HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
Nieuwsblad voor Psp-sriuybe en Omstreken*
MOOI ROZEKEiN
Abonnementsprijs per Jaar
Zondag 29" Januari 1928.
30 Centiemen
25e Jaar. -- Nr 5
Mogen Katholijke Journalisten
de besluiten
hunner Bisschoppen aanvallen
Verwoeste Gewesten
Politiek Overzicht.
Jeugdverbond
voor
Katholieke
Actie
KERKVERVOLGING
in Mexico.
In t Buitenland
In Stad 14.00 fr. In Belgie p. post 16.00 fr.
Amerika en andere landen 34 fr.
Frankrijk en Congo 28 fr. (Fr. g. 20 fr.)
TARIEF DER PRIJZEN
Berichten Verkoopingen
Eene inlassching o fr. 90 pet regel
2 en 3 Inlassch. o Cr. 80 per regel
Vonnissen j Rouwbkrichten
l Cr. 5o per regel 6 frank
HERHAALDE ANNONCEN
pkijzen op aanvraag.
Alle annoncen ziin vooraf te betalen en
moeten te^en tien Donderdag noen ingezon
den worden.
Kleine berichten tegen den Vrijdag noen.
Uitg. SANSÊN-VANNESTE, Drukker
Gasthuisstraat, i5, Poperinghe
Telefoon 9. Postcneck 15.570.
i-:u ach ra<:N
Hierin ligt al den ernst, al de zwaar
te onzer verantwoordelijkheid, dat et-
van ons geeischt wordt, niet iets TE
DOEN, maar iets TE ZIJN.
Iedereen heelt een boek medege
bracht op de wereld, cn dit boek is
het geweten. In dit boek moet .men
vlijtig leeren, want van onze heele
bibliotheek nemen wij alleen dit mee
naar de eeuwigheid.
Wanneer gij de menschcn waarlijk
lieC hebt, dan zult gij u met hen
verstaan.
Menachenlief'de is niet de liefde lot
dezen of genen mensch, maar de
liefde tot allen.
Hadde ik al de schatten van de
wereld, ik gaf ze voor een kinderherte
geren. G. G.
De vrijheid van drukpers (wat
schoon woord om dikwijls te bedui
den de vrijheid van kwaad te stic h-
ten...) brengt ons allei hande vruchten
voort, waaronder deze zeer vergifiig-
de vrucht dat niemand, ook niet de
meest eerbiedwaardige persoon, nog
een daad kan stellen tege 1 de goesting
oi 'tgedachl van anderen, of hij wordt
ergens in de kolom van eene gazet,
voor den rechterstoel gedaagd van
een naamluozen dagl ladschrijver of
-schnjvelaar.
Onze menschen zijn daar nu zoo aan
verwend geraakt, dat ze zulke manie
ren zeer natuurlijk vinden da's een \deelen naar eigen sin
recht van de «openbare opinie» ja, I Aan de opstellers van katholieke dag-
ze zullen dat reeds voorstellen als een I bladen bevelen wij onze onderwijzingen
heilige plichtWat heeft dat kind va.n\nopensden eerbiedende gehoorzaamheid
verschuldigd aan al wie in de Kerk een
Want gazetten, die uiteraard op i Van's anderendaags reeds werd er
breede verspreiding aangelegd zijn, val
len dagelijks in elks handen en hebben
een grooten invloed op de gedachten en
de handelwijze van de menigte.
Scherper nog spreekt Leo XIII in
zijnen brief aan Mgr Meignan, Aarts
bisschop van Tours (17 Dec. 1888)
u Ge moogt geenszins toelatenzegt
Hij, datleeken, die het katholicisme be
lijden, zoover gaan dat ze zich het recht
toekennen openlijk in de kolommen eener
gazet, alle slag van personen, de Bis
schoppen niet uitgezonderd, aan te kla
gen en te hekelen, zonder de minste
terughoudendheid en naar eigen welge
vallen Ze meerten dat het hun toegelaten
is in alles, buiten de geloofszakeneene
opinie naar eigen beliejte er op na te
houden, cn dat ze elkeen mogen beoor-
de fransche revolutie al schoone na
men de waarheid durven zeggen,...
het publiek inlichten,. van zijn recht
gebruik maken...
Een katholiek nochtans moet weten
dat het princiep van de absolute vrij
heid van drukpers een veroordeeld
princiep is, en dat op zedelijk gebied
geen vrijheid kan bestaan van kwaad te
stichten.
Dit katholiek leerpunt weze eens
toegepastop dehoudingdie een katho
liek dagbladschrijver moet aannemen
tegenover de handelingen der Bis
schoppen Want vele katholieken, en
niet het minst de nationalistische
schrijvers, gunnen zich daarin de
meeste vrijheidenvindener als't ware
een duivelsch plezier in onophoudelijk
de gedragslijn der Bisschoppen aan
te vallen.
I11 dit betoog zullen we Paus Leo
XIII aan 't w oord laten Het woord
van den Vader aller kristenen weze
voor onze naar waarheid dorstende
harten een balsem en eene lavende
stroom, en brengewat meer bezinning
bij onze menschen...
Eerst EEN PAAR VOORBEMERKIN
GEN
I. Sommigen meenen misschien dat
een Pauzelijke Brief, omdat hij naar
een bepaalden Bisschop of naar
een bepaald land gestuurd wordt,
daardoor geen bindend gezag heeft
voor andere plaatsen. Dit is nochtans
niet zoo, wanneer het leerpunten geldt:
omdat een leerpunt uiteraard de alge
meenheid der geloovigen treft en over
al hetzelfde zijn moet.
In onderhavig geval leidt Paus Leo
XIII den plicht van eerbiedigheid
tegenover de Bisschoppen uit den
aard zelf en de waardigheid van het
Bisschopsambt. Die Bisschoppelijke
pfnurHitrheid is overal dezelfde; de
overal dezelfde.
Dat punt van de katholieke zeden
leer is voor iedereen verplichtend.
II. Om een boek over scheikunde,
letterkunde, wijsbegeerte goed te
vatten, iser voorafgaandelijk vereischt
dat ge in die vakken ingewijd zijt.
Anders loopt ge groot gevaar dikwijls
onjuist en verkeerd te verstaan. De
zelfde regel van wijsheid weze toege
past op de lezing van Pauzelijke
stukken Een oningewijde in de ker
kelijke leering loopt groot gevaar dik
wijls te misgrijpen en den zin van een
voorstelling mis te verstaan... Dat is
nu geen reden om die Pauzelijke stuk
ken niet te lezen, wel integendeel
't is eerder een reden om zich altijd
meer te bekwamen in de allerzaligste
wetenschap en nog om tenminste zóó
voorzichtig te zijn dat ge uwe uitleggingen
niet stelt tegenover de dragers zelf van net
kerkelijk gezag.
En nu ter zake.
We geven twee teksten waar Leo
XIII de gedragslijn vaststelt die ka
tholieke dagbladschrijvers volgen
moeten bij 't beoordeelen van Bis
schoppelijke handelingen.
In zijne Encycliek Longinqua
Occani van 6 Jan.spreekt hij volgen-
derwijze
Wanneer dagbladschrijvers het aan
durven de besluiten en handelingen der
Bisschoppen naar eigen oordeel te toet
sen, wanneer ze den verschuldigden
eerbied afleggen om hen te hekelen en te
kritikeeren, dan verrichten zij geen nut
tig en vruchtbaarmaar gebrekkig en
schadelijk werk, en ze zien niet welke
verstoring der orde en wat al kwaad ze
stichten.
Dat ze dus hunne plichten indachtig
wezen cn dc grenzen dei bescheidenheid
niet overschrijden. Aan de Bisschoppen,
die in de hiërarchie van 't gezag een zeer
hooge plaats bekte eden, zijn zij gehoor
zaamheid verschuldigd en ze moeten hun
den eerbied bewijzen, die overeenstemt
met de grootheid en de heiligheid van
hun ambt. Aan dien eerbied mag nie
mand te kort komen, maar vooral bij
katholieke journalisten moet hij uitschij
nen en als t ware ten toon gespreid wor
den tot voorbeeld aan de anderen.
gewijd karakter draagt, te eerbiedigen en
als heilige wetten te beschouwen. Ze moe
ten goed in de overtuiging leven, ze moe
ten 't zich diep in den geest prenten dat,
wanneer ze deze voorschriften durven
overtreden, wanneer ze... het gezag der
Bisschoppen kwetsen oj zich zelf een gezag
toekennen dat hun niet toekomt om eigene
opinies te volgen, ze moeten 't goed weten
dat ze vergeefs trachten en beweren de
eer en den naam van katholieken te bewa
ren, dat ze vergee/s staan houden de
heilige en edele zaak te dienen, die
willen verdedigen en verheerlijken.
LINOLEUM - BALATUM
TOILE-CIRÉE - BEDDEVELLEN
MEUBELPAPIER
OROOTE KEUS TER TROUWE
bij SANSEN-VANNESTE
gasthuisstraat, 15, POPERINGHE
- Alle Bureelmeubelen -
hand aan 't werk geslagen en korten
tijd nadien was het gebouw voltooid.
De bemeubeling ervan ontbrak nog,
maar daarvoor zouden de inwoners
zorgen en weldra was dit lokaal ver
sierd met een altaar, preekstoel, har
monium, beeld van de H. Familie,
kruisweg, stoeien, enz.
Boven de ingangdeur, in eene nis,
prijkte het beeld der H. Familie (5),
en langs binnen was er in den muur
een steen gemetst met het opschrift
Dankbare Herinnering aan Mevrouw
Vandeputte-Dambre, stichtster van dit
huis en ieveraarster voor de goede wer
ken van Vlamertinghe
5 t. h. 1923
Trekking van 20 Januari.
Reeksen 302.224 nr 3 en 277,008 nr 2
winnen 100.000 fr.
Reeksen 229.226 nr 4: 350.785 nr 5 en
191.677 nr 2 winnen 50.000 fr.
Zijn uibetaalbaar met 10.000 fr.
r. n. r- n. r. n. r. n.
235.153 2 317.555 3 359.741 4 105.473 3
310.817 2 370 517 3 256.581 5 56.518 4
i5i.838 1 107.689 4 75 307 1 6.970 3
373.809 4 15.397 4 340.028 4
Al de andere nummers van die se
ries zijn uitkeerbaar met 55o fr.
fin UnilïcfA Cnmilin l/onnl
te Vlamertinghe
Tijdens de missiedagen (1) van 't
jaar 1892, werd door de Eerweerde
Paters Redemptoristen die naar
Vlamertinghe gekomen waren om de
missie te preeken eenen oproep ge
daan tot de gehuwde mannen en jon
gelingen boven de 18 jaar, ten einde,
lid te worden van de congregatie of
godvruchtige vereeniging welke zou
gesticht worden.
Deze vereeniging zou onder de be
scherming staan van De H. Familie
(2)» en de Eerw. Heer Onderpastoor
Bonvarlé (3) werd als bestuurder er
van aangesteld.
Mééi dan 3oo mannen lieten zich
dadelijk inschrijven. Zelfs vele Crom-
menelstnaars die ver van hunne moe
derkerk gehuisvest zijn, werden lid
en woonden regelmatig de maande
lijksche vergaderingen bij, welke in 't
begin plaats grepen in de kerk.
Mengelwerk v. «De Poperinghenaar» 20
door JAC. BALLINGS
Het akkoord met madame Blanche
was zoo geen vast loon, alleen een
percent op 't geen er gedronken werd.
Twee frank op een flesch Bordeaux,
drie op een flesch Bourgogne, vijf of
tien op een flesch champagne.
Kwamen er mannen die geen wijn
of champagne dronken, en slechts een
glas bier vroeger, dan moest Rozeken
maar zorgen dat ze door die mannen
getrakteerd werd. In 't buffet stond er
een flesch porto porto met water
aangelengd daarvan moest ze zich
dan een glaasje schenken en voor zulk
een glaasje twee frank rekenen. Een
frank voor haar, een frank voor de
bazin.
Madame Blanche wist te vertellen
dat er juffers waren die zich met de
glaasjes porto alleen, dertig frank per
dag maakten.
Maar zooveel kan ik niet drinken,
meende Rozeken.
Och, ma petite, zei de feeks, 't is
om zoo te zeggen puur water wat ge
drinkt. De kunst is hierin gelegen het
mansvolk te doen trakteeren. Wie in
'n bar gaat, komt er niet om te drin
ken, die komt om zich te amuseeren.
^an J n eersten dag af zult ge den
Een goêjaar na de stichting van
den bond werd er een lokaal gebouwd
langs de Hospitaalstraat.
Een perceel grond van 3o m. lengte
op 10 m. breedte werd kosteloos af
gestaan door M. Paul Vercruysse-
Bonnike, eigenaar te Kortrijk.
Het oprichten van een sterk ge
bouwd lokaal (23 m X 8 m,), met af
gesloten voorkoer en zijgang werd
bekostigd door Mme Jan Vandeputte,
geboren Hortence Dambre(4).
De plans van dit gebouw werden
opgemaakt door den aannemer Jules
Bienvenu van Vlamertinghe en te
Brugge goedgekeurd op den feestdag
van 't H. Hert in 't jaar 1894, door de
broeders van de milde geefster: Eerw.
Heer Kanonik Dambre en de Eerw.
Heer Dambre, pastoor te Oostcamp.
De biddag te Vlamertinghe valt op 23
December.
In verschilüge gemeenten draagt dezen
bond der. naam van Xaverianen welke
door sommigen en misschien somtijds een
weinig uit spotternij Siskens genoemd
wordt.
3. Thans pasto.rte St-Denys.
a. Geboren te Vlamertinghe den 3i Maart
1836.
Deze vereeniging had aldus haar
eigen woon en voortaan zouden de
vergaderingen in dit gebouw Kapel
der H. Familieook Lokaal der
HFamilie n genoemd, gehouden
worden.
Dank aan de ieverige werking
van den Eerweerden Heer Bestuur
der en van de Heeren Jules Delie en
Burgemeester Vandaele zaliger,
bloeide deze vereeniging en viel meer
en meer in den smaak van 't volk,
want het getal leden groeide gedurig
aan en alle man hield eraan in iedere
vergadering tegenwoordig te zijn.
Weldra kreeg «De H. Familie
haar vaandel, welke in processie of
optochten aan't hoofd der H. Fami
liemannen wapperde.
Jaarlijks, op den eersten Zondag
van den Vastenheelt ereene prachtige
prijsloting plaats onder de leden.
Deze prijzen, welke geschonken zijn
door de meest begoede lieden der
gemeente, bestaan meestal in natuur:
't zij kleederen, huisgerief, alaam, eet
waren, kolen, enz., zelfs tot geiten en
konijnen.
De Bond der H. Familiemag
aanzien worden als de bakermat van
talrijke borden van maatschappelijk
belang, welke grootendeels in zijnen
schoot ontstaan zijn en waarvan ver
schillende, niettegenstaande de op-
schorsing tijdens den onvergetelijken
oorlog welke over de streek gewoed
heeft, hedendaags nog in bloei zijn en
nu hunnen afzonderlijken werkkring
bezitten!...
Zoo telt men onder andere
A. De maatschappijen van onder-
lingen bijstand
1. De ziekengilde De H. Fami
lie (1895).
2. De verzekering tegen de sterf
te der geiten HetMelkkoeitje(igo5).
3. De Franschmansgilde«St-Jo-
xjsbond (1907).
B. De beroepsvereenigingen
i. Syndikaat tot verbeteiing van
2. Syndikaat tot verbetering van
't konijnenras: Sterrepinkel n (igo5).
3. De vereenigde Veekweekers
Veebond» genaamd (1906).
C. De St-Jozefspensioenkas» (i8gg).
D. De kredietmaatschappij SLVe-
dastus voor het bouwen van werk
manswoningen (1898).
E. De zang-en tooneelgildei(£)««^t7
en Vreugd (1908).
F. St-Vincentiusgenootschap»( 1904)
Ook werd er eenen Bond der
HFamilie voor vrouwen gesticht,
welke ook maandelijks in dit lokaal
zijne vergaderingen hield.
De oorlog met al zijne meeslepende
gruwelen is over de streek gekomen
De eerste vluchtelingen,hieruit den
omtrek van Mechelen toegekomen,
vonden in dit gebouw een tijdelijk
schuiloordEn toen de legers, in
October-November-December 1914
enkele kilometers oostwaarts op, slag
geraakten en alom dood en vernieling
zaaiden, werd menig fransch soldaat
welke in de veldhospitalen op de
gemeente ingericht gestorven was,
naar dit lokaal voor enkele uren over
gebracht, om dan in de nabijzijnde
weide begraven te worden.
Ook dit gebouw kwam deerlijk ge
havend uit den wereldstrijd nog
enkele stukken muur bleven recht
gen, daar dit gebuw het eenigst is
op de gemeente welke geschikt is
voor het bijéénkomen van een zeker
getal personen.
De muziekmaatschappij De
Vlaamsche Vrienden (1922) geeft er
haar jaarlijksch feestde Vlaamsche
Wacht (ig2o) houdt er hare voor
drachten, meestal met lichtbeelden
de Bond van Kroostrijke Gezinnen
(1926) belegt er zijne vergaderingen
de Hojbouwmaatschappij (1890)
houdt er hare jaarlijksche tentoonstel
ling de zang- en tooneelgilde Deugd
en Vreugd geeft er hare leesten de
Christen Vrouwenbond (1925) houdt
er zijne vergaderingen, enz. enz.
Grond en gebouw waren aangetee-
kend als zijnde den eigendom van den
Heer Burggraaf Alain du Pare <B),
maar bij akt van 22 April 1926 verle
den vóór Meester Evarist Vande
Lanoitte, notaris te Vlamertinghe
werd dezen eigendom overgelaten
aan de maatschappij zonder winstge
vend doel «De Parochiale Werken
van Vlamertinghe (7)
Het Lokaal der Heilige Familie
mag dus aanzien worden, zooals het
huis en de school en de kerk als eene
brok van 't Vlamertingsch 'even
Remy Duflou.
6. Akt verleden vóór Meester Evarist Van-
de Lanoitte op 19 April 1907.
7. Gesticht bij akt verleden vóór Meester
Evarist Vande Lanoitte op 8 Juni 1925 en
verschenen in 't Belgisch Staatsblad
nummer van 25 Juni 1925.
Leesten verspreidt "De Poperinghenaar,,
De Barakken van het
Koning Albertfonds.
Verledene week werd er in de Ka
mer eene ondervraging gehouden over
de Barakken van het Koning Albert
fonds.
Men weet dat de bewoners dier ba
rakken verwittigd waren dat zij de
zelfde met 1 Feb
laten.
Als besluit der ondervraging werd
toegegeven dat, in de plaatsen waar
meer uan 45 barakken zijn, die maat-
maatregel zou uitgesteld worden tot
l5 Mei eerstkomende. Intusschen zal
men zoeken naar een afdoenden
maatregel.
De kwestie^der Barakken is tamelijk
moeilijk om oplossen.
De terugkeerende bevolking moest
toch huisvesting vinden. Er werden
noodwoningen gebouwd, waaronder
halfbestendige die wel vijftig jaar en
langer zullen medegaan.
Men zou ook barakken maken. Het
fonds kwam tot stand waaraan Koning
a^nlM® <tep«4?fen%e Al
geheel niet behaaglijk. Bij gebrek aan
iets beter woonden de menschen toch
in die barakken. Het Albeitfonds
On ze legermacht.
houdt reeds
De Legercommissie
regelmatig zittingen.
In een paar dezer heeft Generaal
Gallet, overste van den Algemeenen
Legerstaf. uiteengezet hoe het staat
met onze legermacht.
't Is onmogelijk hier in bijzonder
heden te treden.
De indruk die hij nagelaten heeft is
in een woord samen te vatten El
lendig Niets is in orde, noch ge
weren, noch karabijnen, noch pisto
len, noch mitrailleurgeweren, noch
mitrailleusen. Wij hebben canons te
weinig, ook strijdwagens en pantser-
autos. Alles, alles om kort te zeggen
is in ellendigen staat of niet voldoen
de voorhanden. .Zelfs de korporaals
en de brigadiers deugen ook niet en
van de mannen zijn er 8 tot 10 t. h.
ongeletterden.
Het eenige wat goed is in geheel
ons leger dat is het actieve kader van
officieren en onderofficieren... 't Is om
erbij om te vallen
Een mensch die dat voor de eerste
keer hoort moet zich toch afvragen
waarom de Legerstaf daarover zoo
lang heeft gezwegen. En wat deden
de Ministers van Landsverdediging
met hunne verantwoordelijkheid te
genover het Parlement en het land
Sinds den wapenstilstand hebben
wij zeven oorlogsministers gehad.
Zijn die nooit op de hoogte geweest
van den werkelijken toestand of heb
ben ze hem stelselmatig verzwegen
Hebben de 700 millioen per jaar,
die ons leger verslindt, dan maar ge
diend om mageren kost te geven aan
de soldaten en vette wedden aan de
gegradeerden
Wat hebben wij aan dat parade-
leger
Waarom zouden onze jongens 10 of
14 maanden moeten bij den troep
blijven 0111 wapens te leeren kennen
die bij oorlogstijd geen dienst zouden
kunnen doen
En als er 60 duizend soldaten zullen
zijn in plaats van 44 duizend, zooals
Generaal Gallet het vraagt, zullen de
gewenen, de mitrailleusen, de kanons,
enz., erom beter zijn
Dat men onze jongens goede wa
pens geve. Met slecht tuig, is toch
geen goed werk te verrichten. Maar
dat men toch in den slechten staat
van het allaam geen reden zoeke om
meer jongens te doen dienen en nog
veel min om ze langer te doen dienen
In Burgers
Donderdag besprak de Senaat het
"budjet van Koloniën. Prins Leopold,
als Senaatheer, woonde de zitting bij.
Onze Prins was in burgei skleedij.
Men is in ons land aan dit ongehoorde
feit, dat de Koning of de Prinsen zich
gekleed als gewone stervelingen op
officieele bijeenkomsten voor hun
Volk durven vertoonenzoo onge wend
dat alle l-Iaden er melding van ge
maakt hebben.
Onze Vorst kan nochtans aan eer
bied en genegenheid bij het Belgi
sche Volk, dat zoo weinig militair ge
zind is, niets winnen met zich maar
altijd te vertoonen als de eerste
soldaat van het land
De onbewaakte overwegen.
Reeds in't jaar 1923 werd dit ge
bouw geheel hersteld.
Met het innemen van een deel van
dit lokaal, door een zaaltje voor de
Openbare Katholieke Boekerij (igi3)
en het plaatsen van een tooneel is dit
lokaal te klein om er de vergaderingen
der H Familie n te houden, welke
nu weerom plaats hebben in de kerk.
Het weze daarom niet gezegd dat
dit gebouw maar weinig dienst meer
bewijst, wel integendeel! Menige
bond maakt gebruik ervan, mits toe
lating van de geestelijke overheid, om
er vergaderingen en leesten te beleg-
5. Dit beeld, welke tijdens den oorlog 1914-
1918 vernield werd, is' nog niet vernieuwd.
moest zijne onkosten kunnen dekken
en zoo werden de huurprijzen ver
hoogd. Ten gevolge eener vroegere
ondervraging ter Kamer ging de voor-
zienehuurverhoogingslechts ten deele
door.
Nu is het Albertfonds reeds gelikwi-
deerd, maar het Ministerie van Land
bouw is de erfgenaam. Nu wil dit
Ministerie zich van die lastige erfenis
ontdoen. De Gemeentebesturen wer
den dringend verzocht die barakken
te willen overnemen. Die zouden zich
maar moeten verstaan met de bewo
ners der barakken. De Staat moest er
geen cent achter winnen.
Enkele Gemeenten waaronder Po
peringhe, hebben dirn last op zich ge
nomen. Andere echter zijn langs dien
kant doof. Allerhande redenen worden
bijgebracht zij hebben geen geld, de
barakken zijn in te slechten staat, de
bewoners willen ze niet koopen, enz.,
zoodat deze gemeenten weigeren die
verantwoordelijkheid op zich te
nemen.
Vandaar dien moeilijken toestand.
De ondervraging ter Kamer heeft nog-
eens de kwestie geene oplossing ge
geven en de voorgestelde verandering
is wederom een lapjemiddel, een
plaaster op een houten been.
Bezoek aan de draven.
De kostelooze reisbons voor graf-
bezoek, die tot dusverre door de mili
taire overheden aan de rechthebben
den van voor het Vaderland gesneu
velde militairen werden afgegeven,
worden voortaan uitgereikt door de
arrondissementscommissarissen tot
wie de familiën zich moeten wenden
om kosteloos vervoer ter gelegenheid
van zulke reizen te verkrijgen.
Er is niets veranderd betreffende de
rechthebbenden der in Belgie begra
ven Fransche militairen de militaire
commandant van Bergen zal zooals
voorheen, kostelooze reisbons ver
strekken volgens de voorwaarden
voorzien bij geldende Fransch-Bel-
gische overeenkomst.
truk nog niet weg hebben, maar dat
zal wel komen, 's Woensdag, als
't beursdag is, komt Odette hier ook,
en Odette zal u wel op dreef helpen
Arm Rozeken
Nu was ze zoo ver als de muggen,
die 's avonds rond het gouden licht
van de lamp komen zweven, en daar
zoolang ronddraaien totdat ze met
verbrande vleugels stervend neer
vallen.
Arm Rozeken 1
Nu kon ze van 't leven profiteeren
gansche nachten. Nu was haar droom
verwezenlijkt Nu droeg ze lichte
kleedjes, gouden armbanden, ringen
en kettingskens, snuisterde ze aller
hande snoeperijen...
Nu werd ze gevleid door de viveurs
en getroeteld en gestreeld. Nu hoorde
ze den gemeensten praat en leerde
ze stilaan Brussel kennen, het nacht
leven van het door en door rotte
Brussel.
En als ze dan tegen den morgen
terug op haar kamertje kwam in de
Steenstraat en haar gezicht in den
spiegel bezag, schrok ze meer dan
eens van haar eigen wezen.
Ze was nog bleeker dan vroeger...
Maar als ze dan in den middag naar
de Eldorado-Bar terug stapte lag
er weer een zachte blos over haar ge
laat, en droegen haar lippen de kleur
van bloedroode kersen.
Rozeken kende de geheimen der
meidekens van plezier».
In die dagen was het, dat ze op een
morgen bericht van tante Clothildes
overlijden vernam.
De zwartgerande brief lag op haar
kamertje, toen ze, 't hoofd beneveld
van 't vele drinken in den afgeloopen
nacht, bij 't morgenkrieken thuis
kwam...
Een booze lach speelde om haar
dunne lippen terwijl zeden doodsbrief
na las...
Zij stond er ook op, tusschen de
bloedverwanten Mejuffer Rosalie
Van Santen.
Ha Ha Ha lachte ze, terwijl
ze voor den spiegel hoed en mantel
aflegde. Rosalie Rosalie Dat zeg-
fen de boeren van Sparrebeke ook.
laar hier in de Eldorado-Bar heetten
de heeren haar petite Rose, en ook
wel eens petite rosse.
Ze had er den truk van weg de hee
ren te vermaken en verdiende er grof
geld meê. Daar waren uagen dat ze
vijftig en meer frank verdiende. Maar
ze had veel van doen ook. Altijd nieu
we kleeren, hoedjes en schoentjes,
armbanden, kettingen, honderd ander
prutsen. Haar rouwgoed had ze reeds
afgelegd, alhoewel er verscheidene
barjuffers waren die altijd rouwkleeren
droegen op straat. Dat wekte immers
't medelijden op bij de mannen.
Ze had zich nu uitgekleed en was
met den doodsbrief in de handen op
het bed gaan liggen.
Ze konden stikken die boeren van
Sparrebeke. Ze hadden haar genoeg
uitgejouwd, dien avond van hunketel-
muziek. Ze zou Mimi een briefje
schrijven, een hartroerend briefje, ze
zou schrijven dat ze niet kan komen
omdat ze geen permissie kreeg.
Ja, ja, ze zou er wel iets op vin
den om die menschen ginder te
paaien.
Hoepla 1 daar vloog de doodsbrief
door de kamer.
Adieu tante Clothilde, geeuwde
Rozeken, ik ga slapen...
Ze draaide zich koesterend in de
dekens en droomend van de zijden
golf, die ze ergens in de Nieuwstraat
had gezien, vielen haar oogen toe.
De begrafenis van madame Clothil
de was een gebeurtenis in het anders
zoo rustige Sparrebeke.
Het voorval met Etienne was nu
heinde en ver gekend. Het gaf aan dit
afsterven iets geheimzinnigs. Daar
werd van alles verteld. Men beweerde
zelfs dat het parket nog kon afstappen
i Dat alles en het nieuws dat er uit
Brussel verscheidene vrienden en
kennissen waren gekomen, die prach-
tige rouwkronen hadden meègebracht,
was genoeg oin het kleine kerkje te
doen volstroomen.
Tante Clothilde werd gewoon be
graven.
De Brusselaars liepen na de piech
tigheid nog een tijdje over en weer
herbergin... herberg uit... totdat) het
tijd was naar de statie te stappen,
i Polydoor had ze meegevraagd naar
't gehucht, om daar volgens 't oud ge-
i bruik in 't sterfhuis iets te komen ge-
bruiken. Maar ze hadden geweigerd
En als ze eindelijk waren afgereisd
lag Sparrebeke daar weer rustig en
stil als naar gewoonte.
's Avonds in de stilte luidden de
I tholieke Actie aldus breed cn gods-
dienstig|opgevat overal den gewensch-
gelang de omstandigheden en het po
litiek belang li.:n:.ci paitij.
Vervolgens wcudl hei huidig wet5- ten bijval bekomen, ons.. Katholieke
ontwerp Jcr Socialisten uitgekleed en j Vlaanderen zou er enkel voordeel bij
het standpunt van het Christen Wcr- halen. Wat baat voor Vlaanderen
kersverbond verdedigd, standpunt
waarover wij reeds herhaaldelijk heb
ben geschreven.
En eindelijk krijgen de Socialisten
een kijk in hunne eigene kiesbeloi'ten
van 1925 die zoo deerlijk verfrommeld
van achter de Socialistische Minister
zetels te voorschijn kwamen.
De Socialisten schelden met plezier
op de Christene Werklieden. Maar
aan dit propagandaboekje zullen de
Kooden niet veel plezier beleven.
Guido.
Uit de ondervraging over de maat
regelen die men zou nemen om de
ongevallen bij de onbewaakte over
wegen veroorzaakt te verminderen
blijkt dat er op alle punten van ons
land protesten opgaan tegen de onbe-
1 *- o»r gfWc <lo3«r
overwegen is nog grootst van ai in de
boschrijke streken, waar het houtge
wasbelet de treinente zien aankomen.
De Staat of de Spoorwegmaat
schappij schudt veel te gemakkelijk de
verantwoordelijkheid van zich, voor
de ongevallen die gebeuren aan de
onbewaakte overwegen. In 1926 telde
men aan de bewaakte overwegen 10
ongevallen. De Staat betaalde ruim 5i
duizend frank voor vergoedingen. Er
grepen 47 ongevallen plaats op onbe
waakte wegen en de Staat betaalde.,
niets. Hij legt altijd de schuld op den
nek der slachtoffers. Dat is in het ge
heel niet ernstig.
Wat de seinen betreft, de klokken
werden weggenomen, 't Schijnt dat
het is om de verantwoordelijkheid van
den Staat te verminderen. De automa
tische seinen en het electrischschijfstel
geven, volgens Minister Lippens, bij
de proefnemingen geen voldoende uit
slagen. Maar sommige Kamerleden
beweren dat men die stelsels niet aan
legt omdat zij te veel zouden kosten
aan de Spoorwegmaatschappij. En
dat kan waar zijn ook.
Intusschen zitten wij voort met de
onbewaakte wegen waarvoor Mijn
heer de Minister iedereen aanzet zeer
voorzichtig te zijn. Goede raad is
goud waard
Voorzitters.
De H. Ttnbbens, Kamerlid, werd
tot voorzi/tter gekozen van het A.C.W.
ter vervanging van den heer Heyman
die minister geworden is.
De voorzitter van het A. C. V. (Al
gemeen Christen Vakverbond), is de
Heer R. Debruyne, Kamerlid.
De voorzitter van de christen de
mocratische parlementaire groep
de Heer Staatsminister Poullet.
De Overlevingsrente.
Tot hiertoe hebben 6.255 weduwen
van aangeslotenen bij de Lijfrentkas
(bedienden, werklieden, mijnwerkers
of vrijwillig verzekerden) voordeel ge
trokken uit het nieuw pensioenstelsel
door de toekenning eenejxoverlevens
rente. 1
het Carnegie hcldenfonds.
t Was op 17 April ign dat de heer
Andrew Carnegie een schrijven richt
te tot de Belgische regeering, waarin
hij de aandacht vestigde op een uit
stekende heldendaad en zijn hoogedel
gevoel van menschlievendheid liet
blijken. Vol bewondering voor de
vreedzame helden, die zich dagelijks
offeren voor hun in gevaar verkeeren-
de evennaaste, kwam hij op de ge
dachte dat deze dapperen zouden
moeten beloond worden op eene tref
fende wijze.
Hij schreef zelf dat hij hetHelden
fonds dat reeds in Noord-Amerika,
ingeland en Frankrijk bestond, zou
uitbreiden tot Belgie, het land der
Vlamingen, dat Engeland leerde spin
nen en weven, de bakermat der
schoone kunsten, het land dat heden
een aanzienlijk centrum van nijverige
bedrijvigheid is en gansch de wereld
tot eere strekt.
Daarop stelde M. Carnegie een
fonds in van 23o duizend dollar,
waarvan de interesten moeten dienen
om heldendaden te beloonen vol
bracht door Belgen in Belgie.
Om een eervolle onderscheiding
waardig te zijn moet de volbrenger
eener moedige daad zijn leven vrij
willig» blootgesteld hebben aan een
ernstig en dreigend gevaar om dat
van een ander te redden. Het is onder
de daden van zulken aard dat de be-
heerende Commissie van het Carne
gie Heldenfonds dezen moet onder
scheiden die door hunne buitengewone
zelfverloochening, door het bij uitstek
hachelijke van het gevaar en de bij
zonder daarmede gepaard gaande
omstandigheden, wezenlijk den stem
pel van heldhaftigheid dragen.
De Fascistjes van Brussel.
Als gevolg van de verwoesting bij
gebracht aan de Sovjettentoonstelling
van Brussel werden door een der be
wakers drie jongelingen herkend als
hebbende deelgenomen aan de be
storming
nei zijn urie jongens met groote
lange namen behoorende tot hooge
families van Brussel.
Zij werden aangehouden en opge
sloten. Zij kunnen tot 10 of i5 jaar
dwangarbeid veroordeeld worden en
mogelijks komt de zaak voor het
Assisenhof.
Thans zijn die jongelingen in vrij
heid gesteld. Sommige bladen laten
verstaan dat personen, vreemd aan
het gerecht daarmede bemoeid zijn.
Wij hebben er niets tegen dat men
die jongelingen zacht behandele.
Maar wat wij opmerken is dat het
uist die bladen zijn die partij trek-
ten voor de gestrafte Fascisten en
hunne vrijstelling toejuichen, die
hardst schelden op de Vlamingen die
iets misdreven hebben.
Wanneer zullen die menschen de
zelfde politieke menschlievendheid la
ten blijken als het gaat om Vlaamsche
politieke veroordeelden, gelijk het
thans het geval is met de franskiljon-
sche Fascistjes. Daar kan enkel een
spoedige en volledige amnestie orde
in brengen. Voor veel redens is het
tijd dat die kome, en hoe eer hoe
liever. Thans is de Waalsche activist
Hutt voorloopig in vrijheid gesteld
zoodat het enkel meer de Vlaamsche
activisten Dr Borms en Jef van Ex-
terghem zijn die als gevangenen op
gesloten zitten.
Een handje toesteken.
Onze Vrienden van het Christen
Werkersverbond laten geen gras
groeien over de socialistische ver
dachtmakingen. In een flink brochuur
dat door het Secretariaat van het Al
gemeen Christen Werkersverbond
wordt verspreid, worden de Sodalis
ten flink den bol gewasschen.
Het zijn nagels met koppen Dit
propagandaboekje diende op groote
schaal verspreid te worden om onze
menschen in te lichten. Vooreerst vin
den wij er de komische houdingen in
van de Socialisten inzake het leger-
vraagstuk.
klokken voor de laatste maal over
Clothilde.
Polydoorkreeg 's anderendaags een
brief, waarin Rozeken haar spijt uit
drukte dat ze niet naar de begrafenis
van die lieve tante Clothilde had
kunnen komen. Ze bekloeg haar non
kei, ze bekloeg Mimi en beloofde voor
de dierbare overledene te bidden; met
die huichelachtige woorden eindigde
zij haar schrijven.
Aan bidden dacht Rozeken in 't ge
heel niet meer. Ze had er geen tijd
voor.
Nooit zette ze nog'n voet in de kerl.
sedert ze in de Eidorado-Bar was
aangeland.
Schep vreugde in 'lieven» zingen
ze in 't liedje en Rozeken liet het zich
niet verdrieten.
Wat was ze toch nog een onnoozel
boerinneken, toen ze naar de stad
kwam. Ze meende nochtans al veel
van de wereld te kennen. Maar hier
in de Eldorado-Bar had zé pas gezien
wat de wereldwas. En madame Blan
che had haar boeken gegeven, och
zoo'n grappige boeken, boeken uit
Parijs, met koddige prenten en teeke-
ningen, allemaal dingen uit het leven
van de meidekens van plezier
En madame had belooid dat ze eens
naar Parijs zouden gaan.
Parijs dat was nog wat anders dan
Brussel.
We gaan met ons drieën, had
madame gezegd, wij twee en Odette
- Liever zonder Odette, had Roz
ken geantwoord.
En waarom Odette is nochtans
herstelling van rechten, bloei an
taal, opflakkeren van rijkdom als het
zijn schoonste sieraad moest verlie
zen, het christen-, het katholiek zijn
van zijn bloedeigen Vlaamsche Volk.
De betooging van de Katholieke
jeugd uit het Walenland, te Luik
verleden jaar gehouden, heelt aan
onze Vlaamsche Katholieke jeugd
een spoorslag gegeven, ja, 't was wel
een zweepslag en hier in Vlaanderen
zijn veler oogen opengegaan.
Bij het begin van dit nieuwe jaar
komt het groote, het goede nieuws
menigeen verblijden, dat het Katho
lieke Vlaanderen op gebied van Ka
tholieke jeugdactie door het min
Katholieke Walenland niet wil ach
teruitgestoken worden.
Op last van onze Hoogw. Bisschop
pen is het Jeugdverbond voor Katho
lieke Actie gesticht. Walenland heelt
zijne afdeeling in de A. C. J.B en
Vlaanderen zal ook de zijne hebben.
Beide afdeelingcn zullen zelfstandig
zijn, met eigen middelen werken elk
langs zijn kant, met het hooger ge
meenschappelijk doel het verspreiden
der Katholieke gedachten en het in
standhouden en bevorderen van het
katholieke leven door de jeugd.
Als actie is niet bedoeld politieke
actie, maar wel louter godsdienstige.
De jeugdwerkers staan buiten alle
politieke organisatie en erkennen de
leiding der overheden der Kerk.
Aan het hoofd van het Verbond
staat een Algemeen Secretariaat, sa
mengesteld uit rechtstreeksche afge-
gevaardigden onzer Hoogw. Bis
schoppen.
Dit Secretariaat maakt de aanwij
zingen der Bisschoppen over aan de
belanghebbenden, belegt Congressen
en betoogingen en heeft het bestuur
van het Verbond in handen onder de
leiding der Bisschoppen.
Parochiale jeugdcomiteiten voor
Katholieke Actie zullen gesticht wor
den in denzelfden geest als het Ver
bond. Zij zullen staan onder het Voor
zitterschap van den Eerw. Heer
Pastoor.
De Vlaamsche jeugdbeweging is
rpftdc ';prro uitgespreid cn breed ver
takt. Velen zullen aardig opkijken
naar de aanzienlijke massa's die zij
reeds kan te been brengen.
Er bestaan reeds drie hoofdgroepen.
De K. A. J. (Kajotters) zijn stevig
ingericht en staan thans onder de lei
ding van een knap en ervaren priester
E. H. Cardijn.
De Middenstandsjeugd doormaakt
hare beginperiode, doch hare orga
nisatie is rijk aan beloften.
Dan hebben we de Boerenjeugd,
ontstaan en reeds fel gegroeid in den
schoot van den Belgischen Boeren
bond.
Die groepen, min of meer stands-
groepen, ieveren voor grondige be
roepsopleiding, bereiden zich voor
tot noodzakelijke sociale actie, hou
den hun bijzondere beroeps- en stands-
belangen in het oog.
Maar op het voorplan van hun stre
ven en werken staat het zedelijke, het
godsdienstige en daarom zijn zij ten
volle op hunne plaats in het alge
meen jeugdverbond voor Katholieke
actie.
Benevens die drie hooldgroepen
zijn er andere die behooren tot louter
godsdienstige, parochiale instellingen
patronaten, congregaties, kruistoch
ters en andere.
Daarbij komen nogturnkringen,
boyscouts, vereenigingen voor jeug-
dige intellectueelen en zelfs instellin
gen voor vermaak, welke alle voor
hoofddoel hebben hun leden op te
leiden, lichamelijk, zedelijk en ver
standelijk te ontwikkelen in een at
mosfeer van vroomheid en godsdienst
zin.
Al die groepen, met elk hun eigen
zelfstandigen werkkring, tot een groot
godsdienstig Verbond samengebracht
zullen eene machtsbetooging houden.
Niet in ig3o te Brussel vóór onzen
Koning, zooals jammer genoeg reeds
verkeerdelijk en vijandelijk geschre
ven werd, maar op 25 Augustus van
het loopende jaar te Antwerpen ojjl
hulde te brengen, niet aan een aarcl-
schen Koning, maar wel aan den Ko-
Zijne Doorluchtige Hoogwaardig
heid de bisschop van Huejutla, die te
San Antonio (Texas), in ballingschap
vertoeft, richtte een schrijven aan de
katholieken van Europa, waarin de
hachelijke toestand van Mexico wc rdt
afgeschilderd en dringend 0111 hulp
wordt gevraagd. Mexico gaat ten on
der in de vreeselijkste socia'e omwen
teling, die ooit een volk heeft geteis
terd. Niet alleen de muren van het
maatschappelijk gebouw vallen in
puin, maar de grondvesten zeil wer
den aan het wankelen gebracht. Niet
alleen de katholieke Kerk, maar al de
maatschappelijke instellingen worden
meegesleept door de woeste golven
van eene allesveimelende vervolging.
De godsdienst werd afgeschaftde
priesters werden verbannen of lal ver
moord, de kerken enteerd en gesloten.
Het kruisbeeld werd uit de scholen
verwijderd, en aan de onderwijzers
werd verbod gegeven, aan de opko
mende geslachten de zedelijke rala-
tenschap der voorvaderen over te
maken. De bezittingen werden ver
beurd verklaard 's lands credict is
nul handel en nijverheid liggen stil
de landbouw kan aan de bevolking het
noodzakelijke voedsel niet meer ver
zekeren, zoodat hongersnood drei
gend voor de deur staat.
Moorden en deportaties nemen im
mer toe duizenden worden in de
kerkers gemarteld. -In Mexico zijn
geen wetten meer, noch magistraten,
dien naam waardig De willekeur van
den tyran is de éénige wet. Zonder
een onmiddellijke en afdoende kente
ring in de gebeurtenissen, zal Mexico
gansch onttrokken worden aan de
Westersche beschaving, en den in
vloed van Moskou ondergaan. Calles
heeft het niet alleen tegen de katho
lieke Kerk opgenomen, maar den alge-
heelen ondergang van Mexico gezwo
ren. Daarin wordt hij gesteund door
de medeplichtigheid van alle volkeren
die geen enkele poging hebben aange
wend om een einde aan het schrikbe
wind te stellen. Met uitzondering van
den H. Vader, die steeds ten zeerste
is bekommerd geweest om het lot van
Mexico, hebben de Kerken niets ge
daan om den Mexikaanschen katho
lieken ter hulp te komen. Sympathieke
betoogingen en protestschriften zijn
overbodig. De Mexikaansche katho
lieken vragen geld en wapens, om de
ellende van het volk te leningen, om
het onteerend juk van Calles af te
werpen en om aan Mexico eene re
geering te schenken, die waarborgen
geeft van eerbied voor de ware vr\\
heid.
Met feiten en datums wordt er klin- ning aller Koningen, eene grootsche
ketid bewezen dat de Socialisten ge- hulde aan Christus-Koning,
durig van houding veranderen, al naar Mocht het Jeugdverbond voor Ka-
Bij een spoorongeval in Indie
werden zeven personen gedood, vijf
tien gekwetst waarvan elf levensge
vaarlijk.
Een Duitsche sleepboot is nabij
Noorwegen met man en muis ver
gaan.
In Duitschland werd een auto
door trein verrast aan een overweg
twee personen op den slag gedood.
Nabij Clermont-Ferrand is een
80 jarige vrouw, die te dicht bij het
vuur zat, levend verbrand.
Aan een onbewaakten overweg
in Holland werd een wielrijder dood
gereden.
Twee autorijders in Engeland
werden gedood door het omkantelen
van den auto, aan eene zwenking.
De sneltrein nabij Frideburg ver
pletterde een auto vier personen
werden gedood.
Een ontploffing in Oceania ver
oorzaakte 10 dooden en 56 gekwet
sten.
Een boschwachter in Duitsch
land, betrapte drie wildstroopers
door hem aangevallen schoot hij en
doodde er een en verwondde erg een
tweede.
In een woeste vallei in Zuid-
Frankrijk werd een persoon gevon
den, uitgeplunderd en het hoold met
een zeisen afgesneden.
In het Bois du Boulogne te Parijs
botsten twee autos op malkaar er
bleef een doode drie personen wer
den gekwetst de autos waren totaal
vernield.
een vriendelijk en lusiig meisje.
Rozeken haalde de schouders op.
Ja, Odette was een vroolijk ding en
een mooie meid daarbij, maar van;
'teerste oogenblikaf, dat Rozeken haar
gezien had,voelde ze voor die nieuwe
vriendin een onverklaarbare afkeer.
Ongeveer een week na de begrafenis
van tante Clothilde stapte ze tegen i
avond naar de Eldorado-Bar, het
hoofd vol vreemde gedachten. In een 1
dagblad had ze toevallig iets gel zen
van de vlucht van Etienne en nu wasj
ze zoo juist door een officier van poli
tie ondervraagd geweest of ze soms
niets van den verloopen student
afwist.
Natuurlijk niet, alles was uit tus
schen hi n. Maar als ze nu de deur van
de Eldorado-Bar openstak, z ig ze
daar Etienne liggen in de armen van
Odette...
Etienne die Odette omhelsde.
Verrast bleef ze staan.
Ook de jonge man staarde haar
onthutst aan.
Hewel, kent ge elkander lachte
Odette.
Mijn nichteken, sprak Etienne,
die zijn koelbloedigheid had terugbe
komen, mijn nichteken.
Hij was opgestaan en trad met uit
gestoken hand naar haar toe.
'k Gi ef u geen hand. opperde ze
bits, ge hebt te slecht gehandeld...
Zijt ge jaloersch spotte Odette.
Jaloersch herhaalde Rozeken,
jaloersch ge moogt hem hebben, de
propere singeur, die met andermans
centen gaat loopen...
Wat ik gepakt heb, komt mij 'zoo
wel toe alsdietwee, die nog thuis zi n,
raaskalde Etienne, die meende dat
Rozeken op den diefstal in 't sterfhuis
doelde.
Daarvan spreek ik niet, bitste
het meisje weer, 'k trek me niet aan,
wat ge thuis gedaan hebt, zoomin als
t geen ge in Oostende hebt uitgevoerd
Maar mijn centen, mijn vijfhonderd
frank, die ge mij inden trein ontstolen
hebt, die wil ik terug.
Ze stond daar bleek en bevend van
woede.
Antwoord da'ar niet op, raadde
Odette aan, terwijl ze Etienne terug
naar de canapé trok.
Ge hebt er 11 niet mee te bemoei
en, snauwde Rozeken de andere bar
meid toe.
En gij gaat uwen bek houden,;
siste Odette, die nu zelf was rechtge- i
sprongen. Etienne is mijn lief, reeds;
jaren...
Ze sloeg uitdagend haar arm rond
den hals van den jongen en kuste hem j
hartstochtelijk.
Voila, zei ze.
Mijn geld zal hij teruggeven, dat
zweer ik.
Driftig liep Rozeken naar de deur,
maar Odette was haar voor, versper
de ha-ir den weg.
Ik weet wat ge van zins zét... ge
I wilt de politie verwittigen hé En
Etienne doen pakken hé Maar dat
niet zulle, dat niet.. Dan kent ge
Odette niet C'est mon homme En
wie erzijn twee duimen naar uitsteekt,
heeft met mi j af te rekenen.
Ze hamerde met de vuisten op haar
driftig hijgende borst, en hortend en
stootend kwamen de woorden met
rauw keelgeluid uit haar mond gerold.
Nu wilde Etienne een woordje
spreken om Odette tot bedaren te
brengen, maar als een furie sprong
deze naar Rozeken toe.
Gij hebt nooit veel van mij moe
ten hebben gilde ze... ik weet het
ik weet het! Valsche kat... En ze
rukte aan Rozekens mantel.
Krapuul, snauwde Rozeken haar
toe.
Krapuul Krapuul wie is er
krapuul ik of gij
Ze duwde haar nu de vuist uitda
gend onder den neus. Maar als het
meisje in een driftig gebaar, die vuist
wilde afweren, was 't spel volop in
gang...
Odette snapte naar de haren van
haar tegenstreefster. Rozeken verde
digde zich met haar nagels.
Nu werd het haarkenpluk van be
lang.
Vloeken klonken tusschen die rauwe
kreten door, en het kostte Etienne de
grootste moeite van de wereld de
twee vechtende vrouwen eindelijk te
scheiden.
Gelukkig kwam madame Blanche
binnengestapt.
De twee barmeiden begonnen hun
be'-.lag te maken. Maar als madame
Blanche tegen Odette zei, dat ze niet
zoo opvliegend moestwezen en dat ze
daar reeds meer staaltjes van gegeven
hewel als 't
had, antwoordde deze_
zoo is, trek ik t hier uit.
('t Verv,)
