m
ZONDAG 5 OCTOBER 1930.
WEEKBLAD: 35 CENTIEMEN
27° JAAR. N' 40.
Notarieel-, Annoncen- en Nieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken Wie inlichtingen begeert over aankondi-
i gingen, wordt verzocht een postzegel voor
Telefoon Nr 9. Uitgever: SANSEN - VANNESTE, Poperinghe. Postcheck N' 15.570.*
De uuare en de
Valsehe godsvrucht
Het is een cuerk
Korts el me haren
BIJ DIT BLftD BEHOORT EEN
BIJVOEGSEL
met de heden in voege tredende
TREIN- TRAMUREN
vrDoiiikKim in 'i Huisgezin
Sparen
a
DE ONTROOMER
MELOTTE
i
s
i
Ontroomers MELOTTE, N. V.
Remicourt
^aBBBBBBBBBBBBBBBBS9BBaBaBHD^
De Hondenplaag
I
Politiek OVeffzieht
Maurice LE8AP
WITTE CHRYSANTHEMEN
Sanatorium De Liovie
1
i
i
I!
Geujestelijke HOPTENTOONSTELLING
POPERINGHE
Nationale HOPTENTOONSTELLING
TE ANTWERPEN
Abonnementsprijs
per Jaar:
Andere landen: 40 fr.
Congo: 35 fr
Frankrijk: 35 fr.
(per ppst)
In 't Land: 18 fr.
In Stad: 17 fr.
TARIEF
Kleine Berichten:
1 fr. per reek;
minimumprijs per
inlassching4 fr.
mmwimsm
Alle annoncen zijn
vooraf te betalen
en moeten tegen den
Donderdag noen
ingezonden worden.
Kleine berichten
tegen den
Vrijdag noen.
Postabonnenten in Belgie die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
bureel dat hun bedient; en niet aan ons.
TARIEF
Notarieele
Verkoopingen:
90 cent.
per gewone regel.
Annoncen
Prijzen op aanvraag.
Ik hoor dikwijls rond mij zeggen: Wat is
deze persoon godvruchtig! Wat is deze eigen
lijk lof waard? Is hij niet het resultaat van
eene liefdadige inbeelding? Helaas, mijne
vrienden, hij is het meestendeels.
Wij oordeelen slechts naar het uiterlijke:
voor ons een godvruchtig persoon is een per
soon die dikwijls ter kerke gaat. die deel
maakt van broederschappen en zich overal
op den eersten rang bevind waar er kwestie
is van godsdienst. Maar is dat wel de WARE
godsd vrucht?
Al deze -uitwendige vertooningen zijn het
teeken van de godsvrucht zelf! Het is de
wellevendheidsvorm.
Ziehier een flesch waarin men kostbare
dranken doet: zij draagt uitwendig een merk
dat de natuur van de likeur aanduidt. Maar
wat beteekent een eenvoudig merk, zoo de
likeur er ontbreekt?
Wij komen u dus hier te herinneren wat
eigenlijk verstaan wordt door de ware gods
vrucht en hoe men de ware van de valsehe
godsvrucht onderscheidt: de liefde tot God.
Zonder twijfel beminnen al de godvruch
tige personen God. maar hoe verschillend is
hunne liefde, zoo zij diep godvruchtig zijn
of zoo zij het slechts uiterlijk en opper
vlakkig zijn!
De valsehe godsvrucht is droevig; zij ver
raad een ernstig uiterlijk; zij blameert en
veroordeelt diegenen welke haar niet ge
lijken.
De valsehe godsvrucht is stoffelijkzij
bepaalt alles bij gevoelige somtijds kinder
achtige daden; zij verzuimt den grond of
de hoofdzaak van den vorm.
De valsehe godsvrucht is overdreven: zij
echt het grootste belang aan de geringste
zaken; zij verwaarloost soms de ernstige
plichten voor daden van pure godsvrucht.
Hoe moeten de christenen zich toch be
hoeden van deze zoo slecht begrepen gods
vrucht, want de wereld bedient er zich van
om de eigenlijke, de echte godsvrucht, ja,
zelfs den godsdienst aan te randen.
De ware godsdienst is geheel verschillend.
Zij is vooreerst vroolijk, zij herinnert aan
deze woorden: God bemint degenen die
Hem dienen in vreugdeen zij tracht de
zelfde in praktijk te stellen. Waarom zou
man droevig gesteld zijn in den dienst van
God?
De ware godsvrucht is inwendig', zij paalt
zich niet bij het uiterlijke, zij gaat verder,
zij doet een beroep op de innigste gevoelens
van de zjiel, van het hart en van de liefde.
Zij telt niet het getal der daden, maar legt
er zich vooral op toe op hetgeen de vol
maaktheid der daden betreft die zij voort
brengt.
Eindelijk de ware godsvrucht is edelmoe
dig: zij vergeet zich zelf en doet zich aan
allen geheel voor.
Geen enkel harer verplichtingen wordt
miskend, geen enkel harer verplichtingen
wordt opgeofferd. Zij is bekwaam aan elk
dezer de aandacht te schenken die zij ver
dient.
Zij drijft de edelmoedigheid zoo ver tot
de opoffering.
Ziedaar waartoe uwe godsvrucht moet ko
men Om echt te zijn.
Niets is schooner, niets is edeler dan de
godsvrucht aldus begrepen en dit in haar
waren zin, want devotie wil niets anders
zeggen dan opoffering voor God.
Een kind dat zich voor zijne familie, een
persoon die zich voor zijn gelijken opoffert,
dit is een tooneel dat onze aandacht trekt,
dat men niet kan nalaten toe te juichen;
wat zal 't alsdan zijn bij degenen die zich
voor God opofferen.
Nochtans zijn er menschen die de devotie
niet begrijpen.
Hoe dat? MeiT"offert zich "op voor" alles
en voor allen behalve voor God. Er zouden
godvruchtigen zijn voor de glorie, godvruch-
tigen voor het vermaak, de fortuin, de
vrièndschap en er zouden geen godvruchti
gen zijn voor Jezus-Christus? Neen, dit is
niet mogelijk. Ook woont de wereld sedert
geruimen tijd de prachtige worsteling, de
wonderbare poging bij van edelmoedige zie
len die in vlijt en vurigheid wedijveren om
God nog meer te dienen, om zich op te offe
ren voor al de aardsche belangen, tot Zijne
glorie en Zijne liefde. Dit ziet men sedert
negentien eeuwen, dit doet zich onder onze
oogen voor, in het midden van ons, ep dit
zal zich zoo voordoen tot het einde der
tijden.
Het is de triomf van de ware godsvrucht.
Mocht gij begrijpen hetgeen gij vermoogt
door eene wel verstane en wel in praktijk
gestelde godsvrucht, dan zoudt gij inzien
hoe groot de macht is van de ware gods
vrucht. H.
Belgische Fabriek
Cbicorei WYPELIER-TAFFÏN
Naaml. Vennootschap, YPER.
van natlnoale beteekenis, van leven of
dood voor het land, dat er worde ingegrepen.
Ook bij de katholieken. Onze kerken zitten
vol menschen die geen kinderen willen. In
dien er niet definitief en hardhandig wordt
aangepakt, loopt met groot gevaar dat bin
nen afzienbaren tijd de scholen en de ker
ken zullen ontvolkt zijn. Een nationale
kruistocht zou er moeten ingericht worden
ten voordeele van het kind. Patriotards,
schreeuwers van den dag, waar zijn uw kin
deren? Flaminganten, idealisten van onze
dagen, waar zijn uw kinderen? Wat baat het
u heesch te schreeuwen voor - La Belgique
Centenaire wanneer Belgie langzaam ka
pot gaat, en gij er aan meehelpt? Wat baat
het den mond steeds vol te hebben over
Vlaanderen, wanneer Vlaanderen binnen af
zienbaren tijd zal overweldigd w 'en door
vreemdelingen bij gebrek aan ••n raskin
deren? Doet ge uw plicht, deftige burgei
Is uw leven niet al te burgerlijk, dit is
mak-zoekend? Men heeft gezegd dat, w.
een land het bevolkingscijfer op hetzeli
peil blijven elk huisgezin vier kinde -r
moeten tellen: twee om vader en
vervangen, en twee om de plaats ui r
men vgn jong stervenden, ongehuwd r
onvrijwillig onvruchtbare gehuwden.
- Heur haar af...!! heur haar af...!! zoo
zong men te Antwerpen in die eerste dagen
na den Wapenstilstand, wijl men de vrou
wen achtervolgde die met de Duitschers ge
heuld hadden. De grootste schande die men,
een tiental jaren terug, een vrouw kon aan
doen was: het haar af te snijden.
En zoo heeft men er steeds over gedacht.
Zoo dacht er reeds Sint Paulus over: Als
een vrouw geen sluier om het hoofd hangt
(in de kerk), dat ze zich dan ook'het haar
afsnijde! (ICor. 11, 6). Hij wilde zeggen:
- Wanneer een vrouw zoo onbeschaamd is
ongesluierd in de Kerk te komen, dat ze dan
ook tot het uiterste ga en zich het haar af
snijde. Zich het haar afsnijden werd door
Sint Paulus beschouwd als het toppunt dei-
onbeschaamdheid. Want voor een vrouw
is het een eer lang haar te dragen; lang
haar werd haar gegeven in plaats van een
sluier» (ibid. v. 15).
Van natuur heeft de vrouw, meer dan de
man, een gehechtheid aan de versiering en
de verzorging van heur haar, omdat dit hare
zedigheid doet uitkomen, en dus hare schoon
heid verhoogt; daarom hebben ook de vrou
wen bij de meeste volkeren een groote eer
bied en een groote zorg voor hunne haren.
Bij de Romeinen ging dit zoover dat de
H. Vaders moesten vermanen tegen de over
dreven zorg die de vrouwen besteedden aan
hunne lange haren. Bij de Grieken sneed
men het haar af bij de slavinnen tot teeken
van hunne .minderwaardigheid; .de Galliërs
deden het bij de overspelige vrouwen.
En inderdaad, wat men er ook over denke
of zegge, eene vrouw met lange haren heeft
een zediger voorkomen dan eene vrouw met
korte haren. En niettegenstaande hebben
de meeste trouwen hun calotteke, de eene
a la garponne de andere a la mistin-
guetteeen derde a la Ninon
Het is nu geenszins mijne bedoeling een
campagne te beginnen tegen de korte haren;
eerst en vooral omdat ik er ten slotte toch
zoon helsch kwaad niet in zie, en ten twee
de omdat mijn lieve lezeressen er toch niet
zouden naar luisteren. Toch geef ik hun het
volgende ter overweging:
1. Ik heb eerbied en hoogachting voor deze
meisjes die spijts alles het hoofd blijven bie
den aan de heerschende mode, die aanstuurt
op lichtzinnigheid, meisjes, die met veel zorg
de schutse bewaren die God gaf aan hun
geslacht.
2. Alhoewel een pagekop of een gargonne-
kop verleidelijker is dan de eerste mode die
eeuwen-lang door alle geslachten gedragen
werd, houd ik toch staan dat lange haren
zediger zijn en dus schooner voor de vrouw.
3. Moeten we die calotteke's beschouwen
in den geest die aan den grond ligt der mo
derne mode: de vrouw verleidelijker maken
en bijgevolg 'opsturen naar lichtzinnigheid.
Want dit is zeker: korte haren, korte rok
ken, dunne kleeren, dit alles geeft aan de
vrouw, ook aan deze die het niet bedoelt,
een verleidend, ophitsend uiterlijk. Vele
vrouwen zullen dit niet gelooven, maar toch
is het zoo. De meest deftige vrouwen gaan
nu gekleed in 't openbaar, gelijk vroeger onze
lichtekooien gekjsed waren in 't privaat
(ware toen een vrouw op' straat gekomen,
gelijk nu alle vrouwen over de baan loopen,
men hadde er met steenen naar geworpen).
Van daar deze bedroevende vaststelling: het
is tegenwoordig moeilijk een deftige vrouw
van een niet deftige te onderscheiden: beiden
zijn even onzedig gekleed.
En toch is daar niet aan te doen. Onze
vrouwen willen niet. Daarom zullen vele
vrouwen in groote mate verantwoordelijk
blijven voor de zedenverwildering der mo
derne dagen.
Toch verwacht ik van onze katholieke
meisjes en vrouwen iets. Zonder het te wil
len, zonder het te bedoelen, zijn ze onzedig
gekleed; het zal grootendeels van hen af
hangen dat die onzedigheid niet uitdagend
worde. Zedigheid in blik, zedigheid in hou
ding, zal daar veel toe bijdragen. Groote
kunstenaars gelukten erin naaktheden te
schilderen die niet uitdagend zijn; een fijn-
gesnaarde christen vrouwenziel zal er ook
in gelukken in haar kleederen en dracht,
steeds een zedige inborst en bedoeling ten
toon te spreiden. FONS.
■BBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
Het blijft waar: het huisgezin oefent op
den mensch den grootsten invloed uit! Wat
in den familiekring gebeurde blijft heel het
leven bij.
Juist daarom is het voor de ouders van
zoo'n groot belang, den familiekring te ma
ken wat hij zijn moet.
Zien de kinderen vader en moeder tevre
den, blijgeestig, zij zullen het ook zijn.
Daarom ouders, en gij vooral, moeders,
zelfs al hapert er iets tusschen u beiden,
maakt dat uwe kinderen het niet weten.
Zijn de ouders ordelijk en spaarzaam, dan
mag men die hoedanigheden van de kinde
ren verwachten.
Zijn de ouders werkzaam, dan kunnen zij
van liunne kinderen bedrijvigheid vragen.
Maar blijmoedigheid, vroolijkheid, moet in
het huisgezin alles beheerschen.
De jonkheid moet zich vermaken, moet
zich ontspannen.
Laat ze plezier maken in huis, doe mee
met de jonkheid, weest kind met de kinde
ren, jong met de jongeren, en zorg toch dat
op uw wezen de knorrigheid, die stoerschheid
niet uitsehijne, waardoor gij als een ijskoud
bad werpt op het levenslustig, blijmoedig
hart der jeugd.
Blijmoedigheid is zoo'n geluk voor den
mensch, bij beproevingen, moeilijkheden, on
aangenaamheden.
Blijmoedigheid is soms een medecijn voor
en, die overlast van werk en kommernis,
t ziekte bedreigd zijn.
iimoedigheid in huis houdt de kinderen
en doet ze de gevaren van buiten ont-
iwpen.
Weest blijmoedig, ouders! Weest vroolijk,
nderen! Daarin ligt de bron van geluk,
daarin ligt een macht van werkkrachten,
die gij anders niet zoudt kemien.
In den volksmond leeft er eene spreuk die,
jammer genoeg op onze dagen maar al te
veel in praktijk wordt gesteld met het
fluitje gewonnen, met het trommeltje ver
teerd.
Zie, dat is verkwisting, eene ondeugd die
eens vroeg of laat in zich zelve hare straf
vindt.
De laatste krisis in het diamantbedrijf,
waar men liooge loonen verdient heeft an
dermaal bewezen hoe spoedig het gebrek bij
velen binnèntrad, omdat zij de uitmuntends
deugd van spaarzaamheid tijdens de dagen'
van overvloed niet beoefend hadden.
Spaarzaamheid is eene deugd die van jongs
af aan dient aangekweekt en beoefend oni
ze voor goed te blijven behouden.
Om rijk te worden is niet de eerste voor
waarde dat men veel verdiene, maar wei
dat men van zijn inkomsten een deel, al
ware het m ».r een tiende, voor moeilijker
dagen weet t zijde te leggen.
Velen onder het opkomend geslacht heb
ben niet 't minste begrip of zeer weinig van
matigheid, overleg, spaarzaamheid. Wat ze
verdienen aan loon achten ze natuurlijker
wijze bestemd om dagelijks verbruikt en
heel dikwijls om dagelijks verbrast te wor
den.
Veel onzer buitenjongens weten eigenlijk
het loon dat ze vaak zoo zuur verdient heb
ben, niet op de juiste, op de hun meest nut
tige wijze te besteden.
Vooral zij die in fabrieken arbeiden zijn
aan die plaag nog meer blootgesteld dan de
mannen, die op het veld werken en zwoegen.
Daarbij heeft onze moderne beschaving er
een handje van om dagelijks nieuwe behoef
ten in het leven te roepen.
Hoeveel uitgaven dringen zich bij veel jon
gelingen niet op enkel en alleen om zooals
een ander te kunnen doen? Zoo gaat er wat
geld op in rooken, modeartikelen en andere
weelde, kinèma, dancing, snoeperij.
Hoeveel voorbeelden kan men niet aanha
len van menschen die ten onder gingen, om
dat ze uit afgunst even grootsch wilden doen
als hun gebuur?
Hoe meer de mensch zich behoeften aan
kweekt, hoe meer hij er slaaf van wordt.
Onderzoeken wij maar even de oorzaak van
menigen diefstal, bedriegerij, moordaanslag,
enz. Zjj worden gepleegd door menschen die
willen leven zonder werken en zich verma
ken willen zonder daartoe het noodige geld
te bezitten.
Het zoo menigmaal verdiende loon, al
schijnt het nog hoog, zou de arbeiders toch
kostbaarder moeten zijn; zij zouden zich
wel moeten wachten het te gebruiken of
beter te misbruiken aan overtollige, aan na-
deelige zaken. Zij zouden er moeten op uit
zijn dit geld, waaraan hun zweet en zelfs
een stuk van hun leven kleeft, te benuttigen?- 3 tot 15 bloemen per pot.
tot welstand in het huishouden, ten voor
deele van vrouw en kinderen.
Zelfs van een klein inkomen, kan men,
mits overleg, nog sparen, terwijl hij, die
gansch zijn inkomen maar aanstonds uit
geeft, geen voet vooruitgaat naar stoffelijke
welvaart.
Stel uw tering naar uw nering, of uw
nering krijgt de tering, zoo leert ons een
oud, maar deugdelijk spreekwoord, dat' elke
mensch die in het leven vooruit wil komen
moet toepassen.
Sparen moet den mensch eene gewoonte
zijn. Niemand weet of in het latere leven
zijn zaken zullen lukken. Niets is wankel
baarder dan rijkdom, daarom moet iedereen,
rijk als arm, bezorgd zijn voor den dag van
morgen.
Heeft men van kindsbeen af geleerd zijne
behoeften te matigen, zich met weinig te
vreden te stellen, dan valt in voorkomend
geval armoede ook minder hard, en klimt
men gemakkelijker met wilskracht weer
hooger op in de maatschappij.
Wees dus arm in begeerten om gelukkig
te wezen.
met verlaagden melkbak
draaiende op eene spil
voorstaanders des vooruitgangs.
is de
Ont-
roomer
van al
K
de
land
bou
wers
Dr. Sonnenschein schrijft: In Berlijn
zijn er 200.000 zuigelingen, maar 240.000 hon
den; er zijn dus 40.000 honden meer dan
kinderen. He') Duitsche blad Auf der
Warte schrijft daarbijDe honden drin
gen het kind uit den weg. In 40.000 Berlijn-
sche wiegen ligt een hond.
Het is een verschrikkelijke werkelijkheid.
Ziedaar de wrange vruchten van den moder
nen tijd, en de schitterende uitkomst van de
plaag der kinderbeperking. Deze honden
hangen in de armen der moedersZij
nemen de plaats in van het kind. Zij zitten
op zachte fluweelen kussentjes; zij reizen in
verwarmde auto's; zij hebben hun bedje
hun eten hun verpleging, hun verzorging.
En voor het kind is er geen plaats meer.
Waar zouden we zijn, moesten onze ouders
zoo geredeneerd hebben! Onze beschaafde
verlichte en zelfbewuste twintigste eeuw,
is de eeuw der honden aan het worden.
Weg met die hondentroep
Plaats voor het kind
DE SCHADUW VAN MUSSOLINI.
In heel Vlaanderen hebben de uitdagende
incidenten te Dixmuide, ter gelegenheid van
de Elfde Yzerbedevaart, zijn voorgevallen,
een gewettigde verontwaardiging gewekt, en
de heele Vlaamsche pers was dan ook vol
ledig eensgezind om de houding van deze
uitdagers af te keuren.
Mede werd de waardige houding van het
Bedevaartcomiteit door iedereen geprezen.
Dit is echter niet naar den zin geweest
van het weekblad De West-Vlaming dat
den Zondag «na de Bedevaart verscheen,
werd de :heele eerste bladzijde gebruikt om
in bloklëtters de ware beteekenis van de
ede vaart te verkrachten, en het voor ia
stellen alsof ze door de voorgevallen inci
denten haar werkelijk karaker had gekre
gen. Het Bedevaartcomiteit werd op die
eerste bladzijde uitgemaakt, en tot de jon
geren werd er eer bedekte oproep gedaan
om een volgende maal op incidenten voor
bereid te zijn.
Voor de West-Vlaamsche Nationalisten
strekking Van Severen moet de Yzerbe
devaart dus ontaarden tot een werkelijke
slachting om haar werkelijk karakterte
krijgen!
Het zou ook belangwekkend zijn M. Van
Severen zijne Mussoliniachtige denkbeelden
eens te hooren uiteenzetten te midden der
Vlaanische Oud-Strijders. Wat zouden die
wel denken van het toekomst-muziek dat
M. Van Severen blaast? Verkleede en geor-
dene troepen in opmarsch om Brussel te
veroveren en alle belangrijke plaatsen door
Vlaamsche Nationalisten te bezetten!!
Kan men zich een betere planmatige mi
litaire voorbereiding indenken dan die van
het Duitsche leger wanneer de oorlog begon?
En waar is Duitschland nu na al dat ge
weld?
Geen wapengekletter! Dat men van het
Vlaamsche volk een fier, stambewust volk
make, dat men de Vlaamsche rechten overal
en in alle middens doe eerbiedigen, dat men
Vlaanderen Vlaamsch make in zijn politiek
leven en ook in zijn dagelijksch leven, in
zijn handel, zijn nijverheid, zijn kunst. Daar
zou men verder mede komen dan met de
geweld-methode door enkele VI. Nationalis
ten, spijtig genoeg, aangeprezen.
BLOEMIST
Westouterstraat - Poperinghe
Laat weten dat hij een duizendtal prachtige
te koop heeft, in potten; te beginnen van
Alle dagen zichtbaar en verkrijgbaar aan
genadige prijzen.
DE AANSLAG OP PRINS UMBERTO.
Deze week werd het proces gepleit tegen
den Italiaan De Rosa die in October een
aanslag pleegde te Brussel op Prins Umber-
to, den Italiaansche kroonprins. Dit proces
werd met veel belangstelling gevolgd.
De Rosa heeft ten volle zijn doel bereikt.
Hij had het zooveel niet gemunt op het
leven van den Prins als wel door eene
bijzondere daad den aandacht van geheel
de wereld te trekken op de wantoestanden
welke in Italië heerschen door het Fascisme.
Italiaansche en Belgische voorname per
sonen zijn komen getuigenis afleggen dat
thans de minste vrijheid niet meer bestaat
in Italië. Nu weet iedereen welke misdaden
de Fascisten gepleegd hebben en hoe zij
in Italië heerschen door moorden, plunde
ringen en gevangzettingen en hoe zij goed
gekeurd zijn door den koning van Italië,
die naast Mussolini mag staan, maar in zijn
land weinig of niets meer te zeggen heeft.
De Belgische Jury oordeelde De Rosa
plichtig van moordpoging met voorbedachte
rade, drager van valsch pasport en valschen
naam.
Het Hof heeft na beraadslaging De Rosa
veroordeeld tot 5 jaar gevangenis en tot de
onkosten.
De minimum straf was 3 jaar en de hoog
ste levenslangen dwangarbeid.
Volgens de wet Lejeune mag De Rosa in
voorwaardelijke vrijheid gesteld wprëen- «ar|r
een derde van zijne straf te hebben uitge
daan, en zulks op gunstig bericht van de
gevangeniskommissie en vooral van den ge-
vangpnisbesuurder.
De Rosa is nu reeds sinds de maand Octo
ber in de gevangenis zoodat men, bij regel
matige toepassing dezer rechterlijke toege
ving, hem binnen drie of vier maanden inr
vrijheid mag stellen.
Alle gewelddaden dienen afgekeurd te
worden, maar het is ook droevig als men een
groot land ais Italië 'ziét waar de macht
gesteund is op misdaden en waar ef voor
geen cent vrijheid meer te vinden is.
HET PAVILJOEN RECHTS VAN HET KASTEEL.
HET PAVILJOEN LINKS VAN HET KASTEEL.
De werken aan het Sanatorium vorderen
snel en zullen toelaten dat met 1 Novem
ber a. s. de inrichting in staat zal zijn de
zieken op te nemen.
In tegenstelling met het provinciaal Sa
natorium van Sysseele, dat uitsluitend vrou
welijke zieken opneemt, zoo is het Sanato
rium De Lovie uitsluitend voorbehouden
voor mannen.
Aan het oud bestaard kasteel werden twee
Paviljóenen aangebouwd, een langs den lin
kerkant en een langs den rechterkant. (Wij
geven hierbij een zicht op beide Paviljoenen.)
Elk Paviljoen is bestemd om 76 bedden ie
bevatten; dus is er plaats voor 152 lijders.
Later zullen er solariums of inrichting
voor zonnebaden aangebouwd worden.
De inrichting heeft tot heden reeds meer
dan twee millioen gevergd boven den koop
prijs en men beraamt de verdere kosten op
nog meer dan een millioen.
In 't eigenlijk kasteel zal het personeel
gehuisvest worden: geneesheeren, ziekentiie-
ners, dienstboden, kapel, enz. Daarenboven
zullen hier nog 32 bedden opgesteld worden
voor meer vermogende zieken.
De opbouw de Paviljoenen werd bij open
bare aanbesteding toegekend aan M. Mad-
delein van Boesinghe, die met spoed en met
zorg, tot volledige voldoening van het Be
heer, de werken uitvoert.
Men is thans volop bezig met het herstel
len der centrale verwarming in 't kasteel,
werk gedaan door het goed gekend huis
Debuck, St Amandslaan, 11, Kortrijk.
De electrische leiding in Kasteel en Pa
viljoenen wordt uitgevoerd door het gunstig
gekend huis Edm. Stevens-Pattou Z. van
Poperinghe.
In een woord, een leger werklieden zijn
volop in de weer en in volle bedrijvigheid
cm klaar te komen tegen 1 November.
Mochten veel zieken, die thans meesten-
deel te huis onvoldoende bezorgd en opge
past, in deze heerlijke inrichting, gezondheid
en kracht terugwinnen en genezen in hun
familiekring terugkeeren.
Het mag wel herinnerd dat wij dezo mo
delinrichting, ontegensprekelijk geroepen om
veel goed te stichten en die tevens veel
stoffelijk voordeel bijbrengt in de streek, te
danken hebben aan den iever en de be
moeiingen van volksvertegenwoordiger Dok
ter Brutsaert, die geen moeite gespaard heeft
om het Sanatorium De Lovie» tot stand te
brengen en op te richten.
- De Lovie dat is zijn werk en dat van
zijnen ievervollen medewerker M. Bekaert,
provincieraadslid te Sweveghem, voorzitter
van de vereeniging zonder winstbejag Sa
natorium St Idesbald vroeger te Houthem
nu weldra op het Kasteel De Lovie te
Poperinghe.
MINISTERIE VAN LANDBOUW
op het STADHUIS, van 3 tot 5 OCTOBER
Vrije toegang voor iedereen.
VOOR AALST EN POPERINGHE
VAN 18 TOT 26 OCTOBER 1930
60 Eeremetalen 12.009 fr. Prijzen
DE VROUWEN STEMMEN GAARNE,
DE MANNEN ZIJN MOE.
Door bij de verkiezingen in Duitschand de
biljetten van vrouwen afzonderlijk te hou
den van die der mannen, heeft men een be
langwekkend inzicht gekregen in de psyche
der kiezers. Alleen bij de sociaal-democraten
en de nationaal-socialisten zijn er evenveel
stemmen door vrouwen als door mannen
uitgebracht, maar overigens hebben voor
alle partijen veel meer vrouwen dan mannen
gestemd. Voor het centrum bijv. bedroeg
het aantal stemmen, door vrouwen uitge
bracht, twee maal zooveel ais het aantal
door mannen uitgebracht. Voor de Duitsche
Staatspartij waren er door de vrouwen 400
stemmen meer dan door mannen uitge
bracht. voor de Duitsche Volkspartij waren
er 2.000 stemmen van vrouwen meer. Het
interessantst was in dit opzicht de uitslag
voor den Christelijk Socialen Volksdienst, die
nauwelijks 500 stemmen van mannen, daar
entegen 1.500 van vrouwen op zich ver-
eenigde.
SLECHTE TABAKOOGST IN BELGIE.
Uit de valleien van de Dender en van de
Semois wordt gemeld, dat de opbrengst van
van het tabakgewas, ten gevolge van het
ongunstige zomerweder, -zoowel wat de hoe
veelheid als wat de kwaliteit betreft, dit
maal ver beneden de normale voortbrengst
der vorige jaren is gebleven. In de vallei
van de Semois zullen de tabaksplanters zich
met een halven oogst moeten vergenoegen.
SNIEDERS-MONUMENT.
De katholieke Kempen hebben een van
hün beste kinderen Renier Snieders een
monument ingehuldigd. Snieders (1812-188S)
was een onzer meest populaire volksschrij
vers. Van 1845 tot 1887 verschenen van hem
een dertigtal werken van goed letterkundig
gehalte. Wij citeeren: Amanda, De gouden
Willem, Het Paradijs, Het kind met den
helm, Op den pijnbank. De Meesterknecht.
Dit laatste wordt als zijn meesterstuk aan
zien. Snieders ging door het leven het goede
plegende.
Het is schoon een volk te zien dat zijn
trouwste zonen niet vergeet.
OVER BRUGGEN.
Ter gelegenheid van de Tentoonstelling
kreeg Luik eventjes 7 bruggen, met eene ge-
zamentlijke lengte van ongeveer 1500 meters
en met eene breedte van 11 tot 18 meters.
Niet alleen verhoogde dit de aantrekkelijk
heid, maar die bruggen zijn van blijvend
•algemeen nut.
Met den Tunnel aan het Vlaamsche Ant
werpen blijft het aanslepen. Met de tentoon
stelling zou hij nochtans wel te pas geko
men hebben.
Minister Jaspar vindt dat de brug van het
Waalsche stadje Chaudfontaine alle brug
gen van geheel Vlaanderen waard is.
De Vlamingen zijn M. Jaspar uiterst dank
baar om die liefelijkheid!
MISSIE-ZONDAG.
De algemeene Missie-Zondag die telken-
jare den derden Zondag van October over
heel de katholieke wereld gevierd wordt,
MOET plaats grijpen niet alleen in elke
kerk, maar ook in iedere openbare kapel
(van gasthuizen, colleges, kostscholen, enz,).
Daar meet dus OVERAL, in iedere H. Mis,
over de missies gepredikt worden en voor
den Missienood e.en omhaling geschieden.
De algemeene Missie-Zondag werd inge
richt op aandringen van Z. H. Pius XI met
het inzicht de Missiën te steunen door meer
kennis over de Missies te verspreiden, door
edelmoedige giften voor de Missies te laten
geven hoeveel geld wordt er heden ten
dage toch niet nutteloos verteerd!
Maar ook is het de wensch van Pius XI
dat men op dezen dag met meer vurigheid
ons kort dagelijksch gebed voor de Missie,
en wie kan naderen voor de Missie ter H.
Tafel. Zonder gebeden ware al de rest... ver
loren, reddeloos verloren!
De Missie-Zondag werd ook ingericht om
het genootschap van de Voortplanting des
Geloofs beter te doen kennen.,
AFDANKINGEN.
Op dezen oogenblik heeft de Nationale
Maatschappij der Belgische Spoorwegen aan
ongeveer 2.500 voorloopige en 4.000 tijdelijke
werklieden, den wettelijken vooropzeg gege
ven tot afdanking op 1 October.
Deze maatregel heeft begrijpelijkerwijze
heel wat ontroering verwekt onder het
spoorwegpersoneel.
In een vorig nummer van ons blad werd
er reeds op gewezen dat deze afdanking in
massa niet noodzakelijk is, of ten minste
zou liunnen vermeden worden met wat goe
den wil vanwege de Spoorwegmaatschappij.
Het staat inderdaad vast dat de kredieten
voorzien voor de uitvoering van gewone en
bijzondere werken op de baan, op verre na
niet uitgeput zijn.
De i voerdende en technische diensten
