HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD Nieuwsblad weer Poperinghe en Omstreken. ïiioole Tombola MOOI ROZEKEN Zondag 4n December 1927 25 Centiemen 24e Jaar. -- N 49. Welk eene Vrouw ik wensch Kort is de mode I De groote parapluie, waar vroeger geheelde familie kon onder schuilen, is nu vervangen door een klein chi- neesch stokje met een vodje rond. I De cabas van moeder de vrouw is .veranderd in een handzakje. I Als ge in een eethuis zijt, ge voelt pij ook al gauw dat kort van de mode is, want een verkenskottelet van vijf frank is zoo ingekort dat ge die in eenen keer in uwen mond kunt duwen. STUDIEREIS NAAR CONGO DE POPERINGHENAAR 25.000 frank PRIJZEN Politiek Overzicht. HET NIEUW MINISTERIE St Niklaas is op komst Wet op de verplichte Verzekering tegen Ouderdom. De nieuwe Posttarieven. In 't Buitenland Abonnementsprijs per Jaar In Stad 14.00 fr. In Belgie p. post 16.00 fr. Amerika en andere landen 34 fr. Frankrijk en Congo 28 fr. (Fr. g. 20 fr.) TARIEF DER PRIJZEN Berichten Eene inlassching 2 en 3 Inlassch. Vonnissen i i fr. 5o per regel HERHAALDE Vekkoopingen o fr. go per regel o fr. 80 per regel j ROUWberichten 6 frank ANNONCEN prijzen op aanvraag. Alle armoncen zijn vooraf te betalen en moeten tegen den Donderdag noen ingezon den worden. Kleine berichten tegen den Vrijdag noen. Uitg. SANSEN VANNESTE, Drukker Gasthuisstraat, l5, Poperinghe Telefoon 9. Postcneck 15.570. Ik wenscheen vrouw aan deugd gewend Maar die haar gaven niet en kent Een vrouw, een krone van den man, Die spinnen en die sparen kan... Een vrouw, die, tot het huis gewend, De gronden van den keuken kent Een vrouw, die snoeperlisten mijd, .Maar eet en drinkt ter rechter tijd Een vrouw, die nooit en lost of borgt, Maar als het dient het huis bezorgt Een vrouw, bezet in haar sieraad (leen slons in huis. geen pop op straat Een vrouw, die hare beste dracht. De deugd, en niet haar baggen acht l en vrouw, die thuis haar oogen heeft, En niet vraagt hoe een ander leeft Een vrouw, die harde zinnen buigt. En uit het bitter honig zuigt, Een vrouw, die nooit den vrede breekt, En hooger niet als deftig spreekt Een vrovw, die liever schade lijdt, Als dat ze scheldt en tegenkrijt Een vrouw, die zonder knorren'eet, En ook van pruilen niet en weet In 't. kort. een vrouw van goed beleid. Die geeft en weigert met bescheid. Wij willen daarmede niet beduiden dat de mode van korten duur is alhoewel dit wel gedeeltelijk zoo is althans voor de vrouwen - doch wij hebben het heden uitsluitelijk over de korte mode in den zin van j De rokken. Zij die vroeger rokken I droegen tot over de enkels waardoor er bijna geen straatvagers meer 1100- dig waren, zi jn begonnen deze zoo in i te korten, dat het ten huidige dage [niet moeilijk meer is te zien, welke [vrouwen k.dveikniekens of poortjes- beenen hebben. 1 De mouwen van de kleedjes wer- I den jaar op jaar, zoodanig aan de verkorttngskuur ondenvorpefi, dat men een bril moet opzetten om er nog [te zien. Het kleed van de modernei [vrouw bestaat nog slechts uit tweei tleelen t en vóór en een achterzijde) [—in zoover men de voorzijde nogj als dusdanig mag aanzien. I Het haar, waar men eens zooveel belang in stelde, heeft 't zelfde lot ondergaan, 't Was vroeger 'n grooten toupé of een groote dot, en als de natuur hun daar niet rijpelijk bedeeld had, draaide men er nog een peer- densteert bij rond. Nu worden al die schoone vlechten afgeknipt, en tot zelfs de bejaarde vrouwen, die deze korte haren mode eerst zoo een onze delijke en onteerende dracht vonden, moeten nu hun haar a Ia polka, a la mistinguette of a la gargonne heb ben. Dit verkortingsproces heeft echter een goeden kanthet verge makkelijkt in groote mate de jacht op .ongedierte. De moustache van de mannen heeft er ook moeten aan gelooven. En de spreuk i 'k Moet een snor hebben, 0111 gezag te kunnen ontwikkelen is van geen tel meer. Men vindt het veel chikker er als een blauwbek uit te zien, en ten hoogste ziet men nog in plaats van een flink gedraaide snor, de korte vlokjes, de dracht van iCharly Chaplin. De hoed heeft ook erg van zijn plui- [men gelaten. Vroeger moesten de (vrouwen hoeden hebben zoo groot i als een ronde tafel, en niet zelden kon linen er 'nen geheelen beestenhof op fcien. 't Waren als parapluie's en hij, Idie met zoo n meisje verkeerd heelt, Ikan er van mee spreken. Bij elke om- j helzing had u een vervaarlijke speld, [die u tot de werkelijkheid terug riep, of werd ge met den boord van den hoedeen blauwe oog gestompt. Nu znn het al kleine hoedjes en ge hebt niet de minste moeite om uw liefste te omhelzen. I Dit alles is nog het aanstippen niet hvaard, indien zich ook dat verkor- jtinsproces niet ontwikkelde op de liefac der vrouw, die heden zoodanig kort schijnt, dat zij vandaag vergeten iheeft wat zij gisteren daarover zegde, j Ook de dokters passen zich de snieuwe mode aan, en zijn tot het be sluit gekomen dat het beter is de korte dan de lange pijn toe te passen, j Zelfs in het maatschappelijk leven Is kort-zijn volop mode geworden. tSpreek de arbeiders nu nog eens over lange werkuren Ge zult wat te hoo- ren krijgen. Zij zijn kort van stof, want leggen er gauw het bijltje bij neer. I Zelfs het leven van de ministers is Icort, want alle maanden ziet men in ptlle landen ministeries naar den kel der gaan. I En nu spreekt men nog van de korte broek die voor de mans op komst is. BELGISCH STOOM SCHIP AAN DE KAAI. i6dt (Vlg. De Poperinghenaar» van 2dc", pdet'y \dc» 23ste" en 3oste" October6den i3de20s*"' en November Nrs 40-41-42-43 44-45-46 47 en XIII. -- Besluit. - LEEST VERSPREIDT De beste en zekerste manier om het blad regelmatig te ontvangen, is zijn naam aangeven en het bedrag storten in de post of aanzijn briefdrager. De personen die nu reeds geabonneerd zijn, zullen in de eerste dagen een KWIJT- SCHRIFT aangeboden worden. Daar de briefdrager dit kwijtschrift MAAR EEN ENKELEN KEER aanbiedt, gelieve men zijn huisgenooten te verwittigen en het geld •gereed te leggen. Trekking 30 Maart 1928 Loten aan t frank overal te verkrijgen. De Elisabethville het schip dat ons naar Antwerpen zou terugvoeren, maakte zich bereid tot het vertrek onder het weerklinken van het geken de volksliedje Viva Boma dat het militair congoleesch muziek speelde. Instinctmatig valt de reiziger dan in een mijmering en gaat hij aan het denken en herdenken over alles wat hij te zien kreeg in dat land dat hij op het punt staat te verlaten En on willekeurig komen in hem allerhande beschouwingen op. We moeten hier vooreerst eerherstel doen ten bate van diegenen die den moed hebben gehad te vertrekken op het eerste uur om werkelijk pionierswerk te verlich ten Ten onrechte werden zij door de algemeenheid hunner landgenooten om zeggens betiteld als heethoofden, als overwonnenen van het leven, als menschen die niet wisten van welk hout pijlen gemaakt. Het zijn juist diegenen die ons in staat hebben ge steld de onschatbare rijkdommen van Congo uit te baten na ze eerst voor ons ontdekt te hebben. Hoeveel offers hebben zij niet gebracht, hoeveel ge varen hebben zij niet getrotseerd, die nkelen, die den moed hadden die ngekende streek in alle richtingen te doorkruisen, te onderzoeken en er te blijven om er de moderne beschaving n te voeren? We mogen dan ook ren eigen mea culpa slaan en op den borst kloppen, wanneer we overwe- ;en dat we hier elkaar verdringen linnen onze eigen grenzen, terwijl in Congo op de 19000 blanken er enkel 11000 Belgen zijn, waaronder een aan zienlijk getal beambten en magistra ten. Is het niet betreurigswaai dig om vaststellen dat, alhoewel het klimaat er gezond is in de meeste gedeelten, zooveel bekwame jongelingen in Bel gie den dood van hun vader moeten afwachten om een plaats te hebben, of zich willen opsluiten in een beroep dat hen vaak enkel een twijfelachtige toekomst verzekert En wat dan ge zegd van de zonen onzer landbouwers die meestal hopeloos het vrijkomen van een hofstede verbeiden Dan is de koop- of huurprijs soms nog zoo hoog dat de resultaten voor de toe komst alles behalve zeker zijn. Daar tegenover staat het breede, vrije, leerrijke, mannelijke, prachtige leven in Congo. Nergens kan een werkzaam en moedig mensch zijn pogen met meer zekerheid bekroond zien dan in onze kolonie. Wat geluk voor hem die alles wat rond hem staat zijn eigendom en zijn werk mag noe men Bij ons heerscht een mededin ging op leven of dood in al de takken van de menschelijke bedrijvigheid, terwijl de breedst mogelijke toekomst openligt voor eenieder in dat onmete lijke en rijke koloniaal gebied, dat in uitgestrektheid zoo groot is als heel West-en Midden-Europa samen. Dal diegenen die hun gemis aan moed verklaren willen door te wijzen op de vele gevaren zooals koorts, ongezond klimaat of wilde dieren eens uitpak- n met de namen van onvoorzichtige kolonialen die aan die kwalen bezwe ken. Namen zullen zij niet kunnen aangeven, want de slachtoffers be staan in feite maar in hun ongezonde inbeelding. Dat in Congo sterfgeval len zich voordoen zooals overal is on betwistbaar, maar dat de dood daar de blanken wegmaait is ver van waar en iedereen die inatig leeft kan het in Congo zooveel jaren uithouden als in Europa Het bewijs is dat menig koloniaal uit onze streek er sinds vele jaren verblijft en altijd voort een bloeiende gezondheid bezit. Wanneer die menschen dan eens terugkeeren naar de streek voelen zij onmiddellijk den drang naar het vrije en rijke con goleesch leven en de meesten vertrek ken weer in plaats van hier een mager bestaan te leiden. Mengelwerk v. «De Poperinghenaar» 12 door JAC. BALLINGS 1 Op het geroep van het meisje kwam de moedtr naar boven geloopen en begon ook op de deur hameren. Geen antwoord. Een angstig voorgevoel maakte zich van de vrouwen meester. Ze trachtten de deur te .openen, maar ze was gesloten. In der haast werd er een slotmaker uit de buurt ontboden en als de vakman eindelijk het slot had losge kregen en de deur openkeerde, bleek het clat er in de kamer geen Etienne meer te zien .was. Op de tafel lag echter een briefje met deze woorden adieu ik trek de wereld in. 1 Moeder en zuster begonnen luid te kermen Spoedig, loop, snikte madame Clothilde j en telefoneer naar vader... Mimi stormde de trappen af, recht naar de «Tw«e Sleutels eene nerberg inde straat I waar ze een telefoon hadden Even later was Polydoor van het geval op de hoogte en het duurde niet lang of hij was in zijn huis terug Zijn vrouw zat nog te schreien toen hij het keukentje achter den winkel binnentrad. 't Wordt schoon met dien jongen, brom- de hij, we zullen daar nog vieze toeren van [.beleven. Och, ge zijt gisteren toch te ruw geweest, huilde de moeder. C'est 9a, moesten wij misschien hier •gansch den boel laten stuk slaan, vroeg Po lydoor nu geraakt Ik had hem reeds veel vroeger bij ae lurven moeten pakken. En was 't mijn eigen zoon geweest, ik zou er een ander manneken van gemaakt hebben- Zeg dat 'tmijn schuld is, kermde mada- -me Clothilde. Dien morgen was er tus'flien Polydoor en Tegenover die toekomst; die daar weggelegd ligt in Belgisch Congo, dat uitgestrekt genoeg is 0111 de be drijvigheid van de heele belgische bevolking op te slorpen, mogen we niet nalaten andermaal een welver diende dankbare hulde te brengen aan onzen grooten koning Leopold J alsook aan al diegenen die hem begre pen en ter zijde stonden, 0111 van Congo te maken wat het geworden is een onuitputbare bron van rijkdom men voor het moederland en het land der toekomst voor onze landgenooten. Degenen die den moed hebben om daar hun toekomst te bouwen en den invloed van het moederland in Congo hoog te houden, moeten we yeeleer gelukwenschen en aanmoedigen dan ze van hun plan zoeken af te leiden. De weifelaars van allerlei soort wijzen wij op de belangrijke plaatsen die in Congo bekleed zijn door Grieken, Italianen, Engelsclien, Portugeezen en andere vreemdelingen in plaats van door Belgen. D.e vreemdelingen hebben besef dat daar een glanzende toekomst maar voor het grijpen lag en ze hebben hun moedig pogen beloond gezien door rijke vruchten. Hun hui dige welstand, hun uitgestrekte bezit tingen hebben zij enkel te wijten aan hun initiatief en aan den innerlijken rijkdom van dat nieuwe land, dat onze prachtige en onvergehlelijke kolonie is SLOT. NASCHRIFT. Ten einde mo gelijke geruchten uie verkeerd inge lichte of zelfs met slechte inzichten bezielde personen zouden kunnen rondstrooien, houd ik er aan hier te laten opmerken dat het verhaal mijner studiereis in de kolommen van De Poperinghenaar verschenen is op de uitdrukkelijke aanvraag van dit blad en met het enkel en uitsluitelijk doel de bijzondere aandacht van de zonen onzer landbouwers te vestigen op de schitterende toekomst, die volgens mijn beste en innige overtuiging, op hen in Congo te wachten staat. Het is volkomen waar dat een naamlooze vennootschap, die voor bijzonderste oogmerk zal hebben het vestigen van landbouwers in Congo te vergemakkelijken, binnen zeer kor ten tijd gesticht wordt met een kapi taal van tienmillioen frank. Nochtans, opdat de openbare meening de echt heid van het gedane verhaal niet zou in twijfel trekken en om te voorkomen dat men,'t zij vrij willig,'t zij onvrijwil lig, de uiteenzettingen die ik hier deed ten bate van den landbouw in Congo, ten onrechte zou betitelen als een propaganda voor het plaatsen der titels die hoogerbedoelde maatschap pij of gelijk welke andere koloniale maatschappij zouden mogen uitgeven, houd ik er aan van nu af reeds te zeg gen, dat, voor wat betreft de maat schappij met wier stichting ik mij op houd, er niet de minste oproep tot het kapitaal derstreek zal gedaan worden op het oogenblik der definitieve stichting. Om alle gebeurlijk misverstand diesaangaande uit den weg te ruimen zal ik er zelfs bijvoegen dat reeds voor mijn vertrek naar Congo, meer dan voldoende kapitaal ter mijner be schikking stond en dat ik de zekerheid had dat kolonialen, wier faam niet meer dient gemaakt te worden, mij met hun technische kennissen zouden ter zijde staan, onder meer Heer M aurice Vermeersch,gewezen landbouw-inspecteur in Katanga (21 jaar verblijf in Congo), Heer Michel Vermeersch, koloniaal- landbouwkundige (18 j. verblijl), Heer Urbain Blommaert, land- bouwbestuurder(i5 jaar verblijl), Heer Dr Dryepondt, veteraan dei- kolonie (sedert 1889Ï, Kommnndant Jammis, bevelheb ber van koloniale troepen (20 jaar verblijf.) Kapitein Boone, gewezen hoofd van den landbouw in Congo, en tal van anderen. Het doet me genoegen te mogen melden dat verscheidene kolonisten binnenkort afreizen, waaronder zich bevindt Heer Henri De Baenst, zoon van Heer Ed De Baenst, den welge- Ikenden landbouwer van Stavele. Met (evenveel genoegen mag ik vaststellen dat we talrijke aanvragen bekomen van jonge landbouwers, wier wensch is hun koloniale opleiding te doen bij de gebroeders Vermeesch, die in de koloniale wereld een buitengemeen goede faam genieten, die hun geboor testad tot eer strekt. LEOPOLD FORREST. Katholieke Eendracht. Wij hebben reeds te veel gezegd en geschreven over Katholieke Een dracht om ons niet te verheugen om Hetgeen gebeurd is in de Katholieke partij, bij de samenstellling van iiel nieuwe ministerie. De prachtige campagne van den heer Renkin draagt haar vruchten. Men is bezig met de eendracht in de Katholieke partij te herstellen. Nu dat de Katnolieke Democraten deel uitmaken van de meerderheid die het ministerie ondersteunt, zal het wel moeilijk zijn hun het recht te betwisten op het politiek leven, dat niet mogelijk is zonder dat men over de vrijheid beschikt eigen kandidaten aan te duiden, die hen moeten verte genwoordigen in de beraadslagende lichamen. Dit gedaan zijnde, moet een dei- meest erge oorzaken van verdeeld heid verdwijnen. Van hunnen kant, de christene ar beiders hebben het bewijs geleverd van een politieke opvoeding, die hun toelaat de spotternij van de socialis tische pers te laten links liggen, even als de verwijten, die men heil van den katholieken conservatieven kant al te dikwijls heeft toegestuurd met een gestrengheid die veel te groot as. Na een bespreking, die verschillen de uren heeft geduurd, hebben de af gevaardigden der Christene Werklie den eenparig aan hunne vrienden, die daartoe zouden geroepen worden, de toelating gegeven in het ministerie te treden. Daardoor hebben de christene ar beiders getoond dat zij het belang van het land hoog stellen, dat zij de eendracht in de Katholieke partij wilden dienen en dat zij het plan der Socialisten wilden doen mislukken. Bij de Socialisten. De socialistische bladen voelen het politiek opzet hunner partijleiders mislukt. Zij hadden zoo vast gehoopt op ontbinding en verwarring in de katho lieke rangen, en 111 't verloop van één dag zien ze al hun berekeningen radi- kaal misiukt. De toon hunner bladen geelt zulks te kennen. Ze staan nog te kijken gelijk een hond die heelemaai verdoofd uit het koud water komt gekropen en met goed weet langs welken kant hij moet wegvluchten. Nu gaan zij ten strijde, zeggen zij. Zou het zijn voor de zesmaand ver vat in het ontwerp der socialisten, met soldaterij van in de school, met vier heroproepingen en daarbij nog jaarhjksche verplichtende schietoefe ningen De socialisten moeten daarover op heldering geven. En zoolang zi] den moed met bezitten van hun eigen volk over het geheel van hun ontwerp m te lichten, hebben wij het recht ze als moed willige belofteverlooehenaars bij de openbare meening aan te kla gen. Ol gaan ze nu eindelijk hun kiesbe- loften-programma van 1925 eens weer bekijken, nu dat ze buiten de regee ring staan Zullen ze nu een wetsontwerp op de sociale verzekering aanbieden, zullen ze nu voorstellen doen 0111 elk jaar honderdduizend woningen te bouwen, zullen ze nu middelen kennen om het duur leven te keer te gaan, zullen ze nu eischen dat de afdankin gen aan de spoorwegen een einde moeten nemen, zullen ze nu weten "J1D.>!--ttW - rm rUïi|e' ■*"are{i^s de eets,e keer sedert ze getrouwd Maar de gewone goedhartigheid van den echtgenoot behaalde weer seffens de boven hand. Hij voelde nu een innig medelijden met zijn vrouw. 't Was toch haar bloedeigen kind. en al gedraagt een zoon zich nog zoo slecht, de moederliefde weet toch immer het een of 't ander te zijnen voordeele te pleiten En waar zou die rekel nu naar toe zijn, f meent ge, vroeg Polydoor even later op be- daar deren toon. I Voor alle antwoord wees Clothilde naar het papier dat daar op de tafel lag. Adieu, ik trek de wereld in, las de vader. Even bleef hij op die woorden staren dan knikte hij lichtjes als wou hij zeggen ik be-1 grijp alles... Vragend zaten moeder en dochter hem aan I te staren. Wel, lachte hij spottend, ge moet niet ver gaan om hem te zoeken. Die zit op j 't oogenblik bij Rozeken in Sparrebeke Zoudt ge dat denken vroeg zijn vrouw i met een zucht van verlichting. Denken, daar ben ik zekér van Dan ga ik er seffens naar toe, zei mada me Clothilde- Maar Polydoor schudde het hoofd. Olie op 't vuur... als hij in Sparrebeke bij Rozeken thuis is, zullen ze hem daar wel doen opkramen. Ik ben van ginder en ken de fewoonten. Daarom blijf maar stlllekens ier. Alhoewel met tegenzin zag de moeder voorloopig van de reis af. Dien zelfden namiddag bracht de vader de tijding dat Etienne inderdaad in Sparrebeke gezien was. Zoo toch Wist de brouwer, aan wien Polydoor getelefoneerd had, te ver tellen TWEEDE DEEL. Rozeken was aan 't werk, toen Etienne langs de achterdeur kwam binnen gestapt. Etienne, riep ze uit, en ze vloog hem aan den hals. Zr meende dat hij gekomen v.-ns om over J .•w.rmlnirvan het huis te spreken, toen -• h'd - berouw gevoeld over haar bitsig en onvrien delijk optreden Nu hadden ze misschien Etienne gezonden om de zaak te bespreken en daardoor meteen het bewijs gegeven, dal ze nieltegen hunne verkeeringgekantwaren. Vader was zeker slecht gemutst toen hij gisteren thuis kwam, vroeg ze 'k Zeg geen vader meer tegen dien man, antwoordde Etienne Verrast keek het meisje op. Nu eerst zag ze hoe bleek haar minnaar was en hoe de blauwe kringen rond zijn oogen de uitdrukking van vermoeidheid nog meer deed uitkomen. Is er iets gebeurd, Etienne Ze had haar arm rond zijn hals gelegd en keek hem onrustig aan. 'k Ben er van door getrokken, zei hij bruusk. Ze schrok. Er van door getrokken Wat is er ge beurd, Etienne foe vertel, vertel... En hij vertelde natuurlijk op zijn manier, de ruzie die er geweest was, en hoe hij 's nachts in stilte het huis had verlaten. Wat gaat ge nu doen, vroeg Rozeken Ook een plaats zoeken. In Brussel Natuurlijk, of wel ergens anders, 't Is eender waar. Neen, dat is niet eender, meende het meisje. Als ik in Brussel ben, moet gij daar ook zijn En als ik naar Parijs trek, trekt gij meê, antwoordde Etienne. Naar Parijs, schaterde Rozeken, naar Parijs Wat zouden wij daar gaan uitrich ten Neen Etienne, laat ons stiilekens in Brussel blijven, en zoorap mogelijk trouwen, want anders zullen ze bij u thuis het onmo gelijke doen om u van mij te verwijderen. Dat nooit, sprak de jonge man Zeg dat nog eens, fleemde Rozeken, die streelend als een kat tegen hem aanleunde en haar lippen qp zijn wezen drukte. Dat nooit, herhaalde Etienne Vaster sloeg ze haar armen om zijn hals en prevelde mijn lieve, lieve jongen. Dien gansclien dag bleef Etienne bij Ro zeken in huis, en als de avond viel, werd er <lat het pensioentje van de oude men schen .verre beneden het gestegen le vensduurtecijfer is gebleven 't Zal wel plezierig zijn de Socia listen gade te slaan Dij al de karpcl- sprongen die zij zullen maken in hun nen strijd voor wat ze hadden kunnen doen, maar feitelijk niet gedaan heb ben. Eeilige cijfers. De meerderheid, waarop de tweede Regeering Jaspar steunt, bestaat uit 78 Katholn ken en 23 Liberalen. Santen 101. De oppositie bestaat uit 78 Socia listen, 6 Vlaamsche Nationalisten en 2 Communisten. Samen 86. Er is dus eene meerderheid van i5 stemmen. Onder de 10 Ministers zijn er 4 Li beraltn, 2 uit het oud ministerie (MM Hymans en Vauthier) en 2 nieuwe Ministers (M.M. Lippens en Janson) Onder de 6 Katholieke Ministers zijn er 4 behoudsgezinde Katholieken die tot de vorige regeering behoorden (M.M. Jaspar, Houtart, de BrocqUe- ville en Baels). De 2 vertegenwoordi gers der Christene Werklieden zijn M.M. Heyman en Prof. Carnoy. Onder de 10 Ministers zijn er 5 Se nators en 5 Volksvertegenwoordigers. In de nieuwe Regeering zijn er 3 Henri's (Jaspar, Baels en Heyman), 3 Maurice's (Houtart, Vauthier en Lip pens), 2 Paul's (Hymans en Janson), 1 Karei (de Broqueville) en t Albert (Carnoy). De eerste Regenring Jaspar hield het 18 maanden uit. Het valt moeilijk te voorspellen hoeveel maanden (of jaren) het de tweede zal uithouden. Het Militair Vraagstuk. Voordat de bespreking in de Re- geering en in de Kamer aanvangt over het legervraagstuk, heeft deheer Devèze zich gehaast een paar wets- oorstellen in te dienen die vroeger deel uitmaakten van zijn fameuse statuut, dat door de Kamer nooit aan vaard werd. De heer Devèze bedoelt een regeling van het preregimentair opleidingstelsel. Die prerigementaire opleiding, welke evenwel geheeten wordt, de lichamelijke opvoeding, zou aanvangen van af het zesde jaar en duren voor de meisjes tot 18 en voor de jongens totdat zij in het leger worden ingeli jfd. Het tweede voorstel van den heer Devèze bedoelt, alle jaren een respec- abel openbare bedieningen in de Staats-, Gemeente- en Provinciead- ministraties ter beschikking te stellen van de vrijwilligers, die ten minste 5 jaar soldatendienst hebben gedaan. Dit lijkt veel op een militariseeren van het onderwijs en ook van de admini stratie. De heer Deièze zou beter ge daan hebben de studie in de commis- missie af te wachten, in plaats van te n achten hier alles in de war te sturen. Broksgewijze oplossingen, moeten vermeden worden. De nieuwe Katholieke Ministers. Professor Carnoy is leeraar in de Oostersche talen aan de Hoogeschool van Leuven. Hij is tevens Senator oor het arrondissement Brussel. Hij is een zeer hoogstaand weten schappelijk man Als schrijver van h t boek Naar de Ware Democratie heeft hij getoond een klaar inzicht te hebben in de democratische omvor ming van de maatschappij. Alhoewel Waal van geboorte is hij een overtuigd voorstaander van het Vlaamsche recht. Dat hij goed Vlaamsch spreekt hebben wij kunnen hooren, wanneer hij over een paar jaar opgetreden is als voordrachtgever in het Davidsfonds te Poperinghe. M. Hendrik Heyman is gewezen On- ferwijzer, thans Voorzitter van het Algemeen Christen Werkersverbond. Sinds 1919 is hij Kamerlid voor het arrondissement Sint-Niklaas en Kwestor in de Kamer. Hij is een der grootste sociale wer kers uit onzen tijd. Wij achten het ons ten plicht hier openlijk den heer Heyman te danken om zijn juisten kijk op de politieke toestanden van ons land emniethet minst van de Mi litaire Kwestie, waarvan wij in ons Politiek Overzicht soms gebruik ge maakt hebben. Bij de overdracht van de ministe- rieele diensten zegde de gewezen Minister, de Socialist Wauters ben gelukkig dat gij het zijt, aan wien ik het beheer van dit departement van Nijverheid en Arbeid mag overdra gen. Ik weet, uw verleden kennende, lac ik het toevertrouw aan een waar demokraat, die er zich steeds heeft op toegelegd de sociale kwesties op zijn beste op te lossen. En M. Wauters voegde er bij «Ik wensch dat gij hier langen tijd moget blijven. En, wel verstaan, het is hier de politieker die spreekt Dit belet echter niet dat M. Hey man de Minister is die scherpst zal an geen vertrekken gesproken... Maar Rozeken was ongerust. Heeft u iemand hier binnen zien ko men, dezen morgen had ze meermalen ge- vraagd. En herhaalde malen was ze naar buiten gegaan om te gaan zien of er geen luistervinken rond de woning dwaalden Maar de straat lag leeg en verlaten en er was niets te hooren dan 't geruisch van de wind, hoog in de boomen. Het meisje had de slagvensters toegedaan en de deur gegrendeld. De duisternis omhul de het gansche landschap en uit de donkere wolken viel er een kille regen. Het stootje brandde lustig en in huis was het deugdelijk en goed Maar Rozeken kon geen oogenblik rustig blijven zitten. Gejaagd liep ze over en weer, als vreesde ze dat er haar een onheil boven 't hoofd hing. Och ja, ze besefte 't maar al te wel. dat het niet paste, zoo 's avonds en 's nachts alleen met naar geliefde in huis te zijn. Onwillekeurig vielen haar oogen op het portret van moeder, dat daar aan de muur hing en 't scheen wel dat die beeltenis ver wijtend op haar neer zag. Wat is er toch vorschte Etienne uit. Zij legde den wijsvinger op haar lippen en fluisterde zwijg, 't is precies of ik iets hoor Moesten zij 't weten dat ge nog hier zijt, ge zoudt een spel gaan zien. Ze had nog maar nauwelijks die woorden gesproken of daar werd heftig op de slag vensters geklopt en terzelvertijd dreunde een helsch lawaai van uitdagend ketelmuzi ek Bleek als een wassen beeld was Rozeken naar Etienne gesprongen, ze nam hem bij den arm en trok hem naar het achterhuis. Loop, zei ze, loop. Toe Etienne, vlucht want ze weten dat ge hier zijt. En waar zal ik naar toe loopen? vroeg de student, terwijl er eene diepe rimpeling over zijn voorhoofd gleed.'t Is helledonker buiten En daarbij, als ik weg ben, hoe zul len ze dat weten. Zult gij hen misschien gaan zeggen komt binnen en zoekt het huis af, hier is niemand. Oh ik ben zoo bang, zoo ongerust, kermde Rozeken, die met wist wat ant woorden, aangevallen worden en op wren nu reeds de meest giftigste pijlen uit de socialistische en vijandelijke rangen geschoten worden. Wij wenschen Prof. Carnoy en M. Heyman .1 Ministers goed heil De Pc«eeringsverklaring. Dinsdag werd i 1 Kamer en Sen 1 at de verklaring afgelezen, waarbij de nieuwe Regeering uiteenzet wat zij zooal hoopt te kunnen verrichten. De Regccririg Werd gevormd cm een dubbele nationale taakte vervul len de voltooiing van het financieel en economisch herstel van het land en de oplossing van het vraagstuk der legerhervorming. Wat nze betrekkingen met he; bui tenland aangaat, de Regeering zal het wejk van intern itionale samenwer king en van pacificatie, ondernomen door de vorige regeeringen, voortzet ten onder de bescherming van den Volkenbond en in den geest der ver dragen van Locarno. De financieele herstelling van ons land is nog niet ten einde. Het zal de taak der Regeering zijn dit tot een goed einde te brengen en het pro gramma voort te zetten dat in 1926 opgemaakt werd. Het verminderen der fiscale lasten moet de bekroning zijn der politiek van gezondmaking, die nog geduren de een korten tijd moet voortgezet worden. Wat het militair vraagstuk betreft, de Regeering zal binnen kort de wetsontwerpen indienen betreffende de lagere klassen, het statuut van de reserveofficieren en het verdedigings stelsel van onze grenzen. Eene com missie zal de legerhervorming en vooral den duur van den diensttijd onderzoeken en dan zal de Regeering de ontwerpen neerleggen om de ver anderingen en de dienstverminderin gen die mogelijk zijn, in zoover het met 's lands veiligheid overeenkomt, te laten stemmen. Het programma van openbare wer ken door de vorige regeering opge maakt, zal voortgezet worden. De landbouw zal het voorwerp eener bijzondere bezorgdheid uitma ken. Ook voor de zeevisscherij zullen maatregelen getroffen worden. Verders zal de nieuwe regeering de sociale en koloniale politiek der vorige regee- ring voortzetten. l)e lezing derRegeeringsverklaring, in de Kamer door Minister Jaspar ge houden, werd verscheidene malen onderbroken door de goedkeuring van Katholieken en Liberalen en op het einde door de Socialisten begroet met den uitroep Leve de 6 maan den diensttijd In den Senaat las Minister Hymans dezelfde verklaring, die toegejuigd werd door Katholieken en Liberalen maar zonder de minste onderbreking door de Socialistische Senatoren aan hoord is geworden. In de Kamer is de bespreking der v erklaring begonnen. Alles laat voor zien dat die bespreking zal besluiten met een stemming van vertrouwen van Katholieken en Liberalen tegen de andere partijen. Het Vlaamsch Kruis. Het Vlaamsch Kruis stelt zich hoofdzakelijk ten doel de volksge zondheid in den breedsten zin van het woord, te bevorderen. Het wil een actie voeren, die niets dan het welzijn v.an ons volk beoogt en die juist daarom ook Vlaamsch zal zijn in de opvatting en de uitwerking van haar programma. Ook omdat het niets an ders beoogt dan het welzijn van het GANSCHE volk, zal de wer king geen enkel partijbelang dienen en volledig buiten de politiek gevoerd worden. Oneindig veel kan en moet er nog gedaan worden in het belang der volksgezondheid. Het Vlaamsche Kruis wil door het gesproken en ge schreven woord de begrippen der ge zondheidsleer en der ziekenverpleging in de ruimste mate tusschen het volk verspreiden Dit zal gedaan worden door het houden van voordrachten metlichtbeelden ot cinemavoorstellin gen, het inrichten van leergangen, door het verspreiden van vlugschrif ten, afbeeldingen, enz. en vooral door het uitgeven van eer. tijdschrijft. -*•. Vlamingen van alle richtingen gii kunt door uwe medewerking een daad stellen die van het hoogste belang is voor het algemeen welzijn van ons volk. Gij zult er ook uw eigen belang mede dienen en de genegenheid en dienstvaardigheid doen opleven, die al de menschen van onzen stam dich ter bij elkaar brengen zal, in een geest van innige solidariteit. Wij doen een beroep op elk van U, om lid te worden van het Vlaamsche Kruis en de werking geldelijk te steunen in de mate van uw vermogen. De bijdrage der steunende leden is V an links naai rechtsOnder: MM. Vauthier, 1 b., Hymans, lib., Jaspar, kath., Houtart, kath., Janson, lib. Boven MM. Baels, kath., De Bro- cqueville, kath., Lippens, lib., Carnoy, kath., Heyman, kath. gesteld op 20 fr. (jkfijs van het tijd schrift daarin begrepen) die der wei- kende leiLn op 10 fr indien ze een abonnement nemen op het tijdschrift; 3 fr. voor de andere werkende leden Zondag laatst werd te Poperinghi een afcleeling gesticht van het Vlaamsch Kruis. Guido. NUTTIGE GESCHENKEN voor St NIKLAAS KERSTDAG - NIEUWJAAR. Stereoscope met zichten, Vulpennen, werk-druk-schilder- enpasserdoozen, Albums voor timbers en postkaarten, Groote keus van Spreuken in Koper en Hout, Muziek- Brief- en Boeken tesschen, Leesboeken, Schilderboe ken, enz. Te verkrijgen ter drukkerij van Z). Poperinghenaar Sint Niklaas heeft zijne rijkdommen reeds uitgestald. Wat er nu aan speel goed voor de groote winkelvensters ligt, is, volgens velen, nog nooit te zien geweest. En Sint Niklaas heeft speelgoed voor alle goestingen. Hij is zelfs zoo vriendelijk er de hemelprij- zen te laten opstaan. Als wij alles zoo eens op ons dood gemakje beschouwen, dan komen wij tot het besluit dat Sint Niklaas, door de jaren heen, veel vrijgeviger geworden is. Vroeger moesten wij ons met veel, veel minder tevreden stellen... en wij vaarden er niet slech ter bij. Toen scheen die goede Sint Ni klaas veel practischer aangelegd dan nu. Toen kregen wij bij een kleinig heid speelgoed en een pakje lekker nijen ook eenige voorwerpen van on middellijk huiselijk nuteen klee- dingstuk of een stuk schoolgerief. Nu, we willen er niets over zeggen. Wij mogen de handelingen van Sint Niklaas niet beknibbelen. Andere tijden, andere zeden. Maar een klein vraagske aan al de lieve kindertjes, aan al die zoete vriendjes van Sinter Klaas zal hier niet ten onpas komen. Kindertjes, vraagt aan Sint Niklaas geen oorlogsgetuig als speelgoed, ge zoudt danig slechts gekomen zijn. Sjnt Niklaas is een man van vrede en kan al dat tuig niet uitstaan. Vraagt geene soldaatjes, geene ge weren, geene kanonnen vooral. Dat geeft Hij niet gaarne. Daarbij al dat oorlogsgetuig zou bij uwen lieven Vader, die soldaat geweest is, zooveel ellende herinne ren. en bij uwe brave Moeder, die in oorlogstijd zulke droeve dagen be leefd heeft, zooveel smart herinneren Sint Niklaasdag mot t voor geheel het huisgezin een dag van blijdschap, een dag van vreugde zijn. Onthoudt het wel, beste kin de rtjes, bidt maar goed voor Sint Niklaas, vraagt maar wat uw hartje lust, maai vraagt geen oorlogsgetuig. BERICHT aan de WERKGEVERS Men weet dat ieder werkgever VERPLICHT is, op straffe van boete, zijne werklieden, mannen of vrouwen, te verzekeren tegen den ouderdom en daarom de vereischte stortingen te doen. De politierechtbank van Ukkel, heeft, bij vonnis van 10 November 11. eene beiangrijke gieterij der omstre ken van Brussel, veroordeeld tot 17 geldboeten van 1 fr. of liever 17 inaal 10 fr. om de wet van 10 December 1924 op de ouderdomspensioenen niet te hebben toegepast. In verband hiermede weten wij dat inspecteurs van den arbeid thans alle inbreuken op de wet opzoeken en dat elke inbreuk voortaan voor de recht banken zal worden gebracht. Om alle moeilijkheden te vermijden raden wij dan ook de werkgevers die nog niet in orde zijn aan, zich ten spoedigste in regel te brengen. Inlich tingen zijn te bekomen bij de plaatse lijke pensioengilden. Voor Poperin ghe in het Volkshuis, 's morgens vang tot 11 uur, op <le twee laatste Zondagen van elke maand. In het Staatsblad zal dees dagen het koninklijk besluit verschijnen, de nieuwe posttarieven vaststellend Wij laten de bijzonderste wijzigingen vol- gen Voor de brieven in het binnenland wordt het tarief op 60 centiem ge bracht per 5o gram of breuk van 5o lam gewone postkaarten, 35 cen tiem id. met betaald antwoord, 70 centiem gedrukte naamkaartjes on der open omslag of band, met of zon der briefwisseling en hoe lang deze ook weze, 25 centiem. Drukwerk tot 25 gram, 5 centiem an 25 tot 5ü gram, 10 centiem per 5o gram of breuk van 5o gram meer, 10 centiem. Zakenpapieren per 5o gram of breuk van 5o gram, 10 centiem (het minimum is in elk geval .60 centiem). Monstersper 5o gram of breuk van 5o gram, 10 centiem ('t minimum is in elk geval 35 centiem). Het vast recht van aanbeveling is gebracht op 1 fr. 5o, ongerekend de toegepaste gewone tarieven volgens de reeks der verzonden voorwerpen. Het vast recht van spoedbestelling s gebracht op 1 fr. 75, ongerekend de gewone frankeering. De tarieven voor het buitenland rijn over het algemeen niet gewijzigd. In de zendingen naar Frankrijk, Holland en Duitschlai.d, wanneer het bureel an verzending niet meer dan 3o kilo meter is algelegen van 't bureel van bestemming, moeten de brieven ge frankeerd zijn met 60 centiem per 20 gram of breuk van 20 gram gewone postkaarten met 35 en postkaarten met betaald antwoord 70 centiem. /.ifda^un Dr Brutsaert, Kamerlid, is spreke- lijk VOOR IEDEREEN Te Poperinghe, in zijn huis, 's 11101 gens, den Maandag en Vrijdag. TeYper, den V en 3« Zaterdag dei nt aan cl, van q 1/2 tot 12 uur, in der Katholieken Kring. TeWervick, den T Zaterdag der maand, van 9 1/2 tot 12 uur, in Het Kapitel - Benauwd moet gij niet zijn,sprak Etien ne beslist, de eerste boerenkinkel, die het waagt zijn kop hier binnen te steken, schiet ik af als een hond. Hij haalde uit zijnen broekzakeen revolver te voorschijn. Maar nu werd Rozeken nog meer beangs-1 tigd Moest Etienne eens schieten, moest er eens een ongeluk gebeuren, wat een op-1 spraak zou dat niet geven Over de ketel muziek zou er al genoeg gesproken worden j en als ze zich nog ergens durfde vertoonen zouden de menschen haar met de vingers nawijzen en zeggen dat is Rozeken de kantwerkster, die overtijd met nen Brussel-' schen type in huis zat. Buiten lawaaide het gejouw en gehuil feller dan ooit. Stokken roffelden op gieters en emmers, potten en pannen werden met helsch rumoer over de straat gesleept, en tusschen 't hoew hoew hoew geroep door, klonk het verwenschingen van alle slag. Nu en dan bonsde er een slag op de deur en vensters, zoodat de gansche woning er van daverde. Het leek wel dat er een Dende gespuis op gang was, die tot alles bekwaam, straks in een stormloop het gansche huis ging onder ste boven keeren. Het waren vooral de vrouwen en meisjes die als furies te krer gingen Hunne schelle stemmen over schreeuwden die van de mannen en Rozeken hoorde duidelijk dat het Gustarien was die de bevelen uitdeelde Hoor nu zongen ze een Heken. De vrouwen schreeuwden de woorden er van en de mannen herhaalden telkens hun hoew hoew terwijl ze, bij wijze van bege leiding op hun ketels en pannen roffelden. En 't galmde over 't land De jongens hier en wil ze niet Hoew Hoew Nu zit de mamzei in 't verdriet Hoew Hoew Wij brengen u een serenaad Doe open iaat ons niet op straat. Hoew 1 Hoew Hoew Hoew 1 La&i on? uw schoonen type eens zien Hoew Hoew I Of mogen wij dat niet misschien Hoew Hoew 't Was fijn bedacht, doch mamzei, Verraden is uw listig spel Hoew Hoew Hoew Hoew 1 Ze dansten en sprongen terwijl ze't liedje, dat Sander de schaper gedicht had, uitgier den. Door de hollekens in de slagvensters zag Etienne plotseling de flikkering van een lichtgloed en duidelijk hoorde hij de knette ring van hout dat in een vuurpoel lag Wat doen ze vroeg hij. Maar Rozeken antwoordde niet. Schier ontzenuwd lag ze met het hoofd op tafel zacht te kermen. En immer luider en luider dreunde het lawaai van de uitgelaten menig te, die nu in wijden kring rond den vuurpoel aan 't galopeeren was. Eensklaps echter verstomde het gerucht en werd alles stil. Rozeken hief het hoofd op Ook Etienne luisterde. Ze hoorden duidelijk iemand tot het volk' spreken. Schande is het, wat ge doet, klonk het verontwaardigd. Schande Laat iedereen gerust. Hebt ge zelf nooit niets beketterd en zijt ge misschien allen onschuldig als lainme- kens Zijn 't niet dikwijls dezen, die 't meeste op hun geweten hebben, die er het eerste bij zijn om iemand anders zwart te maken. Ik zou er voorbeelden kunnen van aanhalen als ik spreken wilde Maar ik bemoei me niet niet andermans zaken, dat.weet ge Doet gij het ook niet. 't Is nu al wel geweest, dus gaat nu maar naar huis en de eerste die herbegin nen wil, heeft met mij af te rekenen. De woorden van den spreker werkten als een koud stortbad. Gustarien meende wel iets in te brengen, maar de andere antwo.orddewij zullen seffens onze rekening maken. De ketelmuziek was gedaan. Met een zucht van verlichting keek Roze ken naar Etienne op Wie was dat vroeg de student. En Rozeken fluisterde hi]r\u anhoorb&ir Siemken. Ja, Siemken die van de plaats terugkeerde, waarbij den avond bij den kleermaker had doorgebracht, was de dwaze wallebakkerij van de ketelmuziekanten komen storen. On- derwege had men hem verteld wat er gaand< was- Dat is van Gustarien haar werk, had hi gemompeld en met verhaaste schreden wa?> hij naar 't gehucht teruggekeerd Maar als hij eenige oogenblikken later met zijn zuster thuis kwam, begon deze hein van onnoozelaar te geven. Dat heeft vier of vijfjaar met een meisje gevrijd, spotte ze, en als die fiere mamzei dan met een Brusselschen type in huis zit en 't volk van 't gehucht haaf met een ketelmu ziek vereert, dan kan meneer dat nog ilie verdragen Weet ge wat ge doet, ga morge eens vragen of ze goed geslapen heeft Wat Rozeken doet kan me niet schelen sprak Siemken. Zeis oud en wijs genoeg om te weten wat ze doen of laten moet, maar als men haar te naar komt zal ik nog altijd daar zijn om haar te verdedigen. Nog altijd verliefd, treiterde Gustarien Verliefd of niet, dat heeft hier niets te maken En wat ik aan Rozekens moeder be loofd heb. dat zijn uwe zaken niet. Toen Siemken dat zei, had hij de tranen in de oogen. Hij trok naar boven en ging slapen. Maar de rust kwam niet Ginder, op dertig veertig stappen van hem stond Rozekenshuizeken, en daar zat Etienne nu, Etienne, die vreemde flierefluiter die e de schuld van was dat de reputatie van Roze ken van Santen voor goed geschonden was. Eerst diehistorie bijae «schoone Madame nu dat ketelmuziek. Och Gustarien had slimmer moeten zij en dat spel niet in gang steken. Maar Gusta rien was wel dadelijk op Rozeken gebeten sedert den twist van den beruchten avond En toch als Rozeken nu eens wilde, als ze nu eens zegde Siemken. ik h.eb dwaas.licht zinnig gehandeld. Vergeef het mij laat alles vergeten en vergeven zijn, ik wil de uwe worden... Och nis Rozeken zóó moTd spreken, z hij haar hoofdeken weer gelijk vroeger th Te Berck heeft eene kindermeid, in woede ontstoken, het ziekelijk kindje, aan hare zorgen toevertrouwd, onder de kraan gehouden en warm water over het lijfje laten loopen. Het wichtje is bezweken. Wreed tempeest in Haïtier zijn ongeveer een millioen menschen dakloos een oppervlakte van onge veer 5oo vierkante mijlen staat onder water. schen zijn handen nemen en een innige kus op haar schoone oogen drukken. Maar dap herinnerde hij zich plots, dat het toch maar enkele dagen na moeders begrafenis was ge weest, dat ze ginder in die slechtbefaamde kroeg gedanst had en wijn gedronken met M iel van den brouwer. En dan rees voor zijn geest het lieve beeld van Mimi. Mimi die hem zoo zonderling had bezien, toen hij ze op 't baantje naar de statie tegen kwam. Mimi... een braaf onschuldig kind. En met het beeld van Mimi voor de oogén sUet> Siemken eindelijk in. Maar wie niet sliep was Rozeken. De ge beurtenissen van den avond - het uitdagend ketelmuziek had haar gemoed deer ijk ge' schokt en haren hoogmoed diep gekwetst. Klaar en duidelijk zag ze haren toestand n Als ze zich op straat durfde vertoonen, zouden ze haar met de vingers nawijzen. Neen, op Sparrebeke kon ze onmogelijk langer blijven. Maar dan... waar naartoe De plakbrieven van den verkoop van haar huis en goed waren nog niet uitgezonden. Als ze nu eens alles uit ter hand verkocht En als ze nonkel Polydoor eens de voorkeur gaf.. Ze voelde zich zoo hopeloos alleen.. En Etienne besefte ook dat hij eene dwaasheid had begaan met erfhuis van door te trekken. Zij had nu de gelegenheid om alles weer goed te maken. Hoe eerder ze met nonkel Polydoor konden spreken, hoe beter. Als ze morgen eens naar Brussel ging Ginder zouden ze van 't ketelmuziek niets weten. Was de verkoop een maal gebeurd en had ze de centen in handen, dan kon ze ook dader lijk uit Sparrebeke vertrekken. De zaak van Etienne zou ze wel bepleiten, In alle geval moest hij terug naai huis, al was 't maar voor enkele weken. De tijd schaft raad en als ze in haar betrekking zou zijn konden ze zien wat erken te doen stond. Stak nonkel Polydoor dan nog stokken in de wielen dan zouden ze trouwen nj-1 of tegen de goesting van de menschen uit dr St oog straat, ft Very ';M)>

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1927 | | pagina 1