ZONDAG l MAART 1931.
WEEKBLAD 7 S5 CENTIEMEN
28" JAAR. N' 9.
Notarieel-,, Annoncen- en Nieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken.
HERDERLIJKE BRIEF
CHRISTELIJK HUWELIJK
LANDBOUWBELANGEN
POLITIEK OVERZICHT
MELOTTE
DIT HIER IS IETS VOOR 0
Ontroomers MELOTTE, N. V.
Remicourt
18 tv.
Abonnementsprijs
per Jaar:
(per post)
In 't Land:
In Stad:
Frankrijk:
Anderelanden: 40 tv.
TARIEF
Kleine Berichten:
1 fr. per reek;
minimumprijs per
lnlasschthg4 Ir.
mammm
Postabonnenten in Belgie die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
bureel dat hun bedient, en niet aan ons.
Telefoon Nr 9. Uitgever 1 SANSEN - VANNESTE, Poperinghe. Postcheck Nr 15.57®.
Wie inlichtingen begeert over aankondi
gingen, wordt verzocht een postzegel voor
antwoord bij zijn schrijven te voegen.
Alle annoncen sijw
voorat te betttlvK
Jen moeten tegen
Donderdag noen
ingezonden word<M#» j
Kleine bencht«/s
tegen den
Vrijdag noen.
TARIEF
Notarieels
Verkoopitige»:
90 cent.
per gewone r*&>t
Annoncen:
5Prijzen op aanvrat I
A»mmtUmOkWHM j
MttKM
van E. den Kard. Aartsb. van Mechelen
en van HH. HH. de Bisschoppen van Belgie
over het
naar de aanleiding van
den Wereld brief Ca-sti connubii
van Z. H. Paus Pius XI
(Vervolg)
HEILIGHEID van het huwelijk
En vroren stellen wij een beginsel dat heel
deze leer tof beheerscht: het huwelijk is,
zelfs van louter natuurlijk standpunt uit,
iets heiligs het draagt in zich een heilig
en godsdienstig karakter. Al is het inderdaad
een vrije verbintenis tusschen twèe personen,
toch is het geen gewone verbintenis die ge
rangschikt kan worden onder de andere ver
bintenissen; het neemt een gansch bijzondere,
een uitstekende plaats in.
Om u te overtuigen van zijn heel uitmun
tend karakter, hoeft gij slechts te denken aan
zijn oorsprong: God zelf is het die het inge
steld heeft, wanneer Hij, om de Schepping
te voltrekken, de vrouw vormde en aan den
eersten mensch schonk. En Adam sprak:
Deze is been van mijn beenderen en vleesch
van mijn vleesch... Daarom, zoo luidt verder
het gewijd verhaal, zal de man vader en moe
der verlaten en zijn vrouw aanhangen, en
zullen twee één vleesch zijn». Bedenkt boven
dien dat het hoofddoel der vereeniging van
man en vrouw is, aan öod kinderen te schen
ken die Hem zullen erkennen en eeren, en
tevens de echtgenooten zelf door hun weder-
zijdsche liefde en hulp aan God vast te hech
ten. Herinnert u eindelijk nog dat de voort
planting van het leven, eerste doel van het
huwelijk, wijl zij in zekeren zin een schep
pingsdaad is, de ouders maakt tot de werk
tuigen en de dienaars van den almachtigen
Schepper. Dit alles is toepasselijk op het
huweiijk in den algemeenen zin opgevat, op
het natuurlijk zoowel als op het christelijk
huwelijk. Om die reden heeft uiteraard alle
echtelijke verbintenis, zeifs die der niet-
gedoopten en der ongeloovigen, wanneer zij
een waar huwelijk is, een waardigheid en een
grootheid die aan geen enkele menschelijke
overeenkomst kunnen toegekend worden.
De echtverbintenis tusschen christenen
heeft nog een heiliger karakter; want Onze
Heer Jezus-Christus heeft ze verheven tot de
waardigheid van een sakrament, en zoodoen
de ingeschakeld in de bovennatuurlijke orde
der Verlossing door Hem aan de wereld ge
bracht. Daaraan ontleent de wederzijdsche
toestemming waardoor de echtelieden zich aan
elkander schenken een verhevene beteekenis
en waardezij duidt niet enkel de onverbreek
bare vereeniging van twee zielen aan, maar
ook de sakramenteele genaden waardoor deze
vereeniging al hare uitwerksels zal kunnen
voortbrengen. Bovendien nog heeft God ge
wild dat zij, van meet af, de voorspeiling en,
in het Nieuw Verbond, de zinnelijke afbeel
ding zou zijn van een eindeloos meer ver
hevene vereeniging, van die namelijk waar
door Christus zich voor immer aan zijn mys
tiek lichaam, de Kerk, geschonken heeft. De
H. Paulus is het die ons deze onovertreffelij-
ke waardigheid van het christelijk huwelijk
openbaart, wijl hij zegt: Gij, mannen, be
mint uw vrouwen, gelijk ook Christus de
Kerk bemind heeft; Hij heeft zich zelf voor
haar overgeleverd om haar te heiligen... om
aan Zichzelf een heerlijke Kerk voor te stel
len zender vlek of rimpels, of iets dergelijks,
maar dip heilig en onbesmet zou zijn... Die
geheimenis is groot: ik zeg dit, met het oog
op Christus en op de Kerk
Christene Echtgenooten, denkt dikwijls na.
over de uitnemende waardigheid van uwen
staat, herinnert u onverpoosd het sakrament
dat gij ontvangen hebt. Vergeet nooit in uw
moeilijkheden en lasten dat gij als 't ware
geheiligd en versterkt werdt door een bijzon
der sakrament, dat, al heeft het er geen
merkteeken ingeprent, toch steeds werkdadig
in uw zielen voortbestaat. Verwaarloost dus
niet de sakramenteele gave die in u is, maar
vervult met zorg al uw plichten, zelfs de
zwaarste, en de bovennatuurlijke krachten,
die u werden toegedeeld op den dag van uw
huwelijk, zullen u steunen om den levens
last te dragen.
Wijl het christelijk huwelijk iets heiligs, ja
zelfs een sakrament is, wordt het, als hu
welijk, aan de bevoegdheid van den burger
lijken wetgever onttrokken en is het, lijk
trouwens de andere sakramenten, aan de
macht der Kerk onderworpen. Aan de burger
lijke wet komt het toe, de louter tijdelijke
gevolgen der verbintenis te bepalen, de be-
zittingswijze te regelen, de rechten - der kin
deren vast te stellen. Maar de hedendaagsche
instelling van het «burgerlijk huwelijk», in
zooverre zij den huwelijksband der-geloovigen
treft en beheerscht, is in tegenstrijd met de
goddeliike schikking en miskent de onver
vreemdbare rechten der Kerk. De Staat moet
het kerkelijk huwelijk erkennen als het eenig
echt huwelijk tusschen gedoopten, en hij
moet het door zijn wetten beschermen.
De Belgische wetgeving op 't huwelijk staat
ongelukkiglijk niet in het teeken der vrijheid,
zooals die welke in voege is in Engeland, en in
andere landen; zij stemt in verre na niet
overeen met de bepaling van 't Verdrag van
LateranenDe Italiaansche Staat wil de
instelling' van het huwelijk, de grondvesting'
van het huwelijk, in die waardigheid her
stellen welke met de overleveringen van het
volk overeenkomt, en kent het sakrament
des huwelijks, dat door het Kerkelijk Recht
geregeld wordt, burgerlijke rechtskracht toe
Onze geloovigen hoeven dus te weten dat het
huwelijk niet gesloten wordt vóór den amb
tenaar van den burgerlijken stand, maar wel
vóór de Kerk, op het oogenblik dat de ver
loofden hun huwelijkstoestemming te kennen
geven in het bijzijn van den Ordinaris, of
van den pastoor der parochie, of van hun
afgevaardigde, en van twee getuigen. Zij die
het kerkelijk huwelijk verwaarloozen en zich
vergenoegen met het burgerlijk huwelijk al
leen. zijn niet vereenigd door den echtelijken
band. Daarom beschouwt de Kerk ze als
openbare zondaar.: zij weigert hun de sa
kramenten, en, kwamen zij zonder berouw te
sterven, de eer en de gebeden der kerkelijke
begrafenisplechtigheden. De grondwettelijke
bepaling die het burgerlijk huwelijk ver
plichtend doet voorafgaan, verscherpt nog de
gebreken onzer huwelijkswetgevinggelukkig-
lijk heeft de wet van 3 Augustus 1909 deze on
redelijke verplichting opgeheven in het meest
belangrijke geval, namelijk in stervensge
vaar.
Mits het voorbehoud dat wij gemaakt heb
ben. mogen nochtans de geloovigen in Belgie
en moeten zij zich doorgaans naar de wetsbe
palingen schikken.
ONVERBREEKBAARHEID VAN HET
HUWELIJK
Een ander allergewichtigste hoedanigheid
van den echt waarop wij uw aandacht willen
vestigen, Zeer beminde Broeders, is zijn on
verbreekbaarheid. Sinds Onze Heer Jezus-
Christus deze woorden gesproken heeft:
Wat God samengevoegd heeft, dat scheide
een mensch nietbeheerscht de wet der on
verbreekbaarheid alle huwelijk, niet enkel
het huwelijk tusschen christenen, maar zelfs
het louter natuurlijk huweljk tusschen onge
loovigen. Buiten het zeldzaam geval waarin
ten fltT nnrnrlmssfl "«keert, kan slechts
de dóód van één van beiden den huwelijks
band verbreken. Geen enkele aardsche macht,
noch burgerlijk magistraat, noch Bisschop,
ncch Paus, kan een vrijelijk en geldig tus
schen christenen gesloten en voltrokken hu
welijk ontbinden.
En merkt op dat Christus deze onverbreek
baarheid niet als een last of een keten heeft
opgelegd, maar ze daarentegen vergund heeft
als een voorrecht en als een uitmuntend voor
deel: met de vruchtbaarheid en de getrouw
heid, is zij één der drie hoofdeigenschappen
die, volgens de kerkelijke' leer, de echtverbin
tenis verheffen en tot een edéien en Ver
dienstelijken levensstaat opvoeren. Bedenkt
even wat het geluk der echtgenooten en der
kinderen alsook het heil der samenleving
eischen, en gij zult er alras mee instemmen.
Treffend belicht Zijn Heiligheid de Paus
den weldoenden invloed van dit beginsel: «De
echtelingen, zegt hij, vinden in die hechtheid
een veilige waarborg' van duurzaamheid, wat
de algeheele overgave van hun eigen persoon
en de innige gemeenschap hunner zielen
uiteraard volstrekt eischen; de ware liefde
immers vergaat nooit. Voorts wordt er om de
getrouwe kuischheid een Sterke schans ge
bouwd tegen mogelijke inwendige of uitwen
dige bekoringen tot ontrouw; elke toegang
wordt afgesneden aan de angstige bezorgd
heid, dat in tegenspoed of ouderdom de echt
genoot wellicht heen zal gaan; en in plaats
daarvan treedt een onbekommerde zekerheid.
Op de meest doelmatige wijze wordt ook de
waardigheid der beide echtgenooten be
schermd, en wordt hun elkanders steun ver
zekerd, door dien onschendbaren en voor
immer bestendigen band worden de gehuw
den er voortdurend aan herinnerd, dat zij,
niet om voorbijgaande voordeelen, of uit be
geerlijkheid, doch om elkanders hoogere en
blijvende belangen te dienen, in het huwelijk
een levensgemeenschap hebben aangegaan,
die slechts door den dood kan worden ont
bonden. Zoo is ook op de beste wijze zorg
gedragen voor de bescherming en opvoeding
der kinderen, die jaren lang moet voortgezet
worden, want de zware en langdurige lasten,
welke deze taak medebrengt, worden met ver-
eenigde krachten door de ouders gemakkelij
ker gedragen. De voordeelen ten slotte voor
gansch de menschelijke gemeenschap zijn
niet minder belangrijk. Wij weten immers bij
ondervinding dat de onwrikbare hechtheid
der huwelijken de rijkste bron is voor een
gaaf en zedelijk gezond volksleven; door het
naleven van deze beginselen zijn ook geluk
en heil van den Staat verzekerd; want de
Staat is wat de huisgezinnen en de enkelin
gen zijn, waaruit hij als een lichaam uit le
dematen bestaatAl deze redenen, die steu
nen op het gezond oordeel en op de dagelijk-
sche ervaring, bewijzen klaarblijkelijk dat de
onverbreekbaarheid van het huwelijk een
noodzakelijkheid is én voor de familie, én
voor de samenleving.
Ongelukkiglijk treedt men deze hoofdzake
lijke wet, in ons land, hoe langer hoe meer
met de voeten; van jaar tot jaar neemt de
plaag der echtscheidingen toe. 'Niet enkel
staat de wet ze toe en maar al te vaak
met een ongemeene gemakkelijkheid doch,
wat nog erger is, ook de openbare meening
neemt vrede met de onregelmatige toestanden
en maakt ternauwernood een verschil tus
schen deze en deftige huisgezinnen. Het is
onbetwistbaar een onheilspellend teeken van
ellendig zedenverval.
Nochtans heeft Christus gezegd: Alwie
zijn vrouw ontslaat en een anders huwt, be
drijft overspel; en wie een vrouw huwt die
door haren man ontslagen werd', bedrijft
overspelNiets vermag de burgerlijke wet
tegen deze goddelijke uitspraak. En zij die
na het sluiten van een geldig huwelijk, de
echtscheiding vóór de Rechtbank bekomen
moeten zich in geweten, zoolang de andere
echteling leeft, als gebonden houden, vóór
de Kerk en voor God.
Waar het gaat om den huwelijksband, is
de Kerk steeds onverbiddelijk. Dwaling is het
en, vanwege hare vijanden, vuige laster, te
beweren dat Rome soms geldige en voltrok-
kene huwelijken ontbindt. In die huwelij
ken, verklaart de Paus, is het echtelijk ver
bond voile werkelijkheid geworden, en schit
tert dan ook naar Gods wil een volkomen
hechtheid en onontbindbaarheid uit, die door
geen menschelijk gezag kan verbroken wor
den
Gevallen kunnen soms voorkomen waarin
het gemeenschappelijk leven, om uiterst ern
stige moeilijkheden, ondraaglijk wordt: dan
staat de Kerk, steeds vol teederlijke bezorgd
heid, aan de echtelingen een feitelijke schei
ding toe; in dergelijke gevallen ook stemt zij
er volkomen mee in dat de wetgever deze toe
standen in burgerlijk opzicht regele. Ook ver
heugen wij ons over de wet van 20 Maart
1927, die de eischen der katholieke gewetens
grootendeels ingewilligd heeft. Vermits zij
van burgerlijk standpunt uit schier alle moei
lijkheden heeft opgelost, zijn de geloovigen;
die hun toevlucht zouden moeten nemen tot
den burgerlijken rechter, er strenger toe ver
plicht dan voorheen de echtscheiding niet
aan te vragen De advokaten en de mannen
der wet die het lot van zoovele huisgezinnen
in handen hebben, smesken wij met nadruk
erom, hun machtigen invloed te doen gelden
opdat de echtscheidingen waarlijk een uit'
zondering worde. ('t Vervolgt).
Belgische Fabriek
Chicorei WYPELIER-TAFFIN
Naaml. Vennootschap, YPER.
Heer MINISTER BALLS gaf, de verle-
dene week in het Senaat, eenige nuttige wen
ken en mededeelingen. Wij drukken een deel
zijner merkweerdige rede over:
Voor de HOP kunnen wij een oplossing
vinden. De voortbrengers begrijpen hun zen
ding niet. Indien de inlandsche hop tegen
lagen prijs wordt verkocht, is dit hun schuld.
Zij hebben gemeend dat het eenige middel
om de crisis te bestrijden, bestond in het
buitensporig opvoeren van de rechten op de
vreemde hop: van 60 tot 1000 frank! Ik kom
krachtig op tegen die verhooging. Indien de
brouwers hop vonden van betere hoedanig
heid, zouden zij geen hoogs vervoerprijzen
betalen. Maar zij vinden die niet.
Spijts de landbouwvoordrachten, zijn wij
er niet in geslaagd de gebreken van de
voortbrengers te verbeteren. Maar eerlang
zal een koninklijk besluit worden genomen
waarbij de mannelijke planten zullen verbo
den worden.
Ik heb specialisten ter beschikking van de
landbouwers willen stellen om ze te helpen
in het opsporen van veredelde soorten. Ik
heb landbouwkundigen gestuurd naar het
Graafschap Kent en ik denk er aan een hop
instituut op te richten te Gent.
Ons VLAS is van zeer goede hoedanigheid
Het Russische vlas, dat tegen lagen prijs
wordt ingevoerd, wordt door onze nijverheid
gevraagd, ondanks zijn geringe hoedanigheid,
wegens de lage prijzen.
Ons vlas wordt vooral gezocht in Ierland
waar er zeer fjn lijnwaad wordt vervaar
digd.
het rooten. en het braken van het vlas. Dit
belangt vooral mijn .collega van arbeid en
nijverheid aan.
Ik kan alleen de verbetering van de op
brengst nastreven. Ik heb proefondervinde
lijke opzoekingen gelast en een station zal
worden opgericht te Gent. Mijn departement
zal tjrouwens vertegenwoordigd zijn op het
internationaal congres van het vlas dat «dit
jaar te Brussel zal gehouden wprden.
Wat de AARDAPFELEN. betref t,Averd .er.
ezegd dat wij do. vreemde iviuiiKarilappehi.'?
moesten vervangen door Belgische. Wij bezit
ten een proefstation te Orgéo bij Neufcha-
teau. Doch dit volstaat niet. Wij zijn een.
land dat aardappelen uitvoert. Ook is onze'
cultuur van betere hoedanigheid. Trachten
wij vreemde plantaardappelen in Belgie te
ebruiken, en inzonderheid de plantaardap-,
pelen van Hommeren. Dit is het doel dat wij
nastreven want is op die wijze dat wij
uilen komen tof gevraagde vervanging.
Wat het vraag.;.uk van de veeteelt betreft,
deze teelt werd niet zoozeer getroffen als de
cultuur der graangewassen. Indien de klei
streek vooral onder de crisis heeft geleden
dan is het omdat de veeteelt er niet zoo
uitgebreid was als in de overige gedeelten van
het land.
Waar er aan VEETEELT werd gedaan
heeft men uitstekende uitslagen bereikt. Men
moet inzien naar een nieuwe orienteering
van den landbouw. De heer Leplae, directeur-
generaal bij het ministerie van koloniën, stelt
voor tijdelijke of bestendige weiden aan te
leggen. De heeren Rasquin en Walraevens
treden deze zienswijze bij.
De heer Leurquin. Een weide wordt niet
in één jaar aangelegd.
De Minister. Dit spreekt van zelf. Doch
deze raad dient in overweging genomen en
het voorspel van den heer Leplae verdient
onze gansche aandacht.
In deze laatste weken was er een verlaging
van de prijzen van het vleesch waar te ne
men. Het is te wijten aan een massa-invoer
van Deensch vleesch over Duitschland. Wij
hebben zeer strenge controlemaatregelen ge
troffen en' al het vleesch moet worden inge
voerd over Montzen.
Op dit gebied heeft het ministerie van
landbouw al het mogelijke gedaan.
Wat betreft het PAARDENRAS hebben
de openbare machten alles gedaan wat van
hen gevraagd werd voor de verbetering van
het Belgisch ras.
De uitvoer wijst op een betreurenswaardi-
gen achteruitgang van 30.000 op 20.000
stuks. De oorzaak daarvan ligt in het meer
der gebruik van den motor, doch zeker:
landbouwwerken vereisehen nog steeds h?
aanwenden van paarden.
De Belgische fokkerij zal zich bij dezen
nieuwen toestand moeten aanpassen. Het
departement zal in den zin van de uitbrei
ding van de buitenlandsche uitvoeringge-
bieden gr.oote krachtinspanningen doen. Wij
hebben den uitvoer bevordert en zullen daar
mede voortgaan.
Wat de runderen betreft houdt men zich
sedert lang met de verbetering van het ras
bezig. Vóór den oorlog werden sporadisch
krachtinspanningen gedaan 'zonder schitte
rende uitslagen. In 1920 heeft het departe
ment, na een grondige studie, onderrichtin
gen gegeven tot het kweeken van dieren met
het dubbel doel van goede opbrengst aan
vleesch en goede opbrengst aan melk.
Ik meen dat wij fier mogen zijn over de
bereikte uitslagen. Onze keurkoeien leveren
van 4,500 tot 5,500 liter, terwijl het gewone
vee slechts 3,100 liter gaf. En ook het ge
halte aan vetstoffen is veel hooger.
Er doen zich goede mogelijkheden voor
voor onzen veestapel, die op dit oogenblik
500,000 stuks telt. Wij vragen niet beter dan
onze controle uit te breiden.
Doch het geldt hier vooral een industrieel
vraagstuk. Er dient rekening gehouden met 1 een taailiefhebberij is.
uit toerisme
Wij lezen in Toerisme het flink veer-
tiendaagsch tijdschrift van den V. T. B. dat
de Vlaamsche Toeristenbond in het jaar
1931 drie en tachtig reizen zal inrichten, be
houdens de zeer belangwekkende uitstappen
welke door plaatselijke bonden zullen gedaan
worden
In het Reiskalender 'voor 1931 vinden wij
dat op Zondag 26 Juli een treinreis zal plaats
hebben van Poperinghe naar de Grotten van
Han, met als leider M. P. Tamboryn.
Onder den oproepVlaamsche Toeris
ten, overweegtgeeft Toerisme de volgen
de belangrijke cijfers:
I. OPBRENGST DER BELASTINGEN
OP DE AUTOMOBIELEN:
1929: in cle vier Waalsche provinciën:
26.7 miljoen; in de vier Vlaamsche provin
ciën: 26,8 miljoen.
1930: in de vier Waalsche provinciën:
24.8 miljoen; in de vier Vlaamsche provin
ciën 25,4 miljoen.
Vergelijkt nu de opbrengst dier wegenbe
lasting met den toestand der Rijkswegen in
de beide landsdeelen.
II. ONBEWAAKTE OVERWEGEN OF
1 DECEMBER 1930:
Waalsche provinciën: 679 (tegen 1182 be
waakte) 40 méér bewaakte.
Vlaamsche provinciën: 1275 (tegen 1027
bewaakte)25 méér onbewaakte.
III. ONGELUKKEN OP DIE OVERWE
GEN IN 1929 en 1930:
Waalsche provinciën: 4.
Vlaamsche provinciën: 25.
In het verslag van 1 Dec. 1928 voorzag het
Bestuurscomiteit van Bruggen en Wegen dat
in 1930 op tal van wegen in W.-Vl., waaron
der de baan Yper-Rousbrugge, werken zouden
moeten uitgevoerd worden. Daarvan werd
schier niets uitgevoerd. In dat verslag wordt
erkend dat in 1930 de toestand dan nog niet
volmaakt zal zijn in West-Vlaanderen en
dat belangrijke credieten zullen moeten voor
zien zijn voor het verbeteren der wegen in
West-Vlaanderen.
Hetzelfde verslag spreekt ook van Namen.
Het zegt dat in die Waalsche provincie al
niet veel meer zal te doen zijn op het einde
van 1929.
Welnu voor Namen wordt voor 1931 de
som voorzien van 12 millioen frank. En
V/est-Vlaanderen, waar nog zooveel te doen
is, West-Vlaanderen krijgt juist hetzelfde
bedrag als de Waalsche provincie Namen
En geen cent méér.
Wie weet van welk belang de wegen zijn
in dezen tijd, kan hieruit toch maken dat
er werkelijk nog grieven zijn in Vlaanderen
en dat de Vlaamsche beweging verre van
EEN APOSTEL DER VREDE.
Een Engelsche scheepskapitein Robinson
heeft bij testament zijn vermogen van ruim
7 duizend pond sterling ter beschikking ge
steld der Duitsehe regeering, die het bedrag
moet aanwenden ten bate van Duitsehe oor
logsverminkten.
Dit deed hij omdat hij zelf de treurige toe
standen in Duitschland in de jaren na den
oorlog had leeren kennen en dat hij het
juist achtte'zijn gold aan de Duitsehe oor-,
logsvërmmkte'n te vermaken.
In zijn testament staat dat het overwin
nende en welvarende Engeland zonder moei
lijkheden wel in de gelegenheid zou zijn voor
uujn eigen oorlogsverminkten te zorgen.
EEN ZWAAR VONNIS.
Donderdag werd te Gent behandeld de
zaak ten laste van Bouwmeester Herman
Van Ooteghem, leider der Vlaamsche
Wachten van Gent en F. Van de Kerckhove,
U. Van Lierde, Jos. Hellebuyck en Van de
Cauter.
Alle vijf zijn beticht van smaad aan de
politie en opstand in bende en Van Oote
ghem voor het dragen van een verboden
wapen.
De feiten hebben zich voorgedaan te Gent
dén 23 December, dag waarop er door de
V. O. S. en de vlaamsche studenten een hul
debetoon op touw gezet was ter eere van
Prof. Dr Frans Daels, bij zijn bekroning
met een Franschen prijs voor een ingediend
werk over den kanker.
Tijdens het verhoor getuigde Dr Fr. Daels
dat het een vreedzaam huldebetoon was en
dat de gendarmen te werk gingen als echte
uitdagingsagenten.
Het verboden wapen, waarvan Van Oote
ghem bleek drager geweest te zijn, was niets
anders dan eene rijzweep!
Tijdens de schermutseling werden acht
Vlamingen gekwetst. Geen enkele agent liep
een schram op. Beklaagden werden verde
digd door M. Leuridan en M. Stragier.
De Rechtbank, aannemende verzachtende
omstandigheden en gezien het goed gedrag
der betichten en aangezien de betichtingen
vansmaad en verboden wapendracht ver
vallen enkel de betichting blijft van opstand
in bende met verscheidenen, zonder wapens,
verwees
Van Ooteghem tot 3 maanden gevangenis
straf. Van de Kerckhove, Van Lierde, Helle
buyck en Van de Cauter elk tot 1 maand ge
vangenisstraf. Zij worden daarbij gezamen
lijk veroordeeld voor de kosten van het ge
ding. Alles en voor allen onvoorwaardelijk.
De Vlamingen van Diksmude, werden te
Veurne onvoorwaardelijk veroordeeld. De
Vlamingen van Gent, spijts alle mogelijke
verzachtende omstandigheden, werden ook
onvoorwaardelijk veroordeeld.
Als dat ding, dat den naam draagt van
voorwaardelijke veroordeeling niet verlo
ren geraakt is, dan zullen de Vliegers van
Diksmude en de Bommenwerpers van Brus
sel natuurlijk ook onvoorwaardelijk moe
ten krijgen.
De charge van Diksmude had plaats den
24 Oogst 1930. Slechts in Februari 1931 kwa
men de Vliegers voor het Gerecht. Nu is
hunne straf, als zij er eene zullen krijgen,
nog niet gekend.
Het vredig betoog voor Dr Daels had plaats
den 23 December 1930. Spijts hun goed ge
drag weten de vlaamsche studenten het nu
reeds dat zij één of drie maanden onvoor
waardelijk moeten zitten.
Het zal zeker ook de schuld der Vlamingen
zijn, als in Vlaanderen de eerbied voor het
Gerecht naar de vaantjes gaat?
Of wordt er enkel gewacht op daden die
betreurenswaardig en niet te herstellen zijn,
om van hooger hand eens flink te kunnen
doortasten. Het is altijd gevaarlijk van met
vuur te spelen.
Zijn feiten, als hierboven aangehaald, nu
de uitslagen van de steeds beloofde tegemoet
koming aan de wettige verlangens van het
Vlaamsche Volk?
diging van Jezus' Plaatsvervanger op aarde,
het apostolaat beoefenen van den christene
vrede: dat wil zeggen van de vrede gegrond
vest op de beginselen van de christelijke
leering.
IN DE KAMER: KRITIEK.
M. Renkin, katholiek, oefent scherpe kri
tiek uit op het beheer onzer spoorwegen. Zoo
de Nat. Maatschappij van Spoorwegen zich
inbeeldtdat de Minister en het Parlement
niets meer $e zeggen hebben, zoo. moet daar
tegen verzet, worden aangetoe' .end. Dè-.over-
naine is wel aldus verstaan dat, zooals vroe
ger, het recht op toezicht behouden blijft
op den aankoop van het materiaal, op de uit
te voeren werken en op de leeningen.
De spoorwegen zijn zeker het kostbaarste
deel van ons nationaal bezit, en dat mag
aan de kontrool van het Parlement niet
onttrokken worden. (Ongeveer heel de Ka
mer, de minister van Spoorwegen inbegre
pen, juichen toe).
VOOR DE ZWAKZINNIGEN.
M. Jean Bodart, verslaggever der begroo
ting van 't Arbeidsministerie, had nuttige
toelichtingen bezorgd over interpretatie en
toepassing van het Fonds voor Gebrekkelij-
ken en Verminkten. De volksvertegenwoordi
gers zijn erop gevlogen gelijk de duivel op
Geeraard. Allemaal om te zeggen dat de
zwakzinnigen onder de rechthebbenden zou
den moeten gerekend worden;
Maar Donderdag bewees Minister Hey-
man, dat daarvoor de wet zelf zou moeten
gewijzigd worden. De députés sprongen er
dadelijk op. De minister trachtte ze te tem
peren, zeggende dat men toch eerst een
ernstige proef moet laten gebeuren. Bij de
bespreking der wét had men op tien duizend
beneficiairs gerekend. Er zijn 40.000 aanvra
gers, en 't getal beneficiairs zal vermoedelijk
gaan tusschen de 25 a 30.000. Bijna driemaal
zooveel als eerst voorzien was.
Die bespreking getuigt niettemin van de
groote bezorgdhed der député's voor.de men-
schen die zich bij hen kwamen beklagen.
lasaaasaaissiiBgaffisssaflssangisisssi
Koopt geen Ontroomer
vooraleer gij den
met verlaagden melkbak
draaiende op eene spil
die den
laat-
zien
werken
DE KLUCHT DER LEGION NATIONALE»
Jules Vandeputte en Jacques Parent, de
mannen van de Légion Nationaledie
aangehouden werden, omdat ze een ontplof
fing veroorzaakten in de lokalen van het Na
tionaal Radio-Instituut, verschenen Donder
dag voor de Raadskamer te Brussel.
Na het verslag gehoord te hebben van den
Onderzoeksrechter Van Laethem en de
eischen van den eersten substituut Mom-
maerts, beval de Raadskamer de voorloopige
invrijheidstelling van de twee beklaagden.
Spijtig voor hen ging' de Prokureur des Ko-
nings daarmede niet akkoord. Hij teekende
beroep tegen dat besluit. Nu blijven de twee
fameuze heeren zitten, totdat zij in beroep
vóór de kamer van inbeschuldigingstelling
zullen verschijnen.
Om de aandacht af te leiden van de aan
houding hunner voormannen hebben de Lé-
gion-hélden een nieuwe klucht uitgedacht.
Een zekere Tops zou ontvoerd zijn, terwijl
dezes zwager Van Wynsberghe eene klopping
zou gekregen hebben. En dit was natuurlijk
het werk der Vlaamsche Nationalisten».
Van geheel die historie was niets waar. De
Brusselsche politie werd door de Légionman-
nen flink voor den aap gehouden. De Brus
selsche politie, wier hoofd M. Max, de be
schermer der Légion is .heeft eene heerlijke
gelegenheid gemist om eens ferm op de
Vlamingen te trommelen en de Légion
Nationalewordt door deze kale geschiede
nis opnieuw aan de openbare bespotting
prijsgegeven.
NAAR CHRISTENE VREDE.
Vrede of oorlog?? Monsterachtig vraag-
teekendat volgens de krachtige uitdruk
king van Z. H. Pius XI veertien jaar na het
oorlogsbloedbad in Europa, wederom wordt
gesteld.
De Paus van Rome zegt dat hij niet kan
gelooven dat er op onze dagen één Staat zou
gevonden worden, die deze verpletterende
verantwoordelijkheid zou durven op zich ne
men van de menschheid wederom uit te
moorden en zich meteen te zelfmoorden
Hij erkent niettemin dat het onmogelijk
is voor de volkeren dat zij de rust der orde
en der vrijheid, noodig tot het wezen der
vredegenieten zoolang zij blijven toelaten
dat een antisociale en antigodsdienstige pro
paganda gevoerd wordt door vrijmetselarij
en allerhande opstandige elementen. Onder
voorwendsel van vredesactie maar in feite
uit volksvleierij, wordt door overdreven pa
cifisten het gezond begrip van het vaderland
afgebroken en meteen de plichten tegenover
het land ondermijnd. Wat zullen wij daar
tegenover stellen? Wij zullen naar de uitnoo
IN ENGELAND: FINANCIEELE CRISIS.
Op een besloten vergadering, van de parle
mentaire labour-partij gaf Snowden nadere
toelichting op zijn bekende rede van 11 Fe
bruari. Groot opzien moet hij gewekt hebben
door zijn verklaring, dat het tekort op de
begrooting hoogstwaarschijnlijk veertig tot
vijftig millioen pond zal bedragen.
Hij verklaarde echter, dat hij niet van
plan is, de salarissen of de schadeloosstel
lingen voor de werkloozen te verminderen.
Hij sprak plechtig over de tegenwoordige
financieele crisis en waarschuwde voor de
gevaren van een nieuwe inzinking.
Hij liet ook doorschemeren, dat het nood
zakelijk zal zijn, de belastingen te verhoo-
gen, teneinde de begrooting in evenwicht te
brengen.
Volgens de laatste berichten, zou hij ech
ter de hoop hebben uitgedrukt, dat het niet
noodig zal zijn, de rechtstreeksche belastin
gen te verhoogen.
Het offer, dat de arbeiders te brengen zul
len hebben, zal de tijdelijke staking zijn van
de plannen van sociale ontwikkeling. Snow
den liet doorschemeren, dat hij geen 'enkele
mogelijkheid ziet, om den toestand onmid
dellijk te verbeteren en dat het aantal werk
loozen eerder dreigt toe te nemen dan te ver
minderen.
De Kanselier van de Schatkist wees op
nieuw op de noodzakelijkheid, om te bezui
nigen en verklaarde tenslotte, dat hij geheel
en al bereid is, om zijn ontslag te nemen, als
een ander zijn post wenscht over te nemen.
Verschillende sprekers leverden kritiek op
deze rede, maar een verzoek om een nieuwe
vergadering bijeen te roepen, werd verwor
pen met 72 stemmen tegen 53 stemmen.
DE NIEUWE REGEERING IN SPANJE.
De eerste Ministerraad van het nieuwe
kabinet Aznar werd Donderdagnamiddag te
Madrid gehouden. Aznar heeft er een ver
klaring afgelegd, waarin hij het voornemen
te kennen gaf, iedere poging tot ordeversto
ring energiek te onderdrukken. Hij was ech
ter van meening', dat de oppositie haar be
dreigingen niet in een daad zou omzetten.
Het kabinet was eveneens stelig voornemens
zich te beschermen tegen eiken oneerlijken
aanval, en maatregelen zouden hiertoe ge
nomen worden. In de allernaaste toekomst
zullen de gemeenteraardsverkiezingen plaats
hebben, waarop' de parlementsverkiezingen
zullen volgen. Na deze verkiezingen zou men
overgaan tot hervorming van de grondwet op
democratische basis.
De twee fracties der Catalaansche gewes
ten, de Catalaansche Actie en de Republi-
keinsche Actie, zullen zich samensuiten tot
een groote partij, met als naam, «Catalaan
sche Republikeinsche Partij
BIJ DE VL.-NAT. PARLEMENTSLEDEN.
De Vlaamsch-nationaie parlementsgroep
van Kamer en Senaat heeft, in vergadering
van Donderdag 19 Februari,besloten dat de
heer Van Mierloo, senator, opgehouden heeft
deel uit te maken van de groep.
(De Schelde).
(Vervolg op 2® blad).
Zoo staat in onze steden vóór de uitstal
lingen der magazijnen te lezen, 't Is het aan
bod van de waren die er worden tekoopge-
steld.
DIT HIER IS IETS VOOR U, JONGENS
EN MEISJES, en dit zeg ik bij het aanbeve
len van een boek waar gij zeker uw gading
zult in vinden...
Doch vooreerst, laat ons 't akkoord vallen
met het volgende:
Jaarlijks gaan de deuren der scholen open
voor duizenden meisjes en jongens wier
schooljaren voleindigd zijn. Enkele onder hen
voltrekken in hoogere studiën hun onder
richt; andere gaan naar het kantoor, naar
een bediening; sommige dwarrelen op de
straten met de noodlottige gevolgen er van;
het groote gedeelte, nochtans, wordt door de
fabriek opgeslorpt...
Dit alles maakt voortaan een nieuw ge
slacht, hieruit groeit de stam welke morgen
de maatschappij zal aanvullen, ontwikkelen
en vormen... naar zijn beeld en gelijkenis...
Naar zijn beeld en gelijkenis...
En nu verschijnt de angstwekkende schim
der onzekerheid: zal die nieuwe bijdrage aan
de maatschappij in staat zijn om er een ge
zonde grondvest van te worden?
Het .valt, eilaas, niet moeilijk op deze
vraag te antwoorden. Men ga eventjes, na
eenige jaren, dit geslacht na. Wat is er van
de eerbaarheid, van de godsdienstigheid van
velen onder hen geworden?
Naar den schijn beoordeelt, viert vreugde
en vermaak ik zeg niet geluk voortdu
rend hoogtij: 't is al luidruchtig zingenot,
t is, al vrijheidsuitspatting. Doch wat zeg
gen de ouders er van?... Wat zegt hun eigen
geweten?
En om nu van ernstige jongens en meis
jes te spreken die vol gezonde idealen hun
levensbestaan hebben aangevat, voor hoeve-
len is alles in het loom, eentonig kantoors
leven verdoofd, om over te gaan in onverr
schilligheid, droomerij en levenswee, waar zij
levensvreugde beoogden?
Hoe kan het anders?
Hebt gij het reeds anders gewaagd?
En dan komt het moedeloos antwoord:
Wijn zijn verplicht te doen gelijk de
anderen. Gij kunt mij niets aanwijzen wat
tegen ons vervelend bestand is. 'Komt hier
niet af met heiligen; die vindt men in de
kloosters of in stille woningen. Op het kan
toor, in de fabriek bestaat dat niet, kan niet
bestaan... neen...
Misschien... DIT HIER IS IETS VOOR
u.
Er was eens...
Doch merk wel op dat ik met geen sprookje
met geen legende uit den ouden tijd voor
den dag kom. Het is een echt, een heden-
daaggsch verhaal.
Over een tiental jaren verbeef in een wijk
van Edimburg, een stad van Schotland, het
werkmansgezin SINCLAIR. De vader ging
iederen morgen uit om zijn brood -en dat
van vrouw en kinderen te verdienen. Hij was
straatkeerder van stiel. Moeder, vroom en
zorgzaam, doch wel eens neerslachtig, had
de handen vol met de opvoeding harer vijf,
zes kleine kinderen,
't Is over cc-n dezer kinderen dat het ver
haal, namelijk, Margaretha, een der oudste.
Toen zij veertien jaar was, moest ze naai
de fabriek.
De fabriek stond ver afgelegen, en iederen
dag, van heel vroeg in den morgen, was ze
op de baan. Haar middageten nam ze 's mor
gens mede om geen tweemaal den weg te moe
ten afleggen. Het verging haar zooals bij haar
gezellinnen: op het werk, een alledaagsche
fabrieksleven. Heb ik het niet gezegd dat het
HIER IETS VOOR U was?
Margaretha was een eenvoudig, arm werk
meisje, zooals andere, ten minste uiterlijk. Ge
lijk alle meisjes hield ze van veel nette, schoo-
ne kleederen. Ze hield van dans en sport
dit laatste zoo algemeen in Engeland.
Margaretha had kennis, zooals men zegt; zij
verkeerde. Nogeens iets alledaagsch... ja, zij
was verloofd... totdat... Maar dat moet ge
zelf lezen in haar levensbeschrijving, want
wederom DIT HIER IS IETS VOOR U,
Ik wou dus dat alle fabriekmeisjes en -jon
gens dit leven van nabij kenden, want daar
in vinden ze meer dan de alledaagsche be
schrijving van een arme werkmanswoning,
met al haar ontberingen en ellenden. In die
dolïe, eentonige, banale woonst glansde een
zonnestraal, en die was niets anders dan het
bleeke, vroolijke snoesje van Margaretha. Die
glans vergezelde haar op straat, in de fabriek,
aan den arbeid, en dan wederom in het
schamele ouderlijk huis, bij vader en moeder,
bij broers en zusjes. Dien zonnestraal bracht
ze eiken morgen mede uit de kerk, en als ze
de Heilige Mis bijwoonde en ter Heilige
Tafe naderde al vond ze het in het eerste
nogal moeliijk zoo vroeg op te staan ver-»
haalt ze zelf...
Margaretha was een meisje, een aantrek
kelijk fabriekmeisje. Zij was niet blind, ze
zag heel goed wat er rondom haar gebeurde,
zoo op straat als in en buiten de fabriek,
