is be
hangen met velden van drijvende vleggen,
endaaronder ligt Vlaanderen!
Droomt van Vlaanderen en droomt van uw
volk, uw volk en zijn nood. Wilt Vlaanderen
groot en zijn volk schoon. Verstaalt u tegen
nu en later en leert van nu af werken, wer
ken uit pure liefde, met dezen die u voor
gaan, want de strijd is niet uit. De strijd
wordt van langsom bitsiger.
Leiders en jongeren, laat de honden huilen
en doet uw werk tot aan het voorende, tot
de groote overwinning: de Vlaamsche Hoo-
geschool! maar
Maar, die krijgen wij nog niet. Ze komt
er nog niet en 't is wel besteedt Ze mag er
nog niet komen. Het oud sijsteem heeft nog
zijn bitsigheid niet uitgespeeld en de boog
blijft gespannen. Hij moet, want
Want een Vlaming is zoo fraai als hij
slaapt, stif fraai. En hij is nooit schooner,
dan als hij, stif dul is. Warden Oom.
Groep Bedevaarders uit de Poperingsche streek, prijkend met gevonden hopperanken.
In de nabijheid van Lourdes, waar wij den
kruisweg gingen, ontdekten eenige onzer
bedevaarders in den berg wilde hopperan
ken. Gedurende de terugreis dichtte een on
zer stadsgenooten als volgt:
Aan mijn Poperingsche Vrienden.
Met zwoegend gehijg en moeden voet
Had toch op het laatst de vrome stoet
Den hoogen kruiswegtop bezet
Het boek van Jesus' liefdewet
Te Betharram.
t Was zwoel en druk bevangen weer;
We daalden in trage groepjes neer.
Op eens twee mannen houden stil,
Hun stemme beeft als ware 't een gil:
«Kijk daar, kijk daar!»
D'een bood er zijn Vlaamsche schouderkracht,
Die nimmer geducht had voor last of vracht,
En d'andere spoedig, schoon stram van been
Beklom er den steilen rotsesteen
Om hoppe.
Postcheckrekening Nr 87048 Telefoon Nr 77.
Vooraleer uwe aankoopen te doen van
Inlandsche, Fransche, Engelsche of Saar-
kolen, vraagt prijzen en voorwaarden aan
de firma
92-94, Ardoyesteenweg, ROUSSELARE
GROOTKLEIN.
Voordeelige Prijzen. -- Trouwe Bediening.
Mengelwerk van «De Poperinghenaar» 12
ROMAN
't Kwam hem voor als zou 't een onver-
dragelijke foltering voor hem wezen, zijn
kind steeds bij den naam zijner voor hem
verloren geliefde te noemen en te hooren
noemen bovendien beschouwde hij het
als een slecht voorteeken.
't Zal gebeuren zooals gij wilt,antwoord
de zij eenigzins bedremmeld. Ik dacht echter
dat ge mijn nicht gaarne mocht lijden.
Maar, lieve Leontine, ik kan volstrekt
geen betrekking zien tusschen iemand gaarne
te mogen lijden en den naam van ons kind
Kunt gij die vinden
Ik laat de keuze van een naam geheel
aan u over, verklaarde zij een weinig neer
slachtig. En voor het oogenblik werd niet
verder over dit ontwerp gesproken.
't Was voor Leontine echter onbegrijpelijk
waarom haar echtgenoot zoo tegen Hedwig
was. Bertram mocht zeggen wat hij wilde
zij was overtuigd dat'hij er bijzondere reden
voor had, en nu eenmaal de argwaan haar
hart was binnengeslopen peinsde zij er
voortdurend over wat die voor haar raadsel
achtige redenen konden zijn.
Zij begon over de verhouding tusschen
Bertram en Hedwig na te denken. Er was
een tijd geweest, waarin beiden de beste
vrienden waren, met elkander schertsten en
lachten en uren lang achtereen aan de piano
of met teekenen doorbrachten of uit wan
delen gingen. Toen was Bertram altijd vrien
delijk en voorkomend jegens Hedwig hij
En hij reikte, reikte en kreeg den tak
En pijnde en poogde totdat hij hem brak;
Hij plukte de bellen en ranken ex bij
En met opene armen wierp hij ze blij
Als zegetrofee.
En vijftig kerels grepen er naar
Met stralend oog en juichend gebaar;
Ze zwaaiden er mee in wuivende hand.
En vestten op 't hart de lieve plant
Van 't Vaderland.
Het beeld van het Westland verscheen voor hun oog
Zij dachten een stond aan het wonder vertoog,
Der vruchtbare velden in d'eigen streek
En ze groetten van verre hun Vieterbeek
En hommelhoven.
En het lied steeg op uit hart en mond
Het botste tegen de bergen in 't rond;
En 't rolde voort met den Gavevloed
Die heimelijk prevelt voor Maria's voet
Te Lourdes.
O vrienden uit het hoppeland,
Blijft steeds der oudren deugd gestand,
Houdt oog en hart tot haar gericht
Die ons den levenskamp verlicht
Tot Maria.
Puyoo 30 Oogst 1922.
De ontnuchtering is aangebroken.
De oorlog was gedaan. De heeren diplo
maten zetten zich aan het werk te Versailles'
om de vruchten van de militaire overwinning
te plukken. Het Vredestraktaat van Versail
les is het fameus resultaat van hun vredes
werk.
Tevens riepen zij «Duitschland zal en
moet betalen! Duitschland zal eti moet
ALLES betalen».
In 1919 werd Duitschland aangeschreven
voor 400 milliard, te betalen oorlogsver
goeding.
De volkeren, niet beter wetende, lieten
zich beet nemen. Zij geloofden, dat Duitsch
land tot den laatsten cent zou moeten ver
goeden.
Maar de regeerders en de diplomaten
hadden de volkeren een rad voor de oogen
gedraaid. Zij wisten, dat Duitschland, de
400 milliard niet kon betalen.
Einde 1920 werd het bedrag teruggebracht
op 259 milliard.
Dat scheen niet alleen te veel, maar in
werkelijkheid was het te veel!
In Januari 1921 nieuwe beraming. Het be
drag werd bepaald op 226 milliard.
Van 400 milliard was men dus reeds afge
daald tot 226 milliard en nog was het bedrag
te groot; want zes maanden later besloot
men dat Duitschland 132 milliard zou betalen.
Tusschen de eerste en de laatste beraming
ligt er een verschil van 265 milliard; m. w.
het verschil bedraagt meer dan het dubbel
der laatste beraming.
En nog schijnt de laatste beraming over
dreven, schijnt het bedrag van 132 milliard
mark-goud te groot in verhouding met
Duitschlands betaal vermogen.
Het zijn wij niet die zeggen, dat deze be
raming overdreven en dat het bedrag te
groot is. Het zijn de bankiers der geallieerde
en geassocieerde landen, de meesters van de
tegeerende klasse, die zoo spreken.
Deze bankiers, vergadert onlangs te Pa
rijs, hebben aan de hand van de feiten, be
sloten, dat Duitschland gedurende dertig
jaren 2 milliard en half kan betalen. Voor
de betaling dezer bedragen is een kapitaal
van 30 milliard mark-goud noodzakelijk. De
bankiers zijn bereid dit kapitaal te ver
schieten.
Frankrijk zou dan recht hebben op 20
milliard frank-goud.
Het deel van België zou niet meer dan de
helft van dat van Frankrijk bedragen.
Dat is het werkelijk beeld van den toe
stand, ontdaan van allen humbug en groot
spraak^
De Poincarré's in Frankrijk zijn geplaatst
geworden voor het dilemma:"
Europa finantieel te been helpen met be
hulp van de bankiers langs den weg van een
redelijke oplossing van het probleem der
schadeloosstelling; zoo niet Europa drijven
naar het financieel bankroet door vast te
houden aan een millioenen rekening, die
nooit door Duitschland zal betaald worden,
omdat zij niet kan betaald worden.
De dag der ontnuchtering is aangebroken
en de ijzeren wet der gebeurtenissen en der
noodzakelijkheden zal den wil der regeerders
breken. Het kan niet anders.
YPER.
Elslander Orinda 1.693.
Deryckere Arthur 3.000.
Baert Léonie echt. van Vanpoucke Emile 7.750.
Sigier Anna 450.
Debrauwere Jéróme 3.945.
Coene Léopold 4.315.
Cnockaert Auguste 11.673.
Pillaert Marie 11.975.
Baratto Léopold 11.630.
Dehaenejean 32.755.
Viaene Eugène 57.595.
Dewitte Duflou Marie 1.577.
Desmedt Charles 2.000.
Duplacie Camille 23.746.
Vanhoenacjker Jules 12.250.
Waterbley Henri 10.850.
Moerman Théodore 35.090.
Moerman Théodore 10.250.
Bccarren Charles 5.316.
Potier Jacob 22.175.
Pickel Julien 11.680.
ühys Jéröme 11.400.
Buysschaert Jules 10.435.
Lewyllie Henri 17.555.
Roosebeke Henri 14.955.
Premie aan de bouwers der eerste 10.000
werkmanswoningen.
Het Staatsblad van Zondag kondigt het
koninklijk besluit af, waarbij eene rijkspre
mie wordt ingesteld ter bevordering van het
bouwen van goedkoope woningen door bij
zondere personen.
Om liét bouwen van goedkoope wonin
gen door bijzonderen aan te moedigen
wordt eene premie verleend aan de 10.000
eerste personen die voor hun eigen gebruik
een goedkoope woning in de hierna vermel
de voorwaarden zullen optrekken
De premies omvatten drie reeksen en zijn
als volgt vastgesteld
le reeks voor de huizen die zullen opge
richt worden in de gemeenten van 60.000 in
woners en meer, op 3000 fr.;
2" reeks voor de huizen die zullen opge
richt worden in de gemeenten van 15.000
tot 60 000 inwoners, op 2500 fr.;
3" reeks voor de huizen die zullen opge
bouwd worden in de gemeenten van min dan
15.000 inwoners, op 2000 fr.
Eere vermeerdering van 1/10 van het
bedrag dezer premies zal toegekend worden
aan de gezinshoofden die drie of vier af-
stammellingen ten hunnen laste hebben
de vermeerdering wordt gebracht op 2/10
ais het getal afstammelingen de vier over
treft.
Het bekomen der premie is onderworpen
aan de voorwaarde a) Dat de kost van den
bouw niet de 25.000 fr. overtreft in de ge
meenten der eerste reeks 20.000 fr. in de
gemeenten der'tweede reeks, en 18.000 fr.
in de gemeenten der eerste reeks b) Dat de
waarde van den grond niet 1/5 van de
bouwkosten overtreft.
In geen geval mag bet bedrag der premie
het vierde van de bouwkosten van het huis
overtreffen.
Opvolger van S. VANDEN BERGHE,
Berlenplsats, 8, (Kleine Markt),
Donderdag had de Commissie van Her
stel te beslissen indien het moratorium,' of
den uitstel van betaling door Duitschland,
zou toegestaan worden.
Het voorstel van Engeland, waarbij het
moratorium zonder voorwaarden toegestaan
zou worden, werd in de commissie verwor
pen met twee stemmen tegen twee. Fran
krijk en Belgie stemde tegen het moratoruim,
Engeland er voor en Italië onthield zich.
Daar Frankrijk de vergadering voorzat gaf
hare stem den doorslag.
Deze beslissing viel in den smaak van
Frankrijk maar daarmede waren de zaken
op verre na niet klaar.
Nu kwam M. Theunis, vertegenwoordi
ger van Belgie, op met een voorstel dat ge
heel den toestand ommekeerde. Dit voorstel
werd met algemeene stemmen aangenomen
Wij mogen er ons in verheugen daar het
zonder twijfel voor Belgie een ware zege is.
Belgie stelt voor, de vraag voor uitstel
van betaling in geld, door Duitschland ge
daan, te verdagen tot den geldelijken toe
stand van Duitschland beter wordt. De
Mark is immers gevallen op het drie dui
zendste van zijne weerde.
Nochtans Duitschland zou anders betalen
door aan de Commissie van herstel schat-
kistbonds op zes maanden te overhandigen,
waarde in mark-goud, en die bons zullen
stevig gewaarborgd moeten zijn. Zij zullen
door de commissie afgeleverd worden aan
Belgie hetwelk daardoor wordt betaald
voor een gedeelte van zijn voorkeurrecht.
Belgie moet nu met Duitschland onder
handelen over de waarborgen op die schat
kistbons. Men verwacht dat die zaak spoe
dig zal geiegeld worden.
Wanneer men dit besluit met aandacht
onderzoekt kan men genoeg zien dat het
vraagstuk van herstel hiermede niet opge
lost is.
Het eenige land dat er eigenlijk van profi
plaagde haar gaarne, en Hedwig kon even- de lieftalligheid van het inderdaad schoone
eens vroolijk babbelen en lachen en hem met meisje en over het bekoorlijke kuiltje in haar
gelijke munt betalen. Dit was nu alles anders wangen.
geworden; zij waren koel en afgetrokken' Eensklaps zag zij eerst haar echtgenoot
tegen elkander, alsof zij elkaar vreemd'en toen Hedwig aan.
waren. J Hedwig, hebt ge met Bertram twist
Leo-ntine nam zich voor de oorzaken daar- gehad
van op te sporen en zoo mogelijk uit te' Hedwigs gelaat werd gloeiend rood,
vorschen of zij ook twist met elkander had-Twist gehad? herhaalde zij. Wel neen!
den gehad; zoo ja, dan wilde zij als bemid- Hoe komt gij op die gedachte?
delaarster optreden en hem trachten tej Omdat ge zoo wonderlijk tegen elkan-
verzoenen. I der zijt, antwoordde Leontine. Ge praat en
Dit denkbeeld lachte haar bijzonder toe.-scherst niet meer tegen elkander, zooals
Zij dacht niet 't minst er aan dat Bertram en vroeger, maar gedraagt u alsof ge elkander
Hedwig in een inniger betrekking tot elkan-vreemd waart.
der konden staanzij was te onschuldig en Zooals gewoonlijk met vrouwen het geval
te fijngevoelig dan dat die gedachte bij haar is, had Hedwig spoedig hare tegenwoordig-
had kunnen opkomen. Maar dat tusschenvan geest teruggekregen, terwijl Bertram
Hedwigdie nu weer was teruggekeerd 'nog in de grootste verlegenheid voor zich
en haar echtgenoot iets was voorgevallen,staarde.
daarvan meende zij zeker te zijn. Was 't niet Is dat werkelijk het geval? vroeg zij,
wreed dat hij den naam Hedwig schoon vondverwondering veinzend. Ik heb dit niet eens
en toch niet wilde dat zijn kind zoo werd jopgemerkt. Indien ik u waarlijk vreemd be-
genoemd?
Maar nog bevreemdender kwam het haar
voor, en dit verontrustte haar inderdaad,
dat al haar pogingen om beiden meer tot
elkander te brengen, in een gesprek te wik
kelen, tot een vriendschappelijken omgang
over te halen, volkomen schipbreuk leden.
Als zij met veel moeite en na 't aanwenden
van allerlei kleine listen Hedwig en Bertram
om zich had weten te vereenigen, en zij
dan met hun drieën in een gesprek gewikkeld als had zij met een lichten ademtocht een
handeld heb, Bertram, dan verzoek ik
vriendelijk verschooning daarvoor.
Zoo is het goed, riep Leontine lachend.
Ik heb me over u ernstig ongerust gemaakt.
Wees zoo vriendelijk, Bertram, geef baar de
hand en beloof haar, weer voortaan een
warme vriend voor haar te zullen zijd.
Toen Bertramaan dien wensch voldoende,
Hedwig's hand vatte, bespeurde Leontine
een groote verandering op zijn gelaat, 't Was
riln K nn nil ,vi a/im IJ /iIiIam fi/iAmt/iAVit aam
waren, bleven zij altijd koel en afgetrokken,
en nam een van beiden spoedig het een of
ander voorwendsel te baat, om zich te ver
wijderen.
Zoo zat zij op zekeren dag tusschen beiden
met haar kind op den schoot en sprak over
hevig vuur doen ontbranden. Die opmerking
baarde haar angst, en hoewel het gesprek
nu iets vrijer werd gevoerd, kon zij toch de
gedachte niet van zich weren, dat tusschen
haar echtgenoot en haar nicht een geheim
bestond, 't welk zij niet kon doorgronden.
Die kwellende gedachte verliet haar niet
zij kreeg argwaan en begon aan Bertrams
liefde te twijfelen.
Bemint hij me, of bemint hij me niet?
vroeg zij zich af, door den vreeselijken twij
fel gefolterd, 't Is het best, dat ik het hem
zelve vraag, dacht zij, na een langen in
wendigen strijd. Zegt hij dat hij me bemint
dan wil ik hem gelooven en zal ik weer ge
rust zijn.
Zij gevoelde zich zeer ongelukkig. Alles
scheen haar meening te bevestigen dat
Bertram haar niet beminde; zij meende het
op te merken in allerlei kleinigheden, waar
op zij vroeger niet had gelet, in een los daar
heen geworpen woord, in een opgevangen
blik. Zij kon dien toestand niet langer ver
dragen en besloot aan haar voornemen ge
volg te geven en haar echtgenoot te onder
vragen.
Bertram zat met een nadenkend gelaat aan
het hooge boogvenster van zijn kamer toen
Leontine binnentrad. Wat zag zij er lief en
bevallig uit in haar licht zomerkleedje en
niet het los op den hals en schouders golven
de haar! Bertram vond haar buitengewoon
aantrekkelijk en bekoorlijk. Maar zij scheen
ontroerd en verlegen te zijn.
'Hebt ge drukke bezigheden, lieve
Bertram, vroeg zij, of hebt ge den tijd om
met mij te spreken?
Zooveel bezigheden kan ik nooit hebben
lieve Leontine, dat ik niet een poosje met u
zou kunnen praten, antwoordde hij.
Hij legde een teeken in het boek waarin hij
gelezen had, en schoof het ter zijde en zag
Leontine lachend a.an.
Ik ben geheel tot uwen dienst, vervolg
de hij, nu en altijd.
Dit gaf Leontine een weinig moed; zij
teert is Belgie. Wat trouwens niet meer dan
rechtveerdig is. Ons land moet het eerst be
taald worden, men is zoo overeengekomen.
En er begon overal grooten twijfel te bestaan
of Duitschland nog wel iets zou betalen,
wanneer men het 'tvuur aan de schenen
zou leggen, zooals Poincaré van zin was te
doen. Deze oplossing wordt door alle Bel
gen met groote verlichting vernomen. Wij
zullen nu ten minste zaad in 't bakske krij
gen en dat en is geene kleine zaak voor ons '1
landeke.
Makker Legrand, schrijver van de afdee-
ng Charleroi van het nationaal syndicaat,
Y.P.T.T.Z. had in het congres een verslag
pgesteld in den zip van aansluiting van het
Nationaal syndicaat bij desocialistische par
tij. Het congres heeft zich over de kwestie
et uit esproken maar het Nationaal Comi-
tcit van het syndicaat werd opdracht gege
ven eene beslissing te treffen.
Wat den heer Legrand betreft, hij werd
uit het syndicaat gesloten omdat hij den
chten geestestoestand van de leiders van
bedoeld syndicaat in het licht gesteld heeft.
I
De oplage van de uitgave van het offi
cieel Treinboek, dat nu in omloop is, be
loopt 232 duizend exemplaren, waarvan 193
duizend Fransche en 39 duizend Vlaamsche.
De aanstaande uitgave verschijnt op 8
October. Een exemplaar kost 2 frank. Het'
abonnement kost 6 frank. De abonnenten
ontvangen de bijvoegsels kosteloos.
Men schrijft in op de postkantoren.
Het is de schuld van de Vlamingen zelf;
dat er nog zoo eene wanverhouding bestaat
tusschen het aantal Fransche en Vlaamsche
exemplaren van het Treinboek.
Vlaamsche menschen, gij die een Trein
boek koopt, zorgt ervoor dat het een
Vlaamsch weze. Het baat niet Vlaamsche
wetten te maken als wij ons eigen leven niet
vervlaamschen. Dit zijn al maar kleinighe
den maar het verwaarloozen van vele zulke
kleinigheden maakt op het eind dat een Vla
ming geenVlaming meer is.
Doorde provincie West-Vlaanderen wordt
jnderde Belgische kunstenaarseen wedstrijd
uitgeschreven voor de oprichting van een
gedenkteeken ter gedachtenis der gesneu
veldesoldaten. Hetgedenkteeken zal bestaan
n het versieren der brug «Hoogebrug» ge-
aaind, op den steenweg van Caeskerke.
Het gedenkteeken, waarvoor eene som
van 200 duizend frank is betaald, zal in 1924
ngehuldigd worden.
Naar wordt gemeld zouden de Kongolee-
zen een verzoekschrift tot de Belgische re
geering gericht hebben om eenen «onbeken
den zwarten soldaat» te herdenken.
De heer Destrée heeft, naar aanleiding van
het proces De Beuckelaere, zijne meening
uitgesproken in het «Journal de Charleroi».
Hij vraagt dat er een einde zou gemaakt
worden aan die zoogezegde processen van
verraad, en is overtuigd dat er geheel weinig
bewuste verraders in ons land gevonden
worden. Hij stelt de v'raagof men thans niet
zeggen mag: «Genoeg vervolgingen» en
sluit zich aan bij de woorden welke op het
Katholiek Vlaamsch Congres te Gent werden
uitgesproken. Dit is heel zeker van aard om
ons te verheugen.
Als de heer Destrée en zijne aanhangers
medegaan, dan is er stellig eene meerderheid
te vinden voor amnestie.
Men wachte er dus niet op. Wij vragen
aan onze vrienden in de Kamer, bij de
opening van den zittijd van October er geen
gras te laten over groeien.
Eerweerde Pater Stracke werd veroor
deeld tot het b a'~n der gerechtskosten.
Deze beliepen tot 1386,26 frank. De orde
de Jezuiten heeft reeds deze som in de
Staatskas gestcr'.
De Staat heeft zoo wel niet gevaren bij
liet proces Dr De Beuckelaere. Dit proces
heeft meer dan 20 duizend frank gekost. De
ze kosten vallen nu ten laste van 'den Staat
en Jan en alleman zal helpen betófen.
Ware het niet beter dat -«'«Le'Soiren
Rudiger-Wullus en andere opstekers, dat
sommetje zouden te betalen hebben Dat
zou ze wel leeren met modder te werpen.
Van 1898 tot 1920 dus op 22 jaar zijn er
in de verschillige Missiën 108 Katholieke
Missionnarissen gemarteld en vermoord: 65
verdronken of op zee vermoord. —>>33 in de
gevangenis gestorven of aan de gevolgen
hunner wonden. 7 levend verbrand. 3
ten prooi aan een wild dier geworpen.
Zij zijn gestorven voor hun gelouf. Moge
hun bloed niet alleen liet zaad van nieuwe
christenen zijn, maar ook het zaad van nieu
we geloofsverkondigers.
Heer Baron Ruzette, Minister vah Land
bouw, is teruggekeerd uit Zwitserland
waar hij gegaan was tijdens zijne Onpasse
lijkheid.
Wij hopen dat de achtbare Minister vol
komen zal hersteld zijn.
Na enkele dagen verbleven te hebben te
Brugge zal hij zich opnieuw vestigen te
Brussel alwaar hij zijn ministerie terug zal
beheeren.
Belgie gaat besprekingen 'openen met
Canada over eene economische overeen
komst. Daartoe zal Fielding, de Canadee-
sche minister van finantiën, eerlang naar
Belgie vertrekken om met onze regeeijpg te
onderhandelen.
De Belgische regeering heeft eene" Com
missie van 85 leden aangesteld om eén be
zoek te brengen te Berlijn aan verschillende
huizen die in speciaal beton gebouwd zijn.
Tot die commissie behooren Kamerleden
en Architecten. Maandag werd de studiereis
begonnen met een bezoek aan Merseburg.
Volgens eene Löndensche statistiek kost
de Volkenbond, die de vrede in de wereld
moet verzekeren 1 millioen pond per jaar.
De oorlog echter heeft meer dan 50 milliard
pond gekost en daarbij komen nog. meer
dan 30 millioen gesneuvelden en invaliedfen.
Wat een gruwelijk ding Ls toch de oorlog 1.
Guido.
Na een ballingschap van 20jarenzullèn
de Benediktijner monniken van de Quarr-
abnij nabij Ryde (eiland Wight) binnenkort
weer naar Frankrijk terugkeeren, terugge
roepen door de fransche regeering.
Bouwmeester, deberoemdeHollandsche
tooneelspeler, is tachtig jaar oud en met zijn
jubileurfi zal hij zijn meesterrol Shylock, in
De Koopman van Venetie vertolken.
PO I LU
van M. Camille
Degroote van
Poperinghe, die
verleden week de
overwinning be
haalden in de
Internationale
Wedstrijd
Oostendc-Spa.
375 kilometers.
naderde hem en legde haar hand op zijn
schouder.
Bertram, zeide zij, ge zult de vraag, die
ik u wil doen, misschien zeer dwaas vinden.
Dat zou onbeleefd van mij zijn, gaf hij
ten antwoord. Ik beloof u dat ik niet zal
lachen, wat gij mij ook moogt vragen, 't Be
treft mij zeker of onze Elfriede.
Dien naam hadden zij aan hun kind ge
geven.
Neen, 't betreft mij zelve en u, sprak
zij langzaam.
Dan zal ik ernstig zijn. Wat wilt ge mij
alzoo vragen, Leortine?
Ik wilde u vragen, Bertram, of ge mij
waarlijk bemint.
Of ik u'waarlijk bemin, Leontine, her
haalde hij haar in 't gelaat ziende. Ik zal u
een andere vraag doen: Hoe komt ge op de
gedachte, mij dit te vragen.
Ik wilde dat ge mij een bepaald ant
woord gaaft, sprak zij met nadruk.
Wilt ge zoo goed zijn, mij te zeggen wie
ik boven u zou kunnen beminnen? vroeg hij
ontwijkend.
Dat is geen antwoord op mijne vraag,
Bertram Ge spot er mee, maar mijn ge
luk, de vrede mijner ziel hangen van uw
antwoord af. Bemint ge mij?
Nu viel hem eene goede gedachte in; hij
had zijne gade toch lief, en iedere man im
mers bemint de moeder van zijn kind.
O, gewis bemin ik u, Leontine, ant
woordde hij.
En wel met deinnigste, edelsteen meest
gelouterde liefde, die ik voor u gevoel 1 her
nam zij.
Bertram wilde geen onwaarheid zeggen,
maar op zijn gelaat was eene hevige ontroe
ring te lezen, en de uitdrukking zijner oogen,
het fronsen zijner wenkbrauwen en het beven
zijner lippen gaven de hem üitvorschend
aanstarende Leontine meer te verstaan dan
woorden hadden kunnen doen.
Eenige oogenblikken heerschte een pijnlijk
zwijgentoen vatte hij haar bij de handen en
kuste die.
Ik heb uw vraag reeds beantwoord,
sprak hij, laat ons nu over iets anders
spreken.
Ik zal u altijd getrouw zijn,en gij zijt de
bekoorlijkste vrouw op de geheele wereld.
We zullen naar den tuin gaan en niet meer
aan dit onderhoud denken.
Leontine was gewoon hem in alles zijn zin
te geven. Zij vroeg niets meer en ging met
hem naar den tuin. Maar het onderwerp
van 't gesprek hield haar geest nog altijd
bezig.
XI.
Leontine Seewald was geheel veranderd,
dit was voor iedereen duidelijk. Zij zag er
niet meer zoo goed en gezond uit als in den
laatsten tijd; haar gelaat had zijne blozen
de kleur, haar oogen hadden de vroegere
vroolijke uitdrukking en hun levendigen
glans verloren. (Vervolgt.)
Toile cirée voor tafels en bedden
Gecaoutchouteerde schorten
"Gasthuisstraat, 15, POPERMGHE.
