HET NOTARIEËL EN NiJVERH El DS ANNONCEN BLAD Nieuwsblad voorPoperingh Omstreken. OPENING Bijkantoor POPERINGHE Apotheek Frans Van de Plas Zondag 3n December 1922. 15 Centiemen. 19s' Jaar. Nr 49. Waar is Moeder Het Vrijbosch. Onzijdig. Ui eoor Hiel liürtei RET GEHEIRI HUWELIJK Cokes - Kolen - Anthraeieten In 't Buitenland. TR.ANSINTEÏR Abornienftütprijs: In Stad ir. 6.B0 In Belgie pp0*rt 8.00 Buitenland 13.00 Sassen-Vanneste, BERICHTE! VERTOOPiaSHI, Oorlogssch a de BHiMCfciMM VICTORIA. Een Ernstige Toestand. Aiie Bank- Beursverrichtingen - Spaarkas 4 Poll de Bretagne, Politiek Overzicht. De Belgische Vlag. De ouderdompensioenen. De dotatie der Oud-Strijders. Vogels. Goud uit den Kongo. Belgische mildheid. Een vaandel voor- de Gendarmerie. Een lage aanval. Wat zal Frankrijk zeggen. Voor de miliciens van 1923. Een goede maatregel. De plannen van IV1Devèze. Voor de arbeiders in Frankrijk. De Libre Beigique». Scheidingsbeweging. Alle Bankverr ichtingen aan de beste voorwaarden Geldbelegging op zicht, op kort en lang termijn Vreemde munten aan de voordeeiigste koersen. Dixmude, Zwarte Nonnenstraat, tel. 44. ftflosscroen, Toerkoenjestraat, 109, tel. 179. per Jaar Uitgever Drukkerij, Papierhandel, 15, Gasthuisstraat, POPcRINGKE Telefoon nr 9, PosUheckrekoning nr 15570. PK1J8 Eene iala«sehmg o.6o ctn per regel. 2 inl o.5o ct° 3 inl. 0.45 ct" VONNISSEN, 1 5o fr. per regel. RGUWBERICHTEH, 5 fr. voor 10 reg. Herhaalde Annoneen prijzen op ainvr&ag. Alle annonckn zijn vooraf te betalen en moeten voor dbn Vrijdacj inokzondbn worden. klhne berichten tegen den Vrijdag noen. 't Was Zondag, in 't vallen van den avond 'k zat aan mijn venster een pijpe te rookenen liet mijne oogen varen, onbepaald, over de strate, niets in 't bijzonder beziende, op niets bijzonders denkende. Wandelaars in beide richtingen ontmoeten elkander zonder ooit naar malkaar om te zien en zij gingen voorbij mijn venster schier zonder dat ik ze bemerkte. Opeens, daar klinkt muziek in mijne ooren dèar schuins over mijn deure, staat er eene poorte open; 't is eene danszale, een orgel is er aan 't spelen en 't moet een groote zijn. 'k Heb hooren zeggen dat de zale schoon opgeschikt is z'heeft geld gekost niet te verwonderen dat er een frank te betalen is om binnen te gaan. Maar wat is een frank nu nog Zie drie vier jonkheden blijven staan, ze kunnen zeventien of achtien jaar zijn natuurlijk, hunne muts staat wat op één oore, anders de menschen zouden wel denken dat zij nog maar uit schole komen ze kijken eens binnen, zeggen een woord de eene aan de andere, steken hun hand in hun broekzak, en ze zijn binnen. 'k En zie ze niet meer, maar hun frank- briefkje is al door hunne handen gesleerd, en ze zijn 't kwijt. Dat zijn andere wandelaars nu Twee jonkheden, fijner uitgeborsteld, witte col witte manchetten, prettig hoedje op het hoofd zij vertragen hunnen stap, loeren rechts en links ze zijn binnen. Alijne aan dacht is gewekt. Wat gaat er daar zoo al binnen Van veien is het kiaar te zien dat het werklieden zijn daAr, dit zien er mij jonge vrouwen uit, blootshoofds tot een einde op hunne schouders, licht gekleed, bieeke gekoust en leege geschoeid dat moeten daar jonge heeren zijn en jufvrouwen, ten minste, naar de pluimen te oordeelen, en ze trekken ook binnen 'k en zag nog geene van meer dan dertig jaar binnen gaan. Daar komen drie jonge meisjes gewandeld en er is een van de drie dat nog zijn haar op zijn rug draagt ze gaan voorbij, ze kee- ren weder, twee drie maal en ze praten en klappen de derde keer ze zijn binnen. Als ik dat zie, ik zegge bij mij zeiven kinders, waar is moeder Ze kunnen zes tien jaar oud zijn, niet meer. Weet moeder waar gij zijt En waar is moeder ik droome, kloppe mijn pijpe uit en stoppe een nieuwe en zonder te weten, ik aansteke: 'k en zie niet vele meer, ik hoore den orgel en nu en dan een schaterlachen en een tieren ais er daar binnen ievers een deure opengaat, en ik droome, en herhale die vrage waar is moeder Al met eens schiet ik uit mijn droom ik moete daar lange gezeten hebben, het licht straalt van binnen naar buiten en in een stroom van licht komt het volk naar buiten een giechelen en schetteren dat het klinkt tegen mijn venster, jong vrouwvolk, jong mannevolk, al dooreen, wippende nog en slaande en stootende en trekkende wijl ze tieren. En daar die jonge meisjes, dat eene met zijn haar op den rug in het midden, achter hen drie jongens en ze roepen en schelden naar malkaar, en ze lachen en ze schetteren, ik neem een stekske en kijke op mijn uurwerk om te zien hoe late het is. 'tls elve En die kinders moeten nu nog naar huis hoeverre dat weet ik nietWaar is moeder Kunt ge slapen, moeder, als uw jong meisje zoo late in den avond nog niet thuis is Dat kind voor hetwelke gij geleden en gewrocht hebt, is daar in gevaar zijne deugd en zijne eere te verliezen, en ge kunt slapen' binst de wijle Dat kind dat u soms het slapen belette als het kleine was, heeft het dat recht misschien weder gewonnen Of kuilt ge slapen Dat kind waaruit gij, gelijk alle moeders, begeerdet een goede en eer lijke dochter te zien groeien, is daar op weg om slons te worden... En kunt gij slapen? Dat kind, voorwie gij aan God strenge reke ning zult geven, over wien gij, uit groote en heilige plicht moet waken, is bezig met hem te bereiden om u in lateren leeftijd, en mis schien binst gansch de eeuwigheid, te ver- wenschenen te vermaledijden vooruw slapen en uwe zorgloosheid... En kunt ge slapen En 'k zei bij mijn zeiven neen dat kan niet zijn'dat is onmogelijk, die kinders heb ben zeker geen moeder meer. Fragment uit De Piot Rond 20 September vloog het nieuws van onderstand tot loopgraven, dat er een schromelijk offensief op het nippen stond, én, dat het einde van dit offensief, slag of val zou zijn. Er liep een zindering door eiken piot en een zindering door geheel het leger eindelijk En ieder piot zag weerom in geest zijn huis en zijn volk, nu nog in duitsche macht en onder duitsche dwinge landij. Ieder piot zag vader en moeder, broérs en zusters, lief, vrouw en kinders. DAar, daar stonden ze, voor velen niet ver af, zelfs dicht bij, maar omsingeld van den vijand, én, die vijand moest wegEn hun huis wonk en hun ouders riepen en hun lieven of vrouwen wonken en riepen. En, hun moeder, hun moeder zagen ze nog eerst en meest Aioeder Ieder piot werd een zenuwpak, vol gejachte en gestraal, een pak dat niet meer t'hoop hieldeen brokke vleescii bekreveld en gebeten van de mieren, een wilde beeste, die huilen, of bijten, of verscheuren moest, entwat aardigs, dat geen midden hield fus- 'schen kind en tijger, maar nu eens het eene en dan het ander was, een geheel waaruit helden bloeien, of hoe men het noemen wil Eindelijk, den 27, was gansch het Leger korps bewust, dat de gruwelijke sprong zou gewaagd worden en de reusachtige poging nakend was. Den 28, om twee ure 's nachts, ontwaakte de zware artillerie en een weinig later de veldkanonnen, 't Was grootsch en ijselijk Een oorverdoovende trommeling van gru welijke krakers en scherpe bassers. De grond daverde en de afgeknotte boomen wiptende soldaten dansten de lucht scheen open en toe te nijpen Het Laatste Oordeel En de piotten kropen uit de luizepoiken en gingen, liepen, sprongen, kropen, gepakt in den kop, zonder gedachten, baloorde en sneeuwblind. Spreken konden ze, doch hun woorden gingen verloren in het helsch rumoer,dat bachten hen ën voor hen hatelijk uitdonderde, en, boven hen, schrikverwek kende voortschuifelde. Ze gingen geheel den dag wild vooruit vie! er een, de rangen sloten toe. Ze kropen en ze slopen, lijk van de duivels gejaagd. Ze Eene ander^ onzijdige partij die ontstaan gewonden, die jankten om hulp en kreveer-, den lijk honden, zoo nakend de verlossing, en, voor velen, zóó dicht bij hun huisj Den volgenden dag reeds, liet het 4C L. het veroverd Vrijbosch bachten de rug en marcheerde op Staden-Stampkot, onder een regen van Duitsche ijzerbrokken, doch niets strekking, ik zal niet zeggen haar program, is in ons land is partij. Nog eens godsdienst. Welk In de laatste zitting der Scheidsrechter de 7nncrp7pidp nationale lijke Kommissies werd de schade op F" Au- eene pfrtij buiten allengusti 1914, als volgt vastgesteld voor de is hare strekking? Hare hier nav er melde geteister den hield de piotten tegen zelfs dezen, die het misschien, in de eeuwigdurende vierjaarsche marteling, honderd keeren uitgebruld had den kon ik het maar ontloopen zelfs deze vochten lijk leeuwen, met de reuk van hun huis in den neus. Ze waren helden En zoo moorschten en leurden en been- houwdrn ze, drie dagen dóór, zonder een kruimel broods over hun plakkende lippen te krijgen. Eindelijk, den derden dag van dien helschen strijd, kwamen de vliegeniers bij de Hooge Schuur te Staden-Reke, de uitgehongerde en afgebeulde piotten bevoor raden. 's Anderdags trok het 4e L. voor vier dagen in rust Na de vier rustdagen marcheerde het 4' L. in richling van Thourout,nu den zegeweg op en voort, tot aan de groote, plompe tuimeling, van den grooten, plompen, Duitschen-hoorndulle Stier. E. Vermeulen. KEMMEL. Agentschap ie bekomen bij 1/TC 'TC f? TA Naa!- v X machienen, Yperstraat, 64, 8AEENEM. wisten, dat hun lichaam elk oogenblik in riemen kon geschoten zijn en ze dachten vaag aan de eeuwigheid, bevolen hun ziel in Gods handen en vloekten groote hof iandsche krakers, die in de lawine verloren vielen Den 29, stond het 4C L. en het 23c voor Houthulst en het Vrijbosch een schrikaan jagende trape En toch moesten ze vooruit! Ginder, ginder, wat verder op, rezen de torens van zooveel kerken, en, rond die kerken, waren er huizen geschaarn, de huizen van zóó véél piotten, die langhalsden en hunkerden vooruit Zóó dapper trokken ze vooruit, dat de officieren verplicht werden paai en perk aan hun roekeloosheid te stelien,doch de piotten hadden geen ooren meer voor hun bevelen het gevaar, de dood, dit alles had geen beteekenis meer voor hen, nietmetal, niets Hun huis, ginder En daar gruwde nu het Vrijbosch op Onstuimig, dom en zot, bekropen en be slopen de piotten het logge woud, vol naakt geboomte. Geknal en getjef zaaide dood in hun rangen piotten tuimelden om nevens duitschers en huilden met hen mede den doodenzang. En de jongens kropen en slo pen, liepen' en sprongen eenbaarlijk voort en vooruit, den bosch toe, den bosch in,den bosch door. Er was geen kommande meer ieder piot deed naar wil en gril, mikte en schoot, laadde, mikteen schoot, bad stil en vloekte luid, kroop door bramen en pinne- draad, schoot recht langs een boomstam, rustte een stonde en lag weerom plat. kroop lijk een serpent door grachten en obusputten en aiover vloekende gewonden en afzichte lijke dooden Eer de-n avond op dien bloedigen dag look, was er om zeggens geen obusput in gehee! het veroverd gedeelte van het Vrij bosch, waar niet één of meer gewonden te kermen, te huilen, of te sterven lagen. De Aalmoezeniers liepen krijschend rond van wijds naar zijds en van put tot put en hun Absolvo versmolt met de verdommen van de ttaami. Vennootschap Filiaal van de VOLKSBANK van LEUVEN HOOFDKANTON KORTRIJK. Bijkantoren Sïriigg*», ('neme, Desselghem, Dhmude, (iliitlel, lelite^hein, Iseghem, Meenfn, Moorslede, R'operinglMS ItoMelare, KnjAselede, Siaden, Wevelghem, Wyaghene. met MAANDAG 4 December aanst Mengelwerk van «De Poperinghenaar» 24 ROMAN Dat is KarolinaNu moet ik gaansprak Elfriede. Wilt mij niet eerst een kus geven, dier bare engel? vroeg Leontine. Het kind hief haar kopje op en bood haar de kersroode lippen. Met diepe ontroering drukte de op dat oogenblik gelukkige moe der er een teederen kus op. Toen huppelde Elfriede de kamer uit, terwijl Leontine haar met tranen in de oogen nastaarde. Slechts met de grootste inspanning gelukte het haar, het snikken te bedwingen, dat haar geheele lichaam stuipachtig deed rillen. Toen zij eindelijk haar tranen had gedroogd, begon zij weder aan haar werk, maar het ging zeer langzaam, haar handen beefden nog te veel. Gelukkig was zij er bijna mee gereed toen haar kind was binnengekomen, zij zou an ders niet in staat zijn geweest het goed ten uitvoer te brengen. Toen Bertram met de beide dames was thuisgekomen, en zijn dochtertje hem ver telde dat een juffrouw haar gekust en daar bij geweend had, verwonderde hij zich er eenigzins over. Mevrouw Siegel had de meededeeling van het kind ook gehoord en veinsde groote be zorgdheid. Ik ben waarlijk altijd bang, mijnheer Seewald, zeide zij, het kind aan de zorg van anderen over te laten. Dienstboden zijn niet te vertrouwen. Ik houd het er voor dat het niet eerder beter zal worden dan wanneer een vrouw als uw gade uw huishouden weer bestuurt. Juffrouw Vogel is een zeer geschikte vrouw, merkte de heer Seewald op, en draagt de meeste zorg voor mijn kind. Maar allen houden veel van Elfriede, en daardoor kan 't licht gebeuren dat deze of gene haar liefkoost, hoewel ik het beter acht dat zij niet onder de dienstboden verkeert. Juffrouw Vogel moge zeer geschikt zijn, hernam de weduwe hoofdschuddend, maar zij kon hier onmogelijk de plaats van vrouw des huizes vervullen. Dat kan alleen een werkelijk beschaafde dame. Bertram zuchtte. Misschien hebt ge gelijk, zeide hij. Mevrouw Siegel zou om alles ter wereld hebben willen weten of die zucht haar doch ter dan wel Hedwig Krohn gold,voor wie zij bij Bertram wel eenige genegenheid meende opgemerkt te hebben. Zij besloot dien twijfel zoo mogelijk op te heffen, en daartoe kwam haar niets raadzamer voor dan de tegen woordigheid van Hedwig, opdat zij door een oplettende waarneming van beiden hun ge voelens jegens elkander zou kunnen ontdek ken. Om dit doel te bereiken, overwon zij haar afkeer van de tegenwoordigheid eener andere jonge dame ten huize van den heer Seewald; zij zou hem verzoeken, Hedwig uit te noodigen, eenigen tijd op Windisch- krona te komen doorbrengen. Veronika, zeide zij des avonds tot haar dochter, ik houd het voor zeker dat indien ge in Hedwig Krohn geen medeminnares hebt, ge spoedig mevrouw Seewaid zult zijn. De heer Seewald begint de noodzakelijkheid in te zien om weer een vrouw aan het hoofd van zijn huls te hebben. Ik zal trachten hem over te halen. Hedwig Krohn tot etn bezoek Hetgene in twee artikels in Oris Vlaande ren verscheen nopens de Belgische steen bakkers, beetenwerkers en oogstwerkers, is jammer genoeg, maar al te waar, en ongelukkiglijk, zoo niet algemeen, minstens zeer menigvuldig. De waarheid is, dat er in Frankrijk eene opgewondenheid onstaat tegen de Belgische werklieden, die werken in de steenbakkerijen, de beeten en de oogst, ter oorzaak van de menigvuldige feiten dit jaar voorgekomen Verbreking van geteekende kontrakten, overdrevene eischen, enz. Het ware leerzaam en beteekenisvol daarover te lezen wat ik, minstens in reeds vijf Fransche dagbladen, vond. Zoo eindigt een blad zijn artikel: La main d'ceuvre Beige en France Plus de betteraves ou plus de Beiges. Ik zou kunnen mededeelen veelvuldige feiten van Fransche en Belgische boeren, gelijk aan deze die in Ons Vlaanderen aan gehaald werden.Ik heb minstens 10 brieven waarin te lezen staat Vroeger hadden wij trouw in het woord vaii de Belgische beete- brakers, nu betrouwen wij hun handteeken niet meer Is dat niet jammer en verne derend voor ons volk ik betreur menigvuldige zulke jammerlijke feiten, die, ten onrechte in Frankrijk een afkeer doen ontstaan tegen onze 40.000 steenbakkers, beetenbrakers en oogstwer kers. Het is onmogelijk breedvoerig de zaak te behandelen,maar ziehier wat bezig is met gebeuren Hetgene de Fransche dagbladen drukken, het groot getal Poolsche en Ita- liaansche werklieden, die dezen zomer reeds wrochten in de heertenen de steenbakkerijen, de brieven die ik ontving van Fransche en Belgische boeren, de brieven die ik ontving van Poolsche en Italiaansche werklieden- bonden, zelfs vam Bisschoppen uit Polen, bewijzen, het spijt mij als Belg, het te moe ten zeggen iti korteren tijd dat men wel denkt, zullen de 40.000 Belgische steenbak kers, beetenwerkers en oogstwerkers, ver vangen zijn door 100.000 Poolsche Italiaansche, Spaansche en zelfs, jammer genoeg, Duitsche werklieden. En wat zal er dan gebeuren in Vlaamsch België, als 't werk aan 't front gedaan is, en dat de 40.000 werklieden, in Frankrijk, zullen vervangen zijn door de schuld van een deel van die 40.000, die dezen zomer oneerlijk zijn te werk gegaan Het is hoog tijd, dat, in 't belang van ons werkvolk, er een einde komt aan de over drevene eischen van eenigen, aan het schan- dig verbreken van werkkontrakten van anderen en aan het onbeschoft gedrag van sommigen op de treins, in de statiën en in de dorpen van Fransch-Vlaanderen, Arte3ië, Picardié, Normandië, La Brie en La Bauce, zooniet, zij zullen hen zeiven buiten geboerd hebben en vervangen zijn door Polen, Ita lianen en Spanjaards. Men krijgt soms ondank voor de waarheid te zeggen, zelfs als't noodig is, in 't belang van 'tvolk, de waarheid te zeggen. Ehwel, de ondervin ding, die de beste leermeester is, zal uit wijzen dat het de waarheid is, en dat het nuttig was de waarheid in die zaak te zeg gen. Karel Vaneecke, aalmoezenier. Bij ons te verkrijgen Anti-rhdmatische wol aan 4 fr. 50 het pak. uit te noodigen, en als zij hier is, zullen we 't best kunnen ontdekken of er al dan niet eenige genegenheid tusschen hen beiden bestaat. Zij bracht deze aangelegenheid reeds den volgenden dag bij den heer Seewald ter sprake en verklaarde dat het haar aangenaam zou zija, ook den heer en mevrouw Harders te zien. Bertram greep gretig deze gelegen heid te baat; hij schreef dadelijk aan zijn schoonouders en verzocht hen, met Hedwig over te komen, terwijl mevrouw en de freule Siegel nog zijn gasten waren. Het antwoord op zijn brief was door me vrouw Harders geschreven. Zij meldde dat zij en haar echtgenoot een weinig ongesteld waren, zoodat zij het voor 't oogenblik niet raadzaam achtten een reisje te maken; zij zou echter met genoegen zien dat Hedwig een paar weken bij de kleine Elfriede ging door brengen. Wel geloofde zij, moeite te zullen hebben, haar daartoe te bewegen doch zij hoopte dat het haar ten laatste toch gelukken zou. En Hedwig gaf ten laatste toe, eensdeels omdat zij vurig verlangde 't lieve kind weder te zien, ten andere omdat mevrouw Harders er voortdurend op aandrong. Zij schreef toen zelve aan Bertram en berichtte hem dat zij nog binnen een week de gast van freule Elfriede hoopte te zijn. En zoo gebeurde het op zekeren dag toen Leontine zich naar de kinderkamer begaf, om eenig werk te halen, dat zij in den gang plotseling tegenover Hedwig stond. Een half onderdrukte kreet ontsnapte haar, en Hedwig bleef verwonderd staan Heb ik u doen schrikken? vroeg Hedwig. Dat zou me spijten. Leontine was ijietin staat te antwoorden; want een duidelijk program bezit zij niet, hare strekking dan, is deze der onafhanke- lijken van vóór den oorlog, gemengd met eene sterke dosis van franskiljonisme en grootheidswaan; zij willen buiten alle gods dienstige en vvijsgeerige gezindheid, een groot Fransch-;België stichten met een deel van Holland en een deel van Duitschiand erbij dat zij zouden inpalmen. Ze ziin dol overdreven frSnschgezind. Zij vormen een leger uit van officieren zonder soldaten, om dat zij het natuurlijkste gevoelen van den mensch, de liefde tot de Moedertaal, onder de voeten treden. Zij hebben bij het volk geen ingang gevonden, en zullen deze nooit vinden. Na den oorlog deden zij hunne proef in de algerneene kiezing te Brussel en in eeniga andere groote ^centers. Hun getal stemmen was onbeduidend. Maar laat ons overgaan tot de plaatselijke politiek der steden en gemeenten; daar is het dat de onzijdigheid bijzonder thuis is, daar is het dat men het masker van onzijdig heid het meet gebruikt CIImiabiuikt. Alen komt op niet een onzijdig program zooals: «de verdediging der gemeentebe langen. De godsdienst is buiten de partij zegt men, men is onzijdig: woorden, ijdele klanken om de brave menschen zand in de oogen te strooien, en metterdaad het waar doel te verduiken: liberalism, of socialism, volgens de mannen die zich aanbieden aan het kiezerskorps. Maar, waarom hier, in eene zaak van het hoogste belang, in de algemeenheid blijven? Laat ons concreet zijn en de stelsels toepas sen aan onze stad zelve. Hier heeft de tegenpartij, in de laatste kiezing zich aangeboden als onzijdig om, zoogezeid de gemeentebelangen te verdedi gen, ik zegge, zoogezeid om de gemeente belangen te verdedigen, want alle gemeente bestuur heeft dat doel, dat ligt in zijne natuur zelf, bijgevolg, dat is een ijdel woord dat niet moet gezeid worden, een waar bedrog! Wat was eigentlijk het doel dier zooge- zeide nieuwe onzijdige partij Het is genoeg de personen te beschouwen die hare voorvechters waren, om het te ken nen. Van welke opinie waren zij Niemand in Poperinghe, die Poperinghe kent, twijfelt er aan. Het waren de oude liberalen van Pope ringhe die onder een nieuw denkmantel ver schenen van onzijdigheiden gelijk het altijd geschiedt in zulk geval, een deel der katho lieke bevolking heeft zich laten bedriegen door dat valsch uitsteekberd, en zij zijn aan het hoofd gekomen onder den naam van on- zijdigen. En het oude katholieke Poperinghe heeft zich eensklaps onder een liberaal mis schien wel gematigd, inaar toch onder een liberaal bestuur gevonden I Alaar, zult gij mij zeggen, waar zijn uwe bewijzen 1° Het gros van de kiezers dier partij zijn de liberalen en socialisten, niemand twijfelt er aan. En waarom Omdat zij die mannen als hunne mannen beschouwden. 2" Zij stonden tegenover de oude katho lieke partij van Poperinghe. Niemand kan dat betwisten. 3" De opinie der gekozenen is liberaal. Wie twijfelt er aan 4° Welke scholen patroneeren zij voorna- menlijk De onzijdige en liberale scholen. 5° Wat zeggen zij in de algerneene kiezin gen voor Kamers en Senaat in Ons Huis Kiest voor de liberalen. En 't en zijn deach- terloopers niet die zoo spreken, het zijn de kopstukken. 6° Welke kiespropaganda gingen zij ma ken, inde provinciale kiezingen,ginder verre aan den grooten Ons Heere De liberale kiespropaganda, en nog eens het waren de achterloopers niet van die partij maar wel de bazen. 7" Wie stelden zij af als nachtwakers Twee oude gedietiden omdat zij katholieken waren. Schande En wat zullen wij nog al zien De tijd zal 't uitwijzen Oogen open, katholieke kiezers van Poperinghe, gij zijt gefopt door den dekmantel van onzijdigheid, 't Is de ge schiedenis van alle plaatsen en van alle tij den. Oogen open of 't is te laat. Poperinghe wordt voor goed liberaal om later sociaal te worden. Alaar dat zal niet geschieden 't is hier nog te veel goed volk Waarheid. Fourinentez Achille Henry Jules We Knockaert Caron Maurice Van Mer.is Cyrille Buseyne Henri Dewilde Pauline Maiiieu Marie Liebaert Camille Debusscliere-Lybor We Duflou We Pieter Lenoir Thoris Camille Pauwels Isidore Cappocn Remy Ailaert Camille fr. 19205. 11595. 11863. 1210. 2387.50 1596 3653.25 14935.50 23480.50 14757.50 3000. 6752.25 14138. 9325. 7950. 16998. Opvolger van S VANDEN BERGHE, Bertenplaate, 8, (Kleine Markt), - POPGRING II ft. - over al haar leden bevend, spoedde zij zich voort. Een poosje later ontmoette Hedwig de huishoudster. Juffrouw Vogel, vroeg zij, wie is het jonge meisje, dat ik zooeven in den gang aantrof. Ge meent waarschijnlijk de naaister, antwoordde de gevraagde. Het is juffrouw Werner, uit Bruchthal. Ze schijnt vreeslijk zenuwachtig te zijn, hernam Hedwig. Toen ze mij zag, slaakte ze een kreet van schrik. Het kan wel wezen dat ze zenuwachtig is, zei juffrouw Vogel. Overigens is zij een beschaafde vrouw, die vroeger in beter om standigheden schijnt te hebben verkeerd. Ze bevalt mij heel goed, en ik houd het er voor dat ze ook u bevallen zal. Haar gedrag is uitmuntend, en haar werk insgelijks. Het verheugt mij dit te hooren, zei Hedwig, maar ik moet u toch zeggen dat haar gedrag me bevreemdde. XXI. Het zien van Hedwig had Leontine ten hoogste ontsteld. Aan een ontmoeting met haar had zij in het geheel niet gedacht, 't Scheen haar toe alsof zij nogmaals Hedwigs geluk in den weg zou staan, en haar ver momming haar niet zou baten. Zij meende nog de schoone, vroolijke dochter van den rijken bankier te zijn, die zoo hartstochtelijk beminde en in het aanzien des doods huwde, toen van haar ziekte herstelde en langzamer hand tot de c' itdekking kwam dat haar echtgenoot geaj liefde voor haar gevoelde. Haar hart klopte angstig. In welk een wonderlijke gesteldheid bevond zij zich Postcheckrekening Nr 87048 Telefoon N'77. Vooraleer uwe aankoopen te doen van Inlandsche, Fransche, Engelsche of Saar- kolen, vraagt prijzen en voorwaarden aan Hp firma A. G DE COC K? 92-94, Ardoyesteenweg, ROUSSELARE. GROOTKLEIN. Trouwe Bediening. Voordeelige Prijzen In een prachtig artikel schrijft Volksver tegenwoordiger Blavier onder meer het volgende in De Standaard in die Franskiljonsch-Liberale betoo ging te Gent is er iets dat mij bijzonder is opgevallen en dat mij vooral tegen de borst stoot. Dit is het misbruik dat de liberalen, aangedikt door eenige, gelukkig zeldzame, katholieke inedeloopers, weer eens van de nationale driekleur hebben gemaakt het was immers weer een grootscheepsche uit pakking van driekleurige concarden, linten en vaandels. Wat recht hebben dan toch die liberalen om eene politieke betooging onder de be scherming der Belgische Viag te stellen en aldus dit geheiligd zinnebeeld van onze nationaliteit uit te spelen tegen de meerder heid van het Parlement. Mogen de liberalen zoo die vlag maar in den modder van den politieken strijd sleuren en wentelen Ziet men dan niet, dat zij op weg zijn die vlag, vooral voor de jongere geslachten, verdacht, ja hatelijk te maken Verdacht voor de werklieden en de demo cratische partijen Verdacht voor de Vlamingen Verdacht voor de meer dan 100 duizend Vlaamsche Oud-Strijders En gij, liberale politiekers, gij tracht de Belgische Vlag te bemachtigen, gij tracht u het monopolie der vaderlandsliefde te ver zekeren om aldus nieuw leven aan uw ver molmde, wegkwijnende partij in te pompen. Handen af van de Belgische Vlag waar achter gij, evenals wij, als Belgisch burger moogt stappen. De Belgische Vlag, die staat hoog en heilig boven en buiten uwe en andere par tijen. Van die vlag, liberale politiekers en gij, alle patriotardische pharizeërs,de handen af, de handen af In den Ministerraad heeft Minister Moyer- soen een wetsontwerp tot nieuwe pensioen wet uiteengedaan. Dit werd door den Mini sterraad goedgekeurd en zal weldra in de Kamer ingediend worden. Daar de tegenwoordige pensioenwet maar van kracht is tot 31 December 22 zal zij verlengd worden tot de nieuwe wet in gang komt. De nieuwe wet voorziet dat bijdragen zullen moeten betaald worden door de werk lieden, door den werkgever en ook door den Staat. Het aatal ingekomen formulieren bedraagt 337.500. Er blijven nog 44500 gevallen te behandelen. Thans worden gemiddeld 450 gevallen eiken dag geregeld. Sedert 30 November is het Vervoer van levende vogels,bestemd om in kooien gehou den te worden,verboden. Sinds 14 November was het zetten van strikken en sinds 17 November was de handel in vogels alzoo gevangen ook niet meer toegelaten. De Nationale Bank heeft met den Minister Haar dierbaren beweenden haar als dood, en zij leefde te midden van hen. Hedwig Krohn had haar altijd innig be mind zij was een trouwe vriendin voor haar geweest totdat haar ongelukkige hartstocht voor Bertram verstorend tusschenbeide kwam. Hedwig wasechter voortdurend haar toevlucht gebleven wanneer zij zich verdrie tig gevoelde, en het denkbeeld kwam bij haar op, naar Hedwig te snellen en haar alles te openbaren. Maar weldra bedacht zij zich; behalve om Bertrams wil, had zij ook ter wille van Hedwig aan haar dood doen gelooven, en zij zou liever werkelijk gestor ven zijn dan beider geluk nogmaals in den weg te wezen. Ofschoon het wederzien van Hedwig Leontine hevig had doen ontstellen, gaf het haar toch ook eenigen troost, en wel omdat zij niet was herkend geworden. Haar echt genoot had haar gezien zonder in 't minst te vermoeden wie zie was, en met Hedwig was dit insgelijks het geval. En indien deze twee haar niet herkenden, dan behoefde zij niet te vreezen dat iemand anders haar her kennen zou. Zij kon dus als alles goed ging, in de nabijheid van haar geliefd kind leven, het van tijd tot tijd zien, zich in haar schoon heid verblijden en misschien ook de gene genheid van het kind winnen. En toch zuchte zij diep bij de gedachte hoe ongelukkig haar leven was, zelfs indien 't haar gelukte haar rol vol te houden. Zij keerde naar haar kamer terug, doch 't duurde lang voordat zij weder bedaard was en haar arbeid kon voortzetten. Zij deed haar best, zich voor te stellen dat Leontine voor altijd dood was, en Louiza Werner, de arme naaister, op deze wereld zich met niets van Koloniën een aanzienlijken koop van goud uit de mijnen van Kilo-Moto afgesloten. Dat goud (in staven) zal in de brandvrije gewelven der Bank worden bewaard en aldus dienen om de metaaldekking van onze bankbiljetten te versterken. Op de lijst der giften ten behoeve der Russische kinderen door de Italiaansche Observatore Romano bekend gemaakt staan twee belangrijke giften 100.000 lires als eerste storting uit het Aartsbisdom Mechelen en 187.482 lires als eerste storttng uit het bisdom Brugge. Naar aanleiding daarvan spreekt dit blad met den hoogsten lof over de vrijgevigheid der ridderlijke Belgen en over hunne groote liefde tot den Paus. De Koning heeft Dinsdag een vaandei overgereikt aan het korps van de Nationale Gendarmerie. In den nacht van Donderdag op Vrijdag is eene bende komen betoogen voor de wo ning van oud-Minister Poullet. De ruiten van den slaapkamer van M. en Alevr. Poullet werden met flesschen inge- liOGiu. ucu .mci-ucoaptcu is leieciugeiAOureu aan den voei van het béd. M. en Mevr. Poullet zijn gelukkiglijk zonder letsel aan dezen lagen aanval ontsnapt. Die aanval is het gevolg van de gestadige en stelselmatige ophitsingen van de Frans- kiljonsche pers tegen de Vlaamsche leiders Sommige Belgische Franskiljonsgebruiken tegen ons het wapen Wat zal Frankrijk zeggen Ziehier wat, volgens E.H.Van Eecke, een Fransche Volksvertegenwoordiger zegt over de rechten der Vlamimgen Ik hoop dat de meerderheid van Kamer en Senaat zal begrijpen, dat het in het belang van Belgie, welk land wij zoo hoogachten en vereeren, noodig is Vlamingen en Walen op denzelfden voet testeilen. Zulks is zelfs noodig voor de goede betrekkingen van Belgie met Frankrijk,opdat wij hetbetrouwen niet zouden verliezen van de Vlamingen. in denzelfden zin spreken ook Monseig neur Dubois de Villerabel,aartsbisschop van ver„lan d„ ,jhpr,,p franskilions van RouenenE. H. de bisschop van Evreux,S)Tpg fn Girale franskiljons van Séez en Bayeux. Wie heden een abonnement vraagt o ons blad krijgt het kosteloos van nu tc Nieuwjaar. «o» In de eerste helft van December zullen d< briefdragers de prijs van het abonnemen inzamelen. Men merke wel op dat ze slecht: eenmaal komen en zorge dusjjdat de post kwittancie bij liet eerste vertoon betaalc worde. «o» Onze abonnenten uit Congo en Amerika, gelieven ons het bedrag op te sturen. «o» Alle adresveranderingen, reklamaties van niet ontvangen nummers moeten in de post zelf (en NIET bij ons) aangegeven worden, voor dezen die ons blad rechtstreeks door de post ontvangen, ('t Is te zeggen zonder timber). De miliciens van 1923, die hun beroep willen voort uitoefenen terwijl zij onder de wapens zijn, moeten hunne aanvraag indie nen vóór den 1 April aanstaande. De bladen zullen later mededeelen welke pleegvormen er moeten vervuld zijn. Men meidt dat M. Theunis een plan op maakt om het aantal ambtenaars in de verschillende departementen te verminde ren. De minister bedoelt vooral de talrijke ambtenaars met genot van wachtgeld. Beide liberale groepeeringen van Kamer en Senaat hebben in eene vergadering de groote lijnen van het nieuwe militair statuut onderzocht en zich ermede vereenigd. Minister Devèze gaf zelf de noodige inlichtingen. Er is spraak dat M. Devèze ook tot de socialisten zal gaan om zijne plannen te laten goedkeurenjof hij daar zoowel zal gekomen zijn als bij de liberalen vait grooteiijks te betwijfelen. De beigiscne werklieden die dagelijkscn naar Frankrijk gaari werken zullen waar schijnlijk de vergunning bekomen, vrij van lasten, den tabak voor hun eigen verbruik te mogen mede nemen. De Gazet van Antwerpen komt nog eens weer op de betooging der franskiljons 't Was dus, kort en goed, een liberale be tooging. Welnu, La Libre Beigique loopt door een vuur en verbrandt hare slippen om die liberale betooging op te hemelen. Nooit, in haar besten echt-katholieken tijd, heeft ze zich zoo warm gemaakt voor een katholieke manifestatie. En terwijl ze over de liberalen van Gent al hare sympathie en bewondering uitgiet, spuwt ze vuur en vlam tegen de katholieken van 't heele Vlaamsche land. Het katholiek volk van Vlaanderen moge Wij, Vlamingen zijn die Fransche Heeren daarom dankbaar. Wij kunnen de Kamerzitting van Vrijdag namiddag niet anders doopen dan de zit ting der scheidingsbeweging.» Eerst sprak de separatist Troclet. Na hem sprak de separatist Bovesse. Dan spak de separatist Branquart. Na dezen laatste kwam de separatist Jenissen. Allen zijn Waien. Beide laatsten hebben zich onomwonden uitgesproken voor een soort federalistisch stelsel in Belgie. Doch M. Branquart. opge hitst door de hevige voorvallen, bekende aan 'tslot van zijne redevoering Wij wil len aan Frankrijk toebehooren Hadden de Katholiek-Vlaamsche volks vertegenwoordigers zich in den zin van de Waalsche sprekers uitgelaten, ja, wij weten niet wat er dan zou gebeurd zijn. Indien zij rneenen wat zij zeggen, dat zij dan beginnen met zich met de kwestie der Vlaamsche Hoogeschool niet te bemoeien. Gent maar leven in glorie en victorie Dat is de huidige mentaliteit van La Li bre Beigique dat zijn de grondbeginsels welke dit voorheen katholieke blad thans verkondigt f Liever Turksch dan Paapsch zeggen on ze geuzen. Liever Franskiljon dan Katholiek klinkt thans de leuze van La Libre Belgi.qjm». Vlaamsche katholieken, Nieuwjaar is in aantocht. Laat u niet langer bespotten om uw goedheidLevert niet langer de koorden waarmede La Libre Beigique u geeselen wil Een groote brand ontstond in de Engel sche mijnstad Caerphally, bij Cardiff. Eene reeks gebouwen, meest handelhuizen, wer den de prooi der vlammen. De schade wordt op ruim drie miljoen frank geraamd. Te Cardito, bij Napels, stortte een huis in en negen personen werden onder de pui- nen begraven. Banque pour favoriser les transactions Internationales Hank tot bevordering van Internationale handelszaken. Naaml. Venn. Maatsch. Zetel GENT. Algerneene Bestuurder voor West-V laanderen FORREST L. AGENTSCHAPPEN PopQringhe, Groote Markt, 28, tel. 89 90. Veurue, Ooststraat, 64, tel. 7 76. Wytechaete en omliggende, AgentHeer FOURNIER, Burgemeester. Bav@ren HeerTAHON.Gemeentesekretaris. S^oordschoote Heer M. BA1LLEUL, BIJKANTOREN Nieuwpoort, Loo, Proven, Rousbrugge, Watou, Beveren, Leysele, Couckelaere, Ichteghem, Stavele, Alveringhem, Lichtervelde, Cortemark. Nlerckem. anders had te bemoeien dan haar taak als zoodanig te vervullen. Het vreeselijk tooneel op het brandende schip kwam haar weder voor den geest: zij zag de donkerroode vlammen, de door den vuurgloed verlichle zee, den donkeren he mel, de ontzettende verwarring op liet dek en Hedwig's gestalte in den witten sluier en den rooden sjaal. Zij bad den hemel dat zij dit alles mocht kunnen vergeten, om alleen aan haar tegenwoordigen toestand te denken. Het openen der deur stoorde haar in haar gedachte: zij vernam zachte schreden, die haar maar al te goed bekend waren. Een lichte siddering overviel haar; zij waagde het niet op te zien. Met een vriendelijk gelaat stond Hedwig voor haar. Juffrouw Werner, sprak Hedwig, ik hoorde zooeven van de huishoudster dat ge een goede naaister zijt. Ik tracht althans dien naam te verdie nen, antwoordde Leontine. En dat ge ook in ander handwerk zeer bedreven zijt, ging Hedwig voort. Ik heb een lap neteldoek en eenige kanten van mijne moederlijke vriendin, mevrouw Harders, medegebracht; zij wilde dat daarvan een kleedje voor haar kleindochter werd gemaakt. Gelooft ge dit goed te kunnen? Leontines gelaat verheiderde bij het hoo ren spreken over haar moeder en haar kind. Ik zal mijn best doen, gaf zij ten ant woord, met een glimlachje van genoegen. Hedwig gaf haar een beschrijving van een smaakvol kinderkleedje, dat zij gezien had, en Leontine had haar wel willen kussen, toen zij bespeurde hoe innig Hedwig haar kind lief had. Ik denk dat de kleine er in een licht kleedje allerliefst zal uitzien, nadat zij zoo lang in 't zwart is gekleed geweest, hernam Hedig. 't Is wel ongelukkig voor het lieve meisje, dat zij zoo vroeg haar moeder moest verliezen. Leontines hart werd pijnlijk aangedaan, zij kon haar tranen bijna niet weerhouden. Hedwig merkte dit echter niet op, want zij ging weder de kamer uit om het goed te halen. Toen zij een poosje later terugkwam was Leontine weer eenigzins kalm en be daard geworden. Hedwig liet haar nu de fraaie echte kant zien, en Leontine herkende die dadelijk als dezelfde welke haar moeder zoo lang voor haar bewaard had. Die goede mevrouw Harders, zei Hed wig zuchtend. Zij had die kant aan haar dochter willen geven. Wie had ooit kunnen denken dat deze op zoo ongelukkige wijze het leven zou verliezen! Mevrouw Harders zal daarvoor zeker zeer bedroefd zijn geweest, zei Leontine. Ach, antwoordde Hedwig ik geloof niet dat na dien tijd een lachje op haar gelaat is gekomen, zij en haar echtgenoot zitten vaak uren achtereen over hun dierbaar kind te spreken, zonder troost te kunnen vinden. Hoe zou dit ook mogelijk zijn, daar hun dochter hun eenig kind was en zoo feeder door hen werd bemind! ik was ook op het schip waarop het ongeluk gebeurde, en zal het nimmer vergeten. O, hoe oneindig veel liever zou ik zelve bij de ramp zijn omge komen dan dat ik thans haar dood moet be treuren. (Vervolgt.) Zichtkaarten ten bureele dezer.

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1922 | | pagina 1