Brouwerij Masschelein Bl. 5. 17-8-1930. Nr 33. OEOACMTEM HET MANNEKE UIT DE MAAN De Betooverda Sieenput 1.806.000 FR. TE WINNEN 21.500.000 FRANKEN. ÉS 1# fef Koperen spreuken Pijprekkeaa Dagbladrekkens Pêle-Mêlc» Alle slag van Kaders Geldbeugels Porte-feuiHes Valiezen i Boek- Muziekteascbeu, Alle merken van VULPENNEN. Bareelgerief. Leesboekea. Groote keus Trouwe bediening bij SAN5EN - VANNEST Gasthuisstraat, Poperinghe. BURGERSTAND VAN UNION CENTRALE de la BOURSF NIEUWE BOEKEN BOEKBESPREKING DE MAN ZONDER ARMEN EEN DURE GRAANKORREL AUGUSTI - KOORNMAAND SCHOENEN, SCHOONHEID EN GEZONDHEID HOE LANG MOETEN WIJ SLAPEN? MEER STILTE. DE MOTORWAGENS YPERSTRAAT POPERINGHE ('t Vervolgt). IE POPERINGHENAAR De man die faalt is nog altijd beter dan <de man die in 't geheel niet probeert. Gewoonte is een kabel. lederen dag weven wij er een draad in, tot dat hij zoo sterk geworden is, dat wij hem niet kunnen .breken. IK GROET U, AL TE GAAR Lezers van De(n) Poperinghenaar Met m'n vriendelijkst goedendagje En m'n allercharmantst lachje (al zeg ik het zelf) En ook Marenta, wel verstaan, Biedt u hare beste wenschen aan. EN WAT er eerst en vooral te wenschen valt dat is dat we hier geen weder krijgen, zooals ze er thans in Amerika hebben, 't Is daar 'n tachtigtal dagen geleden dat er nog 'n druppel water gevallen is. Het gewas is er verdroogd en de waterloopen uitgedroogd. En dan de hitte! Te New-York is de thermo meter tot 32 graden 9 gestegen in de scha duw. Ge moet nie vragen. In Chicago zijn er door die geweldige hitte zestig personen omgekomen. Neen zulle! dan toch nog liever zooals hier: alle dagen 'n goei «drache»... al is 't ook van 't plezierigste niet. We kla gen wel dat de oogst naar de maan (merci) zal zijn, maar dat is nog niets in vergelij king met de schade allerhande ginder te weeggebracht door die langdurige droogte en hitte. Als er hier sprake is van honderd duizenden (misschien millioentjes) mogen ze ginder met miljarden rekenen. Om een be wijs te geven. In de zuidelijke en westelijke provinciën alleen bedraagt de aan den oogst aangebrachte schade 500.000.000 dollars ofte 18 miljard frank, 't Es bijkan niks. Daarom zeg ik, de moed niet opgegeven, want ge ziet, d'r zijn er die er nog slechter aan toe zijn dan wij. VAN SLECHT GESPROKEN Al wat slecht is 'n deugt niet. En wat bovenal niet deugt, noch voor ouden, noch voor jongen dat is: slechte lectuur. Daarom wil ik de aandacht trekken van mijne beste Lezers en alderliefste Lezereskens, op een fransch blad dat tegenwoordig ook, helaas! in Vlaanderen veel wordt aangetroffen. Het is een zooge zegd detectivenblad, maar de mannen die erin schrijven zijn zooveel «dedectiveals gij of ik. Dat blad is door de katholieke pers ten zeerste afgekeurd geworden. Het mag dan ook niet gevonden worden in de handen van 'n katholiek, die dezen naam waardig wil zijn. Oef! Weeral ne steen van 'mijn Jiart JEF GEERNEZAT was al nen ganschen ■dag op schok geweest en 's avonds zegt hem zoo tegen zijne zeune Flip: Flip, kom, jongen, we gaan d'r hier rechtover nog eentje pakken. Als ze daar rechtover zaten, ieder meê ne goei pot voor zijnen neus, zegt vader Jef zoo opeens: Luister ne keer, zeune, ge gaat -nu met mij uit ne pot pakken misschien wel twee, drie, vier... maar ge moet zien dat gij straks niet zat naar huis 'n komt... want dan zou uw moeder ne keer op heuren poot kunnen .spelen. Daarom... hik... zal ik u ne keer ne raad gaan geven, waaraan dat... hik... ge zult kunnen zien als ge genoeg hebt. Ge ziet ginder in den hoek... hik... die twee menheeren zitten, hé? Awel... hik... als g'er daar in plaats van twee... hik... vier ziet zitten... dan moet ge uitscheiden, want dan hebde al meer als genoeg. Jamaar, vader, zegt Flip zoo stomweg, •d'r zit er daar maar eenen! ZE ZEGGEN: beter zat, dan zot... en ge zoudt ne groeten dwaas moeten wezen om het daarmee niet eens te zijn en 't verschil tusschen de twee niet te begrijpen. Maar in Amerika, dat verre land beginnen vele menschen te missen hun ver- stand. ■en weet ge hoe ginder de drie zomermaan den genoemd worden, op sportgebied? Het seizoen der zotten.En 't schijnt dat dit seizoen, dees jaar, bijzonder... schitterend is voor de records. Ieder wil ginder een <i recordhebben in 't een of 't ander al was 't maar 'n record om 't meest op nen dag naar... achter te gaan. Zoo is er ginder ne snotneus, Ik zeg het uldre geheel serieus, ne snotneus dus van veertien jaren, ne ze kere Jack Richards van Kansas City en die heeft de buitengewone heldendaad verricht van gedurende 140 opeenvolgende uren, 't zij bijna zes dagen... aan een tak van nen boom te hangen, gelijk de apen. En nu tracht de Mengelwerk van De Poperinghenaar 3. ROMAN door JAC. BALLINGS. 't Weerlicht kruiste vervaarlijk door de zwarte lucht en de donder, die al een heele poos in de lucht zat te rommelen, viel nu in ratelslagen, kort bij, neder... Plotseling gutste de regen bij stroomen uit de zwangere wolken... Doornat kwamen de mannen in de Win ning 'aan. Een gewezen koeier, dat was de vader van Riele. Barrevoets, met een gescheurde broek en gelapt hemd, hadden ze, op zekeren mor gen, een vérarmoede knaap aan de schuur poort slapen aangetroffen. Breng dat kind in huis, had boer Vonk bevolen. Boer Vonk was destijds eigenaar van De Winning Ze deden wat de baas beval. Als de kleine in de groote keuken, waar een houtvuur lustig brandde, een weinig be komen was en zich versterkt had met warme koffie en boterhammen, waarbij 't vleesch niet vergeten was, begon hij op de vraag der boerin zijn wedervaren te vertellen: Hij woonde een uur of drie van daar. Zijn vader werkte in de stad. Ze waren thuis met acht kinderen. De oudste was hij. Zijn moeder was nu een goed jaar dood en nu had zijn vader een vreemde vrouw in huisgebracht. Een ruw wijf. Ze sloeg en overstampte de kinderen, joeg ze de deur Uit. Hij was dat leven moe. Liever zwierf hij van dorp tot stee, om te zien of ze hem nergens konden gebruiken... Zoo kwam hij gisterenavond laat, moe en Uitgehongerd, aan De Winningaan. Ze sliepen er reeds. Toen had hij zich afgelegd aan 't wagenkot... Daar hadden ze hem zooeven gevonden. gansche jeugd van die streek, jongens en meisjes het record op zijnen of op haren naam te brengen. Een ander soort record is dat, gehaald door een politieman van Detroit, een zekere M. Christopher Puff. Gedurende een banket heeft deze slimme vent 64 saucissen opge- ëten op 34 minuten tijds. Als belooning voor deze daad werd hij onthaald op een langdu rig handgeklap vanwege de '■aanwezigen... gevolgd door een schitterende ontvangst in 't hospitaal waar men hem spoedig heeft moeten naartoe brengen, om geopereerd te worden. Ne zekere mijnheer Stelle, was zoo con tent dat hij papa geworden was van 'n drie ling (da's ook bijna 'n record) dat hij zich aan de piano zette en onophoudend speelde gedurende 112 uren 23 minuten... toen viel hij flauw! En om te eindigen, bewondert nu eens allen het record van M. Smith van Sansas City, die zich gedurende 280 uren bijna twaalf dagen, als 't u belieft in nen schommelstoel deed balanceeren ofte schom melen... zonder zeeziek te worden. Dat zijn records nu allemaal Die 'k aan niemand nie benijd En 'k denk dan dat ik niet en dwaal, En dat gij allen van mijn gedacht toch zijt, Als ik zeg, dat het allemaal records zijn in de... dwaasheid WAT OOK een record is dat is het aantal menschenlevens dat de wereldoorlog ge- ëischt heeft. Dat aantal is onlangs vastge steld geweest... en dan nog wel door een Duitsch wiskundige. Gedurende den oorlog dus zijn er: 1.808.545 duitsche soldaten ge vallen plus 14.000 zwarten van het duitsch koloniaal leger. Het aantal gesneuvelde sol- 'daten van alle nationaliteiten gedurende de jaren 1914-18, bedraagt 10 miljoen. In 1929 tëlde rjen nog 200.000 verdwenenen van wien men niet weet of ze dood of nog levend zijn. Gedurende dat zelfde tijdperk 1914-18 zijn er 9.586.000 paarden gedood op het front. 4.247.143 Duitsche soldaten en 18 mil joen mannen van alle nationaliteiten zijn gekwetst geweest. 'n Droevige statistiek. JEF moest voor de jugepee verschijnen omdat hij zijn vijf lange vingers in de zak gestoken had van de vest van ne menheer die nevens hem op den tram stond en er ne portefeuille uitgehaald had met veel bankbriefkens in (niet uit de menheer, maar uit de zak van de frak van die menheer), ge verstaat toch wat ik zeggen wil, hé? En Jef beweerde maar dat hij onschuldig was. Maar, zegt de jugepee zoo, ik kan zes getuigen doen verschijnen, die uwen dief stal gezien hebben. Zes getuigen! roep Jef uit, wat is dat! Wilde wedden, mijnheer de jugepee, dat ik er u wel zes honderd duizend aanbreng, die het niet gezien en hebben. EN HEBDE den historischen stoet niet gezien, die Zondag 3 en Maandag 4 in Brus sel is uitgeweest? 't Was verdorie de moeite waardMarenta en ik zijn ook ne keer gaan kikkeren. En om de waarheid te zeg gen... we hebben ons niet verveeld. Maar natuurlijk, moesten er weer eenige frans- kiljonsche japneuzen zijn die, met hun kleingestig verstand, de zaak wilden beder ven. Als de Vlaamsche Provinciën voorbij trokken met den zwarten leeuw op gouden veld ten top, konden die mannekens hunne woede niet meer bedwingen en begonnen te fluiten en te roepen AwoeAwoe! «Weg met de Vlamingen (in 't fransch natuur lijk), enz... Toen de Koning aankwam aan het Jubelpark was er ne Vlaming en die dierf roepen Leve dé KoningPeis ne keer! Maar vóór hem stond daar zoo juist een franskiljonsch meneertje die zich gansch bleek vol kolerie omdraaide en riep in 't fransch: Vuile flamingant, 't is «vive le roi»' dat ge moet roepen Dat in 1930 te Brussel, een Leve de Koning nog voor een oproe- rigen kreet kan worden gehouden ligt daar niet... heel de Vlaamsche kwestie?... VAN VLAAMSCHE KWESTE gesproken, de franschschrijvende Brusselsche gazetten jubelen. Vlaanderen viert de eeuwfeesten mede! Vlaanderen is driekleurig! Dus is de Vlaamsche kwestie op verre na niet zoo ernstig als men hen wel wijsmaken wilde! En die kwestie zal wel stillekensaan in den dooven pot geraken... waarom niet"? Dat die mannekens die dat schrijven zich maar geen begoochelingen maken, want er kunnen niet méér fouten worden begaan dan er reeds begaan zijn. Ja, Vlaanderen is in den grond nog loyalistisch... maar... wil en moet zijn recht bekomen... eerder zal het niet rusten! Wachten, mannekens, de tijd zal leeren! MONCHIEU Camille en monchieu Charel, twee plezante Brusseleers, waren op schok in Parijs Camille stond altijd te stoeffen of te bluffen dat hij, niet tegenstaande zij nen ouderdom toch zoo'n goei oogen in zijne kop had en Charel, om ook iets te zeggen, zei dat hijzelf zoo'n buitengewoon gehoor had, dat hij er zelf verwonderd over was. Al zoo te spreken waren ze aan den Eiffel- toren gekomen. Tiens! zegt Camille zoo ineens, om u een bewijs te geven dat ik goei oogen heb. Van hier zie 'k een vlieg op de donderroei van den toren loopen! Charel kijkt ook eens de hoogte in en ant woordt En wa gade nu beginnen? had de pach- teresse goedig gevraagd. Ze voelde medelijden met den armen zwer ver die, zoo jong nog, de baan op moest en niet wist waar hij 's avonds zijn hoofd zou te ruste léggen en waar hij eten vinden kon... En ze dacht aan haar eigen dochterken Rika, teer meisken, dat alles had wat haar harteken begeerde. Hoe heete gij? vroeg de kleine Rika, die gedurig met belangstelling den jeugdi gen dompelaar had gadegeslagen. Basiel, zei de jongen. En hoe nog? Tripsaad. Ik heet Marieken Vonk... en we heb ben zes koeien en twee peerdenverkens ook. En ik heb voor den Zondag een schoon nieuw kleed, een blauw, met witte bollekens. Basiel gremelde verlegen en dacht aan zijn gehavende plunje. De boerin stond aan 't vuur in een ketel te roeren en moest lachen, toen ze de twee kleuters alzoo bezig hoorde... Vonk was binnengekomen, en terwijl Rika aan den doolaard haar speeldingen liet zien, vertelde de vrouw het geval... De boer stak zijn pijp aan en keek, onder de klep van zijn muts door, naar den knaap. Zouden we hem nie als koeier kunnen nemen...? 't Is nog een goed werk, dat we er mee doen... vroeg de pachteresse. Dan moet ik eerst met zijn vader spre ken, was 't antwoord... Tripsaad? 'k Geloof dat ik dien kerel ken. En zich tot het man neken wéntiend: hela,-jongen, is uw vader geen zager? Ja... klonk het kort. Ge moet schoone klappen, verbeterde de vrouw, en «ja, boer» zeggen... Ja, boer, zei de knaap... Hewel, ging Vonk voort... ge gaat nu naar huis... en ge gaat tegen uw vader zeg gen, dat hij met u Zondag naar hier komt... Dan maken we de condities en kunde hier komen als koeier. Dat is aardig! Ik en zie ze niet, en... ik hoor ze pertang loopen. ZE GINGEN samen langs den waterkant Een jongen en een meisje Ze stapten samen hand in hand. Al zingend 'n lustig wijsje! Maar, zooals het met verliefden nog al meer gebeurt, m'n liefste Lezereskens en beste Lezers zullen het wel al ondervonden hebben (en ik ook) ze waren zoo verliefd dat ze niet zagen wat er rond hen gebeurde. Maar... eensklaps hoorden de voorbijgan gers een vreeselijke gil... een plons in 't wa ter... en dan niets meer. Wat was er ge schied? Wel... de brug was opengedraaid. De jongen en het meisje, 22 en 20 jaar oud, hadden het niet gezien en waren zoo in 't water terecht gekomen. Eenige uren later werden de beide lijken opgevischt. Dat 's, verdorie, 'n Triestige historie zegt Marenta, en 't schaap krijgt er 't wa ter van in d'oogen. Daarmeê kunnen, de Le zers en beste Lezereskens, zich een goed denkbeeld maken van 't goed hart dat Ma renta heeft. EN ALS uw hart op de goede plaats ligt, dan gaat ge op 24 Augustus allemaal meê naar de Yzerbede vaart te Diksmuide. 't Schijnt dat er boven de honderdduizend man zijn zal. Marenta en ik trekken er ook naartoe. Eerst had ik besloten nen rooden zakneusdoek rond mijnen nek te binden qp- dat gij mij zoudt herkend hebben. Maar Marenta zegt dat mij dat te boerszou staan. Maar ik denk dat het iets geheel anders is, namelijk, dat ze jaloersch zou zijn, als ze daar rondom mij allemaal die flinke blozende Lezereskens zou zien staan... want (al zeg ik het zelf) van de leelijkste ben ik precies ook niet. MIJNHEER CHARLOT die over *t alge meen meer verstand had in zijnen bol, dan centen in zijne portemonee ,gaat zich ze keren avond in een chick hotel aan tafel zetten en doet er zich ne fermen diner op dienen. Als hij bijna gedaan heeft met alles bin nen te spelen en binnen te gieten, begint hij een gesprek met den patroon en vraagt eensklaps. Is het nog niet gebeurd, dat er hier klanten komen eten zijn, die, als ze de reke ning moesten betalen, geen geld bij hadden? Dat gebeurd niet dikwijls, maar 'k heb toch al ne keer of drie de farcegehad, antwoordt de patroon of te baas. Zoo! zoo!... en wat doet gij in dat geval? Wat wilt ge dat ik doe... als ik hen aanklaag zijn al de lasten voor mij... Dan smijt ik ze aan de deur met m'n voet in hun... achterste... heel eenvoudig. Awel, zegt onze Chariot, terwijl hij zijn laatste slok bordeaux naar binnen giet, betaal u dan maar rap, want om 9 uur heb ik rendez-vous. En zijn pardessus omhoog trekkende biedt hij aan den baas dat ge deelte van zijn lichaam waar de rug van naam verandert. De baas kreeg er bijkan 'n beroerte van. WIE OOK BIJKAN een beroerte kregen, dat waren de menschen, die verleden week op de markt te Jumet waren... toen de kerk toren... zoogezegd ging om vervallen. Luis tert. Eiken Maandag wordt op de groote markt van Jumet, aan den voet van den slanken kerktoren, een markt gehouden. Omstreeks het middaguur, wanneer de drukte het grootst was, zagen eenige vrou wen, dat de toren bewoog .Een mannenstem riepVlucht, vlucht de toren valtEén paniek volgde Na een oogenblik was niemand meer op het marktplein te zien. Sommigen vluchten in de koffiehuizen, anderen in de kelders. Wanneer men tenslotte vaststelde, dat de toren nog steeds op dezelfde plaats stond, volgde een algemeen gelach. Alleen de ver koopsters vonden de zaak niet prettig. Zij hadden in de haast hun geldbakjes vergeten en de bankbiljetten waren weggewaaid. Maar hoe was de paniek ontstaan? Ten gevolge van een heel eenvoudig verschijnsel. Op dit oogenblik schoven zwarte, wolken met groote snelheid voorbij. De menschen had den echter den gezichtindruk, dat de wolken onweeglijk waren en de toren bewoog, juist zooals men in een rijdenden trein den ge zichtindruk hebben kan, dat huizen en hoo rnen bewegen. Daar was dan geld genoeg te grabbelen, zegt Marenta, om op een oogenblik rijk te zijn en gelukkig daarbij. Maar ik zeg, Marenta, luister ne keer naar mijn raisonnement ofte redeneering: rijk zijn is veel geld hebben en zeggen ze niet: geld is geen geluk en... maar de helft van m'n trouwboekje laat me niet voort gaan en zegt: met geld kunt ge soms veel men schen gelukkig maken en staat er niet ge schreven Geld dat stom is Maakt recht wat krom is Maar... niet slim wat dom is. OM geld worden er soms veel dommighe den gedaan. Te Antwerpen was er alzoo een man die vrouw en kinderen had. Hij was bediende in 'n bank. Maar hij wilde de we reld ne keer zien... en liet zijn vingers in De oogen van den jongen zwerver schit terden. Koeier, hier in 't hof... bij dat zoete meisken, dat met hem speelde en zoo lief tegen hem was. Dien eigensten avond liep hij naar de statie, zijn vader tegen, om hem het blijde nieuws te verkondigen... en 's Zondags daar op, was Basiel als koeier in 't hof De Win ning verhuurd. Hij was toen juist twaalf jaar, dag op dag. De boer wees hem zijn werk: met de koei en uitgaan... de melk naar de melkerij bren gen... voor stoof hout en kolen zorgen. De drinkbakken vullen... als 't pas gaf in de lochting wieden... kortom, altijd bezig zijn... Van luierikken moet ik niet veel hebben, was 't gezegde van Vonk. Nu, lui was Basiel zeker niet... hij stak de handen uit de mouwen en liet zich geen tweemaal iets bevelen. 'k Geloof dat 't 'n goeie is... zei de pachtesse, als ze hem doende zag op 't hof gat of elders... Als 't zoo voortgaat, zal 't wel zijn, beaamde de boer. Maar wie 't meest met Basiel opgezet bleek te zijn, was Marieken... Tegen den avond, als de beesten uit de wei keerden, stond ze op den straatweg on geduldig te wachten, naar Basieltjes weer komst.,. En als ze dan in de verte zijn een tonig geroep hoorde van: Hallo! Hallo! De koeien zayn dó! dan begon ze zenuwachtig te springen en te loopen, zeker als ze was dat de koeier voor haar weer iets zou meebrengen: 't zij een fluitje, gesneden uit een wilgentwijg, 't zij een moleken uit enkele plankjes of een onnoozel poppeken of iets anders uit ruw hout gemaakt. En die onnoozelheden, deden haar meer plezier dan 't is eender velk speelgoed, dat ze kreeg van moeder cl nonkel Dorus uit de stad... Maar alles duurt zijn tijd. Toen het meisje de kas hangen. Nu wilde 't ongeluk dat zijn vingers plakten... en daar bleven bankbil jetten aanhangen. En veel, zulle. Wel voor 'n half miljoen. De man trok naar Italië. Maar... zijn geweten ging met hem meê en dat geweten zong altijd op de wijze van de miserie Als dief zult gij Door de wereld dolen Want ge hebt, o dwaze man Ge-sto-len. En de sukkelaar is terug gekomen en in plaats van te reizen zit hij nu over zijn dwaasheid in 't gevang te treuren. Maar 't spijtigste is dat er nu ook een vrouw en vier kindertjes in de miserie zitten. Jef zat ook in de miserie... want Jef was getrouwd en 't ging geen zierken in zijn huishouden. Dat gebeurt meer. Dat gebeurt al te dikwijls zelfs tegenwoordig, want de trouwlustige koppels vergeten de waarheid, van de spreuk: Trouwen, trouwen, weet het wel 't s verdraaid geen kinderspel. Bij Jef was 't dus ruzie in 't huishouden en Jef zijn madam speelde fameus op heu ren poot. Toen riep Jef vol koleire uit: ge zijt precies goed genoeg om met ne metteko te leven. Dat doe ik reeds twintig jaar, zei madam Jef. En Jef zweeg. Dat was slim van Jef, zegt Marenta (niet dat hij ne metteko was, maar dat hij zweeg). Daaruit besluit ik dus, als ik nu ook ga zwijgen, ik, in Marenta's oogen, slim zal handelen. Daarom zeg ik: Daarmeê is 't voor vandaag gedaan Mevrouwen en mijnheeren Komt gij mij tegen op de baan Ge moogt mij dan eens ferm trakteeren. 't Manneken uit de Maan. door het koopen vaxi loten der Verwoeste Gewesten betaalbaar door kleine stortingen vana: 9 fr. per maand. Vanaf de eerste storting neemt gij dee aan al de trekkingen. Bij geval van uittrek king van uw lot, zal de gansche premie s toebehooren. Ieder jaar zijn er 32 Trekkingen, 233 lotex worden uitgetrokken voor een totaal van De volgende trekkingen zullen piakts hek ben: den 20 Aug. 2 loten van 100.000 fr. den 20 Aug. 3 loten van 50.000 fr. den 20 Aug. 15 loten van 10,000 fr. i'-.v 1 V m ï?-f' - kU cvV..- ALVERINGHEM. maand Juli 1930. Geboorten. Silvain Boeten, z. v. Jules en Esperence Defever. Jeanette Waeles, d. v. Theophile en Romanie Caesteker. Lucienne Nyssens, d. v. Julien en Maria La- haye. Yolanda Vanhoutte, d. v. Marcel en Elvira Mooren. Sterfgevallen. Maria-Louisa Vilain, z. b 80 j., ongeh. Virginie Delval, werkster, 80 j., wed. v. Jacobus Winne en echtg. v. Camille Coutereel. Romanie Goussey, werkster, 75 j., wed. v. Camille Ducouran. i ffiïocRe Maeéi?éltfé?jtLe, z. b.. 69 j., wed. v. Karei Deleu, echtg. v. Désiré Vermander. Huwelijken. Raphaël Cauwelier, schoen maker te Berchem (Antwerpen) en Marie Vanheste, dienstmeid te Alveringhem. Leon Vanegroo, werker en Alice Dehoucke, naaister. Stanislas Dekien, landbouwer en Gabrielle Boussemaere, z. b. Camille Ayaert, landbouwer te Ghyverinchove en Madeleine Desiere, z. b. te Alveringhem. LOO, maand Juli 1930. Geboorten. Desiere Godelieve, d. v. Henri en Traversier Maria. Meesseman Gilbert, z. v. Hieronymus en v. Vermote Maria. Sterfgevallen. Vantoortelboom Elisa, landbouwster, 68 j., echtg. Vanderfaeillie Eduard. Vanpeperstraete Leopoldus, 1 j., z. v. Michel en Orreel Augusta. Vandrom- me Benedictus, rustend pastoor, 69 j. Olli- vier Melania, naaister, 69 j., wed. v. Theo- philus Demortier. Maekelberghe Elodie, z. b., 69 j., wed. v. Carolus Deleu, echtg. v. Vermander Désiré. Vermander Flora, z. b., ongehuwd. Beloften. Vandooren Camille, dagl. met Mollet Augusta, werkster "Huwelijken. Matthys Gilbert, landb. en Vermote Bertha. Page Camille, landb. en Waeles Rachel, z. b. Rosseeuw Louis, landb. te Ramscappelle-a/Yzer en Lootvoet Margareta, z. b. te Loo. WYTSCHAETE, maand Juli. Geboorten. Vermeersch Valère, z. v. Leon en Maria Six. Caignie Ferdinand, z. v. Alfred en Julia Spinnewyn. Lottegier Yvonne, d. v. René en Irma Decommer. Woussen André, z. v. Mare en Rachelle So- hier. Delaere Franz, z. v. Petrus en Martha Massfelis. Onraet Gabriël, z. v. Remi en Martha Vandermeersch. Delbecque Hu- bert Daniël, zoons v. Henri en Anna Des marets. ^■BBRSaBBBBBBB^BBBBBBBBEISBBBK grooter werd, moest ze naar 't pensionaat en als ze den eersten keer in vacantie kwam, zegde ze Basiel ternauwernood goeden dag... Och, het jufferken meende het daarom zoo kwaad niet... 't Waren van die kost schoolmaniertjes... vernis... slechts vernis... dat er met den tijd wel afschuurt, Maar Basiel dacht er zoo luchtjes niet over na. Als de jongen 's avonds op zijn strooizak lag. in den paardenstal, schoten hem de tranen in de oogen... dan balde hij de vuis ten en schuurde de tanden driftig over el kaar. Hij had, zonder het te weten, een heele roman opgebouwd, waarin hij en het doch terken de bijzonderste rollen speelden... Hij droomde zich de boer van de Winning en zij was de boerin... Hij was gedurig in de weer, om den eigendom uit te breiden en te vergrooten... Land moest er bijkomen... land... en koeien in de stallen en paarden ook... Paarden, dat was zijn lust en zijn leven... groote zware dieren... prachtpaar- den, waarmee hij naar de markt zou gaan en duur, duur verkoopen. En als hij over de straat zou gaan, zou het volk hem groeten en zeggenZie, dat is de boer van de Winning De boer van de Winning!... Sukkelaar die hij was!... Hoe durfde hij aan zoo iets denken... hij, arme staljongen, die niets had dan twee struische armen om hard, hard te werken... Hij, duts zonder duit noch goed, durfde plannen maken voor de toekomst en op Marieken hopen. Was 't niet beter dat hij er maar dadelijk uittrok en werken ging in de Walenstreek, zooals de andere jongens van zijn dorp? Die verdienden veel geld... gingen 's Zon dags op schok met dartele meidekens en maakten leute en plezier... Die profiteerden van 't leven en lieten den boel maar draaien... Moesten ze weten met welke ijdele gepein- den 1 Sept. den 1 Sept. den 1 Sept. den 10 Sept. den 10 Sept. den 20 Sept. den 20 Sept. den 20 Sept. lot lot loten lot loten lot lot loten van 250.000 fr. van 100.000 fr. van 50.000 fr. van 500.000 fr. van 100.000 fr. van 500.000 fr. van 100.000 fr. van 50.000 fr. Voor alle inlichtingen wendt U tot de Naaml. Maat., Beursstraat, BRUSSEL. Of bij: Joffr. Simone Lansens, Post, VlamerÜngha Ernstige Agenten worden gevraagd. IBBHBBHBB3 IBI Van JAC. BALLINGS is onlangs versche nen TWEE ZUSJES BIJ MEKAAR een romantisch spel in drie bedrijven, alsook: 'T LAMMEREN TROUWT... en ROUWT een doodgewoon spel in drie bedrijven. Deze twee stukken zijn te verkrijgen bij Sansen-Vanneste, drukker-uitgever te Pop. Gebruikt Chicorei WYFELIER-TAFFIN 't Is de beste. HET KASTEEL VAN BITREMONT Pierre Bouchardon, vertaald door H. B. Uitgave Excelsior Brugge. Prijs 12 fr. Een echt romantische en dramatische ge beurtenis in 1850 voorgevallen op een adelijk kasteel nabij Bergen. De bewoner graaf de Bocarmé en zijn gemalin verschenen voor het Assisenhof, beticht van moord door ver giftiging op den persoon van den broeder der gravin. De graaf werd ter dood veroordeeld en stierf op het schavot; de gravin werd vrijgesproken. De zaak miek destijds een ongehoorden ophef en was een langen tijd het voorwerp aller gesprekken om het ongewone van daad en personen evenals om de geheimzinnigheid waarmeê de zaak omhuld bleef. Een zeer boeiend boek met al de nauw keurige bijzonderheden der moord, onder zoek, assisenhof, terechtstelling. Vlot ineen gestoken en boeiend verhaald. BBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBÏ Karei Hermann Unthan. de eens algemeen bekende variété-kunstenaar, de man zon der armen is te Berlijn overleden in den ouderdom van 81 jaar. Unthan was als zoon van een onderwijzer in 't dorp Sommerfeld in Oost-Priusen zon der armen ter wereld gekomen. Met de hulp van zijn vader gelukte Unthan na jarenlang oefenen er in zich zoo te bedienen van zijn voeten als de gewone stervelingen van hun handen. Op twintigjarigen leeftijd trad Unthan voor de eerste maal op in een vertooning in het Gewandhaus te Leipzig. Unthan be speelde niet alleen verschillende instrumen ten, maar hij was een bekwaam schutter, die aan tal van wedstrijden met succes heeft deelgenomen. Zijn levensherinneringen heeft hij enkele jaren geleden geplubliceerd onder den titel Das Pediskrip Op zijn ouder; dag had Unthan, die ge huwd was, met veel tegenspoed te kampen. Hij had namelijk zijn vermogen tijdens den val van den mark verloren. Bij een Amerikaansche erfenis bevond zich ook de beroemde Montefiori -graankorrel die door de erfgenamen voor 2750 gulden aan een liefhebber werd verkocht. Het betreft hier een zeer zeldzaam amulet 17 Z H. Judith, H. Liberatus. 18 M H. Helena, keizerin, H. Agapitus, m. 19 D Gelukz. Ludovicus Flores van Antw. 20 W H. Bernardus, abt en kerkl. 21 D H. Joan. Franc, de Chantal, wed. 22 V H. Timotheus en Apollinarius, mart. 23 Z H. Phlipp. Benitius, b., H. Zacheus, b. dat in het jaar 1687 in Jerusalem door een Jood verkocht werd. Op deze graankorrel had een geduldige handswerkman een gebed gegraveerd van 266 letters. Deze graankorrel werd in een heel klein gouden doosje van een handelaar in oudhe den voor weinig geld verkocht: deze kreeg op zekeren dag een Engelschman uit Londen in zijn zaak die er een pond sterling voor gaf. Deze verkocht zijn schat weer aan de familie Montefiori die het kleinood eenige eeuwen lang bewaarde, en als een kostbaar erfstuk van vader op zoon overleverde, Nog altijd zijn er meisjes 611 vrouwen, die hardnekkig hooggehakte schoenen blijven dragen, al werd hun reeds langs alle kanten diets gemaakt, dat dit zéér nadeelig is voor de gezondheid. In Amerika is die voorliefde voor de hooge hakken een echte plaag naar 't schijnt. In Iowa State College stelde men vast, dat op de 167 seniors laatste-jaars maar 3 normale voeten hadden. De leeraressen klaagden er over, dat de voeten van hun leerlingen bijna zoo leelijk gesteld waren als de Chineesche gouden-lelie-voetjes, die nu gelukkig uit de mode geraken. Twee leeraressen lieten het echter niet bij klachten; ze togen aan 't werk om hun meisjes aanschouwelijk te toonen, hoe fa taal te klein en te hoog schoeisel op de ge zondheid, maar ook op de schoonheid in werkt. Miss Merchant en Miss Cranor na men de maat van de voeten bij de meisjes, dan van de schoenen, en nadat ze radiogra fische opnamen van hun gebeente hadden gemaakt, gaven ze de meisjes de bewijzen in handen: kijk, die misvormingen komen uit het dragen van jullie hooggehakte schoe nen voort! De leelijke lijnen van den nek, de vooruitstekende buik en ingetrokken borst, de te geringe ontwikkeling van de dijen erf te dikke enkels zijn enkele gevolgen van het slechte schoeisel. Een 35 meisjes lieten zich overtuigen en droegen van toen af «eommon-sense» schoe nen. Later kwamen er nog een 14 bij, zoodat de afschuw voor lichamelijke misvor ming dan toch sterker is gebleven dan de machtige modezucht. Laat uw jonge kinderen lang slapen. Kin deren, die geen voldoenden slaap hebben, zijn veel meer onderhevig aan ziekte dan anderen. Gemiddeld moeten kinderen van den leeftijd van 4 jaar, 12 uren slapen; kin deren van 7 jaar, 11 uren; van 9 jaar, 10 uren; van 12 tot 14 jaar, 9 uren; jongelui van 14 tot 21 jaar hebben 8 a 9 uren noodig. Een volwassen mensch moet 7 a 8 uren slapen om volle kracht en gezondheid te blijven genieten. Bloedarmoede, zwakte en verschillende andere kwalen zijn dikwijls het gevolg van onvoldoenden slaap. Een geneesheer zegt hierover: Vermindering der signalen, van 't straat rumoer, der slaapstoorende geluiden, de on- hóodige luide tonen van radio, de gramo- foon die onze ooren en daarmee onze her senen binnendringen, de leurders met hun onnoodig geschreeuw, dat alles en veel meer nog zooals kraaiende hanen, blaffende hon den, lawijdmakende geburen, dient uit ge zondheidsoogpunt ernstig bestreden te wor den, daar het zeer bijdraagt tot het ont staan van zenuwziekten. Het is wel eens belangwekkend na te gaan in welke mate het aantal voertuigen met mekanische stuwkracht sedert een tiental jaar heeft toegenomen, n 1914 toen de oorlog uitbrak, waren er ongeveer 13.20,. motorwa gens. Toen de toestand in 1921 we' r normaal werd bolden er 33.856. In 1922 wa hei, getal gestegen tot 49.464, en dan groeit! i de cij fers snel aan: 69.404 in 1923, in 1' 14 93.038; in 1925, 116.137; in 1926, 121.996 ui in 1927, 130.645. BURGERS, HERBERGIERS, NERINGDOENERS, wendt U tot die U de beste en de smakelijkste bieren STERK: Allerbest bruin bier. 9 fr. de bak v. 12 flessch. GERSTEN: Allerbest blond bier 10 fr. de bak v. 12 flessch. 10 fr. de bak v. 24 kl. fl. MAS-CAR: Het fijnste speciaal blond 17 fr. de bak v. 12 flessch. 15 fr. de bak: v. 24 kl. fl. zal bestellen aan de genadigste prijzen. I CRISTMAS: Scotch-Type 24 fr. de "bak v. 24 kl. fl. Dezelfde bieren kunnen U besteld worden in presvaten van 100 en 50 lit. Sterk: aan 0.85 fr. de liter. Gersten: aan 1.00 fr. de liter. 1 Speciaal Mas-Car: aan 1.50 fr. de liter. LANDBOUWERS: Een aangenaam bruin bier kan U besteld worden aan een voordeeligen prijs. Speciale eii voordeelige prijzen voor Brouwers en Bierhandelaars, voor het leve ren van bier in flesschen en presva ten. zen hij rondliep, in zijn kop, en hoe die muizenissen van hem een isegrim maakten... Wat zouden ze met hem lachen en van den onnoozelaar geven... Meer dan eens had hij op 't punt gestaan er van door te trekken... eens zelfs had hij zijn huur opgezegd en misschien zou 't er toen wel van gekomen zijn... Maar in die dagen was er iets gebeurd dat een heele ommekeer in den stand van zaken hao gebracht. Boer Vonk was bezig met een jongen, vurigen looper af te richten... een prachtig volbloed paard... maar schichtig en schuw... Pas toch op... pas toch op... had de pachteresse al wel tienmaal angstig aange drongen... een ongeluk is rap gekomen. 't Kan geen kwaad, was 't luchtig ant woord van Vonk, die zeker was van zijn kunde en macht, dat hij het driftig dier wel bedwingen zou... In ratelende vaart vloog dan het lichte rijtuig over den geklinkerden weg. Strak hield de boer de lederen leidsels gespannen. De menschen kwamen buiten geloopen uit hun huizen, als ze 't wagentje hoorden voor bij vliegen... 't Is zeker een koerspaard? vroegen ze elkaar af... v Zoo loopen... 't Is gekkenwerk... De boer is een durver. D;e zich nog zal rijk maken met z'n paarden. Of er den nek mee breken... Zoo stonden de menschen dan te praten. De ouderen vol vrees, de jongeren met stra lende oogen over den durf van den bóer... Maar wie met een paard op de baan is, is met zijn meester op gangzegt een Vlaamsche spreuk... en een ongeluk ligt op en klein plaatsje... Een wapperende vod ergens aan een haag, was genoeg om het jonge paard op hol te jagen. Voort ging het over den eindeloozen straat weg... Vuur vloog er uit de steenen omhoog en 't lichte wagentje zwaaide en zwenkte vervaarlijk, van den eenen naar den ande ren kant... Ginder ver in de diepte stroomde de Molenbeek, verraderlijk water... In zulk een vaart kon het rijtuigje onmogelijk den draai uithalen. Daar zou het omslaan... In angst en vertwijfeling rukte en snokte Vonk aan de lederen leidsels... maar 't paard holde immer voort... En niemand, niemand op de baan, die 't wagen zou, het vliegende ge vaarte tot staan te brengen... Tot overmaat van ramp schoten de leid sels af... en daar... daar lag de draai van den weg... Voor dat de boer eigenlijk wist wat hij doen zou, lag het wagentje reeds omver ge smakt en vloog Vonk, met het hoofd tegen den steenen muur langs de baan, waar hij roerloos liggen bleef... Dood op den slag, vertelde de mulder die 't ongeluk van verre gezien had. Marieken was toen zoowat 18 jaar oud. Het meisje trok zich dat voorval sterk aan... maar sterker nog (le moeder, die er een zenuwziekte van opdeed. Zoo kwam gansch de regeling van het pachthof op Tripsaad neer... Marieken was nu vostrekt het hooghartige meisje niet meer van vroeger. Ze voelde de noodzakelijkheid, tegenover den staljongen vriendelijk te zijn, wilde ze hem voor den welstand van het pachthof behouden... Op moeder moest ze niet tellen... die zat gan sche dagen in den hoek aan de stoof, zonder een woord te zeggen... die zat met wijd- dwalende oogen te zuchten en kermen en gedurig te roepen op Vonk... dat hij weer komen moest... Maar Vonk lag reeds lang begraven en vergeten en alles in 't dorp ging zijn gewonen gang. De menschen hadden genoeg met hun eigen miseries, zonder dat ze er zich om gingen bekommeren hoe 't nu met de zaken van de Winning gesteld was...

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1930 | | pagina 5