HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCEN BLAD
Nieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken.
Apotheek Frans Van de Plas
HET GEHEIM HUWELIJK
Abonnementprijs:
lil Stad fr. 6.SO
In Belgie £„r, 8.00
Buitenland 13.00
Sansen=Vaassste,
Eene inlassching
VONNISSEN,
Zondag 11" Februari 1923.
15 Centiemen.
20 Jaar. Nr 6
Losse Gedachten.
Een Nieuwe Weg".
Oorlogssch a de
Poil de Bretagne
Politiek Overzicht.
0e Roer.
in Kamer en Senaat.
Geene Vlaamsche Betooging.
Spoorweggeabonneerden.
Boter en wstar.
öe onbawaakto overwegen.
Juffrouw Beipaire.
(Ontdekking.
Over sulferstekjes.
08 Rijkswacht.
Katholiek Turncongres.
Geen klassen opgeroepen
Koninklijk bezoek.
Voor onze Soiciaten.
Schatkistbons
De huishuurwet in de vreemde landen.
Het Zomeruur.
Voor de talrijke families.
De Tabak,
In 't Buitenland.
Banque pour favoriser les transactions Internationales
T 3R. J\, 2%f SINTER
Alle Bankverrichtingen aan de beste voorwaarden
Geldbelegging op zicht, op kort en lang termijn
Vreemde munten aan ds voordeeligste koersen,
W'. jsfirsrys,''»?
- w.-.: - - i-
per Jaar
Uitgever
Drukkerij,
Papierhandel,
15, Gasthuisstraat,
PöPERiftGHE
Telefoon nr 9.
Postohcokrekening
nr 15570.
PRIJS
BERICHTEN,
VERK00PINCEN,
o.6o ctn per regel.
2 inl o.5o et"
3 inl o 45 et"
1 5o fr per regel.
ROUWBERICHTEN,
5 fr. voor 10 reg
Herhaalde Annoncen
prijzen op aanvraag
Alle annoncen zijn
vooraf te betalen
en moeten voor den
Vrijdag ingezonden
worden. Kleine
berichten teqen
den Vrijdag noen.
nranoENAAK
Een volk zonder God zou eene roovers-
bende zijn. Voltaire.
Vele menschen lachen dikwijls dwaas
weg, alswanneer ze inderdaad zouden
moeten weenen. Navolging.
Sieciits kleingeestige menschen maken
of hooge afkomst tot een zaak van persoon
lijke verdienste, of nederige afkomst tot een
zaak van persoonlijk verwijt, iemand die
zich niet schaamt voor zichvelven, moet zich
niet schamen voor zijn vroegeren toestand.
Webster.
't Is lastig moeten in twee aanzichten
kijken.
Wanneer twist en tweedracht heerschen
in een huishouden, mag men zonder aarze
len voorspellen dat dit gezin den weg is inge
slagen, die naar armoede en verval leidt.
Vader en zoon, moeder en dochter, moe
ten samen werken ze moeten eens zijn over
het te bereiken doel, eens over de middelen,
die in 't werk moeten gesteld worden om
dat doe! te bereiken. Dat doel, men weet het
't is de welstand, de vooruitgang op zede
lijk en stoffelijk gebied, een hooger en beter
leven.
Dat zijn nu eenmaal waarheden, die de
oogen uitsteken. Men zou haast aarzelen ze
neer te pennen, zoo duidelijk zijn ze.
Men weet wat moet zijn, doch zie rondom
u eens wat is, de droeve werkelijkheid. Hoe
dikwijls worden de eerste, de noodzakelijk
ste plichten niet vergeten?
Wat van de leden van een gezin mag ge
zegd worden, is even waar van de groote
familie, die het land is. Daar ook is een
dracht noodig, eendracht in het doel, een
dracht in de keus der middelen.
Doch de eendracht veronderstelt de vre
de. En de vrede, de ware vrede, is onaf
scheidbaar van de rechtvaardigheid. Het
werk der rechtvaardigheid is de vrede. Daar
buiten is slechts onwil, misnoegdheid wrij
ving. En die gevoelens zijn de baaksters
van troebele tijden, van onheil en ramp
spoed. Zij zijn de winden die storm verwek
ken.
Lijk de reeks der gezinnen den Staat,
vormen landen de werelddeelen, en deze op
hunne beurt, de geheele menschheid.
En al die deelen en onderdeelen, van
klein tot groot, worden beheerscht door
eene wet de wet der solidariteit.
Lijk vele familiën door de koorts der
oneenigheid zijn aangetast, zoo ook zijn
vele Staten onderling verdeeld, en in zeke
ren zin aan 't roeren. Ziet het fascisme in
Italië, zijn gewelddadigen strijd tegen de
buitensporigheden van de socialisten. Ge
weld baart geweid. Daar gaat men niet voor
uit en moet fataal de staatswagen hotsen
en botsen op een hobbeligen weg.
Ziet ten onzent, den ongelukkigen strijd
der Vlamingen tegen hunne verdrukkers.
Waarom toch kan het Vlaamsch gedeelte
niet bekomen wat zijn recht is, wat een on
bevooroordeelde geest als zijn recht erken
nen moet? Waarom kan het koninklijke
woord niet verwezenlijkt worden, dat gelijk
heid in rechte en in feite heeft beloofd? Dan
zou de Vlaming thuis zijn in zijn land en zijn
land beminnen met a! de kracht van zijn ge
zonde en rechtzinnige ziel.
Men werpe de politiek niet op men ver-
warre den taalstrijd niet met de gewone
schermutselingen onzer politieke partijen.
Bij deze staat de eenheid van het land niet
op het spelbij gene echter, ongelukkiglijk
meer dan onze geblinddoekte politiekers het
zouden wenschen I
De toestand in Europa is niet rooskleurig.
Hij moet integendeel onrust verwekken. De
laatste gebeurtenissen zijn niet van aard om
het vertrouwen te versterken.
Rusland is gevallen men mag zulks ge
rust zeggen.Zijn communistisch regieinisde
grootste factoor van zijn ongeluk. Het draagt
de meeste verantwoordelijkheid.
Andere landen komen dichter en dichter
bij dit akelig moment. De schommelingen
van den wisselkoers duiden, en daarover
kan geen twijfel bestaan, den graad van de
koorts of ziekte aan die het land heeft aan
getast. Oostenrijk gaat failliet, roept om
hulp lijk de drenkeling. En het failliet van
een land is een ramp van afmetingen. Hoe
hoog staat nog de Oostenrijksche kroon.
Na Oostenrijk komt Duitschland. De
mark daalt; hij daalt onophoudelijk op eene
wijze die bezorgdheid moet verwekken.
En zie hoe schijnt kan bedriegen. Tot hier
toe was dit land aan crisissen van werkloos
heid ontsnapt. Terwijl men overal naar bui
tengewone hulpmiddelen moest grijpen, om
de ellende door werkgebrek te keer te gaan,
ronkten de machienen in Duitschland dat het
een aard had. Men arbeidde onverpoosd en
zonder ophouden. Teeken van welstand,
meent ge?
En zekere papiereconomisten gingen opdit
feit aan 't philosopheeren en ze trokken er
het onverwacht besluit uit, dat het dank aan
zijn lagen wisselkoers was, dat Duitschland
zulk een periode van werkzaamheid en bloei
beleefde. Men moest, bijgevolge, de verla
ging van onze eigen valuta in de hand wer
ken men moest er voor zorgen een lange
wisselkoers te verkrijgen. Dien koers naar
beneden duwen, zooveel mogelijk. Men
moest Duitschland de concurentie aan
doen
Hoe zonerling men toch redeneert! Hoe
kan een wantoestand de uiting zijn van een
gezonde samenleving Een wantoestand is
lijk de koorts een teeken van ziekelijkheid.
Zoodlang dit land de producten van zijn
bodem verwerken kan, in voldoende mate, is
de ineenstorting uitgesteld. Doch fataal heeft
een industrieel land den vreemde noodig.
Het vindt niet alie grondstoffen in zijn
eigen gewesten. En op vreemde markten
heeft het Duitsche papieren geld zijn koop
kracht verloren. De prijs der grondstoffen
stijgen, het leven wordt duurder. De bank
briefjes van 100 verliezen hun waarde zij
worden vervangen door 1000 eerst, daarna
10.000 en wellicht meer nog. ik stel me voor
dat Rusland briefjes gaat drukken van een
milliard. Andere lauden komen achteraan.
V/ilt ge weten in welke volgorde de Euro-
peesche staten zullen ineenstorten Beziet
dan maar den thermometer van de koorts die
het ondermijnt de wisselkoers, en schrijft
de landen gerust in orde aangeduid door de
vermindering in waarde van de munteenheid.
Doch na den val der landen inet lagen
wisselkoers voigen fataal de andere. Omdat
de menschheid een geheel vormt, waaruiteen
belangrijk gedeelte niet straffeloos kan uit
geschakeld worden.
Wat is Europa zonder de Oostenlijke- en
de middenstaten
Wat is een wereld zonder Europa
De groote mannen, zij die regeeren, ver
liezen de wet der saamhoorigheid uit betoog.
Zij laten zich door bekrompen eigenbaat
verblinden. Zij willen voor ailes en ten koste
van anderen hun land redden. En het eene
gaat niet zonder het andere. Eendracht in de
jamenwerking moet er komen.. De algeheele
solidariteit alleen kan m*g godtf'mafitri wat
anders vervallen moet.
De politiek van he ien loopt langs verkeer
de wegen: het zijn schipbreukelingen die
vechten om in het reddingsboodje te gera
ken. Zij zien niets anders dan eigen heil.
Er is vrede, maar op papier alleen. De
ware, de echte vrede is er nietde vrede
des harten G. v. A.
Opvolger van S. VANDEN iERG.HE,
Bertenplaats, 8, (Klein- Markt),
I' 5s E If I ft' C» 59 E.
De socialisten beknibbelen alle Belgische
ministeries. Alle ministers zitten, 't is waar,
iu groote financieele moeilijkheden. Maar-
zouden zij vergeten hebben, die socialisten,
dat de financieele moeilijkheden in aller
grootsten deeie aan de socialisten te danken
zijn Zijn het de socialiste ministers van na
den oorlog niet, die erbarmelijk veel schul
den gemaakt hebben Hoeveel heeft onder
andere minister Wauters, de fameuze minis
ter van bevoorraading, aan ons land niet
doen verliezen Hoeveel nuttelooze bureel
bedienden werden er door de socialiste
ministers niet binnengesmokkeld. De laat
ste verkiezingen hebben genoeg bewezen
wat de Belgen daarover denken.
Nu dat de socialisten, gelukkigiijk, voor
Belgie niet meer te zorgen hebben, willen
zij voor geheel de wereld zorgen
De socialisten hebben den weg gevonden
om de vrede in de wereld te herstellen. Zij
hebben vergaderd in twee internationale
socialistische congressen. Een van de twee
greep natuuriijk plaats in Duitschland, te
Franckfort gelijk ze het zelf zeggen het
andere, dat eenvoudigiijk het eerste goed
keurde, ineen onzijdig land, te Amsterdam
namentlijk, in Holland. Geene eene stad
van de bondgenooten was waarschijnlijk
geschikt om diensocialistischen (Duitschen?)
vrede te vinden, 't Zijn ten anderen de
Duitsche socialisten die, in deze twee con-
gres-sen, gelijk immers overal in hunne
internationale congressen, het hooge woord
gevoerd hebben. Het is nog altijd de geest
van Karl Marx, een volbloedige Duitsche
Jood, die het socialism bezield. Het is die
Duitsche geest die doordringt in al hunne
congressen. En, o wonder onze Belgische
socialisten aanveerden dat Duitsch voorstel,
Daar is voor hen de sleutel van de vrede in
de wereld
Laat ons eens hunne oplossing onder
zoeken.
1. Aan den Volkerenbond de taak opdra
gen, om na een rijpelijk en gewetensvol
onderzoek,het bedrag der schadcvergoeding
door Duitschland te betalen, vast te stellen.
Wij vragen het aan onze socialisten,zoude
Duitschland,zouden de Duitsche sociali ten,
in geval van overwinning aan eenen volken
bond de opdracht gedaan hebben van de
schadevergoeding vast te stellen Wij
denken het niet. Duitschland zou mans
eenoeg geweest zijn om dat alleen te doen
Zij hebben het wel alleen gedaan ais zij
Frankrijk overwonnen hadden in 1871 En
nu, volgens de socialisten, zouden de bond
genooten zich moeten onderwerpen aan dien
volkenbond. Wondere oplossing Wat heb-
hen die vreemde naties te zien in eene zaak
Mengelwerk van «De Poperinohenaar» 34
ROMAN
O ja, gaarne, papa, antwoordde het
kind de armen om zijn hals slaande.
Het is daar zoo schoon, ging hij voort
en, kleine liefling, ge zult er ook die blauwe
zee zien, waar uw mama slaapt; die groote
blauwe zee, waarop des daags de zon haar
gouden stralen schiet en die 's nachts door
miljoenen sterren wordt verlicht.
Hij wil naar Italië gaan, dacht Leontine,
en zij werd diep bedroefd; 't kwam haar,
terwijl zij hem aldus hoorde spreken, zoo
snood voor hem nog langer aan haar dood te
doen gelooven.
Bertram vertelde het kind allerlei kleine
geschiedenissen uit Italië, en Elfriede luister
de lachend naar hem. Toen vroeg hij plotse-
ling-
Wie wil mijn kleine liefling medenemen
op de reis?
Juffrouw Werner, antwoordde het kind
snel, haar handen naar Leontine uitstekkend.
Houdt ge dan meer van haar dan van
Augusta? vroeg hij weder.
Het kind knikte bevestigend. Haar ernstig
gezichtje en zachte manieren schenen hem
daarbij Leontine iti herinnering te brengen.
Hoe sprekend gelijkt ge op uw moeder,
lief kind, zeide hij. En toen Leontine deze
woorden hoorde, gevoeide zij zich voor een
oogenblik onuitsprekelijk gelukkig.
Bertram riep haar, en zoodra zi] genaderd
was, sprak hij tot haar
Juffrouw Werner, kom even hier en
hoor eens wat Eifriede me zooeven zeide.
die in eersten rang de oorlogvoerende
partijen aangaat en die door hen beslist is
gev/orden te Versailles. Moeten de bondge
nooten misschien anders te werke gaan dan
de Duitschers zouden gedaan hebben in
geval van overwinning van hunnen kant.
Beeld u eens in dat dieven in uw huis
inbraken, plunderen en kapot slaan. Zult gij
moeten de hulp van vreemden inroepen om
te weten hoeveel schade gij geleden hebt, of
welk dee! van die schade de inbrekers
moeten vergoeden
Die oplossing, bijgevolg, eene Duitsche
oplossing, valt weg.
2. De leeningen tijdens den oorlog door de
verbondenen aan Amerika en Engeland aan
gegaan, kwijt spelen.
Dit is eene socialiste oplossing in den
vollen zin van 't woord, juist gelijk de
oplossing, van de Russische schuld looche
nen eene socialistische oplossing isZijne
schulden loochenen 'k Weet wonder wat
dat Engeland cn Amerika van zulk eene
oplossing zouden zeggen Wat zou Mr
Debunne of Mr Vandervelde of M' Anseele
zeggen moesten hunne schuldenaars er met
de volgende woorden naartoe gaan Wij
schelden ons zeiven onze schuld kwijt. Zoo
wij zijn effen. Salut Ik denk wel dat zij
hunnen salut niet zouden aanveerden, maar
hen voor 't gerecht doen salueeren
3. Eene internationale leening uitschrij
ven, vaarvan de intresten en amortisatie van
het kapitaal door Duitschland moetgedragen
worden.
Dat zou kunnen eene geheel goede oplos
sing zijn. Maar er ontbreekt nog eene
kleinigheid, te weten, dat, om eene- leening
te doen, er twee soorten van menschen
moeten zijn de eene die geld willen ont
vangen, en de andere die geld willen geven.
De eerste soort is gevonden de tweede
soortdat is de moeilijkheid en zoolang
de socialisten die tweede soort niet vinden,
blijft die oplossing onuitvoerbaar. En zij zal
nooit gevonden worden, want de Duitschers
bewijzen gedurig dat zij noch intrest noch
amortisatie en geven zelfs het kapitaal
blijft ten achteren, hoewel zij net mes op de
keel hebben. Ondervinding.
In de laatste zitting der Scheidsrechter
lijke Kommissies werd de schade op len Au-
gusti 1914, als volgt vastgesteld voor de
hiernavermelde geteisterden
WERVICQ.
Verbeke-Bultinck Frédéric 4.605
Sarrazin-Vercaemer Emile 1.380
Vandenameele-Sarrazin Sylvère 1.457
W° Henri Plets Clément 730
Pattyn-Carton Emile 1.610
Lesage Delbecque Camille 7.800
Vanüewiiickele-Lepoutre Joseph 1.675
Descamps Laga Henri 1.455
Lewille Stephanie 245
Labieu-Lemahieu Floiimond 1.850
Debackerj. en Veriaiilie L. 1.795
Dewaene-Veicaiuer Henri 1.330
Potteau-Claeys Julien 1.780
Biuggeman-Scheldeman Cyritle 3.170
Verstraete-Broucke Charles 4.570
GHELUWE.
Denys-Wyffels Jean 10.060
Durnez Henri 4.527.50
Desmet-Vanheyienbrouck H. 1.030
Decuypere-Wyffets Charles 827
W' Henri Deprez 6.395
Devos-Dewitle Jules 17.450
Sinds zij als naaister op Windischkrona
was, had hij haar nog nooit aandachtig be
schouwd, nu echter zag hij haar opmerkzaam
aan. Zij siocg de oogen neder; haar gelaat
scheen andere trekken aan te nemen.
Groote God 1 mompelde hij, hoeveel in
de uitdrukking van haar gelaat herinnert me
aan Leontine!
Wat denkt ge wei dat de kleine wil?
vroeg hij luidde. Zij wenschtdat ge haar op
reis vergezelt. Zijt ge daartoe genegen?
Leontine waagde het niet te antwoorden
zij vreesde dat zij op het oogenblik geen
macht genoeg over zich-zelve had om zich
kalm en bedaard te doen voorkomen, en dat
zij haar stem niet voldoende zou kun
nen veranderen, om die niet te doen herken
nen.
Bertram gevoeide medelijden met haar;
hij meende dat zij verlegen was omdat zij
hem moest aanspreken, en ging daarom op
nog minzamer toon voort:
Gij zijt altijd zoo lief voor het kind ge
weest en hebt haar genegenheid gewonnen
Denks er eens over, en indien ge er toe kunt
besluiten, met ons naar Italië te gaan, zal
't me zeer veel genoegen doen, want ik weet
dat ik u met volte gerustheid het kind kan
toevertrouwen.
AA et doffe stem vroeg zij:
Hoe lang denkt ge weg te blijven,
mijnheer
Er !ag een uitdrukking van ongeduld en
mismoedigheid op zijn geiaat, toen hij ant
woordde
Dat weet ik nietik weet zelfs niet of
ik hier v/ei ooit zai terugkeeren misschien
zal ik mijn geheel leven in Itaiië blijven. Ge
moet er dus rijpelijk over nadenken. Indien
ge liever in uw vaderland wilt blijven, zal ik
Anti-rhumatische wo! aan 4 fr. 50 het pak
Gasthuisstraat. 15, POPERINGHE.
Geene bijzondere gebeurtenissen hebben
zich voorgedaan. Telkens de Duitsch tegen
spartelt worden nieuwe dwangmaatregelen
genomen.
Het is er nog al rustig. De mijnwerkers
hebben den arbeid hernomen en de spoor
wegarbeiders hebben de staking geëindigd.
Sedert 1 Februari is het Roergebied geheel
bezet door de douanen en geene kolen of
cokes kunnen nog naar onbezet Duitschland
meer gevoerd worden.
Intusschen heeft Duitschland geweigerd
le 500 miilioen goudmark te betalen die het
verschuldigd was aan de Commissie van
Herstel.
Alhoewel die toestand gespannen is moet
men in een eersten tijd op geen oorlog den
ken. Het kan zoo maanden, ia zelfs jaren
duren. De eene moeilijkheid brengt echter
eene andere mede en de kruik gaat te water
ja, tot zij berst. Intusschen spelen de geld
mannen inet ons frankske als de kat met
een muis.
Intusschen ook weigert Duitschland allen
verkoop aan Frankrijk en Belgie en zijn wij
verplicht de Duitsche waren die wij noodig
hebben te koopen in Engeland of in Hol
land. Dat al-les daardoor zelf veel duurdi r
komt spreekt van zelfs,
j Als Frankrijk zinnens is, spijts alie kos
ten, dat jaren uit te houden en belust is op
den laatsten druppel Duitsch bloed, dat kan
ons maar weinig voordeel bijbrengen. Ons
iarrd heeft tot zijn herstel geld noodig, ja
Duitsch geld. Tot nu toe zien wij niet in dat
het middel, dat men aanwendt, geld zal
opbrengen.
Intusschen hebben deleiders der Christene
Werklieden en ook deze der- Socialisten in
Belgie zich tegen de bezetting van de Roer
streek verklaard omdat zij inzien dat de
arbeiders het eerste slachtoffer daarvan
zuilen zijn.
Met het stemmen van 200 tot 350 miilioen
belastingen heeft men in Kamer en Senaat
niet veel beslag gemaakt. Het ging er wat
rapper dan met de Vlaamsche Hoogeschool.
Het schijnt dat die belastingen van zooveel
belang niet zijn.
De Kamer heeft een nieuw beentje om
eraan te knagen.
De bespreking over de nieuwe militaiie
wet zal zoo rap niet gaan. E,r zijn nu reeds
31 sprekers ingeschreven en de lijst is op
verre na nog niet gesloten.
In alle geval de bespreking is begonnen.
Hoe ze zal eindigen en wanneer kan nog
niemand zeggen,
De Hoogeschool wet is intusschen ver
doold in de taalcommissie van den Senaat.
O er is vooveei Jiaast^jiict bij. Elke week
wordt er eene vergadering gehouden met
enkele redevoeringen die aan de zaak niets
doen. Zoo wint of verliest men tijd. Die
oude Heeren kunnen zich toch niet in zweet
helpen en de Vlamingendie kunnen
wachten, ze zijn het toch gewoon.
De betooging der Vlamingen op 25
Februari zal niet doorgaan en dit om ver
scheidene redens.
Tot die betooging werd er eigenlijk door
de Vlaamsche inrichtingen geene beslissing
genomen.
De liberaal-franskiljonsche betooging was
in Vlaamsch opzicht zulk een fiasco dat eene
Vlaamsche belooging als tegenhanger over
bodig is.
De Vlamingen zijn ook zoodanig niet
opgetogen met de nieuwe hoogeschoolwet.
De Kamer heeft een krom ei gelegd en uit
de broeikas van den Senaat kan er toch
geen springlevend gezond kiekentje komen,
Daarbij het is best de zaken hunnen gang te
laten gaan. De Senaat moet de wet stemmen
en niet de straat.
De Vlamingen zijn juist tot nu toe niet
ten achteren met de betoogingen.Zij hebben
er zelfs een op hun boekje die door Burge
meester Max een paar dagen te voren ver
boden geweest is. En als het oogenblik zou
omen dat eene betooging noodig is dan
zullen het de Vlamingen nog kunnen doen
zonder de medewerking der Waalsche Mi
nisters en zonder het geld der lamitié
francaises
De spoorweggeaboneerden,hetzij met een
gewoon abonnement of met een schoolabon
nement, die onder de wapens geroepen
worden mogen de verbreking vragen van
hun abonnement. Het geld zal terugge
geven worden in verhouding met het aantal
dagen dat de kaart in hun bezit geweest is.
Bij de aanvraag tot verbreking moet het
officieel bewijs vertoond worden, waarop
de dag vermeld wordt dat de abonnent in
het leger wordt ingelijfd.
De boter die meer dan 18 t. h. water be
vat (hierin begrepen kaasstof en melksuiker)
moet te koop gesteld worden in verpakking
waarop het gehalte aan water vermeld
wordt.
De boter die meer dan 20 t. h. andere be-
standdeelen dan vetstof en zout bevat is
schadelijk en de verkoop ervan is verboden.
Dagelijks ziet en hoort men van overwe
gen op de spoorlijnen die onbewaakt gelaten
worden. Men wil steeds besparen op den
rug der werklieden. Veie oudere van dienst
worden afgedankt of hier en daar op ver af
gelegen plaatsenwan hun woning aan 't werk
gesteld. De banen der ijzerwegen zijn in
vele plaatsen daarbij nog verwaarloosd en
niet meer zooals voorheen behoorlijk be
waakt. Ware het te verwonderen dat men
spoorwegrampen zou te betreuren hebben
Reeds zijn er in den laatsten tijd staaltjes
van te zien geweest.
Juffrouw Beipaire is zeventig jaar gewor
den.
Juffrouw Beipaire mag voor geen enkele
Vlaming een onbekende zijn. Zij is de vrouw
bij uitmuntendheid, wier leven en streven
vergroeid is met den opbloei van Vlaanderen.
Wanneer schier aiië vroüwen nog afkeerig
waren van den Vlaamschen strijd, stortte
deze hooggeboren Dame al hare bezorgdheid
en al hare liefde uit voor ons schamel Vlaan
deren.
Tijdens den oorlog verbleef zij aan De
Panne, te midden harer lievelingen, de
Vlaamsche soldaten. Zij heeft aan zoovele
jongelingen de hoop in de goedheid van het
leven terug geschonken in de jaren 14-18,
toen alles samenspande om het levensver-
trouwen te verbrijzelen. Ook is het voor haar
een zoete troost dat honderden en nog hon
derden onzer Vlaamsche frontsoldaten haar
in diepe vereering Moeder Beipaire noe
men.
Zij staat hoog in den edelen strijd van de
cullureele vorming van Vlaanderen. Zij heeft
aan liet Vlaamsche volk menig hoek gegeven
vol rustige verhevenheid. Juffrouw Beipaire
heeft aan het Vlaamsche volk die prachtige
gebouwen geschonken van de Katholieke
Vlaamsche Hoogeschool voor Meisjes te Ant
werpen. Dat is de schoonste bladzijde die zij,
in een zoo rijk en vruchtbaar leven als het
hare, heeft geschreven.
Juffrouw Beipaire mocht Gij nog menig
jaren aan de liefde van uw dankbare Vlaan
deren bewaard blijven.
De Engelsche oudheidkundigen Carnavon
en Carter, die zich bezig houden met opgra
vingen in Egypte, hebben onlangs het graf
ontdekt van den ouden koning Pharao
Tutankhamen die leefde over 4 duizend jaar.
Alhoewel de eigenlijke graftombe van
Tutankhamen nog niet geopend is heeft men
reeds een groot aantal kostbare kunststuk
ken gevonden.
Deze week zal onze Koningin naar Egypte
reizen om deze belangrijke ontdekking van
dichtbij te zien.
Kamer en Senaat hebben eene belasting
gestemd op de suiker, de tabak en de sulfer-
tjes.
Op suiker en tabak bestonden er reeds.
Deze zullen verhoogd worden.
De belasting op de sulfertjes is nieuw.
Men berekent dat in Belgie voor 370 mii
lioen frank sulfers verbruikt werden in 1921.
Deze zijn in doosjes van 50 stuks.
In verschillende landen bestaat reeds eene
verbruiksbelasting op de lucifers.
Men weet dat Frankrijk het regiem van
het Staatsmonopolium ingevoerd heeft.
In Duitschland betaalt men 30 centiem per
1000 stuks.
Het huidig bedrag der Engelsche belasting
op de sulferstekjes is 5 shilling per 10.000
stuks.
De nieuwe Belgische belasting is 2 cen
tiem en half per doosje van 50.
De toepassing van deze belasting zal
gemakkelijk ziin aangezien er in gehee! Bel
gie enkel 12 fabrieken van sulferstekjes zijn.
Er worden weinig sulfers ingevoerd. Toch
zullen de rechten verhoogd worden.
Om te beletten dat min sulfers zouden
verbruikt worden door het gebruik van
vuurslagen of kleine aansteektoestellen met
vuursteen, met naphte, enz., zal elk zuik
voorwerp met een taks van 5 frank per stuk
belast zijn.
De Belgische rijkswacht telt 4625 man.
Er zijn 1825 Wachtmeesters van 1° en 1800
Wachtmeesters van 2e kias. Daarhij komen
500 Brigadiers en 500 Gendarmen.
Daar deze getalsterkte van wachtmeesters
en brigadiers nog boven het vastgestelde
cijfer staat, zullen geene benoemingen meer
gedaan worden gedurende de eerste 6 maan
den van 1923, Nieuwe manschappen zul
len bijgevolg ook voorloopig niet meer
aangeworven worden.
Zondag hielden de Katholieke Turners
hun eerste congres te Antwerpen. Het mag
volledig geslaagd heeten.
Na de pontificalehoogmis in de hoofdkerk
vingen de werkzaamheden aan. Er was eene
tecknische en eene sociale afdeeling alsook
eene bijzondere afdeeling voor de turneres
sen. Ai de besprekingen werden door talrijke
deelnemers melde meeste aandacht gevolgd.
De algemeene vergadering was vereerd
door de aanwezigheid van Z. Ent. Cardinaal
Mercier, burgemeester Frans Van Cauwe-
laert, senator Brijs en andere hooggeplaat
ste heeren. De groote indryjc was dat de
turnkringen katholieke prachtmenschen
moeten leveren aan de maatschappij.
Minister Theunis heeft medegedeeld dat
er geen sprake is dat er klassen zouden op
geroepen worden. Tot hiertoe werden er
2500 man van de regimenten afgenomen om
naar de Roer te gaan. Voorloopig is dat ge
noeg.
De koning en de koningin van Zweden
brengen met begin Maart een bezoek aan
Belgie. Zij zullen twee dagen te Brussel
blijven.
Vanaf 1 Februari krijgen al de soldaten
eiken dag 10 cigaretten of 20 gram tabak.
De interest, op voorhand betaalbaar, op
deschatkistbons op 6 maanden, wordt sedert
1 Februari gerekend aan 4 1/2 t.h.Deze bons
honden op interest te dragen van den ver
valdag af.
Frankrijk De Beigen hebben er, in zake
toepassing der huishuurwet, enkel dezelfde
voordeeien als de Franschen zelf indien zij
of hun kinderen of schoonkinderen gediend
hebben in het Fransch of in een geallieerde
leger.
Finland- Nederland- Engeland en Roeme
nië Die landen verleenen aan de Belgen, in
zake huurovereenkomsten, dezelfde voor
deeien als aan hunne eigene onderdanen.
Groot Hertogdom Luxemburg De Belgen
worden behandeld als eigene onderdanen na
5 jaar verblijf.
Duitschland: Volgens het bedrag van
Versailles moeten de Belgen dezelfde voor
deden genieten ais de Duitschers.
Naar het schijnt is men in Frankrijk niet
van zin dit jaar het zomeruur in te voeren.
Ais natuurlijk gevolg zuilen wij in Belgie
dezen Zomer ook het vervroegde zomeruur
moeten missen. Guido.
De Fransche Kamer heeft onlangs een
wet gestemd ten voordeele van de talrijke
families.
Elk familiehoofd dat drie kinderen, bene
den de 14 jaar, in het leven heeft zal van
den Staat eene jaarlijksche toelage van 360
fr. voor het vierde kind ontvangen.
Ieder kind boven het vierde, van beneden
de 14 jaar, zal recht geven tot eene bijge
voegde toelage, van meer dan 30 fr. boven
de toeiage voor het vierde kind toegestaan.
Natuurlijk zijn de begoede ouders voor
deze gunst uitgesloten. Éer.e andere schik
king der wet stelt de kinderen van beneden
de 16 jaar die nog ter school gaan, gelijk
met deze van beneden de 14 jaar.
Wij wéten wel dat het heelmiddel van de
krisis der geboorten vooral van zedeiijken
aard is. Dat beiet evenwel niet dat wetten,
zooals de Fransche Kamer er eene gestemd
heeft, helpen zullen om de kwaal waaraan
Frankrijk vóór den oorlog leed, te genezen.
Daarhij, het is eene rechtvaardige wet.
De talrijke families hebben, ten opzichte van
den Slaat, rechten die huisgezinnen met
weinige of geen kinderen niet hebben.
Voor ons land is ook zulke wet wensche-
lijk, want België ook wordt stilaan het
land der ledige wiegen.
Het valt niet te betwijfelen of de Belgi
sche Kamer zou eenstemmig hare goedkeu
ring aan zulke wet hechten. Het is de toe
komst van het land die dient gered te
worden.
u niettemin altijd dankbaar zijn voor de lief-
derijke zorg, die ge voor mijn kind hebt ge
had en indien ge medegaat, kunt ge uw
toekomst verzekerd achten.
Ik zal er over nadenken, gaf zij ten
antwoord.
Leontine wist echter reeds dat zij niet kon
medegaan. Zoo lang zij haar echtgenoot
slechts nu en dan ontmoette en nog zeldza
mer met hem sprak, viel het haar niet moei
lijk, haar vermomming vol te houdenals zij
echter dagelijks met hem omging, zou zij
daartoe niet in staat zijn, dat besefte zij
maar al te goed Zoo hij dus bij zijn besiuit
bleef om naar Italië tc vertrekken, zou zij
van haar kind moeten scheiden.
Dit waren de gedachten, die haar bezig
hielden terwiji zij met haar kind naar het huis
terugkeerde. Toen zij nog eenmaal naar
Bertram omzag, werd haar hart met vurig
verlangen tot hem getrokken. Hij was op de
lange bank gaan liggen en had zijn gelaat in
de handen verborgen. O, hoe gaarne had zij
tot hem willen snellen en hem troost toe
spreken
Bertram had het vaste besluit genomen,
naar een vreemd land te gaan cn daar te
blijven. Het verblijf in zijn huis stond hem
tegenhij had zich daar een zoo schoone
toekomst voorgesteld, en zijn blijde droomen
waren ais een zeepbel uiteengespat. Hedwig
zou hem daar nimmer ais zijn gade trouw ter
zijde staan zij zou hem 't leven niet veraan
genamen zooals hij zoolaog had gedoopt. Zij
was voor hem verloren en nu was hij voor
aiies onverschillig geworden.
Hij trachtte zich zeiven te overreden dat
Hedwig hem niet beminde en nooit bemind
had maar dan dacht hij weder aan haar
edel karakter en haar lieftalligheid, en ver
rees haar beeld in zijne vlekkelooze schoon
heid voor zijn geest en scheen verwijtend op
hem te zien. Dan vergeleek hij Hedv/ig en
Leontine met elkander. Hij had de eene,
de andere had hem met gansch haar hart be
mind. Leontine had zelfs toen zij meende te
zullen sterven alleen aan hem gedacht en
hem voor eeuwig willen toebehooren Hed
wig had niet wilien met hem huwen en hij
wist er de rede» niet van.
Leontine heeft me toch het meest liefgehad,
zeide hij, na het maken dier vergelijkingik
zal nimmer weder een liefde als de hare
vinden.
Ais door een plotselinge openbaring zag
hij nu in hoe innig en oprecht en tot in den
dood getrouw, zijn gade hem had bemind,
en langer dan ooit stond hij dien dag in stille
aanschouwing voor haar beeltenis.
ja, zij heeft me het meest bemind,
weergalmde het gedurig in zijne ziel, toen
hij na rijpelijk nadenken begreep hoezeer hij
gedwaald cn zijn gade miskend had, omdat
hij nog altijd liefde voor Hedwig had gevoeld.
Sinds dien tijd bespeurden allen die met
hem in aanraking kwamen een groote ver
andering in hem. Terwijl hij vroeger altijd
vriendelijk, zacht en goed was geweest, was
hij nu ongeduldig, grillig, spoedig, driftig
en geraakte licht in toorn. Hij dulde niet
dat men hem tegensprak, luisterde naar geen
raad, gaf bevelen zonder te vragen of te
bedenken of zij goed of onuitvoerbaar wa
ren nu eens was hij diep ter neer geslagen,
dan weder was hij buitengewoon druk en
opgewonden.
Het ergste verontrustte Leontine zich over
een bijzondere en waarlijk dreigende om
standigheid, Bertram hield veel van rijden,
en zijn prachtige paarden kostten hem een
aanzienlijke som, voor onderhoud.
Vroeger was hij een bedaard ruiter ge
weest, nu echter ging hij onbezonnen, ja,
onzinnig te werk. Meermalen kwam hij met
een verwilderd en verstoord gelaat tehuis,
met stof bedekt en met modder bespat, ter
wijl zijn paard geweldig bezweet en hevig
vermoeid was. Zoo ging het ook, als hij in
een rijtuig uitreed. Zij had den koetsier lioo-
ren zeggen, dat hij zijn eigen leven en dat
van anderen daarbij op 't spel zette. Velen
die hem hadden zien rijden, voorspelden
schouderophalend, dat, indien hij zoo onzin
nig voortging, hij zeker eens den hals zou
breken. De dienstboden schudden het hoofd
en waren angstig en geheel uit het veld
geslagen.
XXXII.
De heer Seewald had een span buitenge
woon schoone paarden gekocht. Ieder die ze
zag was van oordeel dat zij nog te wild en te
weinig gedresseerd waren. De heer Seewald
lachte daarover en meende wel in staat te
zijn de paarden te besturen hij had er dan
ook reeds een paar maal mede gereden, en
de koetsier wist wonderen te vertelien hoe
zijn heer de teugels wist te voeren en de
i paarden wist te beheerschen.
1 Op een schoonen morgen in Augustus ge
lastte hij de kindermeid, de kleine Elfriede
aan te kieeden, omdat hij met haar wiide
uitrijden. Leontine zat aan 't venster der
kinderkamer en hoorde het bevel. Niemand
waagde het ooit den heer Seewald tegen te
spreken de kindermeid gehoorzaamde, dus
zwijgend; maar haar handen beefden daarbij
en zij was ontzettend bleek, want zij had ge
Bespreking van het wetsontwerp tot wijzi
ging van de belastingen op suiker, tabak,
enz. Zittingsdag van 2 Februari.
De heer Colaert. Ik dank den achtba
ren minister erom dat hij rekening hield met
de opmerkingen die ik onlangs in 't midden
bracht aangaande de ir.iandsche tabaksteelt.
Hij erkende in zijne toelichting dat de natio
nale teelt in gevaar is.
In 1919 was de toestand reeds zorgwek
kend en het redmiddel werd aangeduid
men moest de invoerrechten op vreemde
tabak verheogen of de accijnsrechten op in-
landsche tabak verminderen.
Het ontwerp schenkt ons gedeeltelijk vol
doening. Het recht wordt van 250 op 400 fr.
verhoogd.
Maar waarom dan de vreemde cigaretten
niet strenger treffen De achtbare eerste
minister zal ongetwijfeld willen uitleg geven.
Ik voeg erbij dat men de verschillende
formaliteiten zou moeten ordenen en vereen
voudigen en dat men ook de betalingswijze
moet hervormen, want het recht moet betaald
worden vóór den oogsthet zou echter
moeten betaald worden hij de levering.
Ik dank dus den heer minister erom, dat
hij gedacht heeft aan de tabakplanters waar
van reeds zoovele geleden hebben door de
oorlogsverwoestingen. (Zeer wel rechts.)
De heer Theunis, minister van finantiën.
Afgezien van de bedankingen welke mij door
de vertegenwoordigers der tabakstreken
worden toegezwaaid, ben ik een woordje
uitleg verschuldigd aan den heer Colaert.
Indien de vreemde cigaretten niet hooger
werden beiast, is het, omdat het beheer
vaststelt dat het hoogtepunt van verbruik
daarvan is bereikt, en dat dus die hoogere
lasten dat verbruik zouden kunnen doen
verminderen. Daarom werden voor het
oogenblik dan ook geen andere maatregelen
genomen.
Wat de inningsvereenvoudiging betreft,
waarover de heeren Colaert en Poncelet
spraken, zal het beheer altijd gelukkig zijn
de aanduidingen te onderzoeken welke dien
aangaande worden verstrekt.
In de verschillende gouvernementen
van de Ukraine, voora! in het Zuid-Oosten
is opnieuw hongersnood uitgebroken.Vooral
de kinderen hebben er onder te lijden.
Volgens de Iswestia zijn in de Ukraine
twee miilioen kinderen door den honger
snood getroffen,terwijl de overheden slechts
over levensmiddelen voor 300.000 kinderen
beschikken. De Ukrainsche regeering heeft
al haar hoop gevestigd op de hulp van
Nansen.
Te Rabat, in Marokko, op de Bcu-Re-
grelerivier, is eene schuit, waarin zich zeven
personen bevonden, gekapseisd. Spijts spoe
dige hulp, verdronken zes der opvarenden.
De zevende werd gered.
In het zicht van de Engelsche haven
Hull is een bagerschip op den steamer
Humbert» geloopen. Deze werd ingebeukt
en zonk naar de diepte. Zes passagiers zijn
verdronken.
De mandevlechters Frans Horn, 5Gjaar
en Balthazar Melar raapten in het Fransch
vliegplein van Aulnat dood hout,en bemerk
ten niet dat eene granaat in de takken ver-
Bank tot bevordering van Internationale handelszaken.
Naaml. Venn.
Maatsch. Zetel GENT.
Algemeene Bestuurder voor West-V laanderen FORREST L.
AGENTSCHAPPEN
P^ERSNïGHE, Groote Markt, 28, tel. 89 90.
VELRME, Ooststraat, 64, tel. 76.
DIX.MIJDE, Kiekenstraat, tel. 44.
MOESKRÖEIII, Toerkocnjestraat, 109, tel. 179.
Wyischaata en omliggende, AgentHeer FOURNIER, Burgemeester.
Bevsren. HeerTAHON, Gemeentesekretaris.
Noordschoota Heer M. BA1LLEUL.
Ledsghsm Heer G. DELANNOO,
Westoiitrê Heer A. DECLERCQ.
BIJKANTOREN
Mieuwpoori, Loo, Proven, Houshrugge, Watou, Leysele, Gouckelaere,
Ichteghem, Stavele, Alveringhem, Liehiervelde, Coi'temark, Merckem.
zien dat de nieuwe wilde paarden voor hei;
rijtuig werden gespannen.
Leontine had insgelijks eerst gezwegen
daarna gaf de liefde voor haar kind haar
echter moed. Zij wendde zich tot haar gade.
Wilt gij met de nieuwe paarden uitrij
den, mijnheer? vroeg zij.
Ja, natuurlijk, gaf hij kortten antwoord.
Dan bid ik u, liet kind niet mede te
nemen, er mocht de kleine iets overkomen,
hernam Leontine, zooveel mogelijk nadruk
op haar woorden leggend.
Ik meen verstand genoeg te hebben om j
te weten of er gevaar bij is, en ik zie het er
niet in, antwoordde hij.
Maar ik wel, zeide Leontine. De paar-!
den zijn zoo wild. Eu Elfriede is uw eenig!
kind. O, ik bid u, laat haar bier blijven 1 Ik
zal haar wel goed bezighouden.
Ik verzoek u te zwijgen riep Bertram
driftig. Ik verwacht van u geen aanmerkin
gen en ben niet gewoon tegengesproken te
worden. Ik weet wel dat men dit gaarne
doet waar geen meesteres in huis is, maar ik
wil van dergelijke aanmatiging niets weten.
Leontiues hart gevoelde zich diep gegriefd.
Zij nam het kind in haar armen.
Mijnheer, zeide zij, het kind heeft geen
moeder meer die voor haar kan opkomen
vergeeft mij dus dat ik voor haar spreek.
Komaan, nu raakt mijn geduld ten
einde, riep hij rood van woede. Laat mijn
kind ios Ge gaat te ver, al is het waar dat
ik u dank verschuldigd ben. 't Is immers
een ongehoorde bcleediging, dat ge u durft
vermeten, het beter te willen weten dan ik.
Kom mede, mijn kind
Hij rukte Elfriede uit haar armen. Zij ver
bleekte, beefde over al haar leden en scheen
ineen te zullen zakken,, maar hij lette er
niet op.
Zet Elfriede haar hoed op, Augusta
beval hij de kindermeid. Ik zal haar heden
ochtend voor 't eerst leeren mennen.
Het kind was gereed, en hij liep er mee de
kamer uit.
Leontine ging aan 't venster staan en zag
hoe Bertram, met het vrootijke kind naast
zich, snel de plaats afreed. Zij had het rij
tuig wel willen naijlen, om de kleine terug
te halen haar hart sloeg angstig, er. met
tranen in de oogen staarde zij het rijtuig nu.
Toen het uit 't gezicht was, viel zij op haar
bed en begon luide te weenen.
Geruimen tijd gaf zij aan haar droefheid
lucht, en ten laatste verkeerde zij in een
soort van verdooving, waaruit zij eensklaps
werd gewekt door een vrouwestern. Ver
schrikt sprong zij op en snelde den gang in.
Daar kwam zij haar echtgenoot tegen, die er
bleek en ontsteld uitzag, terwiji de kinder
meid en juffrouw Vogel hevig ontroerd wa
ren. Maar in 't volgende oogenblik zag zij
een schouwspel, dat haar geweldig aangreep.
De koetsier droeg de kleine Elfriede in zijn
armen een aangrenzende kamer binnen en
legde haar met de grootste voorzichtigheid
in een ledikant.
In een oogwenk was Leontine de kamer
binnengesneld.
Wat is haar overkomen vroeg zij bui-
ten zichzelve van angst.
Er is een ongeluk gebeurd, de paarder
'zijn op hol gegaan, antwoordde Bertram oj
doffen toon.
Een smartkreet slakend, ijlde Leoniim
naar het bed waarop haar kind lag. Als me
reuzenkracht begaafd, bad zij de anderen te
zijde geduwd. Vervolgj.
