Ware Liefde
DE PQPERINGHENAAR««,
e s> a c; s i t e a
BI. 5. -16.2.1930. - N> 7.
het manneke
uit DE
MAAN
1.000.000 FR. TE WINNEN
21.500.000 FRANKEN.
UNION CENTRALE de la BOURSE
Koperen spreuken
Pijprekken*
Dagbladrekke»
Pêle-Mêles
Alle slag van Kaders
Geldbeugels
Porte-feuilles
Valiezen
Boek- Muziektessckes.
Alle merken van
VULPENNEN.
Bureelgerief. Leesboeken.
Groote keus - Trouwe bediening
bij
SAN5EN-VANNESTL
Gasthuisstraat, Poperingbe.
BOEKBESPREKING
DICKEBUSCH -- VUVERHUIS
FEBRUARI - SCHRIKKELMAAND
BURGERSTAND VAN
Vrienden van verdachte boeken zijn
menschen die gaarne op den boord van den
afgrond wonen.
Men kan goed genoeg zijn om goede
daden te bewonderen, doch niet sterk genoeg
om ze te plegen.
De beproeving leert hoe sterk of hoe
zwak onze schouders zijn.
Het hart heeft ook geheugen behalve
bij den ondankbare.
Gezondheid en vrede zijn gaven van
God en geen natuurrechten.
meruur weer in te voeren in den nacht tus-
schen 12 en 13 April.
YVinteruur en Zomeruur
Nieuwigheid en streken
Waar dat we voor den oorlog nooit
Of nimmer hoorden spreken.
IBi
Neen, ge moet niet verre zoeken:
't Staat geschreven in de boeken
't Staat geschreven overal:
Eens de winter komen zal.
En terwijl ik zit te schrijven dansen de
sneeuwvlokskens en doet Mareifta een versch
schuppeken kolen op de stoof.
Stook maar op, Marenta lief,
Want we hebben ons gerief
En wie zit met koude voeten
Moet dat eenmaal zeker boeten.
NAAR 'T SCHIJNT zullen zij die niet
wisten te sparen het ook gaan boeten. In
Antwerpen, zoo wordt er gezegd, zijn er
groote fabrieken die duizenden en duizenden
werklieden gaan afdanken.
Ja, ja, ik word het al gewaar
Dat nu, in 't eksposieziejaar.
Daar valt reeds duchtig voor te vreezen
Het armoe troef kan wezen.
TROEF wordt er gezegd met 't kaartspel.
Dat ge al kaart te spelen de eeuwigheid in
trekt gebeurt niet alle dagen. Maar 't is te
Laeken gebeurd. Vader Modave en moeder
Modave en hun zoon zaten met de kaarten
te spelen. En terwijl ze bezig waren kwam er
gas de kamer ingestroomd. Dat gebeurde 's
avonds, 's Anderdaags 's morgens zaten va
der en moeder en zoon dood aan de tafel.
Zoo een heele familie al met ne keer de
eeuwigheid in, met de kaarten in de handen.
't Is te hopen, dat die menschen
Met veel troeven in de hand,
Bij Sint Pieter in den hemel
Vreugdevol zijn aangeland.
EN GENERAAL Joseph-Louis Collyns is
ook in de andere wereld aangeland. Maren
ta vraagt wie dat was die Collyns. 't Was
een generaal, Marenta, die den oorlog heeft
helpen winnen. God hebbe zijne ziel, zegt
Marenta en ze teekent zich met een kruisken.
Groote mannen van de wereld
Koningen en generalen
Moeten als een simpele boer
Aan de dood hun tol betalen.
NU iu van Koningen spreek, heb ik de
eer en het genoegen u te laten weten dat er
verleden Zaterdag een groot bal heeft
plaats gehad in 't paleis van onzen Ko
ning. Daar zijn meer dan vijf duizend men
schen geïnviteerd geweest. Allemaal sjiek en
fijn. naar de leste mode. Maar als ge al die
grootheid ziet, moet ge niet peizen dat het
al goud is wat blinkt. Daar zijn er bij die
hun kostumen gaan huren en die hun poef
niet kunnen betalen.
Wie aan de mode mee wil doen,
Die moet zoo vaak voor zijn fatsoen,
I» schulden leven, want och zie
't Is dikwijls krot en compagnie.
EN DE COMPAGNIE van de madollekens
en de decoraties gaat ook vermeerderd wor
den. De Regeering heeft besloten dat alle
mannekens die twintig jaar in dienst van
den Staat zijn een herinneringsmadolleken
gaan krijgen. Zoo groot als 't wiel van een
pupegale of kruiwagen.
Madollekens en decoraties,
Mijn vrienden, 'k zeg het met verdriet:
't Paard dat verdiend zijn haver
Krijgt die gewoonlijk niet.
Marenta zegt: Manneken 'k peis dat ge ja-
loersch zijt. omdat gij geen madolleken
draagt. Nu zijt ge mis, zulle Marenta.
trap. Ge moet weten, Suzanneken was meid
SUZANNEKEN trapte mis en viel van de
en ze kwam met een koffieservies van boven.
Hals over kop viel 't meisken naar beneden
en 't koffieservies lag in stukskens. Madame
had het lawaai gehoord en riep: Suzanne
wat doet ge'? Niets, madame, antwoordde
Suzanne, 't is gedaan. Ja, ja, een ongeluk
ligt soms op een klein plaatsken. EN 'T LIGT
IN DE bedoeling van de Regeering het Zo-
Duitschland; prinses Victoria. Die Zoubhof
die een gewone cafébediende was, heeft op
een jaartje tijd de centen van die prinses
naar de vaantjes geholpen en die centjes
bedroegen zoowat 15 miljoen astemblief.
Maar 't kan goed zijn dat die meid, waarmeê
GE HOORT OOK niet gauw spreken over nij nu gaat trouwen, precies geen katje is
een straatveger die minister wordt. Dat is om zonder handschoenen aan te pakken. Die-
nu gebeurd in Indië. 't Is een zekere Hos- zelfde Zoubhof had nog een partij minnebrie-
seini die 't zoo ver heeft gebracht. Allee, ven liggen van uit den tijd toen hij met die
met dien Zoubhof, die vroeger getrouwd is ONS FONSKEN heeft deze week geen ge-
geweest met de zuster van den ex-keizer vandichteken gemaakt. We doen dus de boeken
toe.
dat doet me plezier.
't Is 't bewijs toch dat die kerel
Had hij eens den bezem in zijn hand,
Ook een bol draagt op zijn schouders
En een bol met veel verstand.
ONVERSTANDIGE ouders zijn 't die hun
kleine kinderen op straat alleen laten loopen.
Nu met die snorrewagens of otomobiels is komen
't op straat meer dan ooit gevaarlijk. Te Een rijke heer, die niet heel christelijk
Brussel had vrouw Davids haar zesjarig leefde, kwam eene arme boodschapster te
dochtertje een cogenblik alleen gelaten, gemoet, die, met een zwaar pak geladen, hij-
't Kind speelde met een bal. Het balleken gend en zweetend naar de stad ging.
rolde 't gaanpad af. 't Kind liep er achter. Vrouw, wat kunt ge dagelijks zoo al
Roef! gepakt door een oto en op den slag" verdienen? vroeg de heer.
dood. De moeder, die over enkele weken nog o mijnheer, neem mijn antwoord niet
een kindje door ziekte had verloren, was om kwalijk: zooveel als gij.
ongelukkige Victoria verkeerde. Nu heeft hij
van de familie van zijn eerste vrouw 120 dui
zend goudmarken gekregen, om die minne
brieven terug te geven.
Die minnebrieven zijn bepaald
Kostelijk en duur betaald.
En hier enkele dingen die altijd te pas
■■E5BBSE
Mengelwerk van De I'operinghenaar
8.
ROMAN
door A. HANS.
Malvina, hernam hij, waarom zijt gij
ïoo anders geworden tegen mij?
Moet ge daarover nu spreken? Ge voelt
zeker niet in welken toestand ik ben.
Ja. en juist daarom voel ik me genegen
zoo tot u te praten... Wat geeft gij om die
muffe aristocratie van dit stadje!
En gij zijt toch ook naar het bal geko
men.
Als gij wilt heengaan, wil ik u gaarne
begeleiden?
Kan ik nu dit huis verlaten? Er staan
natuurlijk gapers aan de deur.
Zal ik om een rijtuig zenden?
Neen! Laat me hier maar alleen!
Malvina pruilde.
- Ik was blij terug te keeren om u, zei
George zacht. We waren vroeger zoo be
vriend.
Klets toch niet meer over dien tijd!
Ik denk er zoo gaarne aan.
En ik niet...
't Was een onbeschoft antwoord en 't trof
George zeer pijnlijk...
Dan is het best dat ik heen ga, hernam
hij.
Ze vroeg niet of hij zou blijven. En George
werd scherp.
Ge oordeelt misschien ook over mijn
ouders, zooals uw broer zich daar uitsprak,
vervolgde hij vinnig. Maar ik ben fier op
vader en moeder en voor niets ter wereld
kou ik hen willen grieven.
Wat gaat mij dat aan!
Zooveel als ik?
Ja, mijnheer: de Hel of den Hemel.
Het kan niet ontdoken:
Dat vrouwtje had wijs gesproken.
Een priester kwam over de jaarmarkt ge-
zot te worden van droefheid.
Een ongeluk is gauw geschied
Mijn vrienden lief vergeet dat niet.
VERGEET OOK niet dat eerlijk duurt het
langst. Sedert geruimen tijd stelde de echt-
genoote Petrus Van Marcke, wonende te gaan. Een onbeschaamde spotter riep uit:
St Niklaas-Waes, vast dat er geld uit hare Bah! er zijn hier anders niets dan ver,
kast verdween. In het eerste verdween er kens en pastoors!
eene som van duizend frank. De vrouw De priester ging tot hem, en vroeg hem
zweeg. Dit gebeurde in Oogst 1.1. Veertien da- Mijn vriend, zender dat gij het kwalijk
gen na dien diefstal werd er nogmaals 2.500 neemt, ge zijt toch geen pastoor?
frank gestolen uit hare kast. Dit gebeurde ik, bah! waarlijk, neen ik!
telkens binst dat zij en hare man afwezig Dan moet ge noodzakelijk het andère
waren. Hare vermoedens vielen op hare ge-zijn.
buren Wuytack, en die vermoedens werden
Alderliefste lezeressen,
Beste lezers allegaar
'k Wensch een Zondag met veel leute
En met veel vermaken... maar
Houdt de leuze goed voor oogen:
Deftigheid, naar vlaamsche wijs
Stelt dat eens vooral op prijs.
't Manneken uit de Maan.
door het koopen van loten der
Verwoeste Gewesten
betaalbaar door kleine stortingen vanaf
9 fr. 50 per maand.
Vanaf de eerste storting neemt gij deel
aan al de trekkingen. Bij geval van uittrek
king van uw lot, zal de gansche premie u
toebhooren.
Ieder jaar zijn er 32 Trekkingen, 233 loten
worden uitgetrokken voor een totaal van
De volgende trekkingen zullen plaats heb
ben:
Den 20 Febr. 2 loten van 100.000 fr.
Den 20 Febr. 3 loten van 50.000 fr.
Den 20 Febr. 15 loten van 10.000 fr.
b., wed. v. Pieter Vandelannoote. Desmet
Eloffie, 69 j-, landbouwster, echtg. v. Petrus
Lemiègre. Pluym Jeanne, 2 m., d. v.
Cyriel en Lea Deman. Baelde Marcel, 24
j., landbouwer, echtg. v. Irma Deberdt.
Durnez Marcel, 9 m„ z. v. René en Magda-
lena Beun.
LOO, maand Januari 1930.
Geboorten. Dequidt Willy, z. v. Joseph
en Maria Vandewynckel. Anthiereus Si-
monne, d. v. Camiel en Maria Dhondt.
Craeye Roger, z. v. Aimé en Eugenie Blomme.
Ovcrlijdens. Balloey Henri, 70 j., ren
tenier, echtg. v. Bruynoghe Renilde. Bar-
zeele Joseph, 82 j., z. b., echtg. v, Virginie
Verhaeghe.
Huwelijk. Hauspie Henri, dagl. en
Martha Duflcu, werkster, b. te Loo.
Huwelijksaankondigingen. Boussemaere
Camille, landbouwer te Billy-sur-Ourcq, dép.
Aisne (Frankrijk) en Page Maria, landbouw
ster te Loo. Seys Joseph, handelaar te
Loo en Derynck Maria, bijzondere te Ec-rne-
ghem.
Den 1 Maart
Den 10 Maart
Den 10 Maart
Den 20 Maart
Den 20 Maart
Den 20 Maart
van 1.000.000 fr.
van 500.000 fr.
100.000 fr.
500.000 fr.
100.000 fr.
50.000 fr.
zoo sterk dat zij haren man en de politie
Zij die met den godsdienst spotten
Zijn meestal hooveerdige zotten.
op de hoogte van de zaak bracht. Zonder
veel opzet daar aan te geven deelde zij aan
de Wuytacks mede, dit op 24 October 1.1., dat
zij en haren man eens naar den cinema gin-de geneesmiddelenzij mogen niet gevaar
gen. Werkelijk trok het paar naar den kino lijk, noch te menigvuldig zijn.
maar twee politieagenten bevonden zich in Pastoor van Ars.
het huis van Petrus Van Marcke. Het duurde
niet lang of beiden hoorden iemand over den
scheidingsmuur kruipen, de keukenvenster
open doen. juist toen de kerel in de keuken
trapte hadden de twee politieagenten hem te
knippen. Stevig omkneld en goed geboeid
werd de indringer naar het politiebureel ge- j KAALHOOFDIGHEID. VrouwMan-
leid, alwaar men vaststelde dat men met de lief, wat krijgt ge toch een kaal hoofd! Hoe
zoon Raymond Wuytack te doen had. De komt het toch, dat over het algemeen bij de
jonge kerel deed niet veel moeite om te be- mannen het haar zoo vroeg uitvalt?
kennen. Hij beweerde dat hij schulden ge- 'Man: Dat is zeer eenvoudig: Omdat wij te
maakt had bij zijnen baas te Antwerpen en veel met de handen in het haar zitten, om te
dat hij gestolen had om deze te kunnen beta- verzinnen, waar wij het geld zullen halen,
len. Gezien zijnen jeugdigen ouderdom wordt om de rekeningen der modisten te betalen.
Wuytack slechts verwezen tot 3 maand ge-
Wij moeten de vermaken gebruiken gelijk
De vermaken, och hoe velen
Jagen de plezieren na
Tot verderf van hunne ziele
Eli gezondheids grootste scha.
vang.
vrr -
Eerst gedaan en dan bedacht
Heeft menigeen in 't leed gebracht.
Ja, de mode, goede vrinden
Is voor velen vast een kruis,
Door de mode, zult ge vinden
Spaarpot leeg, in menig huis.
Ge moest dat zien in de groote steden,
waar er veel menschen zijn die alles op af-
EN OM DE LIEVE CENTEN, wat wordt
er al niet gedaan. Een zekere Hayot, altijd
een treffelijke bediende geweest, kon de ver.bfalmg koopen, cm toch maar schoon ge-
zoeking niet weerstaan; liet zijn vingers in ^ed te kunnen gaan^Bij ons m t dorp zegt
't e-eldhaksken hanVen Vn trok naar Parite mel1 Wel eenS! hlJ hpeft Z1J" kleerkast en Zijn
l) ff CiblUtlw oKCll llctllLt/il, tfll tl UjX llcbct L iXi ljo. j i
TT - onr, j j f vleeschkuip op t lijf, om te beduiden, dat
Hij nam 800 duizend frank mee die de zijne
die madame of die meneer hun buiksken te
met waren. De fransche politie heeft hem m
kort doen ,cm toch maar schoon gekleed te
een speelhol de hand op zijn kraag gelegd.
Wie gij ook zijt of wezen moogt
Hoe dat ook gaat uw wandel.
Geen geluk brengt het u bij
Zoo niet eerlijk is uw handel.
EN DAT ONDERVINDEN ze in Belgie- nu
kunnen gaan. Plezierig' is anders. DE weten
schap is niet onfaalbaar, maar ze komen er
toch ver mee,met de wetenschapnu heeft een
geleerde Japanees Jui Hani Kiki, professor
aan de uilniversiteit van Tokio ontdekt dat
de bloemen een hart hebben dat klopt lijk-
ook. Belgie dat bestaat uit een Vlaamsch en j bet hart van de menschen. Ben k niet ver-
Waalsch gedeelte; Belgie dat nooit aan Vlaan- wonderd dat mijn hart klopte van rikketik-
dsren hetzelfde recht heeft geschonken als ketik, als 'n dien goeien ouwen tijd af en
toe aan ons Marenta een bloémeken offreerde
als we 's Zondags een boterham met platte-
kees gingen eten bij mSeder Lambiek iri
't Ter Kamerenbosch. Ge moet er niet van
verschieten als er morgen een andere ge
leerde komt vertellen dat de boomen een
maag hebben. Ge moet van niets meer ver
schieten. GE MOET ER OOK niet van ver
schieten ais er dit jaar honderden veroor
deelden uit de gevangenis gaan komen. Van
de Wouwer, die de moord pleegde op den
man van madame Steinmann, in 't Phcenix-
park, te Antwerpen en levenslang kreeg zal
dan ook vrijkomen. Zoo toch schrijven de
gazetten. WIE DAT OOK IN DE GEVANGE
NIS heeft gelogeerd dat is die Spanjool An
tonio Garrido. Die kerel is 43 jaren en was
verliefd op een rnamzel van duizend weken
een zekere Pola Molina. De naam is reeds
schoon, 't Zal dus wel een schoon kind zijn
geweest ook. Maar Pola Molina wilde van
Antonio Garrido niets weten en toen heeft
die Garrido-in .plaats van haar met munte-
bollen te trakteeren met zeven kogels uit zijn
revolver getrakteerd. Pola ging naar 't hos
pitaal en Garrido naar de gevangenis. Maar
Pola genas en Garrido kwam vrij. Het eerste
wat hij deed om Pola goed te treffen was een
scheermes koopen bij een handelaarster op
de ouw merkt en toen sneed hij er haai
de nek mee af, niet de handelaarster, maar
de lieve Pola. De Spanjool heeft het hazen
pad gekozen en loopt nog.
1 lot
1 lot
2 loten van
1 lot van
1 lot van
3 loten van
Voor alle inlichtingen wendt U tot de
Naaml. Maat., Beursstraat, BRUSSEL.
Of bij:
Juffr. Simone Lansens, Post, Vlamertinghe
Ernstige Agenten worden gevraagd.
Eoomdale's Jongelieden, door Dr Arthur
Broekaert; 2 deelen: 32 fr., uitgegeven door
EXCELSIOR Brugge.Nog een oorlogs
boek: ditmaal een weergave van de gebeur
tenissen onder de bezetting; de oorzaken en
het ontstaan van het activisme met zijn
innerlijke strijd van vooruitstrevers en lijd-
zamen; de opeischingen en den sluikhandel;
het lijden en de verdrukking der opgeeisch-
ten; de Vlaamsche Hoogeschool; de Raad
van Vlaanderen; de gisting bij het leger in
1918; de gebeurtenissen bij het vooruitruk
ken van de legers; de inkwisitie; de plunde
ringen en aanhoudingen; de eerste proces
sen der activisten, enz.
Een heel document, dat een klaren kijk
geeft op den toestand en de geestesgestelte-
nis der bevolking', onder de bezetting: dit
was ook gewis wel het doel van den schrij
ver.
aan Wallonië. Belgie dat nu voelt dat het
voor Vlaanderen veel goed te maken heeft.
Maar jawel! Franskiljons kunnen dat niet
begrijpen; Franskiljons willen Vlaanderen
nog tegenwerken. Maar...
Vlaanderen laat zich niet meer foppen
Vlaanderen zegt:
Afgeloopen nu met kloppen:
V/ij eischen recht.
Flink gesproken, zegt Marenta, terwijl ze
de "melkpap staat te roeren. In Amerka wor
den er nu papieren melkflesschen gebruikt.
Die flesschen hebben dit voordeel dat ze niet
moeten gekuischt worden, want ais ze leeg
zijn dan vallen ze in mekaar. Wanneer krij
gen we hier die melkflesschen, bierlltsschen,
wijnflesschen, olieflesschen, petrolflesschen,
reukwaterflesschen van papier?
De nieuwigheid staat nimmer stil
En op het wereldronde
Wordt eiken dag een nieuwigheid
Of honderd uitgevonden.
Waarop Marenta zegt:
Maar uitgevonden is nog niet
Alsdat de menschen, groot en klein,
Met 't lot
Hun door den goeden God
Beschoren, zouden tevreden zijn.
Mijn alderliefste Lezeressen en vrienden
Lezers kunnen oordeelen dat Marenta ver
duiveld verstandig spreekt vandaag. WIE
PRECIES niet verstandig handelt, dat is die
meid ut een herberg die nu gaat trouwen
Dit klonk harteloos.
Goeden avond, zei George koel en hij
keerde in de balzaal terug.
Het werd pauze. Men zette zich in groepjes
aan tafeltjes.En de burgemeester noodigde
George bij hem en de meest notabelen der
gemeente.
Wat heeft de burgemeester toch voor
met dien zoon van timmerman Verlane?
vroeg een fatterig heertje in een groepje.
O, ik denk dat hij die beleediging van
Klaas Brandsen wat wil goed maken.
Hij was te voren al zoo vriendelijk en hij
begunstigt Verlane in 't oogvallend. Hij zal
zijn dochter toch niet voor hem bestemmen.
Zijt ge stapel?
Ge weet nooit. Ik hoorde van den no
taris, dat die fabriek de grootste zal worden
in de streek. Zou Verlane waarlijk de eige
naar zijn?
Zonder het te willen was George den
hoofdpersoon geworden op dit feest, vanwaar
hij vroeger had willen huiswaarts keeren.
Jonge lieden haalden Malvina uit de zij
kamer. En zoo verscheen ze toch weer in de
balzaal. Ze zette een martelaarsgezicht.
Ze bemerkte dat George in 't gezelschap
der burgermeestersfamilie was en het wekte
nijd bij haar op.
't Bal werd voortgezet. 't Was midder
nacht toen George Verlane evenals de meeste
andere gasten vertrok! Ja, hij was met on
derscheiding behandeld. En toch ging hij
huiswaarts in sombere stemming. Hij had
verdriet om Malvina's houding. Zijn liefde
was zeer innig geweest en verstierf niet zoo
licht.
Hij had den sleutel bij zich en trad stil
binnen. Zijn ouders waren reeds te bed. Maar
moeder lag nog wakker. En ze riep hem.
George opende de kamerdeur.
Ja, ja, moedertje, ik ben het, zei hij
teer, want haar liefde en bezorgdheid ont
roerden hem.
Wat wordt er om de liefde.
Toch veel onnoozelheid gedaan
Onthoudt het. jongens, meisjes,
En denkt er toch dikwijls aan.
BSlgHBSBBaBSSgBBBBSBaBBBBSBHi
En hoe is 't geweest?
O. best...
Voeldet ge u niet vreemd?
Neen. hoor!
Vader schoot ook wakker.
Is George daar? vroeg hij.
Ja...
Zijt ge niet erg moe? oordeelde vrouw
Verlane.
O, neen...
Ik zal u morgen maar wat laten liggen.
Neen, moeder, dat niet, hoor. Ik moet
op tijd in de fabriek zijn... Niet vergeten me
te wekken, als 't u belieft, 't Is pas twaalf
uur nu, dus ik maak nog een flinken nacht.
Hij voelde dat hij de eenvoudige vrouw
verblijden kon en daarom vertelde hij dat
de burgemeester buitengewoon vriendelijk
was geweest.
Dat is mooi van hem, oordeelde vrouw
Verlane.
-Ik moest verscheidene keeren met zijn
dochter dansen.
Maar wat zegt ge! O, jongen toch. Vader
hoort ge dat?
En de burgemeester praatte over de
fabriek.
Hij gelooft het dat ge de eigenaar zijt...
O, dat zullen ze nu allemaal wel moeten
gelooven.
En ge hadt van dat feest willen thuis
blijven. Hoe goed dat ge mijn raad gevolgd
hebt.
Ja, moedertje, dat zal ik altijd doen!
Maar laat hem nu toch gaan slapen,
zei Verlane geeuwende.Morgen kan hij u alles
vertellen.
Ik was zoo nieuwsgierig. Ja, jongen, ga
te bed- rJÊ
Wel terusten, wenschte George.
Neen, hij kon het zich niet begrijpen, hoe
er zonen en dochters waren, die om hoogeren
stand hun eenvoudige ouders verloochen
den... Bij wie was er een zoo zuivere belang-
Een Lezer uit Dickebusch miek in het
nummer van 26 Januari 1930 eene opmer
king nopens den volgenden tekst uit mijn
artikel over DICKEBUSCHVIJVER: Het
Vijverhuis is Dickebusch voor de wet en
Vlamertinghe voor de kerk en wil doen
doorgaan dat het naoorlogsch Vij verhuis
steeds aanzien werd als behoorende bij dc
parochiekerk van Dickebusch.
Paarop zie ik mij verplicht eenige ophel
deringen te geven:
Het oud Vijverhuis stond op 't grondgebied
der gemeente Dickebttsch en niet op 't grond-
'gebied van Vlamertinghe, zooals de Lezer
aanduidt.
In 1913-1914 werd een nieuw Vijverhuis
gebouwd op eenige meters afstand van 't oud
Vijverhuis, insgelijks op 't grondgebied der
gemeente Dickebusch en niettegenstaande
deze verplaatsing werd dit nieuw Vijverhuis,
reeds bewoond vóór den oorlog zonder
tegenkantingen, voort aanzien als Vlamertin
ghe voor de kerk!
Binst den oorlog 1914-1918 werd dit nieuw
Vijverhuis beschadigd en na den oorlog her
steld op dezelfde grondvesten.
Indien dit nieuw Vijverhuis, vóór den
oorlog, Vlamertinghe had als parochiekerk,
begrijp ik niet waarom de Lezer dit anders
aanziet sinds den oorlog!
Ik vernam niet dat er sinds den oorlog
eene overeenkomst tusschen de betrokken
partijen gesloten werd om het Vijvèrhuis bij
de kerk van Dickebuseh te voegen en moeste
dit gebeurd zijn, waarom zouden dan de
andere gelijkaardige gevallen tusschen de
twee kerken niet opgelost zijn?
Hoogerstaande woorden dienen enkel tot
opheldering van dit feit en ik laat verders
deze zaak over aan de betrokken partijen,
die zoo noodig hunne wederzijdsche rechten
zullen weten te verdedigen!
REMY DUFLOU.
V. E. V, BERICHTEN.
Wij ontvangen het eerste nummer van den
jaargang der V. E. V. BERICHTEN zooals zij,
verjongd en verfraaid, vari fé Pérs komen.
De omslag, met een stemmige teekening
van A. Marchant, doet uitstekend aan, zoo
als overigens gansch het blad aan wiens
smaakvolle inkleeding de Heer Kurt Grote
zijn beste zorgen wijdde. De inhoud even
afwisselend als belangwekkend, opent met
een artikel van Dr P. Bessem over Kon-
jonctuurstudie en brengt ons, na de Wetten
en Besluiten en de Aanteekeningen over de
Arbeidsmarkt in Belgie, een artikel over de
verkoopvoorwaarden in Noord-Amerika en
verder belangwekkende rubrieken aangaande
de Textielnijverheid, Recht en Rechtspraak,
Fiskaal Recht, Sociale Berichten en Verze
keringswezen, onderteekend door de Heeren
B. SteVerlynck, Mrs Rondou en J. De Weerdt,
O. Zeghers, F. Richard, H. Roes. Opmerkens
waardig als altijd is het artikel van den
Noordnederlandschen correspondent over
Wetenschap cn Nijverheid en, last not least,
de afdeeling der Vlaamsche Ingenieurs, die
het belangwekkend nummer waardig sluit.
Het thans ingaande abonnement, waarover
men inschrijft op het Secretariaat V. E. V.,
bedraagt 25 fr. 's jaars.
16 Z Septuagesima, II. Juliana, m. en mart.
17 M H. Silvinus, bisschop.
18 D H. Simeon, biss. en m., H. Flavius, biss.
19 W H. Bonifacius v. Bruss., H. Conradus, b.
20 D H. Eleutherius, biss. v. Doornik en mart.
21 V Gel. Pepinus v. Landen, H. Ablebertus.
22 Z St P. St. te Antiocliië, H. Margareta.
DE FAMILIE VERGOEDING
Dit wetsvoorstel dat neergelegd werd, dient
meer veralgemeend te worden; het is on
voldoende deze vergoeding' alleen te bepa
len bij de loontrekkende personen alleen.
Op onze dagen dienen de kroostrijke ge
zinnen wettelijk gesteund te worden zoowel
bij de niet-loontrekkende als bij de loon
trekkende.
In dit wetsvoorstel zijn de Middenstan
dersgezinnen van de voordcelen uitgeslo
ten: Waarom?
Er valt in de middenstandsklasse veel te
redden op gebied van zedelijke beginselen.
Eenieder gaat akkoord dat een kroostrijk
gezin noodzakelijk isdat dit ten goede
komt, niet alleen aan handel en nijverheid,
maar aan gansch de gemeenschap en aan
den staat,.
Daarom hebben deze gemeenschap en die
Staat voor plicht, van in de grootste mate
tusschen te komen, bij den Middenstander,
in de lasten van de gezinsvergoeding.
Op 19 Januari 1.1. hield het Provinciaal
Verbond der Christen Middenstanders van
West-Vlaanderen eene algemeene Vergade
ring te Roesselaere, die talrijk bijgewoond
werd, en alwaar een aantal vooraanstaande
werkers der Middenstandsorganisatie van
onze Provincie aanwezig waren.
Onder de verscheidene hoogst belangrijke
punten aan de dagorde, stond dees over de
Familievergoeding.
Na grondige besprekingen besloot de Ver
gadering eene motie aan den betrokken mi
nister en van de katholieke mandatarissen
van West-Vlaanderen te sturen, volgende
wenschen uitdrukkend:
dat het wetsvoorstel in dien zin zou ge
wijzigd worden;
dat de belanghebbende middenstanders
zich, evêhê.lS <fê weduwen van loontrekken-
den, voor de familiêtöéslag rechtstreeks tot
de nationale hulpkas zouden mogen wenden
dat de Staatstusschenkomst in die hulpkas,
in de daartoe vereischte verhouding zou wor
den verhoogd.
(33
NAAR DE BLOEDIGE MISSIE
Twee jonge Elzassische Kranciskanen zijn
naar Changaï vertrokken op weg naar het
Vicariaat Ichang, waar onlangs Mgr Jans,
en Eerw. Paters Cloodts, Bruna, en Ruper-
tus werden vermoord en waar er hoogstver-
moedelijk nieuwe slachtoffers zullen vallen.
De twee jonge Franciskanen zijn met veel
betrouwen de reis begonnen. Mocht God hun
zelfverloochening zegenen, en lange jaren
vruchtbaar apostolaat verleenen! Wie ter na
gedachtenis der Martelaar-Missionarissen
ter herstelling der kerken en der heele mis
sieposten door de bandieten verwoest iets
bijdragen wil storte op Postch. 973.85 (Pro-
kuur der Franciskaansche Missiën) met mei-
ding voor de Bloedige Missie
FIDES-BERICHT.
VLAMERTINGHE, maand Januari 1930.
Geboorten. Goeman Simonne, d. v. Cy
riel en Ida Bouton. Clauw Gerard, z. v.
Jerome en Maria Goudenhooft. Cleene-
werek Maurits, z. v. August en Julia Bou-
ckenhove. Vermeersch Gerard, z. v. Emiel
en Emma Verhaeghe.
Overlijdens. Vancoillfe Marie, 79 j., z.
stelling, zulk een hartelijk meevoelen en
meeleven als bij een moeder en een vader?
Och, neen, met Klaas Brandsen, een boe
melaar, een dronkaard een diep gezakt jong
menseh, zou hij daarover niet twisten. Maar
wee wie anders hem zou hoonen in zijn
ouders
Malvina! 't Kan haar niet schelen, dat
Klaas ze beschimpt had...
Ik moet haar vergeten, zei George bij
zich zelf. Ze is mijn liefde niet waard...
Klaas balkte iets over een baron. Wie weet
in welke avonturen ze zich steekt in haar
verwaandheid. Die baron is zeker de kerel,
met wien ze te Gent werd gezien Toe, laat
ik me van Malvina los maken!
Zoo dacht George, toen hij zich ontkleed
de en ook toen hij in bed lag, want na den
roerigen avond kon hij den slaap niet vatten.
Toen hij den volgenden morgen beneden
kwam stond zijn ontbijt al weer klaar in de
heldere, warme keuken.
Goed geslapen? vroeg moeder .hartelijk.
O, ja...
Maar te kort...
Maar een keertje geeft dat niet. Van
avond er wat vroeger in...
Wel, wel, was de burgemeester zoo
vriendelijk?
Ja.
Hij weet u te waardeeren. En hoe was
het met de anderen...
O, ik heb met velen gepraat en met
allerlei juffers gedanst...
Ze behandelden u dus als een gelijke.
Ja, ja... Er is nog iets zonderlings ge
beurd.
En George verhaalde den inval van Klaas
Brandsen, maar verzweeg wat de boemelaar
over zijn ouders gezegd had.
Hoe durft die jongen? riep vrouw Ver
lane uit. 't Is toch erg. Ik heb medelijden
met zijn vader, die dat bijwonen moest. En
dan weggeleid worden door politie 1 Zouden
ze hem in de gevangenis gestoken hebben.
Neen, neen. De secretaris ging mee en
zal Klaas naar huis geleid hebben. De secre
taris is niet meer terug gekeerd.
'k Geloof het. En bleef Malvina?
Ja.
- Haar avond zal toch ook bedorven ge
weest zijn.
O, natuurlijk!
Verlane, die al in zijn werkplaats was,
kwam in de keuken en vernam eveneens het
verhaal, dat vandaag' in het stadje druk be
sproken zou worden.
Zulk een zoon is een kruis! zei de tim
merman. Wat zal er van dien nietwaard nog
geworden! En 't geërfde geld brengt zoo geen
geluk.
George begaf naar de fabriek. Hij zag volk
voor de woning van den secretaris. Hij keek
ook eens. vreezend dat er een ongeluk was
gebeurd.
Maar hij hoorde de menschen lachen.
Hj zag Klaas aan een der geopende boven
ramen. En de kerel maakte er samengebon
den lakens vast.
De oude wil me opsluiten maar dat zal
niet lukken! schreeuwde Klaas tot het volk.
Bende gapers, ge moogt over me praten zoo
veel ge wilt. Ik veeg heel de aristocratie van
Belaarde aan mijn zolen!
Hij zal zijn nek breken, vreesde een
cud vrouwtje.
Dan is de secretaris hem ineens kwijt
en *t verlies zal in hem winst zijn. Zoo'n
schuimer en galgenaarzei een burger.
Maar plots werd Klaas achterover gerukt.
Men zag de secretaris haastig het raam
sluiten.
Triestig, mompelde George, zich ver
wijderend.
Hij was nog niet ver, toen hij nieuw gejoel
hoorde. Hij keek om. Klaas was nu buiten,
en stond met levendige gebaren tot het volk
te spreken, dat lachte en riep.
Neen, mijnheer Brandsen zou de ellende,
van zijn zoon te verwachten, nog niet kun
nen overzien.
George Verlane bereikte zijn fabriek. Cor
nells, de meesterknecht, wenschte hem dade
lijk te spreken. George liet hem in zijn kan
toor komen.
Mijnheer, zei Cornelis, 't is mijn plicht
u te waarschuwen dat er onder 't personeel
een slechte geest is. De mannen worden op
gestookt door Karei Klosse.
En wat willen ze?
Klosse zegt dat ze te weinig verdienen.
Hij heeft gelijk.
Cornelis keek zijn patroon onthutst aan.
De loonen te Belaarde zjn nog ellendig,
vervolgde George.
Hij nam een papier uit een lessenaar.
Hier is een nieuwe regeling, hernam hij.
Zie ze maar eens in.
Cornelis overliep verbauwereerd het stuk.
Maar mijnheer, hier en in 't ronde ver
dienen ze nergens zooveel.
'k Weet het wel, maar dat is voor mij
geen reden om dien onrechtvaardigen toe
stand te laten bestaan...
Zooveel opslag!
Die is matig. Laat de machine stil leg
gen tien minuten voor twaalf. Dan zal ik de
nieuwe loonregeling meedeelen, die Zaterdag
uitbetaald wordt. We zullen Klosse voor
zijn...
Hj wilde tot staking drijven.
We zetten hem machteloos, Cornelis.
O, de kerel zal dan iets anders uitvinden.
Hij heeft iets tegen u...
'k Weet het wel. De jaloezie. Er zijn er
zoo meer te Belaarde.
't Ware best Klosse aan de deur te zet
ten.
Neen nog niet. Hij krijgt zijn kans om
te werken onder de nieuwe voorwaarde».
Blijft hij dan oproerig dan ontsla ik hen»,
Ct Vervolgt./,
