Ware Liefde
Vrouwenhoekje
>DE POPERINGHENAA5?
BI. 5. - 3-8-1930. - Nr 31.
HET MANNEKE
UIT QE
üniiiiiiiHiuiiiiiimiuii
Koperen spreuken
Pijprekkens
Dagbladrekkens
Pêle-Mêles
Alle slag van Kaders
Geldbeugels
Porte-feuilles
Valiezen
Boek- Muziektesscken.l
Alle merken van
VULPENNEN.
tëisreelgerief. Leesboeken.
S ANSEN - VANNESTE,
Gasthuisstraat, Poperinghe.
Het Koninklijk bezoek aan de
Tentoonstelling van Antwerpen
1.008.690 FR. TE WINNEN
21.500.009 FRANKEN.
UNION CENTRALE de Ia BOURSE
ZITDAGEN
AUGUSTI - KOORNMAAND
NIEUWE BOEKEN
VLAAMSCHE BEDEVAART NAAR DIXMUDE
op Zondag 24 Augustus 1930
DE BET00VERDESTEENPUT
Een vrouw moet altijd doen wat de man
■wenscht, en de man moet altijd wenschen
-wat de vrouw wil.
God moet gevreesd worden in het open
baar; God moet gevreesd worden in het
geheim. Brandt de lamp, Hij ziet u; is de
lamp uitgeblazen, Hij ziet u!
■■■■■■■NBEMHIHHU
't Manneken uit de Maan
heeft de pen genomen
in zijn hand
en gaat u doen verstaan
zoo ge 't nog niet hebt vernomen
dat... d' Helle» is afgebrand!
Ge moet nu niet denken, beste Lezers en
alderliefste Lezereskens dat er hier kwestie
is van d'helle waarvan er gesproken wordt
in den catechismus. Neen. Daar brandt het
wel... maar 't en brandt nooit af. Neen!
d'er is hier sprake van ne... café ofte sta
minee ofte herberg ofte... (enfin! ge weet
wat da'k wil zeggen, hé). Hewel, die café
had een uithangbord... en op dat uithang
bord stond geschreven
In d'Helle
Bij Jef Fricadelle
Drinkt maar felle
En wel zult ge 't stellen.
Maar ziet... verleden week was 't volgens
de goesting van den baas van de staminee
niet warm genoeg in d'Helle en hij wilde
de kachel aanmaken. Daartoe nam hij nen
halven liter petrole... goot het vocht in de
kachel en stak er een steksken aan. Maar
boven de kachel hingen hemden en ander
ondergoed te drogen. De vlam sloeg om-
hooge, het ondergoed vatte vlam... en op
een, twee, drie stond geheel d'Hellein
brand. Welk besluit trekt gij ge daaruit?
vraag ik aan Marenta. 't Mensch moet met
haar gedachten weg zijn want ze antwoordt
mij:
Als besluit
trek ik daar uit
Als opschrift op een café nooit te zetten
In d'Helle want
Dan wordt hij zeker vernield door den
[brand
Neen, Marenta, mis,
De zedeles die is,
Ze dient niet ver gezocht
Steek nooit een kachel aan met licht ont-
[vlambaar vocht!
Dat is de raad die 'k geef, gratis voor
niets, aan mijne beste Lezers en alderliefste
Lezereskens
EEN DIEF was bij Pitje Vogel ingebroken
in den stillen nacht.
Wie daar?... roept Pitje.
Als ge uw leven lief hebt, wees dan
kalm; ik zoek geld, antwoordt de dief.
Awel... welgekomen, steek 't licht maar
aan... ik zoek nieê!
Daarmeê wist de dief genoeg... en hij-
stapte 't af.
KENDE GIJ BERNARD SHANO niet?
Neen? Ik ook niet, maar ik weet dat het ne
groote Engelsche schrijver is. Hewel die man
droomde reeds lang van een draaiend huis
te bezitten. En nu heeft hij het. Hij heeft
het laten bouwen in 't midden van een
bosch... hij heeft maar op een knopje te
duwen én het huis begint te draaien... niet
gelijk ne paardjesmolen, zulle!... maar heel
langzaam. Zoo kan hij het orienteeren naar
de zon toe of naar de schaduw. Als hij dan
iemand ziet afkomen, die hij niet gaarne
ontvangt, doet hij het huis draaien en zoo
staat de man voor een gevel zonder deur.
Indien de bezoeker dan rondgaat om de
deur te zoeken, draait het huis met hem
meê. Binnen vijftig jaar, als niemand zijne
belastingen meer zal kunnen betalen, zult
ge niets anders meer zien dan... draaiende
huizen, maar pas op dan... voor de potten
en pannen... dat ze van de kasten en de
muren niet en vallen.
WIE DAT schoon pottekens en panne-
kens had dat was Monseigneur Lefevre, die
in den tijd prefester was aan d'uileversiteit
van Leuven. Die pottekens zijn nu verkocht
en daar zijn er bij waarvoor er veel lief
hebsters en liefhebbers waren en waarvoor
er 37.000 fr. is geboden. Niet voor de lief
hebbers of liefhebsters maar voor die potte
kens. Zeven en dertig duizend frank voor
een theepotteken, 't Is gekocht door een
madame uit Brussel. Voor een schouwgar-
nituur in Sjineeseh porselein werd er 10.000
frank geboden. Weet ge wat spijtig is, zegt
Marenta. Hewel? vraag ik. Dat die mon
seigneur Lefevre uw nonkel niet is geweest.
Ja dat is zeker spijtig.
PA. vroeg kleine Snot aan zijn vader toen
ze voorbij de smidse wandelden, waarom
spuwt de smid op dat ijzer?
Mengelwerk van Dc Poperinghenaar30.
ROMAN
door A. HANS.
Hij opende de deur en Malvina moest
gaan. Vernederd vertrok ze.
Wat kwam ze doen? vroeg moeder
Verlane.
George vertelde het.
Ge hebt Malvina innig bemind, niet
waar, zei ze.
Ja, moeder... Maar dat gevoel is weg...
Ze wees u af...
't Was de Malvina van vroeger niet
meer...
Neefi...
George begon over iets anders...
OPRECHTE LIEFDE.
George Verlane was te dineeren gevraagd
bij den burgemeester. Hij had weinig lust
er heen te gaan, maar hij wilde niet wei
geren.
Mevrouw en de dochter Martha zaten
mede aan tafel. Er waren geen andere ge-
noodigden. George werd bijzonder vriende
lijk ontvangen. Men sprak eerst over het
nieuws van Belaarde. De secretaris was her
stellend, maar had ontslag aangevraagd. Hij
zou zich te Gent vestigen. Uit schaamte
verliet hij 't stadje. Malvina verbleef reeds
in het te Gent gehuurde huis. Binnen een
paar weken begon het proces van Klaas,
van Landaele was reeds voor aftruggelarij
tot twee jaar gevangenisstraf veroordeeld.
Bij zijn zaak was het uitgekomen dat hij
al veel gezwendeld had.
Ha! jongen, was 't antwoord, om te zien
of het niet te heet is.
's Middags thuis gekomen, wordt het eten
opgediend. Eerst de soep... en kleine Snot...
spuwt er in.
Gij vuile jongen! roept de vader en
geeft hem een duchtige oorveeg, waarom
doet ge dat.
Hawel, antwoordt de deugniet, om te
zien of de soep niet te heet is.
EN IN DUITSCHLAND is er weer een
terriebel ongeluk gebeurd dat het leven ge
kost heeft aan een honderdtal menschen,
meestal meisjes tusschen de 18 en 20 jaar
't Is gebeurd nabij Coblenz. 't Was daar
volle feest en 's avonds zou er een prachtig
vuurwerk plaats hebben. Om tot daar te ge
raken moesten de menschen over een brug.
die daar gelegd was door de soldaten, over
een stroom. Toen er zich een tweehonderdtal
menschen op de brug bevonden stortte deze
eensklaps in. Eenigen konden zich redden
al zwemmen. De pompiers kwamen toege
sneld en konden gelukkiglijk ook nog eenige
tientallen menschen uit het water halen.
Na deze droeve gebeurtenis werden de iees-
telijkheden stopgezet. Nogeens is het gezeg
de kermisklokdoodsklok! verwezenlijkt.
MARENTA die de gazetten aan t lezen
is slaat de handen ineen van verbazing.
Wat is er Marenta? vraag ik, en ik peins
meteen dat Marenta heeft gezien:
Een adres waar men goedkoop
Een ganschen hoop
Kan krijgen van allerhande zaken
Die vrouwen vaak gelukkig maken.
Maar neen! 't Is geen adres van een
modemagazijn of van een uitverkoopik
lq.es hier van een moeder die haar vijf kin
deren heeft vergiftigd; ik lees van een vader
die zijn zoontje heeft willen ophangen; ik
lees van jonge moeders die hun kind in
't water smijten; ik lees van zonen die hun
ouders vermoorden. Manneken uit de Maan,
wat wordt de wereld toch slecht. Niet de
wereld, Marenta! maar de menschen.
De menschen
wier gedachten
steeds wenschen
en trachten
te leven in 't volle genot
ver van God
en zijn gebod!
't Is al plezier wat de klok slaat. Cinema
en danszaal; modezucht en praal en pracht.
Zoo weinig mogelijk werken
En weinig naar de kerke.
't Zal duren zoolang als 't duurt.
EN HIER Hebde 't geschiedenisje van
boer Pimpels, die zei aan zijn wijf dat hij
eieren leggen kon en wat er verder gebeurde.
Daar was ne keer nen boer
Die mest naar zijne akkers voer
Toen hij daar gekomen was
Was 't kermis in zijn buiksken 1" klas.
Spoedig zette hij zich- langs de haag.
Wat gebeurd' er daar? dat is de vraag.
Wel... daar viel wat vallen moest
Iets dat heeft de kleur van... roest
Maar langs den anderen kant was boerken
[Verkade
Bezig in zijn tuin aan het spaden
Rap had hij zijn spade door d'haag gestoken
En had opgevangen... wat bij d'andere was
[uitgebroken.
En in de plaats was hij zoo vrij
Van daar te leggen dan... een ei.
Toen d'andere nu was opgestaan
En met zijn werken voort wou gaan,
Zag hij daar liggen... 't ei. Verdomd! zei htj
Wat heb ik daar gelegd... een ei!?
Toen hij nu thuis gekomen was en aan zijne
[vrouw 't geval had verteld
Was hij ir.cens weer op 't eierenleggen goed
Zij bood [gesteld.
Haren schoot
Maar... in plaats van 'n ei... raad eens wat
[ze vond
Wel... 't was verdikke... nen andre klont!
Er mag wel ne keer gelachen worden in
't leven, hé, beste Lezers en alderliefste
Lezereskens
TE WEENEN is er een madame Vary
en die kan dwars door iemands lijf heen
zien en bijgevolg in uw maag zien wat er
in zit. Ze ziet uw hart kloppen, enzoovoort.
't Is maar goed. zegt Marenta, dat er niet
veel van die doorkijkende madammekens
worden gevonden. Ze zouden aan hun man
kunnen zeggen: hola! vent, g'hebt vandaag
zooveel decaliters bier naar binnen gegoten...
En 't zou er alle dagen ruzie zijn.
IN 'T LEVEN kunt ge soms voor lastige
gevallen staan die moeilijk zijn op te lossen.
Nu doet zich een van die lastige gevallen
voor bij de rookers. De tabak is opgeslagen
en de... lucifers zijn opgeslagen. En mijn
vriend Pijpentrek die 'k verleden week te
genkwam zei mij: de nieuwe belastingsver-
hoogingen baren mij groote zorgen. Waar
om dat? vroeg ik. Wel... omdat ik niet weet
of ik wegens de verhoogde tabaksbelasting
minder sigaren zal rooken, of dat ik wegens
de prijsverhooging van lucifers de eene si
gaar aan de andere zal opsteken.
'T IS VOLOP FEEST in 't gansche land
En voor dit vroolijk leven
Heeft de Regeering ons nieuw geld
Ja! schoon nieuw geld gegeven.
En Malvina meende ons allen te over
bluffen door haar voornamen bruidegom, zei
Martha.
Och, ik zeg altijd dat de veel oudere
fabrikanten zich door dien fielt ook lieten
bedriegen. En Malvina liep er naief in,
sprak George.
Hij zou over haar niet babbelen. Lief had
hij Malvina niet meer, maar wel kon hij
medelijden met haar gevoelen.
Men was bezig Verlane's fabriek te ver
bouwen. De andere nijveraars moesten met
spijt en afgunst bekennen dat zijn fabriek
de voornaamste werd van Belaarde. Ze voel
den hun machteloosheid. Verlane had ver
leden week een reuzenbestelling van de re
geering gekregen. Men wist dat hij ook veel
naar den vreemde uitvoerde. Wat had dan
hun dwaze boycot beteekent. Verlane had
niemand van hen noodig. Hij weigerde naar
hun vergaderingen te komen...
Na 't diner wandelde de burgemeester met
George in den tuin. Hij zei hoe hij het
betreurde aan de zijde van de andere pa
troons gestaan te hebben. Hij erkende nu
dat George veel ruimer en breeder zag en
de eerste fabrikant was van Belaarde en
de omgeving. George zou altijd welkom zijn
in 't burgemeestershuis. De heer Dondt zou
gaarne innige vriendschap houden met
hem.
George antwoordde niet veel. Hij kon de
bejegening zijner ouders door -den burge
meester niet zoo gemakkelijk vergeten.
Martha kwam ook in den hof.
Toon George uw bloemen eens, zei
haar vader.
Hij liet hen alleen. En Martha leidde
George naar een broeikas.
Plots werd het Verlane duidelijk wat de
burgemeester met innige vriendschap be
doelde. Als hij, de zoon van den timmerman,
vroeger de gesmade strooien man, de hand
Over die stukken van 5 fr. heb ik verleden
week al een epistel geschreven. Nu gaan
we nog stukken van 10 fr. krijgen ook.
Hebt ge van dat geld
met hoopen
Dan moeten we als 't vrouwvolk met
Een klein sacosken loopen.
Maar met al die nikkelen stukken van
5 en 10 frank heeft minister Houtart toch
de lamentaties van Jeremias gezongen. Hij
zegt dat we er slecht voorstaan. Maar allee!
dat lieken hebben ze reeds zoolang gezon
gen en... we zijn toch nog niet gestorven
van dorst.
We zullen dus maar leven
Op hoop
En geven intusschen
Plezier te koop.
ALS ER IEMAND verkeerd heeft gehan
deld zeggen we om hem wit te wasschen
dwalen, is menschelijkWie ook soms
dwalen dat zijn de drukkers. Lest werd er
te Brussel gespeeld het stuk van Teirlinck:
<i De Man zonder LijfDe drukker had
ervan gemaakt de man zonder Lief. En in
een gazet van Limburg stond te lezen
R. X. beveelt zich aan tot het kakken van
alle soorten van koeken en taarten. Die
koekenkakker zal maar weinig klanten heb
ben. En deze dan uit een annonceblad: te
koop om onmiddellijk te gebruiken alle
soorten schoone luizen met gemak van be
taling. 't Moest natuurlijk zijn huizen in
plaats van luizen. Ja! 't papier is verduldig.
VERDULDIGHEID is een van de schoon
ste deugden van den mensch. Wij hebben
maar ne slechte zomer gehad tot nu toe,
we hebben dat met verduldigheid gedragen...
omdat wij niet anders konden... maar wat
zal de winter ons brengen? dat is de vraag.
Verleden week was het Ste Anna en de
weerspreuk van dien dag luidt als volgt:
t
Werken met Ste Anna de mieren
Dan zult ge 'n langen winter vieren
Bouwt Ste Anna mierenbergen
Dan zal ons de winter tergen.
LUCAS had zijn vrouw naar 't kerkhof
gedragen en had drie dagen en drie nachten
geweend, maar was ten slotte toch getroost
geraakt. Een maand later verloor hij zijn
beste koe en geraakte niet getroost. Mijn
heer de paster, die daar langs kwam, zei
tot Lucas: Wel, vriend, wat is dat nu... Toen
uw vrouw gestorven was, waart ge een paar
dagen later reeds getroost... en nu dat er
een koe sterft zijt gij niet troostbaar. Een
vrouw is toch zeker meer waard dan een
koe! In 't geheel niet, mijnheer de paster,
zei Lucas, sinds dat ik weduwenaar ben heb
ik wel twintig wijven kunnen krijgen, gratis
voor niet, maar geen enkele koe... aan dien
prijs.
EN WEET ge wat de profester Wheeler
voorspelt? Dat er binnen kort weer een
geweldige aardbeving zal plaats hebben. Nu
kunt ge zeggen.
Die profester is een profeet
die ook brood eet!
Maar het ergste is, dat die man reeds
driemaal een aardbeving heeft voorspeld en
dat het driemaal is uitgevallen. Marenta is
om zot te worden, en ze vraagt waar het in
geval van aardbeving het zekerste is. Wel,
dat is simpel: in de lucht. Dus... allen met
een vliegmachien de wolken in.
JA, VLIEGEN is tegenwoordig de mode,
maar in de omstreken van Gent hebben ze
er iets anders op gevonden, om de aandacht
op zich te trekken. Daar gingen meneer
Vereruysse en mejuffer Tauvergue in 't hu
welijksbootje stappen maar nu moet ge
niet peinzen dat ze per vliegmasjien of per
ottermobiel of per vwatuur naar de kerk
gevoerd werden. Zelfs niet met een hon
denkarregen zooals Marenta en ik in den
tijd.
Hoe dan? hoor ik u vragen.
Wel... per kordewagen.
Alle vrouwelijke genoodigden zaten op een
kruiwagen en al de mans met pitteleer en
sjapobus voerden dat vrouwvolk naar de
kerk. Ge kunt peinzen dat ze beziens had
den! En weet ge wat ik zeg!?
Ten eerste, 't is zeer goed koop
En 't is een nieuw manier
Die geeft ik ben er zeker van
Veel leute en pizelier!
Hawel! student Pottepee, waarom ant
woordt ge niet, vroeg de perfester op 't exa
men.
Ik heb u geantwoord professor, ik heb
mijn hoofd geschud, wedervoer Pottepee.
Dat is mogelijk, maar ik heb het niet
hooren rammelen!
Pottepee vraagt zich nog af of het bij
die perfester wel pluis is in de bovenkamer.
GE WEET het allemaal, studenten hou
den nog al veel van ne goeie pot of... tien te
pakken. Als ze 't kunnen doen... 'k wil zeg
gen kunnen betalen, is het nog zóó erg niet.
Maar erger is 't gesteld, in sommige huis
houdens van werkmenschen, waar de vader
zijn zuurgewonnen geld in de kroegen gaat
opdrinken, soms de moeder erbij, en de
kleine kinderkens dan honger lijden. Een
vriend van mij schreef daarvoor het vol
gende gedichtje... lees het maar eens...
maar niet beginnen te snotteren... zulle!
van Martha vroeg zou hij niet afgewezen
worden.
Hij was immers de eerste fabrikant van
Belaarde en de regeering vroeg dikwijls zijn,
raad en voorlichting.
Die echte Belaardsche bejegening,
dacht George.
Hij was natuurlijk hoffelijk tegen Mar
tha, doch zooals een vreemde beleefde man
't zou zijn. Hij praatte over bloemen en
planten.
Ge legt bij de fabriek ook een grooten
tuin aan, heb ik gehoord, zei Martha.
Ja.
Ge maakt van het huis een villa.
Ja, met een buitenhuis voor mijn
ouders, 't Wordt tijd dat ze rust nemen.
Vader en moeder hebben heel hun leven
hard gewerkt, 't Zal moeder toch nog moei
lijk vallen van haar winkel te scheiden.
Ha, hij zou 't laten voelen dat hij zijn
ouders eerde, ook om hun arbeid.
Voor uw stand zullen ze toch beter in
de nieuwe woning passen, oordeelde Martha.
Vader en moeder bekommeren zich
weinig om stand. Ze zullen de eenvoudige
lieden van voorheen blijven en dat vind
ik het plezierigst.
Ze verlieten de broeikas en George koos
het pad naar de woning. Hij zei, dat hij
weg moest.
De burgemeester en zijn vrouw wilden
hem nog wat houden, maar hij bedankte
beleefd. De burgemeester hoopte hem dik
wijls terug te zien. Hij zou niet telkens een
vormelijke uitnoodiging sturen. Zijn woning
stond voor George open.
Verlane deed een wandeling. En hij liep
in gedachten...
De schoonzoon van den burgemeester wor
den... hij de zoon van timmerman Verlane!
O, velen zouden er hem om benijden...
ARME SCHAAPJES
Ze waren och... zoo kleintjes
En... 'k zag ze buiten gaan
Terwijl ik gister avond
Kwam voor m'n venster staan.
Ze waren ach... zoo tenger
Zoo magertjes en bleek
En zochten naar hun moeken
Die maar niet om 'n keek.
En 't jongske aan zijn zusje
Reikte z'n handje klein
En sprak: Weet gij soms An'ke
Waar moeke nu kan zijn.
En 't meisje sprak: Zeg Jantje
'k Heb honger... laat ons gaan
Daar... ginder naar die lichtjes
Waar al die kramen staan.
Zij richtten hunne stapjes
Naar 't foorplein in de buurt
En ik zag ze verdwijnen
Wijl 't maanlicht hen begluurd.
En gij... waar zij ge «ouders»?
Verdient ge wel die naam?
Waar zijt ge 'wijl uw schaapjes
Alleen de nacht ingaan?
Zeg!... zit ge niet te razen
Te huilen in een kroeg
Verbrast ge 't geld van brood niet
Waar 't kleintje daar om vroeg?
Zeg! staat ge niet te springen
Te zwijm'len voor een vat,
Te zingen en te krijschen
Alsof g'een goudmijn had?
Laat eerst uw kleintjes leven
Verhelf hun ziel en geest
Morst, zuipt, stikt dan in 't modder
Verdoemt! en zinkt als beest!
Mijn blik ging naar den Hemel
Nog boven 't sterrenlicht
En met 'n vloek voor ouders
Stiet ik m'n venster dicht!
Terwijl ik hier nu zit
Zendt de zon haar schitterend licht
Recht in mijn gezicht
Daarom ben ik vastberaan
Van er mede te maken: gedaan
(Niet met het zonnelicht,
Maar met mijn gedicht).
't Manneken uit de Maan.
Groote keus Trouwe bediening
bij
Het succes van de tentoonstelling wordt
een triomf. Het koninklijk bezoek aan Ant
werpen, dat drie dagen duurde, heeft eens
te meer de aandacht van het publiek ge
vestigd op de buitengewone belangrijkheid
van de Tentoonstelling van Antwerpen. De
Koning en de Koningin hebben niet minder
dan twee voormiddagen gewijd om de ver
schillende hallen te bezoeken; zij toonden
hunne belangstelling voor de ten toon ge
stelde voorwerpen, onderhielden zich langen
tijd met de tentoonstellers en met de ver
tegenwoordigers uit de haven en handels
wereld.
Verleden Zaterdag had binnen de omhei
ning van de tentoonstelling een zeer ontroe
rende plechtigheid plaats, die een schitte
rende hulde was aan de nagedachtenis van
Leopold II en een billijke verheerlijking van
de verdiensten der pioniers die Congo
maakten tot wat het nu is.
Deze plechtigheid voltrok zich in tegen
woordigheid van een groote menigte die van
haar algeheele sympathie jegens onze vor
sten uiting gaf. Redevoeringen werden uit
gesproken door de HH. Jaspar en Van Cau-
welaert en eindelijk door den Koning zelf;
waarin werd gewezen op de rol die de op
bloei van Congo in de welvaart van Ant
werpen speelt.
De Tentoonstelling van Antwerpen wordt
dus meer en meer het centrum van onze
jubelfeesten. De geheele natie houdt thans
hare blikken op haar gevestigd. Alle hoop
van de natie rust nu op Antwerpen. Ant
werpen heeft, door aan de wereld de vruch
ten van hare buitengewone werkzaamheid
te toonen, bewezen, dat zij zich haar glorie
rijk verleden waardig wil toonen. In dit
opzicht is de Tentoonstelling van Antwer-
Maar na de wandeling begaf George zich
naar de weduwe Moerman...
Lotje zat te schrijven en George begaf
zich bij haar in 't kantoor. De zaken waren
weer goed op dreef, dank aan Verlane's
hulp. En ook dit had in het stadje zijn
aanzien verhoogd, daar waar zoo velen wor
stelden om het bestaan.
Lotje, nu moet ik u over wat anders
spreken, zei George en hij sloeg 't register,
dat voor haar open lag, dicht.
Verwonderd, zelfs wat zenuwachtig, keek
ze hem aan.
Wat bedoelt ge stamelde ze.
Wilt gij mijn vrouw worden?
Ze kleurde tot in den hals.
Ik heb u zoo lief gekregen en ik durf
denken dat gij mij ook bemint, vervolgde
Verlane.
Ze keek naar den vloer. George nam haar
hand.
Zeg het me... vergis ik me? Of hebt
ge me ook lief? fluisterde hij.
Ja, antwoordde ze zacht.
Dat heb ik gevoeld, hernam hij. En
in de donkere dagen, toen ieder me be
schuldigde, toen zelfs mijn goede vader twij
felde, hebt gij getoond hoe oprecht uw liefde
was. Ge wilt mijn vrouw worden, hé, Lotje?
Ja, prevelde ze.
Hij nam haar in zijn armen en kuste ze.
Dit is een gelukkige dag, zei hij. Toen
ik hier terug keerde beminde ik Malvina
Brandsen. Ze wees me hooghartig af... Ik
was maar de zoon van een timmerman en
moeder hield een winkeltje. Malvina doofde
mijn gevoelens van liefde uit. O, ik haat ze
niet en God weet dat ik me niet verblijde
in haar diepe vernedering, maar dat ik
medelijden met haar voel. En er kwam een
andere liefde bij mij liefde voor u. Lotje.
We hebben samen getreurd bij uw vader
en samen de zaak weer opgebouwd. Gij
pen een kostbare les voor de jongere ge
slachten.
Uit dit alles volgt dat een nauwkeurig
bezoek aan de Tentoonstelling niet alleen
voor de vreemdelingen maar ook voor alle
Belgen in elk opzicht de moeite loont. Het
zij hier nog eens herhaald, dat dank zij een
onberispelijke organisatie, iedere groep zon
der de minste hindernis te ondervinden de
prachtige paviljoenen van onze World's
fair kunnen bezoeken. Juli en Augustus
zijn de ideale maanden om de Tentoon
stelling te bezoeken. Inderdaad de feesten
nemen steeds toe zoowel op de Tentoon
stelling als op Oud-Belgie en in het cen
trum van de Stad. Er zijn talrijke aantrek
kelijkheden. De Tentoonstelling en de stad
hebben beiden hun feestgewaad aangetrok
ken.
De Tentoonstelling is een vacantiedoel ge
worden en zij, die ze behoorlijk wenschen
te bezichtigen zullen goed doen bijtijds de
noodige maatregelen te treffen, ten einde
zich teleurstellingen te besparen. Het succes
van de Tentoonstelling is inderdaad zóó,
dat de stad proppensvol is en het wensche-
lijk is zijn maatregelen te treffen. Men kan
zich schriftelijk enkele dagen op voorhand
wenden tot het officieel komiteit van Huis
vesting, Statieplein, Antwerpen, dat gratis
alle aanvragen om logist beantwoordt.
Dit zijn allemaal verheugende aanwijzin
gen voor d^ Antwerpenaren, wier flinke
krachtinspanning prachtig bekroond werd
tijdens het Koninklijk bezoek.
■ligimaBIlHIIBBHBBIHEIlD
door het koopen van loten der
Verwoeste Gewesten
betaalbaar door kleine stortingen vanaJ
9 fr. per maand.
Vanaf de eerste storting neemt gij deeJ
aan al de trekkingen. Bij geval van uittrek
king van uw lot, zal de gansche premie
toebehooren.
Ieder jaar zijn er 32 Trekkingen, 233 lote*
worden uitgetrokken voor een totaal van
De volgende trekkingen zullen plaats heb
ben:
den 10 Aug. 1 lot van 250.000 fr.
den 10 Aug. 2 loten van 100.000 fr.
den 20 Aug. 2 loten van 100.000 fr.
den 20 Aug. 3 loten van 50.000 fr.
den 20 Aug. 15 loten van 10.000 fr.
den 1 Sept. 1 lot van 250.000 fr.
den 1 Sept. 1 lot van 100.000 fr.
den 1 Sept. 3 loten van 50.000 fr.
den 10 Sept. 1 lot van 500.000 fr.
den 10 Sept. 2 loten van 100.000 fx-,
den 20 Sept. 1 lot van 500.000 fr.
den 20 Sept. 1 lot van 100.000 fr.
den 20 Sept. 3 loten van 50.000 fr.
Voor alle inlichtingen wendt U tot de
Naaml. Maat., Beursstraat, BRUSSEL.
Of bij:
Juffr. Simone Lansens, Post, Vlamertingh»
Ernstige Agenten worden gevraagd.
Dr BRUTSAERT, Kamerlid, is sprekeliji
vnnr ifiiprppii
Te POPERINGHE, in zijn huis, 's mor
gens, den Maandag en Vrijdag.
Te WERVICK, den 2' Zaterdag der maand,
van 9 té tot 12 uur, in Het Kapitel
Te YPER, den 1* en 3" Zaterdag dei
maand, van 9 té tot 12 uur, in den Katho
lieken Kring.
Provinciaal Raadslid: Hilaire Lefebvre zai
zitdagen houden:
1. - Te RENINGHELST, van 8 té u. tol
10 u. 's morgens, eiken 2' Zondag van d«
maand, in de herberg Rozendaal(nevens
de Kerk).
3Z St Stephanus vinding, H. Lydia, bel.
4 M H. Dominicus, bel., H. Perpetua, bel.
5 D O. L. Vrouw ter Sneeuw, H. Abel, bis.
6 W Gedaanteverandering van Christus op
den Berg Thabor.
7 D H. Cajetanus, b., HH. Pastor en Justus.
8 V H. Cyriacus, Largus en Smaragdus, m.
9 Z H. Romanus, H. Pastor van Ars.
De maand Augustus brengt ons het duur
bare feest van Maria-Hemelvaart Heden
is de Maagd Maria ten Hemel opgenomen
zegt in allen eenvoud, de kerkelijke anti-
phone.
Maar, de verbeelding van den minnenden
Maria-vei-eerder, van den kunstenaar, den
dichter, den schilder vooral, volgt die He
melvaart met de oogen van den geest. Ze
toont ons de bekoorlijke dochter van Sion,
opgenomen door eene lichtwolk, omringd
door de engeltjes, verwacht door den Vader,
die op het hoofd zijner welbeminde dochter
een glansrijke kroon zal plaatsen. Want te
allen tijde werd de kroon aanzien als een
symbool van hoogste waardigheid. Ze sierde
het hoofd van den overwinnaar om den
zegepraal te verheerlijken, ze tooide het
hoofd van keizer en koning om de heer
schappij te herkennen.
Bij de menschelijke voorstelling van Ma
ria's intrede in den Hemel mocht voorzeker
de kroon niet ontbreken. Immers Maria is
de Koningin der maagden, de Koningin van
alle Heiligen, de Koningin van den Hemel.
Om onze hemelmoeder te vereeren wierd
reeds van in de jaren 1600 een Mariabeeld
plechtig gekroond in Italië en van in 1800
tellen we verschillige gekroonde Mariabeel
den in ons land. Wij, Poperinghenaren,
hebben ook het geluk een gekroond Mira-
kelbecld te bezitten. En al die kroningen
werden gedaan door hooge kerkelijke waar
digheids bekleeders, met de meeste plechtig
heid en groote feestelijkheid. Het pennings
ken der armen en de milde gift der rijken
offerden goud en edelgesteenten, historische
ommegangen hadden plaats om aan de van
heinde en verre toegestroomde menigte te
herinneren den lof, de waardigheid van de
Zoete Moederen ook de weldaden die ze
niet ophoudt voor ons van haar Zoon te
verkrijgen.
WEGSTOPPERKEN. Spel voor binst
't verlof. Een der kleinen gaat een oogen-
blik buiten, intusschen verbergen de ande
ren een op voorhand getoond voorwerp.
't Is gedaan! roepen zij. Nu gaat het kind
aan 't zoeken. Nadert het de bergplaats,
roepen de andere Warm, warm! Ver
wijdert het zich er van, dan roepen zij:
«Koud, koud!» Staat het er vlak voor
't Brandt! en allen staan op distels in
verwachting dat het gevonden is.
Dit spel kan met verschillende kinderen
gespeeld worden en is aangenaam, soms
in de huiskamer als het weder ongunstig is.
Vader, mijn bed is te kort, zei lui Ma
rieke.
'k Geloof het wel, zei vader, ge ligt er
veel te lang in.
1 Gebruikt Chicorei WYPELIER-TAFFIN I
't is de beste. j
HET KASTEEL VAN BOUCHARDON,
roman van Pierre Bouchardon. vertaald door
H. B. Prijs 12 fr. Uitgave Excelsior
Brugge.
■BfllBIIIIHBINBIHIfllfllflflBflflBflBBHBBBBBBIBBfliaflBIflBBBHflBfllI
BUURTSPOORWEGEN
Lijnen:
Poperinghe-Veurne Dixmude-Poperinghe
Prijzen
heen terug
Watou, Plaats V8.00 11.50
St Jan 8.12 xtr. 6 11.00
Poperinghe markt? 8.35
V 8.45 8.45 9.50
Trein Nr 4
Crombeke 7.32 7.50
West-Vleteren 7.42 7.00
Oost-Vleteren A 7.50 9.15
V 8.00 9.20 6.50
Reninghe 8.18 5.00
Noordschoote 8.25 4.50
Merckem 8.40 x tr. 7 3.50
Dixmude, statie A 9.20 10.05
Lijnen:
Yper-West-Nieuwkerke Yper-Dixmixde
Prijzen
he.n terug
West-Nieuwkerke V 8.05 11.00
Wulver., Hooghof 8.16 xtr. 3 10.00
Kemmel, Dorp 8.25 9.u0
Vierstraat 8.30 9.00
Voormezeele 8.36 8.50
Yper, statie A 8.55
V 9.00 7.50
Brielen 9.10 6.50
Elvei-dinghe 9.17 xtr. 7&5 6.00
Zuidsch., Luzern 9.25 5.00
Bixsch., Smiske 9.30 4.50
Dixmude, statie A 10.05
Dixmude, statie V 18.10 x tr. 14
Oost-Vleteren A 18.55
Poperinghe kaasmai-kt 19.25 x tr. 16
Poperinghe markt 19.30
Poperinghe statie 19.35 x tr. 12
Ti-ein 12 neemt hier de rijtuigen en rei
zigers voor Watou en St Jan.
De reizigers der tusschenstatiën nemen
de gewone trein. Nr 15 vertrekkende uit
Dixmude om 18.55 u.
I
Dixmude, statie
Woumen, statie
Bixschoote, Smiske
Zuidschoofe. Luzei-n
Elverdinghe
Brielen
Yper, statie
Vooi-mezeele
Kemmel, Vierstraat
Dorp
Wulverghem, Hooghof
West-Nieuwkerke
V 17.37
17.48 x tr. 14
18.15
18.20
18.28
18.35
A 18.4o -
V 18.50 tr. 13
19.05
19.14
19.25
19.35
A 19.50
BIJZONDERE INLICHTINGEN Alléén stilstand aan de hierboven vei-melde sta
tiën. Deze treinen zullen enkel rijden op voorwaarde dat het getal ingeschrevene leden
voldoende weze in getal vóór 15 Augustus. De belanghebbende reizigers of voorzitters
van Maatschappijen hoeven dus dit getal vóór bepaalden datum aan te geven in het
naastbij gelegen bureel waar bijzondere reiskaarten ter hunner beschikking zullen zijn
mits onmiddellijke betaling. Deze bui-eelen zijn in de stapelplaatsen van: Yper, Pope
ringhe en Dixmude waar alle noodige inlichtingen kunnen gegeven worden.
De reizigers die bij den terugkeer hunne reiskaart niet kunnen vertoonen zullen
verplicht zijn een nieuwe reiskaart te betalen. HET BESTUUR.
waart zoo trouw. Toen de heele stad tegen
over mijn arme ouders stond, toen de burge
meester hen laf beleedigde, gingt gij naar
hen toe om ze te troosten... Er is zooveel
meer dat mijn liefde deed groeien. En nu
wilt gij mijn vrouw worden... Willen we
het aan uw moeder zeggen?
De weduwe Moerman begon te weenen
van ontroering, toen George haar zei, dat
hij Lotje ten huwelijk gevraagd en zij toe
gestemd had.
Mijn kind krijgt een edelen man, zei
de moeder... O, ik denk zoo dikwijls aan
het sterfbed van Lotje's vader, toen gij zijn
moeilijkheden weg naamt. Toen hebt ge uw
waar karakter zoo schoon getoond... Lotje,
kind, ik dank God voor dit besluit.
Innig kuste ze haar dochter.
George zei niets over de ontvangst bij
den burgemeester.
Hij leidde Lotje mee naar huis. Vader en
moeder zaten in de keuken.
Hier ben ik met Lotje, zei George. Ik
heb hhaar tot vrouw gevraagd en ze stemt
toe. En we komen u om uw zegen vragen...
Wel, dat is een verrassing, maar een
blijde, sprak vader Verlane.
Lotje, Lotje, wat ben ik daar gelukkig
om, riep vrouw Verlane pit.
Ze omhelsde het blozende meisje en ver
zekerde dat dit oprechte liefde was.
Eenige dagen later werd de verloving in
de stad bekend. Lydia Molenaar, het buur
meisje, kwam niet meer aan de deur en ze
sprak met Peter Dankers kwaad over Lotje.
De burgemeester zei dat een paard altijd
terug liep naar zijn stal. George Verlane
had wel een groote fabriek, deed flinke za
ken, maar hij kon zich niet verheffen tot
de ware aristocratie. Hij bewees dat hij de
zoon was van een timmerman en een win
kelvrouwtje.
atEEBHBIBIBBHBI
Maar velen wenschten Lotje en Geoi-ge
oprecht geluk.
BESLUIT.
't Koste vrouw Verlane moeite van haar
winkeltje te scheiden, maar ze deed het
toch toen het landhuisje gereed was, te mid
den van groen en bloemen.
George en Lotje door oprechte liefde ver
bonden, woonden in de villa bij de moderne
uitgebreide fabriek, waar arbeiders mensch-
waardig behandeld werden.
De andere fabrikanten moesten Verlane's
weg volgen en ook meer betalen.
Klaas Brand;jen werd tot twintig jaar
dwangarbeid veroordeeld. Zijn vader over
leefde dit niet lang. Malvina trouwde met
een handelaar, maar pronkte niet meer. Ze
was zeer jalcersch geweest van Lotje.
Lydia Molenaar huwde met Peter Dan
kers, die vruchteloos beproefde op het kan
toor van Verlane te geraken.
Karei Klosse sukkelde dronken in 't ka
naal en werd na een paar dagen opgehaald.
Toen praatte men nog eens over den strijd
der fabrikanten.
Maar Verlane's fabriek stond daar als een
machtig monument van den nieuwen tijd.
Lotje's broer kwam in den houthandel,
die eveneens bloeide.
't Geluk in de villa werd nog verhoogd
door kinderen, voor wie timmerman Verlane
en zijn vrouw uitmuntende grootouders
waren.
EINDE.
BMBBUBrMK JSHBBBBBHaBBW
LEES AANSTAANDE WEEK
door Jac. Ballings.
Nieuwe onuitgegevene boeiende roman.
