ONZE KATHOLIEKE JEUGD
Wie wind zaait, zal storm oogsten
De Hopkwestie in de Kamers
De iinneiiioozenverpleging te Geel
m WEEKBLAD: 35 CENTIEMEN.»
KATHOLIEK NIEUWSNOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD.
TE GARE BLIJVEN SCHRIJFT LEURIDAN, ALS
HET NATIONALISTISCHE BELANGEN GELDT.
WAAROM DAN NIET TE GARE GEBLEVEN ALS
HET DE HOOGSTE KATHOLIEKE BELANGEN GOLD?
laagden
WERELD
AVONTUURZOEKER
De Landbouwcrisis
GEBRUIK DE
ANTI-TERINGZEGELS
TARIEF VOOR BERICHTEN:
Kleine berichten per regel 1,00 fr.
Kleine berichten (minimum) 4,00 fr.
1 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur.
Berichten op 1" bl per regel 2,50 fr.
Berichten op 2" bl. per regel 1.75 fr.
Berichten op 3® bl. per regel 1.50 fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) 7.00 fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanvraag.
Annoncen zijn vooraf te betalen
en moeten tegen den Woensdag
avond ingezonden worden. - Kleine
berichten tegen den Vrijdag noen.
"DE POPERINGENAAR
Uitgever
SANSEN-VANNESTE
POPERINGE
Telefoon N' 9. - Postch. N' 15.570.
ABONNEMENTSPRIJS
PER JAAR:
Voor Belgie: 18 fr.
Frankrijk en Congo: 8 Belgas
of 40 fr.
Ander landen: 9 Belgas
of 45 fr.
verplegers en verpleegsters, broeders er.
zusters, die zich van de wereld afgezon
derd hebben om Mhn leven te wijden aan
die verheven taak voor de ongelukkigstcn
onder ons volk.
Niet alle zinneloozen zijn geschikt voor
gezinsverpleging. Men moet er velen af
zonderen. En bovendien er is maar één
Geel, en daar ook is de plaats beperkt.
Eveneens in ons land is 't gebleken, hoe
moeilijk het is Geel na te volgen, zooals
men het gepoogd heeft in Wallonië.
Men moet kunnen rekenen op een geest
van opoffering gelijk men te Geel ont
moet. 't Paradijs der Zinneloozen de
plaats waar ze hun eigen leven kunnen
uitleven, waar trouwens velen genezing
vinden.
We denken aan een patient, die in zijn
kosthuis als een kind met een locomotief
speelt. Maar iets is helder gebleven in
zijn geest de liefde voor zijn muziek. En
te Geel vindt hij gelegenheid om een zang
koortje van patiënten ook, te besturen.
Denk u in, welke uren van genot het
voor hem zijn! Hij heeft een levensdoel
behouden, het is zijn kracht, zijn nor
maal leven.
Die rust te GeeL Die het niet wist dat
hier zinneloozen verpleegd worden, kan
gemakkelijk door de stad wandelen, zon
der te vermoeden dat hier in de omge
ving 3000 geesteskranlcen vertoeven. Men
merkt er zelden buitengewone tooneelen.
Zinneloozen wandelen er kalm rond, ze
ontmoeten elkaar, maken een praatje. An
deren zijn aan 't werk. Sommigen zitten
op een zomerdag bedaard een boek te le
zen in den hof, of aan den berm van den
weg... Familieleden komen hen bezoeken.
Er zijn er die voor een tijd met verlof
naar huis gaan, die vacantie nemen.
Zeker er zijn ook diep treurige geval
len, maar dan weet de kosthouder ze te
houden binnen een beperkten kring, waar
de patient ook nog de vrijheid geniet, die
hem gegund kan worden, rond het kost
huis.
Moge deze korte schets er toe meewer
ken om meer belangstelling te wekken
voor geesteskranken, voor abnormalen,
voor wederopvoeding van achterlijken.
Nog zijn er veel misbruiken aller wegen.
Nog te veel gebeurt het, dat men patiën
ten uit een gemeente laat wegbrengen door
een veldwachter in uniform. Onbewust
is dat een overblijfsel uit den tijd, toen
men een krankzinnige als een soort van
misdadiger beschouwde. En openbaar in
trein of tram wordt dan over den onge
lukkige gepraat, en beseft men niet, dat
de harde woorden kunnen doordringen tot
zijn geest en gemoed.
Nog zijn er dorpen, waar een zinnelooze
rond loopt tot spot van kleinen maar ook
van grooten, omdat een gemeentebestuur
opziet tegen de uitgave van een kostgeld.
En we hebben het gezien, hoe volwasse
nen, die in him eigen achterlijkheid hun
wreedheid niet bewust waren, zulk een
ongelukkige in de herberg op een ten
plaatsten, hem schoensmeerdoozen op
hingen als eereteekens en met genever
verlokte te zingen en te schreeuwen tot
groot jolijt van de menigte. En gemeen
tevaderen sloten de oogen als ze zelf niet
meêdeden.
't Was immers maar een zot. Ook in dit
woord zelf ligt onbeschaaftheid, gevoel
loosheid.
Men heeft zelfs in middens, die zich
intellectueel noemden met proefnemin
gen en inrichtingen tot wederopvoering
van abnormalen gespot; en noemde dat
alles overdreven, zonder eenigzins te ver
moeden op welk moeilijk terrein de lei
ders zich moeten bewegen.
De eenvoudige bevolking van Geel leert
het ons, hoe wij ons moeten gedragen te
genover de zinneloozen. Wat ai opoffering
wordt betoond in de vele kosthuizen waar
men in liefde een plaats ruimt aan den
zieke, waar met de reglementen ook het
gevoelige hart spreekt, waar diep medelij
den zich dagelijks uit in honderden kleine
en toch zulke groote daden, om een mede-
mensch het moeilijk leven te verzachten.
En met eerbied groeten wij Geel; zijn
toegewijde geneesheeren en verplegers,
zijn aalmoezeniers, zijn bevolking.
A. H.
laBasaH&ESBBaE&gaagflsaaggiüia?
Geel een groote, schoone gemeente in
de Antwerpsche Kempen, is over de gan-
sche wereld bekend. Er verblijven onge
veer 3000 zinneloozen en zenuwpatiënten,
die echter niet in een gesticht vertoeven,
maar in de gezinnen der bewoners ver
pleegd worden en vrij rond loopen.
Sn dat is wel een eenige instelling op de
Wereld.
oen eenige jaren geleden het graaf
schap Londen het dertiende zinneloozen-
gesticht moest bouwen, wilde men het lie
ver vervangen door een stelsel van gezins
verpleging als te Geel en men ging voor
dat menschlievend plan te rade bij Dr
Sano, den bestuurder der zinneloozen te
Geel speelt, zou een verkeerd begrip heb
ben over de inrichting. Toen Conscience
Geel leerde kennen, zvï'erf hij als soldaat
in de Kempen. Dat was rond 1830. En
zeker, toen hadden veel misbruiken plaats.
In sommige huizen lagen zinneloozen als
dieren geketend. Velen liepen rond inet
een bal aan de voeten. Te Geel verble
ven patiënten, die niet geschikt waren
voor dit vrije leven Maar dan bedenke
men, hoe in dien tijd de zinneloozen ook
elders behandeld werden. Ze waren de
paria's, de verschoppelingen. Te Amster
dam was het een nummer van het feest
programma, om met de kermis voor een
dubbeltje naar de zinneloozen in het dol
huis te gaan kijken en ze te mogen pla
gen en zich dan te vermaken met hun
buien van woede, als de ongelukkigen
machteloos tegen de tralies opvlogen. In
alle landen waren zinneloozengestichten,
oorden van diepe ellende en soms ook van
brute wreedheid.
Zelfs toen blonk Geel nog uit door veel
menschenlievendheid, al waren er mis
bruiken.
Maar in 1850 bemoeide de regeering zich
met Geel en werd de gezinsverpleging een
staatsinrichting. Het was het tijdstip van
ingrijpende en heilzame hervormingen.
De kolonie werd het centraal punt, met
bestuurder, dokter, wijkverplegers. Daar
observeerde men de patiënten tot men be
slissen kon in welk kosthuis men ze 't best
kon plaatsen. De behandeling werd een
wetenschappelijke. Men regelde opname
bij de bevolking, oefende toezicht uit op
de gezinnen... We kunnen thans niet alle
maatregelen opsommen, maar oprecht ge
tuigen dat er voordurend naar verbetering
werd gestreefd, zoodat de eerbiedwaardi
ge schijver Van der Cruyssen terecht zijn
boek over Geel het Paradijs der Zinne
loozen mocht betitelen.
Rustig wonen de zinneloozen, verspreid
over de uitgestrekte gemeente, die 7 paro
chies telt als afzonderlijke dorpen. Geen
muren beknellen hen. Ze genieten de gul
den vrijheid. Niemand sart of plaagt hen.
Ze staan onder de goede hoede der be
volking. Op bescheiden wijze worden ze
bewaakt, maar dat voelen ze niet. We zou
den zeggen, de zinneloozen leiden hier
voor zoover het mogelijk is, een normaal
leven.
Zoo is de geest van Geel, een geest van
menschenlievende opoffering, van innig
meêvoelen met hen, in wier hoofd het
zoo donker kan zijn en die meer kunnen
lijden, dan de gezonde vermoedt. Want
het is niet overal duister in het brein...
Ook de zinneloozen kan den spot zoo
scherp voelen.
Te Geel spreekt men nooit van zotten
of gekken, maar steeds van zieken. En ja,
de patiënten zijn zieken, die te meer on
zen eerbied en bezorgdheid verdienen, om
dat ze zoo hulpeloos zijn... En aldus is
de geest van Geel.
Wie Geel meer en meer leert kennen,
krijgt ontroerende waardeering voor het
stille, maar verheven werk, daar verricht.
Denk u een boerenzoon in, die om zin
neloosheid naar Geel wordt gebracht. Hij
vertoeft er op een hoeve. Hij moet er niet
werken; maar hij mag meearbeiden. Hij
is in zijn eigen midden. In den stal heeft
hij zijn lievelingskoe, die hem kent; die
den kop naar hem wendt, als hij binnen
treedt. Met het volk trekt hij op naar
het veld, naar de weide...
Als thuis kan hij den sikkel slaan in
het gouden graan, en 's avonds genieten
van de rust onder het geboomte?
Hij heeft een eigen frissche kamer. Hij
zit met het gezin mede aan tafel, deelt
het gansche huiselijke leven, 's Zondags
of als het feest is, geniet hij van de ont
spanning en de vreugde. Net gekleed be
geeft hij zich onder de menigte en nie
mand zal hem bespotten bij een eigen
aardig gebaar of een onsamenhangend
gesprek. Men behandelt hem als een ge
woon mensch, en in dat gevoel slijt hij
zijn dagen. En wanneer een periode komt
van meer duisternis in zijn brein, een
scherper openbaren van zijn ziekte, dan
weet de kosthouder en zijn vrouw wel,
hoe ze met den zieke moeten omgaan,
zacht en toch energiek, want dat zit im
mers in het bloed, die verpleging is over
geleverd van geslacht tot geslacht. En
moeder als die jongen uw zoon was, zoudt
gij dan voor hem die vrije verpleging niet
kiezen boven het gesticht?
O ik weet het... ook in de gestichten is
een nieuwe geest gedrongen, en vol eer
bied herdenk ik hier het werk ven hen, I
melkbak
draaien
[WlCTTC
- - Jouw uw dertienae gesticht, zei Dr
Sano. En begin tegelijk met de gezinsver
pleging. Maar dit zal een werk zijn van
veel proefneming, veel geduld, een werk
dat stilaan groeien moet.
Men maakt immers in geen handom
draai een nabootsing van Geel.
Ook ons Geel is gegroeid, en wel in den
loop der eeuwen, toen de gezinsverpleging
in de zeden en de gewoonten der bevol
king ontstaan is.
Die instelling is inderdaad zeer oud.
In den buitenmuur van het gasthuis te
Geel ziet men nu nog een eigenaardige
kapel. Een maagd ligt neergeknield. Een
krijgsman staat gereed haar met het
zwaard te dooden en wordt daartoe aan
gehitst door den duivel:
Men leest daarbij:
Toen men schreef 600 jaar
werd de H. Dymphia hier vermoord door
[haar eigen vaar.
In dat drama ligt de oorsprong van
Geel, en zijn zinneloozenverpleging.
Te dien tijde woonde in Ierland de
prinses Dymphia, die de christelijke leer
beleed. De koning, haar woeste, heiden-
sche vader, door sluwe hovelingen bewerkt
wilde na den dood van zijn vrouw, zijn
eigen dochter huwen. Vol afkeer voor dit
plan, nam Dymphia met den priester Ger-
bernus en eenige maagden de vlucht over
de zee. De scheepjes voeren naar Vlaande
ren, dan den Scheldemond binnen en
vervolgden den tocht over de Nethe, tot
Dymphia en haar gevolg een stille woon
plaats kozen op de kempische heide. Men
bouwde er hutten en een kapel. Maar de
koning achtervolgde zijn dochter en ont
dekte haar. In woede doodde hij den
priester en stelde hij Dymphia voor de
keus hetzelfde lot te ondergaan, of hem
te huwen en te vergezellen naar Ierland.
De vrome maagd verkoos den marteldood.
Ze werd daar onthoofd en door het land
volk eerbiedig als een martelares begra
ven. In Ierland werd de heidensche ko
ning nadien zoo door wroeging verteerd,
dat hij tot boetvaardigheid kwam en ook
christen werd. Door haar marteldood had
Dymphia den boozen feest in haar vader
overwonnen.
Men schouwde toen een zinnelooze,
als iemand die bezeten was door den
boozen geest, door den duivel. En zoo
gebeurde het, dat men nu Dymphia, na
haar heiligverklaring, aam-iep tot uitdrij
ving van booze geesten, tot genezing dus
van zinneloozen. Men leidde krankzinni
gen naar haar relikwieën te Geel. De pa-
tienten verbleven er voor de godsdienstige
plechtigheden, minstens negen dagen.
Men bouwde voor hen een ziekenhuis.
Maar toen dit te klein bleek, bracht men
zinneloozen onder dak bij de bewoners.
En daar hebben we den aanvang van de
gezinsverpleging. Door de giften der pel
grims verrees er de huidige prachtige
kerk, en rond het bedehuis ontstond de
zich steeds uitbreidende plaats. Men on-
dervond dat de goede, kalmeerende heide
lucht menige zinnelooze weldadig aan
deed. Men liet talrijke patiënten bij de
Inwoners verblijven, die daardoor op de
Bchamele heide een bron van inkomsten
Vonden. Zoo is de instelling te Geel ge
groeid van uit de middeleeuwen. En de
bevolking beschouwt nu het opnemen van
geesteskranken als een plicht en als een
eer. Men doet het niet uitsluitend uit
winstbejag.
Ook groote huizen staan immers open
Voor zieken, waarbij zoowel rijken als
ftrmen 'zijn. Ieder wordt er volgens zijn
afkomst en stand ingedeeld. Men heeft
te Geel zinnenloozen van adel, zelfs van
vorstelijke bloede geherbergd, zinneloozen
uit alle streken der wereld.
Wie alleen Conscience's Gekkenwereld
zou gelezen hebhen, een verhaal dat te
- -
Foto hierboven stelt voor een man die
weer de aandacht op hem trekt. Het is
Trebitsch Lincoln, een kerel die wel onder
de grootste avonturiers die de wereld ooit
kende, mag geteld worden.
Opvolgentlijk was hij lutheriaansch
priester, lid van het engelsch parlement,
spioen, valschmunter en weerdenverval-
scher, boudhistische monnik; hij werd
ook betrokken in petroleumspeculaties.
Hij werd laatst chineesch generaal en
is nu raadgever van generaal Ma, de
koppige man van China in Mandsjoerie.
IHSBBBBBBEBSDBBIBBSBBBBBBË3BB
IN FRANKRIJK EN BELGIE
Dank aan de maatregels door het
fransch Staatsbestuur genomen, en, wat
Zuid-West Frankrijk betreft, de goedkoo-
pe aankoop- en pachtprijzen en dit jaar
bijzonder gunstig weder, is de landbouw-
krisis door heel Frankrijk min scherp dan
in alle andere landen, en, tot nu toe, in
het Zuid-Westen omtrent onbestaande.
Uit menigvuldige brieven die van bel-
gische boeren naar Frankrijk komen, uit
't gene De Poperingenaarschrijft,
blijkt het, dat de landbouwkrisis in Belgie
zeer hevig is; er moeten maatregels ge
nomen worden of dat de landbouw ten
onder gaat en vele boeren die over kapi
taal beschikken, zullen naar Frankrijk
komen.
Ingezien de ekonomische toestand van
Belgie dezelfde niet is dan die van Frank
rijk en het niet mogelijk in Belgie al de
maatregels toe te passen welke de Heer
Tardieu, Minister van Landbouw, in
Frankrijk toepast.
We hebben gerekend dat de terwe, in
Frankrijk, om gemiddeld, goed jaar -
slecht jaar dooréén, eene kleine winst aan
de boer te laten, moet verkocht worden
150 frs. de 100 kilo. Daarom is de vreem
de terwe belast met 80 fr. de 100 kilo ln-
komrecht. Tegenwoordig staat zij 150 fr.,
einde April stond 175 fr. en zou aan dien
prijs gebleven zijn, hadden de boeren
kunnen een raad volgen, die, op bevel van
M. Tardieu, overal kenbaar gemaakt
Ondergeteekende (1)
wonende gemeente
wenscht een abonnement van maanden op DE POPERINGENAAR
vanaf I Januari 1932 en verzoekt het Beheer hem een kwitantie door de post
te laten aanbieden.
(1) Naam, voornaam en adres duidelijk schrijven.
't Is een werk van edele naastenliefde
De anti-tcrlngzegels zijn uitgekomen.
Zooals reeds gezegd, dragen de zegels
van dit jaar de beeltenis van Haar wier
weldoende invloed op het Werk eiken dag
tot uiting komt: Haar Majesteit de Ko
ningin. Die keuze is een zinnebeeld: door
te aanvaarden dat de postzegels, die de
tering moeten doen wijken, Haar beelte
nis zouden dragen, heeft onze Vorstin
verlangd dat gansch het land in één
edelmoedige opwelling vereenigd weze in
den strijd tegen den vreeselijken geesel.
Uw deelneming dit jaar zal meer zijn
dan een menschlievende daad; de fran
keering met anti-teringzegeis welke in
December op groote schaal zal geschie
den, wil tevens een hulde van dankbaar
heid en genegenheid zijn jegens Haar
wier bezorgdheid voor het menschelijk
lijden nooit versaagde.
HET KOMITEIT.
N. B. Abonnementsprijzen: 1 jaar: 18 fr.; 6 maanden: 9,70 fr.; 3 maanden:
5,30 fr. Die een abonnement begeeren kunnen ook het bedrag storten op onze
postrekening: Nr 15.570; zij gelieven op net stortingsbolletijn goed naam en adres
te schrijven en erbij voegen: Voor een abonnement.
Wie geabonneerd is, zende ons niets op. De bode zal ten huize komen om
het bedrag voor aanstaande jaar te ontvangen.
V/ie bovengaande formuul invult en naar ONS afzendt, ontvangt het Blad
kosteloos van nu tot nieuwjaar.
V/ie bovengemelde formuul invult en aan de postbode geeft, zal ons blad
ontvangen vanaf den eersten Zondag van Januari 1932.
Dus, begeert Ge SEFFENS ons blad te oni angen:
zendt ONS uwe aanvraag, 't zij per postkaart, 't zij op bovengaande formuul.