GROOTE PAARDENKOERSEN ZONDAG 21 JUNI 1931 tTSfi NOTARIEEL-, ANNONCEN- EN NIEUWSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN WEER EEN, DIE T WAGEN GAAT! HOE PELSEN BEWAREN 5 S Zend eenvoudig uw adres aan de fir- m ma F. Vandevoorde, 31, Boterstr., Yper. g 3 GRATIS ontvangt ge volledige be- g B schrijvingen en nuttige wenken. WERKGEVERS OF BAZEN STELT U IN REGEL POLITIEK OVERZICHT EET BOTER! v POPERINGSCHE KUNSTWERKJES M E L O T T E PAST HEM TOE! DINSDAG 7 JULI 1931 (KERMIS-DÏNSDAG) WEEKBLAD 35 CENTIEMEN Kleine Berichten: 1 fr. per regel minimumprijs per g jg Postabonnenten in België die van woons tnlassching 4 fr. g veranderen, moeten dit aangeven in bureel dat hun bedient, en niet aan mmsmsm i ons. s s antwoord bij zijn schrijven te voegen. ff B|iiu|||||iiiiM Alle annoncen zija voorat te betalen en moeten tegen derf Donderdag noen j ingezonden worden, j Kleine berichten tegen den Vrijdag noen. TARIEF: Notarieele Vcrkoopingen: 90 cent. 'I s per gewone regel Annoncen: Prijzen op aanvraa.;-: f Telefoon Nr 9. Uitgever SANSEN-VANNESTE, Poperinghe. Postcheck Nr 15.570. Til!llllllllll!!llllll!!i!llllll!lll!l!llillll!!l!llll!l!l!!lll!llil!lllllilll!lllllll!lllllilllll!il!ll||!!l!II!l!l|||||illllij; ^lil!lll!l!!!!!!ll!!l!lllll!l!il!l!!!l!i!!l!ll!!!!l!!!llt;~ UIT HET LEVEN Het lang broeiende conflikt tusschen de twee machten in Italië: de geestelijke macht van den Paus, en de wereldlijke macht van Mussolini, is dezer dagen uitgebroken. En wel op zulke scherpe wijze, dat het den vorm heeft aangenomen van een openlijke bestrij ding van 's Pauzen geestelijke macht door Mussolini's wereldlijke macht. De autocratie van den dictator, door velen noodig en reddend geacht voor het naar ont binding' in communisme glijdende Italië van enkele jaren geleden, heeft niet stil weten te houden bij de grens, welke, uit den ver gankelijken. stoffelijken aard van de door haar verdedigde zaak zelf, haar strikt be perkt gebied omlijnde. Dit gebied was en is uitgebreid genoeg om een geweldige kracht als die van Mussolini gelegenheid tot volle ontplooiing te geven. Want waar het gaat om de financieele en economische redding en verrijking van een millicenenvolk, om het op landbouw- en nij- verheids-gebied uitrusten,onderwijzen en voor lichten van een deels nog onvoldoende geor ganiseerde natie, daar was er voor die gewel dige kracht gelegenheid en ruimte te over- cm zich zonder mate aan het heil van 't land te kunnen geven. Dcch het stoffelijk welzijn van het volk hangt nauw. hangt onafscheidbaar samen met het geestelijk stijgen van het volk. En ook op DIT terrein heeft Mussolini aanvan kelijk zijn geweldige macht in goede richting gebruikt. Waar hij ze aanwendde tot het bij leggen van het zoo langdurig geschil tusschen het Vaticaan en het Quirinaal, waar hij er in slaagde, het Roomsche standpunt met het. Italiaansche standpunt te verzoenen, en den Paus cok als tijdelijke machthebber in zijn geschonden rechten te herstellen, daar heeft Mussolini blijk gegeven van een staatsmans wijsheid en van een uitvoeringsdure, alleen te vinden bij een kracht en een geest als de zijne. Öi* We hebben hier niet het beleid, de metho de van dien uitzonderlijken regeerder in de beoordeelingsschaai te leggen.We hebben hier enkel vast te stellen, dat hij met dit be leid en die methode veel verder drijft, dan ieders individueele vrijheid gedoogt, en, voor al, dan ieders persoonlijke gewetensvrijheid dulden kan. Het gaat niet cp de macht van den wet gever ook uit te oefenen in de sfeer van den geest, zich het recht aan te matigen rich tingen te geven inzake godsdienstige oplei ding of katholieke actie. Want behoudens dat aan wereldlijken daartoe slechts be voegdheid wcrdt erkend voor zooveel zij de richtlijnen volgen, hun door de geestelijke overheid getrokken, en voor zooveel zij han delen onder toezicht en met goedkeuring van die geestelijke overheid is daar nog het bedenkelijke, het erge feit, dat diemacht van den wetgever daardoor ontaardt in een cndulbare willekeurigheid, waardoor de geestelijke macht in feite aan haar onder geschikt zou gemaakt worden. Die geestelijke macht zou dan aan de wetgevende macht slechts dienen als deco rum, om het volk neg eenigszins de illusie te geven dat het in godsdienstige zaken dooi den Paus werd geleid. Feitelijk zou het Mussolini zijn die de hand zou houden over de opvoeding der jeugd, over de werking der volwassenen, en die het godsdienstig element enkel toelaten, en desnoods verdringen of verwringen zou, voor zooveel het met zijn inzichten overeenkwam en met zijn plannen strookte. Dan het aanvaarden van zulken toestand kan nog niet eens gedacht worden. Waar het gaat om de geestelijke belangen van het volk, moet en zal de Paus, alléén deer God aangesteld en derhalve alléén be voegd om die belangen te behartigen, volko men onafhankelijk staan. Dit onafhankelijk staan van den Paus is, trouwens, een der waarborgen voor het volk dat zijn belangen geheel onpartijdig, geheel in den geest van Christus, en uitsluitend met het oog op het naleven van de éénig- zaligmakende leering zullen behartigd wor den. Want zoodra louter menschelijke bereke ningen zich daarin mengen, zou het volk ge rechtigd zijn te twijfelen aan de zuiverheid van de bron. waaruit de versterkte voor schriften ontsproten. En het zou, eveneens, bedenkingen kunnen maken betreffende de duurzaamheid van die voorschriften. Immers, zoo min als de geringste piccolo, is Mussolini onsterfelijk. Na zijn dood of aftreden zal hij- opgevolgd werden door iemand die wellicht fen gansch andere me thode, ter uitvoering van een gansch andere opvatting, zal invoi ge brengen. Dus zou de Paus nogmaals zich moeten schikken naar de andere inzichten van dien r, en... En natuurlijk telkens het stuur moeten om gooien, bij het optreden van een nieuwen Staatsbewind voerder. JU De eenvoudigste mensch, die daarop en kele minuten nadenkt, zal nog beseffen dat dergeuifcg toestand onhoudbaar, onmogelijk is. dat dë Paus volledig vrij moet zijn in liet besturen van de katholieken, op geestelijk gebied, en dat, waar godsdienstige en stoffe lijke belangen op een zelfde terrein samen komen, zooals gebeurt voor de katholieke actie het den Paus, en den Paus alléén hoort, als Hoofd van de Kerk en als voor God verantwoordelijk bevorderaar van de godsdienstige belangen, de vereischte direc tieven te geven. Dat Mussolmi zulks niet begrijpt, toont aan lioe kortzichtig soms de meest scherp ziende mensch kan worden, wanneer hij steeds naar één kant dien van zijn per soonlijke overtuiging blijft kijken, en bij- zichtig. ja, verbijsterd wordt, zoodra hij docr de omstandigheden verplicht is, zijn oogen eens naar elders te keeren. Dat hij dit niet begrijpt, bewijst tevens met welke ontstellende blindheid de hoog moed, die machtigste stuwkracht van de hardnekkige willekeurigheid ook de rijkst- begaafde naturen slaan kan. Een zóó ent- stellende blindheid, dat zij het hoogmoeds- slachtofïer zelfs belet de stelligste historische feiten te onderscheiden: die van de uiteinde lijke nederlagen dergenen, wier machtswaan zin hen destijds dreef naar het oorlogsver- klaren aan Rome, en die telkens in schade en schande ten onder gingen, terwijl, bij het wegtrekken van de gevechtswolken, een glanzender aureool van grootheid bleek te stralen rond de Witte Gestalte van het Va ticaan. Mussolini tegen Pius XI... Weer een, die 't wagen gaat... Weer een, die 't verliezen zal. BEN JAMIN. geSBBSHBBHaHBBHBB&aaaBaBBHW; Wij herhalen ter herinnering, wat wij reeds vroeger drukten; en wij herhalen het omdat een nieuw tijdstip dit der categorie voor Juli snel nadert. In Juli laatst werd door het Parlement de wet gestemd op de algemeenmaking der fa- milievergoedingen. De wet werd reeds den 4 Augustus laatst in het Staatsblad afgekon digd. Het Staatsblad kondigde nu het Koninklijk Besluit af tot toepassing' van de wet. Al de patroons moeten zich bij eene kompensatie- kas voor familievergceding aansluiten. Dat is verplichtend. Wanneer moetsn zij zich aansluiten? Dat hangt af van het getal werklieden* k>; -'tinmen dienst. Ziehier wat het Koninklijk Besluit zegt: Artikel l. De aan de wet van 4 Augus tus 1930 onderworpen werkgevers dienen zich aan te sluiten bij een door de regeering erkende verzekerkas, hetzij bij de hulpkas cp de volgende datums: Op 1 Januari 1831 ten laatste, indien zij op 1 November 1930 aan meer dan tweehon derd vijftig' personen werk' verschaffen; Op 1 April 1931, ten laatste, indien" zij aan meer dan honderd personen werk ver schaffen; Op 1 Juli 1931 ten laatste, indien zij aan meer dan tien personen werk verschaffen; Op 1 October 1931 ten laatste, indien zij aan meer dan vijf personen werk verschaf fen. De andere werkgevers dienen ten laatste op 1 Januari 1932 aangesloten te zijn. 'Art. 2. De bepalingen van vorig artikel zijn niet toepasselijk' op: 1" De ladings- en lossingscndernemers, alsmede de stuwadoors in de havens, los plaatsen, stapelplaatsen en staties; 2" De exploitanten van ondernemingen van vervoer te water: 3" De exploitanten van ondernemingen van zeevisscherij 4" De exploitanten van hotels, spijshuizen en drankslijterijen. Hetzelfde geldt voor nijveraars en hande laars in zoo verre zij werk verschaffen: a Aan één of meer handelsvertegenwoordigers; b) Aan één of meer werklieden, die aan huis arbeiden DE VERGOEDINGEN De kompensatiekassen moeten de volgende vergoedingen uitbetalen per maand: 15 fr. voor het T' kind; 20 fr. voor het 2''; 40 fr. voor het 3l'; 70 fr. voer het 4', en 100 fr. voor elk kind van het 5'' af. Dit zijn mini mumvergoedingen. De kompensatiekassen kunnen deze verhoogen, indien hunne mid delen het toelaten. WAT STAAT DEZEN NU TE WACHTEN DIE NIET TIJDIG AANSLUITEN 1" Eene boete van 1 tot 25 frank. Deze boete wordt gebracht van 26 tot 100 frank wanneer het eene inrichting' geldt van meer aan 300 werklieden. Wanneer het eens maatschappij of vereeniging geldt, valt de hceje ten laste., van dep persoon die het aa- gelijksch beheer in handen heeft. 2" De gedwongen aansluiting van rechts wege bij de hulpkassen van den Staat, het geen niet enkel weinig vereerendzou zijn, maar tevens schadelijk kan worden op fïnan- tieel gebied, voor wat het bedrag der bijdrage betreft. GEEN MISVERSTAND ALS 'T U BELIEFT We waren deze week aan 't redekavelen met een vriend die ons 't volgende meldde: Zulk een persoon ging zijn diensten aan bieden aan een werkgever die terecht ver ondersteld wierd den aangeboden werker te kunnen benuttigen; doch hij werd beleefd afgewezen. En aan een kennis vertelde die werkge ver: Gaarne had ik die man aangenomen maar hij heeft acht kleine kinderen en ik ben toch niet in staat al dien opleg voor kindertoeslag te doen Hierop nog eens kort het antwoord: Van af de daten hier hcoger vermeld moet ieder werkgever aan de compensatiekas, waarbij hij is aangesloten, betalen: voor ieder bij hem in dienst zijnden persoon 35 tct 65 centiemen per dag', aan zijn werkgast of gasten betaalt hij het overeengekomen loon en wel zonder den kindertoeslag 't zij de werkgasten geen of veel cf weinig kinders hebben. En daarmede is het uit. Al die bijdragen van 0,35 tot 0,65 fr. (voor mannelijke of vrouwelijke tewerkgestelden) spijzen dan de compensatiekassen. En het is de compensatiekas, waarbij gij aangesloten zijt, die gelast is met de zorg dat de gezinsvergoedingen aan ieder rechtheb bende worden uitbetaald. Dus 't zij gij iemand in dienst neemt met of zonder kinderen, GIJ geeft evenveel uit, GELDELIJK is het dus voor u gelijk, maar zedelijk zal het in algemeenen regel BETER zijn, vooral in deze crisistijden, dat gij bij voorkeur winning geeft aan deze die meest last van kinderen hebben. En dat kost u niets méér. Vraag verdere inlichtingen bij de: Com peasatiekas der Christen Patroons, 17, Oa- renmarkt, Brugge. Ctaicorei WYPELIER-TAFUIN Belgische Fabriek Naaml. Vennootschap, YPER. iedere goede zaak heeft echter de industrial liseering van het levensmiddeienbedrijf ook hare schaduwzijde. Het is gebleken, dat de producten, die de industrie aflevert, in zeker opzicht achter staan bij de waren, zooals moeder Natuur dit doet. Wij behoeven daarom niet minachtend te spreken over de dikwijls voortreffelijke fa brikaten van de industrie. Wij zouden niet terug' kunnen gaan tot den tijd, dat we zelf ens broed bakten en op het gebied van de bakkerij ligt er zelfs voor ds groot-industrie in Nederland nog een belangrijk arbeidsveld braak. Onze huisvrouwen hebben het wel veel gemakkelijker dan hars grootmoeders, nu de industrie veer haar tal van eet- en drinkwaren «voer het gebruik gereed" al thans bijna gereed, levert. Maar toch, ds vitamineleer heeft het zoo duidelijk aangetoond zijn ds industriepro ducten in menig opzicht surrogaten van de natuurproducten. Pij de margarine-industrie spreekt dit wel i cel duidelijk. Margarine is een surrogaat vc„r boter en volkomen te recht adverteeren de boterprcducenten, dat boter niet te vervangen is. Mocht men, vóórdat de onmisbaarheid van vitamines in ons voedsel was gebleken, nog' verklaren, dat de voedingswaarde van marga rine even groot was als die van boter, thans is die verklaring alleen nog maar juist, wat de calorieënwaarde van beide voedingsmid delen betreft. De boter' bevat vitamines, die in margarine niet voorkomen. Daarom is in derdaad boter niet te vervangen en. dit zal nog zoo blijven, zoolang pogingen, om de in boter aanwezige vitamines kunstmatig' te bereiden, niet geslaagd zijn. Over den smaak valt niet te twisten zoo zegt men. Maar niets is geheel waar en dit geldt ook voor dit oude spreekwoord. Voor wie smaakheeft is boter heel iets anders dan margarine. Dit verschil in smaak tusschen boter en margarine heeft wel degelijk een objectieve oorzaak. Boter wordt, naar men weet, bereid docr aangezuurae room of melk te karnen. Bij dit karnproces voegen zich de druppel tjes vet uit den room of den melk bijeen, zocdat er een kneedbaar product ontstaat. Margarine wordt bereid door gesmolten vet ten en oliën met aangezuurde ondermelk te mengen en te bewerken; dit mengsel wordt snel met ijswater afgekoeld, waar bij de mar- garinemassa stolt. Daarna wordt deze her haaldelijk gekneed. Physisch bestaat nu tusschen boter en margarine dit verschil, dat boter is samen gesteld uit kleine vetbolletjes en margarine uit fijne vetkristalletjes en dit verklaart, naast het verschil in inwendigen bouw tus schen botervet en margarinevet, het verschil in smaak tusschen het natuurproduct en het surrogaat. De margarine-industrie is tot bloei .geko men in een tijd dat het verschil in beteeke- nis van boter en margarine voor de voeding nog niet bekend was. De nu foutief gebleken theorie van de gelijke voedingswaarde van boter en margarine, naast den betrekke lijk lagen prijs van margarine heeft gemaakt, dat in ons (land van melk en zuivel, per hoofd van de bevolking, meer margarine dan bot*r wordt gegeten. Het zou voor de volkswelvaart van belang zijn, ais het botergebruik toenam. De con currentie tusschen de boterproducenten op de wereldmarkt is groot en de afzet van boter wcrdt door ongezonde protectie in het buitenland bemoeilijkt, zoodat het een ge zonde protectie zcu zijn, als ons eigen volk rneer boter wilde eten, dan thans het geval is. Hierboven zijn de redenen uiteengezet, die een verhoogd botergebruik wenschelijk ma ken. Schier iedere huismoeder is in staat haai man en kinderen beter te geven op de bo terham. Laat zii inzien, dat het voor de ge zondheid van haar gezin in hoogs mate wenschelijk is, voor hun appetijt bevorder lijk en voor ons volk heilzaam, als zij de echte boter cnzer samenwerkende melker ijeh op hare tafel plaatst. Dan zal zij spoedig de waarheid inzien van onze leuzeboter is niet te vervangen Uit Wenken voor het Gezin (bijblad van Voeding en Hygiëne .SKSSKEEgSeEEaffiESSEiSEEEgEESsMSH WOORDEN GENOEG. EEN EN ANDER OVER NATUUR- EN INDUSTRIEPRODUCTEN De mensch heeft, naar den stand der we tenschap van dezen tijd, voor zijn voeding eet- en drinkwaren noodig, waarin als be- standdeelen voorkomen: eiwitten, vetten, koolhydraten, water, zouten en vitamines. De mensch had, al eeuwen voordat de we tenschap dit heeft uitgemaakt, bij intuïtie zijn voedsel zóó gekozen, dat deze onmisbare bestanddeelen van de voeding in zijn spijs en drank in voldoende hoeveelheden voor kwamen. De zich op natuurlijke wijze voedende mensch heeft dan cok door de tijden geen bezwaren ondervonden van het genot der door hem zelf geteelde voedingsmiddelen en van het dierlijk voedsel, dat de natuur hem aanbood. Alleen als de mensch in bijzondere om standigheden verkeerde, omstandigheden, die hem noodzaakten zich eenzijdig te voeden, traden er allerlei stoornissen in zijn gezond heid op, die naar later is gebleken het gevolg waren van die eenzijdige voeding, i Ook de industrialiseering van het levens middeienbedrijf heeft het karakter van ms- nig voedingsmiddel zco veranderd, dat het 1 niet meer zoo gezond werd als voorheen. Toen de bevolking' van Indië zich in hoofd zaak voedde met de dcor haar zelf gekweekte rijst, bleef zij gezond. Toen zij later geslepen rijst die er zooveel mooier uitziet dan on geslepen als voedsel nam, begon de beri beri te heerschen, een ziekte, die duizenden jen nog eens duizenden slachtoffers heeft ge- maakt. De groei van de industrie is voor de wereld van buitengewoon groot nut geweest; als W5J VRAGEN DADEN. Zcoals wij verledene week mededeelden, is M. Renkin erin gelukt eene nieuwe regeering samen te stellen. Zulks is hem enkel gelukt na veertien dagen hardnekkig vasthouden aan de taak, hem door den Koning' opge dragen en nadat hij de talrijke moeilijkhe den, welke de Liberalen hem in den weg ge legd hebben, gedeeltelijk ten minste overwon nen heeft. Nu hoopt hij langs moeilijke bochten zijn ploeg door het land te voeren. Die moeilijke bochten zijn: de economische crisis; het vraagstuk der landverdediging; de financieele crisis en vooral de vlaamsche kwestie. Minister Renkin heeft zelf gezegd dat wij hem en zijne Regsering niet moeten beoor- deelen naar hetgeen er gezegd wordt, maar wel naar hetgeen er gedaan wordt. Dat is het schoonste woord van geheel de bespreking' over de regeeringsverklaring. Geen woorden, maar daden. Dat is 't wat -wij hebben moeten. Moest men de sprekers -p'~ looven, die zich met de regeeringsverkiarihg bemoeid hebben, dan zou voor de Vlamingen een tijdperk van nieuw leven aanbreken. Wij betwijfelen de goede gevoelens niet van de sprekers en wij danken er hen zelfs om dat zij na zooveel jaren eindelijk begin nen klaar te zien waar ons goed recht ligt. Wij jubelen echter niet te vroeg. Ons wer den reeds zooveel schoone dingen vcorspis- geld en cok zooveel keeren reeds werden wij bedrogen. Dat het honderd jaar moest duren en dat Belgie de kiemen van de ontbinding in zich moest gevoelen alvorens ons recht wordt be loofd, ja dat doet ons toch een beetje wan trouwig zijn. En ons wantrouwen komt nog meest voort uit het feit dat het juist de Liberalen zijn die ons die algeheele voldoening moeten hel pen schenken. Ongetwijfeld zullen de Libe ralen nog' hun best doen om trapen te zetten ten einde den vlaamschen vos te vangen. Of het hen zal gelukken? In de regeeringsverklaring staan er schco- ne dingen, die men met twee handen moet toejuichen. Er zijn er echter ook flauwe plek ken in te vinden. Dat er van de vervlaam- sching van 't leger niet gesproken wordt is onder andere al reeds te betreuren. Over bestuurlijke amnestie ook geen woord, 't Is misschien dat M. Renkin zelf wel inziet dat er al moeilijkheden genoeg voor zijn voeten liggen of dat hij zelf gevoelt dat zijne regee ring geen al te lang leven zal hebben. Er moet toch ook nog werk zijn voor zijnen opvolger. In 't kort gezegd, wij wachten, met de rest van 't geduld dat ens nog overschiet, naai de daden welke de regeering zal stellen. Ko men die daden overeen met de woorden die gsproken werden, dan zal Vlaanderen en ook Belgie in de regeering Renkin eene beste regeering gevonden hebben. Wij vragen niets beters dan dat M. Renkin en zijne Ministers mogen gelukken in hunne pogingen. ONDER 'T VERGROOTGLAS Het is niet te betwijfelen dat de Liberalen eene dubbelzinnige houding aannemen. De samenstelling van den Liberalen regeerings- ploeg toont zulks genoeg aan. De meest vooraanstaande Liberalen hou den zich aan de kant. Dit is het geval voor de heeren Devèze, Lippens, Janson, Max, enz. De liberale ministerploeg is in 't geheel niet schitterend. Daar is weliswaar M. Hy- mans de man van het beruchte Jamais in zake amnestie. Die waant zich zelf on misbaar in zake buitenlandsche politiek. En hij heeft daar veel verdiensten. Dat moet gezegd worden. De andere zijn echter nieu welingen die tot nu tce eene zeer onderge schikte rol gespeeld hebben. JVb Petitjean heeft den naam Vlaming te %ijri, al is hij opgekomen tegen de Hooge- school van Gent. Als Vlaming is hij echtér onder de Liberalen neg een der beste. M. Bovesse is Wallonisant, die voor de Vlamingen van nut kan zijn daar hij sterk houdt aan gelijkheid in Vlaanderen als in Wallonië. De liberaal M. Cocq is een nietszeggende figuur. Hij is anti-clericaal, anti-flamin gant, maar bezit veel brusselsche pretentie. M. Dens moet in den ploeg de vlaamsche Liberalen vertegenwoordigen. Hij is een goe de reeder, maar van landsverdediging' kent hij niets. Maar hij is toch minister. De katholieke partij is in de regesring met zeven ministers: drie conservatieve ka tholieken uit de oude associatie, drie chris- ten-vlaamsche democraten en M. Van Dievoet vertegenwoordigt de vlaamsche landbouwers. M, Renkin, voorzitter der Rechterzijde, heeft zich sinds 1926 beieverd om eenheid te krijgen onder alle Katholieken. Bekwaam advokaat die veel van hem doet verwachten. Benevens M. Renkin hebben de conserva tieve Katholieken M. Houtart, een Waal, sedert 1926 minister van geldwezen en ban kier van stiel. M. Crockaert is een zeer geziene figuur onder de jonge katholieken van 't Brussel sche. Over enkele weken stookte hij kwaad vuur tegen de christene arbeiderssyndicaten, maar 't schijnt dat hij nu dat vuur aan 't blusschen is. Hij is Vlaamschgezind ter wille van 't behoud van Belgie. De vlaamsche vertegenwoordiging in de regeering is ook versterkt. Het 'schijnt dat M. Baels cm kleinzielige persoonlijke redens over boord gegooid werd. Dat is flauw! Zijn opvolger in de boerderij is M. Van Dievoet, Hoogleeraar te Leuven, flinke kracht en ernstig man. Bij hem zal waarschijnlijk de leiding berusten van de debatten over de vlaamsche kwestie in den schoot der regeering. De christen-viaamsche werklieden blijven vertegenwoordigd door M. Heyman en M. Van Caeneghem, waarvan niemand de goe de bedoelingen op viaamsch gebied kan 'be twisten. Nochtans M. Heyman heeft zich vroeger meer verdienstelijk gemaakt op so ciaal gebied en M. Van Caeneghem op gebied van openbare werken dan op viaamsch ge bied. Wij mogen in dat opzicht meer verwacht teh van den vlaamtchen demoeratischen Minister M. Van Isacker, geboren West- Vlaming (Thcurout). Hij kent de vlaam sche kwestie vooral als historieus, leeraar en rechtsgeleerde. Als raadsman kan hij van groot nut zijn in de regeering. Voer de politiek zelf mist hj wellicht zelfvertrouwen en temperament. Ten slotte moeten wij nog vermelden dat volksvertegenwoordiger Sap een portefeuille geweigerd heeft, niet uit wantrouwen tegen over de regeering, maar om vrij en onafhan kelijk zijn inzichten te kunnen verdedigen. M. HUUIN IS GEWROKEN De rechtbank van Gent heeft uitspraak gedaan over ds incidenten aan de Hooge- school te Gent tijdens de gestoorde les van M. Hulin de Loo. M. Hulin, Burgemeester cener vlaamsche gemeente zegde geen Viaamsch te kennen. De zaak werd gepleit in 't Fransch en een taaisman moest tusschen komen, wijl de studenten (natuurlijk) verklaard hadden geen Fransch te kennen. Niet één student werd werkelijk herkend. Niet één feit is kunnen bestatigd worden, Niettegenstaande een koninklijk besluit zegt dat hetgeen binnen de Universiteit gebeurt buiten de bevoegdheid van het gerecht valt, werden 9 van de tien studenten veroordeeld Een werd vrijgesproken op getuigenis van zijn huisbaas. De negen studenten kregen elk 8 dagen gevangenisstraf en 182 fr. boet of 8 dagen, voorwaardelijk gedurende vijf jaar. Seffens na het vonnis werd beroep aange- teekend tegen dit vennis. Wanneer de Vlaamsehgezinde professor Van den Bogaerde dcor franskiljonscbe stu denten aangevallen werd over eenige jaren, dan werden de studenten vervolgd en... vrij gesproken. Men had de zaak laten verjaren. In het Gerechtshof waren een 50 tal sterk gewapende gendarmen en tal van geheime politieagenten. In de kazerne stonden 50 agenten gereed. Echter verliep alles kalm. Het Gerecht van Gent heeft zich zeer ver dienstelijk gemaakt voor de bevrediging der gemoederen in Vlaanderen! NAKLANK VAN WEMMEL Vóór de correctionneele rechtbank van Erussel verschenen verscheidene Vlaamsche Nationalisten, beticht van smaad en opstand tegen de gendarmen tijdens den landdag van Wemmei. Fransche' processen hebben verschillige vlaamsche jongens een Ci dagen voorwaar delijk bezorgd. DE VLAAMSCHE KUNST Er worden sedert eenigen tijd went.ore ontdekkingen gedaan in Vloanderen. Verle den jaar miek het Koninklijk Hof kennis met ons Vlaamsche Tccneel. Verledene week hadden enzs Vlaamsche kunstenaars de eer H. M. de Koningin te mogen ontvangen en met haar eene bootreis op de Schelde te maken. Deze week bezocht Koningin Elisabeth het Hocger Instituut van Schoone Kunsten t Antwerpen. De bestuurder, M. Isidoor Op- somer. de Leeraars en ook de Leerlingen werden door Hare Majesteit herhaaldelijk geluk gewenseht. Zij wist niet dat de Vla mingen bekwaam waren zooveel schoons voort te brengen. Op 22 Juni zal het middeleeuv/sch spel Elckcrlye naar Herman Teirlinck, in de hovingen van bet Paleis opgevoerd worden. Ook de St Augustinuskring van Antwerpen zal weldra ten Hove gevraagd worden. De toenadering van het Koninklijk Hof met onze Vlaamsche Kunst is een verheugend toeken van den opbloei in Vlaanderen. de internationale rechtsorde mogelijk maakt, zonder gevaar op te leveren van geweldple ging. Veiligheid zonder arbitrage is ondenk baar. De onmatige wapeningen verzwakken het rechtsgevoel der volkeren. De ontwapeningsconferentie most Euro pa de zedelijke stabiliteit geven, welke de vredesconferentie het niet heeft kunnen schenken. De vredesconferentie kon de machtsverhoudingen niet op den grondslag- van het vertrouwen stellen, zoolang' de deel nemende landen uiteenvielen in overwin naars en overwonnenen en de vruchten dei- overwinning moesten worden bevestigd. Men heeft zich échter zoo hier en daar verrekend. De .ontwapeningsconferentie moet den waarborg scheppen voor een evenwicht van de machtsverhoudingen, zonder hetwelk Europa niet aan zijn huidig onzeker bestaan kan ontkomen. De economische crisis heeft ongetwijfeld ook den rechtstreekschen in vloed ondergaan van de wapeningspolitiek. De wapeningsuitgaven van de 27 staten, die op oorlogsgebied het best zijn uitgerust, be liepen in 1928 eene som van 12 milliard fr.; in 1928 was dit echter 17 milliard frank, dus 5 milliard frank meer, hoewel verscheidene staten op grond van de vredesverdragen aan zienlijk hadden moeten beperken. De laatste twee jaar is dit verschil nog grooter gewor den A'-,vie zijn jeugd in ons Bisschoppelijk College doorbracht, zal zich wol herinneren I dat op aiie groote feesten, redevoeringen i uitgesproken werdén door de studenten der I hoogere klassen. Dit gebru'k is nog in cere gehouden, en, j toen Z. D. I-I. Mgr. Lamiroy, een paar weken geleden, h.er kwam om het I-I. Vormsel tce te dienen, werd hij in het College verwel komd door de studenten en op die plechtig heden werden 3 redevoeringen uitgesproken. Hieronder geven wij een afdruksel der omslagen die voor die redevoeringen getee- ken.d wevd.cn docr onzen stadgenoot Heor Jules Boudry. Het ziin 3 goed uitgedacht en prachtig uitgewerkte penteekeninpen, waarvan we hier wel de grondteekening maar niet de kleuren kunnen teruggeven, en het kleuren spel was bijzonder wel gelukt. De teekeningen verbeelden: ie geen Ontroorner voor verschillende gebruiken dienende en niet verlaagden melkbak draaiende op eene spil benut- Ontroomers MELOTTE, N. V. Remicourt isS3£SBBKSBBB8B££!a»BKSSHBB5SBl GEBEDEN In Engeland werden openbare gebeden uitgeschreven tct het welgelukken der ont- apenihgscbnferentie van 1-932. Mocht men hier ook het belang dezer con ferentie beseffen. HET CONGRES VAN DEN KATH. VL. LANDSBOND TE BRUSSEL Wij vernemen dat het dagelijksch bestuur van den Katholieken Vlaamschen Landsbond besloet het Congres van dit jaar te Brussel te houden, en wel op Zaterdag 1 en Zondag 2 Augustus. Op de Agenda: de vervlaamsching van het Onderwijs, de Rechtszaken, het Openbaar Bestuur en het Leger. DE OORUOGSSCHULDEN Onmiddellijk practische uitslagen heeft de bijeenkomst van Chequers niet opgeleverd. Men hoefde zelfs naar de Chequers niet te go,an cm de stelling te hooren verkondigen dat om te beginnen ieder land moest trach ten zichzelf te redden en dat verder de ver lichting van lasten Duitschland opgelegd door eene internationale regeling, alleen door een nieuwe internationale regeling te verkrijgen is. Geen enkele verklaring nochvan gezag hebbende Duitsche of Engèlsche zijde, laat iets los over wat nu verder geschieden zal. Alleen wordt in een deel van de Engelsche pers de meening uitgesproken dat thans de weg is vrijgemaakt voor een nieuwe interna tionale conferentie aangaande de herstelbe talingen en de oorlcgschulden. Daar valt echter niet veel van te verwach ten, al cm te beginnen niet van Engeland zelf, dat tct boven het hoofd in de financiee le moeilijkheden zit, terwijl Frankrijk met klimmend wantrouwen denk aan het groeiend nationalisme in Duitschland, aan de tolunie, aan de uitspattingen van de staal helmen nagaat wat bij zijn Oostelijken buur in wording is. Doch zelfs bij dezer bei den goeden wil hangt in 't onderhavige ge val neg' alles af van de houding der Veree nigde Staten. Zoolang deze niet te bewegen zijn tot een mildere houding tegenover de Europeesche staten die bij hen in het krijt staan, gebeurt niets van eenige bcteekenis. Van Amerika moet de stap komen om de wereld van den vloek der oorlogsschulden te ontlasten. Amerika heeft tot nu toe gewei gerd dien stap te zetten. Stimson, de Ameri- kaansche staatssecretaris en Mellon, secre taris der schatkist, zijn op weg naar Europa Zullen zij, na hun studiereis in Amerika weergekeerd, de verlichting brengen waar wij alloti. niet alleen de Duitschers, naar snakken? Veel zal er van afhangen of zij hier erva ring opdoen dat Europa den weg van ont wapening cp wil. En wie durft dat waar borgen? FRANSCH - SPREK ENDEN IN VLAANDEREN Onder de persenen van meer dan 21 jaar spraken in 1920 uitsluitènd Fransch in de provincie Antwerpen 9.237 p. in West-Vlaanderen 19.679 p. in Oost-Vlaanderen 7.780 p. in Limburg 6.132 p. in het arrondissement Leuven 5.377 p. samen: 48.205 p. Dat is ongeveer 2 t. h. van de bevolking'. Een zeker aantal van die uitsluitend Fransch- sprekenden treft men aan in groote steden als Gent en Antwerpen. Onder hen zijn er vele vreemdelingen, die zich hier wegens hun handel vestigen, doch er gewoonlijk slechts tijdelijk verblijven. GUIDO. Het wapen van Z. D. Mgr. Lamiroy en al ender het wapen onzer stad. De H. Henri, patroon van Mgr. Lamiroy en al onder de twee bovengenoemde wapens en 't College van Poperinghe. Onze 3 kerken en het wapen van Z. D. H. Mgr. Lamiroy. We moeten eraan toevoegen dat Z. D. H. Mgr Lamiroy zijne tevredenheid uitdrukte over die kunstige uitvoering en er aan hield persoonlijk den kunstenaar te gaan geluk- wenschen en bedanken. Aan. Heer Jules Eoudry, wiens faam als kunst- en siezaudsch 'kier reeds ver de gren zen onzer stad te buiten is geschreden, onze beste geiukwcnschen VELEN SPREKEN OVER AFSLAG DE FIRMA FL. VANDEVOORDE 31, Boterstraat, YPER «mm DE KONING NAAR VEURNE EN OOSTENDE De koning begeeft zich cp 19 Juli e.k. na,ar Veurne en Oostende. In den voormiddag zal de koning te Veurne zijn waar de honderdste verjaring gevierd wordt van de aankomst in Begie van Leo pold I, grondlegger van het Belgisch vor stenhuis. 's Namiddags zal de koning te Oostende de onthulling bijwonen van het Leopold II- gedenkteeken. HET OORDEEL VAN GRANDI Ook de Italiaansche Minister van Buiten landsche Zaken, M. Grandi, heeft zijn oor- doel uitgesproken over het ontwapenings- vraagstuk. Zullen wij dan werkelijk weldra den tijd beleven dat de dragers van het gezag zullen inzien wat het volk reeds over de da ken uitgalmt, dat de redding alleen te vinden is in ontwapening? Alleen de ontwapening kan het even wicht teweegbrengen, dat de uitwerking van STAD POPERINGHE Te 2 V2 uur op het Koersplein De Groote Heerlijkheid 20.000 FRANK PRIJZEN

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1931 | | pagina 1