HET NOTARIËEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD ieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken. i MOOI ROZEKEN Samenwerkende Branaverzekeringsmaatsebappij Zondag 5n Februari 1928. 30 Centiemen ESHKSBB8Ü3I 25e Jaar. -- N' 6 Jonge Onderwijzers Beurskoorts Verpachting van Landeigendommen Uit het herlevend Vlaanderen. GEZONDE TüAL. Lorraine Chasse Politiek Overzicht. Abonnementsprijs per Jaar In Stad 14.00 fr. In Belgie p. post 16.00 fr. Amerika en andere landen 34 fr. Frankrijk en Congo 28 fr. (Fr. g. 20 fr.) TARIEF DER PRIJZEN Berichten Verkoopingen Eene inlassching o fr. go pei regel o fr, Bo per regel Rouwbi '.richt f.n 6 frank ANNONCEN aanvraag. 2 en 3 Inlassch. Vonnissen i fr. 5o per regel HERHAALDE prijzen op Alle annoncen zijn vooraf te betalen en moeten tegen den Donderdag noen ingezon den worden. Kleine berichten tegen den Vrijdag noen. llitg. SANSEN VANNESTE, Drukker Gasthuisstraat, i5, Poperinghe Telefoon 9. Postcneck 15.570. 12 asAClI 'r K I\' Het best is zonder klagen Zijn eigen kruis te dragen. Een geheim vervliegt zeer ras, Als men zit bij flesch en gins want I'usschen pint en pot Kent de mond geen slot. Wie veel smeert de borst, En drinst zonder dorst, En eet zonder horwcr, Die sterft des te jonger. Uw kleed zij warm, Nooit vollen darm, En slaapt met maten Dat zal u baten. De ziekte komt per koets gereden, Maar-gaat terug metezelsschreden. MISSIEACTIE. MISSIESERMOENEN ten voordeele van liet H. Land en Armenië. Op Zondag 12 Feb., zal, te Poperinghe, in tin parochiekerken van St Bertinus en O. L. Vrouw, onder al de H. Mis sen, een sermoen met omhaling ge daan worden door Paters Minder broeders. De missie van het H. Land is de oudste en de eerbiedwaardigste mis sie der wereld. Werd zij immers niet ingesteld door de prediking van den goddelijken Zaligmaker zelf, en werd dat land r,iet het Heilig Land om reden van het goddelijk Verlossingswerk dat daar werd voltrokken en om het goddelijk Bloed dat daar vloeide? Eens was dat land een christen land, maar de Mahomedanen roeiden er den godsdienst uit, en toen spron gen onze voorvaders, de kruisvaar ders, op, om dat land opnieuw te verovtren en het H Graf aan Chris tus' vijanden te onttrekken. Zij moch ten niet gelukken. Maar terwijl zij heengingen, bleven er de zonen van den H. Franciscus om hun werk voort te zetten en nog steeds, na zeven eeuwen, bewaren de Minderbroeders, dikwijls ten koste van veel offers en veel bloed, die eerbiedwaardigste plaatsen van de wereld voor de katho lieke Kerk, en werken er nog voort aan de bekeering van de zielen. Die missie verdient op de eerste plaats den steun en de hulp van de katho lieken, vooral nu dat zij met de pro- testantsche indringing heeft te kam pen, en dat een groot deel van haar gebied, het christen Armenië, zoo vree- selijk is geteisterd. 't Is vooral ten voordeele van de christen geteisterden van dat land dat deze liefdadigheidssermoenen worden gegeven Armenië is het oudste christen land van de wereld. Armenië is vooral het land van christen heldenmoed en mar- telie. Door de Turken werd onder en na den oorlog Armenië bijna geheel uitgemoord en verwoest. Wij hebben zelf te goed gezien wat verwoesting beteekent om niet vol gens vermogen de overlevende slacht offers te helpen die wei soms beklaagd, maar veel te weinig zijn geholpen geworden. Is het noodig te herinneren aan wat nog zoo onlangs gebeurde Ontwa pende mannen, weerlooze vrouwen en meisjes, zelfs kinderen werden bij honderden afgemaakt, levend ver brand, van de rotsen geworpen, op allerlei wijzen gefolterd. De vreese- lijke werkelijkheid overtrof al wat men zich zou kunnen verbeelden. Te Adana alle°n werden er 3o.ooo ver moord te Orfa 3.ooo levend verbrand in de kerk. Meer dan i.ooo.ooo (dui zend maal duizend menschen wer den gedood, terwijl meer dan 5oo.ooo andere stierven van honger, en ver driet, en gebrek, en aan de gevolgen van hun mishandelingen. En Duitschland was medeplichtig en de mogendheden zagen toe met hun armen overeen, en spraken met den moordenaar over petroleum- bronnen en spoorwegconcessies 't Is waar de slachtoffers die vielen betreuren thans hun lijden niet meer en vonden het loon van hun christen getrouwheid Maar de overgeblevene die alles hebben verloren Die dui- zende weezen die door de missiona rissen werden opgenomen, die chris- tene martelaarskinderen die hun ouders en familie zagen vermoorden en hun huis en goed verwoesten Wie helpt er die kinderen voeden en kleeden Wie geeft hun iets meer dan een woord van medelijden dat hunnen honger niet stilt en hun lijden niet lenigt Wie gedenkt er de woor den van den Zaligmaker, den grooten Kindervriend Wat ge zult doen aan de minste der mijnen Wie helpt er die kindei en redden Een beste gelegenheid daartoe wordt u aangeboden op 12 Februari Het volk onzer christene stad zal gaarne edelmoedig meehelpen om in zoo grooten nood te voorzien en zoo veel lijden te verzachten. En daarom zal die liefdadigheids dag welkom zijn en bijval oogsten. Schenkt dan een milde penning voor dat edel werk. Giften in geld en in natuur, worden steeds met dank aanveerd in 't Kom- missariaat van het H. Land, Oude Violettenlei, 8, Gent Postcheck 30076. Een naamlooze correspondent, die schreef «uit medelijden voor ande ren trok mijn aandacht op den pijn lijken toestand van talrijke jonge onderwijzers voor wie soms de ouders het brood uit hun mond ge spaard hadden die zonder bediening bleven. Inderdaad, er zijn veel te veel on derwijzers omdat naar de vermanin gen van Ministerie van Kunsten en Wetenschappen en de Schoolhoofden niet geluisterd werd. Maar dat is te laat beklaagd. Als de oudere van jaren hun pen sioen riet willen vragen en dat is menschelijk in onzen tijd an duur leven niemand kan ze er toe dwin- 8en- Al dien kant, mijn naamlooze Vriend, is er geen uitweg. Voor de kloekste, voor de durvers, onder deze die mcê zijn van wachten en bedelen is er kans een bestaan te vinden in Congo. Er zijn 90 gezondheidsbeambten (agents sanitaires) voorzien en er zijn er tegenwoordig slechts 47 in Congo- land werkzaam en 7 met verlof. De minister van koioniën heeft over eenige dagen besloten voor die plaat sen geen andere kandidaten meer te a inveerden dan deze die ernstig voor bereid z n tot die kiesche taak, 1.1. z. deze jongelieden die volledige huma niora geda-n hebben ofwel drager zijn van een diploma van onderwijver De wedden van die europee sche geneeskund'ge helpers is vastgesteld als volgt, om te beginnen 26.000 fr. 's jaars, om te eindigen met 48.000 fr.' Met de bijkomende tegemoetkomin gen is die wedde meer of verdubbeld. Om in het kader der Europeesche geneeskundige helpers opgenomen te word n moet men met vrucht de leer gangen der School voor trop:sche geneeskunde te Brussel gevolgd heb ben en met goeden uitslag het eind examen afgelegd hebben. Die leergang duurt 4 maanden, is kosteloos, en gedeeltelijk worden de verblijfkosten gedekt. Ik doe een oproep aan onze jonge Vlaamsche Onderwijzers en ben be reid hun alle verdere inlichting te geven. Dr Brutsaert. Volgende nuttige raadgevingen la zen wij in de V. E. V. Berichten Sinds tientallen van jaren werd er nooit gespeculeerd zooals thans. Iedereen doet tegenwoordig mede aan speculatie van den geringst- n man tot den grootsten kapitalist. Het publiek heeft werkelijk door zijn durf de stoutste verwachtingen van den wisselagent overtroffen. Laat ons even een kijk nemen over de beurs van Brussel, dewelke door haar menigvuldige en voordeelige verbin dingen met het binnenland, het mid denpunt is geworden der beurstrans acties van geheel het land. Daarheen zoekt zich bijna gansch het rollend kapitaal van België eene plaatsing, en in de meest gewaagde onderne mingen. De aandeelen der maat schappijen, die door de betaling van een redelijk dividend, bewijzen leve ren van bestaansvermogen en gezonde werking, worden niet gekocht. Zoo b.v. voor Ijzerwaren, Spiegelfabrie- ken, Textielen, enz. Daartegenover worden de stukken der vennoot schappen, waarvan de toekomst voor het meerendeel problematiek is, be lachelijk omhoog gedreven. Zoo is dit het geval voor colonialen en som mige Electrieken. Ziehier hoe een Hollandsch redac teur van de Dagelijksche Beurscou- rant den toestand bij ons weergeeft In Belgie hebben de speculanten, gelijk in den tijd te Berlijn, er werk van gemaakt, de niet door handel of industrie te verkrijgen winsten te ver vangen door dobbelen aan de beurs en dit had ten gevolge dat er ontza- gelijk hooge koersen tot stand kwa men in tal van effecten, die voor een jaar nog honderden percenten lager stonden. Daardoor werd een enorme massa speculanten naar de Beurs ge lokt, die ongetwijfeld den een of ande ren dag oorzaak zullen zijn van een de bacle «DE POPERINGHENAAR» is het mees te verspreidde blad der streek ge hebt er dus voordeel bij uwe aankondigingen in te plaatsen. van rol IlCIV4.ni:. De jaarlijksche ALGEMEENE VERGADERING en de uitbetaling der intresten zullen plaats hebben op Zondag 5 Februari 1928, om 3 uur namiddag, in «Het Handelshuis», bij M. Arthur Osstijn, Casselstr. De Aandeelhouders worden dringend uitgenoodigd op deze Vergade ring te willen tegenwoordig zijn. HET BESTUUR. Mengelwerk v. «De Poperinghenaar»2l door JAC. BALLINGS «o» En de daad bij 't woord voegende, nam ze mantel en hoed en ging, na haastig haar kapsel wat te hebben ver zorgd, met Etiennede deur uit. Die type die daar bij is, staat mij niet aan, zei madame Blanche, ik heb hem vroeger nog gezien. - 't Is nog familie van mij, sprak Rozeken en ze vertelde wat ze met dien type reeds beleefd had. De winter lag over 't land, de win ter met zijn sneeuw en ijs en gierenden noorder wind. De boerkens hadden hun bezighe den thuis in schuur en stal. En'savonds troppelden ze samen, hier en daar in 't gebuurte om wat te klappen of met de kaai t te spelen, bij 't smooren van vele pijpen,zoodat de rook snijensdik in de keuken hing. Siemken ging geregeld buurten bij ïolydoor en Mimi. l'olydoor zag hem gaarne komen. Ze speelden dan met de kaart, nu eens z'n drieën, dan eens z'n vieren, als Gustarien meêkwam. Maar in 't dorp was 't algemeen ge weten dat Siemken bij Mimi te vrijen Sine. -Hpt waren heerlijke, zonnige dagen Toebehoorende aan den Staat en aan Openbare Inrichtingen. Hoe staat het met die zaak Daar hier in de streek van Poperinghe en Yper veel pachters zijn van landei gendommen toebehoorende aan Com missies van Openbaren Onderstand willen wij onze geachte lezers op de hoogte houden. Art. 11 van het Wetsvoorstel over de landpacht ingediend bij de Kamers van Volksvertegenwoordigers sprak als volgt Het verpachten van hunne land eigendommen zal door den Staat, de Provinciën, de Gemeenten en de Openbare Inrichtingen gedaan-wor den door middel van openbaar aan bod. Door lusschenkomst van Dr Brut saert werd het art. gewijzigd als volgt: Het verpachten van die landeigen dommen zal geschieden door middel van omschrijving onder gesloten om slag. Na langdurige bespreking werd het wetsontwerp over de landpacht naar het Senaat overgezonden en daar werd door de Commissie van Land bouw en de Commissie van Binnen- landsche Zaken en Volksgezondheid een aanvullend verslag opgemaakt in zake verhuring van landeigendommen toebehoorende aan den Staat en aan Openbare Inrichtingen dat wij hier overschrijven. «Overeenkomstig het besluit van den Senaat ter vergadering van 1 Decem ber jongstleden, zijn de Commissiën van Landbouw en van Binuenland- sche Zaken en Volksgezondheid bij eengekomen om het ontwerp betref fende de verhuring der landeigendom men toebehoorende aan den Staat of aan Openbare Besturen andermaal te onderzoeken. In den loop eener eerste bespreking in openbare vergadering van den Senaat, werden door ver scheidene sprekers bezwaren en op merkingen in 't midden gebracht die leidden tot verwijzing van het ontwei p naar de Commissie voor aanvullend onderzoek. Deze bezwaren kwamen weer tot uiting in de Commissie, waar zij grondig werden onderzocht. In den loop der bespreking werd kennis gegeven van de uitslagen in den laatsten tijd verkregen door tal rijke openbare toewijzingen van goe deren toebehoorende aan openbare inrichtingen, waardoor de pachten bedragen bereikten van l.5oo tot 4.000 frank per hectare. Deze gegevens schijnen de laatste aarzeling te heb ben weggenomen bij sommige leden, die voorstanders bk ven van het be houd der openbare toewijzing. Na een lange beraadslaging, erken den de leden van beide Commissiën dat het pastte te vertrouwen in de eedachten en opvattingen waarvan het oorspronkelijke ontwerp, aan den Senaat voorgelegd, was uitgegaan. Eenparig verklaarden zij voorstan der te zijn van de afschaffing der open- bare toewijzing en deze te vervangen door de inschrijving onder verzegel den omslag, in 't openbaar geopend en gelezen (1). Zij gaan eveneens akkoord met de maatregelen die, terwijl zij de belan gen eerbiedigen welke aan de ver pachtende besturen opgedragen zijn, sommige voordeelen, door ons voor normaal aanzien, verleenen aan den pachter die zijn pacht kan en wil ver nieuwen. De meerderheid der verga dering meende echter dat het overige van het ontwerp door de Commissie van landbouw van den Senaat voor gelegd, niet volledig was en ook niet bepaald en klaar genoeg was om de toepassingsmoeilijkheden te vermij den. Het verhoogde bovendien mer kelijk, volgens sommige leden, het reeds zoo omvankrijk-als ingewikkeld bestuurlijk geschrijf. Andere leden meenden daarbij dat men moest blij ven bij artikel 52 der wet van 10 Maart 1925 op den openbaren onderstand krachtens hetwelk de besturen ge machtigd zijn uit de hand te verhuren, behalve voor de eerste pacht die bij openbare toewijzing moet geschieden. De meerderheid van de Commissiën heeft de ontoereikendheid erkend van die wet, die trouwens uitsluitend het verpachten regelt van landeigendom men toebehoorende aan het armbe stuur. In den loop der gedachtenwisseling die gevoerd werd tusschen de leden der Commissiën, verkreeg het ont werp zooals het door de Kamer werd gestemd en aan den Senaat overge maakt, de voorkeur en werd dit in zijn grot te lijnen hervat, daar het meer aansloot bij de opvattingen van de meeste leden. Ziehier nu de tekst door de Com missie voorgesteld. Eerste artikel. - De Staat, de pro vincien, de gemeenten en de open bare inrichtingen verpachten hun niet verhuurde landeigendommen door middel van inschrijving onder verze gelden met den post verzonden om slag, in 't openbaar geopend en gele zen. Indien de aangeboden prijs lager is dan de prijs door het bevoegde be stuur als basis aangegeven, dan kan dit overgaan tot de verpachting in der minne. In dit laatste geval echter, moet de aangenomen prijs ten minste 10 t. h. hooger zijn dan het hoogste aanbod. Art. 2. De bij het eerste artikel vermelde besturen kunnen een loo- pende pacht met een pachter in der minne vernieuwen indien zij er bij het verstrijken den prijs of de voor waarden van willen wijzigen, dan moeten zij deze bekend maken aan den pachter, bij aangeteekenden brief, ten minste twee jaar vóór het verstrij ken der overeenkomst. De p: chter moet beslissen binnen een termijn van drie maanden. Indien het bestuur aan den pachter opzegging beteekend heeft, of indien zij het niet eens worden,dan geschiedt de verpachting door middel van in schrijving onder verzegelden omslag. De prijzen en voorwaarden moeten, vooraf, aan het advies van den Staats.- landbouwkundige voorgelegd worden en de machtiging of goedkeuring, bij debestuurswetten voorzien, verkregen hebben De pachter die regelmatig zijn ver plichtingen heeft vervuld, heeft het recht van voorkeur voor den pacht prijs die door de hoogste inschrijving wordt bereikt en die uitgaat van een voor begoed erkend persoon. Wanneer echter de pachter het bij het eerste lid voorziene aanbod wei gert, dan is zijn voorkeur slechts ont vankelijk in zooverre het bedrag van de inschrijving den in der minne aan geboden pachtprijs met niet meer dan 10 t. h. overschrijdt. De pachter moet, desvoorkomend, beslissen binnen acht dagen na de kennisgeving bij aangeteekenden brief, van den uitslag der inschrijving. Art. 3.Voor al wat niet door deze wet wordt geregeld, gelden de bepa lingen van net Burgerlijk Wetboek in zake de verhuring der landeigendom- Opmerkingen nopens dezen tekst, t zij van wegens Commissie van Openbaren Onderstand of van wege hunne pachters zijn steeds welkom. Het komt er op aan eene degelijke wet te maken die van de verschillende belangen rekenschap houdt. Daarom zegge iedereen zijn ge dacht. Dr Brutsaert. Ilriclcii. - M^e M (1) Amendement van Dr Brutsaert. In de Politieke week van De Standaard Zondag laatst lezen we volgende gezonde gedachten De tijd breekt aan waarop de Vlaamsche jeugd gaat inzien dat het Vlaamsch nationalisme niet de nieuwe vorm is passend voor dezen nieuwen tijd, dat het oude handen zijn die het nationalistisch vaandel voor haar ge borduurd hebben en dat zijn zinne beeld, in romantischen stijl, hoege naamd niet beantwoordt aan haar antiromantische droomen en verlan gens. Het nationalisme heeft totdusver geprofiteerd van den schijn de jongste beweging en dus de beweging voor de jongeren te zijn. Maar die vergissing komt aan den dag. De jongste beweging wijkt af van het romantisme, niet van de Vlaamschgezindheid. Beide te ver eenzelvigen is een andere vergissing die al te lang geduurd heeft. Moesten beide wezenlijk één zijn, dan moesten de klokken luiden, want dan ware het eerlang toch met de Vlaamsche bewe ging gedaan. Nu integendeel en Goddank, is de Vlaamsche beweging jeugdig en sterk genoeg om te/kunnen de bakens ver zetten alsMe tij verloopt om van de XIXe naar de XXe eeuw over te gaan en om ja, ook sommige oude en ver ouderde aphorismen door nieuwe te vervangen. /Sommige, het A. V. V. en V. V. C. blijft onaangetast. De Aartsbisschop heeft het niet gekrenkt, maar alleen voor een slechte interpretatie gewaar schuwd. Maar andere Zelfbestuur Los van België enz... Wie niet in ziet dat die waarheden in een kreet kreten van onwaarheid geweest zijn met betrekking op het wezenlijk be lang van Vlaanderen, is stekeblind. Vlaanderen is de helft van België en wordt alle dagen iets méér dan de helft. Was het vroeger het zwakste deel, het kan morgen het sterkste worden het versmade in zijn aard en taal, het kan morgen het meest aan- ziene en gezaghebbende worden. Heer, ik heb den luister van Uw Huis bemind en de plaats waar Uwe heerlijkheid verblijft zoo zingt de koni- lelijke profeet David. En inder daad het betaamt dat het huis waai de levende God woont ijner tegen woordigheid weerdig zij. Daarom dan moet alle kunst en alle schoonhei mtdewei ken tot de versiering van het kerkgebouw. En niet alleen tot de glorie van God en zijn heiligen, maar ook tot stichting van het kristen volk. De geioovigen moeten zich in de kei k t'huis gevoelen. Hare schoonhei I moet tot hun hert en hun gemoed spreken en hen tot godsvrucht en liefde voorhunnen heiligengodsdienst aanzetten.Hoe schooner dc kerk, hoe liever de menschen er naartoe komen. Het betaamt dus dat het kerkge bouw, de altaren, kerkmeu' elen, hei ligenbeelden, enz., hoewel eenvoudig, nochtans schoon en van kunstigen aard zouden zijn. Meer nog kerkmu ren cn vensters dienen keurig en met smaak beschilderd en versier,1. D"or kundige kleurschakering en door zin nebeeldige voorstellingen moet dit alles spreken tot het hert der geioo vigen en hen in hunnen godsdienst opleiden. Hoe arm, hoe koud en ver laten schijnt eene kerk w.aar muren en vensterramen zoo maar naakt en on versierd bi ver. Niets sprer1. t er tot het gemord en het herte blijft koud. Onwillekeurig der kt men aan eenen proteslantschen tempel waar alle zin nebeeld en godsdienstige voorstelling uitgesloten blijft. Integendeel, zoo men in eene kerk treedt waar nlles, meubelen, wanden, vensters, soms maar eenvoudig, maar toch keurig en kunstig versierd is, dan maakt dit on middelijk eenen gunstigen indruk men is daar geern, men gevoe't zich daar t'huis, want, 't is hier schoon, zoo zegt men. In onze, door den grooten oorlog, zoo wreed geteisterde streek, zijn in de laatste jaren, in alle dorpen nieuwe kerken uit den grond gerezen. Er is ontegensprekelijk veel moeite gedaan om deze kerkgebouwen, met de soms geringe middelen waarover men be schikte, zoo schoon mogelijk te ma ken. Hoewel niet alle nieuwe kerken kunstmonumenten zijn, dan toch zijn ze meestal goed opgevat. Hieren daar vindt men er zelfs die echte kunstju- weelen zijn, zoo onder anderen bet lieve kerkje van Brielen. In zeer een- ouriige lijnen opgevat, met eenvou dige materialen opgebouwd, levert het zoowel van buiten als van binnen een prachtig uitzicht. Reeds van verre is men getroffen door den eigenaar- digen achtkantigen vorm van den to ren van naderbij moet men den schoonen voorgevel bewonderen, de keurige vormen van muren en dr-ken waar alle kerkdeelen zoo goed zijn in afgeteekend. Het inwendige is niet min schoon 't is er klaar en open de lijnen zijn sober koor en zijkapellen bieden eigenaardige hoekjes. De kerk is gebouwd naar het plan van den be roemden bouwkundige, Heer Vierin van Brugge. voor 't fakteurken en de vreugde zong in zijn hart. Mimi was immers zoo heel anders dan Rozeken indertijd. Rozeken sprak van niets anders dan van schoone kleeren, dans en plezier. Rozeken dweepte met Brussel. Mimi integendeel was rustig en bezadigd. Ze kon ook gekken en lachen, als de beste, maar ze had verstand van huis houden en zou geen centje hebben weggesmeten. Mimi was zoo een verstandig huise lijk meisje... De babbelwijven van 't dorp wisten natuurlijk op die verkeering iets te beknibbelen. Ge moet zot zijn, zegden ze dan, om met zoo'n facteur te trouwen, die wel vijftien jaar ouder is, en oud ge noeg om haar vader te zijn. Maar veel babbelwijven die zóó kletsten zouden wel blij geweest zijn als Siemken om hun eigen dochter was gekomen. De facteur stoorde zich dan ook in 't geheel niet aan die praatjes. Hij verlangde maar éénezaaken die was Mimi zoo spoedig mogelijk te kunnen trouwen Daar viel echter voorloopig niet aan te denken, aange zien Mimi's moeder, madame Clot- hilde zaliger, nog maar een goede vier maanden het tijuelijke met het eeuwi ge had verwisseld. Dikwijls werd er over de afgestorvene gesproken... Polydoor vertelde dan altijd met een nieuw genoegen hoe hij met zijn vrouw in kennis was gekomen. Bij 't gedacht aan Etienne versomberde zijn blik, maar Mimi troosttehem dan met de woorden laat dat nu rusten, vader, Etienne heeft met ons als een ondankbare gehandeld, we hooren er niet meer van, dat is misschien nog het beste. Polydoor zweeg dan ook over hem, omwille van Mimi. En van Rozeken hoort gij zeker ook niets meer, vroeg Gustnrien, die weer eens meê was gekomen om te. buurten. Neen, antwoordde Mimi, van Rozeken weten we niets meer, maar weet gij wat ik vandaag gehoord heb! Iets over u, Gustarien. Ze lachte schalks op het gehuur- meisje. Over mij, herhaalde Gustarien. 't Verwondert mij niet, mijn ooren hebben den ganschen dag getuit, en 'k heb al meer dan eens gepeinsd ze zijn over mij aan 't klappen... Hewel, lachte Mimi, dan hebben u ooren u niet bedrogen. Ik ben naar Neerbeke geweest, zooals ge weet en toen ik daar in een herberg op den trein wachtte, heefter mij iemand over u gesproken. Nu begon Gustarien plotseling te blozen. Ziet ge wel, ziet ge wel, juichte Mimi opgetogen, dat ze er iets van weet. Geen geheimen voor ons, hoort ge 't Gustarien, sprak Polydoor met oogengepink terwijl hij een versche pijp vulde. Mag ik het zeggen vroeg Mimi plagend. Ja, maar de waarheid zulle, en er niets bij uitpeinzen, antwoordde de zuster van den bode. Wel luistert. Toen ik daar in die herberg was begon de bazinne met mij te klappen en toen ze hoorde dat ik van Sparrebeke kwam, zei ze daar is hier verleden week nog een jufter uit Sparrebeke geweest, een juffer die met haar broeder samenwoont en die broeder is facteur. Ik zei toen o 1 die juffer ken ik goed. Zoo ge kent die. 't Is mijn beste vriendin. Hewel, antwoordde de bazin daarop, gij moet aan uw beste vrien- din eens zeggen dat de chef van de i statie hier, van zins is eens naar Spar- rebekete komen. Ha, lachte Polydoor, gaat gij naar Neerbeke de mannen den kop zot maken. Ik heb met dien heer een beetje geklapt, vergoelijkte Gustarien, daar is toch geen kwaad in gelegen. O 1 in 't geheel niet, in 't geheel niet, beaamde Mimi's vader i Hij heeft mij verteld dat hij van Antwerpen is, dat zijn ouders dood zijn, dat hij den oorlog heeft meege maakt en zoo nog al dingen meer. Allegaar dingen, die 't een oor ingaan en'tanderuit, spotte Polydoor leuk. Maar 1 heeft hij dan niemendalle gezegd dat in uw ooren is blijven hangen, voegde hij er schalks bij. Neen zulle, antwoordde Gusta i rien. En waarom begost ge dan te bic zen als Mimi over Neerbeke sprak, Maar zooals het kerkje daar staat, is 't nog maar een geraamte. Kerk- meubcleu or.tbreken er nog. Vensters in bran plas moeten nog gepDatst word n. Pas is men begonnen aan de muurveisiering, en dan nog maar in de koor, waarvan de schridering nu bijna afgewerkt is. Over dit werk, grootsch en prachtig door kunstschil der Heer Theo Goethals van Gent uitgevoerd, geven wij hier eene korte beschrijving. Wens chel ijk zou het zijn dat iedere kerk een bijzonder kenmerk in zijne vt. rs'ei ing droeg. Hier is 't eene Ou. e Vrouw kerke immers de kerk van Brielen was van over ouds toegewijd aan O. L. Vrouw, gezffid van Brielen ol van Mirakel oi van Thuyne, en haar patroonfeest is O. L Vrouw Hemel vaart. Htt betaamde dus dat de ge- heele versiering zou meewerken om aan de kerk van Brielen dit bijzonder kenmerk van deneeredienst van Maria te geven. En daarom is 't dat de bij zonderste versiering voorstelt de kroning van de Moeder Maagd in den Hemel. Midden een diep blauwen sterren hemel prijzle in Koninklijkepracht de H. Drievuldigheid, de Vader, de Zoon en de H. Geest voor hen geknield niet saamgevouden banden is O. L. Vrouw die de kroon van Hemelkonin gin ontvangt. Rondom juichen de engelen en bieden haar hunne veree ring. Die samenstelling, die geheel het gewelf van de koor bedekt, is grootsch opgevat, r- k van kleur cn keurig bewerkt mr t goud. Daarboven prijkt een opschriftGegroetHi mei koningin, gegroet oppervorstin dcr Engelen Rondom het aitaar en de vijf romaansche vensterkens verbin dende prijl t eene versiering van bloe- menranken, rozen enleliën, zinnebeel den der zuiverheid en van het koning schap van Maria. Daaronder een rijkversierde damast ook met zinne beeldige versiering en een doorloo pt nde band met volgende opschrift Mijne ziel looft den Heer en mijn geest is verheugd in God, mijnen Verlosser». De voorgevel van de koor en de boog erboven is versierd met loofwerk en medaillons wnarin zinne beelden geschilderd zijn ter ecre van O. L. Vrouw, zooals O. L. Vrouw Koningin O. L. Vrouw schoon als de maan, schitt rend als de zon, Geeste lijk roos, Vat van godsvrucht. Verders vier herubynen als bewakers van 't sanctuarium. Binnen enkele weken zal de versie ring van de koor volledigd worden door viif brandvensters, rijk beschil derd. En wellicht ook is t' hopen, lomt er nog een nieuw altaar, predik stoel, enz. Alwiedekerk bezoekt, bedevaarde rs of anderen, staan in bewondering voor dn prachtige en rijke koorschildering zoo kunstig afgewerkt. En dit betaam de voor Koning Jesus, elen God onzer a'taren, en zijne lieve Moeder, Konin gin van hemelen aarde. Daarnaar te streven is een taak waardig van een jong opkomend ge slacht. Integendeel, in een hoek staan mopperen, intusschen alle invloed en aanspraak op het openbaar leven, ook in Vlaanderen, verbeuren, dit is on waardig van jonge menschen Jong Dietschland spreekt van jonge Vlaamsche ouderlingen. Goed, maar langs welken kant zouden zij wel staan die jonge ouderlingen Zijn het dezen die willen opbouwen en verove ren of zijn het niet veeleer deze die bewust en moedwillig in hun eigen negativisme verzinken Opbouwen en veroveren Ziedaar een gezond aphorisme voor gezonde jonge Vlamingen. Wat er al op te bouwen is ligt voor de hand. Te veroveren is België zelf Mochten de Vlamingen zoo te wer ;en gaan, eendrachtig, dan, en dan alleen, zouden we komen waar we moeten. De Bieren zijn de beste. Begrooting van het Ministerie van Koloniën I leze week besprak en stemde de Kamer de begroeting van het Ministi - rie van Koloniën, en in het bijzonder de uitgaven betreffende het moeder land. Als Verslaggever opende heer Dr Brutsaert de bespreking. Hij steunde er bijzonderlijk op, dat het gezondheidsvraagstuk het voor werp moet uitmaken van onze meest aandachtige bezorgdheid. Dat is een zeer ernstige kwestie. De ziekten die in onze kolonie woeden, kunnen hare uitbreiding in gevaar brengen. Hetis noodzakelijk dateen instituut voor koloniale geneeskunde worde opgericht. Zij die ginder zijn dienen doelmatig gesteund met geneesmidde len en gezondheidswerken. De ge zondheidsdiensten het aantal genees- heeren dienen vergroot te zijn. Dr Brutsaert bracht hulde aan Minister Jaspar en groette met eer bied het werk dat reeds voltrokken werd in Congo Verschillige andere sprekers als M. M. Tibbaut, Carton de Wiart, Wauters en Minister Jaspar zelf tra den de opmerki agen van Dr Brutsaert bij. M. Butaye mengde zich ook in de bespreking. Gezien er in Vlaanderen werk te kort is en er velen naar den vreemde trekken, vindt hij dat het best ware onze uitwijkelingen naar Congo te sturen. Hij oordeelt dat de Walen en de vreemdelingen er gemakkelijker ko men dan de Vlamingen. Hij vraagt dat de Minister den voorrang op de vreemdelingen zou geven aan de Vlamingenen de Walen. Dr Brutsaert zegt dat het te betreu ren is dat de Vlamingen moeten uit wijken. Maar hij kan niet aannemen dat er door de betrokken besturen verschil gemaakt wordt tusschen Vlaamsche en Waalsche uitwijkelin gen. Hij haalt het leit aan, dat uit zijne streek, die ook deze is van M. Butaye, dezer dagen een tiental jon gelingen op het punt staan naar Congo te vertrekken. Minister Jaspar zegt dat er geen onderscheid gemaakt wordt tusschen Waalsche en Vlaamsche candidaten. Men kiest onder de candidaten deze die de meest zedelijke en verstande lijke waarborgen opleveren en men werft aan volgens de behoeften. Uit de bespreking bleek ook dat ongeveer g5 t. h. van de candidaten moeten afgewezen worden. Verder vernamen wij dat de pogin gen die gedaan worden om de kolonie gezond te maken niet mogen onder schat worden. Geen enkel kolonie be steed zulke aanzienlijke credieten aan de gezondheid. De gewone uitgaven voor de gezondheid bedroegen 5o mil- lioen in 1927 en 70 millioen voor ig28. Voor 1928 bedragen de buitengewone uiteaven 40 millioen. Er zijn reeds flinke uitslagen te boe ken. De genezing van de slaapziekte steeg van 14 t. h. in 1923 tot 551. h. in 1927. Tegenwoordig gebeurt de levering van geneesmiddelen spoedig en geeft alle waarborg. Maar er is gebrek aan geneesheeren De begrooting van Koloniën werd goedgekeurd met 85stemmen tegen68. In de legercommissie. De besprekingen in de legercom- missie slepen aan. Het werk schijnt er niet te vlotten. De vertegenwoor digers van het leger zijn niet te vin den voor eene vermindering van den diensttijd Dat was wel te oorzien en het verwondt rt ook niemand. Generaal Galet heeft duidelijk ge zegd dat de diensttijd niet kan ver minderd worden beneden de tien maanden. De andere Generaals heb ben hem daarin gesteund. Het is echter een feit dat onze le gerhoofden in Belgie nooit geen vol doening gekregen hsbben in zake diensttijd. Wanneer zij 14 maanden vroegen kregen zij er 12. Waren zij met 12 maanden tevreden, dan moes ten zij het met 10 maanden gedoen. Nu dat zij zich tevredenstellen nut 10 maanden dienst zal men ze wel iets min in de hand weten te stoppen. Tot nu toe werden ernstige fouten ^edaan in zake opleiding, zoowel 011 der opzicht van taal als van gebruil van den tijd. Als men nu die louten niet meer doet, kan de diensttijd dan niet op min dan 10 maanden gebracht worden Op die vraag zal Generaal Galet moeten antwoorden. Generaals zijn zoodanig ongewoo aan tegenspraak dat van den eersten keer dat zij in voeling moeten komen met menschen die van hen niet ver vaard zijn en die op hunne tong niet gevallen zijn, dit op eene botsing moest nederkomen plaagde de oude voort. Blozen Wie heeft er gebloosd 1 verweerde Gustarien zich nu. Toe meisken, dat moet ge niet afstrijden, dat hebben we allegaar ge zien, nietwaar Mimi nietwaar Siem ken hield Polydoor mordicus vol. Het gebeurde dan ook zooals de bazin uit de herberg voorspeld had. In den loop van de week kwam de staticoverste eens naar Sparrebeke gewandeld. Dien eigensten dag maak te hij kennis met Siemken. De week daarop kwam hij terug. Toen ging hij met Siemken mee naar huis Van toen af schreef hij geregeld brieven en herhaalde zijn bezoeken op even geregelde wijze. En eer dat er een halfjaar verloopen was stond het vast dat menheer Torens,jonkman en statieoverste te Neerbeek, met Gusta rien zou trouwen. M aar dat maakte Siemken's rt kening niet. Als zijn zuster er van door trok, kon hij toch niet als een kluizenaar blijven koekeloeren. Hij waagde 't echter niet aan Poly door te vragen of dat er nu aan een huwelijk met Mimi kon gedacht wor den, aangezien de rouw op verre na niet uit was. Maar Polydoor was een man die het leven langs den praotischen kant beschouwde. Hij zelf vroeg aan Sie t kn En wat gaat gii doen jongen, als Gustarif n vertrekt Wat kan ik anders doen dan wachten Luister. Daar staat nergens ge- Tijdens de samenstelling der Com missie had Minister de Brocqueville verklaard dat al dc personen zouden gehoord worden, di zulks zouden verlangen. Kolonel Brunsdorf heeft gevraagd door de Commissie gehoord le wor den, ten einde inlichtingen te ver strekken over het gebruik van den tijd 111 de kazerne. Peins eens een Kolonel die de uit eenzetting van de Generaals misschien zou in twijfel trekken Dit wilde Ge neraal Born mans belettenen slimweg zegde hij dat al de personen die zou den gehoord worden daartoe de toe stemming zouden moeten hebben van de legercommissie zelf. Dat mocht volgens Advokaat Marcq niet gebeuren Ook dreigde hij uit de Commissie te trekken indien iede reen die het vroeg zich niet vrijelijk mocht uitspreken. Hij zegde zelfs dat zijne vrienden, de Vlaamsche Commissie leden, zijn voorbeeld ongetwijfeld zouden volgen. Advokaat Marcq heeft gelijk ge haald en nu zullen de Generaals wel een toontje lager mogen zingen. Men kan reeds voorzien hoe de Commissie zal beslissen. De meerder heid zal hoogstwaarschijnlijk zeggen dat eene dienstverinirulering onmoge lijk is. Maar dan moet de Regeering nog beskssen. Moest zij zulk stand punt bijtreden dan zou de politieke toestand nog ingewikkelder worden. Tot nu toe hebben wij slechts ééne klok gehoerd, namelijk de klok van het leger. Wij zullen zien hoe de hooge officieren zich zullen gedragen tegenover de uiteenzettingen van de voorstanders van vermindering van diensttijd. De rol van de commissie is eerst en vooral alles te beproeven om eene dienstvermindering mogelijk te maken. Zal zij dit kunnen De Vlaamsche soldaten onder den oorlog. Bij de bespreking van de begroo ting van Justicie in den Srnaat, ver klaarde de Waal, M. Calonne, onder meer, volgens Het beknopt verslag In 1917 heb ik als kapitein van de week herhaaldelijk de gelegenheid gehad, om te spreken met soldaten, die het oogenblik afwachtten dat zij voor den krijgsraad zouden verschij nen of die gevoerd werden naar de verschrikkelijke kerkers, die de tucht- kompagnies op het Cezembre-eiland vormden. Daar was het uitschot van de wereld bijeen, zei men. Bij mijn eerste bezoek al heb ik begrepen, dat men overdreef, dat hier ontredderden waren, in opstand tegen de wijze waarop zij behandeld waren gewor den. Zoover het in mijn macht lag, stelde ik'ze in het gelijk voor de meeste pun ten hunner stoffelijke eischen. Hier door won ik hun vertrouwen. Zij ver trouwden mij alles toe wat hun op 't hart lag met een zoodanigen woor denvloed, dat ik hun moest zeggen herhaalt, niet zoo rap, ik heb moeite om u te verstaan Ik werd hun biechtvader in den verhevensten zin van het woord. Na ieder bezoek droeg ik den indiuk mede dat, indien zij niet zoo onmeedoogend waren gestraft geworden, velen zoover niet zouden geraakt zijn. De meesten waren Vla mingen. Zij vertelden mij als in een litanie Ik heb het niet verdiend en ik kwam tot de overtuiging, dat oversten, die niet goed het Vlaamsch machtig waren, soms in de onmoge lijkheid hadden verkeerd de waarheid te ontdekken. Vandaar het armzalig verval der veroordeelden Te dezer zaak hebben de Vlamingen het recht em den plicht zich veeleischend te toonen. Een volledige hervorming is geboden Opgedragen, aan de generaals der Legercommissie Generaal Douglas Haig overleden. Een welbekende figuur uit den oor log, voor Poperinghe en omstreken, is de Engelsche Maarschalk Douglas Haig. Op 3o Januari laatst komt hij te overlijden teil gevolge eener hart- krisis. Hij werd in 1861 geboren en onder scheidde zich onder meer in den Boe renoorlog. Toen de oorlog uitbrak was hij Generaal. Hij commandeerde het eerste legerkorps, dat in verbinding met het tweede legerkorps het kleine legervan French vormde. Op 22 Augustus 1914 moest hij te Bergen af trekken voor de Duitschers. Dank aan Douglas Haig werd te Yper den slag gewonnen. Hij verving in December igi5 French aan de lei ding der Engelsche legers. In 1917 werd hij tot Maarschalk benoemd. In 1918 nam hij met zijn opnieuw geor ganiseerd leger deel aan het eind offen sief. Hij voerde zijn troepen tot op den Rijn. Met Maarschalk Douglas Haig ver dwijnt een der grootste mannen uit den oorlog. schreven, dat er moet gefeest worden, als er een huwelijk plaats heeft. Als we niet in rouw waren, zoudt ge mis schien reeds lang gevraagd hebben om te trouwen. Welnu, ik heb er niets tegen. Als ge wilt kunt gij op denzelf- den dag trouwen als Gustarien. 't Gaat dan in eene moeite door. Wat zegt gij Stemt gij met het voorstel in Ik verlang niets beter en Mimi is ook tevreden, dat weet ik zeker 't Is te zien of 't geen opspraak in 't dorp zalgeven. We houden ons met geen praat jes bezig Ik weet wat ik te doen en te 1 laten heb. Innig drukte Siemken de hand die 'hem werd toegestoken. Vader Polydoor, sprak hij, gij hebt een stiefzoon verloren waarvan ge nooit veel plezier hebt gehad, maar ik beloof dat ik u, als schoonzoon, zoover het in mijne macht ligt, vele aangename dagen zal bezorgen. Daaraan twijfel ik niet, Si' mk n, antwoordde Polydoor diep bewogen. Ik heb uw ouders gekend, ik ken u. En het is met mijn heele v ldoening dat ik u de hand mijner dochter schenk. Enkele weken Inter, in 't begin van de maand Juli, trouwde Siemken met Mimi en mijnheer Torens m"t Gusta rien. Het was een trouwfeest zonder plechtigheid of feestvertoon. Na den dienst vertrokken de jong gehuwden voor enkele dagen op speel reis, een familiebezoek in de Vlaan ders... Dien avond zat Polydoor moeder ziel alleen in huis. En als hij bij '1 slapen gaan even opzag naar 't por tret van zijn vrouw zaliger, dan pre velde hij stillekens met een zachte monkc-l op de lippen Clothilde, onze Mimi is gelukkig. De jonggehuwden waren nog maar één dag weg en Polydoor voelde zich reeds zoo eenzaam en verlaten, dat hij ongeduldig naar hun terugkeer snakte. In huis kon hij niet blijven, 's Morgens vroeg sneed hij zich een paar boterhammen af, stak ze met een stuk vleesch of kaas er tusschen in zijn zak en trok de velden in. Hier praatte hij met de menschen avonds van hun huwelijksreis terug keerden. Gustarien en haar man waren ook meê gekomen. Polydoor trakteerde mot een van de beste flesschen die hij in den kelder had en zoo bleven ze nog verscheide ne uurtjes zitten gezellig kouten. Van toen af ging het leven weer zijn gewonen gang. Siemken deed zijn dienst an post bode en verzorgde in zijn leegë uren de kleine boerderij. Zwaar werk moest hij echter niet verlichten dat wilde Polydoor niet hebben, Dan moest er een arbeider komen. Met Gustarien was Siemken over- die doende waren op 't land. Hij eenkomen 't ouderlijk huis voorloopig praatte over den ouden tijd, toen hij ook nog in Sparrebeke woonde en er te schole ging. Zoo werden allerhande vergeten histories opgerakeld en voeldehij zich langs om meer gebonden aan de streek waaruit hij ruim vijf en dertig jaren geleden vertrokken was. Rond den middag ging hij in de eene of andere herberg, bij 'n pint goed bier zijn broodgebruiken enz: tte daarna zijn wandeling voort om 's avonds moe en afgemat, terug thuis aan te landen. Maar daar overviel hem weer die'nu ,lregte en de bekommernis van hetj nog niet te verkoopen. Daar wa en twee oude vrouwkens in 't dorp, wier huisje onlangs door een brand was vernield. Aan die brave menschen zou den ze 't verhuren. Op zijn ronde mrest de briefdrager nog al eens hooren hewel. Siemken, hoe stelt gij't in den huwelijken staat? Wat kan de jonge man daar anders op antwoorden dan goed 1 goed Bah ja, klonk het dan terug, de spe. lman zit nog op 't dak. Soms waren c r ook menschen die hem vroeg' n en waar zit Rozel en f Daar weten wij niet nver van j alleen zijn en voelde hij p inlijf.er dan dan gii, moest de bode dan bekennen. ooi' boe zwaar het heengaan van z' n Sedert maand: n en maanden h. bben j vrouw hem had getroffen. 'we er geen tard of teeke n meer van Groot was dan ook zijn blijdschap, gehoord... ('t Ve volgt), toen Mimi en Siemken 's Zaterdags

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1928 | | pagina 1