Nieuwsblad oor Poperinghe Omstrz 'Xe.i HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENf.3L AD De Kapel jjns Sosefe Apotheek Frans Yan de Plas TRANSINTER" 7" December 110*4. 15 Centiemen SI Jaair *-t 46 REKENING MAKEN Zielenmo orders. EEN 0EESEL In 't Buitenland. ill 0SZ8 i§ÜP?g!l Polilick Overzicht Do Niéuwe Verzekeringswet Oorlogsschade. AfeoHEe&satff!?? per Jaar In Stad (r. 6.50 In Belgis J£ 8.50 Baiteoifctjd 13 00 U'tyrver SsSSeB"?0:;8Ssie, Drukt if «rij, P»ot»!-hsnd9l, 15,fi*sthni88tmt, POPE8IN0IJE Telefoon ,v St. Po«tofc»i>kï«k»niaj b' 16670. vm-r*. mmzn. iene ialtsse&ing o.6o ct° per regel. 2 ea 3 inl. o.5o ct° VSSIISSES, 'o fr per regel. R3üW8En!CHTES. 5 fr voor ic reg. Ha-haakie Aesonoie prijseit op tinmen alle ANNONODi up- VOORAF TE BETALEN EN MOETEN VOOR den vsujdaq inueïondssi worden. Kleins berichten teqen den vvjjoa') nosn. m Hang het huikje naar den wind Maar in 't goede, lieve vriend Zet de tering naar de nering, Of uw nering krijgt de tering, En gij zelf ibij, mijn kind Zuinigheid baa t overvloed Soberheid maakt zuiver bloed, Volle magen leege kasten Maanden smullen jaren i asten Pronk van kleeren arm van goed Daarom is een cent gespaard 'i Winnen van een goudstuk waard Wie zijn rekening goed kan sluiten Baat het binnen huis en buiten, In den hemel als op d'aard. p. j. heye. In Frankrijk is opnieuw den schooloorlog ontketend door de fanatieke logemannen. Meester over de zielen der kinderen, waarbij alle Gojsgedachte verdwenen is, zullen zij ook meester zijn van het komend geslacht. De bekende Pierre l'Ermitr, Fransche schrijver, stelt ons een onschuldig kind van 9 jaar voor, dat op den drempel van 't leven, met zijn ontwakende redeneerkracht,in han den valt van die zielenmoorders. Mijn arm klein verstand wil alles welen... het vraagt gedurig naar oorzaak en gevolg der dingen... Zoo vroeg ik aan moeder, bij het zien der boomen en bloemen en den grooten hemel Wie heeft dat al gemaakt En moeder antwoordde Het is den goeden God I Ik geloofde dat het zoo was, omdat moe der het mij zegde... en omdat haar groot moeder het vroeger gezegd had... en omdat al de moeders het zegden... en omdat ik, alhoewel nog bitter klein, het eenlgszins geraden had... Eens had ik een grooten leugen gezegd Moeder, met tranen in de oogen zesde mij Liegen is zonde Gij kunt menschen bedriegen, maar God niet Waar is God dan Overal, mijn kind, gelijk het leven overal is. En Hij ziet mij Hij ziet u Ook binet den nacht Zelfs in het donkerste van onzen kelder ziet en hoort Hij u 1 En indien ik dan toch loog Dan zou God u hier of hiernamaals straffen... Is er dan een ander leven Ja. Hier zijn wij maar in een wachtka mer. Ons waar vaderland is de hemel. Gaat iedereen naar den hemel Neea, er zijn slechte menschen, die hier op aarde niet gestraft worden, maar het zullen zijn in de andere wereld, want alle goed wordt beloind en alle kwaad gestraft. En Ik heb dat geloofd omdat moeder bet mij zegde en omdat moeder nooit liegt. En ook omdat er in mijn hart een stemmetje klonk, d it zegde het Is alzoo onderwijzer. Ik was bezig mijn les af ie schrijven en onwilb k;>urig hoorde ik zeer we! hun samenspraak. De bestuurder wees mij aan zeggende. Die kleine daar is een papeojong, stille- ke- s aan moet gij hem ontnuchteren... Zij moeder heeft hem verbeest met godsdienst.. Het is spijtig... Hij is anders verstandig Mijn onderwijzer knikte toestemmend en beide mannen bezagen mij met medelijden Op een wandeling bracht moeder mij in een kerk en toonde mij een kindje, zoo groot als ik. Het lag niet, zooals Ik, in een warm beddeken, maar op strooi! En moeder zegde: Het is het kindje Jesus... Het is voor u geboren. Ik heb dien naam bemind en hem met liefde herhaald. Een andere maal toonde zij mij een man, wreed aan 't kruis genageld en zegde mij Het is het kind Jesus groot geworden... Het stierf voor u. En eindelijk, op een avond, deed zij mij, in 't midden van een altaar een geheimzinnig koffertje zien, voor hetwelk een lampje brandde en moeder zegde mij De goede God is daar... Binnen kort zult gij hem mogen in uw hart ontvangen. En ik geloofde moeder. Ik heb haar zonder moeite geloofd... Eo alzoo, zag ik klaar... en alzoo was ik ge lukkig. Later bracht men mij naar de officieele school. Voor arme menschen als wij, was dat de eenige school, alhoewel moeder mij liever naar een andere school had gezonden. Men stelde mij voor een bestuurster, die ■iets op moeder geleek. Zij bekeek mij... Maar zij bekeek bijzonderlijk een kruisje, dat ik altijd aan den hals droeg. Wat is dat ding viosg zij met verachting. Een kruisje, dat meter mij gegeven heeft... De bestuurster trok de schouders op en plaatste mij op den laatsten bank. Moeder doet mij iederen avond het kruisje kussen, vooraleer ik slapen ga... en in school is de bestuurster boos omdat ik het draag... Waarom dat verschil Mijn klein ver stand begrijpt dat niet Mijn onderwijzer zegt ons van wel te werken, van geen lawijt te maken, van braaf te zijn. Maar nooit... nooit spreekt hij ons van den goeden God. Gisteren heeft een leerling een doosje pennen gestolen I De meester zegde dat het ieelijk... zeer leelijk was. Mijn maatje heeft hem dan gevraagd, waarom het kwaad was en dat zijn vader gedurig zegde dat er geen eigendom bestond. De meester heeft langen tijd mijn maatje bekeken, maar heeft niets geantwoord. Welnu, is het zonde te stelen of is het toegelaten Ik heb maar een klein ver stand, Ik... een verstand van 8 jaar... en ik begrijp niet. Maar dezen morgen was het erger. De bestuurder sprak over mij met den Mengelwerk van «De Poperinqhenaar» 43 ROMAN door A.. En nog eenige malen herhaalde Elzie in haar slaap die woorden. Toen keerde ze naar haar kamer terug. Corola wist, dat ze thans weer rustig slapen zou. Maar de verschijning had hem sterk aan gegrepen... Moest hij het morgen aan Majorie zeg gen, dat Elzie soms in haar slaapwandelde. Als de jonge man dan eens bevreesd voor haar werd en zich terug trok... O, het zou voor Elzie een zware slag atjn... En voor hem, de vader, ook 1 Neen, ik moet het verzwijgen... en ik mag, sprak Corola tot zich zelf. Die kwaal gaat over, als Elzie gehuwd is en een ander, een minder treurig leven heeft, ikzal niet van dat slaapwandelen gewagen. Elzie weet het zelf niet... Toch was het Corola of er nu een schaduw lag op zijn vreugde. Het Huwelijk. Frederik Majorie was naar Brugge ge weest... Zes weken waren Elzie en hij nu verloofd. Maar de vader zelf wilde het huwelijk Wie moet ik nu gelooven Moet ik mijn moeder gelooven, zij, zoo braaf, zoo deugdzaam, zoo rechtschapen zoo 'n engel Of moet ik den Heer Bestuurder gelooven die zulke groote decoratie draagt Moet ik mijn meter gelooven, die mi, zegde, als zij mij het kruisje gaf Men heelt het met eere reeds honderden jaren ia de familie gedragen 1 Of moet ik de bestuurster gelooven, die het mij wel zou willen afrukken, indien zij durfde Zij ook draagt een groot eerelintje. En mijn meter heeft alleen miar haar goede, haar heldere oogen... en haar lachje vol liefde. En ik vraag maar om te gelooven. Het is zoo goed, te gelooven evenals zijn moeder. Ik gevoel mij zoo sterk, wanneer moe der mij bevestigt God ziet u 1 En ik voel mij zoo zwak, zoo getrokken tot alle leelijke dingen, wanreer de meester spottend ze t Dat zijn allemaal maar piullen, vertels.lkens vat oude wijven I Zoodan, als het maar Vertellingen zijn... waarom mij inhouden Men houdt zich met geen prullen bezig En nogthans 1... Ik heb maar een klein verstand... een ver stand van 8 jaar... een verstard zoo week, zoo betrouwend, dat licht en voedsel voor altijd noodig heeft, van dat voedsel dat mijn moeder heeft gevoed... mijn grootmoeder, al de mijnen... Ziedaar een beeld vaa het goddeloos werk, dat in Frankrijk aan duizenden kinderzielen vobrokken wordt. Arme maatschappij der toekomst, vrucht der ontkristening van de 200 hooggeroemde onzijdige scholen Ouders waakt 1... waakt op uw dierbaren schat 1 Hetzelfde gevaar dreigt ook uw kin deren. De logemannen slapen niet. Er hangt gevaar voor uw kinderen in de lucht. Weest bewust van uw rasfierheid en uw kristene grondbeginselen. Evenals de heldhaftige vaders en moeders van 1880, zweert ook Zij zullen haar niet hebben De schoone zie! van 't kind. Vrijzande. Als we de oude kronieken openslaan,lezen we, hoe onze steden vroeger dikwijls door vreeselijke ziekten werden geteisterd. Een dier geesels onzer vaderen was de pest... Weet ge hoe de spreuk Hij ziet er uit als de dood van leperontstaan is Deze spreuk is ook in Holland bekend. In de mid deleeuwen werd leper, dat door zijn moeras sige omgeving zeer ongezond was, zoo dikwijls door de pest bezocht, dat men van den dood van leper sprak. En het was noodig maatregelen te treifen. Men legde riolen aan, om beteren waterafvoer te krijgen en deze werken wekten de verbazing op, zoodat men toenzeide leper is op lood gebouwd», bedoeld op de vele buizen. Met een huivering hebben we als kind ia lepers stadhuis den dood gezien op een muurschildering, welke een pestlijder voorstelde. Poperinge leed veel onder de pest in de jaren 1490, 1608, 1626, 1645, 1646, 1647, 1750. Hoe dikwijls kwam men tegen de ge vreesde kwaal in b idevaart naar Onze Lieve Vrouw in de Sint Janskerk 1 Tenjare 1635 heerschle de pest te Cassel. Ze was er overgebracht uit Duinkerke en Bergen. Men mocht niemand uit deze stede ontvangen. Ook ia 1636 kwam er een ver- orderiog op de pest. Waar de ziekte heerschte, moest men een keoteeken aan het venster brengen. Diende een der leden van een besmet gezi voor boodschappen uit te gaan, dan moest hij een witten stok meedra gen van minstens vier voet lang en de ont moeting met andere personen vermijden. Waar iemand van de pest was gestorven, sloot men de deur met een ladder af. En men moest de levensmiddelen tusschen de spor ten door geven. In 1647 bouwde men te Cassel houten pesthuizekens. Nog elk jaar wordt te Cassel een knaapje naar de plechtige tnis van Sint Rochus ge leid. Het is gekleed als een Engel. Dit is te» herinnering aan hst jaar 1646. Toen men Sint Rochus aanriep tegen dè pest ea deze ophield In de Sint Omaarsstraat. Het kind, dat nu met een kaars in de hand.'t eerst ter spoedig doen sluiten. En hij had aan Frede rik de reden gezegd. Ik overleef den winter niet meer, zoo had»hij gesproken. Dat voei ik zelf het best. En ik zal rustig sterven a s ik weet, dit ik mijn geliefde dochter veilig achterlaat... Majorie wen3chte niets beters dan zoo vlug mogelijk Elzie's man te worden. Corola had bet hem gemakkelijk gemaakt, ni. t gevraagd naar Majorie's middelen, den wensch uitgedrukt, dat de jonggehuwden voorloopig "in de villa zouden wonen... En Majorie stemde toe. Later kon hij het huis te Brugge inrichten, betoogde hij. Elzie vond alles goed. Zij ging op in haar groot geluk... Frederik was nu om de noodige papieien geweest... De notaris stelde het kontrakt op... Fre derik en Elzie huwden in gemeenschap vai goederen... Maar over het fortuin zelf werd niet gesproken. Majorie vond het blijkbaar onbescheiden daarvan te gewagen. Hij was immers overtuigd, dat hij een rijke vrouw trouwde. Zoo werden alle maatregelen getroffen... En de huwelijksdag brak aan. Zoo trouwden Elzie en Frederik Majorie. Naar den wensch van Frederik was het huwelijk een stille plechtigheid. Hij wilde den gezondheidstoestand van Elzie's vader ontzien, wendde hij voor... Corola waardeerde dit zeer... Daarom had Majorie peen familieleden en kennissen uit Brugge genu d. Te Spa waren ze vreemdelingen... Overgelukkig gingen de nieuwgehuwden voor enkele dagen op reis. offerande wordt geleid,moet uit die straat cf de omgeving afkomstig zijn. Zoo zou men van alle steden bijzonderhe den kunnen aanhalen. Ook de meliatichbeid eischte veel slacht offei* en buiten de steden had men de lepro- zenhuizekes. Veel anderen zullen zich nog herinneren hoe in ons Vlaanderen cholera en typhus woedden en velen ten grave sleepten... We hoorde^ het menigmaal vertellen dat in de jaren 40 de typhus, de dan nog door hon gersnood ondermijnde lieden, in menigte deed bezwijken. Hugo Verriest verhaalde me een episode uit zijn jeugd. Hij was 8 jaar toen hij op een morgen bij de kerk van Deerlijk, zijn ge boortedorp, stond. Daar naderden mannen die op een ladder een doode vrouw droegen. Men had haar op den weg gevonden. Hugo liep weenend naar huis om dit aan moeder mee te deelen. Maar de iyphus kwam ook op Deerlijk en men zondeide de lijders in een oude kapel af. Ma r wie zou daar de ongel ukkigen verple gen Niemand durfde. De pastoor kwam bij vader Verriest en zeiIk ken er maar een, die dat doen kan, koster, en ge zijt gij dat 1 'k Zeg niet neen, maar 'k moet toch eerst met mijn vrouwe spreken antwoord de goede man. Doe dat, 'k ken uw vrouwe. En moeder Verriest hoorde dat verzoek. Haar man bij de zieken En als hij aange tast werd en stierf, dan bleef zij met zeven kinderen achter. Dat alles ging moeder ze ker wel door 't hoofd en toch zei ze Jan, ga.. God zal het aan ons kinders loonen 1 O, hoe liefderijk verzorgde vader Verriest reen de kranken 1 Toen de iyphus weg scheen en de kapel verlaten was, kreeg Ver riest zeh de kwaal. Hij wilde niet naar bed. 'k Zal de ziekte rechte dragen zei hij. En hij bleef te been en genas, zoo'n sterk lichaam had hij. t Was eenige jaren later... Toen woedde de cholera onder meer te Leuven en men vroeg hulp aan de studenten, om de lijders te verplegen. Gustaaf Verriest, broeder van Hugo, die toen te Leuven studeerde, begaf zich naar huis i n vroeg zijn vader de toela ting om de cholera'ijders te helpen. En toen vader Verriest, die ziek te bed lag, dat ver zoek hoorde, verhief hij zich en zegende zijn zoon op het voorhoofd zeggende «Ga kind, God zegene u en God beware u 1 Men heeft den strijd tegen die ziekten aangebonden. Maar nu slaat een andere geese! ons volk de tering 1 En 't is zoo erg als in de donkere tijdei van vroeger... a! doende sterfgevallen zich ni-1 zoo zichtbaar voor de massa voor. Maar weet mei dat twee ten honderd van onze bevolking door tering is aangetast Op honderd inwoners van Beigie twee te n-lijders, dat is ongev. e- honderd vijftig dui -end lijders 1 Ook het cijfer der sterf, eva 11r n Is hoog. Daarom wordt de strijd tegen de tering op degelijke wijze u< voerd. Overal verrijzen verpleeghuizen. Men bouwt ook sinataria's. Onlangs heeft mtn dat der provircie Oost- VDanderen te Ronse ingtw ld. Er zijn plannen om er een voor West- V-aanderen op te richten te Syseele. Mocht het spoedig daar staan 1 Ouders let op uw kindeien. Talm niet als ge de keiteekemm der ziekte v rmoed. Laat uw kleine onder zo», ken. E i aan hulp zal het u niet ontbre ken. t der moet samen werken om ons volk van flen gtesel te bevrijden. E i dat we allen de gezondheidsvoorschrif- e i vo'gci. 't Is leelijk om zeggen, maar het puwen in t eirea en trammen, in lokalen en htrbergen, zelfs bij velen thuis, bh ft een eelijke en gevaarlijke gewoonte. En zoo zijn er meer. A. Hans. E&Z53 n den Senaat bespreekt men de nieuwe verzekeringswet. Van Socialistische zijde wordt de wet fel bekampt, doch de Socialisten eindigen toch mvt te zeggen dat zij die wet zullen stemmen. Van Katholieke zijde werd de wet mees terlijk verdedigd, bijzonderlijk door Eerw. Pater Rutten, door M. Van Overbergh en niet het minst door Minister Tschoffen. Ook hebben de Socialisten meer dan eens mos taard moeien eten. Niet één land op gansch de wereld zal een etere verzekeringswet hebben dan deze die thans ter bespreking is. Niet dat zij op haar eigen onverbeterlijk is, op verre niet. Maar men moet toch altijd rekening houden met de geldelijke mogelijkheden der staatskas. De werklieden zullen moeten iets storten voor hun pensioen. Ja dat is waar. Maar de Socialisten zelf hebben moeien bekennen dat die storting zoo klein was dat men de on kosten van geschrijf en papierverbruik door die wet veroorzaakt, er niet mede zou kun nen betalen. Geen enkel verworven recht zal gekrenkt worden. Aan man en aan vrouw wordt voor De heer Corola wilde dit. Ver weg begaven ze zich niet, een eindje in het naburige Duilschland. Corola had van het slaapwandelen niets geopenbaard. Hij vreesde, dat Elzie haar kwaal tijdens de reis mocht krijgen. Maar bij hun terugkeer vernam de vader daar niets van... Hij was gerust gesteld... MisscMen was zijn di chter geheel genezen. De drukte, door de verloving cn het hu welijk toch teweeg gebracht, had eenongun- stigen invloid op den zwakken man uit geoefend. Hij leed meer aan kortademigheid en vooral in den nacht hoestte hij veel. Majorie meende, dat de voorspelling wel waar kon zijn, en zijn schoonvader den winter niet uit zou doen... Elzie sprak van een verblijf ii Vlaanderen. Maar de kranke bleef liever hier. En Frederik achtte dit ook beter. Corola zou naar Vlaanderen terugkeeren, maar om er te gaan rusten naast zijn vrouw. Dat had hij in zijn laatste wilsbeschikking geschreven. De winter naderde... Corola sukkelde voort. Elzie en Frederik bewezen hem vee! lit f de. Stil gleden de dagen... En het was of Majorie nog de gast was in dit huis. Van geld werd niet gewaagd. De vader had een som aan Elzie gegeven en deze vertrouwde die aan Frederik toe. Dit was voor eigen, bijzondere uitgave;., aar overigens leefden de nieuwgehuwden iiri de fiuisftBuölngskosiei van den heer Corola. de toi komst een pensioen van 720 fr gegeven. Er wotirt Ven overl-vingsrente van 560 fr. bij vroegtijdig overlijden van hef familiehoofd Ingevoerd, en een staatshulp van 120 fr. per weeskind tot 16 jaar. De we duwe, die overleviiTgsrente gtnietn 65 jaar oud wordt, bekomt dan 960 fr. samen. De Sociïlisten zien geheel noode dat het de Ka tholieken zijn die dit prachtig verzekerings gebouw optrekken en om hun sprijt te ver duiken noemen zij het lapwesk Maar dat lapw- rk zal geld brengen in de kas onzer oudjes en hunnen ouden dae helpen verlichten. Voor zulk «lapwerk» zullen zij de Katholieke wetgevers dankbaar zijn. Vreesaiijke Cijfers. De Socialisten hebben eene ontdekking gedaan 1 Geholpen door de bedienden der Ministeries hebben zij bevonden dat er in ons land 3430 parochies zijn. Het sociali stisch Volksblad weet te vertellen dat er 6036 Katholieke priesters zijn terwij! de Protestanten 47 ea de Israëlieten 17 bedie naars hebben. Zij hebben ook gevonden dat er hier 9853 paters zijn en 44653 nonnen zijn. Dat zijn die vreeseüjke cijfers die in den kiesstrijd aan de Socialisten van hoogst nut zullen zijn. En dit is nog niet genoeg. Nu zijn zij aan het tellvn hoeveel leerlin gen de officieele en hoeveel de vrije scholen bijwonen. Kwestie of zullen zij zich niet du! maken als zij vernemen dat de vrije scholen zoovee! meer bevolkt zijn dan de officieele. Met zulke cijfers gewapend mogen de So cialisten gerust ten ijde trekken. De zege praal, meenen z j, staat hun reeds te wach ten... O 1 die snullen 1 De verki'ziïq~n in Duilschland Den negenden December worden de Duitschers nogeens ter stembus opgeroepen Er worden veel redevoeringen gehouden. Dat is nu eenmial eigen aan kiezingen. Maar er wordt weinig bijzonders vertelt Gewoonlijk wordt eene kiescampagne ge voerd met leuzen die moeten inwerken op het gemoed en de verbeelding der kiezers. In Duitschland gaat het ditmaal zoo niet. Hier wordt alleen de vraag gesteld of men Marx en Stresemann aan het roer wil houden en de huidige birinenlandsche poli tiek zal worden voortgezet ofwel zoo men een anderen weg moet opgaan. Bij gebrek aan groote richtsnoeren wordt er vee! gekibbeld over personen en kleice be'angen. Hoe zullen de Duitschers ooit hunne lei ders kunnen kiezen uit de 24 verschilllge partijlijsten die zich ter verkiezing aanbie den. Wie kan in zulken kiesrommel klaar zien. Men verwacht een terugkeer tot het samengaan van midden-partijen. Alle echter hebben ernstige bedenkingen gemaakt ten aanzien van Duitschiands vermogen om het rapport Dawes uit te voeren en zij hebben de noodzakelijkheid van een herziening bepleit. In die omstandigheden zou Duitschland na de verkiezing voor dezelfde moeilijkhe den staan als er voor. Di vreemdelingen in Franklijk. Met het oog op den ontzaglijken toevloed van vreemdelingen zal Frankrijk zekere maatregelen nemen. Op dit oogenblik zijn er meer dan drie 'uillioen vreemdelingen, vooral Italianen, Polen, Russen en Spanjaards in Frankrijk. Zoo vindt men te Nizza alleen reeds 60 dui zend Italianen. Frankrijk zal niet dulden dat die gasten aan politieke betoogingen doen of op andere manier gerucht maken, dit om niet in moei lijkheden te komen met de gouvernementen waarmede het vriendschappelijke betrek kingen onderhoudt. Wat de Balgen betreft die in Frankrijk verblijven, zij hebben nooit iets in dien aard gedaan. Frankrijk zou aan de Belgen wel bijzon dere voordeelen willen verleenen maar is bevreesd dat de andere bevriende landen dit zouden kwalijk nemen. Door tusschenkomst van Minister Tschof fen zal eene overeenkomst gesloten worden, om het verblijf van Belgische werklieden in Frankrijk zoo goed mogelijk te regelen. De formaliteiten, die betrekking hebben op de verblijfstoelating voor vreemdelingen, wer den reeds vereenvoudigd. De perequatie Veel wordt er gesproken van perequatie of gelijkmaking van loon. Het is eigenaardig dat de besluiten der Commissie van perequatie eene schier alge- meene teleurstelling hebben verwekt. Het is zelfs eenig in de geschiedenis van Belgie, dat aan de ambtenaren, bedienden en werk lieden, die door de schatkist worden bezol digd, ineens een opslag wordt gegeven van 380 millioen, te verdeeien over 240 duizend personen. In 1920 heeft M. Poullet, te dien tijde Minister van Spoorwegen, aan de 140 dui zend werklieden, bedienden en ambtenaren van dat departement, een opslag gegeven Frederik vroeg naar geen fortuin. Elzie kende het niet. De schoonzoon wist, dat weldra alle ge heimen geopenbaard zouden worden. Dan wist hij hoe rijk hij was. Hij kon geduld oefenen... En de dagen werden weken en het jaar neigde ten eir de. De Schaapherder van 't Veen. Pierre Lebon was twaalf jaar, hij woonde te Luik. Vader werkte daar in een staalf a briek en was van 's morgens tot 's avonds weg, want de fabriek stond een hpel eind van de stad, zoodat vader 's middags ginder bleef. Pierre en zijn zuster Blanche, die twee jaar jonger was, gingen nog naar de school. Moeder zorgde, dat ze er netjes uitzagen, eenvoudig, maar zindelijk. Dat kostte haar voor Pierre nog al wat moeite, want hij was een levendige, wilde rakker, die dikwijls al lerlei streken uithaalde en dan met bevuilde of gescheurde kieeren naar huis kwam. 't Was toen kerstmis, toen moeder Lebon een treurigen brief ontving. Haar ouders leefden nog en woonden te Hetstal. En nu was haar moeder errslig ziek. Ze besloot haar te gaan vetplegen. Haar man keurde dat vo'komen goed. En hij wist dadelijk raad met de kinderen. Blanche kon met moeder meegaan. Zij was een rustig kind en zou te Herstal nog heel wat doen, om moe der en de grootouders te helpen. Maar een drukken jongen als Picre kon men bij een zieke btst missen. Piene breng ik bij mijn broeder Louis, zei vader, 't Wordt mi toch kereivacantie. Zoo ver, merkte moeder op. En het is van 100 millioen. Dan was er veel vreugde en tevredenheid. Nu wordt bijna het dubbel toegestaan en niemand schijnt kontent. Die verbittering ovtr de perequatie heeft verschiliige oorzaken. De verbetering werd snds maanden en maanden beloofd. Zij bleef uit, terwijl de levenslast steeds zwaarder en zwaarder was om dragen, daar de levensduurte zoo gewel dig rap opging. Algemeen wordt slecht gezien dat de ver blijfsvergoeding alleen blijft bestaan voor vier omschrijvingen Brussel, Antwerpen, Luik en Charleroi wijl de index-cijfers aan duiden dat het in vele centrums heel wat duurder leven is dan daar. Men had de verblijfsvergoeding moeten afschaffen, ofwel veralgf-meeuen. Eens de gelijkheid verkregen zou de afgunst wegge vallen zijn. Afgunst is er nog tusschen kleine en groote begunstigden Wie het quut werkf, krijgt heel dikwijls, zooniet gewWlijk het meest. Terwijl voor den mindere heel juist bere kend is wat en hoeveel hij noodig heeft orn te leven, krijgen anderen sommen die waar lijk aanstoot geven en die niet afhangen, noch van de studies die zij moeien doen, noch van de bekwaamheid die zij moeten aan den dag leggen, noch van de verant woordelijkheid die op hen weegt. De perequatie commissie heeft ook uit het oog verloren dat het loon zich moest aan passen aan den last van het huisgezin. De snelste en grootste verhoogingen hadden moeten komen bij den aanvang der loop baan. Daardoor zou een bestaanmogelijk held verzekerd zijn voor de voornaamste en lastigste p riode uit het huwelijksleven van den staatsagent. De mindere en trage ver hoogingen zouden op het einde der loopbaan komen. Voor het vaststellen van het pensioen zou dai gelijk zijn. Aldus zou bij den loon- trekke.nden meer opgewektheid bestaan en door verhoogden levensstandaard meer fa milievreugd. De critieken tegen het stelsel van kinder toeslag, door de Regeering aangenomen, zijn minder scherp en algemeen. Voor niemand wordt het bedrag verminderd. Voor de fa- millien met 3 kinderen en meer wordt dit zelfs vermeerderd. Een ge'ukkige nieuwigheid is de vergoe ding van 250 fr. bij de geboorte van ieder kind. Dit zijn de hoofdgedachten der ondervra ging van M. Heyman in de Kamer over de Perequatie. Het bediendenpensioen. Het regeeringsvoorstel op de bedienden- pensioenen is een blijk van durf. De bedien den hebben alle reden om tevreden te zijn Patroons en arbeiders worden beide ver plicht tot storting van 5 t. h. op het loon, zulks tot een maximumloon van 12 duizend frank. Die stortingsverplichting blijft echter bestaan, welk ook het loon weze van den bediende. Dat met zulke stortingen ruime pensioe nen kunnen bereikt worden, hoeft geen betoog. De Staat beperkt echter zijn tus schenkomst tot de gewone toelagen, voor zien in de aliemeere pensioenwet. Het is de bedienden van harte gegund. Zij zijn, dit moet erkend worden, bij den drang naar sociale wetgeving wel een beetje verwaarloosd geworden. De levensduurte. Na het onderzoek dat door Minister Tschoffen werd ingesteld, en de gesprekken welke hij gevoerd heeft met de afgevaardig den van de vereenigingen der bakkers, land bouwers, middenstanders, maalders, enz... heeft de Minister beslist maatregelen te treffen ter zifting van het bloemmeel. Voortaan zal er half-wit, half-bruin brood moeten worden gebakken. Doch dit brood zal al de bestanddeelen bevatten van het huidige wit brood. Wat het gewicht van het brood betreft, de toelating zal worden vergund brooden te bakken van een pond en een kilo. Doch het gewicht ervan zal streng worden nage zien en strenge maatregelen zullen tegen de overtreders worden getroffen. Goed om woten voor de herbergiers De Handelsrechtbank van Brussel heeft de volgende uitspraak geveld. Een hotel houder is verantwoordelijk voor het reis goed dat bij hem in bewaring wordt gege ven.De belanghebbende herbergier had voor de rechtbank doen pleiten dat hij niet aan sprakelijk kon gesteld worden voor de colli welke aan een zijner bedienden ter bewaring werden gegeven en nadien ontstolen werden. Doch de rechtbank heeft den hotelhouder veroordeeld tot 2300 frank schadevergoe ding aan den handelreiziger, wiens pakken niet werden teruggevonden. Dus hotelhouders en herbergiers, op gepast I De tentoonstelling van 1930. De ministerraad heett bevestigd dat hij volledig instemt met het plan om in 1930 winter. Het zal daar boven fel boud zijn. O, dat doet hem goed 1 En hij mag de geboortestreek van zijn vader wel eens be zoeken. Ik ken een vrachtvoerder, die mor gen naar Verviers k^mt hij zal Pierre mee nemen en ik breng den knaap bij dien man. Louis zal dat best vinden, want toen ik hem verleden zomer bezocht was hij niet tevre den dat ik de kinderen thuis gelaten had. Pierre had vee! lust om naar oom Louis te «aan. Zijn vader was niet te Luik gebo ren maar op een gehucht nog verder dan Spa, bijna aan het einde van het land. Men noemt die streek de Hooge Venen, 't Is een uitgestrekte vlakte, voor een groot deel woest, met veel moerassen en lurfputten. Vader vertelde er dikwijls van en Pierre verlangde dat oord te zien. Nu kwam de gelegenheid, 't Was wel jammer, dat een treurig voorval er aanleiding tne gaf. Groot moeder was ziek. Maar Pierre hoopte, dat zij spoedig zou genezen. Zoo werd alles geregeld. Vader kon zijn intrek nemen bij een vriend. Het eigen huisje werd den volgenden dag gesloten moeder en Blanche reisde-: naar 't Noorden. Vader, die een dagdienst in de fabriek met een nachtdienst geruild had, nam met Pierre den trein naar Verviers. In deze stad vond hij al gauw den vracht voerder, reeds een oud man, toch nog kloek. Ha, Lebon, van waar komt gij opge doken vroeg hij,want hij kende den vroe- geren dorpsgenoot nog eel go- cl. Vader vertelde, wat hij w nschtt.. O, zeker wil ik den jongen meen.men, ■hernam de vrachtvoerder. En ik zal hem bij uw broer Louis afleveren. Ge hoeft er •?éne t-j-ee ina ent» onstelling te houden te Brussel en ff Antwn-pen. De Reg« in zal hare hooge bescherming verleerien, t meer omdat geen geldelijke t- sschenkomst an haar wordt gevraajd. Dat is een tegenvallen voorde Walen. De Waal Jennis en zal de Regeering daarover ondervragen. Bussel, dat kan er nog door, maar Antweipen, neen, dat kunnen zij niet vei kroppen. Antwerpen ligt Immers in Vlaanderen 1 Af. Jenniuen uaast ook eene tentoon stel irig te L lik. Daartoe sleunt hij op die tam uze elijk! eid in rechte en feite die zoo broeder ijk r e verhouding regelt tus- sch' nWale en l lamingen. A\et deriz ;Ifden lever en zucht naar gelijk heid zal M. de Waal Jennissen de Vlaam- sch Hoogcschool, de Vlaamsche Regimen ten en andere V iaamsche eischen verdedi ger: 1 1 Bij den troep. In het kgerbudget wordt voorzien voor 1915 Voor het voederen van de 14 duizend pa irden 31 millioen. Voor het voedsel van 58 duizend man 22 millioen. Zwaarlijvigh id is niet goed voor solda ten. Delegerov rheid tracht, in geest van bespelingen, zulks te beletten. Guido. -- Te Salzburg is een zekere Buchingel wederom tot enkele iiren zware kerkerstraf veroordeeld wagens inbraak te Weenen, Patri, Salzburg, Wels, enz. De schade, welke deze inbreker den betrokkenen heeft berokkend, bedraagt honderden millioenen kronen. De man heeft sinds 1918 niet minder dan 134 inbraken gepleegd. -- De Sinn Feinleider De Valera is weer op vrije voeten gesteld, nadat hij de gevan genisstraf van een maand, waartoe hij ver oordeeld was, had uitgezeten, en op den trein naar Dublin gezet. Uit Parijs wordt gemeld, dat tijdens een zwaar onweder, dat vergezeld ging door een hevigen orkaan, een boot, met vijftien arbeiders, is omgeslagen. Elf hunner ver dronken. Wegens den abnormalea sneeuwval in Roemenië, moest op 14 spoorlijnen het ver keer gestaakt worden. Talrijke personen treinen zijn onder weg in den sneeuwval blijven steken. Maandag namiddag is een geweldig or kaan losgebroken boven de Fransche stad N zza. Een zestigtal personen zijn licht ge kwetst geworden. Zeven en twintig moesten er naar het gasthuis worden overgebracht na verzorging konden zij, met uitzondering van drie gekwetsten, naar hunne woning terugkeeren. In Illinois zijn Vrijdag bij botsingen tusschen treinen en auto's acht personen gedood. Drie vrouwen te Lombard en drie mannen en twee vrouwen te Aurora. De margarienfabriek Mailliard, gestaan op 't gehucht Moulins-Cardon, te Bondues (Frarsch Noorden), werd 's nachts gedeelte lijk door een brand vernield. De gebouwen besloegen eene oppervlakte van meer dan 2.000 vierkante meter. Rond 1 ure 's nachts zag een voorbijganger vlammen opslaan en gaf seffens het noodsein. In het vernield gedeelte der fabriek zijn 5.000 kilo margarien de prooi der vlammen geworden 3.000 kilo koopwaar, gereed voor de vervaardiging van margarien zal voor 't gebruik ongeschikt zijn. Volgens een voorloopige raming zou de schade 320.000 frank bedragen. In eene koolmijn te Drocourt, Fransch- Noorden, waren drie Hongaarsche mijnwer kers, de genaamden Galvanez, Scilla en Na- gian, aan den arbeid, toen plots een groote steenkoolblok van het gewelf losraakte en op hen neerplofte. De drie ongelukkigen werden ijselijk verpletterd. In Saginau (Michigan) zijn bij een botsing van twee tramwagens 13 personen gedood. Bij Zulri-Nieuw-Schotland is een Noor- sche walvischvanger gestrand. Tien man zijn daarbij omgekomen. mrm&M mm r&mwsm im mm& fm wwsmmmm ms i IN BELGIE. De Briefdragers beginnen de kwijt schriften aan te bieden daar zij dit slechts eer «rkele maal doen, gelief uwe huisgenooten ie verwittigen, dat ze het kwijtschrift van 8 fr. 50 betalen. Dan komt «De Poperinghenaargansch het jaar 1925, U regelmatig toe. IN VREEMDE LANDEN. —Gelief ons het bedrag van tut abonnement13 fr., rechtstreeks met een postmandaat te zenden. IN FRANKRIJK. Gelief aan uwen briefdrager of in uw posibureel een abonnement te vragen op De Poperinghe naar en 13 frank te betalen. Voor dezen die ons rechtstreeks betaald hebben of nog zouden betalen, zullen wij zelf de zaken met de post regelen. Wie bij ons een abonnement aanvraagt, ontvangt het blad KOSTELOOS tot Nieuwjaar. In de laatste zitting der Scheidrechterlijke Kommissie werd de schade op 1" Augustus 1914 als volgt vastgesteld voor de hierna- vermelde geteisterden LANQEMARCK. Woestyn Cyriel 6,825 Milieville-Syoen de erfg. 175 Sedeyn-Me'selus 11.800 Derck-Verbeke Henri 1.818 Pieters Tbeopbilus 150 St JAN bij YPER. Capoen Henri 315 Phlypo-Demuynck Henri 26.860 BOESINGHE. Pluym-Breyne Hilaire 1.615 Claeys Petrus 23.120 Opvolger van S. VANDE BERGHE, Berienplaats, 8, (Kleine Markt), POPERINOHE - BEUR8KRONIJK Medegedeeld door de Bank TRANS1NTER INSCHRIJVINGEN. Lumière et force motrice Ostendaise. Uit gave van 2.000 nieuwe kapitaalactien van fr. 500 en 1 000 dividendactien. Het inschrij- vingsrecht is toegekend aan de oude aan deelhouders tot beloop van 60 voor de dragers van kapitaalactien en 40 voor de dragers van dividendactien. De aandeel houders mogen inschrijven tot onvermin- deibaren titel in verhouding van 3 groepen nieuwe actiën (6 kapitaal- en 3 dividendac tien) voor 25 oude kapitaalactien of 1 nieuwe groep voor 20 oude dividendactien. Voor deze die het noodig getal kapitaalactien niet bezitten za! de verdeeliog als volgt plaats hebben Van 1 tot 8 kapitaalactien geen recht. Van 9 tot 17 een groep nieuw actiën. Van 18 tot 24 twee groepen. 25 actiën drie groepen. De inschrijving is open van den 3 tot 23 December aan de prijs van 3.075 fr. de groep betaalbaar bij de inschrijving. Barque de Gand. Bij de vergadering van den 24 dezer zal voorgesteld worden het ka- pitaai van 25 op 50 millioen te brengen door het uitgeven van 50.000 nieuwe actiën. Banque Cenirale de la Byle. Het voorstel om het kapitaal te brengen van 5 op 10 mil lioen zal nedergelegd worden bij de verga dering van rien 18 dezer. i Fleet-icilé deSsraing. Eene buitengewone vergadering van den 22 derer za' te beslis sen hebben over de vermeerdering van kapi taal door het uitgeven van 36.000 nieuwe prioriteilsaclien van 500 fr. en 36.000 ge- otsaandeelen toe te kennen titel voor titel aan de inschrijve s der prioriteltsactien. De n'euwe groep van 1 prioriteitsactie en 1 ge- notsrandeel zou afgeleverd worden aan pari 500 fr. mMmW &4a53të ïix&téA v«..1 y CT» iwnr AUJ &ANKVERFUCHTIN3K?! AAM Off GELDBELEGGING o? ridki, ep kasrt m bog terwdp! msm éüio m u mmm m - mmm ma AOBMTSCKAPPBN1 iPO£W»H.Ti{jh®( Or itartt, .58. t l Vmsrno, Oott.straot, S4, tsSvfem J» loe/kotnit&ir. lQ9r tti. !7i ötJUTSMö», Wy sendfi, Mqfam 4t WrsKzukss* «u OntL, A.% J1?qc*wm», Btersr-ya* W swocw em Owl.Af TA. DiMxamat hmu* s i/hot, gir«l-&»fcr rom ouurrtr^sm^, q.-fx mwsmw*-.t,* ff Df ffiui— 'ui. Lo-8 ML LOTwntw uwuano, ,*"«•- SLh* lm*AS»» Imm-wrocwj, 'wrerm, ixttutks* stavbxjk, AMjnmmmam. rsmmmwtaM geen adres op te zetten. Ik heb nog juist een boodschap voor uw broer mee... en het is een aardige. Sommige dwaze lieden zouden die liever niet meenemen. Wat kan dat zijn Een grafkrans. Een grafkrans, herhaalde vader Lebon verbaasd. Wel, bij Spa woont een zekere heer Majorie, die op het Veen dikwijls komt ja gen... Dat is nog maar korten tijd. Hij ver blijft dan bij uw broeder een of twee nach ten. En uw broeder gaat mee om de beste wildplaatsen te wijzen. De vrouw van dien heer is ook al eers meegeweest... Voor uw broer is het ten voordeelig zaakje. Ik gun het hem van harte, maar wat heeft dat nu met een grafkrar-s te maken? vroeg vader Lebon. Luister verder. De schoonvader van dien heer Maiorie is gisteren gestorven. Op het Veen... Ja Maar niet ten huize van uw broe der... Zoo ver is hij niet geraakt. Wat de man daar kwam doen is mij een raadsel... Hij was erg ziek... En dan in dezen tijd naar het Veen komen 1 i iep vader Lebon uit. Een zot gedacht... Om zijn dood te halen.. Dat is ook gebeurd. Hij stierf in een herberg. En morgen wordt het lijk naar Spa gebracht. Uw broer wil een krans op de kist leggen. Hij heeft zooveel medelijden met de dochter van dien dooien ma i en handelt nu uit eerbied. ja, zoo is Louis. Nu begrijpt ge, waarom ik die rare boodschap moet doen.. Is de Een zonderlinge geschiedenis. g( storven mau iemand van Spa Hij woonde daar, maar hij is een vreemdeling... de een zegt een Italiaan.., de ander een Vlaming... Ik heb gehoord, dat hij het Veen nog eens wilde zier, maar waarom.,, dat weet ik riet. Zoodus ikzal uw jongen met den grafkrans afleveren... Het is in orde, Lebon. 't Scheen of Pierre een pak was, maar de vrachtvoerder maakte gaarne een grapje. Gisteren heb ik uw broer nog gezien, vervolgde hij. Hij hqedde zijn schapen. Hij is gezond... Een krasse kerel voor zijn jaren. Hij is veel ouder dan gij, hé 1 Wel twintig jaar.,. Hij was de oudste thuis en ik de jengste. Vader kon niet lang te Vervieis blijven. Hij wilde nog wat rust nemen, alvorens een heelen nacht voor de heete overs le gaan staan. Hij nam afscheid van Pierre en maande hem aan daar boven zeer braaf te zijn. En laat uw wilde streken nu maar na, voegde hij er bij. Hartelijk kuste hij zijn zoontje. Pierre meest in een herberg wachten, tot de vracht voerder vertrok. In zijn zak had hij een brief voor oom Louis en tante Charlotte. De vrachtvoerder laadde zijn wagen met pakken, kisten en zakken, allemaal bood schappen uit de stad voor de menschen, die nabij of op de Hooge Venen woonden. Eindelijk was alles klaar. De oude man spande een zei! over het voertuig. Achter zijn bank had hij tusschen de zakken een plaatsje gemaakt en er een dikke paardendeken ge legd. Hij wenkte Pierre en zei f't Vervolgt.)

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1924 | | pagina 1