HET NOTARIEËL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD Nieuwsblad voor Poperinghen Omstreken. De Kapel Bosch Apotheek Frans Van de Plas SEHFEHTELIJKE FltiaOTlEN. i Beigiscnen BomMü. 21* Jaar. N* 22. Om te overwegen. Het hing aang-eplakt Gaan "Vliegen. 175.000 fr. Loten. Groot Lot 50.000 frank P o lil lek O ver zich t. Geneesheeren en Mutualiteiten Oorlogssch a de. In 't Buitenland. Iets voor Papas en IWamas Naar Lour des AfeaKSgaiê&ffnrijs per jasur In Stad fr. 6,80 In Belgi® £ar, 8.50 Buitenland 13.00 Uitgever Sasses Vasiests, UriikkeHI. E'aplartunds!, 15, Gasthuisstraat, POPERÜVËHE Tefefoof! nr PojtcheskrsiMiDS 8r S5570, i'KMM eERienrti, ÏEBMÖFlSÊiS, JSisja mlasseiung o.6o ct3 per regel. 2 en 3 inl o.5o ct3 VQKSfiSSES, l.5o fr. per regel. fSÜÜWBERlCHïa 5 fr. voor 10 reg. Herhaalde Ansoncen prijz«n op inovriif ALI.E ANHOSCEN ZtJN VOO KAF TE BETALEtj EN MOETEN VOOS DEN Vrijdag ingezonden worden. Kleine berichten tegen den Vrijdag noen. Zondag* 1" Juni 1924. 16 Oentiemen Gp e&n muur <lei hoofdkerk van Lubeck leest men Qij noemt Mij Meester en gij luistert niet naar Mij. Gij noemt Mjj Licht en gij ziet Mij niet. Qij noemt Mij Weg en gij bewandelt mij niet. Gij noemt Mij Leven en gij begeert Mij niet. Qij noemt Mij Wijs en gij volgt Mij niet. Qij noemt Mij Schoon en gij bemint Mij niet. Of] noemt Mjj Rijk en gij vraagt Mij niet. Qij noemt Mij Eeuwig en gij zoekt Mij niei. Gij noemt Mij Almachtig en gij eert Mij niei. Indien gij u verdoemt verwijt Mij dan niet. vamrto iWn&mMvnwaran&nfilnMraw Op do slagvenster van liet huis hing het papier aangeplakt, met twee zwarte stem pels op dat het klauwzeer daar in dat stal was, en dat er geen dieren daar aan of omtrent mochten komen Op de lantaarn- en telegraafpalen over de straat hingen papieren aangeplakt, met ake lige zwarte letters als doodsberichten Verbod met dieren over de straat te gaan of dieren over de straat te laten loopen, om reden van de besmetting Dagen duurde het, en de dagen werden weken. Koeien mochten niet meer naar de wei gestuwd worden de mosselman met zijn hondenkar bleef weg en riep Versehe mosselen op een ander dorp de kiekens moesten binnen blijven en legden bijna geen eieren meer. De gendarmen reden op fietsen rond, zou den de identiteitskaart wel vragen en kiekens aangehouden hebben, en sloegen de menschen voor 75 frank in boet. 't Is wel streng zeiden de boeren, maar 't is toch noodig. Want dat klauwzeer is erg. De beesten hun schoentjes vallen af en ze gaan kapot... De besmetting moet tegengehouden worden De besmetting van de dieren... In de week waren er veel brief kens uit gedragen, heel het dorp rond: en kleine man nen waren er 's Zondags morgens nog gaan steken onder de deuren van de huizen dat de nieuwe danszaal In de Madeion op de Vastenavonddagen zou gaan opengaan, en dat het er zou spannen, en dat al de jongens en meisjes uit de streek er naartoe zouden komen... En van heel den Zondagnacht konden de buren geen oog toe doen, van het hevig ge woel, en dansen en tobben, en huilen en vechten. En 's Maandags morgens stond de bran dende stoof uit de danszaal half buitenge- gooid, in den gang, dat de rockende buis tegen den zolder te zwieren hing lag er een tafel op den vloer, met de vier pooten in de luchten trapten de menschen op de straat over stukken van borrels en bierglazen. Velen waren er, in de klein uurkens, en later nog als het reeds begon te schemeren, naar huis getrokken, bezondigd en besmet. Daar was niets tegen gedaan, niets tegen aangeplakt, niet tegen beboet. 't Was maar de besmetting van de men schen... Eiken Zondag, na den noen, reed hij met den trein naar de stad. Dan was hij fijn af geborsteld, lag zijn haar gestreken met smeersel over, en zoog hij lustig aan een dikke cigaar. Met den morgentrein kwam hij dan 's Maandags terug met verlept gezicht roode balken onder zijn oogen, loome bee- nen, en voeten die hij over den grond sleep te, Bezondigd en besmet. Want in de stad, daar was plezier, daar weten de menschen waf leven is, daar kunt ge er deugd van hebben. Terwijl de anderen, die op 't dorp blijven moeten geeuwen van verveling. Dat deed hij zoo, Zondag op Zondag. Maar na eenige maanden was de blos van zijn kaken weg staken de beenderen van zijn gezicht uit, bleek en blauw zaten zijn oogen diep in hun kassen, flets en waterach tig... Endan kreeg hij roode puisten op zijnen neus, en sleepte hij zijn beenen, heel de week. Daar werd niets tegen gedaan, niets tegen aangeplakt, niets tegen beboet. 't Was maar de besmetting van de men schen... Th. VanTichelen. Opvolger van S. VANDE BERGHE, Bertenplaats, 8, (Kleine Markt), - POPERINGHE Nationale Tombola ingericht door de Belgische Syndikale Kamer van Bieënteelt, ten voordeele van het onder wijs en de uitbreiding der bieënteelt. in obligaties van de Leening der Verwoeste Gewesten (ncm. waarde). 125.000 frank andere Loten waaronderAutomobiel (Ford),moto's (Gil let), heeren en damsnvelos, piano, kunst voorwerpen, bemeubeleeringen van slaap kamers en eetzalen, luisterposten voor draadlooze telefonie, naaimachienen, keu ken- en saloüstoven, enz., enz. Prijs van het biljet1 fr. Prijs van het boekje 5 fr. Biljetten zijn te bekomen ter drukkerij van De Poperlnghenaar Men kan aldaar ook loten bekomen voor de groote Tombola ten voordeele van het Katholiek onderwijs la Meenan. Mengelwerk van «De Poperinghenaar» 15 ROMAN door HA IV IA Kom, kom, ik heb u noodig, hernam Mathilde schertsend. En ze leidde vlug het meisje in de eet kamer. Mevrouw, scheidt nu het gezelschap niet, sprak Frans tot de dame, die wel ver bouwereerd was over de taal van Mariette. Mijnheer, ge hebt nu zelf gehoord, dat het meisje weinig opvoeding heeft genoten, fluisterde madame vanHerteloo.Ze beleedigt mij,om te verbergen, dat ze bijonsisals hulp in de huishouding, zooveel als oppermeid. Maar, ik ben niet verantwoordelijk voor familie van mijn man, vervolgdeze heel grof Jufvrouw Mariette is toch zeer be schaafd, wedervoer Frans. i Een vernis... Ik ben overtuigd, dat ge u vergist. Telkens komt het aan 't licht, dat ze van kleine afkomst is. Daar juist was het ook zoo, beweerde de vrouw, die dienstbode was geweest, wat heel treffelijk is. Afaar mevrouw van Herteloo toonde zich zoo dwaas om voor te wenden, dat ze van voorname familie was. Het gezelschap moet voltallig blijven, besliste de jonge man. Verschooning... ik moet even een boek halen voor mijnheer van Herteloo over het boschbedrijf. En Frans verwijderde zich, maar begaf Gaan verbeeldt den oudent ijd; vlie gen is hedendaags. Het leven is nu een vliegpartij. Ze vliegen in de lucht als vogels, vliegen over zee als de Vliegende Hollander, vliegen door de straat per snorrend vliegwiel, in vliegenden draf. De tijd vliegt, het leven vliegt, de zaken vliegen, de menschen vliegen. Ze vliegen naar hun werk, van 't werk vliegen ze even naar huis, en dan vliegen ze naar sport en spel. Ze vliegen nochtans niet aan den arbeid, 't werk vliegt wel van de hand, doch te dik wijls wordt er maar over gevlogen, en 't vliegt gemakkelijk uit de hand. De onderdaan vliegt niet meer op den wenk van den meester, de meester vliegt eens uit, de gast vliegt er tegen op, en ten slotte vliegt hij aan de deur. De menschen vliegen naar 't geluk dat vliegt waar 't vliegen wil,en slaan niets meer af dan vliegen; dezen vliegen naar een open staande plaats: iemand vloog er af, een ander vliegt er op; genen vliegen naar een leeggekomen woondeze vloog er uit, gene vliegt er in. Sommigen willen vliegen voor ze vleugels hebben, anderen hooger vliegen dan ze vliegen kunnen, gaan wel eens vliegen met andermans geld, vliegen er van door of vlie gen de doos in. Fortuinen gaan vliegen, kronen vliegen, Koningen en Keizers vliegen naar de maan. Kinderen vliegen niet zoo vlug meer op vaders bevel of moeders woord, willen op eigen vleugels vliegen, vliegen verkeerd, vliegen hun doe! voorbij, en vliegen verlo ren. Hoe fatsoenlijk ge't hun zegt; ze vlie gen u in 't gezicht, of allerminst vliegt uw goede raad oor in oor uit, zoo b. v. vliegen vele jongeren rond een onbetamelijk vlieg- kleed, vliegen te vroeg uit, vliegen veel te laat, vliegen onvoorzichtig rond nachtvlin ders en Spaansehe vliegen, en eindelijk vliegen ze in 't vliegnet, vliegen ze tegen de lamp en verkroken of verbranden de vleugels. Anderen, die even roekeloos uitvliegen vliegen dezen of genen te gemoet.ze vliegen malkander in de armen, vliegen vliegens- yiucht in den echt, maar als de wittebroods weken zijn gevlogen, dan vliegen ze mal kander toe, vliegen ze malkander in het haar, vliegen ze uiteen, en 't gedroomde geluk vliegt weg, en fluit hen uit zijne vlucht. Komt de ooievaar aangevlogen, dan vlie gen tegenwoordig vele menschen weg van schrik, want, zeggen ze: vliegt hij binnen dan vliegen wij buiten, maar de meesten laten hem voorbijvliegen omdat zijzelf anders njet kunnen uitvliegen. Want velen vliegen over alle plichten zoo maar over, doch wanneer zij, die 't leven laten vliegen waar 't vliegen wil, op 't punt zijn hun laatste vlucht te vliegen, dan ge beurt niet zelden dat degenen, die de vlie gen doen wegvliegen van hun vervliegend gelaat, vliegens naar den pastoor komen gevlogen, die vliegensvlucht present, ver neemt Och, och, we vlogen, maar, te laat... hij is gaan vliegen Ja, ja, 't leven is tegenwoordig een voor bijvliegende filmen zij die er vliegens doorvliegen beweren: VLIEGEN is VOOR UITGANG! Streng vermaan van Minister Poullet. Ik neem deze gelegenheid waar om den dringenden oproep van mijn achtbaren voor ganger, in zijn onderrichtingen van 22 Fe bruari 1923 aan de provinciën en gemeenten gedaan, omtrent de rmgavenbesnoeiïng te herhalen. Ik stel met genoegen vast, dat deze oproep door tal van gemeentebesturen werd beantwoord, die dan ook een ernstige poging gedaan hebben om hun financieel evenwicht te herstellen, doch 's lands econo mische toestand vergt, dat deze poging aanhoude en, inzonderheid, dat de geldop nemingen van provinciën en gemeenten binnen haar engste perken gehouden worden. Naar het voorbeeld van mijn achtbaren voorganger, zal ik er toe verplicht zijn de goedkeuring te weigeren voor leeningen,die niet mochten van noode zijn om buitenge wone, volstrekt noodzakelijke uitgaven te dekken. Ten deze zet ik er provincie en gemeente besturen zoo sterk mogelijk toe van geen werken aan te besteden, zonder zich vooraf vergist te hebben van de middelen om in de uitgave te voorzien. liet zou inderdaad niet meer mogen voor komen, dat de hoogere overheid er toe ver plicht is de leening goed te keuren, omdat de werken aan gang zijn. Het is ten andere de plicht der Deputaties zich er van te vergissen of de locale overhe den over de noodige middelen tot uitvoering kunnen beschikken, alvorens de aanhangige ontwerpen van werken van haar goedkeuring te voorzien zich langs een omweg naar de eetzaal. Daar merkte hij, dat Mariette toch wilde ver trekken. Neen, dat gebeurt nietsprak hij. Trek u van die grofheid niets aan Ik zal toonen, dat ik meer gevoel heb dan tante, antwoordde het meisje. Gij zult blijven, gebood van Waveren. Ik zal die beleediging in ons huis niet dul den. Ik heb u gezegd, dat wij hier openhar tig zijn. Vertrekt ge, dan protesteer ik tot de familie van Herteloo in allen ernst. O, neen, mijnheer, dat niet smeekte Mariette. Dus blijft ge En de weeze begreep, dat ze moest toege ven. Anders werd het een openlijke twist, want haar oom zou zich tegenover tante niet beheerschen. Mariette hielp nu Mathilde aan de tafel. En mevrouw van Herteloo zat weer in de andere kamer, doch vervuld van nijd, of schoon ze dit niet mocht laten blijken. Frans van Waveren kwam met het boek en toonde het aan van Herteloo. Zoo ver meed hij een verder gesprek met Serafine. Wat later werd men aan tafel genood. Frans had Mathilde toegefluisterd, dat ze hem naast ALariette moest zetten. De dochter des huizes wees de plaatsen aan en tot vreeselijke ergenis van mevrouw van Herteloo, bevond Mariette zich tusschen Frans van Waveren en Mathilde. Serafine had aan de eene zijde den ouden heer van Waveren en aan de andere haar vader. De goede stemming was bij moeder en dochter verbroken. Mariette had een andere plaats gewenscht. Maar ze dacht weer aan die openlijke beleediging in de gang. En fier heid rees op. Waarom zou ze zich laten De ondervraging over de eereloonen der Geneesheeren nam Dinsdag gansch ter Kamer in. M. René De Bruyne heeft in eene prachtige rede bewezen dat de mutualiteiten niet meer in staat zullen zijn hunne verplich tingen na te koinen indien het tarief der ver- eenigde Geneesheeren in voege treedt. Hij vraagt de bemiddeling van den Minister tot het stichten van een nationale commisie voor de geneeskundige dienst in de mutualiteiten. Minister Tschoffen stemt daarmede in. Hij brengt hulde aan de apostels der mutualiteiten sprekers der drie partijen komen aan het woord, zoo namens de dok- Eene verge», ding 'tan 50 eemiein per dag voor brandstof zal beiafdd worden aan de gendarmen die eene barak bewonen. Dit vanaf 1 October tot 3d April. Wij moeten vaststellen dat die tegemoet komingen uiterst gering zijn, te gering zelfs. Daarbij is het ook te verwonderen dat niets daarvan toekomt aan de gendarmen die ver blijven in de verwoeste streek van Diksmude, Nieuwpoort, Roeselare enz... Daar is het leven dezer dienaars der orde even lastig en kostelijk en grootendeels wo nen zij er ook nog in barakken. Vijfde Katholiek Vlaamsch Congres. I Voor de vijfde maal sedert den wapen- stilstand roept de Kath. Vlaamsche Lands- j bond de Katholieke Vlamingen op naar zijn jjaarlijksch Congres. Na Antwerpen, Hasselt, Gent en Brugge ters, als in naam der mutualiteiten Uit die bespreking blijkt dat de genees-jkrjj t thang vedranschte hoofstad de eer heeren de geneeskunde als hande szaakj 20 Juli de Katholieke Congresssis- beschouwen. De beslissing naar dewelke de ile^ ontv^ Het aanstande Congres geneesheeren zelf het betaalvermogen hun-, wordt opgevat7niet als een betooging, maar npr nat^nrpn 7iillpn spnattpn pn nnar nip wel als een studie-congres. Ter bespreking wordt voorgelegd 1. De bewerking, in vlaamsch opzicht, van de gemeente- en provinciebesturen. 2. De vervlaamsching van het middelbaar onderwijs, voornaamlijjk van de meisjes kostscholen. 3. De toestanden te Brussel. Voor vriend en vijand zal het Congres van Brussel eene gebeurtenis van belang zijn. Nu de Katholieke Vlaamsche Landsbond stevig heringericht is, zal de propaganda doelmatiger dan ooit kvrnpn -geschieden en zal het vijfde Congres een zegen worden voor het Vlaamsche volk. Oe Belgische Postzegel. Het 75 jarig jubileum van den Belgischen Postzegel, alsmede het 50 jarig jubileum van de Wereld-Postvereening werden Zondag op luisterrijke wijze gevierd te Brussel. De eerste postzegel werd uitgegeven in Engeland op 13 Mei 1840. Belgie volgde weldra. De eerste Belgische zegel verscheen op 16 Juli 1849 met de beeltenis van Leopold I. Het waren postzegels van lo en 20 centiem, bruin en blauw. Het was op dit oogenblik de mooiste; Belgische postzegel. Vroeger moesten de brieven in het postbureel worden besteld en de taks moest in klinkende munt betaald worden. Het kosite tot 30 frank per kilogram brief. De ontwikkeling van de Posterijen kan worden nagegaan door het feit dat de geld- omzet der Posterijen thans 107 milliard 800 inillioen frank bedraagt. De Belgische Pos terijen hebben op dit oogen/bltk 5414 ambte naars en bedienden 88Ó0 brievenbestellers en '800 hulp-bestellers 60 arbeiders. Te samen 16614. Er zijn 629 postontvangers, 632 hulppost- ontvangerijen en 85 gemengde bureelen. De Post is een eerlijke en gewetensvolle bankier. De Post is in Belgie op de hoogte van hare taak en de bedienden verrichten dan ook een werk van groote toewijding. ÓuiDO. ner patiënten zullen schatten en naar die schatting de eereloonen tot 300 t. h. zullen verhoogen is een stelsel dat maar moeilijk kan verdedigd worden. Waar zou men komen moest de handel op zulke gronden gevestigd zijn De mutualiteiten moeten ook rekening houden van het voordeel dat zij kunnen be komen bij eene overeenkomst met de ge neesheeren. Mocht de nieuwe commissie weldra dit geschil oplossen. Nieuw offensief t«gen den frank. Een nieuw offensief is in gang tegen den frank. In Belgie werd een Nationale Bond ter verdediging van den frank gesticht. Voor aleer deze Bond begon te werken rees de frank dat het een plezier was. Pas gaat de bond aan 't werk of de frank zakt wederom den dieperik in. Dat is maar toeval. Het is toch zeker dat er voor de huidige daling van den frank geen financieele noch economische reden te vinden is. Gezien de kansep tot oplossen van hetherstelvraagstukkan men er moeilijk een politieke reden voor vinden. In Frankrijk zit rechtsche en linksche pers elkander met die daling van den frank fel in het haar en wijden haar toe aan den uitslag der verkiezingen. Ernstige financiers beweren dat er met einde Mei geweldig veel franks moeten ge leverd worden door speculateurs op de daling. Die mannen doen thans al wat zij maar kunnen om den frank te doen dalen, ten einde zoo weinig mogelijk verlies te lijden. Ook zal de onzekerheid die er tot 1 Juni in den politieken toestand van Frankrijk heerscht, er wel het hare toe bijdragen om den frank tot dalen te brengen. De nieuwe regeering in Frankrijk zal echter den strijd tegen de daling van den frank aanpakken en belangrijke maatregelen moeten treffen. Z H. de Paus en de taalkwestie. Minister Tschoffen heeft eene reis gedaan naar Rome en hij heeft er een onderhoud gehad met Z. H. den Paus. Zij hebben vooral gesproken over de sociale- en de taaikwestie in Belgie. Over dit onderhoud zegt M. Tschoffen het volgende De Paus heeft niet enkel gesproken over de Vlaamsche kwestie, doch over den ge- heeien taaltoestand in Belgie De raad welke Hij geeft en de wenschen welke Hij uitspreekt gaan evenzeer tot de Walen als tot de Vlamingen. De bezorgdheid van den Paus voor Belgie en de bijzondere genegenheid welke Hij ons land toedraagt doen-Hem vreezen dat som mige overdrijvingen, welke zich in den laat- sten tijd hebben voorgedaan in beide kampen, de eenheid van het Belgische vaderland zouden in gevaar brengen. In betrek met de geruchten, als zouden de Vlaamsche geestelijken van hooger hand afgekeurd zijn om hun Vlaamsch-socialen arbeid heeft Minister Tschoffen het volgende verklaard De Paus heeft op levendige wijze den lof uitgesproken van de Belgische geestelijk- beid, wier opoffering en priesterlijke geest Hij zeer waardeert. Zoowel in sociaal als in taaiopzicht is de geestelijkheid er mede be kommerd in innige voeling te blijven met het volk. Dit mag niet worden uit het oog ver loren, als men een oordeel wii vellen over de actie der geestelijkheid. Voor de Rijkswacht De regeering heeft eindelijk ingezien dat er iets dient gedaan te worden voor de gen darmen in dienst gesteld in de verwoeste streek van West-Vlaanderen. Vanaf 1 Januari 1924 zal het personeel van het rijkswachtdistrict Yperen, dat deel uitmaakt van den werkelijken buitendienst, eene dagelijksche vergoeding van 30 centiem trekken als vergoeding voor 't schoeisel. De manschappen der brigaden van Poperinghe en Watou zijn daarvan uitgesloten. hooncn door haar tante Ze zat hier met evenveel recht als Serafine. En Mariette sprak thans met Frans van Waveren.Ce toonde zich zelf zeer opgewekt. Ze lachte om een grap, ze betuigde dan, hoe ze gaarne haar oom in het bedrijf zou helpen. Ze vertelde, dat ze altijd belang had gesteld in de boerendoening. Wel had ze geruimen tijd bij een tante te leper gewoond, maar haar hart ging 's Zaterdags open, wanneer de buitenlieden de stad binnen stroomden en leper van hun drukte en roering vervulden. En gaarne wandelde zé^toen met tante naar buiten, langs de velden. O, als de hoppe bloeide, de plant van 't Poperingsche land, als de geur der bellen over de streek hing, wat een genot Mijnheer van Herteloo knikte lachend toe. Hij hoorde Mariette gaarne zoo spreken. Mevrouw van Herteloo en Serafine erger den zich geweldig. En nu verlangden ze naar I't einde... Ze zouden het de weeze b»taald zetten Eindelijk kwam de koets. Ik ga te voet, zei vader van Herteloo, Goen zijn vrouw en dochter ingestapt waren. 't Is goed weer en ik wandel liever dan ik rij. Mariette vergezelt ge me Gaarne, nonkel, antwoordde het meisje gretig Ik stap ook nog een eindje mee, riep Frans van Waveren. Mevrouw van Herteloo was woedend. Ze wilde haar nicht gebieden in het rijtuig te ko men, doch haar man gaf den koetsier een wenk en het gespan vertrok in draf. Hebt ge nu ooit zulk een onbeschaamd heid gezien vroeg mevrouw van Herteloo aan haar dochter. In de laatste zitting der Scheidsrechter lijkKommissies werd de schade op len A u- gttsti 1°14 als volgt vastgesteld voor de- hiernavermelde geteisterde Algemeens Vergadering van den De algemeene vergadering heeft plaats, lijk andere jaren, op Tweeden Sinksendag in de groote feestzaal van St- Pieterscollege te Leuven. Hier volgt de dagorde: 10 uur: Plechtige mis van dankzegging in de kerk van O. L. Vrouw ter predikheeren, parochiekerk van den Boerenbond. Daarna In de zaal van St-Pieters-college, Minderbroedersstraat (dicht bij den Boe renbond) 1" Huldebetoon aan Kan. Luytgaerens ter gelegenheid van zijn jubileum van 20 jaar algemeen secretaris van den Belgisehen Boerenbond. 2° Verslag over het dienstjaar 1923 door Z. E. H. Kan. Luytgaerens. 3° De Openbare Besturen ende Landbouw. (Na^r de besprekingen op de laatste studie dagen). a) De Openbare Besturen en de verhoo ging der der landbouwvoortbrengst, door E. H. Colpaert b) De Openbare Besturen en de landbouw bevolking, door M. Engels. De vergadering begint in den voormiddag, maar zal 's namiddags voortgezet worden. Benevens het bijzonder huldebetoon, wel ke de leden van den Boerenbond aan Kan. Luytgaerens wenschen te brengen, biedt deze algemeene vergadering ook de gelegen heid aan om te vernemen wat de Boerenbond gedurende het afgeloopen jaar deed ten voor deele van zijn leden en den boerenstand. Na het verslag zal ook korbondig uiteen gezet worden welke belangrijke rol in de Tegenwoordige omstandigheden de openbare besturen te vervullen hebben om onze land bouwvoortbrengst te verhoogen en om onze boerenbevolking het recht toe te kennen waarop zij regelmatig aanspraak mag maken. 0,'t is een komplot van die indringster en papa AAaar het zal zoo niet blijven Ik wilde Mariette naar huis zenden en in plaats van te gehoorzamen, had ze aan tafel het hoog ste woord. Wat een stoute muile sprak de dame in plat Vlaamsch. En over de boerendoening Ja. Ze liet goed zien, van wat afkomst ze is! Maar dat heb ik aan mevrouw van Waveren eens haarfijn uitgelegd. Frans deed valsch tegen mij kloeg Serafine. Hij was altijd met me bezig en op eens trok hij Mariette aan. 't Is de zuster die ons treiteren wil. Zij plaatste haar broer bij Mariette. O, ik had het wel in de gaten Ze wit ons treiteren. Maar ik zal nu eens ferm op mijn poot spelen tegen uw vader I Wat zal 't helpen Dat Frans van Wa veren naar de weerlicht loopt snauwde Serafine, die ook nog wel straattaal kende. Maar ze meende die verwensching niet. Z# was dien middag verliefd geworden op den knappen jonkman en de nijd laaide nu in haar op. Mariette zal hem toch niet krijgen, zoo. besloot ze. Die intriguante moet te schande j worden gemaakt en daarvoor zal ik zorgen I Intusschen wandelde de weeze tusschen haar oom en den jongen heer van Waveren. Maar haar uitgelatenheid was weg. Ze sprak thans weinig. Ze wilde den schijn vermijden, alsof Blanche gelijk had en zij Frans naliep. Mijnheer van Herteloo handelde weer over het toekomstig bedrijf. Hij zou het ge leende boek bestudeeren, verzekerde hij. I Zoo bereikte het drietal de woning der van Herteloo's. Aan het hek nam Frans afscheid, In eene gaanderij der koolmijnen van jNetherfon, Engeland, was een ploeg mijn werkers aan den arbeid toen er plots eene ontploffing plaats had. Een der mijnwerkers, Wraith genaamd, werd op den slag gedood; vijf anderen liepen ijselijke brandwonden op. Een geweldige brand was ontstaan In een stapelhuis te Houndsditch (Engeland). Daar het vuur een reusachtige uitbreiding nam kwam weldra een leger pompiers ter; plaatse toegesneld. Een gevaarlijk gekraak liet zich plots hooren. Het was een muur die op zijn groote lengte instortte en gansch een brigade brand weermannen onder zijne puim n bedolf. Als bij wonder ontsnapten de slachtoffers aan den dood. Vijf slechts 1 jeten met be trekkelijk erge brandwonden naar een gast huis worden vervoerd. Een Amerikaan, een Engelschman en drie Chineezen werden bij Shahsien (China) door bandieten aangevallen en gevankelijk weg gevoerd. De Amerikaan is kunnen ont snappen en kwam erg gekwetst toe te Shah sien, waar hij naderhand bezweken is. Te ChAIon-sur-Saone (Frankrijk) werd een aldaar opgericht stapelhuis van meel gansch door het vuur vernield, Alen beraamt de schade op twee millioen frank. De oorzaak van den brand is niet gekend. Een brand heeft het arsenaal van Vul- cano, Barcelona(Spanje),heelemaal vernield. Een groote Duifeche firma nad'uëiangen in het bedrijf. De aangerichte schade ïs zeer aanzienlijk, maar er zijn geen slachtoffers te betreuren. De Koning is naar de plaats van het onheil gekomen. Een Spaansch krijgsvliegtuig dat in Marokko eene verkenning deed boven de vijandelijke stellingen der Riffeinen, is ten gronde gestuikt en werd verbrijzeld. De twee officiers die aan boord waren, werden gedood. Volgens de Westminster Gazette werkt men op dit oogenblik aan een reorga nisatie van de Engelscheluchtstrijdkrachten. Volgend jaar zullen er tien nieuwe basissen kunnen aangelegd worden. Voor de verde diging van de Britsche eilanden zullen hon derd eerste linie vliegtuigen van de laatste type en zes honderd reservevliegtuigen wor den gebruikt. (R.) Uit Tokio wordt aan de Londensche bladen gekabeld, dat 'tjapansch stoomschip Kayey-Maru in 't gezicht van Chesni met man-en-muis is vergaan. Het juiste aan tal der slachtoffers is nog niet bekend. GEMEENTE DRANOUTEK INHULDIGING van het GEDENKTEEKEN aan de GESNEUVELDEN en de Burgerlijke Oo-logsslaciïtoffers. YPER. Hoflack-Vanderheyde Einile GHELUWE. We Detant-Verkindere Mahieu-Ghesquire Denturck kinders WERVICK. Vanrobaeys-Cannaert Henri Roussel-Dochv Désiré We Coudron-Nuytten Bardyn-Houtekier Henri Ballois Hélène We Decherf Arcy Georges We Debeuf-Delbecque We Demuysere Delbaere Debeuf-Descamps De erfg. van Masil-David. 20.016,00 350,00 24.425,00 33.905,00 18.465,00 26.160,00 1.400,00 2.245,00 1.235,00 550.00 4.315,00 680,00 1.325,00 4.055,00 De zes fouten tegen de. opvoeding De eerste is het slechte voorbeeld der oudersen huisgenootenruzie, dronkenschap, oneerlijkheid, hebzucht, godsdienstige on verschilligheid. De tweede fout zijn de slechte gesprekken die in tegenwoordigheid der kinderen worden gevoerd, niet alleen onbetamelijke woorden maar liefdelooze, wraakzuchtige, hoogmoe dige en hebzuchtige gesprekken. De derde fout is de oneinigheid der ouders en huisgenooten in de behandeling der kin deren, wanneer de een vermaant, en de andere toegeeft, de een bestraft en de andere beklaagt. Ook wanneer de ouders steeds partij van 't kind kiezen tegen den onder wijzer. De vierde fout is het verwennen der kin deren in de eerste levensjaren. De vijfde is wanneer men de kinderen be handelt naar eigen luim en gril niet naar verstandige regel en grondbeginsel. De zesde foutishetonophoudelijkdreigen, schelden, afkeuren en vloeken op de kinderen. Een Woordenwisseling. Van Waveren keerde door de dreef terug. Hij dacht aan Mariette. Hij hoopte haar nog dikwijls te ontmoeten. Mathilde heeft gelijk... ik ben dol ver liefd op de nicht, bekende hij zich zelf... Maar ik mag niet te haastig zijn. O, ze blijft toch in de buurt en ik zal de gelegenheid hebben haar dikwijls te spreken... Wat is die tante onverdragelijkMeent ze waarlijk door haar geklets verachting voor de weeze bij ons op te wekken Ha juist het tegen overgestelde. Van Waveren hoorde stemmen. Een ver moeden bekroop hem. Zeker Blanche en Lavendeau, mompel de hij... Frans Van Waveren had een open karak ter. Maar toch wilde hij nu eens voor bespieder spelen. 't Was niet uit bloote nieuwsgierigheid Neen, hij dacht op het oogenblik aan zijn buurman, den goedigen vader van Herteloo. En ook gevoelde hij medelijden met een meisje, dat wel verwaand was, maar toch niet verdiende het slachtoffer te worden van een schurk... Frans verborg zich achter struikgewas en sloop nader... Ja Blanche van Herteloo en Frederik La vendeau bevonden zich daar. En Van Waveren kon hooren, wat ze zeiden. Och, 't is eigenlijk leelijk en loensch, dacht hij en wilde zich verwijderen. Maar weer peinsde hij aan van Herteloo... en de naieve dochters, onnoozel in hun ver waandheid hoe ontwikkeld ze ook meenden te zijn, en Van Waveren bleef staan. De Veteeken is der Gedenkzuil. De Krijger bovenop ter verdediging van Recilt en Vrijheid woest en ontembaar, vooruit dwars door alles. Het voetstuk de turnen der gesneuvelden behelzende «Krijgers Burgers» met de op schriften ei) erkentelijkheid deroverlevenden, zijn als fonkelende lichten rondom de relief. Deze geknakte rnenschengedaante verzinne beeldt het oorlogswee, de lijdende mensch- heid in de nabijheid van het het kruis, het A vlaamsch kruis WK, het teeken van hoop V op redding Emevens het aloude schild der gemeente en daaronder de Vlaamsche Leeuw op gulden veld, ons aller schild, midden het dorre rotsachtige van den steen. Dan de roode jaartallen 1914 1418, als eeuwige bloedige vlekken, dus Vlaanderen vrij en stevig doorhenen vier bloedjaren. Zaterdag avond reeds bulderde het kanon óril 't ieest vftn de luhuiöigiiig .an hu Ge denkteeken aan de Gesneuvelden aan te kondigen. De bevlaging was algemeen en buiten een paar regenvlaagjes was het weder toch goed. Den Zondag in de Hoogmis was de kerk proppensvol. indrukwekkend was de gloed volle aanspraak door den Eerw Pater, Anselmus gewezen Krijgsaalmoezenier. Na de hoogmis werd het gedenkteeken plechtig gewijd. Die gedenkzuil werd geplaatst met gelden voortkomende van een twintigtal avond feesten gegeven door de Tooneelatdeeling V. O. S., met de giften der inwoners en met eene toelage van het Gemeentebestuur. 's Namiddags stroomden de deelnemende maatschappijen en de bevolking toe, en de dorpplaats geleek eene kleine menschenzee. Om 2 3/4 uur kwam de stoet in beweging, in de beste orde. Men bemerkte er een veertiental prachti ge ruiters, de politie, de kronen van de Tooneelatdeeling V. O. S. en van de bijzon deren de knechtjes met de kronen der dooden, hunne namen in gulden letters dragende; de maagdekens met bloemengar ve; de schoolkinderen met opschriften, vlagjes en palmtakken; een overgroot getal familieleden der dooden; enkele leden van den Boerenbond der gemeente; De Vlaam sche Oud-Strijdersbonden van Kemmel, Dickebusch, Hollebeke, Locre, Westouter, Watou, West-Nieuwkerke, Wulverghem, Wytschaete, Yper, Zantvoorde, Proven en Poperinghe; de muzieken van Yper «Ypriana», Poperinghe« Katholieke Kring», Kemmel, Wytschaete, Westouter en Watou V. O. S.; de «Vlaamsche Vrienden van Reninghelst;de Vlaamsche Oud-Strijders van Dranouter met hunne tooneelatdeeling de burgerlijke en geestelijke overheden en ver ders duizenden inwoners en toeschouwers. In den stoet zagen wij de HH. Butaye, Volksvertegenwoordiger, Dr Brutsaert, Voor zitter van den Provincieraad; de Heeren Burgmeesters Vandrontme van Westoutre, Therry van West-Nieuwkerke, Plaetevoet van Locre. Om 3 uur schaarden zich achttien vlaggen rond het gedenkteeken en onthulde de Heer René Huyghe, voorzitter van den plaatselij ken Oud-strijdersbond, onder de losbran dingen van 't kanon, de prachtige gedenk zuil, kunstgewrocht gebeiteld door den kunstbeeldhouwer Antoon Van Parijs van Deinze. Zijne korte maar pittige rede met afroeping van de namen van de gesneuvelde krijgers en burgers maakten grooten indruk op de menigte, waarna 't Vaderlandsch iied weerklonk, gespeeld door Ypriana On- dertusschen werden dejkronenin orde gelegd en deHeerGruwez, voorzitter van «Ypriana» ■Ktidtgcltjk; ..u y<ucht:bé bioemengarye 'aan den voet der gedenkzuil. Tijdens de i bloemenhulde door de schoolkinderen ver smoorde de voet van 't standbeeld als onder een vloed van bloemen, kransen en tuilen. I Dan nam de Heer D'Hoine Burgemeester van Dranouter de gedenkzuil in ontvangst namens de gemeente, in groote trekken de geschiedenis weergevende hoe zij daar tot stand kwam. Verders hadden wij de gelegen heidsaanspraken van de Heeren Depuydt van Kemmel en Suffis van Poperinghe, die beiden in zulke krachtige bewoordingen het onderwerp van den dag weêrgaven. Zij heb ben waarlijk alle verwachtingen overtroffen en hunne gloedvolle taal drong zoodanig tot in de harten der toehoorders, dat iedereen een woord van lof over had voor die koene sprekers. Daarna speelde 't muziek van Poperinghe den krachtigen Vlaamschen Leeuw en terwijl de vlaggen den groet aan 't standbeeld deden, zongen duizenden mon den 't Vlaamsche lied mede, dat heinde en verre dreunde en weerklonk over de gemeen te heen. Eindelijk voor 't sluiten sprak de Z. E. H. Krijgsaalmoezenier nog een laatste woord uit tot nagedachtenis en verheerlij king der helden. Om 4 1/4 uur ving het muziekfeest aan. De muzieken van Yper, Wytschaete, Kem mel, Westoutre en Poperinghe verlustigden de talrijke aanhoorders met hunne mooiste stukken en 't was met'spijt dat zij om 8 uur de laatste tonen hoorden wegsterven, toen 't laatste muziek de gemeente verliet. Hier moet een bijzonder woord van eere, lof en dank uitgesproken worden aan al de zen die deel namen aan den stoet en die vóór, binst en na het feest medegeholpen hebben tot de inrichting, de opluistering en de ver heerlijking ervan. Jammer dat, hoe klein de gemeente ook is, er toch lieden zijn, die weinig of niets voor 't feest over hadden en onverschillig aan alles gebleven zijn alhoewel de gevallenen zoowel voor hun als voor eenieders recht, vrijheid en welzijn gesneuveld zijn voor deze zal de gedenkzuil immer eene verwij tende herinnering zijn. In naam van den V. O. S., van de Too neelatdeeling en van heel de gemeente Dranoutre dient een woord van hulde en dank gezeid te worden aan den Heer Louis Dousy. Zoo het feest een der bestgelukte was tot heden in de frontgemeenten gegeven, komt het wel door hem. Dus, eere en dank aan M. Dousy. VLA ANDERENS BEDEVAART,onder de. geestelijke leiding van Pastoor BRULOQT, gaat naar Lourdes van den 4 tot den 12 Augustus. De reiskaart, heen en terug uit Kortrijk, kost 250 fr. in 3® klasse, 385 fr. in 2® klasse (Belgisch geld). Wie inlichtingen begeert schrijve op het volgend adres Burea! van Vlaandarons Bedevaart, Plein, 13, A, Kortrijk. Alle inlichtingen bij E. H. SOBRY, on derpastoor op St-Jan en M. VANDEPLAS, apotheker, Bertenplaats, Poperinghebij E. H.DEVISSCHERE,onderpastoor, Watou BIJ ONS TE VERKRIJGEN JUNIMAAND. Navolging van 't H. Hart van Jezus. 3,75 fr. Het H. Hart van Jezus vereerd door God vruchtige oefeningen en gebeden. 3,75 fr. Bij Jezus H. Hart overwegingen en gebe den voor de vereerders van Jezus H. Hart. 3,75 fr. Klein Brevier ter eere van Het H. Hart van Jezus (voor'lederen dag oer week.) 3,75 fr. De Godvruchtige viering der maand van het H. Hart van Jezus. 3,75 fr. Liefde en lijden van Jezus H. Hart. 0,60 fr. De maand van 't H. Hart van Jezus. 2,50 fr. Neen, ik ga nu niet mee binnen, hoorde hij Lavendeau zeggen. Wij houden ons zoet geheim nog voor ons. En trotseer de tyran- nie van uw vader 1 Wordt het te erg, dan weet ge, hoe ge op mij kunt rekenen. Nog een korten tijd en ge wordt mijn lief vrouw tje... Morgen komt ge weer naar het pavil joen, niet waar Ja, antwoordde Blanche. Dat is nu ons liefdes nestje... We zijn er zoo heerlijk alleen zoo intiem samen... Dat is aangenamer dan bij dien lompen Van Waveren... Daar zullen ze aan uw vader misschien wel een hoop kwaad van mij ver teld hebben. De Van Waverens worden over al geweerd om hun lasterpraat. Ze zijn van ieder jaloersch. En mij kunnen ze niet luch ten, omdat ik den groven, ongemanierden zoon eens in een gezelschap te Brugge de waarheid heb gezegd. Hij had vrienden van mij beleedigd. En dat uw vader maar over Mariette wake 1 Als Frans Van Waveren achter haar loopt, is zij niet veilig... Menig s meisje zou van zijn slinksche streken kunnen vertellen. Doch, mijn schat, ik houd u op... en ja, ik zou ons samen zijn willen rekken... Konden we eens eenige dagen in het pavil joen wonen Vergeef me die gedachte, liet Lavendeau er snel op volgen... Ik weet niet, wat ik zeg... Ik mag zoo niet spreken. Maar het is de liefde... Tot morgen dus I Ja... ik kom weer. O, ik verlang al naar dat uur 1 Wat zijn we gelukkig. Van Waveren hoorde hoe ze elkaar kusten. Nu breng ik u tot aan het hek vervolgde Lavendeau. Anders ben ik niet gerust... S Van Waveren was verontwaardigd. O, hij begreep het, hoe sluw Lavendeau het meisje in zijn net lokte. Frans kwam in de dreef en wachtte. Hij zou Lavendeau nogmaals waarschuwen. Hij brak een stok uit een struik. Het was al tijd voorzichtig op zijn hoede te zijn, met zulk een kerel. Het duurde niet lang of de Bruggeling keerde terug. Een woord, zei Van Waveren, zich naar hem plaatsend... Wie ilaar? vroeg Lavendeau... Ha, ik herken u... Ge vergist u zeker?. Neen, neen... Ik denk, dat ge een ander verwacht... een meisje... een weesje... ik heb gehoord, dat ge zoo zot zijt achter Mariette... Nu, het zijn mijn zaken niet, sprak Lavendeau op onbeschaainden toon. Uw beleedigingen raken me niet, her nam Frans. Ik sta hier voor u... Wat een eer Wist gij dan, dat ik ko men zou - Ik zag u met jufvrouw van Herteloo. - Dus ge speelt voor spion. Het is goed, dat ik het weet. Voor zulke kerels moet men zich in acht nemen. Een spion ben ik niet... maar ja, ik heb uw gesprek met jufvrouw Blanche afge luisterd. Hoe gemeen Noem het, zooals ge wilt. Tegenover zekere personen kan men niet openlijk op treden, juist omdai zij zelf zoo loensch han delen. Is dat op mij Luister verder... Ik gebied u Blanche van Herteloo te mijden. Ge gebiedt dat Gij Het is de tweede maal... ('I -rVO'gi

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1924 | | pagina 1