NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
HET NOTARIEEL EN
Nieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken
15 Centiemen
Zondag 24n Mei 1925
Heer André TAHON
H. Gaston en Vr. Emelie De Wispelaere
Begraving van M. TAHON
In 't Buitenland
PRIJS
BERICHTEI;
VERK00PI1CER,
flans inltssihing
0.70 ct° per regel,
a en 3 inl. 0.60 ct»
VOIRISSEI,
1.S0 fr. per regel.
ROUWBERICHTER,
5 fr. voor 10 reg.
Herhaalde Aisoncen
prijna op «UTTaag.
AbiiiOHeatpriji
per Jaar
In Stad Ir. 8.50
In Belgii 8.50
Baitinland 13.00
Nederigheid is de beste trots. Zij maakt on
kwetsbaar.
In het glas verdrinken meer menschen dan in
de zee. In de kroeg sneuvelen meer menschen
dan in den oorlog.
Wie ontevreden is met zich zelf, zat het allicht
omtrent anderen zijn.
Het geheim van menigeen, die zich verhoo-
vaardigt steeds zijn woord te houden, bf staat
daarin dat hij het nooit geeft.
Wie veel tegenstand ontmort, bevindt zich ge
woonlijk cp den rechten weg om zijn doel te be
reiken.
De goedheid heerrcht als een koningin, de
strengheid als een dwingeland
De echte vrierdschap is deze welke steunt op
de overeenkomst van ovei tuiging.
Uitgever
Saisei-VuiMto
Drokkarl],
Paplsrbasdsl,
15,öi8thaiBBtmi,
POPERINQHE
Talafoan nr 0.
Alle annoncen zijn
vooraf te betalen
en moeten voor den
Vrijdag inoizcndin
worden. Kleine
biricbtin tegen
den Vrijdag hobn.
Poitoli*okr*kaaiif
ir 16570.
De Belgen bi; den Paus.
Donderdag'e morgens om kwait na zeven
werden onzs pelgrims toege'aten In de zaal
boven het portaal van Sbt Pletrr, waar de
H. Vader voor hen de H.Mls zou komen op
dragen. Die zaal Is natuurlijk zoo groot als
'n lespeklabtle kerk, maar kdereen kon
goed het altaar zl-n en den celebreerenden
Paus een éénig schouwspel voor degenen
die geloove de zichtbare Christus, die of
fert voor het heil van gansch de kudde, die
hem is toevertrouwd over dewereld. Zij heb
ben den klaren Indiuk dat ze staan bij
't müdenpunt der chiistecheld en dat een
wert Idgrbeuttenis voor tunre oogen plaats
«rijpt.
Dit alleen Is een reis naar Rome waard,
zei een bedevaarderhad ik niets anders ge
zien, ik ging tevreden naar huls.
En z o spraken allen in hun hart.
Mn; r hun geluk steeg nog hooger toen
vóór den laalsten zegen van de H. Mis, Pius
XI zich omkeerde naar het volk, en in
't Framed een kleine aa spraak hield, om de
bedevaarder uit het d'eibare België wel
kom te heeten In de stad der Apostelen. Hij
verkondigde lui 1 zijne vreugde r m den die
pen godsdienstzin van deze talrijke groepeD,
en wilde niet van hen scheiden zonder enst
over hen, over al hunne dierbaren, en over
gansch hun land den zegen dis hemtls te
hebben afgesmeekt.
De tentoonstelling van 1830
Er is een geschil op'.'rezen tusschen de
steden Bruss-1, Antweipen, Gent en Luik
cm te weten wie de eer en het profijt zou
mogen hebben van de tentoonstelling, die
bij de 100 jarige onafha; kdijkheid van
België, zcu gehouden wo;den.
D Koning heeft eene kommissie benoemd,
waarin de steden zouden vertegenwoordigd
zijn, en die die kwestie zal moeten opl< ssen.
De verlichting van Sint Pieterskerk.
Zondag 1 valst werd de Slot Pieterskerk te
Rome op de karakteristieke t adltloneele
wijze V rlicht, te' gelegenheid van de Hei'ig-
verklaiing van Zalke There sla van het
Kindje Jezus.
Men hat ft geen gebruik gemaakt van
electrisco licht, maar streng aan de oude
gewoonte gehouden. ynor de verlichting
«aren 500 lantaarrs e 2500toortsen noodig.
Om de verlicht! g overal gelijktijdig te doen
beginnen werden 300 man gebruikt bij het
ontsteken.
De grootscheid en de pracht dezer verlich
ting werd door duizenden bedevaarders
bewonderd.
Een tegenvallertje, het kan ook wel een
ernstige tegenslag wezen komt het gezin
beroeren, 't Is zeer onaangenaam, bedroe
vend zelfs. Vader kijkt erg zubfg, maar hij
'denkt dat er toch geene armen of beenen aan
gebroken zijr, en... dat hij er zijn kep niet
verder om breken wil... Maar moeder vindt
hem kostelijk...
Gij, ge schijnt niet te weten wat wij
erbij verliezen gij, ge telt niets ge meent
dat alles vanzelf draaien zal...
Ge kijkt gij maar een half uurtje langs
uw ntus af... en alles is vergeten.
Maar vrouw, wat helpt het te klagen 1
Het is nu eenmaal zoo, en gedane zakeD
hebben gee^ keer. We kunnen het niet ver
helpen dat niet alles naar onzen wcsch
draait. We zullen nu zooveel te beter ons
best doen, en met Gods hulp komen we het
wederom te bovm.
De vrouw is maar half overtuigd en da
gen lang brengt ze de elndsamenspiaak
altoos terug op die teleurstelling, welke haar
als een steen op het hart ligt.
Anderen zijnde schuld enan... Zij, ze
had het wel half en half gedacht dat het
verkeerd ging uitvallen... Zij... ze had
klaar gezin, maar htur raad werd altijd in
d-n wind geslagen.
Als de man even de schouders cphaalt of
knakweg beweert dat het al wel Is of na
het scheldwoord zagement de deur uit
gaat, dan loopen de tranen... en dan denkt
de vrouw het ongelukkigste schepsel der
aarde te wezen. Denk toch eens na tegen
spoed in huis, en zijzelf miskend uoor haar
man
Ach, hadde zij het geval niet zoo tragisch
opgeromen, dan ware die tegenspoed bijna
vergeten geweest. Want, In zekere gevalien,
is een tegenslag zelf zóó erg niet. Hij wordt
echter vaak heel ernstig, omdat hij de be
proefde pers men brengt in een gemoedstoe
stand welke allernoodlottigst Is voor henzelf
en vcor hunne omgeving.
We doelen hier niet op zware slagen op
het verlies van gellelden b. v. We nebben
het over de gtwone tegenvallers, die onver
mijdelijk op elk gezin moeten Deerkomen.
Er hapert wat aan de broodwinning de
zaken nemen geen goeden keerer werd ge
wauweld over eene zaak die we verrichten
met de b ste bedoelingen ziekten onder de
kinderen komen tijdelijk de ouders veront
rusten... en de moed ligt er De vrouw,
die het hoofd laat hangen bij de eerste
kwelling, is geene vrouw in den heiligen zin
des woords. De vrouw, de moeder, moet
aan alle stormen kunnen weerstand bieden.
Haar man, heure kinderen, mogen niet lijden
door haren bitteren gemoedstorstand.
Wat baat het een ontevreden gezicht te
zetten en de lip te laten hangen om eene
zaak die, huiten ons om, een minder gunstig
of niet gewenscht verloop heeft gekregen.
Het ls niet moeilijk opgeruimd en moe
dig te wezen als alles naar wensch draalt.
Welke verdienste ls er vast aan een vri;n-
delijk gelaat, als er aan den hulselijken
hemel geen enkel wolkje te bespeuren is
De sterke vrouw zal, rchter, de donkere da
gen licht maken van blijde vertrouwen. Ze
zal veel van eigen leed verzwijgen om de
blijde levensopvatting harer hulsgenooten
niet te vergallen.
Het Is vaak treurig vast te stellen om wat
nietige redenen er in sommige gezinnen ge
zeurd en geztagd wordt. Gekibbel over alles
en zonder einde, en over de grootste onbe
nulligheden, zonder dat er ook van een der
twee zijden maar een duimbreed wordt
toegegeven.
Aoh neen, het moeten daarom geen zaken
van belang zijn. We kennen een gezin met
drie kleine kinderen, die, tweemaal per jaar,
verre verwanten gaan bezoeken. De kin eren
moeten natuurlijk mede, daar er overnacht
wordt. Acht dagen óór het vertrek wordt
ergesammeld over hetgeen onderwege
met de kinderen zou kunnen gebeuren, over
last en leed en hinder der reis. Tijdens de
reis wordt er geklaagd, gezaagd en malkan
der scheef aangekeken.
Acht dagen daarna ls de vrouw nog niet
uitgepraat over de onhandelbare kinde
ren, over haar niet gedienstigen en opvliegen
den man...
Het volgende leuke tafereel werd me
verteld. In de statie van G. werd ons com
partiment eens bestormd door een vrooüjk
groepje. Daar waren, behalve den vader, en
jeugdige blonde moeder, rozig, lachend *n
vergenoegd, twee In het wit gekleede meis
jes van ongeveer drie jaar, elk met een
reusachtige pop In de armen verder een
klein rond schepseltje met een doDzlgen
haarbos, als van een jong vogeltje, dat
nog moeilijk op de beentj s staat... en
eindelijk een zuigeling in lange kleeren.
De treinwachter stord letterlijk verbluft
toen f ij de kaartjes kwam nazien. De wa
gon scheen met al de kinderen, de poppen
en den kleinsten kleuter zoo gevuld, dat er
geen plaatsje meer vrij was. Niettemin
h'eld ce treinwachter slechts twee kaa"jes
In de handen nog wel aan verminderd tarief.
Hoe Is dat mogelijk vro-g hij. de
reizigers aankijkend.
Lijkrede uitgesproken door den
E. II Paul Debeir, legeraalm. te. Kortrijk
Een droevige plechtigheid brengt ons samen, bur
gers en soldaten, om een laatste hulde te brengen aan
den vromen soldaat ioods-vliegenier Anbré Tahon.
Hij gevoelde in zich zelf dien inwendigen drang om
zijn Hgen zelven te slachtofferen in Int soldatenbe-
•oep, moedig aargegaan, toen deze belgische grond
nog doomde onder de rookwalmen van de oorlogs-
pulnen. Te Kortrijk aan de school van onderotfl
eieren onderscheidde hij zich door zijn vriendelijken
omgang, zijn schoon versland, zijn diepen godsdienst
zin zijn volmaak'en ernst Daar echter vond hij het
soldatenleven te stil, prozaïsch, en z()ne edelmoedige
ziel droomde van hooger vluchten en meer volkomen
slachtoffering. Nadat hij het brevet van onderoffi
cier had veroverd, vert ok hij naar devllrgenlersschoot
van Asch, die thans teWcvtighemwerd overgebracht.
Met algemeene voldoening doet hij snelle vorde
ringen in de vliegkunst en zou welhaast zijn pogingen
van loods vliegenier bekroond zien, Ik zl; hem nog
van wal steken en opgaan in de lucht, op het zwaar
D. H. 9 vliegtuig met een zekerheid, vastheid, kalmte,
die wonderbaar mogen geheeten worden Op ;2 M'i
ging hij op Het moest zijn hemelreis gelden. Zijn zie!
bleef daar hoog< r zweven. Een schooner luchtvaart
had zij gedroomd
Wat ligt niet in die enkele woorden verborgen.
André is gevallen, maar in het ongeluk dat hem aan
onze liefde ontrukt ligt de poging van een gansch
leger, dat achter de muren van een kazerne werkt en
arbeidt zonder ramp noch olijftakken, ter aarde en ter
lucht, om eens een dam te werpen tegenover den
vijand, die ooit onze grenzen zou bestormen. Roem
rijker ware die dood geweest, motst hij in harden
rampstrijd in een vrijheidsoorlog gevallen zijn. Doch
hier zien wij de ontplooingen van een schoone
soldatenziel, die zijn ambt liefkoost, zijn volk bemint,
en met al onze treurnis de dankbaarheid van de zijnen
mededraagt
Voor den vliegenier ls zijn studietijd geen rustig,
aangenaam studeeren, maar een gevaarvol ambt,
waartoe moed, volharding, zelfbedwang onophoudend
vereischt zijn. Anderen mogen dten moed stalen en
versterken door wereldschen roem, zelfs door een
ongemeene vaderlandsliefde. André vond die vastbe
radenheid In den edelen aanleg van zijn ridderlijke
ziel, gesteund door zijn ongewoon christen zijn.
Op God betrouwt is op de rots gebouwd. In Gods
zegen ls al gelegen. Geschoold door een ernstige
studie en taaie oefeningen ging hij betrouwvol de
luchtwegen in. Daar dommert hij zoo graèg gewiegd
op zijn broos vaartuig voortsnellend In prachtige
vlucht, als de arend zoo vrijen terwijl Dij de aarde
aanschouwde, mocht hij, denken hoe klein ts mij de
aarde als ik den breeden hemel beschouw, en hooger
vliegend voelde hij zijn eigen zooals God hem schiep,
den koning In de schepping, nog hooger, steeds hoo
ger hoe groot zijt Gij, o God, voor hebt gij ons
geschapen, naar U gaat ons kranke levenslicht. Zoo
zwom hij in de zoele lenteluchten den 12 Met laatst
leden. Z(jn moeder was te Kortrijk en terwijl hij dreef
in de ruimten dacht hij misschien aan haar. Prachtig
symbool, hoe wreed 't nu mocht schijnen van die echte
kinderliefde, die hem spijts alles aan de vaderlijke
haardstee hechtte.
In de familie Tahon, waren de betrekkingen tus
schen ouder en kind, tusschen broeder en zuster aller
innigst Daarltgt Immers bet één groote vaderland Zijn
brieven naar huis, zijn verblijf te huls, daarin had bij
als eenvoudige jongen en zoon zijn genoegen, en liet
hem de tijd niet toe naar huis te snellen, dan was het
naar het college, bij zijn Heven Edqard, dat hij het
liefst verbleef. André, Edoard, twee schoone zielen
die opvlogen naar God, langs verschillende wegen de
weg van de groote beweging, de weg van de vrome
stilte, en die, innig communieceerend, zoo broederlijk
samensmolten. Beide kinderen wedijverden in liefde
voor hun ouders. Ik ga oo gevaarlijke tochten
schreef André naar zijn broerken, gij blijft thuis voor
vaders steun en moeders troost. Beter dan ik zutt gij
dat zijn.
Was het reeds een vermaning een onbewust voor
gevoel een ongedwongen, zich losschenren, een voor
bereiding opdat het laatste scheiden niet zoo lastig
zou zijn
Blijf braaf en deugdzaam, bid ook voor mij.
De schoone godsdienstzin van André doorstraalde
gansch zijn leven Zoo dikwijls toen hjj nog te Kortrijk
was. naderde hij ter H. Tafel, den Zondag in de stills
vreedzame soidatenkapel en sedert dien tijd bleef hij
die godsdienstige overtuiging getrouwsoldaat in den
vollen zin van bet woord, zonder vrees, zonder men-
scheiyk opzicht. Hoe bij ook geëerd, bemind was,
door zijn wakkere officieren, door zijn goede makkers
te Wevelghem zoo stil, ongedwongen, zoo ernstig
ook In zijn vriendschappelijke betrekkingen.
En alshet D.H. 9 vliegtuig ln razende vaart ncder-
kwam op 12 Mei rond 4 uur in den namiddag, weent
niet, dierbare Ouders, lieve Broertje, de ziel van
André was hoogst reeds opgevlogen, dan was het een
dofte» slag. Vsrslag«shsid slosg over het gansch
vliegkamp, men sprak van vlammen en dood neen,
die dood, was geen gewone, maas wel een hemelvaart.
De jonge vrienden badea in stilte en weerden één
ttaan, en kloek en onverschrokken trokken de jonge
vliegeniers de lucht in en het gesnor van de vliegtuigen
hoorde men ruischen dien avond tot laat in den nacht.
Verslagenheid was het in het college, en daar waar
het steeds zoo joelig en gezellig was werd het op eens
doodstil; 's anderendaags werd door de studenten een
zielemis opgedragen,en honderden communiën gingen
de lucht in voor den troon van den Allerhoogsten.
Hij ruste met vrede.Geef ons vriendje Edoard,moed
in de beproeving,Heer Jesus,troost de dierbareOuders.
Voor U leggen wij, soldaten, burgers, onze hulde
neder, Dierbare Ouders, uw offer is groot. André is
hooger gaan varen op engelenwieken ts hij in veiliger
haven aangeland.
AVIS
Mëssltiifi! l,s Actioanaircs sint Invités
•»'sl r a i'AssrmD'ée Cé érale ordinaire
qui aura lieu i 6 Juin 1925, h 11 heur s du
mati a l'Hötel «Skioahs», Place de Ia
Gare, cl Ypres
Crdre du Jour
Communications diverses.
Pour être admls A l'Assfmblée Générale, les pro-
prlétaires d'actlons dtvronk couformément a
l'art 27 d«s statuts.dépos r Iruts tltr< s cinq jours
francs avant la réunion, A la Caisse Commerclale
de Roulers (Anciennement G. Delaereet Ce) rue
des Chiens, A Ypn s.
WYTSCH'ETE.
Maes Varie
Fonteyne Alphonse
Tottegier Cyriste
E-ckhout Aloïse
Cappoen Achille
Vlamttck Jean
Bouten Adhémar
MEESSEN.
ZOON van
Korporaal leerling loods vlieger,
die geboren te Ghlstel den 6 Juli 1904 viel
als slachtofftr van zijn plicht jegens 't Va
derland, op het vlieg plein te Wevelghem den
12 Mei 1925.
Z. M. de Koning vereerde hem met het
Ridderkruis van Leopold II.
Zijne begraving had plaats te Renlnghe
a/Yzer den 18 Mei 1925.
te RENINGHË.
Renlnghe was nog In feest met de ithul-
diging van zijnen geëerden Burgemeester,
heer Pieiers, toen de droeve mare toekwam
dat een kind der gemeente verongelukt was,
gevallen ten dienste van het Vaderland.
Zoo prachtig was den feeststoet, zoo tref
fend was de deelneming aan de begraving
Maandag.
Het is zeker een troost gewtest voor de
dlepbeproefde Familie te zien hoe elk op de
gemeente deel nam in zijne droefheid.
De toeloop naar de plechtige begraving
was algemeen. De lijkstoet was Indrukwek
kend. Voorop ging 't kruis Het was gevolgd
door de mede m; ten van den afgestorvene,
en de groep oudstrijders van Renlnghe. De
lijkbaar, met 't driekleur overdekt, gedregen
door zijne maten was gevolgd door zijn acht
bare Vader, Moeder en Familieleden, den
H. Senator Baron de Coninck de Mercitem
en de burgerltjke en militaire ovetheld.
Onder deze werd opgemerkt Major
Smtyers en Commandant Desmet van
uen vliegdtenst van Evere van het vlle-
gerscontingent van Wevelghem, waar het
pijnlijk ongeluk gtbeurde Commandant
Daumerie, Kapitein Coomans, Kapitein Lam
bert, Kapitetn Courtois, Kapitein Becquet,
Kaplt' in Bogaerts, Luitenant Esmanne, Lui
tenant Buimlet, Luitenant Spiritus, Luite
nant Butholt, E. H. Debeir, aalmoezenier,
eene afveerdlglug vliegers der promotie van
Korporaal Tahon en eene afveerdlging man
nen van 't vliegerkorps van Wevelghem.De
Rijkswacht vaa verschllllge brigaden hadden
ook hunne afgeveerdigdnn als blijk van ge
negenheid voor Vader Tahon, gewezen ger.-
daim, gezonden.
De lijkdienst voorgezeten door E. H. Joye,
pistor, in de prachtige kerk van Renlnghe
was eene huldebetoog aan het jonge slacht
offer en aan de geëerde Familie.
Bij het graf werd door Commandant De
smet en den Aalmoezenier Debeir in roerende
woorden hulde gebracht aan het onberispe
lijk en vroom gedrag van Korporaal Tahon
en diepbewogen verliet iedereen het dooden-
veld.
Aan de Familie Tahon biedt De Pope-
ringhenaarnog zijne christelijke deelne
ming in droefheid en ln gebed.
Buseyne Robert
Decoene Orence
Coppin Sylvie
WULVERGHEM,
Den Turck Hector
Blarckaeit Cyrilte
WESTNItUWKERKE,
Billiau Louis
Rouze Louis
Rouss-1 Cyrille
Muzie kmaatscbappij
De Belersche minister Hubert en een
Dultiche koopman zijn gedood bij een bot
sing tusrehen twee met pelgrims bezette
autobussen op den straatweg Florence naar
Avezzo. In de eene bus bevonden zich
Belersche in de andeie Amerikaansche pel
grims.
De sneltrein Moskou-Rlga is in de na
bijheid van Moskou ontspoord. Een wagon
tweede klas en de restauratiewagen werden
geheel vernield. Tien personen werden ge
dood en 30 gewond. Omtrent de oorzaak van
de ramp 1* nog niets bekend.
In een mijnschacht van de mijn Korst-
feld hetft Zondag middag e»n mijnongeluk
plaats gehad, waarvan de omvang nog niet
te ove?zien is. De Pruisische mijninspectle
deelt mede, dat om half vijf in de veriehli-
Irnde schachten 2000 kgr. dynamiet tn de
lucht is gevlogen. Da ga»sen drongen door
in de sehacht waarin zich de mijnwerkers
bevonden. Tot nu toe zijn 41 dooden en 30
zwaargewonden naar boven gebracht.
In de Litausche plaatsje Schuckselme
is een groote brand uitgebroken^ Volgens
de tot nu toe binnen gekomen berichten zijn
meer dan 150 huizen in asch gelegd. De
Memeier brandweer neemt aan den blus-
schlngsarbeid deel.
Er zijn 5 personen bij den brand om het
leven gekomen.
Hevige stormen hebben gewoed boven
Uruguay. De haven van Montevideo is ge
sloten. Alle verbindingen met het binnenland
zijn verbroken. De materieele schade is
geweldig.
In de streek van Zcugdede, Kaukaius,
werd een huwelijksfeest gevierd waarop een
400 tal personen waren ultgenoodigd. Onder
het feest stutte plots hst gsbouw t«, een
honderdtal personen werden gekwetst. Tot
nu toe heeft men vijf lijken onder de pulnen
uitgehaald.
De poelet fabriek van Zagasdon, bij
Radowitz, in Bohemen, is in de lucht gevlo
gen, ten gevolg van eene verschrikkelijke
ontploffing veroorzaakt door eene uitstraling
van clectrlciteit in eene kruitkamer. Bij de
eerste reddingswerken werden verscheidene
dooden uit de pulnen gehaald.
Hoezeer de Vlaamsche Toeristenbond
bloeit en vcoiult gaat blijkt uit het groot
getal aangesloten le,Jei. Pas over enkele
ja;en ges'icht telt de V. T. B. nu reeds
20 duizend leden.
Deze b >nd wil het toerlstenleven, vooral
onder de Vlamingen, bevorderen. Het staat
bulten de Vlaamsche politieke stroomingen.
Gezamentlt.ke rtiren worden belegd en
verminderingen tn hofels, muzeums enz.
worden aan de leden gegeven. Elk lid tred
het tiji sch ift De Toerist dat allerlei be
langwekkende bijzonderheden geeft over
ors land en over den vreemde.
De bond geeft alle gemak tot het verkrij
gen eener vrijkaart voor Frankrijk.
In de toekomst zal de bond bijdragen tot
het verbeteren der wegen, tot het bekomen
van gewenschte treinverbindingen, tot het
nagaan en bekendmaken der ku stschatten
uit kerken of openbare gebouwen. Elke
afdeelingen der V. T. B. ge-'ft regelma
tig ontwikkel! gsavonden om streken te
leeren kennen of om p'aatsen, die kunst- of
g< schiedkundige weerde hebben, te bestu-
deeren.
De 4e landdag van den Vlaamschen
Toeristenbond, deze week teAalstgehouden,
verwierf den metsten bijval.
Deze vereeniglog is waard meer en meer
gekend te zijn en zij zal hare werking naar
htt getal harer leden, steeds uitbreiden.
Guido.
Medegedeeld door Heer FORREST L.
Hoofdagent van het Gemeentekrediet van
Belgie.
Op het Kerkhof.
Af te knippen koepons.
Obligat, E itreprisea et Fxp'oita-
tions, Ouvr ères, coupon de par
ticipation 6,6045 ir,
Auto-Transpoits 21,25 fr,
Lègt-Se alng, ptivüégiée 9,56 fr,
Compagnie Générale des aclers 17 ir,
Ateli rs L' biun 37,50 fr,
Mariemont 255 fr,
Quatre j»an 30 fr,
Cartièrts P ys de Llège, Capital 17,85 fr,
Auxillaire des mines 12,75 fr,
Electriclié pays de Liège prlv. 21,25 fr,
Elect» iclié pays de Liège priorlté
1 f114000 34 fr,
Electriclié pays de Liège priorlté
14001 34000 19,04 fr,
Het woonhuis d'r hoeve van de Wed. Henri Deblock, door den bliksem vernield
tijdens het onweder ven Zondag nc cht.
Mengelwerk van «Bk Pofkringsfnaab 65 de natuur! Zijn vrijheid was losbandig- De weze zweeg ea keek nasr den grond.
htld. En wat er nu allemaal uitgekomen is, Mariette, gij meendet, dat ik Bianche
a. a a. deed me huiveren. Ik had toch nooit gedacht, opzocht, dat ik met haarwilde verkeeren.
|JP U tkf\pl tjn i-jnt KnCpn dat hij zoo slecht was. Die Eizle Carola wil- Ik had niet te mcenen. Met welk recht
1/V lyuUvi jen vermoorden. W 1 vermoedde ik, dat de zou ik mij met uw aangelegenheden be-
T do'ende vrouw zijn slachtoffer was. Doch moeid hebben?
ROMAN haar willen vermoorden... Nu staat het heele En misschien zei Blanche u wel, dat
verhaal In de dagbladen. wij het eens waren. Ze was erin staat toe.
door 1%.. Maar hij loochent nog, merkte Ma- In dien zin sp ak ze.
riette op. En gij vreesdet, dat men u zou ver-
Vereeninjjd. Dat zal hij niet kunnen volhouden, wijten te veel met mij te spreken.
Verdure zit ook vast en dte getuigt tegen Frans, ik ben arm en vertoefde als
Frans van Waveren mocht van den dok- hem. Hrt schijnt, dat de wlldstrooper nog weeze in tante's huls...
ter uitgaan. Het was zonnig weer. Het had leis anders op het gewtten heeft, maar En gij waart veel te bescheidenO, Ik
ln den nacht wat gevroren. En een wande- daarover worden nog gmn bijzonderheden begrijp alles. Ja, ik was zelf verblind. Dat
Uns zou den herstellende goed doen. vermeld. Blauche van Herieloo mag God Ik Blanche soms naar huls leidde, was uit
Frans zag Mariette in het park. danken, dat ze van L tvendeau bevrijd is medelijden, uit vrees, dat ze z'ch zelve een
Laat mij nu even alleen bulten, zei geworden. ongeluk zou doen. Uw oom opende mij de
hij lot zijn zuster. Oom z-'gf, dst ze diep onder den in- oogen. Nooit heb Ik iets anders voor Blan-
O, daar is beter gezelschap dan Ik hé? druk is en het nu meent. che gevoeld. En ondanks alles heb ik nog
vroeg Mathllde lachend. Ze moet toch eindelijk eens geweldig medelijden. Ze was het slachtoffer van
Beter Ik zal nooit vergeten, hoegeschrokken zijn Miar ze heeft een zon- Lavendeau en wie en wat hij is, dat weten
goed ge me hebt opgepast. jderling karakter. Dat heb Ik ondervonden, we tu. Blanche hetft veel gebreken, maar
't Is een grapje, Frans. Ik ben niet Ze trachtte me voortdurend te spreken, i haar moeder stijfde haar daar in. Diarom
ja oersch van Mariette. Wel integendeel. Misschien hebt ge ons wel eens simen ge voel Ik nog medelijden met haar. Doch,
Frans trad uit huls. Even greep de bui- zien. I Mariette, ik had verdriet, toen gij u zoo
tenlucht hem toch aan. Hij werd er wat i - Ja. j koel betoondet en weg vluchttet.
duizelig van. Maar dat ging dadelijk over. —Waar? j —Ik kon niet langer bij tante en de
En van Waveien haalde Mariette in. Ia de dreef... Zonder dat ik het wilde... nichten blijven.
Goeden morgen, zei hij. Ik wa« naïef. j Dat weet Ik. En daarom liet ik u te
O, zijt gij daar sprak de wee re rood Ea van Waveren vertelde, hoe Blancheonzent noodigen. O, ik was ln mijn ziekte
wordend. Ge moogt al buiten zich als wanhopig uitgaf, en ze naar den zoo gelukkig te weten, dat ge b'j ons waart!
De dokter heeft me zoo juist verlof dood verlangde. Nu mag Ik dat alles zeggen. En nog meer
gegeven. En ik geloofde dat, oordeelde haar Mariette, ik heb u Innig lief. Wilt gij mijn
Dat ls een goed teeken. berouw en wroeging oprecht... Maar uw vrouw worden
Wat is de natuur heerlijk... Een zie-; oom heeft me gewaarschuwd. Uw nicht had Maar ik ben arm..,
kenkamer is een gevangenis. andere plannen. O, Mariette, gij waart —Arm? Gij zult mij rijk maken, zeer
En Lavendeau, die de natuur zal moeten koel tegen mij. i rijk, Mariette 1 O, denk toch niet aan for-
opgeven I Ik hield me op een afstand... 'tuin. Kunt ge me lief hebben. Zeg het me
O, hij zal weinig gevoeld hebben voor En waarom Zeg me dat oprecht I oprecht.
Waarom Dat ik Verdure te Gent zag, Schaamte had hij nog niet.
Is nu van geen belang meer. De man is aan- Nu meent ge te triomfeeren, hé
gehouden. vroeg hij.
Nu, Ik zal eens hooren... Maar van Waveren antwoordde niet op
De geliefden gingen van elkaar. Es de die hatelijke woorden.
vreugde zong In Mariette. Ze werd bemind Lavendeau. zei de rechter, gij hebt
door hem voor wie ze achting en Heide mijnheer van Waveren aangevallen. Daar-
gevoelde. f: voor zijn we hier...
Die misdsad, als ge dat een misdaad
Onder de Kapel. noemen wilt, heb ik bekend. Maar van Wa-
heeft mij uitgedaagd.
Toen Frans van Waveren bij de rijiuigen Van Waveren haalde de schouders op.
kwam, zag hij ln het achterste Verdure de De magistraat keek hem aan, als om te
wlldstrooper zitten, tegenover Lavendeau en vragen, wat hij daarop te antwoorden had.
elk geflankeerd door een gendarm. Ik begrijp niet, waarin ik mijnheer La-
Van Waveren wendde zich af. Hij wilde vendeau zou uitgedaagd hebben, sprak
d< n schijn riet aannemen alsof hij Lavendeau Frans.
bespotte of met leedvetmaak beschouwde. O zoo, hebt ge me niet altijd getergd I
De onderzoeksrechter was uitgestapt. rtep Lavendeau nijdig uit.
Dag mijnheer van Waveren, al zoo Ik heb u zooveel mogelijk gemeden.
v el beter vroeg hij. Wie belasterde mij bij mijnheer van
Gelukkig wel. Herteloo.
Met genoegen zie ik u buiten. Het had Ik heb mijnheer van Herteloo voor u
erger kunnen zijn. Ge weet nu zeker wel, gewaarschuwd, toen gij zijn dochter het hot
wat voor een mensch Lavendeau is. maaktet. Dat is waar, en ik beschouwde het
Bekent hij als mijn plicht.
Nog niet. Hij houdt het liegen lang Daaruit is onze ruzie voortgekomen,
vol... En nu zal ik hem even met u confron- hernam Lavendeau.
terren. Ruzie Ik herhsal, dat ik u steeds
Anders, de aanval op mij kunt ge ge- gemeden heb. En we kunnen kort zijn.
rust ls ten vallen... 't Gaat hier over de ontmoeting op dien
Die behoort bij de zaak Carola-Majo- Zondagavond en alleen over dat. Ge hadt
tie. We kunnen alles wel hier afdoen. Volgeen gesprek afgeluisterd tusschen mijnheer
tne naar het tweede rijtuig. van Hetteloo eu mij. 't Liep over de dolende
De rechter Het Lavendeau uitstappen, vrouw. Ik was van meening, dat we aan het
Toen zag van Waveren, dat de gevangene gerecht moesten vetme'den, hoe die vrouw
geboeid was... Hij void het s«a pijslijk altijd over een Frederik sprak en zij a wei
gezicht. kon bedoelen. Mijnheer van Herteloo gtag
Een gendarm deed de boeien los. Laven- van mij heen. GH kwaamt te voorschijn en
ieau keek van Waveren hoonend aan.ge waait als razend. i't Vervolgt.)
Ja, ik heb u Hef, Frans, fiulsterde de J', ik bemin u, betuigde ze. En ik kan
weeze. nooit vergeten, boe ge dadelijk de arme
Maar luider vervolgde ze dan familie van oom van Herteloo als gelijk be-
ik ben rchter een arme weeze... ik hardeldet.
bezit niets. Maar natuurlijk...
Stil, stil 1 Ge bezit zeer veel heerlijke Dat heeft me toen diep getroffen, ook
gaven en gij zult mij rijk maken van Mathilde.
Maar wat zullen uw oudeis zeggen We zagen Immers onmiddellijk, hoe
Kom mee en ge zult het hooren.Ik heb veel hooger gij stond dan uw nichten. Wel,
uw antwoord. Als ge me Hef hebt wordt gij wel, het was een goed besluit van Mijnheer
mijn vrouwtje. Nu niet terug krabbelen, Van Herteloo om u naar hier te halen, rn Ik
hoor. ben er hem o zoo dankbaar voorl HIJ schonk
Maar spreek gij dan eerst met uw me aldus een allerliefst vrouwtje,
ouders... En bepeinsu vooraf... Met zalig gevoel wandelden ze door het
Mij nog bepeinzen 1 Dat heb ik al zoo park, door den winter wit berijmd.
lang gedaan. En ik was reeds van plan u Maar als we verloofd zijn, kan ik hier
mijn liefde te verklaren... Maar gij schrokt niet blijven, sprak Mariette.
at. O, weet ge nog, toen we naar de muziek- Gaat ge dan bij tante terug
uitvoering te Brugge gingen O, neen
Ik was onder den indruk van Blanche's Wij zullen wel wat bedenken,
gekonkel. Ik kan een tijdje bij neef Karei te West-
Juist. Van dit misverstand spreken we Roozebeke logeeren. Die ls heel anders dan
niet meer. Even scher en we gescheiden, zijn zusters.
maar nu zijn we vereentgd. Is het goed zoo? Maar 't is me te ver van hierWest-
Ja. Roozebeke ligt tegen Yper... Och, 'k weet
Dus, ge voelt u ook gelukkig Iets veel beters en dat is spoedig te trouwen.
En teer keek Mariette van Waveren aan. Waarom zouden we wachten
Gelukkig! Zij, de weeze, vond nu ware Uw ouders moet-n over al'rs besllasen.
liftde... en 't zou gedaan zijn met haar een- Ja, ja. Maar gij hebt ook nog uw onaf
zaamheld. Ze kreeg een eigen hut». haokelijkheid, hoor. Toe, toe, we regelen
Uw oom vindt onze vereeniglog opper- die kwesties met elkaar. Straks spreek ik al
best, dat weet ik reeds, hernam van Wave- over onze v-rloving.
ren. En vader en moeder zullen u hartelijk Ze bleven nog wat ln het park en zagen
als schoondochter verwelkomen. dan twee koetsen voor het hek.
Ze waren achter een rij heesters. En H't parket, denk ik, zei de jonge man.
eensklaps omhelsde Frans zijn geliefde en Maar men heeft u toch al ondervraagd,
kuste haar. Ge weet, h«t gerecht doet alles om-
Daarnaar heb ik zoo hartelijk ver- siachtig... Ik zal eens gaan zien...
langd, bekende hij lachend. Het mag, Dan ga tkto buK..
Mariette zoende hem terug. Misschien heeft «en u ook noodig.
