Nieuwsblad oor Poperinghe Omstrz 'Xe.i
HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENf.3L AD
De Kapel jjns Sosefe
Apotheek Frans Yan de Plas
TRANSINTER"
7" December 110*4.
15 Centiemen
SI Jaair *-t 46
REKENING MAKEN
Zielenmo orders.
EEN 0EESEL
In 't Buitenland.
ill 0SZ8 i§ÜP?g!l
Polilick Overzicht
Do Niéuwe Verzekeringswet
Oorlogsschade.
AfeoHEe&satff!??
per Jaar
In Stad (r. 6.50
In Belgis J£ 8.50
Baiteoifctjd 13 00
U'tyrver
SsSSeB"?0:;8Ssie,
Drukt if «rij,
P»ot»!-hsnd9l,
15,fi*sthni88tmt,
POPE8IN0IJE
Telefoon ,v St.
Po«tofc»i>kï«k»niaj
b' 16670.
vm-r*.
mmzn.
iene ialtsse&ing
o.6o ct° per regel.
2 ea 3 inl. o.5o ct°
VSSIISSES,
'o fr per regel.
R3üW8En!CHTES.
5 fr voor ic reg.
Ha-haakie Aesonoie
prijseit op tinmen
alle ANNONODi up-
VOORAF TE BETALEN
EN MOETEN VOOR den
vsujdaq inueïondssi
worden. Kleins
berichten teqen
den vvjjoa') nosn.
m
Hang het huikje naar den wind
Maar in 't goede, lieve vriend
Zet de tering naar de nering,
Of uw nering krijgt de tering,
En gij zelf ibij, mijn kind
Zuinigheid baa t overvloed
Soberheid maakt zuiver bloed,
Volle magen leege kasten
Maanden smullen jaren i asten
Pronk van kleeren arm van goed
Daarom is een cent gespaard
'i Winnen van een goudstuk waard
Wie zijn rekening goed kan sluiten
Baat het binnen huis en buiten,
In den hemel als op d'aard.
p. j. heye.
In Frankrijk is opnieuw den schooloorlog
ontketend door de fanatieke logemannen.
Meester over de zielen der kinderen, waarbij
alle Gojsgedachte verdwenen is, zullen zij
ook meester zijn van het komend geslacht.
De bekende Pierre l'Ermitr, Fransche
schrijver, stelt ons een onschuldig kind van
9 jaar voor, dat op den drempel van 't leven,
met zijn ontwakende redeneerkracht,in han
den valt van die zielenmoorders.
Mijn arm klein verstand wil alles welen...
het vraagt gedurig naar oorzaak en gevolg
der dingen...
Zoo vroeg ik aan moeder, bij het zien der
boomen en bloemen en den grooten hemel
Wie heeft dat al gemaakt En moeder
antwoordde Het is den goeden God I
Ik geloofde dat het zoo was, omdat moe
der het mij zegde... en omdat haar groot
moeder het vroeger gezegd had... en omdat
al de moeders het zegden... en omdat ik,
alhoewel nog bitter klein, het eenlgszins
geraden had...
Eens had ik een grooten leugen gezegd
Moeder, met tranen in de oogen zesde mij
Liegen is zonde Gij kunt menschen
bedriegen, maar God niet
Waar is God dan
Overal, mijn kind, gelijk het leven
overal is.
En Hij ziet mij
Hij ziet u
Ook binet den nacht
Zelfs in het donkerste van onzen kelder
ziet en hoort Hij u 1
En indien ik dan toch loog
Dan zou God u hier of hiernamaals
straffen...
Is er dan een ander leven
Ja. Hier zijn wij maar in een wachtka
mer. Ons waar vaderland is de hemel.
Gaat iedereen naar den hemel
Neea, er zijn slechte menschen, die hier
op aarde niet gestraft worden, maar het
zullen zijn in de andere wereld, want alle
goed wordt beloind en alle kwaad gestraft.
En Ik heb dat geloofd omdat moeder bet
mij zegde en omdat moeder nooit liegt. En
ook omdat er in mijn hart een stemmetje
klonk, d it zegde het Is alzoo
onderwijzer. Ik was bezig mijn les af ie
schrijven en onwilb k;>urig hoorde ik zeer
we! hun samenspraak. De bestuurder wees
mij aan zeggende.
Die kleine daar is een papeojong, stille-
ke- s aan moet gij hem ontnuchteren... Zij
moeder heeft hem verbeest met godsdienst..
Het is spijtig... Hij is anders verstandig
Mijn onderwijzer knikte toestemmend en
beide mannen bezagen mij met medelijden
Op een wandeling bracht moeder mij in
een kerk en toonde mij een kindje, zoo groot
als ik. Het lag niet, zooals Ik, in een warm
beddeken, maar op strooi! En moeder zegde:
Het is het kindje Jesus... Het is voor
u geboren.
Ik heb dien naam bemind en hem met
liefde herhaald.
Een andere maal toonde zij mij een man,
wreed aan 't kruis genageld en zegde mij
Het is het kind Jesus groot geworden...
Het stierf voor u.
En eindelijk, op een avond, deed zij mij,
in 't midden van een altaar een geheimzinnig
koffertje zien, voor hetwelk een lampje
brandde en moeder zegde mij
De goede God is daar... Binnen kort
zult gij hem mogen in uw hart ontvangen.
En ik geloofde moeder.
Ik heb haar zonder moeite geloofd... Eo
alzoo, zag ik klaar... en alzoo was ik ge
lukkig.
Later bracht men mij naar de officieele
school. Voor arme menschen als wij, was
dat de eenige school, alhoewel moeder mij
liever naar een andere school had gezonden.
Men stelde mij voor een bestuurster, die
■iets op moeder geleek. Zij bekeek mij...
Maar zij bekeek bijzonderlijk een kruisje,
dat ik altijd aan den hals droeg.
Wat is dat ding viosg zij met
verachting.
Een kruisje, dat meter mij gegeven
heeft...
De bestuurster trok de schouders op en
plaatste mij op den laatsten bank.
Moeder doet mij iederen avond het kruisje
kussen, vooraleer ik slapen ga... en in school
is de bestuurster boos omdat ik het draag...
Waarom dat verschil Mijn klein ver
stand begrijpt dat niet
Mijn onderwijzer zegt ons van wel te
werken, van geen lawijt te maken, van
braaf te zijn. Maar nooit... nooit spreekt hij
ons van den goeden God.
Gisteren heeft een leerling een doosje
pennen gestolen I De meester zegde dat het
ieelijk... zeer leelijk was. Mijn maatje heeft
hem dan gevraagd, waarom het kwaad was
en dat zijn vader gedurig zegde dat er geen
eigendom bestond. De meester heeft langen
tijd mijn maatje bekeken, maar heeft niets
geantwoord.
Welnu, is het zonde te stelen of is het
toegelaten Ik heb maar een klein ver
stand, Ik... een verstand van 8 jaar... en ik
begrijp niet.
Maar dezen morgen was het erger.
De bestuurder sprak over mij met den
Mengelwerk van «De Poperinqhenaar» 43
ROMAN
door A..
En nog eenige malen herhaalde Elzie in
haar slaap die woorden.
Toen keerde ze naar haar kamer terug.
Corola wist, dat ze thans weer rustig
slapen zou.
Maar de verschijning had hem sterk aan
gegrepen...
Moest hij het morgen aan Majorie zeg
gen, dat Elzie soms in haar slaapwandelde.
Als de jonge man dan eens bevreesd voor
haar werd en zich terug trok...
O, het zou voor Elzie een zware slag
atjn...
En voor hem, de vader, ook 1
Neen, ik moet het verzwijgen... en
ik mag, sprak Corola tot zich zelf. Die
kwaal gaat over, als Elzie gehuwd is en een
ander, een minder treurig leven heeft, ikzal
niet van dat slaapwandelen gewagen. Elzie
weet het zelf niet...
Toch was het Corola of er nu een schaduw
lag op zijn vreugde.
Het Huwelijk.
Frederik Majorie was naar Brugge ge
weest...
Zes weken waren Elzie en hij nu verloofd.
Maar de vader zelf wilde het huwelijk
Wie moet ik nu gelooven
Moet ik mijn moeder gelooven, zij, zoo
braaf, zoo deugdzaam, zoo rechtschapen
zoo 'n engel
Of moet ik den Heer Bestuurder gelooven
die zulke groote decoratie draagt
Moet ik mijn meter gelooven, die mi,
zegde, als zij mij het kruisje gaf Men
heelt het met eere reeds honderden jaren ia
de familie gedragen 1
Of moet ik de bestuurster gelooven, die
het mij wel zou willen afrukken, indien zij
durfde
Zij ook draagt een groot eerelintje.
En mijn meter heeft alleen miar haar
goede, haar heldere oogen... en haar lachje
vol liefde.
En ik vraag maar om te gelooven.
Het is zoo goed, te gelooven evenals zijn
moeder.
Ik gevoel mij zoo sterk, wanneer moe
der mij bevestigt God ziet u 1
En ik voel mij zoo zwak, zoo getrokken
tot alle leelijke dingen, wanreer de meester
spottend ze t Dat zijn allemaal maar
piullen, vertels.lkens vat oude wijven I
Zoodan, als het maar Vertellingen zijn...
waarom mij inhouden Men houdt zich
met geen prullen bezig
En nogthans 1...
Ik heb maar een klein verstand... een ver
stand van 8 jaar... een verstard zoo week,
zoo betrouwend, dat licht en voedsel voor
altijd noodig heeft, van dat voedsel dat mijn
moeder heeft gevoed... mijn grootmoeder,
al de mijnen...
Ziedaar een beeld vaa het goddeloos werk,
dat in Frankrijk aan duizenden kinderzielen
vobrokken wordt. Arme maatschappij der
toekomst, vrucht der ontkristening van de
200 hooggeroemde onzijdige scholen
Ouders waakt 1... waakt op uw dierbaren
schat 1 Hetzelfde gevaar dreigt ook uw kin
deren. De logemannen slapen niet. Er hangt
gevaar voor uw kinderen in de lucht. Weest
bewust van uw rasfierheid en uw kristene
grondbeginselen. Evenals de heldhaftige
vaders en moeders van 1880, zweert ook
Zij zullen haar niet hebben
De schoone zie! van 't kind.
Vrijzande.
Als we de oude kronieken openslaan,lezen
we, hoe onze steden vroeger dikwijls door
vreeselijke ziekten werden geteisterd.
Een dier geesels onzer vaderen was de
pest...
Weet ge hoe de spreuk Hij ziet er uit
als de dood van leperontstaan is Deze
spreuk is ook in Holland bekend. In de mid
deleeuwen werd leper, dat door zijn moeras
sige omgeving zeer ongezond was, zoo
dikwijls door de pest bezocht, dat men van
den dood van leper sprak. En het was noodig
maatregelen te treifen. Men legde riolen
aan, om beteren waterafvoer te krijgen en
deze werken wekten de verbazing op, zoodat
men toenzeide leper is op lood gebouwd»,
bedoeld op de vele buizen.
Met een huivering hebben we als kind ia
lepers stadhuis den dood gezien op een
muurschildering, welke een pestlijder
voorstelde.
Poperinge leed veel onder de pest in de
jaren 1490, 1608, 1626, 1645, 1646, 1647,
1750. Hoe dikwijls kwam men tegen de ge
vreesde kwaal in b idevaart naar Onze Lieve
Vrouw in de Sint Janskerk 1
Tenjare 1635 heerschle de pest te Cassel.
Ze was er overgebracht uit Duinkerke en
Bergen. Men mocht niemand uit deze stede
ontvangen. Ook ia 1636 kwam er een ver-
orderiog op de pest. Waar de ziekte
heerschte, moest men een keoteeken aan het
venster brengen. Diende een der leden van
een besmet gezi voor boodschappen uit te
gaan, dan moest hij een witten stok meedra
gen van minstens vier voet lang en de ont
moeting met andere personen vermijden.
Waar iemand van de pest was gestorven,
sloot men de deur met een ladder af. En men
moest de levensmiddelen tusschen de spor
ten door geven.
In 1647 bouwde men te Cassel houten
pesthuizekens.
Nog elk jaar wordt te Cassel een knaapje
naar de plechtige tnis van Sint Rochus ge
leid. Het is gekleed als een Engel. Dit is te»
herinnering aan hst jaar 1646. Toen men
Sint Rochus aanriep tegen dè pest ea deze
ophield In de Sint Omaarsstraat. Het kind,
dat nu met een kaars in de hand.'t eerst ter
spoedig doen sluiten. En hij had aan Frede
rik de reden gezegd.
Ik overleef den winter niet meer, zoo
had»hij gesproken. Dat voei ik zelf het best.
En ik zal rustig sterven a s ik weet, dit ik
mijn geliefde dochter veilig achterlaat...
Majorie wen3chte niets beters dan zoo vlug
mogelijk Elzie's man te worden.
Corola had bet hem gemakkelijk gemaakt,
ni. t gevraagd naar Majorie's middelen, den
wensch uitgedrukt, dat de jonggehuwden
voorloopig "in de villa zouden wonen...
En Majorie stemde toe. Later kon hij het
huis te Brugge inrichten, betoogde hij.
Elzie vond alles goed. Zij ging op in haar
groot geluk...
Frederik was nu om de noodige papieien
geweest...
De notaris stelde het kontrakt op... Fre
derik en Elzie huwden in gemeenschap vai
goederen... Maar over het fortuin zelf werd
niet gesproken.
Majorie vond het blijkbaar onbescheiden
daarvan te gewagen.
Hij was immers overtuigd, dat hij een
rijke vrouw trouwde.
Zoo werden alle maatregelen getroffen...
En de huwelijksdag brak aan.
Zoo trouwden Elzie en Frederik Majorie.
Naar den wensch van Frederik was het
huwelijk een stille plechtigheid. Hij wilde
den gezondheidstoestand van Elzie's vader
ontzien, wendde hij voor...
Corola waardeerde dit zeer...
Daarom had Majorie peen familieleden en
kennissen uit Brugge genu d. Te Spa waren
ze vreemdelingen...
Overgelukkig gingen de nieuwgehuwden
voor enkele dagen op reis.
offerande wordt geleid,moet uit die straat cf
de omgeving afkomstig zijn.
Zoo zou men van alle steden bijzonderhe
den kunnen aanhalen.
Ook de meliatichbeid eischte veel slacht
offei* en buiten de steden had men de lepro-
zenhuizekes.
Veel anderen zullen zich nog herinneren
hoe in ons Vlaanderen cholera en typhus
woedden en velen ten grave sleepten... We
hoorde^ het menigmaal vertellen dat in de
jaren 40 de typhus, de dan nog door hon
gersnood ondermijnde lieden, in menigte
deed bezwijken.
Hugo Verriest verhaalde me een episode
uit zijn jeugd. Hij was 8 jaar toen hij op een
morgen bij de kerk van Deerlijk, zijn ge
boortedorp, stond. Daar naderden mannen
die op een ladder een doode vrouw droegen.
Men had haar op den weg gevonden. Hugo
liep weenend naar huis om dit aan moeder
mee te deelen.
Maar de iyphus kwam ook op Deerlijk en
men zondeide de lijders in een oude kapel af.
Ma r wie zou daar de ongel ukkigen verple
gen Niemand durfde. De pastoor kwam bij
vader Verriest en zeiIk ken er maar een,
die dat doen kan, koster, en ge zijt gij dat 1
'k Zeg niet neen, maar 'k moet toch
eerst met mijn vrouwe spreken antwoord
de goede man. Doe dat, 'k ken uw
vrouwe.
En moeder Verriest hoorde dat verzoek.
Haar man bij de zieken En als hij aange
tast werd en stierf, dan bleef zij met zeven
kinderen achter. Dat alles ging moeder ze
ker wel door 't hoofd en toch zei ze Jan,
ga.. God zal het aan ons kinders loonen 1
O, hoe liefderijk verzorgde vader Verriest
reen de kranken 1 Toen de iyphus weg
scheen en de kapel verlaten was, kreeg Ver
riest zeh de kwaal. Hij wilde niet naar bed.
'k Zal de ziekte rechte dragen zei hij.
En hij bleef te been en genas, zoo'n sterk
lichaam had hij.
t Was eenige jaren later... Toen woedde
de cholera onder meer te Leuven en men
vroeg hulp aan de studenten, om de lijders
te verplegen. Gustaaf Verriest, broeder van
Hugo, die toen te Leuven studeerde, begaf
zich naar huis i n vroeg zijn vader de toela
ting om de cholera'ijders te helpen. En toen
vader Verriest, die ziek te bed lag, dat ver
zoek hoorde, verhief hij zich en zegende zijn
zoon op het voorhoofd zeggende «Ga kind,
God zegene u en God beware u 1
Men heeft den strijd tegen die ziekten
aangebonden.
Maar nu slaat een andere geese! ons volk
de tering 1
En 't is zoo erg als in de donkere tijdei
van vroeger... a! doende sterfgevallen zich
ni-1 zoo zichtbaar voor de massa voor.
Maar weet mei dat twee ten honderd van
onze bevolking door tering is aangetast
Op honderd inwoners van Beigie twee te
n-lijders, dat is ongev. e- honderd vijftig
dui -end lijders 1
Ook het cijfer der sterf, eva 11r n Is hoog.
Daarom wordt de strijd tegen de tering op
degelijke wijze u< voerd. Overal verrijzen
verpleeghuizen. Men bouwt ook sinataria's.
Onlangs heeft mtn dat der provircie Oost-
VDanderen te Ronse ingtw ld.
Er zijn plannen om er een voor West-
V-aanderen op te richten te Syseele. Mocht
het spoedig daar staan 1 Ouders let op uw
kindeien. Talm niet als ge de keiteekemm
der ziekte v rmoed. Laat uw kleine onder
zo», ken. E i aan hulp zal het u niet ontbre
ken.
t der moet samen werken om ons volk van
flen gtesel te bevrijden.
E i dat we allen de gezondheidsvoorschrif-
e i vo'gci. 't Is leelijk om zeggen, maar het
puwen in t eirea en trammen, in lokalen en
htrbergen, zelfs bij velen thuis, bh ft een
eelijke en gevaarlijke gewoonte. En zoo
zijn er meer. A. Hans.
E&Z53
n den Senaat bespreekt men de nieuwe
verzekeringswet.
Van Socialistische zijde wordt de wet fel
bekampt, doch de Socialisten eindigen toch
mvt te zeggen dat zij die wet zullen stemmen.
Van Katholieke zijde werd de wet mees
terlijk verdedigd, bijzonderlijk door Eerw.
Pater Rutten, door M. Van Overbergh en
niet het minst door Minister Tschoffen. Ook
hebben de Socialisten meer dan eens mos
taard moeien eten.
Niet één land op gansch de wereld zal een
etere verzekeringswet hebben dan deze die
thans ter bespreking is. Niet dat zij op haar
eigen onverbeterlijk is, op verre niet. Maar
men moet toch altijd rekening houden met
de geldelijke mogelijkheden der staatskas.
De werklieden zullen moeten iets storten
voor hun pensioen. Ja dat is waar. Maar de
Socialisten zelf hebben moeien bekennen dat
die storting zoo klein was dat men de on
kosten van geschrijf en papierverbruik door
die wet veroorzaakt, er niet mede zou kun
nen betalen.
Geen enkel verworven recht zal gekrenkt
worden. Aan man en aan vrouw wordt voor
De heer Corola wilde dit.
Ver weg begaven ze zich niet, een eindje
in het naburige Duilschland.
Corola had van het slaapwandelen niets
geopenbaard.
Hij vreesde, dat Elzie haar kwaal tijdens
de reis mocht krijgen.
Maar bij hun terugkeer vernam de vader
daar niets van... Hij was gerust gesteld...
MisscMen was zijn di chter geheel genezen.
De drukte, door de verloving cn het hu
welijk toch teweeg gebracht, had eenongun-
stigen invloid op den zwakken man uit
geoefend.
Hij leed meer aan kortademigheid en
vooral in den nacht hoestte hij veel.
Majorie meende, dat de voorspelling wel
waar kon zijn, en zijn schoonvader den
winter niet uit zou doen...
Elzie sprak van een verblijf ii Vlaanderen.
Maar de kranke bleef liever hier. En
Frederik achtte dit ook beter.
Corola zou naar Vlaanderen terugkeeren,
maar om er te gaan rusten naast zijn vrouw.
Dat had hij in zijn laatste wilsbeschikking
geschreven.
De winter naderde...
Corola sukkelde voort.
Elzie en Frederik bewezen hem vee!
lit f de.
Stil gleden de dagen... En het was of
Majorie nog de gast was in dit huis. Van
geld werd niet gewaagd. De vader had een
som aan Elzie gegeven en deze vertrouwde
die aan Frederik toe.
Dit was voor eigen, bijzondere uitgave;.,
aar overigens leefden de nieuwgehuwden
iiri de fiuisftBuölngskosiei van den heer
Corola.
de toi komst een pensioen van 720 fr
gegeven. Er wotirt Ven overl-vingsrente
van 560 fr. bij vroegtijdig overlijden van hef
familiehoofd Ingevoerd, en een staatshulp
van 120 fr. per weeskind tot 16 jaar. De we
duwe, die overleviiTgsrente gtnietn 65 jaar
oud wordt, bekomt dan 960 fr. samen. De
Sociïlisten zien geheel noode dat het de Ka
tholieken zijn die dit prachtig verzekerings
gebouw optrekken en om hun sprijt te ver
duiken noemen zij het lapwesk
Maar dat lapw- rk zal geld brengen in
de kas onzer oudjes en hunnen ouden dae
helpen verlichten. Voor zulk «lapwerk»
zullen zij de Katholieke wetgevers dankbaar
zijn.
Vreesaiijke Cijfers.
De Socialisten hebben eene ontdekking
gedaan 1 Geholpen door de bedienden der
Ministeries hebben zij bevonden dat er in
ons land 3430 parochies zijn. Het sociali
stisch Volksblad weet te vertellen dat er
6036 Katholieke priesters zijn terwij! de
Protestanten 47 ea de Israëlieten 17 bedie
naars hebben. Zij hebben ook gevonden dat
er hier 9853 paters zijn en 44653 nonnen zijn.
Dat zijn die vreeseüjke cijfers die in den
kiesstrijd aan de Socialisten van hoogst nut
zullen zijn. En dit is nog niet genoeg.
Nu zijn zij aan het tellvn hoeveel leerlin
gen de officieele en hoeveel de vrije scholen
bijwonen. Kwestie of zullen zij zich niet du!
maken als zij vernemen dat de vrije scholen
zoovee! meer bevolkt zijn dan de officieele.
Met zulke cijfers gewapend mogen de So
cialisten gerust ten ijde trekken. De zege
praal, meenen z j, staat hun reeds te wach
ten... O 1 die snullen 1
De verki'ziïq~n in Duilschland
Den negenden December worden de
Duitschers nogeens ter stembus opgeroepen
Er worden veel redevoeringen gehouden.
Dat is nu eenmial eigen aan kiezingen.
Maar er wordt weinig bijzonders vertelt
Gewoonlijk wordt eene kiescampagne ge
voerd met leuzen die moeten inwerken op
het gemoed en de verbeelding der kiezers.
In Duitschland gaat het ditmaal zoo niet.
Hier wordt alleen de vraag gesteld of men
Marx en Stresemann aan het roer wil
houden en de huidige birinenlandsche poli
tiek zal worden voortgezet ofwel zoo men
een anderen weg moet opgaan.
Bij gebrek aan groote richtsnoeren wordt
er vee! gekibbeld over personen en kleice
be'angen.
Hoe zullen de Duitschers ooit hunne lei
ders kunnen kiezen uit de 24 verschilllge
partijlijsten die zich ter verkiezing aanbie
den. Wie kan in zulken kiesrommel klaar
zien.
Men verwacht een terugkeer tot het
samengaan van midden-partijen. Alle echter
hebben ernstige bedenkingen gemaakt ten
aanzien van Duitschiands vermogen om het
rapport Dawes uit te voeren en zij hebben
de noodzakelijkheid van een herziening
bepleit.
In die omstandigheden zou Duitschland
na de verkiezing voor dezelfde moeilijkhe
den staan als er voor.
Di vreemdelingen in Franklijk.
Met het oog op den ontzaglijken toevloed
van vreemdelingen zal Frankrijk zekere
maatregelen nemen.
Op dit oogenblik zijn er meer dan drie
'uillioen vreemdelingen, vooral Italianen,
Polen, Russen en Spanjaards in Frankrijk.
Zoo vindt men te Nizza alleen reeds 60 dui
zend Italianen.
Frankrijk zal niet dulden dat die gasten
aan politieke betoogingen doen of op andere
manier gerucht maken, dit om niet in moei
lijkheden te komen met de gouvernementen
waarmede het vriendschappelijke betrek
kingen onderhoudt.
Wat de Balgen betreft die in Frankrijk
verblijven, zij hebben nooit iets in dien aard
gedaan.
Frankrijk zou aan de Belgen wel bijzon
dere voordeelen willen verleenen maar is
bevreesd dat de andere bevriende landen dit
zouden kwalijk nemen.
Door tusschenkomst van Minister Tschof
fen zal eene overeenkomst gesloten worden,
om het verblijf van Belgische werklieden in
Frankrijk zoo goed mogelijk te regelen. De
formaliteiten, die betrekking hebben op de
verblijfstoelating voor vreemdelingen, wer
den reeds vereenvoudigd.
De perequatie
Veel wordt er gesproken van perequatie
of gelijkmaking van loon.
Het is eigenaardig dat de besluiten der
Commissie van perequatie eene schier alge-
meene teleurstelling hebben verwekt. Het
is zelfs eenig in de geschiedenis van Belgie,
dat aan de ambtenaren, bedienden en werk
lieden, die door de schatkist worden bezol
digd, ineens een opslag wordt gegeven van
380 millioen, te verdeeien over 240 duizend
personen.
In 1920 heeft M. Poullet, te dien tijde
Minister van Spoorwegen, aan de 140 dui
zend werklieden, bedienden en ambtenaren
van dat departement, een opslag gegeven
Frederik vroeg naar geen fortuin. Elzie
kende het niet.
De schoonzoon wist, dat weldra alle ge
heimen geopenbaard zouden worden. Dan
wist hij hoe rijk hij was. Hij kon geduld
oefenen...
En de dagen werden weken en het jaar
neigde ten eir de.
De Schaapherder van 't Veen.
Pierre Lebon was twaalf jaar, hij woonde
te Luik. Vader werkte daar in een staalf a
briek en was van 's morgens tot 's avonds
weg, want de fabriek stond een hpel eind
van de stad, zoodat vader 's middags ginder
bleef. Pierre en zijn zuster Blanche, die twee
jaar jonger was, gingen nog naar de school.
Moeder zorgde, dat ze er netjes uitzagen,
eenvoudig, maar zindelijk. Dat kostte haar
voor Pierre nog al wat moeite, want hij was
een levendige, wilde rakker, die dikwijls al
lerlei streken uithaalde en dan met bevuilde
of gescheurde kieeren naar huis kwam.
't Was toen kerstmis, toen moeder Lebon
een treurigen brief ontving. Haar ouders
leefden nog en woonden te Hetstal. En nu
was haar moeder errslig ziek. Ze besloot
haar te gaan vetplegen. Haar man keurde
dat vo'komen goed. En hij wist dadelijk
raad met de kinderen. Blanche kon met
moeder meegaan. Zij was een rustig kind en
zou te Herstal nog heel wat doen, om moe
der en de grootouders te helpen.
Maar een drukken jongen als Picre kon
men bij een zieke btst missen.
Piene breng ik bij mijn broeder Louis,
zei vader, 't Wordt mi toch kereivacantie.
Zoo ver, merkte moeder op. En het is
van 100 millioen. Dan was er veel vreugde
en tevredenheid.
Nu wordt bijna het dubbel toegestaan en
niemand schijnt kontent.
Die verbittering ovtr de perequatie heeft
verschiliige oorzaken.
De verbetering werd snds maanden en
maanden beloofd. Zij bleef uit, terwijl de
levenslast steeds zwaarder en zwaarder was
om dragen, daar de levensduurte zoo gewel
dig rap opging.
Algemeen wordt slecht gezien dat de ver
blijfsvergoeding alleen blijft bestaan voor
vier omschrijvingen Brussel, Antwerpen,
Luik en Charleroi wijl de index-cijfers aan
duiden dat het in vele centrums heel wat
duurder leven is dan daar.
Men had de verblijfsvergoeding moeten
afschaffen, ofwel veralgf-meeuen. Eens de
gelijkheid verkregen zou de afgunst wegge
vallen zijn.
Afgunst is er nog tusschen kleine en groote
begunstigden Wie het quut werkf, krijgt
heel dikwijls, zooniet gewWlijk het meest.
Terwijl voor den mindere heel juist bere
kend is wat en hoeveel hij noodig heeft orn
te leven, krijgen anderen sommen die waar
lijk aanstoot geven en die niet afhangen,
noch van de studies die zij moeien doen,
noch van de bekwaamheid die zij moeten
aan den dag leggen, noch van de verant
woordelijkheid die op hen weegt.
De perequatie commissie heeft ook uit het
oog verloren dat het loon zich moest aan
passen aan den last van het huisgezin. De
snelste en grootste verhoogingen hadden
moeten komen bij den aanvang der loop
baan. Daardoor zou een bestaanmogelijk
held verzekerd zijn voor de voornaamste en
lastigste p riode uit het huwelijksleven van
den staatsagent. De mindere en trage ver
hoogingen zouden op het einde der loopbaan
komen. Voor het vaststellen van het pensioen
zou dai gelijk zijn. Aldus zou bij den loon-
trekke.nden meer opgewektheid bestaan en
door verhoogden levensstandaard meer fa
milievreugd.
De critieken tegen het stelsel van kinder
toeslag, door de Regeering aangenomen, zijn
minder scherp en algemeen. Voor niemand
wordt het bedrag verminderd. Voor de fa-
millien met 3 kinderen en meer wordt dit
zelfs vermeerderd.
Een ge'ukkige nieuwigheid is de vergoe
ding van 250 fr. bij de geboorte van ieder
kind.
Dit zijn de hoofdgedachten der ondervra
ging van M. Heyman in de Kamer over de
Perequatie.
Het bediendenpensioen.
Het regeeringsvoorstel op de bedienden-
pensioenen is een blijk van durf. De bedien
den hebben alle reden om tevreden te zijn
Patroons en arbeiders worden beide ver
plicht tot storting van 5 t. h. op het loon,
zulks tot een maximumloon van 12 duizend
frank. Die stortingsverplichting blijft echter
bestaan, welk ook het loon weze van den
bediende.
Dat met zulke stortingen ruime pensioe
nen kunnen bereikt worden, hoeft geen
betoog. De Staat beperkt echter zijn tus
schenkomst tot de gewone toelagen, voor
zien in de aliemeere pensioenwet.
Het is de bedienden van harte gegund.
Zij zijn, dit moet erkend worden, bij den
drang naar sociale wetgeving wel een beetje
verwaarloosd geworden.
De levensduurte.
Na het onderzoek dat door Minister
Tschoffen werd ingesteld, en de gesprekken
welke hij gevoerd heeft met de afgevaardig
den van de vereenigingen der bakkers, land
bouwers, middenstanders, maalders, enz...
heeft de Minister beslist maatregelen te
treffen ter zifting van het bloemmeel.
Voortaan zal er half-wit, half-bruin brood
moeten worden gebakken. Doch dit brood
zal al de bestanddeelen bevatten van het
huidige wit brood.
Wat het gewicht van het brood betreft,
de toelating zal worden vergund brooden
te bakken van een pond en een kilo. Doch
het gewicht ervan zal streng worden nage
zien en strenge maatregelen zullen tegen de
overtreders worden getroffen.
Goed om woten voor de herbergiers
De Handelsrechtbank van Brussel heeft
de volgende uitspraak geveld. Een hotel
houder is verantwoordelijk voor het reis
goed dat bij hem in bewaring wordt gege
ven.De belanghebbende herbergier had voor
de rechtbank doen pleiten dat hij niet aan
sprakelijk kon gesteld worden voor de colli
welke aan een zijner bedienden ter bewaring
werden gegeven en nadien ontstolen werden.
Doch de rechtbank heeft den hotelhouder
veroordeeld tot 2300 frank schadevergoe
ding aan den handelreiziger, wiens pakken
niet werden teruggevonden.
Dus hotelhouders en herbergiers, op
gepast I
De tentoonstelling van 1930.
De ministerraad heett bevestigd dat hij
volledig instemt met het plan om in 1930
winter. Het zal daar boven fel boud zijn.
O, dat doet hem goed 1 En hij mag de
geboortestreek van zijn vader wel eens be
zoeken. Ik ken een vrachtvoerder, die mor
gen naar Verviers k^mt hij zal Pierre mee
nemen en ik breng den knaap bij dien man.
Louis zal dat best vinden, want toen ik hem
verleden zomer bezocht was hij niet tevre
den dat ik de kinderen thuis gelaten had.
Pierre had vee! lust om naar oom Louis
te «aan. Zijn vader was niet te Luik gebo
ren maar op een gehucht nog verder dan
Spa, bijna aan het einde van het land. Men
noemt die streek de Hooge Venen, 't Is een
uitgestrekte vlakte, voor een groot deel
woest, met veel moerassen en lurfputten.
Vader vertelde er dikwijls van en Pierre
verlangde dat oord te zien. Nu kwam de
gelegenheid, 't Was wel jammer, dat een
treurig voorval er aanleiding tne gaf. Groot
moeder was ziek. Maar Pierre hoopte, dat
zij spoedig zou genezen.
Zoo werd alles geregeld. Vader kon zijn
intrek nemen bij een vriend. Het eigen huisje
werd den volgenden dag gesloten moeder
en Blanche reisde-: naar 't Noorden. Vader,
die een dagdienst in de fabriek met een
nachtdienst geruild had, nam met Pierre den
trein naar Verviers.
In deze stad vond hij al gauw den vracht
voerder, reeds een oud man, toch nog
kloek.
Ha, Lebon, van waar komt gij opge
doken vroeg hij,want hij kende den vroe-
geren dorpsgenoot nog eel go- cl.
Vader vertelde, wat hij w nschtt..
O, zeker wil ik den jongen meen.men,
■hernam de vrachtvoerder. En ik zal hem
bij uw broer Louis afleveren. Ge hoeft er
•?éne t-j-ee ina ent» onstelling te houden te
Brussel en ff Antwn-pen.
De Reg« in zal hare hooge bescherming
verleerien, t meer omdat geen geldelijke
t- sschenkomst an haar wordt gevraajd.
Dat is een tegenvallen voorde Walen. De
Waal Jennis en zal de Regeering daarover
ondervragen. Bussel, dat kan er nog door,
maar Antweipen, neen, dat kunnen zij niet
vei kroppen.
Antwerpen ligt Immers in Vlaanderen 1
Af. Jenniuen uaast ook eene tentoon
stel irig te L lik. Daartoe sleunt hij op die
tam uze elijk! eid in rechte en feite die
zoo broeder ijk r e verhouding regelt tus-
sch' nWale en l lamingen.
A\et deriz ;Ifden lever en zucht naar gelijk
heid zal M. de Waal Jennissen de Vlaam-
sch Hoogcschool, de Vlaamsche Regimen
ten en andere V iaamsche eischen verdedi
ger: 1 1
Bij den troep.
In het kgerbudget wordt voorzien voor
1915 Voor het voederen van de 14 duizend
pa irden 31 millioen.
Voor het voedsel van 58 duizend man
22 millioen.
Zwaarlijvigh id is niet goed voor solda
ten. Delegerov rheid tracht, in geest van
bespelingen, zulks te beletten. Guido.
-- Te Salzburg is een zekere Buchingel
wederom tot enkele iiren zware kerkerstraf
veroordeeld wagens inbraak te Weenen,
Patri, Salzburg, Wels, enz. De schade,
welke deze inbreker den betrokkenen heeft
berokkend, bedraagt honderden millioenen
kronen.
De man heeft sinds 1918 niet minder dan
134 inbraken gepleegd.
-- De Sinn Feinleider De Valera is weer
op vrije voeten gesteld, nadat hij de gevan
genisstraf van een maand, waartoe hij ver
oordeeld was, had uitgezeten, en op den
trein naar Dublin gezet.
Uit Parijs wordt gemeld, dat tijdens
een zwaar onweder, dat vergezeld ging door
een hevigen orkaan, een boot, met vijftien
arbeiders, is omgeslagen. Elf hunner ver
dronken.
Wegens den abnormalea sneeuwval in
Roemenië, moest op 14 spoorlijnen het ver
keer gestaakt worden. Talrijke personen
treinen zijn onder weg in den sneeuwval
blijven steken.
Maandag namiddag is een geweldig or
kaan losgebroken boven de Fransche stad
N zza. Een zestigtal personen zijn licht ge
kwetst geworden. Zeven en twintig moesten
er naar het gasthuis worden overgebracht
na verzorging konden zij, met uitzondering
van drie gekwetsten, naar hunne woning
terugkeeren.
In Illinois zijn Vrijdag bij botsingen
tusschen treinen en auto's acht personen
gedood. Drie vrouwen te Lombard en drie
mannen en twee vrouwen te Aurora.
De margarienfabriek Mailliard, gestaan
op 't gehucht Moulins-Cardon, te Bondues
(Frarsch Noorden), werd 's nachts gedeelte
lijk door een brand vernield. De gebouwen
besloegen eene oppervlakte van meer dan
2.000 vierkante meter. Rond 1 ure 's nachts
zag een voorbijganger vlammen opslaan en
gaf seffens het noodsein.
In het vernield gedeelte der fabriek zijn
5.000 kilo margarien de prooi der vlammen
geworden 3.000 kilo koopwaar, gereed
voor de vervaardiging van margarien zal
voor 't gebruik ongeschikt zijn. Volgens een
voorloopige raming zou de schade 320.000
frank bedragen.
In eene koolmijn te Drocourt, Fransch-
Noorden, waren drie Hongaarsche mijnwer
kers, de genaamden Galvanez, Scilla en Na-
gian, aan den arbeid, toen plots een groote
steenkoolblok van het gewelf losraakte en
op hen neerplofte. De drie ongelukkigen
werden ijselijk verpletterd.
In Saginau (Michigan) zijn bij een
botsing van twee tramwagens 13 personen
gedood.
Bij Zulri-Nieuw-Schotland is een Noor-
sche walvischvanger gestrand. Tien man
zijn daarbij omgekomen.
mrm&M mm r&mwsm im
mm& fm wwsmmmm ms i
IN BELGIE. De Briefdragers
beginnen de kwijt schriften aan te bieden
daar zij dit slechts eer «rkele maal doen,
gelief uwe huisgenooten ie verwittigen, dat
ze het kwijtschrift van 8 fr. 50 betalen. Dan
komt «De Poperinghenaargansch het jaar
1925, U regelmatig toe.
IN VREEMDE LANDEN. —Gelief
ons het bedrag van tut abonnement13 fr.,
rechtstreeks met een postmandaat te zenden.
IN FRANKRIJK. Gelief aan
uwen briefdrager of in uw posibureel een
abonnement te vragen op De Poperinghe
naar en 13 frank te betalen.
Voor dezen die ons rechtstreeks betaald
hebben of nog zouden betalen, zullen wij
zelf de zaken met de post regelen.
Wie bij ons een abonnement aanvraagt,
ontvangt het blad KOSTELOOS tot
Nieuwjaar.
In de laatste zitting der Scheidrechterlijke
Kommissie werd de schade op 1" Augustus
1914 als volgt vastgesteld voor de hierna-
vermelde geteisterden
LANQEMARCK.
Woestyn Cyriel 6,825
Milieville-Syoen de erfg. 175
Sedeyn-Me'selus 11.800
Derck-Verbeke Henri 1.818
Pieters Tbeopbilus 150
St JAN bij YPER.
Capoen Henri 315
Phlypo-Demuynck Henri 26.860
BOESINGHE.
Pluym-Breyne Hilaire 1.615
Claeys Petrus 23.120
Opvolger van S. VANDE BERGHE,
Berienplaats, 8, (Kleine Markt),
POPERINOHE -
BEUR8KRONIJK
Medegedeeld door de Bank TRANS1NTER
INSCHRIJVINGEN.
Lumière et force motrice Ostendaise. Uit
gave van 2.000 nieuwe kapitaalactien van
fr. 500 en 1 000 dividendactien. Het inschrij-
vingsrecht is toegekend aan de oude aan
deelhouders tot beloop van 60 voor de
dragers van kapitaalactien en 40 voor de
dragers van dividendactien. De aandeel
houders mogen inschrijven tot onvermin-
deibaren titel in verhouding van 3 groepen
nieuwe actiën (6 kapitaal- en 3 dividendac
tien) voor 25 oude kapitaalactien of 1 nieuwe
groep voor 20 oude dividendactien. Voor
deze die het noodig getal kapitaalactien niet
bezitten za! de verdeeliog als volgt plaats
hebben
Van 1 tot 8 kapitaalactien geen recht.
Van 9 tot 17 een groep nieuw actiën.
Van 18 tot 24 twee groepen.
25 actiën drie groepen.
De inschrijving is open van den 3 tot 23
December aan de prijs van 3.075 fr. de groep
betaalbaar bij de inschrijving.
Barque de Gand. Bij de vergadering van
den 24 dezer zal voorgesteld worden het ka-
pitaai van 25 op 50 millioen te brengen door
het uitgeven van 50.000 nieuwe actiën.
Banque Cenirale de la Byle. Het voorstel
om het kapitaal te brengen van 5 op 10 mil
lioen zal nedergelegd worden bij de verga
dering van rien 18 dezer. i
Fleet-icilé deSsraing. Eene buitengewone
vergadering van den 22 derer za' te beslis
sen hebben over de vermeerdering van kapi
taal door het uitgeven van 36.000 nieuwe
prioriteilsaclien van 500 fr. en 36.000 ge-
otsaandeelen toe te kennen titel voor titel
aan de inschrijve s der prioriteltsactien. De
n'euwe groep van 1 prioriteitsactie en 1 ge-
notsrandeel zou afgeleverd worden aan pari
500 fr.
mMmW
&4a53të ïix&téA
v«..1 y CT» iwnr
AUJ &ANKVERFUCHTIN3K?! AAM Off
GELDBELEGGING o? ridki, ep kasrt m bog terwdp!
msm éüio m u mmm m - mmm ma
AOBMTSCKAPPBN1
iPO£W»H.Ti{jh®( Or itartt, .58. t l Vmsrno, Oott.straot, S4, tsSvfem J»
loe/kotnit&ir. lQ9r tti. !7i ötJUTSMö», Wy sendfi, Mqfam 4t
WrsKzukss* «u OntL, A.% J1?qc*wm», Btersr-ya* W swocw em Owl.Af TA. DiMxamat
hmu* s i/hot, gir«l-&»fcr rom ouurrtr^sm^, q.-fx
mwsmw*-.t,* ff Df ffiui— 'ui. Lo-8 ML
LOTwntw uwuano, ,*"«•- SLh* lm*AS»»
Imm-wrocwj, 'wrerm, ixttutks* stavbxjk, AMjnmmmam.
rsmmmwtaM
geen adres op te zetten. Ik heb nog juist een
boodschap voor uw broer mee... en het is
een aardige. Sommige dwaze lieden zouden
die liever niet meenemen.
Wat kan dat zijn
Een grafkrans.
Een grafkrans, herhaalde vader Lebon
verbaasd.
Wel, bij Spa woont een zekere heer
Majorie, die op het Veen dikwijls komt ja
gen... Dat is nog maar korten tijd. Hij ver
blijft dan bij uw broeder een of twee nach
ten. En uw broeder gaat mee om de beste
wildplaatsen te wijzen. De vrouw van dien
heer is ook al eers meegeweest... Voor uw
broer is het ten voordeelig zaakje.
Ik gun het hem van harte, maar wat
heeft dat nu met een grafkrar-s te maken?
vroeg vader Lebon.
Luister verder. De schoonvader van
dien heer Maiorie is gisteren gestorven.
Op het Veen...
Ja Maar niet ten huize van uw broe
der... Zoo ver is hij niet geraakt. Wat de
man daar kwam doen is mij een raadsel...
Hij was erg ziek...
En dan in dezen tijd naar het Veen
komen 1 i iep vader Lebon uit.
Een zot gedacht...
Om zijn dood te halen..
Dat is ook gebeurd. Hij stierf in een
herberg. En morgen wordt het lijk naar Spa
gebracht. Uw broer wil een krans op de kist
leggen. Hij heeft zooveel medelijden met de
dochter van dien dooien ma i en handelt nu
uit eerbied.
ja, zoo is Louis.
Nu begrijpt ge, waarom ik die rare
boodschap moet doen..
Is de
Een zonderlinge geschiedenis.
g( storven mau iemand van Spa
Hij woonde daar, maar hij is een
vreemdeling... de een zegt een Italiaan.., de
ander een Vlaming... Ik heb gehoord, dat
hij het Veen nog eens wilde zier, maar
waarom.,, dat weet ik riet. Zoodus ikzal
uw jongen met den grafkrans afleveren...
Het is in orde, Lebon.
't Scheen of Pierre een pak was, maar de
vrachtvoerder maakte gaarne een grapje.
Gisteren heb ik uw broer nog gezien,
vervolgde hij. Hij hqedde zijn schapen. Hij
is gezond... Een krasse kerel voor zijn jaren.
Hij is veel ouder dan gij, hé 1
Wel twintig jaar.,. Hij was de oudste
thuis en ik de jengste.
Vader kon niet lang te Vervieis blijven.
Hij wilde nog wat rust nemen, alvorens een
heelen nacht voor de heete overs le gaan
staan. Hij nam afscheid van Pierre en
maande hem aan daar boven zeer braaf te
zijn. En laat uw wilde streken nu maar na,
voegde hij er bij. Hartelijk kuste hij zijn
zoontje.
Pierre meest in een herberg wachten, tot
de vracht voerder vertrok. In zijn zak had hij
een brief voor oom Louis en tante Charlotte.
De vrachtvoerder laadde zijn wagen met
pakken, kisten en zakken, allemaal bood
schappen uit de stad voor de menschen, die
nabij of op de Hooge Venen woonden.
Eindelijk was alles klaar. De oude man
spande een zei! over het voertuig. Achter zijn
bank had hij tusschen de zakken een plaatsje
gemaakt en er een dikke paardendeken ge
legd. Hij wenkte Pierre en zei
f't Vervolgt.)