GASTHUISSTRAAT, 15,
POPERIMGHE. - Tel. 9
BALATUM
STRAGUL A
MEUBELPAPIER
B UREELMEUBELEN
11 HAHDELSDRUKKEB1J
DE POPERINGHENAAR katholiek Weekblad
VERZORGDE BEDIENING
VRAAGT EEN ABONNEMENT AAN DEN POSTBODE.
KÜETSKOPOUOGIE
HEILIGEN BEELDEN
School- en BureeJgerief
Vulpennen
Woordenboeken - Leesboeken
VERSCHIJNT OP 8 BLADZIJDEN
S3
Un mal qui répand la terreur
Mal que le ciel en sa fureur...
Neen, ik wil in 't Vlaamsch schrij
ven, want, het Fransch dat ik ken,
draagt haar, en ik ga van kletskoppen
spreken.
Ik zing den worstelstrijd
Dien 't wreed microbenras...
Neen, het veld is te kaal om, als
dichter, bloemen te plukken
Ik neem dus, den derden keer voor
goed, de pen vast om een woord te
schrijven over kletskopologie (klets-
koppenleer).
Hoe die kwestie bij de haren gevat?
Ik sla romans open ,en ik lees
Zestig winters waren met hun
stormorkanen over zijn hoofd geva
ren, en hadden zijn schedel glad ge
vaagd.
De begoochelingen des levens wa
ren met zijn haren in den kam blijven
hangen.
Na al het genot des levens inge-
zwolgen te hebben, scheen de wereld
hem zoo kaal als zijn haarloozen knik
ker.
Is dat allemaal niet schoon gezegd?
Ik raadpleeg de scheidkundigen, de
geneesheeren, en andere heeren met
barvoetsche koppen en wanneer zij
over kletskopologie handelen, spre
ken zij van mi-croben, geheele cro-
ben en andere Grieksche beesten, en
de tijd is nu te kostelijk om die vak
mannen der huidevetterij in hun haar
klieverijen te volgen. Daarbij, tot wat
dient al hun zoeken en wroeten? Er
loopen, meen ik, tegenwoordig meer
kletskoppen dan ooitdaarom ook is
het dat men onze eeuw genoemd
heeftde eeuw van verlichting
Zouden er in vroeger tijden minder
geloopen hebben?
Hier kunnen wij de fakkel der ge
schiedenis goed missen, omdat de zaak
zelve, die wij behandelen, licht geeft
men steekt immers geen lucifertje aan
om te zien waar de maan staat.
Altijd zijn er kletskoppen geweest,
dat is zeker.
In den beginne, zoo staat er bij Mo-
zes geschreven, was de aarde inanis
et vacua dat wil zeggen in plat
Vlaamschkaal. Het licht bestond
IIIIIIIHIIIIIUIIIIIIIIIIUIU
vóór de schepping der zon, juist ter
oorzake van de kaalheid der aarde.
In het Oud Testament is er sprake
van een profeet die, om zijn kaalheid,
door de straatjongens (altijd nog van
denzelfden aard in 't Nieuw Testa
ment) uitgejouwd werdklim op,
kaalkop
Cesar vlocht lauweren rond zijn
schedel, om zijn kletskopperij te ver
bergen.
Men heeft ons, in onze studiejaren,
wijs gemaakt, dat de filosoof Dioge
nes, in vollen dag, met een licht over
de markt stapte, op zoek naar een
wijzen man. Weet gij, van welk licht
er hier sprake is? Wel, van zijn klets
kop Daarom was het, dat, toen
Alexander de Groote vóór hem stond,
Diogenes aan 't grollen viel en bitsig
uitriep: ge staat in mijn licht!»
Mocht de vent tegenwoordig op jacht
gaan, hij werd door den glans der
kletskoppen blind geslagen
Hebben er vroeger kletskoppen be
staan, thans krioelt het van haarlooze
menschen.
Op vijf-en-twintigjarigen leeftijd
eerste kwartier op veertigjarigen
leefhalve maanheeft men eens de
vijftig bereikt, dan is de maan vol.
Jammer maar dat ze vol blijft, en
nooit meer vernieuwd wordt
Die verlichtingstoestellen, die men
in plat Vlaamsch kletskoppen
noemt, zijn in onze dagen zoo talrijk,
dat er in sommige steden clubs wor
den gesticht van kale burgers. Ik ken
zoo een biljartbalmaatschappij, die
den schitterenden naam draagt van
société d' éclairage». Laatstleden
deden die kerels een uitstapje naar
Brussel, en een verslaggever over
dien kalen tocht schreef in de gazet
ces messieurs avaient l'air crane!
Alvorens eenige oorzaken der klets-
kopopathie (kletskopziekte) aan te
halen, weze het mij toegelaten met
droge statistieken voor den dag te
komen, en een klein bewijs te leveren
van mijn grondige kennissen.
Zoo het schijnt, staan er 83.740 haar-
pijltjes op 'nen rossen kop102.962
op 'nen zwarten140.419 op 'nen blon
den kop. Blond ligt dus boven. Daar
om zijn de helden en heldinnen der
romans gewoonlijk zwart of blond.
Geleerden beweren, dat in vroeger
tijden bijna iedereen ros was. En zoo
is het misschien uit te leggen dat, nu
nog, de roskoppen wilder en vuriger
zijn dan de zwarte, de blonden en
de grijze!
Doch ter zake.
Welke zijn de oorzaken der ziekte
kletskopopathie genaamd
Daar zijn er menigvuldige; doch om
den gehaalden lezer niet in het haar
te doen scharren van ongeduld, zal
ik er slechts twee blootleggen.
Ten eerste: DE STUDIE.
Heeren weten doorgaans meer dan
boerendaarom ook staat het vast,
dat er meer kale heeren zijn dan kale
boeren. Waar wetenschap is, daar kan
geen haar zijnhet wordt weggedron
gen, het kraamt op. Zoo zingtcle dich
ter van Dertienlinden
Het vele denken doet onze arme kop
[ontgelden.
Ten tweede: WARMTE.
Hoe dichter bij den ijspool, zoo ver
téllen ons de globetrotters, hoe minder
kaalkoppen. Waarom loopen wij niet
blootshoofd? Hebt gij ooit 'nen kalen
hond of een kale kat gezien? Neen,
nietwaar En waarom niet Wel, om
dat die beesten noch hoed noch klak
dragen en... niet studeeren. Een aap
kan kaal zijn, ja, maar toch op zijn
kop niet, verre van daarGe moogt
mij gelooven, de warmte is een erge
haarvijand. Daarom ook heet men
verwarmen in 't latijn cale-face-
re (kaalmaken).
Wie zooveel weten wil als ik over
de oorzaken der kletskopopathie, leze
het geleerd en nuttig boek Haarku-
ren van Dr Lasar.
Is een kletskop schandelijk en scha
delijk?
Ja zeker, en ik zal het bewijzen.
Kiekens hebben pluimen, schapen
hebben wol, ratten en muizen, ezels
zelfs hebben haar... en den mensch,
den kletskop, zou men het bevoor
rechte kind van moeder natuur durven
noemen! De Fransche spreuk: «La
nature a horreur du vide is hier ten
volle bewaarheid.
Slechte boomen zijn het, die hun
bladeren vóór den tijd laten vallen.
Dus moet hij, die zonder haar loopt,
beschaamd staan.
Er zijn zekere vuilnishoopen die,
wanneer zij verouderen, haar krijgen
de mensch, naarmate hij vordert in
jaren, verliest zijn haar. Nu, haar heb
ben is meer volmaakt dan er geen
hebben. Dus staat de kale mensch
nog lager dan die (niet-)genoemde
voorwerpen.
Het is plicht, heilige plicht, de grijze
haren te eerbiedigenbij alle volke
ren, in alle tijden, heeft men achting
gekoesterd voor den grijsaard. Heeft
men dat ooit gedaan voor den kaal-
aard? Ons Nederlandsch, zoo rijk
nochtans, vindt geen deftig woord om
den haarlooze aan te duiden, niets dan
het verachtelijke woord «kletskop
Had de maan maar eens gulden
haarWas zij eens omgeven met een
lichtstralend nimbus, zooals sommige
sterren op hun steert dragen, ze zou
daar niet zoo onnoozel, als een Hol-
landsche kaasbol, in het firmament te
droomen hangen
Men zegt wel, dat Fransch met haar,
slecht Fransch is; doch dat wil niet
zeggen dat een mensch met haar een
slecht mensch is. IntegendeelWant
is er sprake van een bekwamen kerel,
dan zegt men Hij heeft haar op zijn
tanden. En als men van groote man
nen gewaagt, hoort men wel eens
Het is een held met pluimen op zijn
teenen.
De Romeinen betaalden slechts hal
ven prijs voor de haarlooze slaven.
En Racine, de koning der Fransche
dichters, brandmerkt de kaalheid met
ze te noemen I'irréparable outrage
des ans.
Waarom heeft men de pruiken uit
gevonden? Is het niet zedigheidshal-
ve, om de schande der kletskopperij
te dekken Heeft men ooit iemand
zijn hersenbol zien kaal plukken, om
als chic type te pronken
Zoo sprak ik vroeger, toen ik nog
veel haar had. Doch nu het vel door
mijn haar begint te groeien, krijg ik
goesting om op de vraag: «Is een
kletskop schandelijk of schadelijk?»
niet meer ja maar wel neen te
antwoorden.
Ziehier mijn nieuwe klare redenee
ring
De schoonste bloemen ruiven 't eer
ste. En men zou mij met den vinger
wijzen omdat ik ruif!
Hij die in nesten zit, krabt in zijn
haar. Hij die geen haar heeft (nest-
haar uitgezonderd!), hoeft zoo iets
niet te vreezen.
De haarlooze zal toch niet, zooals
Absolon, in de takken der boomen
blijven hangen. Is dat geen voordeel?
Oude wijven kunnen niet knarse
tanden kletskoppen zullen nooit hun
haren voelen ten berge rijzen. Zijn ze
er ongelukkiger om
Wat is er schooner dan de volle
maan? Begeesstert zij de dichters
niet? Men vindt geen woorden genoeg
om ze te noemen, die lieve, zoete,
schuchtere, maagdelijke nachtvorstin.
En een maan zou den mensch mis
staan Neen, de mensch is de vorst
van lipt geschapene, en de kale schoon
als de nachtvorstin.
Alles bestaat maar in een gedacht
iemand die een veertien-dagen-langen
baard heeft, wordt met clen vinger
gewezen. Maar stond het haar, dat in
ons gezicht te veel staat, nu eens op
'nen kletskop, dan zou men het mooi
vinden! Is dat niet ongerijmd?
Wanneer men veel haar heeft, is
het bijna noodig 'n port d'armes
te nemen, een fijnen kam te koopen,
en met den geest van vernieling be
zield te zijn. Doch wanneer de ouder
dom (en andere oorzaken hooger ge
noemd) het haarbosch heeft uitge
roeid, dan verdwijnt ook het wild, en
men leeft gerust ongestoord. Vandaar
de Fransche spreukVieillir, c'est
rester seul.
Een laatste en allergewichtigst
punt ten voordeele der kletskopperij
ismet haar, of met eender wat be
groeid staan, duidt wild- en woestheid
aanwat kaal is, draagt veeleer den
stempel van rijkdom en kennis, waar-
lIBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBEfl
digheid en beschaafdheid.
Indien ik mijn kletskop liet werken,
ik schreeft daar een boekdeel over
ik bepaal mij dus bij eenige voorbeel
den.
Wie heeft er meest verstand: een
wollig schaap of een glad serpent
De middelmatige hoogten zijn met
gras bewassen, de hooge bergen zijn
kaal.
Zie onze weelderige akkersmen
heeft er den haarbos der maagdenbos-
schen van weggeschoren.
Ons brein, als een werkende vuur
berg, verteert al wat op onzen schedel
groeit: hoe minder in de hersenpan,
hoe meer haar d'r op
Ge kunt nu voor of tegen 't «chauvi
nisme peinzen wat ge wilt, maar be
kennen moet ge, dat het een vreemd
boeltje is.
Het pluimgedierte verliest zijn plui
men niet, het ruift slechts. De boo
men verliezen hun bladeren, doch de
lente herstelt alles. De vos bewaart
haar en streken, de mensch verliest
zijn, haar en bewaart zijn streken.
Vreemd
Oude paarden zijn mager, oude hoe
den vet, oude regenschermen groen,
de mensch met te verouderen wordt
kaal. Vreemd
De natuur is wonderlijk in haar
grillenzij doet haar uitschieten on
der den neus der vrouwen, iets dat
ze, zoo 't schijnt, niet verlangen, zij
die al zooveel haar op het hoofd en op
de tanden hebben en wij, mannen,
wij ruiven Vreemd
En dat die poets der kaalkopperij
den mensch alleen gespeeld wordt
Want noch viervoeter noch vogel,
noch welk levend wezen ook, weet in
zijn familie van een kletskop te klap
pen. De mensch alleen komt er kaal
van af! Vreemd!
Bestaat er een zeker middel om de
barvoetsche knikkers te genezen
HelaasNeen
Als het te Brussel regent laat men
het regenen.
De eenige hoop, die ons overblijft
is, dat kaalhoofdigheid eens mode zal
worden. JOS. JOOS.
I
Huis SANSEN-VANNESTE
