HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
Nieuwsblad weer Poperinghe en Omstreken.
ïiioole Tombola
MOOI ROZEKEN
Zondag 4n December 1927
25 Centiemen
24e Jaar. -- N 49.
Welk eene Vrouw ik wensch
Kort is de mode
I De groote parapluie, waar vroeger
geheelde familie kon onder schuilen,
is nu vervangen door een klein chi-
neesch stokje met een vodje rond.
I De cabas van moeder de vrouw is
.veranderd in een handzakje.
I Als ge in een eethuis zijt, ge voelt
pij ook al gauw dat kort van de mode
is, want een verkenskottelet van vijf
frank is zoo ingekort dat ge die in
eenen keer in uwen mond kunt
duwen.
STUDIEREIS NAAR CONGO
DE POPERINGHENAAR
25.000 frank PRIJZEN
Politiek Overzicht.
HET NIEUW MINISTERIE
St Niklaas is op komst
Wet op de verplichte Verzekering
tegen Ouderdom.
De nieuwe Posttarieven.
In 't Buitenland
Abonnementsprijs per Jaar
In Stad 14.00 fr. In Belgie p. post 16.00 fr.
Amerika en andere landen 34 fr.
Frankrijk en Congo 28 fr. (Fr. g. 20 fr.)
TARIEF DER PRIJZEN
Berichten
Eene inlassching
2 en 3 Inlassch.
Vonnissen i
i fr. 5o per regel
HERHAALDE
Vekkoopingen
o fr. go per regel
o fr. 80 per regel
j ROUWberichten
6 frank
ANNONCEN
prijzen op aanvraag.
Alle armoncen zijn vooraf te betalen en
moeten tegen den Donderdag noen ingezon
den worden.
Kleine berichten tegen den Vrijdag noen.
Uitg. SANSEN VANNESTE, Drukker
Gasthuisstraat, l5, Poperinghe
Telefoon 9. Postcneck 15.570.
Ik wenscheen vrouw aan deugd gewend
Maar die haar gaven niet en kent
Een vrouw, een krone van den man,
Die spinnen en die sparen kan...
Een vrouw, die, tot het huis gewend,
De gronden van den keuken kent
Een vrouw, die snoeperlisten mijd,
.Maar eet en drinkt ter rechter tijd
Een vrouw, die nooit en lost of borgt,
Maar als het dient het huis bezorgt
Een vrouw, bezet in haar sieraad
(leen slons in huis. geen pop op straat
Een vrouw, die hare beste dracht.
De deugd, en niet haar baggen acht
l en vrouw, die thuis haar oogen heeft,
En niet vraagt hoe een ander leeft
Een vrouw, die harde zinnen buigt.
En uit het bitter honig zuigt,
Een vrouw, die nooit den vrede breekt,
En hooger niet als deftig spreekt
Een vrovw, die liever schade lijdt,
Als dat ze scheldt en tegenkrijt
Een vrouw, die zonder knorren'eet,
En ook van pruilen niet en weet
In 't. kort. een vrouw van goed beleid.
Die geeft en weigert met bescheid.
Wij willen daarmede niet beduiden
dat de mode van korten duur is
alhoewel dit wel gedeeltelijk zoo is
althans voor de vrouwen - doch wij
hebben het heden uitsluitelijk over de
korte mode in den zin van
j De rokken. Zij die vroeger rokken
I droegen tot over de enkels waardoor
er bijna geen straatvagers meer 1100-
dig waren, zi jn begonnen deze zoo in
i te korten, dat het ten huidige dage
[niet moeilijk meer is te zien, welke
[vrouwen k.dveikniekens of poortjes-
beenen hebben.
1 De mouwen van de kleedjes wer-
I den jaar op jaar, zoodanig aan de
verkorttngskuur ondenvorpefi, dat
men een bril moet opzetten om er nog
[te zien. Het kleed van de modernei
[vrouw bestaat nog slechts uit tweei
tleelen t en vóór en een achterzijde)
[—in zoover men de voorzijde nogj
als dusdanig mag aanzien.
I Het haar, waar men eens zooveel
belang in stelde, heeft 't zelfde lot
ondergaan, 't Was vroeger 'n grooten
toupé of een groote dot, en als de
natuur hun daar niet rijpelijk bedeeld
had, draaide men er nog een peer-
densteert bij rond. Nu worden al die
schoone vlechten afgeknipt, en tot
zelfs de bejaarde vrouwen, die deze
korte haren mode eerst zoo een onze
delijke en onteerende dracht vonden,
moeten nu hun haar a Ia polka, a la
mistinguette of a la gargonne heb
ben. Dit verkortingsproces heeft
echter een goeden kanthet verge
makkelijkt in groote mate de jacht op
.ongedierte.
De moustache van de mannen heeft
er ook moeten aan gelooven. En de
spreuk i 'k Moet een snor hebben,
0111 gezag te kunnen ontwikkelen
is van geen tel meer. Men vindt het
veel chikker er als een blauwbek
uit te zien, en ten hoogste ziet men
nog in plaats van een flink gedraaide
snor, de korte vlokjes, de dracht van
iCharly Chaplin.
De hoed heeft ook erg van zijn plui-
[men gelaten. Vroeger moesten de
(vrouwen hoeden hebben zoo groot
i als een ronde tafel, en niet zelden kon
linen er 'nen geheelen beestenhof op
fcien. 't Waren als parapluie's en hij,
Idie met zoo n meisje verkeerd heelt,
Ikan er van mee spreken. Bij elke om-
j helzing had u een vervaarlijke speld,
[die u tot de werkelijkheid terug riep,
of werd ge met den boord van den
hoedeen blauwe oog gestompt. Nu
znn het al kleine hoedjes en ge hebt
niet de minste moeite om uw liefste
te omhelzen.
I Dit alles is nog het aanstippen niet
hvaard, indien zich ook dat verkor-
jtinsproces niet ontwikkelde op de
liefac der vrouw, die heden zoodanig
kort schijnt, dat zij vandaag vergeten
iheeft wat zij gisteren daarover zegde,
j Ook de dokters passen zich de
snieuwe mode aan, en zijn tot het be
sluit gekomen dat het beter is de
korte dan de lange pijn toe te passen,
j Zelfs in het maatschappelijk leven
Is kort-zijn volop mode geworden.
tSpreek de arbeiders nu nog eens over
lange werkuren Ge zult wat te hoo-
ren krijgen. Zij zijn kort van stof,
want leggen er gauw het bijltje bij
neer.
I Zelfs het leven van de ministers is
Icort, want alle maanden ziet men in
ptlle landen ministeries naar den kel
der gaan.
I En nu spreekt men nog van de
korte broek die voor de mans op
komst is.
BELGISCH STOOM SCHIP AAN DE KAAI.
i6dt
(Vlg. De Poperinghenaar» van 2dc", pdet'y
\dc» 23ste" en 3oste" October6den i3de20s*"' en
November Nrs 40-41-42-43 44-45-46 47 en
XIII. -- Besluit.
-
LEEST VERSPREIDT
De beste en zekerste manier om het
blad regelmatig te ontvangen, is zijn naam
aangeven en het bedrag storten in de post
of aanzijn briefdrager.
De personen die nu reeds geabonneerd
zijn, zullen in de eerste dagen een KWIJT-
SCHRIFT aangeboden worden. Daar de
briefdrager dit kwijtschrift MAAR EEN
ENKELEN KEER aanbiedt, gelieve men
zijn huisgenooten te verwittigen en het geld
•gereed te leggen.
Trekking 30 Maart 1928
Loten aan t frank overal te verkrijgen.
De Elisabethville het schip dat
ons naar Antwerpen zou terugvoeren,
maakte zich bereid tot het vertrek
onder het weerklinken van het geken
de volksliedje Viva Boma dat het
militair congoleesch muziek speelde.
Instinctmatig valt de reiziger dan in
een mijmering en gaat hij aan het
denken en herdenken over alles wat
hij te zien kreeg in dat land dat hij
op het punt staat te verlaten En on
willekeurig komen in hem allerhande
beschouwingen op. We moeten hier
vooreerst eerherstel doen ten bate
van diegenen die den moed hebben
gehad te vertrekken op het eerste uur
om werkelijk pionierswerk te verlich
ten Ten onrechte werden zij door de
algemeenheid hunner landgenooten
om zeggens betiteld als heethoofden,
als overwonnenen van het leven, als
menschen die niet wisten van welk
hout pijlen gemaakt. Het zijn juist
diegenen die ons in staat hebben ge
steld de onschatbare rijkdommen van
Congo uit te baten na ze eerst voor
ons ontdekt te hebben. Hoeveel offers
hebben zij niet gebracht, hoeveel ge
varen hebben zij niet getrotseerd, die
nkelen, die den moed hadden die
ngekende streek in alle richtingen te
doorkruisen, te onderzoeken en er te
blijven om er de moderne beschaving
n te voeren? We mogen dan ook ren
eigen mea culpa slaan en op den
borst kloppen, wanneer we overwe-
;en dat we hier elkaar verdringen
linnen onze eigen grenzen, terwijl in
Congo op de 19000 blanken er enkel
11000 Belgen zijn, waaronder een aan
zienlijk getal beambten en magistra
ten. Is het niet betreurigswaai dig om
vaststellen dat, alhoewel het klimaat
er gezond is in de meeste gedeelten,
zooveel bekwame jongelingen in Bel
gie den dood van hun vader moeten
afwachten om een plaats te hebben,
of zich willen opsluiten in een beroep
dat hen vaak enkel een twijfelachtige
toekomst verzekert En wat dan ge
zegd van de zonen onzer landbouwers
die meestal hopeloos het vrijkomen
van een hofstede verbeiden Dan is
de koop- of huurprijs soms nog zoo
hoog dat de resultaten voor de toe
komst alles behalve zeker zijn.
Daar tegenover staat het breede,
vrije, leerrijke, mannelijke, prachtige
leven in Congo. Nergens kan een
werkzaam en moedig mensch zijn
pogen met meer zekerheid bekroond
zien dan in onze kolonie. Wat geluk
voor hem die alles wat rond hem staat
zijn eigendom en zijn werk mag noe
men Bij ons heerscht een mededin
ging op leven of dood in al de takken
van de menschelijke bedrijvigheid,
terwijl de breedst mogelijke toekomst
openligt voor eenieder in dat onmete
lijke en rijke koloniaal gebied, dat in
uitgestrektheid zoo groot is als heel
West-en Midden-Europa samen. Dal
diegenen die hun gemis aan moed
verklaren willen door te wijzen op de
vele gevaren zooals koorts, ongezond
klimaat of wilde dieren eens uitpak-
n met de namen van onvoorzichtige
kolonialen die aan die kwalen bezwe
ken. Namen zullen zij niet kunnen
aangeven, want de slachtoffers be
staan in feite maar in hun ongezonde
inbeelding. Dat in Congo sterfgeval
len zich voordoen zooals overal is on
betwistbaar, maar dat de dood daar
de blanken wegmaait is ver van waar
en iedereen die inatig leeft kan het in
Congo zooveel jaren uithouden als in
Europa Het bewijs is dat menig
koloniaal uit onze streek er sinds vele
jaren verblijft en altijd voort een
bloeiende gezondheid bezit. Wanneer
die menschen dan eens terugkeeren
naar de streek voelen zij onmiddellijk
den drang naar het vrije en rijke con
goleesch leven en de meesten vertrek
ken weer in plaats van hier een mager
bestaan te leiden.
Mengelwerk v. «De Poperinghenaar» 12
door JAC. BALLINGS
1 Op het geroep van het meisje kwam de
moedtr naar boven geloopen en begon ook
op de deur hameren.
Geen antwoord.
Een angstig voorgevoel maakte zich van
de vrouwen meester. Ze trachtten de deur te
.openen, maar ze was gesloten. In der haast
werd er een slotmaker uit de buurt ontboden
en als de vakman eindelijk het slot had losge
kregen en de deur openkeerde, bleek het clat
er in de kamer geen Etienne meer te zien
.was. Op de tafel lag echter een briefje met
deze woorden adieu ik trek de wereld in.
1 Moeder en zuster begonnen luid te kermen
Spoedig, loop, snikte madame Clothilde
j en telefoneer naar vader...
Mimi stormde de trappen af, recht naar de
«Tw«e Sleutels eene nerberg inde straat
I waar ze een telefoon hadden
Even later was Polydoor van het geval op
de hoogte en het duurde niet lang of hij was
in zijn huis terug
Zijn vrouw zat nog te schreien toen hij het
keukentje achter den winkel binnentrad.
't Wordt schoon met dien jongen, brom-
de hij, we zullen daar nog vieze toeren van
[.beleven.
Och, ge zijt gisteren toch te ruw geweest,
huilde de moeder.
C'est 9a, moesten wij misschien hier
•gansch den boel laten stuk slaan, vroeg Po
lydoor nu geraakt Ik had hem reeds veel
vroeger bij ae lurven moeten pakken. En was
't mijn eigen zoon geweest, ik zou er een
ander manneken van gemaakt hebben-
Zeg dat 'tmijn schuld is, kermde mada-
-me Clothilde.
Dien morgen was er tus'flien Polydoor en
Tegenover die toekomst; die daar
weggelegd ligt in Belgisch Congo,
dat uitgestrekt genoeg is 0111 de be
drijvigheid van de heele belgische
bevolking op te slorpen, mogen we
niet nalaten andermaal een welver
diende dankbare hulde te brengen aan
onzen grooten koning Leopold J
alsook aan al diegenen die hem begre
pen en ter zijde stonden, 0111 van
Congo te maken wat het geworden is
een onuitputbare bron van rijkdom
men voor het moederland en het land
der toekomst voor onze landgenooten.
Degenen die den moed hebben om
daar hun toekomst te bouwen en den
invloed van het moederland in Congo
hoog te houden, moeten we yeeleer
gelukwenschen en aanmoedigen dan
ze van hun plan zoeken af te leiden.
De weifelaars van allerlei soort wijzen
wij op de belangrijke plaatsen die in
Congo bekleed zijn door Grieken,
Italianen, Engelsclien, Portugeezen
en andere vreemdelingen in plaats
van door Belgen. D.e vreemdelingen
hebben besef dat daar een glanzende
toekomst maar voor het grijpen lag en
ze hebben hun moedig pogen beloond
gezien door rijke vruchten. Hun hui
dige welstand, hun uitgestrekte bezit
tingen hebben zij enkel te wijten aan
hun initiatief en aan den innerlijken
rijkdom van dat nieuwe land, dat
onze prachtige en onvergehlelijke
kolonie is
SLOT.
NASCHRIFT. Ten einde mo
gelijke geruchten uie verkeerd inge
lichte of zelfs met slechte inzichten
bezielde personen zouden kunnen
rondstrooien, houd ik er aan hier te
laten opmerken dat het verhaal mijner
studiereis in de kolommen van De
Poperinghenaar verschenen is op de
uitdrukkelijke aanvraag van dit blad
en met het enkel en uitsluitelijk doel
de bijzondere aandacht van de zonen
onzer landbouwers te vestigen op de
schitterende toekomst, die volgens
mijn beste en innige overtuiging, op
hen in Congo te wachten staat.
Het is volkomen waar dat een
naamlooze vennootschap, die voor
bijzonderste oogmerk zal hebben het
vestigen van landbouwers in Congo
te vergemakkelijken, binnen zeer kor
ten tijd gesticht wordt met een kapi
taal van tienmillioen frank. Nochtans,
opdat de openbare meening de echt
heid van het gedane verhaal niet zou
in twijfel trekken en om te voorkomen
dat men,'t zij vrij willig,'t zij onvrijwil
lig, de uiteenzettingen die ik hier deed
ten bate van den landbouw in Congo,
ten onrechte zou betitelen als een
propaganda voor het plaatsen der
titels die hoogerbedoelde maatschap
pij of gelijk welke andere koloniale
maatschappij zouden mogen uitgeven,
houd ik er aan van nu af reeds te zeg
gen, dat, voor wat betreft de maat
schappij met wier stichting ik mij op
houd, er niet de minste oproep tot het
kapitaal derstreek zal gedaan worden
op het oogenblik der definitieve
stichting.
Om alle gebeurlijk misverstand
diesaangaande uit den weg te ruimen
zal ik er zelfs bijvoegen dat reeds
voor mijn vertrek naar Congo, meer
dan voldoende kapitaal ter mijner be
schikking stond en dat ik de zekerheid
had dat kolonialen, wier faam niet
meer dient gemaakt te worden, mij
met hun technische kennissen zouden
ter zijde staan, onder meer
Heer M aurice Vermeersch,gewezen
landbouw-inspecteur in Katanga (21
jaar verblijf in Congo),
Heer Michel Vermeersch, koloniaal-
landbouwkundige (18 j. verblijl),
Heer Urbain Blommaert, land-
bouwbestuurder(i5 jaar verblijl),
Heer Dr Dryepondt, veteraan dei-
kolonie (sedert 1889Ï,
Kommnndant Jammis, bevelheb
ber van koloniale troepen (20 jaar
verblijf.)
Kapitein Boone, gewezen hoofd
van den landbouw in Congo, en tal
van anderen.
Het doet me genoegen te mogen
melden dat verscheidene kolonisten
binnenkort afreizen, waaronder zich
bevindt Heer Henri De Baenst, zoon
van Heer Ed De Baenst, den welge-
Ikenden landbouwer van Stavele. Met
(evenveel genoegen mag ik vaststellen
dat we talrijke aanvragen bekomen
van jonge landbouwers, wier wensch
is hun koloniale opleiding te doen bij
de gebroeders Vermeesch, die in de
koloniale wereld een buitengemeen
goede faam genieten, die hun geboor
testad tot eer strekt.
LEOPOLD FORREST.
Katholieke Eendracht.
Wij hebben reeds te veel gezegd en
geschreven over Katholieke Een
dracht om ons niet te verheugen om
Hetgeen gebeurd is in de Katholieke
partij, bij de samenstellling van iiel
nieuwe ministerie.
De prachtige campagne van den
heer Renkin draagt haar vruchten.
Men is bezig met de eendracht in de
Katholieke partij te herstellen.
Nu dat de Katnolieke Democraten
deel uitmaken van de meerderheid
die het ministerie ondersteunt, zal
het wel moeilijk zijn hun het recht te
betwisten op het politiek leven, dat
niet mogelijk is zonder dat men over
de vrijheid beschikt eigen kandidaten
aan te duiden, die hen moeten verte
genwoordigen in de beraadslagende
lichamen.
Dit gedaan zijnde, moet een dei-
meest erge oorzaken van verdeeld
heid verdwijnen.
Van hunnen kant, de christene ar
beiders hebben het bewijs geleverd
van een politieke opvoeding, die hun
toelaat de spotternij van de socialis
tische pers te laten links liggen, even
als de verwijten, die men heil van
den katholieken conservatieven kant
al te dikwijls heeft toegestuurd met
een gestrengheid die veel te groot
as.
Na een bespreking, die verschillen
de uren heeft geduurd, hebben de af
gevaardigden der Christene Werklie
den eenparig aan hunne vrienden, die
daartoe zouden geroepen worden, de
toelating gegeven in het ministerie te
treden.
Daardoor hebben de christene ar
beiders getoond dat zij het belang
van het land hoog stellen, dat zij de
eendracht in de Katholieke partij
wilden dienen en dat zij het plan der
Socialisten wilden doen mislukken.
Bij de Socialisten.
De socialistische bladen voelen het
politiek opzet hunner partijleiders
mislukt.
Zij hadden zoo vast gehoopt op
ontbinding en verwarring in de katho
lieke rangen, en 111 't verloop van één
dag zien ze al hun berekeningen radi-
kaal misiukt. De toon hunner bladen
geelt zulks te kennen.
Ze staan nog te kijken gelijk een
hond die heelemaai verdoofd uit het
koud water komt gekropen en met
goed weet langs welken kant hij moet
wegvluchten.
Nu gaan zij ten strijde, zeggen zij.
Zou het zijn voor de zesmaand ver
vat in het ontwerp der socialisten,
met soldaterij van in de school, met
vier heroproepingen en daarbij nog
jaarhjksche verplichtende schietoefe
ningen
De socialisten moeten daarover op
heldering geven. En zoolang zi] den
moed met bezitten van hun eigen
volk over het geheel van hun ontwerp
m te lichten, hebben wij het recht ze
als moed willige belofteverlooehenaars
bij de openbare meening aan te kla
gen.
Ol gaan ze nu eindelijk hun kiesbe-
loften-programma van 1925 eens weer
bekijken, nu dat ze buiten de regee
ring staan
Zullen ze nu een wetsontwerp op
de sociale verzekering aanbieden,
zullen ze nu voorstellen doen 0111 elk
jaar honderdduizend woningen te
bouwen, zullen ze nu middelen kennen
om het duur leven te keer te gaan,
zullen ze nu eischen dat de afdankin
gen aan de spoorwegen een einde
moeten nemen, zullen ze nu weten
"J1D.>!--ttW - rm rUïi|e'
■*"are{i^s de eets,e keer sedert ze getrouwd
Maar de gewone goedhartigheid van den
echtgenoot behaalde weer seffens de boven
hand. Hij voelde nu een innig medelijden
met zijn vrouw.
't Was toch haar bloedeigen kind. en al
gedraagt een zoon zich nog zoo slecht, de
moederliefde weet toch immer het een of
't ander te zijnen voordeele te pleiten
En waar zou die rekel nu naar toe zijn, f
meent ge, vroeg Polydoor even later op be-
daar deren toon. I
Voor alle antwoord wees Clothilde naar
het papier dat daar op de tafel lag.
Adieu, ik trek de wereld in, las de vader.
Even bleef hij op die woorden staren dan
knikte hij lichtjes als wou hij zeggen ik be-1
grijp alles...
Vragend zaten moeder en dochter hem aan I
te staren.
Wel, lachte hij spottend, ge moet niet
ver gaan om hem te zoeken. Die zit op j
't oogenblik bij Rozeken in Sparrebeke
Zoudt ge dat denken vroeg zijn vrouw i
met een zucht van verlichting.
Denken, daar ben ik zekér van
Dan ga ik er seffens naar toe, zei mada
me Clothilde-
Maar Polydoor schudde het hoofd.
Olie op 't vuur... als hij in Sparrebeke
bij Rozeken thuis is, zullen ze hem daar wel
doen opkramen. Ik ben van ginder en ken de
fewoonten. Daarom blijf maar stlllekens
ier.
Alhoewel met tegenzin zag de moeder
voorloopig van de reis af.
Dien zelfden namiddag bracht de vader de
tijding dat Etienne inderdaad in Sparrebeke
gezien was. Zoo toch Wist de brouwer, aan
wien Polydoor getelefoneerd had, te ver
tellen
TWEEDE DEEL.
Rozeken was aan 't werk, toen Etienne
langs de achterdeur kwam binnen gestapt.
Etienne, riep ze uit, en ze vloog hem
aan den hals.
Zr meende dat hij gekomen v.-ns om over
J .•w.rmlnirvan het huis te spreken, toen
-• h'd -
berouw gevoeld over haar bitsig en onvrien
delijk optreden Nu hadden ze misschien
Etienne gezonden om de zaak te bespreken
en daardoor meteen het bewijs gegeven, dal
ze nieltegen hunne verkeeringgekantwaren.
Vader was zeker slecht gemutst toen hij
gisteren thuis kwam, vroeg ze
'k Zeg geen vader meer tegen dien man,
antwoordde Etienne
Verrast keek het meisje op.
Nu eerst zag ze hoe bleek haar minnaar
was en hoe de blauwe kringen rond zijn
oogen de uitdrukking van vermoeidheid nog
meer deed uitkomen.
Is er iets gebeurd, Etienne
Ze had haar arm rond zijn hals gelegd en
keek hem onrustig aan.
'k Ben er van door getrokken, zei hij
bruusk.
Ze schrok.
Er van door getrokken Wat is er ge
beurd, Etienne foe vertel, vertel...
En hij vertelde natuurlijk op zijn manier,
de ruzie die er geweest was, en hoe hij
's nachts in stilte het huis had verlaten.
Wat gaat ge nu doen, vroeg Rozeken
Ook een plaats zoeken.
In Brussel
Natuurlijk, of wel ergens anders, 't Is
eender waar.
Neen, dat is niet eender, meende het
meisje. Als ik in Brussel ben, moet gij daar
ook zijn
En als ik naar Parijs trek, trekt gij
meê, antwoordde Etienne.
Naar Parijs, schaterde Rozeken, naar
Parijs Wat zouden wij daar gaan uitrich
ten Neen Etienne, laat ons stiilekens in
Brussel blijven, en zoorap mogelijk trouwen,
want anders zullen ze bij u thuis het onmo
gelijke doen om u van mij te verwijderen.
Dat nooit, sprak de jonge man
Zeg dat nog eens, fleemde Rozeken, die
streelend als een kat tegen hem aanleunde en
haar lippen qp zijn wezen drukte.
Dat nooit, herhaalde Etienne
Vaster sloeg ze haar armen om zijn hals en
prevelde mijn lieve, lieve jongen.
Dien gansclien dag bleef Etienne bij Ro
zeken in huis, en als de avond viel, werd er
<lat het pensioentje van de oude men
schen .verre beneden het gestegen le
vensduurtecijfer is gebleven
't Zal wel plezierig zijn de Socia
listen gade te slaan Dij al de karpcl-
sprongen die zij zullen maken in hun
nen strijd voor wat ze hadden kunnen
doen, maar feitelijk niet gedaan heb
ben.
Eeilige cijfers.
De meerderheid, waarop de tweede
Regeering Jaspar steunt, bestaat uit
78 Katholn ken en 23 Liberalen.
Santen 101.
De oppositie bestaat uit 78 Socia
listen, 6 Vlaamsche Nationalisten en
2 Communisten. Samen 86.
Er is dus eene meerderheid van i5
stemmen.
Onder de 10 Ministers zijn er 4 Li
beraltn, 2 uit het oud ministerie (MM
Hymans en Vauthier) en 2 nieuwe
Ministers (M.M. Lippens en Janson)
Onder de 6 Katholieke Ministers
zijn er 4 behoudsgezinde Katholieken
die tot de vorige regeering behoorden
(M.M. Jaspar, Houtart, de BrocqUe-
ville en Baels). De 2 vertegenwoordi
gers der Christene Werklieden zijn
M.M. Heyman en Prof. Carnoy.
Onder de 10 Ministers zijn er 5 Se
nators en 5 Volksvertegenwoordigers.
In de nieuwe Regeering zijn er 3
Henri's (Jaspar, Baels en Heyman), 3
Maurice's (Houtart, Vauthier en Lip
pens), 2 Paul's (Hymans en Janson),
1 Karei (de Broqueville) en t Albert
(Carnoy).
De eerste Regenring Jaspar hield
het 18 maanden uit. Het valt moeilijk
te voorspellen hoeveel maanden (of
jaren) het de tweede zal uithouden.
Het Militair Vraagstuk.
Voordat de bespreking in de Re-
geering en in de Kamer aanvangt
over het legervraagstuk, heeft deheer
Devèze zich gehaast een paar wets-
oorstellen in te dienen die vroeger
deel uitmaakten van zijn fameuse
statuut, dat door de Kamer nooit aan
vaard werd. De heer Devèze bedoelt
een regeling van het preregimentair
opleidingstelsel. Die prerigementaire
opleiding, welke evenwel geheeten
wordt, de lichamelijke opvoeding,
zou aanvangen van af het zesde jaar
en duren voor de meisjes tot 18 en
voor de jongens totdat zij in het leger
worden ingeli jfd.
Het tweede voorstel van den heer
Devèze bedoelt, alle jaren een respec-
abel openbare bedieningen in de
Staats-, Gemeente- en Provinciead-
ministraties ter beschikking te stellen
van de vrijwilligers, die ten minste 5
jaar soldatendienst hebben gedaan.
Dit lijkt veel op een militariseeren van
het onderwijs en ook van de admini
stratie. De heer Deièze zou beter ge
daan hebben de studie in de commis-
missie af te wachten, in plaats van te
n achten hier alles in de war te sturen.
Broksgewijze oplossingen, moeten
vermeden worden.
De nieuwe Katholieke Ministers.
Professor Carnoy is leeraar in de
Oostersche talen aan de Hoogeschool
van Leuven. Hij is tevens Senator
oor het arrondissement Brussel.
Hij is een zeer hoogstaand weten
schappelijk man Als schrijver van h t
boek Naar de Ware Democratie
heeft hij getoond een klaar inzicht te
hebben in de democratische omvor
ming van de maatschappij.
Alhoewel Waal van geboorte is hij
een overtuigd voorstaander van het
Vlaamsche recht. Dat hij goed
Vlaamsch spreekt hebben wij kunnen
hooren, wanneer hij over een paar
jaar opgetreden is als voordrachtgever
in het Davidsfonds te Poperinghe.
M. Hendrik Heyman is gewezen On-
ferwijzer, thans Voorzitter van het
Algemeen Christen Werkersverbond.
Sinds 1919 is hij Kamerlid voor het
arrondissement Sint-Niklaas en
Kwestor in de Kamer.
Hij is een der grootste sociale wer
kers uit onzen tijd. Wij achten het
ons ten plicht hier openlijk den heer
Heyman te danken om zijn juisten
kijk op de politieke toestanden van
ons land emniethet minst van de Mi
litaire Kwestie, waarvan wij in ons
Politiek Overzicht soms gebruik ge
maakt hebben.
Bij de overdracht van de ministe-
rieele diensten zegde de gewezen
Minister, de Socialist Wauters
ben gelukkig dat gij het zijt, aan wien
ik het beheer van dit departement van
Nijverheid en Arbeid mag overdra
gen. Ik weet, uw verleden kennende,
lac ik het toevertrouw aan een waar
demokraat, die er zich steeds heeft op
toegelegd de sociale kwesties op zijn
beste op te lossen. En M. Wauters
voegde er bij «Ik wensch dat gij
hier langen tijd moget blijven. En,
wel verstaan, het is hier de politieker
die spreekt
Dit belet echter niet dat M. Hey
man de Minister is die scherpst zal
an geen vertrekken gesproken...
Maar Rozeken was ongerust.
Heeft u iemand hier binnen zien ko
men, dezen morgen had ze meermalen ge-
vraagd. En herhaalde malen was ze naar
buiten gegaan om te gaan zien of er geen
luistervinken rond de woning dwaalden
Maar de straat lag leeg en verlaten en er was
niets te hooren dan 't geruisch van de wind,
hoog in de boomen.
Het meisje had de slagvensters toegedaan
en de deur gegrendeld. De duisternis omhul
de het gansche landschap en uit de donkere
wolken viel er een kille regen.
Het stootje brandde lustig en in huis was
het deugdelijk en goed Maar Rozeken kon
geen oogenblik rustig blijven zitten. Gejaagd
liep ze over en weer, als vreesde ze dat er
haar een onheil boven 't hoofd hing.
Och ja, ze besefte 't maar al te wel. dat het
niet paste, zoo 's avonds en 's nachts alleen
met naar geliefde in huis te zijn.
Onwillekeurig vielen haar oogen op het
portret van moeder, dat daar aan de muur
hing en 't scheen wel dat die beeltenis ver
wijtend op haar neer zag.
Wat is er toch vorschte Etienne uit.
Zij legde den wijsvinger op haar lippen en
fluisterde zwijg, 't is precies of ik iets hoor
Moesten zij 't weten dat ge nog hier zijt, ge
zoudt een spel gaan zien.
Ze had nog maar nauwelijks die woorden
gesproken of daar werd heftig op de slag
vensters geklopt en terzelvertijd dreunde
een helsch lawaai van uitdagend ketelmuzi ek
Bleek als een wassen beeld was Rozeken
naar Etienne gesprongen, ze nam hem bij
den arm en trok hem naar het achterhuis.
Loop, zei ze, loop. Toe Etienne, vlucht
want ze weten dat ge hier zijt.
En waar zal ik naar toe loopen? vroeg
de student, terwijl er eene diepe rimpeling
over zijn voorhoofd gleed.'t Is helledonker
buiten En daarbij, als ik weg ben, hoe zul
len ze dat weten. Zult gij hen misschien gaan
zeggen komt binnen en zoekt het huis af,
hier is niemand.
Oh ik ben zoo bang, zoo ongerust,
kermde Rozeken, die met wist wat ant
woorden,
aangevallen worden en op wren nu
reeds de meest giftigste pijlen uit de
socialistische en vijandelijke rangen
geschoten worden.
Wij wenschen Prof. Carnoy en M.
Heyman .1 Ministers goed heil
De Pc«eeringsverklaring.
Dinsdag werd i 1 Kamer en Sen 1 at
de verklaring afgelezen, waarbij de
nieuwe Regeering uiteenzet wat zij
zooal hoopt te kunnen verrichten.
De Regccririg Werd gevormd cm
een dubbele nationale taakte vervul
len de voltooiing van het financieel
en economisch herstel van het land
en de oplossing van het vraagstuk der
legerhervorming.
Wat nze betrekkingen met he; bui
tenland aangaat, de Regeering zal het
wejk van intern itionale samenwer
king en van pacificatie, ondernomen
door de vorige regeeringen, voortzet
ten onder de bescherming van den
Volkenbond en in den geest der ver
dragen van Locarno.
De financieele herstelling van ons
land is nog niet ten einde. Het zal de
taak der Regeering zijn dit tot een
goed einde te brengen en het pro
gramma voort te zetten dat in 1926
opgemaakt werd.
Het verminderen der fiscale lasten
moet de bekroning zijn der politiek
van gezondmaking, die nog geduren
de een korten tijd moet voortgezet
worden.
Wat het militair vraagstuk betreft,
de Regeering zal binnen kort de
wetsontwerpen indienen betreffende
de lagere klassen, het statuut van de
reserveofficieren en het verdedigings
stelsel van onze grenzen. Eene com
missie zal de legerhervorming en
vooral den duur van den diensttijd
onderzoeken en dan zal de Regeering
de ontwerpen neerleggen om de ver
anderingen en de dienstverminderin
gen die mogelijk zijn, in zoover het
met 's lands veiligheid overeenkomt,
te laten stemmen.
Het programma van openbare wer
ken door de vorige regeering opge
maakt, zal voortgezet worden.
De landbouw zal het voorwerp
eener bijzondere bezorgdheid uitma
ken.
Ook voor de zeevisscherij zullen
maatregelen getroffen worden. Verders
zal de nieuwe regeering de sociale en
koloniale politiek der vorige regee-
ring voortzetten.
l)e lezing derRegeeringsverklaring,
in de Kamer door Minister Jaspar ge
houden, werd verscheidene malen
onderbroken door de goedkeuring
van Katholieken en Liberalen en op
het einde door de Socialisten begroet
met den uitroep Leve de 6 maan
den diensttijd
In den Senaat las Minister Hymans
dezelfde verklaring, die toegejuigd
werd door Katholieken en Liberalen
maar zonder de minste onderbreking
door de Socialistische Senatoren aan
hoord is geworden.
In de Kamer is de bespreking der
v erklaring begonnen. Alles laat voor
zien dat die bespreking zal besluiten
met een stemming van vertrouwen
van Katholieken en Liberalen tegen
de andere partijen.
Het Vlaamsch Kruis.
Het Vlaamsch Kruis stelt zich
hoofdzakelijk ten doel de volksge
zondheid in den breedsten zin van het
woord, te bevorderen. Het wil een
actie voeren, die niets dan het welzijn
v.an ons volk beoogt en die juist
daarom ook Vlaamsch zal zijn in de
opvatting en de uitwerking van haar
programma. Ook omdat het niets an
ders beoogt dan het welzijn van
het GANSCHE volk, zal de wer
king geen enkel partijbelang dienen
en volledig buiten de politiek gevoerd
worden.
Oneindig veel kan en moet er nog
gedaan worden in het belang der
volksgezondheid. Het Vlaamsche
Kruis wil door het gesproken en ge
schreven woord de begrippen der ge
zondheidsleer en der ziekenverpleging
in de ruimste mate tusschen het volk
verspreiden Dit zal gedaan worden
door het houden van voordrachten
metlichtbeelden ot cinemavoorstellin
gen, het inrichten van leergangen,
door het verspreiden van vlugschrif
ten, afbeeldingen, enz. en vooral door
het uitgeven van eer. tijdschrijft. -*•.
Vlamingen van alle richtingen gii
kunt door uwe medewerking een daad
stellen die van het hoogste belang is
voor het algemeen welzijn van ons
volk. Gij zult er ook uw eigen belang
mede dienen en de genegenheid en
dienstvaardigheid doen opleven, die
al de menschen van onzen stam dich
ter bij elkaar brengen zal, in een geest
van innige solidariteit.
Wij doen een beroep op elk van U,
om lid te worden van het Vlaamsche
Kruis en de werking geldelijk te
steunen in de mate van uw vermogen.
De bijdrage der steunende leden is
V an links naai rechtsOnder: MM. Vauthier, 1 b., Hymans, lib., Jaspar,
kath., Houtart, kath., Janson, lib. Boven MM. Baels, kath., De Bro-
cqueville, kath., Lippens, lib., Carnoy, kath., Heyman, kath.
gesteld op 20 fr. (jkfijs van het tijd
schrift daarin begrepen) die der wei-
kende leiLn op 10 fr indien ze een
abonnement nemen op het tijdschrift;
3 fr. voor de andere werkende leden
Zondag laatst werd te Poperinghi
een afcleeling gesticht van het
Vlaamsch Kruis. Guido.
NUTTIGE GESCHENKEN
voor
St NIKLAAS
KERSTDAG - NIEUWJAAR.
Stereoscope met zichten, Vulpennen,
werk-druk-schilder- enpasserdoozen,
Albums voor timbers en postkaarten,
Groote keus van Spreuken in Koper
en Hout, Muziek- Brief- en Boeken
tesschen, Leesboeken, Schilderboe
ken, enz.
Te verkrijgen ter drukkerij van Z).
Poperinghenaar
Sint Niklaas heeft zijne rijkdommen
reeds uitgestald. Wat er nu aan speel
goed voor de groote winkelvensters
ligt, is, volgens velen, nog nooit te
zien geweest. En Sint Niklaas heeft
speelgoed voor alle goestingen. Hij is
zelfs zoo vriendelijk er de hemelprij-
zen te laten opstaan.
Als wij alles zoo eens op ons dood
gemakje beschouwen, dan komen
wij tot het besluit dat Sint Niklaas,
door de jaren heen, veel vrijgeviger
geworden is. Vroeger moesten wij
ons met veel, veel minder tevreden
stellen... en wij vaarden er niet slech
ter bij.
Toen scheen die goede Sint Ni
klaas veel practischer aangelegd dan
nu. Toen kregen wij bij een kleinig
heid speelgoed en een pakje lekker
nijen ook eenige voorwerpen van on
middellijk huiselijk nuteen klee-
dingstuk of een stuk schoolgerief.
Nu, we willen er niets over zeggen.
Wij mogen de handelingen van Sint
Niklaas niet beknibbelen. Andere
tijden, andere zeden.
Maar een klein vraagske aan al de
lieve kindertjes, aan al die zoete
vriendjes van Sinter Klaas zal hier
niet ten onpas komen.
Kindertjes, vraagt aan Sint Niklaas
geen oorlogsgetuig als speelgoed, ge
zoudt danig slechts gekomen zijn.
Sjnt Niklaas is een man van vrede en
kan al dat tuig niet uitstaan.
Vraagt geene soldaatjes, geene ge
weren, geene kanonnen vooral. Dat
geeft Hij niet gaarne.
Daarbij al dat oorlogsgetuig zou
bij uwen lieven Vader, die soldaat
geweest is, zooveel ellende herinne
ren. en bij uwe brave Moeder, die in
oorlogstijd zulke droeve dagen be
leefd heeft, zooveel smart herinneren
Sint Niklaasdag mot t voor geheel
het huisgezin een dag van blijdschap,
een dag van vreugde zijn.
Onthoudt het wel, beste kin de rtjes,
bidt maar goed voor Sint Niklaas,
vraagt maar wat uw hartje lust, maai
vraagt geen oorlogsgetuig.
BERICHT aan de WERKGEVERS
Men weet dat ieder werkgever
VERPLICHT is, op straffe van boete,
zijne werklieden, mannen of vrouwen,
te verzekeren tegen den ouderdom en
daarom de vereischte stortingen te
doen.
De politierechtbank van Ukkel,
heeft, bij vonnis van 10 November 11.
eene beiangrijke gieterij der omstre
ken van Brussel, veroordeeld tot 17
geldboeten van 1 fr. of liever 17 inaal
10 fr. om de wet van 10 December
1924 op de ouderdomspensioenen niet
te hebben toegepast.
In verband hiermede weten wij dat
inspecteurs van den arbeid thans alle
inbreuken op de wet opzoeken en dat
elke inbreuk voortaan voor de recht
banken zal worden gebracht.
Om alle moeilijkheden te vermijden
raden wij dan ook de werkgevers die
nog niet in orde zijn aan, zich ten
spoedigste in regel te brengen. Inlich
tingen zijn te bekomen bij de plaatse
lijke pensioengilden. Voor Poperin
ghe in het Volkshuis, 's morgens
vang tot 11 uur, op <le twee laatste
Zondagen van elke maand.
In het Staatsblad zal dees dagen
het koninklijk besluit verschijnen, de
nieuwe posttarieven vaststellend Wij
laten de bijzonderste wijzigingen vol-
gen
Voor de brieven in het binnenland
wordt het tarief op 60 centiem ge
bracht per 5o gram of breuk van 5o
lam gewone postkaarten, 35 cen
tiem id. met betaald antwoord, 70
centiem gedrukte naamkaartjes on
der open omslag of band, met of zon
der briefwisseling en hoe lang deze
ook weze, 25 centiem.
Drukwerk tot 25 gram, 5 centiem
an 25 tot 5ü gram, 10 centiem per 5o
gram of breuk van 5o gram meer, 10
centiem.
Zakenpapieren per 5o gram of
breuk van 5o gram, 10 centiem (het
minimum is in elk geval .60 centiem).
Monstersper 5o gram of breuk van
5o gram, 10 centiem ('t minimum is in
elk geval 35 centiem).
Het vast recht van aanbeveling is
gebracht op 1 fr. 5o, ongerekend de
toegepaste gewone tarieven volgens
de reeks der verzonden voorwerpen.
Het vast recht van spoedbestelling
s gebracht op 1 fr. 75, ongerekend de
gewone frankeering.
De tarieven voor het buitenland rijn
over het algemeen niet gewijzigd. In
de zendingen naar Frankrijk, Holland
en Duitschlai.d, wanneer het bureel
an verzending niet meer dan 3o kilo
meter is algelegen van 't bureel van
bestemming, moeten de brieven ge
frankeerd zijn met 60 centiem per 20
gram of breuk van 20 gram gewone
postkaarten met 35 en postkaarten met
betaald antwoord 70 centiem.
/.ifda^un
Dr Brutsaert, Kamerlid, is spreke-
lijk VOOR IEDEREEN
Te Poperinghe, in zijn huis, 's 11101
gens, den Maandag en Vrijdag.
TeYper, den V en 3« Zaterdag dei
nt aan cl, van q 1/2 tot 12 uur, in der
Katholieken Kring.
TeWervick, den T Zaterdag der
maand, van 9 1/2 tot 12 uur, in Het
Kapitel
- Benauwd moet gij niet zijn,sprak Etien
ne beslist, de eerste boerenkinkel, die het
waagt zijn kop hier binnen te steken, schiet
ik af als een hond.
Hij haalde uit zijnen broekzakeen revolver
te voorschijn.
Maar nu werd Rozeken nog meer beangs-1
tigd Moest Etienne eens schieten, moest er
eens een ongeluk gebeuren, wat een op-1
spraak zou dat niet geven Over de ketel
muziek zou er al genoeg gesproken worden j
en als ze zich nog ergens durfde vertoonen
zouden de menschen haar met de vingers
nawijzen en zeggen dat is Rozeken de
kantwerkster, die overtijd met nen Brussel-'
schen type in huis zat.
Buiten lawaaide het gejouw en gehuil feller
dan ooit. Stokken roffelden op gieters en
emmers, potten en pannen werden met helsch
rumoer over de straat gesleept, en tusschen
't hoew hoew hoew geroep door, klonk
het verwenschingen van alle slag. Nu en dan
bonsde er een slag op de deur en vensters,
zoodat de gansche woning er van daverde.
Het leek wel dat er een Dende gespuis op
gang was, die tot alles bekwaam, straks in
een stormloop het gansche huis ging onder
ste boven keeren. Het waren vooral de
vrouwen en meisjes die als furies te krer
gingen Hunne schelle stemmen over
schreeuwden die van de mannen en Rozeken
hoorde duidelijk dat het Gustarien was die
de bevelen uitdeelde
Hoor nu zongen ze een Heken.
De vrouwen schreeuwden de woorden er
van en de mannen herhaalden telkens hun
hoew hoew terwijl ze, bij wijze van bege
leiding op hun ketels en pannen roffelden.
En 't galmde over 't land
De jongens hier en wil ze niet
Hoew Hoew
Nu zit de mamzei in 't verdriet
Hoew Hoew
Wij brengen u een serenaad
Doe open iaat ons niet op straat.
Hoew 1 Hoew
Hoew Hoew 1
La&i on? uw schoonen type eens zien
Hoew Hoew I
Of mogen wij dat niet misschien
Hoew Hoew
't Was fijn bedacht, doch mamzei,
Verraden is uw listig spel
Hoew Hoew
Hoew Hoew 1
Ze dansten en sprongen terwijl ze't liedje,
dat Sander de schaper gedicht had, uitgier
den. Door de hollekens in de slagvensters
zag Etienne plotseling de flikkering van een
lichtgloed en duidelijk hoorde hij de knette
ring van hout dat in een vuurpoel lag
Wat doen ze vroeg hij.
Maar Rozeken antwoordde niet. Schier
ontzenuwd lag ze met het hoofd op tafel
zacht te kermen. En immer luider en luider
dreunde het lawaai van de uitgelaten menig
te, die nu in wijden kring rond den vuurpoel
aan 't galopeeren was.
Eensklaps echter verstomde het gerucht
en werd alles stil.
Rozeken hief het hoofd op
Ook Etienne luisterde.
Ze hoorden duidelijk iemand tot het volk'
spreken.
Schande is het, wat ge doet, klonk het
verontwaardigd. Schande Laat iedereen
gerust. Hebt ge zelf nooit niets beketterd en
zijt ge misschien allen onschuldig als lainme-
kens Zijn 't niet dikwijls dezen, die 't meeste
op hun geweten hebben, die er het eerste bij
zijn om iemand anders zwart te maken. Ik
zou er voorbeelden kunnen van aanhalen als
ik spreken wilde Maar ik bemoei me niet
niet andermans zaken, dat.weet ge Doet gij
het ook niet. 't Is nu al wel geweest, dus gaat
nu maar naar huis en de eerste die herbegin
nen wil, heeft met mij af te rekenen.
De woorden van den spreker werkten als
een koud stortbad.
Gustarien meende wel iets in te brengen,
maar de andere antwo.orddewij zullen
seffens onze rekening maken.
De ketelmuziek was gedaan.
Met een zucht van verlichting keek Roze
ken naar Etienne op
Wie was dat vroeg de student.
En Rozeken fluisterde hi]r\u anhoorb&ir
Siemken.
Ja, Siemken die van de plaats terugkeerde,
waarbij den avond bij den kleermaker had
doorgebracht, was de dwaze wallebakkerij
van de ketelmuziekanten komen storen. On-
derwege had men hem verteld wat er gaand<
was-
Dat is van Gustarien haar werk, had hi
gemompeld en met verhaaste schreden wa?>
hij naar 't gehucht teruggekeerd
Maar als hij eenige oogenblikken later met
zijn zuster thuis kwam, begon deze hein van
onnoozelaar te geven.
Dat heeft vier of vijfjaar met een meisje
gevrijd, spotte ze, en als die fiere mamzei dan
met een Brusselschen type in huis zit en
't volk van 't gehucht haaf met een ketelmu
ziek vereert, dan kan meneer dat nog ilie
verdragen Weet ge wat ge doet, ga morge
eens vragen of ze goed geslapen heeft
Wat Rozeken doet kan me niet schelen
sprak Siemken. Zeis oud en wijs genoeg om
te weten wat ze doen of laten moet, maar als
men haar te naar komt zal ik nog altijd daar
zijn om haar te verdedigen.
Nog altijd verliefd, treiterde Gustarien
Verliefd of niet, dat heeft hier niets te
maken En wat ik aan Rozekens moeder be
loofd heb. dat zijn uwe zaken niet.
Toen Siemken dat zei, had hij de tranen in
de oogen.
Hij trok naar boven en ging slapen. Maar
de rust kwam niet
Ginder, op dertig veertig stappen van hem
stond Rozekenshuizeken, en daar zat Etienne
nu, Etienne, die vreemde flierefluiter die e
de schuld van was dat de reputatie van Roze
ken van Santen voor goed geschonden was.
Eerst diehistorie bijae «schoone Madame
nu dat ketelmuziek.
Och Gustarien had slimmer moeten zij
en dat spel niet in gang steken. Maar Gusta
rien was wel dadelijk op Rozeken gebeten
sedert den twist van den beruchten avond
En toch als Rozeken nu eens wilde, als ze
nu eens zegde Siemken. ik h.eb dwaas.licht
zinnig gehandeld. Vergeef het mij laat alles
vergeten en vergeven zijn, ik wil de uwe
worden...
Och nis Rozeken zóó moTd spreken, z
hij haar hoofdeken weer gelijk vroeger th
Te Berck heeft eene kindermeid,
in woede ontstoken, het ziekelijk
kindje, aan hare zorgen toevertrouwd,
onder de kraan gehouden en warm
water over het lijfje laten loopen. Het
wichtje is bezweken.
Wreed tempeest in Haïtier
zijn ongeveer een millioen menschen
dakloos een oppervlakte van onge
veer 5oo vierkante mijlen staat onder
water.
schen zijn handen nemen en een innige kus
op haar schoone oogen drukken. Maar dap
herinnerde hij zich plots, dat het toch maar
enkele dagen na moeders begrafenis was ge
weest, dat ze ginder in die slechtbefaamde
kroeg gedanst had en wijn gedronken met
M iel van den brouwer. En dan rees voor zijn
geest het lieve beeld van Mimi.
Mimi die hem zoo zonderling had bezien,
toen hij ze op 't baantje naar de statie tegen
kwam. Mimi... een braaf onschuldig kind.
En met het beeld van Mimi voor de oogén
sUet> Siemken eindelijk in.
Maar wie niet sliep was Rozeken. De ge
beurtenissen van den avond - het uitdagend
ketelmuziek had haar gemoed deer ijk ge'
schokt en haren hoogmoed diep gekwetst.
Klaar en duidelijk zag ze haren toestand
n Als ze zich op straat durfde vertoonen,
zouden ze haar met de vingers nawijzen.
Neen, op Sparrebeke kon ze onmogelijk
langer blijven.
Maar dan... waar naartoe
De plakbrieven van den verkoop van haar
huis en goed waren nog niet uitgezonden.
Als ze nu eens alles uit ter hand verkocht
En als ze nonkel Polydoor eens de voorkeur
gaf..
Ze voelde zich zoo hopeloos alleen.. En
Etienne besefte ook dat hij eene dwaasheid
had begaan met erfhuis van door te trekken.
Zij had nu de gelegenheid om alles weer
goed te maken. Hoe eerder ze met nonkel
Polydoor konden spreken, hoe beter. Als ze
morgen eens naar Brussel ging
Ginder zouden ze van 't ketelmuziek niets
weten.
Was de verkoop een maal gebeurd en had
ze de centen in handen, dan kon ze ook dader
lijk uit Sparrebeke vertrekken. De zaak van
Etienne zou ze wel bepleiten,
In alle geval moest hij terug naai huis, al
was 't maar voor enkele weken. De tijd
schaft raad en als ze in haar betrekking zou
zijn konden ze zien wat erken te doen stond.
Stak nonkel Polydoor dan nog stokken in de
wielen dan zouden ze trouwen nj-1 of tegen
de goesting van de menschen uit dr St oog
straat, ft Very ';M)>