HET NOTARIEËL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
Nieuwsblad voor Poperinghen Omstreken.
De Kapel Bosch
Apotheek Frans Van de Plas
SEHFEHTELIJKE FltiaOTlEN.
i
Beigiscnen BomMü.
21* Jaar. N* 22.
Om te overwegen.
Het hing aang-eplakt Gaan "Vliegen.
175.000 fr. Loten.
Groot Lot 50.000 frank
P o lil lek O ver zich t.
Geneesheeren en Mutualiteiten
Oorlogssch a de.
In 't Buitenland.
Iets voor Papas en IWamas
Naar Lour des
AfeaKSgaiê&ffnrijs
per jasur
In Stad fr. 6,80
In Belgi® £ar, 8.50
Buitenland 13.00
Uitgever
Sasses Vasiests,
UriikkeHI.
E'aplartunds!,
15, Gasthuisstraat,
POPERÜVËHE
Tefefoof! nr
PojtcheskrsiMiDS
8r S5570,
i'KMM
eERienrti,
ÏEBMÖFlSÊiS,
JSisja mlasseiung
o.6o ct3 per regel.
2 en 3 inl o.5o ct3
VQKSfiSSES,
l.5o fr. per regel.
fSÜÜWBERlCHïa
5 fr. voor 10 reg.
Herhaalde Ansoncen
prijz«n op inovriif
ALI.E ANHOSCEN ZtJN
VOO KAF TE BETALEtj
EN MOETEN VOOS DEN
Vrijdag ingezonden
worden. Kleine
berichten tegen
den Vrijdag noen.
Zondag* 1" Juni 1924.
16 Oentiemen
Gp e&n muur <lei hoofdkerk van Lubeck leest men
Qij noemt Mij Meester en gij luistert niet naar Mij.
Gij noemt Mjj Licht en gij ziet Mij niet.
Qij noemt Mij Weg en gij bewandelt mij niet.
Gij noemt Mij Leven en gij begeert Mij niet.
Qij noemt Mij Wijs en gij volgt Mij niet.
Qij noemt Mij Schoon en gij bemint Mij niet.
Of] noemt Mjj Rijk en gij vraagt Mij niet.
Qij noemt Mij Eeuwig en gij zoekt Mij niei.
Gij noemt Mij Almachtig en gij eert Mij niei.
Indien gij u verdoemt verwijt Mij dan niet.
vamrto iWn&mMvnwaran&nfilnMraw
Op do slagvenster van liet huis hing het
papier aangeplakt, met twee zwarte stem
pels op dat het klauwzeer daar in dat
stal was, en dat er geen dieren daar aan of
omtrent mochten komen
Op de lantaarn- en telegraafpalen over de
straat hingen papieren aangeplakt, met ake
lige zwarte letters als doodsberichten
Verbod met dieren over de straat te gaan
of dieren over de straat te laten loopen, om
reden van de besmetting
Dagen duurde het, en de dagen werden
weken. Koeien mochten niet meer naar de
wei gestuwd worden de mosselman met
zijn hondenkar bleef weg en riep Versehe
mosselen op een ander dorp de kiekens
moesten binnen blijven en legden bijna geen
eieren meer.
De gendarmen reden op fietsen rond, zou
den de identiteitskaart wel vragen en
kiekens aangehouden hebben, en sloegen de
menschen voor 75 frank in boet.
't Is wel streng zeiden de boeren,
maar 't is toch noodig. Want dat klauwzeer
is erg. De beesten hun schoentjes vallen af
en ze gaan kapot... De besmetting moet
tegengehouden worden
De besmetting van de dieren...
In de week waren er veel brief kens uit
gedragen, heel het dorp rond: en kleine man
nen waren er 's Zondags morgens nog gaan
steken onder de deuren van de huizen dat
de nieuwe danszaal In de Madeion op de
Vastenavonddagen zou gaan opengaan, en
dat het er zou spannen, en dat al de jongens
en meisjes uit de streek er naartoe zouden
komen...
En van heel den Zondagnacht konden de
buren geen oog toe doen, van het hevig ge
woel, en dansen en tobben, en huilen en
vechten.
En 's Maandags morgens stond de bran
dende stoof uit de danszaal half buitenge-
gooid, in den gang, dat de rockende buis
tegen den zolder te zwieren hing lag er een
tafel op den vloer, met de vier pooten in de
luchten trapten de menschen op de straat
over stukken van borrels en bierglazen.
Velen waren er, in de klein uurkens, en
later nog als het reeds begon te schemeren,
naar huis getrokken, bezondigd en besmet.
Daar was niets tegen gedaan, niets tegen
aangeplakt, niet tegen beboet.
't Was maar de besmetting van de men
schen...
Eiken Zondag, na den noen, reed hij met
den trein naar de stad. Dan was hij fijn af
geborsteld, lag zijn haar gestreken met
smeersel over, en zoog hij lustig aan een
dikke cigaar.
Met den morgentrein kwam hij dan
's Maandags terug met verlept gezicht
roode balken onder zijn oogen, loome bee-
nen, en voeten die hij over den grond sleep
te, Bezondigd en besmet.
Want in de stad, daar was plezier, daar
weten de menschen waf leven is, daar kunt
ge er deugd van hebben. Terwijl de anderen,
die op 't dorp blijven moeten geeuwen van
verveling.
Dat deed hij zoo, Zondag op Zondag.
Maar na eenige maanden was de blos van
zijn kaken weg staken de beenderen van
zijn gezicht uit, bleek en blauw zaten zijn
oogen diep in hun kassen, flets en waterach
tig... Endan kreeg hij roode puisten op zijnen
neus, en sleepte hij zijn beenen, heel de
week.
Daar werd niets tegen gedaan, niets tegen
aangeplakt, niets tegen beboet.
't Was maar de besmetting van de men
schen... Th. VanTichelen.
Opvolger van S. VANDE BERGHE,
Bertenplaats, 8, (Kleine Markt),
- POPERINGHE
Nationale Tombola
ingericht door de Belgische Syndikale Kamer
van Bieënteelt, ten voordeele van het onder
wijs en de uitbreiding der bieënteelt.
in obligaties van de Leening der Verwoeste
Gewesten (ncm. waarde).
125.000 frank andere Loten
waaronderAutomobiel (Ford),moto's (Gil
let), heeren en damsnvelos, piano, kunst
voorwerpen, bemeubeleeringen van slaap
kamers en eetzalen, luisterposten voor
draadlooze telefonie, naaimachienen, keu
ken- en saloüstoven, enz., enz.
Prijs van het biljet1 fr. Prijs van
het boekje 5 fr.
Biljetten zijn te bekomen ter drukkerij
van De Poperlnghenaar
Men kan aldaar ook loten bekomen voor
de groote Tombola ten voordeele van het
Katholiek onderwijs la Meenan.
Mengelwerk van «De Poperinghenaar» 15
ROMAN
door HA IV IA
Kom, kom, ik heb u noodig, hernam
Mathilde schertsend.
En ze leidde vlug het meisje in de eet
kamer.
Mevrouw, scheidt nu het gezelschap
niet, sprak Frans tot de dame, die wel ver
bouwereerd was over de taal van Mariette.
Mijnheer, ge hebt nu zelf gehoord, dat
het meisje weinig opvoeding heeft genoten,
fluisterde madame vanHerteloo.Ze beleedigt
mij,om te verbergen, dat ze bijonsisals hulp
in de huishouding, zooveel als oppermeid.
Maar, ik ben niet verantwoordelijk voor
familie van mijn man, vervolgdeze heel grof
Jufvrouw Mariette is toch zeer be
schaafd, wedervoer Frans.
i Een vernis...
Ik ben overtuigd, dat ge u vergist.
Telkens komt het aan 't licht, dat ze
van kleine afkomst is. Daar juist was het
ook zoo, beweerde de vrouw, die dienstbode
was geweest, wat heel treffelijk is.
Afaar mevrouw van Herteloo toonde zich
zoo dwaas om voor te wenden, dat ze van
voorname familie was.
Het gezelschap moet voltallig blijven,
besliste de jonge man. Verschooning... ik
moet even een boek halen voor mijnheer van
Herteloo over het boschbedrijf.
En Frans verwijderde zich, maar begaf
Gaan verbeeldt den oudent ijd; vlie
gen is hedendaags.
Het leven is nu een vliegpartij.
Ze vliegen in de lucht als vogels, vliegen
over zee als de Vliegende Hollander, vliegen
door de straat per snorrend vliegwiel, in
vliegenden draf.
De tijd vliegt, het leven vliegt, de zaken
vliegen, de menschen vliegen.
Ze vliegen naar hun werk, van 't werk
vliegen ze even naar huis, en dan vliegen ze
naar sport en spel.
Ze vliegen nochtans niet aan den arbeid,
't werk vliegt wel van de hand, doch te dik
wijls wordt er maar over gevlogen, en 't
vliegt gemakkelijk uit de hand.
De onderdaan vliegt niet meer op den
wenk van den meester, de meester vliegt
eens uit, de gast vliegt er tegen op, en ten
slotte vliegt hij aan de deur.
De menschen vliegen naar 't geluk dat
vliegt waar 't vliegen wil,en slaan niets meer
af dan vliegen; dezen vliegen naar een open
staande plaats: iemand vloog er af, een
ander vliegt er op; genen vliegen naar een
leeggekomen woondeze vloog er uit,
gene vliegt er in.
Sommigen willen vliegen voor ze vleugels
hebben, anderen hooger vliegen dan ze
vliegen kunnen, gaan wel eens vliegen met
andermans geld, vliegen er van door of vlie
gen de doos in. Fortuinen gaan vliegen,
kronen vliegen, Koningen en Keizers vliegen
naar de maan.
Kinderen vliegen niet zoo vlug meer op
vaders bevel of moeders woord, willen op
eigen vleugels vliegen, vliegen verkeerd,
vliegen hun doe! voorbij, en vliegen verlo
ren. Hoe fatsoenlijk ge't hun zegt; ze vlie
gen u in 't gezicht, of allerminst vliegt uw
goede raad oor in oor uit, zoo b. v. vliegen
vele jongeren rond een onbetamelijk vlieg-
kleed, vliegen te vroeg uit, vliegen veel te
laat, vliegen onvoorzichtig rond nachtvlin
ders en Spaansehe vliegen, en eindelijk
vliegen ze in 't vliegnet, vliegen ze tegen de
lamp en verkroken of verbranden de
vleugels.
Anderen, die even roekeloos uitvliegen
vliegen dezen of genen te gemoet.ze vliegen
malkander in de armen, vliegen vliegens-
yiucht in den echt, maar als de wittebroods
weken zijn gevlogen, dan vliegen ze mal
kander toe, vliegen ze malkander in het
haar, vliegen ze uiteen, en 't gedroomde
geluk vliegt weg, en fluit hen uit zijne
vlucht.
Komt de ooievaar aangevlogen, dan vlie
gen tegenwoordig vele menschen weg van
schrik, want, zeggen ze: vliegt hij binnen
dan vliegen wij buiten, maar de meesten
laten hem voorbijvliegen omdat zijzelf
anders njet kunnen uitvliegen.
Want velen vliegen over alle plichten zoo
maar over, doch wanneer zij, die 't leven
laten vliegen waar 't vliegen wil, op 't punt
zijn hun laatste vlucht te vliegen, dan ge
beurt niet zelden dat degenen, die de vlie
gen doen wegvliegen van hun vervliegend
gelaat, vliegens naar den pastoor komen
gevlogen, die vliegensvlucht present, ver
neemt
Och, och, we vlogen, maar, te laat...
hij is gaan vliegen
Ja, ja, 't leven is tegenwoordig een voor
bijvliegende filmen zij die er vliegens
doorvliegen beweren: VLIEGEN is VOOR
UITGANG!
Streng vermaan van Minister Poullet.
Ik neem deze gelegenheid waar om den
dringenden oproep van mijn achtbaren voor
ganger, in zijn onderrichtingen van 22 Fe
bruari 1923 aan de provinciën en gemeenten
gedaan, omtrent de rmgavenbesnoeiïng te
herhalen. Ik stel met genoegen vast, dat
deze oproep door tal van gemeentebesturen
werd beantwoord, die dan ook een ernstige
poging gedaan hebben om hun financieel
evenwicht te herstellen, doch 's lands econo
mische toestand vergt, dat deze poging
aanhoude en, inzonderheid, dat de geldop
nemingen van provinciën en gemeenten
binnen haar engste perken gehouden worden.
Naar het voorbeeld van mijn achtbaren
voorganger, zal ik er toe verplicht zijn de
goedkeuring te weigeren voor leeningen,die
niet mochten van noode zijn om buitenge
wone, volstrekt noodzakelijke uitgaven te
dekken.
Ten deze zet ik er provincie en gemeente
besturen zoo sterk mogelijk toe van geen
werken aan te besteden, zonder zich vooraf
vergist te hebben van de middelen om in de
uitgave te voorzien.
liet zou inderdaad niet meer mogen voor
komen, dat de hoogere overheid er toe ver
plicht is de leening goed te keuren, omdat
de werken aan gang zijn.
Het is ten andere de plicht der Deputaties
zich er van te vergissen of de locale overhe
den over de noodige middelen tot uitvoering
kunnen beschikken, alvorens de aanhangige
ontwerpen van werken van haar goedkeuring
te voorzien
zich langs een omweg naar de eetzaal. Daar
merkte hij, dat Mariette toch wilde ver
trekken.
Neen, dat gebeurt nietsprak hij. Trek
u van die grofheid niets aan
Ik zal toonen, dat ik meer gevoel heb
dan tante, antwoordde het meisje.
Gij zult blijven, gebood van Waveren.
Ik zal die beleediging in ons huis niet dul
den. Ik heb u gezegd, dat wij hier openhar
tig zijn. Vertrekt ge, dan protesteer ik tot de
familie van Herteloo in allen ernst.
O, neen, mijnheer, dat niet smeekte
Mariette.
Dus blijft ge
En de weeze begreep, dat ze moest toege
ven. Anders werd het een openlijke twist,
want haar oom zou zich tegenover tante niet
beheerschen.
Mariette hielp nu Mathilde aan de tafel.
En mevrouw van Herteloo zat weer in de
andere kamer, doch vervuld van nijd, of
schoon ze dit niet mocht laten blijken.
Frans van Waveren kwam met het boek
en toonde het aan van Herteloo. Zoo ver
meed hij een verder gesprek met Serafine.
Wat later werd men aan tafel genood.
Frans had Mathilde toegefluisterd, dat ze
hem naast ALariette moest zetten.
De dochter des huizes wees de plaatsen
aan en tot vreeselijke ergenis van mevrouw
van Herteloo, bevond Mariette zich tusschen
Frans van Waveren en Mathilde. Serafine
had aan de eene zijde den ouden heer van
Waveren en aan de andere haar vader.
De goede stemming was bij moeder en
dochter verbroken. Mariette had een andere
plaats gewenscht. Maar ze dacht weer aan
die openlijke beleediging in de gang. En fier
heid rees op. Waarom zou ze zich laten
De ondervraging over de eereloonen der
Geneesheeren nam Dinsdag gansch ter
Kamer in. M. René De Bruyne heeft in eene
prachtige rede bewezen dat de mutualiteiten
niet meer in staat zullen zijn hunne verplich
tingen na te koinen indien het tarief der ver-
eenigde Geneesheeren in voege treedt.
Hij vraagt de bemiddeling van den
Minister tot het stichten van een nationale
commisie voor de geneeskundige dienst in de
mutualiteiten.
Minister Tschoffen stemt daarmede in.
Hij brengt hulde aan de apostels der
mutualiteiten sprekers der drie partijen
komen aan het woord, zoo namens de dok-
Eene verge», ding 'tan 50 eemiein per dag
voor brandstof zal beiafdd worden aan de
gendarmen die eene barak bewonen. Dit
vanaf 1 October tot 3d April.
Wij moeten vaststellen dat die tegemoet
komingen uiterst gering zijn, te gering zelfs.
Daarbij is het ook te verwonderen dat niets
daarvan toekomt aan de gendarmen die ver
blijven in de verwoeste streek van Diksmude,
Nieuwpoort, Roeselare enz...
Daar is het leven dezer dienaars der orde
even lastig en kostelijk en grootendeels wo
nen zij er ook nog in barakken.
Vijfde Katholiek Vlaamsch Congres.
I Voor de vijfde maal sedert den wapen-
stilstand roept de Kath. Vlaamsche Lands-
j bond de Katholieke Vlamingen op naar zijn
jjaarlijksch Congres.
Na Antwerpen, Hasselt, Gent en Brugge
ters, als in naam der mutualiteiten
Uit die bespreking blijkt dat de genees-jkrjj t thang vedranschte hoofstad de eer
heeren de geneeskunde als hande szaakj 20 Juli de Katholieke Congresssis-
beschouwen. De beslissing naar dewelke de ile^ ontv^ Het aanstande Congres
geneesheeren zelf het betaalvermogen hun-, wordt opgevat7niet als een betooging, maar
npr nat^nrpn 7iillpn spnattpn pn nnar nip
wel als een studie-congres.
Ter bespreking wordt voorgelegd
1. De bewerking, in vlaamsch opzicht, van
de gemeente- en provinciebesturen.
2. De vervlaamsching van het middelbaar
onderwijs, voornaamlijjk van de meisjes
kostscholen.
3. De toestanden te Brussel.
Voor vriend en vijand zal het Congres van
Brussel eene gebeurtenis van belang zijn.
Nu de Katholieke Vlaamsche Landsbond
stevig heringericht is, zal de propaganda
doelmatiger dan ooit kvrnpn -geschieden en
zal het vijfde Congres een zegen worden
voor het Vlaamsche volk.
Oe Belgische Postzegel.
Het 75 jarig jubileum van den Belgischen
Postzegel, alsmede het 50 jarig jubileum van
de Wereld-Postvereening werden Zondag op
luisterrijke wijze gevierd te Brussel.
De eerste postzegel werd uitgegeven in
Engeland op 13 Mei 1840. Belgie volgde
weldra.
De eerste Belgische zegel verscheen op
16 Juli 1849 met de beeltenis van Leopold I.
Het waren postzegels van lo en 20 centiem,
bruin en blauw. Het was op dit oogenblik
de mooiste; Belgische postzegel. Vroeger
moesten de brieven in het postbureel worden
besteld en de taks moest in klinkende munt
betaald worden. Het kosite tot 30 frank per
kilogram brief.
De ontwikkeling van de Posterijen kan
worden nagegaan door het feit dat de geld-
omzet der Posterijen thans 107 milliard 800
inillioen frank bedraagt. De Belgische Pos
terijen hebben op dit oogen/bltk 5414 ambte
naars en bedienden 88Ó0 brievenbestellers
en '800 hulp-bestellers 60 arbeiders. Te
samen 16614.
Er zijn 629 postontvangers, 632 hulppost-
ontvangerijen en 85 gemengde bureelen.
De Post is een eerlijke en gewetensvolle
bankier. De Post is in Belgie op de hoogte
van hare taak en de bedienden verrichten
dan ook een werk van groote toewijding.
ÓuiDO.
ner patiënten zullen schatten en naar die
schatting de eereloonen tot 300 t. h. zullen
verhoogen is een stelsel dat maar moeilijk
kan verdedigd worden. Waar zou men komen
moest de handel op zulke gronden gevestigd
zijn
De mutualiteiten moeten ook rekening
houden van het voordeel dat zij kunnen be
komen bij eene overeenkomst met de ge
neesheeren.
Mocht de nieuwe commissie weldra dit
geschil oplossen.
Nieuw offensief t«gen den frank.
Een nieuw offensief is in gang tegen den
frank.
In Belgie werd een Nationale Bond ter
verdediging van den frank gesticht. Voor
aleer deze Bond begon te werken rees de
frank dat het een plezier was. Pas gaat de
bond aan 't werk of de frank zakt wederom
den dieperik in.
Dat is maar toeval. Het is toch zeker dat
er voor de huidige daling van den frank
geen financieele noch economische reden te
vinden is. Gezien de kansep tot oplossen
van hetherstelvraagstukkan men er moeilijk
een politieke reden voor vinden.
In Frankrijk zit rechtsche en linksche pers
elkander met die daling van den frank fel in
het haar en wijden haar toe aan den uitslag
der verkiezingen.
Ernstige financiers beweren dat er met
einde Mei geweldig veel franks moeten ge
leverd worden door speculateurs op de
daling. Die mannen doen thans al wat zij
maar kunnen om den frank te doen dalen,
ten einde zoo weinig mogelijk verlies te
lijden.
Ook zal de onzekerheid die er tot 1 Juni
in den politieken toestand van Frankrijk
heerscht, er wel het hare toe bijdragen om
den frank tot dalen te brengen.
De nieuwe regeering in Frankrijk zal
echter den strijd tegen de daling van den
frank aanpakken en belangrijke maatregelen
moeten treffen.
Z H. de Paus en de taalkwestie.
Minister Tschoffen heeft eene reis gedaan
naar Rome en hij heeft er een onderhoud
gehad met Z. H. den Paus. Zij hebben
vooral gesproken over de sociale- en de
taaikwestie in Belgie.
Over dit onderhoud zegt M. Tschoffen het
volgende
De Paus heeft niet enkel gesproken over
de Vlaamsche kwestie, doch over den ge-
heeien taaltoestand in Belgie
De raad welke Hij geeft en de wenschen
welke Hij uitspreekt gaan evenzeer tot de
Walen als tot de Vlamingen.
De bezorgdheid van den Paus voor Belgie
en de bijzondere genegenheid welke Hij ons
land toedraagt doen-Hem vreezen dat som
mige overdrijvingen, welke zich in den laat-
sten tijd hebben voorgedaan in beide
kampen, de eenheid van het Belgische
vaderland zouden in gevaar brengen.
In betrek met de geruchten, als zouden de
Vlaamsche geestelijken van hooger hand
afgekeurd zijn om hun Vlaamsch-socialen
arbeid heeft Minister Tschoffen het volgende
verklaard
De Paus heeft op levendige wijze den
lof uitgesproken van de Belgische geestelijk-
beid, wier opoffering en priesterlijke geest
Hij zeer waardeert. Zoowel in sociaal als in
taaiopzicht is de geestelijkheid er mede be
kommerd in innige voeling te blijven met het
volk. Dit mag niet worden uit het oog ver
loren, als men een oordeel wii vellen over
de actie der geestelijkheid.
Voor de Rijkswacht
De regeering heeft eindelijk ingezien dat
er iets dient gedaan te worden voor de gen
darmen in dienst gesteld in de verwoeste
streek van West-Vlaanderen.
Vanaf 1 Januari 1924 zal het personeel
van het rijkswachtdistrict Yperen, dat deel
uitmaakt van den werkelijken buitendienst,
eene dagelijksche vergoeding van 30 centiem
trekken als vergoeding voor 't schoeisel. De
manschappen der brigaden van Poperinghe
en Watou zijn daarvan uitgesloten.
hooncn door haar tante Ze zat hier met
evenveel recht als Serafine.
En Mariette sprak thans met Frans van
Waveren.Ce toonde zich zelf zeer opgewekt.
Ze lachte om een grap, ze betuigde dan, hoe
ze gaarne haar oom in het bedrijf zou helpen.
Ze vertelde, dat ze altijd belang had gesteld
in de boerendoening. Wel had ze geruimen
tijd bij een tante te leper gewoond, maar
haar hart ging 's Zaterdags open, wanneer
de buitenlieden de stad binnen stroomden en
leper van hun drukte en roering vervulden.
En gaarne wandelde zé^toen met tante naar
buiten, langs de velden. O, als de hoppe
bloeide, de plant van 't Poperingsche land,
als de geur der bellen over de streek hing,
wat een genot
Mijnheer van Herteloo knikte lachend toe.
Hij hoorde Mariette gaarne zoo spreken.
Mevrouw van Herteloo en Serafine erger
den zich geweldig. En nu verlangden ze naar
I't einde... Ze zouden het de weeze b»taald
zetten
Eindelijk kwam de koets.
Ik ga te voet, zei vader van Herteloo,
Goen zijn vrouw en dochter ingestapt waren.
't Is goed weer en ik wandel liever dan ik rij.
Mariette vergezelt ge me
Gaarne, nonkel, antwoordde het meisje
gretig
Ik stap ook nog een eindje mee, riep
Frans van Waveren.
Mevrouw van Herteloo was woedend. Ze
wilde haar nicht gebieden in het rijtuig te ko
men, doch haar man gaf den koetsier een
wenk en het gespan vertrok in draf.
Hebt ge nu ooit zulk een onbeschaamd
heid gezien vroeg mevrouw van Herteloo
aan haar dochter.
In de laatste zitting der Scheidsrechter
lijkKommissies werd de schade op len A u-
gttsti 1°14 als volgt vastgesteld voor de-
hiernavermelde geteisterde
Algemeens Vergadering van den
De algemeene vergadering heeft plaats,
lijk andere jaren, op Tweeden Sinksendag
in de groote feestzaal van St- Pieterscollege
te Leuven.
Hier volgt de dagorde:
10 uur: Plechtige mis van dankzegging in
de kerk van O. L. Vrouw ter predikheeren,
parochiekerk van den Boerenbond.
Daarna In de zaal van St-Pieters-college,
Minderbroedersstraat (dicht bij den Boe
renbond)
1" Huldebetoon aan Kan. Luytgaerens ter
gelegenheid van zijn jubileum van 20 jaar
algemeen secretaris van den Belgisehen
Boerenbond.
2° Verslag over het dienstjaar 1923 door
Z. E. H. Kan. Luytgaerens.
3° De Openbare Besturen ende Landbouw.
(Na^r de besprekingen op de laatste studie
dagen).
a) De Openbare Besturen en de verhoo
ging der der landbouwvoortbrengst, door
E. H. Colpaert
b) De Openbare Besturen en de landbouw
bevolking, door M. Engels.
De vergadering begint in den voormiddag,
maar zal 's namiddags voortgezet worden.
Benevens het bijzonder huldebetoon, wel
ke de leden van den Boerenbond aan Kan.
Luytgaerens wenschen te brengen, biedt
deze algemeene vergadering ook de gelegen
heid aan om te vernemen wat de Boerenbond
gedurende het afgeloopen jaar deed ten voor
deele van zijn leden en den boerenstand.
Na het verslag zal ook korbondig uiteen
gezet worden welke belangrijke rol in de
Tegenwoordige omstandigheden de openbare
besturen te vervullen hebben om onze land
bouwvoortbrengst te verhoogen en om onze
boerenbevolking het recht toe te kennen
waarop zij regelmatig aanspraak mag
maken.
0,'t is een komplot van die indringster
en papa
AAaar het zal zoo niet blijven Ik wilde
Mariette naar huis zenden en in plaats van
te gehoorzamen, had ze aan tafel het hoog
ste woord. Wat een stoute muile sprak de
dame in plat Vlaamsch.
En over de boerendoening
Ja.
Ze liet goed zien, van wat afkomst ze is!
Maar dat heb ik aan mevrouw van
Waveren eens haarfijn uitgelegd.
Frans deed valsch tegen mij kloeg
Serafine. Hij was altijd met me bezig en op
eens trok hij Mariette aan.
't Is de zuster die ons treiteren wil. Zij
plaatste haar broer bij Mariette. O, ik had
het wel in de gaten Ze wit ons treiteren.
Maar ik zal nu eens ferm op mijn poot spelen
tegen uw vader I
Wat zal 't helpen Dat Frans van Wa
veren naar de weerlicht loopt snauwde
Serafine, die ook nog wel straattaal kende.
Maar ze meende die verwensching niet. Z#
was dien middag verliefd geworden op den
knappen jonkman en de nijd laaide nu in
haar op.
Mariette zal hem toch niet krijgen, zoo.
besloot ze. Die intriguante moet te schande j
worden gemaakt en daarvoor zal ik zorgen I
Intusschen wandelde de weeze tusschen
haar oom en den jongen heer van Waveren.
Maar haar uitgelatenheid was weg. Ze sprak
thans weinig. Ze wilde den schijn vermijden,
alsof Blanche gelijk had en zij Frans naliep.
Mijnheer van Herteloo handelde weer
over het toekomstig bedrijf. Hij zou het ge
leende boek bestudeeren, verzekerde hij.
I Zoo bereikte het drietal de woning der van
Herteloo's. Aan het hek nam Frans afscheid,
In eene gaanderij der koolmijnen van
jNetherfon, Engeland, was een ploeg mijn
werkers aan den arbeid toen er plots eene
ontploffing plaats had. Een der mijnwerkers,
Wraith genaamd, werd op den slag gedood;
vijf anderen liepen ijselijke brandwonden op.
Een geweldige brand was ontstaan In
een stapelhuis te Houndsditch (Engeland).
Daar het vuur een reusachtige uitbreiding
nam kwam weldra een leger pompiers ter;
plaatse toegesneld.
Een gevaarlijk gekraak liet zich plots
hooren. Het was een muur die op zijn groote
lengte instortte en gansch een brigade brand
weermannen onder zijne puim n bedolf.
Als bij wonder ontsnapten de slachtoffers
aan den dood. Vijf slechts 1 jeten met be
trekkelijk erge brandwonden naar een gast
huis worden vervoerd.
Een Amerikaan, een Engelschman en
drie Chineezen werden bij Shahsien (China)
door bandieten aangevallen en gevankelijk
weg gevoerd. De Amerikaan is kunnen ont
snappen en kwam erg gekwetst toe te Shah
sien, waar hij naderhand bezweken is.
Te ChAIon-sur-Saone (Frankrijk) werd
een aldaar opgericht stapelhuis van meel
gansch door het vuur vernield,
Alen beraamt de schade op twee millioen
frank. De oorzaak van den brand is niet
gekend.
Een brand heeft het arsenaal van Vul-
cano, Barcelona(Spanje),heelemaal vernield.
Een groote Duifeche firma nad'uëiangen in
het bedrijf. De aangerichte schade ïs zeer
aanzienlijk, maar er zijn geen slachtoffers te
betreuren. De Koning is naar de plaats van
het onheil gekomen.
Een Spaansch krijgsvliegtuig dat in
Marokko eene verkenning deed boven de
vijandelijke stellingen der Riffeinen, is ten
gronde gestuikt en werd verbrijzeld. De
twee officiers die aan boord waren, werden
gedood.
Volgens de Westminster Gazette
werkt men op dit oogenblik aan een reorga
nisatie van de Engelscheluchtstrijdkrachten.
Volgend jaar zullen er tien nieuwe basissen
kunnen aangelegd worden. Voor de verde
diging van de Britsche eilanden zullen hon
derd eerste linie vliegtuigen van de laatste
type en zes honderd reservevliegtuigen wor
den gebruikt. (R.)
Uit Tokio wordt aan de Londensche
bladen gekabeld, dat 'tjapansch stoomschip
Kayey-Maru in 't gezicht van Chesni
met man-en-muis is vergaan. Het juiste aan
tal der slachtoffers is nog niet bekend.
GEMEENTE DRANOUTEK
INHULDIGING van het
GEDENKTEEKEN
aan de GESNEUVELDEN en de
Burgerlijke Oo-logsslaciïtoffers.
YPER.
Hoflack-Vanderheyde Einile
GHELUWE.
We Detant-Verkindere
Mahieu-Ghesquire
Denturck kinders
WERVICK.
Vanrobaeys-Cannaert Henri
Roussel-Dochv Désiré
We Coudron-Nuytten
Bardyn-Houtekier Henri
Ballois Hélène We Decherf
Arcy Georges
We Debeuf-Delbecque
We Demuysere Delbaere
Debeuf-Descamps
De erfg. van Masil-David.
20.016,00
350,00
24.425,00
33.905,00
18.465,00
26.160,00
1.400,00
2.245,00
1.235,00
550.00
4.315,00
680,00
1.325,00
4.055,00
De zes fouten tegen de. opvoeding
De eerste is het slechte voorbeeld der
oudersen huisgenootenruzie, dronkenschap,
oneerlijkheid, hebzucht, godsdienstige on
verschilligheid.
De tweede fout zijn de slechte gesprekken
die in tegenwoordigheid der kinderen worden
gevoerd, niet alleen onbetamelijke woorden
maar liefdelooze, wraakzuchtige, hoogmoe
dige en hebzuchtige gesprekken.
De derde fout is de oneinigheid der ouders
en huisgenooten in de behandeling der kin
deren, wanneer de een vermaant, en de
andere toegeeft, de een bestraft en de andere
beklaagt. Ook wanneer de ouders steeds
partij van 't kind kiezen tegen den onder
wijzer.
De vierde fout is het verwennen der kin
deren in de eerste levensjaren.
De vijfde is wanneer men de kinderen be
handelt naar eigen luim en gril niet naar
verstandige regel en grondbeginsel.
De zesde foutishetonophoudelijkdreigen,
schelden, afkeuren en vloeken op de kinderen.
Een Woordenwisseling.
Van Waveren keerde door de dreef terug.
Hij dacht aan Mariette. Hij hoopte haar nog
dikwijls te ontmoeten.
Mathilde heeft gelijk... ik ben dol ver
liefd op de nicht, bekende hij zich zelf...
Maar ik mag niet te haastig zijn. O, ze blijft
toch in de buurt en ik zal de gelegenheid
hebben haar dikwijls te spreken... Wat is die
tante onverdragelijkMeent ze waarlijk
door haar geklets verachting voor de weeze
bij ons op te wekken Ha juist het tegen
overgestelde.
Van Waveren hoorde stemmen. Een ver
moeden bekroop hem.
Zeker Blanche en Lavendeau, mompel
de hij...
Frans Van Waveren had een open karak
ter. Maar toch wilde hij nu eens voor
bespieder spelen.
't Was niet uit bloote nieuwsgierigheid
Neen, hij dacht op het oogenblik aan zijn
buurman, den goedigen vader van Herteloo.
En ook gevoelde hij medelijden met een
meisje, dat wel verwaand was, maar toch
niet verdiende het slachtoffer te worden van
een schurk...
Frans verborg zich achter struikgewas en
sloop nader...
Ja Blanche van Herteloo en Frederik La
vendeau bevonden zich daar.
En Van Waveren kon hooren, wat ze
zeiden.
Och, 't is eigenlijk leelijk en loensch,
dacht hij en wilde zich verwijderen.
Maar weer peinsde hij aan van Herteloo...
en de naieve dochters, onnoozel in hun ver
waandheid hoe ontwikkeld ze ook meenden
te zijn, en Van Waveren bleef staan.
De Veteeken is der Gedenkzuil.
De Krijger bovenop ter verdediging van
Recilt en Vrijheid woest en ontembaar,
vooruit dwars door alles.
Het voetstuk de turnen der gesneuvelden
behelzende «Krijgers Burgers» met de op
schriften ei) erkentelijkheid deroverlevenden,
zijn als fonkelende lichten rondom de relief.
Deze geknakte rnenschengedaante verzinne
beeldt het oorlogswee, de lijdende mensch-
heid in de nabijheid van het het kruis, het
A
vlaamsch kruis WK, het teeken van hoop
V
op redding Emevens het aloude schild der
gemeente en daaronder de Vlaamsche Leeuw
op gulden veld, ons aller schild, midden het
dorre rotsachtige van den steen. Dan de
roode jaartallen 1914 1418, als eeuwige
bloedige vlekken, dus Vlaanderen vrij en
stevig doorhenen vier bloedjaren.
Zaterdag avond reeds bulderde het kanon
óril 't ieest vftn de luhuiöigiiig .an hu Ge
denkteeken aan de Gesneuvelden aan te
kondigen.
De bevlaging was algemeen en buiten een
paar regenvlaagjes was het weder toch goed.
Den Zondag in de Hoogmis was de kerk
proppensvol. indrukwekkend was de gloed
volle aanspraak door den Eerw Pater,
Anselmus gewezen Krijgsaalmoezenier.
Na de hoogmis werd het gedenkteeken
plechtig gewijd.
Die gedenkzuil werd geplaatst met gelden
voortkomende van een twintigtal avond
feesten gegeven door de Tooneelatdeeling
V. O. S., met de giften der inwoners en met
eene toelage van het Gemeentebestuur.
's Namiddags stroomden de deelnemende
maatschappijen en de bevolking toe, en de
dorpplaats geleek eene kleine menschenzee.
Om 2 3/4 uur kwam de stoet in beweging,
in de beste orde.
Men bemerkte er een veertiental prachti
ge ruiters, de politie, de kronen van de
Tooneelatdeeling V. O. S. en van de bijzon
deren de knechtjes met de kronen der
dooden, hunne namen in gulden letters
dragende; de maagdekens met bloemengar
ve; de schoolkinderen met opschriften,
vlagjes en palmtakken; een overgroot getal
familieleden der dooden; enkele leden van
den Boerenbond der gemeente; De Vlaam
sche Oud-Strijdersbonden van Kemmel,
Dickebusch, Hollebeke, Locre, Westouter,
Watou, West-Nieuwkerke, Wulverghem,
Wytschaete, Yper, Zantvoorde, Proven en
Poperinghe; de muzieken van Yper
«Ypriana», Poperinghe« Katholieke Kring»,
Kemmel, Wytschaete, Westouter en Watou
V. O. S.; de «Vlaamsche Vrienden van
Reninghelst;de Vlaamsche Oud-Strijders van
Dranouter met hunne tooneelatdeeling de
burgerlijke en geestelijke overheden en ver
ders duizenden inwoners en toeschouwers.
In den stoet zagen wij de HH. Butaye,
Volksvertegenwoordiger, Dr Brutsaert, Voor
zitter van den Provincieraad; de Heeren
Burgmeesters Vandrontme van Westoutre,
Therry van West-Nieuwkerke, Plaetevoet
van Locre.
Om 3 uur schaarden zich achttien vlaggen
rond het gedenkteeken en onthulde de Heer
René Huyghe, voorzitter van den plaatselij
ken Oud-strijdersbond, onder de losbran
dingen van 't kanon, de prachtige gedenk
zuil, kunstgewrocht gebeiteld door den
kunstbeeldhouwer Antoon Van Parijs van
Deinze. Zijne korte maar pittige rede met
afroeping van de namen van de gesneuvelde
krijgers en burgers maakten grooten indruk
op de menigte, waarna 't Vaderlandsch iied
weerklonk, gespeeld door Ypriana On-
dertusschen werden dejkronenin orde gelegd
en deHeerGruwez, voorzitter van «Ypriana»
■Ktidtgcltjk; ..u y<ucht:bé bioemengarye
'aan den voet der gedenkzuil. Tijdens de
i bloemenhulde door de schoolkinderen ver
smoorde de voet van 't standbeeld als onder
een vloed van bloemen, kransen en tuilen.
I Dan nam de Heer D'Hoine Burgemeester
van Dranouter de gedenkzuil in ontvangst
namens de gemeente, in groote trekken de
geschiedenis weergevende hoe zij daar tot
stand kwam. Verders hadden wij de gelegen
heidsaanspraken van de Heeren Depuydt
van Kemmel en Suffis van Poperinghe, die
beiden in zulke krachtige bewoordingen het
onderwerp van den dag weêrgaven. Zij heb
ben waarlijk alle verwachtingen overtroffen
en hunne gloedvolle taal drong zoodanig tot
in de harten der toehoorders, dat iedereen
een woord van lof over had voor die koene
sprekers. Daarna speelde 't muziek van
Poperinghe den krachtigen Vlaamschen
Leeuw en terwijl de vlaggen den groet aan
't standbeeld deden, zongen duizenden mon
den 't Vlaamsche lied mede, dat heinde en
verre dreunde en weerklonk over de gemeen
te heen. Eindelijk voor 't sluiten sprak de
Z. E. H. Krijgsaalmoezenier nog een laatste
woord uit tot nagedachtenis en verheerlij
king der helden.
Om 4 1/4 uur ving het muziekfeest aan.
De muzieken van Yper, Wytschaete, Kem
mel, Westoutre en Poperinghe verlustigden
de talrijke aanhoorders met hunne mooiste
stukken en 't was met'spijt dat zij om 8 uur
de laatste tonen hoorden wegsterven, toen
't laatste muziek de gemeente verliet.
Hier moet een bijzonder woord van eere,
lof en dank uitgesproken worden aan al de
zen die deel namen aan den stoet en die vóór,
binst en na het feest medegeholpen hebben
tot de inrichting, de opluistering en de ver
heerlijking ervan.
Jammer dat, hoe klein de gemeente ook is,
er toch lieden zijn, die weinig of niets voor
't feest over hadden en onverschillig aan
alles gebleven zijn alhoewel de gevallenen
zoowel voor hun als voor eenieders recht,
vrijheid en welzijn gesneuveld zijn voor
deze zal de gedenkzuil immer eene verwij
tende herinnering zijn.
In naam van den V. O. S., van de Too
neelatdeeling en van heel de gemeente
Dranoutre dient een woord van hulde en
dank gezeid te worden aan den Heer Louis
Dousy.
Zoo het feest een der bestgelukte was tot
heden in de frontgemeenten gegeven, komt
het wel door hem. Dus, eere en dank aan
M. Dousy.
VLA ANDERENS BEDEVAART,onder de.
geestelijke leiding van Pastoor BRULOQT,
gaat naar Lourdes van den 4 tot den 12
Augustus.
De reiskaart, heen en terug uit Kortrijk,
kost 250 fr. in 3® klasse, 385 fr. in 2® klasse
(Belgisch geld).
Wie inlichtingen begeert schrijve op het
volgend adres Burea! van Vlaandarons
Bedevaart, Plein, 13, A, Kortrijk.
Alle inlichtingen bij E. H. SOBRY, on
derpastoor op St-Jan en M. VANDEPLAS,
apotheker, Bertenplaats, Poperinghebij
E. H.DEVISSCHERE,onderpastoor, Watou
BIJ ONS TE VERKRIJGEN
JUNIMAAND.
Navolging van 't H. Hart van Jezus. 3,75 fr.
Het H. Hart van Jezus vereerd door God
vruchtige oefeningen en gebeden. 3,75 fr.
Bij Jezus H. Hart overwegingen en gebe
den voor de vereerders van Jezus
H. Hart. 3,75 fr.
Klein Brevier ter eere van Het H. Hart van
Jezus (voor'lederen dag oer week.) 3,75 fr.
De Godvruchtige viering der maand van het
H. Hart van Jezus. 3,75 fr.
Liefde en lijden van Jezus H. Hart. 0,60 fr.
De maand van 't H. Hart van Jezus. 2,50 fr.
Neen, ik ga nu niet mee binnen, hoorde
hij Lavendeau zeggen. Wij houden ons zoet
geheim nog voor ons. En trotseer de tyran-
nie van uw vader 1 Wordt het te erg, dan
weet ge, hoe ge op mij kunt rekenen. Nog
een korten tijd en ge wordt mijn lief vrouw
tje... Morgen komt ge weer naar het pavil
joen, niet waar
Ja, antwoordde Blanche.
Dat is nu ons liefdes nestje... We zijn
er zoo heerlijk alleen zoo intiem samen...
Dat is aangenamer dan bij dien lompen Van
Waveren... Daar zullen ze aan uw vader
misschien wel een hoop kwaad van mij ver
teld hebben. De Van Waverens worden over
al geweerd om hun lasterpraat. Ze zijn van
ieder jaloersch. En mij kunnen ze niet luch
ten, omdat ik den groven, ongemanierden
zoon eens in een gezelschap te Brugge de
waarheid heb gezegd. Hij had vrienden van
mij beleedigd. En dat uw vader maar over
Mariette wake 1 Als Frans Van Waveren
achter haar loopt, is zij niet veilig... Menig s
meisje zou van zijn slinksche streken kunnen
vertellen. Doch, mijn schat, ik houd u op...
en ja, ik zou ons samen zijn willen rekken...
Konden we eens eenige dagen in het pavil
joen wonen Vergeef me die gedachte, liet
Lavendeau er snel op volgen... Ik weet niet,
wat ik zeg... Ik mag zoo niet spreken. Maar
het is de liefde... Tot morgen dus I
Ja... ik kom weer.
O, ik verlang al naar dat uur 1 Wat zijn
we gelukkig.
Van Waveren hoorde hoe ze elkaar kusten.
Nu breng ik u tot aan het hek vervolgde
Lavendeau. Anders ben ik niet gerust...
S Van Waveren was verontwaardigd. O, hij
begreep het, hoe sluw Lavendeau het meisje
in zijn net lokte.
Frans kwam in de dreef en wachtte. Hij
zou Lavendeau nogmaals waarschuwen.
Hij brak een stok uit een struik. Het was al
tijd voorzichtig op zijn hoede te zijn, met
zulk een kerel.
Het duurde niet lang of de Bruggeling
keerde terug.
Een woord, zei Van Waveren, zich
naar hem plaatsend...
Wie ilaar? vroeg Lavendeau... Ha, ik
herken u... Ge vergist u zeker?.
Neen, neen...
Ik denk, dat ge een ander verwacht...
een meisje... een weesje... ik heb gehoord,
dat ge zoo zot zijt achter Mariette... Nu, het
zijn mijn zaken niet, sprak Lavendeau op
onbeschaainden toon.
Uw beleedigingen raken me niet, her
nam Frans. Ik sta hier voor u...
Wat een eer Wist gij dan, dat ik ko
men zou
- Ik zag u met jufvrouw van Herteloo.
- Dus ge speelt voor spion. Het is goed,
dat ik het weet. Voor zulke kerels moet men
zich in acht nemen.
Een spion ben ik niet... maar ja, ik heb
uw gesprek met jufvrouw Blanche afge
luisterd.
Hoe gemeen
Noem het, zooals ge wilt. Tegenover
zekere personen kan men niet openlijk op
treden, juist omdai zij zelf zoo loensch han
delen.
Is dat op mij
Luister verder... Ik gebied u Blanche
van Herteloo te mijden.
Ge gebiedt dat Gij
Het is de tweede maal...
('I -rVO'gi