HET NOTARIÉEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD Nieuwsblad voer Poperinghe en Omstreken. mm. m Zondag 30" October 1927. 25 Centiemen 24e Jaar. Nr 44. ALLERHEILIGEN Allerheiligen - Allerzielen STUDIEREIS NAAR CONGO CHRISTUS' KONINGSCHAP Groote Tombola 25.000 frank PRIJZEN Politiek Overzicht. MOOI I VOZE KEN Jubelfeest in 0. L. Vrouw Gasthuis te Poperinghe. OPROEP SladhuisnilüMi DE GESTIGMATISEERDE VAN KONNERSREIJTH. Dr Brutsaert terug uit Congo HOFBOUWGESTICHT HET BLOEMVELD «I Abonnementsprijs per Jaar In Stad 12.50 fr. In Belgie p. post 15.00 fr. Amerika 31 fr. Andere landen 23.50 fr. TARIEF DER PRIJZEN Berichten Verkoopingen Eene inlassching o fr. 90 per regel 2 en 3 Inlassch. o fr. 80 per regel Vonnissen Röuwberichten t fr. 5o per regel i frank HERHAALDE ANNONCEN prijzen op aanvraag. Alle annonce» zijn vooraf te betalen en moeten tegen den Donderdag noen ingezon den worden. Kleine berichten tegen den Vrijdag noen. Ui tg. SANSEN VANNESTE, Drukker Gasthuisstraat, i5, Poperinghe Telefoon 9. Postcheck 15.570. nriDPf) Tl! n II ra A AH m Ui JmJEmLJmI II11 JmI^w AhA Kort en grillig zijn de dagen, na 't geplas der regenvlagen zien we grijze neveldoomen Allerheiligen gaat komen Dan weer hoort men hoornen, daken, bij 't geloei der winden kraken, dat wij in ons hoekje schromen Allerheiligen gaat komen Geene bloemen meer die geuren, in het woud de vogels treuren 't reuzelgoud valt van de boomen Allerheiligen gaat komen Allerheiligen Allerzielen gaan wij thans ter kerke knielen, bidden wi j als ware vromen om de zielkens vrij te komen Eons Van he M aei e. November treedt weemoedig nader en meldt aan de naar-zon-snakkende aarde dat 't zonnerijk uit is. 't Is als wil het kwijnende leven ons wijzen op een eeuwig zijn. Allerheiligen... en ik zag de heilige stad, het nieuwe Jerusalem, gesmukt als eene bruid, die haar bruidegom wacht. O zie, het tabernakel van God is bij de menschen, en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God zelt zal bij hen hun God zijn.. Gij zult blinken inliet schitterende licht... Allerheiligen... gelukzalig het volk, wiens God de Heer is. In het licht Uvvs aanschijns zullen zij wandelen, en zij zullen zich den ganschen dag verheugen in Uw naam. Gelukzalig zij, die in Uw Huis wo nen, o Heer, zij prijzen U gestadiglijk. Allerheiligen... wij allen zijn tot deze groote heerlijkheid geroepen... wij allen bestemd te wonen in die hei lige stede. Waarom dan zoo weinig gedacht aan dat toekomstig geluk, ons geluk, 't geluk voor ons allen. Waarom zoo hunkeren naar het lokaas eener nietige wereld, als zoo'n onvergelijkelijke rijkdom u beloofd jvordt. Allerheiligen... Geef, o Christen, geel p zelf en u zal gegeven worden. Strijd pn ge zu|t gekroond worden £ij wier ipest wij vieren, waren men- sphen gelijk wij, nienschen met ziel en jjpjjaajn gelijk gij pn ik, menschen met (l|iften, hgvigp passies somwijlen De negerfamilies zitten voor hun hut|te luieren. (Vgl. tC'" m De Poperingiienaar van 3^» October Nrs 40-41-42 en 43. IX. Het leven van den inboorling. Het was in de landbouwontginning van de Selemo, waar wij drie weken verbleven en altijd met dezelfde inboorlingen in voeling kwamen, dat we het meest gelegedheid had- ,ien om een grondigen kijk te werpen op de levenswijze, de zeden en de gebruiken van de zwarte bevolking. De eerste dagen wotdt men nogal getroffen door de kenmerken die op stoffelijk gebied den zwarte van den blanke laten onderscheiden doch dit ver schil word' vager en vager in den geest en na korten tijd wijdt men zich vooral aan de psychologische ontlediing Per slot van reke ning mag men dergelijke studie samepvatten in deze enkele zinsnede De neger is in al zijn woorden en daden een groote persoon, enkel begaafd met kindervel stand In heel I zijn leven, in zijn doen en laten laat hij zich Allerheiligen... Wat hij en zij kon-1om zeggens uitsluitendI leiden doorzijn '1 J J tuigen, zonder dat het Jen, kunt ook gij... verst ind er èen rol speelt. I Van natuur uit is de neger lui hij kent den stiijdomhet leven niet en is nooit genood- Dof brommen de bronzen klokken. Laakt geweest te werken om in zijn onder houd '.e voorzien De kleme bevolking, de groote vruchtbaarheid van den bodem, de mildheid der natuur maakten dkt hij altoos emakkelijk het nqodige voedsel yoncl. Daat" te denken zij roepen ons op om hen die lijden... Zppvelen gingpn ons voor, zoovelen deronzejt... vader... moeder... echt genoot.., kind.., vriend of kennis... Getroost, gesterkt verlieten zij ons, hopend op qns Kwamen zij aan in 't Rijk dpr eeuwige vreugden Allerzielen... God is ondoorgronde lijk in Zijne raadsbesluiten. Wat luiden de klokken dof en traag Is het de noodkreet onzer dierbaren, die trilt door de nevelen Is het een bij ligt de moderne beschaving die het levep wat verfijning en gemak wil bilzetten, hem totaal vreemd. Het klimaat is er zoo zucht 'lat alle kleedil overtollig |s als woning stelt hjj zich tevreden met een armzalige hut dip in een dag of twee kan qpgetrokken worden en als voedsel zal hij niets atjders wensphendan brood vervaardigd met manioc- of majsmeel, een of ander stuk wild en visch. Qp econo misch gebied bevindt hij zich nog ju het stadium van lacht en vischvangst, niet een kleinen voel in den landbouw en dan nog enkel voor zoover zijn nooden het vergen. Waarom dan werken, als men zich zonder werken het noodige kan aanschaffen Waar- hulpgeroep tof ons, die hen zoo ge-1 om dan sparen, aangezien de natuur morgen makkelijk kunnen helpen Wat baten bloemen en kransen... Hun lijden stilt niet bij bloemen. Hun ziele vraagt gebed... Allerzielen.,, gedenkt u mijner, ge denkt u mijner, gij ten minste, mijne gen tui vrienden, want de hand dei Heeren heeft mij geraakt.,. Allerzielen... Luistert naar ale stem uwer dooden... gaat... en verlost uwe broeders HET FEEST VAN even mild zal zijn als vandaag; Ten andere het eerste uitwerksel vaji <Ie beschaving op zijn werkzamnhpid geweest dat hij den arbeid minder dan ooit nooclig acht Hij is verlost van de slavernij en de dwingelandij der stamhoofden, die hem altijd dwongen ten minste iets ie verlichten en invyendige oorlo chen napurige stajnpien hoeft hij niet iïneer te vreezen.-. Hij wordt ten beste pioge- lijk gevrij waard van den geesel der ziekten, die vroeger heem streken wegmaaiden hij weet zich beschermd door wetten die voor zijn misdrijven moderne straffen toepassen in plaats van de mishandelingen en de ver minkingen van vroeger (afkappen der lede maten der ooren. van den neus en dergelijke met één woord de zwarte geniet van de weldaden "er beschaving en de pogingen der kolonisten en maakt er zelf vaak misbruik vato Wanneer men een dorp doortrekt kan men al de negerfamilies zien zitten voor hun hut Heden Zondag, op voorschnlt van te luieren en hun tijd te verbeuzelen ineen Z.H. den Paus, wordt over geheel de <f dolce er'.n,zoet,e nietsdoen De Katholieke wereld het feest van Chris- tus koningschap plechtig gevierd. voedsel bij te halen en zelfs zijn pijp te aan- In dit feest herkennen wij dit ko- steken. Om de toekomst van zijn kinders ningschap van Jezus over ons als bekreunt byl zich metzijn zonen zullen de- c u 1 1 Tr 1 zelfde voorueelen en rechten genieten zooals Schepper, en ook als Verlosser, en terWijl zijn dochters v^or hem een nog, als gedurige instanclhouder van bron van inkomsten zullen zijn, daar de man de wereld, die zijn werk en dus zijn die ze huwt verplicht is een bruidschat te be- éigendom zijnde, onmiddellijk zou 'alen aan den vader. TT Ni 1 I Door het teit dat hij nooit zwaren arbeid vergaan moest Hij een oogenhlik zijn Wrr°chtte, heeft de neger weinig weerstands gteunende hand er van aftrekken, /.oo vermogen, spijts ziin sterk voorkomen. Zijn weten en erkennen we ditkoningschap van Jezus over ons als bestendige handhaver van ons stoffelijk en geeste lijk leven, als de Meester van ons lichaam, zoowpl als van onze ziel, als de Heerscherqver al onze vermogens: wil, verstand, gevoel. En nog weten en herkgnijer) we dit koningschap van Jezus over de algemeenheid, over el- ken mejisch afzon lerlijk en over alle menschen samen, over de groepeerin gen van burgers, in gehucht, dorp óf stad, over de massa's van personen die de onderscheiden natiën uitmaken. Kortom, over gansch de schepping, die van Hem afhankelijk is, zooals up zaak den maker en den eigenaar toe behoort. Het feest van Christus'koningschap zal heden Zondag, zal voortaan ieder jaar, met luister gevierd worden. Mo ge het dit bijzonder zijn in de katho lieke gezinnen, zoodanig dat er geen ander koningschap meer in erkend en gehuldigd worde, zoo met de daad, als met de gedachte, als het Zijne Trekking 30 Maart 1928 Loten aan 1 frank overal te verkrijgen. spieren hebben enkel een geringe ontwikke ling en zoodra bij gedurende zekeren tijd lastig werk moet verrichten, vermagert hij op zichtbare wijze. De voorschriften der ko lonie verplichten dan ook de werkgevers hun zwarte werklieden doelmatig te voeden met het gevolg dat de sterkere voeding en de oefening medebrengen dat de neger zijn krachten tot werken in sterke maat ziet toe nemen. De zwarte heeft vooral zucht naar hetgene I de zintuigen en bijzonderlijk de oogenstreelt: halsbanden of gordels in parels van allerlei kleur, armbanden in blinkend koper zullen hem meer voldoen dan een kostelijke stof in effen kleur een stuk zeep moet niet hygië nisch zijn maar wel een sterken geui hebben Om hem te doen uitschijnen zal hij een zon- nescheim, vervaardigd uit een stof met schreeuwende kleuren, veruit verkiezen bo ven den deugdelijksten regenscherm. Hij zal zich heel graag versieren met allerlei meda- lies en kruisjes en hef geld dat hij verdient zal hij uitsluitend verteren om zijn domme luxusgrillen te voldoen, buiten de zeldzame gevallen dat hjj het wjl bijeenhouden om den bruidschat te betalen voor zijn eerste oftwee- de of zooveelste vrouw, die hij na een tijdje wellicht weer te gelde zal maken Zoo k< >mt het dat in al de uitbatingen waar zwarten ge bruikt worden, gewoonlijk ook een verkoop zaal Is van artjke'cn. die bij den neger het best ingang vinden en waar dan ook het ge wonnen loon grootendeels terugkeert. Men zal zich wellicht afvragen hoe de neger die noch tijd noch maten kent, beseffen kan wat hij verkoopt. Hij rekent niet bij het gewicht, maar laat zich leiden door den uiter- ïïjken omvangen om een frank meerte beko men opzijn meel of andere waar zal hij niet ontzien vaak 25 Km. of meer af te leggen Vele der gekochte waren leveren dan ook geen of weinig winst op aan den kooper deze echter stelt zich schadeloos door het verkoopen van parels, spelden, bontgekleur de stoffen en andere voorwerpen waarop de neger verzot is en die in feite weinig waarde hebben Daar de zwarte de verdeeling van den tijd en van het jaar niet kent is het onmogelijk zijn juisten ouderdom te kennen. Een of an dere bijzondere gebeurtenis is de eenige leiddraad; deze zal u antwoorden «Ikben geboren ten tijde van den dood van zulk stamhoofd een andere in den tijd dat de zware regens vielen», en meer weet hij u niet te vertellen. Vraagt hem nooit om welk uur hij zijn werk aanving hij kan u enkel zeggen hoe hoog de zon stond op dat oogen hlik, Hetzelfde geldt voor de afstanden met allerlei gebaren zal hij u trachten aan het verstand te brengen dat, wanneer gij het eene dorp verlaat als de zon op een bepaald punt staat, gij in het andere dorp zult aanko men nis de zon een ander bepaald punt zal bereikt hebben Overigens verliezen de blan ken zeifin Congo eenigszins het begrip van tijd en afstanfl Zoo gebeurde het dat ik eens aan de gebroeders Yermeesph vraagde of we op grooten afstand van Kabinda waren, waar ik den districtcomrpissaris moet spreken. «Oh neen» was het antwoord het is hier dichtbij, we zullen er een boy heenzenden en na twaalf dagen is hij terug». Een reis van twaalf dagen Wij Belgen zetten verwonderd onze oogen open bi j het hooren van derge lijke afstanden Wat lafer vraagde ik aan den neger die ons overzette aan de Lulua of de naaste missiepost veraf was uitzijn babbelen en gebaren mopsten wij opmaken dat het aan de deur was in feite was het de kleinighèid van 85 Km. En dit is dan ook te begrijpen allen leven er op denzplfden voet en gelijk waar de neger komt voelt hij zich tehuis. Is hij het leven moede in een streek, dan neemt hjj zijn vrouwen en kindei sen het weinige wat hij beziten hij gaat zich elders vestigen. Tijdens ons verblijf op de hoeve van de Selemo trok epn groep jagers op zoek naar olifanten ze zouden eerst na drie maanden terug zijn met Michel Vermeesch, die door een loopboy moest verwittigd worden zoodra de groep een kudde ontdekt had. De cultus der voorouders is het hoofdbe standdeel van den godsdienst bij het grootste getal negers Daar hun geest weinig ontwik keld is. zijn zij daarenboven uiterst bijge- loovig. De too ver aar en de waarzegger spelen er een groote rol zij kennen de oor zaak van de kwalen die den zwarte overval len en duiden hem het gepaste geneesmiddel aan Zoo was ikeensindegelegenheidgesteld een geneeskundige raadpleging bij te wonen van een neger die leed aan bronchitis de raadpleging duurde twee dagen en ging ge paard met al Ier lei geheime gebaren, woorden en gebeden De medicijn een vuil mengsel werd op plechtige wijze bereid en opge diend als vooreen koning van het oude Rome. Onnoodig er bij te voegen dat de zieke de overtuiging had dat hij genezen was. De namen die de zwarten dragen worden niet zooals bij ons genomen in het kerkelijk kalender, maar ontleend aan allerlei voor werpen. De tafeldienaar van de gebroeders Vermeesch heeft als voornaam Americani katoenen stof), de hulpkok Itambala (zakdoek) en de stalknecht Mutombo naam van het hoofd uan een nabtirlgen stam De neger is ver van veeleischend op gebied van voedsel. Alles wat vleesch is zal hij eten met smaak, niet alleenlijk wild, maar ook hondenvleesch, slangenvleesch, tot zelf de gevleugeldemier. De toebereiding der spijzen wordt er doorgaans niet verzorgd zijn ma- niocbrood, dat zijn lijfspijs is, herleidt zich tot een soort brei in water gekookt. Het ge brek aan zorgen en de verwaarloozing van alle kleedijgeven aanleiding tot verscheidene ziekten en vooral tot bronchitis, die onver zorgd, vaak tering voor gevolg heeft bij den neger. Iedereen weet dat de slaapziekte, eigen aan Midden-Afrika, voor de congolee sche bevolking een ware ramp is geweest; men heeft deze ziekt*1 echter doelmatig be- kampt en hare noodlottige gevolgen worden van dag tot dag zeldzamer LEOPOLD FORREST. (Wordt Vervolgd). Hoe ze hun volk bedriegen. De Socialisten zijn in den derden hemel van geluk omdat zij hun volk hebben kunnep samentrommelen te Kortrijk, zoogezegd Om te betoogen voor den zesmaandendienst. Het ligt nu eenmaal in den aard der Belgen dat zij niet houden van soldaatjenspel. Fin de Socialisten heb ben dit gevoelen wonderwel „weten uit te buiten tot hun politiek voordeel. Ge moet nooit gelooven dat de zesmaandendienst vooruithelpen het doel der betooging geweest is. Verre van daar. Het ging er bij de Socialisten eens hunne organisatie, moe als zij is van de regeering der Bankiers te steunen, wat op te knap pen. Hun jong volk was hun zoo getrouw niet meer en wat geestdrift zou in hun kraam wel te pas komen. Mengelwerk v. «De Poperinghenaar» 7 cloor JAC. BALLINGS c<0» Ja,flamingante,antwoordde zijne zuster.Had die flamingante naar uwen priepraat willen luisteren, dan zoudt ge ze zoo niet noemen, hé baasken. Etienne bloosde, toen Mimi dat zegde, en ontstak eenenieuwe cigaret. Ér heerschte plotseling eenpijnlijke stilte. De student, om zich een hou ding te geven, zat in een boek te bla deren en loerde tusschen de rookwolk jes door, ter loops evennaar Rozeken, die de potretten in het album bekeek. Mimi hielp moeder in den winkel en vader Polydoor scharrelde boven op-zijn duivenkot. Toen stond Etienne op. Stillekens naderde hij tot bij het meisje en legde zijn arm rond haar hals. Maar Rozeken weerde hem af. Jaloersch? vroeg hij spottend, terwijl hij met meer nadrang haar poogde te omhelzen. Speel met open kaarten, zei ze iets of wat sniblig, wat is dat met die Clara Sa-ue iers -*>r alle iolïts, dat is 'n vriendin van ter Mimi, dat gij dat meisjen achterna loopt Etienne haalde de schouders op. Ik wil alles weten, Etienne. Welnu, Clara kwam hier veel aan huis... Zij is een eerste flamingante, Mimi ook, dat hoort ge. We hebben samen meer dan eens over die zaken getwist. En samen meer dan eens gewan deld vroeg Rozeken navorschend. Daar is toch geen kwaad bij, lachte de student. Wees maar gerust, Mimi speelde yoor engelbewaarder. Dus ge belooft ine, dat ge mij alleen gaarne ziet U alleen, dat weet ge toch wel. Wat heb ik u straks gezegd Ja, schoon klappen kunt ge ge noeg, maar 't mansvolk is geen zierken te betrouwen. Luister eens, Rozeken, als te doen is om iemand fanten wijs te ma ken, kanik hierin Brussel keus genoeg vinden. Ik meende waarlijk, dat gij een ander gedacht van mij had Hij krek met een ernstig gezicht strak voor zich uit. Ongerust zag Rozeken naar hem op. Maar hij deed of hij 't niet merkte en begon een deuntje te fluiten. Deugeniet, zei ze schalks. Hij deed oi 't hem niet aanging, Toen nam ze stillekens zijne hand en drukte die aan hare lippen. Etienne, prevelde ze zacht.. Etienne... zijt ge kwaad? fimeekend zaB ze naar hem on Dat wij nogeens allerlei liefelijk heden naar het hoofd zullen krijgen omdat zulks zwart op wit in de Socialistische bladen niet te lezen staat, daar zouden wij wel 'nen demi op durven vei wedden. De waarheid is altijd lastig 0111 hooren. Wij vinden het waarlijk spijtig dat er zooveel menschen zijn die door de bombast der Socialisten z.ich om den tuin laten leiden. De Socialisten, om het kort ie zeggen, bedriegen hun volk. Zij spreken maar van de zes maan- dendienst. Dat is eene opene deur instampen. Iedereen zou daarvoor zijn en voor mirt ook, indien zulks mogelijk was. I >e socialisten weten evenwel maar al te goed dat de diensttijd maar één element is van de Oplossing dei' militaire kwestie. Dat er van andere zaken als van vorming der kaders, van verdedigingsmidde len, van gewestelijke indeeling enz., moet rekening gehouden worden. En zij bedriegen hun volk niet daarvan niet te spreken en daarvan geen reke ning te houden. De Socialisten bedriegen nog hun volk waar het gaat om hun eigen voorstel. M. Missiaen beweert den eenen keer dat hij het wetsvoorstel der So cialisten tien maal overlezen heelt en den anderen keer, als wij zeggen hoe dat wetsvoorstel ineen zit, gebaart hij van niets te wefen. Ernstig zijn, nietwaar M. Missiaen, en zeg ten minste eens aan uwe man nen 111 uwe bladen waarin het wets voorstel bestaat dat uwe vrienden neergelegd hebben ter Kamer. Ge moet niet spreken van de b maanden Kazernediénst, maar leg eens goed uit hoe de corvée der vier jaren licha melijke voorbereiding ineen steekt. Maar neen, wij weten maar al te wel dat gij dat niet zult doen, juist omdat gij niet durft. Uw Socialistisch ont- ontwerp is immers met opzet zoo onduidélijk opgesteld en, wij herhalen het, het woordje militaire voorbe reiding is er met zorg uitgehouden, juist om des te beter uw volk te kun nen bedriegen. Zeg, M. Missiaen, als de jongelingen zich vier jaar lang moeten oefenen met stokken in plaats van met geweren, is dat daarom geen militaire voorbereiding Of doet uw Rood verweerkorps, zooals gij zeil het noemt, misschien geen politie werk omdat de mannen geen wapens dragen En maak nu uwe lezers toch niet wijs dat wij akkoord gaan met uw Socialistisch voorstel omdat wij be kennen dat de terugroepingen eene werkelijke vermindering uitmaken. Dat ware nogeens uwe volgelingen bedriegen. Wat goed is, noemen wij goed. De zes maanden, als het kan, die mogen er zijn en de terugroepïh- gen als zulks noodig is, die ook. Maar het kwaad zit bij u in die bedriegehjke voorbereiding. Die noemt gij licha melijke en wij militaire, tenware gij ons met de wet in de hand kondet overtuigen dat het zoo niet is. E11 dat, rechtzinnig gesproken, dat ter- wachten wij van M. Missiaen niet. De Socialistische bedrogenen zouden inzien hoe verkeerd de zaak ineen- steekt en dat ware te nadeele voor de politiek der Socialistische hazen. M. Missiaen vraagt wat ons voor stel is. Wij hebben mets voor te stel len. Wij maken immers geen deel van de Bankiers-Regeering zooals de Socialisten. Als de regeering met haar voorstel voor den dag komt zullen wij ons gedacht wgl weten te zeggen. En wij verhopen zelfs dat Ijet heel wat beter zal zijn dan de Socialistische bedriegerij der zps-jarendienst, Qeen Communisme Over enkele weken (14-8-27) schre ven wij dal het gevaarlijk was voor do Vlamingen van gezamenlijk op te treden met de Communisten en dat, gezien de verwoestingen welke het Communisme opricht, liet een reden is om van den kant der Vlamingen tiendubbel voorzichtig te zijn. Thans lezen wij in het blad der West-Vlaamscbe Nationalisten dat er tusschen een Communist en ei 11 Vlaanisch Nationalist niet liet minst gemeens kan bestaan. Met de Com munisten willen zij zelfs geene ge meenschappelijke - overeengekomen actie voeren. In West-Vlaandeien zul len geen.anmeslienieetings met Com munisten'gehouden worden: zij zijn en bleven onverzoenlijke vijanden en als Katholieken en als Nationalisten. Onze taal in I ransch-Vlaanderen. Wij lezen in de Mercure de Klan- dre a Ware 't niet van de prullen en koddiges, die we nog elke week ten beste krijgen in den Cri des Flan- dres te Hazebroeck, of in de Ber- gensche gazette, en zouden wij maar schaarseh meer Vlaanisch te lezen krijgen. Wij hebben nog telken jare een geestige 'Lisje-Tasje almanak, maar 'Lisje is al oud van jaren, en heeft al veel van zijn Vlaanisch ver leerd Als 't zoo voortgaat, staat er hij eenige jaren geen Vlaanisch meer in te zien.,. Intusschentijd zijn te Rijssel, aan de Katholieke Hoogeschool Vlaam- sche lessen ingericht, en is het aan- leeren van Vlaanisch ook toegelaten voor voor den liachot Dat onze studenten daarvan goed gebruik ma ken, om de tale van thuis, de tale van moeder en vader, te leeren lezen en schrijven, is natuurlijk, 't Is veel ge makkelijker dan gelijk welk and$r tale ze kennen 't al halfop voorhand. Lens dat ze 't Vlaamsen kennen is 't Engelsch en 't Duitsch maar kin dei spel. Dat is al wel en goed, maar vader en moeder, die daarvan hooren, en de broers en de zusters die naar schole niet meer en gaan, en zijn daar niet verre mee vooruit En ze zouden zij ook geerne weer Vlaanisch lezen Voor de die is de Torrewachter een heel klein hoekje van Le Mer cure de Flandre gaan vragen, en de heer Bresle, altijd gereed voor de Vlaamsche zaak, heeft hem gezeid Ik, 'k zoun heel de Mercure willen in 't Vlaamsch zetten, ware 't niet, dat ik in Fransch nog zoovele goed kan doen, met over Vlaanderen en zijn volk en over zijn tale de waar heid rond te strooien bij die menschen die 't in Vlaamsch niet zoun verstaan, Kom, maar af, ik zal LI wel een plaatse geven... Gt'ido. In deflinkopgësmukteeèizaal waar de Feestelingen 'snoens, omringd an al de Zusters, een welverdiend ker- misfeestje genoten, lazen wij het een voudig maar verheven jaarschrift jUICht Met St KranClsCUs L< Ve Drie JUbIL arissen In den loop van den dag bracht de Heer Burgemeester met een afvaar diging van den Gemeenteraad en der Commissie van Openbaren Onder stand zijne beste gelukwenschen aan de Zusters Jubilarissen en dankte hen namens de bevolking om hun verdien stelijk leven vol zelfopoffering en ban ge burgerdeugd. De Eerw. O.verste en Zusters ra gen ons de geburen te willen bedan ken om hun teelten van hulde en me deviering betoond bij het bevlagn, 11 van hun woning. Maandag werd in Onze LieveVrouw Gasthuis een plechtig en vereerend ju belfeest gevierd. Eerw. Zuster Seraphine (Juli. So phie Devoghel) sedert 60 jaren kloos terzuster; Eerw. Zuster Marie-Joseph (Juff. Leonie Debreus) en Eerw. Zus ter Marie-Marguerite (Juff. Enphrasje Lava) beiden sedert 5o jaren kloos terzuster, werden gehuldigd. Alle drie, die voor 't oogenhlik in St Michielsgesticht verblijven, kwa men 's morgens te 6 1/2 uur per auto in het Gasthuis aan. Door den Zeer Eerw. Heer Deken en Onderpastoors der parochie werden de drie Zusters plechtig ingehaald en ter kapel ge leid. Zes in 't wit gekleede meisjes stapten vooraan en droegen voor elk der jubilarissen een jubelkroon en een eerekruk. De Kapel was prachtig en smaakvol versierd met bloemen en vlaggen en kransen. Tijdens de plechtige H. Mis hield de Eerw. Heer Deken een gemoede lijke aanspraak. Hij wenschte de l vrome Zusters hartelijk geluk. Hij beschreef hun verdienstelijke loop- I baan, gansch toegewijd aan werken van bermhartigheid opvoeding en nderwijzen van weezen, hulp en bij- 1 stand aan zieken en kranken, verzor gen en verplegen van ouderlingen. Hij wenschte hen geluk omdat zi j kloek- moedig den last van het leven hebben doorstaan, hen zeiven geheel hebben opgeofferd tot hulp én steun der zwakken en der kranken en omdat zij nu het geluk hadden, na 60 en na 5o jaar kloosterleven, hunne HH. Belof ten te kunnen vernieuwen in dezelfde kapel die hun eerste Beloften aan hoorde. Daarna stelde hij hun eene kroon op het hoofd als zinnebeeld van hun lang en verdienstelijk kloosterleven en schonk hun eene eerekruk als zinne beeld van hun gezegenden ouderdom. Hij eindigde met hen, in het ander leven, de eeuwige belooning toe te wenschen. Iedereen weet hoe armzalig rti christen werklieden gesteld zijn 111 hun lokalen van het Volkshuis en plaatsen we daartegenover de Socia listische Volksgebouwen, die waarlijk prachtpaleizen zijn. Die monumenten zijn de vrucht van den onderlingen steun dien de socialisten aan hun par tij verleenen. Wij mogen niet ten achteren blijven op gebied van broederlijkheid. De ge legenheid hebben wij voor ons 0111 t- werkliedenpartij te helpen. Een tom bola is uitgeschreven tothet verfraaien van onze lokalen. Ruim 25o groote prijzen met eene waarde Van 25.000 fr. Christen werklieden, toont dat Ge uw groep liefhebt met onze werking te steunen. Plaatst zooveel loten mo gelijk en neemt zelf uw deel, elk naar zijn vermogen. Middenstanders, helpt de christen werklieden in hun pogen, steunt hun werking metin ruime mate uw deel te nemen van de loten ge zult niet alleen een werk van naasten liefde en broederlijkheid verrichten, Ge zult tevens ook de Katholieke Partij vooruithelpen. Het Bestuur. IS VERSCHENEN door WARDEN OOM. 256 Bladz. Prijs 15 fr. Met verzendingkosten 15 fr. 50. Te verkrijgen bij Sansen-Vanneste. Pop. Zooals verleden week gemeld, kwam onze katholieke volksvertegenwoordiger heer Dr Brutsaert, Zaterdag morgen met de Anvers- ville te Antwerpen aan, terug van zijne Congo reis. Het Staatsbestuur zoekt naar de beste middels om in de goede landbouwstreken onzer colonie, belgische landbouwerszonen en -gezinnen te plaatsen en hun een eerlijk en opbrengend bestaan te bezorgen Het doel der reis ondernomen door Dr Brutsaert was, benevens het onderzoek van den gezond heidstoestand in Congo, ter plaatse te gaan onderzoeken in welke voorwaarden zulks best kan geschieden. We hopen wel, eens zijne verslagen aan de bevoegde overheid gegeven, er een en ander uit kunnen mede- deelep die onze landRouwersbevolking kan tót nut strekken. Qp den vooravond van zijne aankomst in Antwerpen werd dooa het Piestpur van den Katholieken Kring, aan zijnen Eer e-Voorzits ter met de Radio.post uit Oostende een radio telegram gezonden om Pr Brutsaert bij zijne goede terugkomst uit Congoland de beste heilwensehen toe te sturen- ZICHT OP EEN DER SERREN MET PRACHTIGE WITTE CHRISANTHEMEN. Onze Stadsgenoot Abel Vai.laeys-Butin, Tuinbouwer, Koeistraat, bekwam in de Wereldlandsche Tuinbouwtentoonstellingen van Yper en Armentiers 2 Eerste prijzen en I Eereprijs, met eenparige gelukwenschen der Jury, waaronder I Zilveren Beker en I Bronzen Eeremetaal, met zijn onover trefbare Dahlias. Liefhebbers vergeet voornoemd adres niet. een hond, die een streeling verwacht van zijn meester. Dat oogenblik had Etienne ver wacht. Hij kende Rozeken genoeg, om te weten dat ze naar hem verlangde, dat haar jonge liefde alleen voor hem was. Maar hij vond er behagen in haar te doen voelen, dat hij de meerdere was de meerdere, die zich in geen geval door de grillen van een buiten meisje zou laten beheerschen. Etienne, herhaalde ze zoetrrnog, ge weet wel dat ik U geloof toe, doe nu zoo vreemd niet. Inwendig jubelde hij. Het streelde zijn hoogmoed en laatdunkendheid, zich zoo door een eenvoudig kind be mind te weten. Och ja, hij had haar in zijn macht, hij zou met haar doen wat hij wilde... nu misschien nog niet, maar later... later... Met vragende oogen keek hij haar aan. Ze hield zijne hand nog altijd omstrengeld. Hebt ge mijnnieuwportret reeds gezien vroeg hij plots, zonder over gang, op gewonen toon, precies of er niets gebeurd was. Staat het in dit album vroeg ze. Hij knikte. Ze begonnen samen te bladeren naast elkaar, hoofd tegen hoofd.Haar grillige lokken kittelden zijne slapen Etienne moest telkens uitleg geven over de portretten. Dit was een kennis van zijn va In ons eigen land hebben wij eene gestigmatiseerde. Het is Zuster Ru- molda (Mej. Maria Van Beeck van Zondereigen) in het klooster Sintjo- zefsdal te Herenthals. Op verzoek der familie en der gees telijke overheid worden er geene me- dedeelingen over gedaan. Ook Italië bezit in den Monnik van Fioggiaeen volledig gestigmatiseerde. In den laatsten tijd werd er veel ge schreven en nog meer gesproken over de gestigmatiseerde van Konners- reiuth, Thércse Neumann. Thérèse Neumann is een boeren dochter uit Konnersreuth in Beieren en werd erin i8q8 geboren, zoodat zij thans 29 jaar oud is. Tengevolge van een val tijdens een brand in 1918 werd zij ziekelijk en blind. Na vier jaar kreeg zij het ge zicht terug, doch bleef ziek tot in [025. In ig2(ikreeg zij allerhande wonden. Sinds dien tijd heeft zij visioenen over het lijden van Christus. Men weet dat stigmatisatie beteekent in prenting van de wonderteekens Onzes Heeren in handen, voeten, zijde en hoofd- Welnu Thérèse Neumann ver toont deze wonden. Op den rug der handen, evenals bo ven op de voeten zien de stigmaten er uit als echte wonden. Deze wonden zijn overtrokken met een zeer dun donkerrood vel. Langs de andere Dat groepje studenten, vrienden van hem, diemeisjes vriendinnen van Mimi. En waar is nu de bewuste Clara vroeg Rozeken. Van achter komen er nog, nog. nog, lachte hij. Ze bladerde verder. Plots legde hij zijne handen op het albumblad. Hier staatze riephij plagend uit. Rozeken poogde het boek weg te trekken, maar hij hieldhet stevig vast. Niet kwaad zijn? niet jaloersch zijn sarde hij. Neen neen riep het meisje gejaagd. Een kus daarop. Ze omhelsde hem. Toen liet hij het boek los,,, en met een zag Rozeken het portret van de bewuste Clara. Het was een fijn engelen kopje, met een paar heerlijke oogen. Een rijke haarbos viel in achtelooze krullen langs het beeldig hoofdje omlaag. Rond den slanken hals hing een fijn kettinkje en een lichte blouse gleed in sierlij ke golving langs de malsche ron ding der schouders, den mooi ge- vormden boezem. Het was het potret van een fijn, teer kindje, iets voor een fantasiekaartje. Wat'n pop, schamperde Roze ken, dat is iets om in een glazen kas ken te zetten- Ja, maar 't is een kopken, zulle Ze spreekt wel vier of vijf talen, speelt piano en viool, kan allerhande hand- zijde van handen en voeten bemerkt men dezelide wonden ter grootte van een erwt. Handen en voeten zijn niet doorboord. Aan het hoofd zijn er 8 wonden, klein en gesloten. De wonde in de zijde is 5 centimeters breed, staat open en schijnt diep. Zij verandert van plaats, nu eens links dan weer rechts. lederen Vrijdag is de gestigmati seerde in vervoering. Zij lijdt dan ge weldig veel. De wonden beginnen dan te bloeden, voornamelijk de wonde aan de zijde. Op het oogenblik dat Theresia de loornenkroon op Jezus' hoofd ziel drukken, ontspringt het bloed aan haar acht hoofdwonden. In den aan vang vloeien enkele bloeddruppels uit de oogen van Theresia, maar tegen heleinde worden het twee heken van bloed, die uit de oogen over haai wangen vloeien. De visioenen begin nen iederen Vrijdag 0111 één uur van nacht en Christus sterft juist 's mid dags om twaalf uur en 55 minuten. Dan valt de gestigmatiseerde in een diepen slaap. Des Zaterdags is zij op nieuw friscn en herinnert zich alles wat er voorgevallen is. Enkele bijzonderheden nog over Theresia Neumann. Sinds vier jaar heeft zij geen vast voedsel meer genomen. Sinds Kerst Begint ge weer Waarom zegt ge niet rechtuit uw gedachte, dat ik maar een lompe boerin ben... Driftig smeet ze het album toe. Wellicht zouden de twee verliefden weer opnieuw aan 't knibbelen zijn egaan, maar Polydoor kwam de anier in. Schuift bij, Rozeken, zei hij, ik heb honger en ik denk wel dat 'tu ook zal smaken. Een oogenblik later zat gansch het huisgezin aan tafel. Men sprak van koetjes en kalfjes,over 't feest van den volgenden Zondag, wie er zoo al zou komen op 't middagmaal, en wat er zoo al ging opgediend worden. Ge moet nu niet denken, lachte nonkel Polydoor op Rozeken, dat het hier iets wonders gaat zijn, we eten een goei brok en drinken een fijne flesch en daarna gaan we per voitu- re een toerken doen. Waareen, vader? vroeg Mimi. Naar Schepdael, en van daar op Lennicken zoooverViesenbeek terug. Etienne trok den neus op. Hij hield niet van die streek, waar zijn vader zoo hoog mee op liep. Altijd 't Payottenland in, zei hij spottend. Ik ben er gewonnen en geboren, antwoordde de vader, en de streek trekt mij nog altijd aan. Ieder zijn goesting, sprak de zoon, maar ze mochten daar toch wel wat beter straten leggen, gij zijt half dood geschokt op die hobbelige* - Als ge daar niet tegen kunt, manneken, lachte Polydoor, blijf dan maar 'thuis. Etienne had echter met zijn voeten Rozekens voetje onder de tafel vast- gekregen, en terwijl hij het meisje bezag, vroeg hij Hoeveel rijtuigen gaanerkomen? Drie. Moeder en ik en Bakels en Verzonden gaan in d' eerste. Gij en Rozeken en Mimi en Clara in de twee de. Verstrepen met ztjn zoon en Mil kens en D'Hooghe in de leste, die hebben dat zoo gevraagd. Om te kunnen kaarten lachte Mimi. Dat weet ge wel, als die bijeen zitten, moet er gekaart worden. Heeft Clara het seffens aangeno men, toen gij haar vroeg te komen vader luidde Mimi's vraag. Ze stribbelde weleenbeetje tegen maar dan stemde ze toch toe... Ha Ja nu peins ik er op. Ze heeft me iets medegegeven. Polydoor nam uit zijn jaszak een pakje en gat' het aan Mimi. Het meisje deed het open. Kaarten, zeize. Kaarten voor een Hullehroeckavond. Voor wanneer vroeg Etienne. Voor van avond Daar gaan we naartoe, hé Rozeken. Hebt ge Hulle- broeck al eens gehoord Neen, nog niet. Wel, dan gaan we, dan gaat ge meê vader Polydoorkeek evennaar zijnvrouw. dag 1926 heeft zij hoegenaamd niets meer noch geëten noch gedronken. Alleen gaat zij eiken dag ter H. Com munie. Een deeltje der H. Hostie, dat nat gemaakt is, zwelgt zij met le meeste moeite in. Het feit van het vasten werd reeds herhaaldelijk door gekende gein os- heeren van verschillend gedacht a- gezien. Het is ook hetgeen meest i geeft tot betwisting. Theresia is geen gestudeerde en toch herhaalt zij in de Arameensc be taal, de taal die Christus sprak, al de woorden welke tijdens het lijden van Jezus gesproken werden en ziet zij klaar voor zich met al de bijzondei lie den al wat met Jezus in de Passie ge beurd is. Niettegenstaande al de personen die Theresia, Neumann gehoord ol ge- zién hebben ervan overtuigd zijn nat er geen bedrog gepleegd wordt, to li heeft de Kerkelijke Overheid zich over het geval nog niet uitgesprokt 11. Zij raadt het volk zells aan niet naar Konnersreuth te gaan. De Kerk heeft geene nieuwe w< n- deren noodig om hare heiligheid te bevestigen. Laat ons dus ook geheel kalm afwachten of de Kerkelijke Over heid de gebeurtenissen van Konners reuth voor werkelijke wouderen zal verklaren. Ik heb hem eens gehoord, zei hij. Hewel, ze moeten niet zeggen, dat er geen schoone vlaamsche liede ren zijn. 'tWas simpel en effenaf schoon. En die Hullebroeck is daar bij nog een fijne klapper. Als ge hem bezig hoort over de vlaam sche zaak, dan moet ge zeggen hoe is 't mogelijk dat de vlaamsche mensehen zich zoo hebben laten de baas spelen door Walen en frans kiljons. Ja, ja, Rozeken, dat is zoo. Hij wilde nog iets zeggen, maar de winkelschel ging over. Mimi stond op om te gaan helpen. Even later kwam ze terug binnen met een ontdaan gelaat. Vader, zei ze, daar is iemand om u te spreken. Wie is 't? vroeg Polydoor, terwijl hij naar den winkel stapte. Moeder keek bezorgd op, en deed teeken aan Mimi. Maar 't meisje, dat de tranen in d'oogen had, vluchtte naar 't wasch- huis. Verrast keken Etienne en Rozeken elkander aan. Wat was er nu gebeurd? Ze zouden het dadelijk weten. Daar stapte vader terug de kamer in en bij hem wasZander de schaper... Dadelijk vermoedde Rozeken dat er iets gebeurd was... 's Morgens als ze vertrok, had ze Sander nog in 't veld gezien. Hij had haar nog gevraagd hé schoontje. ga de ne keer op wan- pen de groeten aan nonkel Polydoor en zeg da 'k ook ne keer naar de hoofdstad zal komen, als 'ter weer eens expositie is. Dat had Sander haar toegeroe) en, en nu stond Sander zeifin Brussel. Is er iets Sander, vroeg ze ge jaagd... Bah? meisken, daar is iets, ja... maar... Met moeder Hij knikte. Eenongeluk? kreethetverschi ik- te meisje. Bah een ongeluk eigenlijk niet, ze is niet wel geworden... 'n Geraaktheid... En Rozeken begon te weenen en te snikken. Ze merkte niet, dat nonkel Pol door met zijn vrouw en Mimi druk in 't waschhuis stond te praten Ja, Polydoor wist er alles van an der had aan hein de gansche waai ïeid verteld. Rozeken was nog maar een ;oed uur weg, toen hij van 't veld ug naar huis keerend nog met vrouv Van Santen, Rozekens moeder, had ge sproken. Toen had hij er niets aan gemerkt. Alleen had vrouw Van ui ten over duizeligheid geklaagd. Rond den noen, had Siemken, oen bode, haar languit op den vloer ge vonden. Het lijk was toen reeds koud. Toen Polydoor terug de kamer in kwam keek ze hem met vragende "Zo

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1927 | | pagina 1