Brouwerij Masschelein
Bl. 5. 17-8-1930. Nr 33.
OEOACMTEM
HET MANNEKE
UIT DE
MAAN
De Betooverda Sieenput
1.806.000 FR. TE WINNEN
21.500.000 FRANKEN.
ÉS
1#
fef
Koperen spreuken
Pijprekkeaa
Dagbladrekkens
Pêle-Mêlc»
Alle slag van Kaders
Geldbeugels
Porte-feuiHes
Valiezen
i Boek- Muziekteascbeu,
Alle merken van
VULPENNEN.
Bareelgerief. Leesboekea.
Groote keus Trouwe bediening
bij
SAN5EN - VANNEST
Gasthuisstraat, Poperinghe.
BURGERSTAND VAN
UNION CENTRALE de la BOURSF
NIEUWE BOEKEN
BOEKBESPREKING
DE MAN ZONDER ARMEN
EEN DURE GRAANKORREL
AUGUSTI - KOORNMAAND
SCHOENEN,
SCHOONHEID EN GEZONDHEID
HOE LANG MOETEN WIJ
SLAPEN?
MEER STILTE.
DE MOTORWAGENS
YPERSTRAAT
POPERINGHE
('t Vervolgt).
IE POPERINGHENAAR
De man die faalt is nog altijd beter dan
<de man die in 't geheel niet probeert.
Gewoonte is een kabel. lederen dag weven
wij er een draad in, tot dat hij zoo sterk
geworden is, dat wij hem niet kunnen
.breken.
IK GROET U, AL TE GAAR
Lezers van De(n) Poperinghenaar
Met m'n vriendelijkst goedendagje
En m'n allercharmantst lachje
(al zeg ik het zelf)
En ook Marenta, wel verstaan,
Biedt u hare beste wenschen aan.
EN WAT er eerst en vooral te wenschen
valt dat is dat we hier geen weder krijgen,
zooals ze er thans in Amerika hebben, 't Is
daar 'n tachtigtal dagen geleden dat er nog
'n druppel water gevallen is. Het gewas is
er verdroogd en de waterloopen uitgedroogd.
En dan de hitte! Te New-York is de thermo
meter tot 32 graden 9 gestegen in de scha
duw. Ge moet nie vragen. In Chicago zijn
er door die geweldige hitte zestig personen
omgekomen. Neen zulle! dan toch nog liever
zooals hier: alle dagen 'n goei «drache»...
al is 't ook van 't plezierigste niet. We kla
gen wel dat de oogst naar de maan (merci)
zal zijn, maar dat is nog niets in vergelij
king met de schade allerhande ginder te
weeggebracht door die langdurige droogte
en hitte. Als er hier sprake is van honderd
duizenden (misschien millioentjes) mogen ze
ginder met miljarden rekenen. Om een be
wijs te geven. In de zuidelijke en westelijke
provinciën alleen bedraagt de aan den oogst
aangebrachte schade 500.000.000 dollars ofte
18 miljard frank, 't Es bijkan niks. Daarom
zeg ik, de moed niet opgegeven, want ge
ziet, d'r zijn er die er nog slechter aan toe
zijn dan wij.
VAN SLECHT GESPROKEN Al wat
slecht is 'n deugt niet. En wat bovenal niet
deugt, noch voor ouden, noch voor jongen
dat is: slechte lectuur. Daarom wil ik de
aandacht trekken van mijne beste Lezers en
alderliefste Lezereskens, op een fransch blad
dat tegenwoordig ook, helaas! in Vlaanderen
veel wordt aangetroffen. Het is een zooge
zegd detectivenblad, maar de mannen die
erin schrijven zijn zooveel «dedectiveals
gij of ik. Dat blad is door de katholieke pers
ten zeerste afgekeurd geworden. Het mag
dan ook niet gevonden worden in de handen
van 'n katholiek, die dezen naam waardig
wil zijn. Oef! Weeral ne steen van 'mijn
Jiart
JEF GEERNEZAT was al nen ganschen
■dag op schok geweest en 's avonds zegt hem
zoo tegen zijne zeune Flip:
Flip, kom, jongen, we gaan d'r hier
rechtover nog eentje pakken.
Als ze daar rechtover zaten, ieder meê
ne goei pot voor zijnen neus, zegt vader
Jef zoo opeens:
Luister ne keer, zeune, ge gaat -nu met
mij uit ne pot pakken misschien wel twee,
drie, vier... maar ge moet zien dat gij straks
niet zat naar huis 'n komt... want dan zou
uw moeder ne keer op heuren poot kunnen
.spelen. Daarom... hik... zal ik u ne keer
ne raad gaan geven, waaraan dat... hik...
ge zult kunnen zien als ge genoeg hebt. Ge
ziet ginder in den hoek... hik... die twee
menheeren zitten, hé? Awel... hik... als g'er
daar in plaats van twee... hik... vier ziet
zitten... dan moet ge uitscheiden, want dan
hebde al meer als genoeg.
Jamaar, vader, zegt Flip zoo stomweg,
•d'r zit er daar maar eenen!
ZE ZEGGEN: beter zat, dan zot... en ge
zoudt ne groeten dwaas moeten wezen om
het daarmee niet eens te zijn en 't verschil
tusschen de twee niet te begrijpen.
Maar in Amerika, dat verre land
beginnen vele menschen te missen hun ver-
stand.
■en weet ge hoe ginder de drie zomermaan
den genoemd worden, op sportgebied? Het
seizoen der zotten.En 't schijnt dat dit
seizoen, dees jaar, bijzonder... schitterend
is voor de records. Ieder wil ginder een
<i recordhebben in 't een of 't ander al
was 't maar 'n record om 't meest op
nen dag naar... achter te gaan.
Zoo is er ginder ne snotneus,
Ik zeg het uldre geheel serieus,
ne snotneus dus van veertien jaren, ne ze
kere Jack Richards van Kansas City en die
heeft de buitengewone heldendaad verricht
van gedurende 140 opeenvolgende uren, 't zij
bijna zes dagen... aan een tak van nen boom
te hangen, gelijk de apen. En nu tracht de
Mengelwerk van De Poperinghenaar 3.
ROMAN
door JAC. BALLINGS.
't Weerlicht kruiste vervaarlijk door de
zwarte lucht en de donder, die al een heele
poos in de lucht zat te rommelen, viel nu
in ratelslagen, kort bij, neder...
Plotseling gutste de regen bij stroomen
uit de zwangere wolken...
Doornat kwamen de mannen in de Win
ning 'aan.
Een gewezen koeier, dat was de vader van
Riele. Barrevoets, met een gescheurde broek
en gelapt hemd, hadden ze, op zekeren mor
gen, een vérarmoede knaap aan de schuur
poort slapen aangetroffen.
Breng dat kind in huis, had boer Vonk
bevolen. Boer Vonk was destijds eigenaar
van De Winning
Ze deden wat de baas beval.
Als de kleine in de groote keuken, waar
een houtvuur lustig brandde, een weinig be
komen was en zich versterkt had met warme
koffie en boterhammen, waarbij 't vleesch
niet vergeten was, begon hij op de vraag
der boerin zijn wedervaren te vertellen: Hij
woonde een uur of drie van daar. Zijn
vader werkte in de stad. Ze waren thuis
met acht kinderen. De oudste was hij.
Zijn moeder was nu een goed jaar dood
en nu had zijn vader een vreemde vrouw in
huisgebracht. Een ruw wijf. Ze sloeg en
overstampte de kinderen, joeg ze de deur
Uit.
Hij was dat leven moe. Liever zwierf hij
van dorp tot stee, om te zien of ze hem
nergens konden gebruiken...
Zoo kwam hij gisterenavond laat, moe en
Uitgehongerd, aan De Winningaan. Ze
sliepen er reeds. Toen had hij zich afgelegd
aan 't wagenkot... Daar hadden ze hem
zooeven gevonden.
gansche jeugd van die streek, jongens en
meisjes het record op zijnen of op haren
naam te brengen.
Een ander soort record is dat, gehaald
door een politieman van Detroit, een zekere
M. Christopher Puff. Gedurende een banket
heeft deze slimme vent 64 saucissen opge-
ëten op 34 minuten tijds. Als belooning voor
deze daad werd hij onthaald op een langdu
rig handgeklap vanwege de '■aanwezigen...
gevolgd door een schitterende ontvangst in
't hospitaal waar men hem spoedig heeft
moeten naartoe brengen, om geopereerd te
worden.
Ne zekere mijnheer Stelle, was zoo con
tent dat hij papa geworden was van 'n drie
ling (da's ook bijna 'n record) dat hij zich
aan de piano zette en onophoudend speelde
gedurende 112 uren 23 minuten... toen viel
hij flauw! En om te eindigen, bewondert nu
eens allen het record van M. Smith van
Sansas City, die zich gedurende 280 uren
bijna twaalf dagen, als 't u belieft in nen
schommelstoel deed balanceeren ofte schom
melen... zonder zeeziek te worden.
Dat zijn records nu allemaal
Die 'k aan niemand nie benijd
En 'k denk dan dat ik niet en dwaal,
En dat gij allen van mijn gedacht toch zijt,
Als ik zeg, dat het allemaal records zijn in
de... dwaasheid
WAT OOK een record is dat is het aantal
menschenlevens dat de wereldoorlog ge-
ëischt heeft. Dat aantal is onlangs vastge
steld geweest... en dan nog wel door een
Duitsch wiskundige. Gedurende den oorlog
dus zijn er: 1.808.545 duitsche soldaten ge
vallen plus 14.000 zwarten van het duitsch
koloniaal leger. Het aantal gesneuvelde sol-
'daten van alle nationaliteiten gedurende de
jaren 1914-18, bedraagt 10 miljoen. In 1929
tëlde rjen nog 200.000 verdwenenen van
wien men niet weet of ze dood of nog levend
zijn. Gedurende dat zelfde tijdperk 1914-18
zijn er 9.586.000 paarden gedood op het
front. 4.247.143 Duitsche soldaten en 18 mil
joen mannen van alle nationaliteiten zijn
gekwetst geweest.
'n Droevige statistiek.
JEF moest voor de jugepee verschijnen
omdat hij zijn vijf lange vingers in de zak
gestoken had van de vest van ne menheer
die nevens hem op den tram stond en er
ne portefeuille uitgehaald had met veel
bankbriefkens in (niet uit de menheer, maar
uit de zak van de frak van die menheer),
ge verstaat toch wat ik zeggen wil, hé? En
Jef beweerde maar dat hij onschuldig was.
Maar, zegt de jugepee zoo, ik kan zes
getuigen doen verschijnen, die uwen dief
stal gezien hebben.
Zes getuigen! roep Jef uit, wat is dat!
Wilde wedden, mijnheer de jugepee, dat ik
er u wel zes honderd duizend aanbreng, die
het niet gezien en hebben.
EN HEBDE den historischen stoet niet
gezien, die Zondag 3 en Maandag 4 in Brus
sel is uitgeweest? 't Was verdorie de moeite
waardMarenta en ik zijn ook ne keer
gaan kikkeren. En om de waarheid te zeg
gen... we hebben ons niet verveeld. Maar
natuurlijk, moesten er weer eenige frans-
kiljonsche japneuzen zijn die, met hun
kleingestig verstand, de zaak wilden beder
ven. Als de Vlaamsche Provinciën voorbij
trokken met den zwarten leeuw op gouden
veld ten top, konden die mannekens hunne
woede niet meer bedwingen en begonnen te
fluiten en te roepen AwoeAwoe! «Weg
met de Vlamingen (in 't fransch natuur
lijk), enz... Toen de Koning aankwam aan
het Jubelpark was er ne Vlaming en die
dierf roepen Leve dé KoningPeis ne
keer! Maar vóór hem stond daar zoo juist
een franskiljonsch meneertje die zich gansch
bleek vol kolerie omdraaide en riep in 't
fransch: Vuile flamingant, 't is «vive le roi»'
dat ge moet roepen Dat in 1930 te Brussel,
een Leve de Koning nog voor een oproe-
rigen kreet kan worden gehouden ligt
daar niet... heel de Vlaamsche kwestie?...
VAN VLAAMSCHE KWESTE gesproken,
de franschschrijvende Brusselsche gazetten
jubelen. Vlaanderen viert de eeuwfeesten
mede! Vlaanderen is driekleurig! Dus is de
Vlaamsche kwestie op verre na niet zoo
ernstig als men hen wel wijsmaken wilde!
En die kwestie zal wel stillekensaan in den
dooven pot geraken... waarom niet"?
Dat die mannekens die dat schrijven zich
maar geen begoochelingen maken, want er
kunnen niet méér fouten worden begaan
dan er reeds begaan zijn. Ja, Vlaanderen is
in den grond nog loyalistisch... maar... wil
en moet zijn recht bekomen... eerder zal
het niet rusten! Wachten, mannekens, de
tijd zal leeren!
MONCHIEU Camille en monchieu Charel,
twee plezante Brusseleers, waren op schok
in Parijs Camille stond altijd te stoeffen
of te bluffen dat hij, niet tegenstaande zij
nen ouderdom toch zoo'n goei oogen in zijne
kop had en Charel, om ook iets te zeggen,
zei dat hijzelf zoo'n buitengewoon gehoor
had, dat hij er zelf verwonderd over was.
Al zoo te spreken waren ze aan den Eiffel-
toren gekomen.
Tiens! zegt Camille zoo ineens, om u
een bewijs te geven dat ik goei oogen heb.
Van hier zie 'k een vlieg op de donderroei
van den toren loopen!
Charel kijkt ook eens de hoogte in en ant
woordt
En wa gade nu beginnen? had de pach-
teresse goedig gevraagd.
Ze voelde medelijden met den armen zwer
ver die, zoo jong nog, de baan op moest en
niet wist waar hij 's avonds zijn hoofd zou
te ruste léggen en waar hij eten vinden kon...
En ze dacht aan haar eigen dochterken
Rika, teer meisken, dat alles had wat haar
harteken begeerde.
Hoe heete gij? vroeg de kleine Rika,
die gedurig met belangstelling den jeugdi
gen dompelaar had gadegeslagen.
Basiel, zei de jongen.
En hoe nog?
Tripsaad.
Ik heet Marieken Vonk... en we heb
ben zes koeien en twee peerdenverkens
ook. En ik heb voor den Zondag een schoon
nieuw kleed, een blauw, met witte bollekens.
Basiel gremelde verlegen en dacht aan
zijn gehavende plunje.
De boerin stond aan 't vuur in een ketel
te roeren en moest lachen, toen ze de twee
kleuters alzoo bezig hoorde...
Vonk was binnengekomen, en terwijl Rika
aan den doolaard haar speeldingen liet zien,
vertelde de vrouw het geval...
De boer stak zijn pijp aan en keek, onder
de klep van zijn muts door, naar den knaap.
Zouden we hem nie als koeier kunnen
nemen...? 't Is nog een goed werk, dat we
er mee doen... vroeg de pachteresse.
Dan moet ik eerst met zijn vader spre
ken, was 't antwoord... Tripsaad? 'k Geloof
dat ik dien kerel ken. En zich tot het man
neken wéntiend: hela,-jongen, is uw vader
geen zager?
Ja... klonk het kort.
Ge moet schoone klappen, verbeterde
de vrouw, en «ja, boer» zeggen...
Ja, boer, zei de knaap...
Hewel, ging Vonk voort... ge gaat nu
naar huis... en ge gaat tegen uw vader zeg
gen, dat hij met u Zondag naar hier komt...
Dan maken we de condities en kunde hier
komen als koeier.
Dat is aardig! Ik en zie ze niet, en...
ik hoor ze pertang loopen.
ZE GINGEN samen langs den waterkant
Een jongen en een meisje
Ze stapten samen hand in hand.
Al zingend 'n lustig wijsje!
Maar, zooals het met verliefden nog al
meer gebeurt, m'n liefste Lezereskens en
beste Lezers zullen het wel al ondervonden
hebben (en ik ook) ze waren zoo verliefd
dat ze niet zagen wat er rond hen gebeurde.
Maar... eensklaps hoorden de voorbijgan
gers een vreeselijke gil... een plons in 't wa
ter... en dan niets meer. Wat was er ge
schied? Wel... de brug was opengedraaid.
De jongen en het meisje, 22 en 20 jaar oud,
hadden het niet gezien en waren zoo in
't water terecht gekomen. Eenige uren later
werden de beide lijken opgevischt.
Dat 's, verdorie,
'n Triestige historie
zegt Marenta, en 't schaap krijgt er 't wa
ter van in d'oogen. Daarmeê kunnen, de Le
zers en beste Lezereskens, zich een goed
denkbeeld maken van 't goed hart dat Ma
renta heeft.
EN ALS uw hart op de goede plaats ligt,
dan gaat ge op 24 Augustus allemaal meê
naar de Yzerbede vaart te Diksmuide.
't Schijnt dat er boven de honderdduizend
man zijn zal. Marenta en ik trekken er ook
naartoe. Eerst had ik besloten nen rooden
zakneusdoek rond mijnen nek te binden qp-
dat gij mij zoudt herkend hebben. Maar
Marenta zegt dat mij dat te boerszou
staan. Maar ik denk dat het iets geheel
anders is, namelijk, dat ze jaloersch zou zijn,
als ze daar rondom mij allemaal die flinke
blozende Lezereskens zou zien staan... want
(al zeg ik het zelf) van de leelijkste ben ik
precies ook niet.
MIJNHEER CHARLOT die over *t alge
meen meer verstand had in zijnen bol, dan
centen in zijne portemonee ,gaat zich ze
keren avond in een chick hotel aan tafel
zetten en doet er zich ne fermen diner op
dienen.
Als hij bijna gedaan heeft met alles bin
nen te spelen en binnen te gieten, begint
hij een gesprek met den patroon en vraagt
eensklaps.
Is het nog niet gebeurd, dat er hier
klanten komen eten zijn, die, als ze de reke
ning moesten betalen, geen geld bij hadden?
Dat gebeurd niet dikwijls, maar 'k heb
toch al ne keer of drie de farcegehad,
antwoordt de patroon of te baas.
Zoo! zoo!... en wat doet gij in dat
geval?
Wat wilt ge dat ik doe... als ik hen
aanklaag zijn al de lasten voor mij... Dan
smijt ik ze aan de deur met m'n voet in
hun... achterste... heel eenvoudig.
Awel, zegt onze Chariot, terwijl hij zijn
laatste slok bordeaux naar binnen giet,
betaal u dan maar rap, want om 9 uur heb
ik rendez-vous. En zijn pardessus omhoog
trekkende biedt hij aan den baas dat ge
deelte van zijn lichaam waar de rug van
naam verandert. De baas kreeg er bijkan
'n beroerte van.
WIE OOK BIJKAN een beroerte kregen,
dat waren de menschen, die verleden week
op de markt te Jumet waren... toen de kerk
toren... zoogezegd ging om vervallen. Luis
tert. Eiken Maandag wordt op de groote
markt van Jumet, aan den voet van den
slanken kerktoren, een markt gehouden.
Omstreeks het middaguur, wanneer de
drukte het grootst was, zagen eenige vrou
wen, dat de toren bewoog .Een mannenstem
riepVlucht, vlucht de toren valtEén
paniek volgde Na een oogenblik was niemand
meer op het marktplein te zien. Sommigen
vluchten in de koffiehuizen, anderen in de
kelders.
Wanneer men tenslotte vaststelde, dat de
toren nog steeds op dezelfde plaats stond,
volgde een algemeen gelach. Alleen de ver
koopsters vonden de zaak niet prettig. Zij
hadden in de haast hun geldbakjes vergeten
en de bankbiljetten waren weggewaaid.
Maar hoe was de paniek ontstaan? Ten
gevolge van een heel eenvoudig verschijnsel.
Op dit oogenblik schoven zwarte, wolken met
groote snelheid voorbij. De menschen had
den echter den gezichtindruk, dat de wolken
onweeglijk waren en de toren bewoog, juist
zooals men in een rijdenden trein den ge
zichtindruk hebben kan, dat huizen en hoo
rnen bewegen.
Daar was dan geld genoeg te grabbelen,
zegt Marenta, om op een oogenblik rijk te
zijn en gelukkig daarbij.
Maar ik zeg, Marenta, luister ne keer naar
mijn raisonnement ofte redeneering: rijk
zijn is veel geld hebben en zeggen ze niet:
geld is geen geluk en... maar de helft van
m'n trouwboekje laat me niet voort gaan
en zegt: met geld kunt ge soms veel men
schen gelukkig maken en staat er niet ge
schreven
Geld dat stom is
Maakt recht wat krom is
Maar... niet slim wat dom is.
OM geld worden er soms veel dommighe
den gedaan. Te Antwerpen was er alzoo een
man die vrouw en kinderen had. Hij was
bediende in 'n bank. Maar hij wilde de we
reld ne keer zien... en liet zijn vingers in
De oogen van den jongen zwerver schit
terden. Koeier, hier in 't hof... bij dat zoete
meisken, dat met hem speelde en zoo lief
tegen hem was.
Dien eigensten avond liep hij naar de
statie, zijn vader tegen, om hem het blijde
nieuws te verkondigen... en 's Zondags daar
op, was Basiel als koeier in 't hof De Win
ning verhuurd. Hij was toen juist twaalf
jaar, dag op dag.
De boer wees hem zijn werk: met de koei
en uitgaan... de melk naar de melkerij bren
gen... voor stoof hout en kolen zorgen. De
drinkbakken vullen... als 't pas gaf in de
lochting wieden... kortom, altijd bezig zijn...
Van luierikken moet ik niet veel hebben, was
't gezegde van Vonk.
Nu, lui was Basiel zeker niet... hij stak
de handen uit de mouwen en liet zich geen
tweemaal iets bevelen.
'k Geloof dat 't 'n goeie is... zei de
pachtesse, als ze hem doende zag op 't hof
gat of elders...
Als 't zoo voortgaat, zal 't wel zijn,
beaamde de boer.
Maar wie 't meest met Basiel opgezet
bleek te zijn, was Marieken...
Tegen den avond, als de beesten uit de
wei keerden, stond ze op den straatweg on
geduldig te wachten, naar Basieltjes weer
komst.,. En als ze dan in de verte zijn een
tonig geroep hoorde van:
Hallo! Hallo!
De koeien zayn dó!
dan begon ze zenuwachtig te springen en
te loopen, zeker als ze was dat de koeier
voor haar weer iets zou meebrengen: 't zij
een fluitje, gesneden uit een wilgentwijg,
't zij een moleken uit enkele plankjes of een
onnoozel poppeken of iets anders uit ruw
hout gemaakt.
En die onnoozelheden, deden haar meer
plezier dan 't is eender velk speelgoed, dat
ze kreeg van moeder cl nonkel Dorus uit
de stad...
Maar alles duurt zijn tijd. Toen het meisje
de kas hangen. Nu wilde 't ongeluk dat zijn
vingers plakten... en daar bleven bankbil
jetten aanhangen. En veel, zulle. Wel voor
'n half miljoen. De man trok naar Italië.
Maar... zijn geweten ging met hem meê en
dat geweten zong altijd op de wijze van de
miserie
Als dief zult gij
Door de wereld dolen
Want ge hebt, o dwaze man
Ge-sto-len.
En de sukkelaar is terug gekomen en in
plaats van te reizen zit hij nu over zijn
dwaasheid in 't gevang te treuren. Maar
't spijtigste is dat er nu ook een vrouw en
vier kindertjes in de miserie zitten.
Jef zat ook in de miserie... want Jef was
getrouwd en 't ging geen zierken in zijn
huishouden. Dat gebeurt meer. Dat gebeurt
al te dikwijls zelfs tegenwoordig, want de
trouwlustige koppels vergeten de waarheid,
van de spreuk:
Trouwen, trouwen, weet het wel
't s verdraaid geen kinderspel.
Bij Jef was 't dus ruzie in 't huishouden
en Jef zijn madam speelde fameus op heu
ren poot. Toen riep Jef vol koleire uit: ge
zijt precies goed genoeg om met ne metteko
te leven.
Dat doe ik reeds twintig jaar, zei madam
Jef. En Jef zweeg.
Dat was slim van Jef, zegt Marenta (niet
dat hij ne metteko was, maar dat hij zweeg).
Daaruit besluit ik dus, als ik nu ook ga
zwijgen, ik, in Marenta's oogen, slim zal
handelen.
Daarom zeg ik:
Daarmeê is 't voor vandaag gedaan
Mevrouwen en mijnheeren
Komt gij mij tegen op de baan
Ge moogt mij dan eens ferm trakteeren.
't Manneken uit de Maan.
door het koopen vaxi loten der
Verwoeste Gewesten
betaalbaar door kleine stortingen vana:
9 fr. per maand.
Vanaf de eerste storting neemt gij dee
aan al de trekkingen. Bij geval van uittrek
king van uw lot, zal de gansche premie s
toebehooren.
Ieder jaar zijn er 32 Trekkingen, 233 lotex
worden uitgetrokken voor een totaal van
De volgende trekkingen zullen piakts hek
ben:
den 20 Aug. 2 loten van 100.000 fr.
den 20 Aug. 3 loten van 50.000 fr.
den 20 Aug. 15 loten van 10,000 fr.
i'-.v 1
V
m
ï?-f'
-
kU
cvV..-
ALVERINGHEM. maand Juli 1930.
Geboorten. Silvain Boeten, z. v. Jules
en Esperence Defever. Jeanette Waeles,
d. v. Theophile en Romanie Caesteker.
Lucienne Nyssens, d. v. Julien en Maria La-
haye. Yolanda Vanhoutte, d. v. Marcel
en Elvira Mooren.
Sterfgevallen. Maria-Louisa Vilain, z. b
80 j., ongeh. Virginie Delval, werkster,
80 j., wed. v. Jacobus Winne en echtg. v.
Camille Coutereel. Romanie Goussey,
werkster, 75 j., wed. v. Camille Ducouran.
i ffiïocRe Maeéi?éltfé?jtLe, z. b.. 69 j., wed. v.
Karei Deleu, echtg. v. Désiré Vermander.
Huwelijken. Raphaël Cauwelier, schoen
maker te Berchem (Antwerpen) en Marie
Vanheste, dienstmeid te Alveringhem.
Leon Vanegroo, werker en Alice Dehoucke,
naaister. Stanislas Dekien, landbouwer en
Gabrielle Boussemaere, z. b. Camille
Ayaert, landbouwer te Ghyverinchove en
Madeleine Desiere, z. b. te Alveringhem.
LOO, maand Juli 1930.
Geboorten. Desiere Godelieve, d. v. Henri
en Traversier Maria. Meesseman Gilbert,
z. v. Hieronymus en v. Vermote Maria.
Sterfgevallen. Vantoortelboom Elisa,
landbouwster, 68 j., echtg. Vanderfaeillie
Eduard. Vanpeperstraete Leopoldus, 1 j.,
z. v. Michel en Orreel Augusta. Vandrom-
me Benedictus, rustend pastoor, 69 j. Olli-
vier Melania, naaister, 69 j., wed. v. Theo-
philus Demortier. Maekelberghe Elodie,
z. b., 69 j., wed. v. Carolus Deleu, echtg. v.
Vermander Désiré. Vermander Flora, z. b.,
ongehuwd.
Beloften. Vandooren Camille, dagl. met
Mollet Augusta, werkster
"Huwelijken. Matthys Gilbert, landb. en
Vermote Bertha. Page Camille, landb. en
Waeles Rachel, z. b. Rosseeuw Louis,
landb. te Ramscappelle-a/Yzer en Lootvoet
Margareta, z. b. te Loo.
WYTSCHAETE, maand Juli.
Geboorten. Vermeersch Valère, z. v.
Leon en Maria Six. Caignie Ferdinand,
z. v. Alfred en Julia Spinnewyn. Lottegier
Yvonne, d. v. René en Irma Decommer.
Woussen André, z. v. Mare en Rachelle So-
hier. Delaere Franz, z. v. Petrus en Martha
Massfelis. Onraet Gabriël, z. v. Remi en
Martha Vandermeersch. Delbecque Hu-
bert Daniël, zoons v. Henri en Anna Des
marets.
^■BBRSaBBBBBBB^BBBBBBBBEISBBBK
grooter werd, moest ze naar 't pensionaat
en als ze den eersten keer in vacantie kwam,
zegde ze Basiel ternauwernood goeden dag...
Och, het jufferken meende het daarom
zoo kwaad niet... 't Waren van die kost
schoolmaniertjes... vernis... slechts vernis...
dat er met den tijd wel afschuurt,
Maar Basiel dacht er zoo luchtjes niet
over na.
Als de jongen 's avonds op zijn strooizak
lag. in den paardenstal, schoten hem de
tranen in de oogen... dan balde hij de vuis
ten en schuurde de tanden driftig over el
kaar.
Hij had, zonder het te weten, een heele
roman opgebouwd, waarin hij en het doch
terken de bijzonderste rollen speelden...
Hij droomde zich de boer van de Winning
en zij was de boerin... Hij was gedurig in de
weer, om den eigendom uit te breiden en te
vergrooten... Land moest er bijkomen...
land... en koeien in de stallen en paarden
ook... Paarden, dat was zijn lust en zijn
leven... groote zware dieren... prachtpaar-
den, waarmee hij naar de markt zou gaan
en duur, duur verkoopen. En als hij over de
straat zou gaan, zou het volk hem groeten
en zeggenZie, dat is de boer van de
Winning
De boer van de Winning!...
Sukkelaar die hij was!...
Hoe durfde hij aan zoo iets denken... hij,
arme staljongen, die niets had dan twee
struische armen om hard, hard te werken...
Hij, duts zonder duit noch goed, durfde
plannen maken voor de toekomst en op
Marieken hopen.
Was 't niet beter dat hij er maar dadelijk
uittrok en werken ging in de Walenstreek,
zooals de andere jongens van zijn dorp?
Die verdienden veel geld... gingen 's Zon
dags op schok met dartele meidekens en
maakten leute en plezier... Die profiteerden
van 't leven en lieten den boel maar
draaien...
Moesten ze weten met welke ijdele gepein-
den 1 Sept.
den 1 Sept.
den 1 Sept.
den 10 Sept.
den 10 Sept.
den 20 Sept.
den 20 Sept.
den 20 Sept.
lot
lot
loten
lot
loten
lot
lot
loten
van 250.000 fr.
van 100.000 fr.
van 50.000 fr.
van 500.000 fr.
van 100.000 fr.
van 500.000 fr.
van 100.000 fr.
van 50.000 fr.
Voor alle inlichtingen wendt U tot de
Naaml. Maat., Beursstraat, BRUSSEL.
Of bij:
Joffr. Simone Lansens, Post, VlamerÜngha
Ernstige Agenten worden gevraagd.
IBBHBBHBB3
IBI
Van JAC. BALLINGS is onlangs versche
nen TWEE ZUSJES BIJ MEKAAR een
romantisch spel in drie bedrijven, alsook:
'T LAMMEREN TROUWT... en ROUWT
een doodgewoon spel in drie bedrijven.
Deze twee stukken zijn te verkrijgen bij
Sansen-Vanneste, drukker-uitgever te Pop.
Gebruikt Chicorei WYFELIER-TAFFIN
't Is de beste.
HET KASTEEL VAN BITREMONT
Pierre Bouchardon, vertaald door H. B.
Uitgave Excelsior Brugge. Prijs 12 fr.
Een echt romantische en dramatische ge
beurtenis in 1850 voorgevallen op een adelijk
kasteel nabij Bergen. De bewoner graaf de
Bocarmé en zijn gemalin verschenen voor
het Assisenhof, beticht van moord door ver
giftiging op den persoon van den broeder der
gravin. De graaf werd ter dood veroordeeld
en stierf op het schavot; de gravin werd
vrijgesproken.
De zaak miek destijds een ongehoorden
ophef en was een langen tijd het voorwerp
aller gesprekken om het ongewone van daad
en personen evenals om de geheimzinnigheid
waarmeê de zaak omhuld bleef.
Een zeer boeiend boek met al de nauw
keurige bijzonderheden der moord, onder
zoek, assisenhof, terechtstelling. Vlot ineen
gestoken en boeiend verhaald.
BBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBÏ
Karei Hermann Unthan. de eens algemeen
bekende variété-kunstenaar, de man zon
der armen is te Berlijn overleden in den
ouderdom van 81 jaar.
Unthan was als zoon van een onderwijzer
in 't dorp Sommerfeld in Oost-Priusen zon
der armen ter wereld gekomen. Met de hulp
van zijn vader gelukte Unthan na jarenlang
oefenen er in zich zoo te bedienen van zijn
voeten als de gewone stervelingen van hun
handen.
Op twintigjarigen leeftijd trad Unthan
voor de eerste maal op in een vertooning in
het Gewandhaus te Leipzig. Unthan be
speelde niet alleen verschillende instrumen
ten, maar hij was een bekwaam schutter,
die aan tal van wedstrijden met succes
heeft deelgenomen.
Zijn levensherinneringen heeft hij enkele
jaren geleden geplubliceerd onder den titel
Das Pediskrip
Op zijn ouder; dag had Unthan, die ge
huwd was, met veel tegenspoed te kampen.
Hij had namelijk zijn vermogen tijdens den
val van den mark verloren.
Bij een Amerikaansche erfenis bevond zich
ook de beroemde Montefiori -graankorrel
die door de erfgenamen voor 2750 gulden
aan een liefhebber werd verkocht.
Het betreft hier een zeer zeldzaam amulet
17 Z H. Judith, H. Liberatus.
18 M H. Helena, keizerin, H. Agapitus, m.
19 D Gelukz. Ludovicus Flores van Antw.
20 W H. Bernardus, abt en kerkl.
21 D H. Joan. Franc, de Chantal, wed.
22 V H. Timotheus en Apollinarius, mart.
23 Z H. Phlipp. Benitius, b., H. Zacheus, b.
dat in het jaar 1687 in Jerusalem door een
Jood verkocht werd. Op deze graankorrel
had een geduldige handswerkman een gebed
gegraveerd van 266 letters.
Deze graankorrel werd in een heel klein
gouden doosje van een handelaar in oudhe
den voor weinig geld verkocht: deze kreeg
op zekeren dag een Engelschman uit Londen
in zijn zaak die er een pond sterling voor
gaf. Deze verkocht zijn schat weer aan de
familie Montefiori die het kleinood eenige
eeuwen lang bewaarde, en als een kostbaar
erfstuk van vader op zoon overleverde,
Nog altijd zijn er meisjes 611 vrouwen, die
hardnekkig hooggehakte schoenen blijven
dragen, al werd hun reeds langs alle kanten
diets gemaakt, dat dit zéér nadeelig is voor
de gezondheid.
In Amerika is die voorliefde voor de hooge
hakken een echte plaag naar 't schijnt. In
Iowa State College stelde men vast, dat op
de 167 seniors laatste-jaars maar 3
normale voeten hadden. De leeraressen
klaagden er over, dat de voeten van hun
leerlingen bijna zoo leelijk gesteld waren als
de Chineesche gouden-lelie-voetjes, die nu
gelukkig uit de mode geraken.
Twee leeraressen lieten het echter niet bij
klachten; ze togen aan 't werk om hun
meisjes aanschouwelijk te toonen, hoe fa
taal te klein en te hoog schoeisel op de ge
zondheid, maar ook op de schoonheid in
werkt. Miss Merchant en Miss Cranor na
men de maat van de voeten bij de meisjes,
dan van de schoenen, en nadat ze radiogra
fische opnamen van hun gebeente hadden
gemaakt, gaven ze de meisjes de bewijzen
in handen: kijk, die misvormingen komen
uit het dragen van jullie hooggehakte schoe
nen voort! De leelijke lijnen van den nek, de
vooruitstekende buik en ingetrokken borst,
de te geringe ontwikkeling van de dijen erf
te dikke enkels zijn enkele gevolgen van het
slechte schoeisel.
Een 35 meisjes lieten zich overtuigen en
droegen van toen af «eommon-sense» schoe
nen. Later kwamen er nog een 14 bij,
zoodat de afschuw voor lichamelijke misvor
ming dan toch sterker is gebleven dan de
machtige modezucht.
Laat uw jonge kinderen lang slapen. Kin
deren, die geen voldoenden slaap hebben,
zijn veel meer onderhevig aan ziekte dan
anderen. Gemiddeld moeten kinderen van
den leeftijd van 4 jaar, 12 uren slapen; kin
deren van 7 jaar, 11 uren; van 9 jaar, 10
uren; van 12 tot 14 jaar, 9 uren; jongelui
van 14 tot 21 jaar hebben 8 a 9 uren noodig.
Een volwassen mensch moet 7 a 8 uren
slapen om volle kracht en gezondheid te
blijven genieten. Bloedarmoede, zwakte en
verschillende andere kwalen zijn dikwijls
het gevolg van onvoldoenden slaap.
Een geneesheer zegt hierover:
Vermindering der signalen, van 't straat
rumoer, der slaapstoorende geluiden, de on-
hóodige luide tonen van radio, de gramo-
foon die onze ooren en daarmee onze her
senen binnendringen, de leurders met hun
onnoodig geschreeuw, dat alles en veel meer
nog zooals kraaiende hanen, blaffende hon
den, lawijdmakende geburen, dient uit ge
zondheidsoogpunt ernstig bestreden te wor
den, daar het zeer bijdraagt tot het ont
staan van zenuwziekten.
Het is wel eens belangwekkend na te gaan
in welke mate het aantal voertuigen met
mekanische stuwkracht sedert een tiental
jaar heeft toegenomen, n 1914 toen de oorlog
uitbrak, waren er ongeveer 13.20,. motorwa
gens. Toen de toestand in 1921 we' r normaal
werd bolden er 33.856. In 1922 wa hei, getal
gestegen tot 49.464, en dan groeit! i de cij
fers snel aan: 69.404 in 1923, in 1' 14 93.038;
in 1925, 116.137; in 1926, 121.996 ui in 1927,
130.645.
BURGERS, HERBERGIERS, NERINGDOENERS, wendt U tot
die U de beste en de smakelijkste bieren
STERK: Allerbest bruin bier.
9 fr. de bak v. 12 flessch.
GERSTEN: Allerbest blond bier
10 fr. de bak v. 12 flessch.
10 fr. de bak v. 24 kl. fl.
MAS-CAR: Het fijnste speciaal blond
17 fr. de bak v. 12 flessch.
15 fr. de bak: v. 24 kl. fl.
zal bestellen aan de genadigste prijzen.
I CRISTMAS: Scotch-Type
24 fr. de "bak v. 24 kl. fl.
Dezelfde bieren kunnen U besteld
worden in presvaten van 100 en 50 lit.
Sterk: aan 0.85 fr. de liter.
Gersten: aan 1.00 fr. de liter.
1 Speciaal Mas-Car: aan 1.50 fr. de liter.
LANDBOUWERS: Een aangenaam bruin bier kan U besteld worden aan een
voordeeligen prijs.
Speciale eii voordeelige prijzen voor Brouwers en Bierhandelaars, voor het leve
ren van bier in flesschen en presva ten.
zen hij rondliep, in zijn kop, en hoe die
muizenissen van hem een isegrim maakten...
Wat zouden ze met hem lachen en van den
onnoozelaar geven...
Meer dan eens had hij op 't punt gestaan
er van door te trekken... eens zelfs had hij
zijn huur opgezegd en misschien zou 't er
toen wel van gekomen zijn... Maar in die
dagen was er iets gebeurd dat een heele
ommekeer in den stand van zaken hao
gebracht.
Boer Vonk was bezig met een jongen,
vurigen looper af te richten... een prachtig
volbloed paard... maar schichtig en schuw...
Pas toch op... pas toch op... had de
pachteresse al wel tienmaal angstig aange
drongen... een ongeluk is rap gekomen.
't Kan geen kwaad, was 't luchtig ant
woord van Vonk, die zeker was van zijn
kunde en macht, dat hij het driftig dier
wel bedwingen zou...
In ratelende vaart vloog dan het lichte
rijtuig over den geklinkerden weg.
Strak hield de boer de lederen leidsels
gespannen.
De menschen kwamen buiten geloopen uit
hun huizen, als ze 't wagentje hoorden voor
bij vliegen...
't Is zeker een koerspaard? vroegen ze
elkaar af... v
Zoo loopen...
't Is gekkenwerk...
De boer is een durver.
D;e zich nog zal rijk maken met z'n
paarden.
Of er den nek mee breken...
Zoo stonden de menschen dan te praten.
De ouderen vol vrees, de jongeren met stra
lende oogen over den durf van den bóer...
Maar wie met een paard op de baan is,
is met zijn meester op gangzegt een
Vlaamsche spreuk... en een ongeluk ligt op
en klein plaatsje...
Een wapperende vod ergens aan een haag,
was genoeg om het jonge paard op hol te
jagen.
Voort ging het over den eindeloozen straat
weg... Vuur vloog er uit de steenen omhoog
en 't lichte wagentje zwaaide en zwenkte
vervaarlijk, van den eenen naar den ande
ren kant... Ginder ver in de diepte stroomde
de Molenbeek, verraderlijk water... In zulk
een vaart kon het rijtuigje onmogelijk den
draai uithalen. Daar zou het omslaan... In
angst en vertwijfeling rukte en snokte Vonk
aan de lederen leidsels... maar 't paard holde
immer voort... En niemand, niemand op de
baan, die 't wagen zou, het vliegende ge
vaarte tot staan te brengen...
Tot overmaat van ramp schoten de leid
sels af... en daar... daar lag de draai van
den weg...
Voor dat de boer eigenlijk wist wat hij
doen zou, lag het wagentje reeds omver ge
smakt en vloog Vonk, met het hoofd tegen
den steenen muur langs de baan, waar hij
roerloos liggen bleef...
Dood op den slag, vertelde de mulder
die 't ongeluk van verre gezien had.
Marieken was toen zoowat 18 jaar oud.
Het meisje trok zich dat voorval sterk
aan... maar sterker nog (le moeder, die er
een zenuwziekte van opdeed.
Zoo kwam gansch de regeling van het
pachthof op Tripsaad neer...
Marieken was nu vostrekt het hooghartige
meisje niet meer van vroeger. Ze voelde de
noodzakelijkheid, tegenover den staljongen
vriendelijk te zijn, wilde ze hem voor den
welstand van het pachthof behouden... Op
moeder moest ze niet tellen... die zat gan
sche dagen in den hoek aan de stoof, zonder
een woord te zeggen... die zat met wijd-
dwalende oogen te zuchten en kermen en
gedurig te roepen op Vonk... dat hij weer
komen moest... Maar Vonk lag reeds lang
begraven en vergeten en alles in 't dorp ging
zijn gewonen gang. De menschen hadden
genoeg met hun eigen miseries, zonder dat
ze er zich om gingen bekommeren hoe 't nu
met de zaken van de Winning gesteld was...