Crisis, Handenarbeid,
Landbauwmekaniek
IVSELOTTE
1
Popeinngbe. Ben Schok I
De fteitfiiR der Banden uaii he! Heilig Hart
ZONDAG 26 JANUARI 1929
WEEKBLAD 35 CENTIEMEN
27" JAAR. -- N' 4.
'1:'! h""°le.l, *T,°r.Telefoon Nr I. Uitgever: SANSEN-VANNESTE, Poperinghe. Postcheck Nr 15.570.
Ondst* de LUolVeo....
ZITDAGEN
De önSroofnes*
RESyilCOUdT S
Politiek Overzicht
De Treinüjn Poperinghe-Zuuijnenbak
DE HEER MINISTER LIPPENS TE POPERINGHE
AaaffMn£BMKaCK&fiEnMMMH@3«HH8gM
Abonnementsprijs
per Jaar:
In Slad: 17 fr.j
In 't Land: lSfr.i
(per post)
Frankrijk: 35 fr.'
Congo: 35 fr.
Andere landen: 40 fr.
TARIEF
Kleine Berichten:
1 fr. per reek
minimumprijs per
inlassching: 4 fr.
FQPEB1H6B
Postabonnenten in Belgie die van woonst Notarieel-, Annoncen- en Nieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken.
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
Wie inlichtingen begeert over aankondi
gingen, wordt verzocht een postzegel voor
antwoord bij zijn schrijven te voegen.
S9 cent.
per gewone regel.
Annoncen:
Prijzen op aanv:
aaMam
Als ik nog een kleine jongen was heeft
nooit een feit mser indruk op mij gemaakt,
bij het lezen van de gewijde geschiedenis,
dan de passage in de lijdensgeschiedenis van
Ons Heer waar Pilatus' lafheid duidelijk op
den voorgrond treedt.
Ik vind geen schuld in dezen man, zei
Pilatus.
In dat geval, dacht ik en denken wij allen,
laat Hem dan vrij en doe het gepeupel uit
eenjagen.
Maar de farizëers schreeuwden hem toe:
Wij zullen u bij den keizer aanklagen
Bij den keizer! Dat beteeker.de voor den laf-
fen landvoogd zijn ontslag en het einde van
«een roemrijke loopbaan. Neen, dan nog lie
ver de dood van een onschuldige, als hij,
r Pilatus, maar kon stijgen in roem en aanzien.
Deze princieplooze lafheid van Pilatus, is
nog- altijd even nieuw en upto-date. Menig
jonge mensch is een tweede Pilatus.
Dat kan men eiken dag, elk uur ondervin
den. Waar men ook komt, en er wordt over
iets gesproken dat van verre of dichtbij onze
heiligste beginselen betreft, ziet men sommi
gen de schouders ophalen en velen spotten,
en dan ondervinden wij telkens, dat er
slechts weinigen zijn, die tegen die spotters
durven optreden.
Wanneer een idiote grootspreker, genre
sommige commis-voyageurs in den trein, met
een aplomb om omver te vallen, de priesters
aanrandt en allerlei dwaze spreuken uit
kraamt over kerk en godsdienst, zullen de
meeste jonge menschen, die nochtans chris
telijk zijn, verlegen meêlachen om het zoo-
I gezegd geestige van dan grootspreker.
In dan beginne lacht men verlegen meê,
om de andersdenkenden niet te beleedigen,
want men zou ons wel eens kunnen uitschel
den voor kinderen, en bedenkt toch hoe erg
het is: kind te zijn. Men zal dan stilaan be
ginnen met zelf het woord te nemen, want
niets leert zoo gemakkelijk aan dan groot
spraak en pretentie om ten slotte met de
wolven .neé te huilendus uit schrik voor de
menschen verloochent men zijn beginselen.
Dat aijn Pilatussen, en ze zijn talrijk.
Men moet slechts een oogenblikje naden
ken, voor wien men de Waarheid verraden
heeft. Pilatus deed het voor het gepeupel,
en de moderne Pilatus ter eere van eenige
hout-koppige grootsprekers.
Ja, wij weten het wel: Groote beginselen
vragen martelaren. Bij een warme kachel,
bij een goed-gedekte tafel, in een behaag
lijke ciuh-ehair, gaat het philosopheeren ge
makkelijk; inaar de kracht eener ideale we
reldbeschouwing komt dan eerst tot haar
recht, wanneer het op leven-of-dood gaat,
wanneer men in dienst dier beginselen: ver
mogen, welstand, roem en soms het leven
offeren moet.
Wie stevig wilstgan in tgjijg katholieke
beginselen, tegenover de kuddegeest, die zich
meer en meer van de menschen meester
maakt, wie niet met de wolven wil mede
huilen. hoeft maar te denken aan het ver
heven voorbeeld van millioenen martelaars
die, zonder vaar, noch vrees, den dood in
de oogen hebben durven zien, omdat het
hier ging om iets dat sterker is dan den
dood, en de dood steeds overleefd heeft.
Het is. Goddank, bij ons nog geen Mexico,
nog geen Sovjetisme; men vraagt geen le
vensoffer, en daarom hebben wij het nog
eens zoo gemakkelijk dan die martelaars van
vroeger en thans.
En het gaat niet op te zeggen: Ik ben nog
zoo jong en onervareen. Dat zegt men ook
niet wanneer men meedoet aan grootspraak
en spot. Neen, om zijne beginselen te verde
digen is men nooit te jong. Vele jongeren
zijn in den loop der geschiedenis voor hun
geloof gemarteld en gedood geworden.
Laten wij ons die helden tot voorbeeld
stellen, en de strijd onder de wolven zal des
te gemakkelijker gaan.
Neen, wij mogen ons geloof niet laten be
spotten, wij mogen niet dulden dat men ver
trapt wat ons het heiligst is; als de kinderen
der duisternis zonder schamen hunne val-
sche theoriën verkoopen, hoeveel te meer
moeten wij, kinderen van het licht, dan niet
fier zijn over de onwankelbare waarheid
waarvan wij de dragers zijn.
Van ons voorbeeld hangt veel af.
Wij mogen nooit lichtzinnig meepraten of
meeehuilen met de wolven, al zijn die wolven
soms met het schapenvacht vermomd, want
heel gemakkelijk wordt gezegd: Die praat
en handelt zóó, en hij gaat zoo dikwijls naar
de kerk. dan mogen wij het ook doen.
Jonge vrienden, denkt aan de macht van
het slechte voorbeeld; laat uwe beginselen
door niemand aanranden.
Een jonge man las dagelijks een slecht
dagblad omdat men hem niet uitschelden
zou voor achterljke japneus
Hoevele jonge werklieden hebben het op
het werkhuis niet hard te verduren om hun
ne geloofsbeginselen, en dagelijks vallen er
in de behendig-gespannen strikken van het
menschelijk opzicht.
Zij weten wel dat ze meêlachen met zaken
die hun heilig zijn, maar ze durven niet
anders
O, Pilatus!
Wij leven onder de wolven, wij kunnen er
niet te buiten, maar wat wij wel kunnen,
dat is het gehuil van die dieren stilleggen
onder het licht dat van onze persoonlijkheid
uitstraalt en dat alles in de laaiende vlam
moet zetten van een stevig en onwankelbaar
beginsel dat heet; Geloof.
Tegenover Pilatus stellen wij het leger van
martelaars.
Tegenover de huilende wolven stellen wij
ons kalm en bedaard woord der waarheid.
Tegenover schijnredenen en bedrog een
vlammende toorts van geloof en zedelijkheid.
Geen Pilatussen, geen wolven, maar ras
echte, beginsel-vaste Tharcisiussen, die mid
den het gehuil en getier de Waarheid dra
gen. recht door zee. WIES.
■■■■mUBBBBBHaBMHMBSBSBBSS
D' BRUTSAERT, Kamerlid, is sprekelijk
voor iedereen
Te POPERINGHE, in zijn huis, 's mor
gens, den Maandag en Vrijdag.
Te VPER, den 1° en 3° Zaterdag der
maand, van 9 tot 12 uur, in den Katho
lieken Kring.
Provinciaal Raadslid: Ililaire Lefebvre zal
zitdagen houden;
2. - Te PROVEN, van 9 tot 10 u' 's mor
gens, eiken 4" Zondag van de maand, in het
Gemeentehuis.
Economisten toonen aan, met tal van cij
fers ter staving, dat het totaal der factors,
betrokken bij de landbouwopbrengst, in
grootere mate is aangegroeid dan het totaal
der producten, dat de pachter verkoopt. Die
ongelijkheid tusschen de twee index-cijfers,
de groote moeilijkheden welke de landbouw
thans doormaakt, kan men samenvatten in
het zoo beteekenisvolle woord Crisis En
de oningewijde brengt u dadelijk, om aan
een uiterst ingewikkelden toestand te ver
helpen, de simplistische formule: men moet
de voortbrengingskosten verminderen, en
door hun valorisatie den verkoopprijs der
hoeveproducten verhoogen.
Tusschen de voortbrengingskosten bevindt
zich het bedrag van: pacht, meststoffen, vee
voeder, aflossing', handenarbeid, belastingen,
algemeene onkosten, enz.
Wij willen heden bijzonder uitweiden over
den post: "handenarbeid». Deze was altijd
een voorwerp van de bezorgdheid der pach
ters. Reeds in de Middeleeuwen, maakte men
gewag van de moeilijkheid om er te vinden.
Vóór den oorlog, beklaagden de landbouwers
zich bitter over de opofferingen die zij moes
ten doen om arbeiders en daglooners te be
komen. Het was nochtans, op dit tijdstip,
reeds mogelijk, den handenarbeid aanzien
lijk in te krimpen; want de hooi- en oogst-
werken (om slechts van die twee te spreken)
konden mechanisch uitgevoerd worden. Doch
men heeft altijd en overal gezien, dat de
boeren slechts overgingen tot het gebruik
maken van machines, wanneer zij niet an
ders meer konden. De groote oorlog van
1914-1918, die plots den landbouw van mil
lioenen armen beroofde, heeft nieuwe en
maatschappelijke toestanden geschapen
schaarschheid, alsmede vlug en aanzienlijk
duurder worden, van den handenarbeid. Ook
heeft men het gebruik van landbouwmachi
nes in den loop der tien jongste jaren zich
met verbazende snelheid uitgebreid. Vóór den
oorlog, waren de pik- en bindmachines, de
hooimaehines, de maaimachines, de bespan
nen harken, de zaaimachines, de meststrooi-
ers, enz., het uitzonderlijk bezit van enkele
groote hoeven. Heden ten dage wordt dit
materieel en nog zooveel ander als vol
strekt onmisbaar beschouwd. Zelfs in de
middelmatige, ja in de kleine bedrijven, zou
men het niet meer kunnen missen.
De landbouw is aan een kruispunt geko
men, De vóór den oorlog opgehoopte voor
raden bevinden zich weer in de opslagplaat
sen. Er is zelfs overproductie, en de prijzen
worden te laag. Het volstaat niet meer, voort
te brengen, nog méér voort te brengen. Men
moet ook rekenen, want de concurentie biedt
vele producten aan tegen verbazend lage
prijzen. Èn men bevindt zich voor een toe
stand, die tegenstrijdig en paradoxaal schijnt,
wanneer men zegt tot den landbouwer, dat
hij zijn opbrengsten moet vermeerderen...
Moet men dan meer voortbrengen, om de
prijzen nog lager te drijven, om de markt
nog erger te ontredderen? Voorzeker neen.
Doch, wel, om den kostprijs per eenheid te
verminderen. Hoe tot dien uitslag komen?
Door het verbeteren, tot in de geringste bij
zonderheden, van alde productiemetho
den, door te streven naar steeds nauwere
betrekkingen met de verbruikers.
De post gespan en handenarbeid moet
aanhoudend en méér nog dan voorheen, de
aandacht gaande maken van den pachter,
voor het verlagen van den kostprijs. Die kos
ten verschillen, dat spreekt, zeer veel volgens
de velerlei omstandigheden (teelt, grond,
klimaat, enz.) Doch men neemt in Belgie
nagenoeg algemeen aan, dat 28 tot 33 van
de gezamenlijke uitgaven komen onder den
post «gespan en handenarbeid Ongeveer
dertig ten honderd; dat steunt tot nadenken.
Trouwens, in de meeste gevallen is het de
éénige post, waarop besparingen kunnen ge
daan worden; want noch van dien der «mest
stoffen», noch van dien der zaaizaden, mag
de boer afpitsen. Alle van die posten toe
gebrachte besnoeiing zou altijd een slecht
begrepen bezuiniging beteekenen, daar de
opbrengsten zeer dikwijls afhangen van die
factors. Doch het is wel mogelijk, de uitgave
gespan en handenarbeid te verminderen,
zonder aan de opbrengsten te schaden. Alle
uitsparing op den handenarbeid zal dus den
kostprijs per eenheid verminderen.
In den loop der jongste jaren zijn de loo-
nen zeer gestegen, terwijl menigmaal de gele
verde arbeid geringer is, zoo naar hoedanig
heid als naar hoeveelheid. Om aan dien toe
stand te verhelpen, moet men algemeener
de landbouwmachines gebruiken. Zij laten
toe, de arbeidsopbrengst van den werkman
aanzienlijk te vermeerderen. Het ploegen
met gespan vergt veel tijd en handenarbeid.
Een mecanicien, die een tractor voert, zal
minstens vijf tot zes maal meer werk afdoen
dan een arbeider met een koppel paarden.
Wanneer de grondbewerkingen sneller ver
richt worden, zal het mogelijk zijn ze te
gepasten tijde te doen, als de grond er het
best voor geschikt blijkt. Maar al te vaak
hecht men te weinig belang er aan, de wer
ken uit te voeren op het gunstigste tijdstip.
Het is onmiskenbaar, dat er in den landbouw
jaarlijks belangrijke sommen verloren gaan
wegens het laattijdig en buiten het seizoen
verrichten van zekere werkzaamheden. Wat
we daareven zegden van de grondbewerkin
gen, is ook toepasselijk op alle andere teelt-
werken. Het nadeelig verkoopen, gedurende
haast twee jaar, van de trekpaarden, zal
misschien aanleiding geven tot het nemen
eener nieuwe richting voor de teeltmetho
den. Die nieuwe richting zou des te aanne
melijker zijn, daar de nieuwe tractors, wer
kende met mazout, en met gazoël, de werken
uitvoeren tegen een kostprijs welke veel la
ger is dan die der werken verricht met be
hulp van paarden en ossen.
Men kan niet ontkennen, dat het benuti-
tigen der veel verwerkende landbouwmachi
nes, in Belgie op ernstige moeilijkheden
stuit: overdreven verkaveling van den eigen
dom, verstrooid liggen van de bebouwde per-
ceelen... Die omstandigheden veroorzaken
den arbeider en het gespan aanzienlijk tijd
verlies. Doch de concurentie houdt geen reke
ning met onze plaatselijke toestanden. De
vreemde boer, die onze markten overstroomt
met zijn producten, voorziet zich van een
modern materieel. De Argentijnsche boer
heeft machines, waarmede hij, met een trac
tor, eeii veertigtal hectaren per dag kan om
ploegen en bezaaien. Een tiental hectaren
koren worden door zijn gecombineerde pik-
en dorschmachines per dag gepikt, gedorscht
en opgezakt. In alle landen is de verminde
ring' van den handenarbeid op-het voorplan
geplaatst van de bekommernissen der nijve-
raars en der landbouwers. Zoo onze boeren
in hun zelfde gewoontekringetje blijven
rondloopen, zoo zij er niet toe besluiten zich
machines aan te schaffen, om eveneens den
handenarbeid te bekrimpen zonder de op
brengsten te schaden, wat zal er dan uit
datgene, wat men Crisis noemt, voortsprui
ten? De strijd zal dermate ongelijk worden,
dat de boer zal bezwijken.
En men meene niet, dat wij den ongunsti-
gen toestand overdrijven waarin de over-
groote meerderheid der landbouwers arbei
den. Het is mogelijk en het wordt nood
zakelijk, den handenarbeid te verminde
ren en hem op oordeelkundiger wijze aan te
wenden. Er is, op het beperkt domein van
elke hoeve, behoefte aan een handenar-
beidspolitiek Wie zou durven beweren, dat
de door onze voorvaderen opgerichte hoeve
gebouwen door hun samenstelling, hun in
deeling, hun inwendige schikking, beant
woorden aan de noodwendigheden van een
zuinigevoortbrengst? Hoe kunnen wij,
met onze versnipperde en verspreide per-
ceelen, gebruik maken van een modern en
veelverwerkend materieel? Is het niet waar
dat kleine landerijen, te ver gelegen van de
hoeve en men weet hoeveel er zoo zijn
niet met voordeel kunnen bebouwd worden?
En maar al te dikwijls blijven de landbou
wers onverschillige toeschouwers bij dien on-
gunstigen toestand. Maar al te dikwijls doen
zij, onwetend, dien toestand ontstaan. De
klachten zullen het kwaad niet doen ver
dwijnen. Men moet er tegen ingaan, men
moet het verhelpen.
Hoe?
Dat zullen wij in een volgend artikel on
derzoeken. A. CARLIER.
('t Vervolgt.)
met verlaagden melkbak
draaiende op eene spil
wers
voorstaanders des vooruitgangs.
Ont oomers ÈViELOYTE, N. V.
«WS*aS&gmBi5IfHaW£faitiMgSBBBI8aMIUU
SOCIALE VERZEKERINGEN.
Een werkman heeft doorgaans geen ander
inkomen dan hetgeen hij wint met zijn da-
gelijksch werk. Het is van de opbrengst van
zijn werk dat hij moet leven en dat hij een
bestaan moet verzekeren aan vrouw en kin
deren. En die hebben van natuurswege recht
op een menschweeröig bestaan. Daarom
moet een werkman genoeg winnen om met
de zijnen een deftig bestaan te hebben. De
maatschappij is niet in orde, als zij dat niet
kan verzekeren.
Maar er kunnen daarbij omstandigheden
komen die in het huis van den werkman
eene onvoorziene uitgaaf van geld veroorza
ken of die beletten dat de regelmatige win
ning binnenkome. Het is daartegen dat de
werklieden zedelijker wijze verplicht zijn
zich te verzekeren. En zij moeten genoeg
kunnen winnen om, buiten hunne dagelijk-
sche huishoudelijke uitg;ayen, ook de bij
drage tot die verzekeringen te kunnen be
talen.
Het mag niet zijn dat een werkman, wien
het ongeluk treft, van den eersten dag af
aangewezen zij op de openbare of private
liefdadigheid.
Jammer genoeg, er zijn nog werklieden die
zulks niet verstaan. En waar de vrijheid in
zake sociale verzekering gefaald heeft, zal
nu door eene sociale wet, welke die ver
plichting oplegt, daarin verholpen worden.
Minister Heyman heeft een wetsontwerp
op de sociale verzekeringen rondgestuurd.
Het bevat 84 artikels en voorziet dat de wet
in toepassing zal komen den 1 Januari 1932.
Het is spijtig dat deze wet te uitgebreid
is om ze in alle bijzonderheden uiteen te
zetten. Het is toch zeker dat, ingeval ze van
toepassing ;«omt, ons land eene sociale ver
zekeringswet zal hebben die om zeggens
alle landen ons zullen benijden.
Wij bezitten reeds prachtige wetten die
den werkman verzekeren tegen ouderdom
en tegen onvrijwillige werkloosheid. Ditmaal
gaat het hoofdzakelijk om de verzekering
tegen invaliditeit, tegen ziekte en in het
bijzonder tegen tuberculose of teringziekte,
die zooveel slachtoffers maakt onder de wer
kende en bijzonderlijk onder de fabriekwer-
kende klas. Dan komt ook nog de kraam
vrouwen-verzekering. Ook in dat tijdstip
komt het arbeidersgezin voor groote onkos
ten te staan. Eene bevallingsvergoeding en
eene rustvergoeding zal er zeker welkom in
zijn.
Eindelijk ster', n kost ook. Daarom voor
ziet de wet t verzekering tegen begra-
vingsko.'
Het is |k hier reeds de cijfers te
geven va rtingen die zullen moeten
gedaan zijn. mogelijks komen daar nog wel
veranderingen aan. En wie moet betalen,
want zonder betalen is eene verzekering niet
mogelijk, zal dat wel op tijd en stond wijs
gemaakt worden. Maar in de betalingen ko
men, behalve de verzekerden, de werkgevers
en de Staat tusschen.
De wet duidt aan op wie de verplichting
toepasselijk is en ook wie er niet van zal
kunnen genieten.
De kwestie der mutualiteiten was hier van
belang. De verzekering zal steunen op de
vrije mutualiteiten, plaatselijk, gewestelijk
en landelijk ingericht. De vrije keus van
maatschappij zal aan de werklieden verze
kerd worden.
Öeze sociale vérzekeringen zijn geheel en
gansch in het voordeel der werklieden opge
vat. Deze moeten zich er niet van laten af
schrikken voor de kleine betaling die in het
zicht gesteld is.
Een laatste woord nog. Van. nu reeds moe
ten de christene werkers hun vertrouwen
stellen in Christene Mutualiteiten, de Chris
tene Onderlinge Bijstanden. Die staan in het
teeken van de liefde. Als echte Broederbon
den willen ze meer zijn dan officieele flnan-
tieeie maatschappijen. Zij willen het wer-
keit&e volk vormen tot een welstellend, zede-
lijt volk, dat zijn eigen geluk verzekert en
meteen den Schepper eer en voldoening
schenkt.
Donderdag kwam het ontwerp van Minster
Heyman, aangaande de sociale verzekeringen
ter bespreking in de Kamerafdeelingen.
Het ontwerp gaat over de gezinsvergoedin
gen, de sociale verzekeringen, de wijziging
aan de wet op de ouderdomspensioenen en
het pensioen der bedienden.
Al de ontwerpen werden aangenomen in
al de afdeelingen, behalve in de vijfde waar
de socialisten de meerderheid waren en zij
het ontwerp op de sociale verzekeringen ver
wierpen.
In al de afdeelingen hebben de socialisten
zich verzet tegen de ontwerpen, omdat de
regeering niet vooruitstrevend genoeg is.
Toen de Socialisten in 1924 in de regeering
traden, hadden ze in hun beloften-program
ma gezegd dat zij met het ontwerp op de
sociale verzekeringen gereed waren. Ze zijn
meer dan twee jaar in de regeering gebleven,
maar hebben geen ontwerp ingediend.
En nu, omdat zij buiten de regeering staan,
vinden ze het werk van M, Heyman niet
straf genoeg.
De Socialisten zijn praters.
De Christen Democraten stellen daden.
In de vierde afdeeling werd M. Brutsaert
aangesteld als verslaggever.
VERHOOGING 10 t. h.
De tarieven der Spoorwegen zullen met
10 t. h. verhoogd worden.
Het is niet juist dat deze verhooging uit-
sluitelijk het gevolg is der loonsverhooging
voor 1930. De vermeerderde exploitatie-on-
kosten der spoorwegen bedragen op zich zelf
reeds, de loonsverhooging niet medegerekend,
6 t. h. Enkel de overige 4 t. h. zouden aange
wend worden om de bezoldigingen van het
personeel te verbeteren.
De verspreide valsche geruchten kunnen
enkel uit die middens komen, die steeds te
gen elke loonsverbetering gekant zijn en op
die wijze trachten bij de openbare opinie
een schrikbeeld te maken van de reehtma-
■t* usehen do»r de persoonorganisaties ge
steld.
ONGEDULDIG.
Het Vlaamsche land wordt ongeduldig.
De Kamerwerkzamheden werden begonnen
met ondergeschikte ontwerpen te behande
len. De Senaat had zoo weinig te verrichten,
dat hij moest uiteen gaan tot 28 Januari.
Vlaanderen vraagt hoe het staat met de
Vlaamsche ontwerpen en in het bijzonder
met de vervlaamsching der Gentsche Hooge-
school.
Wegens ziekte werd M. Poullet belet om
seffens na het verlof zijn verslag over het
regeeringsontwerp neer te leggen.
Woensdag laatst werd de hoofdafdeeling
der Kamer bijeengeroepen. Op deze verga
dering gaf M. Poullet lezing van zijn verslag.
Dit verslag besluit tot het aannemen van
het ontwerp der regeering. Het beveelt tevens
de eenvoudige vervlaamsching aan der Tech
nische en Speciale scholen en bevat wenken
voo het vrijwaren der Vlaamsche Staats-
Hoogeschool tegenover alle bedekte en niet
bedekte manoeuvers van uit de Ecole des
Hautes Etudes
Het verslag werd op het bureel van de
Kamer ingediend.
Het Vlaamsche volk is met ledige handen
1930 ingegaan. Nu wacht het met ongeduld
op wat komen moet. Het politiek gezag der
regeering is gemoeid met het bewerkstelligen
der beloften, die door M. Jaspar gedaan wer
den. Het wordt tijd om daarmede een begin
te maken. De politiek der traagheid kan wel
de politiek van den ramspoed worden.
EENE BEKENTENIS.
Zondag had te Oostende eene tegenspre-
kelijke meeting plaats tusschen V.O.S. en
N.S.B.
Heer Jacobs hield er als V.O.S. eene prach
tige historische uiteenzetting van de wer
king. Met doorslaande bewijsstukken aan de
hand ging hij in tegen 't geknip en de poli
tieke drijverijen van de N.S.B.
Heer Fontaine, een oude V.O.S. die over-
geloopen is, was de tegenspreker. Op de
vraag of het waar was dat de N.S.B.-afdee
ling 20 duizend frank ontvangen had van
den liberalen Heer Marquet stribbelde hij
eerst tegen. Later gaf hij toe dat het niet
juist was, doch dat ze maar tweemaal
10 duizend frank hadden ontvangen. Of de
V.O.Ssen plezier hadden aan die bekentenis.
De N.S.B. staat dus in dienst van de libe
rale politiek. Binnen kort mogen ze achter
eene blauwe vlag loopen.
De V.O.S.-sprelcer eindigde deze belang
rijke vergadering met te zeggen dat er geen
plaats is voor een Vlaamsch Oud-Sfcgajder,
dan in de rangen van de V.O.S.-bond, die
boven en buiten alle politiek onverstoord
z'n rechten verdedigt en zich niet laat om-
koopen.
EINDE DER IIAAGSCHE CONFERENTIE.
In de laatste dagen werd veel goeden wil
aan den dag gelegd om de Conferentie van
Den Haag tot een goed einde te brengen.
Daarin is men ook ten volle gelukt. De
overeenkomst met Duitschland liep nogal
vlot van stapel. De Oostersche herstelkwestie
ging moeilijker. Toch zijn alle overeenkomst
aeeoorden vaste ontwerpen geworden.
Maandag namiddag, te 4 uur, had de
algemeene slotvergadering plaats.
Alle akkoorden, die getroffen werden tus
schen Duitschland en de geallieerden en
tusschen de geallieerden en de kleine enten
te, werden onderteekend.
De Heer Jaspar, voorzitter der conferentie,
heeft zijn handteekening gezet met de gou
den vulpen, die hij na de eerste conferentie
als geschenk gekregen had.
Na de onderteekening heeft M. Jaspar een
toespraak: gehouden en er aan herinnerd,
Van 15 tot 19 Januari was de hoofdkerk
alhier het middenpunt aller aandacht en
aller harten. Sinds lang was aangekondigd
een driedaagsche oefening door E. P. De
Clippele van het Sekretariaat van Kortrijk
te prediken als voorbereiding tot den Paus
dag en inhuldiging der vlag door Z. H. ge
wijd.
Dat triduum georganiseerd door de ijve-
raars van de H. Hartebonden zou alleen
voor de mannen zijn. Een fiasco te wege
zei de eene. Zoo iets kan niet lukken te
Poperinghe zei de andere. Ondertusschen
werkten de ijveraars voort en gingen per
soonlijk van huis tot huis om te overtuigen.
Den éérsten avond T2Ö0-mannen in de kerk
En het ging crescendo: 't werd een echte
voiksstroom: heel de stad sprak ervan; de
vrouwen het meest!... 't Schoonst was nog
dat zingen uit volle lulde mannenborst: bui
ten was het alsof de steenen zongen dat het
klonk over de stad.
Zondag was de sluiting. Nooit zooveel man
nen op een dag aan de H. Tafel gezien; zelfs
niet na een goede missie. Onder de Hoogmis,
inhuldiging' van de vlag van den Bond, te
Rome gewijd door den Paus zelf. 's Avonds
in het College Pausavond. Aanstraak door
M. J. Pattou, fabrikant te Kortrijk; in klare
boeiende taal liet hij de beteekenis uitschij-
nen van net Pausdom en van den Paus.
j 't Sloeg inDaarna afrollen van den Rome-
film der Bonden... En zeggen dat hier ook
de mannen alleen een groote ruime zaal
vulden: 600 man.
Men is hier algemeen van gevoelen dat
zoo'n Bondstriduum. dank zij de werking der
ijveraars, meer deugd heeft gedaan dan een
goed- geslaagde missie. Poperinghe-heeft aan
den Paus een allerschoonste hulde gebracht:
ccn daad gesteld van katholieke actie van
'allerhoogste waarde; cn door de heerlijke
j vruchten bekomen aan den Paus.gelijk
gegeven wanneer hij in de katholieke actie
i het heil zocht voor de moderne maatschappij.
Ter gelegenheid der Pausfeesten was Sint Bertens' kerk op haar best gezet. Op
dit zichtje, getrokken tijdens de Hoogmis, Zondag, ziet men goed de versiering en voren
aan de nieuwe vlag van den H. Hartebond die Zondag plechtig ingehuldigd werd.
Deze mooie film hebben we te danken aan
een Bondslid van het H. Hart, verfilmer
van de firma Gevaert die zijn fijn opnemers-
talent ter beschikking heeft gesteld van de
bedevaart der Bonden en aldus een film
heeft vervaardigd die ons langs verrukkelijke
wegen voert tot Rome bij den Paus!
Het et-rei e gedeelte bïedt oris heerlijke
panorama's van de Brennerbaan over Inns
bruck naar Italië: 't is of we zelf door het
raam keken van een internationalen trein
en, gemakkelijk gezeten, bergen, dalen, en
stortvloeden zagen voorbijschuiven, zagen
draaien rond de nietige toren van de Ty-
roolsche dorpen.
Het tweede deel vertelt ons het steenen-
sprookje-n-zee Venetië waar wij tusschen
de gondels heen varen «Sancta Lucia zingen
we onwillekeurig mee.
De derde rol spreekt ons van het juweelen
kistje Florentië», Fiesole en het Paradijs
van het Zuiden, Lago Maggiore.
Het vierde deel: Assisië, Assisië! Francis-
cus! Door heel deze rol voelen we waaien
als een geur van heiligheid.
Het vijfde: eindelijk zijn we te Rome aan
gekomen. In afwachting van de groote au-
diënte kuieren wij door de straten van de
moderne stad en maken kennis met het Ro-
meinsche volk en zelfs met de straatjongens.
Het zesde deel wordt echt indrukwekkend:
het aloude Rome met zijn puinen waaruit
een wereldgeschiedenis spreekt: het Forum
de wereldmarktplaats, het centrum van den
toenmaligen heidenwereld, waar afgezanten
van al de volkeren der aarde hensnsiroom-
den! Maar vooral het Rome der christene
heldentijden, de via Appia, den weg der mar-
martelaren! Het Koliseum!
Hier is de film niet alleen schoon maar
wordt hij pakkend. De uitleg die op die
heilige plaats door P. Haeck werd versterkt
zien wij in beeld op „het doek verschijnen:
de wilde dieren, de martelaren, Nero de
bloeddronken toeschouwer en zijn wellust
uitzingt met de harp, de christenen die op
hooge kruisen levend worden verbrand!
Geen wonder dat onze bohabroeders be
geesterd door die herinneringen met uitge
strekte armen neerknielden zooals wij op het
doek zien en door heiligen eerbied gedreven
den grond kusten die zooveel bloed had ge
dronken. Pakkend oogenblik!
De laatste rol voert de begeestering ten
top.
Wij zijn getuigen van het teekenen van het
verdrag van Lateranen: Kardinaal Gasparri
naast Mussolini: wat een kon tract!
Eindelijk, eindelijk de Paus, die zijn eer
sten piechtigen zegen geeft van boven op het
balcon van het St Pietersplein: overweldi
gend. We zouden haast gaan knielen in de
zaal zooals het volk dat daar krioelt op het
St Pietersplein, onder dien zegen Urbi et
Orbi.
Enkele aandoenlijke trekken uit het leven
van den Paus, de Heilige Vader,
En dan als kroning een tooneel dat de
zaal dcet oprijzen: de Bonden in slagorde
die met hun wapperende vlaggen als een
vreedzaam leger het... biddendferhand inne
men Vlaanderen's onstuimig geloof te Rome.
Geen wonder dat het sekretariaat der
Bonden te Mechelen bestormd wordt door
aanvragen uit heel het Vlaamsche land.
Zoo'n film geeft toegang tot den Paus en
maakt de menschen opprecht roomschgezind.
Innig danken wij de muzikanten en zan
gers die... voor een schooncn achtergrond
van muziek hebben gezorgd.
■Bsa
Maandag is de Minister van Spoorwegen te Poperinghe aangekomen. Samen met
Dr Brutsaert, Volksvertegenwoordiger, M. De Droog, Kabinetsoverste en enkele andere
hooge Ambtenaren werd de streek bezocht. De tocht ging door Reninghelst, Westouter,
Locre, Dranouter, Westnieuwkerke en langs Yper terug naar Poperinghe.
Ter woning van Dr Brutsaert had vooraf eene beraadslaging plaats met de Burge
meesters der belanghebbende gemeenten. Alten kregen den besten indruk over de inzich
ten van den Minister.
Volgens de meening der hooge Ambtenaren is er kans op een spoorlijn met auto-
motrice te bekomen, zooals op de lijn Gent-Eecloo.
Photo getrokken Maandag noen bij aankomst van den Heer Minister bij onzen
Volksvertegenwoordiger Heer Dr Brutsaert. Minister Lippens staat op voorpplan bij
Heer Brutsaert. De andere Heeren zijn bureeloversten van 't Ministerie die den Heer
Lippens op zijne studiereis vergezellen.
dat men maanden lang besprekingen gehou
den heeft, om dit akkoord te bereiken.
Hij verheugt zich thans in den verkregen
uitslag', welke de vrede onder de volkeren op
stevigen grondslag vestigen zal.
Wat heeft het publiek nu aan het Young-
plan?
Het groote feit dat het publiek aangaat is
dit, dat de Herstelbank in het voorjaar eene
eerste leening zal aangaan van 1250 millioen
mark tegen een nog onbekenden koers en
rente gevende van 5% t. h.
De geallieerde sehuldeischers zullen van
de opbrengst ongeveer zeven en half milliard
frank ontvangen als onvoorwaardelijke her
stel-annuïteit. De rest wordt aan Duitschland
geleend voor zijn binneniandsche behoeften.
De Herstelbank zal zetelen te Bazel in Zwit
serland.
Het woord is dus thans aan het groote